-
1 coloquial
-
2 dito
di.to[d‘itu] adj+sm dit. dito e feito sitôt dit, sitôt fait. dito popular dicton. propriamente dito proprement dit.* * *dito, ta[`dʒitu, ta]Verbo particípio passado → dizer* * *adjectivodito dito documentole dit documentcoloquial o dito cujomachin, biduletenho dito!c'est dit!nome masculinoditos de comadrescomméragesvite fait bien faitavoir son dit et son dédit, se dédire -
3 raio
rai.o[r̄‘aju] sm 1 rayon. 2 irradiation. 3 fig émanation.* * *[`xaju]Substantivo masculino rayon masculin(relâmpago) foudre fémininraios X rayons X* * *nome masculinoraios Xrayons Xfoi tudo destruído num raio de 10 kmtout a été détruit dans un rayon de 10 kmrayon d'actionqu'est-ce que cette stupide question?quel sale temps!le diable l'emporte!va au diable! -
4 rasca
nome feminino(pesca) traîneadjectivo( de mau gosto) vulgaireêtre un peu justeavoir du mal avecavoir du mal à faire quelque chose -
5 batata
ba.ta.ta[bat‘atə] sf pomme de terre, patate. batata-doce patate douce. batatas cozidas pommes de terre à l’eau. batatas fritas frites. descascar batatas éplucher des pommes de terre. purê de batatas purée de pommes de terre.* * *[ba`tata]Substantivo feminino pomme féminin de terrebatatas assadas pommes de terre rissoléesbatatas cozidas pommes de terre bouilliesbatata doce patate féminin doucebatatas fritas frites féminin plurielbatata palha pommes féminin pluriel allumettes* * *nome femininobatatas fritasfritesbatata frita de pacotechipsfiche-moi la paix -
6 borracho
-
7 chavo
-
8 comer
co.mer[kom‘er] vt+vi manger. comer com os olhos manger quelqu’un des yeux. comer e coçar é só começar prov l’appétit vient en mangeant.* * *[ko`me(x)]Substantivo masculino(plural: -es)(alimento) nourriture féminin(refeição) repas masculinVerbo transitivo (alimento) manger(em xadrez, damas) soufflerVerbo intransitivo (alimentar-se) manger* * *verbocomer à presamanger sur le pouceele come uma maçãil mange une pommedar de comerdonner à manger; nourrir2 (xadrez, damas) mangers'en lécher les doigts/les babines -
9 danado
adjectivoalma danadaâme damnéeesta febre danada não passacette maudite fièvre ne tombe pascão danadochien enragécoloquial fiquei danadoje suis devenu furieuxflairer les affaires -
10 destrambelhado
-
11 dinheiro
di.nhei.ro[diñ‘ejru] sm argent. receber dinheiro recevoir ou toucher de l’argent.* * *[dʒi`ɲejru]Substantivo masculino argent masculinter dinheiro avoir de l'argentdinheiro miúdo monnaie féminindinheiro trocado monnaie féminin* * *nome masculino1 argentdepositar dinheirodéposer de l'argentestar sem dinheirolevantar dinheiroprélever de l'argentpôr dinheiro a renderplacer de l'argentreceber dinheirotoucher de l'argentdinheiro miúdopetite monnaieargent comptantargent de pochecasquerrouler sur l'orpayer en liquiderouler sur l'orêtre cousu d'argentpoint d'argent, point de Suisse -
12 doido
doi.do[d‘ojdu] sm+adj fou. cada doido com sua mania à chaque fou sa marotte.* * *doido, da[`dojdu, da]Adjetivo e substantivo masculino fou(folle)ser doido por être fou dedoido varrido fou à lier* * *nome masculino, femininodoido furiosofou furieuxdoido varridofou furieuxhospital de doidosmaison de fousadjectivodar em doidodevenir fou ( com, avec)estar doido porêtre fou de; raffoler deeste tipo é doidoil est cinglé ce type coloquialpôr doidorendre fouser doido varridoêtre fou à lier -
13 enfiar
en.fi.ar[ẽfi‘ar] vt 1 mettre, rentrer. vpr 2 se mettre. enfiar linha na agulha enfiler.* * *[ẽ`fja(x)]Verbo transitivo (peça de vestuário) passerenfiar algo em algo enfilerVerbo Pronominal s’engager* * *verbocoloquial enfiar alguma coisa na cabeça de alguémfourrer/enfiler quelque chose dans le crâne de quelqu'un(um anel) mettre -
14 pau
