Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

her+sins

  • 61 VIÐ

    I)
    prep. with dat. and acc.
    I. with dat.
    hann sló honum niðr v. steininum, he dashed his head against the stone;
    hús liggja v. velli, the houses lie in ruins;
    kasta sér niðr v. velli, to cast oneself down on the ground;
    er inn efri kjöptr v. himni, en inn neðri við jörðu, the upper jaw touches the heaven, the lower the earth;
    hann hjó hann upp v. garðinum, he smote him close by the fence;
    skera af sér strenginn við øxinni, to cut the string, asunder against the axe;
    2) against, towards, of direction;
    horfa v. e-m, to look towards, face;
    3) along with (hann hafði marga smiðu v. sér);
    4) with, of an instrument (jarl hljóp upp v. sverði);
    5) among;
    gengu síðan í sæti sin v. öðrum mönnum, among other men;
    6) denoting barter, exchange, against, for (geta gull v. grjóti);
    7) denoting remedy, against (hjálpa e-m v. e-u);
    8) against, denoting contest, warding off (hafa liðsafla v. e-m);
    hafa (viz. afl) v. e-m, to be one’s match;
    9) ellipt. usages;
    stinga v. fótum, to stop;
    hrífa v., to catch hold;
    risa v., to withstand;
    hvatz hann fiðr v., whatsoever he may object;
    II. with acc.
    1) by, at, close to (sníða skeggit við hökuna);
    skjöldr við skjöld, shield to shield;
    v. Sandhólaferju, at Sandholferry;
    v. veginn, by the wayside;
    v. ána, by the river;
    draga segl v. hún, to hoist the sail to the top;
    festa e-n v. meið, tré, to fasten to a pole, tree;
    binda v. fót e-s, to bind up a broken leg;
    dró upp flóka v. austr, in the east;
    2) of time, towards, at;
    v. solar-setr, at sunset;
    v. sól, with the sun, at sunrise;
    v. aptan, towards evening;
    3) at, by (vera heima v. bú sitt);
    Hrútr var v. skip um sumarit, H. stayed by his ship during the summer;
    sitja v. stýri, to sit at the rudder;
    styðja sik v. e-t, to lean on;
    ganga v. staf, to walk with a staff;
    vera v. e-t, to be present at;
    sitja v. drykk, to sit at drink;
    í sýn v. bœinn, within sight of the town;
    5) denoting company, with (bauð þeim heim vill alla sína menn);
    v. annan, þriðja, fjórða mann, being two, three, four altogether;
    6) towards (a person or thing), respecting, regarding (mildr, blíðr, góðr v. e-n);
    til gæzlu v. e-n: for keeping, watching one;
    hræddr v. e-n, afraid of one;
    7) of cause, by, at;
    falla v. högg, to fall by a stroke;
    sigla v. stjörnuljós, to sail by starlight;
    verða reiðr v. e-t, to become wroth at;
    8) as compared with, set off against (þrjóta mun okkr illsku v. þik);
    eigi minna virðr en v. konunginn, of equal worth with the king;
    9) according to, after (gera klæði v. vöxt e-s);
    v. sik, in proportion;
    hann var skapaðr allr v. sik, well shaped, symmetrical;
    vita, hvat v. sik væri, to know what was the matter;
    10) denoting means, with, by (v. þessar fortölur);
    tendra eld v. e-t, to make fire by;
    11) ellipt. usages;
    bregða við, to start;
    hann þagði v., he remained silent;
    fá v. þrjú skip, to add three ships;
    þurfa v., to need;
    bjarga, hjálpa e-u v., to help, put right;
    koma e-u við, to bring about.
    (gen. -jar, pl. -jar), f. withy, withe; collar (viðjar af gulli).
    pers. pron. dual, we two.
    * * *
    1.
    f., gen. sing. viðjar, pl. viðjar, [Dan. vidje; Engl. withy; akin is víðir, q. v.]:— a withy or with; síðan var viðin ( a withy halter) dregin á hals honum, Fms. vii. 13 (see v. l.); þarmarnir urðu at viðu (sic) sterkri, Fas. iii. 34; ef röng eða viðjar slitna, Jb. 398; var enginn saumr í, en viðjar fyrir kné, of a boat, Fms. vii. 216; höggva tré til viðja, K. Þ. K. 88; viðjar af gulli ok silfri, on a dog, Hkr. i. 136, Fas. iii. 45; tún-svín þat er hringr, knappr eða við sé í rana, Grág. ii. 232; stjórn-við, the ‘rudder-withy,’ the strap in which the paddle-like rudder moved, like the ζευκτηρίαι in Act. Apost. xxvii. 40.
    2.
    pron. pers. dual (= vit), we two (see ek C); this spelling, which is also that of the oldest vellums, answers to the mod. pronunciation, passim: in mod. usage it has quite taken the place of the old plur. vér.
    3.
    prep., also used ellipt. without its case, or simply as an adverb; við is a curtailed form of viðr, which latter form remains in a few compds, even in mod. usage, thus, viðr-eign, viðr-kenna, viðr-nefni, viðr-lífi, viðr-væri; when found singly, við is the common form in Icel.; but as in MSS. it is commonly abbreviated, v̾, the two forms are hardly distinguishable; við, however, is received as the usual form, viðr being more freq. in Norse vellums, and in some later Icel. vellums imitating the Norse spelling: [Goth. wiþra = πρός; A. S. wider; cp. Scot. wither-shins; O. H. G. widar; Germ. wieder; but Engl. with; Dan. ved; Swed. wäd]:—against, towards, etc.
    WITH DAT.
    A. Against, denoting a leaning or resting on, striking against, or the like; hann hjó hann upp við garðinum, smote him standing against the wall, Nj. 120; stinga höndum við berginu, Symb. 59; ganga við brekkunni, up-hill, against the hill, cp. Lat. adversus montem, Valla L. 212; skjóta við honum skildinum, Fms. i. 44; ljósta skildi við kesjunni, Eg. 378; hann spyrndi við svá fast … spyrna við grunni, Edda 36; kasta sér niðr við vellinum, Nj. 58; leggja e-n við velli, Boll. 344; slá honum niðr við steininum, dashed his head against the stone, Finnb. 292; hann drap hann við borðinu, Korm. 236; hjó af honum höfuð við stokkinum, Fas. ii. 285; ok lagði (þá) við stokki, Am. 73; hús liggja við velli, lie down in ruins, Fms. iii. 144; er hinn efri kjöptr við himni enn hinn neðri við jörðu, the upper jaw touching the heaven, the lower the earth, Edda 41; skera af sér strenginn við öxinni, rubbing it against the axe, Nj. 136; vóru segl hans at sjá við hafi, the sails were seen out at sea, far in the offing, Fas. ii. 403.
    II. against, towards, of direction; gapa við tunglinu, Fas. iii. 622; horfa við e-m, to look towards, face, Eg. 293; horfa baki við e-m, Hkr. iii. 384; líta við e-m, Nj. 132, Fms. i. 125, vii. 314; horfa vid landi, A.A. 24; snúa baki við e-m, Fas. i. 296; snúask við e-m, Hkr. ii. 120.
    III. along with, with, denoting company; hann hafði við sér harpara einn, Str. 57; hann hafði marga smiðu við sér, Fms. ix. 377; fór Margaðr ok Guthormr við honum, Hkr. iii. 113; at Ástríðr mundi vera við feðr sínum, i. 188; er hér ok Sigurðr við jarli, Fms. ix. 327; hann var þar upp fæddr við henni, x. 421; bjóðum vér þér við Hákoni þangat, ix. 252; ferr heim við sínum mönnum, Rd. 312; fór hann við liði sínu, Hkr. iii. 44; við hundrað skipum, Fas. i. 461; gengr síðan í sæti sín við oðrum mönnum, Fms. x. 17; bað biskup ríða við sér (= með sér), 6.
    2. with, of an instrument; jarl hljóp upp við sverði, Fms. ix. 340; sjau menn við vápnum, viii. 14; gengu tveir menn við merkjum, x. 15: the phrase, eiga, ala, geta barn við kouu, Grág., Fms. i. 113, iii. 110, Ld. 102, Eg. 31; merrin fékk við þeim hesti, Landn. 195.
    3. spec. usages; við góðum vinskap, Boll. 362; halda vináttu við föstum trúnaði, Fms. ix. 375; at þær sagnir muni vera við sannindum, true, viii. 6; at berjask við honum eðr við honum lífit láta, ix. 332; fara við herskildi … eyða land við eldi, x. 134; ausa e-t við moldu, Hkr. i. 220; skipuðu mörgum hlutum við (with, among) sínum mönnum, Fms. x. 91; gengu síðan í sæti sín við öðrum mönnum, among other men, 17; skreiðask fram við (= með) landinu, viii. 437.
    4. = ok, with, together with; Þórr við Grimni = Th. and G., Hallfred; höfuð við hjarta, head and heart, Kormak.
    B. METAPH. USAGES:
    I. denoting barter, exchange, against, for (like Gr. ἀντί); gefa gull við grjóti, Fas. iii. 45; selja við verði, Fms. i. 80; seldu mik við hleifi, Hm.; við litlu verði, Eg. 100; við fémútu, Nj. 215; meta e-t við silfri, Fms. x. 5; gefa margra manna líf við yðvarri þrályndi, iv. 194.
    2. denoting remedy, against; beiti við bit-sóttum en við bölvi rúnar, Hm. 140; hjálpa e-m við e-u, to help against, passim.
    II. against, denoting contest, warding off, withstanding; hafa afla við e-m, Lv. 43; hafa liðs-afla, liðs-kost við e-m, Ld. 372, Hkr. i. 272: ellipt., hafa (viz. afi) við e-m, to be one’s match, Lv. 109; þótti sem engi mundi hafa við þeim í vígi, Nj. 89; eg hefi ekki við þér, I cannot lift with (i. e. am no match for) thee; ábyrgjask e-t við e-u, Grág. ii. 216, 364; forða e-m við háska, Edda i. 116; halda þá við ágangi Hákonar, Fms. i. 224; varðveita e-n við e-u, Grág.; ekki hélzk við þeim, Eg. 125; rísa við e-m, Sturl. ii. 119; vera búinn, van-búinn við e-m, Ld. 324; sat hann þar við áhlaupum Dana, Fms. i. 28; vinna við sköpum, Fas. i. 199; sporna við e-u, göra við e-u, see göra, sporna; ef þat nemr við förinni, Ld. 70 (see nema A.I. 7, 8); mæla við e-u, Hkr. ii. 198; tölðu allir við förinni, Greg. 28; setja hug sinn við e-u, Fms. x. 232; kveða nei við e-u, Sturl. i. 27; drepa hendi við e-u, Hkr. ii. 164; reiðask við e-u, Nj. 182; e-m ríss hugr við e-u, Fas. i. 30; mér býðr við e-u, to loathe; sjá við e-u, to shun; varna við e-u, to beware of; vera hætt við e-u, in danger of, Ísl. ii. 262; ú-hætt við e-u, safe, Landn. 319.
    III. with verbs;liggja við e-u, to lie on the verge of; honum lá við falli, Fas. iii. 261; búið við skipbroti, Ísl. ii. 245; honum var við andhlaupi, Eg. 553; sjá, horfa, líta … við e-u, to look towards; taka við e-u, to receive; búask við e-u, to prepare for, expect, Ld. 106; verða vel, ílla, við e-u, to behave well, ill, on some occasion; komask við veðri, see veðr.
    IV. ellipt. usages; þeir snerusk þá við, turned round, facing, Nj. 245; hón drap við hendi, Lv. 38; hann laust við atgeirinum, Nj. 84.; hann stakk við forkinum, Eg. 220; hann stakk við fótum, stopped, Finnb. 300; hrífa við, to catch hold, Bs. i. 197, 423, Gísl. 125; búask við, to make oneself ready; göra við, to resist; rísa við, to withstand, Fs.; at ek bjóða við tvenn verð, Ld. 146; hvatz hinn fiðr við, whatsoever he may object, Nj. 99; taka við, to begin where another stops; þú skalt gefa mér við ( in return) verjuna, Fbr.
    WITH ACC.
    A. By, at, close to:
    I. denoting proximity; skjöldr við skjöld, shield to shield, in a row, Nj. 125; skip við skip, Ó. H. (in a verse); samnask hlutr við hlut, Rb. 108; hálsinn við herðarnar, Ld. 40; sníða skeggið við hökuna, Eg. 564; við bryggju-sporðinn, Fms. i. 14; grafa barn við kirkju-garð út, K. Þ. K.; uppi við fjallit, Eg. 137; við Sandhóla-ferju, Nj. 29; við vaðit, 83; við veginn, by the way-side, Fb. ii. 330; hér við ána, by the river, Ld. 46; búa við Þjórsá, Nj. 93; liggja við land, Fms. i. 14; við Ísland, Grág.; binda stein við hálsinn, Ld. 154; draga segl við hún, hoist sail to the top, Hkr. ii. 6; reka spora við eyra e-m, Nj. 82; festa e-n við meið, tré, to fasten to a pole, a tree, Glúm. 391; nísta við gólfit, to pin it to the floor (see nista); binda við fót e-s, to bind up a broken leg, Bárð. 167; dró upp flóka við austr, in the east, Vígl. 22.
    2. temporal, towards, at; við vetr sjálfan, Fms. ii. 97; Krók. 51 C; við sólar-setr, Fas. i. 514; við sól, with the sun, at sunrise. Eg. 717; við aptan, towards evening, Grág. (Kb.) ii. 143; við þat sjálft, at that moment, Fms. xi. 432; bregða í kross við hvert orð, at every word, K. Þ. K.; vera við aldr, to be stricken in years, Eb. 18, Ísl. ii. 192, Fms. ii. 81; ef barn er við dauða, on the point to die, N. G. L. i. 345; við sjálft, on the verge of (see sjálfr); við váða sjálfan, búið við geig, on the verge of, Eg. 158; Grettir var við svefn, just asleep, Grett. 127.
    3. phrases, við svá búit, after all done, often with the notion of ‘in vain, nothing having been done’ (búa B. II. δ); fóru við þat heim, Fms. i. 54, ix. 469, Nj. 127; skildu við þetta, 260, Ísl. ii. 217.
    II. at, to; Hrútr er við skip, Nj. 4; Hrútr var við búð, 79; vera heima við bú sitt, 215; hanga upp við siglu-rá, Fas. iii. 659; bundinn við staf, Eg. 232; fastr við altara, fastened to the altar, Vm. 110; styðja sik vid e-t, to lean on, Fms. ix. 512; sitja upp við hægindit, leaning on it, Ld. 16; sitja upp við vegginn, Nj. 153; ganga við staf, 219; ganga við tréfót, Eb. 66; styðjask við höndina, Fas. i. 228; rísa upp við olboga, Þórð. 15; sitja við stýri, at the rudder, Eg. 385; hafa barn við brjóst, to have a bairn at breast, N. G. L. i. 340; leggja, bæta, auka, við e-t, to add to; blanda við e-t, to mix with; vera við e-t, to be present at, Ld. 92, Eg. 540; sitja við drykk, mat, to sit at drink, meat, Eg. 303, 420.
    III. denoting association, together with; vera samþingi, samfjórðungs við e-n, Grág. ii. 237; vera saman við e-n, vera samvista við e-n, eiga samneyti við, vera sammæðr við e-n, passim; vera utan-fjórðungs við víg, Grág. ii. 89; vera við e-t riðinn; þeir vildu eigi vera hér við heiðna menn, Íb. 4; búa við e-n, Gísl. 17.
    2. direction; í sýn við bæinn, Fas. ii. 507; í örskots-helgi við garðinn, Grág.; standa í höggfæri við e-n, Nj. 97; við þat lík at lifa, Hm.
    IV. denoting company, with; bauð þeim heim við alla sína menn, Vígl. 27; riðu við sextigi manna, Nj. 10, 213, Ld. 164; gékk á land við einn svein, Fms. ix. 502; sækja land við útlendan her, Hkr. i. 198; við fá, marga … menn, Fas. i. 35; the phrase, við annan, þriðja fjórða … mann (see annarr I. 1); þú ert hér kominn við svá mikit fé, Ld. 112; sækja mál við níu búa, Grág.; við váttorð, Kb. i. 103; leyfa e-t við vitni, Ld. 104; bjóða e-t við váttorð, in the presence of, by witnesses, Nj. 243.
    B. METAPH. USAGES:
    I. towards a person or thing, respecting, regarding; hryðja við aðilja, Grág. (Kb.) i. 127; missa fjár síns við þjóf, Grág.; skilja við e-n, to part with (see skilja); til metnaðar við sik, Edda i. 20; til huggunar við sik, Ld. 228; til þjónustu við e-n, Eg. 28; til gæzlu við e-n, for keeping, watching one, Ld. 152; ganga, koma, fara til fundar, til móts … við e-n, 62, 90, Nj. 4, Eg. 101; mildr, blíðr, léttr, kátr, ástúðigr, góðr, harðr, grimmr, reiðr, harðráðr, stríðr, … við menn, mild … towards, Nj. 2, 47, 48; víkjast undan við e-n, Ld. 42; fyrir kapps sakir við e-n, til liðveizlu, hjálpar … við e-n, Eg. 44, Nj. 75; sýna vinskap, halda vinskap við e-n, Ld. 150; leggja ást við e-n, 34; líka vel, ílla við e-n, Nj. 53; eiga eyrindi við e-n, Eg. 260; eiga orð við e-n, 255; hafa lög við e-n, Nj. 106; tala, mæla, ræða, segja, spjalla við e-n, to talk, speakwith a person, passim; skipta, eiga, … við e-n, to deal… with; berjask, deila við e-n, to fight with, against; göra e-t við e-n, so to act with, Greg. 43; reyna e-t við e-n, to contend with one, Nj. 46, 94, Edda i. 106; hafa misgört við e-n, Fms. viii. 103; láta vaxa óþokka við e-n, Nj. 107; tilför við Gunuar, 101; mála-tilbúnaðr við e-n, 100; sekr við e-n, útlagr við goða, Grág.
    2. hræddr við e-n, afraid of one; verða varr við e-t, to perceive; vanr við e-t, used to a thing; hann var svá vanr við vini sína, Fms. viii. 220; fella sik við e-t, kunna við e-t, to apply oneself to, to like.
    II. of cause, by, at; falla við högg, to fall by a stroke, Nj. 163; hrata við lagit, Eg. 379; vakna við e-t, Fas. ii. 116; vakna við draum; verða glaðr, reiðr, hryggr, úkátr … við e-t, to become glad, wroth … at, Íb. 10, Eg. 102, 321, passim; bregða sér við e-t, Ld. 190: by, við minn atbeina, Fms. vi. 66; við samþykki e-s, Eg. 165; við ráð e-s, Grág. (Kb.) ii. 30; gört þat við einræði þitt, Ld. 188; et þat at vánum við skaplyndi Þorgeirs, Nj. 255; hlaða seglum við mikinn háska, with great danger, Korm. 168; sigla við stjörnu-ljós, to sail by star-light, Fms. i. 24; lesa við ljós, to read with a light; búa sik við skart, to dress fine.
    III. as compared with, set off against; sex sær við kú, Grág. i. 502–504; selja, virðing sína við íllgirni þínaa, Eb. 160; þrjóta mun mik íllsku við þik. Hkr. i. 322; mik skortir við hann, Nj. 90; hafa afta við e-n, Eg. 187; eigi minna virðr enn við konunginn, i. e. of equal worth with the king, Fms. xi. 45; er þetta við mikla fémuni, Hrafn. 19; fjórðungi skerð við goðorð önnur, Grág. (Kb.) i. 211; Skotland er þriðjungr ríkis við England, Nj. 266; þriðjung við liðsmenn, Eg. 57; at þriðjungi við ykkr, Ld. 102; helming við hann, Fms. i. 22; gaf þeim hálfar tekjur við sik, 7.
    IV. við þann kost, on that condition, Grág. (Kb.) i. 233: of medicine, for, við svefnleysi, við orms-bit, við offeitan kvið …, Lækn.: in mod. usage dat., and so in Hm. 138.
    V. denoting fitness, proportion; göra klæði við vöxt e-s, Eg. 516; við þeirra hæfi, 109; er þat ekki við þitt æði, Ld. 298; vera við alþýðu-skap, Fs. 63; við sik, in proportion, B. K. 8; neyta skógar við sik sem þarf, Grág. ii. 292; þat er hann má eigi sjálfr við sik njóta, himself alone, 623. 21; hann var skapaðr allr við sik, well shaped, symmetrical, Fas. i. 173; fagrt ok allt vel við sik, Fms. x. 321; veðrit vesnaði en nátt-myrkr á við sik. Bjarn. 52; vita hvat við sik væri, to know what was the matter, Fms. xi. 11, Fas. ii. 516; leggja mál við tré, Ld. 316; draga kvarða við lérept, vaðmál, Grág. i. 497, 498.
    VI. with, by, denoting means; tendra eld við fjallrapa, to light fire with, Bs. i. 7; við þessar fortölur, Ld. 204; kom svá við umtölur góðra manna, Nj. 267; við áskoran þína, 258; mýkjask við e-t, Fms. v. 239; húð skorpnuð við eld, Nj. 208.
    VII. with verbs; lifa við skömm, meizlur, harm, lifa við slíka harma, to live with or in shame, sorrow, Nj. 92, Hkr. ii. 107, Eg. 604, Ld. 332; leika við e-n, Nj. 2; kaupa við e-n, Grág.; binda við e-t, to bind, fasten to; sætta, rægja, friða e-n við e-n, Eg. 226, Grág. ii. 99; tala, … við e-n, to speak, deal … with, Nj. 2, 197, Ld. 22 (see I); hefja upp bónorð við e-n, Eg. 38; leita eptir við e-n, leita ráða við e-n, eiga hlut at við e-n, Nj. 75, 101, 213, Eg. 174; fæða, lifa, fæðask, ala, búa, bjargast, við e-t, to feed, live, subsist … on, Edda i. 46, Fms. i. 226, v. 219, Nj. 236, passim; vera við e-t, to be present at, and metaph. to enjoy, Hom. 87, Edda (pref.); nema lyfsteinn sé við riðinn, Ld. 250; hann brá upp við fætinum (viz. við lagit), Nj. 264; binda við e-t, to bind to, Fms. ix. 358; at þeim heimilum ok í örskotshelgi við (viz. þau) á alla vega, Grág. (Kb.) i. 88; þar við, hér við, at engi mundi þar þora við at etja, Nj. 89.
    2. hagr við e-t, skilful at; kunna vel við e-t, id.; skjarr við skot, Ls.; temja, venja, … við e-t; drekka við sleitur (see sleita); kveða við raust, Sturl. iii. 317, Eg. 554; syngja vid tón, Sturl. iii. 210; búa sik við skart, skikkja búin við gull, Fms. x. 199; skyrta saumuð við gull, embroidered with, Fas. ii. 529; glóa við gull, to glow or gleam with gold, Lex. Poët.
    VIII. elliptical or ad- verbial usages; bregða við, to start; hann þagði við, remained silent, Nj. 2; verða bilt, felmt við, Ísl. ii. 274, Nj. 105; fá við þrjú skip, to add three ships, Fms. xi. 73; jók nú miklu við, it waxed much, Ld. 54; kveða við, gella við, to scream, yell; þurfa við, to need, Nj. 74; njóta e-s við, to enjoy, 85; komask við, to be touched; leita við, to try; bera við, to happen (see bera); koma við, to touch; standa, bíða við, to stop a bit; nema við, to hinder, cause a hindrance; kunna við, to like; koma e-u við, to bring a thing about, 101; ef ek viðr um kæmumk, if I could manage it, Hbl.; bjarga e-u við, hjálpa við, to help, put right; reisa við, rétta við, to raise up again, put right; kannask við, to recognise; vera við staddr, to be present, = við e-t staddr.
    IX. in recipr. phrases, talask við, eigask við, fásk við, etc., to speakto one another, where the object is suffixed to the preceding verb.
    X. with an adverb or particle, of direction; upp á við, niðr á við, upwards, downwards; vestr á við, Fas. ii. 244; móts við, towards; á við, equivalent to (það er á við tvær merkr); austan við, vestan við, sunnan við, fram við, inn við, etc., followed by an accusative.

