Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

brilliant

  • 1 splendidus

    splendĭdus, a, um, adj. [splendeo], bright, shining, glittering, brilliant, etc. (class.; syn.: nitidus, lucidus, coruscus).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.: o magna templa caelitum, commixta stellis splendidis, Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 6 Müll. (Trag. v. 227 Vahl.); so,

    signa caeli,

    Lucr. 4, 444:

    lumina solis,

    id. 2, 108:

    caelum cum aequaliter totum erit splendidum,

    Plin. 18, 35, 80, § 351; cf. comp.:

    quanto splendidior quam cetera sidera fulget Lucifer,

    Ov. M. 2, 722:

    sol splendidior,

    Tib. 4, 1, 123.— Sup.:

    splendidissimus candor,

    Cic. Rep. 6, 16, 16:

    color (with flam neus),

    Lucr. 6, 208:

    ostro crinis,

    Ov. M. 8, 8: venabula. id. ib. 8, 419:

    fons splendidio vitro,

    Hor. C. 3, 13, 1; cf.: Galatea Splendidior vitro, Ov. M. 13, 791:

    umor sudoris,

    Lucr. 6, 1187: bilis, bright yellow, cholê xanthê, Hor. S. 2, 3, 141 (cf.:

    vitrea bilis,

    Pers. 3, 8). —
    B.
    In partic., of style of living, dress, etc., brilliant, splendid, magnificent, sumptuous (syn. magnificus):

    quorum in villā ac domo nihil splendidum fuit praeter ipsos,

    Cic. Par. 5, 2, 38:

    splendida domus gaudet regali gaza,

    Cat. 64, 46; Verg. A. 1, 637:

    vestis,

    Petr. 12; cf.:

    splendidus et virilis cultus,

    Quint. 11, 3, 137:

    homo (opp. luxuriosus),

    Vell. 2, 105, 2:

    secundas res splendidiores facit amicitia,

    Cic. Lael. 6, 22.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., brilliant, illustrious, distinguished, noble (cf.:

    egregius, amplus): C. Plotius, eques Romanus splendidus,

    Cic. Fin. 2, 18, 58; cf.:

    vir splendidissimus atque ornatissimus civitatis suae,

    id. Fl. 20, 48:

    homo propter virtutem splendidus,

    id. Verr. 2, 4, 18, § 38; Plin. Ep. 4, 4, 2:

    splendidissima ingenia,

    Cic. Off. 1, 8, 26; 1, 18, 61:

    causa splendidior,

    id. Rosc. Am. 49, 142; cf.:

    splendida facta,

    Hor. Ep. 2, 1, 237:

    ratio dicendi,

    Cic. Brut. 75, 261; so,

    splendida et grandis oratio,

    id. ib. 79, 273; cf.:

    splendidius et magnificentius (genus dicendi),

    id. ib. 55, 201; cf.: figurarum commentis splendida loca attentare, brilliant passages of a speech, Amm. 29, 2, 8:

    splendidis nominibus illuminatus est versus,

    Cic. Or. 49, 163:

    splendidioribus verbis uti,

    id. Brut. 58:

    vox suavis et splendida,

    clear, id. ib. 55, 203:

    cum de te splendida Minos Fecerit arbitria,

    Hor. C. 4, 7, 21.—
    B.
    In partic. (with the accessory idea of mere appearance, opp. to what is real or actual), showy, fine, specious, = speciosus:

    non tam solido quam splendido nomine,

    Cic. Fin. 1, 18, 61:

    praetendens culpae splendida verba tuae,

    Ov. R. Am. 240.—
    C.
    Clear, distinct:

    vox,

    Cic. Brut. 55, 203.—Hence, adv.: splendĭdē, brightly, brilliantly.
    1.
    Lit.:

    ornare magnifice splendideque convivium,

    Cic. Quint. 30, 93; cf.:

    apparatus splendidissime expositus,

    Petr. 21.—
    2.
    Trop., brilliantly, splendidly, nobly:

    acta aetas honeste ac splendide,

    honorably, with distinction, Cic. Tusc. 3, 25, 61; cf. id. Sen. 18, 64:

    splendidius contra regem quam, etc., bellum gerere, Auct. B. Alex. 24, 2: ornate splendideque facere,

    Cic. Off. 1, 1, 4:

    dicta,

    id. Fin. 1, 2, 6:

    in parentem Splendide mendax,

    Hor. C. 3, 11, 35:

    splendidissime natus,

    of very high birth, Sen. Ep. 47, 8; cf. Plin. Ep. 6, 33, 2.—
    (β).
    Clearly, intelligibly:

    loqui,

    Cic. de Or. 2, 16, 68.—
    (γ).
    Ostentatiously:

    invitare,

    Auct. Her. 4, 50, 63; cf.:

    parum se splendide gerere,

    with too little show, meanly, Nep. Att. 14, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > splendidus

