-
1 inr
inr-. For words beginning thus, v. irr-. -
2 inrasus
1. 2.irrāsus ( inr-), a, um, adj. [2. inrado], unshaved, unpolished, not smooth ( poet.):aptabat dextris irrasae robora clavae,
Sil. 8, 584. -
3 inrito
1.irrīto ( inr-), āvi, ātum, 1 ( perf. subj. inritassis for inritaveris, Plaut. Am. 1, 1, 298), v. a. [cf. eris, erethô, erethizô, Curt. Gr. Etym. p. 342, ed. 4], to incite, excite, stimulate, instigate, provoke, exasperate, irritate.I.Lit.:II.inritare dictum est proprie provocare,
Non. 31, 21:si me inritassis, etc.,
Plaut. Am. 1, 1, 298; id. Stich. 2, 2, 22:ne si magis inritatus siet,
Ter. Ad. 2, 4, 18:ita sum inritatus, ut, etc.,
id. Phorm. 2, 1, 10:ut vi inritare ferroque lacessere fortissimum virum auderet,
Cic. Mil. 31, 84:virum telis,
Verg. A. 10, 644:Terra, ira irritata deorum,
id. ib. 4, 178:bello gentes,
Just. 12, 6, 16:sibi simultates,
Liv. 33, 46:aliquem ad necem alicujus,
Vell. 2, 66.— Poet.:cum fera diluvies quietos Irritat amnes,
enrages, Hor. C. 3, 29, 41:flammas,
to kindle, Ov. F. 2, 649.—In gen., to incite, move, stir up, provoke, vex, inflame:2.crabrones,
Plaut. Am. 2, 2, 75:tribunos plebis fama ea ipsa inritaverat magis ad certamen,
Liv. 6, 27:animos ad bellum,
id. 31, 5:iracundiam, Sen. de Ira, 3, 8: infantiam ad discendum,
Quint. 1, 1, 26:forma meos irritat amores,
Ov. Am. 2, 4, 9:vitia,
id. ib. 3, 4, 11:cupiditatem,
Sen. Ep. 7:suspiciones,
Tac. H. 3, 4:animos,
Hor. A. P. 180:ingenium,
Prop. 4 (5), 6, 75:naturam per se pronam ad humanitatem,
Sen. Ben. 6, 29:princeps, qui delatores non castigat, irritat,
encourages, Suet. Dom. 9:exitium,
to hasten, Tac. A. 13, 1:tussim,
to excite, make worse, Cels. 2, 1; 5, 28, 2. — Hence, irrī-tātus, a, um, P. a., excited, enraged, provoked, irritated:canem inritatam imitarier,
Plaut. Capt. 3, 1, 25:ad aliquid,
Suet. Galb. 21:in aliquid,
Sen. Ep. 97.— Comp.:ego his ejus verbis irritatior,
Gell. 15, 9, 7; 10, 9, 2; id. praef. § 20.— Adv.: irrītātē, in an irritated manner; only in comp., Amm. 22, 15, 19. -
4 inruptus
1.irruptus, ūs, m. [id.], an irruption (late Lat.), Fab. Claud. Gord. Fulg. Aet. Mund. 11, p. 141.2. 3. -
5 irrasus
1. 2.irrāsus ( inr-), a, um, adj. [2. inrado], unshaved, unpolished, not smooth ( poet.):aptabat dextris irrasae robora clavae,
Sil. 8, 584. -
6 irrito
1.irrīto ( inr-), āvi, ātum, 1 ( perf. subj. inritassis for inritaveris, Plaut. Am. 1, 1, 298), v. a. [cf. eris, erethô, erethizô, Curt. Gr. Etym. p. 342, ed. 4], to incite, excite, stimulate, instigate, provoke, exasperate, irritate.I.Lit.:II.inritare dictum est proprie provocare,
Non. 31, 21:si me inritassis, etc.,
Plaut. Am. 1, 1, 298; id. Stich. 2, 2, 22:ne si magis inritatus siet,
Ter. Ad. 2, 4, 18:ita sum inritatus, ut, etc.,
id. Phorm. 2, 1, 10:ut vi inritare ferroque lacessere fortissimum virum auderet,
Cic. Mil. 31, 84:virum telis,
Verg. A. 10, 644:Terra, ira irritata deorum,
id. ib. 4, 178:bello gentes,
Just. 12, 6, 16:sibi simultates,
Liv. 33, 46:aliquem ad necem alicujus,
Vell. 2, 66.— Poet.:cum fera diluvies quietos Irritat amnes,
enrages, Hor. C. 3, 29, 41:flammas,
