Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

nĭtĕo

  • 1 niteō

        niteō uī, —, ēre,    to shine, look bright, glitter, glisten: unguentis: diversi niteant cum mille colores, O.: nitet herba lapillis, H.—To be sleek, be in good condition, look bright, bloom, thrive: unde sic nites? Ph.: quanto parcius vos nituistis, ut, etc., i. e. have you suffered want, H.: miseri quibus Intentata nites! who are charmed by you, H.: vectigal in pace niteat, flourishes.—Plur. n. as subst: aetas Defodiet condetque nitentia, all that flourishes, H.—Fig., to shine, be brilliant, look beautiful: res eius gestae gloriā niterent: ubi plura nitent in carmine, H.
    * * *
    nitere, nitui, - V
    shine, glitter, look bright; be sleek/in good condition; bloom, thrive

    Latin-English dictionary > niteō

  • 2 niteo

    nĭtĕo, ēre ( gen. plur nitentūm, Verg. Cir. 523), v. n. [etym. dub.; cf. nix], to shine, look bright, glitter, glisten (cf., luceo, fulgeo splendeo).
    I.
    Lit.:

    placatumque nitet diffuso lumine caelum,

    Lucr. 1, 9:

    luna potest solis radiis percussa nitere,

    id. 5, 705:

    qui nitent unguentis, fulgent purpurā,

    Cic. Cat. 2, 3, 5:

    diversi niteant cum mille colores,

    Ov. M. 6, 65:

    vere nitent terrae,

    id. F. 4, 126:

    aera nitent usu,

    id. Am. 1, 8, 51; so,

    ebur,

    Tib. 1, 4, 64; Hor. Ep. 1, 10, 19; Mart. 9, 58, 6; 8, 6, 10 et saep.—
    B.
    Transf.
    1.
    Of animals, to be sleek, in good condition:

    at hau pol nitent (oves),

    Plaut. Bacch. 5, 2, 6:

    unde sic quaeso nites?

    Phaedr. 3, 7, 4; Plin. 18, 5, 6, § 27; cf.:

    hic nitet ungula mulae,

    Juv. 7, 181.—
    2.
    Of persons, to shine, to look bright or beautiful:

    miseri quibus Intentata nites! ( = pulchra et amabilis videris),

    Hor. C. 1, 5, 12:

    ore nitet,

    Mart. 10, 89, 3:

    nitet ante alias regina comesque Pelides,

    Stat. Achill. 2, 148:

    murice tincta Veste nites,

    Mart. 5, 23, 6.—
    3.
    Of fields, plants, etc., to look flourishing, thriving, to thrive, etc.:

    camposque nitentes Desuper ostentat,

    Verg. A. 6, 677:

    ubi tellus nitet,

    Petr. 99; cf. Plin. 17, 4, 3, § 26.—
    4.
    Of a house:

    tibi hoc praecipio ut niteant aedes,

    be in complete order, Plaut. Ps. 1, 2, 281.—
    5.
    Of wealth, etc., to flourish, abound:

    vectigal in pace niteat,

    Cic. Agr. 1, 7, 21:

    res ubi magna nitet domino sene,

    Hor. S. 2, 5, 12. —
    II.
    Trop., to shine, be brilliant, look or be beautiful: ver vide;

    ut tota floret, ut olet, ut nitide nitet,

    Plaut. Truc. 2, 4, 3:

    illorum, vides, quam niteat oratio,

    Cic. Fin. 4, 3, 5; so,

    ubi plura nitent in carmine,

    Hor. A. P. 351:

    omnia nobilibus oppidis ni tent,

    Plin. 3, 5, 7, § 49.—Hence, nĭtens, entis, P. a., shining, glittering, glistening, brilliant, bright.
    A.
    Lit.:

    capilli malobathro,

    Hor. C. 2, 7, 7:

    mensae,

    id. S. 2, 2, 4:

    oculi,

    Verg. A. 1, 228:

    astra,

    Ov. F. 5, 543:

    Lucifer,

    Tib. 1, 3, 93:

    nitentes solis equi,

    Val. Fl. 5, 413:

    arma nitentia ante rem, deformia inter sanguinem, etc.,

    Liv. 9, 40, 5.—
    2.
    Transf.
    a.
    Of animals, sleek, fat:

    nitens taurus,

    Verg. A. 3, 20.—
    b.
    Of persons, shining, bright, beautiful:

    uxor ore floridulo nitens,

    Cat. 61, 189:

    desiderio meo nitenti,

    my darling bright, id. 2, 5.— Comp.: nitentior [p. 1210] femina, Ov. M. 12, 405 (Merkel, decentior).—
    c.
    Of plants, blooming:

    nitentia culta,

    Verg. G. 1, 153:

    arbor laeta et nitens,

    Gell. 12, 1, 16.— Comp.:

    Tyrio nitentior ostro flos oritur,

    Ov. M. 10, 211.—
    B.
    Trop.
    1.
    Illustrious:

    recenti gloriā nitens,

    Liv. 3, 12:

    non patre nitens linguāve,

    Sil. 6, 19. —
    2.
    Of speech, brilliant, elegant:

    oratio,

    Cic. Brut. 67, 238.—
    3.
    Of the mind, bright, clear:

    macte, oro, nitenti Ingenio,

    Stat. S. 1, 5, 63.

    Lewis & Short latin dictionary > niteo

  • 3 niteo

    to shine, glitter, be bright, glow, be sleek, flourish.

