-
1 sordidē
sordidē adv. with comp. [sordidus], meanly, basely: sordidius et abiectius nati, Ta.—Fig., vulgarly, unbecomingly, poorly: dicere: contionari. — Meanly, stingily, penuriously, sordidly: nimis sordide dixisse.* * *sordidius, sordidissime ADVmeanly, basely; vulgarly, unbecomingly, poorly; stingily; sordidly, squalidly -
2 humiliter
humiliter adv. [humilis], basely, meanly, abjectly, humbly: sentire: servire, L.* * *humilius, humilime ADVabjectly, in a submissive manner; low, at low elevation; humbly, meanly (Cas) -
3 sordidātus
sordidātus adj. [sordidus], in dirty clothes, meanly dressed, shabby: sordidata et sordida, T.: mancipia.— In mourning attire, clad in mourning: senex: Virginius sordidatus filiam deducit, L.* * *sordidata, sordidatum ADJshabby, in dirty clothes; meanly dressed -
4 illiberalis
illībĕrālis ( inl-), e, adj. [in-liberalis], unworthy of a freeman, ignoble, ungenerous, sordid, mean, disobliging (class.;II.mostly of things): illiberales et sordidi quaestus mercenariorum omnium, quorum operae, non quorum artes emuntur,
Cic. Off. 1, 42, 150:labor,
id. Fin. 1, 1, 3:facinus,
Ter. Ad. 3, 4, 3:duplex omnino est jocandi genus, unum illiberale, petulans, flagitiosum, obscenum: alterum elegans, urbanum, ingeniosum, facetum,
Cic. Off. 1, 29, 104:res ad cognoscendum non illiberalis,
id. de Or. 1, 32, 146:mens,
Quint. 1, 3, 14:cibus (raphanus),
Plin. 19, 5, 26, § 79:servom haud illiberalem praebes te,
Ter. And. 5, 5, 5:non te in me illiberalem putabit,
disobliging, Cic. Fam. 13, 1, 5.—Niggardly, grasping:paulatim illiberali adiectione ad centum talenta perductus,
Liv. 38, 14, 14. — Adv.: illībĕrālĭter, ignobly, ungenerously, meanly:factum a vobis (with duriter immisericorditerque),
Ter. Ad. 4, 5, 30:me audiatis ut unum e togatis, patris diligentia non illiberaliter institutum,
Cic. Rep. 1, 22; id. Att. 16, 3, 2:aliquid aestimare valde illiberaliter,
i. e. meanly, stingily, id. ib. 4, 2, 5. -
5 inliberalis
illībĕrālis ( inl-), e, adj. [in-liberalis], unworthy of a freeman, ignoble, ungenerous, sordid, mean, disobliging (class.;II.mostly of things): illiberales et sordidi quaestus mercenariorum omnium, quorum operae, non quorum artes emuntur,
Cic. Off. 1, 42, 150:labor,
id. Fin. 1, 1, 3:facinus,
Ter. Ad. 3, 4, 3:duplex omnino est jocandi genus, unum illiberale, petulans, flagitiosum, obscenum: alterum elegans, urbanum, ingeniosum, facetum,
Cic. Off. 1, 29, 104:res ad cognoscendum non illiberalis,
id. de Or. 1, 32, 146:mens,
Quint. 1, 3, 14:cibus (raphanus),
Plin. 19, 5, 26, § 79:servom haud illiberalem praebes te,
Ter. And. 5, 5, 5:non te in me illiberalem putabit,
disobliging, Cic. Fam. 13, 1, 5.—Niggardly, grasping:paulatim illiberali adiectione ad centum talenta perductus,
Liv. 38, 14, 14. — Adv.: illībĕrālĭter, ignobly, ungenerously, meanly:factum a vobis (with duriter immisericorditerque),
Ter. Ad. 4, 5, 30:me audiatis ut unum e togatis, patris diligentia non illiberaliter institutum,
Cic. Rep. 1, 22; id. Att. 16, 3, 2:aliquid aestimare valde illiberaliter,
i. e. meanly, stingily, id. ib. 4, 2, 5. -
6 modicum
mŏdĭcus, a, um, adj. [modus], having or keeping a proper measure, moderate (cf. mediocris); esp. in behavior, modest, temperate; also, of size, moderate-sized; middling, ordinary, mean, bad (class.; syn.: moderatus, mediocris).I.In a good sense:II.modico gradu ire,
Plaut. Poen. 3, 1, 19:potiones,
Cic. Div. 1, 51, 115:convivia,
id. Sen. 13, 44:severitas,
id. ib. 18, 65:industrios, supplices, modicos esse,
Sall. J. 85, 1:domi modicus,
id. ib. 63, 2:modicum quoddam corpus (historiae),
a book of a tolerable size, Cic. Fam. 5, 12, 4:amant (mala) modicas rigationes,
gentle, moderate, Pall. 3, 25, 14.—In a disparaging sense, middling, ordinary, mean, scanty, small, etc.:1.genus dicendi subtile in probando, modicum in delectando,
Cic. Or. 21, 69:oculi,
middling-sized, Plin. 11, 37, 53, § 141:ea, valde et modica, et illustria sunt,
few in number, Cic. de Or. 2, 32, 137:Graecis hoc modicum est,
not frequent, id. Fin. 2, 19, 62:pecunia,
little, scanty, id. Par. 6, 2, 47:acervus,
Hor. Ep. 2, 2, 190:incrementa,
small, Just. 7, 1:tempus,
short, Quint. 1, 2, 12:rem pateris modicam,
a trifling affliction, Juv. 13, 143:modici amici,
humble, poor, id. 5, 108.—With gen.:Sabinus modicus originis,
Tac. A. 6, 39:virium,
Vell. 1, 12, 4:pecuniae,
Tac. A. 3, 72:voluptatum,
id. ib. 2, 73. —As subst.: mŏdĭcum, i, n. (sc. spatium), a little way:modicum progredi,
a little, App. M. 6, p. 180, 38: modico contentus. [p. 1155] Juv. 9, 9.—Also, in abl., modico adverbially:modico deinde regressa,
i. e. after a short time, App. M. 1, p. 112, 20:modico prius, quam Larissam accederem,