to kindle, Ov. F. 2, 649.—In gen., to incite, move, stir up, provoke, vex, inflame:2.crabrones,
Plaut. Am. 2, 2, 75:tribunos plebis fama ea ipsa inritaverat magis ad certamen,
Liv. 6, 27:animos ad bellum,
id. 31, 5:iracundiam, Sen. de Ira, 3, 8: infantiam ad discendum,
Quint. 1, 1, 26:forma meos irritat amores,
Ov. Am. 2, 4, 9:vitia,
id. ib. 3, 4, 11:cupiditatem,
Sen. Ep. 7:suspiciones,
Tac. H. 3, 4:animos,
Hor. A. P. 180:ingenium,
Prop. 4 (5), 6, 75:naturam per se pronam ad humanitatem,
Sen. Ben. 6, 29:princeps, qui delatores non castigat, irritat,
encourages, Suet. Dom. 9:exitium,
to hasten, Tac. A. 13, 1:tussim,
to excite, make worse, Cels. 2, 1; 5, 28, 2. — Hence, irrī-tātus, a, um, P. a., excited, enraged, provoked, irritated:canem inritatam imitarier,
Plaut. Capt. 3, 1, 25:ad aliquid,
Suet. Galb. 21:in aliquid,
Sen. Ep. 97.— Comp.:ego his ejus verbis irritatior,
Gell. 15, 9, 7; 10, 9, 2; id. praef. § 20.— Adv.: irrītātē, in an irritated manner; only in comp., Amm. 22, 15, 19. -
7 irruptus
1.irruptus, ūs, m. [id.], an irruption (late Lat.), Fab. Claud. Gord. Fulg. Aet. Mund. 11, p. 141.2. 3. -
8 irr-
irr- see inr-. -
9 abditum
ab-do, ĭdi, ĭtum, 3, v. a. [2. do].I.Lit., to put away, remove: and abdere se, to go away, betake one's self to some place:II.ex conspectu eri sui se abdiderunt,
Plaut. Ps. 4, 7, 5:pedestres copias paulum ab eo loco abditas in locis superioribus constituunt,
removed, withdrawn, Caes. B. G. 7, 79, 2; so with ab:ascensu abdito a conspectu,
Liv. 10, 14, 14:procul ardentes hinc precor abde faces,
remove, Tib. 2, 1, 82.—The terminus ad quem is usually expressed by in with acc.:abdidit se in intimam Macedoniam quo potuit longissime a castris,
Cic. Fam. 13, 29, 4; so,se in contrariam partem terrarum,
id. Mur. 41, 89: se in classem, Dolab. ap. Cic. Fam. 9, 9, 2:se in Menapios,
to depart, Caes. B. G. 6, 5, 5:In silvam Arduennam,
id. ib. 5, 3, 4:exercitum in interiora,
to uithdraw, Vell. 2, 110, 3:ea in insulam Seriphon abdita est (=ex humanā societate quasi expulsa),
banished, exiled, Tac. A. 2, 85:se in bibliothecam,
i. e. to retire to, Cic. Fam. 7, 28; cf.:se totum in litteras,
id. ib. 7, 33, 2.—Rarely with other prepositions or with local adv.: Audisne haec, Amphiaraë, sub terram abdite? Poët. (Att.?) ap. Cic. Tusc. 2, 25, 60; so with sub, Lucr. 4, 419:se rus,
Ter. Hec. 1, 2, 99:se domum,
Cic. Pis. 38, 92:se Arpinum,
id. Att. 9, 6, 1.Transf., to hide, conceal, keep secret, etc. (syn.: occulto, recondo); constr. aliquid, without or with in and abl., with other prepositions, with abl. only, or dat., with a localadv.(α).Aliquid:(β).quae partes corporis... aspectum essent deformem habiturae, eas contexit atque abdidit (natura),
Cic. Off. 1, 35, 126:amici tabellas,
id. Pis. 17, 39:lacrimas, operire luctum,
Plin. Ep. 3, 16, 6:abduntur (delphini) occultanturque incognito more,
Plin. H. N. 9, 8, 7, § 22; cf.:occultare et abdere pavorem,
Tac. H. 1, 88:pugnare cupiebant, sed retro revocanda et abdenda cupiditas erat,
Liv. 2, 45, 7; so,sensus suos penitus,
Tac. A. 1, 11:aliquid dissimulata offensione,
