Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

aureolus

  • 1 aureolus

    aurĕŏlus, a, um, adj. dim. [aureus].
    I.
    Lit.
    A.
    Of gold, golden:

    anellus,

    Plaut. Ep. 5, 1, 34:

    ensiculus,

    id. Rud. 4, 4, 112:

    corona,

    Vulg. Exod. 25, 25; 30, 3; 37, 27:

    malum,

    Cat. 2, 12.—Hence, subst.: au-rĕŏlus, i, m. (sc. nummus), a gold coin, Mart. 5, 19; 12, 36.—
    B.
    Covered or ornamented with gold, gilded: cinctus, Lucil. ap. Non. p. 553, 2: laquearia, Prud. peri steph. 9, 196.—
    C.
    Gold-colored:

    collum,

    Varr. R. R. 3, 9, 4; cf.

    color,

    Col. 9, 3, 2.—
    II.
    Trop., golden, splendid, brilliant, beautiful:

    aureoli pedes,

    Cat. 61, 163:

    non magnus, verum aureolus et ad verbum ediscendus libellus,

    Cic. Ac. 2, 44, 135:

    oratiuncula,

    id. N. D. 3, 17, 43.

    Lewis & Short latin dictionary > aureolus

  • 2 aureolus

        aureolus adj. dim.    [aureus], golden: mālum, Ct.—Refulgent, splendid: libellus: pedes, Ct.
    * * *
    I
    aureola, aureolum ADJ
    golden, made of gold, gold colored; beautiful, brilliant, excellent, splendid
    II
    gold coin, gold piece

    Latin-English dictionary > aureolus

  • 3 anellus

    ānellus (not ann-), i, m. dim. [anulus], a little ring:

    aureolus,

    Plaut. Ep. 5, 1, 34; * Lucr. 6, 911: cum tribus anellis, * Hor. S. 2, 7, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > anellus

  • 4 aureus

    aurĕus, a, um, adj. [id.].
    I.
    Lit.
    A.
    Of gold, golden (syn.:

    aureolus, auratus, aurifer): patera,

    Plaut. Am. 1, 1, 104 and 263:

    vasa,

    Vulg. Exod. 12, 35; ib. 2 Tim. 2, 20:

    torulus,

    Plaut. Am. prol. 144:

    imber,

    Ter. Eun. 3, 5, 37:

    funis,

    Lucr. 2, 1154: torques. Vulg. Gen. 41, 42:

    simulacra,

    Lucr. 2, 24:

    mala Hesperidum,

    id. 5, 33:

    aurea mala,

    Varr. R. R. 2, 1, 6:

    pelles,

    id. ib.:

    corona (a gift for distinction in war),

    Liv. 7, 37, 1; Inscr. Orell. 363; 3453; 3475:

    corona,

    Vulg. Exod. 25, 11:

    candelabra,

    ib. Apoc. 1, 12: nummus, and absol.: aurĕus, i, m., the standard gold coin of Rome, a gold piece (first struck in the second Punic war), of the value of 25 denarii or 100 sestertii (weighing about 120 grains, and being about equal to £1, 1 s. 1 d. or $5.10), Cic. Phil. 12, 8: si (tibi) contigit aureus unus. Juv. 7, 122;

    fully, aureus nummus,

    Plin. 33, 3, 13, § 47; Suet. Calig. 42; id. Claud. 21; id. Vit. 16; id. Oth. 4; id. Dom. 7 al.—Of the Hebrew shekels (eccl. Lat.), Vulg. 4 Reg. 5, 5; ib. 2 Par. 9, 15; 9, 16.— Poet.:

    vis aurea tinxit Flumen,

    i. e. the power of changing every thing to gold, Ov. M. 11, 142.—
    B.
    Furnished with gold, wrought, interwoven, or ornamented with gold, gilded:

    victimam auream polcram immolabat,

    i. e. with gilded horns, Naev. 1, 12 (cf. Hom. Od. 3, 426):

    sella,

    Cic. Phil. 2, 34, and Prop. 5, 10, 28:

    cingula,

    Verg. A. 1, 492:

    Capitolia,

    id. ib. 8, 347. templa, Prop. 5, 1, 5:

    cuspis,

    Ov. M. 7, 673:

    Pactolus,

    whose waters flowed with gold, id. ib. 11, 87; cf: Lucr 5, 911 sq.—
    C.
    Of the color of gold, glittering like gold, golden:

    liquidi color aureus ignis,

    Lucr. 6, 205:

    Barba erat incipiens, barbae color aureus,

    Ov. M. 12, 395; Plin. 37, 5, 20, § 76; Gell. 2, 26, 5; Pall. Mart. 13, 4:

    lumina solis,

    Lucr. 5, 461; so,

    aurea Phoebe,

    Verg. G. 1, 431; Ov. M. 2, 723:

    luna,

    id. ib. 10, 448; Hor. Epod 17, 41:

    aureus sol,

    Verg. G 1, 232; 4, 51; so Ov. M. 7, 663: sidera, Verg A. 2, 488;

