-
81 praenubilus
prae-nūbĭlus, a, um, adj., very cloudy, very dark or gloomy ( poet.):densā praenubilus arbore lucus,
Ov. Am. 3, 13, 7. -
82 premo
I.Lit.:B.pede pedem alicui premere,
Plaut. As. 4, 1, 30:et trepidae matres pressere ad pectora natos,
Verg. A. 7, 518:veluti qui sentibus anguem Pressit humi nitens,
id. ib. 2, 379:novercae Monstra manu premens,
id. ib. 8, 288:pressit et inductis membra paterna rotis,
i. e. drove her chariot over her father's body, Ov. Ib. 366:trabes Hymettiae Premunt columnas,
press, rest heavily upon them, Hor. C. 2, 18, 3:premere terga genu alicujus,
Ov. Am. 3, 2, 24:ubera plena,
i. e. to milk, id. F. 4, 769:vestigia alicujus,
to tread in, to follow one's footsteps, Tac. A. 2, 14:nudis pressit qui calcibus anguem,
Juv. 1, 43:dente frena,
to bite, to champ, Ov. M. 10, 704:ore aliquid,
to chew, eat, id. ib. 5, 538; cf.:aliquid morsu,
Lucr. 3, 663:presso molari,
with compressed teeth, Juv. 5, 160:pressum lac,
i. e. cheese, Verg. E. 1, 82.—In mal. part.:Hister Peucen premerat Antro,
forced, Val. Fl. 8, 256:uxorem,
Suet. Calig. 25.—Of animals:feminas premunt galli,
Mart. 3, 57, 17.—Transf.1.Poet., to bear down upon, to touch:2.premere litora,
Ov. M. 14, 416:litus,
to keep close to the shore, Hor. C. 2, 10, 3:aëra,
i. e. to fly, Luc. 7, 835.—Poet., to hold fast, hold, firmly grasp:3.premere frena manu,
Ov. M. 8, 37:ferrum,
to grasp, Sil. 5, 670:capulum,
id. 2, 615.—Poet., to press a place with one's body, i. e. to sit, stand, lie, fall, or seat one's self on any thing:4.toros,
Ov. H. 12, 30:sedilia,
id. M. 5, 317:hoc quod premis habeto,
id. ib. 5, 135:et pictam positā pharetram cervice premebat,
id. ib. 2, 421:humum,
to lie on the ground, id. Am. 3, 5, 16; cf. id. F. 4, 844:frondes tuo premis ore caducas,
id. M. 9, 650; Sen. Hippol. 510.—To cover, to conceal by covering (mostly poet.):5.aliquid terrā,
to conceal, bury in the earth, Hor. Epod. 1, 33:nonumque prematur in annum,
kept back, suppressed, id. A. P. 388:omne lucrum tenebris alta premebat humus,
Ov. Am. 3, 8, 36:ossa male pressa,
i. e. buried, id. Tr. 5, 3, 39; Plin. 2, 79, 81, § 191; hence, to crown, to cover or adorn with any thing:ut premerer sacrā lauro,
Hor. C. 3, 4, 18:molli Fronde crinem,
Verg. A. 4, 147:canitiem galeā,
id. ib. 9, 612:mitrā capillos,
Ov. F. 4, 517; cf. Verg. A. 5, 556.—To make, form, or shape any thing by pressing ( poet.):6.quod surgente die mulsere horisque diurnis, Nocte premunt,
they make into cheese, Verg. G. 3, 400:os fingit premendo,
id. A. 6, 80:caseos,
id. E. 1, 35:mollem terram,
Vulg. Sap. 15, 7; Calp. Ecl. 5, 34.—To press hard upon, bear down upon, to crowd, pursue closely:7.hostes de loco superiore,
Caes. B. G. 7, 19:Pompeiani nostros premere et instare coeperunt,
id. B. C. 3, 46:hac fugerent Graii, premeret Trojana juventus,
Verg. A. 1, 467:Pergamenae naves cum adversarios premerent acrius,
Nep. Hann. 11, 5:hinc Rutulus premit, et murum circumsonat armis,
Verg. A. 8, 473:obsidione urbem,
Caes. B. G. 7, 32.—Of the pursuit or chase of animals:ad retia cervum,
Verg. G. 3, 413:spumantis apri cursum clamore,
id. A. 1, 324:bestias venatione,
Isid. 10, 282.—To press down, burden, load, freight:8.nescia quem premeret,
on whose back she sat, Ov. M. 2, 869:tergum equi,
id. ib. 8, 34;14, 343: et natat exuviis Graecia pressa suis,
Prop. 4, 1, 114 (5, 1, 116):pressae carinae,
Verg. G. 1, 303:pressus membra mero,
Prop. 2, 12 (3, 7), 42:magno et gravi onere armorum pressi,
Caes. B. G. 4, 24:auro phaleras,
to adorn, Stat. Th. 8, 567.—To press into, force in, press upon:b.(caprum) dentes in vite prementem,
Ov. F. 1, 355:presso sub vomere,
Verg. G. 2, 356; cf.:presso aratro,
Tib. 4, 1, 161:alte ensem in corpore,
Stat. Th. 11, 542:et nitidas presso pollice finge comas,
Prop. 3, 8 (4, 9), 14:et cubito remanete presso,
leaning upon, Hor. C. 1, 27, 8. —To make with any thing ( poet.):9.aeternā notā,
Ov. F. 6, 610:littera articulo pressa tremente,
id. H. 10, 140:multā via pressa rotā,
id. ib. 18, 134.—To press down, let down, cause to sink down, to lower:b.nec preme, nec summum molire per aethera currum,
Ov. M. 2, 135:humanaeque memor sortis, quae tollit eosdem, Et premit,
id. Tr. 3, 11, 67:mundus ut ad Scythiam Rhiphaeasque arduus arces Consurgit, premitur Libyae devexus in Austros,
sinks down, Verg. G. 1, 240; Sen. Herc. Fur. 155. —In partic.(α). (β).To make or form by pressing down, to make any thing deep, to dig:(γ). 10.vestigio leviter presso,
Cic. Verr. 2, 4, 24, § 53; cf.(trop.): vestigia non pressa leviter, sed fixa,
id. Sest. 5, 13:sulcum premere,
to draw a furrow, Verg. A. 10, 296:fossam transversam, inter montes pressit (al. percussit),
Front. Strat. 1, 5:fossa pressa,
Plin. Ep. 10, 69, 4:cavernae in altitudinem pressae,
Curt. 5, 1, 28.—To press closely, compress, press together, close:b.oculos,
