-
1 ponieść
глаг.• выдержать• выдерживать• испытывать• нести• подвергаться• поддерживать• подлежать• подпирать• понести• сносить• страдать• терпеть* * *poni|eść\ponieśćosę, \ponieśćesie, \ponieśćósł, \ponieśćosła, \ponieśćeśli, \ponieśćesiony сов. 1. понести;konie \ponieśćosły лошади понесли;
2. увлечь, охватить;\ponieśćósł go gniew его охватил (обуял) гнев; \ponieśćosło go безл. ero прорвало; nerwy go \ponieśćosły он вышел из себя;
● \ponieść śmierć погибнуть; ср. ponosić+2. porwać, opanować, ogarnąć
* * *poniosę, poniesie, poniósł, poniosła, ponieśli, poniesiony сов.1) понести́konie poniosły — ло́шади понесли́
2) увле́чь, охвати́тьponiósł go gniew — его́ охвати́л (обуя́л) гнев
poniosło go — безл. его́ прорвало́
nerwy go poniosły — он вы́шел из себя́
•Syn: -
2 ponieść się
сов.понести́сь -
3 ponieść śmierć
поги́бнуть; ср. ponosić I -
4 ponieść\ się
сов. понестись -
5 ponieść odpowiedzialność
понести ответственностьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > ponieść odpowiedzialność
-
6 ponieść ryzyko
понести рискOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > ponieść ryzyko
-
7 ponieść śmierć
понести смертьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > ponieść śmierć
-
8 fiasko
сущ.• авария• небрежность• неудача• провал• фиаско* * *☼ фиаско, крах ♂;ponieść \fiasko потерпеть фиаско (крах)
+ klapa, krach* * *сфиа́ско, крах mponieść fiasko — потерпе́ть фиа́ско ( крах)
Syn: -
9 klęska
сущ.• авария• беда• бедствие• гибель• голод• горе• зло• катастрофа• крах• крушение• несчастье• падение• поражение* * *klęsk|a♀ 1. поражение ň;zadać \klęskaę нанести поражение; ponieść \klęskaę, doznać \klęskai потерпеть поражение;
2. бедствие ň, несчастье ň;\klęska żywiołowa стихийное бедствие; \klęska życiowa жизненная неудача;
● \klęska urodzaju разг. невиданный урожай+1. porażka, pogrom
* * *ж1) пораже́ние nzadać klęskę — нанести́ пораже́ние
ponieść klęskę, doznać klęski — потерпе́ть пораже́ние
2) бе́дствие n, несча́стье nklęska żywiołowa — стихи́йное бе́дствие
klęska życiowa — жи́зненная неуда́ча
•Syn: -
10 strata
сущ.• гибель• изъян• невыгода• нехватка• повреждение• потеря• трата• убыль• убыток• урон• утрата• ущерб* * *stra|ta♀ 1. ущерб ♂, урон ♂, убыток ♂:потеря;\strata czasu потеря времени; \strata materialna материальный ущерб; doznać \strataty потерпеть ущерб (урон); sprzedać ze \stratatą продать с убытком;
2. \strataty мн. потери;ponieść ciężkie \strataty понести тяжёлые потери; ● zapisać (spisać) na \strataty списать в расход; mała \strata, krótki żal погов. не велика беда, не беда
* * *ж1) уще́рб m, уро́н m, убы́ток m; поте́ряstrata czasu — поте́ря вре́мени
strata materialna — материа́льный уще́рб
doznać straty — потерпе́ть уще́рб (уро́н)
sprzedać ze stratą — прода́ть с убы́тком
2) straty мн поте́риponieść ciężkie straty — понести́ тяжёлые поте́ри
•- spisać na straty
- mała strata
- krótki żal -
11 szkoda
сущ.• вред• зло• изъян• невыгода• недостаток• несправедливость• обида• оскорбление• повреждение• потеря• рана• сожаление• убыток• урон• ушиб• ущерб* * *szkod|a♀, мн. Р. szkód 1. ущерб ♂, урон ♂, убыток m; вред m;ponieść \szkodaę, doznać szkód понести убыток (урон);
ze \szkodaą dla kogoś, czegoś в ущерб кому-л., чему-л.;wynagrodzić \szkodaę возместить ущерб;
2. безл. в знач. сказ, жаль, жалко;\szkoda mi jej мне её жаль; \szkoda pieniędzy жалко денег; \szkoda czasu не стоит тратить времени;
wielka \szkoda, że... очень жаль, что..,;jaka \szkoda! какая жалость!; \szkoda gadać (mówić) нечего и говорить; \szkoda słów жаль слов;
mądry (Polak) po szkodzie погов. задним умом крепок+1. uszczerbek 2. żal, przykro
* * *ж, мн P szkód1) уще́рб m, уро́н m, убы́ток m; вред mponieść szkodę, doznać szkód — понести́ убы́ток (уро́н)
ze szkodą dla kogoś, czegoś — в уще́рб кому́-л., чему́-л.
wynagrodzić szkodę — возмести́ть уще́рб
2) безл. в знач. сказ. жаль, жа́лкоszkoda pieniędzy — жа́лко де́нег
szkoda czasu — не сто́ит тра́тить вре́мени
wielka szkoda, że... — о́чень жаль, что...
