-
1 tranquillus
tranquillus adj. with comp. and sup, quiet, calm, still, tranquil: mare, quod naturā suā tranquillum sit: tranquillo mari gubernare, L.: aquae, O.—As subst n., a quiet sea, calm: te ad scopulum e tranquillo auferre, T.: in tranquillo tempestatem adversam optare dementis est: tranquillo pervectus Chalcidem, on the calm sea, L.: non tranquillo navigamus, L.—Of the countenance, calm, undisturbed, serene: frons tranquilla et serena.—Fig., calm, quiet, peaceful, placid, composed, untroubled, undisturbed, serene, tranquil: ut appetitūs sint tranquilli: tutae tranquillaeque res omnes, S.: senectus, H.: tranquillior in plebem fecerunt, L.: tranquillior animo esse: in transferendis faciendisque verbis tranquillior: tranquillae tuae quidem litterae, i. e. bring peaceful tidings: tranquillissima res, T.: tranquillissimus animus. —As subst n., calmness, quiet, tranquillity, peace: esse amorem in tranquillo, T.: in urbe ex tranquillo moles discordiarum... exorta est, L.: videre nihil tranquilli.* * *tranquilla, tranquillum ADJquiet, calm -
2 tranquillum
tranquillus, a. um. adj., quiet, calm, still, tranquil, opp. to motion or excitement (syn. serenus).I.Lit., chiefly of calmness of weather:b.ut mare, quod suā naturā tranquillum sit, ventorum vi agitari atque turbari,
Cic. Clu. 49, 138:tranquillo mari gubernare,
Liv. 24, 8, 12; 38, 10, 5; 28, 17. 12:leni ac tranquillo mari,
Curt. 4, 2, 8:aequora,
Val. Fl. 2, 609:aquae,
Ov. P. 2, 7, 8:caelum,
calm, tranquil, Plin. 2, 79, 81, § 192; cf.dies,
id. 2, 45, 44, § 114:serenitas,
Liv. 2, 62, 2:sic tranquillum mare dicitur, cum leviter movetur neque in unam partem inclinatur... scito illud non stare, sed succuti leviter et dici tranquillum, quia neque huc neque illo impetum faciat,
Sen. Q. N. 5, 1, 1.—Subst.: tranquillum, i, n., a calm; a quiet sea:B.tranquillum est, Alcedonia sunt circum forum,
Plaut. Cas. prol. 26; cf.:qui te ad scopulum e tranquillo auferat,
Ter. Phorm. 4, 4, 8:in tranquillo tempestatem adversam optare dementis est,
Cic. Off. 1, 24, 83:ita aut tranquillum aut procellae in vobis sunt,
Liv. 28, 27, 11:tranquillo pervectus Chalcidem,
on the calm, tranquil sea, Liv. 31, 23, 4:classicique milites tranquillo in altum evecti,
id. 26, 51, 6:non tranquillo navigamus,
id. 24, 8, 13 Weissenb. ad loc.; cf.:tranquillo, ut aiunt, quilibet gubernator est,
Sen. Ep. 85, 30:alia tranquillo velut oscitatio,
Plin. 9, 7, 6, § 18.— Plur.:testudines eminente dorso per tranquilla fluitantes,
Plin. 9, 10, 12, § 35:immoti jacent tranquilla pelagi,
Sen. Troad. 200.—Transf.:II.tranquilla et serena frons,
calm, not disturbed, Cic. Tusc. 3, 15, 31:tranquillo serenoque vultu,
Suet. Aug. 79. —Trop., calm, quiet, peaceful, placid, composed, untroubled, undisturbed, serene, tranquil (cf. quietus):b.efficiendum est, ut appetitus sint tranquilli atque omni perturbatione animi careant,
Cic. Off. 1, 29, 102:tranquillum facere ex irato,
Plaut. Cist. 3, 21; so (opp. irata) id. Poen. 1, 2, 145:locus,
id. Ep. 3, 4, 8:ut liqueant omnia et tranquilla sint,
id. Most. 2, 1, 70:tranquillam concinna viam,
id. Stich. 2, 1, 13:placata, tranquilla, quieta, beata vita,
Cic. Fin. 1, 21, 71; cf.:pacatae tranquillaeque civitates,
id. de Or. 1, 8, 30:nihil quieti videre, nihil tranquilli,
id. Fin. 1, 18, 38:tutae tranquillaeque res omnes,
Sall. C. 16, 5; so,res,
Liv. 38, 28, 1:tranquillo animo esse potest nemo,
Cic. Sen. 20, 74; cf.:tranquillo pectore vultuque sereno,
Lucr. 3, 294:senectus,
Hor. S. 2, 1, 57:otia sine armis,
Luc. 2, 266:pax,
id. 1, 171.— Comp.:ita hanc canem faciam tibi oleo tranquilliorem,
Plaut. Poen. 5, 4, 66:tranquilliorem plebem fecerunt,
Liv. 2, 63, 3:esse tranquillior animo,
Cic. Fam. 4, 5, 6.—Of an orator:in transferendis faciendisque verbis tranquillior (Isocrates),
Cic. Or. 52, 176.— Sup.:illud meum turbulentissimum tempus profectionis tuo tranquillissimo praestat,
Cic. Pis. 15, 33:cetera videntur esse tranquilla: tranquillissimus autem animus meus,
id. Att. 7, 7, 4:tranquillissima res,
Ter. And. 3, 5, 14:otium,
Plin. Ep. 7, 25, 2.—Subst.: tranquillum, i, n., calmness, quiet, tranquillity, etc.:1.vitam... in tam tranquillo... locare,
Lucr. 5, 12; cf.:esse in tranquillo,
Ter. Eun. 5 (8), 9, 8:in urbe ex tranquillo nec opinata moles discordiarum... exorta est,
Liv. 4, 43, 3:seditionem in tranquillum conferre,
Plaut. Am. 1, 2, 16:republicā in tranquillum redactā,
Liv. 3, 40, 11.— Plur.:tranquilla tuens nec fronte timendus,
Val. Fl. 1, 38.—Hence, adv., in two forms.tranquillē, calmly, quietly, tranquilly:2.inclamare,
Plaut. Cist. 1, 1, 112:tranquille placideque,
Cic. Tusc. 3, 11, 25:dicere, with leniter, definite, etc.,
id. Or. 28, 99.— Comp.:tranquillius manere,
Sen. Ep. 71, 15.— Sup.:tranquillissime senuit,
Suet. Aug. 2 med. —tranquillō, quietly, without disturbance (very rare):B.nec cetera modo tribuni tranquillo peregere,
Liv. 3, 14, 6; cf. supra, I. b.—Transf., tranquillizing, bringing peaceful news:tranquillae tuae quidem litterae,
Cic. Att. 14, 3, 1. -
3 tranquillus
tranquillus, a. um. adj., quiet, calm, still, tranquil, opp. to motion or excitement (syn. serenus).I.Lit., chiefly of calmness of weather:b.ut mare, quod suā naturā tranquillum sit, ventorum vi agitari atque turbari,
Cic. Clu. 49, 138:tranquillo mari gubernare,
Liv. 24, 8, 12; 38, 10, 5; 28, 17. 12:leni ac tranquillo mari,
Curt. 4, 2, 8:aequora,
Val. Fl. 2, 609:aquae,
Ov. P. 2, 7, 8:caelum,
calm, tranquil, Plin. 2, 79, 81, § 192; cf.dies,
id. 2, 45, 44, § 114:serenitas,
Liv. 2, 62, 2:sic tranquillum mare dicitur, cum leviter movetur neque in unam partem inclinatur... scito illud non stare, sed succuti leviter et dici tranquillum, quia neque huc neque illo impetum faciat,
Sen. Q. N. 5, 1, 1.—Subst.: tranquillum, i, n., a calm; a quiet sea:B.tranquillum est, Alcedonia sunt circum forum,
Plaut. Cas. prol. 26; cf.:qui te ad scopulum e tranquillo auferat,
Ter. Phorm. 4, 4, 8:in tranquillo tempestatem adversam optare dementis est,