    Latin-English dictionary of medieval > niteo

  • 4 ē-niteō

        ē-niteō tuī, —, ēre,    to shine forth, shine out, gleam, brighten: Fruges enitent: egregio decus enitet ore, V.—Fig., to shine forth, be eminent, be displayed, be distinguished: (Athenae) cunctis gentibus enitebant: tantum suam virtutem enituisse, L.

    Latin-English dictionary > ē-niteō

  • 5 inter-niteō

        inter-niteō —, —, ēre,    to shine through, shine at intervals: si qua sidera internitebant, Cu.

    Latin-English dictionary > inter-niteō

  • 6 prae-niteō

        prae-niteō uī, —, ēre,    to shine in preference, be more attractive: cur tibi iunior praeniteat, H.

    Latin-English dictionary > prae-niteō

  • 7 nitens

    1.
    nĭtens, entis, shining, Part. and P a., from niteo; v. niteo fin.
    2.
    nītens, entis, pressing upon or against, Part. from nitor.

    Lewis & Short latin dictionary > nitens

  • 8 nitēns

        nitēns entis, adj. with comp.    [P. of niteo], shining, glittering, brilliant, bright: capilli malobathro, H.: oculi, V.: arma, L.— Fine, in good condition, handsome, blooming, sleek: taurus, V.: culta, V.: Tyrio nitentior ostro Flos oritur, O.— Fig., illustrious: recenti gloriā nitens, L.—Of style, brilliant, elegant: oratio.

    Latin-English dictionary > nitēns

  • 9 nitēscō

        nitēscō —, —, ere, inch.    [niteo], to begin to shine, shine forth, glitter: iuventus umeros oleo perfusa nitescit, V.: quae Desperat tractata nitescere posse, despairs of treating effectively, H.
    * * *
    nitescere, nitui, - V

    Latin-English dictionary > nitēscō

  • 10 nitidus

        nitidus adj. with comp. and sup.    [cf. niteo], shining, glittering, bright, polished, clear: nitidus iuventā (of the serpent that has shed its skin), V.: aries nitidissimus auro, O.: pisces, with gleaming scales, O.: ocelli, Iu.—Of animals, sleek, plump, in good condition, well-favored, blooming: iumenta, N.: quos pexo capillo nitidos videtis: ex nitido fit rusticus, H.: vacca, O.: campi nitidissimi: nitidissimus annus, rich, O.—Fig., cultivated, polished, refined: verba nitidiora: hilares nitidique vocantur, Iu.
    * * *
    nitida, nitidum ADJ
    shining, bright

    Latin-English dictionary > nitidus

  • 11 nitor

        nitor ōris, m    [cf. niteo], brightness, splendor, lustre, sheen: diurnus, the daylight, O.: argenti et auri, O.— Sleekness, plumpness, good looks, beauty, neatness, elegance: corporis, T.: Glycerae, H.: nullus in cute, Iu.: corporum, L.: habitus, Iu.—Fig., of style, elegance, grace: orationis: domesticus eloquii, O.—Of character, dignity, excellence: generis, O.
    * * *
    I
    niti, nisus sum V DEP
    press/lean upon; struggle; advance; depend on (with abl.); strive, labor
    II
    niti, nixus sum V DEP
    press/lean upon; struggle; advance; depend on (with abl.); strive, labor
    III
    brightness, splendor; brilliance; gloss, sheen; elegance, style, polish; flash

    Latin-English dictionary > nitor

  • 12 eniteo

    ē-nĭtĕo, tŭi, 2, v. n., to shine forth, shine out, gleam, brighten (class.).
    I.
    Lit.: fruges enitent, Att. ap. Cic. Tusc. 2, 5; cf.:

    myrtus floridis ramulis,

    Cat. 61, 21:

    campus,

    Verg. G. 2, 211:

    caelum,

    i. e. to become fine again, clear up, Gell. 19, 1, 7:

    tantum egregio decus enitet ore,

    Verg. A. 4, 150.—
    II.
    Trop., to shine forth, to be eminent, distinguished (a favorite expression of Cicero):

    quod in eis orationibus, quae Philippicae nominantur, enituerat Demosthenes,

    Cic. Att. 2, 1, 3; cf. id. Inv. 2, 2, 5; id. de Or. 2, 28 fin.; id. Fl. 7, 17: virtus in [p. 647] bello, id. Mur. 14 fin.; cf. Liv. 1, 42; 4, 3:

    oratio Crassi,

    Cic. Brut. 59, 215; Liv. 22, 27.

    Lewis & Short latin dictionary > eniteo

  • 13 interniteo

    inter-nĭtĕo, 2, v. n., to shine among, shine forth (post-Aug.):

    etiam si qua sidera internitebant,

    Curt. 5, 4, 25:

    quicquid lucis internitebat,

    id. 4, 3, 16: internitentes gemmae, [p. 983] id. 3, 3, 16; cf. Plin. 37, 5, 17, § 65; Curt. 4, 12, 14; 7, 11, 21.

    Lewis & Short latin dictionary > interniteo

  • 14 nitela

    1.
    nĭtēla, ae, f. [niteo], brightness, splendor (post-class.).
    I.
    Lit.:

    armorum nitela,

    Sol. 22, 5.—
    II.
    Transf.
    A.
    That which shines or glitters, a glittering particle:

    nitelae pulveris,

    gold-dust, Sol. 23, 4. —
    B.
    That which causes to shine, a polish: nitelae oris, i. e. tooth-powder, Cat ap. App. Mag. p. 277, 5.
    2.
    nītēla, v nitella.

