-
1 otiosus
ōtĭōsus, a, um, adj. [otium], at leisure, unoccupied, disengaged, unemployed, idle (class.; cf. feriatus, immunis; opp. negotiosus).I.Of persons.A.In gen.:B.nimis otiosum te arbitror hominem esse,
Plaut. Truc. 1, 2, 34; 40:quamvis etiam maneo otiosus hic,
Ter. Ad. 2, 4, 15:cum essem otiosus domi,
Cic. Brut. 3, 10:rebus humanis aliquos otiosos deos praeficere,
id. N. D. 3, 39, 93.—In partic.1.Without official employment, free from public affairs:2.quo in studio hominum quoque ingeniosissimorum otiosissimorumque totas aetates videmus esse contritas,
Cic. de Or. 1, 51, 219:quem locum nos otiosi convertimus,
in an interval of leisure, id. Div. 2, 30, 63:Graeculum se atque otiosum putari maluit,
id. Sest. 51, 110: numquam se minus otiosum esse, quam cum otiosus, that he was never less at leisure than when [p. 1285] free from official business, Cato ap. Cic. Off. 3, 1, 1:cum a te tua promissa flagitabam, ad urbem te otiosissimum esse arbitrabar,
Cic. Fam. 3, 11, 3:cum otiosus stilum prehenderat,
id. Brut. 24, 93.—With respect to participation, quiet, unconcerned, indifferent, neutral:3.spectatores otiosi Leuctricae calamitatis,
Cic. Off. 2, 7, 26:quidam enim non modo armatis, sed etiam otiosis minabantur,
id. Marcell. 6, 18.—Without excitement, quiet, passionless, calm, tranquil:4.etiam istos, quibus odio est otium, quietissimos atque otiosissimos reddam,
Cic. Agr. 2, 37, 102:vide ut otiosus it,
Ter. Eun. 5, 3, 10; Cic. Fam. 9, 25, 3.—Of style, tedious, dull:5.(Cicero) lentus est in principiis, longus in narrationibus, otiosus circa excessus,
Tac. Or. 22.—That has leisure for any thing; with gen.: studiorum otiosi, Plin. H. N. praef. § 6.—Hence,C.Subst.: ōtĭōsus, i, m., a private person, one not in official life:2.et facilior et tutior vita est otiosorum,
Cic. Off. 1, 21, 70:otioso vero et nihil agenti privato,... quando imperium senatus dedit?
id. Phil. 11, 8, 20.—Non-combatants, civilians:II.crudeliter enim otiosis minabantur,
Cic. Fam. 9, 6, 3 (B. and K. otiosissimi):militare nomen grave inter otiosos,
Tac. Agr. 40.—Of inanim. and abstr. things, at leisure, free, idle, unemployed: otioso in otio animus nescit, quid velit, Enn. ap. Gell. 19, 10, 12 (Trag. v. 256 Vahl.):B.ego, cui fuerit ne otium quidem umquam otiosum,
Cic. Planc. 27, 66: pecuniae, idle, unemployed (opp. occupatus), Plin. Ep. 10, 62, 1:senectus,
Cic. Sen. 14, 49:his supplicationum otiosis diebus,
id. Q. Fr. 3, 8, 3:quid quiete otiosius animi,
Sen. Ira, 2, 13, 4.—Transf.1.Idle, useless, unprofitable, superfluous (cf.:2.ignavus, iners, desidiosus): sententiae,
Quint. 1, 1, 35:sermo,
id. 8, 2, 19:otiosissimae occupationes,
Plin. Ep. 9, 6, 4; so,otiosum est persequi singula,
Lact. 2, 4, 28; cf. Min. Fel. 23, 1.—Quiet, free from any thing; with ab:3.animo nunc jam otioso esse impero,
Ter. And. 5, 2, 1:ab animo,
id. Phorm. 2, 2, 26:a metu,
Gell. 2, 29, 9:quid est animi quiete otiosius,
Sen. Ira, 2, 13, 2.—With a quiet or gentle motion, quiet, gentle:A.fons vel rivus huc conveniat otiosus,
flowing quietly, gently, Pall. 1, 37, 3.—Hence, adv.: ōtĭōsē.Lit., at leisure, at ease, without occupation:B.vivere,
Cic. Off. 3, 26, 97:inambulare in foro,
Liv. 23, 7 fin.:sequi,
Plaut. Mil. 4, 6, 8:ire,
id. Ep. 5, 1, 21:magnast res, quam ego tecum otiose, si otiumst, cupio loqui,
id. Aul. 4, 10, 41.—Transf.1.Calmly, quietly, without haste, gently, gradually: ambula ergo cito. Sy. Immo otiose, Plaut. Ps. 4, 1, 14; cf. id. Truc. 1, 2, 66 (opp. to properare):2.bene et otiose percoquere,
Cato, R. R. 76 fin.:contemplari unumquodque otiose et considerare coepit,
Cic. Verr. 2, 4, 15, § 33:quaerere,
id. Fin. 4, 13, 22:segniter, otiose, neglegenter, contumaciter omnia agere,
Liv. 2, 57.—Free from fear, quietly, fearlessly:ademptum tibi jam faxo omnem metum, in aurem utramvis otiose ut dormias,
Ter. Heaut. 2, 3, 100. -
2 īgnāvus
īgnāvus adj. with comp. and sup. [2 in+gnavus], inactive, lazy, slothful, idle, sluggish, listless, without spirit, cowardly, dastardly: adeon me ignavom putas, Ut, etc., T.: homo ignavior: miles: ex ignavo strenuum exercitum fieri, S.: ignavissimus ad opera hostis, L.: legiones operum, Ta.: canis adversum lupos, H.: senectus: animo, Ta. —As subst m.: in bello poena ignavis ab imperatoribus constituitur: in victoriā vel ignavis gloriari licet, S.—Poet.: nemora, i. e. unfruitful, V.: otia, O.: lux, an idle day, Iu.—That renders slothful, making inactive: ratio, relaxing: genus hoc interrogationis: frigus, O.: aestus, O.* * *ignava -um, ignavior -or -us, ignavissimus -a -um ADJlazy/idle/sluggish; spiritless; cowardly, faint-hearted; ignoble, mean; useless -
3 ōtiōsus
ōtiōsus adj. with sup. [otium], at leisure, unoccupied, disengaged, unemployed, idle: maneo hic, T.: domi.—Without official employment, free from public affairs: vita: quem locum nos otiosi convertimus, in an interval of leisure: numquam se minus otiosum esse, quam cum otiosus, never busier than when free from official business: ad urbem te otiosissimum esse.—As subst, a private person, one not in official life: vita otiosorum.— Quiet, unconcerned, indifferent, neutral: spatium ab hoste, undisturbed, Cs.: non modo armatis, sed etiam otiosis minari.—Plur. as subst, non-combatants, civilians: crudeliter enim otiosisismi minabantur: militare nomen grave inter otiosos, Ta. —Without excitement, quiet, passionless, calm, tranquil: Animo otioso esse, T.: te venire Otiosum ab animo, at ease, T.: quibus odio est otium.— Of things, at leisure, free, idle, unemployed: otium: Neapolis, H.* * *otiosa -um, otiosior -or -us, otiosissimus -a -um ADJidle; unemployed, unoccupied, at leisure; peaceful, disengaged, free of office -
