alicui+rei+c

scrībo, psi, ptum, 3 ( perf. sync. scripsti, Plaut. As. 4, 1, 57: scripstis, Enn. ap. Non. 153, 28, or Trag. v. 239 Vahl.; inf. scripse, Aus. Sept. Sap. Lud. 1; cf. 2. dico init.), v. a. [root skrabh-, to dig; whence, Gr. graphô; Lat. scrobis, scrofa; cf. Germ. schreiben], prop., to scratch, grave, engrave with a sharp point; hence,

In gen.

Lit., to write, draw, or otherwise make lines, letters, figures, etc. (cf. scalpo):

in libro cum scribuntur calamo litterae,

Plaut. Ps. 1, 5, 131; cf. id. Bacch. 4, 4, 76 sq.:

litteras, tabellas,

id. Ps. 1, 1, 28:

(littera M) etiamsi scribitur, tamen parum exprimitur,

Quint. 9, 4, 40; cf. id. 1, 7, 28:

nostri praeceptores cervum servumque u et o litteris scripserunt,

id. 1, 7, 26; cf. id. 1, 7, 4; 1, 7, 20; 1, 7, 30; 12, 10, 28;

12, 10, 30: terra in augurum libris scripta cum r uno,

Varr. L. L. 5, § 21 Müll.:

hic carmen mediā scribe columnā,

Prop. 4 (5), 7, 83; cf.:

scribitur vestris Cynthia corticibus,

id. 1, 18, 22; Ov. M. 9, 527; Luc. 2, 343:

in aquā,

Cat. 68, 4; cf.

also: fac lapis his scriptus stet super ossa notis: hic jacet, etc.,

Tib. 1, 3, 54 (but the better reading is inscriptis):

scribere decore,

to write a good hand, Amm. 30, 9, 4:

erat scriptum ipsius manu,

Cic. Cat. 3, 5, 10:

suā manu scripsit,

Liv. 37, 10.—Of drawing, etc.:

si quis fugitivo stigmata scripserit,

has branded a runaway, Quint. 7, 4, 14; cf.: charaxat ambas ungulis scribentibus genas, Prud. steph. 10, 557:

totius vobis Frontem tabernae scipionibus scribam,

Cat. 37, 10:

(Diodotus Stoicus) geometriae munus tuebatur, verbis praecipiens discentibus, unde, quo quamque lineam scriberent,

Cic. Tusc. 5, 39, 113:

ut formam (porticus) secundum rationem loci scribas,

draw, design, Plin. Ep. 9, 39, 5; Stat. S. 1, 3, 9:

quae Attalicis variata per artem Aulaeis scribuntur acu,

i. e. are embroidered, Sil. 14, 660:

scripto radiat Germanicus auro, i. e. sculpto,

Juv. 6, 205; cf. Mart. 11, 5, 3.—

Trop.: memor essem? etiam nunc mihi Scripta illa dicta sunt in animo Chrysidis De Glycerio, graven, imprinted (syn.:

inscripta, insculpta),

Ter. And. 1, 5, 48:

arva sanguineo scribit rutilantia gyro,

Stat. Th. 11, 514.—

In partic., with the accessory idea of intellectual action, of written composition of every kind, to write, write down, compose, describe, depict; to draw up, communicate, announce in writing (syn.: compono, perscribo).

With acc.:

quoniam de re publicā multa quaesierint et scripserint,

Cic. Rep. 1, 7, 12:

Cn. Aufidius praetorius (caecus) Graecam scribebat historiam,

id. Tusc. 5, 38, 112; so,

historiam,

id. de Or. 2, 12, 51; id. Brut. 75, 262:

bellum,

Liv. 21, 1:

res gestas,

Hor. A. P. 74; id. Ep. 1, 3, 7 al.:

librum de rebus rusticis,

Cic. Sen. 15, 54:

scripsi etiam versibus tres libros de temporibus meis,

id. Fam. 1, 9, 23:

in Catone Majore, qui est scriptus ad te de senectute,

id. Lael. 1, 4:

carmen in aliquem,

id. de Or. 2, 86, 352:

Furius defensionem causae suae scripsit,

id. Verr. 2, 5, 43, § 112; cf. Quint. 2, 15, 29:

libellos,

Ov. Tr. 5, 12, 61; id. P. 4, 13, 19:

notas,

id. ib. 3, 2, 90:

Diphilus Hanc (fabulam) Graece scripsit,

Plaut. Cas. prol. 33; Ter. Heaut. prol. 43; id. Hec. prol. 6 (cf. also infra, d):

versus,

Lucr. 1, 24; Hor. S. 1, 9, 23; 1, 10, 60:

carmina,

id. ib. 2, 5, 74; id. Ep. 1, 19, 3:

poëmata,

id. ib. 2, 2, 66 et saep.; cf.: scripsere alii rem Versibus, Enn. ap. Cic. Brut. 19, 76 (Ann. v. 221 Vahl.):

formam et situm agri alicui,

to describe, Hor. Ep. 1, 16, 4 et saep.—Of written communications, letters, etc.:

epistulis tuis perdiligenter scriptis,

Cic. Att. 1, 11, 1; cf. Planc. ap. Cic. Fam. 10, 4, 1:

haec scripsi properans,

Cic. Att. 2, 19, 5:

litteras, quas ad Pompeium scripsi, tibi misi,

id. ib. 3, 9, 3:

litterae extemplo Romam scriptae,

Liv. 41, 16:

plura ad te scribam, si, etc.,

Cic. Att. 11, 10, 3:

scriberem ad te de hoc plura, si Romae esses,

id. ib. 6, 4, 11:

haec ad te scripsi verbosius,

id. Fam. 7, 3, 5:

scriptā jam epistulā superiore,

id. ib. 1, 9, 26:

non quo haberem, quod tibi scriberem,

id. Att. 4, 4, a:

epistulam,

Plin. Ep. 7, 9, 8 et saep.:

scribere salutem,

to send a greeting, Plaut. Bacch. 4, 9, 77; cf.:

laudes atque gratias populo Romano,

Gell. 3, 8, 5.—With a personal object:

nullos habeo scriptos (homines), memini tamen,

written down, Plaut. Mil. 1, 1, 48:

per eum Marium, quem scripsissem,

Cic. Att. 12, 49, 1: quis Martem digne scripserit aut...Merionem aut...Tydiden? who could depict, represent, etc., Hor. C. 1, 6, 14; id. S. 2, 1, 16; cf. in the pass.:

scriberis Vario fortis et hostium Victor,

id. C. 1, 6, 1.—With two acc.: cum auctor pugnae se A. Cornelium Cossum consulem scripserit, subscribed himself, declared himself in the inscription to be, Liv. 4, 20, 11.—

With object-clause:

in foribus scribat occupatum esse se,

Plaut. As. 4, 1, 15:

ut Africanum avum meum scribit Cato solitum esse dicere,

Cic. Rep. 1, 17, 27; id. Att. 1, 8, 1; cf.:

Romae quod scribis sileri, ita putabam,

id. ib. 2, 13, 2:

quod ad te scripseram me in Epiro futurum,

id. ib. 3, 13, 1:

Graeceius ad me scripsit, C. Cassium sibi scripsisse, homines comparari, qui, etc.,

id. ib. 15, 8, 2:

Cicero quodam loco scribit, id esse optimum, etc.,

Quint. 11, 1, 92:

post paulo scribit, sibi millia quinque Esse domi chlamydum,

Hor. Ep. 1, 6, 43 et saep.—In pass., with nom. or acc.:

eadem haec avis scribitur conchis se solere complere, etc.,

Cic. N. D. 2, 49, 125: scribitur nobis, magnam veteranorum multitudinem Romam convenisse jam, etc., Brut. et Cass. ap. Cic. Fam. 11, 2, 1:

scriptum est item, quaesivisse (Socratem), quid esset,

Cic. Div. 1, 54, 123.—

With rel.-clause:

nec scribis, quam ad diem te exspectemus,

Cic. Att. 3, 7, 1:

scribe aliquando ad nos, quid agas,

id. Fam. 7, 12, 2:

ad me Valerius scripsit... quem ad modum ducta esses, etc.,

id. ib. 14, 2, 2.—

Absol.:

quo (Platone) nemo in scribendo praestantior fuit,

Cic. Rep. 2, 11, 21; cf. id. ib. 3, 8, 13:

Demophilus scripsit, Marcus vortit barbare,

Plaut. As. prol. 11; id. Trin. prol. 19:

poëta quom primum ad scribendum animum appulit,

Ter. And. prol. 1; id. Heaut. prol. 7:

sumite materiem vestris, qui scribitis, aequam Viribus,

Hor. A. P. 38:

sic raro scribis, ut toto non quater anno Membranam poscas,

id. S. 2, 3, 1 et saep.:

Samiae, ut ibi (i. e. in oratione) scribit Laelius, capedines,

Cic. Rep. 6, 2, 11; cf. id. ib. 1, 16, 25:

ut, quemadmodum scribit ille, cottidiano, etc.,

id. ib. 6, 2, 8:

denique non video de tot scribentibus unum,

Ov. Tr. 2, 495.—So freq. of written communications, letters; usually with ad aliquem (less freq. alicui) or de aliquā re:

tv si, ut scribis, Kal. Jun. Romā profectus es, etc.,

Cic. Att. 3, 9, 3:

ego te, ut scribis, cito videbo,

id. ib. 3, 27:

nihil habeo, quod ad te scribam, scribo tamen, non ut te delectem, etc.,

id. ib. 14, 12, 3:

senatusconsultum si erit factum, scribes ad me,

id. ib. 5, 4, 2; cf.:

scripsi etiam ad Camillum, ad Lamiam,

id. ib. 5, 8, 3:

in quā (epistulā) de agro Campano scribis,

id. ib. 2, 16, 11:

ut nuper me scis scripsisse ad te de Varronis erga me officio, etc.,

id. ib. 2, 25, 1; cf.:

Hermae tui Pentelici, de quibus ad me scripsisti,

id. ib. 1, 8, 2; 1, 9, 2 et saep.— With ut, ne, etc.:

velim domum ad te scribas, ut mihi tui libri pateant,

Cic. Att. 4, 14, 1:

ad me scriberet, ut in Italiam quam primum venirem,

id. ib. 11, 7, 2; 5, 11, 6.— With dat.:

consules Fulvio, ut ex Falisco, Postumio, ut ex Vaticano exercitum ad Clusium admoveant, scribunt,

Liv. 10, 27; 42, 27; Tac. A. 1, 29.—With ne:

Scipioni scribendum, ne bellum remitteret,

Liv. 30, 23.—With simple subj.:

scribit Labieno, si rei publicae commodo facere posset, cum legione ad fines Nerviorum veniat,

Caes. B. G. 5, 46 fin. —In Tac. also, with inf.:

scribitur tetrarchis ac regibus, jussis Corbulonis obsequi,

Tac. A. 15, 25 fin. —In eccl. Lat. as a formula of quotation from the Scriptures:

scriptum est,

i. e. it is said in Holy Writ, Vulg. Matt. 4, 4; id. Luc. 19, 46; id. Rom. 11, 8 et saep.—

Publicists', milit., jurid., and business t. t., of written plans, drafts, and other writings of various import.

Publicists' t. t., to draw up, draught a law, decree, treaty, etc.:

quod proditum memoria est, X. viros, qui leges scripserint, etc.,

Cic. Rep. 2, 31, 54; so,

leges,

id. ib. 2, 36, 61; 2, 10, 18; id. Rosc. Am. 25, 70; id. de Or. 1, 19, 86; id. Inv. 1, 38, 68 al.; cf.

in a transf. signif.: cui non apparet, inopiam et miseriam civitatis istam legem scripsisse, etc.,

Liv. 34, 6 fin.; and:

testamentum, quod pietas, fides, pudor scripsit,

Plin. Ep. 8, 18, 7:

haec senatusconsulta non ignoro ab amicissimis ejus, cujus de honore agitur, scribi solere,

Cic. Fam. 15, 6, 2.—So very freq.: senatusconsulto scribendo, or simply scribendo adesse, or also, ad scribendum esse, to witness the drawing up of a decree of the Senate; to subscribe it: erat nobis dictum, te existimare, alicui senatusconsulto, quod contra dignitatem tuam fieret, scribendo Lamiam [p. 1648] affuisse, qui omnino consulibus illis numquam fuit ad scribendum, Cic. Fam. 12, 29, 2 Orell. N. cr.; cf.: senatusconsulta scribuntur apud familiarem meum (i. e. Caesarem). Et quidem cum in mentem venit (Caesari), ponor ad scribendum (i. e. he adds my signature to it), id. ib. 9, 15, 4:

quod me esse ad scribendum vides,

id. Att. 1, 19, 9; id. Fam. 9, 15, 3: S. C. auctoritas. Pridie Kal. Octob. in aede Apollinis scrib. affuerunt L. Domitius, etc., an official formula ap. Cic. Fam. 8, 8, 5 sq. (v. assum):

Boeotorum gentem numquam ad scribendum amicitiae foedus adduci potuisse,

to make, enter into, conclude, Liv. 42, 12.—

Milit. t. t.: scribere milites (legiones, supplementum, etc.), to enlist, enroll, levy:

milites,

Sall. J. 43, 3:

legiones,

id. C. 32, 1:

exercitui supplementum,

id. J. 39, 2:

supplementum legionibus,

Cic. Fam. 3, 3, 1; Liv. 8, 8:

exercitum,

id. 4, 43; 9, 8; 9, 19:

equites,

id. 10, 25; 21, 40; 35, 20:

socios navales,

id. 37, 2; so, too: sex milia colonorum Albam in Aequos, to enroll for the purpose of sending, to send, id. 10, 1:

socios scribere in urbem,

id. 4, 11, 4.—

Poet., transf.:

scribe tui gregis hunc,

enroll him among your retinue, Hor. Ep. 1, 9, 13.—

Jurid. and business t. t.: dicam scribere (alicui), like dikên graphein tini, to bring an action in writing against any one (v. dica); of a lawyer, to draw up legal instruments (complaints or charges, contracts, wills, etc.):

Servius hanc urbanam militiam respondendi, scribendi, cavendi secutus est,

Cic. Mur. 9, 19; id. Fam. 7, 14 Manut.; cf. id. Leg. 1, 4, 14:

omnia testamenta tu scribes unus,

id. de Or. 2, 6, 24; Dig. 28, 2, 25.—Hence, transf., with a personal object: aliquem heredem, to appoint or designate any one as heir:

testamentum palam fecerat et illum heredem et me scripserat,

Cic. Mil. 18, 48; cf.:

in testamento Ptolemaei patris heredes erant scripti, etc.,

Caes. B. C. 3, 108:

quem Micipsa testamento secundum heredem scripsit,

Sall. J. 65, 1; Auct. B. Alex. 33; Plin. Pan. 43, 1 sq.; Tac. A. 14, 31; Hor. S. 2, 5, 48; Juv. 3, 161; 9, 87:

aliquem coheredem,

Tac. Agr. 43 fin.:

aliquem exheredem,

to disinherit any one by will, Dig. 37, 4, 8, §§

1 and 6: aliquem tutorem liberis suis,

to appoint as guardian by will, Cic. Clu. 14, 41:

libertatem servo,

to bequeath to a slave his freedom, Dig. 29, 2, 71.—Of contracts, notes, drafts, etc.:

pulchre scripsti: scitum syngraphum!

Plaut. As. 4, 1, 57: nummos, usuras, etc. (alicui), to give a note or bond for:

scribit nummos,

id. ib. 2, 4, 34:

sibi creditam pecuniam,

Dig. 26, 7, 9, § 7:

genero usuras praestandas quasi ex dotis promissione,

ib. 4, 4, 17:

lecta est cautio hujusmodi: Lutius Titius scripsi, me accepisse a Publio Maevio quindecim mutua numerata mihi de domo, etc.,

ib. 12, 1, 40: scribe decem (tabulas) a Nerio, give ten notes or bonds drawn up by the usurer Nerius, Hor. S. 2, 3, 69. scriptos expendere nummos, v. l. ap. Hor. Ep. 2, 1, 105 (Hold. cautos); cf. rescribo.—Hence, scriptum, i, n., something written, viz.,

(Acc. to I.) A line; so only: duodecim scripta, a game played with colored stones (calculi) on a draught-board marked into spaces by twelve oblique lines: tibi concedo, quod in duodecim scriptis olim, ut calculum reducas, si te alicujus dati poenitet, Cic. Fragm. ap. Non. 170, 30; cf.:

in lusu duodecim scriptorum cum prior calculum promovisset essetque victus, etc.,

Quint. 11, 2, 38;

v. also scriptula, and Becker, Gall. 3, pp. 261 and 264 sq.: duodecim scriptis ludere,

Cic. de Or. 1, 50, 217.—

(Acc. to II.) A written composition, writing, treatise, book, work, etc. (most freq. in plur.):

ex scripto et sententiā controversia nascitur cum videtur scriptoris voluntas cum scripto ipso dissentire,

the writing, the written expression, Auct. Her. 1, 11, 19:

incredibile dictu est, quam multi Graeci de harum valvarum pulchritudine scriptum reliquerunt,

have left something written concerning it, speak of it in their writings, Cic. Verr. 2, 4, 56, § 124; so Quint. 6, 1, 7; cf. in plur., Cic. Rep. 1, 22, 36:

quod a Democrito et Platone in scriptis relictum esse dicunt,

id. de Or. 2, 46, 194:

utinam exstarent illa carmina, quae multis saeculis ante suam aetatem in epulis esse cantata, in Originibus scriptum reliquit Cato!

id. Brut. 19, 75: ut ipsis scriptis non ea mandaremus, id. Off. 2, 1, 3:

in quo libro scriptum hoc invenitur,

Quint. 1, 1, 15:

Hortensius erat memoriā tantā, ut quae secum commentatus esset, ea sine scripto verbis eisdem redderet, quibus cogitavisset,

without notes, Cic. Brut. 88, 301; cf. on the contrary: de scripto dicere, to speak or read from a written paper:

recitetur oratio, quae propter rei magnitudinem dicta de scripto est,

id. Planc. 30, 74; id. Phil. 10, 2, 5; id. Brut. 12, 46; id. Att. 4, 3, 3; id. Fam. 10, 13, 1:

laudavit pater scripto meo,

in a speech composed by me, id. Q. Fr. 3, 8, 5:

adire aliquem scripto,

Tac. H. 4, 39:

cum eorum inventis scriptisque se oblectent,

writings, Cic. Rep. 1, 17, 28:

ardeo cupiditate...nomen ut nostrum scriptis illustretur et celebretur tuis,

id. Fam. 5, 12, 1:

scripta recitare,

Hor. S. 1, 4, 75:

nosmet Lucili scripta legentes,

id. ib. 1, 10, 56:

Graecorum Scripta optima,

id. Ep. 2, 1, 29:

si non accipiet scriptum,

Ov. A. A. 1, 469:

debueram scripto certior esse tuo,

id. H. 6, 4.—

(Acc. to II. B. 1.) Scriptum legis, and simply scriptum, a written ordinance, a law:

quam tu mihi ex ordine recita de legis scripto populi Romani auctionem,

Cic. Agr. 2, 18, 48:

(Crassus) ita multa tum contra scriptum pro aequo et bono dixit, ut, etc.,

id. Brut. 39, 145; cf. id. Inv. 2, 46, 135; 2, 47, 138; cf.:

(senatus) scripto illo istius sententiam dicere vetabatur,

rescript, id. Dom. 26, 69.

contrā, adv. and prep. [stem con, i. e. cum, through a comparative form conter; cf.: alter, uter, inter, praeter, etc.; in abl. fem. form like the locative adverbs ea, qua, etc.; cf.: ultra, intra, extra, citra], orig., in comparison with; hence, over against, fronting, in front, opposite, in opposition to, against, contrary to, opposed to, etc.

Adv. (referring to an opposed object often with the force of a preposition with ellipsis of a pronoun, = against it, against him, etc.).

Local.

Lit., of position in front of a person, place, or thing.

With verb of being or position expressed or understood.

Referring to living beings, opposite, in face of, face to face, facing, in front of, fronting, confronting (not in Cic., Caes., or Sall.):

feminam scelestam te, adstans contra, contuor,

Plaut. Pers. 2, 2, 26:

ut confidenter mihi contra adstitit,

id. Capt. 3, 5, 6; Lucr. 4, 223; 6, 929:

signum contra, quoad longissume oculi ferebant, animo finivit,

Liv. 1, 18, 8:

stat contra starique jubet,

Juv. 3, 290:

stat contra dicitque tibi tua pagina Fures!

Mart. 1, 55, 12:

ulmus erat contra,

in front of her, Ov. M. 14, 661:

templa vides contra,

in front (of us), id. ib. 7, 587.—Of position in front of the enemy:

contra conserta manu,

Plaut. Mil. 1, 1, 3: contra consistere, to make front against them, Caes. B. G. 2, 17.—

Referring to things and places, over against (it), opposite (to it), on the opposite side (mostly post-Aug.):

contra jacet Cancer patulam distentus in alvum,

Manil. 2, 253:

posita contra Hispania,

Tac. Agr. 11:

promuntorium quod contra procedit,

Plin. 4, 2, 3, § 6: relinquendae autem contra erunt vacuae tabellae, on the opposite side, i. e. of the leaf, Quint. 10, 3, 32: illo quaerente cur non decidant contra siti, the antipodes (cf. Cic. Ac. 2, 39, 123; v. II. A. 1. c. a), Plin. 2, 65, 65, § 161.—With the governing verb understood:

arguam hanc vidisse apud te contra conservum meum,

face to face, Plaut. Mil. 2, 2, 91:

jam omnia contra circaque hostium plena erant, Liv 5, 37, 8: eadem verba contra (i. e. ponuntur),

side by side, Quint. 9, 3, 36; Verg. A. 6, 23.—

With verbs of motion, so as to be opposite to an object or face to face with a person, variously rendered.

Referring to persons:

accede ad me atque adi contra,

come right up to me, Plaut. Rud. 1, 4, 23; id. Bacch. 3, 6, 6: hostes crebri cadunt; nostri contra ingruunt, advance to their front (in Plaut. hostility is not implied in contra), id. Am. 1, 1, 84: quis nos pater aut cognatu' volet contra tueri, face to face, eye to eye, Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 12 Mull. (Trag. Rel. v. 444 Rib.); Att. ap. Macr. S. 6, 1, 55 (Trag. Rel. v. 538 ib.):

adspicedum contra me = contra adspice me,

Plaut. Most. 5, 1, 56 Lorenz ad lec.:

contra adspicere,

id. Mil. 2, 1, 45:

contra intueri,

Liv. 1, 16, 6; 9, 6, 8; Sen. Q. N. 1, 3, 6:

cum veniret contra Marcianus,

Quint. 6, 3, 95; Plin. 9, 46, 70, § 152.—

Of things:

hic ubi sol radiis... Adversa fulsit nimborum aspergine contra,

Lucr. 6, 525; Cels. 8, 8, 1:

quam (turrim) promoti contra validi asseres... perfregere,

Tac. H. 4, 30.—Reciprocally: oscula non pervenientia contra, not coming through (the wall) so as to meet, Ov. M. 4, 80.—

Transf. to equivalents of weight, value, and price; so,

In Plaut. only in the colloq. phrases auro contra, aurichalco contra, and contra auro (sc. posito); lit., for gold placed against; cf.:

aes contrarium, s. v. contrarius: (servus) non carus'st auro contra,

at his weight in gold, Plaut. Ep. 3, 3, 30: jam auro contra constat filius, id. Truc. 2, 6, 57 (Speng. aurichalco): auro contra cedo modestum amatorem! A me aurum accipe. Pa. Cedo mihi contra aurichalco quoi ego sano serviam, id. Curc. 1, 3, 45 sq.; id. Mil. 3, 1, 63; 4, 2, 85; id. Ps. 2, 3, 23.—

In post-Aug. prose (very rare):

at si aquae et ejus rei quam contra pensabis par pondus erit, nec pessum ibit, nec exstabit, etc.,

Sen. Q. N. 3, 25, 5.—

Of reciprocal actions, = vicissim, in turn, in return, back, on my, his, etc., part, likewise, counter-.

In gen.:

te ut deludam contra, lusorem meum,

Plaut. Am. 2, 2, 71:

quae me amat, quam ego contra amo,

id. Merc. 5. 2, 77; id. Cist. 1, 1, 96; id. Trin. 4, 2, 55; id. As. 2, 2, 110:

qui arguat se, eum contra vincat jurejurando suo,

make a victorious counter-charge, id. Mil. 2, 2, 37:

si laudabit haec Illius formam, tu hujus contra (i. e. lauda),

Ter. Eun. 3, 1, 54:

audi nunc contra jam,

listen in turn, id. Phorm. 4, 4, 18; id. Ad. 5, 4, 23:

at tu mihi contra nunc videre fortunatus, Phaedria, Cui, etc.,

you likewise seem fortunate to me, id. Phorm. 1, 3, 21:

Mettius Tullo gratulatur, contra Tullus Mettium benigne alloquitur,

Liv. 1, 28, 1:

contra ut me diligat illa,

Cat. 76. 23; Hor. S. 1, 3, 27 Orell. ad loc.—Hence, with ellipsis of inquit, = respondit:

cui latrans contra senex,

Phaedr. 5, 10, 7:

scietis, inquam, etc., contra Nigrinus: ad quem missi sunt? ego, etc.,

Plin. Ep. 7, 6, 4.—

Rarely with inquit, etc., expressed: at ille contra, renidens, Audi, inquit, discipule, etc.,

Gell. 15, 9, 9; cf.:

contra talia reddit,

Claud. B. Gild. 379.—

With dat. pers.:

consulo quem dolum doloso contra conservo parem,

Plaut. Mil. 2, 2, 45:

facere contra huic aegre,

Ter. Eun. 4, 1, 10:

hiscine contra insidiabere?

id. Hec. 1. 1, 13:

tibi contra gratiam Referre,

id. ib. 4, 2, 7.—

With item:

item a me contra factum est,

Plaut. Aul. prol. 20:

puellam senex Amat et item contra filius,

id. Cas. prol. 49; id. Pers. 5, 2, 36; id. Am. 1, 1, 67; Ter. Ad. 1, 1, 25.—

Combining a reciprocal with a local relation (A. 1. a. a, and b. a): contra carinantes verba, exchanging abusive words ( face to face), Enn. ap. Serv. ad Verg. A. 8, 361 (Ann. v. 181 Vahl.): tubae utrimque contra canunt;

Consonat terra,

Plaut. Am. 1, 1, 73; 1, 1, 86:

confer gradum Contra pariter,

id. Ps. 2, 4, 18; id. Truc. 1, 2, 28:

video amicam... Ubi contra adspexit me, etc.,

id. Mil. 2, 1, 45; Verg. E. 7, 8; cf. Lucr. 4, 243:

vesper adest, juvenes consurgite!... Cernitis, innuptae, juvenes? consurgite contra!

Cat. 62, 6.—

Implying also opposition: Pe. Conpellabo. Ph. Orationis aciem contra conferam, Plaut. Ep. 4, 1, 20:

si scias quod donum huic dono contra comparet,

what counter gift, Ter. Eun. 2, 3, 63: quod Scipio postulavit... ut, etc. Et quod contra collega postulavit ne, etc., Annal. Trib. Pleb. ap. Gell. 7 (6), 19, 5:

si vobis aequa et honesta postulatio videtur, ego contra brevem postulationem adfero,

Cic. Rosc. Am. 2, 7; Nep. Epam. 6, 1;

Auct. B. Alex. 24: illo licente contra liceri audeat nemo,

to bid in opposition, Caes. B. G. 1, 18; Liv. 4, 53, 6:

agedum pauca accipe contra,

Hor. S. 1, 4, 38.—So in battle:

Numidae... Romanorum ordines conturbare... neque contra feriundi copia erat,

Sall. J. 50, 4; and in law: et ab eo is qui adoptat vindicat... et illo contra non vindicante, etc., Gai Inst. 1, 134; 2, 24.—Esp. in replies:

oratio contra a Demosthene pro Ctesiphonte edita,

Cic. de Or. 3, 56, 213:

dicit accusator haec: primum, etc.... quid contra reus?

id. Clu. 30, 81; id. Fin. 5, 22, 63; Curt. 4, 1, 10; 7, 9, 1.

Of opposition, strife, etc., against; constr. absol., with dat., and ne, quominus or quin.

Of physical exertion.

Lit.:

concurrunt... aetheriae nubes contra pugnantibu' ventis,

struggling against each other, Lucr. 6. 98:

nec nos obniti contra... Sufficimus,

bear up, battle against, Verg. A. 5, 21; Ov. M. 9, 50; 2, 434:

at ille contra nititur,

resists, Plin. 2, 38, 38, § 103; 7, 20, 19, § 82:

pars remigum, tamquam imperitia... officia nautarum impediebant. Mox contra tendere,

rowed in an opposite direction, Tac. H. 4, 16.—

Trop.:

te rogo ne contrahas ac demittas animum, neque te obrui tamquam fluctu... sinas, contraque erigas ac resistas,

Cic. Q. Fr. 1, 1, 1, § 4:

et torrens judicem vel nitentem contra feret, cogatque ire qua rapiet,

Quint. 12, 10, 61.— With ne: vi contra niti, ne advorsus eum fiat, Cato ap. Gell. 7 (6), 3, 16.—With quominus, Lucr. 1, 780.—

Of mental exertion:

si tibi vera videntur, Dede manus, aut, si falsum est, accingere contra,

arm yourself against them, Lucr. 2, 1043; 2, 280. —With dat.:

siti contra... pugnandum,

Cels. 4, 2 fin. —

Of hostile opposition in gen.

Lit.:

quod animadversum est in eo qui contra omni ratione pugnarunt, non debeo reprehendere,

who made opposition in every way, Cic. Rosc. Am. 47, 137; id. Verr. 2, 2, 43, § 107:

contra etiam aliquid abs te profectum ex multis audivi,

something inimical, id. Fam. 5, 5, 2.—

Trop.:

aut alio quovis (sc. colore) qui contra pugnet et obstet,

Lucr. 2, 794; 2, 868.—

Of warfare.