    Íslensk-ensk orðabók > VIÐ

  • 62 cover

    1.
    ['kʌvə(r)]noun
    1) (piece of cloth) Decke, die; (of cushion, bed) Bezug, der; (lid) Deckel, der; (of hole, engine, typewriter, etc.) Abdeckung, die

    put a cover on or over — zudecken; abdecken [Loch, Fußboden, Grab, Fahrzeug, Maschine]; beziehen [Kissen, Bett]

    2) (of book) Einband, der; (of magazine) Umschlag, der; (of record) [Platten]hülle, die

    on the [front/back] cover — auf dem [vorderen/hinteren] Buchdeckel; (of magazine) auf der Titelseite/hinteren Umschlagseite

    3) (Post): (envelope) [Brief]umschlag, der

    under plain coverin neutralem Umschlag

    [send something] under separate cover — [etwas] mit getrennter Post [schicken]

    4) in pl. (bedclothes) Bettzeug, das
    5) (hiding place, shelter) Schutz, der

    take cover [from something] — Schutz [vor etwas (Dat.)] suchen

    [be/go] under cover — (from bullets etc.) in Deckung [sein/gehen]

    under cover(from rain) überdacht [Sitzplatz]; regengeschützt

    under cover of darknessim Schutz der Dunkelheit

    6) (Mil.): (supporting force) Deckung, die
    7) (protection) Deckung, die

    give somebody/something cover — jemandem Deckung geben

    8) (pretence) Vorwand, der; (false identity, screen) Tarnung, die

    [insurance] cover — Versicherung, die

    10) (of song etc.)

    cover [version] — Coverversion, die

    2. transitive verb

    the roses are covered with greenflydie Rosen sind voller Blattläuse

    somebody is covered in or with confusion/shame — (fig.) jmd. ist ganz verlegen/sehr beschämt

    2) (conceal, lit. or fig.) verbergen; (for protection) abdecken
    3) (travel) zurücklegen
    4) in p.p. (having roof) überdacht
    5) (deal with) behandeln; (include) abdecken
    6) (Journ.) berichten über (+ Akk.)
    7)

    £10 will cover my needs for the journey — 10 Pfund werden für die Reisekosten reichen

    8) (shield) decken
    9)

    cover oneself(fig.) sich absichern; (Insurance)

    10) (aim gun at) in Schach halten (ugs.)
    11) (record new version of) covern
    Phrasal Verbs:
    - academic.ru/85790/cover_for">cover for
    * * *
    1. verb
    1) (to put or spread something on, over or in front of: They covered (up) the body with a sheet; My shoes are covered in paint.) bedecken
    2) (to be enough to pay for: Will 10 dollars cover your expenses?) decken
    3) (to travel: We covered forty miles in one day.) zurücklegen
    4) (to stretch over a length of time etc: His diary covered three years.) sich erstrecken über
    5) (to protect: Are we covered by your car insurance?) decken
    6) (to report on: I'm covering the race for the local newspaper.) berichten über
    7) (to point a gun at: I had him covered.) in Schach halten
    2. noun
    1) (something which covers, especially a cloth over a table, bed etc: a table-cover; a bed-cover; They replaced the cover on the manhole.) die Decke
    2) (something that gives protection or shelter: The soldiers took cover from the enemy gunfire; insurance cover.) die Deckung
    3) (something that hides: He escaped under cover of darkness.) der Schutz
    - coverage
    - covering
    - cover-girl
    - cover story
    - cover-up
    * * *
    cov·er
    [ˈkʌvəʳ, AM -ɚ]
    I. n
    1. (spread) Abdeckung f; (flexible plastic case) Plane f; (for smaller objects) Hülle f; (cloth case) Kleiderhülle f; (protective top) Deckel m; (for bed) [Bett]decke f, Duvet nt SCHWEIZ; (for armchair, sofa) [Schon]bezug m
    cushion \cover Kissenbezug m, Polsterüberzug m ÖSTERR
    manhole \cover Schachtdeckel m
    quilt [or duvet] \cover Bettdeckenbezug m, Duvetbezug m SCHWEIZ
    the \covers pl das Bettzeug
    Ann burrowed down beneath the \covers Ann zog sich die Decke über den Kopf
    he threw back the \covers er warf die Bettdecke zurück
    3. (of a book) Einband m; of a magazine Titelseite f, Cover nt
    hard \cover gebundenes Buch, Hardcover nt
    soft \cover Taschenbuch nt
    to read a book from \cover to \cover ein Buch vom Anfang bis zum Ende lesen [o in einem durchlesen
    4. (envelope) Briefumschlag m, Couvert nt SCHWEIZ, Kuvert nt ÖSTERR
    under plain \cover in neutralem Umschlag
    under separate \cover mit getrennter Post
    5. no pl (shelter) Schutz m
    not many of the seats are under \cover nicht viele Sitze sind überdacht; (concealed)
    he ordered his men to stay under \cover er befahl seinen Männern, in ihren Verstecken zu bleiben
    under \cover of darkness im Schutz der Dunkelheit
    to take \cover somewhere sich akk irgendwo unterstellen
    I took \cover behind a wall/in a ditch/under the table ich versteckte mich hinter einer Wand/in einem Graben/unter dem Tisch
    6. no pl (for animals to hide) Dickicht nt, Unterholz nt
    to break \cover aus dem [schützenden] Unterholz hervorbrechen
    7. (concealing true identity) Tarnung f
    under \cover as getarnt als
    to blow sb's \cover jdn enttarnen [o auffliegen lassen
    8. no pl MIL Deckung f; (from bombs, gun attacks) Feuerschutz m
    9. no pl esp BRIT (insurance) Versicherungsschutz m, Deckung f
    do you have \cover against theft? sind Sie gegen Diebstahl versichert?
    to ask for additional \cover zusätzliche Deckung verlangen
    full \cover voller Versicherungsschutz
    third-party \cover Haftpflichtversicherung f
    comprehensive \cover Vollkaskoversicherung f
    to have \cover versichert sein, Versicherungsschutz haben
    to operate without adequate \cover keinen ausreichenden Versicherungsschutz haben
    10. ECON, FIN (security) Abdeckung f, Absicherung f
    do you have sufficient \cover for this loan? haben Sie ausreichende Sicherheiten für diesen Kredit?
    11. no pl (substitute) Vertretung f
    to provide \cover for sb jdn vertreten
    to provide emergency \cover einen Notdienst aufrechterhalten, eine Notfallversorgung gewährleisten
    12. MUS (recording) Coverversion f
    13.
    never judge a book by its \cover man sollte niemals nur nach dem Äußeren urteilen
    II. vt
    to \cover sth/sb etw/jdn bedecken; (against dust also) etw überziehen
    snow \covered the hills Schnee bedeckte die Hügel
    to be \covered [in [or with]] sth [mit etw dat] bedeckt sein
    my hands are \covered in ink/mud/paint meine Hände sind voller Tinte/Schlamm/Farbe
    how much of the Earth's surface is \covered by water? wie viel Prozent der Erdoberfläche liegt unter Wasser?
    \covered with blood voll Blut, blutig
    2. (to protect)
    to \cover sth/sb [with sth] etw/jdn [mit etw dat] abdecken
    they \covered him with a blanket sie deckten ihn mit einer Decke zu
    to \cover one's eyes/face with one's hands die Augen/das Gesicht mit den Händen bedecken
    3. (in order to hide)
    to \cover sth etw verdecken; ( fig) one's confusion etw überspielen
    4. (extend over)
    to \cover sth sich akk über etw akk erstrecken
    London \covers 1579 square kilometres [of land] London erstreckt sich über 1579 Quadratkilometer; ( fig)
    the new office will \cover the whole of Scotland das neue Büro ist für ganz Schottland zuständig
    to \cover a lot of ground eine große Strecke zurücklegen; (make progress) gut vorankommen; (be wide-ranging) sehr umfassend sein
    during the meeting we \covered a lot of ground wir sind bei der Sitzung gut vorangekommen
    to \cover 20 kilometres in two hours 20 km in zwei Stunden fahren
    6. (deal with)
    to \cover sth sich akk mit etw dat befassen, etw behandeln
    this leaflet \covers what we've just discussed in more detail in der Broschüre finden Sie Informationen zu dem, was wir gerade ausführlich besprochen haben
    do these parking restrictions \cover residents as well as visitors? gelten die Parkbeschränkungen sowohl für Anlieger als auch für Besucher?
    the new regulations \cover precisely where and when protest marches can take place in den neuen Regelungen ist genau festgehalten, wo und wann Protestmärsche stattfinden dürfen
    7. (be enough for)
    to \cover sth etw [ab]decken
    to \cover the costs die Kosten decken
    here's £20, will that \cover it? hier sind 20 Pfund, wird das reichen?
    to \cover sth über etw akk berichten
    the journalist was in Vietnam, \covering the war er war Kriegsberichterstatter in Vietnam
    9. (insure)
    to \cover sb/sth [against [or for] sth] jdn/etw [gegen etw akk] versichern
    are we \covered for accidental damage? sind wir gegen Unfallschäden versichert?
    the damage was \covered by the insurance der Schaden wurde von der Versicherung bezahlt
    to be fully \covered vollen Versicherungsschutz haben
    10. (earn enough to pay) etw [ab]decken [o sichern]
    the dividend is \covered four times das Verhältnis Gewinn-Dividende ist 4:1
    to \cover oneself [against sth] sich akk [gegen etw akk] absichern
    she tried to \cover herself by saying that... sie versuchte sich damit herauszureden, dass...
    12. MIL
    to \cover sb/sth jdn/etw decken; (give covering fire) jdm/etw Feuerschutz geben
    \cover me! gib mir Deckung!
    to \cover sb's retreat jds Rückzug decken
    13. (aim weapon at)
    to \cover sb seine Waffe auf jdn/etw richten
    hands up! I've got you \covered! Hände hoch! meine Waffe ist auf Sie gerichtet!
    14. (watch)
    to \cover sth etw bewachen
    15. (do sb's job)
    to \cover sth [for sb] etw [für jdn] übernehmen
    could you \cover my shift for me tomorrow? könnten Sie morgen meine Schicht übernehmen?
    16. (adopt song)
    to \cover a song einen Song covern fachspr, von einem Lied eine Coverversion aufnehmen
    17. ZOOL
    to \cover an animal ein Tier decken
    18.
    to \cover one's back sich absichern fig
    to \cover oneself with glory sich akk mit Ruhm bedecken
    to \cover a multitude of sins viel Unschönes verbergen
    to \cover one's tracks seine Spuren verwischen
    III. vi
    to \cover well/badly paint gut/schlecht decken
    * * *
    ['kʌvə(r)]
    1. n
    1) (= lid) Deckel m; (of lens) (Schutz)kappe f; (= loose cover on chair) Bezug m; (= cloth for typewriter, umbrella etc) Hülle f; (on lorries, tennis court) Plane f; (= sheet over merchandise, shop counter) Decke f, Tuch nt; (= blanket, quilt) (Bett)decke f

    he put a cover over her/it — er deckte sie/es zu

    2) (of book) Einband m; (of magazine) Umschlag m; (= dust cover) (Schutz)umschlag m

    to read a book from cover to cover — ein Buch von Anfang bis Ende or von der ersten bis zur letzten Seite lesen

    on the cover — auf dem Einband/Umschlag; (of magazine) auf der Titelseite, auf dem Titel(blatt)

    3) (COMM: envelope) Umschlag m
    4) no pl (= shelter, protection) Schutz m (from vor +dat, gegen); (MIL) Deckung f (from vor +dat, gegen)

    to take cover (from rain) — sich unterstellen, Schutz suchen (from vor +dat ); (Mil) in Deckung gehen (from vor +dat )

    these plants/the car should be kept under cover — diese Pflanzen sollten/das Auto sollte abgedeckt sein or (under roof)

    5) (HUNT) Deckung f

    to break coveraus der Deckung hervorbrechen

    6) (Brit: place at meal) Gedeck nt

    she laid covers for six — sie deckte für sechs Personen, sie legte sechs Gedecke auf

    7) (Brit) (COMM, FIN) Deckung f; (= insurance cover) Versicherung f
    8) (= assumed identity) Tarnung f; (= front organization also) Deckung f
    9) (MUS) Coverversion f
    2. vt
    1) (= put cover on) bedecken; (= cover over) zudecken; (with loose cover) chair etc beziehen

    a covered wagon/way — ein Planwagen m

    you're all covered with dog hairsdu bist voller Hundehaare

    2) (= hide) surprise verbergen; mistake, tracks also verdecken
    3) (= protect) decken

    he only said that to cover himselfer hat das nur gesagt, um sich abzudecken or zu decken

    4) (= point a gun at etc) door etc sichern; sb decken; (= be on guard near) sichern

    I've got you covered! (with gun etc) — ich hab auf dich angelegt; ( fig, Chess etc ) ich hab dich

    5) (FIN) loan decken; expenses, costs also abdecken; (INSUR) versichern

    will £30 cover the drinks? — reichen £ 30 für die Getränke?

    he gave me £30 to cover the drinks — er gab mir £ 30 für Getränke

    6) (= take in, include) behandeln; (law also) erfassen; (= allow for, anticipate) possibilities, eventualities vorsehen
    7) (PRESS: report on) berichten über (+acc)
    8) (= travel) miles, distance zurücklegen
    9) (salesman etc) territory zuständig sein für
    10) (MUS) song neu interpretieren
    11) (animals = copulate with) decken
    12) (= play a higher card than) überbieten
    * * *
    cover [ˈkʌvə(r)]
    A s
    1. Decke f
    2. weitS. (Pflanzen-, Schnee-, Wolken- etc) Decke f
    3. Deckel m:
    under cover GASTR zugedeckt
    4. a) (Buch) Decke(l) f(m), Einband m:
    from cover to cover von der ersten bis zur letzten Seite
    b) Umschlag- oder Titelseite f
    c) (Schutz)Umschlag m
    5. Umhüllung f, Hülle f, Futteral n, Kappe f
    6. Überzug m, Bezug m
    7. a) TECH Schutzhaube f oder -platte f
    b) Abdeckhaube f (eines Plattenspielers etc)
    c) Schutzmantel m (von elektrischen Röhren)
    d) AUTO (Reifen) Decke f, Mantel m
    8. Briefumschlag m, Kuvert n:
    under same cover mit gleichem Schreiben, beiliegend;
    under separate cover mit getrennter Post;
    under plain cover in neutralem Umschlag
    9. under cover of unter der (Deck)Adresse von ( A 16)
    10. Faltbrief m
    11. Philatelie: Ganzsache f
    12. Schutz m, Obdach n, Dach n:
    get under cover sich unterstellen
    13. Schutz m ( from gegen, vor dat):
    under cover of night im Schutze der Nacht
    14. MIL
    a) auch allg Deckung f ( from vor dat):
    take cover in Deckung gehen, Deckung nehmen;
    take cover! (in) Deckung!
    b) Sicherung f, Abschirmung f
    15. JAGD
    a) Lager n (von Wild)
    b) (schützendes) Dickicht:
    break cover ins Freie treten
    16. fig Tarnung f, Deckmantel m, Vorwand m:
    under cover of unter dem Deckmantel (gen), getarnt als ( A 9);
    blow one’s cover auffliegen umg (Agent etc)
    17. Gedeck n (bei Tisch)
    18. WIRTSCH Deckung f, Sicherheit f:
    cover funds Deckungsmittel;
    cover ratio Deckungsverhältnis n (einer Währung)
    19. Versicherungsrecht: Abdeckung f, Versicherungsschutz m ( against gegen)
    B v/t
    1. ab-, be-, zudecken ( alle:
    with mit):
    covered with voll von;
    covered with dust staubbedeckt;
    covered in sweat schweißbedeckt, -gebadet;
    remain covered den Hut aufbehalten;
    cover o.s. with glory fig sich mit Ruhm bedecken oder bekleckern;
    cover a roof ein Dach decken; glory A 1
    2. eine Fläche bedecken, einnehmen, sich über eine Fläche, auch eine Zeitspanne erstrecken
    3. Papier, Seiten vollschreiben
    4. überziehen, umwickeln, umhüllen, umspinnen:
    covered buttons überzogene Knöpfe
    5. einhüllen, -wickeln, -schlagen ( alle:
    in, with in akk)
    6. a) verdecken, -bergen (auch fig)
    b) oft cover up fig verhüllen, -hehlen, bemänteln:
    cover (up) one’s mistakes;
    cover up a scandal einen Skandal vertuschen
    7. auch fig (o.s. sich) decken, schützen ( beide:
    from, against vor dat, gegen):
    cover o.s. fig sich absichern
    8. MIL
    a) den Rückzug etc decken, schützen, abschirmen, sichern
    b) auch allg jemanden decken, jemandem Deckung geben
    c) ein Gebiet beherrschen, im Schussfeld haben
    d) ein Gelände bestreichen, (mit Feuer) belegen
    9. zielen auf (akk), in Schach halten:
    10. WIRTSCH Kosten decken, bestreiten:
    cover a loss einen Verlust decken;
    cover debts Schulden (ab)decken
    11. WIRTSCH versichern, abdecken ( beide:
    against gegen):
    be covered Versicherungsschutz haben oder genießen
    12. decken, genügen oder ausreichen für:
    13. umfassen, umschließen, einschließen, beinhalten, enthalten, behandeln:
    14. (statistisch, mit Radar, Werbung etc) erfassen
    15. ein Thema erschöpfend behandeln
    16. Presse, RADIO, TV berichten über (akk):
    17. eine Strecke zurücklegen:
    cover the ground fig alles (gründlich) durchnehmen oder bearbeiten oder behandeln;
    a) eine große Strecke zurücklegen,
    b) fig viel umfassen, weit gehen oder reichen
    18. einen Bezirk bereisen, bearbeiten:
    19. ein Gebiet versorgen, operieren in (dat):
    20. SPORT einen Gegenspieler decken
    21. jemanden beschatten, beobachten
    22. ZOOL ein Weibchen decken, bespringen, eine Stute beschälen
    23. BIBEL eine Sünde vergeben, auslöschen
    C v/i
    1. TECH decken:
    2. SPORT decken
    3. cover for einspringen für, vertreten
    * * *
    1.
    ['kʌvə(r)]noun
    1) (piece of cloth) Decke, die; (of cushion, bed) Bezug, der; (lid) Deckel, der; (of hole, engine, typewriter, etc.) Abdeckung, die

    put a cover on or over — zudecken; abdecken [Loch, Fußboden, Grab, Fahrzeug, Maschine]; beziehen [Kissen, Bett]

    2) (of book) Einband, der; (of magazine) Umschlag, der; (of record) [Platten]hülle, die

    on the [front/back] cover — auf dem [vorderen/hinteren] Buchdeckel; (of magazine) auf der Titelseite/hinteren Umschlagseite

    3) (Post): (envelope) [Brief]umschlag, der

    [send something] under separate cover — [etwas] mit getrennter Post [schicken]

    4) in pl. (bedclothes) Bettzeug, das
    5) (hiding place, shelter) Schutz, der

    take cover [from something] — Schutz [vor etwas (Dat.)] suchen

    [be/go] under cover — (from bullets etc.) in Deckung [sein/gehen]

    under cover (from rain) überdacht [Sitzplatz]; regengeschützt

    6) (Mil.): (supporting force) Deckung, die
    7) (protection) Deckung, die

    give somebody/something cover — jemandem Deckung geben

    8) (pretence) Vorwand, der; (false identity, screen) Tarnung, die

    [insurance] cover — Versicherung, die

    10) (of song etc.)

    cover [version] — Coverversion, die

    2. transitive verb

    somebody is covered in or with confusion/shame — (fig.) jmd. ist ganz verlegen/sehr beschämt

    2) (conceal, lit. or fig.) verbergen; (for protection) abdecken
    3) (travel) zurücklegen
    4) in p.p. (having roof) überdacht
    5) (deal with) behandeln; (include) abdecken
    6) (Journ.) berichten über (+ Akk.)
    7)

    £10 will cover my needs for the journey — 10 Pfund werden für die Reisekosten reichen

    8) (shield) decken
    9)

    cover oneself(fig.) sich absichern; (Insurance)

    10) (aim gun at) in Schach halten (ugs.)
    Phrasal Verbs:
    * * *
    n.
    Abdeckung f.
    Decke -n f.
    Deckel - m.
    Hülle -- f.
    Schutz m.
    Titel -- m.
    Umschlag -¨e m.
    Zeitungsmantel m.
    Überzug -¨e m. v.
    bedecken v.
    bespannen (mit Stoff...) v.
    decken v.
    umfassen v.
    überziehen v.

    English-german dictionary > cover

  • 63 retomber

    retomber [ʀ(ə)tɔ̃be]
    ➭ TABLE 1 intransitive verb
    ━━━━━━━━━━━━━━━━━
    retomber is conjugated with être.
    ━━━━━━━━━━━━━━━━━
       a. ( = faire une nouvelle chute) to fall again
       b. ( = redevenir) retomber amoureux/enceinte/malade to fall in love/get pregnant/fall ill again
       c. [neige, pluie] to fall again
       d. (après s'être élevé) [personne] to land ; [chose lancée, liquide] to come down ; [gâteau, soufflé] to collapse ; [abattant, capot] to fall back down ; [fusée] to come back to earth ; [conversation] to fall away ; [intérêt] to fall off ; [vent] to subside
    l'inflation est retombée à 4% inflation has fallen to 4%
       e. [cheveux, rideaux] to fall
    ça va me retomber dessus (inf) I'll get the blame (for it) ; [travail] I'll get lumbered with it (inf)
       h. ► retomber sur
    je suis retombé sur lui le lendemain, au même endroit I came across him again the next day in the same place
    * * *
    ʀətɔ̃be
    verbe intransitif
    1) ( faire une nouvelle chute) [personne, objet] to fall again

    retomber malade/amoureux — to fall ill/in love again

    retomber dans la misère/la facilité — to sink back into poverty/a state of complacency

    2) ( retourner au sol après s'être élevé) [personne, chat, projectile] to land; [ballon, capot] to come down; [brouillard] to set in again

    retomber sur ses pattes[chat] to land on its feet

    retomber sur ses pieds or pattes — (colloq) fig to land on one's feet

    ça va te retomber sur le nez — (colloq) fig it'll come down on your head

    3) ( s'affaisser) [personne] to fall back; [soufflé] to collapse; fig [intérêt] to wane
    4) ( diminuer) [monnaie] to fall; [température] to go down, to fall

    retomber sur quelqu'un[responsabilité, ennui] to fall on somebody

    tu fais des bêtises et c'est sur moi que ça retombe — you behave stupidly, and I'm the one who has to pay for it

    * * *
    ʀ(ə)tɔ̃be vi
    1) (= tomber, redescendre) to fall back
    2) (après un saut) to land
    3)
    4) (= pendre) to fall, to hang down
    5) (= échoir)
    * * *
    retomber verb table: aimer vi
    1 ( faire une nouvelle chute) [personne, objet] to fall again; retomber malade/amoureux fig to fall ill/in love again; retomber dans la misère/l'anarchie/la facilité fig to sink back into poverty/anarchy/a state of complacency; retomber dans le péché fig to fall back into evil ways; retomber en enfance fig to regress to childhood; la conversation retombe toujours sur le même sujet fig the conversation always comes back to the same subject;
    2 ( retourner au sol après s'être élevé) [personne, chat, projectile] to land; [ballon, capot, rideau métallique] to come down; [brouillard] to set in again; elle sauta et retomba sur le ventre she jumped and landed on her stomach; retomber sur ses pattes [chat] to land on its feet; retomber sur ses pieds or pattes fig to land on one's feet; les fumées toxiques retombent en pluie acide toxic fumes come down as acid rain; laisser retomber le capot/ses bras to let the bonnet GB ou hood US/one's arms drop; ça va te retomber sur le nez fig it'll come down on your head;
    3 ( s'affaisser) [personne] to fall back; [soufflé] to collapse; fig [colère, exaltation] to subside; [enthousiasme, intérêt] to wane; elle tenta de se redresser et retomba she tried to get up and fell back; sa colère retomba d'elle-même his/her anger subsided; se laisser retomber sur le sable/dans son fauteuil to fall ou flop back onto the sand/into one's chair;
    4 ( diminuer) [valeur, monnaie] to fall; [température] to go down, to fall; le dollar est retombé à 0,89 euro the dollar has fallen to 0.89 euro;
    5 ( pendre) sa chevelure retombait sur ses épaules his/her hair fell ou flowed over his/her shoulders; elle écarta la mèche qui lui retombait sur le front she pushed back the hair which was hanging in her eyes; les rideaux retombent en plis gracieux the curtains hang gracefully;
    6 ( incomber à) retomber sur qn [responsabilité, ennui] to fall on sb; toutes les responsabilités retombent sur moi all the responsibility falls on me; la faute du père retombera sur le fils Bible the sins of the fathers will be visited on the sons; tu fais des bêtises et c'est sur moi que ça retombe you behave stupidly, and I'm the one who has to pay for it; faire retomber la responsabilité sur qn to pass the buck to sb;
    7 ( rencontrer de nouveau) retomber sur to run into [sb] again [personne]; to come across [sth] again [occasion].
    [rətɔ̃be] verbe intransitif (auxiliaire être)
    1. [bouteille, balai] to fall over again
    [mur, livres empilés] to fall down again ou back down
    [ivrogne, bambin] to fall over ou down again
    se laisser retomber sur son lit to flop ou to fall back onto one's bed
    2. [atterrir - chat, sauteur, parachutiste, missile] to land ; [ - balle] to come (back) down
    [redescendre - couvercle, rideau de fer, clapet] to close ; [ - soufflé, mousse] to collapse
    3. [devenir moins fort - fièvre, prix] to drop ; [ - agitation] to fall, to tail off, to die away ; [ - enthousiasme] to fall, to wane
    4. [dans un état, une habitude] to fall back, to lapse (soutenu)
    il retombe de la pluie/neige/grêle it's raining/snowing/hailing again
    6. [pendre - drapé, guirlande, ourlet] to hang
    7. [redevenir]
    ————————
    retomber sur verbe plus préposition
    1. [rejaillir]
    2. (familier) [rencontrer à nouveau]
    retomber sur quelqu'un to bump into ou to come across somebody again
    je suis retombé sur le même prof/sujet à l'oral (familier) I got the same examiner/question for the oral exam
    en tournant à droite, vous retombez sur l'avenue if you turn right you're back on the avenue again