Cic. Off. 1, 24, 83:ita aut tranquillum aut procellae in vobis sunt,
Liv. 28, 27, 11:tranquillo pervectus Chalcidem,
on the calm, tranquil sea, Liv. 31, 23, 4:classicique milites tranquillo in altum evecti,
id. 26, 51, 6:non tranquillo navigamus,
id. 24, 8, 13 Weissenb. ad loc.; cf.:tranquillo, ut aiunt, quilibet gubernator est,
Sen. Ep. 85, 30:alia tranquillo velut oscitatio,
Plin. 9, 7, 6, § 18.— Plur.:testudines eminente dorso per tranquilla fluitantes,
Plin. 9, 10, 12, § 35:immoti jacent tranquilla pelagi,
Sen. Troad. 200.—Transf.:II.tranquilla et serena frons,
calm, not disturbed, Cic. Tusc. 3, 15, 31:tranquillo serenoque vultu,
Suet. Aug. 79. —Trop., calm, quiet, peaceful, placid, composed, untroubled, undisturbed, serene, tranquil (cf. quietus):b.efficiendum est, ut appetitus sint tranquilli atque omni perturbatione animi careant,
Cic. Off. 1, 29, 102:tranquillum facere ex irato,
Plaut. Cist. 3, 21; so (opp. irata) id. Poen. 1, 2, 145:locus,
id. Ep. 3, 4, 8:ut liqueant omnia et tranquilla sint,
id. Most. 2, 1, 70:tranquillam concinna viam,
id. Stich. 2, 1, 13:placata, tranquilla, quieta, beata vita,
Cic. Fin. 1, 21, 71; cf.:pacatae tranquillaeque civitates,
id. de Or. 1, 8, 30:nihil quieti videre, nihil tranquilli,
id. Fin. 1, 18, 38:tutae tranquillaeque res omnes,
Sall. C. 16, 5; so,res,
Liv. 38, 28, 1:tranquillo animo esse potest nemo,
Cic. Sen. 20, 74; cf.:tranquillo pectore vultuque sereno,
Lucr. 3, 294:senectus,
Hor. S. 2, 1, 57:otia sine armis,
Luc. 2, 266:pax,
id. 1, 171.— Comp.:ita hanc canem faciam tibi oleo tranquilliorem,
Plaut. Poen. 5, 4, 66:tranquilliorem plebem fecerunt,
Liv. 2, 63, 3:esse tranquillior animo,
Cic. Fam. 4, 5, 6.—Of an orator:in transferendis faciendisque verbis tranquillior (Isocrates),
Cic. Or. 52, 176.— Sup.:illud meum turbulentissimum tempus profectionis tuo tranquillissimo praestat,
Cic. Pis. 15, 33:cetera videntur esse tranquilla: tranquillissimus autem animus meus,
id. Att. 7, 7, 4:tranquillissima res,
Ter. And. 3, 5, 14:otium,
Plin. Ep. 7, 25, 2.—Subst.: tranquillum, i, n., calmness, quiet, tranquillity, etc.:1.vitam... in tam tranquillo... locare,
Lucr. 5, 12; cf.:esse in tranquillo,
Ter. Eun. 5 (8), 9, 8:in urbe ex tranquillo nec opinata moles discordiarum... exorta est,
Liv. 4, 43, 3:seditionem in tranquillum conferre,
Plaut. Am. 1, 2, 16:republicā in tranquillum redactā,
Liv. 3, 40, 11.— Plur.:tranquilla tuens nec fronte timendus,
Val. Fl. 1, 38.—Hence, adv., in two forms.tranquillē, calmly, quietly, tranquilly:2.inclamare,
Plaut. Cist. 1, 1, 112:tranquille placideque,
Cic. Tusc. 3, 11, 25:dicere, with leniter, definite, etc.,
id. Or. 28, 99.— Comp.:tranquillius manere,
Sen. Ep. 71, 15.— Sup.:tranquillissime senuit,
Suet. Aug. 2 med. —tranquillō, quietly, without disturbance (very rare):B.nec cetera modo tribuni tranquillo peregere,
Liv. 3, 14, 6; cf. supra, I. b.—Transf., tranquillizing, bringing peaceful news:tranquillae tuae quidem litterae,
Cic. Att. 14, 3, 1. -
4 quiesco
quĭesco, ēvi, ētum, 3 (the uncontr. Part., QVIESCITA, Inscr. Don. cl. 10, n. 11), v. n. and a. [quies], to rest, repose, keep quiet.I.Lit.:B.placida compostus pace quiescit,
Verg. A. 1, 249:felicius ossa quiescant,
Ov. Ib. 305:patrono meo ossa bene quiescant,
Petr. 39:numquam hodie quiescet,
Plaut. Mil. 2, 2, 59:renovat pristina bella, nec potest quiescere,
Cic. Rep. 6, 11, 11:non somno quiescere,
to get no rest, Curt. 4, 13, 18:non aure quiescit, Non oculis,
Val. Fl. 2, 43: quoniam in propriā non pelle quiessem, Hor S. 1, 6, 22.— Impers. pass.:quibus quidem quam facile potuerat quiesci, si hic quiesset,
which we might easily have been spared, Ter. And. 4, 2, 8; Symm. Ep. 1, 8.—In partic.1.In polit. or milit. affairs, to keep quiet, remain neutral, abstain from action, Cic. Att. 9, 10, 10:2.pro condicione temporum quieturus,
Suet. Caes. 16:quieverant per paucos dies,
Liv. 22 4, 1; Curt. 10, 8, 16.—To rest, sleep:3.quievi in navi noctem perpetem,
Plaut. Am. 2, 2, 100; id. Merc. 2, 3, 36; Nep. Alcib. 10, 4:eo cum venio, praetor quiescebat,
Cic. Verr. 2, 4, 14, § 32:somnum humanum quievi,
I slept like a human being, App. M. 9, p. 218, 14.—Of inanim. things, to rest, lie still, be still or quiet:4.et prato gravia arma quiescunt,
Verg. A. 10, 836:flamma,
ceases to burn, id. ib. 6, 226:quiērunt Aequora,
the waves are at rest, do not rise, id. ib. 7, 6: felicius ossa quiescant, Ov. Ib. 305; Petr. 39:molliter ossa quiescant,
Verg. E. 10, 33:quiescentes Nili aquae,
standing waters, Plin. 13, 11, 22, § 71:venti,
id. 17, 22, 35 §170: quiescit terra,
rests, lies fallow, id. 17, 5, 3, § 39:humus,
Petr. 123:quiescunt voces,
are still, silent, Ov. Tr. 1, 3, 27.—To make a pause in speaking: quiescere, id est, hêsuchazein, Cic. Ac. 2, 29, 93.—II.Trop.A.To suffer or allow quietly, to peaceably permit a thing to be done:B.quiescere rem adduci ad interregnum,
Cic. Att. 7, 9, 2.—With in and abl., to rest in, be content with:ne victos quidem in miserā et inopi senectā quiescere,
Just. 14, 3, 10.—Neutr., to cease, leave off, desist from any thing:2.quiesce hanc rem modo petere,
Plaut. Most. 5, 2, 51:statuere atque ediscere,
Gell. 2, 28, 2: manibus significare coepit utrisque, quiescerent, Claud. Quadrig. ap. Gell. 9, 13, 8:indoctus discive trochive,
Hor. A. P. 380.—Act., to cause to cease, render quiet, stop, etc.:A.laudes,
Sen. Herc. Oet. 1584.—Hence, quĭētus, a, um, P. a., at rest, calm, quiet (syn. tranquillus).Enjoying rest, keeping quiet, quiet:2.aliquem quietum reddere,
Ter. Eun. 2, 2, 46:animus,
Cic. Tusc. 2, 1, 2:quietus et solutus animus,
id. Rosc. Com. 15, 43:integri, quieti, otiosi homines,
id. Agr. 2, 28, 77:homo quietissimus,
id. Verr. 2, 4, 19, § 40:regnum,
Hor. C. 1, 12, 33:de istoc quietus esto,
be at ease, rest contented, Plaut. Curc. 4, 2, 6.—In partic.a.Taking no part in war, peaceful, neutral: ipse acer, bellicosus;b.at is quem petebat, quietus, imbellis,