Lit.:

ut eos adversarios existimemus qui arma contra ferant,

Cic. Off. 1, 25, 87; 1, 12, 37; Vell. 2, 28, 4; cf.:

quid quod exercitum contra duxit?

Auct. Her. 4, 16, 23:

ut si qua ex parte obviam contra veniretur, acie instructa depugnarent,

if they should be attacked by an open charge, Caes. B. G. 7, 28:

issentque confestim ad urbem ni venire contra exercitum... audissent,

Liv. 7, 39, 17:

cum Romanae legiones contra direxerint,

would oppose their march, Tac. H. 4, 58; id. A. 6, 44.—With dat.:

et huic contra itum ad amnem Erinden,

Tac. A. 11, 10.—

Trop.:

quod ubi viderunt corvi, contra auxiliantur, velut adversus communem hostem,

Plin. 10, 74, 95, § 205.—

Of legal contests.

With verbs of saying; v. 9. a.—

Venire contra, of any legal act with the intention to hurt the adversary:

quid? si omnium mortalium Sthenio nemo inimicior quam hic C. Claudius... fuit? si de litteris corruptis contra venit, etc.?

if he made a charge of forgery against him? Cic. Verr. 2, 2, 43, § 107; cf. II. B. c. b.—

On the part of the adversary:

inveniendum contra est, quo distet haec causa a ceteris,

Quint. 5, 10, 114; 9, 2, 35; 12, 8, 10.—

Of judgments against the parties or against opinions:

ne spoliaret fama probatum hominem si contra judicasset,

given an adverse decision, Cic. Off. 3, 19, 77; cf. Val. Max. 7, 2, 4; Cic. Caecin. 24, 69.—

Of literary opposition.

Mostly with verbs of saying; v. 9. a. g.—

With other verbs:

astrologorum artem contra convincere tendit,

Lucr. 5, 728:

contra nunc illud pone, etc.,

Sen. Ben. 7, 14, 6:

habeat (liber meus) etiam quosdam qui contra sentiant et adversentur,

some dissentients and opponents, Quint. 3, 1, 5; 2, 17, 40; 3, 8, 69.—

Of public and political opposition.

With verbs of saying; v. 9. a. d.—

With petere, to be a candidate for office in opposition to another:

nihil enim supererat de quo certarent, nihil quod contra peterent,

no office was left for which to canvass against each other, Cic. Agr. 2, 33, 91:

honores contra petere,

Quint. 6, 1, 17.—With ire, with dat., of an opposing vote in the senate (cf.:

pedibus ire): sententia Cassii ut nemo unus contra ire ausus est, ita dissonae voces respondebant,

Tac. A. 14, 45.—

Of violation of law, contracts, etc.: contra facere, or contra committere, to violate, transgress a law, etc.: leges esse non ex ejus qui contra commiserit utilitate, spectari oportere, not in the interest of the transgressor, Cic. Inv. 2, 48, 153:

si quis sub hoc pacto vendiderit ancillam ne prostitueretur, et si contra factum esset,

and if the contract was violated, Dig. 18, 1, 56.—

With verbs of saying, etc., contra dicere; less freq. disputare, disserere, pugnare, in the sense of dicere, and contra scribere (often contradico, in one word, in post-Aug. writers; esp. with dat.).

Contra dicere, to speak as counsel of the adversary, to plead his cause, in legal proceedings:

cum contra dicturus Hortensius esset,

would speak on the other side, Cic. Quint. 24, 77:

hoc... contra dicente Cotta judicatum est,

id. Caecin. 33, 97:

dixisse ut contra nemo videretur,

id. Brut. 53, 198: ut contra Crassus... exorsus est, began on the other side, id. ib. § 197.—Hence: qui contra dicit, the adversary or counsel of the adversary:

contra autem qui dicet, similitudinem infirmare debebit,

Cic. Inv. 2, 50, 151; id. Part. Or. 21, 108.—In the same sense: agens contra: si nos... impares agentium contra ingeniis dixerimus, that we are unequal to the talents of our adversary's counsel, [p. 453] Quint. 4, 1, 8.—

To make charges against (rare):

si qui contra vellet dicere, usurum esse eum suo testimonio,

Cic. Clu. 48, 134:

qua ratione nemo neque tum item fecerit, neque nunc contra dicat,

id. Quint. 29, 88; so,

contra disputare, of objections to or against a witness: nihil contra disputabo priusquam dixerit,

id. Fl. 21, 51.—

In gen., to speak on the other side of a question:

fiebat autem ita, ut cum is qui audire vellet dixisset quid sibi videretur, tum ego contra dicerem,

Cic. Tusc. 1, 4, 8; id. Fin. 2, 1, 2; so,

contra disputare and contra scribere,

id. Or. 1, 19, 85; Vitr. 3, 1, 6; Quint. 2, 17, 13; Dig. 9, 2, 21, § 1.—Hence: qui contra dicunt or disputant, the opponents:

nec qui contra dicunt causam difficilem repellunt,

Cic. Fin. 3, 1, 2:

ad coarguendos qui contra disputant,

to refule his opponents, Quint. 2, 15, 26.—

To oppose or object to a proposition, motion, or petition:

quam palam principes dixerunt contra!

protested against it, Cic. Verr. 2, 5, 16, § 41; Caes. B. C. 1, 32; Cic. Clu. 47, 130.—With pugnare:

cum decerneretur frequenti senatu, contra pugnante Pisone, etc.,

Cic. Att. 1, 14, 5:

filius ejus incolumitatem optat: contradicit pater,

the father objects, Quint. 9, 2, 85; 9, 2, 83; Plin. ap. Gell. 9, 16, 5; Cic. Dom. 33, 87:

contradicente nullo,

Suet. Caes. 20; Dig. 3, 3, 15.—

To reply:

contradixit edicto,

answered by an edict, Suet. Aug. 56. —

Abl. absol. impers.:

explorandum videtur an etiam contradicto aliquando judicio consuetudo firmata sit,

whether the custom has been confirmed by judgment upon a judicial contest, Dig. 1, 3, 34.—

With acc. neutr. pron., to object, to make or raise an objection, to reply; esp. in legal proceedings:

ego enim, te disputante, quid contra dicerem meditabar,

Cic. N. D. 3, 1, 1:

ut contra si quid dicere velit non audiatur,

id. Fin. 5, 10, 27:

aiebat illum primo sane diu multa contra (i. e. dixisse), ad extremum autem, etc.,

id. Att. 2, 22, 2.— Hence: quod contra dicitur, or quae contra dicuntur, the objections:

ut et id quod intenderemus confirmare, et id quod contra diceretur refellere (possemus),

refute the objections, Cic. de Or. 1, 20, 90:

quia neque reprehendi quae contra dicuntur possunt, etc.,

id. ib. 2, 81, 331; id. Inv. 2, 44, 127; Quint. 1, 2, 17.—In the same sense, as subst.: contrā dicta, orum, n. plur.:

seu proposita confirmamus, sive contra dicta dissolvimus,

or refute the objections, Quint. 4, prooem. 6.—With acc. and inf.:

dicitur contra, nullum esse testamentum,

the objection is made that there is no testament, Cic. Agr. 2, 6, 42.—

With dat., written in one word (post-Aug.).

To oppose a person by speaking against his views:

solitum se etiam Thraseae contradicere,

to oppose even Thrasea, Tac. H. 2, 91:

tibi,

Suet. Aug. 54:

Curioni...,

id. Rhet. 1. —Hence of answers and replies in law: quid si filium testatoris heres ejus prohibuit? Huic contradici potest: ergo pietatis, etc., he may be answered by this plea, etc., Dig. 11, 7, 14, § 13.—And of advisory answers opposed to one's legal views:

volenti mihi ream adulterii postulare eam, etc., contradictum est,

my views were disapproved, rejected, Dig. 48, 5, 11, § 10.—

To oppose an opinion, with dat. of the thing:

cum plures tantum sententiis aliorum contradicerent,

opposed the opinions, Tac. H. 1, 39.—

To object to a motion or petition, with dat. of the petitioner:

patrem qui damnavit optat ne is torqueatur: pater ei contradicit,

the father objects, Quint. 9, 2, 81:

cum ambienti ut legibus solveretur multi contradicerent,

Suet. Caes. 18; Dig. 40, 5, 14; 40, 12, 33.—

With dat. of the petition:

preces erant, sed quibus contradici non posset,

which could not be denied, Tac. H. 4, 46 fin.; Dig. 3, 1, 1, § 2.—

To contest the validity of a law (rare):

quibus (legibus) contradici potest,

Quint. 7, 7, 4.—

To contradict an assertion (very rare):

pro certis autem habemus... cuicunque adversarius non contradicit,

Quint. 5, 10, 13.—

With quin, to object:

praetor Samnitibus respondit... nec contra dici quin amicitia de integro reconcilietur,

there was no objection to a reconciliation, Liv. 8, 2, 2.

To one's disadvantage; mostly predic. with esse, unfavorable, adverse, damaging (post-Aug.;

but cf. II. B. 2.): ut eum qui responsurus est vel tacere, vel etiam invitum id quod sit contra cogat fateri,

Quint. 7, 3, 14:

cum verba (legis) contra sint,

id. 7, 1, 49:

sed experimentum contra fuit,

unsuccessful, Tac. H. 2, 97 fin.:

ubi fortuna contra fuit,

id. ib. 3, 18:

si fortuna contra daret,

should be unfavorable, id. ib. 1, 65 fin.; id. A. 15, 13.

Of logical opposition, with negative force.

Of a direct contrast.

Predicatively, with esse, fieri, etc., the contrary, the opposite:

quod fieri totum contra manifesta docet res,

but experience teaches that just the contrary is true, Lucr. 3, 686; 4, 1088:

in stultitia contra est,

with fools the reverse is true, Cic. Clu. 31, 84:

in hac quidem re vereor ne etiam contra (i. e. sit),

id. Att. 12, 46; id. Off. 1, 15, 49:

quod contra est,

Sall. J. 85, 21:

quis non credat, etc.? Contra autem est,

Sen. Q. N. 3, 25, 12; id. Ep. 7, 3; Dig. 37, 4, 4:

contra fore si, etc.,

ib. 34, 2, 39, § 2:

immo forsitan et contra (i. e. erit),

ib. 41, 3, 49:

ego contra puto (i. e. esse),

Plin. Ep. 1, 20, 7; Lampr. Alex. Sev. 25.—

With evenire, accidere, sentire, scribere, habere, etc.:

utrumque contra accidit: istic enim bellum est exortum, hic pax consecuta,

of both the contrary has happened, Cic. Fam. 12, 18, 2; so Dig. 38, 2, 51:

id ego contra puto (sc.: faciendum esse),

id. Att. 10, 8, 2:

contra evenit in iis morbis,

Sen. Ep. 52, 7; Plin. 2, 65, 65, § 163:

ego contra sentio,

Sen. Clem. 1, 15, 5; Sedig. ap. Gell. 15, 24, 4; Dig. 40, 2, 25:

Proculus contra (sc. sentit),

ib. 35, 2, 1, § 14; 33, 7, 25:

licet Celsus contra scribat,

ib. 9, 2, 21, § 1: contra probatur, Gai Inst. 2, 78; Dig. 33, 7, 12, § 34.—Very rarely referring to a term in the same clause:

cujus disparem mitioremque naturam contra interpretabatur,

interpreted in an opposite sense, misinterpreted, misunderstood, Tac. H. 4, 86 fin. —

Referring to a word or phrase in the same predicate.

To an adverb, in an opposite manner, otherwise, differently, not, etc.:

nam ad summam totius rei pertinet, caute an contra demonstrata res sit,

Cic. de Or. 2, 81, 330: quod viriliter animoque fit, id, etc.;

quod contra, id turpe,

id. Off. 1, 27, 94:

sit sapienter usus aut contra,

Quint. 2, 5, 15:

lactuca locis apricis optume autumno ponitur, mediterraneis aut frigidis contra ( = pessime),

Col. 11, 3, 25.—

To a predicative adjective, not, the opposite, the reverse, etc.:

ut aliae (res) probabiles videantur aliae contra,

improbable, Cic. Ac. 2, 32, 103; id. Off. 2, 2, 7:

quid est quod me impediat ea quae probabilia mihi videantur sequi, quae contra, improbare,

id. ib. 2, 2, 8; id. Or. 2, 31, 135; Quint. 4, 2, 52.—

To a verbal predicate:

an frater fratri exsistat heres, an contra ( = annon),

Dig. 34, 5, 19.—

To a subject infinitive:

laudare testem vel contra pertinet ad momentum judiciorum,

praising or censuring a witness, Quint. 3, 7, 2.—

To a clause, translated by not or by a repetition of the clause with a negative:

quae secundum naturam essent, ea sumenda et quadam aestimatione dignanda docebat, contraque contraria,

those that were not, not, Cic. Ac. 1, 10, 36: quod cuidam aut sapiens videor quod una non jerim, aut felix fuisse;

mihi contra,

id. Att. 9, 12, 4: an credibile est, incestum cum filia commissum? Et contra, veneficum in noverca, adulterum in luxurioso? and incredible, etc., Quint. 5, 10, 19; so Dig. 9, 1, 2, § 1.—

To an attributive genitive:

Marius cognoscere quid boni utrisque or contra esset (i. e. mali),

Sall. J. 88, 2:

verum de origine laudis contraque perspiciemus suo tempore (i. e. vituperationis),

Quint. 2, 4, 21:

alii a propositione accusatoris contraque loci oriuntur,

the accuser and the accused, id. 7, 2, 31;

so in several titles of the Digests, as Depositi vel contra, = actio depositi, vel contraria actio depositarii,

Dig. 16, 3 tit.; so ib. 16, 17, 1; 16, 13, 6; 16, 13, 7.—

Reversing the relation of terms in the preceding sentence, the reverse, conversely, vice versa, etc.

With its own predicate: saepe... corpus aegret, Cum tamen ex alia laetamur parte latenti;

Et retro fit uti contra sit saepe vicissim, Cum miser ex animo laetatur corpore toto,

Lucr. 3, 108: illa altera argumentatio, quasi retro et contra, prius sumit, etc., ( proceeding), so to speak, backward and in inverted order, Cic. Part. Or. 13, 46: neque illud ignoro, etc.; sed non idem accidit contra, but the converse is not true, Quint. 8, 6, 3; Gell. 4, 2, 5: ut vocabula verbis, verba rursus adverbiis, nomina appositis et pronominibus essent priora. Nam fit contra quoque frequenter non indecore. for often, not inelegantly, the order is reversed, Quint. 9, 4, 24:

quae etiam contra valent,

i. e. if the terms are reversed, id. 3, 7, 25; 9, 2, 49; 8, 6, 25; 9, 4, 72.—

Belonging to the same predicate:

ut quidque erit dicendum ita dicet, nec satura jejune, nec grandia minute, nec item contra,

Cic. Or. 36, 123:

cum emtor venditori, vel contra, heres exstitit,

Dig. 35, 2, 48:

in quibus patrium pro possessivo dicitur, vel contra,

Quint. 1, 5, 45; 5, 10, 71:

junguntur autem aut ex nostro et peregrino, ut biclinium, aut contra, ut epitogium et Anticato,

id. 1, 5, 68:

ut capras in montosis potius locis quam in herbidis (pascar), equas contra,

but with mares the reverse is the case, Varr. R. R. 2, 1, 16:

itaque ille dicere melius quam praecipere, nos contra fortasse possumus,

Cic. Or. 42, 143:

qua collegi solent ex his quae faciunt ea quae faciuntur, aut contra,

or vice versa, Quint. 5, 10, 80; Dig. 14, 1, 1, § 12; 48, 5, 23, § 4.

In logical antithesis of clauses with a merely rhet. force, on the contrary, on the other hand, vice versa; sometimes almost = sed or autem (freq.).

In independent clauses.

Opposing persons or parties: fortunam insanam esse... perhibent philosophi... Sunt autem alii philosophi qui contra Fortunam negant ullam exstare, Pac. ap. Auct. Her. 2, 23, 36 (Trag. Rel. v. 372 Rib.); Caecil. ap. Cic. Tusc. 4, 32, 68; Varr. R. R. 1, 8, 1:

ego etiam quae tu sine Verre commisisti Verri crimini daturus sum... Tu, contra, ne quae ille quidem fecit, obicies,

Cic. Div. in Caecil. 11, 35:

ego contra ostendo, non modo nihil fecisse Sex. Roscium, sed, etc.,

id. Rosc. Am. 29, 79; id. Phil. 8, 3, 8; id. Off. 1, 30, 108; id. Fin. 5, 22, 62:

in Italia bellum gerimus, in sede ac solo nostro... Hannibal contra in aliena, in hostili est terra,

Liv. 22, 39, 13; 21, 50, 2; 3, 15, 2; 6, 7, 4; 9, 35, 4 et saep.; Nep. Alcib. 8, 1; Vell. 2, 31, 4; Sen. Ep. 9, 14; id. Ira, 2, 33, 6; Plin. 35, 10, 37, § 113; Tac. H. 3, 84; 3, 57; Suet. Tib. 2; id. Vit. 2; Just. 2, 1, 10; 8, 4, 11:

contra mercator, navim jactantibus austris Militia est potior?

Hor. S. 1, 1, 6; 1, 2, 30; 1, 3, 27; Prop. 2, 1, 45; 2, 23, 13 (3, 17, 3); Sen. Hippol. 214;

so with versa vice: barbarae gentes (Alexandrum) non ut hostem, sed ut parentem luxerunt... Contra Macedones versa vice non ut civem, sed ut hostem amissum gaudebant,

Just. 13, 1, 7.—

Introducing a secondary or parallel opposition of thought: in loco umidiore far potius serunt quam triticum;

contra in aridiore hordeum potius quam far,

Varr. R. R. 1, 9, 4; 1, 1, 47: si nihil esset quod inane vocaret, Omne foret solidum;

nisi contra corpora certe Essent, etc., Omne quod est spatium vacuum constaret inane,

Lucr. 1, 521; 4, 348; cf.:

justa omnia decora sunt, injusta contra, ut turpia, sic indecora,

Cic. Off. 1, 27, 94; id. N. D. 2, 15, 41; id. de Or. 3, 33, 136; id. Quint. 30, 93: id. Off. 3, 21, 84; id. Leg. 2, 1, 2: facilem esse rem... si modo unum omnes sentiant; contra in dissensione nullam se salutem perspicere, Caes. B. G, 5, 31; Liv. 25, 30, 3; Sen. Ben. 1, 5, 2; Plin. 12, 19, 42, § 92; 11, 14, 14, § 35; Suet. Caes. 73; Gell. 1, 4, 5:

si male rem gerere insani est, contra bene, sani,

Hor. S. 2, 3, 74.—

In opposition to a dependent clause:

ut hi miseri, sic contra illi beati quos, etc.,

Cic. Tusc. 5, 6, 16; so id. de Or. 1, 45, 198; Quint. 9, 3, 39:

cui ego rei tantum abest ut impedimento sim, ut contra te M. Manli adhorter, etc.,

Liv. 6, 15, 5; 6, 31, 4:

cum virtus adeo neminem spe ac pollicitatione corrumpat, ut contra in se inpendere jubeat, ac, etc.,

Sen. Ben. 4, 1, 2: aut igitur negemus quidquam ratione confici, cum contra nihil sine ratione recte fieri possit, aut, etc., whereas on the contrary, etc., Cic. Tusc. 4, 38, 84; cf.:

at contra,

Lucr. 2, 392.—

With co-ordinate conjunctions.

Copulative, et contra or contraque (never with ac or atque); also nec contra (rare), and on the other hand.

With reference to a reason or conclusion, after nam, enim, cum, or itaque: nam et ratione uti... omnique in re quid sit veri videre et tueri decet, contraque falli [p. 454]... tam dedecet quam, etc., Cic. Off. 1, 27, 94:

malus est enim custos... metus, contraque benevolentia fidelis,

id. ib. 2, 7, 23:

cum reficiat animos varietas ipsa, contraque sit aliquanto difficilius in labore uno perseverare,

Quint. 1, 12, 4; 3, 8, 32; 8, 6, 20:

itaque in probris maxime in promptu est, si quid tale dici potest, etc. Contraque in laudibus, etc.,

Cic. Off. 1, 18, 61; cf. Suet. Calig. 51; so with nec:

nam nec comoedia cothurnis assurgit, nec contra tragoedia socculo ingreditur,

Quint. 10, 2, 22.—

With contrasted examples or illustrations, often after ut or sic:

audivi ex majoribus natu, hoc idem fuisse in P. Scipione Nasica, contraque patrem ejus... nullam comitatem habuisse sermonis,

Cic. Off. 1, 30, 109:

ut suspitionibus credi oportere, et contra suspitionibus credi non oportere,

id. Inv. 2, 15, 48; Quint. 8, 4, 1; 5, 10, 48; 9, 3, 7; 9, 4, 52; 11, 1, 14; Sen. Ep. 82, 14; Dig. 17, 1, 22, § 4.—

With contrasted actions, assumptions, etc.:

atque utinam qui ubique sunt propugnatores hujus imperii possent in hanc civitatem venire, et contra oppugnatores rei publicae de civitate exterminari!

Cic. Balb. 22, 51:

domo pignori data, et area ejus tenebitur... et contra jus soli sequitur aedificium,

Dig. 13, 7, 21:

equo et asina genitos mares, hinnos antiqui vocabant: contraque mulos quos asini et equae generassent,

Plin. 8, 44, 69, § 17: ceterum potest ex lege quidem esse judicium, sed legitimum non esse, et contra ex lege non esse, sed legitimum esse, Gai Inst. 4, 109; Plin. 2, 65, 65, § 161; 35, 15, 5, § 183.—

After a negative clause, affirming the opposite idea, et contra or contraque, but on the contrary:

in quo (consulatu) ego imperavi nihil, et contra patribus conscriptis et bonis omnibus parui,

Cic. Sull. 7, 21:

nunc vero cum ne pulsus quidem ita sim ut superare non possim, contraque a populo Romano semper sim defensus, etc.,

id. Dom. 33, 88; id. Fin. 2, 17, 55; id. Marcell. 6, 20; so,

et contra,

Suet. Tit. 7.—

With adversative conjunctions, at contra, sed contra, contra autem, contra vero (not verum contra, nor contra tamen).

At contra (freq.), merely a strengthened contra (v. 1. supra): huc accedit uti mellis lactisque liquores Jucundo sensu linguae tractentur in ore;

At contra taetri absinthi natura... foedo pertorqueat ora sapore,

Lucr. 2, 400:

cogunt,

id. 2, 74; 1, 366; 2, 235 et saep.: nos qui domi sumus, tibi beati videmur;

at contra nobis tu quidem... prae nobis beatus,

Cic. Fam. 4, 4, 2; id. Tusc. 1, 3, 5; id. Rosc. Am. 45, 131; id. Verr. 2, 5, 26, § 66; Sall. J. 36, 2; 4, 7; 15, 3; id. C. 12, 5:

ideo siccas aiunt Aethiopiae solitudines... At contra constat Germaniam abundare rivis,

Sen. Q. N. 3, 6, 2; 1, 3, 1; id. Ep. 100, 7; Plin. 7, 53, 54, § 186; Suet. Galb. 15; Tac. A. 4, 28.—

Sed contra, after a negative sentence (class.):

non quo acui ingenia adulescentium nollem, sed contra ingenia obtundi nolui,

Cic. de Or. 3, 24, 93; id. Att. 9, 15, 3; id. Ac. 1, 10, 35; id. Fl. 11, 26:

arma populi Romani non liberis servitutem, sed contra servientibus libertatem adferre,

Liv. 45, 18, 1:

tu ne cede malis, sed contra audentior ito,

Verg. A. 6, 95; Plin. Ep. 1, 10, 12.—PostAug. also without a preceding negation:

obiisse nostro Laium scelere autumant superi inferique: sed animus contra innocens... negat,

Sen. Oedip. 765; Symm. Ep. 6, 81.—

Contra autem (rare;

in Cic. only where different subjects have contrasted predicates in dependent clauses): quia pacis est insigne toga, contra autem arma tumultus atque belli,

Cic. Pis. 30, 73.—In later writers = contra alone:

sub septemtrione aedificia... conversa ad calidas partes oportere fieri videntur. Contra autem sub impetu solis meridiani regionibus conversa ad septemtrionem... sunt facienda,

Vitr. 6, 1, 2; Gell. 14, 2, 19; Dig. 7, 1, 25, § 3; 34, 3, 25.—

Contra vero (very rare;

not in Cic.), used for contra: contra vero quercus infinitam habet aeternitatem,

Vitr. 2, 9, 8; 6, 1, 3; Cels. 3, 6 fin. —

Atqui contra, App. Mag. p. 287, 24.—

With disjunctive conjunctions, aut contra, vel contra, seu contra, or on the contrary, or conversely (always without change of subject).

Aut contra:

num aut scriptum neget, aut contra factum infitietur?

Cic. Part. Or. 38, 133: quae (mens) aut languescit... aut contra tumescit, etc., Quint. 1, 2, 18:

si imbres defuere, aut contra abundavere,

Plin. 17, 24, 37, § 228.—

Vel contra:

hinc enim quaestiones oriuntur: Injuriam fecisti, sed quia magistratus, majestatis actio est? Vel contra: Licuit... quia magistratus?

Quint. 5, 10, 40; 9, 4, 96; Suet. Galb. 3; Dig. 35, 2, 56, § 4; 8, 4, 6.—

Seu contra:

seu tristis veniam, seu contra laetus amicis,

Prop. 1, 11, 25.—

With causal conjunctions, nam contra (very rare;

never contra enim): falso queritur de natura sua genus humanum quod, etc. Nam contra, reputando, neque majus aliud, neque praestabilius invenies,

Sall. J. 1, 1; Quint. 1, 1, 1; 9, 2, 23. —

In late Lat., e contra (also one word, ēcontrā) = contra,

In the meaning, the contrary (D. 1.):

aliis vero econtra videtur,

Hier. Ep. 12.—

Et econtra = et contra (E. 3. a.):

honestiorum provectu et econtra suppliciis,

Aur. Vict. Caes. 39, 45.—For quod contra, v. II. E. 1. c.—

With emphatic particles.

Quin contra, nay on the contrary, opposing an affirmative sentence to a preceding negative statement (quin etiam amplifies without opposition; sed contra opposes without amplification; quin contra both opposes and amplifies);

not before Livy: num qui enim socordius rempublicam administrari post Calvi tribunatum... quam? etc. Quin contra patricios aliquot damnatos... neminem plebeium,

Liv. 6, 37, 8; 31, 31, 9; 35, 26, 10; 37, 15, 3.—

Immo contra (post-Aug.).

= no, on the contrary, refuting opinions, after questions and in the form of a dialogue:

existimas nunc me detrahere tibi multas voluptates?... Immo contra, nolo tibi umquam deesse laetitiam,

Sen. Ep. 23, 3; Dig. 33, 7, 5; 33, 7, 29.—

= sed contra, but on the contrary:

proinde ne submiseris te, immo contra fige stabilem gradum,

Sen. Cons. Marc. 5, 6; id. Cons. Polyb. 15, 2; cf. prep.:

immo contra ea,

Liv. 41, 24, 8; cf. II. E. 1. b. infra.—

Item contra = an emphatic et contra (very rare):

quoniam... beate vivere alii in alio, vos in voluptate ponitis, item contra miseriam in dolore, etc.,

Cic. Fin. 2, 27, 86; cf. I. A. 3. g supra.

With a comparative clause introduced by ac, atque, or quam, representing a logical or moral opposition (contra atque debuit = non ita ut debuit; cf. Cic. Or. 3, 19, 70); cf. prep., II. C. 3. g, and II. E. 2. infra.

Of logical opposition, contrary to, different from, otherwise than; in the best prose only with atque or ac.

With atque:

item, contra atque apud nos, fieri ad Elephantinem ut neque ficus neque vites amittant folia,

Varr. R. R. 1, 7, 6:

simulacrum Jovis, contra atque ante fuerat, ad orientem convertere,

Cic. Cat. 3, 8, 20; id. Sull. 24, 69:

judicium suscepturos contra atque omnis Italia populusque Romanus judicavisset,

Caes. B. C. 3, 12; id. B. G. 4, 13; Plin. 12, 19, 43, § 95.—

With ac:

itaque contra est ac dicitis,

Cic. Fin. 4, 15, 41:

vides, omnia fere contra ac dicta sint evenisse,

id. Div. 2, 24, 53; so id. Verr. 2, 4, 6, § 11; id. Or. 40, 137:

cum contra ac Deiotarus sensit victoria belli judicaret,

id. Phil. 11, 13, 34:

Petreius ubi videt, Catilinam, contra ac ratus erat, magna vi tendere, etc.,

Sall. C. 60, 5.—

With ac and atque:

si denique aliquid non contra ac liceret factum diceretur, sed contra atque oporteret,

Cic. Balb. 3, 7.—

With quam (post-Aug.):

cui contra quam proposuerat aliqua cesserunt,

Sen. Ira, 3, 6, 5; Plin. 10, 53, 74, § 149; 11, 21, 24, § 72; Gell. 6 (7), 8, 6:

contra quam licet,

id. 1, 3, 19; Sil. 15, 107.—

Of moral opposition of acts contrary to rules and principles (cf. II. 3. g infra); so always with quam:

mater Aviti, generi sui, contra quam fas erat, amore capta,

contrary to the divine law, Cic. Clu. 5, 12:

ut senatus, contra quam ipse censuisset, ad vestitum rediret,

contrary to its own resolution, id. Pis. 8, 18:

contra quam ista causa postulasset,

id. Caecin. 24, 67:

contra quam sanctum legibus est,

Liv. 30, 19, 9; Cic. Leg. 2, 5, 11; id. Q. Fr. 1, 1, 1, § 2; id. Dom. 46, 122:

contraque faciunt quam polliceri videntur,

Auct. Her. 4, 3, 6; Cic. de Or. 2, 20, 86.