Verg. A. 9, 487:alicui fauces,
Ov. M. 12, 509:laqueo collum,
to strangle, Hor. Ep. 1, 16, 37:angebar ceu guttura forcipe pressus,
Ov. M. 9, 78:presso gutture,
compressed, Verg. G. 1, 410; cf.:siquidem unius praecordia pressit ille (boletus) senis,
i. e. stopped his breath, Juv. 6, 621:quibus illa premetur Per somnum digitis,
choked, id. 14, 221:amplexu presso,
united, in close embrace, Sen. Oedip. 192:oscula jungere pressa,
to exchange kisses, Ov. H. 2, 94; so,pressa basia,
Mart. 6, 34, 1:presso gradu incedere,
in close ranks, foot to foot, Liv. 28, 14:pede presso,
id. 8, 8.—In partic.(α).To shorten, tighten, draw in:(β).pressis habenis,
Verg. A. 11, 600 (cf.:laxas dure habenas,
id. ib. 1, 63).—To keep short, prune:(γ).Calenā falce vitem,
Hor. C. 1, 31, 9:luxuriem falce,
Ov. M. 14, 628:falce premes umbras (i. e. arbores umbrantes),
Verg. G. 1, 157; 4, 131:molle salictum,
Calp. Ecl. 5, 110.—To check, arrest, stop:11.premere sanguinem,
Tac. A. 15, 64:vestigia pressit,
Verg. A. 6, 197:attoniti pressere gradum,
Val. Fl. 2, 424 ' dixit, pressoque obmutuit ore, was silent, Verg. A. 6, 155.—To press out, bring out by pressure:12.tenerā sucos pressere medullā,
Luc. 4, 318; cf.: (equus) collectumque fremens volvit sub naribus ignem, Verg. ap. Sen. Ep. 95, 68, and id. G. 3, 85 Rib.—To frequent: feci ut cotidie praesentem me viderent, habitavi in [p. 1441] oculis, pressi forum, Cic. Planc. 27, 66.—II.Trop.A.To press, press upon, oppress, overwhelm, weigh down; to urge, drive, importune, pursue, to press close or hard, etc. (class.):B.ego istum pro suis factis pessumis pessum premam,
Plaut. Most. 5, 2, 49 Lorenz ad loc.:quae necessitas eum tanta premebat, ut, etc.,
Cic. Rosc. Am. 34, 97:ea, quae premant, et ea, quae impendeant,
id. Fam. 9, 1, 2:aerumnae, quae me premunt,
Sall. J. 14, 22:pressus gravitate soporis,
bound by heavy, deep sleep, Ov. M. 15, 21:cum aut aere alieno, aut magnitudine tributorum, aut injuriā potentium premuntur,
Caes. B. G. 6, 13:invidia et odio populi premi,
Cic. de Or. 1, 53, 228:premi periculis,
id. Rep. 1, 6, 10:cum a me premeretur,
id. Verr. 2, 1, 53, § 139; cf.:aliquem verbo,
id. Tusc. 1, 7, 13:criminibus veris premere aliquem,
Ov. M. 14, 401:cum a plerisque ad exeundum premeretur, exire noluit,
was pressed, urged, importuned, Nep. Ages. 6, 1:a Pompeii procuratoribus sescentis premi coeptus est,
Cic. Att. 6, 1, 3: numina nulla premunt;mortali urgemur ab hoste,
Verg. A. 10, 375:premere reum voce, vultu,
Tac. A. 3, 67:crimen,
to pursue obstinately, Quint. 7, 2, 12:confessionem,
to force a confession from one, id. 7, 1, 29:argumentum etiam atque etiam,
to pursue steadily, Cic. Tusc. 1, 36, 88:ancipiti mentem formidine pressus,
Verg. A. 3, 47:maerore pressa,
Sen. Oct. 103:veritate pressus negare non potuit,
overcome, overpowered, Lact. 4, 13.—Transf.1.To repress, hide, conceal (mostly poet.):2.dum nocte premuntur,
Verg. A. 6, 827:curam sub corde,
id. ib. 4, 332:odium,
Plin. Pan. 62:iram,
Tac. A. 6, 50:pavorem et consternationem mentis vultu,
id. ib. 13, 16:interius omne secretum,
Sen. Ep. 3, 4:dolorem silentio,
Val. Max. 3, 3, 1 ext.; cf. silentia, Sil. 12, 646:aliquid ore,
Verg. A. 7, 103:jam te premet nox,
Hor. C. 1, 4, 16.—To lower, diminish, undervalue, disparage, depreciate:b.premendorum superiorum arte sese extollebat,
Liv. 22, 12:arma Latini,
Verg. A. 11, 402:opuscula ( = deprimere atque elevare),
Hor. Ep. 1, 19, 36:famam alicujus,
Tac. A. 15, 49:premere ac despicere,
Quint. 11, 1, 16:premere tumentia, humilia extollere,
id. ib. 10, 4, 1.—To surpass, exceed:c.facta premant annos,
Ov. M. 7, 449:ne prisca vetustas Laude pudicitiae saecula nostra premat,
id. P. 3, 1, 116:quantum Latonia Nymphas Virgo premit,
Stat. S. 1, 2, 115.—To rule ( poet.):3.dicione premere populos,
Verg. A. 7, 737:imperio,
id. ib. 1, 54:Mycenas Servitio premet,
id. ib. 1, 285.—To suppress, pull down, humble, degrade:4.quae (vocabula) nunc situs premit,
Hor. Ep. 2, 2, 118:nec premendo alium me extulisse velim,
Liv. 22, 59, 10; cf. id. 39, 41, 1:premebat reum crimen,
id. 3, 13, 1.—To compress, abridge, condense:5.haec enim, quae dilatantur a nobis, Zeno sic premebat,
Cic. N. D. 2, 7, 20.—To check, arrest, repress, restrain:6.cursum ingenii tui, Brute, premit haec importuna clades civitatis,
Cic. Brut. 97, 332:sub imo Corde gemitum,
Verg. A. 10, 464:vocem,
to be silent, id. ib. 9, 324:sermones vulgi,
to restrain, Tac. A. 3, 6.—To store up, lay up in the mind, muse upon:I. A.(vocem) ab ore Eripuit pater ac stupefactus numine pressit,
Verg. A. 7, 119.—Hence, pressus, a, um, P. a.Lit.:B.presso pede eos retro cedentes principes recipiebant,
Liv. 8, 8, 9:presso gradu,
id. 28, 14, 14; cf.:pressoque legit vestigia gressu,