Sall. J. 20, 2:quoad cum civibus dimicatum est, domi quietus fuit,
Nep. Pelop. 4, 1:quietos lacessit,
Just. 7, 6, 13:nihilo quietiores postea res habuit,
Liv. 33, 19.—Of the mind, calm, tranquil, free from ambition:c. d.ad quam spem (praeturae) quietissimus,
Plin. Ep. 10, 12 (7):vir rectus, integer, quietus,
Plin. Ep. 7, 31, 1:vir ingenio mitis, moribus quietus,
Vell. 2, 117, 2; Tac. H. 1, 52.—Resting, sleeping:B.quos simul vescentes dies, simul quietos nox habuerat,
Tac. A. 1, 49.—Hence, subst.: quĭēti, ōrum, m.:si sentire datur post fata quietis,
i. e. the dead, Nemes. Ecl. 1, 38.—Of things, calm, quiet:1. 2.amnes,
gently flowing, Hor. C. 3, 29, 40:quietiore aequore ferri,
id. Epod. 10, 11:aër,
Verg. A. 5, 216:baca,
that has lain a while, Col. 12, 50, 19:res publica (opp. perturbata),
Cic. Cat. 2, 9, 19:aetas,
id. Sen. 23, 82:quietus et remissus sermo,
calm, not vehement, id. ib. 9, 28.— Subst.Quĭēta, ae, f., a woman ' s name, Inscr. Grut. 754, 2. — Adv.: quĭētē, calmly, quietly:quod aptissimum est ad quiete vivendum,
Cic. Fin. 1, 16, 52:quiete acta aetas,
id. Sen. 5, 13.— Comp.:quietius tranquilliusque,
Liv. 27, 12: quietius edere (opp. avidius vorare), Macr S. 7, 12, 21.— Sup.:quietissime se receperunt,
Caes. B. C. 3, 46 fin. -
5 Quieta
quĭesco, ēvi, ētum, 3 (the uncontr. Part., QVIESCITA, Inscr. Don. cl. 10, n. 11), v. n. and a. [quies], to rest, repose, keep quiet.I.Lit.:B.placida compostus pace quiescit,
Verg. A. 1, 249:felicius ossa quiescant,
Ov. Ib. 305:patrono meo ossa bene quiescant,
Petr. 39:numquam hodie quiescet,
Plaut. Mil. 2, 2, 59:renovat pristina bella, nec potest quiescere,
Cic. Rep. 6, 11, 11:non somno quiescere,
to get no rest, Curt. 4, 13, 18:non aure quiescit, Non oculis,
Val. Fl. 2, 43: quoniam in propriā non pelle quiessem, Hor S. 1, 6, 22.— Impers. pass.:quibus quidem quam facile potuerat quiesci, si hic quiesset,
which we might easily have been spared, Ter. And. 4, 2, 8; Symm. Ep. 1, 8.—In partic.1.In polit. or milit. affairs, to keep quiet, remain neutral, abstain from action, Cic. Att. 9, 10, 10:2.pro condicione temporum quieturus,
Suet. Caes. 16:quieverant per paucos dies,
Liv. 22 4, 1; Curt. 10, 8, 16.—To rest, sleep:3.quievi in navi noctem perpetem,
Plaut. Am. 2, 2, 100; id. Merc. 2, 3, 36; Nep. Alcib. 10, 4:eo cum venio, praetor quiescebat,
Cic. Verr. 2, 4, 14, § 32:somnum humanum quievi,
I slept like a human being, App. M. 9, p. 218, 14.—Of inanim. things, to rest, lie still, be still or quiet:4.et prato gravia arma quiescunt,
Verg. A. 10, 836:flamma,
ceases to burn, id. ib. 6, 226:quiērunt Aequora,
the waves are at rest, do not rise, id. ib. 7, 6: felicius ossa quiescant, Ov. Ib. 305; Petr. 39:molliter ossa quiescant,
Verg. E. 10, 33:quiescentes Nili aquae,
standing waters, Plin. 13, 11, 22, § 71:venti,
id. 17, 22, 35 §170: quiescit terra,
rests, lies fallow, id. 17, 5, 3, § 39:humus,
Petr. 123:quiescunt voces,
are still, silent, Ov. Tr. 1, 3, 27.—To make a pause in speaking: quiescere, id est, hêsuchazein, Cic. Ac. 2, 29, 93.—II.Trop.A.To suffer or allow quietly, to peaceably permit a thing to be done:B.quiescere rem adduci ad interregnum,
Cic. Att. 7, 9, 2.—With in and abl., to rest in, be content with:ne victos quidem in miserā et inopi senectā quiescere,
Just. 14, 3, 10.—Neutr., to cease, leave off, desist from any thing:2.quiesce hanc rem modo petere,
Plaut. Most. 5, 2, 51:statuere atque ediscere,
Gell. 2, 28, 2: manibus significare coepit utrisque, quiescerent, Claud. Quadrig. ap. Gell. 9, 13, 8:indoctus discive trochive,
Hor. A. P. 380.—Act., to cause to cease, render quiet, stop, etc.:A.laudes,
Sen. Herc. Oet. 1584.—Hence, quĭētus, a, um, P. a., at rest, calm, quiet (syn. tranquillus).Enjoying rest, keeping quiet, quiet:2.aliquem quietum reddere,
Ter. Eun. 2, 2, 46:animus,
Cic. Tusc. 2, 1, 2:quietus et solutus animus,
id. Rosc. Com. 15, 43:integri, quieti, otiosi homines,
id. Agr. 2, 28, 77:homo quietissimus,
id. Verr. 2, 4, 19, § 40:regnum,
Hor. C. 1, 12, 33:de istoc quietus esto,
be at ease, rest contented, Plaut. Curc. 4, 2, 6.—In partic.a.Taking no part in war, peaceful, neutral: ipse acer, bellicosus;b.at is quem petebat, quietus, imbellis,
Sall. J. 20, 2:quoad cum civibus dimicatum est, domi quietus fuit,
Nep. Pelop. 4, 1:quietos lacessit,
Just. 7, 6, 13:nihilo quietiores postea res habuit,
Liv. 33, 19.—Of the mind, calm, tranquil, free from ambition:c. d.ad quam spem (praeturae) quietissimus,
Plin. Ep. 10, 12 (7):vir rectus, integer, quietus,
Plin. Ep. 7, 31, 1:vir ingenio mitis, moribus quietus,
Vell. 2, 117, 2; Tac. H. 1, 52.—Resting, sleeping:B.quos simul vescentes dies, simul quietos nox habuerat,
Tac. A. 1, 49.—Hence, subst.: quĭēti, ōrum, m.:si sentire datur post fata quietis,
i. e. the dead, Nemes. Ecl. 1, 38.—Of things, calm, quiet:1. 2.amnes,
gently flowing, Hor. C. 3, 29, 40:quietiore aequore ferri,
id. Epod. 10, 11:aër,
Verg. A. 5, 216:baca,
that has lain a while, Col. 12, 50, 19:res publica (opp. perturbata),
Cic. Cat. 2, 9, 19:aetas,
id. Sen. 23, 82:quietus et remissus sermo,
calm, not vehement, id. ib. 9, 28.— Subst.Quĭēta, ae, f., a woman ' s name, Inscr. Grut. 754, 2. — Adv.: quĭētē, calmly, quietly:quod aptissimum est ad quiete vivendum,
Cic. Fin. 1, 16, 52:quiete acta aetas,
id. Sen. 5, 13.— Comp.:quietius tranquilliusque,
Liv. 27, 12: quietius edere (opp. avidius vorare), Macr S. 7, 12, 21.— Sup.:quietissime se receperunt,
Caes. B. C. 3, 46 fin. -
6 quieti
quĭesco, ēvi, ētum, 3 (the uncontr. Part., QVIESCITA, Inscr. Don. cl. 10, n. 11), v. n. and a. [quies], to rest, repose, keep quiet.I.Lit.:B.placida compostus pace quiescit,
Verg. A. 1, 249:felicius ossa quiescant,
Ov. Ib. 305:patrono meo ossa bene quiescant,
Petr. 39:numquam hodie quiescet,
Plaut. Mil. 2, 2, 59:renovat pristina bella, nec potest quiescere,
Cic. Rep. 6, 11, 11:non somno quiescere,
to get no rest, Curt. 4, 13, 18:non aure quiescit, Non oculis,
