Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

immovable

  • 1 immobilis

    immōbĭlis ( inm-), e, adj. [in-mobilis], immovable.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen. (class.):

    terra immobilis manens,

    Cic. Rep. 6, 18:

    elephas tardum et paene immobile animal,

    Curt. 8, 14:

    balaenae ad flexum,

    Plin. 9, 6, 5, § 13:

    rigor,

    Quint. 9, 4, 101: immobilior scopulis, Ov. M. 13, 801.—
    B.
    In partic.:

    res,

    immovable property, real estate, Dig. 2, 8, 15; 41, 3, 23;

    opp. res mobiles,

    Ulp. Fragm. 19, 6, 8.—
    II.
    Trop., immovable, unmoved, unalterable (mostly post-Aug.):

    ardet inexcita Ausonia atque immobilis ante,

    Verg. A. 7, 623:

    donec princeps immobilem se precibus et invidiae juxta ostendit,

    Tac. A. 16, 10:

    adversum plausum ac lasciviam insultantis vulgi immobiles,

    id. H. 4, 2:

    isti apathiae sectatores, qui videri se esse tranquillos et intrepidos et immobiles volunt,

    Gell. 19, 12, 10:

    statua pro rostris cum hac inscriptione: PIETATIS IMMOBILIS ERGA PRINCIPEM,

    Suet. Vit. 3:

    omnia, quae mensurā continentur, certa et immobilia congruere sibi debent,

    Front. Aquaed. 34.

    Lewis & Short latin dictionary > immobilis

  • 2 inmobilis

    immōbĭlis ( inm-), e, adj. [in-mobilis], immovable.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen. (class.):

    terra immobilis manens,

    Cic. Rep. 6, 18:

    elephas tardum et paene immobile animal,

    Curt. 8, 14:

    balaenae ad flexum,

    Plin. 9, 6, 5, § 13:

    rigor,

    Quint. 9, 4, 101: immobilior scopulis, Ov. M. 13, 801.—
    B.
    In partic.:

    res,

    immovable property, real estate, Dig. 2, 8, 15; 41, 3, 23;

    opp. res mobiles,

    Ulp. Fragm. 19, 6, 8.—
    II.
    Trop., immovable, unmoved, unalterable (mostly post-Aug.):

    ardet inexcita Ausonia atque immobilis ante,

    Verg. A. 7, 623:

    donec princeps immobilem se precibus et invidiae juxta ostendit,

    Tac. A. 16, 10:

    adversum plausum ac lasciviam insultantis vulgi immobiles,

    id. H. 4, 2:

    isti apathiae sectatores, qui videri se esse tranquillos et intrepidos et immobiles volunt,

    Gell. 19, 12, 10:

    statua pro rostris cum hac inscriptione: PIETATIS IMMOBILIS ERGA PRINCIPEM,

    Suet. Vit. 3:

    omnia, quae mensurā continentur, certa et immobilia congruere sibi debent,

    Front. Aquaed. 34.

    Lewis & Short latin dictionary > inmobilis

  • 3 cōnstāns

        cōnstāns antis, adj. with comp. and sup.    [P. of consto], firm, unchangeable, constant, immovable, uniform, steady, fixed, stable, invariable, regular, persistent: cursūs: constanti voltu, L.: aetas, mature: pax, uninterrupted, L.: fides, H.—Consistent, harmonious: oratio: nihil dici constantius: constans parum memoria huius anni, L.: haruspicum voce, unanimous: rumores.—Fig., trustworthy, sure, steadfast, constant, faithful, unchanging: amici: inimici, N.: omnium constantissimus: constantior In vitiis, H.
    * * *
    constantis (gen.), constantior -or -us, constantissimus -a -um ADJ
    constant, unchanging; steadfast, resolute; steady, stable; immovable; secure; consistent; standing firm; firm; persistent; mentally/morally settled/certain

    Latin-English dictionary > cōnstāns

  • 4 fīxus

        fīxus adj.    [P. of figo], fixed, fast, immovable: illud maneat et fixum sit: flammae, O.—Fig., established, settled, fixed, fast: vestigia (integritatis) ad memoriam, etc.: non ita fixum, ut convelli non liceret: consilium: animo fixum sedere, V.: illud fixum in animis vestris tenetote.
    * * *
    fixa, fixum ADJ
    fixed fast, immovable; fitted with

    Latin-English dictionary > fīxus

  • 5 consto

    con-sto, stĭti, stātum (constātūrus, Sen. Clem. 1, 19, 3; Plin. 18, 5, 6, § 30; Luc. 2, 17; Mart. 10, 41, 5; Lact. Opif. Dei, 7, 11), 1, v. n.
    I.
    To stand together, stand with some person or thing.
    A.
    Lit. (very rare):

    constant, conserunt sermones inter se drapetae,

    Plaut. Curc. 2, 3, 11.—
    B.
    Trop., to stand with, to agree with, be in accord or agreement, to correspond, fit.
    1.
    With cum and abl. (cf. consisto, II. B. 3.):

    considerabit, constetne oratio aut cum re aut ipsa secum,

    Cic. Inv. 2, 14, 45:

    sententiā non constare cum superioribus et inferioribus sententiis, etc.,

    Auct. Her. 2, 10, 14.—
    2.
    Absol.:

    veri similis narratio erit, si spatia temporum, personarum dignitates, consiliorum rationes, locorum opportunitates constabunt,

