omnīnō

non omnino jam perii: est reliquom quo peream magis,

defensionum laboribus aut omnino aut magnā ex parte liberatus,

ut non multum aut nihil omnino Graecis cederetur,

ita fit ut omnino nemo esse possit beatus,

id agimus ut id in sapiente nullum sit omnino,

Clodium sanxisse, ut vix aut omnino non posset... infirmari sua lex,

non omnino quidem, sed magnam partem,

quae aut omnino aut certe facilius consequentur,

eos omittamus, qui omnino nusquam reperiuntur,

causas omnino numquam attigerunt,

omnino, quod cupis, efficies,

non tamen omnino Teucros delere paratis,

ne faciam, inquis, Omnino versus,

nihil omnino, te recitante placet,

non ego omnino lucrum omne esse utile homini existimo,

hoc genus et cetera necessaria et omnino omnis argumentatio, etc.,

vis et injuria et omnino omne. quod obfuturum est,

sin omnino interierint omnia,

non justa, injusta, prorsus omnino obsequor,

quinque omnino fuerunt,

diebus omnino decem et octo,

sane frequentes fuimus: omnino ad ducentos,

erant omnino itinera duo,

duae omnino civitates,

cum omnino non essent amplius centum,

expeditionem unam omnino suscepit,

semel omnino eam viderat,

restricti omnino esse nullo modo debemus, sed in deligendis idoneis judicium et diligentiam adhibere, etc.,

danda opera est omnino... sed, etc.,

pugnas omnino, sed cum adversario facili,

omnino est amans sui virtus... ego autem non de virtute nunc loquor,

de hominum genere, aut omnino de animalium loquor,

plurimumque poëtis nostris, omninoque Latinis litteris luminis attulisti,

omnino fortis animus et magnus duabus rebus maxime cernitur,

omnino omnium horum vitiorum atque incommodorum una cautio est, ut, etc.,

non modo imperator, sed liber habendus omnino non est,

non modo tantam causam perorare, sed omnino verbum facere,

quos ego non modo reges appellatos, sed omnino natos nesciebam,

after negatives -- at all; with numerals-- in all

noenum pro non Lucilius lib. XXX.: sed tamen hoc dicas, quid est, si noenu molestum'st. Varro Epistola ad Fusium: si hodie noenum venis, cras quidem, etc.,

Ann. v. 411 ib.: noenum mecastor,

Ann. v. 161 Vahl.: noenu potest,

noenu queunt,

hocine agis an non?

non erat abundans, non inops tamen,

non est ita, judices, non est profecto,

cum ipsi auxilium ferre, si cupiant, non queant,

eam (fugam) si nunc sequor, quonam? Cum illo non,

moveo nonnullis suspicionem, velle me navigare: quod tamen fortasse non nollem, si possem ad otium,

non nemo, non nihil, non nullus, v. h. vv: Res has non omnino quidem, sed magnam partem relinquere,

nihil non ad rationem dirigebat,

v. nemo, nihil, nullus: prorsus non arbitror,

omnino non dicere,

non medius fidius prae lacrimis possum reliqua nec cogitare nec scribere,

nolle successum non patribus, non consulibus,

nec sursum nec deorsum non cresco,

horam eximere nullam... non possumus,

unus enim vir Numantinus non fuit, qui in catenis duceretur,

non ignobilis tragicus,

non inimici mihi,

Cethegus homo non probatissimus,

homo non aptissimus ad jocandum,

non minime commoveri,

tu me consiliario fortasse non imperitissimo usus esses,

non quod sola ornent, sed quod excellant,

non quo sit mihi quidquam carius: sed, etc.,

non quo sit servulus unus, idem quod familia, verum quia,

non nisi vicinas tutus arārit aquas,

non vero tam isti quam tu ipse nugator,

non modo falsum illud esse, sed hoc verissimum,

v. modo and solum.—Sometimes sed is omitted: nec solum apud Caecinam: Fabii quoque Valentis, etc.,

ut non modo a mente non deserar, sed id ipsum doleam, me, etc.,

hoc non modo non laudari, sed ne concedi quidem potest,

tu id non modo non prohibebas, verum etiam approbabas,

talis vir non modo facere, sed ne cogitare quidem quidquam audebit,

assentatio, quae non modo amico, sed ne libero quidem digna est,

advena non modo vicinae sed ne Italicae quidem stirpis,

neque solum inscientiam meam, sed ne rerum quidem,

quod mihi non modo irasci, sed ne dolere quidem impune licet,

non mentibus solum consipere, sed ne auribus quidem satis constare poterant,

so with sed vix in the second clause: haec genera virtutum non solum in moribus nostris, sed vix jam in libris reperiuntur,

non modo ad expeditiones sed vix ad quietas stationes viribus sufficiebant,

very rarely verum ne... quidem, instead of sed ne... quidem,

simulacra non ita antiqua,

non ita lato interjecto mari,

non ita diu,

quae nunc quidem non tam est in plerisque,

non fere quisquam,

injussu tuo imperator, extra ordinem numquam pugnaverim, non si certam victoriam videam,

followed by idcirco (ideo, eo, propterea, etc.): non si Opimium defendisti, idcirco te isti bonum civem putabunt,

vix mehercule servis hoc eum suis, non vobis probaturum arbitrer,

quid haec amentia significat? non vim? non scelus? non latrocinium?

qui tamen dicat pro illo Ne feceris, Non feceris, in idem incidat vitium, quia alterum negandi est, alterum vetandi,

vos quoque non caris aures onerate lapillis... Munditiis capimur: non sint sine lege capilli,

non Teucros agat in Rutulos,

non etiam sileas,

non sit, qui tollere curat,

non ancilla tuum jecur ulceret ulla puerve,

non dubitaveris,

non credideris,

nec vero, aut quod efficeret aliquid, aut quod efficeretur, posse esse non corpus,

etiam non orator,

quasi servitute praedii non possessori relicta,

non dominus,

aut etiam aut non respondere,

exhereditavitne (pater filium)? Non,

451): non sum ego servus Amphitruonis Sosia?

non tu scis, etc.?

haec non turpe est dubitare philosophos, quae ne rustici quidem dubitant,

Quid? aviam tuam pater tuus non manifesto necavit,

ipsum regale genus civitatis reliquis simplicibus longe anteponendum: sed ita, quoad statum suum retinet, etc.,

Neoptolemus apud Ennium Philosophari sibi ait necesse esse, sed paucis: nam omnino haud placere,

C. Memmius perfectus litteris, sed Graecis,

nactus es (me otiosum), sed mehercule otiosiorem operā quam animo,

quae observanda essent, multa constituit (Numa), sed ea sine impensa,

miser homo est, qui, etc....sed ille miserior qui, etc.,

vera dico, sed nequicquam, quoniam non vis credere,

video te testimoniis satis instructum: sed apud me argumenta plus quam testes valent,

(Platonis civitatem) praeclaram illam quidem fortasse, sed a vitā hominum abhorrentem et moribus,

sed id ubi jam penes sese habent, ex bonis pessumi sunt,

nostri casus plus honoris habuerunt quam laboris, etc....Sed si aliter ut dixi accidisset: qui possem queri? etc.,

istos captivos sinito ambulare, si foris, si intus volent. Sed uti asserventur magnā diligentiā,

non possum dicere...sed neque his contentus sum,

sed fortasse tibi, qui haec praedicem de me,

non sum tantopere admiratus, sed posteaquam coepit rationem exponere,

non perfectum illud quidem, sed tolerabile est,

sane bonum rei publicae genus, sed tamen inclinatum et quasi pronum ad perniciosissimum statum,

scio tibi ita placere: sed tamen velim scire, etc.,

difficile factu est, sed conabor tamen,

in quo defuit fortasse ratio, sed tamen vincit ipsa natura saepe rationem,

Sed tamen inferni pollens matrona tyranni,

plerique patriae, sed omnes famā atque fortunis expertes,

ipsum quidem regem assecutus non est, sed magnam partem agminis oppresserunt,

plus aegri ex abitu viri quam ex adventu voluptatis cepi. Sed hoc me beat saltem, quod perduelles vicit,

apponam urnam jam ego hanc in mediā viā. Sed autem, quid si hanc hinc abstulerit quispiam?

statim Luculli... eum domum suam receperunt. Sed enim hoc non solum ingenii ac litterarum, verum etiam naturae, etc.,

progeniem sed enim Trojano a sanguine duci Audierat,

6, 28 et saep. (cf. also infra, II. A. 2.): sed enimvero, cum detestabilis altera res sit, quid ad deliberationem dubii superesse?

Academici veteres beatum quidem esse etiam inter hos cruciatus fatentur, sed non ad perfectum,

tristis sit (servus), si eri sint tristes: hilarus sit, si gaudeant. Set age, responde: jam vos redistis in gratiam?

5, 1, 26: non impedio, praesertim quoniam feriati sumus. Sed possumus audire aliquid, an serius venimus?

nunc reliquorum oratorum aetates et gradus persequamur. Curio fuit igitur ejusdem aetatis fere, etc.... Scripsit etiam alia nonnulla, etc.... Sed ecce in manibus vir praestantissimo ingenio... C. Gracchus,

sed eccum Amphitruonem, etc.,

sed quid ego cesso?

nunc audiamus Philum, quem, etc.,

sed ad instituta redeamus,

sed redeamus rursus ad Hortensium,

sed jam ad id, unde degressi sumus, revertamur,

sed perge de Caesare et redde quae restant,

equidem cum audio socrum meam Laeliam (facilius enim mulieres incorruptam antiquitatem conservant, quod multorum sermonis expertes ea tenent semper quae prima didicerunt) sed eam sic audio, ut Plautum mihi aut Naevium videar audire,

qui (Pompeius) ut peroravit (nam in eo sane fortis fuit: non est deterritus: dixit omnia, atque interdum etiam silentio, cum auctoritate semper), sed ut peroravit, surrexit Clodius,

sed satis verborum est: cura quae jussi atque abi,

sed, si placet, in hunc diem hactenus,

sed haec hactenus,

nec requievit enim, donec Calchante ministro—Sed quid ego haec autem nequicquam ingrata revolvo? Quidve moror?

sed enim,

non ego erus tibi, sed servus sum,

quae (hominum vestigia) ille (Aristippus) non ex agri consiturā, sed ex doctrinae indiciis interpretabatur,

nec leges imponit populo, quibus ipse non pareat, sed suam vitam, ut legem, praefert suis civibus,