4 vacō
vacō āvī, ātus, āre, to be empty, be void, be vacant, be without, not to contain: villa ita completa militibus est, ut vix triclinium... vacaret: maximam putant esse laudem, quam latissime vacare agros, to be uninhabited, Cs.: ostia septem Pulverulenta vacant, septem sine flumine valles, O.: Ora vacent epulis, i. e. abstain from, O.: haec a custodiis classium loca maxime vacabant, Cs.— To be unoccupied, be vacant, be ownerless: cum agri Ligustini... aliquantum vacaret, L.: Piso si adesset, nullius philosophiae vacaret locus, i. e. no system would be without a representative.—Fig., to be vacant, be free, be without, be unoccupied: nulla vitae pars vacare officio potest: amplitudo animi pulchrior, si vacet populo, remains aloof from: res p. et milite illic et pecuniā vacet, be relieved from furnishing, L.: nullum tempus illi umquam vacabat a scribendo: a publico officio et munere: ab opere (milites), Cs.—To be free from labor, be idle, be at leisure, have leisure, have time: quamvis occupatus sis... aut, si ne tu quidem vacas, etc.: Dum perago tecum pauca vaca, i. e. attend, O.: philosophiae, Quinte, semper vaco, have time for: In grande opus, O.: teneri properentur amores, Dum vacat, i. e. in idle hours, O.: si vacat, Iu.: si vacet annalīs nostrorum audire laborum, if there is time, V.: Hactenus indulsisse vacat, i. e. it is permitted, V.: Non vacat exiguis rebus adesse Iovi, Jupiter has no leisure for trifles, O.* * *vacare, vacavi, vacatus Vbe empty; be vacant; be idle; be free from, be unoccupied -
5 ferior
fērĭor, ātus, 1, v. dep. n. [feriac], to rest from work, to keep holiday (in the verb. finit. ante- and post-class. and very rare for ferias habere, agere; but class. in the P. a.):A.Achilles ab armis feriabatur,
Macr. Somn. Scip. 1, 7:non fuerunt feriati,
Varr. L. L. 6, § 13 Müll.:male feriatos Troas,
keeping festival at an unseasonable time, Hor. C. 4, 6, 14:animus feriaturus,
Sid. Ep. 9, 11 med.:sabatho etiam a bonis operibus,
Ambros. in Luc. 5, § 39.—Hence, fē-rĭātus, a, um, P. a., keeping holiday, unoccupied, disengaged, at leisure, idle.Prop.:B.familia,
Varr. R. R. 1, 16, 4:Deum sic feriatum volumus cessatione torpere,
Cic. N. D. 1, 37, 102:feriatus ne sis,
be not idle, Plaut. Mil. 2, 2, 62:voluntate sua feriati a negotiis publicis,
Cic. de Or. 3, 15, 58: feriatus ab iis studiis, in quae, etc., Trebon. ap. Cic. Fam. 12, 16, 2:meditatio argutiarum, in qua id genus homines consenescunt male feriati quos philosophos vulgus esse putat,
with leisure ill employed, Gell. 10, 22, 24:toga feriata,
long disused, Plin. Ep. 7, 3, 2; cf. id. ib. 5, 6, 45.—Transf., of inanim. and abstr. things (very rare):machaera feriata,
unemployed, idle, Plaut. Mil. 1, 7; so,toga,
Plin. Ep. 7, 3, 2: freta, quiet, still, Prud. steph. 6, 156:dies feriatus,
a holiday, Plin. Ep. 3, 14, 6; 10, 24, 3; Dig. 2, 12, 2; 6; 9. -
6 iners
ĭners, ertis (abl. inerti, Plin. 16, 43, 83, § 227:II. A.inerte,
Ov. P. 1, 5, 8; 1, 10, 14), adj. [2. in-ars], unskilled in any art or trade, without skill, unskilful (class.): ut perhibetur iners, ars in quo non erit ulla, Lucil. ap. Serv. ad Verg. A. 4, 158:artes, quibus qui carebant, inertes a majoribus nominabantur,
Cic. Fin. 2, 34, 115: versus, artless ( = sine arte et gravitate facti), Hor. A. P. 445.—In partic., = iners dicendi, arte dicendi carens:homo non inertissimus,
Cic. Div. in Caecil. 21, 67. —Of living beings:B.linguā factiosi, inertes operā,
Plaut. Bacch. 3, 6, 13: silvicolae homines bellique inertes, Naev. ap. Macr. S. 6, 5, § 9:gerro, iners, etc.,
Ter. Heaut. 5, 4, 10:vicissent inprobos boni fortes inertes,
Cic. Sest. 19, 43:senectus,
id. de Sen. 11, 36:homo inertior, ignavior proferri non potest,
id. Verr. 2, 2, 78, § 192:pecus,
Verg. A. 4, 158; cf.:fera membris,
Plin. 8, 21, 32, § 77.—Of inanim. and abstr. things:inertissimum et desidiosissimum otium,
Cic. Agr. 2, 33:inertissima segnitia,
id. Fin. 1, 2, 5:ignavum et iners genus interrogationis,
empty, idle, id. Fat. 13, 29:aquae,
stagnant waters, Ov. H. 18, 121:stomachus,
i. e. without digestion, id. P. 1, 10, 14:glaebae,
that bear nothing, without cultivation, Verg. G. 1, 94:terra,
motionless, immovable, Hor. C. 3, 4, 45:horae,
leisure hours, id. S. 2, 6, 61:tempus,
Ov. P. 1, 15, 44:Brutus castigator lacrimarum atque inertium querellarum,
Liv. 1, 59, 4.— Of food, without flavor, insipid:caro,
Hor. S. 2, 4, 41:blitum iners videtur, ac sine sapore, aut acrimonia ulla,
Plin. 20, 22, 93, § 252:sal,
id. 31, 7, 39, § 82: [p. 941] vita, inactive, quiet, Tib. 1, 1, 5. — Poet., causative, rendering idle or inactive:frigus,
Ov. M. 8, 790:somni,
id. Am. 2, 10, 19. — Hence, adv.: ĭnerter, and sup. inertissime, Charis. 165 P. -
7 inerter
ĭners, ertis (abl. inerti, Plin. 16, 43, 83, § 227:II. A.inerte,
Ov. P. 1, 5, 8; 1, 10, 14), adj. [2. in-ars], unskilled in any art or trade, without skill, unskilful (class.): ut perhibetur iners, ars in quo non erit ulla, Lucil. ap. Serv. ad Verg. A. 4, 158:artes, quibus qui carebant, inertes a majoribus nominabantur,