    Auct. Her. 1, 9, 16.—
    3.
    With dat.:

    si humanitati tuae constare voles,

    Cic. Att. 1, 11, 1.—And esp. with sibi, to agree, accord with itself, to remain like one's self, be consistent:

    in Oppianico sibi constare et superioribus consentire judiciis debuerunt,

    Cic. Clu. 22, 60; so,

    with consentire,

    id. Univ. 3 init.; id. Fin. 2, 11, 35:

    ut constare in vitae perpetuitate possimus nobismetipsis nec in ullo officio claudicare,

    id. Off. 1, 33, 119; so,

    sibi (opp. titubare),

    Quint. 5, 7, 11:

    sibi et rei judicatae,

    Cic. Clu. 38, 106:

    sibi,

    Hor. Ep. 1, 14, 16; id. A. P. 127; cf.:

    constat idem omnibus sermo,

    Liv. 9, 2, 3.—
    4.
    In the phrase ratio constat, mercantile t. t., the account agrees or is correct, is or proves right:

    auri ratio constat: aurum in aerario est,

    Cic. Fl. 28, 69:

    quibus ratio impensarum constaret,

    was correct, accurately kept, Suet. Ner. 30.—
    (β).
    In postAug. prose, esp. in the younger Pliny, transf. from the sphere of business:

    mirum est, quam singulis diebus in urbe ratio aut constet aut constare videatur,

    Plin. Ep. 1, 9, 1; cf. id. ib. 1, 5, 16; 3, 18, 10; 2, 4, 4; 7, 6, 4; id. Pan. 38, 4; Just. praef. § 5: eam condicionem esse imperandi, ut non aliter ratio [p. 439] constet, quam si uni reddatur, Tac. A. 1, 6 fin.
    II.
    With the access. idea of firmness, to stand firm, to remain immovable, unchanging, steadfast, to abide, last, endure, persevere, etc. (very freq. in all perr. and styles).
    A.
    In gen.:

    prius quam totis viribus fulta constaret hostium acies,

    Liv. 3, 60, 9; cf.:

    nec pugna deinde illis constare,

    id. 1, 30, 10:

    ut non color, non vultus ei constaret,

    id. 39, 34, 7; cf.:

    valetudo ei neque corporis neque animi constitit,

    Suet. Calig. 50; and:

    dum sanitas constabit,

    Phaedr. 4, 24, 30:

    non mentibus solum consipere, sed ne auribus quidem atque oculis satis constare poterant,

    Liv. 5, 42, 3; cf.:

    in ebrietate lingua non constat,

    Sen. Ep. 83, 27:

    mente vix constare,

    Cic. Tusc. 4, 17, 39; cf. Liv. 8, 19, 6; 44, 20, 7:

    quā in sententia si constare voluissent,

    Cic. Fam. 1, 9, 14; cf. Caes. B. G. 5, 36 fin.:

    numerus legionum constat,

    id. ib. 7, 35:

    ceteris exercitibus constare fidem,

    Tac. H. 2, 96:

    utrimque fides constitit,

    kept their word, Liv. 37, 32, 13; 2, 13, 9.— Poet.: cum sint huc forsitan illa, Haec translata illuc;

    summā tamen omnia constant,

    i. e. the principal sum remains always the same, Ov. M. 15, 258:

    postquam cuncta videt caelo constare sereno,

    every thing continues in unbroken serenity, Verg. A. 3, 518:

    constitit in nullā qui fuit ante color,

    Ov. A. A. 1, 120.—
    B.
    In partic.
    1.
    Milit. t. t., to stop, halt: multitudinem procul hostium constare videtur, Sisenn. ap. Non. p. 273, 4.—
    2.
    Of facts, reports, etc., to be established, settled, certain, manifest, evident, well known:

    quae cum constent, perspicuum debet esse, etc.,

    Cic. Tusc. 1, 17, 40:

    eorum quae constant exempla ponemus, horum quae dubia sunt, exempla adferemus, id. mv 1, 38, 68: quod nihil nobis constat,

    Caes. B. G. 7, 5:

    cum et factum constet et nomen, qualia sint vocatur in dubium,

    Cic. Part. Or. 12, 42; cf.:

    cum factum constat, sed a quo sit factum in controversiam venit,

    Quint. 7, 2, 8; and impers., with acc. and inf.:

    mihi multa agitanti constabat, paucorum civium egregiam virtutem cuncta patravisse,

    Sall. C. 53, 4; cf.:

    quod omnibus constabat, hiemari in Gallia oportere,

    Caes. B. G. 4, 29 fin., and Cic. Clu. 13, 38.—
    b.
    Constat (constabat, constabit, etc., it is settled, established, undisputed, certain, well known, etc.), Cic. Mil. 6, 14; id. Quint. 29, 89; Caes. B. G. 3, 6; 3, 9 al.; Ov. M. 7, 533; Quint. 4, 2, 90 et saep.—So freq.: constat inter omnes, with acc. and inf., all agree, all are convinced:

    sed tum nimis inter omnis constabat neminem esse resalutatum,

    Cic. Phil. 2, 41, 106:

    quae propositio in se quiddam continet perspicuum et quod constare inter omnis necesse est, hanc velle approbare et firmare nihil attinet,

    in which all must agree, id. Inv. 1, 36, 62 dub. (B. and K. stare); Caes. B. G. 7, 44; Nep. Alcib. 1, 1; Quint. 6, 1, 8 et saep.; cf.

    also: constare inter homines sapientissimos (for which, just after: omnium consensu sic esse judicatum),

    Cic. de Or. 3, 1, 3:

    inter suos,

    Caes. B. G. 7, 47:

    inter augures, Liv 10, 6, 7 et saep.: cum de Magio constet,

    Cic. Att. 13, 10, 3; cf.:

    de facto constat,

    Quint. 7, 2, 7; so with de, id. 7, 2, 11; 4, 2, 5:

    etsi non satis mihi constiterat, cum aliquāne animi mei molestiā an potius, etc.,

    Cic. Fam. 13, 1, 1:

    nec satis certum constare apud animum poterat, utrum, etc.,

    Liv. 30, 28, 1:

    quid cuique sit opus constare decet,

    Quint. 3, 9, 8; so id. 3, 8, 25:

    quid porro quaerendum est? Factumne sit? At constat. A quo? At patet,

    Cic. Mil. 6, 15; so absol., id. Verr. 2, 3, 21, § 54.—
    3.
    Of a resolve.
    (α).
    Impers.: mihi (ei) constat, = certum est, it is my ( his) fixed determination, I am determined, I am fully resolved (rare): mihi quidem constat, nec meam contumeliam, nec meorum ferre, Anton. ap. Cic. Phil. 13, 19, 42:

    neque satis Bruto neque tribunis militum constabat, quid agerent,

    were undecided, Caes. B. G. 3, 14:

    ut nihil ei constet quod agat,

    Cic. Tusc. 4, 15, 35.—
    (β).
    With the resolve as subject:

    animo constat sententia,

    Verg. A. 5, 748:

    cum constitit consilium,

    when my mind was fully made up, Cic. Att. 8, 11, 1.—
    4.
    In gen., as opp. to that which has no existence, to exist, be, abide (esp. in Lucr.):