Ov. M. 3, 17.—Trop.1.Of the voice or manner, subdued:2.haec cum pressis et flebilibus modis, qui totis theatris maestitiam inferant,
Cic. Tusc. 1, 44, 106.—Of color, lowered, depressed; hence, dark, gloomy:II.color pressus,
Pall. 4, 13, 4:color viridi pressior,
Plin. 35, 6, 13, § 32:spadices pressi,
Serv. Verg. G. 3, 82.—Esp., of an orator or of speech.A.Compressed, concise, plain, without ornament (class.):B.fiunt pro grandibus tumidi, pressis exiles, fortibus temerarii, etc.,
Quint. 10, 2, 16:cum Attici pressi et integri, contra Asiani inflati et inanes haberentur,
id. 12, 10, 18.—Of style:pressa et tenuia, et quae minimum ab usu cotidiano recedant,
Quint. 10, 1, 102:pressus et demissus stilus,
Plin. Ep. 1, 8, 5; Quint. 4, 2, 117.— Comp.: in concionibus pressior, et circumscriptior, et adductior, more moderate, keeping more within bounds, Plin. Ep. 1, 16, 4.—Close, exact, accurate:B.Thucydides ita verbis aptus et pressus, ut,
Cic. de Or. 2, 13, 56: quis te fuit umquam in partiundis rebus pressior? more exact, more accurate, id. Fragm. ap. Non. 364, 24:sicuti taxare pressius crebriusque est, quam tangere,
Gell. 2, 6, 5:quod (periculum) observandum pressiore cautelā censeo,
stricter, greater, App. M. 5, p. 160, 36:cogitationes pressiores,
id. ib. 5, p. 163, 32.—So of sounds, precise, intelligible:(lingua) vocem profusam fingit atque sonos vocis distinctos et pressos facit,
Cic. N. D. 2, 59, 149.—Hence, adv.: pressē, with pressure, violently (class.): artius pressiusque conflictata, Atei. Capito ap. Gell. 10, 6, 2.—Closely, tightly.1.Lit.:2.vites pressius putare,
Pall. 12, 9:pressius colla radere,
Veg. Vet. 1, 56.—Trop.a.Of pronunciation, shortly, neatly, trimly:b.loqui non aspere, non vaste, non rustice, sed presse, et aequabiliter, et leniter,
Cic. de Or. 3, 12, 45; id. Off. 1, 37, 133.—Of the mode of expression, etc., concisely, not diffusely:(β).definire presse et anguste,
Cic. Or. 33, 117:abundanter dicere, an presse,
Quint. 8, 3, 40:pressius et astrictius scripsi,
Plin. Ep. 3, 18, 10.—Without ornament, simply:(γ).unum (genus oratorum) attenuate presseque, alterum sublate ampleque dicentium,
Cic. Brut. 55, 202:aliquid describere modo pressius, modo elatius,
Plin. Ep. 4, 14, 3.—Closely, exactly, correctly, accurately:mihi placet agi subtilius, et pressius,
Cic. Fin. 4, 10, 24:definiunt pressius,
id. Tusc. 4, 7, 14:anquisitius, et exactius pressiusque disserere,
Gell. 1, 3, 21. -
83 retorridus
I.Lit.:II.rami platani,
Sen. Ep. 12, 2; 86, 18:manus Mucii,
id. ib. 66, 51:retorrida et muscosa prata,
Varr. R. R. 1, 9, 5:plantae,
Col. 3, 12, 2:frons,
id. 11, 2, 87:fructus,
Plin. 17, 22, 35, § 176:myrtus,
id. 15, 29, 36, § 121:(herba) spinis retorrida,
id. 27, 12, 97, § 122:mus,
dried up, wizen, wrinkled, Phaedr. 4, 2, 27. — -
84 severum
1.sĕvērus, a, um, adj. [perh. kindr. with serius], serious, grave, strict, austere, stern, severe in aspect, demeanor, conduct, etc. (of persons and things; serius regularly only of things; v. serius; class. and freq.).I.Of persons:B.nam te omnes saevom severumque commemorant,
Plaut. Trin. 4, 1, 6:quam severus!
Ter. Heaut. 5, 3, 21; id. Eun. 2, 1, 21:civis severus et gravis,
Cic. Lael. 25, 95; cf.:omnium gravissimus et severissimus, etc.,
id. de Or. 2, 56, 228:Tubero (Stoicus) vitā severus,
id. Brut. 31, 117; cf.:Stoicorum secta severissima,
Quint. 1, 10, 15:agricolae,
hardended by toil, rugged, Lucr. 5, 1357:Cures,
Verg. A. 8, 638:Zethus,
Hor. Ep. 1, 18, 42; cf. in comp.:rumores senum severiorum,
Cat. 5, 2.—Of those who live a sober and temperate life:at vos hinc abite, lymphae, Vini pernicies et ad severos Migrate,
Cat. 27, 6:adimam cantare severis,
Hor. Ep. 1, 19, 10; 1, 5, 13:legis custodes,
Cic. Div. in Caecil. 5, 18: neque severus esse (potest) in judicando, qui [p. 1687] alios in se severos esse judices non vult, id. Imp. Pomp. 13, 38; so,judices severi in eos solos,
id. Clu. 20, 56; cf.:severissimos atque integerrimos judices,
id. Verr. 1, 10, 30:ex familiā ad judicandum severissimā,
id. ib.:ubi haec severus te palam laudaveram,
Hor. Epod. 11, 19:auctor e severissimis,
Plin. 11, 52, 114, § 274:Aristolaus e severissimis pictoribus fuit,
id. 35, 11, 40, § 137 (for which, just before: austerior colore).—In a bad sense, harsh, rough, crabbed, rigid, severe (rare):II.Neptunus saevus severusque,
Plaut. Trin. 4, 1, 6:idem acerbe severus in filium,
Cic. Off. 3, 31, 112 dub. (a passage bracketed by B. and K.):in me severior quam in vos,
Liv. 7, 40, 7; Plin. Ep. 9, 13, 21:Eumenidum turba,
Prop. 4 (5), 11, 22; cf. II. B.—Of things, grave, serious, severe, austere, etc.:B.severā fronte curas cogitans,
Plaut. Mil. 2, 2, 46:vultus severior et tristior,
Cic. de Or. 2, 71, 289; cf. Hor. A. P 107:frons,
Ov. Tr. 2, 241: Falernum, rough, sharp, tart (syn. austerum), Hor. C. 1, 27, 9:divaeque (Palladis) severas Fronde ligare comas,