a short time before, id. ib. p. 105 med.:modico secus progredi,
to go a little farther, id. ib. p. 112, 10.—Hence, adv.: mŏdĭcē, with moderation, moderately; modestly; in a proper manner; also, in an ordinary manner, meanly, poorly (class.).Modice hoc faciam, Cic. Fam. 4, 4, 4:2.dolorem modice ferre,
quietly, calmly, id. Tusc. 1, 46, 111; id. Phil. 11, 3, 7:se recipere,
quietly, in good order, Liv. 28, 15: verecunde et modice, Enn. ap. Non. 342, 23 (Trag. v. 241 Vahl.):modice et modeste vitam vivere,
Plaut. Pers. 3, 1, 18:dicere,
Cic. Sull. 29, 80:modice et scienter uti re aliquā,
id. de Or. 1, 29, 132.—Slightly, not very, not much:minae Clodii modice me tangunt,
Cic. Att. 2, 19, 1:modice vinosus,
Liv. 41, 4:locuples,
id. 38, 14, 9:modice instratus torus,
slightly, meanly, scantily, Suet. Aug. 73. -
7 modicus
mŏdĭcus, a, um, adj. [modus], having or keeping a proper measure, moderate (cf. mediocris); esp. in behavior, modest, temperate; also, of size, moderate-sized; middling, ordinary, mean, bad (class.; syn.: moderatus, mediocris).I.In a good sense:II.modico gradu ire,
Plaut. Poen. 3, 1, 19:potiones,
Cic. Div. 1, 51, 115:convivia,
id. Sen. 13, 44:severitas,
id. ib. 18, 65:industrios, supplices, modicos esse,
Sall. J. 85, 1:domi modicus,
id. ib. 63, 2:modicum quoddam corpus (historiae),
a book of a tolerable size, Cic. Fam. 5, 12, 4:amant (mala) modicas rigationes,
gentle, moderate, Pall. 3, 25, 14.—In a disparaging sense, middling, ordinary, mean, scanty, small, etc.:1.genus dicendi subtile in probando, modicum in delectando,
Cic. Or. 21, 69:oculi,
middling-sized, Plin. 11, 37, 53, § 141:ea, valde et modica, et illustria sunt,
few in number, Cic. de Or. 2, 32, 137:Graecis hoc modicum est,
not frequent, id. Fin. 2, 19, 62:pecunia,
little, scanty, id. Par. 6, 2, 47:acervus,
Hor. Ep. 2, 2, 190:incrementa,
small, Just. 7, 1:tempus,
short, Quint. 1, 2, 12:rem pateris modicam,
a trifling affliction, Juv. 13, 143:modici amici,
humble, poor, id. 5, 108.—With gen.:Sabinus modicus originis,
Tac. A. 6, 39:virium,
Vell. 1, 12, 4:pecuniae,
Tac. A. 3, 72:voluptatum,
id. ib. 2, 73. —As subst.: mŏdĭcum, i, n. (sc. spatium), a little way:modicum progredi,
a little, App. M. 6, p. 180, 38: modico contentus. [p. 1155] Juv. 9, 9.—Also, in abl., modico adverbially:modico deinde regressa,
i. e. after a short time, App. M. 1, p. 112, 20:modico prius, quam Larissam accederem,
a short time before, id. ib. p. 105 med.:modico secus progredi,
to go a little farther, id. ib. p. 112, 10.—Hence, adv.: mŏdĭcē, with moderation, moderately; modestly; in a proper manner; also, in an ordinary manner, meanly, poorly (class.).Modice hoc faciam, Cic. Fam. 4, 4, 4:2.dolorem modice ferre,
quietly, calmly, id. Tusc. 1, 46, 111; id. Phil. 11, 3, 7:se recipere,
quietly, in good order, Liv. 28, 15: verecunde et modice, Enn. ap. Non. 342, 23 (Trag. v. 241 Vahl.):modice et modeste vitam vivere,
Plaut. Pers. 3, 1, 18:dicere,
Cic. Sull. 29, 80:modice et scienter uti re aliquā,
id. de Or. 1, 29, 132.—Slightly, not very, not much:minae Clodii modice me tangunt,
Cic. Att. 2, 19, 1:modice vinosus,
Liv. 41, 4:locuples,
id. 38, 14, 9:modice instratus torus,
slightly, meanly, scantily, Suet. Aug. 73. -
8 sordidus
I.Lit. (syn.: squalidus, obscenus): vestem squalam et sordidam, Enn. ap. Non. 504, 6 (Trag. v. 370 Vahl.):B.amictus,
Verg. A. 6, 301; cf.:sordidior toga,
Mart. 1, 104, 5:mappa,
Hor. Ep. 1, 5, 22; Mart. 7, 20, 8:lana,
Ov. A. A. 3, 222:fumus,
Hor. C. 4, 11, 11:at pol nitent, haud sordidae videntur ambae,
Plaut. Bacch. 5, 2, 6:servolicolae,
id. Poen. 1, 2, 55:nati,
Hor. C. 2, 18, 28; cf.:magnos duces Non indecoro pulvere sordidos,
id. ib. 2, 1, 22:puer sordidissimus dentibus,
Petr. 64, 6 et saep.—Esp.:sordido in loco sedere,
Val. Max. 9, 13, 2.— Transf., of mourners, clad in mourning, Cic. Mur. 40, 86.— Poet.:Auctumnus calcatis sordidus uvis,
Ov. M. 2, 29; id. F. 4, 897;Col. poët. 10, 44: terga suis,
sooty, dingy, Ov. M. 8, 648.—Prov.: saepe est etiam sub palliolo sordido sapientia, wisdom is often hid under a ragged cloak, Caecil. ap. Cic. Tusc. 3, 23, 56.—Transf., low, base, mean, as to birth, rank, or condition; poor, humble, small, paltry (syn.:II. A.illiberalis, infimus): causam commisisse homini egenti, sordido, sine honore, sme censu,
Cic. Fl. 22, 52; id. Att. 8, 4, 2; id. Leg. 3, 16, 35; Hor. C. 1, 28, 14.— Sup.:sordidissimus quisque,
Liv. 1, 47, 11:familiae sordidissima pars,
Petr. 132, 3; cf.:loco non humili solum sed etiam sordido ortus,
Liv. 22, 25, 18:a sordidis initiis ad summa crevere,
Just. 2, 6, 2:sordidum et obscurum Macedonum nomen,
