-
1 infirmare
infirmare v.tr. (indebolire) to weaken, to impair, to shake*; (dir.) (invalidare) to invalidate, to vitiate: (econ.) il credito della ditta fu infirmato, the firm's credit was shaken; (dir.) infirmare un contratto, un testamento, to invalidate a contract, a will.* * *[infir'mare]verbo transitivo dir. to invalidate, to nullify* * *infirmare/infir'mare/ [1]dir. to invalidate, to nullify. -
2 infirmare
infirmareinfirmare [infir'ma:re]verbo transitivoanfechten; (argomento) entkräftenDizionario italiano-tedesco > infirmare
3 infirmare
infirmare vt lett 1) ослаблять 2) оспаривать 3) v. inficiare 14 infirmare
5 infirmare
6 infirmare
7 infirmare
1) отменять (решение, постановление); признавать недействительным2) опровергать, оспаривать8 infirmare
гл.1) общ. ослаблять, оспаривать2) юр. объявлять недействительным3) экон. сделать недействительным4) фин. аннулировать договор, аннулировать контракт9 infirmare vt
[infir'mare]Dir to invalidate10 infirmare
vt [infir'mare]Dir to invalidate11 avvalorare
(- oro) vt1) укреплять, подкреплять; усиливать2) подтверждатьavvalorare un argomento — подтвердить довод3) бодрить, подбадривать; воодушевлять•Syn:Ant:12 invalidare
(- alido) vt1) признавать недействительным / незаконным; лишать силыinvalidare un testamento — признать завещание незаконнымinvalidare un'elezione — признать выборы недействительными2) перен. сводить на нет, уничтожатьinvalidare gli argomenti dell'avversario — опровергать доводы противника•Syn:Ant:13 разуверить
сов. - разуверить, несов. - разуверятьВ(в чем-л.) far discredere книжн., togliere l'illusione ( a qd); infirmare la fede (di qd in qc)14 сила
ж.1) forza тж. физ. тех.; vigore m ( энергичность); potenza ( мощь); potenzialita f (мощность, энергия); intensita ( интенсивность)умственные силы — ingegno m, forza intellettualeсилы природы — le forze della natura, le forze naturaliсила тяготения / притяжения — gravità / attrazioneсила света / звука — intensitaпроизводительные силы эк. — le forze produttiveизо всех сил, не жалея сил, что есть / было силы разг. — a tutta forza, senza risparmiare le forze; senza risparmioвосстановить силы — rimettersi in forze; riprendere / ricuperare le forzeлишиться сил — perdere le forzeпробовать силы — provare le proprie forzeвыбиться из сил — perdere le forzeэто ему не под силу разг. — ciò supera le sue forze; non è pane per i suoi denti2) юр. ( правомочность) vigore m, validità, efficacia, forzaв силу закона — in forza / virtù della leggeимеющий силу — valido; in vigoreлишить силы (документ, закон) — invalidare vt; infirmare la validità, rendere nullo; annullare vtсила коллектива — autorità del collettivo5) мн. силы воен. forze f plсухопутные силы — esercito m, forze terrestriвоенно-морские силы — forze navali, marina militareвоенно-воздушные силы — forze aeree; Arma Azzurra6) нар.силой, силами — per mezzo (di), attraverso l'azione7) сказ. + Р прост. ( огромное количество) grande quantitàрабочая сила — manodopera m; forzalavoroлошадиная сила тех. — cavallo vapore (HP)нечистая сила — le forze del male, diavolo mв силу (+ Р) — in forza diв силу этого..., в силу чего... — in forza / virtù (di), in conseguenza di ciòв меру сила, по мере сила — secondo le forze / possibilità; per quanto è possibileвойти в силу, взять силу — rinforzarsi, rinvigorire vi (e)•15 inficiare
16 viziare