  • 2 splendidus

        splendidus adj. with comp. and sup.    [SPLEND-], bright, shining, glittering, brilliant: splendidior quam cetera sidera fulget, O.: splendidissimus candor: ostro Crinis, O.: fons splendidior vitro, H.: bilis, bright yellow, H.— Brilliant, splendid, magnificent, sumptuous, gorgeous, grand: domus regali splendida luxu Instruitur, V.: secundas res splendidiores facit amicitia.—Fig., brilliant, illustrious, distinguished, noble: vir splendidissimus civitatis suae: homo propter virtutem: causa splendidior: facta, H.: splendidioribus verbis uti: vox, impressive: veniamus ad splendidiora, topics of more dignity.—Showy, fine, specious: nomen: Praetendens culpae splendida verba tuae, O.
    * * *
    splendida, splendidum ADJ
    splendid, glittering

    Latin-English dictionary > splendidus

  • 3 niteo

    nĭtĕo, ēre ( gen. plur nitentūm, Verg. Cir. 523), v. n. [etym. dub.; cf. nix], to shine, look bright, glitter, glisten (cf., luceo, fulgeo splendeo).
    I.
    Lit.:

    placatumque nitet diffuso lumine caelum,

    Lucr. 1, 9:

    luna potest solis radiis percussa nitere,

    id. 5, 705:

    qui nitent unguentis, fulgent purpurā,

    Cic. Cat. 2, 3, 5:

    diversi niteant cum mille colores,

    Ov. M. 6, 65:

    vere nitent terrae,

    id. F. 4, 126:

    aera nitent usu,

    id. Am. 1, 8, 51; so,

    ebur,

    Tib. 1, 4, 64; Hor. Ep. 1, 10, 19; Mart. 9, 58, 6; 8, 6, 10 et saep.—
    B.
    Transf.
    1.
    Of animals, to be sleek, in good condition:

    at hau pol nitent (oves),

    Plaut. Bacch. 5, 2, 6:

    unde sic quaeso nites?

    Phaedr. 3, 7, 4; Plin. 18, 5, 6, § 27; cf.:

    hic nitet ungula mulae,

    Juv. 7, 181.—
    2.
    Of persons, to shine, to look bright or beautiful:

    miseri quibus Intentata nites! ( = pulchra et amabilis videris),

    Hor. C. 1, 5, 12:

    ore nitet,

    Mart. 10, 89, 3:

    nitet ante alias regina comesque Pelides,

    Stat. Achill. 2, 148:

    murice tincta Veste nites,

    Mart. 5, 23, 6.—
    3.
    Of fields, plants, etc., to look flourishing, thriving, to thrive, etc.:

    camposque nitentes Desuper ostentat,

    Verg. A. 6, 677:

    ubi tellus nitet,

    Petr. 99; cf. Plin. 17, 4, 3, § 26.—
    4.
    Of a house:

    tibi hoc praecipio ut niteant aedes,

    be in complete order, Plaut. Ps. 1, 2, 281.—
    5.
    Of wealth, etc., to flourish, abound:

    vectigal in pace niteat,

    Cic. Agr. 1, 7, 21:

    res ubi magna nitet domino sene,

    Hor. S. 2, 5, 12. —
    II.
    Trop., to shine, be brilliant, look or be beautiful: ver vide;

    ut tota floret, ut olet, ut nitide nitet,

    Plaut. Truc. 2, 4, 3:

    illorum, vides, quam niteat oratio,

    Cic. Fin. 4, 3, 5; so,

    ubi plura nitent in carmine,

    Hor. A. P. 351:

    omnia nobilibus oppidis ni tent,

    Plin. 3, 5, 7, § 49.—Hence, nĭtens, entis, P. a., shining, glittering, glistening, brilliant, bright.
    A.
    Lit.:

    capilli malobathro,

    Hor. C. 2, 7, 7:

    mensae,

    id. S. 2, 2, 4:

    oculi,

    Verg. A. 1, 228:

    astra,

    Ov. F. 5, 543:

    Lucifer,

    Tib. 1, 3, 93:

    nitentes solis equi,

    Val. Fl. 5, 413:

    arma nitentia ante rem, deformia inter sanguinem, etc.,

    Liv. 9, 40, 5.—
    2.
    Transf.
    a.
    Of animals, sleek, fat:

    nitens taurus,

    Verg. A. 3, 20.—
    b.
    Of persons, shining, bright, beautiful:

    uxor ore floridulo nitens,

    Cat. 61, 189:

    desiderio meo nitenti,

    my darling bright, id. 2, 5.— Comp.: nitentior [p. 1210] femina, Ov. M. 12, 405 (Merkel, decentior).—
    c.
    Of plants, blooming:

    nitentia culta,

    Verg. G. 1, 153:

    arbor laeta et nitens,

    Gell. 12, 1, 16.— Comp.:

    Tyrio nitentior ostro flos oritur,

    Ov. M. 10, 211.—
    B.
    Trop.
    1.
    Illustrious:

    recenti gloriā nitens,

    Liv. 3, 12:

    non patre nitens linguāve,

    Sil. 6, 19. —
    2.
    Of speech, brilliant, elegant:

    oratio,

    Cic. Brut. 67, 238.—
    3.
    Of the mind, bright, clear:

    macte, oro, nitenti Ingenio,

    Stat. S. 1, 5, 63.