Stat. Achill. 1, 288:animus (opp. mitis),
Quint. 3, 9, 7:disciplina maxime severa,
id. 1, 2, 5:imperia severiora,
Cic. Tusc. 4, 19, 43:judicia severa,
id. Verr. 2, 4, 59, § 133:lex,
Ov. P. 3, 3, 57:severiora judicia,
Quint. 4, 2, 122:severiores leges,
id. 12, 1, 40; cf.:Lycurgus severissimarum justissimarumque legum auctor,
Vell. 1, 6, 3:imperii severissimi vir,
Liv. 4, 26:quod ego dixi per jocum, Id eventurum esse et severum et serium,
Plaut. Poen. 5, 3, 51:linque severa,
Hor. C. 3, 8, 28:paulo severior poena,
Sall. C. 51, 15.—Of style:sententiae graves et severae,
Cic. Brut. 95, 325:triste et severum genus dicendi,
id. ib. 30, 113; so Quint. 2, 4, 6; 6, 3, 102; 9, 4, 63 sq.; 10, 1, 131 al.; cf.:severae Musa tragoediae,
Hor. C. 2, 1, 9:fidibus voces crevere severis,
id. A. P. 216.—Severe, dreadful, gloomy:A.severus Uncus abest,
Hor. C. 1, 35, 19:silentia noctis,
Lucr. 4, 460:heims,
Quint. Decl. 4, 14:amnem Cocyti metuet,
Verg. G. 3, 37; cf. absol.: Si. Accurrite, Ne se interimat... Me. Hau! voluisti istuc severum facere? this horrible deed, Plaut. Cist. 3, 15 (but in Lucr. 5, 35 the correct read. is pelage sonora; v. Lachm. ad h. l.).—Hence, adv., in three forms, severe (class.), severiter (anteand post-class.), and severum (post-class.).sĕvērē, gravely, seriously, austerely, rigidly, severely, Cic. Fam. 1, 9, 19:B.graviter et severe voluptatem secernit a bono,
id. Fin. 2, 8, 24:vetuit (with graviter),
Quint. 11, 3, 148:uti judicio,
id. 1, 3, 4:aestimatae lites,
Cic. Mur. 20, 42; 25, 51:vindicare Hiempsalis mortem,
Sall. J. 15, 3:dicere,
Cic. Off. 1, 37, 134; Quint. 6, 3, 101; 8, 3, 40:domesticam disciplinam regere,
Suet. Caes. 48.— Comp.:ad aliquem severius scribere,
Caes. B. C. 3, 25:adhibere aliquem,
Cic. Att. 10, 12, 3:coërcere matrimonia,
Just. 3, 3, 8. — Sup.:sunt qui voluptatem severissime contemnant,
Cic. Off. 1, 21, 71; so,exacta aetas,
id. Rosc. Com. 15, 44:dicere jus,
Suet. Caes. 43.—sĕvērĭter, gravely, seriously, severely: sermonem cum aliquo conferre, Titin. ap. Non. 509, 33; and in Prisc. p. 1010 P.; Plaut., acc. to Prisc. 1. 1.; App. M. 2, p. 126, 33.—* C. 2.Sĕvērus, i, m. [1. severus], a proper name.A.Of several men.1.Cornelius Severus, a poet in the Augustan age, Quint. 10, 1, 89; Ov. P. 4, 2, 2 sqq.; 4, 16, 9.—2.Septimius Severus, a Roman emperor, A.D. 193-211.—3.Alexander Severus, a Roman emperor, A. D. 222-235, Eutr. 8, 10; Spart. Sev. 1 sqq.—4.T. Cassius Severus, a Roman orator, in the reigns of Augustus and Tiberius, Quint. 10, 1, 116; Tac. Or. 19.—5.Sulpicius Severus, a bishop in Gaul, author of a Historia Sacra, and of the Vita S. Martini, and several smaller works. —B.Mons Severus, a mountain in the country of the Sabines, Verg. A. 7, 713. -
85 Severus
1.sĕvērus, a, um, adj. [perh. kindr. with serius], serious, grave, strict, austere, stern, severe in aspect, demeanor, conduct, etc. (of persons and things; serius regularly only of things; v. serius; class. and freq.).I.Of persons:B.nam te omnes saevom severumque commemorant,
Plaut. Trin. 4, 1, 6:quam severus!
Ter. Heaut. 5, 3, 21; id. Eun. 2, 1, 21:civis severus et gravis,
Cic. Lael. 25, 95; cf.:omnium gravissimus et severissimus, etc.,
id. de Or. 2, 56, 228:Tubero (Stoicus) vitā severus,
id. Brut. 31, 117; cf.:Stoicorum secta severissima,
Quint. 1, 10, 15:agricolae,
hardended by toil, rugged, Lucr. 5, 1357:Cures,
Verg. A. 8, 638:Zethus,
Hor. Ep. 1, 18, 42; cf. in comp.:rumores senum severiorum,
Cat. 5, 2.—Of those who live a sober and temperate life:at vos hinc abite, lymphae, Vini pernicies et ad severos Migrate,
Cat. 27, 6:adimam cantare severis,
Hor. Ep. 1, 19, 10; 1, 5, 13:legis custodes,
Cic. Div. in Caecil. 5, 18: neque severus esse (potest) in judicando, qui [p. 1687] alios in se severos esse judices non vult, id. Imp. Pomp. 13, 38; so,judices severi in eos solos,
id. Clu. 20, 56; cf.:severissimos atque integerrimos judices,
id. Verr. 1, 10, 30:ex familiā ad judicandum severissimā,
id. ib.:ubi haec severus te palam laudaveram,
Hor. Epod. 11, 19:auctor e severissimis,
Plin. 11, 52, 114, § 274:Aristolaus e severissimis pictoribus fuit,
id. 35, 11, 40, § 137 (for which, just before: austerior colore).—In a bad sense, harsh, rough, crabbed, rigid, severe (rare):II.Neptunus saevus severusque,
Plaut. Trin. 4, 1, 6:idem acerbe severus in filium,
Cic. Off. 3, 31, 112 dub. (a passage bracketed by B. and K.):in me severior quam in vos,
Liv. 7, 40, 7; Plin. Ep. 9, 13, 21:Eumenidum turba,
Prop. 4 (5), 11, 22; cf. II. B.—Of things, grave, serious, severe, austere, etc.:B.severā fronte curas cogitans,
Plaut. Mil. 2, 2, 46:vultus severior et tristior,
Cic. de Or. 2, 71, 289; cf. Hor. A. P 107:frons,