Val. Fl. 2, 43: quoniam in propriā non pelle quiessem, Hor S. 1, 6, 22.— Impers. pass.:quibus quidem quam facile potuerat quiesci, si hic quiesset,
which we might easily have been spared, Ter. And. 4, 2, 8; Symm. Ep. 1, 8.—In partic.1.In polit. or milit. affairs, to keep quiet, remain neutral, abstain from action, Cic. Att. 9, 10, 10:2.pro condicione temporum quieturus,
Suet. Caes. 16:quieverant per paucos dies,
Liv. 22 4, 1; Curt. 10, 8, 16.—To rest, sleep:3.quievi in navi noctem perpetem,
Plaut. Am. 2, 2, 100; id. Merc. 2, 3, 36; Nep. Alcib. 10, 4:eo cum venio, praetor quiescebat,
Cic. Verr. 2, 4, 14, § 32:somnum humanum quievi,
I slept like a human being, App. M. 9, p. 218, 14.—Of inanim. things, to rest, lie still, be still or quiet:4.et prato gravia arma quiescunt,
Verg. A. 10, 836:flamma,
ceases to burn, id. ib. 6, 226:quiērunt Aequora,
the waves are at rest, do not rise, id. ib. 7, 6: felicius ossa quiescant, Ov. Ib. 305; Petr. 39:molliter ossa quiescant,
Verg. E. 10, 33:quiescentes Nili aquae,
standing waters, Plin. 13, 11, 22, § 71:venti,
id. 17, 22, 35 §170: quiescit terra,
rests, lies fallow, id. 17, 5, 3, § 39:humus,
Petr. 123:quiescunt voces,
are still, silent, Ov. Tr. 1, 3, 27.—To make a pause in speaking: quiescere, id est, hêsuchazein, Cic. Ac. 2, 29, 93.—II.Trop.A.To suffer or allow quietly, to peaceably permit a thing to be done:B.quiescere rem adduci ad interregnum,
Cic. Att. 7, 9, 2.—With in and abl., to rest in, be content with:ne victos quidem in miserā et inopi senectā quiescere,
Just. 14, 3, 10.—Neutr., to cease, leave off, desist from any thing:2.quiesce hanc rem modo petere,
Plaut. Most. 5, 2, 51:statuere atque ediscere,
Gell. 2, 28, 2: manibus significare coepit utrisque, quiescerent, Claud. Quadrig. ap. Gell. 9, 13, 8:indoctus discive trochive,
Hor. A. P. 380.—Act., to cause to cease, render quiet, stop, etc.:A.laudes,
Sen. Herc. Oet. 1584.—Hence, quĭētus, a, um, P. a., at rest, calm, quiet (syn. tranquillus).Enjoying rest, keeping quiet, quiet:2.aliquem quietum reddere,
Ter. Eun. 2, 2, 46:animus,
Cic. Tusc. 2, 1, 2:quietus et solutus animus,
id. Rosc. Com. 15, 43:integri, quieti, otiosi homines,
id. Agr. 2, 28, 77:homo quietissimus,
id. Verr. 2, 4, 19, § 40:regnum,
Hor. C. 1, 12, 33:de istoc quietus esto,
be at ease, rest contented, Plaut. Curc. 4, 2, 6.—In partic.a.Taking no part in war, peaceful, neutral: ipse acer, bellicosus;b.at is quem petebat, quietus, imbellis,
Sall. J. 20, 2:quoad cum civibus dimicatum est, domi quietus fuit,
Nep. Pelop. 4, 1:quietos lacessit,
Just. 7, 6, 13:nihilo quietiores postea res habuit,
Liv. 33, 19.—Of the mind, calm, tranquil, free from ambition:c. d.ad quam spem (praeturae) quietissimus,
Plin. Ep. 10, 12 (7):vir rectus, integer, quietus,
Plin. Ep. 7, 31, 1:vir ingenio mitis, moribus quietus,
Vell. 2, 117, 2; Tac. H. 1, 52.—Resting, sleeping:B.quos simul vescentes dies, simul quietos nox habuerat,
Tac. A. 1, 49.—Hence, subst.: quĭēti, ōrum, m.:si sentire datur post fata quietis,
i. e. the dead, Nemes. Ecl. 1, 38.—Of things, calm, quiet:1. 2.amnes,
gently flowing, Hor. C. 3, 29, 40:quietiore aequore ferri,
id. Epod. 10, 11:aër,
Verg. A. 5, 216:baca,
that has lain a while, Col. 12, 50, 19:res publica (opp. perturbata),
Cic. Cat. 2, 9, 19:aetas,
id. Sen. 23, 82:quietus et remissus sermo,
calm, not vehement, id. ib. 9, 28.— Subst.Quĭēta, ae, f., a woman ' s name, Inscr. Grut. 754, 2. — Adv.: quĭētē, calmly, quietly:quod aptissimum est ad quiete vivendum,
Cic. Fin. 1, 16, 52:quiete acta aetas,
id. Sen. 5, 13.— Comp.:quietius tranquilliusque,
Liv. 27, 12: quietius edere (opp. avidius vorare), Macr S. 7, 12, 21.— Sup.:quietissime se receperunt,
Caes. B. C. 3, 46 fin. -
7 quietum
quĭesco, ēvi, ētum, 3 (the uncontr. Part., QVIESCITA, Inscr. Don. cl. 10, n. 11), v. n. and a. [quies], to rest, repose, keep quiet.I.Lit.:B.placida compostus pace quiescit,
Verg. A. 1, 249:felicius ossa quiescant,
Ov. Ib. 305:patrono meo ossa bene quiescant,
Petr. 39:numquam hodie quiescet,
Plaut. Mil. 2, 2, 59:renovat pristina bella, nec potest quiescere,
Cic. Rep. 6, 11, 11:non somno quiescere,
to get no rest, Curt. 4, 13, 18:non aure quiescit, Non oculis,
Val. Fl. 2, 43: quoniam in propriā non pelle quiessem, Hor S. 1, 6, 22.— Impers. pass.:quibus quidem quam facile potuerat quiesci, si hic quiesset,
which we might easily have been spared, Ter. And. 4, 2, 8; Symm. Ep. 1, 8.—In partic.1.In polit. or milit. affairs, to keep quiet, remain neutral, abstain from action, Cic. Att. 9, 10, 10:2.pro condicione temporum quieturus,
Suet. Caes. 16:quieverant per paucos dies,
Liv. 22 4, 1; Curt. 10, 8, 16.—To rest, sleep:3.quievi in navi noctem perpetem,
Plaut. Am. 2, 2, 100; id. Merc. 2, 3, 36; Nep. Alcib. 10, 4:eo cum venio, praetor quiescebat,
Cic. Verr. 2, 4, 14, § 32:somnum humanum quievi,
I slept like a human being, App. M. 9, p. 218, 14.—Of inanim. things, to rest, lie still, be still or quiet:4.et prato gravia arma quiescunt,
Verg. A. 10, 836:flamma,
ceases to burn, id. ib. 6, 226:quiērunt Aequora,
the waves are at rest, do not rise, id. ib. 7, 6: felicius ossa quiescant, Ov. Ib. 305; Petr. 39:molliter ossa quiescant,
Verg. E. 10, 33:quiescentes Nili aquae,
standing waters, Plin. 13, 11, 22, § 71:venti,
id. 17, 22, 35 §170: quiescit terra,
rests, lies fallow, id. 17, 5, 3, § 39:humus,
Petr. 123:quiescunt voces,
are still, silent, Ov. Tr. 1, 3, 27.—To make a pause in speaking: quiescere, id est, hêsuchazein, Cic. Ac. 2, 29, 93.—II.Trop.A.To suffer or allow quietly, to peaceably permit a thing to be done:B.quiescere rem adduci ad interregnum,
Cic. Att. 7, 9, 2.—With in and abl., to rest in, be content with:ne victos quidem in miserā et inopi senectā quiescere,
Just. 14, 3, 10.—Neutr., to cease, leave off, desist from any thing:2.quiesce hanc rem modo petere,
Plaut. Most. 5, 2, 51:statuere atque ediscere,
Gell. 2, 28, 2: manibus significare coepit utrisque, quiescerent, Claud. Quadrig. ap. Gell. 9, 13, 8:indoctus discive trochive,