    (corpora) quoniam fragili naturā praedita constant,

    Lucr. 1, 582; 1, 246; 1, 510 et saep.:

    antiquissimi fere sunt, quorum quidem scripta constent,

    Cic. de Or. 2, 22, 93; id. Verr. 2, 2, 76, § 187: qui sine manibus et pedibus constare deum posse decreverunt, id. N. D. 1, 33, 92:

    si ipsa mens constare potest vacans corpore,

    id. ib. 1, 10, 25.—
    5.
    With ex, in, de, or the abl. (in Cic. only with ex; cf. Madv. ad Cic. Fin. 4, 8, 19), to consist in or of, to be composed of, to rest upon something, etc.
    (α).
    With ex (very freq. in prose and poetry):

    fulminis ignem e parvis constare figuris,

    Lucr. 2, 385:

    homo ex animo constat et corpore,

    Cic. N. D. 1, 35, 98;

    id. Fin. l. l.: simplex (jus) e dulci constat olivo,

    Hor. S. 2, 4, 64:

    ea virtus, quae constat ex hominibus tuendis,

    Cic. Off. 1, 44, 157 et saep.—
    (β).
    With in and abl. (very rare):

    victoriam in earum cohortium virtute constare,

    Caes. B. C. 3, 89 fin.; Nep. Att. 14 fin.
    * (γ).
    With de:

    partus duplici de semine,

    Lucr. 4, 1229.—
    (δ).
    With abl. (freq. in Lucr. and Quint.):

    aeterno quia constant semine quaeque,

    Lucr. 1, 221; 1, 484; 1, 518 et saep.:

    agri campis, vineis, etc.,

    Plin. Ep. 3, 19, 5:

    constat tota oratio longioribus membris, brevioribus periodis,

    Quint. 9, 4, 134; 5, 10, 63 et saep.:

    causa constat aut unius rei controversiā aut plurium,

    id. 3, 10, 1. omnis disciplina memoriā, id. 11, 2, 1. omne jus aut scripto aut moribus, id. 12, 3, 6 et saep.—
    6.
    Mercantile t. t., like our phrase, to stand at, i. e. to cost; constr. with abl.. gen., etc., of price (cf. Zumpt, Gr. § 444).
    a.
    Lit.
    (α).
    With abl.:

    ut unae quadrigae Romae constiterint quadringentis milibus,

    Varr. R. R. 2, 1, 14; Suet. Vit. 19:

    filius auro,

    Plaut. Truc. 2, 6, 57:

    navis gratis,

    Cic. Verr. 2, 5, 19, § 48 (al. stare):

    HS. sex milibus tibi constant,

    id. ib. 2, 4, 12, §

    28: tanto nobis deliciae,

    Plin. 12, 18, 41, § 84:

    magno tibi,

    Plin. Ep. 2, 6, 4:

    parvo,

    Pall. Febr. 9, 12; cf.

    gratis,

    Sen. Ep. 104, 34; Aug. Serm. 385, 6.—
    (β).
    With gen.:

    (ambulatiuncula) prope dimidio minoris constabit isto loco,

    Cic. Att. 13, 29, 2; Suet. Ner. 27 fin.:

    quanti funus,

    id. Vesp. 19; Juv. 7, 45.—
    (γ).
    With adv.: quod mihi constat carius, Lucil. ap. Non. p. 272, 25; so,

    vilissime,

    Col. 9, 1. 6.—
    (δ).
    With sup.:

    cujus area super HS. millies constitit,

    Suet. Caes. 26.—
    b.
    Trop.:

    edocet, quanto detrimento et quot virorum fortium morte necesse sit constare victoriam,

    Caes. B. G. 7, 19:

    odia constantia magno,

    Ov. H. 7, 47:

    imperia pretio quolibet constant bene,

    Sen. Phoen. 664.—Hence, constans, antis, P. a. (acc. to II. 1.), standing firm, firm, unchangeable, constant, immovable, uniform, fixed, stable, invariable (freq. and class.).
    A.
    Lit.:

    mellis constantior est natura (sc. quam aquae),

    Lucr. 3, 192:

    constans uva contra tenorem unum algoris aestusve,

    Plin. 14, 2, 4, § 27:

    cujus in indomito constantior inguine nervus, Quam nova arbor, etc.,

    Hor. Epod. 12, 19:

    cursus certi et constantes,

    Cic. N. D. 3, 9, 24; cf.:

    constans reversio stellarum (with conveniens),

    id. ib. 2, 21, 54:

    constantissimus motus lunae,

    id. Div. 2, 6, 17:

    nihil (mundo) motu constantius,

    id. N. D. 3, 9, 23; 2, 21, 54:

    constanti vultu graduque,

    Liv. 5, 46, 3: aetas, the mature age (of an adult), Cic. Sen. 10, 33; cf.:

    constans aetas, quae media dicitur,

    id. ib. 20, 76:

    aetate nondum constanti,

    Suet. Galb. 4:

    pax,

    firm, secure, Liv. 6, 25, 6:

    fides,

    Hor. C. 3, 7, 4:

    an ire comminus et certare pro Italiā constantius foret,

    safer, Tac. H. 3, 1. —
    b.
    Agreeing or accordant with itself, consistent, harmonious:

    quemadmodum in oratione constanti, sic in vitā omnia sint apta inter se et convenientia,