1, 13, 19: neque hac nos patria lege genuit, ut...sed ut, etc.,

non quod...sed quod, etc.,

non liberis servitutem, sed contra servientibus libertatem afferre,

Several times repeated: non sibi se soli natum, sed patriae, sed suis,

quod non naturā exoriatur, sed judicio, sed opinione,

sed publicam, sed ob frumentum decretam, sed a publicanis faenore acceptam,

non eros nec dominos appellat eos...sed patriae custodes, sed patres et deos,

Sed grave Nereïdum numen, sed corniger Hammon, Sed quae visceribus veniebat belua ponti Exsaturanda meis,

sed Pompeium, sed Lepidum,

non praefectum ab iis, sed Germanicum ducem, sed Tiberium imperatorem violari,

non modo falsum illud esse, sed hoc verissimum,

quod non modo singulis hominibus, sed potentissimis populis saepe contingit,

3, 10, 17: id ei perpetuā oratione contigit, non modo ut acclamatione, sed ut convitio et maledictis impediretur,

unius viri consilio non solum ortum novum populum, sed adultum jam et paene puberem,

nec vero corpori soli subveniendum est, sed menti atque animo multo magis,

volo ut in scaenā, sic in foro non eos modo laudari, qui celeri motu utantur, sed eos etiam, quos statarios appellant,

omnia ejus non facta solum, sed etiam dicta meminisset,

neque solum fictum, sed etiam imperite absurdeque fictum,

1, 34, 51: neque vero se populo solum, sed etiam senatui commisit, neque senatui modo, sed etiam publicis praesidiis et armis, neque his tantum, verum ejus potestati, cui, etc.,

haec non delata solum, sed paene credita,

nec mihi soli versatur ante oculos, sed etiam posteris erit clara et insignis,

illum non modo favisse sed et tantam illi pecuniam dedisse honoris mei causā,

omnes civiles dissensiones, neque solum eas, quas audistis, sed et has, quas vosmet ipsi meministis et vidistis,

multiplicatusque terror non infimis solum, sed primoribus patrum,

non responsum solum benigne legatis est, sed Philippi quoque filius Demetrius ad patrem reducendus legatis datus est,

conciti per haec non modo Cherusci, sed conterminae gentes,

via non angusta modo, sed plerumque praerupta,

timebat non ea solum quae timenda erant, sed omnia,

neglegere, quid de se quisque sentiat, non solum arrogantis est, sed etiam omnino dissoluti,

nec sibi tantum, sed universis singulisque consulere,

non consuli modo, sed omnibus civibus enitendum,

non initio tantum, sed continuo totius temporis successu,

non modo Italiā, sed toto orbe terrarum,

quotiens non modo ductores nostri, sed universi etiam exercitus ad mortem concurrerunt,

ut non modo a mente non deserar, sed id ipsum doleam, me, etc.,

judicetur non verbo, sed re non modo non consul, sed etiam hostis Antonius,

hoc non modo non laudari, sed ne concedi quidem potest,

iis non modo non laudi, verum etiam vitio dandum puto,

non modo non oppugnator, sed etiam defensor,

ego contra ostendo, non modo nihil eorum fecisse Sex. Roscium, sed ne potuisse quidem facere,

v. Zumpt, Gram. § 724 b): quod mihi non modo irasci, sed ne dolere quidem impune licet,

ea est ratio instructarum navium, ut non modo plures, sed ne singuli quidem possint accedere,

non modo aeternam, sed ne diuturnam quidem gloriam assequi possumus,

ea sunt demum non ferenda in mendacio, quae non solum facta esse, sed ne fieri quidem potuisse cernimus,

quae non modo amico, sed ne libero quidem digna est,

verum haec genera virtutum non solum in moribus nostris, sed vix jam in libris reperiuntur,

non modo ad expeditiones, sed vix ad quietas stationes viribus sufficiebant,

ut non modo praedandi causā quisquam ex agro Romano exiret, sed ultro Fidenates descenderent, etc.,

antiqui non solum erant urbes contenti cingere muris, verum etiam loca aspera et confragosa saxis eligebant,

ego te hodie reddam madidum, sed vino, probe,

odore canibus anum, sed multo, replent,

propera cito,

hic mihi primum meum consilium defuit, sed etiam obfuit,

10, 16, 6: Q. Volusium, certum hominem, sed mirifice etiam abstinentem, misi in Cyprum,

hoc in genere si eum adjuveris, apud ipsum praeclarissime posueris, sed mihi etiam gratissimum feceris,

ex testamento Tiberii, sed et Liviae Augustae,

and in the form ni: DVM NI MINVS VIGINTI ADSIENT,

DVM NE AMPLIOREM MODVM PRATORVM HABEANT QVAM, etc.,

ne sues quidem id velint, non modo ipse,

ne in oppidis quidem... ne in fanis quidem,

Philippus non item: itaque ne nos quidem,

nulla ne minima quidem aura fluctus commovente,

non potest dici satis, ne cogitari quidem, quantum, etc.,

vita beata, quam ne in deo quidem esse censes, nisi, etc.,

ut in foro et in judicio... ne non timere quidem sine aliquo timore possimus,

ne tondere quidem Vellera possunt,

so after a negative, repeating it with emphasis: non enim praetereundum est ne id quidem,

nulla species ne excogitari quidem potest ornatior,

non praetermittam ne illud quidem,

Caesar negat se ne Graeca quidem meliora legisse,

numquam illum ne minima quidem re offendi,

sine quā ne intellegi quidem ulla virtus potest,

neque enim ipsius quidem regis abhorrebat animus,

VECTIGAL INVITEI DARE NEI DEBENTO,

art. ni, II.: abi, ne jura: satis credo,

ah, ne saevi tantopere,

impius ne audeto placare donis iram deorum,

ne, pueri, ne tanta animis assuescite bella,

ne me moveatis,

si certum est facere, facias: verum ne post conferas Culpam in me,

si denique veritas extorquebit, ne repugnetis,

ne pudori Sit tibi Musa lyrae sollers,

ne istuc Juppiter Opt. Max. sirit, etc.,

illud utinam ne vere scriberem!

ne vivam, si scio,

sed ne vivam, si tibi concedo,

ne sim salvus, si aliter scribo ac sentio,

ego enim, etc.,

pugnes omnino, sed cum adversario facili. Ne sit sane: videri certe potest,

ne sit sane summum malum dolor: malum certe est,

ne sint in senectute vires: ne postulantur quidem vires a senectute,

ne sit igitur sol, ne luna, ne stellae, quoniam nihil esse potest, nisi quod attigimus aut vidimus,

nec porro malum, quo aut oppressus jaceas, aut, ne opprimare, mente vix constes?

sint sane liberales ex sociorum fortunis, sint misericordes in furibus aerarii, ne illi sanguinem nostrum largiantur, etc.,

vix incedo inanis, ne ire posse cum onere existumes,

haec mihi nunc cura est maxima, ut ne cui meae Longinquitas aetatis obstet,

ego, pol, te ulciscar, ut ne impune nos illuseris,

excitandam esse animadversionem et diligentiam, ut ne quid inconsiderate negligenterque agamus,

equidem soleo dare operam, ut de suā quisque re me ipse doceat, et, ut ne quis alius assit, quo, etc.,

quam plurimis de rebus ad me velim scribas, ut prorsus ne quid ignorem,

ut causae communi salutique ne deessent,

lata lex est, ne auspicia valerent, ut omnibus fastis diebus legem ferri liceret: ut lex Aelia, lex Fufia ne valeret,

vos orant atque obsecrant, judices, ut in actore causae suae deligendo vestrum judicium ab suo judicio ne discrepet,

ego id agam, mihi qui ne detur,

moxque ad aram, quo ne hostis dolum persentisceret, aversusque a duce assistit,

omitto innumerabiles viros, quorum singuli saluti huic civitati fuerunt... ne quis se aut suorum aliquem praetermissum queratur,

Caesarem complexus obsecrare coepit, ne quid gravius in fratrem statueret,

vide sis, ne quid imprudens ruas,

considera, ne in alienissimum tempus cadat adventus tuus,

Cocceius, vide, ne frustretur,

metuo et timeo, ne hoc tandem propalam flat,

timeo ne malefacta mea sint inventa omnia,

vereor ne quid Andria apportet mali,

metuebat ne indicarent,

mater cruciatur et sollicita est, ne filium spoliatum omni dignitate conspiciat,

hic ne quid mihi prorogetur, horreo,

id paves, ne ducas tu illam, tu autem ut ducas,

esse metus coepit, ne, etc.,

terruit gentīs, grave ne rediret Saeculum Pyrrhae,

non periclumst, nequid recte monstres,

pavor ceperat milites, ne mortiferum esset vulnus,

vereor ne exercitum firmum habere non possit,

unum vereor ne senatus Pompeium nolit dimittere,

timeo ne non impetrem,

non vereor, ne quid temere facias,

timere non debeo, ne non iste illā cruce dignus judicetur,

qui cavet, ne decipiatur, etc.,

cavete, judices, ne nova proscriptio instaurata esse videatur,

v. caveo: casus quidam ne facerem impedivit,

unus ne caperetur urbs causa fuit,

which is always, in classic Latin, the first word of the clause (ante- class. after other words: sine dote uxoremne?

meministine me in senatu dicere? etc.,

potestne rerum major esse dissensio?

tune id veritus es?

jamne vides, belua, jamne sentis? etc.,

quid, si etiam falsum illud omnino est? tamenne ista tam absurda defendes?

quiane auxilio juvat ante levatos?

tun' te audes Sosiam esse dicere?

valuistin?

satin habes, si feminarum nulla'st: quam aeque diligam?

pergin autem?

vin commutemus?

so quin for quine,

utine adveniens vomitum excutias mulieri?

sin, saluti quod tibi esse censeo, id. consuadeo,

ut videamus, satisne ista sit justa defectio,

Publilius iturusne sit in Africam et quando, ex Aledio scire poteris,

videto vasa, multane sient,

quem imitari possimusne, ipse liber erit indicio,

quone malo mentem concussa? Timore deorum,

uterne Ad casus dubios fidet sibi certius?

illa rogare: Quantane?

misine ego ad te epistulam?

rectene interpretor sententiam tuam,

potestne virtus servire?

potesne dicere?

est etiam illa distinctio, utrum illudne non videatur aegre ferendum... an, etc.,

sed utrum strictimne attonsurum dicam esse an per pectinem, nescio,

Smyrna quid et Colophon? Majora minorane fama?

