Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

sorrow

  • 1 lūctuōsus

        lūctuōsus adj. with comp. and sup.    [luctus], full of sorrow, causing sorrow, sorrowful, lamentable, mournful: victoria, S.: nox meis omnibus: luctuosum est tradi alteri, luctuosius inimico: luctuosissimum exitium patriae: arma, H.— Feeling sorrow, sorrowful, sad: Hesperia, H.
    * * *
    luctuosa, luctuosum ADJ
    mournful; grievous

    Latin-English dictionary > lūctuōsus

  • 2 lūctus

        lūctus ūs, m    [LVG-], sorrow, mourning, grief, affliction, distress, lamentation: filio luctum paras, T.: cum maerore et luctu vitam exigunt, S.: suum luctum patris lacrimis augere: tantus luctus excepit (multitudinem), ut, etc., Cs.: luctus suus vestis mutatione declarandus: muliebris, H.: luctum inportare sibi, Ph.: dare animum in luctūs, O.: multis in luctibus senescere, Iu.— Signs of sorrow, mourning, mourning apparel, weeds: erat in luctu senatus: diebus triginta luctus est finitus, L.— A source of grief, affliction: levior, O.: luctūs suos tradit, O.—Person., Grief, V.
    * * *
    grief, sorrow, lamentation, mourning; cause of grief

    Latin-English dictionary > lūctus

  • 3 trīstis

        trīstis e, adj. with comp. and sup.    [2 TER-], sad, sorrowful, mournful, dejected, melancholy, gloomy, downcast, disconsolate: quaerere ex te, quid tristis esses: tristis, demissus: tristīs adfatus amicos, H.: Sequanos tristīs, capite demisso, terram intueri, Cs.: tristis erat et me maestum videbat, Cu.— Gloomy, peevish, morose, sullen, illhumored: Navita (Charon), V.: dii, H.— Stern, harsh, severe: iudex: cum tristibus severe vivere. —Of things, bringing sorrow, melancholy, saddening, unhappy, sad, dismal, gloomy: ut tuum laetissimum diem cum tristissimo meo conferam: tristia ad recordationem exempla, L.: tristissuma exta: tristissimi exsili solacium, L.: Kalendae, H.: clades, H.: morbus, V.: ius sepulcri, O.: pars subiere feretro, Triste ministerium, V.: tristique palus inamabilis undā, V.—As subst n., a sad thing, pest, bane, sorrow: Triste lupus stabulis, V.: interdum miscentur tristia laetis, O.: nune ego mitibus Mutare quaero tristia, H.—Of taste, harsh, disagreeable, bitter: suci, V.: absinthia, O.—Of smell, offensive, foul: anhelitus oris, O.— Expressing sorrow, gloomy, sad, melancholy, stern, harsh: voltus tristior: Tristis severitas inest in voltu, T.: vita tristior: sermo (opp. iocosus), H.: tua tristia iussa, V.: sententia, O.: responsum, L.
    * * *
    tristis, triste ADJ
    sad, sorrowful; gloomy

    Latin-English dictionary > trīstis

  • 4 lamentabilis

    lāmentābĭlis, e, adj. [lamentor], mournful, lamentable (class.).
    A.
    Full of sorrow, expressing sorrow:

    afflictus et jacens, et lamentabili voce deplorans,

    Cic. Tusc. 2, 13, 32:

    carmen,

    Stat. S. 5, 3, 1.—
    B.
    Causing sorrow, deplorable:

    funera sumptuosa et lamentabilia,

    Cic. Leg. 2, 25, 64:

    regnum,

    Verg. A. 2, 4:

    tributum,

    Ov. M. 8, 263.