Prep. with acc., before, against, facing, towards, opposite to, contrary to (acc. to many scholars not ante-class.; cf. Hand, Turs. II. p. 108; but found Plaut. Ps. 1, 2, 24 Fleck., a line omitted by Lorenz as a gloss; id. Pers. 1, 1, 13 Ritschl; Att. ap. Non. p. 469, 15, or Trag. Rel. v. 476 Rib.; cf. also Plaut. Poen. 5, 6, 18; Cato, R. R. 18, 1, and v. I. A. 1. a. b, and I. A. 1. b. a supra).

Local uses.

Opposite, over against, facing.

Of countries and places (mostly of those separated by water;

adversus and e regione mostly of places opposite by land): insulae natura triquetra, cujus unum latus est contra Galliam,

Caes. B. G. 5, 13; 3, 9; 4, 20:

ad insulam quae est contra Massiliam,

id. B. C. 1, 56; 3, 23:

Rhodios, pacatis contra insulam suam terris, etc.,

Liv. 37, 15, 7; 3, 26, 8:

Carthago Italiam contra,

Verg. A. 1, 13; 5, 124; Ov. M. 14, 17:

insulae quae contra Tauri promuntorium inopportune navigantibus objacent, Chelidoniae nominantur,

Mel. 2, 7; Plin. 3, 26, 30, § 151; 6, 28, 32, § 152; 5, 7, 7, § 41; Tac. A. 3, 1; id. H. 2, 17.—

Of the heavenly bodies:

donique (luna) eum (sc. solem) contra pleno bene lumine fulsit,

Lucr. 5, 708:

contra Volucris rostrum posita est Lyra,

Vitr. 9, 4, 5; Sen. Q. N. 1, 5, 9; 1, 8, 3; Plin. 2, 31, 31, § 99; 5, 10, 10, § 56.—So, tertium (latus Britanniae) est contra septem triones, opposite ( facing); hence, contra meridiem and contra ortus (instead of ad or adversus meridiem, etc.), facing the south and east, Plin. 6, 24, 24, § 85; 17, 2, 2, § 22. —So of a person standing in the sunlight:

cum minima umbra (i. e. a sole) contra medium fiet hominem,

Plin. 18, 33, 76, § 327; cf.:

contra mediam faciem meridies erit,

id. 18, 33, 76, § 326.—

Of opposite ends of a line.

Of the diameter of the earth: esse e regione nobis e contraria parte terrae qui adversis vestigiis stent contra nostra vestigia, quos antipodas vocatis, Cic. Ac. 2, 39, 123.—

Of a line drawn:

contra autem E littera I erit ubi secat circinationem linea,

opposite the point E will be the letter I, Vitr. 9, 7, 4.—

Of buildings, etc.:

contra hoc aviarium est aliud minus in quo quae mortuae sunt aves curator servare solet,

Varr. R. R. 3, 5, 5; Vitr. 5, 6, 3; 3, 5, 15:

(statuam) quae fuerit contra Jovis Statoris aedem in vestibulo Superbi domus,

Plin. 34, 6, 13, § 29:

contra medium fere porticum diaeta paulum recedit,

Plin. Ep. 5, 6, 20; 2, 17, 5; Suet. Aug. 44.—

Of places on the human body:

id quod contra stomachum est,

Cels. 4, 5 (4, 12 med.); 7, 7;

4, 20 (13).—Of the direction of the intestines, etc.: ea... contra medium alvum orsa,

Cels. 4, 1 fin. —

Of actions, opposite, towards, against, facing (syn.:

adversus, ad, e regione,

Caes. B. G. 7, 61).

In gen.:

quamvis subito... quamque Rem contra speculum ponas, apparet imago,

Lucr. 4, 156: Democritus... clipeum constituit contra exortum Hyperionis, Laber. ap. Gell. 10, 17, 4:

et contra magnum potes hos (i.e. oculos) attollere solem, Nec tremis...?

Prop. 1, 15, 37; Col. 7, 3, 8:

rex constiterat contra pedites,

Curt. 10, 9, 13; 9, 5, 1:

ne contra septentrionem paveris,

Plin. 18, 33, 76, § 330; 28, 6, 19, § 69:

contra solem varie refulgens,

placed in the sun, id. 37, 10, 63, § 173; 10, 54, 75, § 151; 37, 6, 22, § 83;

37, 7, 25, § 95: cum terrestres volucres contra aquam clangores dabunt,

id. 18, 35, 87, § 363; 19, 8, 39, § 131.—

Dependent on verbs of motion (very rare without the idea of hostility):

(Dinocrates) incessit contra tribunal regis jus dicentis,

towards, Vitr. 2, praef. 1.—So trop., of actions done for a purpose:

lege Cornelia de sicariis tenetur qui, cum in magistratu esset, eorum quid fecerit contra hominis necem quod legibus permissum non sit,

Dig. 48, 8, 4.—

Appositively, with the predicate: (elephanti) tanta narratur clementia contra minus validos, ut, etc., if fronting weaker animals, if brought in contact with them (not to be connected with clementia), Plin. 8, 7, 7, § 23.—Similarly: dum... fidens non est contra feram, if fronting the animal (not dependent on fidens), Plin. 8, 16, 21, § 57.—

Against an opposing action, etc.:

contra vim atque impetum fluminis conversa,

Caes. B. G. 4, 17, 5:

cum plateae contra directos ventos erunt conformatae,

Vitr. 1, 6, 8:

ut contra ventum gregem pascamus,

Col. 7, 3, 12; Sen. Q. N. 2, 31, 2; Plin. 29, 3, 12, § 52; 17, 2, 2, § 21; 8, 16, 21, § 54:

contra fluminum impetus aggeribus,

id. 35, 14, 48, § 169:

capite in sole contra pilum peruncto,

id. 27, 4, 5, § 17; 18, 35, 88, § 364; Varr. ap. Plin. 7, 20, 19, § 83; Sil. 14, 352; Dig. 9, 2, 29, § 4. [p. 455] — Trop.:

contra fortunam tenendus est cursus,

Sen. Prov. 5, 9.—Prov.:

contra stimulum calces,

kick against the pricks, Isid. Orig. 1, 36, 28 (al. calcitres); cf. Amm. 18, 5, 1.—

Of local actions with hostile intent.

Lit.:

quae vis Coclitem contra omnes hostium copias tenuit?

Cic. Par. 1, 2, 12:

Pompeium Cartejae receptum scribis: jam igitur contra hunc exercitum (sc. constitit),

id. Att. 15, 20, 3:

pertimescam, credo, ne mihi non liceat contra vos in contione consistere,

to face you, id. Agr. 1, 8, 25; Lepidus ap. Cic. Fam. 10, 34, 1; Caes. B. C. 1, 26:

a fronte contra hostem pedum quindecim fossam fieri jussit,

id. ib. 1, 41; 1, 42; id. B. G. 7, 62:

Tullus adversus Veientem hostem derigit suos: Albanos contra legionem Fidenatium collocat,

Liv. 1, 27, 5; 24, 41, 5; 38, 4, 5; Verg. A. 12, 279; Front. Strat. 2, 2, 13; 2, 3, 17.—Appositively, with a local verb understood:

terribilis haec contra fugientes belua est, fugax contra insequentes,

i. e. if fronting, if placed opposite, Plin. 8, 25, 38, § 92.—

Trop.:

castra sunt in Italia contra populum Romanum in Etruriae faucibus collocata,

Cic. Cat. 1, 2, 5; id. Mil. 1, 2; Quint. 7, 7, 5:

tum contra hanc Romam illa altera Roma quaeretur,

will be as a rival against this Rome, Cic. Agr. 2, 22, 86:

cui rationi contra homines barbaros atque imperitos locus fuisset, hac ne ipsum quidem sperare, etc.,

Caes. B. G. 1, 40:

(Cicero) plerumque contra inimicos atque obtrectatores plus vindicat sibi,

when fronting adversaries, Quint. 11, 1, 23.—

In partic.

Stare contra aliquem (opp. stare ab aliquo); usu. implying hostility; mostly trop., to stand against, to be arrayed against, to face, oppose:

quod contra hoc exemplum nulla staret eorum ratio,

Auct. Her. 4, 5, 7:

contra populi studium,

Cic. Brut. 34, 126:

contra civium perditorum... dementiam a senatu et a bonorum causa,

id. ib. 79, 273; so,

a mendacio contra veritatem,

id. Inv. 1, 3, 4:

contra cives in acie,

id. Att. 16, 11, 2:

et adversi contra stetit ora juvenci,

opposite, Verg. A. 5, 477; 5, 414:

haec enim (ratio) sola... stat contra fortunam,

Sen. Ep. 14, 4, 2: contra leonem etiam stetit, fronted, i. e. hunted, Spart. Carac. 5 fin. —

Contra aliquem ire:

aut saevos Libyae contra ire leones,

Stat. Th. 9, 16.— Trop.:

uti contra injurias armati eatis,

Sall. J. 31, 6:

interritus (sapiens) et contra illa (mala) ibit et inter illa,

Sen. Ep. 59, 8; cf.: contra venire, II. B. 1. c. b infra, and v. also II. B. 2. b. and II. B. 1. b. infra.—

Transf.,

To persons placed together for comparison:

C. vero Caesar, si foro tantum vacasset, non alius ex nostris contra Ciceronem nominaretur,

Quint. 10, 1, 114:

CORONATO CONTRA OMNES SCAENICOS,

Inscr. Grut. p. 331, n. 4.—

To things compared, as if weighed against each other as to their value, strength, etc.

Lit. (very rare):

quamcunque vis rem expende, et contra aquam statue... Si gravior est, leviorem rem... feret, etc.,

Sen. Q. N. 3, 25, 5.—

Prop.:

cujus (i. e. generis humani) causa videtur cuncta alia genuisse natura, magna saeva mercede contra tanta sua munera,

Plin. 7, 1, 1, § 1:

qui amicus esse coepit quia expedit, placebit ei aliquod pretium contra amicitiam,

Sen. Ep. 9, 9:

numquam ulli fortiores cives fuerunt quam qui ausi sunt eum contra tantas opes ejus... condemnare,

Cic. Fam. 7, 2, 3:

tantum studium bonorum in me exstitisse, contra incredibilem contentionem clarissimi et potentissimi viri,

id. ib. 7, 2, 2; Planc. ap. Cic. Fam. 10, 9, 3:

nomen prorogans nostrum et memoriam extendens contra brevitatem aevi,

as a compensation for, Plin. 2, 63, 63, § 154.—So esp., valere contra, to weigh against, counterbalance, avail or prevail against: non vereor ne meae vitae modestia parum valitura sit contra falsos rumores, Matius ap. Cic. Fam. 11, 28, 8:

(illa facta) pro periculo potius quam contra salutem valere debere,

Cic. Part. Or. 35, 120; id. Off. 3, 29, 104:

contrane lucrum nil valere Pauperis ingenium?

Hor. Epod. 11, 11; Sen. Ben. 4, 15, 1; id. Cons. Helv. 5, 5; so,

robur habere contra: si contra unamquamlibet partem fortunae satis tibi roboris est,

id. ib. 13, 2;

so of counterchecks: in Creta decem qui cosmoe vocantur, ut contra consulare imperium tribuni plebis, sic illi contra vim regiam constituti,

Cic. Rep. 2, 33, 58.—Of antidotes: cimicum natura contra serpentium morsus valere dicitur, item contra venena omnia, Plin. 29, 4, 17, § 61.—Hence,

Colloq., aliquid contra aurum est, something is worth gold, is superb, both predicatively and attributively (cf.: auro contra, I. A. 2. supra): hujusce pomaria in summa Sacra Via ubi poma veneunt, contra aurum imago, a spectacle for gold, i. e. a magnificent sight, Varr. R. R. 1, 2, 10 MSS. (al. aliter):

numcubi hic vides citrum... num quod emblema aut lithostratum? quae illic omnia contra aurum,

superb, id. ib. 3, 2, 4 MSS. (Schneid. omits aurum, ex conj.):

oneravi vinum, et tunc erat contra aurum,

Petr. 7, 6.—

Transf., of replies, with aiebat, inquit, etc.; both in friendly and inimical sense; esp., contra ea, contra haec, = the adv. contra:

contra ea Titurius sero facturos clamitabat, etc.,

Caes. B. G. 5, 29:

contra ea Verginius unum Ap. Claudium et legum expertem et, etc., aiebat,

Liv. 3, 57, 1; 24, 45, 4:

quae contra breviter fata est vates,

Verg. A. 6, 398:

contra quod disertus Tu impie fecisti inquit, etc.,

Quint. 7, 1, 53 (cf.: contra ea, II. E. 1. infra).

Denoting hostility or disadvantage.

With verbs of hostile action.

Of physical exertion:

pugnavere et tertio consulatu ejus viginti (elephanti) contra pedites quingentos,

Plin. 8, 7, 7, § 22:

proelium Afri contra Aegyptios primi fecere fustibus,

id. 7, 56, 57, § 200; 8, 40, 61, § 142. —

Referring to warfare (usu. adversus), bellum gerere (rarely for cum or adversus; but contra patriam, contra aras, etc., not cum patria, etc.; cf.

bellum, II. A. 1. e.): a quo prohibitos esse vos contra Caesarem gerere bellum (opp. pro),

Cic. Lig. 8, 25; id. Phil. 5, 10, 27; Liv. Ep. 129.—With bellum suscipere:

contra Antonium,

Cic. Phil. 8, 2, 5; so,

contra patriam,

id. Sull. 20, 58:

pugnare contra patriam,

id. ib. 25, 70:

contra conjuges et liberos,

Sen. Ben. 5, 15, 5:

armatum esse contra populum Romanum,

Cic. Prov. Cons. 13, 32.—With arma ferre (freq.), Cic. Phil. 2, 29, 72; 13, 21, 47; Liv. 28, 28, 15; Nep. Att. 4, 2; Tib. 1, 6, 30; Ov. M. 4, 609; 13, 269; id. P. 1, 1, 26.—With arma sumere or capere, Cic. Rab. Perd. 6, 19; id. Phil. 4, 1, 2; 4, 3, 7:

armis contendere contra,

Caes. B. G. 2, 13:

arma alicui dare (trop.),

Cic. Phil. 2, 21, 53:

aciem instruere (trop.),

Liv. 25, 4, 4:

exercitum comparare,

Cic. Phil. 3, 6, 14; 4, 1, 2:

exercitum instruere,

id. Cat. 2, 11, 24:

exercitum ducere and adducere,

id. Phil. 4, 2, 5; 3, 4, 11:

exercitum contra Philippum mittere,

id. Inv. 1, 12, 17:

naves ducere contra,

Hor. Epod. 4, 19:

ducere contra hostes,

Liv. 1, 27, 4:

florem Italiae educere contra,

Cic. Cat. 2, 11, 24:

proficisci contra,

to march against, Liv. 1, 11, 3; 8, 2, 5:

auxilium ferre Rutulis contra Latinos,

Plin. 14, 12, 14, § 88:

juvare aliquem contra,

Caes. B. C. 1, 35:

consilium inire contra Sequanos,

to take hostile measures against, id. B. G. 6, 12.—

Of legal contention (more freq. adversus, except with verbs of saying).

In gen., with agere or causam agere, to act as counsel against a party or his attorney:

cum agerem contra hominem disertissimum nostrae civitatis,

Cic. Caecin. 33, 97; id. Brut. 63, 226; Sen. Ben. 4, 15, 3; Quint. 11, 1, 59.—Causam recipere or suscipere contra, to accept a retainer against:

(causam) quam receperam contra pueros Octavios,

Cic. Att. 13, 49, 1; Quint. 6, 1, 12; Plin. Ep. 4, 17, 1.—Adesse alicui contra, to appear, act as one's counsel against:

rogavit me Caecilius ut adessem contra Satrium,

Cic. Att. 1, 1, 3; Plin. Ep. 1, 7, 5 al.; cf.:

esse contra,

id. ib. 1, 18, 3.— Trop.: conquesturus venit;

at contra se adfuit et satisfacienti satisfecit,

Sen. Fragm. Amic. 14, 1, 89:

causam defendere contra,

against the accuser, Cic. de Or. 1, 39, 178:

statuere contra aliquem (sc. causam),

to establish a case against an adversary, id. Or. 10, 34:

actio competit contra,

Dig. 49, 14, 41:

querelam instituere contra,

ib. 5, 2, 21, § 1:

bonorum possessionem petere contra,

ib. 5, 2, 23:

jus obtinere contra,

Cic. Quint. 9, 34:

pugnare contra,

to struggle against the accuser, id. Sull. 17, 49; id. Verr. 1, 11, 33:

id quod mihi contra illos datum est,

i. e. a local advantage over, id. Tull. 14, 33:

judicare contra aliquem,

id. Fl. 20, 48; Dig. 21, 2, 55; 5, 2, 14; Just. Inst. 4, 17, 2:

pronuntiare contra,

Paul. Sent. 5, 34, 2: dare sententiam contra, Dig. 21, 2, 56, § 1:

decernere contra,

Cic. Fl. 31, 76:

appellare contra aliquem,

Dig. 49, 1, 3; 49, 5, 6; cf.:

contra sententiam,

Cod. Just. 7, 62, 32, § 2.—Sentire contra aliquem, to have an opinion unfavorable to:

cur vos (cum) aliquid contra me sentire dicatis, etc.,

Cic. Caecin. 27, 79.—

Venire contra aliquem, to appear as counsel for one's adversary:

quid tu, Saturi, qui contra hunc venis, existimas aliter?

Cic. Rosc. Com. 6, 18; id. Mur. 4, 9; id. Phil. 8, 6, 18.—Venire contra rem alicujus, to give advice damaging one's interests:

contra rem suam me venisse questus est,

Cic. Phil. 2, 2, 3.—

With dicere and other verbs of saying. (aa) Of a lawyer pleading against a lawyer:

ipse ille Mucius, quid in illa causa cum contra te diceret, attulit quod? etc.,

Cic. de Or. 1, 57, 244:

cum ille contra me pro Sex. Naevio diceret,

id. Brut. 60, 2, 7; id. de Or. 2, 7, 30; id. Rosc. Am. 15, 45; id. Div. in Caecil. 14, 44; id. Planc. 2, 5; id. Brut. 26, 102; so,

causam dicere,

id. Or. 2, 23, 98:

causam perorare,

id. Quint. 24, 77.—(bb) Of a lawyer's pleading against the parties: dic mihi, M. Pinari, num si contra te dixero mihi male dicturus es? Servil. ap. Cic. de Or. 2, 65, 261; 3, 34, 138; 1, 14, 60; id. Or. 35, 123; Quint. 11, 1, 57; cf. with ellipsis of acc.:

quorum alter pro Aufldia, contra dixit alter,

id. 10, 1, 22.—(ng) Of a party against a lawyer:

si Gaditani contra me dicerent,

if the Gaditani were my adversaries, Cic. Balb. 17, 38.—(dd) Of witnesses and experts, and the pleadings against them:

si decressent legationem quae contra istum diceret,

Cic. Verr. 2, 2, 4, § 12: contra testes dicere (opp. a testibus or pro testibus). Auct. Her. 2, 6, 9; Cic. de Or. 2, 27, 118 (cf.:

testimonium in aliquem dicere,

id. Sull. 17, 48; Quint. 7, 4, 36):

contra juris consultos dicere,

against their legal opinions, Cic. Caecin. 24, 69.—So of witnesses in scientific questions:

contra testes dicendum est,

Sen. Q. N. 7, 16, 1.—(ee) Dicere or contendere aliquid contra aliquem, to maintain a point against:

cum interrogamus adversarios... quid contra nos dici possit,

Auct. Her. 4, 23, 33:

tamenne vereris ut possis hoc contra Hortensium contendere?

Cic. Quint. 25, 78. —

Of literary adversaries, mostly with verbs of saying and writing:

cum scriberem contra Epicurios,

Cic. Att. 13, 38, 1:

contra Epicurum satis superque dictum est,

id. N. D. 2, 1, 2:

contra Brutum,

id. Tusc. 5, 8, 21:

contra Academiam,

id. Ac. 2, 19, 63; id. Fin. 1, 1, 2; 5, 8, 22; id. Tusc. 5, 11, 32; 5, 30, 84; id. Ac. 2, 4, 17:

contra autem omnia disputatur a nostris,

id. Off. 2, 2, 8.—

Of public and political adversaries (syn. adversus and in).

In gen.:

sentire contra,

Cic. Mil. 2, 5:

pugnare contra bonos,

id. Sull. 25, 71:

contra eos summa ope nitebatur nobilitas,

Sall. C. 38, 2; Cic. Sest. 19, 42; 52, 112:

(tribuni) qui aut contra consulem, aut pro studio ejus pugnabant,

Liv. 39, 32, 12.—

Of political speaking:

cum (Cato) eo ipso anno contra Serv. Galbam ad populum summa contentione dixisset,

Cic. Brut. 20, 80; so id. Imp. Pomp. 17, 53; Cael. ap. Cic. Fam. 8, 9, 1.—

Of hostile or criminal acts in gen. (syn.:

adversus, in): inire consilia contra,

Cic. Rosc. Am. 38, 110; id. Cat. 1, 7, 18:

manum comparare contra aliquem,

id. Sull. 24, 68:

conjurationem facere,

id. ib. 4, 12:

congredi,

id. Lig. 3, 9; Sall. J. 64, 4:

aliquid contra imperatorem moliri,

Just. Inst. 4, 18, 3:

nec dolor armasset contra sua viscera matrem,

against her own offspring Ov. R. Am. 59.—Facere contra (more freq. with abstr. objects; cf. II. C. 1. f. b infra): nunc te contra Caesarem facere summae stultitiae est, to take parts against, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 16, 2:

eae (res) contra nos ambae faciunt,

operate against us, id. Quint. 1, 1.—With verbs of saying, etc.:

homo disertus non intellegit, eum quem contra dicit laudari a se?

Cic. Phil. 2, 8, 18; 2, 1, 2; 2, 21, 51; Sen. Ep. 15, 3, 70:

epigramma quod contra quamdam Gelliam scripsit,

Lampr. Alex. Sev. 38:

disputare contra deos, in two signif.: contra deum licet disputare liberius,

to accuse, reproach a god, Cic. N. D. 3, 31, 76; but: mala et impia consuetudo est contra deos disputandi, to reason against the gods, i. e. against their existence, id. ib. 2, 67, 168.—

Predicatively, with esse (videri, etc.), against, injurious to, unfavorable, prejudicial, to one's disadvantage: ut [p. 456] ex senatusconsulto neque cujus intersit, neque contra quem sit intellegi possit, Cic. Mur. 32, 68; id. de Or. 3, 20, 75; 2, 74, 299; 2, 81, 330; id. Sull. 13, 39; Sen. Ben. 6, 31, 6:

licentiam malis dare certe contra bonos est,

injurious to, Quint. 4, 2, 75:

res contra nos est, of unfavorable chances in a lawsuit,

id. 4, 66, 1; 4, 2, 75; 5, 13, 32.—Often, contra aliquem = quod est contra aliquem, referring to indef. pronouns or adjectives:

nihil contra me fecit odio mei = nihil quod esset contra me,

Cic. Har. Resp. 3, 5; id. Off. 3, 31, 112:

quibus (temporibus) aliquid contra Caesarem Pompeio suaserim,

id. Phil. 2, 10, 24.—

Added adverb. to the predicate, mostly referring to purpose, with hostile intent, for the purpose of some hostile act, in order to oppose, in opposition:

Caesarine eam (provinciam) tradituri fuistis, an contra Caesarem retenturi?

or keep it against Caesar, Cic. Lig. 7, 23:

sero enim resistimus ei quem per annos decem aluimus contra nos,

id. Att. 7, 5, 5:

judicium illud pecunia esse temptatum non pro Cluentio, sed contra Cluentium,

id. Clu. 4, 9; id. Imp. Pomp. 17, 52; id. Ac. 2, 28, 92:

cum quae facitis ejusmodi sint ut ea contra vosmet ipsos facere videamini,

id. Rosc. Am. 36, 104; Sen. Ep. 3, 7, 3: Curio se contra eum totum parat, i. e. to speak against him, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 8, 10; Caes. B. C. 1, 85 ter; Sen. Q. N. 1, 7, 1; Plin. 16, 39, 74, § 192; Plin. Pan. 41.—So with the force of a temporal clause:

fidem meam quam essent contra Massam Baebium experti,

in the suit against, Plin. Ep. 3, 4, 4.—

Dependent on adjectives (rare):

contra se ipse misericors,

to his own injury, Phaedr. 4, 18, 3:

severissimus judex contra fures,

Lampr. Alex. Sev. 28.—

With nouns.

Acc. to 1. b.:

ut quam maximae contra Hannibalem copiae sint,

Cic. Inv. 1, 12, 17; cf. Vell. 2, 76, 3.—

Acc. to 1. c. and 1. e.; so esp., oratio contra (cf.: oratio in).

Oratio contra (never in), of an address against the counsel of a party or against the prosecutor:

quid in omni oratione Crassus vel apud centumviros contra Scaevolam, vel contra accusatorem Brutum, cum pro Cn. Plancio diceret?

Cic. de Or. 2, 54, 220; cf.:

Cato pro se contra Cassium = in oratione contra,

Gell. 10, 15, 3; so,

haec perpetua defensio contra Scaevolam,

Cic. de Or. 2, 54, 221:

orationem illam egregiam quam (Aeschines) in Ctesiphontem contra Demosthenem dixerat,

id. ib. 3, 56, 213.—

Of an address against the party, either in judicial or political affairs:

unam orationem contra Gracchum reliquit,

Cic. Brut. 26, 99:

(Demosthenis) oratio contra Leptinem... contra Aeschinem falsae legationis,

id. Or. 31, 111; Gell. 10, 24, 10; 10, 18, 91; Cic. Brut. 46, 169; Quint. 12, 10, 61; Cic. de Or. 2, 11, 45; id. Brut. 44, 164; Gell. 13, 25 (24), 15; cf. Quint. 4, 3, 13; 11, 2, 25.—

Acc. to 1. f.:

contra patres concitatio et seditio,

Cic. Brut. 14, 56.—Of animals:

contra volpium genus communibus inimicitiis,

Plin. 10, 76, 96, § 207.

With inanimate and abstract objects.

Directly dependent on verbs (cf. B. 1.).

Of physical or moral exertion:

cum fulmina contra Tot paribus streperet clipeis,

Verg. A. 10, 567:

pugnandum tamquam contra morbum, sic contra senectutem,

Cic. Sen. 11, 35:

contra verum niti,

Sall. J. 35, 8:

contra fortunam luctari,

Sen. Ben. 7, 15, 2; id. Brev. Vit. 10, 1; id. Ep. 78, 15; 99, 32; cf. Cic. Off. 1, 31, 110.—

Of warfare (lit. and trop.):

bellum contra aras, focos, vitam fortunasque gerere,

Cic. Phil. 3, 1, 1:

bellum gerimus... contra arma verbis,

id. Fam. 12, 22, 1.—So of logical contradictions:

artificis autem est invenire in actione adversarii quae semet ipsa pugnent,

Quint. 5, 13, 30.—

Of legal contention.

Of the actions of the counsel or prosecutor: dicere, or perorare, agere contra aliquid, to plead against, contest something:

contra argumenta, rumores, tabulas, quaestiones (opp. ab argumentis, etc.),

Auct. Her. 2, 6, 9 sqq.; Cic. de Or. 2, 27, 118:

contra ratiocinationem,

id. Inv. 2, 50, 153: contra scriptum dicere, to contest, controvert a written law or a document, id. ib. 2, 47, 138; 2, 48, 143; id. Brut. 39, 145; Quint. 7, 7, 1:

contra caput dicere,

to plead against life, Cic. Quint. 13, 44 (cf.:

servum in caput domini interrogare,

Paul. Sent. 1, 1, 34; 5, 16, 5 and 8; 5, 46, 3): contra libertatem agere, Dig. 40, 12, 26.—Pregn.:

contra rerum naturam, contraque consuetudinem hominum dicere (opp. contra nos dicere),

Cic. Rosc. Am. 15, 45.—

Of judicial decisions contradicting documents, etc.:

contra tabulas judicare,

Cic. de Or. 2, 70, 281:

contra testamentum,

Dig. 2, 17, § 1:

contra sententiam dicere,

ib. 49, 8, 1, § 2.—

Admittere aliquem contra bona, to admit a petition for bonorum possessio (cf.:

inmittere in bona),

Dig. 38, 2, 3, § 6.—

Of antagonism in literary and ethical questions.

To contend that something is false:

dicere, disputare, disserere contra opinionem or sententiam,

Cic. Tusc. 1, 4, 8; 5, 19, 55; id. de Or. 3, 18, 67; id. Fin. 5, 4, 10; id. Ac. 2, 18, 60; Sen. Ira, 1, 3, 3; id. Ep. 87, 5; 102, 5 (cf.:

in sententiam dicere,

in support of an opinion, Caes. B. G. 1, 45):

contra sensus dicere,

Cic. Ac. 2, 31, 101:

contra rhetoricen dicere,

Quint. 2, 17, 40.—

Of criticism, hostility to principles, etc.:

contra Iliadem et Odysseam scribere,

Vitr. 7, praef. 8:

contra quorum disciplinam ingenium ejus exarserat,

Cic. Tusc. 5, 29, 83.—

Ethically:

contra voluptatem dicere,

that pleasure is a moral evil, Cic. Fin. 5, 8, 21:

contra mortem loqui,

that death is no evil, Sen. Ep. 82, 7;

in both senses: contra vitia, pericula, fortunam, ambitionem,

id. ib. 100, 10:

contra fortunam gloriari,

that fortune has no power over him, Cic. Tusc. 5, 9, 26; Sen. Ep. 26, 5.—

Of public and political acts and speeches:

contra potentiam accusatorum dicere,

Cic. Brut. 44, 164:

contra legem dicere or verba facere,

id. Imp. Pomp. 15, 53; Liv. 34, 8, 1:

rogationem ferre contra coloniam ( = contra legem de colonia deducenda),

Cic. Clu. 51, 140; Auct. Her. 1, 17, 21; Plin. 8, 17, 24, § 64.—

Of hostility, injury, wrongs, etc.