id. 6, 9, 7:genus alicujus,
id. 22, 1, 1:panis,
Plaut. As. 1, 2, 16; Sen. Ep. 18, 5:villula,
Cic. Att. 12, 27, 1; cf.tecta,
Luc. 4, 396:sedes,
id. 5, 9:lar villae,
Mart. 12, 57, 2:rura (with humiles casae),
Verg. E. 2, 28:aratra,
Claud. IV. Cons. Hon. 414;hence also, otia, i. e. ruris,
Mart. 1, 56, 4 —In gen., Cic. Phil. 1, 8, 20:B.iste omnium turpissimus et sordidissimus,
id. Att. 9, 9, 3:multo homo sordidissimus,
id. Scaur. 2, § 23:homo furiosus ac sordidus,
id. Q. Fr. 1, 1, 6, § 19:nec minus laetabor, cum te semper sordidum, quam si paulisper sordidatum viderem,
id. Pis. 41, 99:illiberales et sordidi quaestus mercenariorum omnium, quorum operae, non quorum artes emuntur... Sordidi etiam putandi, qui mercantur a mercatoribus, quod statim vendant, etc.... Opifices omnes in sordidā arte versantur, etc.... mercatura autem, si tenuis est, sordida putanda est, etc.,
id. Off. 1, 42, 150:lucrum,
Quint. 1, 2, 16 sq.; cf.: sordidissima ratio et inquinatissima, Cic. Off. 2, 6, 21:qui (oratores) ne sordidiores quidem (artis) repudiarint (opp. praeclarissimas),
id. de Or. 3, 32, 128:virtus repulsae nescia sordidae,
Hor. C. 3, 2, 17:adulterium,
Liv. 1, 58:nomen,
Quint. 8, 3, 21:verba,
id. 8, 3, 17; 8, 3, 49; 2, 5, 10:multa,
id. 2, 12, 7:omnia, id 10, 1, 9: homines nullā re bonā dignos, cum quibus comparari sordidum, confligere autem miserum et periculosum sit,
Cic. Rep. 1, 5, 9; id. Off. 2, 14, 50; cf.:qui pecuniam praeferre amicitiae sordidum existiment,
id. Lael. 17, 63.—In partic., mean, niggardly, penurious, sordid (cf. parcus):1.ita sordidus, ut se Non umquam servo melius vestiret,
Hor. S. 1, 1, 96; 1, 1, 65; 1, 2, 10; 2, 3, 164; Quint. 5, 13, 26; Plin. Ep. 2, 6, 1 (opp. sumptuosus):perjurium,
Phaedr. 4, 19, 23:cupido,
Hor. C. 2, 16, 16; cf. Cic. Off. 1, 42, 150 supra.—Hence, adv.: sordĭdē.Lit., dirtily, foully:2. 3.per plateas tractus est sordidissime,
through the deepest mire, Lampr. Heliog. 33 med. —Trop.a.Vulgarly, unbecomingly, poorly:b.loquitur laute et minime sordide,
Plaut. Mil. 4, 2, 11:dicere,
Cic. de Or. 2, 83, 339:contionari,
id. Att. 15, 2, 2:declamare (opp. splendide atque ornate),
Suet. Rhet. 6; Gell. 15, 4, 3.—Meanly, stingily, penuriously, sordidly:nimis illum sordide Simonidi dixisse, se dimidium ejus ei, quod pactus esset, pro illo carmine daturum,
Cic. de Or. 2, 86, 352:facere aliquid (opp. largissime),
Suet. Dom. 9:gerere proconsulatum,
Plin. Ep. 3, 9, 2. -
9 abiectē
abiectē adv. with comp. [abiectus], dispiritedly, abjectly: casum et dolorem ferre; lowly, meanly: quo abiectius nati sunt, etc., Ta. -
10 dēmissē
-
11 inlīberāliter (ill-)
inlīberāliter (ill-) adv. [inliberalis], ignobly, ungenerously, meanly: factum a vobis, T.: aestimare, i. e. stingily. -
12 minūtē
minūtē adv. with comp. [minutus], pettily, in a paltry manner: grandia dicere: res minutius tractare.* * *minutius, minutissime ADVin small pieces; in miniature scale; meanly, petty; nicely, w/discrimination -
13 nēquiter
nēquiter adv. with comp. nēquius [nequam], worthlessly, wretchedly, badly, miserably, meanly: facere: cenare: (bellum) susceptum nequius, L.* * *badly; wickedly -
14 illiberaliter
stingily, meanly, ungenerously; in manner unworthy of free man -
15 inliberaliter
stingily, meanly, ungenerously; in manner unworthy of free man -
16 contemno
to think meanly of, despise, condemn, hate. -
17 abicio
ăbĭcĭo or abjĭc- (in the best MSS. abicio; cf.I.ăbĭci,
Ov. P. 2, 3, 37;ăbĭcit,
Juv. 15, 17), ĕre, jēci, jectum, 3, v. a. [ab-jacio], to cast away, to throw away, throw down.Lit.:II.in sepulcrum ejus abjecta gleba non est,
Varr. L. L. 5, § 23 Müll.:scutum,
Cic. Tusc. 2, 23:insigne regium de capite,
id. Sest. 27:socer ad pedes abjectus,
id. ib. 34; so,se ad pedes,
id. Phil. 2, 34, 86:se e muro in mare,
id. Tusc. 1, 34; so,corpus in mare,
id. Phil. 11, 2, 5:impelluntur, feriuntur, abiciuntur, cadunt,
id. Tusc. 2, 15, 36:se abjecit exanimatus,
he threw himself down as if lifeless, id. Sest. 37.— Absol.:si te uret sarcina, abicito,
throw it down, Hor. Ep. 1, 13, 7.—Also with in and abl., when the place from which a thing is thrown is designated:anulum in mari,
Cic. Fin. 5, 30, 92 Madv. N. cr.; so, ut se abiceret in herba, id. de Or. 1, 7, 28:statuas in propatulo domi,
Nep. Hann. 9, 3:cadaver in viā,
Suet. Ner. 48; cf.:ubi cadaver abjeceris,
Tac. A. 1, 22.Fig.A.In gen., to cast off, throw away, give up, etc.:B.ut primum tenebris abjectis inalbabat,
as soon as the day, having dispelled the darkness, was beginning to brighten, Enn. Ann. v. 219 Vahl.: nusquam ego vidi abjectas aedīs, nisi modo hasce, thrown away, i.e. sold too low, Plaut. Most. 3, 3, 3: psaltria aliquo abiciendast, must be got rid off ( il faut se defaire d'elle, Dacier), Ter. Ad. 4, 7, 26:vitam,