    Lewis & Short latin dictionary > lamentabilis

  • 5 luctuosus

    luctŭōsus, a, um, adj. [luctus], full of sorrow.
    I.
    Causing sorrow, sorrowful, lamentable, doleful, mournful:

    o diem illum rei publicae luctuosum,

    Cic. Sest. 12, 27:

    fuit hoc luctuosum suis, acerbum patriae,

    id. de Or. 3, 2, 8:

    misera tempora et luctuosa,

    id. Fam. 5, 14, 1:

    luctuosum est tradi alteri luctuosius inimico,

    id. Quint. 31, 95:

    luctuosissimum exitium patriae,

    id. Sull. 33, 11:

    luctuosae preces,

    id. Att. 3, 19, 2:

    illud luctuosum, quod Julius Avitus decessit, dum ex praetura redit,

    Plin. Ep. 5, 21, 3.—
    II.
    Feeling sorrow, sorrowful, sad:

    Dii multa dederunt Hesperiae luctuosae mala,

    Hor. C. 3, 6, 7.—Hence, adv.: luctŭōsē, dolefully, mournfully:

    luctuose canere,

    Varr. L. L. 5, § 76 Müll.:

    illud autem quam luctuose ridiculum est,

    Aug. de Op. Monach. 32, § 42.— Comp.:

    imperatores vestri luctuosius nobis prope, quam vobis perierunt,

    Liv. 28, 39, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > luctuosus

  • 6 dolenter

        dolenter adv. with comp.    [dolens], painfully, with pain, with sorrow: hoc dicere: dolentius deplorari.
    * * *
    dolentius, dolentissime ADV
    with sorrow; with pain, painfully (L+S)

    Latin-English dictionary > dolenter

  • 7 dolor

        dolor ōris, m    [DAL-], pain, smart, ache, suffering, anguish: Laborat e dolore, T.: differor doloribus, T.: corporis: cum dolore emori: de corpore fugit, V. — Distress, grief, tribulation, affliction, sorrow, pain, woe, anguish, trouble, vexation, mortification, chagrin: (est) aegritudo crucians: animi: dolorem ferre moderate: dolore prohibeor pronuntiare, Cs.: magnis doloribus liberatus: premit altum corde dolorem, V.: finire dolores, the torments of love, H.: speciem doloris voltu ferre, Ta.: Est iactura dolori Omnibus, O.: magno esse Germanis dolori Ariovisti mortem, Cs.— Indignation, wrath, animosity, anger, resentment: suum dolorem condonare, Cs.: veniam iusto dolori date: ingenuus: dolor quod suaserit, H.: repulsae, on account of, Cs.: iniuriae, L.: coniugis amissae, O. —Fig., a grief, object of grief: Tu dolor es facinusque meum, O.—In rhet., feeling, pathos.
    * * *
    pain, anguish, grief, sorrow, suffering; resentment, indignation

    Latin-English dictionary > dolor

  • 8 maeror

        maeror (not moer-), ōris, m    [MIS-], a mourning, sadness, grief, sorrow, lamentation: maeror (est) aegritudo flebilis: gravis, H.: funeris: in maerorest, T.: iacet in maerore: nec loqui prae maerore posse: deponere maerorem: perpetuo maerore senescere, Iu.: mihi maerores (dabo), Enn. ap. C.: maerores, qui exedunt animos.
    * * *
    grief, sorrow, sadness; mourning

    Latin-English dictionary > maeror

  • 9 Luctus

    luctus, ūs ( gen. lucti, Att. ap. Non. 485, 30 and 32), m. [lugeo], sorrow, mourning, grief, affliction, distress, lamentation, esp. over the loss of something dear to one.
    I.
    Lit.:

    filius luctu perditus,

    Cic. Rosc. Am. 8, 23:

    orat, ne suum luctum patris lacrimis augeatis,

    id. Fl. 42, 106:

    in sordibus, lamentis, luctuque jacuisti,

    id. Pis. 36, 89:

    afflictus et confectus luctu,

    id. Att. 3, 8, 4:

    re cognitā tantus luctus excepit, ut, etc.,

    Caes. B. C. 2, 7:

    luctu atque caede omnia complentur,

    Sall. J. 97:

    furere luctu filii,

    Cic. de Or. 2, 46, 193:

    in maximos luctus incidere,

    id. Off. 1, 10, 32:

    luctum alicui importare,

    Phaedr. 1, 28, 6:

    dare animum in luctus,

    Ov. M. 2, 384:

    luctus aliquando ridicula fuerit imitatio,

    Quint. 6, 2, 26:

    multis in luctibus, inque perpetuo maerore senescere,

    Juv. 10, 244.—
    II.
    Transf.
    A.
    The external signs of sorrow in one's dress and gestures, mourning, mourning apparel, weeds (usually worn by the bereaved, and also by accused persons):

    erat in luctu senatus, squalebat civitas, publico consilio mutatā veste,

    Cic. Sest. 14, 32:

    omnia discessu meo plena luctūs et maeroris fuerunt,

    id. ib. 60, 128:

    senatusconsulto diebus triginta luctus est finitus,

    Liv. 22, 56:

    Plancina luctum amissae sororis tum primum laeto cultu mutavit,

    Tac. A. 2, 75: minuitur populo luctus aedis dedicatione... privatis autem, cum liberi nati sunt, etc., [p. 1082] Fest. s. v. minuitur, p. 154 Müll.—
    B.
    A source of grief:

    tu non inventa repertā Luctus eras levior,

    Ov. M. 1, 655; cf.:

    et luctum et curam effugies,

    Juv. 14, 157.—
    C.
    Personified: Luctus, the god of grief:

    primisque in faucibus Orci Luctus et ultrices posuere cubilia Curae,

    Verg. A. 6, 274; Sil. 13, 581; Stat. Th. 3, 126.

    Lewis & Short latin dictionary > Luctus

  • 10 luctus

    luctus, ūs ( gen. lucti, Att. ap. Non. 485, 30 and 32), m. [lugeo], sorrow, mourning, grief, affliction, distress, lamentation, esp. over the loss of something dear to one.
    I.
    Lit.:

    filius luctu perditus,

    Cic. Rosc. Am. 8, 23:

    orat, ne suum luctum patris lacrimis augeatis,

    id. Fl. 42, 106:

    in sordibus, lamentis, luctuque jacuisti,

    id. Pis. 36, 89:

    afflictus et confectus luctu,

    id. Att. 3, 8, 4:

    re cognitā tantus luctus excepit, ut, etc.,

    Caes. B. C. 2, 7:

    luctu atque caede omnia complentur,

    Sall. J. 97:

    furere luctu filii,

    Cic. de Or. 2, 46, 193:

    in maximos luctus incidere,

    id. Off. 1, 10, 32:

    luctum alicui importare,

    Phaedr. 1, 28, 6:

    dare animum in luctus,

    Ov. M. 2, 384:

    luctus aliquando ridicula fuerit imitatio,

    Quint. 6, 2, 26:

    multis in luctibus, inque perpetuo maerore senescere,

    Juv. 10, 244.—
    II.
    Transf.
    A.
    The external signs of sorrow in one's dress and gestures, mourning, mourning apparel, weeds (usually worn by the bereaved, and also by accused persons):

    erat in luctu senatus, squalebat civitas, publico consilio mutatā veste,

    Cic. Sest. 14, 32:

    omnia discessu meo plena luctūs et maeroris fuerunt,

    id. ib. 60, 128:

    senatusconsulto diebus triginta luctus est finitus,

    Liv. 22, 56:

    Plancina luctum amissae sororis tum primum laeto cultu mutavit,

    Tac. A. 2, 75: minuitur populo luctus aedis dedicatione... privatis autem, cum liberi nati sunt, etc., [p. 1082] Fest. s. v. minuitur, p. 154 Müll.—
    B.
    A source of grief:

    tu non inventa repertā Luctus eras levior,

    Ov. M. 1, 655; cf.:

    et luctum et curam effugies,

    Juv. 14, 157.—
    C.
    Personified: Luctus, the god of grief:

    primisque in faucibus Orci Luctus et ultrices posuere cubilia Curae,

    Verg. A. 6, 274; Sil. 13, 581; Stat. Th. 3, 126.