Ov. Tr. 2, 241: Falernum, rough, sharp, tart (syn. austerum), Hor. C. 1, 27, 9:divaeque (Palladis) severas Fronde ligare comas,
Stat. Achill. 1, 288:animus (opp. mitis),
Quint. 3, 9, 7:disciplina maxime severa,
id. 1, 2, 5:imperia severiora,
Cic. Tusc. 4, 19, 43:judicia severa,
id. Verr. 2, 4, 59, § 133:lex,
Ov. P. 3, 3, 57:severiora judicia,
Quint. 4, 2, 122:severiores leges,
id. 12, 1, 40; cf.:Lycurgus severissimarum justissimarumque legum auctor,
Vell. 1, 6, 3:imperii severissimi vir,
Liv. 4, 26:quod ego dixi per jocum, Id eventurum esse et severum et serium,
Plaut. Poen. 5, 3, 51:linque severa,
Hor. C. 3, 8, 28:paulo severior poena,
Sall. C. 51, 15.—Of style:sententiae graves et severae,
Cic. Brut. 95, 325:triste et severum genus dicendi,
id. ib. 30, 113; so Quint. 2, 4, 6; 6, 3, 102; 9, 4, 63 sq.; 10, 1, 131 al.; cf.:severae Musa tragoediae,
Hor. C. 2, 1, 9:fidibus voces crevere severis,
id. A. P. 216.—Severe, dreadful, gloomy:A.severus Uncus abest,
Hor. C. 1, 35, 19:silentia noctis,
Lucr. 4, 460:heims,
Quint. Decl. 4, 14:amnem Cocyti metuet,
Verg. G. 3, 37; cf. absol.: Si. Accurrite, Ne se interimat... Me. Hau! voluisti istuc severum facere? this horrible deed, Plaut. Cist. 3, 15 (but in Lucr. 5, 35 the correct read. is pelage sonora; v. Lachm. ad h. l.).—Hence, adv., in three forms, severe (class.), severiter (anteand post-class.), and severum (post-class.).sĕvērē, gravely, seriously, austerely, rigidly, severely, Cic. Fam. 1, 9, 19:B.graviter et severe voluptatem secernit a bono,
id. Fin. 2, 8, 24:vetuit (with graviter),
Quint. 11, 3, 148:uti judicio,
id. 1, 3, 4:aestimatae lites,
Cic. Mur. 20, 42; 25, 51:vindicare Hiempsalis mortem,
Sall. J. 15, 3:dicere,
Cic. Off. 1, 37, 134; Quint. 6, 3, 101; 8, 3, 40:domesticam disciplinam regere,
Suet. Caes. 48.— Comp.:ad aliquem severius scribere,
Caes. B. C. 3, 25:adhibere aliquem,
Cic. Att. 10, 12, 3:coërcere matrimonia,
Just. 3, 3, 8. — Sup.:sunt qui voluptatem severissime contemnant,
Cic. Off. 1, 21, 71; so,exacta aetas,
id. Rosc. Com. 15, 44:dicere jus,
Suet. Caes. 43.—sĕvērĭter, gravely, seriously, severely: sermonem cum aliquo conferre, Titin. ap. Non. 509, 33; and in Prisc. p. 1010 P.; Plaut., acc. to Prisc. 1. 1.; App. M. 2, p. 126, 33.—* C. 2.Sĕvērus, i, m. [1. severus], a proper name.A.Of several men.1.Cornelius Severus, a poet in the Augustan age, Quint. 10, 1, 89; Ov. P. 4, 2, 2 sqq.; 4, 16, 9.—2.Septimius Severus, a Roman emperor, A.D. 193-211.—3.Alexander Severus, a Roman emperor, A. D. 222-235, Eutr. 8, 10; Spart. Sev. 1 sqq.—4.T. Cassius Severus, a Roman orator, in the reigns of Augustus and Tiberius, Quint. 10, 1, 116; Tac. Or. 19.—5.Sulpicius Severus, a bishop in Gaul, author of a Historia Sacra, and of the Vita S. Martini, and several smaller works. —B.Mons Severus, a mountain in the country of the Sabines, Verg. A. 7, 713. -
86 severus
1.sĕvērus, a, um, adj. [perh. kindr. with serius], serious, grave, strict, austere, stern, severe in aspect, demeanor, conduct, etc. (of persons and things; serius regularly only of things; v. serius; class. and freq.).I.Of persons:B.nam te omnes saevom severumque commemorant,
Plaut. Trin. 4, 1, 6:quam severus!
Ter. Heaut. 5, 3, 21; id. Eun. 2, 1, 21:civis severus et gravis,
Cic. Lael. 25, 95; cf.:omnium gravissimus et severissimus, etc.,
id. de Or. 2, 56, 228:Tubero (Stoicus) vitā severus,
id. Brut. 31, 117; cf.:Stoicorum secta severissima,
Quint. 1, 10, 15:agricolae,
hardended by toil, rugged, Lucr. 5, 1357:Cures,
Verg. A. 8, 638:Zethus,
Hor. Ep. 1, 18, 42; cf. in comp.:rumores senum severiorum,
Cat. 5, 2.—Of those who live a sober and temperate life:at vos hinc abite, lymphae, Vini pernicies et ad severos Migrate,
Cat. 27, 6:adimam cantare severis,
Hor. Ep. 1, 19, 10; 1, 5, 13:legis custodes,
Cic. Div. in Caecil. 5, 18: neque severus esse (potest) in judicando, qui [p. 1687] alios in se severos esse judices non vult, id. Imp. Pomp. 13, 38; so,judices severi in eos solos,
id. Clu. 20, 56; cf.:severissimos atque integerrimos judices,
id. Verr. 1, 10, 30:ex familiā ad judicandum severissimā,
id. ib.:ubi haec severus te palam laudaveram,
Hor. Epod. 11, 19:auctor e severissimis,
Plin. 11, 52, 114, § 274:Aristolaus e severissimis pictoribus fuit,
id. 35, 11, 40, § 137 (for which, just before: austerior colore).—In a bad sense, harsh, rough, crabbed, rigid, severe (rare):II.Neptunus saevus severusque,
Plaut. Trin. 4, 1, 6:idem acerbe severus in filium,
Cic. Off. 3, 31, 112 dub. (a passage bracketed by B. and K.):in me severior quam in vos,
Liv. 7, 40, 7; Plin. Ep. 9, 13, 21:Eumenidum turba,
Prop. 4 (5), 11, 22; cf. II. B.—Of things, grave, serious, severe, austere, etc.:B.severā fronte curas cogitans,
Plaut. Mil. 2, 2, 46:vultus severior et tristior,
Cic. de Or. 2, 71, 289; cf. Hor. A. P 107:frons,