Cic. Att. 3, 19:salutem pro aliquo,
id. Planc. 33:memoriam beneficiorum,
id. Phil. 8, 11:versum,
to declaim it carelessly, id. de Or. 3, 26 (cf. with id. ib. 3, 59: ponendus est ille ambitus, non abiciendus, the period must be brought gradually to a close, not broken off abruptly).In partic.1.To throw off, cast aside care for, remembrance of, etc., to give up, abandon:2.abicimus ista,
we let that go, Cic. Att. 13, 3:fama ingenii mihi est abicienda,
I must renounce, id. ib. 9, 16: domum Sullanam desperabam jam... sed tamen non abjeci, but yet I have not abandoned it, i. e. its purchase, id. Fam. 9, 15:abjectis nugis,
nonsense apart, Hor. Ep. 2, 2, 141 (cf. amoto ludo, id. S. 1, 1, 27).To cast down to a lower grade, to degrade, humble, Cic. Leg. 1, 9: hic annus senatus auctoritatem abjecit, degraded or lowered the authority of the Senate, id. Att. 1, 18; so also id. Tusc. 5, 18; id. de Or. 3, 26, 104.—Hence, abjectae res, reduced circumstances (opp. florentes), Nep. Att. 8; Cic. Quint. 30; Tac. A. 4, 68.3.Abicere se, to throw one's self away, degrade one's self, v. Cic. Tusc. 2, 23: ut enim fit, etc.—Hence, abjectus, a, um, P. a., downcast, disheartened, désponding; low, mean, abject, worthless, unprincipled.A.Quo me miser conferam? An domum? matremne ut miseram lamentantem videam et abjectam? Gracch. ap. Cic. de Or. 3, 56, 214:B.plura scribere non possum, ita sum animo perculso et abjecto,
Cic. Att. 3, 2.—Nihil abjectum, nihil humile cogitare, Cic. Fin. 5, 20:1.contemptum atque abjectum,
id. Agr. 2, 34:verbis nec inops nec abjectus,
id. Brut. 62, 222 al. — Comp.:animus abjectior,
Cic. Lael. 16; Liv. 9, 6.— Sup.:animus abjectissimus,
Quint. 11, 1, 13 al. — Adv.: abjectē.Dispiritedly, despondingly:2.in dolore est providendum, ne quid abjecte, ne quid timide, ne quid ignave faciamus,
Cic. Tusc. 2, 23, 55; id. Phil. 3, 11, 28.—Low, meanly:quo sordidius et abjectius nati sunt,
Tac. Or. 8:incuriose et abjecte verbum positum,
improperly, Gell. 2, 6, 1. -
18 demitto
dē-mitto, mīsi, missum, 3, v. a., to send down; to drop; to let, sink, or bring down; to cause to hang or fall down; to lower, put down, let fall (freq. and class.).I.Lit.A.In gen.:b.picis e caelo demissum flumen,
Lucr. 6, 257; cf.:caelo imbrem,
Verg. G. 1, 23:caelo ancilia,
Liv. 5, 54 et saep.:barbam malis,
Lucr. 5, 673:latum clavum pectore,
Hor. S. 1, 6, 28; cf.:monilia pectoribus,
Verg. A. 7, 278:laenam ex humeris,
id. ib. 4, 263: Maia genitum demittit ab alto, Verg. A. 1, 297; cf.:ab aethere currum, Ov M. 7, 219: e muro sporta,
Sall. Hist. 2, 53:aliquem in sporta per murum,
Vulg. 2 Cor. 11, 33:taleam (sc. in terram),
to put into the ground, plant, Cato R. R. 45, 2;arbores altius,
Plin. 17, 11, 16, § 81:puteum alte in solido,
i. e. to sink deep, Verg. G. 2, 231:triginta pedes in terram turrium fundamenta,
Curt. 5, 1, 31:arbusta certo demittunt tempore florem,
Lucr. 5, 670:demisit nardini amphoram cellarius (i. e. deprompsit),
Plaut. Mil. 3, 2, 12:fasces,
Cic. Rep. 2, 31; cf. id. ib. 1, 40:cibos (sc. in alvum),
Quint. 10, 1, 19; cf. Ov. M. 8, 835.—Naut. t. t., to lower, demittere antennas, Sall. Hist. 4, 41 Dietsch.;Auct. B. Alex. 45, 2: cornua (i.e. antennas),
Ov. M. 11, 482; cf.:effugit hibernas demissa antenna procellas,
id. Tr. 3, 4, 9:arma, classem, socios Rheno,
Tac. A. 1, 45 fin.; cf.: farinam doliis secundā aquā Volturni fluminis, Frontin. Strat. 3, 14, 2;and pecora secundā aquā,
id. ib. 3, 14, 4:manum artifices demitti infra pectus vetant,
Quint. 11, 3, 112; cf.brachia,
id. 2, 13, 9:frontem (opp. attolli),
id. 11, 3, 78:supercilia (opp. allevari), ib. § 79: aures,
Hor. Od. 2, 13, 34; cf.auriculas,
id. S. 1, 9, 20:caput,
Ov. M. 10, 192:crinem,
id. ib. 6, 289:demisso capite,
Vulg. Job 32, 6 al.:aliquos per funem,
Verg. A. 2, 262; Hor. A. P. 461:vestem,
id. S. 1, 2, 95; cf.tunicam,
id. ib. 25:stolam,
id. ib. 99 et saep.; often in a violent manner, to cast down, to cast, throw, thrust, plunge, drive, etc.:equum in flumen,
Cic. Div. 1, 33, 73; cf.:equos a campo in cavam viam,
Liv. 23, 47:aliquem in carcerem,
Liv. 34, 44 fin.; cf. Sall. C. 55, 4:aliquem ad imos Manes,
Verg. A. 12, 884:hostem in ovilia,
Hor. Od. 4, 4, 10:gladium in jugulum,
Plaut. Merc. 3, 4, 28; cf.:ferrum in ilia,
Ov. M. 4, 119:sublicas in terram,
Caes. B. G. 3, 49, 4; cf.:huc stipites,
id. ib. 7, 73, 3 and 6:huc caementa,
Hor. Od. 3, 1, 35:nummum in loculos,
to put, id. Ep. 2, 1, 175:calculum atrum in urnam,
Ov. M. 15, 44:milia sex nummum in arcam nummariam,