    Lewis & Short latin dictionary > luctus

  • 11 acerbē

        acerbē adv. with comp. and sup.    [acerbus], bitterly.—Only fig., act., harshly, severely, cruelly, sharply, inimically: diripere bona: cogi in senatum: acerbius in alqm invehi: acerbissime dicere, Cs. — Pass, painfully, grievously, with sorrow: acerbe ferebam, si, etc.: tuli acerbe me adduci, etc.: acerbius inopiam ferre, too severely, Cs.
    * * *
    acerbius, acerbissime ADV
    stridently, with harsh sound; cruelly, harshly; with pain/severity; premature

    Latin-English dictionary > acerbē

  • 12 acerbitās

        acerbitās ātis, f    [acerbus], bitterness, harshness, sourness: fructūs magnā acerbitate permixtos ferre, i. e. public rewards bringing also bitter trials. — Fig., harshness, bitterness, rigor, severity, hostility, hatred: severitatem in senectute probo, acerbitatem nullo modo: patria, L.: virus acerbitatis, the poison of malice: nomen vestrum odio atque acerbitati futurum, an object of bitter hatred. —Plur., grief, sorrow, pain, anguish, affliction: lacrimas in meis acerbitatibus effudisti: omnīs acerbitates perferre, Cs.
    * * *
    harshness, severity; bitterness, sourness, ill feeling; anguish, hardship

    Latin-English dictionary > acerbitās

  • 13 adimō

        adimō ēmī, ēmptus, ere    [ad + emo], to take away, take from, deprive of: Multa ferunt anni commoda, Multa recedentes adimunt, H.: metum, T.: adimere aegritudinem hominibus, to free men from sorrow, T.: qui das adimisque dolores, H.: alcui civitatem, to deprive of civil rights: a Syracusanis quae ille dies reliquerat: Quid Caecilio dabit Romanus ademptum Vergilio? i. e. grant to Caecilius, yet deny to Vergil, H.: Qui adimunt diviti, rob, T.: adimam cantare severis, will forbid to write verses, H. — Of persons, to snatch away, carry off: hanc mihi adimet nemo, T.: puellas adimis leto, from death, H.: ademptus, dead, H.
    * * *
    adimere, ademi, ademptus V TRANS
    withdraw, take away, carry off; castrate; deprive, steal, seize; annul; rescue

    Latin-English dictionary > adimō

  • 14 aegrimōnia

        aegrimōnia ae, f    [aeger], anxiety, trouble, C., H.
    * * *
    sorrow, anxiety, melancholy, grief, mental distress/anguish

    Latin-English dictionary > aegrimōnia

  • 15 aegritūdō

        aegritūdō dinis, f    [aeger], sickness, grief, affliction, melancholy: in animo: ira et aegritudo permixta, S.: acrior: lenior.
    * * *
    sickness, disease, grief, sorrow; affliction, anxiety; melancholy

    Latin-English dictionary > aegritūdō

  • 16 condolēscō

        condolēscō luī, —, ēre, inch n.    [com- + doleo], to feel severe pain, suffer much, be in distress, ache: latus ei condoluisse: pes: caput, Tb.: temptatum frigore corpus, H.
    * * *
    condolescere, condolui, - V INTRANS
    be painful, ache; feel grief/sorrow; grieve