id. ib. 3, 64. —With in and abl.:(γ).cum se ille fugiens in scalarum tenebris abdidisset,
Cic. Mil. 15, 40; cf.:qui dispersos homines in agris et in tectis silvestribus abditos... compulit unum in locum,
id. Inr. 1, 2, 2:abditi in tabernaculis,
Caes. B. G. 1, 39, 4; cf.:in silvis,
id. ib. 9, 19, 6:penitus qui in ferrost abditus aër,
Lucr. 6, 1037 al. —With other prepp.:(δ).cultrum, quem sub veste abditum habebat,
Liv. 1, 58 fin.; cf. Ov. M. 10, 715:ferrum carvo tenus hamo,
id. ib. 4, 719.—With abl.:(ε). (ζ).caput cristatā casside,
Ov. M. 8, 25:corpus corneā domo,
Phaedr. 2, 6, 5:gladium sinu,
Tac. A. 5, 7:latet abditus agro,
Hor. Ep. 1, 1, 5:hunc (equum) abde domo,
Verg. G. 3, 96:ita se litteris abdiderunt, at, etc.,
Cic. Arch. 6, 12; v. Halm ad h. l.—With local adv.:II.corpus humi,
Flor. 4, 12, 38.—Hence, abditus, a, um, P. a., hidden, concealed, secreted, secret (syn.: reconditus, abscontlitus, occultus, retrusus): sub terram abditi, Att. ap. Cic. Tusc. 2, 25, 60:vis abdita quaedum,
Lucr. 5, 1233:res occultae et penitus abditae,
Cic. N. D. 1, 19:sunt innumerabiles de his rebus libri neque abditi neque obscuri,
id. de Or. 2, 20, 84: haec esse penitus in mediā philosophiā;retrusa atque abdita,
id. ib. 1, 19, 87 al.: oppida, remote, Cod. Th. 15, 1, 14. — Comp. abditior, Aug. Conf. 5, 5; 10, 10. —Sup. abditissimus, Aug. Enchir. c. 16. — -
10 abdo
ab-do, ĭdi, ĭtum, 3, v. a. [2. do].I.Lit., to put away, remove: and abdere se, to go away, betake one's self to some place:II.ex conspectu eri sui se abdiderunt,
Plaut. Ps. 4, 7, 5:pedestres copias paulum ab eo loco abditas in locis superioribus constituunt,
removed, withdrawn, Caes. B. G. 7, 79, 2; so with ab:ascensu abdito a conspectu,
Liv. 10, 14, 14:procul ardentes hinc precor abde faces,
remove, Tib. 2, 1, 82.—The terminus ad quem is usually expressed by in with acc.:abdidit se in intimam Macedoniam quo potuit longissime a castris,
Cic. Fam. 13, 29, 4; so,se in contrariam partem terrarum,
id. Mur. 41, 89: se in classem, Dolab. ap. Cic. Fam. 9, 9, 2:se in Menapios,
to depart, Caes. B. G. 6, 5, 5:In silvam Arduennam,
id. ib. 5, 3, 4:exercitum in interiora,
to uithdraw, Vell. 2, 110, 3:ea in insulam Seriphon abdita est (=ex humanā societate quasi expulsa),
banished, exiled, Tac. A. 2, 85:se in bibliothecam,
i. e. to retire to, Cic. Fam. 7, 28; cf.:se totum in litteras,
id. ib. 7, 33, 2.—Rarely with other prepositions or with local adv.: Audisne haec, Amphiaraë, sub terram abdite? Poët. (Att.?) ap. Cic. Tusc. 2, 25, 60; so with sub, Lucr. 4, 419:se rus,
Ter. Hec. 1, 2, 99:se domum,
Cic. Pis. 38, 92:se Arpinum,
id. Att. 9, 6, 1.Transf., to hide, conceal, keep secret, etc. (syn.: occulto, recondo); constr. aliquid, without or with in and abl., with other prepositions, with abl. only, or dat., with a localadv.(α).Aliquid:(β).quae partes corporis... aspectum essent deformem habiturae, eas contexit atque abdidit (natura),
Cic. Off. 1, 35, 126:amici tabellas,
id. Pis. 17, 39:lacrimas, operire luctum,
Plin. Ep. 3, 16, 6:abduntur (delphini) occultanturque incognito more,
Plin. H. N. 9, 8, 7, § 22; cf.:occultare et abdere pavorem,