Nov. Com. v. 108 Rib.: caput ad fornicem Fabii, to bow, stoop, Crassus ap. Cic. de Or. 2, 66, 267: tunicam ad talos, Varr. ap. Non. 286, 19; cf. Cic. Clu. 40, 111; Quint. 5, 13, 39 et saep.:quove velim magis fessas demittere naves,
Verg. A. 5, 29; cf.:navem secundo amni Scodam,
Liv. 44, 31.— Poet. with dat.:corpora Stygiae nocti tormentis,
Ov. M. 3, 695; cf.:aliquem neci,
Verg. A. 2, 85:aliquem Orco,
id. ib. 2, 398; Hor. Od. 1, 28, 11:aliquem umbris,
Sil. 11, 142:ferrum jugulo,
Ov. H. 14, 5:ferrum lacubus,
id. M. 12, 278:offa demittitur faucibus boum,
Plin. 27, 11, 76, § 101.—Se, or in the pass. form with middle signif., to let one's self down, stoop, descend:B.(venti vortex) ubi se in terras demisit,
Lucr. 6, 446:se inguinibus tenus in aquam calidam,
Cels. 1, 3:se ad aurem alicujus,
Cic. Verr. 2, 2, 30; cf.:cum se demittit ob assem,
Hor. Ep. 1, 16, 64:concava vallis erat, qua se demittere rivi Assuerant,
Ov. M. 8, 334 al.:nonullae (matres familias) de muris per manus demissae,
Caes. B. G. 7, 47, 6.— Prov.: demitti de caelo, or simply caelo, to be sent down from heaven, i. e. to be of celestial origin, Liv. 10, 8, 10; Quint. 1, 6, 16.—Esp., milit. t. t.1.To send, bring, or lead down soldiers into a lower place:2.in loca plana agmen demittunt,
Liv. 9, 27; cf.:agmen in vallem infimam,
id. 7, 34:equites Numidas in inferiorem campum,
id. 27, 18:agmen in Thessaliam,
id. 32, 13; 38, 2: exercitum in planitiem, Frontin. Strat. 1, 2, 7 al.; and without in:agmen,
Liv. 9, 2:levem armaturam,
id. 22, 28 al.:cum se major pars agminis in magnam convallem demisisset,
had descended, Caes. B. G. 5, 32 fin.;so with se,
id. ib. 6, 40, 6; 7, 28, 2; id. B. C. 1, 79, 4; Cic. Fam. 15, 4, 4 al.—Arma demittere, in making a military salute: armis demissis salutationem more militari faciunt, with grounded arms, Auct. B. Afr. 85, 6. —II.Trop., to cast down, let sink, etc.:A.demisere oculos omnes gemitumque dedere,
Ov. M. 15, 612; cf.:vultu demisso,
Vulg. Isa. 49, 23:demissis in terram oculis,
Liv. 9, 38, 13;also in sleep: cadit inscia clavo Dextera, demittitque oculos,
Val. Fl. 3, 41:vultum,
Val. Max. 8, 14, 5; Curt. 6, 32, 1:vultum animumque metu,
Ov. M. 7, 133; cf.vultus,
id. ib. 10, 367; Liv. 2, 58. hoc in pectus tuum demitte, impress this deeply on your mind, Sall. J. 102 fin.; cf.:eas voces in pectora animosque,
Liv. 34, 50; and:dolor hoc altius demissus, quo minus profiteri licet,
Just. 8, 5, 11: cum in eum casum me fortuna demisisset, ut, etc., had reduced, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 8, 2:dignitatem in discrimen,
Liv. 3, 35:vim dicendi ad unum auditorem (opp. supra modum sermonis attolli),
Quint. 1, 2, 31; to engage in, enter upon, embark in, meddle with:me penitus in causam,
Cic. Att. 7, 12, 3; cf.:me in res turbulentissimas,
id. Fam. 9, 1, 2: cogita ne te eo demittas, unde, etc., Cael. ap. Cic. Fam. 8, 16 fin.:se in comparationem,
Suet. Rhet. 6:se in adulationem,
to descend to, Tac. A. 15, 73:se usque ad servilem patientiam,
id. ib. 14, 26:se ad minora illa,
Quint. 1 prooem. § 5: re in secunda tollere animos et in mala demittere, to let it sink, i. e. to be disheartened, Lucil. ap. Non. 286, 7; cf.:si vicerint, efferunt se laetitia: victi debilitantur animosque demittunt,
Cic. Fin. 5, 15, 42; so,animos (with contrahere),
id. Tusc. 4, 6 fin.; and:animum (with contrahere),
id. Q. Fr. 1, 1, § 4:mentes,
Verg. A. 12, 609 (desperant, sicut e contra sperantes aliquid erigunt mentes, Serv.); and with abl.:ne se admodum animo demitterent,
Caes. B. G. 7, 29.—In geom., t. t., to let fall a line, Vitr. 3, 5, 5.—Hence, dēmissus, a, um, P. a., brought down, lowered.Lit.1.Of localities, sunken, low-lying, low (cf. dejectus, P. a., no. I.):2.campestribus ac demissis locis,
Caes. B. G. 7, 72, 3; cf.:loca demissa ac palustria,
id. B. C. 3, 49, 5.—Of other things, drooping, falling, hanging down:B.demissis umeris esse,
Ter. Eun. 2, 3, 22 Ruhnk.:tremulus, labiis demissis,
with flabby lips, id. ib. 2, 3, 44:demisso capite discedere,
Cic. Clu. 21, 58; cf.:tristes, capite demisso,
Caes. B. G. 1, 32:demisso vultu,
with downcast looks, Sall. C. 31, 7.— Poet. in Gr. constr.:Dido vultum demissa,
Verg. A. 1, 561.—Also deep:demissa vulnera,
Sen. Ep. 67 fin. —Trop.1.Downcast, dejected, dispirited, low (freq.):2.erigebat animum jam demissum,
Cic. Clu. 21, 58:esse fracto animo et demisso,
id. Fam. 1, 9, 16:(homines) animo demisso atque humili,
id. Font. 11; cf. id. Tusc. 2, 21:demisso animo fuit,
Sall. J. 98 al.:demissa voce loqui,
Verg. A. 3, 320.—In the comp.:nihilo demissiore animo causa ipse pro se dicta,
Liv. 4, 44.— Transf. to the person:quis P. Sullam nisi moerentem, demissum afflictumque vidit?