    Cic. Off. 1, 40, 144:

    nihil intellego dici potuisse constantius,

    id. Tusc. 5, 9, 25; cf.:

    incredibilia an inter se constantia,

    Quint. 5, 4, 2:

    rumores,

    Cic. Fam. 12, 9, 1:

    constans parum memoria hujus anni,

    Liv. 10, 37, 13:

    constans fama erat,

    Suet. Caes. 6; so,

    opinio,

    id. Tib. 39; id. Vesp. 4 al.—
    B.
    Trop., intellectually or morally certain, sure, steadfast, constant, faithful, steady, unchanging:

    firmi et stabiles et constantes amici,

    Cic. Lael. 17, 62; cf. Nep. Lys. 2, 2:

    quem hominem? Levem? imo gravissimum. Mobilem? imo constantissimum,

    Cic. Rosc. Com. 16, 49; cf. opp. varium, id. Fragm. ap. Quint. 6, 3, 48 Spald.:

    pater amens at is quidem fuit omnium constantissimus,

    a very constant, steadfast man, Cic. Rosc. Am. 14, 41; cf.:

    prudens et constans (testis),

    Quint. 5, 7, 26; and under adv.:

    (Helvidius Priscus) recti pervicax, constans adversus metus,

    Tac. H. 4, 5 fin.:

    constans Fortuna tantum in levitate suā,

    Ov. Tr. 5, 8, 18; cf.: neque fidei constans, neque strenuus in perfidiā, Tac. H. 3, 57:

    constantior In vitiis, etc.,

    Hor. S. 2, 7, 18.— Adv.: constanter.
    1.
    (Acc. to A.) Firmly, immovably, steadily, constantly:

    manere in suo statu,

    Cic. Univ. 13: constanter ac perpetuo placet consilium, Brut. ap. Cic. Ep. ad Brut. 1, 16, 9:

    vitiis gaudere constanter,

    Hor. S. 2, 7, 6.— Comp.:

    ut maneamus in perspicuis firmius et constantius,

    Cic. Ac. 2, 14, 45.— Sup.:

    impetus caeli constantissime conficiens vicissitudinis anniversarias,

    Cic. N. D. 2, 38, 97.—
    b.
    Harmoniously, evenly, uniformly, consistently:

    constanter et aequaliter ingrediens oratio,

    Cic. Or. 58, 198:

    sibi constanter convenienterque dicere,

    id. Tusc. 5, 9, 26; cf. id. ib. 5, 9, 24; in comp., id. ib. 5, 9, 25; in sup., id. ib. 5, 8, 23; id. Ac. 2, 3, 9; so,

    hi constanter omnes nuntiaverunt,

    with one voice, unanimously, Caes. B. G. 2, 2:

    aequabilius atque constantius sese res humanae haberent,

    Sall. C. 2, 3:

    aequabilius atque constantius regere provincias,

    Tac. A. 15, 21 fin.
    2.
    (Acc. to B.) Steadily, calmly, tranquilly, sedately:

    constanter ac non trepide pugnare,

    Caes. B. G. 3, 25; cf.

    agere, Auct. B. Afr. 84: proelium inire,

    Suet. Vesp. 4; id. Tib. 19:

    constanter et sedate ferre dolorem,

    Cic. Tusc. 2, 20, 46:

    constanter et libere se gerere,

    id. Att. 4, 16, 9:

    constanter prudenterque fit,

    id. Tusc. 4, 6, 12:

    constanter delata beneficia (with judicio, considerate, and opp. repentino quodam impetu),

    id. Off. 1, 15, 49.— Comp.:

    cetera exsequi,

    Suet. Aug. 10:

    acrius quam constantius proelium inire,

    Curt. 4, 6, 14.— Sup.:

    amicitias retinere,

    Suet. Aug. 66; id. Tib. 45 al.

    Lewis & Short latin dictionary > consto

  • 6 immotus

    immōtus ( inm-), a, um, adj. [in-motus], unmoved, immovable, motionless (mostly poet. and in post-Aug. prose).
    I.
    Lit.:

    (illa arbor) immota manet,

    Verg. G. 2, 293:

    (Ceres) Sub Jove duravit multis immota diebus,

    Ov. F. 4, 505:

    supercilia (opp. mobilia),

    Quint. 11, 3, 79:

    sceptrum,

    id. ib. §

    158: aquae,

    i. e. frozen, Ov. Tr. 3, 10, 38:

    aër,

    Plin. 17, 24, 36, § 222:

    apum examina,

    Col. 9, 4, 19:

    serenus et immotus dies,

    calm, Tac. H. 1, 86; Plin. Ep. 2, 7, 6; id. Pan. 82:

    terrarum pondus sedet immotum,

    Sen. Prov. 1, 2:

    mare,

    id. Suas. 1, 1:

    cervix,

    id. ib. 6, 17:

    legio,

    Tac. A. 14, 37:

    vultus,

    id. ib. 2, 29. —
    II.
    Trop., unmoved, unshaken, undisturbed, steadfast, firm:

    mens immota manet,

    Verg. A. 4, 449:

    manent immota tuorum Fata tibi,

    id. ib. 1, 257; cf.:

    immota manet fatis Lavinia conjux,

    id. ib. 7, 314:

    immotas praebet mugitibus aures,

    unmoved, Ov. M. 15, 465:

    nympha procis,

    Val. Fl. 5, 112:

    adversus turmas acies,

    Liv. 10, 14, 16; 21, 55, 10:

    immotus iis,

    Tac. A. 15, 59:

    immota aut modice lacessita pax,

    id. ib. 4, 32:

    fides sociis,

    Val. Fl. 3, 598:

    felicis animi immota tranquillitas, Sen. de Ira, 2, 12, 6: constantia,

    id. Const. 5, 4:

    gaudium,

    id. Vit. Beat. 4, 5:

    animus,

    Lact. 6, 17, 22.— In neutr.:

    si mihi non animo fixum immotumque sederet, Ne, etc.,

    immovable, unchangeable, Verg. A. 4, 15; so with an object-clause:

    immotum adversus eos sermones fixumque Tiberio fuit non omittere caput rerum,

    Tac. A. 1, 47.