Tac. H. 1, 88:pugnare cupiebant, sed retro revocanda et abdenda cupiditas erat,
Liv. 2, 45, 7; so,sensus suos penitus,
Tac. A. 1, 11:aliquid dissimulata offensione,
id. ib. 3, 64. —With in and abl.:(γ).cum se ille fugiens in scalarum tenebris abdidisset,
Cic. Mil. 15, 40; cf.:qui dispersos homines in agris et in tectis silvestribus abditos... compulit unum in locum,
id. Inr. 1, 2, 2:abditi in tabernaculis,
Caes. B. G. 1, 39, 4; cf.:in silvis,
id. ib. 9, 19, 6:penitus qui in ferrost abditus aër,
Lucr. 6, 1037 al. —With other prepp.:(δ).cultrum, quem sub veste abditum habebat,
Liv. 1, 58 fin.; cf. Ov. M. 10, 715:ferrum carvo tenus hamo,
id. ib. 4, 719.—With abl.:(ε). (ζ).caput cristatā casside,
Ov. M. 8, 25:corpus corneā domo,
Phaedr. 2, 6, 5:gladium sinu,
Tac. A. 5, 7:latet abditus agro,
Hor. Ep. 1, 1, 5:hunc (equum) abde domo,
Verg. G. 3, 96:ita se litteris abdiderunt, at, etc.,
Cic. Arch. 6, 12; v. Halm ad h. l.—With local adv.:II.corpus humi,
Flor. 4, 12, 38.—Hence, abditus, a, um, P. a., hidden, concealed, secreted, secret (syn.: reconditus, abscontlitus, occultus, retrusus): sub terram abditi, Att. ap. Cic. Tusc. 2, 25, 60:vis abdita quaedum,
Lucr. 5, 1233:res occultae et penitus abditae,
Cic. N. D. 1, 19:sunt innumerabiles de his rebus libri neque abditi neque obscuri,
id. de Or. 2, 20, 84: haec esse penitus in mediā philosophiā;retrusa atque abdita,
id. ib. 1, 19, 87 al.: oppida, remote, Cod. Th. 15, 1, 14. — Comp. abditior, Aug. Conf. 5, 5; 10, 10. —Sup. abditissimus, Aug. Enchir. c. 16. — -
11 inradio
irrădĭo ( inr-), āre, v. a. and n. [1. inradio], to illumine, irradiate; to beam forth, cast forth rays ( poet. and post-class.).I.Act.A.Lit.:B.hoc undique gemmae irradiant,
Stat. Th. 6, 64.—Trop.:II.artes Romanis floribus,
Claud. Cons. Mall. Theod. 84.— -
12 inrationabilis
irrătĭōnābĭlis ( inr-), e, adj., without reason, irrational (post-class.; not in Quint., v. Spald. ad Quint. 2, 16, 16):error,
App. Dogm. Plat. p. 21:motus,
Amm. 31, 12, 15.— Of musical intervals, = logica, proportional, harmonic:irrationabilia (sunt) quibus non subest ratio,
Mart. Cap. 9, § 949.— Subst.: irrătĭōnābĭlĭa, ĭum, n., unreasoning creatures, Lact. 2, 2, 17.— Adv.: irrătĭōnābĭlĭter, irrationally, Amm. 19, 10, 1; Tert. Poen. 2; Cael. Aur. Acut. 2, 37, 199. -
13 inrationabilitas
irrătĭōnābĭlĭtas ( inr-), ātis, f. [irrationabilis], irrationality, App. Trism. p. 92, 1. -
14 inrationalis
irrătĭōnālis ( inr-), e, adj. [2. in-rationalis], without reason, irrational (postAug.):animal,
Quint. 7, 3, 3; 24; Sen. Ep. [p. 1001] 113, 17; 118, 14;124, 23: usus,
mechanical exercises, Quint. 10, 7, 11:anima,
Tert. Poen. 12.— Subst.: irrătĭōnālĭa, ĭum, n. plur., things or creatures without reason:de irrationalibus,
Quint. 8, 6, 13.— Adv.: irră-tĭōnālĭter, irrationally, Tert. adv. Marc. 2, 6 al. -
15 inraucesco
irraucesco ( inr-), rausi, ĕre, v. inch. n. [1. in-raucus], to become hoarse:si paulum irrauserit,
Cic. de Or. 1, 61, 259. -
16 inrecogitatio
irrĕcōgĭtātĭo ( inr-), ōnis, f. [2. inrecogitatio], inconsiderateness, thoughtlessness (eccl. Lat.), Tert. Exhortat. ad Cast. 4. -