Ov. Tr. 2, 241: Falernum, rough, sharp, tart (syn. austerum), Hor. C. 1, 27, 9:divaeque (Palladis) severas Fronde ligare comas,
Stat. Achill. 1, 288:animus (opp. mitis),
Quint. 3, 9, 7:disciplina maxime severa,
id. 1, 2, 5:imperia severiora,
Cic. Tusc. 4, 19, 43:judicia severa,
id. Verr. 2, 4, 59, § 133:lex,
Ov. P. 3, 3, 57:severiora judicia,
Quint. 4, 2, 122:severiores leges,
id. 12, 1, 40; cf.:Lycurgus severissimarum justissimarumque legum auctor,
Vell. 1, 6, 3:imperii severissimi vir,
Liv. 4, 26:quod ego dixi per jocum, Id eventurum esse et severum et serium,
Plaut. Poen. 5, 3, 51:linque severa,
Hor. C. 3, 8, 28:paulo severior poena,
Sall. C. 51, 15.—Of style:sententiae graves et severae,
Cic. Brut. 95, 325:triste et severum genus dicendi,
id. ib. 30, 113; so Quint. 2, 4, 6; 6, 3, 102; 9, 4, 63 sq.; 10, 1, 131 al.; cf.:severae Musa tragoediae,
Hor. C. 2, 1, 9:fidibus voces crevere severis,
id. A. P. 216.—Severe, dreadful, gloomy:A.severus Uncus abest,
Hor. C. 1, 35, 19:silentia noctis,
Lucr. 4, 460:heims,
Quint. Decl. 4, 14:amnem Cocyti metuet,
Verg. G. 3, 37; cf. absol.: Si. Accurrite, Ne se interimat... Me. Hau! voluisti istuc severum facere? this horrible deed, Plaut. Cist. 3, 15 (but in Lucr. 5, 35 the correct read. is pelage sonora; v. Lachm. ad h. l.).—Hence, adv., in three forms, severe (class.), severiter (anteand post-class.), and severum (post-class.).sĕvērē, gravely, seriously, austerely, rigidly, severely, Cic. Fam. 1, 9, 19:B.graviter et severe voluptatem secernit a bono,
id. Fin. 2, 8, 24:vetuit (with graviter),
Quint. 11, 3, 148:uti judicio,
id. 1, 3, 4:aestimatae lites,
Cic. Mur. 20, 42; 25, 51:vindicare Hiempsalis mortem,
Sall. J. 15, 3:dicere,
Cic. Off. 1, 37, 134; Quint. 6, 3, 101; 8, 3, 40:domesticam disciplinam regere,
Suet. Caes. 48.— Comp.:ad aliquem severius scribere,
Caes. B. C. 3, 25:adhibere aliquem,
Cic. Att. 10, 12, 3:coërcere matrimonia,
Just. 3, 3, 8. — Sup.:sunt qui voluptatem severissime contemnant,
Cic. Off. 1, 21, 71; so,exacta aetas,
id. Rosc. Com. 15, 44:dicere jus,
Suet. Caes. 43.—sĕvērĭter, gravely, seriously, severely: sermonem cum aliquo conferre, Titin. ap. Non. 509, 33; and in Prisc. p. 1010 P.; Plaut., acc. to Prisc. 1. 1.; App. M. 2, p. 126, 33.—* C. 2.Sĕvērus, i, m. [1. severus], a proper name.A.Of several men.1.Cornelius Severus, a poet in the Augustan age, Quint. 10, 1, 89; Ov. P. 4, 2, 2 sqq.; 4, 16, 9.—2.Septimius Severus, a Roman emperor, A.D. 193-211.—3.Alexander Severus, a Roman emperor, A. D. 222-235, Eutr. 8, 10; Spart. Sev. 1 sqq.—4.T. Cassius Severus, a Roman orator, in the reigns of Augustus and Tiberius, Quint. 10, 1, 116; Tac. Or. 19.—5.Sulpicius Severus, a bishop in Gaul, author of a Historia Sacra, and of the Vita S. Martini, and several smaller works. —B.Mons Severus, a mountain in the country of the Sabines, Verg. A. 7, 713. -
87 squalidus
squālĭdus, a, um, adj. [squaleo].I.(Acc. to squaleo, I.) In gen., stiff, rough (ante-class.):II.corpora,
Lucr. 2, 469:membra,
id. 5, 956: serpentis squamae squalido auro et purpurā praetextae, Att. ap. Gell. 2, 6, 23; id. ap. Non. 452, 28 (Trag. Fragm. v. 517 Rib.).—(Acc. to squaleo, II.) In partic.A.Stiff with dirt, dirty, foul, filthy, neglected, squalid ( poet. and in post-Aug. prose): stola, Enn. ap. Non. 537, 26 (Trag. v. 373 Vahl.):B.homo horridus et squalidus,
Plaut. Truc. 5, 41 sq.; Ter. Eun. 2, 2, 5:squalida et prope efferata corpora,
Liv. 21, 39, 2:carcer,
Ov. Am. 2, 2, 42:sudor,
Stat. Th. 3, 127:cultus,
Sen. Troad. 883:squalida siccitate regio,
Curt. 7, 4, 27:rubigo,
Cat. 64, 42:humus,
Ov. F. 1, 558:Hispania,
uncultivated, Plin. 37, 13, 77, § 203.—Esp., of persons in mourning: reus,
Ov. M. 15, 38; Quint. 6, 1, 30; Tac. H. 2, 60; cf.senectus,
Plin. Ep. 4, 9, 22.—Gloomy, obscure (late Lat.):C.nocte squalidā et interluni,
Amm. 19, 6, 7:squalidi Solis exortus hebetabant matutinos diei candores,
id. 31, 1, 2.—Trop.1. 2. -
88 subnubilus
sub-nūbĭlus, a, um, adj., somewhat [p. 1780] cloudy or overcast, rather gloomy: nox, * Caes. B. C. 3, 54:limes,
Ov. R. Am. 599. -
89 taetricus
taetrĭcus ( tētr-), a, um, adj. [taeter], forbidding, harsh, crabbed, gloomy, sour, stern, severe (perh. not ante-Aug.; cf.:tristis, severus): puella,
Ov. A. A. 1, 721:Sabinae,
id. Am. 3, 8, 61:taetricus et asper censor udorum,
Mart. 12, 70, 4:lector,
id. 11, 2, 7:deae,
i. e. the Fates, id. 4, 73, 6; 7, 96, 4:taetrica ac tristis disciplina Sabinorum,
Liv. 1, 18, 4:animus (ccupled with horridus),
Sen. Ep. 36, 3:febres,
Mart. 6, 70, 8:tubae,
fierce, warlike, id. 7, 80, 2. -
90 tenebricosus
tĕnē̆brĭcōsus, a, um, adj. [tenebricus], full of darkness or gloom, shrouded in darkness, dark, gloomy (rare but class.):esse sensus non obscuros sed tenebricosos,
Cic. Ac. 2, 23, 73:popina,
id. Pis. 8, 18:libidines,