Cic. Sull. 26 fin.:videsne illum demissum?
id. Mur. 21, 45; Quint. 1, 3, 10 al.— Comp.:orator in ornamentis et verborum et sententiarum demissior,
Cic. Or. 24, 81.—Lowly, humble, unassuming, shy, retiring (opp. elatus, lofty, proud):3.ea omnia, quae proborum, demissorum, non acrium sunt, valde benevolentiam conciliant,
Cic. de Or. 2, 43, 182; cf.:multum demissus homo,
Hor. S. 1, 3, 57:sit apud vos modestiae locus, sit demissis hominibus perfugium, sit auxilium pudori,
Cic. Mur. 40, 87.—Rarely of external condition, humble, poor:4.qui demissi in obscuro vitam habent (opp. qui magno imperio praediti in excelso aetatem habent),
Sall. C. 51, 12.—Poet., and in Tacitus, of genealogical descent, descended, derived, sprung:1.ab alto Demissum genus Aenea,
Hor. S. 2, 5, 63; so Verg. G. 3, 35: id. A. 1, 288; Stat. Th. 2, 613; Tac. A. 12, 58.— Sup. does not occur. — Adv.: dēmisse.Lit., low:2.hic alte, demissius ille volabat,
Ov. Tr. 3, 4, 23.—Trop., humbly, modestly, abjectly, meanly:non est ausus elate et ample loqui, cum humiliter demisseque sentiret,
Cic. Tusc. 5, 9, 24:suppliciter demisseque respondere,
id. Fl. 10, 21:se tueri,
id. Att. 2, 18, 3.— Sup.: haec quam potest demississime atque subjectissime exponit, * Caes. B. C. 1, 84 fin. -
19 humile
hŭmĭlis, e, adj. [humus; like chamalos from chamai, on the ground, i. e.], low, lowly, small, slight (class.; esp. freq. in the trop. signif.).I.Lit.:II.arbores et vites et ea quae sunt humiliora neque se tollere a terra altius possunt,
Cic. Tusc. 5, 13, 37; cf.:turrim humilem parvamque fecerant,
Caes. B. C. 2, 8, 1 sq.:humilior munitio,
id. ib. 3, 63, 2:(naves) humiliores quam quibus in nostro mari uti consuevimus,
id. B. G. 5, 1, 2:humiles habitare casas,
Verg. E. 2, 29:domus,
Hor. C. 3, 1, 22:postes,
Ov. M. 8, 639:arcus,
id. ib. 3, 30:arae,
Val. Fl. 3, 426:virgas humilis mordere salicti,
Juv. 11, 67:Forentum,
low, situated in the plain, Hor. C. 3, 4, 16; so,Myconos,
Ov. M. 7, 463:Italia,
Verg. A. 3, 522:humillimo solo aqua diutissime immorata,
Just. 2, 1 med.:avi similis, quae circum litora, circum Piscosos scopulos humilis volat aequora juxta,
flies low, Verg. A. 4, 255; cf.:decisis humilis pennis,
Hor. Ep. 2, 2, 50:potest ex deformi humilique corpusculo exire formosus animus ac magnus,
small, diminutive, Sen. Ep. 66:brevi atque humili corpore homines,
Gell. 19, 13, 3; Curt. 7, 4:humiles Cleonae,
little, petty, Ov. M. 6, 417 (in Ptolem. polis ou megalê):Troja,
id. ib. 15, 424:ipse humili designat moenia fossa,
i. e. slight, shallow, Verg. A. 7, 157; so,fossa,
Tac. A. 1, 61; cf.radix,
Plin. Ep. 8, 20, 5.Trop.A.As respects rank, birth, fortune, worth, consideration, etc., low, base, mean, humble, obscure, poor, needy, insignificant (cf.:2.supplex, summissus, demissus, abjectus): ut si parentibus nati sint humilibus,
Cic. Lael. 17, 90:humiles nati (shortly after: trivio conceptus et educatus stercore),
Phaedr. 1, 27, 2: humiles et obscuri homines, Cic. Div. 1, 40, 88; id. Quint. 31, 95:humillimus homo de plebe,
Liv. 3, 19, 9; cf.:humilis in plebe et ideo ignobilis puerpera,
Plin. 7, 36, 36, § 121:ne latos fines parare studeant potentioresque humiliores possessionibus expellant,
Caes. B. G. 6, 22, 3:humiliores, opp. opulentiores,
Hirt. B. G. 8, 51 fin.:hos Suevi vectigales sibi fecerunt ac multo humiliores infirmioresque redegerunt,
Caes. B. G. 4, 3 fin.: homines humiles, opp. amplissimi viri, Balb. et Opp. ap. Cic. Att. 9, 8, A, 1:satis superque humilis est, qui, etc.,
Liv. 3, 53, 9:junge tuis humiles, ambitiose, manus,
of the servants, Ov. A. A. 2, 254:civitas ignobilis atque humilis,
Caes. B. G. 5, 28, 1:humilem sane relinquunt et minime generosum, ut ita dicam, ortum amicitiae,
Cic. Lael. 9, 29:Viridomarus, quem Caesar ex humili loco ad summam dignitatem perduxerat,
Caes. B. G. 7, 39, 1:qui cogitationes suas abjecerunt in rem tam humilem atque contemptam,
Cic. Lael. 9, 32; cf.:nihil abjectum, nihil humile cogitant,
id. Fin. 5, 20, 57:aut nulla aut humili aliqua arte praediti,
id. Arch. 5, 10:humiles et sordidae curae,
Plin. Ep. 1, 3, 3:rei pictor,
Plin. 35, 10, 37, § 120 (dub.;Jan. floridissimus): humilis atque obsoletus vestitus,
Nep. Ages. 8:agna,
poor, humble, Hor. C. 2, 17, 32:fortuna,
Juv. 6, 287:domus,
id. 11, 171.—Hence, subst.: hŭmĭle, is, n., that which is humble or base, a low station:ex humili potens,
Hor. C. 3, 30, 12:quales ex humili magna ad vestigia rerum extollit Fortuna,
Juv. 3, 39.—Prov.: Humiles laborant ubi potentes dissident,
Phaedr. 1, 30, 1.—Of low, mean language: iambus frequentissimus est in iis, quae demisso atque humili sermone dicuntur. Cic. Or. 58, 196:B.sermo,
Hor. A. P. 229; cf.:neque humilem et abjectam orationem nec nimis altam et exaggeratam probat,
Cic. Or. 57, 192:verbum,
id. Brut. 79, 274:humilia et vulgaria verba,
Quint. 10, 1, 9:translatio,
id. 8, 6, 5:si quis sublimia humilibus misceat,
id. 8, 3, 60:quae humilia circa res magnas, apta circa minores videntur,
id. 8, 3, 18:humile et quotidianum sermonis genus,
id. 11, 1, 6:of the author himself: Macer... humilis,
i. e. commonplace, id. 10, 1, 87:nil parvum aut humili modo, Nil mortale loquar,
Hor. C. 3, 25, 17.—Of mind or character, low, mean, base, abject:1.qui umquam apparitor tam humilis? tam abjectus?