In gen.:

senatusconsulto quod contra dignitatem tuam fieret,

directed against, Cic. Fam. 12, 29, 2:

contra rem publicam se commovere,

id. Cat. 1, 26; 1, 3, 7:

incitari,

id. Sest. 47, 100:

consilia inire,

id. Agr. 2, 3, 8:

conjurationem facere,

Sall. C. 30, 6:

contra salutem urbis incitari,

Cic. Cat. 3, 8, 20:

cogitare aliquid contra salutem,

id. ib. 3, 9, 21: contra voluntatem or studium dicere, to oppose one's will in a speech:

esse aliquem in civitate qui contra ejus (Chrysogoni) voluntatem dicere auderet,

id. Rosc. Am. 22, 60; id. Phil. 1, 11, 28; id. de Or. 3, 34, 138; id. Mur. 4, 10; Tac. H. 2, 91:

ne quid contra aequitatem contendas, ne quid pro injuria,

do not array yourself against equity, Cic. Off. 2, 20, 71.— Trop.:

quis non contra Marii arma, contra Suliae proscriptionem irascitur? ( = Mario propter arma, Sullae propter proscriptionem),

Sen. Ira, 2, 2, 3.—

In partic.: facere contra aliquid (syn. adversus), to commit an offence against, to transgress, etc.:

si quis ad Antonium profectus esset... senatus existimaturum eum contra rem publicam fecisse,

Cic. Phil. 8, 11, 33; id. Mil. 5, 13; 6, 14; id. Off. 3, 10, 43; 3, 25, 95; S. C. ap. Cael. ap. Cic. Fam. 8, 8, 6; Liv. 25, 4, 7; so,

contra salutem rei publicae facere,

Cic. Dom. 38, 102:

contra majestatem,

against the emperor, Dig. 48, 4, 5:

contra leges,

Cic. Dom. 18, 48; id. Vatin. 7, 18; id. Fin. 2, 17, 55; id. Mur. 32, 67; id. de Or. 3, 19, 70; cf. id. Clu. 34, 92; id. Mur. 32, 68; id. Dom. 14, 38; id. Phil. 10, 6, 13; Gai Inst. 4, 121:

contra edictum (praetoris),

Cic. Verr 2, 3, 10, § 25; Dig. 39, 1, 20, § 1:

contra foedus,

Cic. Balb. 6, 16:

contra jusjurandum ac fidem,

id. Off. 3, 10, 43; id. Lael. 3, 30, 74; id. Verr. 2, 3, 3, § 7; Prop. 3, 30, 44 (2, 32, 44).—And ironically:

tune contra Caesaris nutum (sc. facies)?

Cic. Att. 14, 10, 1.—Rarely contra ea facere = contra facere, adverb. (cf. I. B. 8. and II. E. 1. b.):

corpus in civitatem inferri non licet... et qui contra ea fecerit, extra ordinem punitur,

Paul. Sent. 1, 21, 2; 1, 21, 12.—

Predicatively with esse (usu. impers.), in violation of, in conflict with, contrary to (cf. 3. g).

With esse expressed as the predicate:

hominem hominis incommodo suum augere commodum magis est contra naturam quam mors,

Cic. Off. 3, 5, 21; id. Fin. 3, 9, 31; id. N. D. 3, 13, 33; Sen. Ep. 5, 4; Plin. 7, 8, 6, § 45:

contra leges or legem est,

Cic. Pis. 13, 30; id. Mur. 32, 67:

contra officium est,

id. Off. 3, 10, 43; 1, 10, 32; 1, 6, 19; cf. id. Lael. 11, 39; id. Off. 3, 15, 63; Liv. 6, 40, 5; Sen. Q. N. 2, 37, 2; Gai Inst. 3, 157; Dig. 30, 1, 112, § 3; 16, 3, 1, § 7.—With ellipsis of object (naturam), Cic. Fin. 5, 29, 89; cf.:

adeo res ista non habet ullam moram quae contra causas ignium sit,

unfavorable to the formation of fire, Sen. Q. N. 2, 26, 7.—

With verbal predicate, referring to an indef. pron. or adj., with esse understood:

scis hunc... nihil umquam contra rem tuam cogitasse ( = nihil quod contra rem tuam esset),

Cic. Rosc. Am. 50, 147; id. Mil. 5, 13:

aliquid contra animum audiendi,

something against our liking, Sen. Const. 19, 2.—So mostly with facere:

si quid Socrates aut Aristippus contra morem consuetudinemque fecerint,

Cic. Off. 1, 41, 148; id. Att. 3, 23, 2; 2, 22, 2; id. Off. 3, 15, 63; Sall. C. 15, 1; Dig. 8, 2, 11; 8, 2, 17; 35, 1, 79, § 2. —

Contra officium, substantively, = id quod contra officium est:

Sic inter recte factum atque peccatum, officium et contra officium, media locabat quaedam,

Cic. Ac. 1, 10, 37.—

Adverbially with the predicate.

In order to oppose, in opposition to, with hostile intent (cf. B. 3.):

eidem illam proscriptionem capitis mei contra salutem rei publicae rogatam esse dicebant,

that the proposal of the law was an attack on the republic, Cic. Prov. Cons. 19, 45; id. Rab. Perd. 12, 35; id. Phil. 10, 10, 22:

imperator contra postulata Bocchi nuntios mittit,

to reply to the demands, Sall. J. 83, 3; 25, 6; so,

advocare contra,

Sen. Cons. Polyb. 12, 4; id. Ep. 15, 2, 52:

si contra mortem te praeparaveris,

to meet death, id. ib. 11, 3, 8.—

With the force of a clause of manner, injuriously to, etc.:

quibus contra valetudinis commodum laborandum est,

Cic. Mur. 23, 47; Suet. Aug. 78:

contra hominis salutem,

with danger to a man's life, Cod. Just. 7, 62, 29.—

In gen., of conflict with some rule or principle, contrary to, in violation of, without regard to ( = ita ut contra sit; cf. 2. supra; very freq. from the class. period;

syn. adversus): ceperitne pecunias contra leges P. Decius,

Cic. de Or. 2, 31, 136; id. Verr. 2, 1, 4, § 10; id. Fl. 34, 86:

pecuniam contra leges auferre,

id. Verr. 1, 18, 56; 2, 1, 10, § 27; 2, 5, 18, § 46; id. Har. Resp. 26, 56:

contra legem,

id. Rab. Perd. 3, 8; id. Dom. 16, 41:

contra jus fasque,

id. Har. Resp. 16, 34; id. Quint. 6, 28:

contra jus,

Liv. 5, 4, 14; id. Dom. 13, 55; id. Verr. 2, 5, 13, § 34:

contra jus gentium,

Liv. 4, 32, 5; 9, 10, 10; 21, 25, 7; 5, 36, 6;

6, 1, 6: contra juris rigorem,

Dig. 40, 5, 24, § 10 et saep.:

contra testimonium aliquid judicare,

without regard to, Cic. Brut. 31, 117:

aliquid contra verecundiam disputare,

contrary to the rules of decency, id. Off. 1, 35, 128:

aliquid contra fidem constituere,

Quint. 5, 13, 34:

quae majores nostri contra lubidinem animi sui recte atque ordine fecere,

contrary to the dictates of passion, Sall. C. 51, 4; id. J. 33, 1; cf. of logical opposition, II. E. 2. infra.—

Dependent on substt.

Of physical strife:

scit ille imparem sibi luctatum contra nexus (draconis),

Plin. 8, 12, 12, § 33. —

Of warfare:

imperatorum copia contra tuum furorem,

Cic. Mur. 39, 83:

Parthorum gloria contra nomen Romanum,

Liv. 9, 18, 6: in castris perditorum contra patriam, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 23, 6.—

Of legal contention:

causa contra scriptum,

Cic. Inv. 2, 46, 135.—

Of political speaking:

divina M. Tullii eloquentia contra leges agrarias,

Quint. 2, 16, 7; 9, 3, 50; Gell. 18, 7, 7.—

Of literary opposition:

Caesaris vituperatio contra laudationem meam,

Cic. Att. 12, 40, 1.—

Of hostility, etc.:

cujus factum, inceptum, conatumve contra patriam,

Cic. Cat. 2, 12, 27:

ullum factum dictumve nostrum contra utilitatem vestram,

Liv. 6, 40, 5.—

Of injury:

vitae cupiditas contra rem publicam,

Cic. Planc. 37, 90: contra serpentes venenum, fatal to serpents, or as a defence against serpents, Plin. 7, 2, 2, § 15.—

Of violation, disregard, etc. (cf. 3. g):

iter contra senatus auctoritatem,

Cic. Phil. 2, 19, 48:

contra consuetudinem somnium,

Plin. 10, 77, 98, § 211:

bonorum possessio contra tabulas,

Dig. 37, 4, 3, § 13; Gai Inst. 3, 41.—

Dependent on adjectives (very rare; cf.

II. D. 2. c. infra): contraque patris impii regnum impotens, avum resolvam,

Sen. Herc. Fur. 966.

Of defence, protection, and resistance (syn.: adversus, ab).

Against persons.

Dependent on verbs:

cum populus Romanus suam auctoritatem vel contra omnes qui dissentiunt possit defendere,

Cic. Imp. Pomp. 22, 63: si ego consul rem publicam [p. 457] contra te et gregales tuos defendissem, id. Sest. 52, 111; 22, 49; 8, 20; id. Fam. 11, 27, 7; id. Phil. 2, 18, 45:

contra quem multum omnes boni providerunt,

provided a great defence, id. Mur. 38, 81: formula qua utitur patronus contra libertum qui eum in jus vocat, as a defence against, Gai Inst. 4, 46. —And of protection of plants against injurious animals:

contra haec animalia proderit, si, etc.,

Pall. 10, 3, 2.—

Dependent on adjectives, mostly participial:

paratus contra,

Cic. Mil. 21, 56:

nihil satis firmum contra Metellum,

Sall. J. 80, 1:

contra potentes nemo est munitus satis,

Phaedr. 2, 6, 1.—

Against inanimate and abstract things.

Dependent on verbs:

contra avium morsus munitur vallo aristarum,

Cic. Sen. 15, 51:

propugnaculum, quo contra omnes meos impetus usurum se putat,

id. Verr. 2, 3, 16, § 40; 2, 5, 39, § 102:

publicam causam contra vim armatam suscipere,

id. Dom. 34, 91; id. Quint. 30, 94; id. Leg. 3, 3, 9:

contra tantas difficultates providere,

Sall. J. 90, 1; 76, 4; so,

contra ea,

id. ib. 57, 5:

patricii vi contra vim resistunt,

Liv. 3, 13, 4; Plin. 14, 2, 4, § 28; Tac. Agr. 45; Sen. Prov. 4, 12; id. Const. 5, 4.—

Dependent on substt.:

suffragia contra oppugnationem vestrae majestatis,

Cic. Rab. Perd. 12, 35:

defensio contra vim,

id. Mil. 5, 14:

patronus justitiae fuit contra orationem Phili,

id. Lael. 7, 25; Plin. 29, 2, 9, § 30; 14, 3, 4, § 40:

contra labores patientia,

id. 23, 1, 22, § 37.—

Dependent on adjectives (in Cic. freq. with P. a. predicatively used; otherwise very rare;

in later prose freq.): nec est quidquam Cilicia contra Syriam munitius,

against an attack from the side of Syria, Cic. Fam. 14, 4, 4:

ut nullius res tuta, nullius domus clausa, nullius vita saepta, nullius pudicitia munita contra tuam cupiditatem posset esse,

id. Verr. 2, 5, 15, § 39; id. Fin. 1, 16, 51; id. Mil. 25, 67; id. Tusc. 5, 8, 19; 5, 27, 76:

vir contra audaciam firmissimus,

id. Rosc. Am. 30, 85; Sall. J. 33, 2; 28, 5:

fortis contra dolorem,

Sen. Ep. 98, 18; Quint. 12, 1, 10:

callosus,

Plin. 11, 37, 54, § 147; 14, 2, 4, § 23:

far contra hiemes firmissimum,

id. 18, 8, 19, § 83:

equus tenax contra vincula,

Ov. Am. 3, 4, 13:

contraque minantia fata pervigil,

Claud. I. Cons. Stil. 1, 284.—

Of remedies against sickness and its causes, poison, etc.; so only in Plin.; in Pall. only of preventives and of protection against hurtful animals, and against mental perturbations in gen.; cf. infra (syn. ad in Cat., Cic., Cels., Col.; adversus only in Celsus, who also has in with abl.).

Dependent on verbs:

cujus et vinum et uva contra serpentium ictus medetur,

Plin. 14, 18, 22, § 117; 7, 2, 2, § 13:

prodest et contra suspiria et tussim,

id. 20, 13, 50, § 128:

valet potum contra venena,

id. 28, 7, 21, § 74; 29, 4, 22, § 71; 29, 4, 26, § 81; 28, 8, 27, § 98; 16, 37, 71, § 180; 35, 6, 14, § 34; 28, 6, 18, §§ 65-67.—

Dependent on substt.:

remedium contra morsus,

Plin. 8, 32, 50, § 118; 10, 59, 79, § 163:

contra venena esse omnia remedio,

id. 16, 44, 95, § 251; 17, 24, 37, § 240; 7, 1, 1, § 4.—

Dependent on adjectives:

vinum quod salutare contra pestilentiam sit,

Pall. 11, 14, 17.—

Appositively, as a remedy:

cujus lacteum succum miris laudibus celebrat... contra serpentes et venena,

Plin. 5, 1, 1, § 16; 29, 4, 26, § 83. —So of remedies against affections:

Tiberium tonante caelo coronari ea (lauro) solitum ferunt contra fulminum metus,

Plin. 15, 30, 40, § 135; cf. Sen. Ira, 2, 21, 1; id. Tranq. 5. 1.

Of logical opposition.

With a neuter demonstrative (contra ea, contra haec, contra quae, quod contra = contra, adv.).

The contrary, the reverse (very rare; cf.

I. D. 1.): sed mihi contra ea videtur,

but to me the contrary seems true, Sall. J. 85, 1:

omnia quae contra haec sunt, omnia quae contra sunt,

and vice versa, Quint. 5, 10, 90. —

Contra ea, on the contrary, in logical antithesis (not in Cic. and Sall.; once in Caes. and Quint.; several times in Liv. and Nep.; cf.: contra ea, in other uses, II. A. 2. e. a, II. D. 2. a., II. A. 3. d., II. C. 1. f.):

omnes arderent cupiditate pugnandi... contra ea Caesar... spatiumque interponendum... putabat ( = at contra),

but Caesar on the contrary, Caes. B. C. 3, 74: superbe ab Samnitibus... legati prohibiti commercio sunt;

contra ea benigne ab Siculorum tyrannis adjuti,

Liv. 4, 52, 6; 2, 60, 1; 21, 20, 6;

44, 43, 5: pater... Thracem me genuit, contra ea mater Atheniensem,

Nep. Iphicr. 3, 4; id. praef. 6; id. Alcib. 8, 1.—And after a question, with immo (cf. I. E. 5. b.):

an infirmissimi omnium... (sumus)? Immo contra ea vel viribus nostris, vel, etc., tuti (sumus),

Liv. 41, 24, 8.—

Quod contra, by anastrophe (v. F. 1.), contrary to which, whereas, while on the contrary (only once in Lucr. and three times in Cic.):

illud in his rebus vereor ne forte rearis, Inpia te rationis inire elementa viamque indugredi sceleris: quod contra saepius illa Religio peperit scelerosa atque impia facta,

whereas on the contrary, Lucr. 1, 81:

cujus a me corpus crematum est, quod contra decuit ab illo meum (sc. cremari),

Cic. Sen. 23, 84:

quod contra oportebat delicto dolere, correctione gaudere,

id. Lael. 24, 90 (B. and K. place a comma after oportebat; cf.

Nauck ad loc.): reliquum est ut eum nemo judicio defenderit: quod contra copiosissime defensum esse contendi,

id. Quint. 28, 87 (many consider contra in all these passages as an adverb; cf. Hand, Turs. II. p. 121 sq.; some explain quod as an ancient ablative, = qua re;

v. Ritschl,

Plaut. Exc. p. 57, Munro ad Lucr. 1, 82).—

With an abstract noun, with the force of the adverb contra with ac or atque (I. F. 1.), contrary to, contrary to what, etc. (esp. in Sall., not in Cic.; cf. praeter): celeriter contraque omnium opinionem confecto itinere, contrary to the opinion ( = contra ac rati erant), Caes. B. G. 6, 30:

contra opinionem Jugurthae ad Thalam perveniunt,

Sall. J. 75, 9; Hirt. B. G. 8, 40.—Contra spem either contrary to the opinion, or against the hope:

Metellus contra spem suam laetissume excipitur ( = contra ac ratus, veritus est),

Sall. J. 88, 1; so,

cetera contra spem salva invenit,

Liv. 9, 23, 17:

contra spem omnium L. Furium optavit,

id. 6, 25, 5; Curt. 8, 4, 45;

but: at Jugurtha contra spem nuntio accepto ( = contra ac speraverat),

Sall. J. 28, 1; Liv. 24, 45, 3:

postquam... Jugurtha contra timorem animi praemia sceleris adeptum sese videt,

Sall. J. 20, 1:

ipse in Numidiam procedit, ubi contra belli faciem tuguria plena hominumque... erant ( = contra ac in bello evenire solet),

id. ib. 46, 5:

contra famam,

Plin. 13, 22, 43, § 126; 7, 53, 54, § 180:

segniterque et contra industriam absconditae formicae,

slowly, and in a manner different from their usual activity, id. 18, 35, 88, § 364.—Of persons:

frigidam potionem esse debere, contra priores auctores, Asclepiades confirmavit,

contrary to the opinion of the former physicians, Cels. 4, 26 (19).

Sometimes by anastrophe after its noun.

In prose, after relatives, esp. in Cic.:

quos contra disputant,

Cic. Ac. 2, 15, 47:

quem contra dicit,

id. Phil. 2, 8, 18 (v. II. B. 1. f.):

quem contra veneris,

id. Mur. 4, 9:

quas contra, praeter te, etc.,

id. Vatin. 7, 18:

eos ipsos quos contra statuas,

id. Or. 10, 34:

quos contra me senatus armavit,

id. Att. 10, 8, 8:

quam contra multa locutus est,

Sen. Ep. 82, 7, Plin. Ep. 1, 23, 3; Claud. in Rufin. 1, 332; v. also E. 1. c. supra.—

After other words ( poet. and in post-Aug. prose):

hunc igitur contra mittam contendere causam,

Lucr. 4, 471:

dicere eos contra,

id. 4, 484:

donique eum contra,

id. 5, 708:

agmina contra,

Verg. A. 12, 279:

magnum Alciden contra,

id. ib. 5, 414:

Paridem contra,

id. ib. 5, 370:

Italiam contra,

id. ib. 1, 13:

deos contra,

Ov. P. 1, 1, 26:

Messania moenia contra,

id. M. 14, 17:

litora Calabriae contra,

Tac. A. 3, 1.

contrā, adv. and prep. [stem con, i. e. cum, through a comparative form conter; cf.: alter, uter, inter, praeter, etc.; in abl. fem. form like the locative adverbs ea, qua, etc.; cf.: ultra, intra, extra, citra], orig., in comparison with; hence, over against, fronting, in front, opposite, in opposition to, against, contrary to, opposed to, etc.

Adv. (referring to an opposed object often with the force of a preposition with ellipsis of a pronoun, = against it, against him, etc.).

Local.

Lit., of position in front of a person, place, or thing.

With verb of being or position expressed or understood.

Referring to living beings, opposite, in face of, face to face, facing, in front of, fronting, confronting (not in Cic., Caes., or Sall.):

feminam scelestam te, adstans contra, contuor,

Plaut. Pers. 2, 2, 26:

ut confidenter mihi contra adstitit,

id. Capt. 3, 5, 6; Lucr. 4, 223; 6, 929:

signum contra, quoad longissume oculi ferebant, animo finivit,

Liv. 1, 18, 8:

stat contra starique jubet,

Juv. 3, 290:

stat contra dicitque tibi tua pagina Fures!

Mart. 1, 55, 12:

ulmus erat contra,

in front of her, Ov. M. 14, 661:

templa vides contra,

in front (of us), id. ib. 7, 587.—Of position in front of the enemy:

contra conserta manu,

Plaut. Mil. 1, 1, 3: contra consistere, to make front against them, Caes. B. G. 2, 17.—

Referring to things and places, over against (it), opposite (to it), on the opposite side (mostly post-Aug.):

contra jacet Cancer patulam distentus in alvum,

Manil. 2, 253:

posita contra Hispania,

Tac. Agr. 11:

promuntorium quod contra procedit,

Plin. 4, 2, 3, § 6: relinquendae autem contra erunt vacuae tabellae, on the opposite side, i. e. of the leaf, Quint. 10, 3, 32: illo quaerente cur non decidant contra siti, the antipodes (cf. Cic. Ac. 2, 39, 123; v. II. A. 1. c. a), Plin. 2, 65, 65, § 161.—With the governing verb understood:

arguam hanc vidisse apud te contra conservum meum,

face to face, Plaut. Mil. 2, 2, 91:

jam omnia contra circaque hostium plena erant, Liv 5, 37, 8: eadem verba contra (i. e. ponuntur),

side by side, Quint. 9, 3, 36; Verg. A. 6, 23.—

With verbs of motion, so as to be opposite to an object or face to face with a person, variously rendered.

Referring to persons:

accede ad me atque adi contra,

come right up to me, Plaut. Rud. 1, 4, 23; id. Bacch. 3, 6, 6: hostes crebri cadunt; nostri contra ingruunt, advance to their front (in Plaut. hostility is not implied in contra), id. Am. 1, 1, 84: quis nos pater aut cognatu' volet contra tueri, face to face, eye to eye, Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 12 Mull. (Trag. Rel. v. 444 Rib.); Att. ap. Macr. S. 6, 1, 55 (Trag. Rel. v. 538 ib.):

adspicedum contra me = contra adspice me,

Plaut. Most. 5, 1, 56 Lorenz ad lec.:

contra adspicere,

id. Mil. 2, 1, 45:

contra intueri,

Liv. 1, 16, 6; 9, 6, 8; Sen. Q. N. 1, 3, 6:

cum veniret contra Marcianus,

Quint. 6, 3, 95; Plin. 9, 46, 70, § 152.—

Of things:

hic ubi sol radiis... Adversa fulsit nimborum aspergine contra,

Lucr. 6, 525; Cels. 8, 8, 1:

quam (turrim) promoti contra validi asseres... perfregere,

Tac. H. 4, 30.—Reciprocally: oscula non pervenientia contra, not coming through (the wall) so as to meet, Ov. M. 4, 80.—

Transf. to equivalents of weight, value, and price; so,

In Plaut. only in the colloq. phrases auro contra, aurichalco contra, and contra auro (sc. posito); lit., for gold placed against; cf.:

aes contrarium, s. v. contrarius: (servus) non carus'st auro contra,

at his weight in gold, Plaut. Ep. 3, 3, 30: jam auro contra constat filius, id. Truc. 2, 6, 57 (Speng. aurichalco): auro contra cedo modestum amatorem! A me aurum accipe. Pa. Cedo mihi contra aurichalco quoi ego sano serviam, id. Curc. 1, 3, 45 sq.; id. Mil. 3, 1, 63; 4, 2, 85; id. Ps. 2, 3, 23.—

In post-Aug. prose (very rare):

at si aquae et ejus rei quam contra pensabis par pondus erit, nec pessum ibit, nec exstabit, etc.,

Sen. Q. N. 3, 25, 5.—

Of reciprocal actions, = vicissim, in turn, in return, back, on my, his, etc., part, likewise, counter-.

In gen.:

te ut deludam contra, lusorem meum,

Plaut. Am. 2, 2, 71:

quae me amat, quam ego contra amo,

id. Merc. 5. 2, 77; id. Cist. 1, 1, 96; id. Trin. 4, 2, 55; id. As. 2, 2, 110:

qui arguat se, eum contra vincat jurejurando suo,

make a victorious counter-charge, id. Mil. 2, 2, 37:

si laudabit haec Illius formam, tu hujus contra (i. e. lauda),

Ter. Eun. 3, 1, 54:

audi nunc contra jam,

listen in turn, id. Phorm. 4, 4, 18; id. Ad. 5, 4, 23:

at tu mihi contra nunc videre fortunatus, Phaedria, Cui, etc.,

you likewise seem fortunate to me, id. Phorm. 1, 3, 21:

Mettius Tullo gratulatur, contra Tullus Mettium benigne alloquitur,

Liv. 1, 28, 1:

contra ut me diligat illa,

Cat. 76. 23; Hor. S. 1, 3, 27 Orell. ad loc.—Hence, with ellipsis of inquit, = respondit:

cui latrans contra senex,

Phaedr. 5, 10, 7:

scietis, inquam, etc., contra Nigrinus: ad quem missi sunt? ego, etc.,

Plin. Ep. 7, 6, 4.—

Rarely with inquit, etc., expressed: at ille contra, renidens, Audi, inquit, discipule, etc.,

Gell. 15, 9, 9; cf.:

contra talia reddit,

Claud. B. Gild. 379.—

With dat. pers.:

consulo quem dolum doloso contra conservo parem,

Plaut. Mil. 2, 2, 45:

facere contra huic aegre,

Ter. Eun. 4, 1, 10:

hiscine contra insidiabere?

id. Hec. 1. 1, 13:

tibi contra gratiam Referre,

id. ib. 4, 2, 7.—

With item:

item a me contra factum est,

Plaut. Aul. prol. 20:

puellam senex Amat et item contra filius,

id. Cas. prol. 49; id. Pers. 5, 2, 36; id. Am. 1, 1, 67; Ter. Ad. 1, 1, 25.—

Combining a reciprocal with a local relation (A. 1. a. a, and b. a): contra carinantes verba, exchanging abusive words ( face to face), Enn. ap. Serv. ad Verg. A. 8, 361 (Ann. v. 181 Vahl.): tubae utrimque contra canunt;

Consonat terra,

Plaut. Am. 1, 1, 73; 1, 1, 86:

confer gradum Contra pariter,

id. Ps. 2, 4, 18; id. Truc. 1, 2, 28:

video amicam... Ubi contra adspexit me, etc.,

id. Mil. 2, 1, 45; Verg. E. 7, 8; cf. Lucr. 4, 243:

vesper adest, juvenes consurgite!... Cernitis, innuptae, juvenes? consurgite contra!

Cat. 62, 6.—

Implying also opposition: Pe. Conpellabo. Ph. Orationis aciem contra conferam, Plaut. Ep. 4, 1, 20:

si scias quod donum huic dono contra comparet,

what counter gift, Ter. Eun. 2, 3, 63: quod Scipio postulavit... ut, etc. Et quod contra collega postulavit ne, etc., Annal. Trib. Pleb. ap. Gell. 7 (6), 19, 5:

si vobis aequa et honesta postulatio videtur, ego contra brevem postulationem adfero,

Cic. Rosc. Am. 2, 7; Nep. Epam. 6, 1;

Auct. B. Alex. 24: illo licente contra liceri audeat nemo,

to bid in opposition, Caes. B. G. 1, 18; Liv. 4, 53, 6:

agedum pauca accipe contra,

Hor. S. 1, 4, 38.—So in battle:

Numidae... Romanorum ordines conturbare... neque contra feriundi copia erat,

Sall. J. 50, 4; and in law: et ab eo is qui adoptat vindicat... et illo contra non vindicante, etc., Gai Inst. 1, 134; 2, 24.—Esp. in replies:

oratio contra a Demosthene pro Ctesiphonte edita,

Cic. de Or. 3, 56, 213:

dicit accusator haec: primum, etc.... quid contra reus?

id. Clu. 30, 81; id. Fin. 5, 22, 63; Curt. 4, 1, 10; 7, 9, 1.

Of opposition, strife, etc., against; constr. absol., with dat., and ne, quominus or quin.

Of physical exertion.

Lit.:

concurrunt... aetheriae nubes contra pugnantibu' ventis,

struggling against each other, Lucr. 6. 98:

nec nos obniti contra... Sufficimus,

bear up, battle against, Verg. A. 5, 21; Ov. M. 9, 50; 2, 434:

at ille contra nititur,

resists, Plin. 2, 38, 38, § 103; 7, 20, 19, § 82:

pars remigum, tamquam imperitia... officia nautarum impediebant. Mox contra tendere,

rowed in an opposite direction, Tac. H. 4, 16.—

Trop.:

te rogo ne contrahas ac demittas animum, neque te obrui tamquam fluctu... sinas, contraque erigas ac resistas,

Cic. Q. Fr. 1, 1, 1, § 4:

et torrens judicem vel nitentem contra feret, cogatque ire qua rapiet,

Quint. 12, 10, 61.— With ne: vi contra niti, ne advorsus eum fiat, Cato ap. Gell. 7 (6), 3, 16.—With quominus, Lucr. 1, 780.—

Of mental exertion:

si tibi vera videntur, Dede manus, aut, si falsum est, accingere contra,

arm yourself against them, Lucr. 2, 1043; 2, 280. —With dat.:

siti contra... pugnandum,

Cels. 4, 2 fin. —

Of hostile opposition in gen.

Lit.:

quod animadversum est in eo qui contra omni ratione pugnarunt, non debeo reprehendere,

who made opposition in every way, Cic. Rosc. Am. 47, 137; id. Verr. 2, 2, 43, § 107:

contra etiam aliquid abs te profectum ex multis audivi,

something inimical, id. Fam. 5, 5, 2.—

Trop.:

aut alio quovis (sc. colore) qui contra pugnet et obstet,

Lucr. 2, 794; 2, 868.—

Of warfare.

Lit.:

ut eos adversarios existimemus qui arma contra ferant,

Cic. Off. 1, 25, 87; 1, 12, 37; Vell. 2, 28, 4; cf.:

quid quod exercitum contra duxit?

Auct. Her. 4, 16, 23:

ut si qua ex parte obviam contra veniretur, acie instructa depugnarent,

if they should be attacked by an open charge, Caes. B. G. 7, 28:

issentque confestim ad urbem ni venire contra exercitum... audissent,

Liv. 7, 39, 17:

cum Romanae legiones contra direxerint,

would oppose their march, Tac. H. 4, 58; id. A. 6, 44.—With dat.:

et huic contra itum ad amnem Erinden,

Tac. A. 11, 10.—

Trop.:

quod ubi viderunt corvi, contra auxiliantur, velut adversus communem hostem,

Plin. 10, 74, 95, § 205.—

Of legal contests.