id. Prov. Cons. 4, 8:tenebricosissimum tempus,
id. Vatin. 5, 11:iter,
Cat. 3, 11:locus angustus et tenebricosus,
Varr. R. R. 3, 9, 19. -
91 tenebricus
-
92 tenebrosum
I.Lit.:II.aëra dimovit tenebrosum et dispu lit umbras,
Verg. A. 5, 839:palus,
id. ib. 6, 107:Tartara,
Ov. M. 1, 113:sedes,
id. ib. 5, 359:specus tenebroso caecus hiatu,
id. ib. 7, 409:carcer,
Luc. 2, 79:balnea Grylli,
Mart. 1, 60, 3 (cf. id. 2, 14, 13):caeruleo tenebrosa situ,
Val. Fl. 3, 400:silentia,
Claud. Rapt. Pros. 2, 329. — Comp.:carcer,
Tert. Anim. 1 fin. — Subst.: tĕnē̆brōsum, i, n., the dark, Lact. 7, 4, 12; and plur.:in tenebrosis,
Vulg. Thren. 3, 6. —Trop.:cor,
Prud. Apoth. 195:tenebrosissimus error,
Cod. Just. 6, 43, 3 med. — -
93 tenebrosus
I.Lit.:II.aëra dimovit tenebrosum et dispu lit umbras,
Verg. A. 5, 839:palus,
id. ib. 6, 107:Tartara,
Ov. M. 1, 113:sedes,
id. ib. 5, 359:specus tenebroso caecus hiatu,
id. ib. 7, 409:carcer,
Luc. 2, 79:balnea Grylli,
Mart. 1, 60, 3 (cf. id. 2, 14, 13):caeruleo tenebrosa situ,
Val. Fl. 3, 400:silentia,
Claud. Rapt. Pros. 2, 329. — Comp.:carcer,
Tert. Anim. 1 fin. — Subst.: tĕnē̆brōsum, i, n., the dark, Lact. 7, 4, 12; and plur.:in tenebrosis,
Vulg. Thren. 3, 6. —Trop.:cor,
Prud. Apoth. 195:tenebrosissimus error,
Cod. Just. 6, 43, 3 med. — -
94 torva
torvus, a, um, adj. [perh. for torg-vus; Sanscr. root targ-, to threaten], orig. of the eyes, staring, keen, piercing, wild, stern; hence, in gen., wild, fierce, grim, gloomy, savage, in aspect or character ( poet. and in post-Aug. prose; syn.: trux, truculentus, ferus): ille tuens oculis immitem Phinea torvis, Ov. M. 5, 92:(β).oculi,
Quint. 11, 3, 75; Val. Max. 5, 1, ext. 6:cernimus astantes lumine torvo Aetnaeos fratres,
Verg. A. 3, 677; so,lumine,
Ov. M. 9, 27; and absol.:aspicit hanc torvis (sc. oculis),
id. ib. 6, 34:vultus,
Hor. Ep. 1, 19, 12; Sen. Ira, 2, 35, 3; Val. Max. 3, 8, 6; Quint. 6, 1, 43; 11, 3, 160:facies,
Sen. Ira, 1, 1, 3:forma minantis,
Ov. P. 2, 8, 22:aspectus (equi),
Plin. 8, 42, 64, § 154 optima torvae Forma bovis, Verg. G. 3, 51:frons (Polyphemi),
Verg. A. 3, 636:torvi cymba senis,
Prop. 3, 18 (4, 17), 24: feroci ingenio torvus praegrandi gradu, Pac. ap. Fest. p. 355:torvu' draco serpit, Cic. poët. N. D. 2, 42, 106: angues,
Verg. A. 6, 571:leaena,
id. E. 2, 63:aper,
Prop. 2, 3, 6:taurus,
Ov. M. 8, 132:juvencus,
id. ib. 6, 115;10, 237: Medusa,
Ov. A. A. 2, 309:Mars,
Hor. C. 1, 28, 17:Ister (as a horned river-god),
Val. Fl. 8, 218 et saep.: ferox et torva confidentia, Pac. ap. Fest. p. 355 Müll.; cf.proclia,
Cat. 66, 20:vina,
i. e. harsh, sharp, tart, Plin. 17, 23, 35, § 213.— Comp.:voce hominis et tuba rudore torvior,
App. Flor 3, p. 357.— Sup.:leonis torvissima facies,
Arn. 6, p. 196.—torvum and torva, adverb., fiercely, sternly, sharply, etc.:torvumque repente Clamat,
Verg. A. 7, 399:torvum lacrimans,
Stat. Th. 12, 127:torva tuens,
Verg. A. 6, 467; Val. Fl. 2, 255. — Adv.: torvĭter, sharply, severely, sternly (ante-class.): aliquem increpare, Enn. ap. Non. 516, 16 (Ann. v. 79 Vahl.); Pomp. ap. Non. 516, 15 (Com. Fragm. v. 18 Rib.). -
95 torvum
torvus, a, um, adj. [perh. for torg-vus; Sanscr. root targ-, to threaten], orig. of the eyes, staring, keen, piercing, wild, stern; hence, in gen., wild, fierce, grim, gloomy, savage, in aspect or character ( poet. and in post-Aug. prose; syn.: trux, truculentus, ferus): ille tuens oculis immitem Phinea torvis, Ov. M. 5, 92:(β).oculi,
Quint. 11, 3, 75; Val. Max. 5, 1, ext. 6:cernimus astantes lumine torvo Aetnaeos fratres,
Verg. A. 3, 677; so,lumine,
Ov. M. 9, 27; and absol.:aspicit hanc torvis (sc. oculis),
id. ib. 6, 34:vultus,
Hor. Ep. 1, 19, 12; Sen. Ira, 2, 35, 3; Val. Max. 3, 8, 6; Quint. 6, 1, 43; 11, 3, 160:facies,
Sen. Ira, 1, 1, 3:forma minantis,
Ov. P. 2, 8, 22:aspectus (equi),
Plin. 8, 42, 64, § 154 optima torvae Forma bovis, Verg. G. 3, 51:frons (Polyphemi),
Verg. A. 3, 636:torvi cymba senis,
Prop. 3, 18 (4, 17), 24: feroci ingenio torvus praegrandi gradu, Pac. ap. Fest. p. 355:torvu' draco serpit, Cic. poët. N. D. 2, 42, 106: angues,
Verg. A. 6, 571:leaena,
id. E. 2, 63:aper,
Prop. 2, 3, 6:taurus,
Ov. M. 8, 132:juvencus,
id. ib. 6, 115;10, 237: Medusa,
Ov. A. A. 2, 309:Mars,
Hor. C. 1, 28, 17:Ister (as a horned river-god),
Val. Fl. 8, 218 et saep.: ferox et torva confidentia, Pac. ap. Fest. p. 355 Müll.; cf.proclia,
Cat. 66, 20:vina,
i. e. harsh, sharp, tart, Plin. 17, 23, 35, § 213.— Comp.:voce hominis et tuba rudore torvior,
App. Flor 3, p. 357.— Sup.:leonis torvissima facies,
Arn. 6, p. 196.—torvum and torva, adverb., fiercely, sternly, sharply, etc.:torvumque repente Clamat,
Verg. A. 7, 399:torvum lacrimans,
Stat. Th. 12, 127:torva tuens,
