ogarniać

См. также в других словарях:

• ogarniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ogarniaćam, ogarniaća, ogarniaćają, ogarniaćany {{/stl 8}}– ogarnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, ogarniaćnę, ogarniaćnie, ogarniaćnij, ogarniaćnął, ogarniaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ogarniać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}rzad. {{/stl 8}}– ogarnąć się {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} doprowadzać swój wygląd, strój do porządku : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pośpiesznie się ogarnęła przed wyjściem z domu. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ogarnąć — dk Va, ogarnąćnę, ogarnąćniesz, ogarnąćnij, ogarnąćnął, ogarnąćnęła, ogarnąćnęli, ogarnąćnięty, ogarnąćnąwszy ogarniać ndk I, ogarnąćam, ogarnąćasz, ogarnąćają, ogarnąćaj, ogarnąćał, ogarnąćany 1. «ująć w ramiona; objąć, opasać ramionami, otoczyć …   Słownik języka polskiego

• obejmować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, obejmowaćmuję, obejmowaćmuje, obejmowaćany {{/stl 8}}– objąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Va, obejmę, obejmie, obejmij, objął, objęła, objęli, objęty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• chwytać — ndk I, chwytaćam, chwytaćasz, chwytaćają, chwytaćaj, chwytaćał, chwytaćany chwycić dk VIa, chwytaćcę, chwytaćcisz, chwyć, chwytaćcił, chwytaćcony 1. «brać, ujmować kogoś, coś szybko (np. rękami, pazurami, zębami, dziobem, narzędziem); łapać»… …   Słownik języka polskiego

• kłaść — ndk XI, kładę, kładziesz, kładź, kładł, kładli, kładziony 1. «stawiać jedną rzecz na drugiej, umieszczać coś na czymś, w czymś, wstawiać gdzieś, wsuwać» Kłaść coś na półkę, na półce, na szafę, na szafie. Kłaść coś do garnka, do kieszeni, do… …   Słownik języka polskiego

• lizać — ndk IX, liżę, liżesz, liż, lizaćał, lizaćany liznąć dk Va, lizaćnę, liźniesz, liźnij, lizaćnął, lizaćnęła, liźnięty, lizaćnąwszy 1. «przesuwać po czymś wysuniętym językiem (zwykle dla zwilżenia lub zjedzenia czegoś)» Lizać lody. Kot lizał miskę… …   Słownik języka polskiego

• nieść — ndk XI, niosę, niesiesz, nieś, niósł, niosła, nieśli, niesiony 1. «iść dokądś z czymś, trzymając coś, najczęściej w rękach lub w jakiś sposób na sobie, przytrzymując rękami» Nieść paczkę w ręku, pod pachą. Nieść worek na plecach. Nieść walizkę.… …   Słownik języka polskiego

• obgartywać — ndk VIIIa, obgartywaćtuję, obgartywaćtujesz, obgartywaćtuj, obgartywaćywał, obgartywaćywany reg. «ogarniać, obsypywać» …   Słownik języka polskiego

• otaczać — ndk I, otaczaćam, otaczaćasz, otaczaćają, otaczaćaj, otaczaćał, otaczaćany otoczyć dk VIb, otaczaćczę, otaczaćczysz, otocz, otaczaćczył, otaczaćczony 1. «okalać coś dookoła, rozciągać się dookoła czegoś; tworzyć osłonę, okrywę wokół czegoś,… …   Słownik języka polskiego

• płonąć — ndk Vb, płonąćnę, płonąćniesz, płoń, płonąćnął, płonąćnęła, płonąćnęli 1. «podlegać procesowi spalania, palić się (płomieniem); być ogarniętym pożarem; gorzeć» Gaz, nafta, słoma płonie. Płonie ognisko, drzewo na kominku. Dom płonie. Płonąca… …   Słownik języka polskiego