ut in incerto fuerit, vicissent victine essent,

cum interrogaretur, utrum pluris patrem matremne faceret,

ne ego homo infelix fui, Qui non alas intervelli,

ne ego haud paulo hunc animum malim quam, etc.,

ne ego, inquam, si ita est, velim tibi eum placere quam maxime,

ne iste,

ne tu hercle,

edepol ne ego,

edepol ne tu,

ne ista edepol,

ne istuc mecastor,

ne ille, medius fidius,

medius fidius ne tu,

edepol ne meam operam, etc.,

ad, A. 1. B.): conveniunt adhuc utriusque verba,

adhuc ea dixi, causa cur Zenoni non fuisset,

his oris, quas angulo Baeticae adhuc usque perstrinximus,

et ipse Caesar erat adhuc impudens, qui exercitum et provinciam invito senatu teneret,

ad, 1. B.): res adhuc quidem hercle in tuto est,

celabitur itidem ut celata adhuc est,

sicut adhuc fecerunt, speculabuntur,

ille vidit non modo, quot fuissent adhuc philosophorum de summo bono, sed quot omnino esse possent sententiae,

haec adhuc (sc. acta sunt): sed ad praeterita revertamur,

Britanni, qui adhuc pugnae expertes,

usque adhuc actum est probe,

quod adhuc semper tacui et tacendum putavi,

quae adhuc te carens, dum hic fui, sustentabam,

adhuc dum mihi nullo loco deesse vis, numquam te confirmare potuisti,

adhuc haec erant, ad reliqua alacri tendebamus animo,

Abraham vero adhuc stabat,

unam adhuc a te epistulam acceperam,

cum adhuc sustinuisset multos dies,

scripsi etiam illud quodam in libello... disertos me cognōsse nonnullos, eloquentem adhuc neminem,

una adhuc victoria Carus Metius censebatur,

cupidissimi veniendi maximis injuriis affecti, adhuc non venerunt,

me adhuc non legisse turpe utrique nostrum est,

cui neque fulgor adhuc nec dum sua forma recessit,

nihil adhuc peccavit etiam,

nihil adhuc est, quod vereare,

sed quod quaeris, quando, qua, quo, nihil adhuc scimus,

numquam etiam quicquam adhuc verborum est prolocutus perperam,

stertis adhuc?

adhuc tranquilla res est,

Ephesi regem est consecutus fluctuantem adhuc animo,

at in veterum comicorum adhuc libris invenio,

quippe tres adhuc legiones erant,

si quis adhuc precibus locus, exue mentem,

gangraenam vero, si nondum plane tenet, sed adhuc incipit, curare non difficillimum est,

quam concedis adhuc artem omnino non esse, sed aliquando,

senatus priusquam edicto convocaretur ad curiam concurrit, obseratisque adhuc foribus, deinde apertis, tantas mortuo gratias agit, etc.,

inconditam multitudinem adhuc disjecit,

addam minam adhuc istic postea,

unam rem adhuc adiciam,

sunt adhuc aliquae non omittendae in auro differentiae,

tum Callicles adhuc concitatior,

adhuc difficilior observatio est per tenores,

si marmor illi (Phidiae), si adhuc viliorem materiem obtulisses, fecisset, etc.,

adhuc diligentius,

Di faveant, majora adhuc restant,

Tellurem Nymphasque et adhuc ignota precatur flumina,

Nil parvum sapias et adhuc sublimia cures,

gens non astuta nec callida aperit adhuc secreta pectoris licentiā joci,

cetera similes Batavis, nisi quod ipso adhuc terrae suae solo et caelo acrius animantur,

in cujus exercitu Catonis filius tiro militabat. Cum autem Popilio videretur unam dimittere legionem, Catonis quoque filium... dimisit. Sed cum amore pugnandi in exercitu permansisset, Cato ad Popilium scripsit, etc.],

Ait se obligāsse crus fractum Aesculapio, Apollini autem bracchium,

Nam injusta ab justis impetrari non decet, Justa autem ab injustis petere insipientiast,

ego hic cesso, quia ipse nihil scribo: lego autem libentissime,

tu autem, Eleusium, Huc intro abi ad nos,

mihi ad enarrandum hoc argumentumst comitas, Si ad auscultandum vostra erit benignitas. Qui autem auscultare nolit, exsurgat foras,

Quid tu aïs, Gnatho? Numquid habes quod contemnas? Quid tu autem, Thraso?

ipsum autem nullā ex re aliā nasci potest,

Vehit hic clitellas, vehit hic autem alter senex,

cum Speusippum, sororis filium, Plato philosophiae quasi heredem reliquisset, duo autem praestantissimos studio atque doctrinā, Xenocratem Chalcedonium et Aristotelem Stagiritem, etc.,

Alexandrum consultum, cui relinqueret regnum, voluisse optimum deligi, judicatum autem ab ipso optimum Perdiccam, cui anulum tradidisset,

Atque haec in moribus. De benevolentiā autem, quam etc.,

nobis autem personam imposuit natura etc.,

quod autem motum adfert alicui etc.,

Nam si supremus ille dies non exstinctionem, sed commutationem adfert loci, quid optabilius? Sin autem etc.,

Et Demosthenes autem ad Aeschinem orationem in prooemio convertit, et M. Tullius etc.,

also in passing from a particular to a general thought: Et sane plus habemus quam capimus. Insatiabilis autem avaritia est etc.,

nihil autem melius extremo,

Sed nunc quidem valetudini tribuamus aliquid, cras autem etc.,

4, 28.—So often in transitions from one subject to another: Ac de inferendā quidem injuriā satis dictum est. Praetermittendae autem defensionis etc.,

M. Antonius in eo libro, quem unum reliquit, disertos ait se vidisse multos, eloquentem omnino neminem. Vir autem acerrimo ingenio (sic enim fuit) multa etc.,

hic (pater) prout ipse amabat litteras, omnibus doctrinis, quibus puerilis aetas impertiri debet, filium erudivit: erat autem in puero summa suavitas oris,

also in questions: Quid autem magno opere Oppianicum metuebat, etc.,

Expetuntur autem divitiae cum ad usus vitae necessarios, tum ad perfruendas voluptates: in quibus autem major est animus, in iis pecuniae cupiditas spectat ad opes, etc.,

admoneri me satis est: admonebit autem nemo alius nisi rei publicae tempus,

tam diu autem velle debebis, quoad etc.,

nunc quod agitur, agamus: agitur autem, liberine vivamus an mortem obeamus,

humanum amare est, humanum autem ignoscere est,

quot potiones mulsi! quot autem prandia!

quā pulchritudine urbem, quibus autem opibus praeditam, servitute oppressam tenuit civitatem,

Omnino illud honestum, quod ex animo excelso magnificoque quaerimus, animi efficitur non corporis viribus: exercendum tamen corpus et ita adficiendum est, ut oboedire consilio rationique possit in exsequendis negotiis et in labore tolerando: honestum autem id, quod exquirimus, totum est positum in animi curā, etc.,

quod vitium effugere qui volet (omnes autem velle debent) adhibebit etc.,

In primis foedera ac leges (erant autem eae duodecim tabuiae et quaedam regiae leges) conquiri etc.,

ex hoc Quodcumque est (minus est autem quam rhetoris aera) Discipuli custos praemordet,

magnus dicendi labor, magna res, magna dignitas, summa autem gratia,

animis omnes tenduntur insidiae... vel ab eā, quae penitus in omni sensu implicata insidet, imitatrix boni, voluptas, malorum autem mater omnium,

docet ratio mathematicorum, luna quantum absit a proxumā Mercurii stellā, multo autem longius a Veneris,

Aut hoc, aut illud: hoc autem non, igitur illud. Itemque: aut hoc, aut illud: non autem hoc: illud igitur,

Si lucet, lucet: lucet autem, lucet igitur,

Si dicis te mentiri verumque dicis, mentiris: dicis autem te mentiri verumque dicis: mentiris igitur,

Quem te autem deum nominem?

Perii: quid hoc autemst mali?

Quī istuc? Quae res te sollicitat autem?

Quae autem divina? Vigere, sapere, invenire, meminisse,

Quo modo autem tibi placebit JOVEM LAPIDEM jurare, cum scias etc.,

Veni ad Caesarem: quis est autem Caesar?

Quantā delectatione autem adficerer, cum etc.,

Alio me vocat numerosa gloria tua: alio autem? quasi vero etc.,

Quid tandem isti mali in tam tenerā insulā non fecissent? non fecissent autem? imo quid ante adventum meum non fecerunt?

Sed autem quid si hanc hinc apstulerit quispiam Sacram urnam Veneris?

and separated: Sed quid haec hic autem tam diu ante aedīs stetit?

Attat Phaedriae Pater venit. Sed quid pertimui autem, belua?

Heia autem inimicos!

Ecce autem litigium,

Ecce autem alterum,

Ecce autem subitum divortium,

Ecce autem aliud minus dubium,

Eccere autem capite nutat,

eccui autem non proditur [revertenti]?

also: casumque timent quem cuique ferat fors,

unum hoc scio: Quod fors feret, feremus aequo animo,

sed haec, ut fors tulerit,

sed haec fors viderit,

4, 10, 1: quam sibi sortem Seu ratio dederit, seu fors objecerit,

quia tam incommode illis fors obtulerat adventum meum,

telum quod cuique fors offerebat, arripuit,

forte quadam divinitus super ripas Tiberis effusus lenibus stagnis,

fors fuit, ut, etc.,

fors fuat pol!

post-class.: fors fuat, ut his remediis convalescamus,

also: pretio fors fuat officiove, etc.,

dea Fors,

sit sane Fors domina campi,

fors, in quo incerti casus significantur magis (different from Fortuna),

sed de illa ambulatione Fors viderit, aut si qui est qui curet deus,

saeva,

dies Fortis Fortunae appellatus ab Servio Tullio rege, quod is fanum Fortis Fortunae secundum Tiberim extra urbem Romam dedicavit Junio mense,

aedis Fortis Fortunae,

Fortunae Fortis honores,

o Fortuna! o Fors Fortuna! quantis commoditatibus hunc onerastis diem!

similiter fors, cum sit nominativus, accipitur pro adverbio,

et fors aequatis cepissent praemia rostris, Ni, etc.,

cesserit Ausonio si fors victoria Turno,

iste quod est, ego saepe fui, sed fors et in hora Hoc ipso ejecto carior alter erit,

et nunc ille quidem spe multum captus inani, Fors et vota facit cumulatque altaria donis,

fors et Debita jura vicesque superbae Te maneant ipsum,

fors etiam,

quid est tandem, quod casu fieri aut forte fortuna putemus? etc.,

forte fortuna per impluvium huc despexi in proximum,

si forte, temere, casu aut pleraque fierent aut omnia, etc.,

nisi ista casu nonnumquam, forte, temere concurrerent,

quam saepe forte temere Eveniunt, quae non audeas optare,

nec quicquam raptim aut forte temere egeritis,

39, 15, 11: quibus forte temere humana negotia volvi persuasum est,

captivi quidam pars forte pars consilio oblati,

dumque hoc vel forte, vel providentia, vel utcumque constitutum rerum naturae corpus, etc.,

mihi haec et talia audienti in incerto judicium est, fatone res mortalium et necessitate immutabili, an forte volvantur,

seu dolo seu forte surrexerit, parum compertum,

seu forte seu tentandi causa,

donec advertit Tiberius forte an quia audiverat,

cum casu diebus iis itineris faciendi causa, Puteolos forte venissem,

cum cenatum forte apud Vitellios esset,

ibi cum stipendium forte militibus daretur,

forte aspicio militem,

fit forte obviam mihi Phormio,

rus ut ibat forte,

forte ut assedi in stega,

lucernam forte oblitus fueram exstinguere,

forte evenit, ut, etc.,

Tarenti ludi forte erant,

erat forte brumae tempus,

et pernox forte luna erat,

per eos forte dies consul copias Larisam ducere tribunos militum jussit,

per eosdem forte dies, etc.,

in locum tribuni plebis forte demortui candidatum se ostendit,

forte per angustam tenuis vulpecula rimam repserat in cumeram frumenti,

ibam forte via sacra,

forte quondam in disponendo mane die praedixerat, etc.,

irae si quae forte eveniunt hujusmodi,

si quis vestrum, judices, aut eorum qui assunt, forte miratur, etc.,

hicine vir usquam, nisi in patria, morietur? aut, si forte, pro patria?