With verbs of saying; v. 9. a.—

Venire contra, of any legal act with the intention to hurt the adversary:

quid? si omnium mortalium Sthenio nemo inimicior quam hic C. Claudius... fuit? si de litteris corruptis contra venit, etc.?

if he made a charge of forgery against him? Cic. Verr. 2, 2, 43, § 107; cf. II. B. c. b.—

On the part of the adversary:

inveniendum contra est, quo distet haec causa a ceteris,

Quint. 5, 10, 114; 9, 2, 35; 12, 8, 10.—

Of judgments against the parties or against opinions:

ne spoliaret fama probatum hominem si contra judicasset,

given an adverse decision, Cic. Off. 3, 19, 77; cf. Val. Max. 7, 2, 4; Cic. Caecin. 24, 69.—

Of literary opposition.

Mostly with verbs of saying; v. 9. a. g.—

With other verbs:

astrologorum artem contra convincere tendit,

Lucr. 5, 728:

contra nunc illud pone, etc.,

Sen. Ben. 7, 14, 6:

habeat (liber meus) etiam quosdam qui contra sentiant et adversentur,

some dissentients and opponents, Quint. 3, 1, 5; 2, 17, 40; 3, 8, 69.—

Of public and political opposition.

With verbs of saying; v. 9. a. d.—

With petere, to be a candidate for office in opposition to another:

nihil enim supererat de quo certarent, nihil quod contra peterent,

no office was left for which to canvass against each other, Cic. Agr. 2, 33, 91:

honores contra petere,

Quint. 6, 1, 17.—With ire, with dat., of an opposing vote in the senate (cf.:

pedibus ire): sententia Cassii ut nemo unus contra ire ausus est, ita dissonae voces respondebant,

Tac. A. 14, 45.—

Of violation of law, contracts, etc.: contra facere, or contra committere, to violate, transgress a law, etc.: leges esse non ex ejus qui contra commiserit utilitate, spectari oportere, not in the interest of the transgressor, Cic. Inv. 2, 48, 153:

si quis sub hoc pacto vendiderit ancillam ne prostitueretur, et si contra factum esset,

and if the contract was violated, Dig. 18, 1, 56.—

With verbs of saying, etc., contra dicere; less freq. disputare, disserere, pugnare, in the sense of dicere, and contra scribere (often contradico, in one word, in post-Aug. writers; esp. with dat.).

Contra dicere, to speak as counsel of the adversary, to plead his cause, in legal proceedings:

cum contra dicturus Hortensius esset,

would speak on the other side, Cic. Quint. 24, 77:

hoc... contra dicente Cotta judicatum est,

id. Caecin. 33, 97:

dixisse ut contra nemo videretur,

id. Brut. 53, 198: ut contra Crassus... exorsus est, began on the other side, id. ib. § 197.—Hence: qui contra dicit, the adversary or counsel of the adversary:

contra autem qui dicet, similitudinem infirmare debebit,

Cic. Inv. 2, 50, 151; id. Part. Or. 21, 108.—In the same sense: agens contra: si nos... impares agentium contra ingeniis dixerimus, that we are unequal to the talents of our adversary's counsel, [p. 453] Quint. 4, 1, 8.—

To make charges against (rare):

si qui contra vellet dicere, usurum esse eum suo testimonio,

Cic. Clu. 48, 134:

qua ratione nemo neque tum item fecerit, neque nunc contra dicat,

id. Quint. 29, 88; so,

contra disputare, of objections to or against a witness: nihil contra disputabo priusquam dixerit,

id. Fl. 21, 51.—

In gen., to speak on the other side of a question:

fiebat autem ita, ut cum is qui audire vellet dixisset quid sibi videretur, tum ego contra dicerem,

Cic. Tusc. 1, 4, 8; id. Fin. 2, 1, 2; so,

contra disputare and contra scribere,

id. Or. 1, 19, 85; Vitr. 3, 1, 6; Quint. 2, 17, 13; Dig. 9, 2, 21, § 1.—Hence: qui contra dicunt or disputant, the opponents:

nec qui contra dicunt causam difficilem repellunt,

Cic. Fin. 3, 1, 2:

ad coarguendos qui contra disputant,

to refule his opponents, Quint. 2, 15, 26.—

To oppose or object to a proposition, motion, or petition:

quam palam principes dixerunt contra!

protested against it, Cic. Verr. 2, 5, 16, § 41; Caes. B. C. 1, 32; Cic. Clu. 47, 130.—With pugnare:

cum decerneretur frequenti senatu, contra pugnante Pisone, etc.,

Cic. Att. 1, 14, 5:

filius ejus incolumitatem optat: contradicit pater,

the father objects, Quint. 9, 2, 85; 9, 2, 83; Plin. ap. Gell. 9, 16, 5; Cic. Dom. 33, 87:

contradicente nullo,

Suet. Caes. 20; Dig. 3, 3, 15.—

To reply:

contradixit edicto,

answered by an edict, Suet. Aug. 56. —

Abl. absol. impers.:

explorandum videtur an etiam contradicto aliquando judicio consuetudo firmata sit,

whether the custom has been confirmed by judgment upon a judicial contest, Dig. 1, 3, 34.—

With acc. neutr. pron., to object, to make or raise an objection, to reply; esp. in legal proceedings:

ego enim, te disputante, quid contra dicerem meditabar,

Cic. N. D. 3, 1, 1:

ut contra si quid dicere velit non audiatur,

id. Fin. 5, 10, 27:

aiebat illum primo sane diu multa contra (i. e. dixisse), ad extremum autem, etc.,

id. Att. 2, 22, 2.— Hence: quod contra dicitur, or quae contra dicuntur, the objections:

ut et id quod intenderemus confirmare, et id quod contra diceretur refellere (possemus),

refute the objections, Cic. de Or. 1, 20, 90:

quia neque reprehendi quae contra dicuntur possunt, etc.,

id. ib. 2, 81, 331; id. Inv. 2, 44, 127; Quint. 1, 2, 17.—In the same sense, as subst.: contrā dicta, orum, n. plur.:

seu proposita confirmamus, sive contra dicta dissolvimus,

or refute the objections, Quint. 4, prooem. 6.—With acc. and inf.:

dicitur contra, nullum esse testamentum,

the objection is made that there is no testament, Cic. Agr. 2, 6, 42.—

With dat., written in one word (post-Aug.).

To oppose a person by speaking against his views:

solitum se etiam Thraseae contradicere,

to oppose even Thrasea, Tac. H. 2, 91:

tibi,

Suet. Aug. 54:

Curioni...,

id. Rhet. 1. —Hence of answers and replies in law: quid si filium testatoris heres ejus prohibuit? Huic contradici potest: ergo pietatis, etc., he may be answered by this plea, etc., Dig. 11, 7, 14, § 13.—And of advisory answers opposed to one's legal views:

volenti mihi ream adulterii postulare eam, etc., contradictum est,

my views were disapproved, rejected, Dig. 48, 5, 11, § 10.—

To oppose an opinion, with dat. of the thing:

cum plures tantum sententiis aliorum contradicerent,

opposed the opinions, Tac. H. 1, 39.—

To object to a motion or petition, with dat. of the petitioner:

patrem qui damnavit optat ne is torqueatur: pater ei contradicit,

the father objects, Quint. 9, 2, 81:

cum ambienti ut legibus solveretur multi contradicerent,

Suet. Caes. 18; Dig. 40, 5, 14; 40, 12, 33.—

With dat. of the petition:

preces erant, sed quibus contradici non posset,

which could not be denied, Tac. H. 4, 46 fin.; Dig. 3, 1, 1, § 2.—

To contest the validity of a law (rare):

quibus (legibus) contradici potest,

Quint. 7, 7, 4.—

To contradict an assertion (very rare):

pro certis autem habemus... cuicunque adversarius non contradicit,

Quint. 5, 10, 13.—

With quin, to object:

praetor Samnitibus respondit... nec contra dici quin amicitia de integro reconcilietur,

there was no objection to a reconciliation, Liv. 8, 2, 2.

To one's disadvantage; mostly predic. with esse, unfavorable, adverse, damaging (post-Aug.;

but cf. II. B. 2.): ut eum qui responsurus est vel tacere, vel etiam invitum id quod sit contra cogat fateri,

Quint. 7, 3, 14:

cum verba (legis) contra sint,

id. 7, 1, 49:

sed experimentum contra fuit,

unsuccessful, Tac. H. 2, 97 fin.:

ubi fortuna contra fuit,

id. ib. 3, 18:

si fortuna contra daret,

should be unfavorable, id. ib. 1, 65 fin.; id. A. 15, 13.

Of logical opposition, with negative force.

Of a direct contrast.

Predicatively, with esse, fieri, etc., the contrary, the opposite:

quod fieri totum contra manifesta docet res,

but experience teaches that just the contrary is true, Lucr. 3, 686; 4, 1088:

in stultitia contra est,

with fools the reverse is true, Cic. Clu. 31, 84:

in hac quidem re vereor ne etiam contra (i. e. sit),

id. Att. 12, 46; id. Off. 1, 15, 49:

quod contra est,

Sall. J. 85, 21:

quis non credat, etc.? Contra autem est,

Sen. Q. N. 3, 25, 12; id. Ep. 7, 3; Dig. 37, 4, 4:

contra fore si, etc.,

ib. 34, 2, 39, § 2:

immo forsitan et contra (i. e. erit),

ib. 41, 3, 49:

ego contra puto (i. e. esse),

Plin. Ep. 1, 20, 7; Lampr. Alex. Sev. 25.—

With evenire, accidere, sentire, scribere, habere, etc.:

utrumque contra accidit: istic enim bellum est exortum, hic pax consecuta,

of both the contrary has happened, Cic. Fam. 12, 18, 2; so Dig. 38, 2, 51:

id ego contra puto (sc.: faciendum esse),

id. Att. 10, 8, 2:

contra evenit in iis morbis,

Sen. Ep. 52, 7; Plin. 2, 65, 65, § 163:

ego contra sentio,

Sen. Clem. 1, 15, 5; Sedig. ap. Gell. 15, 24, 4; Dig. 40, 2, 25:

Proculus contra (sc. sentit),

ib. 35, 2, 1, § 14; 33, 7, 25:

licet Celsus contra scribat,

ib. 9, 2, 21, § 1: contra probatur, Gai Inst. 2, 78; Dig. 33, 7, 12, § 34.—Very rarely referring to a term in the same clause:

cujus disparem mitioremque naturam contra interpretabatur,

interpreted in an opposite sense, misinterpreted, misunderstood, Tac. H. 4, 86 fin. —

Referring to a word or phrase in the same predicate.

To an adverb, in an opposite manner, otherwise, differently, not, etc.:

nam ad summam totius rei pertinet, caute an contra demonstrata res sit,

Cic. de Or. 2, 81, 330: quod viriliter animoque fit, id, etc.;

quod contra, id turpe,

id. Off. 1, 27, 94:

sit sapienter usus aut contra,

Quint. 2, 5, 15:

lactuca locis apricis optume autumno ponitur, mediterraneis aut frigidis contra ( = pessime),

Col. 11, 3, 25.—

To a predicative adjective, not, the opposite, the reverse, etc.:

ut aliae (res) probabiles videantur aliae contra,

improbable, Cic. Ac. 2, 32, 103; id. Off. 2, 2, 7:

quid est quod me impediat ea quae probabilia mihi videantur sequi, quae contra, improbare,

id. ib. 2, 2, 8; id. Or. 2, 31, 135; Quint. 4, 2, 52.—

To a verbal predicate:

an frater fratri exsistat heres, an contra ( = annon),

Dig. 34, 5, 19.—

To a subject infinitive:

laudare testem vel contra pertinet ad momentum judiciorum,

praising or censuring a witness, Quint. 3, 7, 2.—

To a clause, translated by not or by a repetition of the clause with a negative:

quae secundum naturam essent, ea sumenda et quadam aestimatione dignanda docebat, contraque contraria,

those that were not, not, Cic. Ac. 1, 10, 36: quod cuidam aut sapiens videor quod una non jerim, aut felix fuisse;

mihi contra,

id. Att. 9, 12, 4: an credibile est, incestum cum filia commissum? Et contra, veneficum in noverca, adulterum in luxurioso? and incredible, etc., Quint. 5, 10, 19; so Dig. 9, 1, 2, § 1.—

To an attributive genitive:

Marius cognoscere quid boni utrisque or contra esset (i. e. mali),

Sall. J. 88, 2:

verum de origine laudis contraque perspiciemus suo tempore (i. e. vituperationis),

Quint. 2, 4, 21:

alii a propositione accusatoris contraque loci oriuntur,

the accuser and the accused, id. 7, 2, 31;

so in several titles of the Digests, as Depositi vel contra, = actio depositi, vel contraria actio depositarii,

Dig. 16, 3 tit.; so ib. 16, 17, 1; 16, 13, 6; 16, 13, 7.—

Reversing the relation of terms in the preceding sentence, the reverse, conversely, vice versa, etc.

With its own predicate: saepe... corpus aegret, Cum tamen ex alia laetamur parte latenti;

Et retro fit uti contra sit saepe vicissim, Cum miser ex animo laetatur corpore toto,

Lucr. 3, 108: illa altera argumentatio, quasi retro et contra, prius sumit, etc., ( proceeding), so to speak, backward and in inverted order, Cic. Part. Or. 13, 46: neque illud ignoro, etc.; sed non idem accidit contra, but the converse is not true, Quint. 8, 6, 3; Gell. 4, 2, 5: ut vocabula verbis, verba rursus adverbiis, nomina appositis et pronominibus essent priora. Nam fit contra quoque frequenter non indecore. for often, not inelegantly, the order is reversed, Quint. 9, 4, 24:

quae etiam contra valent,

i. e. if the terms are reversed, id. 3, 7, 25; 9, 2, 49; 8, 6, 25; 9, 4, 72.—

Belonging to the same predicate:

ut quidque erit dicendum ita dicet, nec satura jejune, nec grandia minute, nec item contra,

Cic. Or. 36, 123:

cum emtor venditori, vel contra, heres exstitit,

Dig. 35, 2, 48:

in quibus patrium pro possessivo dicitur, vel contra,

Quint. 1, 5, 45; 5, 10, 71:

junguntur autem aut ex nostro et peregrino, ut biclinium, aut contra, ut epitogium et Anticato,

id. 1, 5, 68:

ut capras in montosis potius locis quam in herbidis (pascar), equas contra,

but with mares the reverse is the case, Varr. R. R. 2, 1, 16:

itaque ille dicere melius quam praecipere, nos contra fortasse possumus,

Cic. Or. 42, 143:

qua collegi solent ex his quae faciunt ea quae faciuntur, aut contra,

or vice versa, Quint. 5, 10, 80; Dig. 14, 1, 1, § 12; 48, 5, 23, § 4.

In logical antithesis of clauses with a merely rhet. force, on the contrary, on the other hand, vice versa; sometimes almost = sed or autem (freq.).

In independent clauses.

Opposing persons or parties: fortunam insanam esse... perhibent philosophi... Sunt autem alii philosophi qui contra Fortunam negant ullam exstare, Pac. ap. Auct. Her. 2, 23, 36 (Trag. Rel. v. 372 Rib.); Caecil. ap. Cic. Tusc. 4, 32, 68; Varr. R. R. 1, 8, 1:

ego etiam quae tu sine Verre commisisti Verri crimini daturus sum... Tu, contra, ne quae ille quidem fecit, obicies,

Cic. Div. in Caecil. 11, 35:

ego contra ostendo, non modo nihil fecisse Sex. Roscium, sed, etc.,

id. Rosc. Am. 29, 79; id. Phil. 8, 3, 8; id. Off. 1, 30, 108; id. Fin. 5, 22, 62:

in Italia bellum gerimus, in sede ac solo nostro... Hannibal contra in aliena, in hostili est terra,

Liv. 22, 39, 13; 21, 50, 2; 3, 15, 2; 6, 7, 4; 9, 35, 4 et saep.; Nep. Alcib. 8, 1; Vell. 2, 31, 4; Sen. Ep. 9, 14; id. Ira, 2, 33, 6; Plin. 35, 10, 37, § 113; Tac. H. 3, 84; 3, 57; Suet. Tib. 2; id. Vit. 2; Just. 2, 1, 10; 8, 4, 11:

contra mercator, navim jactantibus austris Militia est potior?

Hor. S. 1, 1, 6; 1, 2, 30; 1, 3, 27; Prop. 2, 1, 45; 2, 23, 13 (3, 17, 3); Sen. Hippol. 214;

so with versa vice: barbarae gentes (Alexandrum) non ut hostem, sed ut parentem luxerunt... Contra Macedones versa vice non ut civem, sed ut hostem amissum gaudebant,

Just. 13, 1, 7.—

Introducing a secondary or parallel opposition of thought: in loco umidiore far potius serunt quam triticum;

contra in aridiore hordeum potius quam far,

Varr. R. R. 1, 9, 4; 1, 1, 47: si nihil esset quod inane vocaret, Omne foret solidum;

nisi contra corpora certe Essent, etc., Omne quod est spatium vacuum constaret inane,

Lucr. 1, 521; 4, 348; cf.:

justa omnia decora sunt, injusta contra, ut turpia, sic indecora,

Cic. Off. 1, 27, 94; id. N. D. 2, 15, 41; id. de Or. 3, 33, 136; id. Quint. 30, 93: id. Off. 3, 21, 84; id. Leg. 2, 1, 2: facilem esse rem... si modo unum omnes sentiant; contra in dissensione nullam se salutem perspicere, Caes. B. G, 5, 31; Liv. 25, 30, 3; Sen. Ben. 1, 5, 2; Plin. 12, 19, 42, § 92; 11, 14, 14, § 35; Suet. Caes. 73; Gell. 1, 4, 5:

si male rem gerere insani est, contra bene, sani,

Hor. S. 2, 3, 74.—

In opposition to a dependent clause:

ut hi miseri, sic contra illi beati quos, etc.,

Cic. Tusc. 5, 6, 16; so id. de Or. 1, 45, 198; Quint. 9, 3, 39:

cui ego rei tantum abest ut impedimento sim, ut contra te M. Manli adhorter, etc.,

Liv. 6, 15, 5; 6, 31, 4:

cum virtus adeo neminem spe ac pollicitatione corrumpat, ut contra in se inpendere jubeat, ac, etc.,

Sen. Ben. 4, 1, 2: aut igitur negemus quidquam ratione confici, cum contra nihil sine ratione recte fieri possit, aut, etc., whereas on the contrary, etc., Cic. Tusc. 4, 38, 84; cf.:

at contra,

Lucr. 2, 392.—

With co-ordinate conjunctions.

Copulative, et contra or contraque (never with ac or atque); also nec contra (rare), and on the other hand.

With reference to a reason or conclusion, after nam, enim, cum, or itaque: nam et ratione uti... omnique in re quid sit veri videre et tueri decet, contraque falli [p. 454]... tam dedecet quam, etc., Cic. Off. 1, 27, 94:

malus est enim custos... metus, contraque benevolentia fidelis,

id. ib. 2, 7, 23:

cum reficiat animos varietas ipsa, contraque sit aliquanto difficilius in labore uno perseverare,

Quint. 1, 12, 4; 3, 8, 32; 8, 6, 20:

itaque in probris maxime in promptu est, si quid tale dici potest, etc. Contraque in laudibus, etc.,

Cic. Off. 1, 18, 61; cf. Suet. Calig. 51; so with nec:

nam nec comoedia cothurnis assurgit, nec contra tragoedia socculo ingreditur,

Quint. 10, 2, 22.—

With contrasted examples or illustrations, often after ut or sic:

audivi ex majoribus natu, hoc idem fuisse in P. Scipione Nasica, contraque patrem ejus... nullam comitatem habuisse sermonis,

Cic. Off. 1, 30, 109:

ut suspitionibus credi oportere, et contra suspitionibus credi non oportere,

id. Inv. 2, 15, 48; Quint. 8, 4, 1; 5, 10, 48; 9, 3, 7; 9, 4, 52; 11, 1, 14; Sen. Ep. 82, 14; Dig. 17, 1, 22, § 4.—

With contrasted actions, assumptions, etc.:

atque utinam qui ubique sunt propugnatores hujus imperii possent in hanc civitatem venire, et contra oppugnatores rei publicae de civitate exterminari!

Cic. Balb. 22, 51:

domo pignori data, et area ejus tenebitur... et contra jus soli sequitur aedificium,

Dig. 13, 7, 21:

equo et asina genitos mares, hinnos antiqui vocabant: contraque mulos quos asini et equae generassent,

Plin. 8, 44, 69, § 17: ceterum potest ex lege quidem esse judicium, sed legitimum non esse, et contra ex lege non esse, sed legitimum esse, Gai Inst. 4, 109; Plin. 2, 65, 65, § 161; 35, 15, 5, § 183.—

After a negative clause, affirming the opposite idea, et contra or contraque, but on the contrary:

in quo (consulatu) ego imperavi nihil, et contra patribus conscriptis et bonis omnibus parui,

Cic. Sull. 7, 21:

nunc vero cum ne pulsus quidem ita sim ut superare non possim, contraque a populo Romano semper sim defensus, etc.,

id. Dom. 33, 88; id. Fin. 2, 17, 55; id. Marcell. 6, 20; so,

et contra,

Suet. Tit. 7.—

With adversative conjunctions, at contra, sed contra, contra autem, contra vero (not verum contra, nor contra tamen).

At contra (freq.), merely a strengthened contra (v. 1. supra): huc accedit uti mellis lactisque liquores Jucundo sensu linguae tractentur in ore;

At contra taetri absinthi natura... foedo pertorqueat ora sapore,

Lucr. 2, 400:

cogunt,

id. 2, 74; 1, 366; 2, 235 et saep.: nos qui domi sumus, tibi beati videmur;

at contra nobis tu quidem... prae nobis beatus,

Cic. Fam. 4, 4, 2; id. Tusc. 1, 3, 5; id. Rosc. Am. 45, 131; id. Verr. 2, 5, 26, § 66; Sall. J. 36, 2; 4, 7; 15, 3; id. C. 12, 5:

ideo siccas aiunt Aethiopiae solitudines... At contra constat Germaniam abundare rivis,

Sen. Q. N. 3, 6, 2; 1, 3, 1; id. Ep. 100, 7; Plin. 7, 53, 54, § 186; Suet. Galb. 15; Tac. A. 4, 28.—

Sed contra, after a negative sentence (class.):

non quo acui ingenia adulescentium nollem, sed contra ingenia obtundi nolui,

Cic. de Or. 3, 24, 93; id. Att. 9, 15, 3; id. Ac. 1, 10, 35; id. Fl. 11, 26:

arma populi Romani non liberis servitutem, sed contra servientibus libertatem adferre,

Liv. 45, 18, 1:

tu ne cede malis, sed contra audentior ito,

Verg. A. 6, 95; Plin. Ep. 1, 10, 12.—PostAug. also without a preceding negation:

obiisse nostro Laium scelere autumant superi inferique: sed animus contra innocens... negat,

Sen. Oedip. 765; Symm. Ep. 6, 81.—

Contra autem (rare;

in Cic. only where different subjects have contrasted predicates in dependent clauses): quia pacis est insigne toga, contra autem arma tumultus atque belli,

Cic. Pis. 30, 73.—In later writers = contra alone:

sub septemtrione aedificia... conversa ad calidas partes oportere fieri videntur. Contra autem sub impetu solis meridiani regionibus conversa ad septemtrionem... sunt facienda,

Vitr. 6, 1, 2; Gell. 14, 2, 19; Dig. 7, 1, 25, § 3; 34, 3, 25.—

Contra vero (very rare;

not in Cic.), used for contra: contra vero quercus infinitam habet aeternitatem,

Vitr. 2, 9, 8; 6, 1, 3; Cels. 3, 6 fin. —

Atqui contra, App. Mag. p. 287, 24.—

With disjunctive conjunctions, aut contra, vel contra, seu contra, or on the contrary, or conversely (always without change of subject).

Aut contra:

num aut scriptum neget, aut contra factum infitietur?

Cic. Part. Or. 38, 133: quae (mens) aut languescit... aut contra tumescit, etc., Quint. 1, 2, 18:

si imbres defuere, aut contra abundavere,

Plin. 17, 24, 37, § 228.—

Vel contra:

hinc enim quaestiones oriuntur: Injuriam fecisti, sed quia magistratus, majestatis actio est? Vel contra: Licuit... quia magistratus?

Quint. 5, 10, 40; 9, 4, 96; Suet. Galb. 3; Dig. 35, 2, 56, § 4; 8, 4, 6.—

Seu contra:

seu tristis veniam, seu contra laetus amicis,

Prop. 1, 11, 25.—

With causal conjunctions, nam contra (very rare;

never contra enim): falso queritur de natura sua genus humanum quod, etc. Nam contra, reputando, neque majus aliud, neque praestabilius invenies,

Sall. J. 1, 1; Quint. 1, 1, 1; 9, 2, 23. —

In late Lat., e contra (also one word, ēcontrā) = contra,

In the meaning, the contrary (D. 1.):

aliis vero econtra videtur,

Hier. Ep. 12.—

Et econtra = et contra (E. 3. a.):

honestiorum provectu et econtra suppliciis,

Aur. Vict. Caes. 39, 45.—For quod contra, v. II. E. 1. c.—

With emphatic particles.

Quin contra, nay on the contrary, opposing an affirmative sentence to a preceding negative statement (quin etiam amplifies without opposition; sed contra opposes without amplification; quin contra both opposes and amplifies);

not before Livy: num qui enim socordius rempublicam administrari post Calvi tribunatum... quam? etc. Quin contra patricios aliquot damnatos... neminem plebeium,

Liv. 6, 37, 8; 31, 31, 9; 35, 26, 10; 37, 15, 3.—

Immo contra (post-Aug.).

= no, on the contrary, refuting opinions, after questions and in the form of a dialogue:

existimas nunc me detrahere tibi multas voluptates?... Immo contra, nolo tibi umquam deesse laetitiam,

Sen. Ep. 23, 3; Dig. 33, 7, 5; 33, 7, 29.—

= sed contra, but on the contrary:

proinde ne submiseris te, immo contra fige stabilem gradum,

Sen. Cons. Marc. 5, 6; id. Cons. Polyb. 15, 2; cf. prep.:

immo contra ea,

Liv. 41, 24, 8; cf. II. E. 1. b. infra.—

Item contra = an emphatic et contra (very rare):

quoniam... beate vivere alii in alio, vos in voluptate ponitis, item contra miseriam in dolore, etc.,

Cic. Fin. 2, 27, 86; cf. I. A. 3. g supra.

With a comparative clause introduced by ac, atque, or quam, representing a logical or moral opposition (contra atque debuit = non ita ut debuit; cf. Cic. Or. 3, 19, 70); cf. prep., II. C. 3. g, and II. E. 2. infra.

Of logical opposition, contrary to, different from, otherwise than; in the best prose only with atque or ac.

With atque:

item, contra atque apud nos, fieri ad Elephantinem ut neque ficus neque vites amittant folia,

Varr. R. R. 1, 7, 6:

simulacrum Jovis, contra atque ante fuerat, ad orientem convertere,

Cic. Cat. 3, 8, 20; id. Sull. 24, 69:

judicium suscepturos contra atque omnis Italia populusque Romanus judicavisset,

Caes. B. C. 3, 12; id. B. G. 4, 13; Plin. 12, 19, 43, § 95.—

With ac:

itaque contra est ac dicitis,

Cic. Fin. 4, 15, 41:

vides, omnia fere contra ac dicta sint evenisse,

id. Div. 2, 24, 53; so id. Verr. 2, 4, 6, § 11; id. Or. 40, 137:

cum contra ac Deiotarus sensit victoria belli judicaret,

id. Phil. 11, 13, 34:

Petreius ubi videt, Catilinam, contra ac ratus erat, magna vi tendere, etc.,

Sall. C. 60, 5.—

With ac and atque:

si denique aliquid non contra ac liceret factum diceretur, sed contra atque oporteret,

Cic. Balb. 3, 7.—

With quam (post-Aug.):

cui contra quam proposuerat aliqua cesserunt,

Sen. Ira, 3, 6, 5; Plin. 10, 53, 74, § 149; 11, 21, 24, § 72; Gell. 6 (7), 8, 6:

contra quam licet,

id. 1, 3, 19; Sil. 15, 107.—

Of moral opposition of acts contrary to rules and principles (cf. II. 3. g infra); so always with quam:

mater Aviti, generi sui, contra quam fas erat, amore capta,

contrary to the divine law, Cic. Clu. 5, 12:

ut senatus, contra quam ipse censuisset, ad vestitum rediret,

contrary to its own resolution, id. Pis. 8, 18:

contra quam ista causa postulasset,

id. Caecin. 24, 67:

contra quam sanctum legibus est,

Liv. 30, 19, 9; Cic. Leg. 2, 5, 11; id. Q. Fr. 1, 1, 1, § 2; id. Dom. 46, 122:

contraque faciunt quam polliceri videntur,

Auct. Her. 4, 3, 6; Cic. de Or. 2, 20, 86.

Prep. with acc., before, against, facing, towards, opposite to, contrary to (acc. to many scholars not ante-class.; cf. Hand, Turs. II. p. 108; but found Plaut. Ps. 1, 2, 24 Fleck., a line omitted by Lorenz as a gloss; id. Pers. 1, 1, 13 Ritschl; Att. ap. Non. p. 469, 15, or Trag. Rel. v. 476 Rib.; cf. also Plaut. Poen. 5, 6, 18; Cato, R. R. 18, 1, and v. I. A. 1. a. b, and I. A. 1. b. a supra).

Local uses.

Opposite, over against, facing.