Cic. Fin. 2, 34, 115: versus, artless ( = sine arte et gravitate facti), Hor. A. P. 445.—In partic., = iners dicendi, arte dicendi carens:homo non inertissimus,
Cic. Div. in Caecil. 21, 67. —Of living beings:B.linguā factiosi, inertes operā,
Plaut. Bacch. 3, 6, 13: silvicolae homines bellique inertes, Naev. ap. Macr. S. 6, 5, § 9:gerro, iners, etc.,
Ter. Heaut. 5, 4, 10:vicissent inprobos boni fortes inertes,
Cic. Sest. 19, 43:senectus,
id. de Sen. 11, 36:homo inertior, ignavior proferri non potest,
id. Verr. 2, 2, 78, § 192:pecus,
Verg. A. 4, 158; cf.:fera membris,
Plin. 8, 21, 32, § 77.—Of inanim. and abstr. things:inertissimum et desidiosissimum otium,
Cic. Agr. 2, 33:inertissima segnitia,
id. Fin. 1, 2, 5:ignavum et iners genus interrogationis,
empty, idle, id. Fat. 13, 29:aquae,
stagnant waters, Ov. H. 18, 121:stomachus,
i. e. without digestion, id. P. 1, 10, 14:glaebae,
that bear nothing, without cultivation, Verg. G. 1, 94:terra,
motionless, immovable, Hor. C. 3, 4, 45:horae,
leisure hours, id. S. 2, 6, 61:tempus,
Ov. P. 1, 15, 44:Brutus castigator lacrimarum atque inertium querellarum,
Liv. 1, 59, 4.— Of food, without flavor, insipid:caro,
Hor. S. 2, 4, 41:blitum iners videtur, ac sine sapore, aut acrimonia ulla,
Plin. 20, 22, 93, § 252:sal,
id. 31, 7, 39, § 82: [p. 941] vita, inactive, quiet, Tib. 1, 1, 5. — Poet., causative, rendering idle or inactive:frigus,
Ov. M. 8, 790:somni,
id. Am. 2, 10, 19. — Hence, adv.: ĭnerter, and sup. inertissime, Charis. 165 P. -
8 dēsideō
dēsideō sēdī, —, ēre [de + sedeo], to sit long, sit idle, remain inactive: totum diem, T.: aquila ramis, Ph.* * *desidere, desedi, desessus V INTRANSsit; settle down; remain seated/sitting; loiter/hang about, be idle/slothful; settle (sediment); defecate; deteriorate, degenerate; remain inactive (L+S) -
9 dēsidiōsus
dēsidiōsus adj. with sup. [desidia], slothful, indolent, lazy, idle: Qui nolet fieri desidiosus, amet, O.— Causing idleness, making lazy: inlecebrae cupiditatum: desidiosissimum otium.* * *desidiosa -um, desidiosior -or -us, desidiosissimus -a -um ADJidle, indolent, lazy; slothful; causing idleness, making lazy (L+S) -
10 dormiō
dormiō īvī, ītum, īre, to sleep: dormiunt: istos commovebo, T.: In nive, camp out, H. — Supin. acc.: dormitum ego (eo), H.: dormitum dimittitur, H.— Pass impers.: minimum dormitur in illo (lecto), Iu.—Prov.: non omnibus dormio.—Fig., to rest, be at ease, be inactive, be idle: quibus beneficia dormientibus deferuntur.* * *dormire, dormivi, dormitus V INTRANSsleep, rest; be/fall asleep; behave as if asleep; be idle, do nothing -
11 quiētus
quiētus adj. with comp. and sup. [P. of quiesco], at rest, free from exertion, inactive, in repose: Sex te mensīs quietum reddam, T.: aër, V.: amnes, flowing gently, H.: Quietiore ferri aequore, H.— Undisturbed, free from agitation, quiet, peaceful: aetatem quietam traducere: quietā re p.: quieto exercitu pacatum agrum peragravit, L.: habuit post id factum quietiorem Galliam, Cs.: pacatissima et quietissima pars, Cs.: nihilo quietiora ea (hiberna) aestivis habuit, L.: nihil apud hostīs quietum pati, quo minus popularetur, etc., Ta.: omnia a bello, L.— Plur n. as subst: quieta movere, the public tranquillity, S.— Inactive, taking no part, neutral: ne Iugurtha quidem interea quietus erat, idle, S.: aut boni sunt aut quieti: quieto sedente rege ad Elpeum, L.—Of speech, calm, quiet: sermo.—Of time, undisturbed, restful, quiet: caelestium quieti dies feriae nominarentur: neque Iugurthae dies aut nox ulla quieta fuit, S.—Fig., quiet, calm, unruffled, still, silent: homines: virtus, quae in tempestate saevā quieta est: quieto sum animo: quietus aciem exornat, quietly, S.: Quietus esto, inquam, don't be uneasy, T.* * *quieta -um, quietior -or -us, quietissimus -a -um ADJat rest; quiet, tranquil, calm, peaceful; orderly; neutral; still; idle -
12 rūmusculus
rūmusculus ī, m dim. [rumor], idle talk, common gossip: inperitorum hominum rumusculi: rumusculi popularis aurae.* * *trifling rumor, idle talk, gossip -
13 vāniloquentia
vāniloquentia ae, f [vaniloquus], idle talk, prating, vaunting, L., Ta.* * *idle talk, chatter; boastful speech -
14 alucinatio
wandering in mind, idle dream, delusion; idle/aimless behavior (w/mentis) -
15 halucinatio
wandering in mind, idle dream, delusion; idle/aimless behavior (w/mentis) -
16 somnium
somnĭum, ii, n. [id.].I.Lit., a dream, Cic. Div. 1, 20, 39; 2, 58, 119; Plin. 10, 75, 98, § 211; Macr. Somn. Scip. 1, 3; Lact. Opif. Dei, 18: rex Priamus somnio perculsus, Enn. ap. Cic. Div. 1, 21, 42 (Trag. v. 59 Vahl.):B.dum huic conicio somnium,
interpret, Plaut. Curc. 2, 2, 3; cf. id. Rud. 3, 1, 19:interpretes somniorum,
Cic. Div. 1, 58, 132:jucundissima somnia,
id. Fin. 5, 20, 55:per somnia loquentes,
talking in their sleep, Lucr. 5, 1158; cf.:quae somnio visa fuerant,
Liv. 8, 6, 11 Weissenb.—Personified: Somnia, dreams, as divinities, Cic. N. D. 3, 17, 44; Ov. M. 11, 588; 11, 614 sq—II.Transf.A.For any thing idle, silly, or without foundation (cf. somnio, II.), a dream, an idle whim or fancy, stuff, nonsense:B.tu, quantus quantus, nihil nisi sapientia es: Ille somnium,
Ter. Ad. 3, 3, 41:de argento, somnium,
id. ib. 2, 1, 50; id. Phorm. 5, 6, 34.— Plur.:fabulae!... logi!... somnia!