si forte est domi,

si forte eos primus aspectus mundi conturbaverat, etc.,

si te Latina forte deficient,

si qui me forte locus admonuerit,

si quae te forte res aliquando offenderit,

quod si forte ceciderint,

si quando, si forte, tibi visus es irasci alicui,

forte si tussire occepsit, ne sic tussiat, ut, etc.,

ita demum novatio fit... forte si condicio vel sponsor vel dies adiciatur,

protinus Aeneas celeri certare sagitta invitat qui forte velint, i. e. si qui forte velint,

hoc te monitum, nisi forte ipse non vis, volueram,

nemo fere saltat sobrius, nisi forte insanit,

propensior benignitas esse debebit in calamitosos, nisi forte erunt digni calamitate,

nisi forte se intellexerit errasse, etc.,

negare hoc, nisi forte negare omnia constituisti, nullo modo potes,

nisi memoria forte defecerit,

nisi forte clarissimo cuique plures curas, majora pericula subeunda, delenimentis curarum et periculorum carendum esse,

Erucii criminatio tota, ut arbitror, dissoluta est, nisi forte exspectatis, ut illa diluam, quae, etc.,

immo vero te audiamus, nisi forte Manilius interdictum aliquod inter duo soles putat esse componendum,

ortum quidem amicitiae videtis nisi quid ad haec forte vultis,

ne quid animae forte amittat dormiens,

pacem ab Aesculapio Petas, ne forte tibi eveniat magnum malum,

qui metuo, ne te forte flagitent,

metuens, ne forte deprehensus retraheretur,

comperisse me non audeo dicere, ne forte id ipsum verbum ponam, quod, etc.,

nisi si quispiamst Amphitruo alius, qui forte te hic absente tamen tuam rem curet,

unus in hoc non est populo, qui forte Latine reddere verba queat,

nam qui forte Stichum et Erotem emerit, recte videtur ita demonstrare,

and in the corrupt passage,

Kayser, fortiter vel cum tempestate): quid si apud te veniat de subito prandium aut potatio Forte, aut cena,

neque solum alium pro alio pedem metrorum ratio non recipit, sed ne dactylum quidem aut forte spondeum alterum pro altero,

sive non trino forte nundino promulgata, sive non idoneo die, etc.,

ut sciant, an ad probandum id quod intendimus forte respondeant,

forte quid expediat, communiter aut melior pars Malis carere quaeritis laboribus,

alii nulli rem obligatam esse quam forte Lucio Titio,

also: casumque timent quem cuique ferat fors,

unum hoc scio: Quod fors feret, feremus aequo animo,

sed haec, ut fors tulerit,

sed haec fors viderit,

4, 10, 1: quam sibi sortem Seu ratio dederit, seu fors objecerit,

quia tam incommode illis fors obtulerat adventum meum,

telum quod cuique fors offerebat, arripuit,

forte quadam divinitus super ripas Tiberis effusus lenibus stagnis,

fors fuit, ut, etc.,

fors fuat pol!

post-class.: fors fuat, ut his remediis convalescamus,

also: pretio fors fuat officiove, etc.,

dea Fors,

sit sane Fors domina campi,

fors, in quo incerti casus significantur magis (different from Fortuna),

sed de illa ambulatione Fors viderit, aut si qui est qui curet deus,

saeva,

dies Fortis Fortunae appellatus ab Servio Tullio rege, quod is fanum Fortis Fortunae secundum Tiberim extra urbem Romam dedicavit Junio mense,

aedis Fortis Fortunae,

Fortunae Fortis honores,

o Fortuna! o Fors Fortuna! quantis commoditatibus hunc onerastis diem!

similiter fors, cum sit nominativus, accipitur pro adverbio,

et fors aequatis cepissent praemia rostris, Ni, etc.,

cesserit Ausonio si fors victoria Turno,

iste quod est, ego saepe fui, sed fors et in hora Hoc ipso ejecto carior alter erit,

et nunc ille quidem spe multum captus inani, Fors et vota facit cumulatque altaria donis,

fors et Debita jura vicesque superbae Te maneant ipsum,

fors etiam,

quid est tandem, quod casu fieri aut forte fortuna putemus? etc.,

forte fortuna per impluvium huc despexi in proximum,

si forte, temere, casu aut pleraque fierent aut omnia, etc.,

nisi ista casu nonnumquam, forte, temere concurrerent,

quam saepe forte temere Eveniunt, quae non audeas optare,

nec quicquam raptim aut forte temere egeritis,

39, 15, 11: quibus forte temere humana negotia volvi persuasum est,

captivi quidam pars forte pars consilio oblati,

dumque hoc vel forte, vel providentia, vel utcumque constitutum rerum naturae corpus, etc.,

mihi haec et talia audienti in incerto judicium est, fatone res mortalium et necessitate immutabili, an forte volvantur,

seu dolo seu forte surrexerit, parum compertum,

seu forte seu tentandi causa,

donec advertit Tiberius forte an quia audiverat,

cum casu diebus iis itineris faciendi causa, Puteolos forte venissem,

cum cenatum forte apud Vitellios esset,

ibi cum stipendium forte militibus daretur,

forte aspicio militem,

fit forte obviam mihi Phormio,

rus ut ibat forte,

forte ut assedi in stega,

lucernam forte oblitus fueram exstinguere,

forte evenit, ut, etc.,

Tarenti ludi forte erant,

erat forte brumae tempus,

et pernox forte luna erat,

per eos forte dies consul copias Larisam ducere tribunos militum jussit,

per eosdem forte dies, etc.,

in locum tribuni plebis forte demortui candidatum se ostendit,

forte per angustam tenuis vulpecula rimam repserat in cumeram frumenti,

ibam forte via sacra,

forte quondam in disponendo mane die praedixerat, etc.,

irae si quae forte eveniunt hujusmodi,

si quis vestrum, judices, aut eorum qui assunt, forte miratur, etc.,

hicine vir usquam, nisi in patria, morietur? aut, si forte, pro patria?

si forte est domi,

si forte eos primus aspectus mundi conturbaverat, etc.,

si te Latina forte deficient,

si qui me forte locus admonuerit,

si quae te forte res aliquando offenderit,

quod si forte ceciderint,

si quando, si forte, tibi visus es irasci alicui,

forte si tussire occepsit, ne sic tussiat, ut, etc.,

ita demum novatio fit... forte si condicio vel sponsor vel dies adiciatur,

protinus Aeneas celeri certare sagitta invitat qui forte velint, i. e. si qui forte velint,

hoc te monitum, nisi forte ipse non vis, volueram,

nemo fere saltat sobrius, nisi forte insanit,

propensior benignitas esse debebit in calamitosos, nisi forte erunt digni calamitate,

nisi forte se intellexerit errasse, etc.,

negare hoc, nisi forte negare omnia constituisti, nullo modo potes,

nisi memoria forte defecerit,

nisi forte clarissimo cuique plures curas, majora pericula subeunda, delenimentis curarum et periculorum carendum esse,

Erucii criminatio tota, ut arbitror, dissoluta est, nisi forte exspectatis, ut illa diluam, quae, etc.,

immo vero te audiamus, nisi forte Manilius interdictum aliquod inter duo soles putat esse componendum,

ortum quidem amicitiae videtis nisi quid ad haec forte vultis,

ne quid animae forte amittat dormiens,

pacem ab Aesculapio Petas, ne forte tibi eveniat magnum malum,

qui metuo, ne te forte flagitent,

metuens, ne forte deprehensus retraheretur,

comperisse me non audeo dicere, ne forte id ipsum verbum ponam, quod, etc.,

nisi si quispiamst Amphitruo alius, qui forte te hic absente tamen tuam rem curet,

unus in hoc non est populo, qui forte Latine reddere verba queat,

nam qui forte Stichum et Erotem emerit, recte videtur ita demonstrare,

and in the corrupt passage,

Kayser, fortiter vel cum tempestate): quid si apud te veniat de subito prandium aut potatio Forte, aut cena,

neque solum alium pro alio pedem metrorum ratio non recipit, sed ne dactylum quidem aut forte spondeum alterum pro altero,

sive non trino forte nundino promulgata, sive non idoneo die, etc.,

ut sciant, an ad probandum id quod intendimus forte respondeant,

forte quid expediat, communiter aut melior pars Malis carere quaeritis laboribus,

alii nulli rem obligatam esse quam forte Lucio Titio,

in tmesi: interque esse desiderat pugnis,

quas (segetes) inter et castra unus omnino collis intererat,

ut Tiberis inter eos et pons interesset,

via interest perangusta,

morari victoriam rati, quod interesset amnis,

quod interest spatii,

cujus inter primum et sextum consulatum sex et quadraginta anni interfuerunt,

inter Laviniam et Albam Longam coloniam deductam triginta ferme interfuere anni,

clathros interesse oportet pede,

ut inter eos, ne minimum quidem intersit,

vide, quantum interfuturum sit inter meam atque tuam accusationem,

in his rebus nihil omnino interest,

hoc pater ac dominus interest,

tantum id interest, veneritne eo itinere ad urbem, an ab urbe in Campaniam redierit,

negant quidquam a falsis interesse,

quod intersit aut differat, aliud ab alio,

quod ab eo nihil intersit, etc.,

ut matrona Intererit Satyris paulum pudibunda protervis,

quid dimidium dimidiato intersit,

ac si ipse interfuerit, ac praesens viderit,

interfuisse me memini,

consiliis,

crudelitati,

negotiis,

lacrimis patris,

ludis,

caedi,

rebus gerendis,

sermoni,

senatui,

populo Quirini,

rebus divinis,

proelio,

bello,

spectaculo,

curiae,

contubernio patris,

sacrificanti interfuit,

in convivio,

in testamento faciendo,

voluerunt eos in suis rebus ipsos interesse,

quibus in rebus,

quisquis illis temporibus interfuit,

cui tempori Saturninus interfuit,

ea (ratiocinatio) dicitur interfuisse tum, cum aliquid vitasse aut secutus esse animus videbitur,

non quo mea interesset natura loci,

ea vos rata habeatis, ne magis reipublicae interest, quam mea,

quanto opere reipublicae communisque salutis intersit, manus hostium distineri,

semper ille, quantum interesset P. Clodii, se perire, cogitabat,

quid illius interest, ubi sis?