    Lewis & Short latin dictionary > immotus

  • 7 inmotus

    immōtus ( inm-), a, um, adj. [in-motus], unmoved, immovable, motionless (mostly poet. and in post-Aug. prose).
    I.
    Lit.:

    (illa arbor) immota manet,

    Verg. G. 2, 293:

    (Ceres) Sub Jove duravit multis immota diebus,

    Ov. F. 4, 505:

    supercilia (opp. mobilia),

    Quint. 11, 3, 79:

    sceptrum,

    id. ib. §

    158: aquae,

    i. e. frozen, Ov. Tr. 3, 10, 38:

    aër,

    Plin. 17, 24, 36, § 222:

    apum examina,

    Col. 9, 4, 19:

    serenus et immotus dies,

    calm, Tac. H. 1, 86; Plin. Ep. 2, 7, 6; id. Pan. 82:

    terrarum pondus sedet immotum,

    Sen. Prov. 1, 2:

    mare,

    id. Suas. 1, 1:

    cervix,

    id. ib. 6, 17:

    legio,

    Tac. A. 14, 37:

    vultus,

    id. ib. 2, 29. —
    II.
    Trop., unmoved, unshaken, undisturbed, steadfast, firm:

    mens immota manet,

    Verg. A. 4, 449:

    manent immota tuorum Fata tibi,

    id. ib. 1, 257; cf.:

    immota manet fatis Lavinia conjux,

    id. ib. 7, 314:

    immotas praebet mugitibus aures,

    unmoved, Ov. M. 15, 465:

    nympha procis,

    Val. Fl. 5, 112:

    adversus turmas acies,

    Liv. 10, 14, 16; 21, 55, 10:

    immotus iis,

    Tac. A. 15, 59:

    immota aut modice lacessita pax,

    id. ib. 4, 32:

    fides sociis,

    Val. Fl. 3, 598:

    felicis animi immota tranquillitas, Sen. de Ira, 2, 12, 6: constantia,

    id. Const. 5, 4:

    gaudium,

    id. Vit. Beat. 4, 5:

    animus,

    Lact. 6, 17, 22.— In neutr.:

    si mihi non animo fixum immotumque sederet, Ne, etc.,

    immovable, unchangeable, Verg. A. 4, 15; so with an object-clause:

    immotum adversus eos sermones fixumque Tiberio fuit non omittere caput rerum,

    Tac. A. 1, 47.

    Lewis & Short latin dictionary > inmotus

  • 8 lentus

    lentus, a, um, adj. [cf. lenis], pliant, flexible, tough, tenacious, sticky, viscous (syn.: flexilis, tardus, serus).
    I.
    Lit.:

    viburna,

    Verg. E. 1, 26:

    vitis,

    id. ib. 3, 38:

    genistae,

    id. G. 2, 12:

    rami,

    id. ib. 4, 558:

    flagellum,

    Phaedr. 3, 6, 6:

    verbera,

    i. e. produced with the limber whip, Verg. G. 3, 208:

    argentum,

    id. A. 7, 634; Cat. 61, 106; Tib. 4, 1, 171:

    lentior salicis virgis,

    Ov. M. 13, 800:

    gluten visco et pice lentius,

    tougher, more tenacious, Verg. G. 4, 41:

    ita istaec nimis lenta vincla sunt escaria,

    adhesive, tenacious, Plaut. Men. 1, 1, 18; cf.:

    lentis adhaerens brachiis,

    Her. Epod. 15, 6:

    quoniam mas (aron) esset in coquendo lentior,

    Plin. 24, 16, 92, § 143.—
    B.
    Transf., slow, sluggish, immovable:

    tellus lenta gelu,

    Prop. 4 (5), 3, 39:

    amnis,

    Plin. 36, 26, 65, § 190:

    in lento luctantur marmore tonsae,

    sluggish, motionless, Verg. A. 7, 28:

    lento pilo,

    Tib. 4, 1, 90:

    asinus,

    Phaedr. 1, 15, 7:

    uteri pondera lenta,

    immovable, heavy, Prop. 4 (5), 1, 96 (100):

    herba durior et in coquendo lentior,

    slower, longer, Plin. 24, 16, 92, § 143:

    venenum,

    Tac. A. 6, 32:

    remedia,

    Curt. 3, 5, 13; Suet. Tib. 73:

    miserum populum Romanum, qui sub tam lentis maxillis erit,

    id. ib. 21:

    lentaque fori pugnamus harena,

    Juv. 7, 47:

    funus matris,

    slow in coming, id. 6, 565.—
    II.
    Trop.
    A.
    Lasting or continuing long:

    militiae,

    Tib. 1, 3, 82:

    amor,

    id. 1, 4, 81:

    spes,

    Ov. H. 2, 9:

    tranquillitatis lentissimae taedium,

    Sen. Ep. 70:

    lentus abesto,

    remain long away, Ov. R. Am. 243:

    vivacitas adeo lenta,

    persistent, Plin. 8, 27, 41, § 100.—
    B.
    Slow, lingering, lazy:

    lentus in dicendo,

    drawling, Cic. Brut. 48:

    mortis genus,

    Suet. Caes. 87:

    si lentus pigrā muniret castra dolabra,

    Juv. 8, 248:

    ira deorum,

    id. 13, 100.—
    (β).
    With gen.:

    lentus coepti,

    Sil. 3, 176.—
    (γ).
    With inf.:

    nec Idalia lenta incaluisse sagitta,

    Sil. 5, 19.—
    2.
    Of bad payers, slow, backward:

    infitiatores,

    Cic. Cat. 2, 10:

    negotium,

    tedious, id. Att. 1, 12; 1, 13 fin.
    C.
    Of character, easy, calm, indifferent, unconcerned, phlegmatic, sluggish, obstinate:

    ut multa verba feci, ut lenta materies fuit,

    Plaut. Mil. 4, 5, 4:

    genus ridiculi patientis ac lenti,

    Cic. de Or. 2, 69:

    nimium patiens et lentus existimor,

    id. ib. 2, 75:

    Hannibalem lenti spectamus,

    Liv. 22, 14:

    lentus in suo dolore,

    Tac. A. 3, 70:

    tu, Tityre, lentus in umbra,

    at ease, Verg. E. 1, 4: lentissima pectora, insensible, cold (to love), Ov. H. 15, 169.—
    * D.
    (Pliant, hence) Ready, willing, Lucil. ap. Non. 22, 32, and 338, 13.—Hence, adv.: lentē, slowly, without haste, leisurely.
    1.
    Lit.:

    lente ac paulatim proceditur,

    Caes. B. C. 1, 80:

    currere,

    Ov. Am. 1, 13, 40:

    corpora lente augescunt, cito exstinguuntur,

    Tac. Agr. 3:

    Nilus evagari incipit, lente primo, deinde vehementius,

    Plin. 18, 18, 47, § 167. — Comp.:

    ipse cum reliquis copiis lentius subsequitur,

    Caes. B. C. 2, 40.— Sup.:

    asinus lentissime mandit,

    Col. 2, 15.—
    * b.
    Transf., pliantly, readily:

    arida ligna lentius serrae cedunt,

    Plin. 16, 43, 83, § 227. —
    2.
    Trop.
    a.
    Calmly, dispassionately, indifferently:

    aliquid lente ferre,

    Cic. de Or. 2, 45, 190; cf. id. Fragm. ap. Non. 338, 9:

    agere,

    Liv. 1, 10: respondere, to answer [p. 1051] cooly, phlegmatically, Cic. de Or. 2, 71, 287. — Comp.:

    sed haec videri possunt odiosiora, cum lentius disputantur,

    Cic. Par. 1, 2, 10:

    quid lentius, celerius dicendum,

    Quint. 1, 8, 1.—
    b.
    In a good sense, calmly, considerately, attentively:

    nisi eum (librum) lente ac fastidiose probavissem,

    Cic. Att. 2, 1, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > lentus

  • 9 brūtus

        brūtus adj.    [2 GAR-], heavy, inert, immovable: tellus, H.—Dull, insensible, irrational, Her.
    * * *
    I
    bruta, brutum ADJ
    heavy, unwieldy, inert; dull, stupid, brute; irrational, insensitive, brutish
    II
    Brutus, Roman cognomen

    L. Junius Brutus -- first consul; M. J. = assassin

    Latin-English dictionary > brūtus

  • 10 cōn-stō

        cōn-stō stitī, statūrus, āre,    to agree, accord, be consistent, correspond, fit: constetne, oratio cum re: humanitati tuae: ut idem omnibus sermo constet, L.: sibi, to be consistent: mihi, H.: sibi et rei iudicatae: auri ratio constat, the account is correct.—To stand firm, be immovable: priusquam constaret acies, closed their ranks, L.—Fig., to be firm, be unmoved, abide, be unchanged, last, persevere, endure: uti numerus legionum constare videretur, Cs.: utrimque constitit fides, kept faith, L.: dum sanitas constabit, Ph.: animo constat sententia, V.: mente: auribus, L.: summā omnia constant, remain the same, O.: cuncta caelo sereno, a perfectly serene sky, V.: non in te constitit idem Exitus, with a different result in your case, O.—To be certain, be ascertained, be known, be settled, be established: quae opinio constat ex litteris, is supported by: praeceptori verborum regula constet, be familiar to, Iu.: cum hoc constet, Siculos petisse: dum haec de Oppianico constabunt: quod inter omnīs constat, as everybody knows: constare res incipit ex eo tempore, L.: momenta per cursores nuntiata constabant, Ta.: quod nihil nobis constat, we have no positive information, Cs.: ante quam plane constitit: Caesarem esse bellum gesturum constabat, there was no doubt, Cs.: mihi virtutem cuncta patravisse, became satisfied, S.: omnibus constabat oportere, etc., were convinced, Cs.: quae (maleficia) in eo constat esse, certainly are: inter Hasdrubalem et Magonem constabat, fore, etc., L.: in fontīs vitium venisse, O.: apud animum, utrum, etc., L.—To be fixed, be determined, be resolved: quae nunc animo sententia constet, V.: mihi quidem constat, ferre, etc., I am resolved: neque Bruto constabat, quid agerent, had fully decided, Cs.: probarentne parum constabat, could not decide, S.—To exist, be extant, remain: si ipsa mens constare potest: ut ad alterum R litterae constarent integrae. — To consist of, be composed of: conventus, qui ex variis generibus constaret, Cs.: Asia constat ex Phrygiā, Mysiā, etc.: (virtus) ex hominibus tuendis: (ius) e dulci olivo, H.: pecuniae reditus constabat in urbanis possessionibus, was derived from, N.: domūs amoenitas silvā constabat, N.—To depend, be dependent: victoriam in cohortium virtute, Cs.: suum periculum in alienā salute, Cs.—To stand at, cost: prope dimidio minoris: quanti subsellia constent, Iu.: navis gratis: quot virorum morte constare victoriam, Cs.: constat leviori belua sumptu, Iu.

    Latin-English dictionary > cōn-stō

  • 11 contumāx

        contumāx ācis, adj. with comp.    [com-+ 1 TEM-], insolent, unyielding, obstinate, stiff-necked: quis contumacior?: animus, Ta.: voltus, Cu.: lima, Ph.
    * * *
    contumacis (gen.), contumacior -or -us, contumacissimus -a -um ADJ
    proud/unyielding/stubborn/defiant; (usu. bad); insolent/stiff-necked/obstinate; willfully disobedient to decree/summons; not yielding, immovable (things)

    Latin-English dictionary > contumāx

  • 12 dē-fīgō

        dē-fīgō fīxī, fīxus, ere,    to fasten, fix, set, drive, set up, plant: crucem ad civium supplicium defigi iubes: sudes sub aquā, Cs.: asseres in terrā defigebantur, Cs.: sicam in corpore: cultrum in corde, L.: telluri hastas, V.: terrae defigitur arbos, V.—To fix, fasten, render immovable: defixa caelo sidera, H.: aciem in his vestigiis, Ta.: defixa relinquit aratra, at rest, V. — Fig., to fix, fasten, centre: alqd in mentibus vestris: omnia rei p. subsidia in hoc iudicio defixa.—To turn intently, fix, direct: in cuius possessiones oculos: Aeneas defixus lumina, V.: in eo mentem: curas in rei p. salute: Libyae defixit lumina regnis, V.: defixi ora tenebant, in rapt attention, V.—To strike motionless, stupefy, astound, astonish: omnīs admi ratione, L.: omnium animos, L.: silentio defixi, L.: ob metum defixus, Ta.: Defixis oculis torpet, H. — To declare unalterably: quae augur vitiosa defixerit.—To bewitch, enchant: nomina cerā, O.