Ter. Phorm. 3, 2, 9:et vigilans stertis nec somnia cernere cessas,
visions, Lucr. 3, 1048; cf. id. 1, 105:spes inanes et velut somnia quaedam vigilantium,
Quint. 6, 2, 30: exposui fere non philosophorum judicia, sed delirantium somnia, Cic. N. D. 1, 16, 42:Chrysippus Stoicorum somniorum vaferrimus interpres,
id. ib. 1, 15, 39:leviter curare videtur, Quo promissa cadant et somnia Pythagorea,
Hor. Ep. 2, 1, 52.—Poet.:Somnus, tibi somnia tristia portans,
i. e. fatal sleep, Verg. A. 5, 840. -
17 vacantia
văco, āvi, ātum, 1 ( perf. vacui, Tert. Pall. 4; id. Pud. 8 fin.; id. adv. Val. 9), v. n. [etym. dub.], to be empty, void, or vacant; to be void of, or without; not to contain (class.; cf.: careo, egeo).I.In gen.A.Lit., of space, etc.1.Absol.:2.quācumque vacat spatium, quod inane vocamus,
Lucr. 1, 507; so,spatium,
id. 2, 1053; 6, 1029:inane,
id. 1, 520:villa ita completa militibus est, ut vix triclinium... vacaret,
Cic. Att. 13, 52, 1:tota domus superior vacat,
id. ib. 13, 12, 10:aedes,
Plaut. Cas. 3, 1, 7:maximam putant esse laudem, quam latissime a suis finibus vacare agros,
to be uninhabited, uncultivated, Caes. B. G. 4, 3:locus,
id. ib. 1, 28; Quint. 8, 6, 18; 9, 4, 118; 10, 3, 33:ostia septem Pulverulenta vacant, septem sine flumine valles,
Ov. M. 2, 256:odi cum late splendida cera vacat,
id. Am. 1, 11, 20:haec fiunt dum vacat harena,
Sen. Ep. 7, 4.—With abl. (so most freq.):3.illa natura caelestis et terra vacat et umore,
Cic. Tusc. 1, 26, 65; cf. id. N. D. 2, 24, 64:mens vacans corpore,
id. ib. 1, 10, 25:hoste vacare domos,
Verg. A. 3, 123:(domus) quae Igne vacet,
Ov. M. 2, 764:custode vacans,
id. ib. 2, 422:ora vacent epulis,
i. e. abstain from, id. ib. 15, 478: ea pars oppidi, quae fluminis circuitu vacabat, Auct. B. G. 8, 41. —With ab:B. 1.haec a custodiis classium loca maxime vacabant,
Caes. B. C. 3, 25.—With abl.:2.ejusmodi (nimiis animi) motibus sermo debet vacare,
Cic. Off. 1, 38, 136:nulla vitae pars vacare officio potest,
id. ib. 1, 2, 4:omni curatione et administratione rerum (dii),
id. N. D. 1, 1, 2:studiis,
id. de Or. 3, 11, 43:curā et negotio,
id. Leg. 1, 3, 8:vitio,
id. ib. 3, 3, 10:culpā,
id. Fam. 7, 3, 4:criminibus,
Quint. 10, 1, 34:febri,
Cels. 2, 14 med.:morbis,
Dig. 21, 1, 53:amplitudo animi pulchrior, si vacet populo,
keeps free from, remains aloof from, Cic. Tusc. 2, 26, 64:respublica et milite illic et pecuniā vacet,
be free from the necessity of furnishing, Liv. 2, 48, 9.—With ab and abl.:II.nullum tempus illi umquam vacabat aut a forensi dictione aut a scribendo,
Cic. Brut. 78, 272:(rex) quicquid a bellis populi Romani vacabat, cum hominibus nostris consuetudines jungebat,
id. Deiot. 9, 27:a publico officio et munere,
id. Div. 2, 2, 7:ab opere (milites),
Caes. B. C. 3, 76:ne quando a metu ac periculis vacarent,
Liv. 7, 1:vacant ab imbecillis valetudinaria,
Col. 12, 3, 8:a culpā,
Sen. Ep. 97, 1:a periculo,
id. Q. N. 6, 1, 1:a negotiis,
Phaedr. 3 prol.—In partic.A.To be free from labor, not busied, idle, at leisure; to have leisure or time:2.quamvis occupatus sis, otii tamen plus habes: aut, si ne tu quidem vacas, noli, etc.,
Cic. Fam. 12, 30, 1; cf. Cael. ap. Cic. Fam. 8, 13, 1; Quint. 10, 3, 27:festus in pratis vacat otioso Cum bove pagus,
Hor. C. 3, 18, 11:si vacabis,
Cic. Att. 12, 38, 2:si forte vacas,
Hor. Ep. 2, 2, 95.—After the Aug. per. esp. freq.a.Vacare alicui rei, to be free to attend, apply, or devote one's self to something; to have leisure or time for a thing (cf. studeo):b.philosophiae, Quinte, semper vaco,
Cic. Div. 1, 6, 10:in itinere, quasi solutus ceteris curis, huic uni vacaret,
Plin. Ep. 3, 5, 15:huic uni negotio vacare,
Vell. 2, 114, 1:ille non vacasse sermoni suo regem causatus discessit,
Curt. 6, 7, 21:paulum etiam palaestricis,
Quint. 1, 11, 15:studio operis pulcherrimi,
id. 12, 1, 4:foro,
id. 10, 1, 114:clientium negotiis,
Tac. A. 16, 22:non discendo tantum juri, sed etiam docendo,
Quint. 12, 1, 10:libellis legendis ac rescribendis,
Suet. Aug. 45:queruntur de superiorum fastidio, quod ipsis adire volentibus non vacaverint,
have no leisure for them, can not attend to them, Sen. Brev. Vit. 2, 5.—Rarely absol.:dum perago tecum pauca sed apta, vaca,
Ov. Am. 2, 2, 2.—Vacare ad aliquid:c.non vaco ad istas ineptias,
Sen. Ep. 49, 9; cf. ( poet.):in grande opus,
Ov. P. 3, 3, 36; also, with inf.:sternere acies,
Stat. Th. 8, 185.—Vacat (alicui), impers., there is time, room, or leisure for a thing ( poet. and in post-Aug. prose).(α).With inf. (so most freq.): si primā repetens ab origine pergam Et vacet annales nostrorum audire laborum, Verg. A. 1, 373:(β).tunc et elegiam vacabit in manus sumere,
Quint. 10, 1, 58:non vacabit incohare haec studia,