    Lewis & Short latin dictionary > niteo

  • 4 candeō

        candeō uī, —, ēre    [CAND-], to be brilliant, be glittering, shine, glitter, glisten: ubi canderet vestis, H. — Fig., to glow, be hot: aer fervoribus ustus Canduit, O.
    * * *
    candere, candui, - V
    be of brilliant whiteness, shine, gleam (white); become/be hot; glow, sparkle

    Latin-English dictionary > candeō

  • 5 clārus

        clārus adj. with comp. and sup.    [1 CAL-], clear, bright, shining, brilliant: lux, open day: clarissimā luce laetari: mundi lumina, V.: lucerna, H.: nox, Ta.: pater clarus intonat, in the clear sky, V.: clarissimae gemmae: vitrum, O.: purpurarum sidere clarior usus, H.: argento delphines, V.: gemmis corona, O.: aquilo, clearing, V.—Clear, loud, distinct: clarissima vox: clarior vox, Cs.: plangor, O.—Fig., clear, manifest, plain, evident, intelligible: haec certa et clara adferre, T.: omnia non properanti clara certaque erunt, L.: luce clariora consilia: id quod est luce clarius: somno clarius, O. —Brilliant, celebrated, renowned, illustrious, honorable, famous, glorious: viri: oppidum: gloriā clariores: vir clarissimus: pax clarior quam bellum, L.: ad memoriam imperium, L.: facundia, S.: clarissima civitas, N.: agendis causis, H.: bello, Ta.: ex doctrinā: ob id factum, H.: Troianoque a sanguine Acestes, V.—Notorious, noted, marked: minus clarum putavit fore quod, etc.: populus luxuriā, L.
    * * *
    clara -um, clarior -or -us, clarissimus -a -um ADJ
    clear, bright, gleaming; loud, distinct; evident, plain; illustrious, famous

    Latin-English dictionary > clārus

  • 6 nitēns

        nitēns entis, adj. with comp.    [P. of niteo], shining, glittering, brilliant, bright: capilli malobathro, H.: oculi, V.: arma, L.— Fine, in good condition, handsome, blooming, sleek: taurus, V.: culta, V.: Tyrio nitentior ostro Flos oritur, O.— Fig., illustrious: recenti gloriā nitens, L.—Of style, brilliant, elegant: oratio.

    Latin-English dictionary > nitēns

  • 7 speciōsus

        speciōsus adj.    [species], good-looking, showy, handsome, beautiful, splendid, brilliant: familia gladiatoria: alqs pelle decorā, H.: cornibus altis frons, O.: nomina, Ta.— In pretence, for show, pretended, plausible, specious: reversionis causae: speciosum Graeciae liberandae tulisse titulum, L.: vocabula rerum, H.: specioso eripe damno, from this splendid misery, O.: dictu speciosa, L.
    * * *
    speciosa -um, speciosior -or -us, speciosissimus -a -um ADJ
    beautiful/handsome/good-looking; attractive/appealing; presentable/respectable; spectacular/brilliant/impressive/splendid; showy/public; plausible, specious

    Latin-English dictionary > speciōsus

  • 8 vitreus

        vitreus adj.    [vitrum], of glass, vitreous: Priapus, i. e. a glass in the form of a Priapus, Iu.: hostis, i. e. a glass chessman, O.—Like glass, glassy, clear, bright, shining, transparent: unda, V.: ros, O.: Circe, brilliant, H.—Fig., brilliant, splendid: quem cepit vitrea fama, H.
    * * *
    vitrea, vitreum ADJ
    of glass; resembling glass in its color (greenish), translucency, or glitter