[p‘aw] sm 1 bois, bâton. 2 vulg bitte ou bite, zob, queue.* * *[`paw]Substantivo masculino bâton masculinSubstantivo masculino plural (naipe de cartas) trèfle masculin* * *nome masculinopau de vassouramanche à balaijogo do paujeu du bâtoncolher de paucuillère en bois3 (de giz, de incenso) bâtonpau de incensobâton d'encensquinhentos pauscinq cents escudosbon à tout faireouvrir l'œil, se méfierêtre du bois dont on fait les flûtesles cordonniers sont les plus mal chaussés -
15 tantas
nome feminino plural(se calhar) peut-être; (de repente) d'un coup; (a altas horas) très tard -
16 topar
-
17 vasconço
-
18 viciado
vi.ci.a.do[visi‘adu] adj 1 vicié, gâté. 2 corrompu.* * *viciado, da[vi`sjadu, da]Adjetivo dépendant(e)* * *nome masculino, feminino(em drogas) toxicomane 2g.accro coloquialé um viciado em futebolc'est un fanatique de footballé um viciado em chocolatec'est un accro du chocolatadjectivo(em drogas) droguéaccrochéaccro coloquialser viciado em heroínaêtre accro à l'héroïneser viciado no jogoavoir le vice du jeufana coloquialser viciado em escaladaêtre fana de varappe -
19 acabadote
-
20 aldrabar
См. также в других словарях:
coloquial — adjetivo 1. Del coloquio, en cuanto conversación carente de solemnidad: Es una reunión muy coloquial. 2. [Lenguaje, expresión] que se utiliza normalmente en la conversación pero que también puede emplearse por escrito o en la literatura: frase… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
coloquial — 1. adj. Perteneciente o relativo al coloquio. 2. Propio de una conversación informal y distendida. Expresión coloquial. [m6]Tono, estilo coloquial … Diccionario de la lengua española
coloquial — adj. 2 g. 1. De colóquio ou a ele relativo. 2. Relativo ao discurso oral ou a um discurso espontâneo e informal. ‣ Etimologia: colóquio + al … Dicionário da Língua Portuguesa
coloquial — ► adjetivo 1 Del coloquio. 2 LINGÜÍSTICA Se aplica a las palabras o al lenguaje que son propios de la conversación: ■ usa un estilo coloquial. * * * coloquial (de «coloquio») adj. Se aplica a las expresiones propias del *lenguaje usado… … Enciclopedia Universal
coloquial — (adj) (Intermedio) relacionado con el uso informal de una lengua Ejemplos: Habló conmigo en tono coloquial, mientras que a sus estudiantes se dirigía con palabras más sofisticadas. Aunque sé hablar alemán, no entiendo las expresiones coloquiales… … Español Extremo Basic and Intermediate
coloquial — adj m y f Que pertenece a la lengua hablada poco formal, o la que se maneja en la conversación familiar; que se relaciona con ella: expresión coloquial, lenguaje coloquial … Español en México
coloquial — {{#}}{{LM C09333}}{{〓}} {{SynC09560}} {{[}}coloquial{{]}} ‹co·lo·quial› {{《}}▍ adj.inv.{{》}} Característico de la conversación o del lenguaje usado corrientemente{{♂}}, especialmente referido a palabras o expresiones{{♀}}: • La cirujana se… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
coloquial — adjetivo conversacional, familiar. Se aplican a lo que se considera propio de una conversación normal … Diccionario de sinónimos y antónimos
Español coloquial — Se conoce como español coloquial al registro coloquial de la lengua española. El español coloquial varía mucho en función de los dialectos geográficos del español. El español coloquial es una variante diafásica de la lengua, es decir, no depende… … Wikipedia Español
Uso coloquial — Saltar a navegación, búsqueda Uso coloquial es el empleo del lenguaje, de alguna forma, en un contexto informal, familiar y distendido, con vocablos caracterizados por su uso común, frecuente y directo que se alejan de todo tipo de retórica y, en … Wikipedia Español
Uso coloquial — Empleo del lenguaje en un contexto informal, familiar y distendido, con vocablos caracterizados por su uso común, frecuente y directo que se alejan de todo tipo de retórica y, en cierta medida, de la norma culta. Un par de ejemplos del uso… … Enciclopedia Universal