Hor. A. P. 380.—Act., to cause to cease, render quiet, stop, etc.:A.laudes,
Sen. Herc. Oet. 1584.—Hence, quĭētus, a, um, P. a., at rest, calm, quiet (syn. tranquillus).Enjoying rest, keeping quiet, quiet:2.aliquem quietum reddere,
Ter. Eun. 2, 2, 46:animus,
Cic. Tusc. 2, 1, 2:quietus et solutus animus,
id. Rosc. Com. 15, 43:integri, quieti, otiosi homines,
id. Agr. 2, 28, 77:homo quietissimus,
id. Verr. 2, 4, 19, § 40:regnum,
Hor. C. 1, 12, 33:de istoc quietus esto,
be at ease, rest contented, Plaut. Curc. 4, 2, 6.—In partic.a.Taking no part in war, peaceful, neutral: ipse acer, bellicosus;b.at is quem petebat, quietus, imbellis,
Sall. J. 20, 2:quoad cum civibus dimicatum est, domi quietus fuit,
Nep. Pelop. 4, 1:quietos lacessit,
Just. 7, 6, 13:nihilo quietiores postea res habuit,
Liv. 33, 19.—Of the mind, calm, tranquil, free from ambition:c. d.ad quam spem (praeturae) quietissimus,
Plin. Ep. 10, 12 (7):vir rectus, integer, quietus,
Plin. Ep. 7, 31, 1:vir ingenio mitis, moribus quietus,
Vell. 2, 117, 2; Tac. H. 1, 52.—Resting, sleeping:B.quos simul vescentes dies, simul quietos nox habuerat,
Tac. A. 1, 49.—Hence, subst.: quĭēti, ōrum, m.:si sentire datur post fata quietis,
i. e. the dead, Nemes. Ecl. 1, 38.—Of things, calm, quiet:1. 2.amnes,
gently flowing, Hor. C. 3, 29, 40:quietiore aequore ferri,
id. Epod. 10, 11:aër,
Verg. A. 5, 216:baca,
that has lain a while, Col. 12, 50, 19:res publica (opp. perturbata),
Cic. Cat. 2, 9, 19:aetas,
id. Sen. 23, 82:quietus et remissus sermo,
calm, not vehement, id. ib. 9, 28.— Subst.Quĭēta, ae, f., a woman ' s name, Inscr. Grut. 754, 2. — Adv.: quĭētē, calmly, quietly:quod aptissimum est ad quiete vivendum,
Cic. Fin. 1, 16, 52:quiete acta aetas,
id. Sen. 5, 13.— Comp.:quietius tranquilliusque,
Liv. 27, 12: quietius edere (opp. avidius vorare), Macr S. 7, 12, 21.— Sup.:quietissime se receperunt,
Caes. B. C. 3, 46 fin. -
8 lēniō
lēniō (imperf. lēnībat, lēnībant, V.; fut. lenibunt, Pr.), īvī, ītus, īre [lenis], to soften, mollify, moderate, assuage, soothe, calm: fluvium tumentem, V.: Latrantem stomachum, H.: inopiam frumenti, S.—Fig., to render mild, appease, alleviate, mitigate, calm, pacify: mihi miseriam, T.: illum iratum: te ipsum dies leniet: tigrīs, tame, H.: umbras, O.: seditionem, L.: saepius fatigatus lenitur, S.: dolentem Solando, V.* * *lenire, lenivi, lenitus V TRANSmitigate, moderate; alleviate, allay, assuage, ease, calm, placate, appease; mollify; explain away, gloss over; beguile, pass pleasently; abate -
9 lēnis
lēnis e, adj. with comp. and sup, soft, smooth, mild, gentle, easy, calm: aliud (vinum) lenius, T.: lenissimus ventus: spiritus, Tb.: volatus, O.: somnus, H.—Gentle, gradual: clivus, L.: iugum paulo leniore fastigio, Cs.—Fig., gentle, moderate, mild, calm, kind, favorable: animus, T.: populus R. in hostīs lenissimus: lenissima verba: lenissimum ingenium: lenior sententia, Cs.: lene consilium dare, H.: Non lenis precibus fata recludere Mercurius, H.* * *lene, lenior -or -us, lenissimus -a -um ADJgentle, kind, light; smooth, mild, easy, calm -
10 malacia
-
11 quiētus
quiētus adj. with comp. and sup. [P. of quiesco], at rest, free from exertion, inactive, in repose: Sex te mensīs quietum reddam, T.: aër, V.: amnes, flowing gently, H.: Quietiore ferri aequore, H.— Undisturbed, free from agitation, quiet, peaceful: aetatem quietam traducere: quietā re p.: quieto exercitu pacatum agrum peragravit, L.: habuit post id factum quietiorem Galliam, Cs.: pacatissima et quietissima pars, Cs.: nihilo quietiora ea (hiberna) aestivis habuit, L.: nihil apud hostīs quietum pati, quo minus popularetur, etc., Ta.: omnia a bello, L.— Plur n. as subst: quieta movere, the public tranquillity, S.— Inactive, taking no part, neutral: ne Iugurtha quidem interea quietus erat, idle, S.: aut boni sunt aut quieti: quieto sedente rege ad Elpeum, L.—Of speech, calm, quiet: sermo.—Of time, undisturbed, restful, quiet: caelestium quieti dies feriae nominarentur: neque Iugurthae dies aut nox ulla quieta fuit, S.—Fig., quiet, calm, unruffled, still, silent: homines: virtus, quae in tempestate saevā quieta est: quieto sum animo: quietus aciem exornat, quietly, S.: Quietus esto, inquam, don't be uneasy, T.* * *quieta -um, quietior -or -us, quietissimus -a -um ADJat rest; quiet, tranquil, calm, peaceful; orderly; neutral; still; idle -
12 sēdātus
sēdātus adj. with comp. and sup. [P. of sedo], calm, quiet, unruffled: amnis: amnes, V.: sedato gradu abeunt, measured, L.—Fig., calm, composed, moderate, tranquil, unimpassioned: in ipsis numeris sedatior: Oderunt Sedatum celeres, H.: scribere sedatiore animo: sedatius tempus.* * *sedata, sedatum ADJcalm, untroubled -
13 tranquillō
tranquillō —, ātus, āre [tranquillus], to make calm, calm, still, compose, tranquillize: animos: tranquillatis rebus Romanis, when order was restored at Rome, N.: Quid pure tranquillet, honos an dulce lucellum, H.* * *tranquillare, tranquillavi, tranquillatus Vcalm, quiet -
14 defervesco
Idefervescere, deferbui, - V INTRANScome to full boil; cease boiling, cool off (fermentation); calm down, subsideIIdefervescere, defervi, - V INTRANScome to full boil; cease boiling, cool off (fermentation); calm down, subsideIIIdefervescere, defervui, - V INTRANScome to full boil; cease boiling, cool off (fermentation); calm down, subside -
15 Clemens
1.clēmens, entis (abl. usu. -ti;I.but -te,
Liv. 1, 26, 8; Laber. ap. Macr. S. 2, 7, 3), adj. [etym. dub.; cf. lemures; and Germ. hold].Orig. (in the class. per. very rare), of the quiet, placid, pleasant state of the air, wind, or weather, mild, calm, soft, gentle ( = the class. placidus, quietus): undae clementi flamine pulsae, * Cat. 64, 272:B.clementior Auster vela vocat,
Stat. Th. 5, 468:aura Favoni,
Claud. Cons. Prob. Olyb. 272; cf. id. III. Cons. Hon. 165; Val. Fl. 6, 747:clementior dies,
Col. 11, 2, 2:clementior Arctos,
Sil. 1, 198:clementiores plagae (opp. Septentrio),