    Latin-English dictionary > condolēscō

  • 17 cūra

        cūra ae, f    [CAV-], trouble, care, attention, pains, industry, diligence, exertion: magnā cum curā tueri, Cs.: in aliquā re curam ponere: consulum in re p. custodiendā: saucios cum curā reficere, S.: cura adiuvat (formam), art sets off, O.: lentis, culture, V.: boum, rearing, V.: eo maiore curā illam (rem p.) administrari, S.: in re unā consumere curam, H.: sive cura illud sive inquisitio erat, friendly interest, Ta.: Curaque finitimos vincere maior erat, more pressing business, O.: nec sit mihi cura mederi, nor let me try, V.: vos curis solvi ceteris, T.: difficilis rerum alienarum, management: bonarum rerum, attention to, S.: deorum, service, L.: Caesaris, H.: peculi, V.: de publicā re et privatā: tamquam de Samnitibus curam agerent, as if the business in hand were, etc., L.: non tam pro Aetolis cura erat, quam ne, etc., L.—In dat predicat.: Curae (alcui) esse, to be an object of (one's) care, to take care of, attend to, bestow pains upon: pollicitus est, sibi eam rem curae futuram, should be his business, Cs.: rati sese dis curae esse, S.: nullius salus curae pluribus fuit: Quin id erat curae, that is just how I was occupied, H.: dumque amor est curae, O.: magis vis morbi curae erat, L.: Caesari de augendā meā dignitate curae fore: de ceteris senatui curae fore, S.: petitionem suam curae habere, S.: curae sibi habere certiorem facere Atticum, etc., N.—Administration, charge, oversight, command, office: rerum p. minime cupiunda, S.: navium, Ta.: legionis armandae, Ta.: tempora curarum remissionumque divisa, Ta.—Poet., a guardian, overseer: fidelis harae, i. e. the swine-herd Eumaeus, O.—Study, reflection: animus cum his habitans curis: cura et meditatio, Ta.—A result of study, work: recens, O.: inedita, O.: quorum in manūs cura nostra venerit, Ta.—A means of healing, remedy: doloris: Illa fuit lacrimis ultima cura meis (of sleep), Pr.—Anxiety, solicitude, concern, disquiet, trouble, grief, sorrow: maxima: gravissima: cottidianā curā angere animum, T.: curae metūsque: neque curae neque gaudio locum esse, S.: gravi saucia curā, V.: edaces, H.: de coniuge, O.: quam pro me curam geris, V.: curae, quae animum divorse trahunt, T.—The care of love, anxiety of love, love: iuvenum curas referre, H.: curā removente soporem, O.—A loved object, mistress: tua cura, Lycoris, V.: iuvenum, H.: Veneris iustissima, worthiest, V.: tua cura, palumbes, V.—Person., Care, H.: Curae, Cares, Anxieties, V.
    * * *
    concern, worry, anxiety, trouble; attention, care, pains, zeal; cure, treatment; office/task/responsibility/post; administration, supervision; command (army)

    Latin-English dictionary > cūra

  • 18 cūriō

        cūriō ōnis, m    [curia], the priest of a curia: maximus, over all the curiae, L.
    * * *
    I
    (gen.), curionis ADJ
    lean, emaciated; wasted by sorrow
    II
    priest presiding over a curia; crier/herald

    Latin-English dictionary > cūriō

  • 19 doleō

        doleō uī, itūrus, ēre    [DAL-], to feel pain, suffer, be in pain, ache: facere quod tuo viro oculi doleant, T.: pes oculi dolent: Auriculae sorde dolentes, H.— To grieve, deplore, lament, be sorry, be afflicted, be hurt, take offence: nescis quam doleam, T.: dolent gaudentque, V.: pro gloriā imperi, S.: O numquam dolituri, incapable of feeling, V.: causa dolendi, the smart, O.: id factum: trīs exercitūs interfectos: Dionis mortem: Quid dolens? V.: Quaerere quod doleam, a grievance, O.: se a suis superari: liberos abstractos, Cs.: me victam, V.: vinci, H.: rebus contrariis: clade acceptā, L.: nostro dolore, V.: in volnere: in amore, Pr.: pro gloriā imperi, S.: de Hortensio: rapto de fratre, H.: ex commutatione rerum, Cs.: ex me: quod beneficium sibi extorqueretur, Cs.: doliturus, si placeant spe deterius nostrā, H.—Of things, to qive pain, afflict: Ut hoc tibi doleret, ut mihi dolet, T.: nihil cuiquam doluit.— Impers, it pains, gives sorrow, one is grieved: tibi quia super est dolet, T.: si egebis, tibi dolebit, Caec. ap. C.: dolet dictum (esse) adulescenti, etc., T.—Prov.: cui dolet meminit, the burned child dreads the fire.
    * * *
    dolere, dolui, dolitus V
    hurt; feel/suffer pain; grieve; be afflicted/pained/sorry; cause pain/grief

