-
1 zdejmować
глаг.• лишить• отцеплять• снимать• убрать• удалять• уносить• устранять* * *zdejmowa|ć\zdejmowaćny несов. 1. снимать;2. охватывать; ср. zdjąć+2. opanowywać, ogarniać
* * *zdejmowany несов.1) снима́ть2) охва́тывать; ср. zdjąćSyn:opanowywać, ogarniać 2) -
2 zdejmować maskę
-
3 zdejmować ciężar
снимать весOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zdejmować ciężar
-
4 zdejmować kapelusz
снимать шляпкуOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zdejmować kapelusz
-
5 zdejmować kombinezon
снимать комбинезонOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zdejmować kombinezon
-
6 zdejmować płaszcz
снимать пальтоOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zdejmować płaszcz
-
7 drzwi zdejmować
дверей сниматьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > drzwi zdejmować
-
8 zrzucać maskę
= zdejmować maskę сбра́сывать (с себя́) ма́ску -
9 maska
сущ.• капор• капот• капюшон• личина• маска• чепчик* * *mas|ka♀, мн. Р. \maskaek 1. маска;\maska (przeciwgazowa противогаз nr, 2. (silnika) капот ♂;● zrzucać (zdejmować) \maskakę сбрасывать (с себя) маску
* * *ж, мн Р masek1) ма́скаmaska (przeciw)gazowa — противога́з m
2) ( silnika) капо́т m•- zdejmować maskę -
10 oblatywać
глаг.• облетать* * *oblatywa|ć\oblatywaćny несов. 1. облетать;2. обегать; объезжать; 3. охватывать, овладевать; 4. перен. быть в потрёпанном (рваном) виде; ubranie oblatuje z kogoś одежда висит лохмотьями на ком-л.; buty oblatują z kogoś ботинки совсем истрепались у кого-л.; ср. oblecieć+3. ogarniać, zdejmować, przejmować 4. opadać
* * *oblatywany несов.1) облета́ть2) обега́ть; объезжа́ть3) охва́тывать, овладева́ть4) перен. быть в потрёпанном (рва́ном) ви́деubranie oblatuje z kogoś — оде́жда виси́т лохмо́тьями на ко́м-л.
buty oblatują z kogoś — боти́нки совсе́м истрепа́лись у кого́-л.; ср. oblecieć
Syn: -
11 porywać
глаг.• восторгать• восхитить• восхищать• выхватить• грабить• ограбить• очаровывать• похитить• похищать• угонять* * *porywa|ć\porywaćny несов. 1. похищать; выкрадывать; угонять;2. хватать, схватывать; 3. перен. охватывать; 4. перен. увлекать; ср. porwać 1—4+1. uprowadzać 2. chwytać;
łapać 3. ogarniać, zdejmować* * *porywany несов.1) похища́ть; выкра́дывать; угоня́ть2) хвата́ть, схва́тывать3) перен. охва́тыватьSyn: -
12 przejmować
глаг.• перенимать• перехватить• перехватывать• принимать* * *przejmowa|ć\przejmowaćny несов. 1. принимать; брать;2. перехватывать; 3. перенимать, заимствовать; 4. охватывать, пронизывать; ср. przejąć+1. brać 2. przechwytywać 3. zapożyczać 4. zdejmować, ogarniać, przeszywać
* * *przejmowany несов.1) принима́ть; брать2) перехва́тывать3) перенима́ть, заи́мствовать4) охва́тывать, прони́зывать; ср. przejąćSyn:
См. также в других словарях:
zdejmować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, zdejmowaćmuję, zdejmowaćmuje, zdejmowaćany {{/stl 8}}– zdjąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Va, zdejmę, zdejmie, zdejmij, zdjął, zdjęli, zdjęty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ściągać,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zdejmować — 1. Zdjąć film z półki «znieść zakaz cenzury dotyczący emisji filmu»: (...) po Sierpniu telewizja pokazała jakiś zdjęty „z półki” film o niewolniczej pracy kobiet, a zaproszeni do studia intelektualiści nie posiadali się z oburzenia: nie wiedzieli … Słownik frazeologiczny
zdejmować — → zdjąć … Słownik języka polskiego
zdjąć — dk Xc, zdejmę, zdejmiesz, zdejmij, zdjął, zdjęła, zdjęli, zdjęty, zdjąwszy zdejmować ndk IV, zdjąćmuję, zdjąćmujesz, zdjąćmuj, zdjąćował, zdjąćowany 1. «ściągnąć, zsunąć coś co jest nałożone na coś, na kogoś (zwykle ubranie, obuwie),… … Słownik języka polskiego
ściągać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ściągaćam, ściągaća, ściągaćają, ściągaćany {{/stl 8}}– ściągnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, ściągaćnę, ściągaćnie, ściągaćnij, ściągaćnął, ściągaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozbierać — ndk I, rozbieraćam, rozbieraćasz, rozbieraćają, rozbieraćaj, rozbieraćał, rozbieraćany rozebrać dk IX, rozbiorę, rozbierzesz, rozbierz, rozebrał, rozebrany 1. «zdejmować z kogoś ubranie, bieliznę» Rozebrała dziecko i położyła do łóżka. ◊ pot.… … Słownik języka polskiego
zrzucać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zrzucaćam, zrzucaća, zrzucaćają, zrzucaćany {{/stl 8}}– zrzucić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zrzucaćcę, zrzucaćci, zrzuć, zrzucaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czapkować — ndk IV, czapkowaćkuję, czapkowaćkujesz, czapkowaćkuj, czapkowaćował «zdejmować przed kim czapkę, kłaniać się w sposób czołobitny» Czapkować uniżenie … Słownik języka polskiego
kłaniać się — ndk I, kłaniać sięam się, kłaniać sięasz się, kłaniać sięają się, kłaniać sięaj się, kłaniać sięał się 1. «pochylać się, kiwać głową, zdejmować nakrycie głowy na znak przywitania, pożegnania lub podziękowania; składać ukłon» Kłaniać się uniżenie … Słownik języka polskiego
łupić — ndk VIa, łupićpię, łupićpisz, łup, łupićpił, łupićpiony 1. «bezprawnie, siłą zabierać komuś mienie, rabować, grabić; ciągnąć z czegoś nadmierne zyski; odzierać kogoś z pieniędzy» Banda łupiła domy. Paskarze łupili biedaków. 2. przestarz.… … Słownik języka polskiego
łuszczyć — ndk VIb, łuszczyćczę, łuszczyćczysz, łuszcz, łuszczyćczył, łuszczyćczony 1. → łuskać 2. techn. «zdejmować z drewna korę wraz z łykiem; obłupywać, odzierać z kory» łuszczyć się «odpadać cienkimi warstwami, łuskami, odłupywać się» Skóra się łuszczy … Słownik języka polskiego