-
1 odskakiwać
impf ⇒ odskoczyć* * *(odsuwać się: w bok) to dodge, to jump aside; ( w tył) to jump back, ( o zamku) to snap lub spring back; (o piłce: od nogi, rąk) to run away; (o broni palnej, sprężynie) to recoil* * *ipf.1. (= odsuwać się) spring (od kogoś/czegoś away from sb/sth).2. ( o piłce) (= odbić się) bounce, rebound.3. ( o zamknięciu) (= otwierać się) spring back.4. (o broni palnej, sprężynie) recoil.5. (= oddalać się) break away; odskoczyć od peletonu break away from the main group.6. ( o kuli) (= rykoszetować) ricochet, rebound.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odskakiwać
-
2 odskakiwać
-
3 odskakiwać
odskakiwać [ɔtskakivaʨ̑] < perf odskoczyć>vi1) ( odsuwać się) abspringen2) ( cofać się) broń palna: zurücklaufen3) ( otwierać się) zamek: aufspringen, aufschnappen4) ( odbijać się) piłka: abprallen, zurückspringen -
4 odskakiwać
глаг.• отпрыгивать• отскакивать• прыгать• прыгнуть• скакать* * *несов. отскакивать* * *несов.отска́кивать -
5 odskakiwać
• spring back -
6 odskakiwać
1. bondir2. rebondir -
7 odskakiwać
athphreab -
8 odskakiwać
[одскаківачь]v.ndk -
9 odskakiwać
1 tumanggí2 umayaw3 umudlot4 umurong -
10 odskoczyć
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odskoczyć
-
11 uskakiwać
глаг.• отскакивать* * *несов. отскакивать, отпрыгивать* * *несов.отска́кивать, отпры́гиватьSyn: -
12 odsadzać się
-
13 odsądzać\ się
несов. 1. od kogo-czego отрываться от кого-чего; оставлять позади кого-что;2. отступать (для разбега при прыжке)+1. odrywać się, oddalać się 2. odskakiwać
-
14 odbijać
I. vt2) ( odzwierciedlać) widerspiegeln8) ( drukować) abziehen9) ( odbierać) abnehmenII. vi1) ( odłączać się od grupy) sich +akk entfernen, sich +akk lösen2) ( odpływać od brzegu) ablegen3) ( pozyskiwać)odbić komuś dziewczynę/chłopaka jdm eine Freundin/einen Freund ausspannenodbić kogoś w tańcu jdn im Tanz abklatschenIII. vr3) ( odskakiwać) piłka: abprallen4) ( odrywać się od ziemi) pasikonik: abheben6) ( wywierać wpływ)\odbijać się na czymś sich +akk auf etw +akk auswirkenodbija mi się ich muss aufstoßen, ich habe Aufstoßen -
15 odskoczyć
odskoczyć [ɔtskɔʧ̑ɨʨ̑] -
16 rzucać
I. vtrzucić kotwicę Anker werfen, vor Anker gehenrzuć broń! mil Waffe fallen lassen!\rzucać monetą mit der Münze werfenrzucić okiem na coś auf etw einen Blick werfenrzucić czar/urok na kogoś jdn behexenrzucić podejrzenie na kogoś auf jdn einen Verdacht werfen [ lub fallen lassen]\rzucać oskarżenia pod czyimś adresem jdm Vorwürfe an den Kopf werfenIII. vr1) ( miotać się) sich +akk hin und her werfenrzucać się na łóżko sich +akk aufs Bett werfen3) (pot: oburzać się)nie rzucaj się! reg dich ab! ( fam)4) ( ściskać kogoś)\rzucać się komuś na szyję jdm um den Hals fallen5) ( napadać)rzucić się na kogoś z nożem sich +akk auf jdn mit einem Messer werfen [ lub stürzen], jdn mit einem Messer angreifen6) ( odskakiwać)\rzucać się do ucieczki die Flucht ergreifen -
17 springen
springen ['ʃprɪŋən] <sprang, gesprungen>über ein Hindernis \springen przeskakiwać [ perf przeskoczyć], przez przeszkodę, skakać [ perf skoczyć] przez przeszkodęzur Seite \springen odskakiwać [ perf odskoczyć] na bokins Boot/Wasser \springen wskakiwać [ perf wskoczyć] do łodzi/wodyauf den Tisch \springen wskakiwać [ perf wskoczyć] na stółaus dem Fenster \springen wyskakiwać [ perf wyskoczyć] z oknavom Dach \springen zeskakiwać [ perf zeskoczyć] z dachuzum Bäcker \springen skoczyć do piekarza ( pot)(zer\springen) Vase: pęknąć( vorrücken)II. vteinen Salto \springen robić [ perf z-] saltoder \springende Punkt sedno sprawy -
18 wegspringen
weg|springenvi odskakiwać [ perf odskoczyć]
См. также в других словарях:
odskakiwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, odskakiwaćkuję, odskakiwaćkuje {{/stl 8}}– odskoczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, odskakiwaćczę, odskakiwaćczy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} skacząc, oddalać się; gwałtownie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odskakiwać — → odskoczyć … Słownik języka polskiego
odskoczyć — dk VIb, odskoczyćczę, odskoczyćczysz, odskoczyćskocz, odskoczyćczył odskakiwać ndk VIIIb, odskoczyćkuję, odskoczyćkujesz, odskoczyćkuj, odskoczyćiwał 1. «skoczywszy odsunąć się; szybko, gwałtownie oddalić się od czegoś, od kogoś» Odskoczył od… … Słownik języka polskiego
pierzchać — ndk I, pierzchaćam, pierzchaćasz, pierzchaćają, pierzchaćaj, pierzchaćał pierzchnąć dk Vc, pierzchaćnę, pierzchaćniesz, pierzchaćnij, pierzchaćnął a. pierzchł, pierzchaćchła, pierzchaćnęli a. pierzchaćchli, pierzchaćnąwszy 1. «uciekać w popłochu … Słownik języka polskiego
odskoczyć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}odskakiwać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
skakać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, skaczę, skacze {{/stl 8}}– skoczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, skakaćczę, skakaćczy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} poruszać się, odbijając się nogami i odrywając się na moment … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uskakiwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, uskakiwaćkuję, uskakiwaćkuje {{/stl 8}}– uskoczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, uskakiwaćczę, uskakiwaćczy {{/stl 8}}{{stl 7}} wykonując skok lub gwałtowny ruch, opuszczać jakieś miejsce, unikając w ten sposób… … Langenscheidt Polski wyjaśnień