    Latin-English dictionary > dē-fīgō

  • 13 ferreus

        ferreus adj.    [ferrum], made of iron, iron: clavi, Cs.: manūs, Cs.: anulus, Ta.: imber, V.: ager, i. e. glistening with weapons, V.—Fig., hard, unfeeling, hard-hearted, cruel: virtus: quis tam fuit ferreus?: praecordia, O.: ōs, shameless: proles, i. e. the iron age, C. poët.— Firm, fixed, rigid, unyielding, immovable: in patientiā laboris corpus, L.: vox, V.: iura, V.: Somnus, i. e. death, V. decreta Sororum, O.
    * * *
    ferrea, ferreum ADJ
    iron, made of iron; cruel, unyielding; (blue)

    Latin-English dictionary > ferreus

  • 14 fīrmus

        fīrmus adj. with comp. and sup.    [3 FER-], strong, steadfast, stable, enduring, powerful: rami, Cs.: robora, V.: firmissimi populi, Cs.: firmissima vina, V.: mihi placebat, si firmior esses, etc.: parum, H.: area firma templis sustinendis, L.: adversis, Ta.—Fig., firm, fast, constant, steadfast, immovable, trusty, lasting, strong, true, faithful: nuptiae, T.: gener, T.: copiae: concordi populo nihil esse firmius: fundamenta defensionis firmissima: spes: firmior candidatus, with better prospects: litterae, trustworthy: vir in susceptā causā tirmissimus: firmissimus irā, O.: pectus, V.: (consolatio) ad veritatem firmissima, most effectual: exercitus ad bellum, L.: contra Metellum, S.: fundus nec pascere firmus, fit, H.
    * * *
    firma -um, firmior -or -us, firmissimus -a -um ADJ
    firm/steady; substantial/solid/secure/safe; strong/robust/sturdy/stout/durable; loyal/staunch/true/constant; stable/mature; valid/convincing/well founded

    Latin-English dictionary > fīrmus

  • 15 immōbilis (in-m-)

        immōbilis (in-m-) e, adj.    with comp, immovable: terra: His immobilior scopulis, heard-hearted, O.—Fig., unmoved: ardet Ausonia immobilis ante, V.

    Latin-English dictionary > immōbilis (in-m-)

  • 16 immōtus (in-m-)

        immōtus (in-m-) adj.,    unmoved, immovable, motionless: (arbor) immota manet, V.: Ceres, O.: mare, Ta.: voltus, Ta.—Fig., unmoved, unshaken, undisturbed, steadfast, firm: manent inmota tuorum Fata tibi, V.: animus, Ta.: adversus turmas acies, L.: Si mihi non animo fixum immotumque sederet, Ne, etc., unchangeable, V.: pax, Ta.

    Latin-English dictionary > immōtus (in-m-)

  • 17 lentus

        lentus adj. with comp. and sup.    [cf. lenis], pliant, flexible, tough, tenacious, sticky, viscous: viburna, V.: flagellum, Ph.: pituita, H.: Lentior salicis virgis, O.: gluten visco lentius, V.: Lentis adhaerens bracchiis, tenacious, H.: prensare manu lentissima bracchia, senseless, H.— At rest, slow, sluggish, immovable: in umbrā, V.: in lento luctantur marmore tonsae, motionless, V.: asinus, Ph.: remedia, Cu.: fori harena, Iu.—Fig., delayed, lingering, slow: funus matris, Iu.: Spes, O.: uteri pondera, Pr.: amor, H.: in dicendo, drawling: ira deorum, Iu.: risus, indifferent, H.: lentos Pone fastūs, reluctant, O.: infitiatores, backward: negotium, tedious: ubi lentus abes? where do you loiter? O.— Easy, calm, indifferent, unconcerned, phlegmatic: genus ridiculi patientis ac lenti: spectotor, H.: lentissima Pectora, insensible (to love), O.: in dolore suo, Ta.
    * * *
    lenta -um, lentior -or -us, lentissimus -a -um ADJ
    clinging, tough; slow, sluggish, lazy, procrastinating; easy, pliant