Of countries and places (mostly of those separated by water;

adversus and e regione mostly of places opposite by land): insulae natura triquetra, cujus unum latus est contra Galliam,

Caes. B. G. 5, 13; 3, 9; 4, 20:

ad insulam quae est contra Massiliam,

id. B. C. 1, 56; 3, 23:

Rhodios, pacatis contra insulam suam terris, etc.,

Liv. 37, 15, 7; 3, 26, 8:

Carthago Italiam contra,

Verg. A. 1, 13; 5, 124; Ov. M. 14, 17:

insulae quae contra Tauri promuntorium inopportune navigantibus objacent, Chelidoniae nominantur,

Mel. 2, 7; Plin. 3, 26, 30, § 151; 6, 28, 32, § 152; 5, 7, 7, § 41; Tac. A. 3, 1; id. H. 2, 17.—

Of the heavenly bodies:

donique (luna) eum (sc. solem) contra pleno bene lumine fulsit,

Lucr. 5, 708:

contra Volucris rostrum posita est Lyra,

Vitr. 9, 4, 5; Sen. Q. N. 1, 5, 9; 1, 8, 3; Plin. 2, 31, 31, § 99; 5, 10, 10, § 56.—So, tertium (latus Britanniae) est contra septem triones, opposite ( facing); hence, contra meridiem and contra ortus (instead of ad or adversus meridiem, etc.), facing the south and east, Plin. 6, 24, 24, § 85; 17, 2, 2, § 22. —So of a person standing in the sunlight:

cum minima umbra (i. e. a sole) contra medium fiet hominem,

Plin. 18, 33, 76, § 327; cf.:

contra mediam faciem meridies erit,

id. 18, 33, 76, § 326.—

Of opposite ends of a line.

Of the diameter of the earth: esse e regione nobis e contraria parte terrae qui adversis vestigiis stent contra nostra vestigia, quos antipodas vocatis, Cic. Ac. 2, 39, 123.—

Of a line drawn:

contra autem E littera I erit ubi secat circinationem linea,

opposite the point E will be the letter I, Vitr. 9, 7, 4.—

Of buildings, etc.:

contra hoc aviarium est aliud minus in quo quae mortuae sunt aves curator servare solet,

Varr. R. R. 3, 5, 5; Vitr. 5, 6, 3; 3, 5, 15:

(statuam) quae fuerit contra Jovis Statoris aedem in vestibulo Superbi domus,

Plin. 34, 6, 13, § 29:

contra medium fere porticum diaeta paulum recedit,

Plin. Ep. 5, 6, 20; 2, 17, 5; Suet. Aug. 44.—

Of places on the human body:

id quod contra stomachum est,

Cels. 4, 5 (4, 12 med.); 7, 7;

4, 20 (13).—Of the direction of the intestines, etc.: ea... contra medium alvum orsa,

Cels. 4, 1 fin. —

Of actions, opposite, towards, against, facing (syn.:

adversus, ad, e regione,

Caes. B. G. 7, 61).

In gen.:

quamvis subito... quamque Rem contra speculum ponas, apparet imago,

Lucr. 4, 156: Democritus... clipeum constituit contra exortum Hyperionis, Laber. ap. Gell. 10, 17, 4:

et contra magnum potes hos (i.e. oculos) attollere solem, Nec tremis...?

Prop. 1, 15, 37; Col. 7, 3, 8:

rex constiterat contra pedites,

Curt. 10, 9, 13; 9, 5, 1:

ne contra septentrionem paveris,

Plin. 18, 33, 76, § 330; 28, 6, 19, § 69:

contra solem varie refulgens,

placed in the sun, id. 37, 10, 63, § 173; 10, 54, 75, § 151; 37, 6, 22, § 83;

37, 7, 25, § 95: cum terrestres volucres contra aquam clangores dabunt,

id. 18, 35, 87, § 363; 19, 8, 39, § 131.—

Dependent on verbs of motion (very rare without the idea of hostility):

(Dinocrates) incessit contra tribunal regis jus dicentis,

towards, Vitr. 2, praef. 1.—So trop., of actions done for a purpose:

lege Cornelia de sicariis tenetur qui, cum in magistratu esset, eorum quid fecerit contra hominis necem quod legibus permissum non sit,

Dig. 48, 8, 4.—

Appositively, with the predicate: (elephanti) tanta narratur clementia contra minus validos, ut, etc., if fronting weaker animals, if brought in contact with them (not to be connected with clementia), Plin. 8, 7, 7, § 23.—Similarly: dum... fidens non est contra feram, if fronting the animal (not dependent on fidens), Plin. 8, 16, 21, § 57.—

Against an opposing action, etc.:

contra vim atque impetum fluminis conversa,

Caes. B. G. 4, 17, 5:

cum plateae contra directos ventos erunt conformatae,

Vitr. 1, 6, 8:

ut contra ventum gregem pascamus,

Col. 7, 3, 12; Sen. Q. N. 2, 31, 2; Plin. 29, 3, 12, § 52; 17, 2, 2, § 21; 8, 16, 21, § 54:

contra fluminum impetus aggeribus,

id. 35, 14, 48, § 169:

capite in sole contra pilum peruncto,

id. 27, 4, 5, § 17; 18, 35, 88, § 364; Varr. ap. Plin. 7, 20, 19, § 83; Sil. 14, 352; Dig. 9, 2, 29, § 4. [p. 455] — Trop.:

contra fortunam tenendus est cursus,

Sen. Prov. 5, 9.—Prov.:

contra stimulum calces,

kick against the pricks, Isid. Orig. 1, 36, 28 (al. calcitres); cf. Amm. 18, 5, 1.—

Of local actions with hostile intent.

Lit.:

quae vis Coclitem contra omnes hostium copias tenuit?

Cic. Par. 1, 2, 12:

Pompeium Cartejae receptum scribis: jam igitur contra hunc exercitum (sc. constitit),

id. Att. 15, 20, 3:

pertimescam, credo, ne mihi non liceat contra vos in contione consistere,

to face you, id. Agr. 1, 8, 25; Lepidus ap. Cic. Fam. 10, 34, 1; Caes. B. C. 1, 26:

a fronte contra hostem pedum quindecim fossam fieri jussit,

id. ib. 1, 41; 1, 42; id. B. G. 7, 62:

Tullus adversus Veientem hostem derigit suos: Albanos contra legionem Fidenatium collocat,

Liv. 1, 27, 5; 24, 41, 5; 38, 4, 5; Verg. A. 12, 279; Front. Strat. 2, 2, 13; 2, 3, 17.—Appositively, with a local verb understood:

terribilis haec contra fugientes belua est, fugax contra insequentes,

i. e. if fronting, if placed opposite, Plin. 8, 25, 38, § 92.—

Trop.:

castra sunt in Italia contra populum Romanum in Etruriae faucibus collocata,

Cic. Cat. 1, 2, 5; id. Mil. 1, 2; Quint. 7, 7, 5:

tum contra hanc Romam illa altera Roma quaeretur,

will be as a rival against this Rome, Cic. Agr. 2, 22, 86:

cui rationi contra homines barbaros atque imperitos locus fuisset, hac ne ipsum quidem sperare, etc.,

Caes. B. G. 1, 40:

(Cicero) plerumque contra inimicos atque obtrectatores plus vindicat sibi,

when fronting adversaries, Quint. 11, 1, 23.—

In partic.

Stare contra aliquem (opp. stare ab aliquo); usu. implying hostility; mostly trop., to stand against, to be arrayed against, to face, oppose:

quod contra hoc exemplum nulla staret eorum ratio,

Auct. Her. 4, 5, 7:

contra populi studium,

Cic. Brut. 34, 126:

contra civium perditorum... dementiam a senatu et a bonorum causa,

id. ib. 79, 273; so,

a mendacio contra veritatem,

id. Inv. 1, 3, 4:

contra cives in acie,

id. Att. 16, 11, 2:

et adversi contra stetit ora juvenci,

opposite, Verg. A. 5, 477; 5, 414:

haec enim (ratio) sola... stat contra fortunam,

Sen. Ep. 14, 4, 2: contra leonem etiam stetit, fronted, i. e. hunted, Spart. Carac. 5 fin. —

Contra aliquem ire:

aut saevos Libyae contra ire leones,

Stat. Th. 9, 16.— Trop.:

uti contra injurias armati eatis,

Sall. J. 31, 6:

interritus (sapiens) et contra illa (mala) ibit et inter illa,

Sen. Ep. 59, 8; cf.: contra venire, II. B. 1. c. b infra, and v. also II. B. 2. b. and II. B. 1. b. infra.—

Transf.,

To persons placed together for comparison:

C. vero Caesar, si foro tantum vacasset, non alius ex nostris contra Ciceronem nominaretur,

Quint. 10, 1, 114:

CORONATO CONTRA OMNES SCAENICOS,

Inscr. Grut. p. 331, n. 4.—

To things compared, as if weighed against each other as to their value, strength, etc.

Lit. (very rare):

quamcunque vis rem expende, et contra aquam statue... Si gravior est, leviorem rem... feret, etc.,

Sen. Q. N. 3, 25, 5.—

Prop.:

cujus (i. e. generis humani) causa videtur cuncta alia genuisse natura, magna saeva mercede contra tanta sua munera,

Plin. 7, 1, 1, § 1:

qui amicus esse coepit quia expedit, placebit ei aliquod pretium contra amicitiam,

Sen. Ep. 9, 9:

numquam ulli fortiores cives fuerunt quam qui ausi sunt eum contra tantas opes ejus... condemnare,

Cic. Fam. 7, 2, 3:

tantum studium bonorum in me exstitisse, contra incredibilem contentionem clarissimi et potentissimi viri,

id. ib. 7, 2, 2; Planc. ap. Cic. Fam. 10, 9, 3:

nomen prorogans nostrum et memoriam extendens contra brevitatem aevi,

as a compensation for, Plin. 2, 63, 63, § 154.—So esp., valere contra, to weigh against, counterbalance, avail or prevail against: non vereor ne meae vitae modestia parum valitura sit contra falsos rumores, Matius ap. Cic. Fam. 11, 28, 8:

(illa facta) pro periculo potius quam contra salutem valere debere,

Cic. Part. Or. 35, 120; id. Off. 3, 29, 104:

contrane lucrum nil valere Pauperis ingenium?

Hor. Epod. 11, 11; Sen. Ben. 4, 15, 1; id. Cons. Helv. 5, 5; so,

robur habere contra: si contra unamquamlibet partem fortunae satis tibi roboris est,

id. ib. 13, 2;

so of counterchecks: in Creta decem qui cosmoe vocantur, ut contra consulare imperium tribuni plebis, sic illi contra vim regiam constituti,

Cic. Rep. 2, 33, 58.—Of antidotes: cimicum natura contra serpentium morsus valere dicitur, item contra venena omnia, Plin. 29, 4, 17, § 61.—Hence,

Colloq., aliquid contra aurum est, something is worth gold, is superb, both predicatively and attributively (cf.: auro contra, I. A. 2. supra): hujusce pomaria in summa Sacra Via ubi poma veneunt, contra aurum imago, a spectacle for gold, i. e. a magnificent sight, Varr. R. R. 1, 2, 10 MSS. (al. aliter):

numcubi hic vides citrum... num quod emblema aut lithostratum? quae illic omnia contra aurum,

superb, id. ib. 3, 2, 4 MSS. (Schneid. omits aurum, ex conj.):

oneravi vinum, et tunc erat contra aurum,

Petr. 7, 6.—

Transf., of replies, with aiebat, inquit, etc.; both in friendly and inimical sense; esp., contra ea, contra haec, = the adv. contra:

contra ea Titurius sero facturos clamitabat, etc.,

Caes. B. G. 5, 29:

contra ea Verginius unum Ap. Claudium et legum expertem et, etc., aiebat,

Liv. 3, 57, 1; 24, 45, 4:

quae contra breviter fata est vates,

Verg. A. 6, 398:

contra quod disertus Tu impie fecisti inquit, etc.,

Quint. 7, 1, 53 (cf.: contra ea, II. E. 1. infra).

Denoting hostility or disadvantage.

With verbs of hostile action.

Of physical exertion:

pugnavere et tertio consulatu ejus viginti (elephanti) contra pedites quingentos,

Plin. 8, 7, 7, § 22:

proelium Afri contra Aegyptios primi fecere fustibus,

id. 7, 56, 57, § 200; 8, 40, 61, § 142. —

Referring to warfare (usu. adversus), bellum gerere (rarely for cum or adversus; but contra patriam, contra aras, etc., not cum patria, etc.; cf.

bellum, II. A. 1. e.): a quo prohibitos esse vos contra Caesarem gerere bellum (opp. pro),

Cic. Lig. 8, 25; id. Phil. 5, 10, 27; Liv. Ep. 129.—With bellum suscipere:

contra Antonium,

Cic. Phil. 8, 2, 5; so,

contra patriam,

id. Sull. 20, 58:

pugnare contra patriam,

id. ib. 25, 70:

contra conjuges et liberos,

Sen. Ben. 5, 15, 5:

armatum esse contra populum Romanum,

Cic. Prov. Cons. 13, 32.—With arma ferre (freq.), Cic. Phil. 2, 29, 72; 13, 21, 47; Liv. 28, 28, 15; Nep. Att. 4, 2; Tib. 1, 6, 30; Ov. M. 4, 609; 13, 269; id. P. 1, 1, 26.—With arma sumere or capere, Cic. Rab. Perd. 6, 19; id. Phil. 4, 1, 2; 4, 3, 7:

armis contendere contra,

Caes. B. G. 2, 13:

arma alicui dare (trop.),

Cic. Phil. 2, 21, 53:

aciem instruere (trop.),

Liv. 25, 4, 4:

exercitum comparare,

Cic. Phil. 3, 6, 14; 4, 1, 2:

exercitum instruere,

id. Cat. 2, 11, 24:

exercitum ducere and adducere,

id. Phil. 4, 2, 5; 3, 4, 11:

exercitum contra Philippum mittere,

id. Inv. 1, 12, 17:

naves ducere contra,

Hor. Epod. 4, 19:

ducere contra hostes,

Liv. 1, 27, 4:

florem Italiae educere contra,

Cic. Cat. 2, 11, 24:

proficisci contra,

to march against, Liv. 1, 11, 3; 8, 2, 5:

auxilium ferre Rutulis contra Latinos,

Plin. 14, 12, 14, § 88:

juvare aliquem contra,

Caes. B. C. 1, 35:

consilium inire contra Sequanos,

to take hostile measures against, id. B. G. 6, 12.—

Of legal contention (more freq. adversus, except with verbs of saying).

In gen., with agere or causam agere, to act as counsel against a party or his attorney:

cum agerem contra hominem disertissimum nostrae civitatis,

Cic. Caecin. 33, 97; id. Brut. 63, 226; Sen. Ben. 4, 15, 3; Quint. 11, 1, 59.—Causam recipere or suscipere contra, to accept a retainer against:

(causam) quam receperam contra pueros Octavios,

Cic. Att. 13, 49, 1; Quint. 6, 1, 12; Plin. Ep. 4, 17, 1.—Adesse alicui contra, to appear, act as one's counsel against:

rogavit me Caecilius ut adessem contra Satrium,

Cic. Att. 1, 1, 3; Plin. Ep. 1, 7, 5 al.; cf.:

esse contra,

id. ib. 1, 18, 3.— Trop.: conquesturus venit;

at contra se adfuit et satisfacienti satisfecit,

Sen. Fragm. Amic. 14, 1, 89:

causam defendere contra,

against the accuser, Cic. de Or. 1, 39, 178:

statuere contra aliquem (sc. causam),

to establish a case against an adversary, id. Or. 10, 34:

actio competit contra,

Dig. 49, 14, 41:

querelam instituere contra,

ib. 5, 2, 21, § 1:

bonorum possessionem petere contra,

ib. 5, 2, 23:

jus obtinere contra,

Cic. Quint. 9, 34:

pugnare contra,

to struggle against the accuser, id. Sull. 17, 49; id. Verr. 1, 11, 33:

id quod mihi contra illos datum est,

i. e. a local advantage over, id. Tull. 14, 33:

judicare contra aliquem,

id. Fl. 20, 48; Dig. 21, 2, 55; 5, 2, 14; Just. Inst. 4, 17, 2:

pronuntiare contra,

Paul. Sent. 5, 34, 2: dare sententiam contra, Dig. 21, 2, 56, § 1:

decernere contra,

Cic. Fl. 31, 76:

appellare contra aliquem,

Dig. 49, 1, 3; 49, 5, 6; cf.:

contra sententiam,

Cod. Just. 7, 62, 32, § 2.—Sentire contra aliquem, to have an opinion unfavorable to:

cur vos (cum) aliquid contra me sentire dicatis, etc.,

Cic. Caecin. 27, 79.—

Venire contra aliquem, to appear as counsel for one's adversary:

quid tu, Saturi, qui contra hunc venis, existimas aliter?

Cic. Rosc. Com. 6, 18; id. Mur. 4, 9; id. Phil. 8, 6, 18.—Venire contra rem alicujus, to give advice damaging one's interests:

contra rem suam me venisse questus est,

Cic. Phil. 2, 2, 3.—

With dicere and other verbs of saying. (aa) Of a lawyer pleading against a lawyer:

ipse ille Mucius, quid in illa causa cum contra te diceret, attulit quod? etc.,

Cic. de Or. 1, 57, 244:

cum ille contra me pro Sex. Naevio diceret,

id. Brut. 60, 2, 7; id. de Or. 2, 7, 30; id. Rosc. Am. 15, 45; id. Div. in Caecil. 14, 44; id. Planc. 2, 5; id. Brut. 26, 102; so,

causam dicere,

id. Or. 2, 23, 98:

causam perorare,

id. Quint. 24, 77.—(bb) Of a lawyer's pleading against the parties: dic mihi, M. Pinari, num si contra te dixero mihi male dicturus es? Servil. ap. Cic. de Or. 2, 65, 261; 3, 34, 138; 1, 14, 60; id. Or. 35, 123; Quint. 11, 1, 57; cf. with ellipsis of acc.:

quorum alter pro Aufldia, contra dixit alter,

id. 10, 1, 22.—(ng) Of a party against a lawyer:

si Gaditani contra me dicerent,

if the Gaditani were my adversaries, Cic. Balb. 17, 38.—(dd) Of witnesses and experts, and the pleadings against them:

si decressent legationem quae contra istum diceret,

Cic. Verr. 2, 2, 4, § 12: contra testes dicere (opp. a testibus or pro testibus). Auct. Her. 2, 6, 9; Cic. de Or. 2, 27, 118 (cf.:

testimonium in aliquem dicere,

id. Sull. 17, 48; Quint. 7, 4, 36):

contra juris consultos dicere,

against their legal opinions, Cic. Caecin. 24, 69.—So of witnesses in scientific questions:

contra testes dicendum est,

Sen. Q. N. 7, 16, 1.—(ee) Dicere or contendere aliquid contra aliquem, to maintain a point against:

cum interrogamus adversarios... quid contra nos dici possit,

Auct. Her. 4, 23, 33:

tamenne vereris ut possis hoc contra Hortensium contendere?

Cic. Quint. 25, 78. —

Of literary adversaries, mostly with verbs of saying and writing:

cum scriberem contra Epicurios,

Cic. Att. 13, 38, 1:

contra Epicurum satis superque dictum est,

id. N. D. 2, 1, 2:

contra Brutum,

id. Tusc. 5, 8, 21:

contra Academiam,

id. Ac. 2, 19, 63; id. Fin. 1, 1, 2; 5, 8, 22; id. Tusc. 5, 11, 32; 5, 30, 84; id. Ac. 2, 4, 17:

contra autem omnia disputatur a nostris,

id. Off. 2, 2, 8.—

Of public and political adversaries (syn. adversus and in).

In gen.:

sentire contra,

Cic. Mil. 2, 5:

pugnare contra bonos,

id. Sull. 25, 71:

contra eos summa ope nitebatur nobilitas,

Sall. C. 38, 2; Cic. Sest. 19, 42; 52, 112:

(tribuni) qui aut contra consulem, aut pro studio ejus pugnabant,

Liv. 39, 32, 12.—

Of political speaking:

cum (Cato) eo ipso anno contra Serv. Galbam ad populum summa contentione dixisset,

Cic. Brut. 20, 80; so id. Imp. Pomp. 17, 53; Cael. ap. Cic. Fam. 8, 9, 1.—

Of hostile or criminal acts in gen. (syn.:

adversus, in): inire consilia contra,

Cic. Rosc. Am. 38, 110; id. Cat. 1, 7, 18:

manum comparare contra aliquem,

id. Sull. 24, 68:

conjurationem facere,

id. ib. 4, 12:

congredi,

id. Lig. 3, 9; Sall. J. 64, 4:

aliquid contra imperatorem moliri,

Just. Inst. 4, 18, 3:

nec dolor armasset contra sua viscera matrem,

against her own offspring Ov. R. Am. 59.—Facere contra (more freq. with abstr. objects; cf. II. C. 1. f. b infra): nunc te contra Caesarem facere summae stultitiae est, to take parts against, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 16, 2:

eae (res) contra nos ambae faciunt,

operate against us, id. Quint. 1, 1.—With verbs of saying, etc.:

homo disertus non intellegit, eum quem contra dicit laudari a se?

Cic. Phil. 2, 8, 18; 2, 1, 2; 2, 21, 51; Sen. Ep. 15, 3, 70:

epigramma quod contra quamdam Gelliam scripsit,

Lampr. Alex. Sev. 38:

disputare contra deos, in two signif.: contra deum licet disputare liberius,

to accuse, reproach a god, Cic. N. D. 3, 31, 76; but: mala et impia consuetudo est contra deos disputandi, to reason against the gods, i. e. against their existence, id. ib. 2, 67, 168.—

Predicatively, with esse (videri, etc.), against, injurious to, unfavorable, prejudicial, to one's disadvantage: ut [p. 456] ex senatusconsulto neque cujus intersit, neque contra quem sit intellegi possit, Cic. Mur. 32, 68; id. de Or. 3, 20, 75; 2, 74, 299; 2, 81, 330; id. Sull. 13, 39; Sen. Ben. 6, 31, 6:

licentiam malis dare certe contra bonos est,

injurious to, Quint. 4, 2, 75:

res contra nos est, of unfavorable chances in a lawsuit,

id. 4, 66, 1; 4, 2, 75; 5, 13, 32.—Often, contra aliquem = quod est contra aliquem, referring to indef. pronouns or adjectives:

nihil contra me fecit odio mei = nihil quod esset contra me,

Cic. Har. Resp. 3, 5; id. Off. 3, 31, 112:

quibus (temporibus) aliquid contra Caesarem Pompeio suaserim,

id. Phil. 2, 10, 24.—

Added adverb. to the predicate, mostly referring to purpose, with hostile intent, for the purpose of some hostile act, in order to oppose, in opposition:

Caesarine eam (provinciam) tradituri fuistis, an contra Caesarem retenturi?

or keep it against Caesar, Cic. Lig. 7, 23:

sero enim resistimus ei quem per annos decem aluimus contra nos,

id. Att. 7, 5, 5:

judicium illud pecunia esse temptatum non pro Cluentio, sed contra Cluentium,

id. Clu. 4, 9; id. Imp. Pomp. 17, 52; id. Ac. 2, 28, 92:

cum quae facitis ejusmodi sint ut ea contra vosmet ipsos facere videamini,

id. Rosc. Am. 36, 104; Sen. Ep. 3, 7, 3: Curio se contra eum totum parat, i. e. to speak against him, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 8, 10; Caes. B. C. 1, 85 ter; Sen. Q. N. 1, 7, 1; Plin. 16, 39, 74, § 192; Plin. Pan. 41.—So with the force of a temporal clause:

fidem meam quam essent contra Massam Baebium experti,

in the suit against, Plin. Ep. 3, 4, 4.—

Dependent on adjectives (rare):

contra se ipse misericors,

to his own injury, Phaedr. 4, 18, 3:

severissimus judex contra fures,

Lampr. Alex. Sev. 28.—

With nouns.

Acc. to 1. b.:

ut quam maximae contra Hannibalem copiae sint,

Cic. Inv. 1, 12, 17; cf. Vell. 2, 76, 3.—

Acc. to 1. c. and 1. e.; so esp., oratio contra (cf.: oratio in).

Oratio contra (never in), of an address against the counsel of a party or against the prosecutor:

quid in omni oratione Crassus vel apud centumviros contra Scaevolam, vel contra accusatorem Brutum, cum pro Cn. Plancio diceret?

Cic. de Or. 2, 54, 220; cf.:

Cato pro se contra Cassium = in oratione contra,

Gell. 10, 15, 3; so,

haec perpetua defensio contra Scaevolam,

Cic. de Or. 2, 54, 221:

orationem illam egregiam quam (Aeschines) in Ctesiphontem contra Demosthenem dixerat,

id. ib. 3, 56, 213.—

Of an address against the party, either in judicial or political affairs:

unam orationem contra Gracchum reliquit,

Cic. Brut. 26, 99:

(Demosthenis) oratio contra Leptinem... contra Aeschinem falsae legationis,

id. Or. 31, 111; Gell. 10, 24, 10; 10, 18, 91; Cic. Brut. 46, 169; Quint. 12, 10, 61; Cic. de Or. 2, 11, 45; id. Brut. 44, 164; Gell. 13, 25 (24), 15; cf. Quint. 4, 3, 13; 11, 2, 25.—

Acc. to 1. f.:

contra patres concitatio et seditio,

Cic. Brut. 14, 56.—Of animals:

contra volpium genus communibus inimicitiis,

Plin. 10, 76, 96, § 207.

With inanimate and abstract objects.

Directly dependent on verbs (cf. B. 1.).

Of physical or moral exertion:

cum fulmina contra Tot paribus streperet clipeis,

Verg. A. 10, 567:

pugnandum tamquam contra morbum, sic contra senectutem,

Cic. Sen. 11, 35:

contra verum niti,

Sall. J. 35, 8:

contra fortunam luctari,

Sen. Ben. 7, 15, 2; id. Brev. Vit. 10, 1; id. Ep. 78, 15; 99, 32; cf. Cic. Off. 1, 31, 110.—

Of warfare (lit. and trop.):

bellum contra aras, focos, vitam fortunasque gerere,

Cic. Phil. 3, 1, 1:

bellum gerimus... contra arma verbis,

id. Fam. 12, 22, 1.—So of logical contradictions:

artificis autem est invenire in actione adversarii quae semet ipsa pugnent,

Quint. 5, 13, 30.—

Of legal contention.

Of the actions of the counsel or prosecutor: dicere, or perorare, agere contra aliquid, to plead against, contest something:

contra argumenta, rumores, tabulas, quaestiones (opp. ab argumentis, etc.),

Auct. Her. 2, 6, 9 sqq.; Cic. de Or. 2, 27, 118:

contra ratiocinationem,

id. Inv. 2, 50, 153: contra scriptum dicere, to contest, controvert a written law or a document, id. ib. 2, 47, 138; 2, 48, 143; id. Brut. 39, 145; Quint. 7, 7, 1:

contra caput dicere,

to plead against life, Cic. Quint. 13, 44 (cf.:

servum in caput domini interrogare,

Paul. Sent. 1, 1, 34; 5, 16, 5 and 8; 5, 46, 3): contra libertatem agere, Dig. 40, 12, 26.—Pregn.:

contra rerum naturam, contraque consuetudinem hominum dicere (opp. contra nos dicere),

Cic. Rosc. Am. 15, 45.—

Of judicial decisions contradicting documents, etc.:

contra tabulas judicare,

Cic. de Or. 2, 70, 281:

contra testamentum,

Dig. 2, 17, § 1:

contra sententiam dicere,

ib. 49, 8, 1, § 2.—

Admittere aliquem contra bona, to admit a petition for bonorum possessio (cf.:

inmittere in bona),

Dig. 38, 2, 3, § 6.—

Of antagonism in literary and ethical questions.

To contend that something is false:

dicere, disputare, disserere contra opinionem or sententiam,

Cic. Tusc. 1, 4, 8; 5, 19, 55; id. de Or. 3, 18, 67; id. Fin. 5, 4, 10; id. Ac. 2, 18, 60; Sen. Ira, 1, 3, 3; id. Ep. 87, 5; 102, 5 (cf.:

in sententiam dicere,

in support of an opinion, Caes. B. G. 1, 45):

contra sensus dicere,

Cic. Ac. 2, 31, 101:

contra rhetoricen dicere,

Quint. 2, 17, 40.—

Of criticism, hostility to principles, etc.:

contra Iliadem et Odysseam scribere,

Vitr. 7, praef. 8:

contra quorum disciplinam ingenium ejus exarserat,

Cic. Tusc. 5, 29, 83.—

Ethically:

contra voluptatem dicere,

that pleasure is a moral evil, Cic. Fin. 5, 8, 21:

contra mortem loqui,

that death is no evil, Sen. Ep. 82, 7;

in both senses: contra vitia, pericula, fortunam, ambitionem,

id. ib. 100, 10:

contra fortunam gloriari,

that fortune has no power over him, Cic. Tusc. 5, 9, 26; Sen. Ep. 26, 5.—

Of public and political acts and speeches:

contra potentiam accusatorum dicere,

Cic. Brut. 44, 164:

contra legem dicere or verba facere,

id. Imp. Pomp. 15, 53; Liv. 34, 8, 1:

rogationem ferre contra coloniam ( = contra legem de colonia deducenda),

Cic. Clu. 51, 140; Auct. Her. 1, 17, 21; Plin. 8, 17, 24, § 64.—

Of hostility, injury, wrongs, etc.