    Latin-English dictionary > vitreus

  • 9 clarus

    clārus, a, um, adj. [kindr. with Germ. klar; Engl. clear; cf. clamo], clear, bright (opp. obscurus, caecus; very freq. in all periods, and in all kinds of composition).
    I.
    Lit.
    A.
    Relating to the sight, clear, bright, shining, brilliant, etc.
    (α).
    Absol.:

    luce clarā et candidā,

    Plaut. Am. 1, 3, 49:

    ut mulierum famam multorum oculis lux clara custodiat,

    open day, Cic. Leg. 2, 15, 37; cf.:

    frequentissimā celebritate et clarissimā luce laetari,

    id. Cael. 20, 47:

    lumen,

    Lucr. 3, 1:

    oculorum lumina,

    id. 4, 825; cf.:

    mundi lumina (i.e. sol et luna),

    Verg. G. 1, 5:

    oculi,

    Cato, R. R. 157, 10:

    incendia,

    Verg. A. 2, 569:

    lucerna,

    Hor. S. 2, 7, 48:

    scintillae ignis,

    Lucr. 6, 163:

    fulmina,

    id. 6, 84:

    vestis splendor,

    id. 2, 52:

    color,

    id. 5, 1258; cf.:

    color clarissimus,

    id. 2, 830:

    candor,

    id. 4, 232:

    loca,

    id. 5, 779 al.:

    caelum,

    Tac. A. 1, 28:

    nox,

    id. Agr. 12:

    pater omnipotens clarus intonat,

    in the clear sky, Verg. A. 7, 141 Serv.; cf. Cic. Arat. 4:

    sidus,

    Hor. C. 4, 8, 31:

    clarissimae gemmae,

    Cic. Verr. 2, 4, 27, § 62; cf.

    lapides,

    Hor. C. 4, 13, 14:

    vitrum,

    Ov. M. 4, 355:

    purpurarum sidere clarior usus,

    Hor. C. 3, 1, 42.—
    (β).
    With abl.:

    speculo,

    Plaut. Most. 3, 1, 112 dub.:

    argento clari delphines,

    Verg. A. 8, 673:

    rutilis squamis,

    id. G. 4, 93:

    ferrugine,

    id. A. 9, 582; cf. id. ib. 11, 772 Wagn.:

    auro gemmisque corona,

    Ov. M. 13, 704; 2, 2; 11, 359:

    albo Lucifer exit Clarus equo,

    id. ib. 15, 190:

    claraeque coruscis Fulguribus taedae,

    Lucr. 5, 295 al. —
    * 2.
    Poet., of the wind (cf.: albus, candidus, and in Gr. lampros anemos; v. Lidd. and Scott under lampros), making clear, i. e. bringing fair weather:

    aquilo,

    Verg. G. 1, 460 Forbig. ad loc.—
    B.
    Relating to the hearing, clear, loud, distinct:

    clarā voce vocare,

    Lucr. 4, 711; Cic. Clu. 48, 134; id. Caecin. 8, 22; Liv. 7, 31, 12; 42, 25, 12; Ov. M. 3, 703:

    lectio,

    Cels. 1, 2:

    clariore voce,

    Caes. B. G. 5, 30; cf. Cic. Tusc. 5, 7, 19:

    sonor,

    Lucr. 4, 567:

    clamor,

    Plaut. Poen. 5, 3, 27:

    plausus,

    id. As. Grex. 6:

    plangor,

    Ov. M. 4, 138:

    latratus,

    id. ib. 13, 806:

    ictus,

    id. ib. 2, 625:

    strepitus, Suet. Vit. Luc.: vox (opp. obtusa),

    Quint. 11, 3, 15; 9, 4, 136 Spald.:

    spiritus,

    id. 11, 3, 55; cf. id. 11, 3, 41 and 82:

    syllabae clariores,

    id. 8, 3, 16.—
    II.
    Trop.
    A.
    Clear, manifest, plain, evident, intelligible (syn.:

    planus, apertus, perspicuus, dilucidus, etc.): vide ut mi haec certa et clara attuleris,

    Ter. Hec. 5, 4, 1 Ruhnk.; cf.:

    omnia non properanti clara certaque erunt,

    Liv. 22, 39, 22:

    clara res est, quam dicturus sum, totā Siciliā celeberrima atque notissima,

    Cic. Verr. 2, 3, 25, § 61; 2, 5, 38, § 101; id. Tusc. 1, 32, 78:

    luce sunt clariora nobis tua consilia,

    id. Cat. 1, 3, 6:

    id quod est luce clarius,

    id. Tusc. 1, 37, 90:

    si ea, quae dixi, sole ipso inlustriora et clariora sunt,

    id. Fin. 1, 21, 71; id. Div. 1, 3, 6:

    caecis hoc satis clarum est,

    Quint. 12, 7, 9:

    lumen eloquentiae,

    id. 3, 8, 65; cf. id. 12, 10, 15; 11, 1, 75:

    in narrando (T. Livius) clarissimi candoris,

    id. 10, 1, 101 Spald. and Frotsch.:

    Massinissam regem post LXXXVI. annum generasse filium clarum est,

    Plin. 7, 14, 12, § 61:

    somno clarius,

    Ov. F. 3, 28:

    exempla,

    Tac. Or. 8; id. A. 4, 11:

    documenta,

    id. ib. 6, 22.—
    B.
    Brilliant, celebrated, renowned, illustrious, honorable, famous, glorious, etc. (cf.: illustris, insignis, eximius, egregius, praestans, nobilis; a favorite epithet, esp. in the sup., like fortissimus, designating the highest praise of the honor-loving Roman; hence, a standing title, at all times, of distinguished public characters, as consuls, proconsuls, pontifices, senators, etc.):

    nobilitas,

    Plaut. Rud. 4, 2, 28;

    opp. to obscurus,

    Lucr. 1, 639; so Quint. 5, 10, 26: clari viri atque magni, Cato ap. Cic. Planc. 27, 66; Cic. Sest. 69, 144:

    certe non tulit ullos haec civitas aut gloriā clariores, aut auctoritate graviores,

    Cic. de Or. 2, 37, 154:

    vir fortissimus et clarissimus,

    id. Verr. 1, 15, 44; cf. id. ib. 2, 5, 58, § 153; id. de Or. 1, 45, 198; id. Clu. 48, 134:

    exempla clara et inlustria,

    id. Div. 2, 3, 8:

    pugna clara et commemorabilis,

    Plaut. Ps. 1, 5, 111:

    pax clarior majorque quam bellum fuerat,

    Liv. 10, 37, 4:

    animus abunde pollens potensque et clarus,

    Sall. J. 1, 3; so,

    facundia clara pollensque,

    id. ib. 30, 4:

    clara et magnifica,

    id. ib. 4, 8:

    clari potentesque fieri,

    id. C. 38, 1:

    familia,

    Tac. A. 2, 37; 3, 76:

    majores,

    id. ib. 4, 61: pater si in Equestri gradu clarus, clarior vitricus, Plin. [p. 350] Ep. 2, 13, 4:

    clarissimi consules,

    id. ib. 7, 33, 8:

    generis clarissimus auctor,

    Ov. P. 2, 9, 19:

    clarissima civitas,

    Nep. Thras. 2, 1:

    apud Germanicos quoque (Titus),

    Tac. H. 2, 77:

    scriptores,

    id. A. 1, 1.—
    (β).
    With abl.:

    clariores gloriā,

    Cic. de Or. 2, 37, 154; v. supra:

    arte medicinae,

    Quint. 3, 6, 64:

    eloquendi suavitate,

    id. 10, 1, 83:

    sententiis,

    id. 10, 1, 90:

    Juppiter giganteo triumpho,

    Hor. C. 3, 1, 7:

    agendis causis,

    id. Ep. 1, 7, 47:

    Ajax toties servatis Achivis,

    id. S. 2, 3, 194:

    bello,

    Tac. Agr. 29; id. H. 3, 44:

    gens memoriā nominis,

    id. ib. 1, 67:

    Cluvius Rufus eloquentiā,

    id. ib. 4, 43.—
    (γ).
    With in:

    in arte tibiarum,

    Quint. 2, 3, 3; cf.:

    clarissimi in eā scientiā,

    Plin. 36, 5, 4, § 11:

    in litteris,

    Quint. 1, 6, 35:

    in agendo,

    id. 12, 10, 49:

    in foro,

    id. 10, 5, 14:

    in contionibus,

    id. 12, 2, 7; 12, 10, 49.—
    * (δ).
    With ex:

    ex doctrinā nobilis et clarus,

    Cic. Rab. Post. 9, 23.—
    (ε).
    With ob:

    ob obscuram linguam,

    Lucr. 1, 639:

    ob id factum,

    Hor. Ep. 2, 2, 32; cf.:

    urbs clara ob insignem munimento naturali locum,

    Liv. 24, 39, 8.—
    (ζ).
    With ab:

    Trojanoque a sanguine clarus Acestes,

    Verg. A. 1, 550.—
    (η).
    With gen.:

    artis ejus,

    Plin. 37, 1, 4, § 8.—
    2.
    As a title:

    clarissimus vir,

    Cic. Att. 15, 20, 2; cf. id. ib. 14, 11, 1:

    clarissimi consules,

    Plin. Ep. 7, 33, 8; cf. Dig. 49, 14, 18; Lampr. Elag. 4;