quis enim est hodie, cujus intersit istam legem manere?

hoc vehementer interest rei publicae,

quod ego et mea et rei publicae interesse arbitror,

multum interest rei familiaris tuae, te quam primum venire,

tuā et meā maxime interest, te valere,

id ignorare eos velis, quorum intersit id scire,

illud meā magni interest, te ut videam,

quod ut facias tuā interesse arbitror,

vestrā interest, ne imperatorem pessimi faciant,

non tam suā quam reipublicae interesse ut salvus esset,

utriusque nostrum magni interest ut te videam,

quod meus familiaris tanti suā interesse arbitraretur,

in omnibus novis conjunctionibus interest, qualis primus aditus sit,

neque multum interest, quod nondum per numeros distributi sunt,

nihil interest nunc, an violaverim, etc.,

ad honorem interesse,

ad decus et ad laudem civitatis,

ad laudem nostram,

ad beate vivendum,

magnai reipublicai gratia,

the double meaning: tu, bis denis grandia libris Qui scribis Priami proelia, magnus homo es,

magna ossa lacertosque Exuit,

magnus fluens Nilus,

magna et pulcra domus,

montes,

templa caelitum,

aquae,

oppidum maximum,

maximum pondus auri, magnum numerum frumenti, vim mellis maximam exportasse,

magna pecunia mutua,

copia pabuli,

multitudo peditatus,

divitiae,

populus,

interea magnum sol circumvolvitur annum,

magnum vocans solis (annum) comparatione lunaris,

magno post tempore,

magna voce confiteri,

tribunorum,

vir magnus in primis,

nemo igitur vir magnus sine aliquo adflatu divino umquam fuit,

magnus hoc bello Themistocles fuit, nec minor in pace,

Cato clarus atque magnus habetur,

amicus,

virtus,

infamia,

eloquentia, gravitas, studium, contentio,

multo major alacritas, studiumque pugnandi majus,

causa,

opus et arduum,

quamquam id magnum, et arduum est,

magna loqui,

magnum est efficere, ut quis intellegat, quid sit illud, etc.,

probitatem vel in eis, quos numquam vidimus, vel, quod majus est, in hoste etiam diligimus,

quarum (stellarum) ex disparibus motionibus, magnum annum mathematici nominaverunt, etc.,

jam magno natu,

homo magnus natu,

qui (Livius) fuit major natu quam Plautus et Naevius,

audivi ex majoribus natu,

hic una e multis, quae maxima natu, Pyrgo,

annos natus major quadraginta,

civis major annis viginti,

cum liberis, majoribus quam quindecim annos natis,

ex duobus filiis major, Caes B. C. 3, 108, 3: Fabii Ambusti filiae duae nuptae, Ser. Sulpicio major minor Licinio Stoloni erat,

Gelo maximus stirpis,

ut nubere vellet mulier viro, major juniori,

in gen.: Cyrus major,

quaerere uter major aetate fuerit, Homerus an Hesiodus, cum minor Hecuba fuerit quam Helena,

si minor negotiis majoris intervenerit,

Itan tandem hanc majores famam tradiderunt tibi tui, Ut, etc.,

ibi mei sunt majores siti, pater, avos, proavos, abavos,

L. Philippus, vir patre, avo, majoribus suis dignissimus,

patres majoresque nostri,

more majorum,

spes tamen una est, aliquando populum Romanum majorum similem fore,

majores natu,

maxima virgo,

de istis rebus in patria majores natu consulemus,

magni esse,

magni aestimare,

magni existimans interesse ad decus,

emere agros poterunt quam volent magno,

magno vendere,

conducere aliquid nimium magno,

magno illi ea cunctatio stetit,

ornatus muliebris majoris pretii,

multo majoris alapae mecum veneunt,

senatus auctoritatem sibi maximi videri,

extollere aliquid in majus,

celebrare,

nuntiare,

credere,

accipere,

magnum clamat,

inclamare,

exclamat derepente maximum,

quae (facinora) istaec aetas fugere magis quam sectari solet,

saliendo sese exercebant magis, quam scorto aut saviis,

magis honorem tribuere quam salutem accipere,

nisi forte magis erit parricida, si qui consularem patrem, quam si quis humilem necarit,

magis ut consuetudinem servem, quam quod, etc.,

quam magis exhausto spumaverit ubere mulctra, Laeta magis pressis manabunt flumina mammis, i. e. quo magis,... eo magis,

tam magis illa fremens... quam magis effuso crudescunt sanguine pugnae,

quamobrem etsi magis est, quod gratuler tibi, quam quod te rogem: tamen etiam rogo, etc.,

magis est, ut ipse moleste ferat, errasse se, quam ut, etc.,

umbra es amantum magis quam amator,

magis adeo id facilitate quam alia ulla culpa mea contigit,

aditus ad consulatum non magis nobilitati quam virtuti pateret,

magis ratione et consilio quam virtute vicisse,

ut magis virtute quam dolo contenderent,

se magis consuetudine sua quam merito eorum civitatem conservaturum,

timori magis quam religioni consulere,

jus bonumque apud eos non legibus magis quam natura valebat,

non duces magis quam milites callent (obsistere, etc.),

in dicendo irasci, dolere... non sunt figurae, non magis quam suadere,

Romanos nec magis jam dolo capi quam armis vinci posse,

pro certo habens non magis Antonio eripi se quam Caesari Brutum posse,

non magis Alexandri saevitiam quam Bessi parricidium ferre potuisse,

nec magis post proelium quam in proelio caedibus temperatum est,

non Apollinis magis verum atque hoc responsum est,

quid philosophia magis colendum?

quanto magis Aliensi die Aliam ipsam reformidaturos?

quam Juno fertur terris magis omnibus unam... coluisse,

Albanum sive Falernum Te magis appositis delectat,

quid habetis, qui mage immortales vos credam esse quam ego siem?

quis homo sit magis meus quam tu es?

quam mage amo quam matrem meam,

quem ego ecastor mage amo quam me,

jam scibo, utrum haec me mage amet, an marsupium,

nec magis hac infra quicquam est in corpore nostro,

neque lac lacti magis est simile, quam ille ego similis est mei,

ars magis magna atque uber, quam difficilis et obscura,

corpora magna magis quam firma,

vultu pulchro magis quam venusto,

neque ego hoc homine quemquam vidi magis malum,

ab secundis rebus magis etiam solito incauti,

ita fustibus sum mollior miser magis quam ullus cinaedus,

sapiunt magis,

magis curae est, magisque afformido, ne, etc.,

magis metuant,

tum magis id diceres, Fanni, si, etc.,

cum Pompeius ita contendisset, ut nihil umquam magis,

magis velle, for malle: quod magis vellem evenire,

magis aedilis fieri non potuisset,

ecastor neminem hodie mage Amat corde atque animo suo,

ut quadam magis necessaria ratione recte sit vivendum,

magis anxius,

hic magis tranquillu'st,

nihil videtur mundius, nec magis compositum quicquam, nec magis elegans,

nemo fuit magis severus nec magis continens,

quod est magis verisimile,

magis admirabilis oratio,

magis communia verba,

nescio quo pacto magis quam in aliis suum cuique pulchrum est,

magis aperte,

magis impense,

magis est dulcius,

magis majores nugae,

magis modum in majorem,

contentiores mage erunt,

qualis in dicendo Hierocles Alabandeus, magis etiam Menecles, frater ejus, fuit,

illud ad me, ac multo etiam magis ad vos,

tanto magis Dic, quis est?

ut quidque magis contemplor, tanto magis placet,

vicina cacumina caelo, quam sint magis, tanto magis fument,

quanto ille plura miscebat, tanto hic magis in dies convalescebat,

sed eo magis cauto est Opus, ne huc exeat, qui, etc.,

atque eo magis, si, etc.,

eoque magis quod, etc.,

5, 1: immo vero etiam hoc magis, quam illi veteres, quod, etc.,

hoc vero magis properare Varro, ut, etc.,

quo magis cogito ego cum meo animo,

magis quam id reputo, tam magis uror,

tam magis illa fremens... Quam magis, etc.,

quanto mage... tam magis,

quam magis in pectore meo foveo, quas meus filius turbas turbet... magis curae est magisque afformido, ne, etc.,

quam magis te in altum capessis, tam aestus te in portum refert,

densior hinc suboles Quam magis, etc.,

cum Vercingetorix nihilo magis in aequum locum descenderet,

cum cotidie magis magisque perditi homines tectis ac templis urbis minarentur,

de Graecia cotidie magis et magis cogito,

magis deinde ac magis,

post hoc magis ac magis,

for which also: magisque ac magis deinceps,

magis atque magis,

post, vento crescente, magis magis increbescunt,

magis decorum'st Libertum potius quam patronum onus in via portare,

mihi magis lubet cum probis potius quam cum improbis vivere,

his vero auditis multo magis,

finge enim malle eum magis suum consequi quam, etc.,

domus erat non domino magis ornamento quam civitati,

non Hannibale magis victo a se quam Q. Fabio,

conficior enim maerore, mea Terentia, nec me meae miseriae magis excruciant quam tuae vestraeque,

si aliqua in re Verris similis fuero, non magis mihi deerit inimicus quam Verri defuit,

non nascitur itaque ex malo bonum, non magis quam ficus ex olea,

Quint. prooem. § 26: non magis Gaium imperaturum, quam per Baianum sinum equis discursurum,

nec eo magis lege liberi sunto,

deinde credas mihi affirmanti velim, me hoc non pro Lysone magis quam pro omnibus scribere,

miserebat non poenae magis homines, quam sceleris, quo poenam meriti essent,

sed istud magis minusve vitiosum est pro personis dicentium,

minora vero plerumque sunt talia, ut pro persona, tempore, loco, causa magis ac minus vel excusata debeant videri vel reprehendenda,

quaedam tamen et nationibus puto magis aut minus convenire,

quosdam minus aut magis osos veritatem,

aut minus, aut magis,

alia magis, alia minus, v. Hand, Turs. III. p. 560): mihi videntur omnes quidem illi errasse... sed alius alio magis,

sunt omnino omnes fere similes, sed declarant communis notiones, alia magis alia,

alii aliis magis recusare,

haec una res in omni libero populo maximeque in pacatis tranquillisque civitatibus praecipue semper floruit,

quid commemorem primum aut laudem maxime?