    Dictionnaire Français-Anglais > retomber

  • 64 ease

    i:z
    1. сущ.
    1) состояние удобства, комфорта а) облегчение, избавление, покой (отсутствие боли, дискомфорта, неприятностей и т. п.) He wanted a little ease after the agitation and exertions of the day. ≈ Он хотел немного покоя после волнений и напряжений этого дня. to take one's ease ≈ успокоиться Syn: relief I, alleviation б) беззаботность, свобода( отсутствие забот) ;
    праздность at one's ease ≈ свободно, удобно, непринужденно a life of ease ≈ спокойная, свободная от забот жизнь An actor is never so sure to agitate the souls of his hearers, as when his own is perfectly at ease. ≈ Актер только тогда волнует души своих слушателей, когда его собственная душа абсолютно спокойна. a life of aimless ease and luxury ≈ жизнь, протекающая в бесцельной праздности и роскоши Syn: comfort
    1. в) естественность, непринужденность( отсутствие чувства смущения, скованности и т. п.) to feel ill at ease ≈ чувствовать себя неловко, смущаться A certain graceful ease marks him as a man who knows the world. ≈ Некая изящная непринужденность характеризовала его как человека, знающего свет. to stand at ease ≈ воен. стоять вольно his usual 'stand at ease' position ≈ его обычная поза 'стоять вольно' Syn: naturalness
    2) легкость, простота She rides a horse with ease. ≈ Она легко скачет на лошади. to learn with ease ≈ учиться без труда This machine is capable of operating over land, water, sand, swamps, or snow, with equal ease. ≈ Этой машиной одинаково легко управлять на земле, воде, песке, на болоте или на снегу. Syn: effortlessness
    2. гл.
    1) облегчать( физические страдания) This medicine will ease you of your pain. ≈ Это лекарство облегчит твою боль. The doctor is down there easing up the guys that got the hide burned off 'em. ≈ Врач там пытается облегчить страдания ребят, получивших ожоги кожи. Syn: alleviate
    2) успокаивать, уменьшать( тревогу, напряжение и т. п.) Do write to your mother to ease her of her worry. ≈ Напиши своей матери, успокой ее. He could not well ease himself by cursing and swearing at Harry. ≈ Ругань и проклятья по адресу Гарри не могли его успокоить. Syn: comfort
    2., disburden
    3) освобождать, избавлять( of - от чего-л.) A priest has eased me of my sins. ≈ Священник отпустил мне грехи. to ease my mind of all worldly concernsосвободить мой ум от всех мирских забот
    4) ослаблять, делать более свободным, смягчать;
    мор. травить (снасть) to ease creditустанавливать льготы на кредит to ease up on a rope ≈ ослаблять веревку Syn: loosen, slacken
    5) облегчать, делать более легким, удобным A new British automatic system of aerial navigation which will ease the complicated task of the pilot is going into quantity production. ≈ Новая британская автоматическая система аэронавигации, которая должна облегчить сложную задачу пилота, запускается в массовое производство.
    6) осторожно устанавливать (in, into) to ease a bloc into position ≈ опустить и установить (строительный) блок на место to ease round ≈ осторожно поворачивать This is a tricky corner;
    we must ease the piano round (it), not push it. ≈ Тут острый угол, нам надо обнести пианино, а не толкать его. Ease the boat round carefully, there's a strong wind. ≈ Разворачивай лодку осторожнее, сильный ветер. ∙ ease down ease off ease out ease to ease up Syn: satisfy свобода, непринужденность - a life of * спокойная, обеспеченная жизнь;
    жизнь, свободная от (материальных) забот;
    безбедное существование - * of body and mind душевное и физическое здоровье - * of manner непринужденность обращения - to be at * чувствовать себя свободно /непринужденно/, не стесняться;
    с легкостью обращаться( с чем-л.), не испытывать затруднений (в чем-л.) - at *! вольно! (команда) - to stand at * (военное) стоять вольно легкость - with * легко - they marched ten miles with * они легко /без труда/ прошли десять миль - true * in writing comes from art, not chance настоящая легкость стиля - результат мастерства, а не случайность - to acquire * in translating приобрести беглость в переводе удобство (управления машиной и т. п.) - for * of consultation /reference/ для удобства пользования (словарем и т. п.) облегчение, прекращение (тревоги и т. п.) - the medicine brought almost instant * лекарство почти тотчас же принесло облегчение - * from pain прекращение боли - no * from the burdens of life треволнения жизни нескончаемы - you can set your mind at * можете не волноваться /не тревожиться/ - to take one's * успокоиться;
    отдыхать, наслаждаться досугом облегчать (страдания и т. п.) ;
    успокаивать (боль и т. п.) - to * pain облегчать боль - to * smb.'s anxiety успокоить чью-л. тревогу - to * one's mind успокоиться, умерить свою тревогу (of) избавлять, освобождать (от чего-л.) - to * smb. of pain избавить кого-л. от боли - to * a porter of his load взять у носильщика поклажу - I'll * you of that care я освобожу /избавлю/ вас от этой заботы делать более свободным, удобным;
    распускать (швы в одежде) ;
    растягивать (обувь) - to * a coat under the arms сделать пальто более свободным в проймах - to * a drawer исправить ящик, чтобы он легче открывался ослабить, смягчить - to * customs formalities упростить таможенную процедуру - to * international tension ослабить /смягчить/ международную напряженность - to * the deadlock найти выход из тупика - to * the grade (дорожностроительное) смягчить уклон( дороги) слабеть, уменьшаться, понижаться - prices have *d цены несколько снизились (into) осторожно устанавливать (на место) - they *d the heavy block into position они осторожно установили тяжелый блок на место - to * the piano into place поставить рояль на место - to * a car into a parking space осторожно припарковать машину опуститьсякресло и т. п.) ;
    (удобно) усесться, устроиться( морское) потравливать (снасть;
    тж. * down) (морское) отводить (руль) ;
    уменьшать скорость - * (her) ahead! малый ход вперед! to stand at ~ воен. стоять вольно;
    at ease! воен. вольно! at one's ~ свободно, удобно, непринужденно;
    to feel ill at ease чувствовать себя неловко;
    конфузиться ease выпускать( швы в платье) ;
    растягивать (обувь) ~ досуг ~ избавлять ~ легкость ~ легкость ~ облегчать (боль, ношу) ;
    to ease (smb.) of his purse( или cash) шутл. обокрасть ~ облегчать (страдания) ~ облегчать ~ облегчение (боли), прекращение (тревоги и т. п.) ~ облегчение ~ освобождать ~ ослаблять, освобождать ~ ослаблять ~ осторожно устанавливать (in, into) ;
    to ease a piano into place поставить рояль на место;
    to ease a bloc into position опустить и установить (строительный) блок на место ~ мор. отдавать, (по) травить (тж. ease away, ease down, ease off) ;
    ease her! убавить ход! (команда) ~ покой;
    свобода, непринужденность;
    ease of body and mind физический и душевный покой ~ праздность, лень ~ свобода, непринужденность, легкость ~ успокаивать ~ осторожно устанавливать (in, into) ;
    to ease a piano into place поставить рояль на место;
    to ease a bloc into position опустить и установить (строительный) блок на место ~ осторожно устанавливать (in, into) ;
    to ease a piano into place поставить рояль на место;
    to ease a bloc into position опустить и установить (строительный) блок на место ~ down замедлять ход ~ down уменьшать напряжение, усилие ~ мор. отдавать, (по) травить (тж. ease away, ease down, ease off) ;
    ease her! убавить ход! (команда) ~ покой;
    свобода, непринужденность;
    ease of body and mind физический и душевный покой ~ облегчать (боль, ношу) ;
    to ease (smb.) of his purse (или cash) шутл. обокрасть ~ off мор. отдавать (канат, конец) ~ off стать менее напряженным;
    ослаблять(ся) ;
    расслабляться at one's ~ свободно, удобно, непринужденно;
    to feel ill at ease чувствовать себя неловко;
    конфузиться with ~ непринужденно;
    to learn with ease учиться без труда a life of ~ спокойная, легкая жизнь social ~ умение держать себя, простота в обращении to stand at ~ воен. стоять вольно;
    at ease! воен. вольно! to take one's ~ наслаждаться досугом, отдыхать to take one's ~ успокоиться with ~ непринужденно;
    to learn with ease учиться без труда with ~ с легкостью

    Большой англо-русский и русско-английский словарь > ease

  • 65 Schuld

    Adj.: schuld (an etw. Dat) sein be to blame ( oder responsible) (for s.th.); er ist daran schuld he’s responsible ( oder to blame) (for it), it’s his fault; schuld sind immer die anderen iro. it’s always someone else’s fault
    * * *
    die Schuld
    (Geldschuld) debt; liability;
    (Verantwortung) blame; fault; guiltiness; guilt
    * * *
    Schụld [ʃʊlt]
    f -, -en
    1) [-dn]
    no pl

    (= Ursache, Verantwortlichkeit) die Schuld an etw (dat) haben or tragen (geh)to be to blame for sth

    an +dat for)

    er hatte Schuld an dem Streit — the argument was his fault, he was to blame for the argument

    du hast selbst Schuld — that's your own fault, that's nobody's fault but your own

    das ist meine/deine Schuld — that is my/your fault, I am/you are to blame (for that)

    das ist meine eigene Schuld — it's my own fault, I've nobody but or only myself to blame

    durch meine/deine Schuld — because of me/you

    jdm/einer Sache Schuld geben — to blame sb/sth

    er gab ihr Schuld, dass es nicht klappte — he blamed her for it not working, he blamed her for the fact that it didn't work

    2) no pl (= Schuldhaftigkeit, Schuldgefühl) guilt; (= Unrecht) wrong; (REL = Sünde) sin; (im Vaterunser) trespasses pl

    ich bin mir meiner Schuld bewusst —

    für seine Schuld büßen — to pay for one's sin/sins

    See:
    3) (= Zahlungsverpflichtung) debt

    ich stehe tief in seiner Schuld (lit) — I'm deeply in debt to him; (fig) I'm deeply indebted to him

    EUR 10.000 Schulden haben — to have debts totalling (Brit) or totaling (US) or of 10,000 euros, to be in debt to the tune of 10,000 euros

    * * *
    die
    1) (a sense of shame: a feeling of guilt.) guilt
    2) (the state of having done wrong: Fingerprints proved the murderer's guilt.) guilt
    3) (a mistake; something for which one is to blame: The accident was your fault.) fault
    4) (what one person owes to another: His debts amount to over $3,000; a debt of gratitude.) debt
    5) ((with for) being the cause of something: Who is responsible for the stain on the carpet?) responsible
    * * *
    Schuld1
    <->
    [ʃʊlt]
    1. (Verschulden) fault no pl, blame no pl
    es war meine eigene \Schuld it was my own fault
    beide trifft die \Schuld am Scheitern der Ehe both carry the blame for the break-up of the marriage
    die \Schuld an den Missständen liegt bei der Regierung culpability for the deplorable state of affairs lies with the Government
    frei von \Schuld blameless
    durch jds \Schuld due to sb's fault
    nur durch deine \Schuld habe ich den Zug verpasst it's your fault that I missed the train
    jdm/etw [die] \Schuld [an etw dat] geben [o zuschreiben] to blame sb/sth [for sth], to put the blame [for sth] on sb/sth
    \Schuld haben to be at fault
    \Schuld an etw dat haben to be [the one] to blame for sth
    die \Schuld bei jemand anderem suchen to try to blame sb else
    die \Schuld [an etw dat] auf sich akk nehmen to take [or accept] the blame [for sth]
    die \Schuld an etw dat tragen to be to blame [or responsible] for sth
    jdn trifft keine \Schuld [an etw dat] sb is not to blame [for sth]
    jdm die \Schuld [an etw dat] zuschieben to blame sb [for sth]
    2. JUR fault no pl, blame no pl, guilt no pl; (im Zivilrecht) liability no pl
    seine \Schuld ist nicht bewiesen his guilt has not been established
    er ist sich keiner \Schuld bewusst he's not aware of having done anything wrong
    kollektive \Schuld collective guilt
    eine \Schuld auf sich akk laden (geh) to burden oneself with guilt
    \Schuld und Sühne guilt and atonement
    Schuld2
    <-, -en>
    [ʃʊlt]
    seine \Schulden abtragen [o abzahlen] [o (fachspr) tilgen] to redeem [or pay off] one's debts
    \Schulden bedienen (fachspr) to service debts
    seine \Schulden begleichen [o bezahlen] to pay [or meet] [or settle] one's debts, to discharge one's liabilities
    \Schulden eintreiben to call in [or collect] debts
    jdm \Schulden erlassen to release sb from debts
    fällige \Schuld debt due [or owing]
    frei von \Schulden sein to be free from [or of] debts; Immobilien to be unencumbered
    \Schulden haben to have debts, to be in debt
    €5.000 \Schulden haben to have debts totalling €5.000
    \Schulden bei jdm haben to owe sb money
    \Schulden machen to build [or run] up debts, to go into debt
    sich akk in \Schulden stürzen to plunge into debt
    mehr \Schulden als Haare auf dem Kopf haben (fam) to be up to one's ears in debt fam
    [tief] in jds \Schuld stehen (geh) to be [deeply] indebted to sb
    * * *
    die; Schuld, Schulden
    1) o. Pl. (das Schuldigsein) guilt

    er ist sich (Dat.) keiner Schuld bewußt — he is not conscious of having done any wrong

    2) o. Pl. (Verantwortlichkeit) blame

    es ist [nicht] seine Schuld — it is [not] his fault

    [an etwas (Dat.)] schuld haben od. sein — be to blame [for something]

    in Schulden geraten/sich in Schulden stürzen — get into debt/into serious debt

    4) in

    [tief] in jemandes Schuld stehen od. sein — (geh.) be [deeply] indebted to somebody

    * * *
    Schuld f; -, -en
    1. nur sg; (Verantwortung) blame;
    ihn trifft die Schuld (dafür) he’s responsible ( oder to blame) (for it), it’s his fault;
    ich habe keine Schuld I am not to blame, I am blameless;
    ohne meine Schuld through no fault of mine ( oder my own);
    die Schuld auf sich nehmen take the blame, take responsibility;
    einer Sache die Schuld geben blame sb ( oder sth), put the blame on sb ( oder sth);
    die Schuld auf jemanden schieben, jemandem die Schuld zuschieben pin the blame on sb;
    er gibt immer anderen die Schuld he always puts the blame on someone else
    2. nur sg (Schuldbewusstsein) guilt;
    moralische Schuld moral guilt;
    Schuld und Sühne crime and punishment; BIBEL sin and atonement;
    schwere Schuld auf sich laden incur a heavy burden of guilt;
    er war sich seiner Schuld bewusst he was aware of his wrongdoing, he knew he had done wrong;
    ich bin mir keiner Schuld bewusst I don’t feel that I’ve done any wrong;
    er wird mit seiner Schuld nicht fertig he can’t come to terms with his sense of guilt
    3. meist pl (Geldschuld) debt (auch fig); (Verbindlichkeit) liability;
    Schulden haben, in Schulden stecken be in debt; auch Ohr;
    Schulden machen, in Schulden geraten get into debt; formeller: incur debts;
    sich in Schulden stürzen plunge into debt;
    seine Schulden bezahlen pay ( oder settle) one’s debts;
    bei jemandem Schulden haben owe sb (some) money;
    frei von Schulden free from ( oder of) debt, debt-free; Haus: unencumbered, not mortgaged;
    stehen fig owe sb a debt of gratitude, be deeply indebted to sb
    * * *
    die; Schuld, Schulden
    1) o. Pl. (das Schuldigsein) guilt

    er ist sich (Dat.) keiner Schuld bewußt — he is not conscious of having done any wrong

    2) o. Pl. (Verantwortlichkeit) blame

    es ist [nicht] seine Schuld — it is [not] his fault

    [an etwas (Dat.)] schuld haben od. sein — be to blame [for something]

    in Schulden geraten/sich in Schulden stürzen — get into debt/into serious debt

    4) in

    [tief] in jemandes Schuld stehen od. sein — (geh.) be [deeply] indebted to somebody

    * * *
    -en f.
    blame n.
    debt n.
    due n.
    guilt n.
    guiltiness n.

    Deutsch-Englisch Wörterbuch > Schuld

  • 66 schuld

    Adj.: schuld (an etw. Dat) sein be to blame ( oder responsible) (for s.th.); er ist daran schuld he’s responsible ( oder to blame) (for it), it’s his fault; schuld sind immer die anderen iro. it’s always someone else’s fault
    * * *
    die Schuld
    (Geldschuld) debt; liability;
    (Verantwortung) blame; fault; guiltiness; guilt
    * * *
    Schụld [ʃʊlt]
    f -, -en
    1) [-dn]
    no pl

    (= Ursache, Verantwortlichkeit) die Schuld an etw (dat) haben or tragen (geh)to be to blame for sth

    an +dat for)

    er hatte Schuld an dem Streit — the argument was his fault, he was to blame for the argument

    du hast selbst Schuld — that's your own fault, that's nobody's fault but your own

    das ist meine/deine Schuld — that is my/your fault, I am/you are to blame (for that)

    das ist meine eigene Schuld — it's my own fault, I've nobody but or only myself to blame

    durch meine/deine Schuld — because of me/you

    jdm/einer Sache Schuld geben — to blame sb/sth

    er gab ihr Schuld, dass es nicht klappte — he blamed her for it not working, he blamed her for the fact that it didn't work

    2) no pl (= Schuldhaftigkeit, Schuldgefühl) guilt; (= Unrecht) wrong; (REL = Sünde) sin; (im Vaterunser) trespasses pl

    ich bin mir meiner Schuld bewusst —

    für seine Schuld büßen — to pay for one's sin/sins

    See:
    3) (= Zahlungsverpflichtung) debt

    ich stehe tief in seiner Schuld (lit) — I'm deeply in debt to him; (fig) I'm deeply indebted to him

    EUR 10.000 Schulden haben — to have debts totalling (Brit) or totaling (US) or of 10,000 euros, to be in debt to the tune of 10,000 euros

    * * *
    die
    1) (a sense of shame: a feeling of guilt.) guilt
    2) (the state of having done wrong: Fingerprints proved the murderer's guilt.) guilt
    3) (a mistake; something for which one is to blame: The accident was your fault.) fault
    4) (what one person owes to another: His debts amount to over $3,000; a debt of gratitude.) debt
    5) ((with for) being the cause of something: Who is responsible for the stain on the carpet?) responsible
    * * *
    Schuld1
    <->
    [ʃʊlt]
    1. (Verschulden) fault no pl, blame no pl
    es war meine eigene \Schuld it was my own fault
    beide trifft die \Schuld am Scheitern der Ehe both carry the blame for the break-up of the marriage
    die \Schuld an den Missständen liegt bei der Regierung culpability for the deplorable state of affairs lies with the Government
    frei von \Schuld blameless
    durch jds \Schuld due to sb's fault
    nur durch deine \Schuld habe ich den Zug verpasst it's your fault that I missed the train
    jdm/etw [die] \Schuld [an etw dat] geben [o zuschreiben] to blame sb/sth [for sth], to put the blame [for sth] on sb/sth
    \Schuld haben to be at fault
    \Schuld an etw dat haben to be [the one] to blame for sth
    die \Schuld bei jemand anderem suchen to try to blame sb else
    die \Schuld [an etw dat] auf sich akk nehmen to take [or accept] the blame [for sth]
    die \Schuld an etw dat tragen to be to blame [or responsible] for sth
    jdn trifft keine \Schuld [an etw dat] sb is not to blame [for sth]
    jdm die \Schuld [an etw dat] zuschieben to blame sb [for sth]
    2. JUR fault no pl, blame no pl, guilt no pl; (im Zivilrecht) liability no pl
    seine \Schuld ist nicht bewiesen his guilt has not been established
    er ist sich keiner \Schuld bewusst he's not aware of having done anything wrong
    kollektive \Schuld collective guilt
    eine \Schuld auf sich akk laden (geh) to burden oneself with guilt
    \Schuld und Sühne guilt and atonement
    Schuld2
    <-, -en>
    [ʃʊlt]
    seine \Schulden abtragen [o abzahlen] [o (fachspr) tilgen] to redeem [or pay off] one's debts
    \Schulden bedienen (fachspr) to service debts
    seine \Schulden begleichen [o bezahlen] to pay [or meet] [or settle] one's debts, to discharge one's liabilities
    \Schulden eintreiben to call in [or collect] debts
    jdm \Schulden erlassen to release sb from debts
    fällige \Schuld debt due [or owing]
    frei von \Schulden sein to be free from [or of] debts; Immobilien to be unencumbered
    \Schulden haben to have debts, to be in debt
    €5.000 \Schulden haben to have debts totalling €5.000
    \Schulden bei jdm haben to owe sb money
    \Schulden machen to build [or run] up debts, to go into debt
    sich akk in \Schulden stürzen to plunge into debt
    mehr \Schulden als Haare auf dem Kopf haben (fam) to be up to one's ears in debt fam
    [tief] in jds \Schuld stehen (geh) to be [deeply] indebted to sb
    * * *
    die; Schuld, Schulden
    1) o. Pl. (das Schuldigsein) guilt

    er ist sich (Dat.) keiner Schuld bewußt — he is not conscious of having done any wrong

    2) o. Pl. (Verantwortlichkeit) blame

    es ist [nicht] seine Schuld — it is [not] his fault

    [an etwas (Dat.)] schuld haben od. sein — be to blame [for something]

    in Schulden geraten/sich in Schulden stürzen — get into debt/into serious debt

    4) in

    [tief] in jemandes Schuld stehen od. sein — (geh.) be [deeply] indebted to somebody

    * * *
    schuld adj:
    an etwas dat)
    sein be to blame ( oder responsible) (for sth);
    er ist daran schuld he’s responsible ( oder to blame) (for it), it’s his fault;
    schuld sind immer die anderen iron it’s always someone else’s fault
    * * *
    die; Schuld, Schulden
    1) o. Pl. (das Schuldigsein) guilt

    er ist sich (Dat.) keiner Schuld bewußt — he is not conscious of having done any wrong

    2) o. Pl. (Verantwortlichkeit) blame

    es ist [nicht] seine Schuld — it is [not] his fault

    [an etwas (Dat.)] schuld haben od. sein — be to blame [for something]

    in Schulden geraten/sich in Schulden stürzen — get into debt/into serious debt

    4) in

    [tief] in jemandes Schuld stehen od. sein — (geh.) be [deeply] indebted to somebody

    * * *
    -en f.
    blame n.
    debt n.
    due n.
    guilt n.
    guiltiness n.