id. 1, 12, 12: hactenus indulsisse vacat, it is permitted, i. q. licet, Verg. A. 10, 625 Heyne; imitated by Sil. 17, 374.—With dat., I ( thou, he, etc.) have leisure or time for a thing:B.nobis venari nec vacat nec libet,
Plin. Ep. 9, 16, 1:non vacat exiguis rebus adesse Jovi,
Ov. Tr. 2, 216:nec nostris praebere vacet tibi cantibus aures,
id. M. 5, 334:obstat enim diligentiae scribendi etiam fatigatio et abunde, si vacet, lucis spatia sufficiunt,
Quint. 10, 3, 27:cui esse diserto vacet,
id. 11, 1, 50:quo magis te, cui vacat, hortor, etc.,
Plin. Ep. 1, 10, 11; 8, 15, 1; Curt. 10, 10, 12; Vell. 1, 15, 1; 2, 124, 1.— Absol.:teneri properentur amores, Dum vacat,
Ov. Am. 3, 1, 70:si vacat,
Juv. 1, 21. —Of possessions, lands, etc., to be unoccupied, vacant, ownerless:2.cum agri Ligustini... aliquantum vacaret, senatūs consultum est factum, ut is ager viritim divideretur,
Liv. 42, 4, 3:fundi possessionem nancisci, quae ex neglegentiā domini vacat,
Dig. 41, 3, 37:si nemo sit, bona vacabunt,
ib. 38, 7, 2 fin. —Esp., of offices, relations, positions, employments, etc., to be vacant, without incumbent, etc.:A.si Piso adesset, nullius philosophiae vacaret locus,
Cic. N. D. 1, 7, 16: quid enim nostrā victum esse Antonium, si victus est, ut alii vacaret, quod ille obtinuit? may stand open, Brut. ap. Cic. Ep. ad Brut. 1, 17, 6:rogo ut Suram praeturā exornare digneris, cuia locus vacet,
Plin. Ep. 10, 12 (7), 1:rogo dignitati... vel auguratum vel septemviratum, quia vacant, adicere digneris,
id. ib. 10, 13 (8).— Hence, văcans, antis, P. a.Empty, unoccupied, without an owner, vacant:B.locus,
Sen. Cons. ad Marc. 16, 8:metaphora... vacantem locum occupare debet,
Quint. 8, 6, 18:regnum,
Just. 42, 4, 2; 25, 2, 4; 27, 3, 1:saltus,
Verg. G. 3, 477:balneae,
Tac. H. 3, 11:bona,
Dig. 30, 1, 93; 30, 1, 111.— Subst.: văcantia, ĭum, n., vacant estates, property without an owner:ut, si a privilegiis parentum cessaretur, velut parens omnium populus vacantia teneret,
Tac. A. 3, 28.—Of women, single, unmarried, without a husband:C.qui vacantem mulierem rapuit vel nuptam,
Dig. 48, 6, 5; Quint. Decl. 262 (cf. vacua, Ov. H. 20, 149).—Of persons, at leisure, unoccupied, idle:nec petiit animum vacantem,
Ov. M. 9, 612.— Subst.: văcantĭa, ĭum, n., that which is superfluous, useless (post-class.):vacantia ex quāque re ac non necessariā auferre et excidere,
Gell. 6, 5, 6.—Hence, adv.: vă-canter, superfluously, Gell. 17, 10, 16. -
18 vaco
văco, āvi, ātum, 1 ( perf. vacui, Tert. Pall. 4; id. Pud. 8 fin.; id. adv. Val. 9), v. n. [etym. dub.], to be empty, void, or vacant; to be void of, or without; not to contain (class.; cf.: careo, egeo).I.In gen.A.Lit., of space, etc.1.Absol.:2.quācumque vacat spatium, quod inane vocamus,
Lucr. 1, 507; so,spatium,
id. 2, 1053; 6, 1029:inane,
id. 1, 520:villa ita completa militibus est, ut vix triclinium... vacaret,
Cic. Att. 13, 52, 1:tota domus superior vacat,
id. ib. 13, 12, 10:aedes,
Plaut. Cas. 3, 1, 7:maximam putant esse laudem, quam latissime a suis finibus vacare agros,
to be uninhabited, uncultivated, Caes. B. G. 4, 3:locus,
id. ib. 1, 28; Quint. 8, 6, 18; 9, 4, 118; 10, 3, 33:ostia septem Pulverulenta vacant, septem sine flumine valles,
Ov. M. 2, 256:odi cum late splendida cera vacat,
id. Am. 1, 11, 20:haec fiunt dum vacat harena,
Sen. Ep. 7, 4.—With abl. (so most freq.):3.illa natura caelestis et terra vacat et umore,
Cic. Tusc. 1, 26, 65; cf. id. N. D. 2, 24, 64:mens vacans corpore,
id. ib. 1, 10, 25:hoste vacare domos,
Verg. A. 3, 123:(domus) quae Igne vacet,
Ov. M. 2, 764:custode vacans,
id. ib. 2, 422:ora vacent epulis,
i. e. abstain from, id. ib. 15, 478: ea pars oppidi, quae fluminis circuitu vacabat, Auct. B. G. 8, 41. —With ab:B. 1.haec a custodiis classium loca maxime vacabant,
Caes. B. C. 3, 25.—With abl.:2.ejusmodi (nimiis animi) motibus sermo debet vacare,
Cic. Off. 1, 38, 136:nulla vitae pars vacare officio potest,
id. ib. 1, 2, 4:omni curatione et administratione rerum (dii),
id. N. D. 1, 1, 2:studiis,
id. de Or. 3, 11, 43:curā et negotio,
id. Leg. 1, 3, 8:vitio,
id. ib. 3, 3, 10:culpā,
id. Fam. 7, 3, 4:criminibus,
Quint. 10, 1, 34:febri,
Cels. 2, 14 med.:morbis,
Dig. 21, 1, 53:amplitudo animi pulchrior, si vacet populo,
keeps free from, remains aloof from, Cic. Tusc. 2, 26, 64:respublica et milite illic et pecuniā vacet,
be free from the necessity of furnishing, Liv. 2, 48, 9.—With ab and abl.:II.nullum tempus illi umquam vacabat aut a forensi dictione aut a scribendo,
Cic. Brut. 78, 272:(rex) quicquid a bellis populi Romani vacabat, cum hominibus nostris consuetudines jungebat,
id. Deiot. 9, 27:a publico officio et munere,
id. Div. 2, 2, 7:ab opere (milites),