    Alex. Sev. 21 al.: permitto tibi vir clarissime Veiento (a senator), dicere,

    Plin. Ep. 9, 13, 19; so,

    ordo = senatorius,

    Vop. Aur. 18 fin.; cf. also Isid. Orig. 9, 4, 12.—
    b.
    Meton., of the wives of such distinguished public characters:

    clarissimae feminae,

    Dig. 1, 9, 8.—
    c.
    In a bad sense, notorious:

    minus clarum putavit fore quod de armario quam quod de sacrario esset ablatum,

    Cic. Verr. 2, 4, 12, § 27; 2, 1, 19, § 50; 2, 4, 12, § 29:

    ecquid hoc totā Siciliā clarius, ecquid indignius? etc.,

    id. ib. 2, 5, 7, §

    16: populus (sc. Campanus), luxuriā superbiāque clarus,

    Liv. 7, 31, 6.—Hence, adv.: clārē (freq. and class.).
    I.
    Lit.
    1.
    Of sight (acc. to I. A.), brightly, clearly:

    clare oculis video,

    Plaut. Mil. 3, 1, 35:

    clare fulgens caesaries,

    Cat. 66, 9:

    occidere,

    of a star, Col. 11, 2, 52.— Comp.:

    clarius micare,

    Plin. 10, 20, 22, § 43:

    nitere,

    Stat. S. 4, 1, 4. — Sup.:

    clarissime lucere,

    Vitr. 9, 4.—
    2.
    Of hearing (acc. to I. B.), clearly, distinctly, plainly, aloud:

    clare recitare,

    Plaut. Pers. 4, 3, 30: plaudite, id. Am. fin.; cf. id. Bacch. fin.:

    dic,

    Ter. And. 4, 4, 15 Ruhnk.:

    gemere,

    Cic. Att. 2, 20, 3:

    res clare enuntiare,

    Quint. 8, 3, 62:

    sonare,

    id. 11, 3, 55:

    exscreare,

    id. 11, 3, 160:

    maledicere,

    Suet. Vit. 14 et saep.:

    palam et clare,

    id. Claud. 3; cf. Mart. 7, 92, 5.— Comp.:

    clarius fabulari,

    Suet. Calig. 22.— Sup.:

    pisces clarissime audiunt,

    Plin. 10, 70, 89, § 193; Vitr. 5, 3.—
    II.
    Trop.
    1.
    Mentally (acc. to II. A.), distinctly, intelligibly, clearly:

    clare atque evidenter ostendere,

    Quint. 8, 3, 86; cf. id. 4, 1, 1:

    aliquid intellegere,

    Plin. 37, 2, 6, § 16. — Comp.: eo clarius id periculum apparet, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 14, 2; so,

    clarius intellegi,

    Quint. 2, 5, 7:

    clarius elucebit,

    id. 12, 1, 26:

    clarius ostendemus,

    id. 2, 17, 25 al. — Sup., Quint. 9, 1, 19.—
    2.
    Morally (acc. to II. B.), illustriously, honorably (very rare):

    clarius exsplendescebat,

    Nep. Att. 1, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > clarus

  • 10 vitrea

    vī̆trĕus, a, um, adj. [vitrum], of glass, glass-, vitreous.
    I.
    Lit.
    A.
    Adj.:

    vasa,

    Col. 12, 4, 4:

    Priapus,

    a glass in the form of a Priapus, Juv. 2, 95:

    hostis,

    i. e. a glass chessman, Ov. A. A. 2, 208:

    latro,

    Mart. 7, 72, 8:

    faba,

    Petr. 76.—
    B.
    Subst.: vī̆trĕa, ōrum, n., glass vessels, glassware, Mart. 1, 42, 5; Stat. S. 1, 6, 73: vitrea fracta, broken glass, as a designation for trifles, trumpery, Petr. 10.—
    II.
    Transf., like glass, glassy, in color or transparency, clear, bright, shining, transparent:

    unda,

    Verg. A. 7, 759:

    antra,

    Ov. M. 5, 48:

    pontus,

    Hor. C. 4, 2, 3:

    sedilia,

    Verg. G. 4, 350:

    ros,

    Ov. Am. 1, 6, 55:

    color,

    i. e. sea-green, Plin. 9, 31, 51, § 100:

    Circe,

    brilliant, beautiful, Hor. C. 1, 17, 20: togae, Varr. ap. Non. p. 448, 28; 536, 32: turgescit vitrea bilis, i. e. transparent (transl. of Gr. hualôdês cholê), Pers. 3, 8.—
    B.
    Trop.:

    fama,

    brilliant, Hor. S. 2, 3, 222: fortuna, brittle, fragile, P. Syr. Mim. (Sent. v. 189 Rib.).