    Lewis & Short latin dictionary > nitela

  • 15 nitenter

    nĭtenter, adv., v niteo, P. a. fin.

    Lewis & Short latin dictionary > nitenter

  • 16 nitesco

    nĭtesco, tŭi, 3, v. inch. n. [niteo], to begin to shine or glitter, to shine, glitter ( poet. and in post-Aug. prose).
    I.
    Lit.: caelum nitescere, arbores frondescere, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 28, 69 (Trag. v. 192 Vahl.):

    exiguo qui stellarum candore nitescit,

    Cic. Arat. 174:

    juventus Nudatos umeros oleo perfusa nitescit,

    Verg. A. 5, 134:

    nitescente novā lunā,

    Plin. 8, 1, 1, § 2; 37, 12, 74, § 195:

    ex umero Pelopis non nituisset ebur,

    Tib. 1, 4, 58 (64).—
    B.
    Transf.
    1.
    Of animals, to grow sleek, well-conditioned, fat:

    armenta nitescunt,

    Plin. Ep. 2, 17, 3.—
    2.
    Of persons, to become blooming; in perf., to be blooming:

    o pueri, nituistis,

    Hor. S. 2, 2, 128.—
    3.
    Of plants, to grow luxuriously, to thrive, Plin. 12, 25, 54, § 112.—
    II.
    Trop., to be formed or cultivated:

    ut ingenio, doctrinā, praeceptione natura nitescat,

    Auct. Her. 3, 16, 29.— To become illustrious or celebrated:

    quid non cultu nitescit?

    Quint. 9, 4, 5 (Tac. A. 12, 58; Halm and Ritter, enitesceret).

    Lewis & Short latin dictionary > nitesco

  • 17 nitidus

    nĭtĭdus, a, um, adj. [niteo], shining, glittering, bright, polished, clear (class.; syn.: splendidus, lautus).
    I.
    Lit.:

    facite, sultis, nitidae ut aedes meae sint,

    Plaut. Stich. 1, 2, 8:

    in picturis alios horrida, inculta... contra alios nitida, laeta delectant,

    Cic. Or. 11, 36:

    nitidus juventā (anguis),

    Verg. G. 3, 437:

    caesaries,

    id. ib. 4, 337:

    caput solis,

    id. ib. 1, 467:

    ebur,

    Ov. M. 2, 3:

    aries nitidissimus auro,

    id. F. 3, 867:

    aether,

    Val. Fl. 3, 467:

    pisces,

    with gleaming scales, Ov. M. 1, 74:

    cujus turbavit nitidos exstinctus passer ocellos,

    Juv. 6, 8.—
    B.
    Transf.
    1.
    Of animals, sleek, plump, fat:

    jumenta,

    Nep. Eum. 5, 6.—
    2.
    Of persons, well-conditioned, well-favored, healthy-looking:

    me pinguem et nitidum bene curatā cute vises,

    Hor. Ep. 1, 4, 15.—So, nitidis sensibus haurire aliquid, with fresh, unblunted, unsated senses, Claud. Cons. Mall. Theod. 193.—
    3.
    Good-looking, handsome, beautiful, neat, elegant, spruce, trim:

    nimis nitida femina,

    Plaut. Mil. 4, 2, 12; id. Aul. 3, 6, 4:

    quos pexo capillo nitidos videtis,

    Cic. Cat. 2, 10, 22:

    ex nitido fit rusticus,

    Hor. Ep. 1, 7, 83:

    villae,

    id. ib. 1, 15, 46:

    nitidioris vitae instrumenta,

    Plin. 13, 16, 30, § 100.—
    4.
    Of fields and plants, blooming, fertile, luxuriant:

    nitidae fruges arbustaque laeta,

    Lucr. 2, 594:

    campi nitidissimi viridissimique,

    Cic. Verr. 2, 3, 18, § 47:

    nitidissima arboris pars,

    Plin. 17, 14, 24, § 104. — Poet.:

    nitidissimus annus,

    rich, fertile, Ov. F. 5, 265.—
    5.
    Of the wrestling ring, in allusion to the oil with which the wrestlers' bodies were anointed: palaestrae, Mart. 4, 8, 5.—
    II.
    Trop., cultivated, polished, refined:

    nitidum quoddam genus verborum et laetum,

    Cic. de Or. 1, 18, 81:

    verba nitidiora,

    id. Part. 5, 17:

    Isocrates nitidus et comptus,

    Quint. 10, 1, 79:

    Messala,

    id. 1, 7, 35:

    oratio,

    id. 8, 3, 18; 49;

    orator,

    id. 12, 10, 78:

    nitida et curata vox,

    id. 11, 3, 26:

    hilares nitidique vocantur,

    Juv. 11, 178:

    vita nitidior,

    Plin. 13, 16, 30, § 100.—Hence, adv.: nĭtĭdē, splendidly, brightly, beautifully, magnificently:

    ut nitide nitet,

    Plaut. Truc. 2, 4, 3:

    cenare nitide,

    id. Cas. 3, 6, 19; cf. id. Cist. 1, 1, 11.