Cic. Phil. 2, 32, 82:ut ille tum humilis, ut demissus erat!
id. Att. 2, 21, 3:humillimus assentator,
Vell. 2, 83, 1:neque nos simus tam humiles, ut quae laudamus inutilia credamus,
Quint. 11, 1, 13:privata deduci superbo Non humilis mulier triumpho,
Hor. C. 1, 37, 32:succumbere doloribus eosque humili animo imbecilloque ferre miserum est,
Cic. Fin. 1, 15, 49:animi,
Lucr. 6, 52:si prece et obsecratione humili ac supplici utemur,
Cic. Inv. 1, 16, 22; 1, 56 init.; cf.:fracto animo, atque humili aliquem supplicare,
id. Planc. 20, 50:humillimae preces, Suet. Vit. Luc.: pavor,
Verg. G. 1, 331; cf.metus,
Val. Fl. 3, 394.—Hence, adv.: hŭmĭlĭter, low, deeply.Lit. (so post-Aug. and very rare):2.in loco clivoso humilius rami arborum servandisunt, in plano altius,
Pall. 3, 13, 3:eadem facta claritate vel obscuritate facientium vel tolluntur altissime vel humillime deprimuntur,
very deeply, Plin. Ep. 6, 24, 1. —Trop. (acc. to II. B.), basely, meanly, abjectly, humbly (class.):non est ausus elate et ample loqui, cum humiliter demisseque sentiret,
Cic. Tusc. 5, 9, 24:aut servit humiliter, aut superbe dominatur,
Liv. 24, 25, 8:servire alicui,
id. 45, 32, 5:audacter territas, humiliter placas,
Auct. Her. 4, 20, 28:animose paupertatem ferre, humiliter infamiam,
Sen. Ep. 120 med. -
20 humilis
hŭmĭlis, e, adj. [humus; like chamalos from chamai, on the ground, i. e.], low, lowly, small, slight (class.; esp. freq. in the trop. signif.).I.Lit.:II.arbores et vites et ea quae sunt humiliora neque se tollere a terra altius possunt,
Cic. Tusc. 5, 13, 37; cf.:turrim humilem parvamque fecerant,
Caes. B. C. 2, 8, 1 sq.:humilior munitio,
id. ib. 3, 63, 2:(naves) humiliores quam quibus in nostro mari uti consuevimus,
id. B. G. 5, 1, 2:humiles habitare casas,
Verg. E. 2, 29:domus,
Hor. C. 3, 1, 22:postes,
Ov. M. 8, 639:arcus,
id. ib. 3, 30:arae,
Val. Fl. 3, 426:virgas humilis mordere salicti,
Juv. 11, 67:Forentum,
low, situated in the plain, Hor. C. 3, 4, 16; so,Myconos,
Ov. M. 7, 463:Italia,
Verg. A. 3, 522:humillimo solo aqua diutissime immorata,
Just. 2, 1 med.:avi similis, quae circum litora, circum Piscosos scopulos humilis volat aequora juxta,
flies low, Verg. A. 4, 255; cf.:decisis humilis pennis,
Hor. Ep. 2, 2, 50:potest ex deformi humilique corpusculo exire formosus animus ac magnus,
small, diminutive, Sen. Ep. 66:brevi atque humili corpore homines,
Gell. 19, 13, 3; Curt. 7, 4:humiles Cleonae,
little, petty, Ov. M. 6, 417 (in Ptolem. polis ou megalê):Troja,
id. ib. 15, 424:ipse humili designat moenia fossa,
i. e. slight, shallow, Verg. A. 7, 157; so,fossa,
Tac. A. 1, 61; cf.radix,
Plin. Ep. 8, 20, 5.Trop.A.As respects rank, birth, fortune, worth, consideration, etc., low, base, mean, humble, obscure, poor, needy, insignificant (cf.:2.supplex, summissus, demissus, abjectus): ut si parentibus nati sint humilibus,
Cic. Lael. 17, 90:humiles nati (shortly after: trivio conceptus et educatus stercore),
Phaedr. 1, 27, 2: humiles et obscuri homines, Cic. Div. 1, 40, 88; id. Quint. 31, 95:humillimus homo de plebe,
Liv. 3, 19, 9; cf.:humilis in plebe et ideo ignobilis puerpera,
Plin. 7, 36, 36, § 121:ne latos fines parare studeant potentioresque humiliores possessionibus expellant,
Caes. B. G. 6, 22, 3:humiliores, opp. opulentiores,
Hirt. B. G. 8, 51 fin.:hos Suevi vectigales sibi fecerunt ac multo humiliores infirmioresque redegerunt,
Caes. B. G. 4, 3 fin.: homines humiles, opp. amplissimi viri, Balb. et Opp. ap. Cic. Att. 9, 8, A, 1:satis superque humilis est, qui, etc.,
Liv. 3, 53, 9:junge tuis humiles, ambitiose, manus,
of the servants, Ov. A. A. 2, 254:civitas ignobilis atque humilis,
Caes. B. G. 5, 28, 1:humilem sane relinquunt et minime generosum, ut ita dicam, ortum amicitiae,
Cic. Lael. 9, 29:Viridomarus, quem Caesar ex humili loco ad summam dignitatem perduxerat,
Caes. B. G. 7, 39, 1:qui cogitationes suas abjecerunt in rem tam humilem atque contemptam,
Cic. Lael. 9, 32; cf.:nihil abjectum, nihil humile cogitant,
id. Fin. 5, 20, 57:aut nulla aut humili aliqua arte praediti,
id. Arch. 5, 10:humiles et sordidae curae,
Plin. Ep. 1, 3, 3:rei pictor,
Plin. 35, 10, 37, § 120 (dub.;Jan. floridissimus): humilis atque obsoletus vestitus,
Nep. Ages. 8:agna,
poor, humble, Hor. C. 2, 17, 32:fortuna,
Juv. 6, 287:domus,
id. 11, 171.—Hence, subst.: hŭmĭle, is, n., that which is humble or base, a low station:ex humili potens,
Hor. C. 3, 30, 12:quales ex humili magna ad vestigia rerum extollit Fortuna,
Juv. 3, 39.—Prov.: Humiles laborant ubi potentes dissident,