    Lewis & Short latin dictionary > vitrea

  • 11 vitreus

    vī̆trĕus, a, um, adj. [vitrum], of glass, glass-, vitreous.
    I.
    Lit.
    A.
    Adj.:

    vasa,

    Col. 12, 4, 4:

    Priapus,

    a glass in the form of a Priapus, Juv. 2, 95:

    hostis,

    i. e. a glass chessman, Ov. A. A. 2, 208:

    latro,

    Mart. 7, 72, 8:

    faba,

    Petr. 76.—
    B.
    Subst.: vī̆trĕa, ōrum, n., glass vessels, glassware, Mart. 1, 42, 5; Stat. S. 1, 6, 73: vitrea fracta, broken glass, as a designation for trifles, trumpery, Petr. 10.—
    II.
    Transf., like glass, glassy, in color or transparency, clear, bright, shining, transparent:

    unda,

    Verg. A. 7, 759:

    antra,

    Ov. M. 5, 48:

    pontus,

    Hor. C. 4, 2, 3:

    sedilia,

    Verg. G. 4, 350:

    ros,

    Ov. Am. 1, 6, 55:

    color,

    i. e. sea-green, Plin. 9, 31, 51, § 100:

    Circe,

    brilliant, beautiful, Hor. C. 1, 17, 20: togae, Varr. ap. Non. p. 448, 28; 536, 32: turgescit vitrea bilis, i. e. transparent (transl. of Gr. hualôdês cholê), Pers. 3, 8.—
    B.
    Trop.:

    fama,

    brilliant, Hor. S. 2, 3, 222: fortuna, brittle, fragile, P. Syr. Mim. (Sent. v. 189 Rib.).

    Lewis & Short latin dictionary > vitreus

  • 12 ārdēns

        ārdēns entis, adj. with comp. and sup.    [P. of ardeo], glowing, fiery, hot, ablaze: caelum, L.: (zona) ardentior illis, O.: sagittae, H.: oculi, sparkling, V.: radiis lucis nubes, gleaming, V.: apes auro, V.: ardentis Falerni Pocula, fiery, H.: siti fauces, L.—Burning, ardent: iuvenis ardentis animi, L.: studia suorum: miserere ardentis (amore), O.: avaritia: oratio, impassioned: orator.
    * * *
    ardentis (gen.), ardentior -or -us, ardentissimus -a -um ADJ
    burning, flaming, glowing, fiery; shining, brilliant; eager, ardent, passionate

    Latin-English dictionary > ārdēns

  • 13 aureolus

        aureolus adj. dim.    [aureus], golden: mālum, Ct.—Refulgent, splendid: libellus: pedes, Ct.
    * * *
    I
    aureola, aureolum ADJ
    golden, made of gold, gold colored; beautiful, brilliant, excellent, splendid
    II
    gold coin, gold piece

    Latin-English dictionary > aureolus

  • 14 celebrātus

        celebrātus adj. with comp. and sup.    [P. of celebro], frequented, thronged, much visited: forum, S. — Customary, usual, frequent: alqd in Graeco sermone.—Trite, familiar, notorious: res celebratissimae omnium sermone: caedes omnium sermone celebrata. — Solemn, festive, brilliant: dies, S.: supplicatio celebratior, L.—Famous, renowned: dux factis fortibus, L.: Nomine quam pretio celebratior ara, O.
    * * *
    celebrata, celebratum ADJ
    crowded, much frequented, festive; current, popular; celebrated/distinguished

    Latin-English dictionary > celebrātus

  • 15 con-lūceō (coll-)

        con-lūceō (coll-) —, —, ēre,    to shine brightly, be brilliant, gleam, glow: sol, qui conluceat: conlucent ignes, V.: lampades undique, O.: (candelabri) fulgore conlucere templum: moenia flammis, V.: omnia luminibus, L.: quā (mare) a sole conlucet.—Fig., to shine, be resplendent: vidi conlucere omnia furtis tuis: conlucent floribus agri, O.: totus veste, V.

    Latin-English dictionary > con-lūceō (coll-)

  • 16 coruscus

        coruscus adj.,    in waving motion, waving, vibrating, tremulous: silvae, V.: ilices, V.—Flashing, gleaming, glittering: ignis, H.: vis fulminis, C. poet.: sol, V.: radii (solis), O.: Pyrrhus telis, V.: cristis capita alta corusci, V.
    * * *
    I
    corusca, coruscum ADJ
    vibrating/waving/tremulous/shaking; flashing, twinkling; brilliant (L+S)
    II
    lightening; (2 Ezra 6:2)

    Latin-English dictionary > coruscus

  • 17 fulgēns

        fulgēns ntis, adj.    [P. of fulgeo], shining, bright, dazzling, glistening: oculi, H.: arcus, H.: signis Castra, H.: Aere caput, with gleaming helmet, V. —Fig., illustrious, glorious: imperio Africae, H.: sacerdotio, Ta.
    * * *
    fulgentis (gen.), fulgentior -or -us, fulgentissimus -a -um ADJ
    flashing, gleaming/glittering, resplendent; brilliant (white); bright, splendid

    Latin-English dictionary > fulgēns

  • 18 fulmineus

        fulmineus adj.    [fulmen], of lightning: ignes, O.: ictus, H.—Fig., sparkling, splendid, brilliant: Mnestheus (in arms), V.— Destructive, murderous, killing: ōs (apri), O.: ensis, V.
    * * *
    fulminea, fulmineum ADJ
    of lightning; destructive