Caes. B. C. 3, 76:ne quando a metu ac periculis vacarent,
Liv. 7, 1:vacant ab imbecillis valetudinaria,
Col. 12, 3, 8:a culpā,
Sen. Ep. 97, 1:a periculo,
id. Q. N. 6, 1, 1:a negotiis,
Phaedr. 3 prol.—In partic.A.To be free from labor, not busied, idle, at leisure; to have leisure or time:2.quamvis occupatus sis, otii tamen plus habes: aut, si ne tu quidem vacas, noli, etc.,
Cic. Fam. 12, 30, 1; cf. Cael. ap. Cic. Fam. 8, 13, 1; Quint. 10, 3, 27:festus in pratis vacat otioso Cum bove pagus,
Hor. C. 3, 18, 11:si vacabis,
Cic. Att. 12, 38, 2:si forte vacas,
Hor. Ep. 2, 2, 95.—After the Aug. per. esp. freq.a.Vacare alicui rei, to be free to attend, apply, or devote one's self to something; to have leisure or time for a thing (cf. studeo):b.philosophiae, Quinte, semper vaco,
Cic. Div. 1, 6, 10:in itinere, quasi solutus ceteris curis, huic uni vacaret,
Plin. Ep. 3, 5, 15:huic uni negotio vacare,
Vell. 2, 114, 1:ille non vacasse sermoni suo regem causatus discessit,
Curt. 6, 7, 21:paulum etiam palaestricis,
Quint. 1, 11, 15:studio operis pulcherrimi,
id. 12, 1, 4:foro,
id. 10, 1, 114:clientium negotiis,
Tac. A. 16, 22:non discendo tantum juri, sed etiam docendo,
Quint. 12, 1, 10:libellis legendis ac rescribendis,
Suet. Aug. 45:queruntur de superiorum fastidio, quod ipsis adire volentibus non vacaverint,
have no leisure for them, can not attend to them, Sen. Brev. Vit. 2, 5.—Rarely absol.:dum perago tecum pauca sed apta, vaca,
Ov. Am. 2, 2, 2.—Vacare ad aliquid:c.non vaco ad istas ineptias,
Sen. Ep. 49, 9; cf. ( poet.):in grande opus,
Ov. P. 3, 3, 36; also, with inf.:sternere acies,
Stat. Th. 8, 185.—Vacat (alicui), impers., there is time, room, or leisure for a thing ( poet. and in post-Aug. prose).(α).With inf. (so most freq.): si primā repetens ab origine pergam Et vacet annales nostrorum audire laborum, Verg. A. 1, 373:(β).tunc et elegiam vacabit in manus sumere,
Quint. 10, 1, 58:non vacabit incohare haec studia,
id. 1, 12, 12: hactenus indulsisse vacat, it is permitted, i. q. licet, Verg. A. 10, 625 Heyne; imitated by Sil. 17, 374.—With dat., I ( thou, he, etc.) have leisure or time for a thing:B.nobis venari nec vacat nec libet,
Plin. Ep. 9, 16, 1:non vacat exiguis rebus adesse Jovi,
Ov. Tr. 2, 216:nec nostris praebere vacet tibi cantibus aures,
id. M. 5, 334:obstat enim diligentiae scribendi etiam fatigatio et abunde, si vacet, lucis spatia sufficiunt,
Quint. 10, 3, 27:cui esse diserto vacet,
id. 11, 1, 50:quo magis te, cui vacat, hortor, etc.,
Plin. Ep. 1, 10, 11; 8, 15, 1; Curt. 10, 10, 12; Vell. 1, 15, 1; 2, 124, 1.— Absol.:teneri properentur amores, Dum vacat,
Ov. Am. 3, 1, 70:si vacat,
Juv. 1, 21. —Of possessions, lands, etc., to be unoccupied, vacant, ownerless:2.cum agri Ligustini... aliquantum vacaret, senatūs consultum est factum, ut is ager viritim divideretur,
Liv. 42, 4, 3:fundi possessionem nancisci, quae ex neglegentiā domini vacat,
Dig. 41, 3, 37:si nemo sit, bona vacabunt,
ib. 38, 7, 2 fin. —Esp., of offices, relations, positions, employments, etc., to be vacant, without incumbent, etc.:A.si Piso adesset, nullius philosophiae vacaret locus,
Cic. N. D. 1, 7, 16: quid enim nostrā victum esse Antonium, si victus est, ut alii vacaret, quod ille obtinuit? may stand open, Brut. ap. Cic. Ep. ad Brut. 1, 17, 6:rogo ut Suram praeturā exornare digneris, cuia locus vacet,
Plin. Ep. 10, 12 (7), 1:rogo dignitati... vel auguratum vel septemviratum, quia vacant, adicere digneris,
id. ib. 10, 13 (8).— Hence, văcans, antis, P. a.Empty, unoccupied, without an owner, vacant:B.locus,
Sen. Cons. ad Marc. 16, 8:metaphora... vacantem locum occupare debet,
Quint. 8, 6, 18:regnum,
Just. 42, 4, 2; 25, 2, 4; 27, 3, 1:saltus,
Verg. G. 3, 477:balneae,
Tac. H. 3, 11:bona,
Dig. 30, 1, 93; 30, 1, 111.— Subst.: văcantia, ĭum, n., vacant estates, property without an owner:ut, si a privilegiis parentum cessaretur, velut parens omnium populus vacantia teneret,
Tac. A. 3, 28.—Of women, single, unmarried, without a husband:C.qui vacantem mulierem rapuit vel nuptam,
Dig. 48, 6, 5; Quint. Decl. 262 (cf. vacua, Ov. H. 20, 149).—Of persons, at leisure, unoccupied, idle:nec petiit animum vacantem,
Ov. M. 9, 612.— Subst.: văcantĭa, ĭum, n., that which is superfluous, useless (post-class.):vacantia ex quāque re ac non necessariā auferre et excidere,
Gell. 6, 5, 6.—Hence, adv.: vă-canter, superfluously, Gell. 17, 10, 16. -
19 vanum
I.Lit. (rare;II.not in Cic.): sed illos Exspectata seges vanis elusit aristis,
Verg. G. 1, 226:leve ac vanum granum,
Col. 2, 9, 13:ne vana urbis magnitudo esset,
Liv. 1, 8, 5:vanior jam erat hostium acies,
id. 2, 47, 4:videtis ordines raros, cornua extenta, mediam aciem vanam et exhaustam,