Verg. A. 6, 467; Val. Fl. 2, 255. — Adv.: torvĭter, sharply, severely, sternly (ante-class.): aliquem increpare, Enn. ap. Non. 516, 16 (Ann. v. 79 Vahl.); Pomp. ap. Non. 516, 15 (Com. Fragm. v. 18 Rib.). -
96 torvus
torvus, a, um, adj. [perh. for torg-vus; Sanscr. root targ-, to threaten], orig. of the eyes, staring, keen, piercing, wild, stern; hence, in gen., wild, fierce, grim, gloomy, savage, in aspect or character ( poet. and in post-Aug. prose; syn.: trux, truculentus, ferus): ille tuens oculis immitem Phinea torvis, Ov. M. 5, 92:(β).oculi,
Quint. 11, 3, 75; Val. Max. 5, 1, ext. 6:cernimus astantes lumine torvo Aetnaeos fratres,
Verg. A. 3, 677; so,lumine,
Ov. M. 9, 27; and absol.:aspicit hanc torvis (sc. oculis),
id. ib. 6, 34:vultus,
Hor. Ep. 1, 19, 12; Sen. Ira, 2, 35, 3; Val. Max. 3, 8, 6; Quint. 6, 1, 43; 11, 3, 160:facies,
Sen. Ira, 1, 1, 3:forma minantis,
Ov. P. 2, 8, 22:aspectus (equi),
Plin. 8, 42, 64, § 154 optima torvae Forma bovis, Verg. G. 3, 51:frons (Polyphemi),
Verg. A. 3, 636:torvi cymba senis,
Prop. 3, 18 (4, 17), 24: feroci ingenio torvus praegrandi gradu, Pac. ap. Fest. p. 355:torvu' draco serpit, Cic. poët. N. D. 2, 42, 106: angues,
Verg. A. 6, 571:leaena,
id. E. 2, 63:aper,
Prop. 2, 3, 6:taurus,
Ov. M. 8, 132:juvencus,
id. ib. 6, 115;10, 237: Medusa,
Ov. A. A. 2, 309:Mars,
Hor. C. 1, 28, 17:Ister (as a horned river-god),
Val. Fl. 8, 218 et saep.: ferox et torva confidentia, Pac. ap. Fest. p. 355 Müll.; cf.proclia,
Cat. 66, 20:vina,
i. e. harsh, sharp, tart, Plin. 17, 23, 35, § 213.— Comp.:voce hominis et tuba rudore torvior,
App. Flor 3, p. 357.— Sup.:leonis torvissima facies,
Arn. 6, p. 196.—torvum and torva, adverb., fiercely, sternly, sharply, etc.:torvumque repente Clamat,
Verg. A. 7, 399:torvum lacrimans,
Stat. Th. 12, 127:torva tuens,
Verg. A. 6, 467; Val. Fl. 2, 255. — Adv.: torvĭter, sharply, severely, sternly (ante-class.): aliquem increpare, Enn. ap. Non. 516, 16 (Ann. v. 79 Vahl.); Pomp. ap. Non. 516, 15 (Com. Fragm. v. 18 Rib.).
См. также в других словарях:
Gloomy — can refer to:*gloom, a melancholy, depressing or despondent atmosphere *The song Gloomy Sunday *The Gloomy Dean, nickname of William Ralph Inge *Gloomy Bear, a fictional character *Gloomy Galleon … Wikipedia
Gloomy — Gloom y, a. [Compar. {Gloomier}; superl. {Gloomiest}.] 1. Imperfectly illuminated; dismal through obscurity or darkness; dusky; dim; clouded; as, the cavern was gloomy. Though hid in gloomiest shade. Milton. [1913 Webster] 2. Affected with, or… … The Collaborative International Dictionary of English
gloomy — UK US /ˈgluːmi/ adjective ► not giving much hope for the future: »The stock market is sinking on the back of gloomy economic news. »Despite the gloomy outlook for personal computer sales in the United States, sales in Japan are strong … Financial and business terms
gloomy — [adj1] dark, black bleak, caliginous, cheerless, clouded, cloudy, crepuscular, desolate, dim, dismal, dreary, dull, dusky, forlorn, funereal, lightless, murky, obscure, overcast, overclouded, sepulchral, shadowy, somber, tenebrous, unilluminated … New thesaurus
gloomy — 1580s, probably from GLOOM (Cf. gloom) even though that word is not attested as early as this one is. Shakespeare used it of woods, Marlowe of persons. Gloomy Gus used in a general sense of sullen person since 1940s, from a comic strip character… … Etymology dictionary
gloomy — index bleak (not favorable), bleak (severely simple), despondent, disconsolate, lugubrious, ominous, pessimistic, portentous ( … Law dictionary
gloomy — 1 murky, obscure, *dark, dim, dusky Antonyms: brilliant (with reference to illumination) Contrasted words: *bright, effulgent, radiant, luminous: illuminated, illumined, lighted, lightened (see ILLUMINATE) 2 glum, *sullen, morose, saturnine, dour … New Dictionary of Synonyms
gloomy — ► ADJECTIVE (gloomier, gloomiest) 1) dark or poorly lit, especially so as to cause fear or depression. 2) causing or feeling depression or despondency. DERIVATIVES gloomily adverb gloominess noun … English terms dictionary
gloomy — [glo͞om′ē] adj. gloomier, gloomiest 1. overspread with or enveloped in darkness or dimness 2. a) very sad or dejected; hopeless; melancholy b) morose or sullen 3. causing gloom; dismal; depressing SYN. DARK … English World dictionary
gloomy — [[t]glu͟ːmi[/t]] gloomier, gloomiest 1) ADJ GRADED If a place is gloomy, it is almost dark so that you cannot see very well. Inside it s gloomy after all that sunshine... All the electric lamps in this huge gloomy church were extinguished. 2) ADJ … English dictionary
gloomy */ — UK [ˈɡluːmɪ] / US [ˈɡlumɪ] adjective Word forms gloomy : adjective gloomy comparative gloomier superlative gloomiest 1) feeling sad and without hope He became very gloomy and depressed. 2) showing that things are not going well and will probably… … English dictionary