    Deutsch-Englisch Wörterbuch > schuld

  • 67 MUNU

    (man or mun, munda; pret. infin. mundu), v.
    1) as an auxiliary verb simply denoting futurity, shall, will; munu margir þess gjalda, many will smart for it; ok mun hann hér koma brátt, and he will be here speedily;
    2) denoting what is probable or pretty certain, is sure to, must; þú munt vera feigr maðr, thou are surely a death-doomed man; nú mun faðir minn dauðr vera, now my father must be dead;
    3) in past tenses, would (eigi mundak trúa); must, kvað hann þá nú mundu dauða, he said that now they must be dead.
    * * *
    a verb whose present is in preterite form, see Gramm. p. xxiii; pres. man, mant (mantú, muntú), man, pl. munum, munut, munu; pret. mundi; subj. pres. muni; pret. myndi; imper. mun, muntu; pres. infin. munu; pret. infin. mundu. In the oldest vellums an o is used throughout for u, thus infin. monu, pret. mon, monu, and so on, whence subj. møndi; thus Thorodd, mon-a ( will not) mín móna; and leka møndi húsit ( the house would leak) ef eigi møndi ( thatched) smiðrinn, Skálda; mun’k = mun ek, Ad. 14, Skv. 1. 40; man’k = man ek, Fms. vii. 337 (Mork.); mona’k = muna ek (subj.): with neg. suff. pres. mon-a, she will not, Thorodd, Höfuðl. 17; monka ek, I shall not, Hkv. Hjörv. 23, Fms. x. 342 (in a verse); mon-at, mun-at (3rd pers.), shall not; monattu or munattu (2nd pers.), Gs. 19, Ls. 49; munum-a, we shall not, Hallfred; see -at, p. 2:—a pret. pl. manu without umlaut, or even with a throughout sing. and plur., is also freq. ☞ In mod. usage and MSS., as also in less correct paper transcripts of vellums, and in Editions, the pret. infin. mundu is freq. turned into a subj. from mundi, and ought to be restored; thus in Eg.—sögðu þat vera mundu (Ed. mundi) róg íllra manna, … konungr kveðsk því mundu (Ed. mundi) heldr af trúa, cp. Eb. (pref. p. xxxviii new Ed.)
    B. Will, shall, as an auxiliary verb simply denoting futurity, followed by an infinitive; munu margir þess gjalda, Nj. 2; þú mant vera feigr maðr, 63; sem nú man ek telja, Grág. ii. 211; aldri hafði önd mín tvá líkami ok eigi mun hón hafa, heldr mun hón einn líkama hafa nú, ok þann mun hón hafa á dóms-degi, Fms. iv. 121; hón kveðsk hans forsjá hlíta mundu, … ok kveðsk ganga mundu, Ld. 14; svá man móðir þín til ætla, Nj. 58; muntú ekki mín at slíku þurfa, 55; mon ek þá görask þinn maðr, Ó. H. 47; en ek mon þik láta vera göfgastan lendan mann, id.; þá man yðr eigi svá … at eigi moneð ér (subj.), 32; segir at nú man til verða sá maðr, 33; hér mantú konung upp fæða, móðir, 64; nú man ek koma til Uppsala-þings, 67; þá mono vér veita þér atgöngu, 69; vel man þér fara, Nj. 55; þú mant segja dauða minn, 58 (but þú munt, next line); úþarfir munu þér verða frændr Hallgerðar, id.; þó man ek ekki göra hann at þræli, id.; hvat ek veit, segir Gunnarr, hvárt ek man því úvaskari maðr en aðrir menn, sem …, whether I am, whether I should be, id.; hann lét þó svá búit þá mundu verða at vera (a threefold infin.), Ísl. ii. 357.
    II. with a suggestive sense of may be, probably, about, often answering to may be, perhaps in mod. writers; þá mundi lífa þriðjungr nætr, perhaps the third, about the third part, Fms. ix. 475; þeir myndi hafa nær sjau tigi manna, Sturl. iii. 239; hverr mundi þá segja? Edda 144; ok mundi hann vita þat fyrir er hann vissi dauða sinn, Nj. 98; ok myndi þat Njáll ætla, at …, 93; þeir sögðu þat vera mundu róg íllra manna, it was nothing but …, Eg. 55; sögðu at Þórólfr mundi vera hollr konungi, that Th. was no doubt faithful, id., passim.
    III. in asking and answering, corresponding to Engl. would’st thou? I will; Muntú veita mér þat er ek bið þik? Hvat er þat, segir konungr, Fms. vi. 392; muntú mér, Freyja, fjaðrhams, ljá?—Þó munda ek gefa þér þótt ór gulli væri, Þkv. 3, 4; mundu fleira mæla? answer, mun ek, Hkv. Hjörv. 2; muntú stefna vilja Hallvarði? Glúm. 365; mun hann dauðr, is he dead? Nj. 135.
    IV. denoting injunction; hann mælti til Einars, at hann mundi ( told him to) leita sér vistar, Hrafn. 5; svá hefi ek helzt ætlað at boð þitt muni vera at áliðnu sumri, Ld. 14 (but rarely).
    V. ellipt., the infin. vera being left out and understood; ærit bragð mun at því (viz. vera), Nj. 58; lítið bragð mun þá at, Ld. 136; Hálfr mundi mikill afreksmaðr, Mag. 4; torsótt mun (viz. vera) at sækja, Glúm. 365.
    ☞ Hardly any verb is more freq., e. g. þú munt hafa meira hlut sagði Njáll, en þó man hér hljótask af margs manns bani.—Man nokkut hér minn bani af hljótask?—Ekki man þat af þessu, en þó munu þeir minnask á fornan fjandskap ok muntú ekki annat mega en hrökkva við, Nj. 90; hversu mun nú ganga síðan? Þú mant ríða til þings. Þá man þú skamt eiga ólifað, ella mant þú verða gamall maðr, … Veiztú hvat þér man verða at bana … Þat sem allir munu sízt ætla, segir Njáll, 85. In mod. usage the word munu is far less frequent, and futurity is in speech mostly expressed, as in Gothic, by the pres. indic., as, eg fer á morgun, where an ancient would have said, ek mun fara á morgun; but in solemn style munu is retained, thus, sjá, þú munt barn geta í kviði þínum, ok munt son fæða ok hans nafn skaltú (not muntú) kalla Jesús; hann mun mikill verða, ok kallast sonr hins Hæsta, og Guð Drottinn mun gefa honum sæti síns föður Davíð, og hann mun ríkja yfir húsi Jakobs að eilifu, hans ríkis mun og enginn endir verða … Heilagr Audi mun koma yfir þig, og kraptr ins Hæsta mun yfirskyggja þig, af því at það hið helga sem af þér mun fæðast skal nefnast …, Luke i. 31 sqq. in the Icel. N. T. (Vídal.)

    Íslensk-ensk orðabók > MUNU

  • 68 NEMA

    * * *
    I)
    conj.
    1) except, save, but;
    þoriga ek segja nema þér einum, I dare not tell any one save thee alone;
    engi … nema, no … but, no (not any) other than (Grani vildi undir øngum manni ganga nema Sigurði);
    2) with subj. unless;
    engir þóttu lögligir dómar dœmdir, nema hann væri við, unless he had a hand in them;
    nema ek hálsaða herjans stilli einu sinni, save that I once fell on the king’s neck;
    4) veit ek eigi nema, hverr veit nema, I don’t know, (who knows) but that;
    may be, perhaps (hverr veit nema ek verða víða frægr um síðir);
    5) því at eins, nema, only in the case, if;
    ráðit þér því at eins á þá nema þér séð allir sem øruggastir, do not attack them unless you are all most steadfast and dauntless;
    6) nema heldr, but rather (eigi má þat menn kalla, nema heldr hunda);
    7) nor, = né, hvárki sverð nema øxi, neither sword nor axe.
    (nem; nam, námum; numinn), v.
    1) to take, take in use, take possession of (ef þú nemr þér jörð á Íslandi);
    nema land, to take possession of land, as a settler (hann nam Eyjafjörð allan);
    nema konu, to carry off, abduct a woman;
    nema stað or staðar, stop, halt (hér munum vér stað or staðar nema);
    nema yndi, to find rest in a place (hvárki nam hann yndi á Íslandi né í Noregi);
    2) nema e-n e-u, to bereave one of a thing (nema e-n höfði, aldri, fjörvi);
    3) to reach, touch (pilzit var svá sítt, at nam hæl);
    hvárt nam þik eða eigi, did it touch thee or not? þótt þik nótt um nemi, though the night overtake thee;
    4) to amount to, be equivalent to (honum þótti landauðn nema);
    5) as an auxiliary verb, with infin.;
    hann nam at vaxa ok vel dafna, he grew apace and throve well;
    inn nam at ganga, he stepped in;
    6) to percieve, catch, hear, of sound;
    varð þá svá mikit úhljóð, at engi nam annars mál, that no one could hear the other’s voice;
    eigi skulu vér þat mál svá nema, we shall not understand it so;
    7) to learn (nema lög, fjölkyngi);
    to learn by heart (vísur þessar námu margir);
    nema e-t at (or af) e-m, to learn, get information, about a thing from one (Glúmr hafði numit þenna atburð at þeim manni, er hét Arnór);
    8) with preps. and advs.:
    nema e-t af, to abolish (var sú heiðni af numin sem önnur);
    nema brott konu, to carry off a woman;
    nema eptir e-u, to imitate;
    nema e-t frá, to except (nema konur eða þeir menn, er hann næmi frá);
    nema e-t upp, to pick up (nam ek upp rúnar);
    nema við, to resist, make a stand (hann vill enn við nema, þótt liðsmunr væri mikill);
    to stop, halt (þar námu þeir Hrafn við í nesinu);
    nema við e-u, to touch (gaddhjaltit nam við borðinu);
    to be a hindrance to (ef þat nemr við förinni, at þú þykkist hafa fé of lítit);
    impers., nemr við e-u, there is an obstacle, or stop (en er þeir kómu at kirkjudurum, þá nam þar við);
    9) refl., nemast e-t, to refuse, withhold from doing;
    nemast förina, to refuse to go;
    nemast orðsendingar hans, to disregard his messages;
    also with infin. (hann bað hann eigi nemast með öllu at gøra sem bœndr vildu).
    * * *
    1.
    conj. [compounded of the negative particle ne, and the adverb if or ef (q. v.) in an older dissyllabic form ifa; for the change of f into m see the introduction; cp. Ulf. nibai; A. S. nemne, nimne; O. H. G. nibu, nibi, nubi; Hel. nebu; early Swed. num; cp. Lat. ni-si, see Grimm’s Gramm. iii. 724.]
    B. Except, save, but; manngi, nema einn Agnarr, Gm. 2; nema þér einum, Vkv. 24; allra nema einna, 26, Ls. 11; nema við þat lík at lifa, Hm. 96; nema sá einn Áss, Ls. 11; hvar kómu feðr várir þess, … hvar nema alls hvergi? Ísl. ii. 236; öngu nema lífinu, Nj. 7; öllu gózi nema búinu, Fms. ix. 470; engi nema þú einn, Barl. 207; engi nema Bergþórr, Fms. vii. 141; kom viðrinn á kirkju-sand, nema tvau tré kómu á Raufarnes, save that two trees came to R., Landn. 51, v. l.; Ólafr hafði mörg sár ok flest smá, nema tvau vóru nökkvi mest, Fb. i. 501; nema ek hélt, Óg. 23; þeir blandask eyvitar við aðra ísa nema sér einum heldr hann, Sks. 176 B; vætki of sýti’k nema hræðumk helvíti, Hallfred; lét Koðran skíra sik ok hjú hans öll, nema Ormr vildi eigi við trú taka, Bs. i. 5.
    II. with subj. unless; aldrei, nema okkr væri báðum borit, Ls 9; nema þú hánum vísir … eða mey nemir, Hkv. 1. 19; nema ek dauðr sjá’k, 20; nema geðs viti, Hm. 19; nema hann mæli til mart, 26; nema haldendr eigi, 28; nema til kynnis komi, 32; nema reisi niðr at nið, 71; nema einir viti, 97; nema ek þik hafa, Hkv. Hjörv. 7; nema sjálfr ali, Stor. 16; nema þeir felldi hann, Edda 36; öngir þóttu lögligir dómar nema hann væri í, Nj. 1; nema maðr verði sjúkr eða sárr, Grág. i. 141; nema lands-fólkit kristnaðisk, Hkr. i. 248; nema mér banni hel, Fb. ii. 59; hann heyrði eigi nema æpt væri at honum, Fms. iv. 204, and in countless instances in old and mod. usage.
    2. in phrases such as ‘veit ek eigi nema …,’ like Lat. nescio an, implying an affirmation; þú veizt eigi nema sá verði fégjarn, Sks. 28; nú veit ek eigi nema nökkurr verði virðing af at hafa þessu máli, Band. 34 new Ed.; hverr veit nema ek verða víða frægr um síðir, who can tell but that I shall be a widely known man some day? Fms. vi. (in a verse); nú veit ek eigi nema yðr þykki minna vega mín reiði en Sigurðar konungs, now know I not if, vii. 141; eigi veit ek nema þetta væri ráðligt, en eigi má ek þat vita …, viii. 95:—with indic., kveðkat ek dul nema hún hefir, there is no doubt but that she has, Ýt. 7; hver sé if nema rögn stýra, who can doubt that? Vellekla.
    III. irreg. usages; ef nokkurr maðr ferr á jörðu, nema (in the case that, supposing that) sá vili á búa, sem fé á í jörðu, þá rænir sá hann, Gþl. 357: því at eins, nema, only in that case, if ( but not else); ráðit þér því at eins á þá nema pér sét allir sem öruggastir, only in the case if, i. e. do not attack them unless, Nj. 228; því at eins mun hann sættask vilja, nema hann gjaldi ekki, 254; skal hann því at eins í braut hafa þann hval, nema hann láti bera vitni, Jb. 326: þat man því at eins, nema ek nái ráða-hag við Melkorku, Ld. 70; því at eins ferjanda, nema fjörbaugr komi fram, Nj. 240; oss þykkir þú því at eins veita skylda þjónustu konungi, nema þú leggir af tignar-klæðin, Fms. ix. 432.
    2. nema heldr, but rather; eigi má þat menn kalla, nema heldr hunda, not men, but rather dogs, Bær. 9; sver ek eigi at eins fyrir mik, nema heldr fyrir allra þeirra sálir, Gþl. 69; hón hafði eigi hreinlífi at eins, nema heldr ok alla gæzku, Hom. 128; nema enn, but on the contrary; at glæpask eigi lengr í félags-skap við Philistim, nema enn skulu þér …, Stj. 412, 428, 442: eigi at eins óttaðisk hann um sjálfs síns líf, nema jamvel um alla aðra sína frændr, but also, Barl. 73: fyrr nema = fyrr enn, fyrr skal dólga dynr, nema ek dauðr sják (= fyrr en ek sé dauðr), Hkv. 1. 20:—hefi ek vist sét þat gull, at öngum mun er verra, nema betra sé, which is not worse, if it is not even better, Fb. i. 348.
    2.
    pres. nem; pret. nam, namt, nam, pl. námu; subj. næmi; part. numinn, older nominn, N. G. L. i. 200, Hom. 100; with neg., suff. nam-a, Hkv. 2. 15; a pret. numdi in mod. usage, formed from the part. numinn, as if from a verb nymja; örvaðist geð á allan hátt er eg numdi sjónum föður-landið heldr hátt hafít upp úr sjónum, Eggert: [Ulf. niman = λαμβάνειν; A. S. neman; Germ. nehmen; freq. in Early Engl.; in mod. Engl., where it is superseded by the Scandin. taka, it survives in nimble and numb = A. S. be-numen = lcel. numinn.]
    A. To take; the use of the word in this, its proper sense, is limited, for taka (q. v.) is the general word, whereas nema remains in special usages; nema upp, to pick up, Hm. 140; nema e-n ór nauðum, Fsm.; þar er gull numit upp í söndum, Rb. 350; at hann nemr hann ór kviðnum, ok kveða á hvert hann nemr hann ór sínu órnámi, eða annars manns, Grág. i. 51; reifa mál þeirra er ór dóminum eru numnir, 79; hann á kost at nema þá upp alla senn, 51:—nema af, to abolish; þessi heiðni var af numin á fára vetra fresti, Nj. 165, Íb. 4:—nema frá, to except; nema konur eða þeir menn er hann næmi frá, 5; á þeim tíðum er uú eru frá numnar, Grág. i. 325:—upp numinn, taken up into heaven; Enoch var upp numinn, Stj. 41.
    2. to take by force, seize upon; þá menn er konu hafa numit ( carried off), Grág. i. 354; hann nam sér konu af Grikklandi, Rb. 404; Jupiter þá er hann nam Europam, 732. 17; Björn nam Þóru á brott, Eg. 155; ek nam konu þessa er hér er hjá mér, Nj. 131; hann segir hann hafa numit sik í burt af Grænlandi undan Sólar-fjöllum, Bárð. 32 new Ed.: nema nes-nám, Danir ok Svíar herjuðu mjök í Vestr-víking ok kómu þá opt í Eyjarnar er þeir fóru vestr eða vestan, ok námu þar nesnám, Fms. iv. 229, (see nesnám, landnám):—in a lawful sense, nema land, to take possession of a land, as a settler (landnám II); hann nam Eyjafjörð allan.
    3. nema e-n e-u, to bereave one of a thing; nema e-n höfði, aldri, fjörvi, Gkv. 2. 31, 42; verða ek á fitjum þeim er mik Niðaðar námu rekkar, Vkv.; hví namtú hann sigri þá? Em. 6; sigri numnir, Fms. xi. 306 (in a verse); numinn máli, bereft of speech, Geisli 34; fjörvi numna, life-bereft, Eb. (in a verse); hann lá þar lami ok öllu megni numinn, Hom. 116; þar til er lands-menn námu þá ráðum, used force, coerced them, Bs. i. 24; ríkir menn verða þá ráðum nomnir, Hom. 100; ef hann vill eigi nema trúa því, if he will not believe it, N. G. L. i. 88.
    4. to reach, touch, hit; í hvítu pilzi, þat var svá sítt at þat nam hæl, Fas. ii. 343; nema hjöltin við neðra gómi, Edda 20; allir þeir sem oddrinn nam, Skíða R. 183; hvárt nam þik eðr eigi! Nj. 97; ok nema hann þar nauðsynjar, at hann má eigi lík færa, and if he is held back by necessity, N. G. L. i. 14, K. Á. 70; þótt þik nótt um nemi, if the night overtake thee, Sdm. 26: hence the saying, láta þar nótt sem nemr, to leave it to the night as it takes one = to take no care of the morrow:—nema stað, to take up one’s position, halt, Nj. 133, 197, Fms. i. 167, vii. 68, Eg. 237.
    5. spec. phrases; Kolskeggr nam þar eigi yndi, Nj. 121; ef hann vildi þar staðfestask ok nema yndi, Fms. i. 103:—nema staðar = nema stað, Nj. 54, 205, 265, Ld. 104, Stj. 486, Fms. i. 206: of a weapon, hefi ek þat sverð er hvergi nemr í höggi stað, I have so keen a sword that it never stops in its stroke, i. e. it cuts clean through anything, Fas. ii. 535; oddrinn nam í brynjunni staðar, Al. 76; svá at staðar nam (naf Cod. Reg.) höndin við sporðinn, Edda 40; nema hvíld, to take rest, Alm. 1; nema veiðar, to take the prey, to hunt, Hým. 1.
    6. to amount to, be equivalent to; ef eigi nemr kúgildi, Grág. ii. 233; honum þótti landauðn nema, Íb. 4; það nemr öngu, litlu, miklu, it is of no, of small, of great importance; bríkr þær er greyping hefir numit, Gþl. 345.
    7. nema við, to strike against so as to stop, come no further; nam þar við ok gékk eigi lengra, Fms. xi. 278; en gadd-hjaltið nam við borðinu, Eb. 36.
    8. metaph. to stop, halt; hér munu vér við nema, Finnb. 236; þar námu þeir Hrafn við í nesinu, Ísl. ii. 266; hann býsk við, ok vill enn við nema, þótt liðs-munr væri mikill, Bjarn. 54; konungr verðr glaðr við er hann skal fyrir hafa funnit þá menn er eigi spara viðr at nema, Al. 46; en ef þat nemr við förinni, at þú þykisk hafa fé oflítið, þá …, Ld. 70; er þat úvizka at bera eigi slíkt, ok mun þat eigi við nema, Glúm. 327; at konungr mundi fátt láta við nema, at sættir tækisk, i. e. that he would do anything for the sake of peace, Eg. 210.
    II. as an auxiliary verb, emphatic, like Engl. do, did, with infin.; Höðr nam skjóta (H. did shoot) … sá nam einnættr vega, Vsp. 37; þá nam at vaxa, Hkv. 1. 9; hann nam at vaxa (he ‘took to growing’) ok vel dafna, Rm. 19; inn nam at ganga, 2; lind nam at skelfa, 9, 35; nam hón sér Högna heita at rúnum, Skv. 3. 14; róa námu ríki, they did row mightily, Am. 35; nam hann vittugri valgaldr kveða, Vtkv. 4; nama Högna mær of hug mæla, Hkv. 2. 15; þat nam at mæla, Og. 9: seldom in prose, ek nam eigi trúa á þat er hann sagði, Post.; Falka hestr Þiðreks nemr þetta at sjá, Þiðr. 117.
    B. Metaph. to take in a mental sense or by the senses, to perceive, like Lat. apprehendere, comprehendere, freq. in old and mod. usage:
    I. to perceive, catch, hear, of sound; en svá mikill ákafi var at hvassleik veðrsins þá er konungr tók at mæla, at varla námu þeir er næstir vóru, Fms. viii. 55; sem þeir vóru langt brottu komnir, svá at þó mátti nema kail milli þeirra ok manna Saul, Stj. 486; þeir skulu svá nær sitjask, at hvárirtveggju nemi orð annarra, Grág. i. 69; engi nam mál annars, Nj. 164; mál nam í milli þeirra, Fms. v. 31; eigi skulu vér þat mál svá nema, we shall not understand it so, Hom. 156.
    II. to learn; klök nam fugla, Rm.; hann hafði numit svá lög, at hann var enn þriðr mestr laga-maðr á Íslandi, Nj. 164; inir hæstu turnar hafa numit honum at hníga, Al. 90; nú var Þórir þar ok nam þar fjölkyngi, Fb. iii. 245; Óðinn var göfgastr, ok at honum námu þeir allir íþróttirnar, Hkr. i; nema nám, to take in, acquire learning, Bs. i. 92, 127; see nám:—to ‘catch,’ learn by heart, þær kváðu vísur þessar en hann nam, Nj. 275; vísur þessar námu menn þegar, Ó. H. 207; en hinn nemi, er heyrir á, Darrl.; Þórdís nam þegar vísuna, Gísl. 33:—to learn from, þvar namtu þessi hnæfilegu orð? nam ek at mönnum …, Hbl.; nema ráð, Hm.; menn nemi mál mín ! Ó. H. (in a verse):—nema e-t at e-m, to learn something, derive information from one, ek hefi hér verit at nema kunnustu at Finnum, Fms. i. 8; hann nam lögspeki at Þorsteini, Ísl. ii. 205; hann nam kunnáttu at Geirríði, Eb. 44; Glúmr hafði numit þenna atburð at þeim manni er hét Arnórr, Fms. i. 266; en Oddr nam at Þorgeiri afráðs-koll …, Ari nam ok marga fræði at Þuríði Snorra dóttur Goða … hann hafði numit af gömlum mönnum ok vitrum, … eptir því sem vér höfum numit af fróðum mönnum, … þótt hverr maðr hafi síðan numit at öðrum, … ok hafa menn síðan at þeim numit, Ó. H. (pref.); nemi þér af mér, Fms. viii. 55.
    C. Reflex., prop. to take, seize for oneself:
    1. to take by force; ef maðr nemsk konu, ok samþykkjask þau síðan, þá …, H. E. i. 247.
    β. to stop; ok hafða ek þat sverð, sem aldri hefir í höggi stað numisk (= numit), Fas. ii. 208; friðr namsk, ceased.
    γ. to refuse, withhold from doing; hann bað hann eigi nemask með öllu at göra sem bændr vildu, Hkr. i. 142; hverr bóndi er þat nemsk ( who makes default), gjaldi …, K. Á. 40; þar var kominn fjöldi liðs ór Austr-löndum til móts við hann, ok námusk förina ( refused to go) ef hann kæmi eigi, Fb. ii. 71; en ef maðr nemsk leiðangrs-görð, eðr leiðangrs-ferð, þá hafi ármaðr sótt þat fyrr en skip komi á hlunn, … at hann hafi leiðangr görvan ok eigi fyrir nomisk, N. G. L. i. 200; en þó vil ek eigi fyrir minn dauða at nemask ( disregard) hans orðsendingar, O. H. L. 29.
    2. to learn; láttú nemask þat, learn, take heed that, Skv. 1, passim; eptir þetta nemask af aptrgöngur hans, Ld. 54.
    II. part. numinn, as adj. numb, seized, palsied; hann var allr numinn öðrum megin, ok mátti eigi mæla hálfum munni, Ann.; þá varð ek sem ek væra numinn, Mar.; vera frá sér numinn, to be beside oneself, from joy, astonishment, or the like, cp. the references above (A. 3).