Curt. 4, 14, 14:vanam aciem esse ratus,
i. e. thin, weak, id. 4, 14, 8: non vanae redeat sanguis imagini, i. e. to the shade of the dead (so called as being without a body), Hor. C. 1, 24, 15; 3, 27, 41.—Trop., empty as to purport or result, idle, null, groundless, unmeaning, fruitless, vain (freq. and class.): omnes dant consilium vanum, Enn. ap. Front. Ep. 2, 13 (Trag. Rel. v. 419 Vahl.):2.falsum aut vanum aut fictum (opp. vera),
Ter. Eun. 1, 2, 24:oratio,
Cic. Lael. 26, 98: vana quaedam atque inania polliceri. id. Planc. 42, 101:vana falsaque,
Plin. 30, 2, 5, §14: res tumida, vana, ventosa,
Sen. Ep. 84, 11:orationi vanae crediderunt,
idle, delusive, Cic. Rosc. Am. 40, 117:non bellum sed vanam imaginem belli insedisse,
Liv. 3, 16, 5:verba,
Ov. M. 13, 263:convicia,
id. ib. 9, 303:historiae,
Quint. 1, 8, 20:argumentum,
id. 7, 2, 34:error,
Lucr. 1, 1068:agitatio armorum,
Liv. 7, 10, 8:metus,
Hor. C. 1, 23, 3; Ov. H. 16, 342:gaudia,
Hor. Ep. 2, 1, 188:spes,
Ov. M. 14, 364:ira,
Val. Fl. 8, 374; Liv. 1, 10, 4:fides,
Verg. A. 4, 12:omen,
Ov. M. 2, 597:vox auguris,
id. ib. 3, 349:cuspis,
id. ib. 8, 346:pila omnia,
Liv. 7, 23, 8:pleraque tela,
id. 30, 10, 13:ensis,
id. 7, 10, 9:ictus,
id. 34, 39, 2:promissa,
Tac. A. 3, 16:vana et irrita testamenta,
Suet. Calig. 38:vaniore dicendi genere inflata (gens),
Quint. 12, 10, 17:sententiarum vanissimus strepitus,
Petr. 1.—With abl.:postquam equestris pugna effectu quam conatibus vanior erat,
Liv. 7, 7, 8:oratio non suis vana laudibus, non crimine alieno laeta,
id. 4, 41, 1.—Subst.: vānum, i, n., emptiness, nothingness, naught:3.ad vanum et irritum redacta victoria,
brought to nothing, Liv. 26, 37, 8:nec tota ex vano criminatio erat,
i. e. groundless, without cause, id. 33, 31, 4:ex vano habere spem,
id. 27, 26, 1:cedit labor in vanum,
Sen. Hippol. 182. — Plur.:haud vana adtulere,
Liv. 4, 37, 6.— Neutr. plur. adverb.:ut vidit (Arruntem) laetantem animis ac vana tumentem,
i. e. vainly, with vain show, Verg. A. 11, 854.—With gen.:corruptus vanis rerum,
Hor. S. 2, 2, 25:vana rumoris,
Tac. A. 4, 59.—Vanum est, with subject-clause:B.vanum arbitror esse circa canis ortum angues candidos membranam eam exuere,
Plin. 30, 3, 8, § 25.—Transf., of persons, false, lying, deceptive, delusive, untrustworthy:2.vanus et perfidiosus et impius,
false, Cic. Quint. 6, 26:vanus mendaxque,
Verg. A. 2, 80:haruspices,
Cic. Div. 1, 19, 36:haec mihi non vani (neque erat cur fallere vellent) Narravere senes,
i. e. veracious, Ov. M. 8, 721; cf.:ingenium dictatoris,
Liv. 1, 27, 1:vane Ligus frustraque animis elate superbis,
Verg. A. 11, 715:vir omnium vanissimus,
Vell. 2, 30, 1:invidia vulgi vanum ingenium dictatoris corrupit,
weak, wavering, Liv. 1, 27, 1:ne irrisus ac vanus iisdem castris assideret, etc.,
in vain, Tac. H. 2, 22 fin. —With gen.:aut ego (i. e. Juno) veri Vana feror,
Verg. A. 10, 631:voti vanus,
i. e. deceived, Sil. 12, 261:turba vana sanctitudinis,
App. de Deo Socr. p. 43, 1.—Esp., vainglorious, ostentatious, boastful, vain:Cn. Lentulus perincertum stolidior an vanior,
Sall. H. 4, 35 Dietsch ad loc.:laudare se vani, vituperare stulti est,
Val. Max. 7, 2, ext. 8.—With abl.:hunc ingenio vanum Aetoli inpulerant in spem regni,
Liv. 35, 47, 7.—Hence, adv.: vānē, idly, vainly (post-class.):vane gaudere,
Tert. Apol. 49:vanius excogitatum,
App. Mag. p. 300, 41:praecavere vanissime,
Tert. Pud. 1. -
20 vanus
I.Lit. (rare;II.not in Cic.): sed illos Exspectata seges vanis elusit aristis,
Verg. G. 1, 226:leve ac vanum granum,
Col. 2, 9, 13:ne vana urbis magnitudo esset,
Liv. 1, 8, 5:vanior jam erat hostium acies,
id. 2, 47, 4:videtis ordines raros, cornua extenta, mediam aciem vanam et exhaustam,
Curt. 4, 14, 14:vanam aciem esse ratus,
i. e. thin, weak, id. 4, 14, 8: non vanae redeat sanguis imagini, i. e. to the shade of the dead (so called as being without a body), Hor. C. 1, 24, 15; 3, 27, 41.—Trop., empty as to purport or result, idle, null, groundless, unmeaning, fruitless, vain (freq. and class.): omnes dant consilium vanum, Enn. ap. Front. Ep. 2, 13 (Trag. Rel. v. 419 Vahl.):2.falsum aut vanum aut fictum (opp. vera),
Ter. Eun. 1, 2, 24:oratio,
Cic. Lael. 26, 98: vana quaedam atque inania polliceri. id. Planc. 42, 101:vana falsaque,
Plin. 30, 2, 5, §14: res tumida, vana, ventosa,
Sen. Ep. 84, 11:orationi vanae crediderunt,
idle, delusive, Cic. Rosc. Am. 40, 117:non bellum sed vanam imaginem belli insedisse,
Liv. 3, 16, 5:verba,
Ov. M. 13, 263:convicia,
id. ib. 9, 303:historiae,
Quint. 1, 8, 20:argumentum,
id. 7, 2, 34:error,
Lucr. 1, 1068:agitatio armorum,
Liv. 7, 10, 8:metus,
Hor. C. 1, 23, 3; Ov. H. 16, 342:gaudia,
Hor. Ep. 2, 1, 188:spes,
Ov. M. 14, 364:ira,