In gen.:

senatusconsulto quod contra dignitatem tuam fieret,

directed against, Cic. Fam. 12, 29, 2:

contra rem publicam se commovere,

id. Cat. 1, 26; 1, 3, 7:

incitari,

id. Sest. 47, 100:

consilia inire,

id. Agr. 2, 3, 8:

conjurationem facere,

Sall. C. 30, 6:

contra salutem urbis incitari,

Cic. Cat. 3, 8, 20:

cogitare aliquid contra salutem,

id. ib. 3, 9, 21: contra voluntatem or studium dicere, to oppose one's will in a speech:

esse aliquem in civitate qui contra ejus (Chrysogoni) voluntatem dicere auderet,

id. Rosc. Am. 22, 60; id. Phil. 1, 11, 28; id. de Or. 3, 34, 138; id. Mur. 4, 10; Tac. H. 2, 91:

ne quid contra aequitatem contendas, ne quid pro injuria,

do not array yourself against equity, Cic. Off. 2, 20, 71.— Trop.:

quis non contra Marii arma, contra Suliae proscriptionem irascitur? ( = Mario propter arma, Sullae propter proscriptionem),

Sen. Ira, 2, 2, 3.—

In partic.: facere contra aliquid (syn. adversus), to commit an offence against, to transgress, etc.:

si quis ad Antonium profectus esset... senatus existimaturum eum contra rem publicam fecisse,

Cic. Phil. 8, 11, 33; id. Mil. 5, 13; 6, 14; id. Off. 3, 10, 43; 3, 25, 95; S. C. ap. Cael. ap. Cic. Fam. 8, 8, 6; Liv. 25, 4, 7; so,

contra salutem rei publicae facere,

Cic. Dom. 38, 102:

contra majestatem,

against the emperor, Dig. 48, 4, 5:

contra leges,

Cic. Dom. 18, 48; id. Vatin. 7, 18; id. Fin. 2, 17, 55; id. Mur. 32, 67; id. de Or. 3, 19, 70; cf. id. Clu. 34, 92; id. Mur. 32, 68; id. Dom. 14, 38; id. Phil. 10, 6, 13; Gai Inst. 4, 121:

contra edictum (praetoris),

Cic. Verr 2, 3, 10, § 25; Dig. 39, 1, 20, § 1:

contra foedus,

Cic. Balb. 6, 16:

contra jusjurandum ac fidem,

id. Off. 3, 10, 43; id. Lael. 3, 30, 74; id. Verr. 2, 3, 3, § 7; Prop. 3, 30, 44 (2, 32, 44).—And ironically:

tune contra Caesaris nutum (sc. facies)?

Cic. Att. 14, 10, 1.—Rarely contra ea facere = contra facere, adverb. (cf. I. B. 8. and II. E. 1. b.):

corpus in civitatem inferri non licet... et qui contra ea fecerit, extra ordinem punitur,

Paul. Sent. 1, 21, 2; 1, 21, 12.—

Predicatively with esse (usu. impers.), in violation of, in conflict with, contrary to (cf. 3. g).

With esse expressed as the predicate:

hominem hominis incommodo suum augere commodum magis est contra naturam quam mors,

Cic. Off. 3, 5, 21; id. Fin. 3, 9, 31; id. N. D. 3, 13, 33; Sen. Ep. 5, 4; Plin. 7, 8, 6, § 45:

contra leges or legem est,

Cic. Pis. 13, 30; id. Mur. 32, 67:

contra officium est,

id. Off. 3, 10, 43; 1, 10, 32; 1, 6, 19; cf. id. Lael. 11, 39; id. Off. 3, 15, 63; Liv. 6, 40, 5; Sen. Q. N. 2, 37, 2; Gai Inst. 3, 157; Dig. 30, 1, 112, § 3; 16, 3, 1, § 7.—With ellipsis of object (naturam), Cic. Fin. 5, 29, 89; cf.:

adeo res ista non habet ullam moram quae contra causas ignium sit,

unfavorable to the formation of fire, Sen. Q. N. 2, 26, 7.—

With verbal predicate, referring to an indef. pron. or adj., with esse understood:

scis hunc... nihil umquam contra rem tuam cogitasse ( = nihil quod contra rem tuam esset),

Cic. Rosc. Am. 50, 147; id. Mil. 5, 13:

aliquid contra animum audiendi,

something against our liking, Sen. Const. 19, 2.—So mostly with facere:

si quid Socrates aut Aristippus contra morem consuetudinemque fecerint,

Cic. Off. 1, 41, 148; id. Att. 3, 23, 2; 2, 22, 2; id. Off. 3, 15, 63; Sall. C. 15, 1; Dig. 8, 2, 11; 8, 2, 17; 35, 1, 79, § 2. —

Contra officium, substantively, = id quod contra officium est:

Sic inter recte factum atque peccatum, officium et contra officium, media locabat quaedam,

Cic. Ac. 1, 10, 37.—

Adverbially with the predicate.

In order to oppose, in opposition to, with hostile intent (cf. B. 3.):

eidem illam proscriptionem capitis mei contra salutem rei publicae rogatam esse dicebant,

that the proposal of the law was an attack on the republic, Cic. Prov. Cons. 19, 45; id. Rab. Perd. 12, 35; id. Phil. 10, 10, 22:

imperator contra postulata Bocchi nuntios mittit,

to reply to the demands, Sall. J. 83, 3; 25, 6; so,

advocare contra,

Sen. Cons. Polyb. 12, 4; id. Ep. 15, 2, 52:

si contra mortem te praeparaveris,

to meet death, id. ib. 11, 3, 8.—

With the force of a clause of manner, injuriously to, etc.:

quibus contra valetudinis commodum laborandum est,

Cic. Mur. 23, 47; Suet. Aug. 78:

contra hominis salutem,

with danger to a man's life, Cod. Just. 7, 62, 29.—

In gen., of conflict with some rule or principle, contrary to, in violation of, without regard to ( = ita ut contra sit; cf. 2. supra; very freq. from the class. period;

syn. adversus): ceperitne pecunias contra leges P. Decius,

Cic. de Or. 2, 31, 136; id. Verr. 2, 1, 4, § 10; id. Fl. 34, 86:

pecuniam contra leges auferre,

id. Verr. 1, 18, 56; 2, 1, 10, § 27; 2, 5, 18, § 46; id. Har. Resp. 26, 56:

contra legem,

id. Rab. Perd. 3, 8; id. Dom. 16, 41:

contra jus fasque,

id. Har. Resp. 16, 34; id. Quint. 6, 28:

contra jus,

Liv. 5, 4, 14; id. Dom. 13, 55; id. Verr. 2, 5, 13, § 34:

contra jus gentium,

Liv. 4, 32, 5; 9, 10, 10; 21, 25, 7; 5, 36, 6;

6, 1, 6: contra juris rigorem,

Dig. 40, 5, 24, § 10 et saep.:

contra testimonium aliquid judicare,

without regard to, Cic. Brut. 31, 117:

aliquid contra verecundiam disputare,

contrary to the rules of decency, id. Off. 1, 35, 128:

aliquid contra fidem constituere,

Quint. 5, 13, 34:

quae majores nostri contra lubidinem animi sui recte atque ordine fecere,

contrary to the dictates of passion, Sall. C. 51, 4; id. J. 33, 1; cf. of logical opposition, II. E. 2. infra.—

Dependent on substt.

Of physical strife:

scit ille imparem sibi luctatum contra nexus (draconis),

Plin. 8, 12, 12, § 33. —

Of warfare:

imperatorum copia contra tuum furorem,

Cic. Mur. 39, 83:

Parthorum gloria contra nomen Romanum,

Liv. 9, 18, 6: in castris perditorum contra patriam, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 23, 6.—

Of legal contention:

causa contra scriptum,

Cic. Inv. 2, 46, 135.—

Of political speaking:

divina M. Tullii eloquentia contra leges agrarias,

Quint. 2, 16, 7; 9, 3, 50; Gell. 18, 7, 7.—

Of literary opposition:

Caesaris vituperatio contra laudationem meam,

Cic. Att. 12, 40, 1.—

Of hostility, etc.:

cujus factum, inceptum, conatumve contra patriam,

Cic. Cat. 2, 12, 27:

ullum factum dictumve nostrum contra utilitatem vestram,

Liv. 6, 40, 5.—

Of injury:

vitae cupiditas contra rem publicam,

Cic. Planc. 37, 90: contra serpentes venenum, fatal to serpents, or as a defence against serpents, Plin. 7, 2, 2, § 15.—

Of violation, disregard, etc. (cf. 3. g):

iter contra senatus auctoritatem,

Cic. Phil. 2, 19, 48:

contra consuetudinem somnium,

Plin. 10, 77, 98, § 211:

bonorum possessio contra tabulas,

Dig. 37, 4, 3, § 13; Gai Inst. 3, 41.—

Dependent on adjectives (very rare; cf.

II. D. 2. c. infra): contraque patris impii regnum impotens, avum resolvam,

Sen. Herc. Fur. 966.

Of defence, protection, and resistance (syn.: adversus, ab).

Against persons.

Dependent on verbs:

cum populus Romanus suam auctoritatem vel contra omnes qui dissentiunt possit defendere,

Cic. Imp. Pomp. 22, 63: si ego consul rem publicam [p. 457] contra te et gregales tuos defendissem, id. Sest. 52, 111; 22, 49; 8, 20; id. Fam. 11, 27, 7; id. Phil. 2, 18, 45:

contra quem multum omnes boni providerunt,

provided a great defence, id. Mur. 38, 81: formula qua utitur patronus contra libertum qui eum in jus vocat, as a defence against, Gai Inst. 4, 46. —And of protection of plants against injurious animals:

contra haec animalia proderit, si, etc.,

Pall. 10, 3, 2.—

Dependent on adjectives, mostly participial:

paratus contra,

Cic. Mil. 21, 56:

nihil satis firmum contra Metellum,

Sall. J. 80, 1:

contra potentes nemo est munitus satis,

Phaedr. 2, 6, 1.—

Against inanimate and abstract things.

Dependent on verbs:

contra avium morsus munitur vallo aristarum,

Cic. Sen. 15, 51:

propugnaculum, quo contra omnes meos impetus usurum se putat,

id. Verr. 2, 3, 16, § 40; 2, 5, 39, § 102:

publicam causam contra vim armatam suscipere,

id. Dom. 34, 91; id. Quint. 30, 94; id. Leg. 3, 3, 9:

contra tantas difficultates providere,

Sall. J. 90, 1; 76, 4; so,

contra ea,

id. ib. 57, 5:

patricii vi contra vim resistunt,

Liv. 3, 13, 4; Plin. 14, 2, 4, § 28; Tac. Agr. 45; Sen. Prov. 4, 12; id. Const. 5, 4.—

Dependent on substt.:

suffragia contra oppugnationem vestrae majestatis,

Cic. Rab. Perd. 12, 35:

defensio contra vim,

id. Mil. 5, 14:

patronus justitiae fuit contra orationem Phili,

id. Lael. 7, 25; Plin. 29, 2, 9, § 30; 14, 3, 4, § 40:

contra labores patientia,

id. 23, 1, 22, § 37.—

Dependent on adjectives (in Cic. freq. with P. a. predicatively used; otherwise very rare;

in later prose freq.): nec est quidquam Cilicia contra Syriam munitius,

against an attack from the side of Syria, Cic. Fam. 14, 4, 4:

ut nullius res tuta, nullius domus clausa, nullius vita saepta, nullius pudicitia munita contra tuam cupiditatem posset esse,

id. Verr. 2, 5, 15, § 39; id. Fin. 1, 16, 51; id. Mil. 25, 67; id. Tusc. 5, 8, 19; 5, 27, 76:

vir contra audaciam firmissimus,

id. Rosc. Am. 30, 85; Sall. J. 33, 2; 28, 5:

fortis contra dolorem,

Sen. Ep. 98, 18; Quint. 12, 1, 10:

callosus,

Plin. 11, 37, 54, § 147; 14, 2, 4, § 23:

far contra hiemes firmissimum,

id. 18, 8, 19, § 83:

equus tenax contra vincula,

Ov. Am. 3, 4, 13:

contraque minantia fata pervigil,

Claud. I. Cons. Stil. 1, 284.—

Of remedies against sickness and its causes, poison, etc.; so only in Plin.; in Pall. only of preventives and of protection against hurtful animals, and against mental perturbations in gen.; cf. infra (syn. ad in Cat., Cic., Cels., Col.; adversus only in Celsus, who also has in with abl.).

Dependent on verbs:

cujus et vinum et uva contra serpentium ictus medetur,

Plin. 14, 18, 22, § 117; 7, 2, 2, § 13:

prodest et contra suspiria et tussim,

id. 20, 13, 50, § 128:

valet potum contra venena,

id. 28, 7, 21, § 74; 29, 4, 22, § 71; 29, 4, 26, § 81; 28, 8, 27, § 98; 16, 37, 71, § 180; 35, 6, 14, § 34; 28, 6, 18, §§ 65-67.—

Dependent on substt.:

remedium contra morsus,

Plin. 8, 32, 50, § 118; 10, 59, 79, § 163:

contra venena esse omnia remedio,

id. 16, 44, 95, § 251; 17, 24, 37, § 240; 7, 1, 1, § 4.—

Dependent on adjectives:

vinum quod salutare contra pestilentiam sit,

Pall. 11, 14, 17.—

Appositively, as a remedy:

cujus lacteum succum miris laudibus celebrat... contra serpentes et venena,

Plin. 5, 1, 1, § 16; 29, 4, 26, § 83. —So of remedies against affections:

Tiberium tonante caelo coronari ea (lauro) solitum ferunt contra fulminum metus,

Plin. 15, 30, 40, § 135; cf. Sen. Ira, 2, 21, 1; id. Tranq. 5. 1.

Of logical opposition.

With a neuter demonstrative (contra ea, contra haec, contra quae, quod contra = contra, adv.).

The contrary, the reverse (very rare; cf.

I. D. 1.): sed mihi contra ea videtur,

but to me the contrary seems true, Sall. J. 85, 1:

omnia quae contra haec sunt, omnia quae contra sunt,

and vice versa, Quint. 5, 10, 90. —

Contra ea, on the contrary, in logical antithesis (not in Cic. and Sall.; once in Caes. and Quint.; several times in Liv. and Nep.; cf.: contra ea, in other uses, II. A. 2. e. a, II. D. 2. a., II. A. 3. d., II. C. 1. f.):

omnes arderent cupiditate pugnandi... contra ea Caesar... spatiumque interponendum... putabat ( = at contra),

but Caesar on the contrary, Caes. B. C. 3, 74: superbe ab Samnitibus... legati prohibiti commercio sunt;

contra ea benigne ab Siculorum tyrannis adjuti,

Liv. 4, 52, 6; 2, 60, 1; 21, 20, 6;

44, 43, 5: pater... Thracem me genuit, contra ea mater Atheniensem,

Nep. Iphicr. 3, 4; id. praef. 6; id. Alcib. 8, 1.—And after a question, with immo (cf. I. E. 5. b.):

an infirmissimi omnium... (sumus)? Immo contra ea vel viribus nostris, vel, etc., tuti (sumus),

Liv. 41, 24, 8.—

Quod contra, by anastrophe (v. F. 1.), contrary to which, whereas, while on the contrary (only once in Lucr. and three times in Cic.):

illud in his rebus vereor ne forte rearis, Inpia te rationis inire elementa viamque indugredi sceleris: quod contra saepius illa Religio peperit scelerosa atque impia facta,

whereas on the contrary, Lucr. 1, 81:

cujus a me corpus crematum est, quod contra decuit ab illo meum (sc. cremari),

Cic. Sen. 23, 84:

quod contra oportebat delicto dolere, correctione gaudere,

id. Lael. 24, 90 (B. and K. place a comma after oportebat; cf.

Nauck ad loc.): reliquum est ut eum nemo judicio defenderit: quod contra copiosissime defensum esse contendi,

id. Quint. 28, 87 (many consider contra in all these passages as an adverb; cf. Hand, Turs. II. p. 121 sq.; some explain quod as an ancient ablative, = qua re;

v. Ritschl,

Plaut. Exc. p. 57, Munro ad Lucr. 1, 82).—

With an abstract noun, with the force of the adverb contra with ac or atque (I. F. 1.), contrary to, contrary to what, etc. (esp. in Sall., not in Cic.; cf. praeter): celeriter contraque omnium opinionem confecto itinere, contrary to the opinion ( = contra ac rati erant), Caes. B. G. 6, 30:

contra opinionem Jugurthae ad Thalam perveniunt,

Sall. J. 75, 9; Hirt. B. G. 8, 40.—Contra spem either contrary to the opinion, or against the hope:

Metellus contra spem suam laetissume excipitur ( = contra ac ratus, veritus est),

Sall. J. 88, 1; so,

cetera contra spem salva invenit,

Liv. 9, 23, 17:

contra spem omnium L. Furium optavit,

id. 6, 25, 5; Curt. 8, 4, 45;

but: at Jugurtha contra spem nuntio accepto ( = contra ac speraverat),

Sall. J. 28, 1; Liv. 24, 45, 3:

postquam... Jugurtha contra timorem animi praemia sceleris adeptum sese videt,

Sall. J. 20, 1:

ipse in Numidiam procedit, ubi contra belli faciem tuguria plena hominumque... erant ( = contra ac in bello evenire solet),

id. ib. 46, 5:

contra famam,

Plin. 13, 22, 43, § 126; 7, 53, 54, § 180:

segniterque et contra industriam absconditae formicae,

slowly, and in a manner different from their usual activity, id. 18, 35, 88, § 364.—Of persons:

frigidam potionem esse debere, contra priores auctores, Asclepiades confirmavit,

contrary to the opinion of the former physicians, Cels. 4, 26 (19).

Sometimes by anastrophe after its noun.

In prose, after relatives, esp. in Cic.:

quos contra disputant,

Cic. Ac. 2, 15, 47:

quem contra dicit,

id. Phil. 2, 8, 18 (v. II. B. 1. f.):

quem contra veneris,

id. Mur. 4, 9:

quas contra, praeter te, etc.,

id. Vatin. 7, 18:

eos ipsos quos contra statuas,

id. Or. 10, 34:

quos contra me senatus armavit,

id. Att. 10, 8, 8:

quam contra multa locutus est,

Sen. Ep. 82, 7, Plin. Ep. 1, 23, 3; Claud. in Rufin. 1, 332; v. also E. 1. c. supra.—

After other words ( poet. and in post-Aug. prose):

hunc igitur contra mittam contendere causam,

Lucr. 4, 471:

dicere eos contra,

id. 4, 484:

donique eum contra,

id. 5, 708:

agmina contra,

Verg. A. 12, 279:

magnum Alciden contra,

id. ib. 5, 414:

Paridem contra,

id. ib. 5, 370:

Italiam contra,

id. ib. 1, 13:

deos contra,

Ov. P. 1, 1, 26:

Messania moenia contra,

id. M. 14, 17:

litora Calabriae contra,

Tac. A. 3, 1.

ăpŭd ( apud down to the time of Caesar, Corp. Inscr. I. 30; I. 196; and after 45 B. C. both apud, Inscr. Orell. 206; 818, and aput, ib. 206; 15; 34; another form of apud was apor, Paul. ex Fest. p. 26 Mull. apud, Ritschl, Rib. in Trag. et Com. Rel., Mull. in Lucil., and Dietsch in Sall.; aput, Lachm., Fleck. in Plaut.; both apud and aput, Mull. in Cat. and Rib. in Verg.) [Corssen once regarded apud as connected with apisci, as juxta with jungo, Ausspr. I. p. 335, 1st ed., but afterwards, ib. 2d ed. I. p. 197, he adopted Pott's view, that it was comp. of Sanscr. api, = to, toward, near (Gr. epi), and ad, old form ar, which view the form apor favors, and thus its strict meaning would be on to, unto; v. infra, IV.]; prep. gov. acc., with, at, by, near (regularly with words denoting rest, and primarily of persons, while ad properly designates only direction, motion, extension, etc., and is chiefly used of places; the diff. between apud and penes is given in Paul. ex Fest. p. 22 Mull.: apud et penes in hoc differunt, quod alterum personam cum loco significat, alterum personam et dominium ac potestatem; v. penes, and cf. Nep. Them. 7, 2: ad ephoros Lacedaemoniorum accessit, penes quos summum imperium erat, atque apud eos (v. infra, I. B. 2. a.) contendit, etc.; and for the difference between ad and apud, cf. Lucil. 9, 58 sq. Mull.: apud se longe alid est, neque idem valet ad se: Intro nos vocat ad sese, tenet intus apud se; syn.: ad, prope, coram, inter, in with abl.; rare in early Lat.; very freq. in Plaut., less freq. in Ter., seven times in Verg., five times in Juv., three times in Catull., twice in Ov, and once in Hor. and Prop.; never in Tib. or Pers.; very freq. in Cic., the historians, and the Vulg.).

A.. In designating nearness in respect of persons, with, near: apud ipsum adstas, Att. ap. Non. p. 522, 25:

adsum apud te, genitor,

id. ib. p. 522, 32:

alteram (partem) apud me adponito,

Plaut. Trin. 4, 3, 60:

nunc hic apud te servio,

id. Capt. 2, 2, 62:

scriptorum non magnast copia apud me,

Cat. 68, 33 Mull.:

mane apud me,

Vulg. Gen. 29, 19:

Advocatum habemus apud Patrem,

ib. 1 Joan. 2, 1:

cum in lecto Crassus esset et apud eum Sulpicius sederet,

Cic. de Or. 2, 3, 12; so id. Pis. 26, and id. Rep. 3, 28.—

Esp.

a.. With a pron. or subst., apud me, te, se, aliquem, etc., with me, in my house, etc., in one's house, at the house of a person; Fr. chez moi, chez vous, chez soi, etc.:

Quis heri apud te? Naev., Com. Rel. p. 9 Rib.: dico eum esse apud me,

Plaut. Capt. 3, 2, 15; 4, 2, 73:

hic apud me hortum confodere jussi,

id. Aul. 2, 2, 66:

si commodumst, apud me, sis, volo,

Ter. Heaut. 1, 1, 110:

condixerant cenam apud me, Turp., Com. Rel. p. 108 Rib.: quid nunc virgo? Nempe apud test?

Plaut. Trin. 1, 2, 159:

Quid sibi volunt homines isti apud te?

Vulg. Num. 22, 9; ib. Matt. 26, 18:

cenabis bene apud me,

Cat. 13, 1:

apud me habitavit,

Cic. Clu. 33; id. Verr. 4, 111; 5, 77:

apud te cenavit,

id. Div. in Caecil. 58; id. Verr. 4, 49; id. Cael. 26; id. Deiot. 32:

in curia posita potius quam rure apud te, Titin., Com. Rel. p. 142 Rib.: mane apud me etiam hodie,

Vulg. Jud. 19, 9:

tenet intus apud se,

Lucil. 9, 59 Mull.:

Pompeius petiit, ut secum et apud se essem cotidie,

Cic. Att. 5, 6:

apud se fecit manere,

Vulg. Jud. 19, 7; ib. Luc. 11, 37:

de gladiis, quae apud ipsum erant deprehensa,

Cic. Cat. 3, 10:

Cum postridie apud eundem ventum exspectans manerem,

id. Phil. 1, 8:

mansit apud eum quattuor mensibus,

Vulg. Jud. 19, 2; ib. Act. 28, 14:

apud quem deversatus es,

Cic. Verr. 4, 37: apud nympham Calypsonem, Liv. And. ap. Prisc. p. 685 (cf. Hom. Od. 4, 557: Numphês en megaroisi Kalupsous):

habitasti apud Heium Messanae,

Cic. Verr. 4, 18; id. Cael. 51:

Fuisti apud Laecam illa nocte,

id. Cat. 1, 4, 9; id. de Or. 1, 22, 104; id. Att. 1, 8:

apud Ostorium Scapulam epulatur,

Tac. A. 14, 48:

apud Cornelium Primum juxta Velabrum delituit,

id. H. 3, 74; 1, 14:

Factum est, ut moraretur apud Simonem quendam,

Vulg. Act. 9, 43:

invenient hominem apud sororem tuam occultantem se,

Cic. Dom. 83:

qui apud te esset eductus,

id. Quinct. 69:

apud quem erat educatus,

id. Lael. 20, 75:

cum alter ejus filius apud matrem educaretur,

id. Clu. 27:

disciplina C. Cassii, apud quem educatus erat,

Tac. A. 15, 52:

se apud Q. Mucium jus civile didicisse,

id. Or. 30:

apud eosdem magistratus institutus,

Suet. Calig. 24:

servorum manus tamquam apud senem festinantes,

Tac. H. 1, 7:

in convivio apud regem,

id. A. 2, 57: Bene vale;

apud Orcum te videbo,

in the abode of Orcus, Plaut. As. 3, 3, 16:

sacrificasse apud deos, i. e. in templis deorum,

Tac. A. 11, 27:

frater apud Othonem militans,

in the army of Otho, id. H. 2, 26; so,

nec solum apud Caecinam (cognoscebatur id damnum composuisse),

id. ib. 2, 27:

quorum sint legati apud se,

in his camp, Caes. B. G. 4, 8; cf.:

Quos cum apud se in castris Ariovistus conspexisset,

id. ib. 1, 47:

dici hoc potest, Apud portitores eas (litteras) resignatas sibi,

at the custom-house, Plaut. Trin. 3, 3, 64; 3, 3, 80:

Quantillum argenti mihi apud trapezitam siet,

at the banker's, id. Capt. 1, 2, 90:

duo genera materiarum apud rhetoras tractantur, i. e. in scholis rhetorum, as he says just before,

Tac. Or. 35.—Apud me etc. is sometimes added to domi or in aedibus, or interchanges with domi: Me. Ubi namst, quaeso? Ch. Apud me domi, Ter. Heaut. 3, 1, 21:

a me insidias apud me domi positas esse dixerunt,

Cic. Sest. 41:

domi esse apud sese archipiratas dixit duos,

id. Verr. 5, 73; so Vulg. Gen. 27, 15:

quae (signa) cognovi apud istum in aedibus,

Cic. Verr. 1, 50:

esse illa signa domi suae, non esse apud Verrem,

id. ib. 4, 16:

nihil apud hanc lautum, pistor domi nullus,

id. Pis. 67; id. Clu. 165.—Hence,

Trop.: apud se esse, to be at home, i. e. to be in one's senses, be one's self, be sane (only in conversational lang.; most freq. in Ter.; cf. Gr. en heautôi einai, Ar. Vesp. 642; opp. vecors, amens esse, to be out of one's wits, beside one's self; so Gr. phrenôn exestanai, Eur. Or. 1021):

Sumne ego apud me?

Plaut. Mil. 4, 8, 36:

Non sum apud me,

Ter. Phorm. 1, 4, 26, and Afran., Com. Rel, p. 170 Rib.:

Prae iracundia, Menedeme, non sum apud me,

Ter. Heaut. 5, 1, 48:

Vix sum apud me: ita animus commotust metu, spe, gaudio,

id. And. 5, 4, 34:

Num tibi videtur esse apud sese?

id. Hec. 4, 4, 85 (quasi ob amorem meretricis insanus, Don.):

proin tu fac, apud te ut sies,

id. And. 2, 4, 5 (= ut praeparatus sis, Don.); Petr. 129.—

In respect of persons, in whose presence or before whom any thing is done or takes place, esp. of discussions or debates in which the persons have the right of decision (Web. Uebungsch. p. 33), before, in the presence of, = coram, ad.

Of civil or military affairs, before:

cum res agatur apud praetorem populi Romani et apud severissimos judices,

Cic. Arch. 3:

apud eosdem judices reus est factus,

id. Clu. 22, 59:

vis de his judicari apud me?

Vulg. Act. 25, 9:

accusavit fratres suos apud patrem,

ib. Gen. 37, 2; ib. 1 Macc. 7, 6; ib. Joan. 5, 45:

hoc, quod nunc apud pontifices agis,

Cic. Dom. 51; 117:

istud ne apud eum quidem dictatorem quisquam egit isto modo,

id. Lig. 12:

qui hanc causam aliquotiens apud te egit,

id. Quinct. 30; so id. Verr. 2, 100; 3, 114; id. Caecin. 69; id. Sest. 120:

(populus Romanus) mihi potestatem apud se agendi dedit,

id. Verr. 5, 173: Repulsior secunda collatione dixit Cato in ea, quae est contra Cornelium apud populum, Paul. ex Fest. p. 286 Mull.:

tutoresne defendent apud istius modi praetorem?

Cic. Verr. 1, 153; id. Clu. 126: apud te cum sim defensurus me, Vulg. Act. [p. 146] 26, 2:

omnia apud praetores gererentur,

Tac. Or. 38:

causam nescio quam apud judicem defendebat,

Cic. Clu. 74; so Tac. A. 3, 12; id. Or. 19:

apud te defendit alium in ea voluntate non fuisse, in qua te,

Cic. Lig. 6:

apud judicem causam dicere,

id. Quinct. 43; id. Verr. 1, 26; id. Sex. Rosc. 85:

apud aliquem dicere,

id. Lig. 6; id. Deiot. 4:

verba apud senatum fecit,

id. Verr. 2, 2, 20:

habita apud senatum oratione,

Tac. A. 12, 25; 6, 8:

haec apud patres disseruit,

id. ib. 2, 43; 4, 2;

4, 6: modeste apud vos socius populi Romani questus est,

Cic. Verr. 4, 18:

Quae est ergo apud Caesarem querella?

id. Lig. 25:

isne apud vos obtinebit causam, qui etc.,

id. Caecin. 38:

petita multa est apud eum praetorem,

id. Verr. 1, 155:

causam contra aliquem apud centumviros dicere,

id. de Or. 2, 23, 98; Tac. Or. 38:

numerus oratorum quot annis apud magistratus publice subscribitur,

Cic. Verr. 3, 120:

apud eorum quem qui manumitteretur,

Liv. 41, 9: apud proconsules aliquem manumittere, Marcian. ap. Dig. 1, 162.—

In extra judicial cases, before:

apud hunc confessus es et genus etc.,

Plaut. Capt. 2, 3, 52:

nullam causam dico, quin mihi Et parentum et libertatis apud te deliquio siet,

id. ib. 3, 4, 93:

apud erum qui (servos) vera loquitur,

id. Am. 2, 1, 43:

apud novercam querere,

id. Ps. 1, 3, 80:

ego apud parentem loquor,

Cic. Lig. 30:

plura fateri apud amicos,

Tac. A. 14, 62:

aliquid apud aliquem laudare,

Cic. Att. 2, 25; Tac. A. 13, 46; so Vulg. Gen. 12, 15:

aliquem apud aliquos vituperare,

Cic. Phil. 2, 11:

apud quem tu etiam nos criminari soles,

id. Vatin. 29.—

Of one's feelings, views, judgment, with, in the view or sight of, before.