    Íslensk-ensk orðabók > NEMA

  • 69 STANDA

    * * *
    (stend; stóð, stóðum; staðinn), v.
    1) to stand, opp. to sitja or liggja (hann stóð við vegginn);
    koma standandi niðr, to come down on one’s feet;
    skal mik niðr setja standanda, in a standing position;
    standa fast, to stand fast;
    standa höllum fœti, to stand slanting;
    2) to stand, stick (G. skaut svá fast niðr skildinum, at hann stóð fastr í jörðunni);
    sveininum stóð fiskbein í hálsi, the bone stuck in his throat;
    3) to stand, remain;
    borð stóðu, stood, were not removed;
    4) to stand, be situated (bœr einn stóð skamt frá þeim);
    5) to stand still, rest, pause (stóð þá kyrrt nökkura hríð);
    verðr hér fyrst at standa sagan, the story must stop here for the present;
    6) to last (hafði lengi staðit bardaginn);
    7) to befit, become (konungr kvað þat eigi standa, at menn lægi svá);
    ekki stendr þér slíkt, it does not befit thee;
    8) to stand in a certain way, project, trend (fjögur horn ok stóðu fagrt, hit þriðja stóð í lopt upp);
    stendr inn straumrinn, the tide (current) stands in;
    blóðbogi stóð ór hvárutveggja eyranu, a stream of blood gushed out of both his ears;
    kallar hann betr standa veðrit at fara landhallt, that the wind stands better for making land;
    stóð vindr af landi, the wind blew from the land;
    standa grunnt, to be shallow (vinátta okkur stendr grunnt);
    standa grunn, to stick on the ground (örkin stóð grunn);
    10) to catch, overtake (hann drap menn Eiríks konungs, hvar sem hann stóð þá);
    standa e-n at e-u, to catch one doing a thing (ef maðr verðr at því staðinn, at hann meiðir smala manna);
    11) to stand, endure, bear (standa e-t or e-u);
    12) to press, urge, trouble (elli stóð Hárek);
    hvat stendr þik, what ails thee?
    13) to weigh so much (gullhringr, er stóð mörk);
    14) to stand by one, side with one, with dat.;
    mikils er vert, hversu fast N. stendr þér um alla ráðagerð, how close N. stands by thee in all counsel;
    15) with preps.:
    standa af e-u, to proceed from, be caused by (opt stendr illt af kvenna hjali);
    vil ok ek eigi, at af mér standi brigð okkarrar vináttu, nor do I wish to be the cause of a breach in our friendship;
    standa af e-u við e-n, to give up, cede to one;
    impers., segir hann honum, hvernig af stóð um ferð hans, how the matter stood as to his journey;
    standa at e-m, to attack (var við sjálft, at þeir mundu standa at prestinum);
    to stand by one, on one’s side (ek veit eigi víst, hvaðan G. inn ríki stendr at);
    standa á e-u, to stand on, insist on (statt ei á því, er þér er bannat);
    impers., stendr á illu einu með þeim, they are on very bad terms;
    standa á e-m, to hang over one (sú skóggangssök, er á þér stendr); to refer to (þat heilræði stóð upp á þenna sama sendiboða);
    standa eptir, to remain, be left;
    standa fyrir e-u, to stand in the way of (þeir kváðu geip hennar ekki skyldu standa fyrir þingreið þeira);
    standa e-m fyrir þrifum, to stand in the way of one’s thriving;
    to stand before one, protect one (vér skulum Egil af lífi taka, en hlífa engum, er fyrir honum vill standa);
    standa hjá e-m, to stand by one, assist one;
    standa í e-u, to be engaged in, busied with (standa í bardögum, einvígum, málum, kvánbœnum);
    impers., stendr í deilu með þeim, there is a quarrel between them;
    standa móti (á móti, í móti) e-u, to stand against;
    standa saman, to stand together, be gathered, amassed (þar stóð auðr mikill saman);
    standa til e-s, to tend towards;
    standa til umbótar, to stand for mending, need it;
    sem bœn yður stendr til, as your prayer tends to;
    eptir þeim efnum, sem honum þœtti til standa, according to the merits of the case;
    eptir því sem lög stóðu til, as the law was (taka þeir allir við bótum, sem lög stóðu til);
    impers., stendr til e-s, it is to be expected, feared (til langra meina mun standa, ef);
    standa e-m til e-s, to assist, help one (B. segir, hversu Ó. hafði honum til staðit);
    standa undan, to be lacking (mikit stendr undan við hann í vinfenginu);
    standa vel undir e-t, to support well, back it up well (munu margir vel undir þat standa);
    standa undir e-m, to be in one’s possession, keeping (féit stendr undir honum);
    standa upp, to stand up from a seat (þá stóð S. upp ok mælti hátt); to rise from bed (standa upp ok klæðast); to be left standing (fimm einir menn stóðu upp á skipinu);
    standa uppi, to be left standing (K. hinn auðgi flýði ok allt lið hans, þat er uppi stóð; hús þau, er uppi stóðu);
    to be laid up ashore, of a ship (stigu þeir á skip þat, er þar hafði uppi staðit um vetrinn);
    of a corpse, to lie on the bier (lík Kjartans stóð uppi í viku í Hjarðarholti);
    of a bow, to be kept bent (boginn má eigi einart uppi standa);
    standa við e-u, to withstand (víkingar svá harðfengir, at ekki stendr við);
    impers., stendr við e-t, it is on the verge of (þeir áttu svá harða leika, at við meiðingar stóð);
    standa yfir e-u, to be present at (heldr vildi hann þenna kjósa en standa yfir drápi Þorgils frænda síns); to extend (þar er þeira ríki stendr yfir);
    standa yfir, to stand over, last (hversu lengi skal fjárbón sjá yfir standa?);
    í þessum griðum ok svardögum, sem yfir standa, which now stand, are in force;
    16) refl., standast.
    * * *
    pres. stend, stendr, stöndum, standit, standa; pret. stóð, stótt, stóttú (mod. stóðst, stóðstú), stóð, pl. stóðum; subj. stæði; imperat. statt, stattú (cp. stand-þú); part. staðinn; pret. infin. stóðu = stelisse, Fms. vi. (in a verse); a medial form, pres. stöndumk (= stat mihi), Fm. 1. Kormak; pret. stóðumk (= stabant mihi), Hm. 106: with neg. suff. stóð-k-at, Fas. iii. 22 (in a verse). [Common to all Indo-Germ. languages.]
    A. To stand; þó at hann gangi eðr standi áðr, Grág. ii. 95; hann stóð við vegginn, … stóð á víxl fótunum, Sturl. ii. 158; standa höllum fæti, Nj. 97; koma standandi niðr, to come down standing (after a leap), 85, Grág. ii. 110; skal mik niðr setja standanda, in a standing position, Ld. 54; munkr er eigi mátti standa á bænum ok reikaði, Greg. 62; standa á götu e-s, Nj. 109; standa fast, to stand fast, 92; standa frammi, to stand, be on one’s feet, Fms. vii. 85; s. fyrir dómstóli keisarans, 656 C. 19; s. fyrir manni, to stand before a man, so as to screen him, Grág. ii. 12. 115, Eg. 357: s. hjá, to stand by, metaph. to assist, Fas. ii. 501: standa nær e-m, to stand near one, metaph. to back, Nj. 76; nær standa vinir Gunnars, 88.
    2. to stay; Egill stóð meðan ok beið þeirra, Eg. 483; statt ( stop) ok trú mér, 623. 17.
    3. to stand, stick; stóðu spjót þeirra ofan frá þeim, Nj. 253; at hann standi fastr í fönninni, 84; skildinum, svá at fastr stóð í vellinum, 262; öxin stóð á hamri, i. e. went through to the back, and stuck there, 165; sveininum stóð fiskbein í hálsi, the bone stuck in his throat, Blas. 40; ef nökkurum stendr bein í hálsi, 655 ix. B. 2: absol., það stendr í e-m, it sticks in one’s throat.
    4. to stand, remain; borð stóðu, stood, were not removed, Fms. vii. 144; skála þann sem enn stendr í dag, Þórð. 58 new Ed.; svá lengi sem heimrinn stendr, Rb. 64; skyli bú yðr standa ú-rænt, Nj. 208.
    5. to stand, be seated, placed;í þeim dal stendr kirkja, Greg. 57; kirkja sú er stendr í Reykja-holti, D. I. i. 476; bær einn stóð skamt frá þeim, Eg. 230; ór þeim sal er und þolli stendr … ask veit ek standa, … stóð fyrir norðan salr, sal veit hón standa, Vsp.; Lissibón stendr á Spáni, Fms. vii. 80; Narbón stendr vid Jórsala-haf, x. 85; öll þau fylki er í hans biskups-ríki stóðu, vii. 300; Illugastaði ok Hrafnagil er standa í Laxárdal, Dipl. v. 17; standa á bók, reikningi, skrá …, [Germ. es steht geschrieben], ii. 12, 13, Bs. i, passim. II. with prepp.; standa á e-u, to stand on, insist on, persevere in; statt eigi á því er þér er bannat, Mirm.; s. á illu ráði, id.; s. á hendi e-m, Nj. 88, Grág. i. 121 (see hönd); mest mundi á fyrir-mönnum standa, Nj. 106: to stand upon, s. á lögum, Js. 41; s. á rétti sínum, … standa á dómi e-s, to stand by, abide by:—s. gegn, á móti, to withstand, Hom. 7, Fms. ii. 36, 225, x. 401:—s. af e-u, to give up, Dan. afstaae, Fb. i. 523:—s. at, to help (at-stoð); hvaðan Guðmundr stendr at, … hvaðan sem hann stendr at, Nj. 214; þeim er þaðan standa at, 193:—s. eptir, to remain, N. G. L. i. 335, Fms. ii. 231, vi. 248, Grág. ii. 301, Eg. 202, Rb. 116, Hom. 12, Stj. 422 (eptir-stöðvar = arrears):—s. fyrir, to stand before, to stand in the way of a thing, Ísl. ii. 262, Fms. vi. 61, Grág. i. 140; s. e-m fyrir þrifum, Fms. ii. 154; s. e-m fyrir gleði, vii. 162; s. e-m fyrir svefni, Gísl. (in a verse); s. e-m fyrir ljósi, to stand in the way of one’s light; láta e-t s. fyrir kaupi, Nj. 17; láta s. fyrir kviðburði, 87; ef afl hefir staðit fyrir kvið þeirra, Grág. i. 53; þat á eigi fyrir málum at s., 106; eiðr Vermundar stóð fyrir, Fbr. 22; járni á hann fyrir at standa, N. G. L. i. 342; s. fyrir með eineiði, 346:—s. í e-u, to be deeply engaged in; s. í bardögum, einvígum, málum, stórmælum, kvánbænum, etc., Eg. 486, Ld. 262, Nj. 53, 224, 227, Ísl. ii. 216; standa í ábirgð, Dipl. v. 24; s. í þjónustu, Mar.:—standa saman, to stand together, put together in one place; þar stóðu saman fé mikil, Eg. 318; stóð úmegð mörg saman, Ísl. ii. 198; þar stóð auðr mikill saman, Ld. 124: to consist, Hom. 2:—s. undir e-u, to be subject to; s. undir prófi, Dipl. i. 6; féit stendr undir honum, is in his keeping, Grág. i. 395: standa undir með e-m, to support, Sturl. i. 20; s. vel undir e-t, to support well, back, Nj. 215, Fms. vii. 125; jarl stóð vel undir hans mál, viii. 282; munu margir vel undir þat s., to back it up well, Ó. H. 52:—standa upp, to stand up from a seat, Nj. 3, Fms. i. 33, x. 401: to rise from bed, Nj. 69, Eg. 121; s. upp fyrir dag, 577; s. upp ok klæðask, Ld. 44; hann liggr sjúkr … þar er standi aldri upp, Nj. 80 (standa upp ór sótt); s. upp með e-m, to rise, join one, Sturl. ii. 203:—s. uppi, of a ship, to be laid up ashore (during the winter), Nj. 259, Ísl. ii. 273: of a corpse, to lie on the bier, Fms. ii. 257, Ám. 101: of a bow, to be kept bent, 623. 19: standa upp, to be standing, be left standing on one’s feet; færri standa upp enn fallnir eru, Fms. xi. 110; stóðu þá enn upp mjök margir á skeiðinni, many still stood up (not dead or wounded), 142; flýði allt lið er upp stóð, Eg. 33; fimm einir menn stóðu upp á skipinu, Orkn. 356 old Ed., (new Ed. 414 l. c. leaves out ‘upp’); meðan ek má upp standa ok vápnum valda, Ld. 170: standa uppi, id., Fms, viii. 139, Hkr. i. 210:—standa við e-u, to withstand, Grág. i. 1, 336 (við-staða); svá harðfengir at ekki stendr við, Nj. 271; svá mikit troll at ekki stendr við honum, Bárð. 177; þeir skutu svá hart, at ekki stóðu við hlífarnar, Fms. i. 173: to stand against, stop, hann stóð við litla stund (við-staða, a pause, halt):—standa yfir, svá lengi sem þingboð stæði yfir, lasted, Fms. ii. 216: hversu lengi skal fjárbón sjá yfir standa? Nj. 141; í þessum griðum ok svardögum sem yfir standa, which now stand, are in force, Fms. xi. 365; þar er þeirra ríki stendr yfir, extends, Eg. 344.
    B. Metaph. usage, to stand still, rest, pause; verðr hér fyrst at standa sagan, the story must stop here, Fms. vi. 56: nú skal hér standa um athæfi Varbelgja, ix. 473; skulu sóknir standa, meðan leiðangr er úti, Gþl. 486; útlegðar-sakir skulu eigi standa um várþing, Grág. i. 103; skyldi málit standa um nóttina til rannsaks, Fms. ix. 414; skal þá standa leigan í hross-verðinu, Grág. i. 434; stóð þá kyrrt nokkura hrið, Fms. xi. 397; at svá búit stæði, Nj. 139; eigi mátti svá búit s., Fms. ii. 9; standa með blóma; stendr búit með miklum blóma, Band. 2.
    2. to last; Guðs ríki stendr ei ok ei, Hom. 160; ok standa eina þrjá vetr, Sks. 323; þá sjau daga sem veizlan stóð, Stj.; en er þrjár nætr hafði veizlan staðit, Landn. 117; hafði lengi staðit bardaginn, Odd. 18; er deildir várar s. lengr, Eg. 738; stóð mikil deila milli þeirra langa hríð, Fms. x. 169; stóð þetta heimboð nokkut skeið, Nj. 81; meðan erfit stóð, Eb. ch. 54; stóð hennar hagr með þeim hætti, Bs. ii. 166:—to be valid, skal þetta testamentum s. ok haldask, Dipl. iv. 8; ok standa enn þau lög, Ver. 52; um tólf mánaðr stendr þeirra mál, Grág. i. 143; skal þat allt s. ok satt vera, 655 xxvii. 28; hans tala skal s. á fé sjálfs hans, K. Þ. K. 146; má þat eigi s. né fyrir satt halda, Stj. 31; hann mun láta s. boð þessi (stand by it), Nj. 77; þrjú kúgildi þau er standa með jörðunni, Dipl. iii. 8; ekki á Bjarkeyjar-réttr á því máli at standa, this case does not fall under the town jurisdiction, Fms. vii. 130; stendr þat mál ( it extends) um þrjá fjórðunga, Grág. i. 464.
    3. to befit, become; konungr kvað þat ekki standa, at menn lægi svá, Fms. x. 157; berr þat eigi né stendr þvílíkum, Stj. 132; hví stalt þú guðum mínum, ekki stendr þér slíkt, 181.
    4. phrases, nú stóð í stilli, see stilli; var þat boð með svá miklu kappi, at stóð í stönginni (cp. Dan. saa at det stod efter), Fms. xi. 424; standa í háska, Mar.
    5. sem inn átti dagr Jóla standi á Dróttins degi, Rb. 128; en á þeim degi stóð Ólafs messu-aptann, Hom. 111.
    II. of direction, to stand in a certain way, project, trend; fjögur horn ok stóðu fagrt, hit þriðja stóð í lopt upp, hit fjórða stóð ór enni, ok niðr fyrir augu honum, Ld. 120; geitar-horn stendr ór höfði henni, Fms. vii. 156; vápn stóðu á Birkibeini svá þykt at varla mátti hann falla, 325; gákk af bryggjunni eðr spjotið stendr á þér, 144; ella hefði spjótið staðit gegnum hann, Nj. 246; blóðbogi stóð ór hváru-tveggja eyranu, 210, Fms. vi. 419; boginn stóð inn um ræfrit, Eg. 239; kallar hann betr standa veðrit, at fara landhallt, the wind stands better for making land, Fms. x. 347; sunnan-vindr hvass ok stóð at virkinu, xi. 34; stóð gnæðingr með fjöllum, Bárð. 171; af íllsku ok úþef þeim er af stóð, Fms. iii. 128; stóð vindr af landi, Vigl. 79 new Ed.; stendr inn straumrinn, Bs. ii. 143: stóð stropinn um kyrtilinn, Clar.; standa grunnt, to be shallow; vinátta okkur stendr grunnt, Eg. 520; stóð hón alla vega jörð, touched the earth. Art.; stafir stórir ok stóðu grunn í ánni, Fb. ii. 19; örkin stóð grunn, stuck to the ground, Stj. 50, Gþl. 460, Grág. ii. 358; þrjár rætr standa; á þrjá vega undir aski Yggdrasils, Gm.; augu yður standa lengra fram, Sturl. iii. 129; finnr konungr at mikit stendr undan við hann í vinfenginu al hendi Sigvalda, Fms. xi. 106; heilræðit stóð á þenna sama sendiboða, referred to him, 433; hvaðan Guðmundr inn ríki stendr, on which side he stands, with whom he sides, Nj. 214.
    2. to proceed from, be caused by; eigi standa þin orð af litlu fári, Fas. i. 195; stóð lítil stjórn af honum, Fms. xi. 223; þótti af honum minni ógn standa, Eg. 268; e-m stendr mein, úhapp, útili, íllt, gagn, hjálp … af e-m, 175; guðin rökðu til spádóma at af systkinum þessum mundi þeim mikil mein ok úhapp standa, Edda 18, Nj. 65, Barl. 39; eigi mun svá mikit íllt af þér standa, Nj. 368; opt stendr íllt af kvenna hjali. Gísl. 15: yðr munn vandræði af standa, Nj. 175.
    3. standa til, to tend towards; nú stóð áðr til svá mikils váða, at …, Fms. vii. 144; þá stendr þó til meira geigs, xi. 275; standa til umbótar, to stand for mending, need it, Fb. ii. 234; flest frumsmíð stendr til bóta, needs mending; standa til mikils kostnaðar, D. N. ii. 18; sem bæn yður stendr til, tends to, Nj. 192; hvárt honum standi hugr til nökkurrar konu, Ísl. ii. 285; engi ván eða verðleikr stendr til at fáisk, Al. 91; sem bæn yður stendr til, Nj. 192; eptir þeim efnum sem honum þætti til standa, according to the merits of the case, Fms. vii. 60; eptir þvi sem lög stódu til, as the law stood, Nj. 146, Ld. 28; frekari álög en forn lög stæði til, Fms. xi. 224; latari enn líkendi stæði til, 256; fremr enn ritningar stóðu til, tended towards, i. e. warranted, Mar.; líta á mál hans eptir þeim efnum sem honum þætti til standa, as the merits were, Fms. vii. 60; eptir því sem lög stóðu til, Nj. 146, Ld. 28; standa til váða ok auðnar, Fms. x. 271.
    III. to catch, overtake; hann drap menn Eiríks konungs hvar sem hann stóð þá, Hkr. i. 91; var hverr drepinn þar er staðinn varð, 107; lét hann ræna hvar sem hann stóð þá, Fms. vii. 181; hörmuðu bæði at þau máttu eigi fá staðit hann, Hom. 120; ef hann er með vátta inni staðinn, Grág. ii. 18; ef maðr tekr fé manns ok vinnr þjófskap at, enda standi hinn hann (acc.) at þvi er fé þat á, svá at handnumit verðr, ok …, 136; hinum er þýfð var í höndum staðin, id.; nú stendr maðr fé sitt þjófstolit í hendi öðrum manni, Gþl. 537.
    2. to stand, i. e. to endure or bear; hverr sem fyrir-smár dómarann, ok vill eigi dóm standa, N. G. L. i. 452: to discharge, skal dæma landit þeim manni er varðveizlu stendr, to the man who stands as guardian, Grág. ii. 251; sá er vitna þarf skal standa þeim kost allan, Jb. 358.
    3. to press, urge, trouble; ef ofviðri stendr mann, N. G. L. i. 349; Alfhildi stóð sótt, Hkr. ii. 199, Stj. 425; mun þik nú hræðsla standa, Fas. iii. 429; elli stóð Hárek, Ísl. ii. 482; hver fjölskylda sem þik stendr, Fms, xi. 429; segja máttu hvat þik stendr, what urges thee. Mar.; ok vænti af þér mests trausts, því heldr sem mik stendr meirr, Fms. iii. 70; standa mik svá stórar þröngslir, at …, Stj. 495; hvat stendr þik, what ails thee? Grett. 75 new Ed.; hvat stendr þik, Bergr, sagði biskup, Bs. i. 807; því at eins at þeim (þá?) standi ofviðri, N. G. L. i. 371.
    4. to be of weight, value; skal hann eigi standa tómr meirr enn átta merkr, Gþl. 524; gullhringr stendr sex aura, mörk, Fms. ii. 246, xi. 204; strútrinn stóð tíu merkr, 77; vættir þær er hver þeirra standi hálfa níundu mörk, Gþl. 523.
    C. Reflex. to stand right, be able to stand; steðjaði hann upp yfir törguna ok stóðsk þó, Nj. 144; þar mundir þú eigi hafa staðizk fylgjur þeirra Þorvarðs, Lv. 104; hann druknaði, því hann stóðsk ekki fjölkyngi Ragnars, Bárð. 181.
    2. standask e-t, standask áhlaup, Sks. 411; höggum standask fáir, Sks. 411 B; fáir stóðusk honum, þótt fræknir væri, Grett. 87 A; gull stendsk elding, Grág. i. 501; þetta éi var með svá miklum býsnum, at ekki máttu sumir menn betr enn fá staðizk, Fms, xi. 136; var við sjálft at ek mætta eigi standask, x. 331; stóðsk hann eigi ok dó, 623. 33; hví lét Guð þeira freista, þar er hann sá at þau máttu eigi standask, Eluc. 28; at þér standisk jafnvel ef þér sjáit frændr yðra svívirða, Fms. v. 270.
    3. to stand, bear, tolerate; hann skekr at honum sverðit, þetta fá þeir eigi staðizk ok hlaupa, Ísl. ii. 364; Kári stóðsk þetta eigi, Nj. 270; Björn stóðsk eigi ámælis-orð Sigmundar, Valla L. 218; standask frýju-orð, Fær. 196.
    4. standask við e-m, to stand, be able to withstand; Heiðrekr vá með Tyrfingi ok stóðsk ekki við honum, Fas. i. 526; engi hlutr var svá sterkr at standask mætti fyrir honum. Edda.
    5. to be valid; skulut mál hans standask um þá sök, Grág. i. 64; á þeirra dómr at standask, 80; eigu jammikit þeira orð at standask, sem annarra lögréttu-manna, 10; ef þú kemr til konungsins, ok megi þín orð nokkut standask, Fms. xi. 193; hennar orð stóðusk svá mikit, at …, Fas. i. 208; um þat vilda ek at mín at kvæði stæðisk, at …, Eb. 98.
    6. of direction, to proceed from; standask af e-m, af henni mun standask allt it ílla, Nj. 49; svá stenzk af um ferð mína, the matter stands so as to my journey; Ólafr sagði jarli hversu af stóðsk um ferð hans, Ld. 112 (hversu af stóð, 340); ekki sagði Kjartan föður sínum hversu af stóðsk um ferð þessa, 208; Gautr segir honum geiniliga allt hversu af stóðsk inn ferðir hans, Fms. iii. 57; svá stendsk af um ferðir mínar, at ek má hér ekki dvelja lengr, vi. 350; eigi veit ek hvernig af stenzk (stennz) um för þína, hvárt þú ferr nökkut í konungs leyfi, Ó. H. 143.
    7. a middle form; yfir ok undir stóðumk jötna vegir, the ‘giant-ways’ ( rocks) stood above and below, Hm.; stöndumk hjörr til hjarta, the sword touches me to the heart, Fm. 1.
    II. recipr. to stand opposite one another in the same line: to meet, of ends; þat stóðsk á, nesit þvert ok fylking þeirra, Ísl. ii. 326; stóðsk þat á, at Jólin þraut ok lokit var sögunni. Fms. vi. 356; vígin Áskels ok Steingríms skyldi á standask, Rd. 281; stóðsk þat á endum ok ostkistan, Nj. 76; stóðsk þat á endum ok þat er Gunnarr; átti at gjalda, 111; létu þeir þat á endum standask, 120; standask á mót; sandmelr sá er á stendzk ok Seftjörn, Gísl. 23; bær hans stóðsk á ok konungs atsetr, Fas. ii. 63: bíða þess at á stæðisk misganga straumanna ok austan-veðr, Orkn. 266: stendzk heldr í móti með þeim hjónum, they were rather at sixes and sevens, did not agree well, Bjarn. 21: hendingar standask sem næst, to stand as close to one another as possible, Edda (Ht.); tungl þau er næst standask, nearest to one another, Rb. 34, 1812. 56.
    III. staðinn = staddr, steadfast, placed, abiding; hvar sem maðr er staðinn, N. G. L. i. 163; vildi hann nú til staðins vita ( knew for certain) hver svör jarl vildi gefa, Vígl. 18.