Pall. Febr. 12, 1.—Hence,Esp.1.Of the gentle motion of the sea, rivers, etc., placid, calm, etc.:2. II.mare,
Gell. 2, 21, 1:Pasitigris clementiore alveo praeterit, etc. (preced. by: praeceps inter saxa devolvitur),
Curt. 5, 3, 1:quā sit clementissimus amnis,
Ov. M. 9, 116.—Trop.A.Of a calm, unexcited, passionless state of mind, quiet, mild, gentle, tranquil, kind (syn.:2.placidus, lenis): clementem vocabo non in alieno dolore facilem, sed eum, qui cum suis stimulis exagitetur, non prosilit, etc.,
Sen. Clem. 1, 20, 3:egit semper vitam... clemens, placidus,
Ter. Ad. 5, 1, 10:vita urbana atque otium,
id. ib. 1, 1, 17 (cf. with Cic. Rab. Post. 7, 17:vita quieta atque otiosa): ille suam semper egit vitam in otio, in conviviis: clemens, placidus,
Ter. Ad. 5, 4, 10; Liv. 38, 17, 17 (cf. the passages under clementia, cited from Flor.):cupio, patres conscripti, me esse clementem: cupio in tantis rei publicae periculis me non dissolutum videri,
Cic. Cat. 1, 2, 4:etsi satis clemens sum in disputando, tamen interdum soleo subirasci,
id. Fin. 2, 4, 12:(Arimphaeis) ritus clementes,
Plin. 6, 13, 14, § 35.—Transf. to animals. tame, domesticated: clementius genus columbarum [p. 353] (opp. agrestes), Varr. R. R. 3, 7, 2.—B.Specif.1.Mild in respect to the faults and failures of others, i. e. forbearing, indulgent, compassionate, merciful (class.; syn.: mitis, benignus, humanus, lenis, facilis, indulgens;* Hor.opp.: crudelis, inhumanus, asper al.): clementi (mi) animo ignoscet,
Plaut. Mil. 4, 6, 37; Ter. Hec. 3, 5, 22:judices et misericordes,
Cic. Planc. 13, 31; cf.C. 3, 11, 46; Tac. A. 2, 57:2.vir et contra audaciam fortissimus et ab innocentiā clementissimus,
Cic. Rosc. Am. 30, 85; Nep. Epam. 3, 2:legis interpres,
Liv. 1, 26, 8:dominus facilis et clemens,
Suet. Aug. 67:justa et clemens servitus,
Ter. And. 1, 1, 9:castigatio,
Cic. Off. 1, 38, 137:clementior sententia,
Liv. 8, 31, 8.—More unusual: rumor, i. e. non nimius, mild, mitigated, praos (acc. to Prisc. p. 1202 P.), Sall. J. 22, 1.—Poet. of places:I.pars (insulae) ratibus clemens,
accessible, Claud. B. Gild. 511.— Adv.: clē-menter.(Acc. to I. A.) Gently, softly, mildly:B.non desiit adsidue tremere Campania, clementius quidem, sed ingenti damno,
Sen. Q. N. 6, 31, 1:agitant venti oleas,
Pall. Nov. 5:spirant clementius Austri,
Stat. S. 2, 2, 27.—So of moderate, slow action gen.: Eu. Sequere sis. Ch. Sequor. Eu. Clementer quaeso;calces deteris,
Plaut. Merc. 5, 2, 111; so id. Stich. 4, 1, 26; id. Ep. 2, 2, 23. —(Acc. to I. B. 2.) By degrees, gradually, gently:II.clementer et molliter assurgens collis,
Col. 2, 2, 1; cf. Tac. A. 13, 38:editum jugum,
id. G. 1; Sil. 1, 274; Sen. Oedip. 280:accedere,
Tac. A. 12, 33; cf. in comp.:explorare, si quā Appennini juga clementius adirentur,
id. H. 3, 52.—(Acc. to II. A.) Quietly, placidly, tranquilly, calmly: accipere aliquid clementius aequo, * Lucr. 3, 314:B.si quid est factum clementer, ut dissolute factum criminer,
Cic. Verr. 2, 5, 8, § 19:leniter hominem clementerque accepit,
id. ib. 2, 4, 40, §86: ferre aliquid,
id. Att. 6, 1, 3:consolationes clementer admotae,
Plin. Ep. 5, 16, 11:quo id pacto fieri possit clementissime,
Plaut. Mil. 4, 3, 5:leo caudam clementer et blande movet,
Gell. 5, 14, 12.—(Acc. to II. B.) With forbearance, mildly, with indulgence:2.clementer et moderate jus dicere,
Caes. B. C. 3, 20:clementer a consule accepti,
Liv. 27, 15, 2:clementer ductis militibus,
i.e. peacefully, without plundering, id. 29, 2, 1.— Comp.:clementius tractare aliquem,
Plin. Ep. 8, 24, 5.— Sup.:clementissime scribere de aliquo,
Gell. 1, 18, 3:qui victoriā civili clementissime usus est,
Sen. Ira, 2, 23, 4.Clēmens, entis, m., a proper name, in later Lat. very freq.:Julius,
Tac. A. 1, 23; 1, 26; 15, 73; id. H. 1, 87; 2, 12:Arretinus,
id. ib. 4, 68; Suet. Dom. 11:Flavius,
id. ib. 15. -
16 clemens
1.clēmens, entis (abl. usu. -ti;I.but -te,
Liv. 1, 26, 8; Laber. ap. Macr. S. 2, 7, 3), adj. [etym. dub.; cf. lemures; and Germ. hold].Orig. (in the class. per. very rare), of the quiet, placid, pleasant state of the air, wind, or weather, mild, calm, soft, gentle ( = the class. placidus, quietus): undae clementi flamine pulsae, * Cat. 64, 272:B.clementior Auster vela vocat,
Stat. Th. 5, 468:aura Favoni,
Claud. Cons. Prob. Olyb. 272; cf. id. III. Cons. Hon. 165; Val. Fl. 6, 747:clementior dies,
Col. 11, 2, 2:clementior Arctos,
Sil. 1, 198:clementiores plagae (opp. Septentrio),
Pall. Febr. 12, 1.—Hence,Esp.1.Of the gentle motion of the sea, rivers, etc., placid, calm, etc.:2. II.mare,
Gell. 2, 21, 1:Pasitigris clementiore alveo praeterit, etc. (preced. by: praeceps inter saxa devolvitur),
Curt. 5, 3, 1:quā sit clementissimus amnis,
Ov. M. 9, 116.—Trop.A.Of a calm, unexcited, passionless state of mind, quiet, mild, gentle, tranquil, kind (syn.:2.placidus, lenis): clementem vocabo non in alieno dolore facilem, sed eum, qui cum suis stimulis exagitetur, non prosilit, etc.,
Sen. Clem. 1, 20, 3:egit semper vitam... clemens, placidus,
Ter. Ad. 5, 1, 10:vita urbana atque otium,
id. ib. 1, 1, 17 (cf. with Cic. Rab. Post. 7, 17:vita quieta atque otiosa): ille suam semper egit vitam in otio, in conviviis: clemens, placidus,
Ter. Ad. 5, 4, 10; Liv. 38, 17, 17 (cf. the passages under clementia, cited from Flor.):cupio, patres conscripti, me esse clementem: cupio in tantis rei publicae periculis me non dissolutum videri,
Cic. Cat. 1, 2, 4:etsi satis clemens sum in disputando, tamen interdum soleo subirasci,
id. Fin. 2, 4, 12:(Arimphaeis) ritus clementes,
Plin. 6, 13, 14, § 35.—Transf. to animals. tame, domesticated: clementius genus columbarum [p. 353] (opp. agrestes), Varr. R. R. 3, 7, 2.—B.Specif.1.Mild in respect to the faults and failures of others, i. e. forbearing, indulgent, compassionate, merciful (class.; syn.: mitis, benignus, humanus, lenis, facilis, indulgens;* Hor.opp.: crudelis, inhumanus, asper al.): clementi (mi) animo ignoscet,