jaka szkoda! — кака́я жа́лость!
szkoda gadać (mówić) — не́чего и говори́ть
Syn: -
12 ubytek
сущ.• гибель• изъян• повреждение• потеря• убыль• убыток• урон• утрата• ущерб* * *ubyt|ek♂, Р. \ubytekku 1. убыль ž;\ubytek na wadze убыль в весе;
2. убыток, ущерб, урон;ponieść \ubytek понести урон, быть в убытке; \ubytek w kasie кассовый недочёт;
3. (w zębie) дупло ň (в зубе)* * *м, P ubytku1) у́быль żubytek na wadze — у́быль в ве́се
2) убы́ток, уще́рб, уро́нponieść ubytek — понести́ уро́н, быть в убы́тке
ubytek w kasie — ка́ссовый недочёт
-
13 ponosić
глаг.• брать• взять• вносить• восхищать• выдержать• выдерживать• забирать• забрать• испытывать• нести• носить• отнести• относить• переносить• подвергаться• поддерживать• подлежать• подпирать• поносить• принимать• протаскать• снимать• терпеть• убрать• уносить• устранять* * *I ponoszę, ponoszony несов.1) нести́ponosić koszty — нести́ расхо́ды
ponosić odpowiedzialność — нести́ отве́тственность
ponosić konsekwencje czegoś — испы́тывать после́дствия чего́-л., распла́чиваться за что́-л.
2) разбира́ть, охва́тыватьgniew go ponosi — его́ охва́тывает гнев; ср. ponieść
Syn:II ponoszę, ponoszony сов.поноси́ть ( некоторое время) -
14 ponosić;
pono|sić;\ponosić;szę, \ponosić;szony несов. 1. нести;\ponosić; koszty нести расходы; \ponosić; odpowiedzialność нести ответственность;
\ponosić; konsekwencje czegoś испытывать последствия чего-л., расплачиваться за что-л.;2. разбирать, охватывать; gniew go \ponosić;si его охватывает гнев; ср. ponieść+2. porywać, opanowywać, ogarniać
См. также в других словарях:
ponieść — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}ponosić I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}ponieść II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}ponosić II {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ponieść — dk XI, ponieśćniosę, ponieśćniesiesz, ponieśćnieś, ponieśćniósł, ponieśćniosła, ponieśćnieśli, ponieśćniesiony, ponieśćniósłszy ponosić ndk VIa, ponieśćnoszę, ponieśćsisz, ponieśćnoś, ponieśćsił, ponieśćnoszony 1. tylko dk «niosąc, dźwigając… … Słownik języka polskiego
ponieść — Iść, pójść dokąd, gdzie oczy poniosą zob. oko 11. Ponieść szwank zob. szwank 2. Poniosły kogoś nerwy zob. nerwy 4 … Słownik frazeologiczny
ponieść śmierć — {{/stl 13}}{{stl 7}} zginąć, polegnąć, stracić życie : {{/stl 7}}{{stl 10}}W katastrofie samolotu ponieśli śmierć wszyscy pasażerowie i członkowie załogi. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
beknąć za coś — Ponieść konsekwencje lub karę; odpowiedzieć za coś Eng. To become responsible for the consequences, especially of someone else s wrongdoings … Słownik Polskiego slangu
doigrać się — Ponieść karę lub konsekwencje swojego złego zachowania Eng. (Of a person) To come to a bad end, especially to get the punishment one deserves … Słownik Polskiego slangu
ponosić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, ponosićnoszę, ponosićnosi, ponosićnoś, ponosićnoszony {{/stl 8}}– ponieść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc, ponosićniosę, ponosićniesie, ponosićnieś, ponosićniósł, ponosićniosła, ponosićnieśli, ponosićniesiony {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zapłacić — dk VIa, zapłacićcę, zapłacićcisz, zapłacićpłać, zapłacićcił, zapłacićcony 1. «dać pieniądze jako należność za pracę, za towar; wynagrodzić w pieniądzach (także w naturze); uiścić należność» Zapłacić cło, czynsz, rachunek. Zapłacić ratę za coś.… … Słownik języka polskiego
tył — 1. pot. Być do tyłu z czymś «nie nadążać z czymś lub ponieść jakąś stratę»: Z „konsumpcją” kulturalną jesteśmy kilkadziesiąt lat do tyłu. Statystyczny Polak kupuje tylko jedną książkę rocznie, chodzi do kina raz na półtora roku, do teatru raz na… … Słownik frazeologiczny
zapłacić — 1. Drogo za coś zapłacić; zapłacić za coś wysoką cenę a) «zdobyć coś kosztem dużych wyrzeczeń»: W jego mieszkaniu w Mangalii nad Morzem Czarnym pojawiły się niedawno zupełnie nowe meble i telewizor z anteną satelitarną. Niku za te luksusy… … Słownik frazeologiczny
życie — 1. Bez życia «bez zapału, mało energicznie» 2. Brać, traktować życie lekko «być lekkomyślnym, postępować lekkomyślnie, beztrosko, niczym się nie przejmując»: Podziwiał jego odwagę brania życia lekko i nieodpowiedzialnie, jakby to było majowe… … Słownik frazeologiczny