    Íslensk-ensk orðabók > STANDA

  • 70 visit

    visit ['vɪzɪt]
    1 noun
    (a) (call) visite f;
    to pay sb a visit rendre visite à qn;
    I haven't paid a visit to the cathedral yet je n'ai pas encore visité ou je ne suis pas encore allé voir la cathédrale;
    I had a visit from your aunt last week j'ai eu la visite de ta tante la semaine dernière;
    you must pay them a return visit il faut leur rendre leur visite;
    she met him on a return visit to her home town elle l'a rencontré quand elle est retournée en visite dans sa ville natale;
    British familiar euphemism to pay a visit aller au petit coin
    (b) (stay) visite f, séjour m; (trip) voyage m, séjour m;
    she's on a visit to her aunt's elle est en visite chez sa tante;
    she's on a visit to Amsterdam elle fait un séjour à Amsterdam;
    did you enjoy your visit to California? avez-vous fait un bon séjour en Californie?;
    the President is on an official visit to Australia le président est en visite officielle en Australie;
    this is my first visit to your country c'est la première fois que je viens dans votre pays
    (c) American (chat) causette f, bavardage m
    (a) (person → go to see) rendre visite à, aller voir; (→ stay with) rendre visite à, séjourner chez;
    she went to visit her aunt in hospital elle est allée rendre visite à sa tante ou allée voir sa tante à l'hôpital;
    to visit the doctor/dentist aller voir le médecin/le dentiste, aller chez le médecin/le dentiste;
    not many people come to visit her il n'y a pas beaucoup de gens qui viennent lui rendre visite;
    to visit the sick visiter les malades;
    he's away visiting friends at the moment il séjourne chez des amis en ce moment
    (b) (museum, town) visiter, aller voir;
    in the afternoon they went to visit Pisa l'après-midi, ils sont allés voir ou visiter Pise
    (c) (inspect → place, premises) visiter, inspecter, faire une visite d'inspection à;
    Law to visit the scene of the crime se rendre sur les lieux du crime
    the sins of the fathers are visited upon their sons les fils sont punis pour les péchés de leurs pères;
    the city was visited by the plague in the 17th century la ville a été atteinte par la peste au XVIIème siècle
    être de passage;
    we're just visiting nous sommes simplement de passage
    American (call on) passer voir; (talk with) bavarder avec

    Un panorama unique de l'anglais et du français > visit

  • 71 פרק

    פָּרַק(b. h.) to break, separate; to untie, loosen; to unload. Sabb.138a וילין … ומותר לפוֹרְקוֹ it is permitted (on the Sabbath) to stretch a curtain and also to untie (remove) it. Ib. b top. Y.Shebi.III, beg.34c לא יִפְרוֹקוכ׳, v. מִשְׁפֶּלֶת (Ib. לא יַפְרִיק Hif., v. infra. Cant. R. to I, 5 טוענת ופוִרֶקֶת she loads (becomes pregnant) and unloads (delivers); a. fr.Trnsf. to redeem, deliver. Gen. R. s. 44 אני פוֹרְקָן I shall redeem them; a. e.פ׳ עול to untie the yoke, cast off an obligation. Ab. III, 5, v. עוֹל. Tosef.Sot.XIV, 4 פָּרְקוּ מהם עולוכ׳ they cast off the heavenly yoke, and made flesh and blood rule over them; a. fr.Tanḥ. Ḥuck. 25 אינן פּוֹרְקִין יראה they do not cast off the fear (of having lost the divine grace through their sins); Yalk. Num. 765 אין פורקין יראה מהם; Num. R. s. 19 אין פּוֹרְקִים ביראה (corr. acc.).Part. pass. פָּרוּק; f. פְּרוּקָה; pl. פְּרוּקִים, פְּרוּקִין, פְּרוּקוֹת. Y.B. Kam.III, 3d אחד פ׳ ואחד טעוןוכ׳ if (on meeting on the road) one animal is without a load, and the other is laden, the unladen must make room for the laden; היו שניהן … פ׳ if both are laden or both unladen. Ib. שתיהן פ׳ if both wagons are without a load; a. fr.Esp. to help to unload an animal broken down under its burden (Ex. 23:5). B. Mets. II, 10 מצוה … לִפְרוֹק, v. טָעַן II. Ib. אם רצונך לפרוק פְּרוֹק if thou desirest to unload, do so (without my assistance); a. fr. Pi. פֵּירֵק to sever, strip; to take off, release; to take apart. Shebi. II, 2 מְפָרְקִין you may release (trees in the Sabbatical year); Y. ib. 33d top מפ׳ בעלין ‘release refers to (a too luxuriant growth of) leaves. Ukts. II, 5 התחיל לְפָרֵק when he has begun to strip (vegetables). Tosef. ib. II, 13 התחיל לפרק באגוזים when he has begun to strip nuts (of their burrs). Sabb.88a ירדו … ופֵירְקוּם one hundred and twenty myriads of angels of destruction came down and took them (the crowns) off their heads. Ib. בחורב … פֵּרְקוּ (Rashi פירקו) at Horeb they loaded (angels put crowns on their heads), and at Horeb they unloaded (angels took their crowns off). Men.8a; 9b עד שלא פֵרְקָהּ before he took it (the pile of the show bread) apart Y.Yoma I, 38c top מעמירו ומְפָרְקוֹ put it (the Tabernacle) up and broke it up again; העמידו ולא פירקו put it up and did not break it up again; Num. R. s. 13, beg.; Sifra Tsav, Milluim, Par. 1 end.Y.M. Kat. I, 80b bot. מְפָרְקִין את המנעולוכ׳ you may take the shoe off the block. Y.Ab. Zar. III, 43b, v. פַּצִּים; a. fr.Sabb.95a חולב חייב משום מפרק one milking (on the Sabbath) is guilty of an act resembling unloading; Keth.60a יונק מפרק כלאחר יד releasing the cow by sucking is unloading in an unusual way (v. אַחַר). Lev. R. s. 13 עמד ופֵרְקוּם לישראל he rose and took them off the back of the gentiles, and put them on Israel.Sabb.156a לְפָרֵק to take food from before one animal and place it before another, Rashi; (Tosaf.: to empty from vessel to vessel in order to procure a thorough mixture; other defin., v. Ar. s. v..Part. pass. מְפוֹרָק a) unloaded. B. Mets.33a (ref. to Ex. l. c.) ‘under its burden, ולא מפ׳ but not when it is unloaded (and the owner requires assistance to load it again). Ib. לא מפ׳ בחנם when it is unloaded, one need not assist in loading without remuneration.b) taken apart, broken up. Tanḥ. Pkudé 11 והיה מונח ומפ׳וכ׳ and it (the Tabernacle) lay in parts (uncombined) during Hithpa. הִתְפָּרֵק, Nithpa. נִתְפָּרֵק 1) to be taken apart, broken up. Y. Yoma l. c. Sabb.XVII, 1 אע״פ שנִתְפָּרְקוּ although the doors are detached (when the piece of furniture is moved). Tosef.Kel.B. Mets. III, 2 נִתְפָּרְקָה זווכ׳ ed. Zuck. (missing in eds.) if the blades of scissors are separated, each may become unclean for itself; a. fr.Gen. R. s. 36 (ref. to Gen. 9:24) נתפ׳ יינו מעליו the load of his wine was taken from him (he became sober). 2) to be loose, movable like a link or joint (v. פֶּרֶק). Yoma 72a מִתְפָּרְקִין ואיןוכ׳ they (the bars in the ring) were movable but could not slip off. Nidd.9a (of a woman after confinement) איבריה מתפרקיןוכ׳ her limbs are loose (shaky), and her full strength does not return to her before ; Bekh.6b איבריה מתפרקין הימנה she feels as tho her limbs were dropping off. Yalk. Num. 708 תהא מִתְפָּרֶקֶת איברים איברים she shall lose limb after limb; Num. R. s. 9 מתרפקת (corr. acc.); a. e.(Yalk. Cant. 986 מתפרקות some ed., read: מתרפקות, v. רָפַק. Nif. נִפְרָק (denom. of פֶּרֶק) 1) to be out of joint, dislocated, sprained. Sabb.XXII, 6 מי שנִפְרְקָה ידווכ׳ he who sprained his arm or foot. 2) to be removed. Tosef. ib. XIII (XIV), 5 שיִפָּרְקוּ ed. Zuck. (Var. שימחו) that they be removed (cut out).(Hif. הִפְרִיק as Kal and Pi. Tosef.Ber.II, 7 שיַפְרִיק ed. Zuck. (Var. שיְפָרֵק). Y.Shebi.III, beg.34c, v. supra; prob. to be read: יְפָרֵיק.

    Jewish literature > פרק

  • 72 פָּרַק

    פָּרַק(b. h.) to break, separate; to untie, loosen; to unload. Sabb.138a וילין … ומותר לפוֹרְקוֹ it is permitted (on the Sabbath) to stretch a curtain and also to untie (remove) it. Ib. b top. Y.Shebi.III, beg.34c לא יִפְרוֹקוכ׳, v. מִשְׁפֶּלֶת (Ib. לא יַפְרִיק Hif., v. infra. Cant. R. to I, 5 טוענת ופוִרֶקֶת she loads (becomes pregnant) and unloads (delivers); a. fr.Trnsf. to redeem, deliver. Gen. R. s. 44 אני פוֹרְקָן I shall redeem them; a. e.פ׳ עול to untie the yoke, cast off an obligation. Ab. III, 5, v. עוֹל. Tosef.Sot.XIV, 4 פָּרְקוּ מהם עולוכ׳ they cast off the heavenly yoke, and made flesh and blood rule over them; a. fr.Tanḥ. Ḥuck. 25 אינן פּוֹרְקִין יראה they do not cast off the fear (of having lost the divine grace through their sins); Yalk. Num. 765 אין פורקין יראה מהם; Num. R. s. 19 אין פּוֹרְקִים ביראה (corr. acc.).Part. pass. פָּרוּק; f. פְּרוּקָה; pl. פְּרוּקִים, פְּרוּקִין, פְּרוּקוֹת. Y.B. Kam.III, 3d אחד פ׳ ואחד טעוןוכ׳ if (on meeting on the road) one animal is without a load, and the other is laden, the unladen must make room for the laden; היו שניהן … פ׳ if both are laden or both unladen. Ib. שתיהן פ׳ if both wagons are without a load; a. fr.Esp. to help to unload an animal broken down under its burden (Ex. 23:5). B. Mets. II, 10 מצוה … לִפְרוֹק, v. טָעַן II. Ib. אם רצונך לפרוק פְּרוֹק if thou desirest to unload, do so (without my assistance); a. fr. Pi. פֵּירֵק to sever, strip; to take off, release; to take apart. Shebi. II, 2 מְפָרְקִין you may release (trees in the Sabbatical year); Y. ib. 33d top מפ׳ בעלין ‘release refers to (a too luxuriant growth of) leaves. Ukts. II, 5 התחיל לְפָרֵק when he has begun to strip (vegetables). Tosef. ib. II, 13 התחיל לפרק באגוזים when he has begun to strip nuts (of their burrs). Sabb.88a ירדו … ופֵירְקוּם one hundred and twenty myriads of angels of destruction came down and took them (the crowns) off their heads. Ib. בחורב … פֵּרְקוּ (Rashi פירקו) at Horeb they loaded (angels put crowns on their heads), and at Horeb they unloaded (angels took their crowns off). Men.8a; 9b עד שלא פֵרְקָהּ before he took it (the pile of the show bread) apart Y.Yoma I, 38c top מעמירו ומְפָרְקוֹ put it (the Tabernacle) up and broke it up again; העמידו ולא פירקו put it up and did not break it up again; Num. R. s. 13, beg.; Sifra Tsav, Milluim, Par. 1 end.Y.M. Kat. I, 80b bot. מְפָרְקִין את המנעולוכ׳ you may take the shoe off the block. Y.Ab. Zar. III, 43b, v. פַּצִּים; a. fr.Sabb.95a חולב חייב משום מפרק one milking (on the Sabbath) is guilty of an act resembling unloading; Keth.60a יונק מפרק כלאחר יד releasing the cow by sucking is unloading in an unusual way (v. אַחַר). Lev. R. s. 13 עמד ופֵרְקוּם לישראל he rose and took them off the back of the gentiles, and put them on Israel.Sabb.156a לְפָרֵק to take food from before one animal and place it before another, Rashi; (Tosaf.: to empty from vessel to vessel in order to procure a thorough mixture; other defin., v. Ar. s. v..Part. pass. מְפוֹרָק a) unloaded. B. Mets.33a (ref. to Ex. l. c.) ‘under its burden, ולא מפ׳ but not when it is unloaded (and the owner requires assistance to load it again). Ib. לא מפ׳ בחנם when it is unloaded, one need not assist in loading without remuneration.b) taken apart, broken up. Tanḥ. Pkudé 11 והיה מונח ומפ׳וכ׳ and it (the Tabernacle) lay in parts (uncombined) during Hithpa. הִתְפָּרֵק, Nithpa. נִתְפָּרֵק 1) to be taken apart, broken up. Y. Yoma l. c. Sabb.XVII, 1 אע״פ שנִתְפָּרְקוּ although the doors are detached (when the piece of furniture is moved). Tosef.Kel.B. Mets. III, 2 נִתְפָּרְקָה זווכ׳ ed. Zuck. (missing in eds.) if the blades of scissors are separated, each may become unclean for itself; a. fr.Gen. R. s. 36 (ref. to Gen. 9:24) נתפ׳ יינו מעליו the load of his wine was taken from him (he became sober). 2) to be loose, movable like a link or joint (v. פֶּרֶק). Yoma 72a מִתְפָּרְקִין ואיןוכ׳ they (the bars in the ring) were movable but could not slip off. Nidd.9a (of a woman after confinement) איבריה מתפרקיןוכ׳ her limbs are loose (shaky), and her full strength does not return to her before ; Bekh.6b איבריה מתפרקין הימנה she feels as tho her limbs were dropping off. Yalk. Num. 708 תהא מִתְפָּרֶקֶת איברים איברים she shall lose limb after limb; Num. R. s. 9 מתרפקת (corr. acc.); a. e.(Yalk. Cant. 986 מתפרקות some ed., read: מתרפקות, v. רָפַק. Nif. נִפְרָק (denom. of פֶּרֶק) 1) to be out of joint, dislocated, sprained. Sabb.XXII, 6 מי שנִפְרְקָה ידווכ׳ he who sprained his arm or foot. 2) to be removed. Tosef. ib. XIII (XIV), 5 שיִפָּרְקוּ ed. Zuck. (Var. שימחו) that they be removed (cut out).(Hif. הִפְרִיק as Kal and Pi. Tosef.Ber.II, 7 שיַפְרִיק ed. Zuck. (Var. שיְפָרֵק). Y.Shebi.III, beg.34c, v. supra; prob. to be read: יְפָרֵיק.

    Jewish literature > פָּרַק

  • 73 arrepentirse

    pron.v.
    1 to regret it (lamentar) (de acción).
    arrepentirse de algo/de haber hecho algo to regret something/having done something; (acción) to repent (of) something/having done something (pecado, crimen)
    ven a Escocia, no te arrepentirás come to Scotland, you won't regret it
    como no me hagas caso, te arrepentirás you'll be sorry if you don't listen to me, if you don't listen to me you'll live to regret it
    2 to repent, to be sorry, to lament, to feel sorry.
    * * *
    Conjugation model [ HERVIR], like link=hervir hervir
    1 (gen) to regret (de, -)
    2 RELIGIÓN to repent (de, of)
    * * *
    verb
    1) to regret, be sorry
    * * *
    VPR to repent, be repentant

    arrepentirse de haber hecho algo — to regret doing sth, regret having done sth

    no arrepentirse de nada — to have no regrets, not be sorry for anything

    * * *
    verbo pronominal
    a) ( lamentar) to be sorry

    arrepentirse de + inf — to regret -ing

    b) ( cambiar de idea) to change one's mind
    * * *
    = feel + remorse, get + cold feet.
    Ex. The study was designed to determine if players felt remorse if an opposing player was injured as a result of their act of aggression.
    Ex. The important thing is to be true to yourself, but should you get cold feet at the eleventh hour remember that there could be serious financial implications as well as emotional ones.
    ----
    * no arrepentirse = not look back, never + look back.
    * * *
    verbo pronominal
    a) ( lamentar) to be sorry

    arrepentirse de + inf — to regret -ing

    b) ( cambiar de idea) to change one's mind
    * * *
    = feel + remorse, get + cold feet.

    Ex: The study was designed to determine if players felt remorse if an opposing player was injured as a result of their act of aggression.

    Ex: The important thing is to be true to yourself, but should you get cold feet at the eleventh hour remember that there could be serious financial implications as well as emotional ones.
    * no arrepentirse = not look back, never + look back.

    * * *
    1 (lamentar) to be sorry
    si no lo haces, te arrepentirás if you don't do it, you'll regret it o you'll be sorry
    arrepentirse DE algo to regret sth
    no me arrepiento de nada I don't regret a thing, I have no regrets
    se arrepintió de sus pecados he repented of his sins
    arrepentirse DE + INF to regret -ING
    no te arrepentirás de comprarlo you won't regret buying it
    ¿te arrepientes de no haber ido? do you regret not going o not having gone?
    2 (cambiar de idea) to change one's mind
    se arrepintió y decidió no comprar la casa she changed her mind and decided not to buy the house
    * * *

     

    arrepentirse ( conjugate arrepentirse) verbo pronominal

    arrepentirse de algo to regret sth;
    arrepentirse de hacer algo to regret doing sth

    arrepentirse verbo reflexivo
    1 (sentir remordimiento, pesar) to regret [de, -]
    Rel to repent [de, -] ➣ Ver nota en regret
    2 (volverse atrás) to change one's mind
    ' arrepentirse' also found in these entries:
    Spanish:
    atrás
    - lamentarse
    - arrepienta
    - marcha
    English:
    regret
    - repent
    - rue
    - sorry
    * * *
    1. [de acción] to regret it;
    arrepentirse de algo/de haber hecho algo to regret sth/having done sth;
    ven a Cuba, no te arrepentirás come to Cuba, you won't regret it;
    como no me hagas caso, te arrepentirás you'll be sorry if you don't listen to me, if you don't listen to me you'll live to regret it
    2. [de pecado, crimen] to repent;
    arrepentirse de algo/de haber hecho algo to repent (of) sth/having done sth
    3. [volverse atrás]
    al final, me arrepentí y no fui in the end, I decided not to go;
    no te arrepientas en el último momento don't change your mind at the last minute
    * * *
    v/r
    1 be sorry;
    estar arrepentido de algo regret sth, be sorry for sth
    2 ( cambiar de opinión) change one’s mind, have a change of heart
    * * *
    arrepentirse {76} vr
    1) : to regret, to be sorry
    2) : to repent
    * * *
    arrepentirse vb (lamentarse) to regret [pt. & pp. regretted]
    se arrepiente de haberlo hecho she regrets doing it / she's sorry she did it

    Spanish-English dictionary > arrepentirse

  • 74 dolerse

    1 (arrepentirse) to repent (de, of), feel sorry (de, for)
    2 (lamentarse) to complain (de, of)
    3 (notar el efecto) to feel the effects (de, of)
    * * *
    * * *
    VPR frm
    1) (=sufrir)

    ¡duélete de mí! — pity me!

    2) (=arrepentirse)
    3) (=quejarse) to complain
    * * *

    ■dolerse verbo reflexivo
    1 (quejarse de un golpe, dolor) to be in pain
    (de un trato, comportamiento) to complain
    2 (estar arrepentido) to be sorry
    * * *
    vpr
    1. [físicamente]
    se dolía de un oído she had earache;
    estuve todo el verano doliéndome de la rodilla my knee was hurting me all summer
    2. [moralmente]
    dolerse de o [m5] por algo [quejarse] to complain about sth;
    [arrepentirse] to be sorry about sth;
    se duele de que nadie se acordara de él he feels hurt that no one remembered him;
    no te duelas por lo que pasó, no es culpa tuya don't be upset o feel sorry about what happened, it's not your fault
    * * *
    v/r
    1
    :
    dolerse de ( sentir tristeza por) regret; ( estar disgustado por) be upset about
    2
    :
    se duele de la rodilla his knee hurts
    * * *
    vr
    1) : to be distressed
    2) : to complain

    Spanish-English dictionary > dolerse

  • 75 wash

    {wɔʃ}
    I. 1. мия (се), измивам (се), къпя (се), окъпвам (се), промивам
    to WASH one's hands измивам си ръцете (и прен.) (of)
    2. пера, изпирам
    3. мия брегове (за море)
    бия се, блъскам се, плискам се (за вълни) (и с upon)
    to WASH ashore изхвърлям на брега, нося/отнасям към брега
    4. покривам с тънък слой, намазвам, боядисвам
    5. отмивам, отнасям с течението
    6. пера се, издържам на пране (за дреха, плат)
    7. издържам критика
    that theory won't WASH тази теория е неубедителна, не издържа критика
    8. мин. промивам, обогатявам по мокър начин
    9. подравям, подривам (се), издълбавам (се)
    to WASH a blackamoor/an Ethiopian white залавям се за/занимавам се с безнадежна работа
    flowers WASHed with dew окъпани в роса цветя
    wash away отмивам, измивам
    to WASH away sins рел. пречиствам от грехове, отнасям (за вълни)
    wash down измивам (и с маркуч)
    oмивам, отмивам, отнасям
    прокарвам (храна и пр., като пия течност между хапките) (with с)
    wash off измивам (се), изпирам (се), отмивам
    wash out измивам (се), изпирам (се), прен. изтривам/изличавам (нещо) от съзнанието си, подмивам, подривам (брегове, път), разг. попречвам на започването на, осуетявам, спирам, отменям (игра, мач и пр.), отхвърлям, елиминирам, отпадам (от училище, състезание и пр.)
    wash over оставам незабелязан за
    wash up мия, измивам (съдове), мия се, измивам се, изхвърлям на брега
    II. 1. миене, измиване
    to have a WASH измивам се
    2. пране
    at the WASH (даден) на пране (за дрехи и пр.)
    3. плискане, плясък (на вълни), прибой
    4. диря на кораб, килватер, ав. раздвижена струя въздух след самолет
    5. помия (и прен.)
    6. празни приказки, дърдорене, брътвеж
    7. тънък пласт/слой боя/метал
    8. тоалетна вода, лосион, разтвор (за дезинфекция и пр.)
    9. неферментирал малц и пр
    10. залята от вода местност, плитчина на река/море
    11. ерозия, отмиване, подриване
    12. нанос, чакъл, пясък
    13. златоносен пясък
    14. ам. старо корито на река
    it'll all come out in the WASH разг. всичко ще се нареди от само себе си
    рано или късно ще се разбeре
    * * *
    {wъsh} v 1. мия (се), измивам (се); къпя (се), окъпвам (се); пром(2) {wъsh} n 1. миене, измиване; to have a wash измивам се; 2. пране
    * * *
    чакъл; умивам; отмивам; помия; плакна; плискане; пера; пране; прибой; блъсвам се; боядисвам; вода; бърборене; пясък; промивам; дърдорене; диря; изпирам; измиване; измивам; килватер; къпя се; локва; лосион; намазвам; нанос;
    * * *
    1. 1 ам. старо корито на река 2. 1 ерозия, отмиване, подриване 3. 1 златоносен пясък 4. 1 нанос, чакъл, пясък 5. at the wash (даден) на пране (за дрехи и пр.) 6. flowers washed with dew окъпани в роса цветя 7. i. мия (се), измивам (се), къпя (се), окъпвам (се), промивам 8. ii. миене, измиване 9. it'll all come out in the wash разг. всичко ще се нареди от само себе си 10. oмивам, отмивам, отнасям 11. that theory won't wash тази теория е неубедителна, не издържа критика 12. to have a wash измивам се 13. to wash a blackamoor/an ethiopian white залавям се за/занимавам се с безнадежна работа 14. to wash ashore изхвърлям на брега, нося/отнасям към брега 15. to wash away sins рел. пречиствам от грехове, отнасям (за вълни) 16. to wash one's hands измивам си ръцете (и прен.) (of) 17. wash away отмивам, измивам 18. wash down измивам (и с маркуч) 19. wash off измивам (се), изпирам (се), отмивам 20. wash out измивам (се), изпирам (се), прен. изтривам/изличавам (нещо) от съзнанието си, подмивам, подривам (брегове, път), разг. попречвам на започването на, осуетявам, спирам, отменям (игра, мач и пр.), отхвърлям, елиминирам, отпадам (от училище, състезание и пр.) 21. wash over оставам незабелязан за 22. wash up мия, измивам (съдове), мия се, измивам се, изхвърлям на брега 23. бия се, блъскам се, плискам се (за вълни) (и с upon) 24. диря на кораб, килватер, ав. раздвижена струя въздух след самолет 25. залята от вода местност, плитчина на река/море 26. издържам критика 27. мин. промивам, обогатявам по мокър начин 28. мия брегове (за море) 29. неферментирал малц и пр 30. отмивам, отнасям с течението 31. пера се, издържам на пране (за дреха, плат) 32. пера, изпирам 33. плискане, плясък (на вълни), прибой 34. подравям, подривам (се), издълбавам (се) 35. покривам с тънък слой, намазвам, боядисвам 36. помия (и прен.) 37. празни приказки, дърдорене, брътвеж 38. пране 39. прокарвам (храна и пр., като пия течност между хапките) (with с) 40. рано или късно ще се разбeре 41. тоалетна вода, лосион, разтвор (за дезинфекция и пр.) 42. тънък пласт/слой боя/метал
    * * *
    wash[wɔʃ] I. v 1. мия (се), измивам (се); къпя (се); to \wash o.'s hands 1) измивам си ръцете (и прен. of); 2) ходя до тоалетна; 2. пера, изпирам; to \wash o.'s dirty linen in public изнасям кирливите си ризи на показ; 3. (за вълни) блъскам се, плискам се (и to \wash upon); to \wash ashore нося (влека) към брега; 4. завладявам, заливам (за чувство) (с over, through); 5. покривам с тънък слой, боядисвам, намазвам; 6. промивам, плакна; плискам се, плакна се; 7. отмивам, отнасям с течението; to \wash overboard събарям (отнасям) в морето, отнасям от борда (на кораб) (за вълна); 8. издържам на пране; прен. издържам критика; her excuses didn't \wash оправданията ѝ не минаха, оправданията ѝ не бяха приети; 9. оформям в резултат на ерозия; причинявам ерозия; the stream \washed a ravine in the hill потокът издълба дере в планината;