Plaut. Mil. 4, 6, 37; Ter. Hec. 3, 5, 22:judices et misericordes,
Cic. Planc. 13, 31; cf.C. 3, 11, 46; Tac. A. 2, 57:2.vir et contra audaciam fortissimus et ab innocentiā clementissimus,
Cic. Rosc. Am. 30, 85; Nep. Epam. 3, 2:legis interpres,
Liv. 1, 26, 8:dominus facilis et clemens,
Suet. Aug. 67:justa et clemens servitus,
Ter. And. 1, 1, 9:castigatio,
Cic. Off. 1, 38, 137:clementior sententia,
Liv. 8, 31, 8.—More unusual: rumor, i. e. non nimius, mild, mitigated, praos (acc. to Prisc. p. 1202 P.), Sall. J. 22, 1.—Poet. of places:I.pars (insulae) ratibus clemens,
accessible, Claud. B. Gild. 511.— Adv.: clē-menter.(Acc. to I. A.) Gently, softly, mildly:B.non desiit adsidue tremere Campania, clementius quidem, sed ingenti damno,
Sen. Q. N. 6, 31, 1:agitant venti oleas,
Pall. Nov. 5:spirant clementius Austri,
Stat. S. 2, 2, 27.—So of moderate, slow action gen.: Eu. Sequere sis. Ch. Sequor. Eu. Clementer quaeso;calces deteris,
Plaut. Merc. 5, 2, 111; so id. Stich. 4, 1, 26; id. Ep. 2, 2, 23. —(Acc. to I. B. 2.) By degrees, gradually, gently:II.clementer et molliter assurgens collis,
Col. 2, 2, 1; cf. Tac. A. 13, 38:editum jugum,
id. G. 1; Sil. 1, 274; Sen. Oedip. 280:accedere,
Tac. A. 12, 33; cf. in comp.:explorare, si quā Appennini juga clementius adirentur,
id. H. 3, 52.—(Acc. to II. A.) Quietly, placidly, tranquilly, calmly: accipere aliquid clementius aequo, * Lucr. 3, 314:B.si quid est factum clementer, ut dissolute factum criminer,
Cic. Verr. 2, 5, 8, § 19:leniter hominem clementerque accepit,
id. ib. 2, 4, 40, §86: ferre aliquid,
id. Att. 6, 1, 3:consolationes clementer admotae,
Plin. Ep. 5, 16, 11:quo id pacto fieri possit clementissime,
Plaut. Mil. 4, 3, 5:leo caudam clementer et blande movet,
Gell. 5, 14, 12.—(Acc. to II. B.) With forbearance, mildly, with indulgence:2.clementer et moderate jus dicere,
Caes. B. C. 3, 20:clementer a consule accepti,
Liv. 27, 15, 2:clementer ductis militibus,
i.e. peacefully, without plundering, id. 29, 2, 1.— Comp.:clementius tractare aliquem,
Plin. Ep. 8, 24, 5.— Sup.:clementissime scribere de aliquo,
Gell. 1, 18, 3:qui victoriā civili clementissime usus est,
Sen. Ira, 2, 23, 4.Clēmens, entis, m., a proper name, in later Lat. very freq.:Julius,
Tac. A. 1, 23; 1, 26; 15, 73; id. H. 1, 87; 2, 12:Arretinus,
id. ib. 4, 68; Suet. Dom. 11:Flavius,
id. ib. 15. -
17 clementer
1.clēmens, entis (abl. usu. -ti;I.but -te,
Liv. 1, 26, 8; Laber. ap. Macr. S. 2, 7, 3), adj. [etym. dub.; cf. lemures; and Germ. hold].Orig. (in the class. per. very rare), of the quiet, placid, pleasant state of the air, wind, or weather, mild, calm, soft, gentle ( = the class. placidus, quietus): undae clementi flamine pulsae, * Cat. 64, 272:B.clementior Auster vela vocat,
Stat. Th. 5, 468:aura Favoni,
Claud. Cons. Prob. Olyb. 272; cf. id. III. Cons. Hon. 165; Val. Fl. 6, 747:clementior dies,
Col. 11, 2, 2:clementior Arctos,
Sil. 1, 198:clementiores plagae (opp. Septentrio),
Pall. Febr. 12, 1.—Hence,Esp.1.Of the gentle motion of the sea, rivers, etc., placid, calm, etc.:2. II.mare,
Gell. 2, 21, 1:Pasitigris clementiore alveo praeterit, etc. (preced. by: praeceps inter saxa devolvitur),
Curt. 5, 3, 1:quā sit clementissimus amnis,
Ov. M. 9, 116.—Trop.A.Of a calm, unexcited, passionless state of mind, quiet, mild, gentle, tranquil, kind (syn.:2.placidus, lenis): clementem vocabo non in alieno dolore facilem, sed eum, qui cum suis stimulis exagitetur, non prosilit, etc.,
Sen. Clem. 1, 20, 3:egit semper vitam... clemens, placidus,
Ter. Ad. 5, 1, 10:vita urbana atque otium,
id. ib. 1, 1, 17 (cf. with Cic. Rab. Post. 7, 17:vita quieta atque otiosa): ille suam semper egit vitam in otio, in conviviis: clemens, placidus,
Ter. Ad. 5, 4, 10; Liv. 38, 17, 17 (cf. the passages under clementia, cited from Flor.):cupio, patres conscripti, me esse clementem: cupio in tantis rei publicae periculis me non dissolutum videri,
Cic. Cat. 1, 2, 4:etsi satis clemens sum in disputando, tamen interdum soleo subirasci,
id. Fin. 2, 4, 12:(Arimphaeis) ritus clementes,
Plin. 6, 13, 14, § 35.—Transf. to animals. tame, domesticated: clementius genus columbarum [p. 353] (opp. agrestes), Varr. R. R. 3, 7, 2.—B.Specif.1.Mild in respect to the faults and failures of others, i. e. forbearing, indulgent, compassionate, merciful (class.; syn.: mitis, benignus, humanus, lenis, facilis, indulgens;* Hor.opp.: crudelis, inhumanus, asper al.): clementi (mi) animo ignoscet,
Plaut. Mil. 4, 6, 37; Ter. Hec. 3, 5, 22:judices et misericordes,
Cic. Planc. 13, 31; cf.C. 3, 11, 46; Tac. A. 2, 57:2.vir et contra audaciam fortissimus et ab innocentiā clementissimus,
Cic. Rosc. Am. 30, 85; Nep. Epam. 3, 2:legis interpres,
Liv. 1, 26, 8:dominus facilis et clemens,
Suet. Aug. 67:justa et clemens servitus,
Ter. And. 1, 1, 9:castigatio,
Cic. Off. 1, 38, 137:clementior sententia,
Liv. 8, 31, 8.—More unusual: rumor, i. e. non nimius, mild, mitigated, praos (acc. to Prisc. p. 1202 P.), Sall. J. 22, 1.—Poet. of places:I.pars (insulae) ratibus clemens,
accessible, Claud. B. Gild. 511.— Adv.: clē-menter.(Acc. to I. A.) Gently, softly, mildly:B.non desiit adsidue tremere Campania, clementius quidem, sed ingenti damno,
Sen. Q. N. 6, 31, 1:agitant venti oleas,
Pall. Nov. 5:spirant clementius Austri,
Stat. S. 2, 2, 27.—So of moderate, slow action gen.: Eu. Sequere sis. Ch. Sequor. Eu. Clementer quaeso;calces deteris,
Plaut. Merc. 5, 2, 111; so id. Stich. 4, 1, 26; id. Ep. 2, 2, 23. —(Acc. to I. B. 2.) By degrees, gradually, gently:II.clementer et molliter assurgens collis,
Col. 2, 2, 1; cf. Tac. A. 13, 38:editum jugum,
id. G. 1; Sil. 1, 274; Sen. Oedip. 280:accedere,
Tac. A. 12, 33; cf. in comp.:explorare, si quā Appennini juga clementius adirentur,
id. H. 3, 52.—(Acc. to II. A.) Quietly, placidly, tranquilly, calmly: accipere aliquid clementius aequo, * Lucr. 3, 314:B.si quid est factum clementer, ut dissolute factum criminer,
Cic. Verr. 2, 5, 8, § 19:leniter hominem clementerque accepit,