    Latin-English dictionary > fulmineus

  • 19 glōriōsus

        glōriōsus adj. with comp. and sup.    [gloria], full of glory, glorious, famous, renowned: factum: gloriosissimum: quae gloriosa modo neque belli patrandi cognovit (sc. esse), brilliant, not effectual, S.: dies gloriosissimus, Ta.— To be proud of, to be gloried in: illud Romanis hominibus gloriosum est, ut, etc.: bene de re p. mereri gloriosum est: multo gloriosius duxit, si, etc., N.: dies.— Vainglorious, boasting, haughty, conceited, ostentatious: miles, braggart, T.: philosophia.
    * * *
    gloriosa -um, gloriosior -or -us, gloriosissimus -a -um ADJ
    glorious, full of glory; famous, renowned; boastful, conceited; ostentatious

    Latin-English dictionary > glōriōsus

  • 20 inlūstris (ill-)

        inlūstris (ill-) e, adj. with comp.    [LVC-], lighted, bright, light, lustrous, brilliant: domicilia: caput, O.: solis candor inlustrior est quam ullius ignis.—Fig., clear, plain, distinct, evident, manifest: ad cognoscendum omnia, S.: factum inlustre notumque omnibus: inlustriora furta, more conspicuous.—Distinguished, renowned, famous, honorable, noble, illustrious: homines maxime inlustres: adulescens, Cs.: famā fatisque, V.: inlustriore loco natus, Cs.: nomen quam Solonis inlustrius: vitae ratio inlustrior.—Memorable, noteworthy: maior atque inlustrior res, Cs.

    Latin-English dictionary > inlūstris (ill-)

См. также в других словарях:

  • Brilliant AG — Rechtsform Aktiengesellschaft ISIN DE0005272702 Gründung …   Deutsch Wikipedia

  • Brilliant — may refer to:*Brilliant (diamond cut), a form of cutting a diamond *HMS Brilliant , eight ships of the British Royal Navy *Brilliant, Alabama, a town in the United States of America *Brilliant, Ohio, a town in the United States of America… …   Wikipedia

  • Brilliant — Bril liant (br[i^]l yant), a. [F. brillant, p. pr. of briller to shine or sparkle (cf. Pr. & Sp. brillar, It. brillare), fr. L. beryllus a precious stone of sea green color, Prov. It. brill. See {Beryl}.] 1. Sparkling with luster; glittering;… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Brilliant — Bril liant, n. [F. brillant. See {Brilliant}, a.] 1. A diamond or other gem of the finest cut, formed into faces and facets, so as to reflect and refract the light, by which it is rendered more brilliant. It has at the middle, or top, a principal …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Brilliant — Brilliant, AL U.S. town in Alabama Population (2000): 762 Housing Units (2000): 402 Land area (2000): 3.437389 sq. miles (8.902796 sq. km) Water area (2000): 0.000000 sq. miles (0.000000 sq. km) Total area (2000): 3.437389 sq. miles (8.902796 sq …   StarDict's U.S. Gazetteer Places

  • Brilliant, AL — U.S. town in Alabama Population (2000): 762 Housing Units (2000): 402 Land area (2000): 3.437389 sq. miles (8.902796 sq. km) Water area (2000): 0.000000 sq. miles (0.000000 sq. km) Total area (2000): 3.437389 sq. miles (8.902796 sq. km) FIPS code …   StarDict's U.S. Gazetteer Places

  • brilliant — [adj1] shining, glowing in appearance ablaze, bright, coruscating, dazzling, effulgent, flashy, fulgent, gleaming, glittering, glossy, incandescent, intense, lambent, lucent, luminous, lustrous, radiant, refulgent, resplendent, scintillating,… …   New thesaurus

  • brilliant — 1680s, from Fr. brilliant sparkling, shining prp. of briller to shine (16c.), from It. brillare sparkle, whirl, perhaps from V.L. *berillare to shine like a beryl, from berillus beryl, precious stone, from L. beryllus (see BERYL (Cf. beryl)). In… …   Etymology dictionary

  • Brilliant — était un groupe de musique britannique des années 1980. Sommaire 1 Membres 2 Discographie 2.1 Albums 2.2 Singles …   Wikipédia en Français

  • brilliant — index illustrious, politic, prominent Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • brilliant — 1 radiant, luminous, *bright, effulgent, lustrous, refulgent, beaming, lambent, lucent, incandescent Analogous words: flashing, scintillating, sparkling, gleaming, glittering, coruscating (see FLASH vb): blazing flaming, flaring, glowing (see… …   New Dictionary of Synonyms

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»