viziare v. ( vìzio, vìzi) I. tr. 1. ( vezzeggiare) gâter, ( colloq) pourrir: i genitori lo viziano ses parents le gâtent. 2. ( corrompere moralmente) corrompre, pervertir. 3. ( compromettere) compromettre. 4. ( rovinare) abîmer. 5. (rif. ad aria) vicier, polluer: il fumo ha viziato l'aria della stanza la fumée a vicié l'air de la pièce. 6. ( Dir) ( infirmare) vicier, affecter d'un vice: un errore che vizia il contratto une erreur qui vice le contrat. II. prnl. viziarsi 1. prendre de mauvaises habitudes. 2. ( di aria) se polluer.См. также в других словарях:
infirmare — INFIRMÁRE, infirmări, s.f. Acţiunea de a infirma şi rezultatul ei; invalidare. – v. infirma. Trimis de valeriu, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 Infirmare ≠ adeverire, confirmare Trimis de siveco, 03.08.2004. Sursa: Antonime INFIRMÁRE s. 1. anulare … Dicționar Român
infirmare — v. tr. [dal lat. infirmare indebolire ], lett. 1. (giur.) [rendere dubbia o sospetta la validità di un atto o di una asserzione: questi fatti infirmano la testimonianza ] ▶◀ e ◀▶ [➨ inficiare (1)]. 2. (estens.) [togliere valore a una teoria, un… … Enciclopedia Italiana
infirmare — in·fir·mà·re v.tr. 1. OB indebolire, rendere meno fermo, meno stabile 2. TS dir., burocr. invalidare una disposizione, un atto giuridico e sim. Sinonimi: inficiare, viziare. {{line}} {{/line}} DATA: 2Є metà XIV sec. ETIMO: dal lat. infĭrmāre, der … Dizionario italiano
infirmare — {{hw}}{{infirmare}}{{/hw}}v. tr. ( coniug. come firmare ) Invalidare, annullare: infirmare un atto | (est.) Confutare; SIN. Inficiare … Enciclopedia di italiano
infirmare — v. tr. 1. invalidare, annullare, impugnare, inficiare □ (est.) viziare CONTR. confermare, convalidare, ratificare 2. (est.) confutare, contestare, ribattere CONTR. approvare, appoggiare, giustificare … Sinonimi e Contrari. Terza edizione
infirmer — [ ɛ̃firme ] v. tr. <conjug. : 1> • 1360; lat. infirmare « affaiblir, annuler », de infirmus 1 ♦ Affaiblir (qqch.) dans son autorité, sa force, son crédit. ⇒ diminuer. Infirmer une preuve, un témoignage, en montrer le côté faible. « Quand l… … Encyclopédie Universelle
infirma — INFIRMÁ, infírm, vb. I. tranz. A anula, a respinge, a declara nevalabil; a dovedi ca neadevărat, nefundat. ♦ A desfiinţa un act (sau o măsură) ca fiind nelegal sau netemeinic; a invalida. – Din fr. infirmer, lat. infirmare. Trimis de valeriu,… … Dicționar Român
enfermar — (Del lat. infirmari.) ► verbo intransitivo pronominal 1 MEDICINA Contraer una enfermedad: ■ si sigues así, acabarás enfermando; los avellanos se enferman a causa de la sequía. SINÓNIMO [indisponerse] ANTÓNIMO [curarse] ► verbo transitivo 2… … Enciclopedia Universal
infirmation — [ ɛ̃firmasjɔ̃ ] n. f. • 1499; lat. infirmatio 1 ♦ Dr. Annulation partielle ou totale d une décision de justice par le juge d appel. ⇒ démenti. Infirmation d un jugement. ⇒ annulation. 2 ♦ Didact. Action d infirmer (une assertion, un texte, etc.) … Encyclopédie Universelle
infirmar — ► verbo transitivo DERECHO Invalidar, dejar una cosa nula o sin aplicación. * * * infirmar (del lat. «infirmāre», debilitar, anular) 1 (ant.) tr. Disminuir el valor y eficacia de una ↘cosa. ⇒ *Degenerar, *estropear. 2 Der. Invalidar o *anular. *… … Enciclopedia Universal
invalidare — INVALIDÁRE, invalidări, s.f. Acţiunea de a invalida şi rezultatul ei; anulare, infirmare. – v. invalida. Trimis de valeriu, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 Invalidare ≠ validare Trimis de siveco, 03.08.2004. Sursa: Antonime INVALIDÁRE s. v.… … Dicționar Român
Перевод: с итальянского на все языки
со всех языков на итальянский- Со всех языков на:
- Итальянский
- С итальянского на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский
- Французский