id. ib. 2, 4, 40, §86: ferre aliquid,
id. Att. 6, 1, 3:consolationes clementer admotae,
Plin. Ep. 5, 16, 11:quo id pacto fieri possit clementissime,
Plaut. Mil. 4, 3, 5:leo caudam clementer et blande movet,
Gell. 5, 14, 12.—(Acc. to II. B.) With forbearance, mildly, with indulgence:2.clementer et moderate jus dicere,
Caes. B. C. 3, 20:clementer a consule accepti,
Liv. 27, 15, 2:clementer ductis militibus,
i.e. peacefully, without plundering, id. 29, 2, 1.— Comp.:clementius tractare aliquem,
Plin. Ep. 8, 24, 5.— Sup.:clementissime scribere de aliquo,
Gell. 1, 18, 3:qui victoriā civili clementissime usus est,
Sen. Ira, 2, 23, 4.Clēmens, entis, m., a proper name, in later Lat. very freq.:Julius,
Tac. A. 1, 23; 1, 26; 15, 73; id. H. 1, 87; 2, 12:Arretinus,
id. ib. 4, 68; Suet. Dom. 11:Flavius,
id. ib. 15. -
18 tranquillo
1.tranquillō, adv., v. tranquillus, I. b. and II. b.2. I.Lit. (very rare;B. II.syn. sereno): mare tranquillatur oleo,
Plin. 2, 103, 106, § 234. —Trop., to calm, compose, tranquillize (class.):ut aut perturbentur animi aut tranquillentur,
Cic. Top. 26, 98:animos,
id. Fin. 1, 16, 50:tranquillatis rebus Romanis,
Nep. Att. 4, 5:quid pure tranquillet, honos an dulce lucellum,
Hor. Ep. 1, 18, 102. -
19 clēmēns
clēmēns entis (abl. -tī; rarely -te, L.), adj. with comp. and sup, mild, calm, gentle: clementissimus amnis, O.—Fig., calm, quiet, gentle, tranquil, kind: vita, T.: cupio me esse clementem: satis in disputando.—Mild, forbearing, indulgent, compassionate, merciful: animo clementi in illam, T: iudices: viro clemens misero peperci, H.: vir ab innocentiā clementissimus: legis interpres, L.: castigatio: clementior sententia, L.—Mitigated, qualified: rumor, S.* * *(gen.), clementis ADJmerciful/loving; lenient/mild/gentle; quiet/peaceful, easy, moderate; compliant -
20 ōtium
ōtium ī, n [1 AV-], leisure, vacant time, freedom from business: tantumne ab re tuāst oti tibi? T.: non minus oti quam negoti: otium inertissimum.—Ease, inactivity, idleness: vitam in otio agere, T.: genus amantissimum oti: languere otio: magna otia caeli, Iu.: ducere otia segnia, O.—Leisure, time: vellem tantum haberem oti, ut possem, etc.: ad scribendum: litteratum: auscultandi, time to hear, T.: cum est otium, legere soleo, when I have time: si modo tibi est otium, if you have time.—Rest, repose, quiet, peace: pax, tranquillitas, otium: mollia peragebant otia, enjoyed calm repose, O.: insolens belli diuturnitate oti, Cs.: ex maximo bello tantum otium totae insulae conciliavit, N.: studia per otium concelebrata, in times of peace: studia ignobilis oti, V.: spolia per otium legere, at their ease, L.: quam libet lambe otio, Ph.— The fruit of leisure: Excutias oculis otia nostra tuis, i. e. poems, O.* * *leisure; spare time; holiday; ease/rest/peace/quiet; tranquility/calm; lull
См. также в других словарях:
calm — CALM, Ă, calmi, e, adj., s.n. I. adj. 1. (Despre natură) Care se află în stare de linişte deplină. ♢ Calm ecuatorial = zonă îngustă de o parte şi de alta a ecuatorului, cu presiune atmosferică scăzută, vânturi slabe şi ploi abundente. Calm… … Dicționar Român
calm´ly — calm «kahm, kahlm», adjective, noun, verb. –adj. 1. not stormy or windy; not stirred up; quiet; still: »In fair weather the sea is usually calm. SYNONYM(S): motionless, smooth, placid. 2. Figurative. not excited; peaceful: »Although she was frigh … Useful english dictionary
calm — adj Calm, tranquil, serene, placid, peaceful, halcyonmean quiet and free from all that disturbs or excites. Calm is primarily applied to sea or weather, usually conveys an implicit contrast with its opposite, stormy, and suggests freedom, real or … New Dictionary of Synonyms
Calm — (k[aum]m), a. [Compar. {Calmer} ( [ e]r); superl. {Calmest} ( [e^]st)] 1. Not stormy; without motion, as of winds or waves; still; quiet; serene; undisturbed. Calm was the day. Spenser. [1913 Webster] Now all is calm, and fresh, and still. Bryant … The Collaborative International Dictionary of English
Calm — Calm, v. i. [imp. & p. p. {Calmed} (k[aum]md); p. pr. & vb. n. {Calming}.] [Cf. F. calmer. See {Calm}, n.] 1. To make calm; to render still or quiet, as elements; as, to calm the winds. [1913 Webster] To calm the tempest raised by Eolus. Dryden.… … The Collaborative International Dictionary of English
calm — [käm] n. [ME & OFr calme < OIt calma < LL (Vulg.: Job 30:30) cauma, heat, heat of the day (hence, in It, time to rest, quiet: see SIESTA) < Gr kauma, heat, esp. of the sun < kaiein, to burn; It sp. infl. by L calere, to be hot] 1.… … English World dictionary
Calm — (k[aum]m), n. [OE. calme, F. calme, fr. It. or Sp. calma (cf. Pg. calma heat), prob. fr. LL. cauma heat, fr. Gr. kay^ma burning heat, fr. kai ein to burn; either because during a great heat there is generally also a calm, or because the hot time… … The Collaborative International Dictionary of English
calm — [adj1] peaceful, quiet (inanimate) at a standstill, at peace, bland, bucolic, cool, halcyon, harmonious, hushed, inactive, in order, low key, mild, motionless, pacific, pastoral, placid, quiescent, reposeful, reposing, restful, rural, serene,… … New thesaurus
calm — ► ADJECTIVE 1) not showing or feeling nervousness, anger, or other emotions. 2) peaceful and undisturbed. ► NOUN 1) a calm state or period. 2) (calms) an area of the sea without wind. ► VERB (often … English terms dictionary
CALM — may refer to: *Café au lait macules( spots ) as seen in the medical condition neurofibromatosis *Communications, Air interface, Long and Medium range, a standardized set of air interface protocols and parameters for medium and long range, high… … Wikipedia
Calm — is an adjective meaning peaceful, quiet; particularly used of the weather, free from wind or storm, or of the sea, as opposed to rough. The word appears in French calme, through which it came into English, in Spanish, Portuguese and Italian calma … Wikipedia