Val. Fl. 8, 374; Liv. 1, 10, 4:fides,
Verg. A. 4, 12:omen,
Ov. M. 2, 597:vox auguris,
id. ib. 3, 349:cuspis,
id. ib. 8, 346:pila omnia,
Liv. 7, 23, 8:pleraque tela,
id. 30, 10, 13:ensis,
id. 7, 10, 9:ictus,
id. 34, 39, 2:promissa,
Tac. A. 3, 16:vana et irrita testamenta,
Suet. Calig. 38:vaniore dicendi genere inflata (gens),
Quint. 12, 10, 17:sententiarum vanissimus strepitus,
Petr. 1.—With abl.:postquam equestris pugna effectu quam conatibus vanior erat,
Liv. 7, 7, 8:oratio non suis vana laudibus, non crimine alieno laeta,
id. 4, 41, 1.—Subst.: vānum, i, n., emptiness, nothingness, naught:3.ad vanum et irritum redacta victoria,
brought to nothing, Liv. 26, 37, 8:nec tota ex vano criminatio erat,
i. e. groundless, without cause, id. 33, 31, 4:ex vano habere spem,
id. 27, 26, 1:cedit labor in vanum,
Sen. Hippol. 182. — Plur.:haud vana adtulere,
Liv. 4, 37, 6.— Neutr. plur. adverb.:ut vidit (Arruntem) laetantem animis ac vana tumentem,
i. e. vainly, with vain show, Verg. A. 11, 854.—With gen.:corruptus vanis rerum,
Hor. S. 2, 2, 25:vana rumoris,
Tac. A. 4, 59.—Vanum est, with subject-clause:B.vanum arbitror esse circa canis ortum angues candidos membranam eam exuere,
Plin. 30, 3, 8, § 25.—Transf., of persons, false, lying, deceptive, delusive, untrustworthy:2.vanus et perfidiosus et impius,
false, Cic. Quint. 6, 26:vanus mendaxque,
Verg. A. 2, 80:haruspices,
Cic. Div. 1, 19, 36:haec mihi non vani (neque erat cur fallere vellent) Narravere senes,
i. e. veracious, Ov. M. 8, 721; cf.:ingenium dictatoris,
Liv. 1, 27, 1:vane Ligus frustraque animis elate superbis,
Verg. A. 11, 715:vir omnium vanissimus,
Vell. 2, 30, 1:invidia vulgi vanum ingenium dictatoris corrupit,
weak, wavering, Liv. 1, 27, 1:ne irrisus ac vanus iisdem castris assideret, etc.,
in vain, Tac. H. 2, 22 fin. —With gen.:aut ego (i. e. Juno) veri Vana feror,
Verg. A. 10, 631:voti vanus,
i. e. deceived, Sil. 12, 261:turba vana sanctitudinis,
App. de Deo Socr. p. 43, 1.—Esp., vainglorious, ostentatious, boastful, vain:Cn. Lentulus perincertum stolidior an vanior,
Sall. H. 4, 35 Dietsch ad loc.:laudare se vani, vituperare stulti est,
Val. Max. 7, 2, ext. 8.—With abl.:hunc ingenio vanum Aetoli inpulerant in spem regni,
Liv. 35, 47, 7.—Hence, adv.: vānē, idly, vainly (post-class.):vane gaudere,
Tert. Apol. 49:vanius excogitatum,
App. Mag. p. 300, 41:praecavere vanissime,
Tert. Pud. 1.
См. также в других словарях:
IDLE — Pour l’article homonyme, voir Eric Idle. … Wikipédia en Français
Idle — I dle, a. [Compar. {Idler}; superl. {Idlest}.] [OE. idel, AS. [=i]del vain, empty, useless; akin to OS. [=i]dal, D. ijdel, OHG. [=i]tal vain, empty, mere, G. eitel, Dan. & Sw. idel mere, pure, and prob. to Gr. ? clear, pure, ? to burn. Cf.… … The Collaborative International Dictionary of English
idle — [īd′ l] adj. idler, idlest [ME idel < OE, empty, akin to Ger eitel, vain, empty < ? IE base * ai dh, to burn, shine: basic sense, either “only apparent, seeming” or “burned out”] 1. a) having no value, use, or significance; worthless;… … English World dictionary
IDLE — в Windows Тип Интегрированная среда разработки Операционная система … Википедия
Idle — [ aɪdl] (engl. „untätig“, „unausgenutzt“) bezeichnet in der Informatik den Umstand, dass ein Prozess untätig ist oder eine Ressource ungenutzt bleibt. Zum einen ist Idling unerwünscht, da brach liegende Kapazitäten die Effizienz des Systems… … Deutsch Wikipedia
idle — adj 1 *vain, nugatory, otiose, empty, hollow Analogous words: fruitless, bootless, *futile, vain: *ineffective, ineffectual, inefficacious: trivial, paltry, *petty, trifling Contrasted words: significant, pregnant, meaningful (see … New Dictionary of Synonyms
IDLE — steht für: International Date Line East, eine der Zonenzeiten der Zeitzone UTC+12 Idle, Bestandteil von Informatik Fachbegriffen (z.B. Idle Task für Leerlaufprozess) Integrated DeveLopment Environment, Entwicklungsumgebung für die… … Deutsch Wikipedia
idle — idle·hood; idle·man; idle·ness; idle; … English syllables
idle — [adj1] not used; out of action abandoned, asleep, barren, closed down, dead, deserted, down, dusty, empty, gathering dust*, inactive, inert, jobless, laid off, leisured, mothballed, motionless, on the bench*, on the shelf*, out of operation, out… … New thesaurus
Idle — I dle, v. t. To spend in idleness; to waste; to consume; often followed by away; as, to idle away an hour a day. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
idle — ► ADJECTIVE (idler, idlest) 1) avoiding work; lazy. 2) not working or in use. 3) having no purpose or basis: idle threats. ► VERB 1) spend time doing nothing. 2) (of an engine) run slowly w … English terms dictionary