    Latin-English dictionary > lentus

  • 18 stō

        stō stetī (steterunt for stetērunt, V., O., Pr.), status, āre    [STA-], to stand, stand still, remain standing, be upright, be erect: cum virgo staret et Caecilia sederet: quid stas, lapis? T.: ad undam, V.: procul hinc, T.: propter in occulto: qui proximi steterant, Cs.: propius, H.: in gradibus concordiae: stans pede in uno, H.: signa ad impluvium, ante valvas Iunonis: Stabat acuta silex, V.: columna, H.: aeneus ut stes, in a bronze statue, H.: Gn. Quid agitur? Pa. Statur, T.— To stand firm, remain in place, be immovable, last, remain, continue, abide: cui nec arae patriae domi stant, Enn. ap. C.: nec domus ulla nec urbs stare poterit: stantibus Hierosolymis: classem in portu stare, is moored, L.: stant litore puppes, V.: hasta, Quae radice novā, non ferro stabat adacto, stuck fast, O.: stare nobis videtur, at iis qui in navi sunt moveri haec villa, to be motionless: Stantibus aquis, when the sea is at rest, O.: stantes oculi (of owls), staring, O.: stant lumina flammā, are fixed orbs of fire, V.— To remain, tarry, linger, delay, wait: in illo nidore: aut stantem comprendere, aut fugientem consequi, while he lingered: Sto exspectans, si quid mihi inperent, I wait, T.— To stand in battle, fight, hold one's ground, stand firm: ut ignavus miles fugiat... cum ei, qui steterit, etc.: hostis non stetit solum, sed Romanum pepulit, L.: comminus, Cs.: Inque gradu stetimus, certi non cedere, O.—Of a battle, to stand, continue: i<*>i aliquamdiu atrox pugna stetit, L.: ita anceps dicitur certamen stetisse, to have been indecisive, L.— Of buildings or cities, to stand complete, be built, be finished: intra annum nova urbs stetit, L.: Moenia iam stabant, O.: stet Capitolium Fulgens, H.— To stand out, stand upright, stand on end, bristle up, stiffen, be rigid: steterunt comae, V.: in vertice cristae, O.: stat glacies iners, H.: Vides ut altā stet nive candidum Soracte, i. e. stands out, H.: pulvere caelum Stare vident, i. e. like a mass of dust, V.—Fig., to stand, be erect, be undisturbed: mentes, rectae quae stare solebant: utinam res p. stetisset.—Impers., with per and acc. of person, to depend on, be chargeable to, lie at the door of, be due to, be the fault of: ut per me stetisse credat, Quo minus haec fierent nuptiae, that it was my doing, T.: ubi cognovit per Afranium stare, quo minus proelio dimicaretur, Cs.: nec, quo minus perpetua cum eis amicitia esset, per populum R. stetisse, L.: quoniam per eum non stetisset, quin praestaretur (fides), it was not his fault, L.: ne praestaremus per vos stetit, qui, etc., L.—Ellipt.: Id faciam, per me stetisse ut credat (sc. quo minus haec fierent nuptiae), T.: per quos si non stetisset, non Dolabella parentasset, etc., but for whose opposition.—To stand firm, be unshaken, endure, persist, abide, remain, continue: res p. staret: qui illam (rem p.) cadere posse stante me non putarant: regnum puero stetit, L.: Dum stetimus, O.: Stas animo, H.: Gabinium sine provinciā stare non posse, subsist: cum in senatu pulcherrime staremus, held our ground: si in fide non stetit: si in eo non stat: in sententiā, L.: suis stare iudiciis, to stand by: si qui eorum decreto non stetit, Cs.: stare condicionibus: qui his rebus iudicatis standum putet: famā rerum standum est, L.— To be fixed, be determined: Pa. vide quid agas. Ph. Stat sententia, I am resolved, T.: Hannibal, postquam ipsa sententia stetit, pergere ire, L.: neque adhuc stabat, quo, etc., was it decided: mihi stat alere morbum, N.: Stat casūs renovare omnīs, V.— To rest, depend, be upheld, lie: disciplinā stetit Romana res, L.: spes Danaum Palladis auxiliis stetit, V.: famā bella stare, Cu.: Omnis in Ascanio stat cura parentis, V.—Of plays and actors, to stand, be approved, please, take, succeed: partim vix steti, T.: Securus, cadat an stet fabula, H.— To take part, take sides, stand: contra civium perditorum dementiam a bonorum causā: a mendacio contra verum: cum Hannibale, L.: pro meā patriā, L.: vobiscum adversus barbaros, N.: pro signis, O.: pro meliore causā, Cu.: Iuppiter hac stat, stands at your side, stands by you, V.: unde ius stabat, ei (populo) victoriam dedit, on whose side, L.; cf. in Darei partibus, Cu.—Of price, with abl. of price, to stand in, come to, cost: haud scio an magno detrimento certamen staturum fuerit, L.: Polybius scribit, centum talentis eam rem Achaeis stetisse, cost the Achaeans, L.: sit argumento tibi gratis stare navem: magno stat magna potentia nobis, O.
    * * *
    stare, steti, status V
    stand, stand still, stand firm; remain, rest

    Latin-English dictionary > stō

  • 19 immobilis

    immobilis, immobile ADJ
    immovable; immobile; fixed/unalterable; unmoving/motionless/unchanging; unwieldy/cumbersome; imperturable/emotionally unmoved; steadfast; slow to act

    Latin-English dictionary > immobilis

  • 20 immotus

    immota, immotum ADJ
    unmoved, unchanged; immovable; inflexible

    Latin-English dictionary > immotus

См. также в других словарях:

  • Immovable — Im*mov a*ble, a. 1. Incapable of being moved; firmly fixed; fast; used of material things; as, an immovable foundation. [1913 Webster] Immovable, infixed, and frozen round. Milton. [1913 Webster] 2. Steadfast; fixed; unalterable; unchangeable;… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • immovable — im·mov·able 1 /im mü və bəl/ adj: incapable of being moved see also immovable property at property immovable 2 n: an item of immovable property (as land, standing timber, or a building) a manufactured home placed up …   Law dictionary

  • immovable — im‧mov‧a‧ble [ɪˈmuːvəbl] also immoveable PROPERTY adjective something immovable cannot be moved or changed: • Tax will be levied on the worth of immovable property (= buildings etc ) . * …   Financial and business terms

  • immovable — [i mo͞ov′ə bəl] adj. [ME immouable] 1. that cannot be moved; firmly fixed; not capable of movement 2. not moving; immobile; motionless; stationary 3. that cannot be changed; unyielding; steadfast 4. unemotional; impassive n. [pl.] Law immovable… …   English World dictionary

  • Immovable — Im*mov a*ble, n. 1. That which can not be moved. [1913 Webster] 2. pl. (Civil Law) Lands and things adherent thereto by nature, as trees; by the hand of man, as buildings and their accessories; by their destination, as seeds, plants, manure,… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • immovable — (adj.) late 14c., literal and figurative, from assimilated form of IN (Cf. in ) (1) not, opposite of + MOVABLE (Cf. movable). Related: Immovably …   Etymology dictionary

  • immovable — immovable, immobile, immotive mean incapable of moving or being moved. Except for this denial of power, the terms otherwise carry the implications and connotations of the affirmative words as discriminated at MOVABLE. Antonyms: movable …   New Dictionary of Synonyms

  • immovable — is spelt without an e in the middle, and the usual meaning is ‘unyielding, unwilling to change one s mind’ …   Modern English usage

  • immovable — [adj] fixed, stubborn adamant, constant, dead set on*, dug in, fast, firm, hard nosed, immobile, immotile, immutable, impassive, inflexible, intransigent, locked in*, motionless, obdurate, quiescent, resolute, rooted, secure, set, set in… …   New thesaurus

  • immovable — (also immoveable) ► ADJECTIVE 1) not able to be moved or changed. 2) Law (of property) consisting of land, buildings, or other permanent items. DERIVATIVES immovability noun immovably adverb …   English terms dictionary

  • immovable — immovability, immovableness, n. immovably, adv. /i mooh veuh beuhl/, adj. 1. incapable of being moved; fixed; stationary. 2. incapable of being influenced by feeling; emotionless: an immovable heart; an immovable tyrant. 3. incapable of being… …   Universalium

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»