    Lewis & Short latin dictionary > nitidus

  • 18 nitor

    1.
    nītor, nīsus and nixus ( inf. nitier, Lucr. 1, 1059; old form of the part. perf.: gnitus et gnixus a genibus prisci dixerunt, Paul. ex Fest. p. 96 Müll.), 3, v. dep. n. [from gnitor; root gnic- or gnig-; cf.: nico, conivere], to bear or rest upon something.
    I.
    Lit.
    (α).
    With abl.: ambae te obsecramus genibus nixae, we implore thee upon our knees, i. e. kneeling, Plaut. Rud. 3, 3, 33:

    stirpibus suis niti,

    Cic. Tusc. 5, 13, 37:

    herbescens viriditas, quae nixa fibris stirpium sensim adulescit,

    id. Sen. 15, 51:

    hastili nixus,

    id. Rab. Perd. 7, 21:

    mulierculā nixus,

    id. Verr. 2, 5, 33, § 86:

    juvenis, qui nititur hastā,

    Verg. A. 6, 760:

    paribus nitens Cyllenius alis Constitit,

    id. ib. 4, 252:

    nixus baculo,

    Ov. P. 1, 8, 52.—
    (β).
    With in and acc.:

    nixus in hastam,

    Verg. A. 12, 398.—
    (γ).
    With de:

    de quā pariens arbore nixa dea est,

    Ov. H. 21, 100.—
    (δ).
    With gen. of place:

    humi nitens,

    Verg. A. 2, 380.—
    (ε).
    Absol.: Sisiphu' versat Saxum sudans nitendo, Poët. ap. Cic. Tusc. 1, 5, 10:

    niti modo ac statim concidere,

    to strive to rise, Sall. J. 101, 11.—
    B.
    Transf.
    1.
    To make one's way with an effort, to press forward, advance; and, with respect to the goal, to mount, climb, fly, etc. (mostly poet.):

    quaedam serpentes ortae extra aquam simul ac primum niti possunt, aquam persequuntur,

    Cic. N. D. 2, 48, 124:

    nituntur gradibus,

    Verg. A. 2, 442:

    in altas rupes,

    Luc. 4, 37:

    ad sidera,

    Verg. G. 2, 427:

    in aëra,

    Ov. P. 2, 7, 27:

    in adversum,

    id. M. 2, 72:

    sursum nitier,

    Lucr. 1, 1059.—Of violent bodily motion:

    niti corporibus et ea huc illuc, quasi vitabundi aut jacientes tela agitare,

    to struggle, Sall. J. 60, 4.—
    2.
    To strain in giving birth, to bring forth, Plin. 9, 35, 54, § 107 (al. eniti):

    nitor,

    I am in labor, Ov. M. 9, 302; Pseud.-Ov. Her. 21, 100.—
    3.
    To strain for a stool, Suet. Vesp. 20.—
    II.
    Trop.
    A.
    To strive, to exert one's self, make an effort, labor, endeavor:

    moderatio modo virium adsit et tantum, quantum potest, quisque nitatur,

    Cic. Sen. 10, 33; Nep. Att. 15, 2:

    nisurus contra regem,

    Caes. B. C. 2, 37; Sall. C. 38, 2:

    pro aliquo,

    Liv. 35, 10; cf.:

    pro libertate summā ope niti,

    Sall. J. 31, 17:

    nitebantur, ne gravius in eum consuleretur,

    Sall. J. 13, 8; cf.:

    unus Miltiades maxime nitebatur, ut, etc.,

    Nep. Milt. 4, 2. — Inf.:

    summā vi Cirtam irrumpere nititur,

    Sall. J. 25, 9:

    patriam recuperare niti,

    Nep. Pelop. 2:

    ingenio nitor non periisse meo,

    Ov. P. 3, 5, 34; id. M. 8, 694.— Absol., of soldiers hard pressed in battle:

    tamen virtute et patientia nitebantur atque omnia vulnera sustinebant,

    Caes. B. C. 1, 45.—
    2.
    To strive after a thing:

    ad immortalitatem gloriae niti,

    Cic. Sen. 23, 82:

    ad summa, Quint. prooem. § 20: in vetitum,

    Ov. Am. 3, 4, 17.—
    3.
    To try to prove, contend in argument, argue, with acc. and inf.:

    nitamur igitur nihil posse percipi,

    Cic. Ac. 2, 21, 68.—
    B.
    To rest, rely, depend upon a thing.
    (α).
    With in and abl.:

    nixus in nomine inani,

    Lucr. 5, 909:

    conjectura in quā nititur divinatio,

    Cic. Div. 2, 26, 55:

    ea, in quibus causa nititur,

    id. Cael. 10, 25:

    cujus in vitā nitebatur salus civitatis,

    id. Mil. 7, 19.—
    (β).
    With abl.:

    spe niti,

    Cic. Att. 3, 9, 2:

    consilio atque auctoritate alicujus,

    id. Off. 1, 34, 122; id. Fam. 1, 5, a, 2:

    si quis hoc uno nititur quod sit ignobilis,

    id. Clu. 40, 112.—
    (γ).
    With ubi:

    quo confugies? ubi nitere?

    Cic. Verr. 2, 2, 64, § 155.—Hence, P. a., as subst., Nixus, i, m., only plur., Nixi, ōrum, m., three guardian deities of women in labor, the statues of whom, representing them in a kneeling posture, stood on the Capitol before the chapel of Minerva, Paul. ex Fest. p. 174 Müll.:

    magno Lucinam Nixosque patres clamore vocabam,

    Ov. M. 9, 294.
    2.
    nĭtor, ōris, m. [niteo], brightness, splendor, lustre, sheen.
    I.
    Lit.:

    nitor exoriens aurorae,

    Lucr. 4, 538:

    diurnus,

    the daylight, Ov. H. 18, 78:

    herbarum viridis,

    Lucr. 5, 783:

    argenti et auri,

    Ov. P. 3, 4, 23:

    eboris,

    Plin. 7, 15, 13, § 64:

    materiae,

    of the wood, id. 16, 40, 79, § 215:

    speculi,

    id. 11, 37, 64, § 170:

    gladii,

    id. 2, 25, 22, § 89:

    nigerrimus gemmae,

    id. 37, 10, 69, § 184:

    nitorem cutis facit sal,

    id. 31, 7, 41, § 84.— Plur.:

    nitores splendoresque auri,

    Gell. 2, 6, 4.—
    B.
    Transf.
    1.
    Sleekness, plumpness, good looks, beauty:

    nitor corporis,

    Ter. Eun. 2, 2, 10:

    urit me Glycerae nitor,

    Hor. C. 1, 19, 5:

    Liparei nitor Hebri,

    id. ib. 3, 12, 6:

    nullus totā nitor in cute,

    Juv. 9, 13.—
    2.
    Neatness, elegance, brilliancy of external appearance:

    si quem... aliquid offendit, si purpurae genus, si amicorum catervae, si splendor, si nitor,

    Cic. Cael. 31, 77:

    habitus,

    Juv. 3, 180:

    oppidum praecipui nitoris,

    Plin. 4, 12, 26, § 85.—
    3.
    In gen., color, Lucr. 2, 819:

    ludis et externo tincta nitore caput,

    Prop. 2, 14, 26 (3, 11, 2).—
    II.
    Trop., of speech, splendor, elegance, grace of style. —With gen.:

    adhibendus erit in eis explicandis quidam orationis nitor,

    Cic. Or. 32, 115:

    domesticus eloquii,

    Ov. P. 2, 2, 51:

    nitor et cultus descriptionum,

    Tac. Or. 20:

    translationum,

    Quint. 12, 10, 36.— Absol.:

    sublimitas et magnificentia et nitor,

    Quint. 8, 3, 3:

    eruditione ac nitore praestare,

    id. 10, 1, 98:

    scripsit non sine cultu ac nitore,

    id. 10, 1, 124.—
    B.
    Of character, dignity, excellence:

    generis,

    Ov. P. 2, 9, 17; splendid liberality, Stat. S. 3, 3, 149.

    Lewis & Short latin dictionary > nitor

  • 19 Nixi

    1.
    nītor, nīsus and nixus ( inf. nitier, Lucr. 1, 1059; old form of the part. perf.: gnitus et gnixus a genibus prisci dixerunt, Paul. ex Fest. p. 96 Müll.), 3, v. dep. n. [from gnitor; root gnic- or gnig-; cf.: nico, conivere], to bear or rest upon something.
    I.
    Lit.
    (α).
    With abl.: ambae te obsecramus genibus nixae, we implore thee upon our knees, i. e. kneeling, Plaut. Rud. 3, 3, 33:

    stirpibus suis niti,

    Cic. Tusc. 5, 13, 37:

    herbescens viriditas, quae nixa fibris stirpium sensim adulescit,

    id. Sen. 15, 51:

    hastili nixus,

    id. Rab. Perd. 7, 21:

    mulierculā nixus,

    id. Verr. 2, 5, 33, § 86:

    juvenis, qui nititur hastā,

    Verg. A. 6, 760:

    paribus nitens Cyllenius alis Constitit,

    id. ib. 4, 252:

    nixus baculo,

    Ov. P. 1, 8, 52.—
    (β).
    With in and acc.:

    nixus in hastam,

    Verg. A. 12, 398.—
    (γ).
    With de:

    de quā pariens arbore nixa dea est,

    Ov. H. 21, 100.—
    (δ).
    With gen. of place:

    humi nitens,

    Verg. A. 2, 380.—
    (ε).
    Absol.: Sisiphu' versat Saxum sudans nitendo, Poët. ap. Cic. Tusc. 1, 5, 10:

    niti modo ac statim concidere,

    to strive to rise, Sall. J. 101, 11.—
    B.
    Transf.
    1.
    To make one's way with an effort, to press forward, advance; and, with respect to the goal, to mount, climb, fly, etc. (mostly poet.):

    quaedam serpentes ortae extra aquam simul ac primum niti possunt, aquam persequuntur,

    Cic. N. D. 2, 48, 124:

    nituntur gradibus,

    Verg. A. 2, 442:

    in altas rupes,

    Luc. 4, 37:

    ad sidera,

    Verg. G. 2, 427:

    in aëra,

    Ov. P. 2, 7, 27:

    in adversum,

    id. M. 2, 72:

    sursum nitier,

    Lucr. 1, 1059.—Of violent bodily motion:

    niti corporibus et ea huc illuc, quasi vitabundi aut jacientes tela agitare,

    to struggle, Sall. J. 60, 4.—
    2.
    To strain in giving birth, to bring forth, Plin. 9, 35, 54, § 107 (al. eniti):

    nitor,

    I am in labor, Ov. M. 9, 302; Pseud.-Ov. Her. 21, 100.—
    3.
    To strain for a stool, Suet. Vesp. 20.—
    II.
    Trop.
    A.
    To strive, to exert one's self, make an effort, labor, endeavor:

    moderatio modo virium adsit et tantum, quantum potest, quisque nitatur,

    Cic. Sen. 10, 33; Nep. Att. 15, 2:

    nisurus contra regem,

    Caes. B. C. 2, 37; Sall. C. 38, 2:

    pro aliquo,

    Liv. 35, 10; cf.:

    pro libertate summā ope niti,

    Sall. J. 31, 17:

    nitebantur, ne gravius in eum consuleretur,

    Sall. J. 13, 8; cf.:

    unus Miltiades maxime nitebatur, ut, etc.,

    Nep. Milt. 4, 2. — Inf.:

    summā vi Cirtam irrumpere nititur,

    Sall. J. 25, 9:

    patriam recuperare niti,

    Nep. Pelop. 2:

    ingenio nitor non periisse meo,

    Ov. P. 3, 5, 34; id. M. 8, 694.— Absol., of soldiers hard pressed in battle:

    tamen virtute et patientia nitebantur atque omnia vulnera sustinebant,

    Caes. B. C. 1, 45.—
    2.
    To strive after a thing:

    ad immortalitatem gloriae niti,

    Cic. Sen. 23, 82:

    ad summa, Quint. prooem. § 20: in vetitum,

    Ov. Am. 3, 4, 17.—
    3.
    To try to prove, contend in argument, argue, with acc. and inf.:

    nitamur igitur nihil posse percipi,

    Cic. Ac. 2, 21, 68.—
    B.
    To rest, rely, depend upon a thing.
    (α).
    With in and abl.:

    nixus in nomine inani,

    Lucr. 5, 909:

    conjectura in quā nititur divinatio,

    Cic. Div. 2, 26, 55:

    ea, in quibus causa nititur,

    id. Cael. 10, 25:

    cujus in vitā nitebatur salus civitatis,

    id. Mil. 7, 19.—
    (β).
    With abl.:

    spe niti,

    Cic. Att. 3, 9, 2:

    consilio atque auctoritate alicujus,

    id. Off. 1, 34, 122; id. Fam. 1, 5, a, 2:

    si quis hoc uno nititur quod sit ignobilis,

    id. Clu. 40, 112.—
    (γ).
    With ubi:

    quo confugies? ubi nitere?

    Cic. Verr. 2, 2, 64, § 155.—Hence, P. a., as subst., Nixus, i, m., only plur., Nixi, ōrum, m., three guardian deities of women in labor, the statues of whom, representing them in a kneeling posture, stood on the Capitol before the chapel of Minerva, Paul. ex Fest. p. 174 Müll.:

    magno Lucinam Nixosque patres clamore vocabam,

    Ov. M. 9, 294.
    2.
    nĭtor, ōris, m. [niteo], brightness, splendor, lustre, sheen.
    I.
    Lit.:

    nitor exoriens aurorae,

    Lucr. 4, 538:

    diurnus,

    the daylight, Ov. H. 18, 78:

    herbarum viridis,

    Lucr. 5, 783:

    argenti et auri,

    Ov. P. 3, 4, 23:

    eboris,

    Plin. 7, 15, 13, § 64:

    materiae,

    of the wood, id. 16, 40, 79, § 215:

    speculi,

    id. 11, 37, 64, § 170:

    gladii,

    id. 2, 25, 22, § 89:

    nigerrimus gemmae,

    id. 37, 10, 69, § 184:

    nitorem cutis facit sal,

    id. 31, 7, 41, § 84.— Plur.:

    nitores splendoresque auri,

    Gell. 2, 6, 4.—
    B.
    Transf.
    1.
    Sleekness, plumpness, good looks, beauty:

    nitor corporis,

    Ter. Eun. 2, 2, 10:

    urit me Glycerae nitor,

    Hor. C. 1, 19, 5:

    Liparei nitor Hebri,

    id. ib. 3, 12, 6:

    nullus totā nitor in cute,

    Juv. 9, 13.—
    2.
    Neatness, elegance, brilliancy of external appearance:

    si quem... aliquid offendit, si purpurae genus, si amicorum catervae, si splendor, si nitor,

    Cic. Cael. 31, 77:

    habitus,

    Juv. 3, 180:

    oppidum praecipui nitoris,

    Plin. 4, 12, 26, § 85.—
    3.
    In gen., color, Lucr. 2, 819:

    ludis et externo tincta nitore caput,

    Prop. 2, 14, 26 (3, 11, 2).—
    II.
    Trop., of speech, splendor, elegance, grace of style. —With gen.:

    adhibendus erit in eis explicandis quidam orationis nitor,

    Cic. Or. 32, 115:

    domesticus eloquii,

    Ov. P. 2, 2, 51:

    nitor et cultus descriptionum,

    Tac. Or. 20:

    translationum,

    Quint. 12, 10, 36.— Absol.:

    sublimitas et magnificentia et nitor,

    Quint. 8, 3, 3:

    eruditione ac nitore praestare,

    id. 10, 1, 98:

    scripsit non sine cultu ac nitore,

    id. 10, 1, 124.—
    B.
    Of character, dignity, excellence:

    generis,

    Ov. P. 2, 9, 17; splendid liberality, Stat. S. 3, 3, 149.