nos coluit maxime,

quem convenire maxime cupiebam,

de te audiebamus ea, quae maxime vellemus,

extra quos (fines) egredi non possim, si maxime velim,

in re publica maxime conservanda sunt jura belli,

quem Homero crederet maxime accedere,

pugnare,

jubere,

id enim est profecto, quod constituta religione rem publicam contineat maxime,

ab eo exordiri volui maxime,

cernere naturae vim maxime,

res maxime necessaria,

loca maxime frumentaria,

loci ad hoc maxime idonei,

maxime naturali carent amicitia,

maxime feri,

qui eo tempore maxime plebi acceptus erat,

idem ad augendam eloquentiam maxime accommodati erunt,

elegans maxime auctor,

maxime vero commune est quaerere, an sit honesta? etc.,

noto enim maxime utar exemplo,

quae maxime liberalissima,

maxime gravissimam omniumque (rerum),

puer ad annos maxime natus octo,

ut dicatis quam maxime ad veritatem accommodate,

qui proelium unus maxime accenderat,

cum sua modestia unus omnium maxime floreret,

quae maxime omnium belli avida,

atque ea res multo maxime disjunxit illum ab illa,

imperium populi Romani multo maxime miserabile visum est,

illud mihi videtur vel maxime confirmare, etc.,

hoc enim uno praestamus vel maxime feris,

quae quidem vel maxime suspicionem movent,

quam potes, tam verba confer maxime ad compendium,

ego jubeo quam maxime unam facere nos hanc familiam,

ut quam maxime permaneant diuturna corpora,

quo mihi rectius videtur, memoriam nostri quam maxime longam efficere,

ceterum illum juvenem incipere a quam maxime facili ac favorabili causa velim,

tam enim sum amicus rei publicae, quam qui maxime,

grata ea res, ut quae maxime senatui umquam fuit,

hoc maxime officii est, ut quisque maxime opis indigeat, ita ei potissimum opitulari,

ut quisque magnitudine animae maxime excellit, ita maxime, etc.,

, in the contrary order: colendum autem esse ita quemque maxime, ut quisque maxime virtutibus his lenioribus erit ornatus,

ut enim quisque maxime ad suum commodum refert, quaecumque agit, ita minime est vir bonus,

hujus industriam maxime quidem vellem, ut imitarentur ii, quos oportebat: secundo autem loco, ne alterius labori inviderent,

si per eum reductus insidiose redissem, me scilicet maxime sed proxime illum quoque fefellissem,

in quo genere sunt maxime oves, deinde caprae,

maxime... dein,

sed vitem maxime populus videtur alere, deinde ulmus, post etiam fraxinus,

maxime... deinde... postea... minume,

maxime... postea... ultimae,

post Chium maxime laudatur Creticum, mox Aegyptium,

quae ratio poetas, maximeque Homerum impulit, ut, etc.,

scribe aliquid, et maxime, si Pompeius Italia cedit,

maxime quod de judicatu meo,

cognoscat etiam rerum gestarum et memoriae veteris ordinem, maxime scilicet nostrae civitatis,

scio et perspexi saepe: cum antehac, tum hodie maxime,

plena exemplorum est nostra res publica, cum saepe, tum maxime bello Punico secundo,

tum exercitationibus crebris atque magnis, tum scribendo maxime persequatur,

longius autem procedens, ut in ceteris eloquentiae partibus, tum maxime, etc.,

cum iis, quos nuper maxime liberaverat,

ipse tum maxime admoto igne refovebat artus,

haec cum maxime loqueretur, sex lictores eum circumsistunt valentissimi,

2, 4, 38, § 72: totius autem injustitiae nulla capitalior, quam eorum, qui cum maxime fallunt, id agunt, ut viri boni esse videantur,

tum cum maxime,

tunc cum maxime,

nunc cum maxime,

scilicet res ipsa aspera est, sed vos non timetis eam. Immo vero maxime,

magnai reipublicai gratia,

the double meaning: tu, bis denis grandia libris Qui scribis Priami proelia, magnus homo es,

magna ossa lacertosque Exuit,

magnus fluens Nilus,

magna et pulcra domus,

montes,

templa caelitum,

aquae,

oppidum maximum,

maximum pondus auri, magnum numerum frumenti, vim mellis maximam exportasse,

magna pecunia mutua,

copia pabuli,

multitudo peditatus,

divitiae,

populus,

interea magnum sol circumvolvitur annum,

magnum vocans solis (annum) comparatione lunaris,

magno post tempore,

magna voce confiteri,

tribunorum,

vir magnus in primis,

nemo igitur vir magnus sine aliquo adflatu divino umquam fuit,

magnus hoc bello Themistocles fuit, nec minor in pace,

Cato clarus atque magnus habetur,

amicus,

virtus,

infamia,

eloquentia, gravitas, studium, contentio,

multo major alacritas, studiumque pugnandi majus,

causa,

opus et arduum,

quamquam id magnum, et arduum est,

magna loqui,

magnum est efficere, ut quis intellegat, quid sit illud, etc.,

probitatem vel in eis, quos numquam vidimus, vel, quod majus est, in hoste etiam diligimus,

quarum (stellarum) ex disparibus motionibus, magnum annum mathematici nominaverunt, etc.,

jam magno natu,

homo magnus natu,

qui (Livius) fuit major natu quam Plautus et Naevius,

audivi ex majoribus natu,

hic una e multis, quae maxima natu, Pyrgo,

annos natus major quadraginta,

civis major annis viginti,

cum liberis, majoribus quam quindecim annos natis,

ex duobus filiis major, Caes B. C. 3, 108, 3: Fabii Ambusti filiae duae nuptae, Ser. Sulpicio major minor Licinio Stoloni erat,

Gelo maximus stirpis,

ut nubere vellet mulier viro, major juniori,

in gen.: Cyrus major,

quaerere uter major aetate fuerit, Homerus an Hesiodus, cum minor Hecuba fuerit quam Helena,

si minor negotiis majoris intervenerit,

Itan tandem hanc majores famam tradiderunt tibi tui, Ut, etc.,

ibi mei sunt majores siti, pater, avos, proavos, abavos,

L. Philippus, vir patre, avo, majoribus suis dignissimus,

patres majoresque nostri,

more majorum,

spes tamen una est, aliquando populum Romanum majorum similem fore,

majores natu,

maxima virgo,

de istis rebus in patria majores natu consulemus,

magni esse,

magni aestimare,

magni existimans interesse ad decus,

emere agros poterunt quam volent magno,

magno vendere,

conducere aliquid nimium magno,

magno illi ea cunctatio stetit,

ornatus muliebris majoris pretii,

multo majoris alapae mecum veneunt,

senatus auctoritatem sibi maximi videri,

extollere aliquid in majus,

celebrare,

nuntiare,

credere,

accipere,

magnum clamat,

inclamare,

exclamat derepente maximum,

quae (facinora) istaec aetas fugere magis quam sectari solet,

saliendo sese exercebant magis, quam scorto aut saviis,

magis honorem tribuere quam salutem accipere,

nisi forte magis erit parricida, si qui consularem patrem, quam si quis humilem necarit,

magis ut consuetudinem servem, quam quod, etc.,

quam magis exhausto spumaverit ubere mulctra, Laeta magis pressis manabunt flumina mammis, i. e. quo magis,... eo magis,

tam magis illa fremens... quam magis effuso crudescunt sanguine pugnae,

quamobrem etsi magis est, quod gratuler tibi, quam quod te rogem: tamen etiam rogo, etc.,

magis est, ut ipse moleste ferat, errasse se, quam ut, etc.,

umbra es amantum magis quam amator,

magis adeo id facilitate quam alia ulla culpa mea contigit,

aditus ad consulatum non magis nobilitati quam virtuti pateret,

magis ratione et consilio quam virtute vicisse,

ut magis virtute quam dolo contenderent,

se magis consuetudine sua quam merito eorum civitatem conservaturum,

timori magis quam religioni consulere,

jus bonumque apud eos non legibus magis quam natura valebat,

non duces magis quam milites callent (obsistere, etc.),

in dicendo irasci, dolere... non sunt figurae, non magis quam suadere,

Romanos nec magis jam dolo capi quam armis vinci posse,

pro certo habens non magis Antonio eripi se quam Caesari Brutum posse,

non magis Alexandri saevitiam quam Bessi parricidium ferre potuisse,

nec magis post proelium quam in proelio caedibus temperatum est,

non Apollinis magis verum atque hoc responsum est,

quid philosophia magis colendum?

quanto magis Aliensi die Aliam ipsam reformidaturos?

quam Juno fertur terris magis omnibus unam... coluisse,

Albanum sive Falernum Te magis appositis delectat,

quid habetis, qui mage immortales vos credam esse quam ego siem?

quis homo sit magis meus quam tu es?

quam mage amo quam matrem meam,

quem ego ecastor mage amo quam me,

jam scibo, utrum haec me mage amet, an marsupium,

nec magis hac infra quicquam est in corpore nostro,

neque lac lacti magis est simile, quam ille ego similis est mei,

ars magis magna atque uber, quam difficilis et obscura,

corpora magna magis quam firma,

vultu pulchro magis quam venusto,

neque ego hoc homine quemquam vidi magis malum,

ab secundis rebus magis etiam solito incauti,

ita fustibus sum mollior miser magis quam ullus cinaedus,

sapiunt magis,

magis curae est, magisque afformido, ne, etc.,

magis metuant,

tum magis id diceres, Fanni, si, etc.,

cum Pompeius ita contendisset, ut nihil umquam magis,

magis velle, for malle: quod magis vellem evenire,

magis aedilis fieri non potuisset,

ecastor neminem hodie mage Amat corde atque animo suo,

ut quadam magis necessaria ratione recte sit vivendum,

magis anxius,

hic magis tranquillu'st,

nihil videtur mundius, nec magis compositum quicquam, nec magis elegans,

nemo fuit magis severus nec magis continens,

quod est magis verisimile,

magis admirabilis oratio,

magis communia verba,

nescio quo pacto magis quam in aliis suum cuique pulchrum est,

magis aperte,

magis impense,

magis est dulcius,

magis majores nugae,

magis modum in majorem,

contentiores mage erunt,

qualis in dicendo Hierocles Alabandeus, magis etiam Menecles, frater ejus, fuit,

illud ad me, ac multo etiam magis ad vos,

tanto magis Dic, quis est?