    English-Bulgarian dictionary > wash

  • 76 GETA

    * * *
    I)
    (get; gat, gátum; getinn), v.
    I. with acc.
    1) to get;
    geta orðstír, to get fame;
    geta sér e-t, to get for oneself (góðs um œðis ef sér geta mætti);
    geta gott af e-m, to get good of one;
    with dat. of the person, geta váluðum vel, to be kind to the poor;
    geta e-m illa, to do harm to one;
    impers., getr e-t, there is (got);
    eigi getr slíkan (there is none such) í konungs herbergjum;
    2) with pp. of another verb, geta veiddan fisk, to be able to catch fish;
    ek get eigi fylgt yðr, I cannot follow you;
    3) almost like an auxil. verb with infin.;
    ek Gunnari gat at unna, I loved G.;
    geta at lita, sjá (to get) to see;
    without ‘at’, er slíkt getr fœða jóð, that shall rear such a child;
    4) to learn (lengi man þat er ungr getr);
    5) to beget, engender (fótr gat son við fœti);
    6) refl., getast at e-u, to like;
    því at mér gezt vel at þér, because I like thee well;
    láta sér getit at e-u, to be pleased with;
    eigi læt ek mér at einu getit, I am not pleased to have always the same, I want some change;
    II. with gen.
    geta gatu, to guess a riddle;
    geta rétt, to guess right;
    geta e-s til, to guess, suppose;
    geta í hug e-m, to guess one’s thoughts;
    2) to speak of, mention, in speech or writing (þess er getit, sem gört er);
    geta um e-t, to speak about (hann gat ekki um þetta fyrir sínum mönnum);
    þess er við getit, at, it is told that.
    f. guess, conjecture (er þat geta mín, at);
    spá er spaks geta, a wiseman’s guess is a prophecy;
    ætla ek eigi þat til getu, at hann sé þar, it is not likely that he is there;
    leiða getum um e-t, to make a guess at.
    * * *
    pret. gat, 2nd pers. gazt, pl. gátu; pres. get; pret. subj. gætí; sup. getið, but getað in the mod. sense of could; part. getinn; reflex. pres. and pret. getsk or gezk, gatsk or gazk, mod. gezst and gazst; with the neg. suff. gátu-ð, Korm. 224, Sighvat; gat-at, Lex. Poët.
    WITH ACC.
    A. [Ulf. begitan = ευρίσκειν; A. S. getan; Engl. get; O. H. G. gezan]:—to get; this use of the word, which is so common in Engl., is dying out in Icel.; it is found in the old poems, esp. in the old Hm.; it is used in law phrases, but is rare in common prose, even in the oldest Sagas; geta þögn, to get silence, a hearing, Höfuðl. 3, Hm. 8; geta orðstír, to get fame; en orðstír deyr aldrigi hveim sér góðan getr, 75; orðstír of gat, Eirekr at þat, Höfuðl.; ey getr kvikr kú, Hm. 69; sjaldan liggjandi úlfr lær um getr, né sofandi maðr sigr, 57; ef hann sylg um getr, 17; né þat máttu … geta hvergi, they could nowhere get it, Hým. 4; gambantein at geta, gambantein ek gat, Skm. 34; hvar gaztú vára aura, Vkv. 12; geta gjaforð, to marry, Alm. 6: geta sér, to get for oneself; hættr er heimis-kviðr nema sér góðan geti, Sdm. 25; sá er sæll er sér um getr lof ok líknstafi, Hm. 8; er sér getr slíkan sefa, Hkm. 19; góðs um æðis, ef sér geta mætti, if he could get it, Hm. 4; geta gjöld, laun e-s, 64, 124, Gm. 3; geta gott af e-m, to get good of one, Hm. 43, 44:—in law, nema hann getí þann kvið, at …, unless he can get that verdict, that …, Grág. i. 17; goðinn seksk ef hann getr engi (acc.) til at nefna féránsdóm, 95; ella skal hverr þeirra geta mann fyrir sik, 26:—in common prose, biðja konu þeirrar er honum væri sómi í, ef hann gæti, Fms. xi. 47; veit ek eigi hvar sú kona sitr er mér sé mikit happ í at geta, Ld. 88: to get, earn, svá at hann megi sér mat geta af sínu fé eðr verkum, Grág. i. 293:—to get, learn, fátt gat ek þegjandi þar, Hm. 104; lengi man þat er ungr getr, an old saying, Ísl. ii. 248; þá skal hann eiga stefnu við fimm lögmenn, þá er hann má helzt geta af (five lawyers of whom he can best learn, i. e. five of the wisest men of law) áðr hann segi hvern þátt upp, Grág. i. 3.
    2. with dat. of the person added, mostly in reference to feeding or entertaining; get þér vel at borði þínu, keep a good table, Sks. 20; get þú váluðum vel, entertain well the poor, Hm. 136; nú er honum vel getið ( he has good cheer) af gnógum mat ok góðum drykk, Str. 7; geta e-m sumbl, to give a feast to one, Ls. 8; geta e-m fótlaug, to get him a foot-bath, Hkv. 2. 37; geta e-m drápu, to entertain one with a poem, Sighvat: the phrase, geta sér (e-m) vel, ílla, to do, cause good or evil to one; ofrmælgi hygg ek at ílla geti hveim er …, a loose tongue will bring evil to any one that …, Vþm. 10; en ef hann forðask minn fund þá mun hann sér ílla geta í því, if he shuns me he will do worse to himself, Orkn. 252 (in a verse).
    II. joined to an infinitive, a participle, or a supine, to get to do (fá, q. v., is used in a similar sense),—hence to be able:
    1. almost like an auxil. verb,
    α. with infin. but without ‘at;’ ek gat’k unna Gunnari, I got to love G., Óg. 21; en sá gat taka við syndum, Sl. 6; ek gat líta, I got to see, beheld, Korm. 14 (in a verse); ek gat blóta, Hallfred (Fs. 94); getum hræra, we do rear, Edda; geta sjá, to get to see, Hkr. i. 205 (in a verse); hann gat teygja at sér, he did draw to himself, Edda 65 (in a verse); geta fæða, to give birth to, Am. 103; ef hann eignask getr, Hm. 78; hveim er eiga getr, Hkv. Hjörv. 9:—with ‘at,’ esp. in the phrase, geta at sjá, líta; þá geta þeir Hákon jarl at líta, earl H. got to see, behold, Fms. xi. 131; þá gátu menn at sjá land fyrir stafu fram, 656 C. 22; Sölvi gat at líta hvar þeir flýðu, Nj. 247; Enok gat at eiga þann son, Stj. 45; gat at heita, Rm. 42.
    β. with part. acc., with a notion of being able, Lat. posse; Gyðingar gátu enga sök sannaða, the Jews could not prove any of their charges, 656 C. 19; því mér lízt svá, sem vér munim þá aldri sótta geta, Nj. 197; ef vér getum Harald Gráfeld af lífi tekinn, Fms. xi. 21; ok geta rétta fylking sína, 131; mikinn fisk ok fagran ok gátu eigi veiddan, iv. 89.
    γ. so also with sup.; gátu þeir ekki at gört, Nj. 115; ok hætta á hvárt ek geta keypt (kaup, v. l.) fyrir yðr. if I can get a bargain for you, 157; Björn gat séð ( beheld) manna-reiðina, 260; ef ek gæta vel fyrir mér séð, 22; sem mest gat hann flutt eptir sér, Ó. H. 85; eigi at heldr gat hann veitt þann íkorna, id.; ef ek get eigi fylgt yðr, Fms. vi. 211.
    2. absol. in old writers geta seems never to occur in the sense of to be able, but only periphrastically as above; but in mod. usage geta has almost displaced the old verb kunna in this sense, e. g. eg get það ekki, I cannot; getr-ðú komið, canst thou come? ef hann hefði getað, if he could have; ekki þurfti, eg gat, I could, and endless other instances.
    III. impers. there is got, there is, cp. Germ. es giebt; eigi getr slíkan ( there is none such) í konungs herbergjum, Fms. vii. 148; þar getr stein (acc.) er asbestos heitir, there is got the stone asbestos, xi. 415; eigi getr vitrara mann, no wiser man is to be got; slíka menn getr varla til vitrleiks, Lv. 54; þar getr reykelsi, Hb, 8.
    IV. reflex., in the phrase, e-m getsk at e-u, one is pleased at a thing, one likes it; því at mér gezk vel at þér, because I like thee well, Fms. i. 66; ok mun mér ekki at getask, nema hann sé sæmilega af höndum leystr, and I shall not be pleased, unless …, Ld. 298; at þú fengir mér konu þá er mér gætisk at, Fms. i. 289; honum gatsk ílla at þessu, Ld. 104; eru þeir nokkurir hér at þér getisk eigi at, Fms. vii. 104; konungr sagði at honum gatsk eigi at þeirri sætt svá búit, ix. 486; haf þökk fyrir, ok getsk mér nú vel at, vi. 372; segir, at henni getsk eigi at þessi ætlan, Finnb. 312; Þorgrímr bað hann til hætta hve honum gætisk at, 336; svá hefir þeim at getisk vápnum Franceisa, so they have tasted thus far the weapons of the French, Karl. 184: with sup., láta sér getið at e-u, to take interest in, be pleased with; eigi læt ek mér at einu getið, ‘tis not my taste to have always the same, I want some change, something new, Grett. 149 new Ed.; lát þér at góðu getið, rejoice in the good, Hm. 129.
    B. To get, beget, engender, used alike of both parents, severally or jointly; fótr gat son við fæti, Vþm. 33: hve sá börn gat, 32; þá ek mög gat, Ls. 35; við systur þinni gaztu slíkan mög, 36; hann gat son er Guðröðr hét, Fms. i. 11; þat barn er þau geta, Grág. i. 178; ef austmaðr getr barn með konu, ef skógarmaðr getr launbarn með konu, 352; svein þann sem hón hafði getið með Abram, Stj. 114; dróttning gat son við Ívari, Fms. vii. 230; sonu marga Öndurdís við Óðni gat, Ht.; þau gátu sér son er Mörðr hét, Nj. 38; fíllinn getr eigi optarr en um sinn, Stj. 70; þegar sem þeir geta burð saman, 97; hann var getinn ( born) austr, Landn. 148; throughout Matth. i. the Icel. text renders begat by gat, cp. Mar. S. 19, Luke i. 35:—to conceive, þú munt verða getandi í kviði, Stj. 409. Judges xiii. 5; fyrir sinn erfingja getinn ok ógetinn, Grág. ii. 170; þú munt son geta ok fæða, Mar. 18; gefr hann son at geta þann er hon fæðir síðan, Mar.: reflex. to be engendered, þaðan getsk löngunin, 656 B. 7: to be born, Mar. 19.
    WITH GEN., of the same form throughout, though different in construction and sense.
    A. [Engl. guess (from the Scandin.?); Swed. gissa; Dan. gjætte; not in Germ. nor Saxon]:—to guess; geta gátu, to guess a riddle, Fas. i. 465; in the saying, opt verðr villr sá er geta skal, Fb. iii. 384; hvárt getr þú þessa, eðr veiztú með sannindum, Fms. ii. 260; ef þik hefði svá dreymt sem áðr gat ek, xi. 7; ok gat þess til, at þú mundir, Nj. 90; þess munda ek geta, at …, Lv. 104; þá fór sem hann gat, at …, Fms. xi. 22; ek get verit munu hafa Gunnar á Hlíðarenda, Nj. 35; sendimenn sögðu at hann gat rétt, Eg. 541; ef ek skal geta til, þá ætla ek …, Nj. 134; eptir því sem Halldórr gat til, Ld. 324; sem Ólafr konungr gat til, Fms. vii. 104, x. 354; get þú til (guess!) segir Stúfr, rétt getr þú ( thou guessest right) segir Stúfr, vi. 390; gat síns hverr til hvat skipum vera mundi, viii. 213; nú geta menn þess til at Gísli muni druknaðr vera, Gísl. 46, (tilgáta); þá get ek at á sína hönd mér setisk hvárr þeirra, Ld. 324: so in the phrase, geta til launanna í knefa e-m, to guess for the reward into another’s nieve ( closed hand), Sturl. iii. 151; geta í kollinn, to guess, guess right, passim.
    2. to think, mean, almost like the American I guess; ekki get ek at hón sálug sé mjök djarftæk, I guess that she, poor thing, will …, Stj. 422; ek get hann eigi þessa eina hjálp okkr veita, 423, passim: recipr. getask, proncd. getrast.
    B. [Found neither in Engl., Saxon, nor Germ.; lost in mod. Swed. and Dan.]:—to speak of, mention; þess er getið sem gört er, Grett.; gettu eigi vafurleysu þeirrar, Band. 28; öngra manna gat Kári jafnopt sem Njáls, Nj. 211; konungr þagnar hvert sinn er Þórólfs er getið, Eg. 54; þá þarf þess eigi at geta ef sættask skal, Fms. iv. 130; so also, geta um e-t, to speak about; Guanarr reið heim ok gat fyrir öngum manni um, Nj. 82; ok gátu fyrir henni um bónorðit, Fms. xi. 22; ok er ekki getið um ferð þeirra fyrr en þeir kómu til hirðar Rögnvalds jarls, iv. 130.
    2. to tell of (in records etc.); þess getr Glúmr Geirason í Gráfeldar drápu, Fms. i. 25, 30, 38, 50, 55, 65, 91, iv. 62, 63, passim; en í annarri sögu er þess getið, at …, xi. 14; enn getr Einarr hversu Hákon jarl hefndi föður síns, i. 56; sem síðarr mun getið verða, as will be told later (i. e. below), 230; sem fyrr var getið, as is told above, v. 24: impers., e-s getr, it is told, recorded (in books, poems); þess getr í Hrunhendu, at …, opt skal góðs geta, a saying, the good shall be often spoken of, Hm. 102.

    Íslensk-ensk orðabók > GETA

  • 77 HEILL

    * * *
    I)
    a.
    1) hale, sound; illa heill, in ill health; hann sagði at þar var vel heilt, he said they were all well there; kona eigi heil, enceinte; grœða e-n at heilu, to heal one fully;
    2) whole, healed, in respect of wounds or illness, with gen. (verða heill sára sinna); er um heilt bezt at binda, it is better to bind a hale than a hurt limb;
    3) blessed, happy; njótið heilir handa, ‘bless your hands’, well done; kom heill! welcome, hail! far heill, farewell!
    4) whole, entire; heill hleifr, a whole loaf; sjau hundruð heil, full seven hundred;
    5) true, upright; ráða e-m heilt, to give one a wholesome (good) advice; af heilum hug, af heilu, sincerely; heilt ráð, wholesome advice; heil kenning, a useful, profitable lesson.
    n. and f. luck, omen, foreboding; góðu (illu) heilli, in a good (evil) hour; mörg eru giptusamlig heill, there are many good auspices; fall er farar heill, a fall is a good omen; hann bað þeim heill duga, he wished them good speed; heillum horfinn, forsaken by luck; ok var brugðit heillum sverðsins, the spell of the sword was broken.
    * * *
    1.
    n. and f. [Dan. held], good luck; the gender of this word varies.
    A. Neut., which seems to be the older gender, an omen, auspice, foreboding; hver’ro bözt heill (pl.), which are the best auspices? the answer, mörg eru góð heill, there are many good auspices, Skv. 2. 19, 20, cp. 22; giptusamlegt heill, a favourable omen, Al. 13; the neut., which is obsolete elsewhere, has remained in the phrases, góðu heilli (bono augurio), íllu heilli ( malo augurio), in a good, evil hour; íllu heilli bauð ek þér barnfóstr, Ísl. ii. 141; íllu heilli vartú skapað, Hom. 153; íllu heilli höfu vér hér dvalizt, Nj. 241; fórtú fá heilli heiman, with small luck, Ó. H. 107; verstu heilli, Heir. 4; góðu heilli, in a good hour, Fms. ix. 236, x. 18 (in a verse): talismans, of hidden magical runes written on ‘gumna heillum’ (on talismans?), Sdm. 16.
    B. Fem. good luck, happiness:
    1. plur., with the notion of being the gift of auspices or of an oracle, esp. in pl., so that the gender is dubious; fékk Ingólfr at blóti miklu ok leitaði sér heilla um forlög sín, Landn. 33; skal Þórólfr blóta ok leita heilla þeim bræðrum, Eg. 257; hefir þessi flokkr leitað sér heilla at tilvísan fjölkunnigra manna, at þeir skyldi um nætr berjask, Fms. vii. 296; Hallsteinn skaut setstokkum fyrir borð í hafi til heilla sér eptir fornum sið, Fs. 123, Landn. 34; þá skaut Steinþórr spjóti at fornum sið til heilla sér yfir flokk Snorra, Eb. 228 (an old heathen rite); þótti þat líkast til langlífis ok heilla, 126 new Ed.; ok var brugðit heillum sverðsins, the spell of the sword was broken, Korm. 84; áttú, Sigmundr, af þeim hring heillir at taka, Fær. 103.
    2. esp. (also in pl.) with the personal notion of a good spirit or angel, cp. hamingja; eigi veit ek hvárt vit eigum heill saman, i. e. if we shall have luck together, of two persons having one life and one heart, Nj. 3; þótti stór heill til hans horfit hafa, Fs. 194; Leifr kvað hann enn mundu mestri heill stýra af þeim frændum, Fb. i. 538; hann bað þeim heill duga, he wished them good speed, Gullþ. 14; fær þú braut bú þitt ok vestr yfir Lagarfljót, þar er heill þín öll, Hrafn. 1; heillum horfinn, forsaken by luck, Grett. 150.
    3. sayings, íllt er fyrir heill at hrapa, ’tis ill to rush on and leave one’s good luck behind, Skv. 2. 25; hátíðir eru til heilla beztar (mod. hátíð er til heilla bezt), denoting that high feasts ought to be chosen for momentous affairs, Ld. 176 (of one being christened at Yule time); fall er farar-heill, a fall is a good omen (in departing), Fms. vi. 414: the phrase, vera e-m lítil heilla-þúfa, to be a stumbling-block to one, the metaphor prob. taken from the popular lore as to mounds with hidden hoards, ek heft orðit lítil heilla þúfa um at þreifa flestum mönnum, Grett. 143.
    4. in mod. usage as a term of endearment, heillin, heillin mín, dear! my dear! the address of a husband to his wife; the bride asks, hverjum ætlarðú at bjóða í veizluna okkar, hjartað mitt? the bridegroom answers, eg veil það nú ekki, heillin mín! Ísl. Þjóðs. i. 243; getrþu ekki gefið manninum hressingu, heillin? Hrólfr. 8; hann (our son) er svo kargr, heillin mín! hann nennir ekki neitt að gera, látum við strákinn stúdiera, Grönd. 72; cp. Bb. 3. 21—hún (the wife) kyssir og með klappi segir, komdú blessaðr, heillin mín!—heillin góð! is in many Icel. houses the address of the servants to the mistress: æ! hvernig getið þér nú farið að tala, heillin góð? Piltr og Stúlka, 36; sælir og blessaðir, Auðun minn! sælar og blessaðar, heillin góð! Hrólfr. 6.
    COMPDS: heillabrigði, heilladrjúgr, heillalauss, heillaleysi, heillamaðr, heillaráð, heillavænligr, heillavænn.
    2.
    adj. [Ulf. hails = ὑγιής, ὑγιαίνων, χαιρε, etc.; A. S. hâl; Engl. hail and hale are of Scandinavian origin, whole of Saxon; O. H. G. heil; lost in mod. Germ.; Dan. heel; Swed. hel]:—whole:
    I. hale, sound; ílla heill, in ill health, Hm. 68; heilir hildar til, heilir hildi frá, fara þeir heilir hvaðan, hale, unscathed, 157; heilar hendr, Gkv. 3. 10; heilar sjónir, hale eyes, Lex. Poët.; spurði Þorsteinn hvernig þar væri heilt, hann sagði at þar var vel heilt, Th. asked how they were in health, and he said that they were well, Eg. 743; heilir, opp. to sárir, Am. 56; heilan (unbroken), Hvm. 29; heill hjálmstofn, hale skull, 31; hvergi var heilt hold á líkam hans, 623. 44; græða at heilu, to cure so as to be hale and well, 655 xi. 3; Önundr var svá frækinn maðr at fáir stóðusk honum þótt heilir væri, that few men were a match for him, though they were hale and sound, Grett. 87; sjórinn var hvergi heill, the sea was nowhere hale, i. e. the waves rose high, Vígl. 22; silki-ræma heil ok ú-sökuð, Fms. iv. 110.
    2. healed, of wounds, illness, in gen. pl.; verða heill sára sínna, Eg. 35; Helga dóttir bónda var þá á fouun ok heil meina sinna, 586; ok var þó eigi heill sársins, Fbr. 164.
    3. phrases, gróa um heilt (see gróa), Fms. xi. 87; binda um heilt, to bind up a hale limb; er um heilt bezt at binda, ‘tis better to bind a hale than a hurt limb, Ld. 206; betra heilt en gróið, better hale than healed; með heilu ok höldnu, safe and sound, Fms. x. 376; þar skal hverr heill verða sem haltr varð, he that was halt must be made hale, a law phrase, he that has a blemish upon him must clear himself of it, N. G. L. i. 326: cp. the phrase, svelta heill hungri (mod. svelta heilu hungri), to starve, Ls. 62: a guest is asked, hvað er í fréttum, what news? to which the reply is, mannheilt og ósjúkt, all hale and ‘unsick,’ i. e. all well! eigi heil, not hale, i. e. enceinte, þú ert kona eigi heil, Fas. i. 52; húsfreyja þín er eigi heil, ok mun hón fæða meybarn, Ísl. ii. 196; Freydís vildi fylgja þeim ok varð heldr sein, því at hón var eigi heil, Þorf. Karl. 428.
    4. answering to Gr. χαιρε, in exclamation; njótið heilir handa, ‘bless your hands!’ well done! Nj. 71; mæl drengja heilastr, well spoken, Fms. viii. 97; báðu hann tala konunga heilstan (i. e. cheered him), vi. 240; mæltu, at hann skyldi mæla allra höfðingja heilastr, viii. 290.
    β. in greeting, Vþm. 4, 6, Sdm. 3, 4; kom heill, welcome! hail! Blas. 42; far heill, farewell! Fms. vii. 197; heill, Magnús frændi! 171; sít heill, sit hail! Glúm. 391, Fms. x. 201; heill svá! Stj. 621; heilir svá! 475; heilar svá! 124, Karl. 507; ek svá heill, by my soul! forsooth! Fms. v. 230; svá vil ek heil! Grett. 170 new Ed.; bað þá heila fara ok heila hittask, Fms. iv. 171.
    5. whole, entire, Lat. integer; sjau hundruð heil, full seven hundred, Íb. 16; heil vika, 7, K. Þ. K. 102; heil dægr (opp. to half), Rb. 16; heil alin, N. G. L.; heilt ár, Bs. ii. 152.
    II. metaph. true, upright; allit., heilt ráð ok heimilt, a hale and good bargain, without fraud or flaw, Grág. i. 317; með heilum fortölum, Dipl. i. 3; ráða e-m heilt, to give wholesome (good, wise) advice to one, Nj. 31, (heilræði); með heilum hug, sincerely, cp. Hm. 106; heilum sáttum, Háv. 50 new Ed., Al. 60.
    β. safe; prestinum þótti eigi heilt at setja hann annat sinn undir sama váða, Fms. x. 417.