    11, 832: caesaries,

    golden locks, id. ib. 8, 659:

    coma,

    Cat. 61, 95, and Ov. M. 12, 395:

    aurea mala,

    Verg. E. 3, 71, and 8, 52: Aurea pavonum ridenti imbuta lepore Saecla, the golden species of peacock, full of laughing beauty, Lucr 2, 502.—
    II.
    Trop., of physical and mental excellences or attractions, golden, beautiful, splendid:

    aurea Venus,

    Verg. A. 10, 16; Ov M. 10, 277;

    15, 761: Amor,

    id. Am. 2, 18, 36:

    Copia,

    Hor. Ep. 1, 12, 28:

    Aurea Phoebi porticus,

    Prop. 3, 29, 1:

    litus,

    Mart. 11, 80:

    aether,

    Ov. M. 13, 587:

    medicamentum,

    Col. 6, 14, 5 al.:

    dicta, vita,

    Lucr. 3, 12 and 13:

    mores,

    Hor. C 4, 2, 23:

    Qui nunc te fruitur credulus aureā,

    id. ib. 1, 5, 9:

    tua mater Me movet atque iras aurea vincit anus,

    Tib. 1, 6, 58:

    mediocritas,

    the golden mean, Hor. C. 2, 10, 5:

    aetas,

    the golden age, Ov. M. 1, 89:

    tempus,

    Hor. Epod. 16, 64.—Hence, Virgo = Astraea, Albin. 2, 23.

    Lewis & Short latin dictionary > aureus

  • 5 perurgeo

    pĕr-urgĕo, ursi, 2, v. a.
    I.
    To press upon greatly, to oppress, distress: cum Aureolus perurgeret Illyrium, Treb. Gall. 5; Amm. 29, 1, 18:

    eum,

    Vulg. 1 Macc. 9, 7.—
    II.
    In gen., to press or urge greatly:

    aliquem ad capessendam rem publicam,

    Suet. Tib. 25:

    festinationem, Treb. Trig. Tyr. 33, 8: sacra,

    to take great pains with, to apply one's self earnestly to, Auct. Aetn. 226.

    Lewis & Short latin dictionary > perurgeo

См. также в других словарях:

  • Aureolus — Aureolus[1] († 268 in Mailand) war Befehlshaber des Reitheeres des römischen Kaisers Gallienus. Aureolus war Daker niederer Herkunft. 260 besiegte er bei Mursa am Unterlauf der Drau den Usurpator Ingenuus, der sich in Pannonien hatte zum… …   Deutsch Wikipedia

  • Aureolus — Auréolus Auréolus Usurpateur romain …   Wikipédia en Français

  • Auréolus — Usurpateur romain Règne 268 (qqs mois) / Milan Empereur Ga …   Wikipédia en Français

  • Aureŏlus [1] — Aureŏlus (röm. Münz.), so v.w. Aureus …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Aureŏlus [2] — Aureŏlus, 1) Marcus Acilius A., erst Schäfer, dann Soldat, endlich Feldherr des Kaisers Gallienus u. dessen Mitregent 260 od. 261 n.Chr. (s. Rom [Gesch.]); nachdem er sich aber mit ihm entzweit hatte, wurde er 268 bei Mailand geschlagen u. dort… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Aureŏlus — Aureŏlus, Gajus, röm. Gegenkaiser, einer der sogen. Dreißig Tyrannen, wurde 268 von Gallienus an der Adda bei Pons Aureoli (Pontirolo) besiegt, dann von seinem Nachfolger Claudius genötigt, sich zu ergeben, und getötet …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • AUREOLUS — Illyrici Tyrannus, ad Mediolanum victus, caesusque, a Claudio Dalmata, sub Gallieno Imperatore circa A. C. 370. Eutrop. l. 9 …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Aureolus — For the Frankish ruler of Aragon, see Aureolus of Aragon. Infobox Roman emperor name =Aureolus full name = title =Usurper of the Roman Empire caption = reign =268 (against Gallienus) predecessor = successor = spouse 1 = spouse 2 = issue = dynasty …   Wikipedia

  • Aureolus of Aragon — Aureolus (died 809) is traditionally thought to have been the chief of the Franks in the region of Aragón.Between 798 and 802 the Franks established several positions in the zone: Bahlul Ibn Marzuq revolted in Zaragoza against the central… …   Wikipedia

  • Aureolus d'Aragon — Aureolus, mort en 809, est considéré comme le premier comte d Aragon, de 802 à sa mort, mis en place par les Francs ayant profité des dissensions entre les occupants maures pour s installer à Jaca. À sa mort, le titre de comte d Aragon revient à… …   Wikipédia en Français

  • AUREOLUS Pons — apud quem, teste Trebelliô, Aureolus Tyrannus a Claudio Imperatore interfectus fuit A. C. 270. Bapt. Egnatius ait, eum in agro Mediolanensi extare, vulgoque Pontirolo, aliis Pontirvolo, vocari. Pagus Ducatus Mediolanensis in Addua Glarea,… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»