    Latin-English dictionary > doleō

  • 20 gemitus

        gemitus ūs, m    [gemo], a sighing, sigh, groan, lamentation, complaint: ut urbe totā gemitus fieret: civium gemitu commoveri: clamor permixtus gemitu, S.: Gemitūs abstine, T.: extremos ciet gemitūs, V.: ad gemitūs volnerum, L.— Pain, sorrow: Danai gemitu atque irā conlecti, V.—Of things, a groan, hoarse sound: gemitum dedere cavernae, V.: dat tellus gemitum, V.
    * * *
    groan, sigh; roaring

    Latin-English dictionary > gemitus

См. также в других словарях:

  • sorrow — n Sorrow, grief, heartache, heartbreak, anguish, woe, regret, though not close synonyms, share the idea of distress of mind. Sorrow is the most general term, implying a sense of loss or of guilt {when you depart from me, sorrow abides and… …   New Dictionary of Synonyms

  • Sorrow — is the name of: * Several songs: ** Sorrow (Pink Floyd song), a 1987 song by Pink Floyd from their album A Momentary Lapse of Reason ** Sorrow (Box Car Racer song) 9th track on Box Car Racer s self titled album (2002). Box Car Racer ** Sorrow… …   Wikipedia

  • Sorrow — puede referirse a: Sorrow, sencillo de Bad Religion. Sorrow, canción de Flyleaf. Sorrow, canción de Pink Floyd. Esta página de desambiguación cataloga artículos relacionados con el mismo título. Si llegaste aquí a través de …   Wikipedia Español

  • Sorrow — Sor row, n. [OE. sorwe, sorewe, sor?e, AS. sorg, sorh; akin to D. zorg care, anxiety, OS. sorga, OHG. sorga, soraga, suorga, G. sorge, Icel., Sw., & Dan. sorg, Goth. sa[ u]rga; of unknown origin.] The uneasiness or pain of mind which is produced… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Sorrow — Sor row, v. i. [imp. & p. p. {Sorrowed}; p. pr. & vb. n. {Sorrowing}.] [OE. sorowen, sorwen, sorhen, AS. sorgian; akin to Goth. sa[ u]rgan. See {Sorrow}, n.] To feel pain of mind in consequence of evil experienced, feared, or done; to grieve; to… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • sorrow — ► NOUN 1) deep distress caused by loss or disappointment. 2) a cause of sorrow. ► VERB ▪ feel sorrow. ORIGIN Old English …   English terms dictionary

  • sorrow — [sär′ō, sôr′ō] n. [ME sorwe < OE sorg, akin to Ger sorge < IE base * swergh , to worry, be ill > Sans sūrkṣati, he worries about, Lith sergù, to be sick] 1. mental suffering caused by loss, disappointment, etc.; sadness, grief, or regret …   English World dictionary

  • Sorrow — Chanson par Pink Floyd extrait de l’album A Momentary Lapse of Reason Pays  Royaume Uni …   Wikipédia en Français

  • sorrow — [n] extreme upset, grief affliction, agony, anguish, bad news*, big trouble*, blow, blues*, care, catastrophe, dejection, depression, distress, dolor, grieving, hardship, heartache, heartbreak, lamenting, melancholy, misery, misfortune, mourning …   New thesaurus

  • sorrow — index distress (anguish), pain, plaint, remorse, tragedy Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • sorrow — (n.) O.E. sorg grief, regret, trouble, care, from P.Gmc. *surgo (Cf. O.S. sorga, O.N. sorg, M.Du. sorghe, Du. zorg, O.H.G. soraga, Ger. sorge, Goth. saurga), perhaps from PIE *swergh (Cf. Skt. surksati cares for, Lith …   Etymology dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»