Phaedr. 1, 30, 1.—Of low, mean language: iambus frequentissimus est in iis, quae demisso atque humili sermone dicuntur. Cic. Or. 58, 196:B.sermo,
Hor. A. P. 229; cf.:neque humilem et abjectam orationem nec nimis altam et exaggeratam probat,
Cic. Or. 57, 192:verbum,
id. Brut. 79, 274:humilia et vulgaria verba,
Quint. 10, 1, 9:translatio,
id. 8, 6, 5:si quis sublimia humilibus misceat,
id. 8, 3, 60:quae humilia circa res magnas, apta circa minores videntur,
id. 8, 3, 18:humile et quotidianum sermonis genus,
id. 11, 1, 6:of the author himself: Macer... humilis,
i. e. commonplace, id. 10, 1, 87:nil parvum aut humili modo, Nil mortale loquar,
Hor. C. 3, 25, 17.—Of mind or character, low, mean, base, abject:1.qui umquam apparitor tam humilis? tam abjectus?
Cic. Phil. 2, 32, 82:ut ille tum humilis, ut demissus erat!
id. Att. 2, 21, 3:humillimus assentator,
Vell. 2, 83, 1:neque nos simus tam humiles, ut quae laudamus inutilia credamus,
Quint. 11, 1, 13:privata deduci superbo Non humilis mulier triumpho,
Hor. C. 1, 37, 32:succumbere doloribus eosque humili animo imbecilloque ferre miserum est,
Cic. Fin. 1, 15, 49:animi,
Lucr. 6, 52:si prece et obsecratione humili ac supplici utemur,
Cic. Inv. 1, 16, 22; 1, 56 init.; cf.:fracto animo, atque humili aliquem supplicare,
id. Planc. 20, 50:humillimae preces, Suet. Vit. Luc.: pavor,
Verg. G. 1, 331; cf.metus,
Val. Fl. 3, 394.—Hence, adv.: hŭmĭlĭter, low, deeply.Lit. (so post-Aug. and very rare):2.in loco clivoso humilius rami arborum servandisunt, in plano altius,
Pall. 3, 13, 3:eadem facta claritate vel obscuritate facientium vel tolluntur altissime vel humillime deprimuntur,
very deeply, Plin. Ep. 6, 24, 1. —Trop. (acc. to II. B.), basely, meanly, abjectly, humbly (class.):non est ausus elate et ample loqui, cum humiliter demisseque sentiret,
Cic. Tusc. 5, 9, 24:aut servit humiliter, aut superbe dominatur,
Liv. 24, 25, 8:servire alicui,
id. 45, 32, 5:audacter territas, humiliter placas,
Auct. Her. 4, 20, 28:animose paupertatem ferre, humiliter infamiam,
Sen. Ep. 120 med.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Meanly — Mean ly, adv. [From {Mean} low.] In a mean manner; unworthily; basely; poorly; ungenerously. [1913 Webster] While the heaven born child All meanly wrapt in the rude manger lies. Milton. [1913 Webster] Would you meanly thus rely On power you know… … The Collaborative International Dictionary of English
Meanly — Mean ly, adv. [{Mean} middle.] Moderately. [Obs.] [1913 Webster] A man meanly learned himself, but not meanly affectioned to set forward learning in others. Ascham. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
meanly — (adv.) 1580s, indifferently; 1590s, basely; c.1600, illiberally; from MEAN (Cf. mean) (adj.1) + LY (Cf. ly) (2) … Etymology dictionary
meanly — adverb 1. in a nasty ill tempered manner Don t expect me to help you, he added nastily • Syn: ↑nastily • Derived from adjective: ↑mean, ↑nasty (for: ↑nastily) 2. in a despica … Useful english dictionary
meanly — adverb /ˈmiːnli/ a) Humbly, of or from low social status; basely. Iphicrates and Marius were meanly born. b) Poorly or inadequately. He meanly refused to ever make a charitable donation … Wiktionary
meanly — Ⅰ. mean [1] ► VERB (past and past part. meant) 1) intend to express or refer to. 2) (of a word) have as its explanation in the same language or its equivalent in another language. 3) intend to occur or be the case. 4) have as a consequence. 5) … English terms dictionary
meanly — I. adverb Date: 14th century obsolete fairly well ; moderately II. adverb Date: 15th century in a mean manner: as a. in a lowly manner ; humbly b. in an inferior manner ; badly … New Collegiate Dictionary
meanly — meanly1 /meen lee/, adv. 1. in a poor, lowly, or humble manner. 2. in a base, contemptible, selfish, or shabby manner. 3. in a stingy or miserly manner. [1350 1400; ME meneli. See MEAN2, LY] meanly2 /meen lee/, adv. Obs. moderately. [1350 1400; … Universalium
meanly — Synonyms and related words: abjectly, abominably, arrantly, atrociously, balefully, basely, closefistedly, commonly, contemptibly, despicably, execrably, flagrantly, foully, grossly, harmfully, hatefully, heinously, illiberally, in spite,… … Moby Thesaurus
meanly — (Roget s IV) modif. Syn. niggardly, meagerly, miserly; see selfishly … English dictionary for students
meanly — mɪËnlɪ adv. stingily, sparingly; spitefully; in a poor or lowly manner … English contemporary dictionary