ut quidque magis contemplor, tanto magis placet,

vicina cacumina caelo, quam sint magis, tanto magis fument,

quanto ille plura miscebat, tanto hic magis in dies convalescebat,

sed eo magis cauto est Opus, ne huc exeat, qui, etc.,

atque eo magis, si, etc.,

eoque magis quod, etc.,

5, 1: immo vero etiam hoc magis, quam illi veteres, quod, etc.,

hoc vero magis properare Varro, ut, etc.,

quo magis cogito ego cum meo animo,

magis quam id reputo, tam magis uror,

tam magis illa fremens... Quam magis, etc.,

quanto mage... tam magis,

quam magis in pectore meo foveo, quas meus filius turbas turbet... magis curae est magisque afformido, ne, etc.,

quam magis te in altum capessis, tam aestus te in portum refert,

densior hinc suboles Quam magis, etc.,

cum Vercingetorix nihilo magis in aequum locum descenderet,

cum cotidie magis magisque perditi homines tectis ac templis urbis minarentur,

de Graecia cotidie magis et magis cogito,

magis deinde ac magis,

post hoc magis ac magis,

for which also: magisque ac magis deinceps,

magis atque magis,

post, vento crescente, magis magis increbescunt,

magis decorum'st Libertum potius quam patronum onus in via portare,

mihi magis lubet cum probis potius quam cum improbis vivere,

his vero auditis multo magis,

finge enim malle eum magis suum consequi quam, etc.,

domus erat non domino magis ornamento quam civitati,

non Hannibale magis victo a se quam Q. Fabio,

conficior enim maerore, mea Terentia, nec me meae miseriae magis excruciant quam tuae vestraeque,

si aliqua in re Verris similis fuero, non magis mihi deerit inimicus quam Verri defuit,

non nascitur itaque ex malo bonum, non magis quam ficus ex olea,

Quint. prooem. § 26: non magis Gaium imperaturum, quam per Baianum sinum equis discursurum,

nec eo magis lege liberi sunto,

deinde credas mihi affirmanti velim, me hoc non pro Lysone magis quam pro omnibus scribere,

miserebat non poenae magis homines, quam sceleris, quo poenam meriti essent,

sed istud magis minusve vitiosum est pro personis dicentium,

minora vero plerumque sunt talia, ut pro persona, tempore, loco, causa magis ac minus vel excusata debeant videri vel reprehendenda,

quaedam tamen et nationibus puto magis aut minus convenire,

quosdam minus aut magis osos veritatem,

aut minus, aut magis,

alia magis, alia minus, v. Hand, Turs. III. p. 560): mihi videntur omnes quidem illi errasse... sed alius alio magis,

sunt omnino omnes fere similes, sed declarant communis notiones, alia magis alia,

alii aliis magis recusare,

haec una res in omni libero populo maximeque in pacatis tranquillisque civitatibus praecipue semper floruit,

quid commemorem primum aut laudem maxime?

nos coluit maxime,

quem convenire maxime cupiebam,

de te audiebamus ea, quae maxime vellemus,

extra quos (fines) egredi non possim, si maxime velim,

in re publica maxime conservanda sunt jura belli,

quem Homero crederet maxime accedere,

pugnare,

jubere,

id enim est profecto, quod constituta religione rem publicam contineat maxime,

ab eo exordiri volui maxime,

cernere naturae vim maxime,

res maxime necessaria,

loca maxime frumentaria,

loci ad hoc maxime idonei,

maxime naturali carent amicitia,

maxime feri,

qui eo tempore maxime plebi acceptus erat,

idem ad augendam eloquentiam maxime accommodati erunt,

elegans maxime auctor,

maxime vero commune est quaerere, an sit honesta? etc.,

noto enim maxime utar exemplo,

quae maxime liberalissima,

maxime gravissimam omniumque (rerum),

puer ad annos maxime natus octo,

ut dicatis quam maxime ad veritatem accommodate,

qui proelium unus maxime accenderat,

cum sua modestia unus omnium maxime floreret,

quae maxime omnium belli avida,

atque ea res multo maxime disjunxit illum ab illa,

imperium populi Romani multo maxime miserabile visum est,

illud mihi videtur vel maxime confirmare, etc.,

hoc enim uno praestamus vel maxime feris,

quae quidem vel maxime suspicionem movent,

quam potes, tam verba confer maxime ad compendium,

ego jubeo quam maxime unam facere nos hanc familiam,

ut quam maxime permaneant diuturna corpora,

quo mihi rectius videtur, memoriam nostri quam maxime longam efficere,

ceterum illum juvenem incipere a quam maxime facili ac favorabili causa velim,

tam enim sum amicus rei publicae, quam qui maxime,

grata ea res, ut quae maxime senatui umquam fuit,

hoc maxime officii est, ut quisque maxime opis indigeat, ita ei potissimum opitulari,

ut quisque magnitudine animae maxime excellit, ita maxime, etc.,

, in the contrary order: colendum autem esse ita quemque maxime, ut quisque maxime virtutibus his lenioribus erit ornatus,

ut enim quisque maxime ad suum commodum refert, quaecumque agit, ita minime est vir bonus,

hujus industriam maxime quidem vellem, ut imitarentur ii, quos oportebat: secundo autem loco, ne alterius labori inviderent,

si per eum reductus insidiose redissem, me scilicet maxime sed proxime illum quoque fefellissem,

in quo genere sunt maxime oves, deinde caprae,

maxime... dein,

sed vitem maxime populus videtur alere, deinde ulmus, post etiam fraxinus,

maxime... deinde... postea... minume,

maxime... postea... ultimae,

post Chium maxime laudatur Creticum, mox Aegyptium,

quae ratio poetas, maximeque Homerum impulit, ut, etc.,

scribe aliquid, et maxime, si Pompeius Italia cedit,

maxime quod de judicatu meo,

cognoscat etiam rerum gestarum et memoriae veteris ordinem, maxime scilicet nostrae civitatis,

scio et perspexi saepe: cum antehac, tum hodie maxime,

plena exemplorum est nostra res publica, cum saepe, tum maxime bello Punico secundo,

tum exercitationibus crebris atque magnis, tum scribendo maxime persequatur,

longius autem procedens, ut in ceteris eloquentiae partibus, tum maxime, etc.,

cum iis, quos nuper maxime liberaverat,

ipse tum maxime admoto igne refovebat artus,

haec cum maxime loqueretur, sex lictores eum circumsistunt valentissimi,

2, 4, 38, § 72: totius autem injustitiae nulla capitalior, quam eorum, qui cum maxime fallunt, id agunt, ut viri boni esse videantur,

tum cum maxime,

tunc cum maxime,

nunc cum maxime,

scilicet res ipsa aspera est, sed vos non timetis eam. Immo vero maxime,

magnai reipublicai gratia,

the double meaning: tu, bis denis grandia libris Qui scribis Priami proelia, magnus homo es,

magna ossa lacertosque Exuit,

magnus fluens Nilus,

magna et pulcra domus,

montes,

templa caelitum,

aquae,

oppidum maximum,

maximum pondus auri, magnum numerum frumenti, vim mellis maximam exportasse,

magna pecunia mutua,

copia pabuli,

multitudo peditatus,

divitiae,

populus,

interea magnum sol circumvolvitur annum,

magnum vocans solis (annum) comparatione lunaris,

magno post tempore,

magna voce confiteri,

tribunorum,

vir magnus in primis,

nemo igitur vir magnus sine aliquo adflatu divino umquam fuit,

magnus hoc bello Themistocles fuit, nec minor in pace,

Cato clarus atque magnus habetur,

amicus,

virtus,

infamia,

eloquentia, gravitas, studium, contentio,

multo major alacritas, studiumque pugnandi majus,

causa,

opus et arduum,

quamquam id magnum, et arduum est,

magna loqui,

magnum est efficere, ut quis intellegat, quid sit illud, etc.,

probitatem vel in eis, quos numquam vidimus, vel, quod majus est, in hoste etiam diligimus,

quarum (stellarum) ex disparibus motionibus, magnum annum mathematici nominaverunt, etc.,

jam magno natu,

homo magnus natu,

qui (Livius) fuit major natu quam Plautus et Naevius,

audivi ex majoribus natu,

hic una e multis, quae maxima natu, Pyrgo,

annos natus major quadraginta,

civis major annis viginti,

cum liberis, majoribus quam quindecim annos natis,

ex duobus filiis major, Caes B. C. 3, 108, 3: Fabii Ambusti filiae duae nuptae, Ser. Sulpicio major minor Licinio Stoloni erat,

Gelo maximus stirpis,

ut nubere vellet mulier viro, major juniori,

in gen.: Cyrus major,

quaerere uter major aetate fuerit, Homerus an Hesiodus, cum minor Hecuba fuerit quam Helena,

si minor negotiis majoris intervenerit,

Itan tandem hanc majores famam tradiderunt tibi tui, Ut, etc.,

ibi mei sunt majores siti, pater, avos, proavos, abavos,

L. Philippus, vir patre, avo, majoribus suis dignissimus,

patres majoresque nostri,

more majorum,

spes tamen una est, aliquando populum Romanum majorum similem fore,

majores natu,

maxima virgo,

de istis rebus in patria majores natu consulemus,

magni esse,

magni aestimare,

magni existimans interesse ad decus,

emere agros poterunt quam volent magno,

magno vendere,

conducere aliquid nimium magno,

magno illi ea cunctatio stetit,

ornatus muliebris majoris pretii,

multo majoris alapae mecum veneunt,

senatus auctoritatem sibi maximi videri,

extollere aliquid in majus,

celebrare,

nuntiare,

credere,

accipere,

magnum clamat,

inclamare,

exclamat derepente maximum,

quae (facinora) istaec aetas fugere magis quam sectari solet,

saliendo sese exercebant magis, quam scorto aut saviis,

magis honorem tribuere quam salutem accipere,

nisi forte magis erit parricida, si qui consularem patrem, quam si quis humilem necarit,

magis ut consuetudinem servem, quam quod, etc.,

quam magis exhausto spumaverit ubere mulctra, Laeta magis pressis manabunt flumina mammis, i. e. quo magis,... eo magis,

tam magis illa fremens... quam magis effuso crudescunt sanguine pugnae,

quamobrem etsi magis est, quod gratuler tibi, quam quod te rogem: tamen etiam rogo, etc.,

magis est, ut ipse moleste ferat, errasse se, quam ut, etc.,

umbra es amantum magis quam amator,

magis adeo id facilitate quam alia ulla culpa mea contigit,

aditus ad consulatum non magis nobilitati quam virtuti pateret,

magis ratione et consilio quam virtute vicisse,

ut magis virtute quam dolo contenderent,

se magis consuetudine sua quam merito eorum civitatem conservaturum,

timori magis quam religioni consulere,

jus bonumque apud eos non legibus magis quam natura valebat,

non duces magis quam milites callent (obsistere, etc.),

in dicendo irasci, dolere... non sunt figurae, non magis quam suadere,

Romanos nec magis jam dolo capi quam armis vinci posse,

pro certo habens non magis Antonio eripi se quam Caesari Brutum posse,

non magis Alexandri saevitiam quam Bessi parricidium ferre potuisse,

nec magis post proelium quam in proelio caedibus temperatum est,

non Apollinis magis verum atque hoc responsum est,

quid philosophia magis colendum?

quanto magis Aliensi die Aliam ipsam reformidaturos?

quam Juno fertur terris magis omnibus unam... coluisse,

Albanum sive Falernum Te magis appositis delectat,

quid habetis, qui mage immortales vos credam esse quam ego siem?