    Íslensk-ensk orðabók > HEILL

  • 78 STÓRR

    (stœri or stœrri, stœrstr), a.
    1) big, great, of size (stórr fiskr, stórt dýr);
    stór veðr, rough weather, great gales;
    stór sær, high sea;
    gørði þá stórt á firðinum, the sea rose high;
    2) great, potent (at hann skyldi varast at gøra Ólaf eigi of stóran);
    3) great, important (tillagagóðr hinna stœrri mála);
    4) proud (fann hann þat brátt á Sigríði, at hón var heldr stór).
    * * *
    adj., compar. stæri or stærri, superl. stærstr, i. e. stœri, stœrstr; [a word peculiar to the Northern languages, from which it has entered into the Finnish; A. S. stôr; Engl. sturdy; North. E. stordy]:—the original sense seems to be ‘stirred,’ ‘disturbed’ (cp. III), but it is only used in the sense big, great, of size; ein stærst, Fms. iii. 123; bein miklu stærri, Eg. 769; stórir járnrekendr, Sks. 457; stórir askar, Eg. 204; stór héruð, 275; stór veðr, [cp. Shetl. stoor], rough weather, great gales, Ld. 50; stórr sær, a high sea, Sks.; stór, stæri sár, Nj. 153; stærst hof hér á landi, Landn. 335 (Mantissa); í stórum töskum, Hkr. iii. 244.
    II. metaph. great, potent; við alla ena stærri menn, Ld. 124; mæltu at hann skyldi göra Ólaf eigi of stóran, Fms. i. 99; at hann görisk eigi of stórr, Eg. 50; gör þik eigi stærra enn þú átt kyn til, Fms. xi. 236; hve marga (aura) ok hve stóra, Grág. i. 136.
    2. great, important; enna stærri mála, Nj. 2.
    3. proud; bændr vóru þar því stærri enn annarsstaðar, at engi vildi til koma, Fms. iv. 112: Sigríð kona hans var heldr stór, v. 30 (skap-stórr, Ó. H. l. c.)
    III. neut., görði þá stórt á firðinum, the sea rose high, Eg. 60; tíðendi þau er honum lægi svá stórt við, Fms. xi. 102; höggva stórt, to strike hard, Nj. 53.
    IV. adverbial phrases, stórum, very greatly, much; svá at ek finna stórum, Ísl. ii. 343; stórum stauplar nú yfir, Fs. 153; þat berr stórum, it amounts to much, Fms. ii. 37; ætla ek stærum bera hin laga-brotin, vii. 305; stórum ríkr, very mighty, Hkr. iii. 244; stórum vinsæll, Fms. vii. 102; stórum feginn, Eg. 567; stórum sköruligt, Ld. 106. 2. stærrum, more, in a greater degree; skjótara ok stærum, Sks. 71; gefit hefir þú mér stærum, Fms. vii. 56; eigi stærum né smærum, neither more nor less, Grág. i. 241. 3. stórs, adv.; ekki stórs of ökla upp, Bs. i. 349. 4. stóru-gi, adv. much, greatly, Ísl. ii. 384; see -gi.
    B. In COMPDS, and with nouns, stór-, like smár-, is chiefly prefixed to nouns in plur. or in a collective sense: stór-auðigr, adj. very wealthy, Landn. 68, Eg. 2, 23, Fms. xi. 293, Hdl. 39. stór-ár, f. pl. great waters, Stj. 87, Rb. 350. stór-beinóttr, adj. bony, coarse-faced, Eb. 30, Fas. i. 173. stór-blót, n. pl. great sacrifices, Fms. v. 164. stór-bokkar, m. pl. ‘big bucks,’ lordlings, mighty and overbearing men, Eb. 334, Fms. viii. 238 (spelt bukkar), xi. 260, Bs. i. 621. stór-borgir, f. pl. big towns, Róm. 264. stór-borinn, part. high-born, Hkr. i. 243, Bær. 14. stór-brögðóttr, adj. very sly, Hðm. 13. stór-burðigr, adj. = stórborinn, Fas. ii. 474, v. l. stór-bú, n. pl. great estates, Eg. 170, Fms. i. 13. stór-bygðir, f. pl. large counties, settlements, Ó. H. 174. stór-byssur, f. pl. big catapults, Fas. iii. 428, v. l.: big guns. stór-bæir, m. pl. great estates, Hkr. i. 20. stór-bændr, m. pl. great freeholders, Fms. ii. 40, Orkn. 136, Sturl. i. 37. stór-deildir, f. pl. great differences, quarrels, Sturl. i. 140, iii. 7. stór-deilur, f. pl. id., Sturl. i. 140 C. stór-draumar, m. pl. portentous dreams, Sturl. ii. 204 C. stór-efli, n., in stór-eflis-menn, m. pl. mighty men, Fms. xi. 7, 13, Gísl. 55, Háv. 50, Glúm. 37. stór-efni, n. pl. important cases, N. G. L. stór-eignir, f. pl. great landed estates, Hkr. iii. 19; stóreigna maðr, a great landowner, Ísl. ii. 202. stór-erviði, n. severe toil, hard work, Sturl. iii. 65. stór-eyjar, f. pl. great islands, Fms. vii. 85. stór-fé, n. great wealth, Nj. 178, Eg. 75, Fms. ix. 320; stórfjár ok dýrgripa, vii. 186. stór-feginn, adj. very fain or glad, Ver. 19, Bret. 46, Fms. xi. 29. stór-fengr, adj. gross, huge; hann var s. ok auðigr, Sturl. i. 8; föður átta ek heldr stórfengan, Brand. 62; stórfeng kýr, a good milch cow, Bs. i. 194. stór-fetaðr, part. long-striding, taking great steps, Fas. ii. 348; s. hestr, Edda 57. stór-fetr, adj. id., Greg. 17. stór-firðir, m. pl. big firths, Fb. iii. 446. stór-fiskar, m. pl. big fishes (whales). Fas. ii. 113. stór-fjaðrar, f. pl. big feathers, Sks. 114. stór-fjarri, adv. very far, Lex. Poët. stór-fjöllóttr, adj. with great fells, Eb. 8. stór-flokkar, m. pl. great ‘flocks,’ large detachments, Ó. H. 208. stór-frörar, m. pl. ice-fields, Grett. (in a verse). stór-fuglar, m. pl. big birds, El. 2. stór-fundir, m. pl. great meetings, great battles, Nj. 107. stór-föt, n. pl. big clothes, Glúm. 390. stór-geðr (- geðjaðr), adj. great-minded. Lex. Poët.: = stórgætr (?), Bs. i. 606. stór-gjafar, f. pl. great, lordly, rich gifts, Nj. 151, Fms. vii. 2. stór-gjöfull, adj. munificent, Hkr. i. 291, Fms. viii. 238, Bs. i. 81, Magn. 464. stór-gjöld, n. pl. heavy fines, Fms. i. 66. stór-glæpir, m. pl. great crimes, Fms. vii. 261, Stat. 260, Sks. 773. stórglæpa-maðr, m. a great criminal, Stj. 40. stór-glæpligr, adj. highly criminal, Sks. 773. stór-gnípur, f. pl. huge peaks, mountains, Fas. ii. 76. stór-góz, n. a great property, Bs. i. 853. stór-grýti, n. pl. big stones, rocks, Mag. stór-grýttr, adj. rocky, stony, Fms. xi. 239. stór-gættingar, m. pl. magnates, 623. 32, Al. 16. stór-görr, part. of great size, Lex. Poët. stór-hagr, adj. very skilled, handy, Fas. ii. 347. stór-heimsligr, adj. ‘big-foolish,’ grossly foolish, 625. 73. stór-heit, n. pl. great vows, Bs. i. 421, Fms. ix. 387. stór-héruð, n. pl. great districts, Stj. 83, MS. 655 xvi. A. 3, Ó. H. 125. stór-hlutir, m. pl. great things, Fms. vii. 136: in an evil sense, great sins, MS. 671. 16, N. G. L. i. 459. stór-hræddr, adj. much afraid, Fbr. 149. stór-huga, adj. aiming high, aspiring. stór-hugaðr, adj. high-minded, proud, Am. 72, Stj. stór-hvalir, m. pl. big whales, Sks. 122. stór-hveli, n. id., Fas. ii. 78. stór-höfðingjar, m. pl. great magnates, Fms. vii. 206, 209, Hkr. ii. 140, Barl. 127, Sks. 6. stór-höggr, adj. dealing heavy blows, Fms. xi. 131, Landn. 69, Fb. ii. 128. stór-ílla, adv. very badly, Grett. 120, Fms. i. 12, Fb. i. 411. stór-íllr, adj. very bad, Fms. ix. 393, Lv. 68. stór-jarteinir, f. pl. great wonders, Stj. 289. stór-kappar, m. pl. great champions, Fas. ii. 481. stór-katlar, m. pl. big kettles, Fms. x. 29. stór-kaup, n. pl. wholesale buying. stórkaup-maðr, m. a wholesale dealer, Fb. ii. 75. stór-keralda, að, in a pun, Krók. 63, 64. stór-kerti, n. pl. geat tapers, Flóv. 35. stór-keröld, n. pl. large vats, Dipl. v. 18. stór-klæki, n. pl. great wickedness, Band. 38 new Ed., Ó. H. 217. stór-kostliga, adv. in grand style, Bs. i. 645. stór-kostligr, adj. grand; bær s., Ó. H. 66; s. gjafir, Sturl. i. 48: colossal, Fb. i. 522. stór-kvikendi, n. pl. great beasts, Stj. 70. stór-kvæði, n. pl. great poems, Skálda 205. stór-langr, adj. very long, Eb. 24. stór-látr, adj. proud, haughty, Fms. i. 2: munificent, Fs. 51, Al. 70: not content with a little (opp. to smá-látr), Eg. 17, Fms. vi. 368. stór-leiði, n. a long way, Bs. i. 458. stór-leikr, m. presumption, pride, Fms. iv. 206, Ölk. 34, Stj. 537. stór-leitr, adj. big-faced, Sturl. ii. 99. stór-lendur, f. pl. great lands, Bs. i. 226. stór-liga, adv. greatly, very, Bret. 24, Eg. 57: proudly, Edda. 30; svara s., Fms. i. 3; mæla s., vi. 246, x. 194. stór-ligana, adv. = stórliga, Stj., MS. 227, passim. stór-ligr, adj. great, Eg. 46. stór-ljótr, adj. very ugly, Glúm. 387. stór-lokkar, m. pl. long locks, Fas. i. 173. stór-lyndi, f. magnanimity, Fms. vii. 198, Hkr. iii. 245; sína s., Fms. vii. 96. stór-lyndr, adj. magnanimous, Fms. vii. 98; high-spirited, Nj. 18, Fs. 129, Grett. 158. stór-læti, n. liberality, Ld. 30, Fms. x. 235: pride, v. 71, Ölk. 34. stór-lönd, n. pl. great counties, Fms. iv. 140. stór-mannliga, adv. (-ligr, adj.), like a grand man, munificently, Fs. 15, Ísl. ii. 337, Eg. 62, Fms. xi. 244. stór-mannligr, adj. magnificent, Fs. 11, 30, Fms. ii. 133, vi. 13, xi. 321. stór-margr, adj. very many, Eg. 219. stór-mál, n. pl. great suits; standa í stórmálum, Nj. 227, Fs. 29, Vápn. 22. stór-mein, n. pl. great evils, Fs. 44. stór-meizl, n. pl. great injuries, Sturl. ii. 49. stór-menni, n. great men, men of rank, Eg. 30, Fs. 11, Fms. i. 31, vi. 19, Ó. H. 71: great folk, Bárð. 172; frá Birni bunu er komit nær allt s. á Íslandi, Landn. 39: a liberal man, Sturl. i. 4, 9, Eg. 38, 198: a big man, giant, Edda 33. stór-mennska, u, f. greatness, munificence, Fms. xi. 19, 293, Fs. 15, passim; meir af stór-mennsku enu forsjá, Bs. i. 83. stórmennsku-fullr, adj. munificent. stór-merki, n. pl. wonderful things, great wonders; Guðs s., Edda (pref.), Fms. i. 133, Magn. 534, Symb. 29; hvat er fleira stórmerkja frá askinum, Edda. stór-merkiliga, adv. wonderfully, Mar. stór-merkiligr, adj. wonderful, Mar. stór-mikill, adj. huge, immense, Lv. 68, Eg. 59, Fms. i. 63, vii. 79, 278. stór-mjök, adv. very much, immensely, Fms. vii. 110, Fb. 1. 411, Bret. 54. stór-mæli, n. pl. great affairs; standa í stórmælum, Nj. 224: grave affairs, þau s. er ek hefi mót yðrum vilja brotið, Orkn. 118; eccl. the greater excommunication, hafði biskup í stórmælum ( in ban) tvá höfðingja, Sturl. ii. 2; lýsa stórmælum yfir, to excommunicate, iii. 201; biskup vildi ekki með hann tala, þvíat hann var í stórmælum, Bs. i. 286, 490, Stat. 260, Anecd. 8, 26. stór-nauðsynjar, f. pl. hard necessity, Gþl. 27, 352. stór-nær, adv. very nigh, Bs. i. 21. stór-orðr, adj. using big words, Fms. i. 75, xi. 94; stórort kvæði ok úfagrt, a big-worded, high-sounding poem, Ísl. ii. 237. stór-ráð, n. pl. great undertakings, Fms. i. 83. stór-ráða-samr, adj. daring, venturesome, Grett. 158. stór-ráðr, adj. ambitious; stórráð ok ráðgjörn, Fms. x. 220; s. ok ágjarn, vii. 28, Orkn. 144; a nickname, Sigríðr stórráða, cp. Lat. superbus. stór-ref-singar, f. pl. severe punishment. Fms. vii. 36. stór-regn, n. pl. heavy rains. Fms. viii. 202. stór-reki, m. ‘big-wreck’ big pieces of jetsum; allan stórreka, opp. to smáreki, Vm. 129. stór-riðinn, part. with big meshes, of a net. stór-ritaðr, part. written in large letters, Pm. 125. stór-ríki, n. pl. great empires, Bs. ii. 43. stór-ríkr, adj. very powerful, Ísl. ii. 202, v. l. stór-ræði, n. pl. daring, dangerous, great undertakings, Gþl. (pref. vi), Nj. 66, Fms. i. 83, vi. 10, 37, viii. 120, Sks. 746. stórræða-maðr, m. a man of great aims. Fms. ix. 283. stór-rök, n. pl. mighty events, Hom. 55. stór-sakar, f. pl. great offences. Fms. ii. 4, 33, Ld. 172. stór-samligr, adj. severe, Sks. 49. stór-sár, n. pl. grievous wounds, Fms. iii. 118. stór-skaðar, m. pl. great damage, Bs. i. 144. stór-skip, n. pl. great ships. Fms. vii. 259. stór-skorinn, part. huge, gaunt, Fb. i. 566; mikill vexti ok s., Bárð. 175; s. í andliti, Fb. i. 258; s. sem Goliath, Stj. 464; stórskorit höfuð, Grett. 83 new Ed. stór-skriptir, f. pl. heavy penances, K. Á. 192, H. E. i. 509; stórskripta-maðr, ii. 78. stór-skuldir, f. pl. great debts, Grág. i. 500. stór-slög, n. pl. great visitations, plagues, Stj. 268. stór-smiðr, m. a notable workman, Eg. 4. stór-smíði, n. pl. a huge, bulky work, Edda 19. stór-staðir, m. pl. great towns, Stj. 68; in Icel. or Norway of great church-prebends, Fms. vi. 157. stór-stígr, adj. long-striding. stór-straumr, m. a spring tide. stór-streymt, n. adj. = stórstraumr. stór-sveitir, f. pl. a large detachment., Fms. ix. 429. stór-syndir, f. pl. great sins, H. E. i. 521. stór-sæmdir, f. pl. great honours, Nj. 134, Fms. xi. 331. stór-sæti, n. pl. large ricks, Eb. 150, 224, Brandkr. 30. stór-tákn, n. pl. great wonders. Fms. i. 29, Stj. 261; sing., Bs. i. 42. stór-tignir, f. pl. high dignity, 625. 98. stór-tíðindi, n. pl. great tidings, great events, Fms. iii. 15, vi. 230, Nj. 195, Rb. 394, Sturl. i. 107 C; wonders, Edda 14, Fms. xi. 38. stór-tré, n. pl. huge beams, Karl. 448, Fms. x. 358, Krók. stóru-gi, see stórr (A. IV. 4). stór-úðigr, adj. high-minded, Hbl. 15, Valla L. stór-vandi, a, m. a great difficulty, Sturl. ii. 79. stór-vandræði, n. pl. id., Fms. vii. 25. stór-vegir, m. pl. broad roads, highways, Barl. 190. stór-vegligr, adj. very honourable, Hkr. ii. 100. stór-veizlur, f. pl. great banquets, Fms. i. 291. stór-vel, adv. right well, Eg. 60, 423, Ísl. ii. 382. stór-verk, n. pl. great deeds, Fms. v. 345. stór-viðaðr, adj. large timbered, Fms. ii. 218. stór-viðir, m. pl. great timbers, big beams, Fms. ii. 328, x. 361. Nj. 201, Bs. i. 81. stór-viðri, n. a great tempest, Fms. vii. 310, Grett. 153. stór-virki, n. pl. great feats, Fms. i. 287, ii. 109, vi. 55, Nj. 193, Ld. 40, Eg. 686, Korm. 242, Al. 160. stór-virkr, adj. working mightily; sterkr ok s., working like a giant, Bárð. 163; stórvirkr, opp. to góðvirkr, Nj. 55: as the name of a giant, Edda (Gl.), Fas. i. (Hervar. S. begin.) stór-vitr, adj. very wise, Nj. 22, Fms. i. 31, vi. 10, xi. 13, 205. stór-víða, adv. very widely, Fbr. 41. stór-yrði, n. pl. big words, Eg. 258, Nj. 261, Fms. ix. 419, x. 71, xi. 256, Al. 18. stór-ýðigr, adj. = stórúðigr, Valla L. 208. stór-þing, n. a ‘storthing,’ great council (oecumenical), Karl. 548, Pr. 104, Rb. stór-þorp, n. pl. great villages, Fagrsk. ch. 193. stór-þungt, n. adj. very heavy, Eb. 284. stór-þurftir, f. pl. great need, Bs. i. 525. stór-ættaðr, adj. high-born, Eg. 16, Nj. 178, Fms. i. 186, vi. 246. stór-ættir, f. pl. great families.

    Íslensk-ensk orðabók > STÓRR

  • 79 remission

    noun
    1) (of sins) Vergebung, die
    2) (of debt, punishment) Erlass, der
    3) (prison sentence) Straferlass, der
    4) (Med.) Remission, die
    * * *
    [-ʃən]
    1) (a lessening in the severity of an illness etc.) das Nachlassen
    2) (a shortening of a person's prison sentence.) der Erlaß
    3) (the act of remitting.) die Überweisung
    * * *
    re·mis·sion
    [rɪˈmɪʃən]
    1. BRIT (reduction in sentence) Straferlass m
    he was given three months' \remission for good behaviour wegen guter Führung wurden ihm drei Monate [Gefängnis] erlassen
    2. (cancellation of debt etc.) Erlass m
    \remission of debt/fee Schulden-/Gebührenerlass m
    \remission of duty Zollerlass m
    \remission of taxes Steuerrückzahlung f
    3. ( form: lessening of pain) Nachlassen nt; of symptoms Remission f fachspr
    her cancer has been in \remission for several years seit einigen Jahren hat sie keine Krebssymptome mehr gehabt
    4. no pl ( form: pardon) Vergebung f
    * * *
    [rI'mISən]
    n (form)
    1) (= cancelling, pardoning of debt) Erlassen nt; (Brit JUR) (Straf)erlass m; (REL) Nachlass m
    2) (= sending of money) Überweisung f
    3) (= postponement) Verschiebung f, Vertagung f; (of motion) Zurückverweisung f
    4) (JUR: transfer of case) Verweisung f
    5) (= becoming less) Nachlassen nt; (MED) Besserung f, Remission f (spec)

    to be in remission (patient)sich auf dem Wege der Besserung befinden; (illness) abklingen

    * * *
    remission [rıˈmıʃn] s
    1. auch remission of sin(s) Vergebung f (der Sünden)
    2. Nachlassen n
    3. MED Remission f (vorübergehendes Nachlassen oder Abklingen):
    she went into remission yesterday gestern ging es ihr vorübergehend besser
    4. a) ( auch teilweiser) Erlass (einer Strafe, Schuld, Gebühr):
    he was given three months’ remission ihm wurden drei Monate seiner Strafe erlassen
    b) Nachlass m, Ermäßigung f
    5. PARL, HIST Br Begnadigung f
    * * *
    noun
    1) (of sins) Vergebung, die
    2) (of debt, punishment) Erlass, der
    3) (prison sentence) Straferlass, der
    4) (Med.) Remission, die
    * * *
    n.
    Begnadigung f.
    Gebührenbefreiung f.
    Vergebung f.

    English-german dictionary > remission

  • 80 spowiada|ć

    impf vt 1. Relig (słuchać wyznania grzechów) to confess, to hear [sb’s] confession
    - księża spowiadali dzieci the priests confessed the children, the priests were hearing the children’s confessions
    - spowiadanie wiernych jest obowiązkiem każdego księdza hearing the confessions of the faithful is every priest’s duty ⇒ wyspowiadać
    2. (żądać wyjaśnienia) to grill; to give [sb] the third degree pot.
    - matka spowiadada go za każdym razem, gdy ten wraca późno do domu his mother gives him the third degree whenever he comes home late
    spowiadać się 1. Relig. (wyznawać grzechy) to confess, to go to confession
    - spowiadać się (księdzu) ze swoich grzechów to confess one’s sins (to the priest)
    - wierni spowiadają się przy konfesjonale the faithful confess their sins in the confessional ⇒ wyspowiadać się
    2. (zwierzać się) to confide vt (komuś to a. in sb)
    - przy każdym spotkaniu spowiadała mi się ze swoich kłopotów whenever we met she confided her problems to me ⇒ wyspowiadać się
    3. (być zmuszonym do wyjaśnień) to give a report
    - po powrocie z delegacji musiał się spowiadać żonie ze wszystkiego, co robił after his business trip he had to give a report on every detail to his wife ⇒ wyspowiadać się

    The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > spowiada|ć

См. также в других словарях:

  • Sins of the Father (Third Watch) — Infobox Television episode Title=Sins of the Father Series=Third Watch Caption= Season=6 Episode=9 Airdate=November 19, 2004 Production=177909 Writer=Siobhan Byrne O Connor Director=Rosemary Rodriguez Guests= Charles Haid Joe Lisi Joe Badalucco… …   Wikipedia

  • Sins of the Father (Buffy novel) — infobox Book | name = Sins of the Father title orig = translator = image caption = First edition cover author = Christopher Golden illustrator = cover artist = country = United States language = English series = Buffy the Vampire Slayer genre =… …   Wikipedia

  • Sins of Our Fathers — Infobox Album | Name = Sins of Our Fathers Type = Album Artist = Andy Prieboy Released = 8 August1995 Recorded = ??? Genre = Rock Length = 57:00 Label = Doctor Dream Records Producer = Andy Prieboy/Mike Gormley Reviews = * Allmusic Rating|4.5|5… …   Wikipedia

  • be something for your sins — be/do sth for your sins idiom (informal, humorous, especially BrE) used to say that sth that sb does is like a punishment • She works with us in Accounts, for her sins! Main entry …   Useful english dictionary

  • do something for your sins — be/do sth for your sins idiom (informal, humorous, especially BrE) used to say that sth that sb does is like a punishment • She works with us in Accounts, for her sins! Main entry …   Useful english dictionary

  • Casshern Sins — Infobox animanga/Header name = Casshern Sins caption = Casshern Sins Title ja name = キャシャーン SINS ja name trans = Kyashān SINS genre = Adventure, Science FictionInfobox animanga/Anime title = director = Shigeyasu Yamauchi writer = studio =… …   Wikipedia

  • The Seven Deadly Sins (ballet chanté) — This article is about Weill, Brecht and Balanchine s ballet. For other uses, see Seven deadly sins (disambiguation). The Seven Deadly Sins (German: Die sieben Todsünden,[1] French: Les sept péchés capitaux) is a satirical ballet chanté ( sung… …   Wikipedia

  • Cerulean Sins —   …   Wikipedia

  • Cerulean Sins (novel) — infobox Book | name = Cerulean Sins orig title = translator = image caption = 2003 US hardcover edition author = Laurell K. Hamilton cover artist = Craig White (US editions) country = United States language = English series = genre = mystery,… …   Wikipedia

  • The Seven Deadly Sins — Kurt Weill The Seven Deadly Sins ( de. Die sieben Todsünden, [Sometimes listed as Die sieben Todsünden der Kleinbürger ( The Seven Deadly Sins of the Petty Bourgeoisie ).] fr. Les Sept Péchés Capitaux) is a satirical ballet chanté ( sung ballet ) …   Wikipedia

  • Seven deadly sins — For other uses, see Seven Deadly Sins (disambiguation). Hieronymus Bosch s The Seven Deadly Sins and the Four Last Things The 7 Deadly Sins, also known as the Capital Vices or Cardinal Sins, is a classification of objectionable vices that have… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»