    Lewis & Short latin dictionary > Nixi

  • 20 Nixus

    1.
    nītor, nīsus and nixus ( inf. nitier, Lucr. 1, 1059; old form of the part. perf.: gnitus et gnixus a genibus prisci dixerunt, Paul. ex Fest. p. 96 Müll.), 3, v. dep. n. [from gnitor; root gnic- or gnig-; cf.: nico, conivere], to bear or rest upon something.
    I.
    Lit.
    (α).
    With abl.: ambae te obsecramus genibus nixae, we implore thee upon our knees, i. e. kneeling, Plaut. Rud. 3, 3, 33:

    stirpibus suis niti,

    Cic. Tusc. 5, 13, 37:

    herbescens viriditas, quae nixa fibris stirpium sensim adulescit,

    id. Sen. 15, 51:

    hastili nixus,

    id. Rab. Perd. 7, 21:

    mulierculā nixus,

    id. Verr. 2, 5, 33, § 86:

    juvenis, qui nititur hastā,

    Verg. A. 6, 760:

    paribus nitens Cyllenius alis Constitit,

    id. ib. 4, 252:

    nixus baculo,

    Ov. P. 1, 8, 52.—
    (β).
    With in and acc.:

    nixus in hastam,

    Verg. A. 12, 398.—
    (γ).
    With de:

    de quā pariens arbore nixa dea est,

    Ov. H. 21, 100.—
    (δ).
    With gen. of place:

    humi nitens,

    Verg. A. 2, 380.—
    (ε).
    Absol.: Sisiphu' versat Saxum sudans nitendo, Poët. ap. Cic. Tusc. 1, 5, 10:

    niti modo ac statim concidere,

    to strive to rise, Sall. J. 101, 11.—
    B.
    Transf.
    1.
    To make one's way with an effort, to press forward, advance; and, with respect to the goal, to mount, climb, fly, etc. (mostly poet.):

    quaedam serpentes ortae extra aquam simul ac primum niti possunt, aquam persequuntur,

    Cic. N. D. 2, 48, 124:

    nituntur gradibus,

    Verg. A. 2, 442:

    in altas rupes,

    Luc. 4, 37:

    ad sidera,

    Verg. G. 2, 427:

    in aëra,

    Ov. P. 2, 7, 27:

    in adversum,

    id. M. 2, 72:

    sursum nitier,

    Lucr. 1, 1059.—Of violent bodily motion:

    niti corporibus et ea huc illuc, quasi vitabundi aut jacientes tela agitare,

    to struggle, Sall. J. 60, 4.—
    2.
    To strain in giving birth, to bring forth, Plin. 9, 35, 54, § 107 (al. eniti):

    nitor,

    I am in labor, Ov. M. 9, 302; Pseud.-Ov. Her. 21, 100.—
    3.
    To strain for a stool, Suet. Vesp. 20.—
    II.
    Trop.
    A.
    To strive, to exert one's self, make an effort, labor, endeavor:

    moderatio modo virium adsit et tantum, quantum potest, quisque nitatur,

    Cic. Sen. 10, 33; Nep. Att. 15, 2:

    nisurus contra regem,

    Caes. B. C. 2, 37; Sall. C. 38, 2:

    pro aliquo,

    Liv. 35, 10; cf.:

    pro libertate summā ope niti,

    Sall. J. 31, 17:

    nitebantur, ne gravius in eum consuleretur,

    Sall. J. 13, 8; cf.:

    unus Miltiades maxime nitebatur, ut, etc.,

    Nep. Milt. 4, 2. — Inf.:

    summā vi Cirtam irrumpere nititur,

    Sall. J. 25, 9:

    patriam recuperare niti,

    Nep. Pelop. 2:

    ingenio nitor non periisse meo,

    Ov. P. 3, 5, 34; id. M. 8, 694.— Absol., of soldiers hard pressed in battle:

    tamen virtute et patientia nitebantur atque omnia vulnera sustinebant,

    Caes. B. C. 1, 45.—
    2.
    To strive after a thing:

    ad immortalitatem gloriae niti,

    Cic. Sen. 23, 82:

    ad summa, Quint. prooem. § 20: in vetitum,

    Ov. Am. 3, 4, 17.—
    3.
    To try to prove, contend in argument, argue, with acc. and inf.:

    nitamur igitur nihil posse percipi,

    Cic. Ac. 2, 21, 68.—
    B.
    To rest, rely, depend upon a thing.
    (α).
    With in and abl.:

    nixus in nomine inani,

    Lucr. 5, 909:

    conjectura in quā nititur divinatio,

    Cic. Div. 2, 26, 55:

    ea, in quibus causa nititur,

    id. Cael. 10, 25:

    cujus in vitā nitebatur salus civitatis,

    id. Mil. 7, 19.—
    (β).
    With abl.:

    spe niti,

    Cic. Att. 3, 9, 2:

    consilio atque auctoritate alicujus,

    id. Off. 1, 34, 122; id. Fam. 1, 5, a, 2:

    si quis hoc uno nititur quod sit ignobilis,

    id. Clu. 40, 112.—
    (γ).
    With ubi:

    quo confugies? ubi nitere?

    Cic. Verr. 2, 2, 64, § 155.—Hence, P. a., as subst., Nixus, i, m., only plur., Nixi, ōrum, m., three guardian deities of women in labor, the statues of whom, representing them in a kneeling posture, stood on the Capitol before the chapel of Minerva, Paul. ex Fest. p. 174 Müll.:

    magno Lucinam Nixosque patres clamore vocabam,

    Ov. M. 9, 294.
    2.
    nĭtor, ōris, m. [niteo], brightness, splendor, lustre, sheen.
    I.
    Lit.:

    nitor exoriens aurorae,

    Lucr. 4, 538:

    diurnus,

    the daylight, Ov. H. 18, 78:

    herbarum viridis,

    Lucr. 5, 783:

    argenti et auri,

    Ov. P. 3, 4, 23:

    eboris,

    Plin. 7, 15, 13, § 64:

    materiae,

    of the wood, id. 16, 40, 79, § 215:

    speculi,

    id. 11, 37, 64, § 170:

    gladii,

    id. 2, 25, 22, § 89:

    nigerrimus gemmae,

    id. 37, 10, 69, § 184:

    nitorem cutis facit sal,

    id. 31, 7, 41, § 84.— Plur.:

    nitores splendoresque auri,

    Gell. 2, 6, 4.—
    B.
    Transf.
    1.
    Sleekness, plumpness, good looks, beauty:

    nitor corporis,

    Ter. Eun. 2, 2, 10:

    urit me Glycerae nitor,

    Hor. C. 1, 19, 5:

    Liparei nitor Hebri,

    id. ib. 3, 12, 6:

    nullus totā nitor in cute,

    Juv. 9, 13.—
    2.
    Neatness, elegance, brilliancy of external appearance:

    si quem... aliquid offendit, si purpurae genus, si amicorum catervae, si splendor, si nitor,

    Cic. Cael. 31, 77:

    habitus,

    Juv. 3, 180:

    oppidum praecipui nitoris,

    Plin. 4, 12, 26, § 85.—
    3.
    In gen., color, Lucr. 2, 819:

    ludis et externo tincta nitore caput,

    Prop. 2, 14, 26 (3, 11, 2).—
    II.
    Trop., of speech, splendor, elegance, grace of style. —With gen.:

    adhibendus erit in eis explicandis quidam orationis nitor,

    Cic. Or. 32, 115:

    domesticus eloquii,

    Ov. P. 2, 2, 51:

    nitor et cultus descriptionum,

    Tac. Or. 20:

    translationum,

    Quint. 12, 10, 36.— Absol.:

    sublimitas et magnificentia et nitor,

    Quint. 8, 3, 3:

    eruditione ac nitore praestare,

    id. 10, 1, 98:

    scripsit non sine cultu ac nitore,

    id. 10, 1, 124.—
    B.
    Of character, dignity, excellence:

    generis,

    Ov. P. 2, 9, 17; splendid liberality, Stat. S. 3, 3, 149.

    Lewis & Short latin dictionary > Nixus

См. также в других словарях:

  • НИТ — (от лат. niteo блещу, сверкаю) (нт, nt), прежнее наименование ед. яркости канделы на квадратный метр (новыми стандартами на ед. СИ применение этого наименования не предусмотрено). Физический энциклопедический словарь. М.: Советская энциклопедия.… …   Физическая энциклопедия

  • нит — (от лат. niteo  сверкаю), устаревшее наименование единицы яркост и СИ  канделы на м2, обозначается нт. 1 нт=10 кд/м2=10–4 стильб=3,14·10–4 ламберт. * * * НИТ НИТ (от лат. niteo сверкаю), устаревшее наименование единицы яркости СИ канделы на м2,… …   Энциклопедический словарь

  • НИТ — (от лат. niteo сверкаю) устаревшее наименование единицы яркости СИ канделы на м², обозначается нт. 1 нт.=10кд/м²=10 4 стильб=3,14.10 4 ламберт …   Большой Энциклопедический словарь

  • Нит — (от лат. niteo блещу, сверкаю)         наименование единицы яркости, входящей в Международную систему единиц (См. Международная система единиц) (СИ), канделы на м2, принятое Международной комиссией по освещению (1951), а также ГОСТ 7932 56… …   Большая советская энциклопедия

  • Distinguished Alumni of Theta Chi Fraternity — Armed Services*General John M. Shalikashvili, Former Chairman of Joint Chiefs of Staff, Supreme Allied Commander, Commander in Chief United States Military (Retired) *Colonel Charles Ross Greening, flew in Gen. James Doolittle’s first air raid on …   Wikipedia

  • НИТ — (от лат. niteo блещу, сверкаю) устар. неузаконенное спец. наименование ед. яркости поверхности. Обозначение нт. Применялось вместо наименования кандела на кв. метр (кд/м2). См. Кандела …   Большой энциклопедический политехнический словарь

  • НИТ — (от лат. niteo сверкаю), устар. наименование единицы яркости СИ канделы на м2, обозначается нт. 1 нт= 10 кд/м2= 10 4 стильб = 3,14*10 4ламберт …   Естествознание. Энциклопедический словарь

  • Нит (единица измерения) — У этого термина существуют и другие значения, см. Нит. Нит (обозначение: нт, nt; сокр. от лат. niteo  блещу, сверкаю)  единица яркости, ранее использовавшаяся в системе СИ. Имеет размерность 1 нт = 1 кд / 1 м². В настоящее время… …   Википедия

  • PENINIM — vox Hebr. Gap desc: Hebrew, Proverb. c. 3. v. 15. Est pretiosior τοῖς Peninim, c. 8. v. 11. Melior est sapientia τοῖς Peninim. c. 20. v. 15. Aurum et Peninim abunde sunt, sed labra erudita sunt rara suppellex, notat Margaritas, Chaldaeo, et R.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • RUTILAE Coronae — apud Prudentium, in Hamartig. v. 934. Iustorum dirimente Choro, rutilasque coronas. Eminus ostendit poenarum carcere mersis: aureae sunt, quibus ad imitationem militum, qui praeclare contra hostes rem olim gesserant, Martyres, utpote tyrannicae… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • νέτος — η, ο θηλ. και α (Μ νέτος) 1. (για θάλασσα) καθαρή, χωρίς ξέρες, σκοπέλους ή άλλα εμπόδια 2. (για νησί) αυτό που η θάλασσα γύρω του δεν έχει ξέρες ή άλλα εμπόδια 3. (για πρόσ.) αυτός που δεν συναντά ξέρες ή άλλα εμπόδια στο ταξίδι του, σίγουρος,… …   Dictionary of Greek

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»