quis homo sit magis meus quam tu es?

quam mage amo quam matrem meam,

quem ego ecastor mage amo quam me,

jam scibo, utrum haec me mage amet, an marsupium,

nec magis hac infra quicquam est in corpore nostro,

neque lac lacti magis est simile, quam ille ego similis est mei,

ars magis magna atque uber, quam difficilis et obscura,

corpora magna magis quam firma,

vultu pulchro magis quam venusto,

neque ego hoc homine quemquam vidi magis malum,

ab secundis rebus magis etiam solito incauti,

ita fustibus sum mollior miser magis quam ullus cinaedus,

sapiunt magis,

magis curae est, magisque afformido, ne, etc.,

magis metuant,

tum magis id diceres, Fanni, si, etc.,

cum Pompeius ita contendisset, ut nihil umquam magis,

magis velle, for malle: quod magis vellem evenire,

magis aedilis fieri non potuisset,

ecastor neminem hodie mage Amat corde atque animo suo,

ut quadam magis necessaria ratione recte sit vivendum,

magis anxius,

hic magis tranquillu'st,

nihil videtur mundius, nec magis compositum quicquam, nec magis elegans,

nemo fuit magis severus nec magis continens,

quod est magis verisimile,

magis admirabilis oratio,

magis communia verba,

nescio quo pacto magis quam in aliis suum cuique pulchrum est,

magis aperte,

magis impense,

magis est dulcius,

magis majores nugae,

magis modum in majorem,

contentiores mage erunt,

qualis in dicendo Hierocles Alabandeus, magis etiam Menecles, frater ejus, fuit,

illud ad me, ac multo etiam magis ad vos,

tanto magis Dic, quis est?

ut quidque magis contemplor, tanto magis placet,

vicina cacumina caelo, quam sint magis, tanto magis fument,

quanto ille plura miscebat, tanto hic magis in dies convalescebat,

sed eo magis cauto est Opus, ne huc exeat, qui, etc.,

atque eo magis, si, etc.,

eoque magis quod, etc.,

5, 1: immo vero etiam hoc magis, quam illi veteres, quod, etc.,

hoc vero magis properare Varro, ut, etc.,

quo magis cogito ego cum meo animo,

magis quam id reputo, tam magis uror,

tam magis illa fremens... Quam magis, etc.,

quanto mage... tam magis,

quam magis in pectore meo foveo, quas meus filius turbas turbet... magis curae est magisque afformido, ne, etc.,

quam magis te in altum capessis, tam aestus te in portum refert,

densior hinc suboles Quam magis, etc.,

cum Vercingetorix nihilo magis in aequum locum descenderet,

cum cotidie magis magisque perditi homines tectis ac templis urbis minarentur,

de Graecia cotidie magis et magis cogito,

magis deinde ac magis,

post hoc magis ac magis,

for which also: magisque ac magis deinceps,

magis atque magis,

post, vento crescente, magis magis increbescunt,

magis decorum'st Libertum potius quam patronum onus in via portare,

mihi magis lubet cum probis potius quam cum improbis vivere,

his vero auditis multo magis,

finge enim malle eum magis suum consequi quam, etc.,

domus erat non domino magis ornamento quam civitati,

non Hannibale magis victo a se quam Q. Fabio,

conficior enim maerore, mea Terentia, nec me meae miseriae magis excruciant quam tuae vestraeque,

si aliqua in re Verris similis fuero, non magis mihi deerit inimicus quam Verri defuit,

non nascitur itaque ex malo bonum, non magis quam ficus ex olea,

Quint. prooem. § 26: non magis Gaium imperaturum, quam per Baianum sinum equis discursurum,

nec eo magis lege liberi sunto,

deinde credas mihi affirmanti velim, me hoc non pro Lysone magis quam pro omnibus scribere,

miserebat non poenae magis homines, quam sceleris, quo poenam meriti essent,

sed istud magis minusve vitiosum est pro personis dicentium,

minora vero plerumque sunt talia, ut pro persona, tempore, loco, causa magis ac minus vel excusata debeant videri vel reprehendenda,

quaedam tamen et nationibus puto magis aut minus convenire,

quosdam minus aut magis osos veritatem,

aut minus, aut magis,

alia magis, alia minus, v. Hand, Turs. III. p. 560): mihi videntur omnes quidem illi errasse... sed alius alio magis,

sunt omnino omnes fere similes, sed declarant communis notiones, alia magis alia,

alii aliis magis recusare,

haec una res in omni libero populo maximeque in pacatis tranquillisque civitatibus praecipue semper floruit,

quid commemorem primum aut laudem maxime?

nos coluit maxime,

quem convenire maxime cupiebam,

de te audiebamus ea, quae maxime vellemus,

extra quos (fines) egredi non possim, si maxime velim,

in re publica maxime conservanda sunt jura belli,

quem Homero crederet maxime accedere,

pugnare,

jubere,

id enim est profecto, quod constituta religione rem publicam contineat maxime,

ab eo exordiri volui maxime,

cernere naturae vim maxime,

res maxime necessaria,

loca maxime frumentaria,

loci ad hoc maxime idonei,

maxime naturali carent amicitia,

maxime feri,

qui eo tempore maxime plebi acceptus erat,

idem ad augendam eloquentiam maxime accommodati erunt,

elegans maxime auctor,

maxime vero commune est quaerere, an sit honesta? etc.,

noto enim maxime utar exemplo,

quae maxime liberalissima,

maxime gravissimam omniumque (rerum),

puer ad annos maxime natus octo,

ut dicatis quam maxime ad veritatem accommodate,

qui proelium unus maxime accenderat,

cum sua modestia unus omnium maxime floreret,

quae maxime omnium belli avida,

atque ea res multo maxime disjunxit illum ab illa,

imperium populi Romani multo maxime miserabile visum est,

illud mihi videtur vel maxime confirmare, etc.,

hoc enim uno praestamus vel maxime feris,

quae quidem vel maxime suspicionem movent,

quam potes, tam verba confer maxime ad compendium,

ego jubeo quam maxime unam facere nos hanc familiam,

ut quam maxime permaneant diuturna corpora,

quo mihi rectius videtur, memoriam nostri quam maxime longam efficere,

ceterum illum juvenem incipere a quam maxime facili ac favorabili causa velim,

tam enim sum amicus rei publicae, quam qui maxime,

grata ea res, ut quae maxime senatui umquam fuit,

hoc maxime officii est, ut quisque maxime opis indigeat, ita ei potissimum opitulari,

ut quisque magnitudine animae maxime excellit, ita maxime, etc.,

, in the contrary order: colendum autem esse ita quemque maxime, ut quisque maxime virtutibus his lenioribus erit ornatus,

ut enim quisque maxime ad suum commodum refert, quaecumque agit, ita minime est vir bonus,

hujus industriam maxime quidem vellem, ut imitarentur ii, quos oportebat: secundo autem loco, ne alterius labori inviderent,

si per eum reductus insidiose redissem, me scilicet maxime sed proxime illum quoque fefellissem,

in quo genere sunt maxime oves, deinde caprae,

maxime... dein,

sed vitem maxime populus videtur alere, deinde ulmus, post etiam fraxinus,

maxime... deinde... postea... minume,

maxime... postea... ultimae,

post Chium maxime laudatur Creticum, mox Aegyptium,

quae ratio poetas, maximeque Homerum impulit, ut, etc.,

scribe aliquid, et maxime, si Pompeius Italia cedit,

maxime quod de judicatu meo,

cognoscat etiam rerum gestarum et memoriae veteris ordinem, maxime scilicet nostrae civitatis,

scio et perspexi saepe: cum antehac, tum hodie maxime,

plena exemplorum est nostra res publica, cum saepe, tum maxime bello Punico secundo,

tum exercitationibus crebris atque magnis, tum scribendo maxime persequatur,

longius autem procedens, ut in ceteris eloquentiae partibus, tum maxime, etc.,

cum iis, quos nuper maxime liberaverat,

ipse tum maxime admoto igne refovebat artus,

haec cum maxime loqueretur, sex lictores eum circumsistunt valentissimi,

2, 4, 38, § 72: totius autem injustitiae nulla capitalior, quam eorum, qui cum maxime fallunt, id agunt, ut viri boni esse videantur,

tum cum maxime,

tunc cum maxime,

nunc cum maxime,

scilicet res ipsa aspera est, sed vos non timetis eam. Immo vero maxime,

magnai reipublicai gratia,

the double meaning: tu, bis denis grandia libris Qui scribis Priami proelia, magnus homo es,

magna ossa lacertosque Exuit,

magnus fluens Nilus,

magna et pulcra domus,

montes,

templa caelitum,

aquae,

oppidum maximum,

maximum pondus auri, magnum numerum frumenti, vim mellis maximam exportasse,

magna pecunia mutua,

copia pabuli,

multitudo peditatus,

divitiae,

populus,

interea magnum sol circumvolvitur annum,

magnum vocans solis (annum) comparatione lunaris,

magno post tempore,

magna voce confiteri,

tribunorum,

vir magnus in primis,

nemo igitur vir magnus sine aliquo adflatu divino umquam fuit,

magnus hoc bello Themistocles fuit, nec minor in pace,

Cato clarus atque magnus habetur,

amicus,

virtus,

infamia,

eloquentia, gravitas, studium, contentio,

multo major alacritas, studiumque pugnandi majus,

causa,

opus et arduum,

quamquam id magnum, et arduum est,

magna loqui,

magnum est efficere, ut quis intellegat, quid sit illud, etc.,

probitatem vel in eis, quos numquam vidimus, vel, quod majus est, in hoste etiam diligimus,

quarum (stellarum) ex disparibus motionibus, magnum annum mathematici nominaverunt, etc.,

jam magno natu,

homo magnus natu,

qui (Livius) fuit major natu quam Plautus et Naevius,

audivi ex majoribus natu,

hic una e multis, quae maxima natu, Pyrgo,

annos natus major quadraginta,

civis major annis viginti,

cum liberis, majoribus quam quindecim annos natis,

ex duobus filiis major, Caes B. C. 3, 108, 3: Fabii Ambusti filiae duae nuptae, Ser. Sulpicio major minor Licinio Stoloni erat,

Gelo maximus stirpis,

ut nubere vellet mulier viro, major juniori,

in gen.: Cyrus major,

quaerere uter major aetate fuerit, Homerus an Hesiodus, cum minor Hecuba fuerit quam Helena,

si minor negotiis majoris intervenerit,

Itan tandem hanc majores famam tradiderunt tibi tui, Ut, etc.,

ibi mei sunt majores siti, pater, avos, proavos, abavos,

L. Philippus, vir patre, avo, majoribus suis dignissimus,

patres majoresque nostri,

more majorum,

spes tamen una est, aliquando populum Romanum majorum similem fore,

majores natu,

maxima virgo,