17 inrecordabilis
irrĕcordābĭlis ( inr-), e, adj. [2. inrecordabilis], not to be remembered (postclass.):oblitteratio,
Arn. 2, 62. -
18 inrecuperabilis
irrĕcŭpĕrābĭlis ( inr-), e, adj. [2. inrecupero], irrecoverable, irreparable, unalterable (eccl. Lat.), Tert. Pud. 14. -
19 inrecusabilis
irrĕcūsābĭlis ( inr-), e, adj. [2. inrecusabilis], not to be refused (post class.):occasio,
Cod. Just. 3, 1, 13; Hier. Ep. 60, 14. —Hence, adv.: irrĕcūsābĭlĭter, without possibility of refusal, Rustic. c. Aceph. p. 1218. -
20 inredivivus
irrĕdĭvīvus ( inr-), a, um, adj. [2. inredivivus], irreparable, that cannot be restored, Cat. 17, 3.
См. также в других словарях:
INR — может означать: INR код индийской рупии по стандарту ISO 4217. INR код FAA для аэропорта Национального парка Мак Кинли близ поселения Парк Мак Кинли, баро Денали, Аляска, США. Инициаторный элемент (инициатор, Inr) часть… … Википедия
INR — véase cociente normalizado internacionalmente Protocolo de análisis [véase http://www.iqb.es/cbasica/farma/farma05/analisis/i1.htm] Diccionario ilustrado de Términos Médicos.. Alvaro Galiano. 2010. INR … Diccionario médico
INR — internationaler Währungscode für: indische Rupie. * * * INR = internationaler Währungscode für: ↑Rupie … Universal-Lexikon
INR — may refer to: International Normal Ratio *Indian Rupee, (currency code: ISO 4217) *International normalized ratio, a laboratory test measure of blood coagulation *Bureau of Intelligence and Research, of the US Department of State *Institute for… … Wikipedia
INR — ist die Abkürzung für: Indische Rupie International Normalized Ratio, Einheit zur Messung der Blutgerinnung nach weltweitem Standard Institute of National Remembrance (Institut für Nationales Gedenken), Warschau (polnisch: Instytut Pamięci… … Deutsch Wikipedia
Inr — ist die Abkürzung für Institute of National Remembrance (Institut für Nationales Gedenken), Warschau; auf polnisch: Instytut Pamięci Narodowej, IPN International Normalized Ratio, die Einheit zur Messung der Blutgerinnung nach weltweitem… … Deutsch Wikipedia
INR — son unas siglas que pueden designar: Impuesto negativo sobre la renta; Indian National Rupee, código ISO 4217 de la rupia india, moneda de la India; Institut national de radiodiffusion, predecesor de la RTBF; International normalized ratio, una… … Wikipedia Español
INR — (International Normalized Ratio) system that the World Health Organization and the International Committee on Thrombosis and Hemostasis established to report results of blood clotting tests … English contemporary dictionary
INR — (Währungscode für indische Rupie) … Die deutsche Rechtschreibung
INR — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Sigles d’une seule lettre Sigles de deux lettres > Sigles de trois lettres Sigles de quatre lettres … Wikipédia en Français
INR — The currency abbreviation or currency symbol for the Indian rupee (INR), the currency of India. The rupee is made up of 100 paise and is often presented with the symbol (Rs). The Indian government has decided to find a new symbol for its currency … Investment dictionary