With verbs:

apud Tenedios sanctissimus deus habetur,

Cic. Fl. 61; id. Verr. 1, 49:

quod apud illos amplissimum sacerdotium putatur,

id. ib. 2, 126;

1, 69: si tutoris auctoritas apud te ponderis nihil habebat,

id. ib. 2, 55; id. Planc. 4:

apud judicem grave et sanctum esse ducetur,

id. Q. Rosc. 6:

Quae omnia apud nos partim infamia... ponuntur, Nep. praef. 5: justificatur apud Deum,

Vulg. Gal. 3, 11:

haec apud illos barbatos ridicula videbantur,

Cic. Mur. 26; id. Dom. 101:

unus dies apud Dominum (est) sicut mille anni, et mille anni sicut dies unus,

Vulg. 2 Pet. 3, 8.—

With adjj.:

fuisti apud pontifices superior,

Cic. Dom. 4:

qui honos est apud Syracusanos amplissimus,

id. Verr. 4, 137; id. Font. 36:

quam clara (expugnatio) apud omnes,

id. Verr. 1, 50; 2, 50:

Satis clarus est apud timentem quisquis timetur,

Tac. H. 2, 76; id. Or. 7:

hoc est apud Graecos prope gloriosius quam Romae triumphasse,

Cic. Fl. 31; Tac. H. 5, 17:

quod aeque apud bonos miserum est,

id. ib. 1, 29:

quae justa sunt apud nos,

Vulg. 1 Macc. 11, 33; ib. Rom. 2, 13:

tunc eritis inculpabiles apud Dominum,

ib. Num. 32, 22:

si is pretio apud istum idoneus esset,

Cic. Verr. 2, 121.—

With substt.:

est tanta apud eos ejus fani religio atque antiquitas, ut etc.,

Cic. Verr. 1, 46:

tanta nominis Romani dignitas est apud omnes nationes, ut etc.,

id. ib. 5, 150:

qua (hic) apud omnes Siculos dignitate atque existimatione sit,

id. ib. 2, 111:

Dymnus modicae apud regem auctoritatis et gratiae,

Curt. 6, 72:

abominatio est uterque apud Deum,

Vulg. Prov. 17, 15.—Apud animum, apud animum meum, etc. sometimes stand for mihi, mecum, etc., or simply animo: Ea tute tibi subice et apud animum propone, before your mind, before you, Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 5:

ipsi primum statuerint apud animos, quid vellent,

Liv. 6, 39, 11:

Sic apud animum meum statuo,

Sall. de Ord. Rep. 2:

sic statuere apud animum meum possum,

Liv. 34, 2, 4.—So with pers. pron. in Vulg. after the Greek: haec apud se (pros heauton) oravit, within himself, to himself, Luc. 18, 11: Sciens apud semet ipsum (en heautôi), in himself, Joan. 6, 62: statui hoc ipsum apud me (emautôi), ne etc., with myself, 2 Cor. 2, 1; so, hoc cogitet apud se (eph heautou), ib. 10, 7.—

And simply before, in the presence of:

id apud vos proloquar,

Plaut. Capt. prol. 6:

nemo est meorum amicorum, apud quem expromere omnia mea occulta audeam,

Ter. Heaut. 3, 3, 14:

se jactant apud eos, quos inviti vident,

Cic. Fl. 61:

licet mihi, Marce fili, apud te gloriari, ad quem etc.,

id. Off. 1, 22, 78: de vobis glorior apud Macedones, Vulg. 2 Cor. 9, 2:

plus quam apud vos commemorari velitis,

Cic. Caecin. 77:

non apud indoctos loquor,

id. Pis. 68:

ostendit, quae quisque de eo apud se dixerit,

Caes. B. G. 1, 19:

quid apud magnum loquerentur Achillem,

Ov. M. 12, 163:

neque raro neque apud paucos talia jaciebat,

Tac. A. 4, 7:

loqui de se apud aliquem,

Cic. Att. 1, 3:

mentiri apud aliquem,

Plaut. Poen. 1, 1, 24:

apud aliquem profiteri,

Curt. 7, 7, 24:

Non est nobis haec oratio habenda apud imperitam multitudinem,

Cic. Mur. 61:

Caesar apud milites contionatur,

Caes. B. C. 1, 7:

gratias agere alicui apud aliquem,

Cic. Sest. 4; so Tac. A. 15, 22:

si quid (in me) auctoritatis est, apud eos utar, qui etc.,

Cic. Imp. Pomp. 2; so id. Lig. 16, and id. Red. in Sen. 24:

Quae fundebat apud Samson lacrimas,

Vulg. Jud. 14, 16.—

Of a person with whom, in whose case something is, exists, is done, with, in the case of, often = in with abl.:

quom apud te parum stet fides,

Plaut. Ps. 1, 5, 62:

Et bene apud memores veteris stat gratia facti,

Verg. A. 4, 539:

At fides mihi apud hunc est,

Ter. Heaut. 3, 3, 10: De. Quid est? Ch. Itan parvam mihi fidem esse apud te? id. Phorm. 5, 3, 27:

ut apud me praemium esse positum pietati scias,

id. Hec. 4, 2, 8:

alioqui mercedem non habebitis apud Patrem vestrum,

Vulg. Matt. 6, 1:

illa res quantam declarat ejusdem hominis apud hostes populi Romani auctoritatem,

Cic. Imp. Pomp. 46:

(eum) Aeduorum auctoritatem apud omnes Belgas amplificaturum,

Caes. B. G. 2, 14:

si M. Petrei non summa auctoritas apud milites exstitisset,

Cic. Sest. 12:

Pompei auctoritas apud omnes tanta est. quanta etc.,

id. Fl. 14; id. Phil. 13, 7:

ecquid auctoritatis apud vos socii populi Romani habere debeant,

id. Div. in Caecil. 17; so id. Verr. 2, 14; id. Mur 38:

(servi) apud eum sunt in honore et pretio,

id. Sex. Rosc. 77; id. Verr. 5, 157; id. Cat. 3, 2:

videmus quanta sit in invidia quantoque in odio apud quosdam virtus et industria,

id. Verr. 5, 181:

quo majore apud vos odio esse debet quam etc.,

id. ib. 1, 42:

domi splendor, apud exteras nationes nomen et gratia,

id. Clu. 154; id. Mur. 38:

Dumnorigem, magna apud plebem gratia,

Caes. B. G. 1, 18:

tanti ejus apud se gratiam esse ostendit, uti etc.,

id. ib. 1, 20:

certe apud te et hos, qui tibi adsunt, veritas valebit,

Cic. Quinct. 5; id. Div. in Caecil. 17; id. Lig. 30; id. Marcell. 14; id. Mil. 34:

utrum apud eos pudor atque officium aut timor valeret,

Caes. B. G. 1, 40:

apud quem ut multum gratia valeret,

Nep. Con. 2, 1:

video apud te causas valere plus quam preces,

Cic. Lig. 31; so id. Lael. 4, 13, and Tac. H. 3, 36:

quod apud vos plurimum debebit valere,

Cic. Div. in Caecil. 11; so Caes. B. G. 1, 17, and Tac. H. 4, 73:

qui tantum auctoritate apud suos cives potuit, ut etc.,

Cic. Verr. 2, 113:

speravit sese apud tales viros aliquid posse ad etc.,

id. Sex. Rosc. 141:

(eum) apud finitimas civitates largiter posse,

Caes. B. G. 1, 18:

quae (pecunia) apud me contra fidem meam nihil potuisset,

Cic. Verr. 1, 19:

quae (memoria) plus apud eum possit quam salus civitatis,

id. Phil. 5, 51; id. Verr. 3, 131:

qui apud eum plurimum poterat,

id. ib. 3, 130:

qui apud me et amicitia et beneficiis et dignitate plurimum possunt,

id. Sex. Rosc. 4; so Caes. B. G. 1, 9.—So very rarely with adjj.:

faciles sunt preces apud eos, qui etc.,

Cic. Har. Resp. 63:

nihil me turpius apud homines fuisset,

id. Att. 2, 19:

apud quos miserum auxilium tolerabile miserius malum fecit,

Cels. 3, 23.—

Of persons, of inhabitants of cities or countries, among whom one is, or something is, is done or happens, among = inter:

CONSOL. QVEI. FVIT. APVD. VOS., Epit. Scip. ap. Grotef. Gr. II. p. 296: homines apud nos noti, inter suos nobiles,

Cic. Fl. 52:

Ut vos hic, itidem ille apud vos meus servatur filius,

Plaut. Capt. 2, 2, 11; 2, 2, 62:

qui (colonus) perigrinatur apud vos,

Vulg. Exod. 12, 49:

qui regnabat apud vos,

ib. 1 Macc. 12, 7; ib. Matt. 13, 56; ib. Luc. 9, 41:

si iste apud eos quaestor non fuisset,

Cic. Div. in Caecil. 4; 65:

Apud eos fuisse regem Divitiacum,

Caes. B. G. 2, 4; 2, 2:

qui (praetores) apud illos a populo creantur,

Cic. Fl. 44:

apud quos consul fuerat,

id. Div. in Caecil. 66; id. Verr. 2, 5; 4, 108:

apud inferos illi antiqui supplicia impiis constituta esse voluerunt,

id. Cat. 4, 8; id. Tusc. 1, 5, 10; so Vulg. Eccli. 14, 17: Sunt apud infernos tot milia formosarum, Prop. 3, 2, 63:

fateri quae quis apud superos distulit in seram commissa piacula mortem,

Verg. A. 6, 568;

Vel. 2, 48, 2: studiis militaribus apud juventutem obsoletis,

Cic. Font. 42:

qui apud socios nominis Latini censi essent,

Liv. 41, 9:

qui apud gentes solus praestat, Naev., Com. Rel. p. 25 Rib.: quae sacra apud omnes gentes nationesque fiunt,

Cic. Verr. 4, 109:

id (simulacrum) apud Segestanos positum fuisse,

id. ib. 4, 80:

si apud Athenienses non deerant qui rem publicam defenderent,

id. Sest. 141, and Nep. Milt. 6, 2:

ille est magistratus apud Siculos, qui etc.,

Cic. Verr. 2, 131:

si tu apud Persas deprehensus etc.,

id. ib. 5, 166:

Apud Helvetios longe nobilissimus fuit Orgetorix,

Caes. B. G. 1, 2:

apud omnes Graecos hic mos est, ut etc.,

Cic. Verr. 2, 158, and id. Fragm. B. 7, 18 B. and K.:

quod apud Germanos ea consuetudo esset, ut etc.,

Caes. B. G. 1, 50:

aliis Germanorum populis usurpatum raro apud Chattos in consensum vertit,

Tac. G. 31:

Cui (mihi) neque apud Danaos usquam locus (est),

Verg. A. 2, 71:

apud Nahanarvalos antiquae religionis lucus ostenditur,

Tac. G. 43; 32; 38; 44; id. H. 4, 56; 4, 61; id. A. 2, 1; 2, 45: apud Graecos magis quam in ceteris nationibus exculta est medicina, Cels. praef. 3, 9.—So of an army, in, with, where in with abl. is commonly used:

qui apud exercitum cum Lucio Lucullo est,

in the army under L. Lucullus, Cic. Verr. 4, 49; so id. Arch. 11:

apud exercitum mihi fueris tot annos,

id. Mur. 45:

quod Hannibalem etiam nunc cum imperio apud exercitum haberent,

in the army with a command, Nep. Hann. 7, 3:

simul manere apud exercitus Titum utile videbatur,

Tac. H. 5, 10:

quod XII. pondo argenti habuisset apud exercitum,

with his troops, Plin. 33, 4, 50, § 143.—

In designating the author of a work or of an assertion, apud aliquem, in, by, in the writings of, any one (the work itself being designated by in with abl.; as, de qua in Catone majore satis multa diximus, Cic. Off. 1, 42, 151:

Socraiem illum, qui est in Phaedro Platonis,

id. de Or. 1, 7, 28:

quo in libro,

id. ib. 1, 11, 47):

ut scriptum apud eundem Caelium est,

Cic. Div. 1, 26, 55:

apud Xenophontem autem moriens Cyrus major haec dicit,

id. Sen. 22, 79:

quod apud Platonem est in philosophos dictum, quod etc.,

id. Off. 1, 9, 28:

apud Agathoclem scriptum in historia est,

id. Div. 1, 24, 50:

ut est apud poetam nescio quem,

id. Phil. 2, 65:

Quod enim est apud Ennium, etc.,

id. Off. 1, 8, 26:

de qua (ambitione) praeclare apud eundem est Platonem, simile etc.,

id. ib. 1, 25, 87:

Apud Varronem ita est, etc.,

Plin. 18, 35, 79, § 348:

ut video scriptum apud Graecos,

Cic. Scaur. 4:

invenio apud quosdam auctores,

Tac. H. 2, 37; so id. A. 1, 81; 3, 3:

reperio apud scriptores,

id. ib. 2, 88:

apud Solonem,

i. e. in his laws, Cic. Leg. 2, 26, 64:

cui bono est, si apud te Agamemnon diserte loquitur, i. e. in tragoediis tuis,

Tac. Or. 9. —Also of speakers:

apud quosdam acerbior in conviciis narrabatur,

Tac. Agr. 22.—

a.. Est aliquid apud aliquem = est alicui aliquid, apud aliquem being equivalent to dat. of possessor:

quae (scientia auguralis) mihi videtur apud majores fuisse dupliciter, ut etc.,

Cic. Leg. 2, 13, 33:

juris civilis magnum usum apud multos fuisse,

id. Brut. 41, 152:

cum apud eum summum esset imperium populi,

Nep. Phoc. 2, 4:

omnis gratia, potentia, honos, divitiae apud illos sunt,

Sall. C. 20, 8:

par gloria apud Hannibalem hostesque Poenos erat,

Liv. 22, 30, 8:

apud quos nulla loricarum galearumve tegmina (erant),

Tac. A. 12, 35:

pecuniam ac dona majora apud Romanos (esse),

id. H. 4, 76:

minorem esse apud victos animum,

id. ib. 3, 1;

2, 75: quando quidem est apud te virtuti honos,

Liv. 2, 1, 15: Phoebo sua semper apud me Munera sunt, Phoebus has his gifts with me, i. e. I have his gifts for Phoebus, Verg. E. 3, 62; so Hor. C. 3, 29, 5:

apud te est fons vitae,

Vulg. Psa. 35, 10:

apud Dominum (est) misericordia,

ib. ib. 129, 7.—

Est aliquid apud aliquem also simply denotes that something is in one's hands, in his power, at his disposal:

erat ei apud me pauxillulum Nummorum,

Ter. Phorm. 1, 1, 3:

negasse habere se (phaleras): apud alium quoque eas habuisse depositas,

Cic. Verr. 4, 29:

multa (signa) deposita apud amicos,

id. ib. 4, 36:

apud quem inventus est scyphus,

Vulg. Gen. 44, 16; ib. [p. 147] Exod. 22, 4; ib. Deut. 24, 12.—So also of persons:

te pix atra agitet apud carnuficem,

in the hands of, Plaut. Capt. 3, 4, 65:

qui (obsides) apud eum sint,

Caes. B. G. 1, 31; 1, 33.—

Apud aliquem = alicui, the dat. of indir. obj.:

remanet gloria apud me, Att., Trag. Rel. p. 194 Rib.: nihil apud Siculum, nihil apud civem Romanum tota in Sicilia reliquisse,

Cic. Verr. 4, 2:

si (cura rei publicae) apud Othonem relinqueretur,

Tac. H. 1, 13; 1, 20:

qui judicia manere apud ordinem Senatorium volunt,

Cic. Div. in Caecil. 8:

neque praemia caedis apud interfectorem mansura,

Tac. H. 2, 70; id. A. 15, 7:

fidens apud aliquem obligare,

Dig. 16, 1, 27.—So rarely with adjj.:

Essetne apud te is servos acceptissimus?

Plaut. Capt. 3, 5, 56:

non dicam amicum tuum, quod apud homines carissimum est,

Cic. Verr. 2, 110:

apud publicanos gratiosus fuisti,

id. ib. 2, 169; 4, 38; id. Fl. 76; id. Lig. 31: Apud homines hoc impossibile est;

apud Deum autem omnia possibilia sunt,

Vulg. Matt. 19, 26; ib. Marc. 10, 27.

Transf. In designations of place,

At, near, about, around, before (esp. freq. in the post-Aug. histt.) = ad, prope, circum, ante: tibi servi multi apud mensam adstant, Naev. ap. Prisc. p. 893 P. (Com. Rel. p. 10 Rib.):

verecundari neminem apud mensam decet,

Plaut. Trin. 2, 4, 77:

Quid apud hasce aedis negotii est tibi?

id. Am. 1, 1, 194:

Quid illisce homines quaerunt apud aedis meas?

id. Most. 4, 2, 26; id. Trin. 4, 2, 25: apud ignem adsidere, Turp. ap. Non. p. 522, 26 (Com. Rel. p. 100 Rib.); Sisenn. ap. Non. p. 86, 16:

navem is fregit apud Andrum insulam,

Ter. And. 1, 3, 17:

apud Tenedum pugna illa navalis,

Cic. Arch. 21:

ut apud Salamina classem suam constituerent,

Nep. Them. 3, 4:

apud oppidum morati,

Caes. B. G. 2, 7:

agri in Hispania apud Karthaginem Novam,

Cic. Agr. 1, 5:

bellatum apud Actium,

Tac. H. 1, 1; 1, 72; 3, 76:

Pugnabant alii tardis apud Ilion armis,

Ov. R. Am. 163:

morabatur in castris apud Galgalam,

Vulg. Jos. 10, 6:

quidquid apud durae cessatum est moenia Trojae,

Verg. A. 11, 288:

apud vetustam turrem, Att., Trag. Rel. p. 189 Rib.: apud castellum consedisse,

Tac. A. 4, 25:

Vitellianos, sua quemque apud signa, componunt,

id. H. 3, 35:

apud vexillum tendentes,

id. A. 1, 17:

trepidatur apud naves,

id. H. 2, 15:

hostis est non apud Anienem, sed in urbe,

Cic. Mur. 84; id. Fam. 2, 10, 5:

quam detraxerat apud rapidum Simoenta sub Ilio alto,

Verg. A. 5, 261:

apud abunaantem amnem et rapidas undas Inachi, Att., Trag. Rel. p. 175 Rib.: apud gelidi flumina Hebri,

Verg. A. 12, 331:

octo apud Rhenum legiones,

Tac. A. 1, 3:

apud ripam Rheni,

id. ib. 2, 83:

probavi te apud Aquam Contradictionis,

Vulg. Psa. 80, 8:

repertus apud fretum Siciliae,

Tac. A. 6, 14:

propitiata Juno apud proximum mare,

id. ib. 15, 44:

apud promunturium Miseni consedit in villa,

id. ib. 6, 50:

Ut aput nivem et ferarum gelida stabula forem, for in nive etc.,

Cat. 63, 53 Mull.:

apud altaria deum pepigere,

before, Tac. A. 11, 9:

decernuntur supplicationes apud omnia pulvinaria,

id. ib. 14, 12 (cf.:

unum diem circa omnia pulvinaria supplicatio fuit,

Liv. 41, 9):

apud Caesaris effigiem procubuit,

Tac. A. 12, 17; 13, 23:

quartum apud lapidem substiterat,

id. ib. 15, 60:

laudavit ipse apud rostra (for pro rostris),

Tac. A. 16, 6; so, apud forum (cf.: ad forum under ad, I. A. 3., and in Gr. Sophocl. Trach. 371, pros mesêi agorai;

on the other hand,

id. ib. 423, en mesêi agorai; id. ib. 524, têlaugei par ochthôi): Quidam apud forum mihi vendidit, Pomp., Com. Rel. p. 250 Rib.: Ch. Qui scis? By. Apud forum modo e Davo audivi, Ter. And. 2, 1, 2; 1, 5, 18:

Capuae multa apud forum aedificia de caelo tacta,

Liv. 41, 9 (Weissenb., in foro):

quod (templum) apud forum holitorium C. Duilius struxerat,

Tac. A. 2, 49.—

At, in = in with abl. or gen. or abl. of place: CONSVLES SENATVM CONSOLVERVNT N. OCTOB. APVD AEDEM DVELONAI, S. C. de Bacch. I.; so,

ejus statuam majores apud aedem matris deum consecravisse,

Tac. A. 4, 64:

apud villam est,

Ter. Ad. 4, 1, 1; so Cic. Verr. 4, 22, 48:

Eum argentum sumpsisse apud Thebas ab danista fenore,

Plaut. Ep. 2, 2, 67:

deponere apud Solos in delubro pecuniam,

Cic. Leg. 2, 16, 40:

ut rationes apud duas civitates possim relinquere,

id. Att. 6, 7, 2: qui mense Aprili apud Baias essent, id. Fragm. B. 13, 4, 1 B. and K.;

13, 4, 4 iid.: seditio militum coepta apud Sucronem,

Liv. 28, 29:

donum apud Antium statuitur,

Tac. A. 3, 71:

bellis civilibus Maecenatem equestris ordinis cunctis apud Romam atque Italiam praeposuit,

id. ib. 6, 11:

Titus in consecrando apud Memphim bove Apide diadema gestavit,

Suet. Tit. 5:

quod Judaeam praeterveniens apud Hierosolymam non supplicasset,

id. Aug. 93:

apud Mediolanum,

Lact. Mort. Persec. 48:

eum pugionem apud Capitolium consecravit,

Tac. A. 15, 74:

Equitum Romanorum locos sedilibus plebis anteposuit apud Circum,

id. ib. 15, 32:

quae (effigies) apud theatrum Pompei locaretur,

id. ib. 3, 72:

qui (rei) apud aerarium pependissent,

Suet. Dom. 9 Roth:

cujus (scientiae) apiscendae otium apud Rhodum magistrum Thrasullum habuit,

Tac. A. 6, 20; 4, 14; so Suet. Aug. 92; Eutr. 7, 13:

ut civitati Cibyraticae apud Asiam subveniretur,

Tac. A. 4, 13; 4, 18; 16, 15:

apud Pharsaliam,

Liv. Epit. 111:

apud Palaestinam,

Eutr. 7, 13:

qui erant apud Helladam,

Vulg. 1 Macc. 8, 9. —

Of time.

With words denoting time or occasion, in, at (rare):

apud saeclum prius,

Ter. Eun. 2, 2, 15:

aliquem apud judicium persequi,

at the trial, Cic. Verr. 4, 104.—

With words designating persons, with, among, in the time of:

hostis apud majores nostros is dicebatur, quem nunc etc.,

Cic. Off. 1, 12, 36:

fecerunt hoc multi apud majores nostros,

id. Verr. 2, 118; 5, 148:

Fuit eodem ex studio vir eruditus apud patres nostros,

id. Mur. 36; id. Off. 2, 24, 85; id. Lael. 2, 6:

Apud antiquos fuit Petron quidam, Cels. praef. 3, 9: aliam apud Fabricios, aliam apud Scipiones pecuniam (fuisse),

Tac. A. 2, 33.—

For ad with words implying motion (very rare):

APVT EVM PERVENIRE,

Inscr. Grut. 786, 5:

atque apud hunc eo vicinum,

Plaut. Mil. 2, 5, 70:

Bito apud aurificem,

Lucil. 30, 66 Mull.: apud legiones venit, Sall. Fragm. ap. Pomp. Commod. Don. p. 395 Lind.:

(naves) apud insulas longius sitas ejectae,

Tac. A. 2, 24:

qui apud Romanos de societate functus est legatione,

Vulg. 2 Macc. 4, 11.

(cf. ad, I. fin. b.)

It is sometimes placed after its subst.:

quae fiunt apud fabros, fictores, item alios apud,

Varr. L. L. 6, 78, p. 104 Mull.:

Is locus est Cumas aput,

Lucr. 6, 747 Lachm.:

montem apud Erycum,

Tac. A. 4, 43:

ripam apud Euphratis,

id. ib. 6, 31:

Misenum apud et Ravennam,

id. ib. 4, 5 (in Suet. Dom. 9 the editt. vary between aerarium apud and apud aerarium; the latter seems preferable, and is adopted by Oudend., Bremi, Baumg.-Crus., and Roth).—

It is sometimes placed between the subst. and adj.:

barbaras apud gentes,

Tac. A. 2, 88, 3, 26; 15, 60:

non modo Graecis in urbibus, sed Romana apud templa,

id. ib. 14, 14.—

Twice in Verg. it stands before the secondary adjunct of its subst.:

apud durae moenia Trojae, A. 11, 288: apud gelidi flumina Hebri,

ib. 12, 331. Apud is never found in compound words. V. more on this word in Hand, Turs. I. pp. 405-416.

con-cēdo, cessi, cessum, 3, v. n. and a. (a strengthened cedo, and corresp. with it in most of its signiff.); lit., to go, walk; hence,

Neutr., with reference to the terminus a quo, to go or walk away from a place, to depart, retire, withdraw, remove from (in lit. signif. rare but class.).

In gen.:

concedite atque abscedite omnes, de viā decedite,

Plaut. Am. 3, 4, 1; so absol., Ter. Eun. 1, 2, 102; id. Hec. 4, 2, 21; cf.:

ipsae concedite silvae,

farewell, Verg. E. 10, 63.—With prep.:

a foribus,

Plaut. Most. 2, 1, 82:

abs te,

id. Pers. 1, 1, 51:

ab oculis alicujus,

Cic. Cat. 1, 7, 17:

superis ab oris,

Verg. A. 2, 91:

ex aedibus,

Ter. Hec. 4, 4, 57.—With abl. only:

oculis,

Plaut. Ep. 5, 2, 16:

caelo,

Verg. A. 10, 215:

solio,

Sil. 3, 628.—With adv.:

hinc,

Plaut. Ps. 1, 5, 158; Ter. Eun. 1, 2, 126; id. Heaut. 3, 3, 11.—

Esp.

Pregn. ( = cedo, II. A. 2.), to pass away, disappear, vanish, in Tac. (with and without vitā), to depart from life, die:

tumor et irae Concessere deūm,

Verg. A. 8, 41:

vitā,

to die, Tac. A. 1, 3; 3, 30; 6, 39; 12, 39; 14, 51; and absol.: quandoque concessero, id. ib. 4, 38; 13, 30;

the same: concessit superis ab oris,

Verg. A. 2, 91; cf.:

vitā per auras concessit ad Manes,

id. ib. 10, 820. —

With dat. or absol., prop. qs. to go out of the way for one (on account of his wishes, or his superior power or excellence), i. e. to yield to, submit, give way to, adapt one's self to.

To yield or submit to power or compulsion:

ut magnitudini medicinae doloris magnitudo concederet,

Cic. Tusc. 4, 29, 63:

certum est, concedere homini nato nemini,

Plaut. Cas. 2, 4, 15:

neque nox quoquam concedit die (i. e. diei),

id. Am. 1, 1, 120 (cf. id. ib. 1, 3, 48): cedant arma togae, concedat laurea linguae, Cic. Poët. Off. 1, 22, 77 (cf. id. Pis. 30, 74, and Quint. 11, 1, 24):

bellum ac tumultum paci atque otio concessurum,

id. Pis. 30, 73:

voluptatem concessuram dignitati,

id. Fin. 3, 1, 1:

injuriae,

Sall. J. 14, 24:

obsidioni,

i. e. permit, Tac. A. 13, 40:

operi meo concedite,

Ov. M. 8, 393; id. F. 1, 222:

naturae,

i. e. to die, Sall. J. 14, 15; so,

fato,

Plin. Pan. 11, 3:

fatis magnis,

Val. Fl. 1, 554:

apparebat aut hostibus aut civibus de victoriā concedendum esse,

Liv. 4, 6, 6; cf. so impers.:

postquam concessum propemodum de victoriā credebant,

id. 3, 60, 4.—

To give place to in excellence, dignity, rank, etc., to yield to, to give precedence:

me amantissimum tui, nemini concedentem,

Cic. Fam. 10, 3, 2; so id. ib. 4, 3, 1;

4, 3, 4: etsi de cupiditate nemini concedam,

id. Att. 12, 47, 2:

sese unis Suebis concedere,

Caes. B. G. 4, 7:

majestati ejus viri concedere,

Liv. 6, 6, 7:

aetati,

Sall. J. 11, 4; id. H. Fragm. 1, 17; cf. so impers.:

Sulla, cujus facundiae, non aetati a Manlio concessum,

id. J. 102, 4:

vigenti Silio,

Tac. A. 3, 43:

seniori Sentio,

id. ib. 2, 74:

ut vix Apronio illi de familiaritate concedere videatur,

Cic. Verr. 2, 2, 44, § 108:

Antario Varoque de gloriā,

Tac. H. 3, 64:

nemini in illa causā studio et cupiditate concedere,

Cic. Deiot. 10, 28:

nec amore in hanc patriam nobis concedunt,

Tac. A. 11, 24:

nec, si muneribus certes, concedat Iollas,

Verg. E. 2, 57.—With acc. of quantity (cf. 3. infra):

magistro tantulum de arte,

Cic. Rosc. Am. 40, 118:

alicui quicquam in desperatione,

id. Att. 14, 18, 3. —

To yield, submit to one's will, comply with one's wishes:

ut tibi concedam, neque tuae libidini advorsabor,

Ter. Hec. 2, 2, 3:

matri meae,

id. ib. 3, 5, 28:

concessit senatus postulationi tuae,

Cic. Mur. 23, 47:

jurisconsultis concedi,

id. Caecin. 24, 67.— Impers.:

Caesar... concedendum non putabat,

Caes. B. G. 1, 7.—

Like sunchôrein tini, to assent to, concede to:

nunquamne hodie concedes mihi Neque intelleges, etc.,

Ter. Phorm. 5, 3, 22 (credes, consenties, Ruhnk.):

stultum me fateor, liceat concedere veris,

Hor. S. 2, 3, 305 (cf. in Gr. sunchôrein têi alêtheiai).—

To assent to, grant, pardon, allow, etc.:

quos (judices) alienis peccatis concessuros putes, quo facilius ipsis peccare liceat,

Cic. Verr. 2, 3, 96, § 223:

poëtae non ignoscit, nobis concedit,

id. de Or. 3, 51, 198:

dicto concedi,

id. Rosc. Am. 1, 3:

cui (vitio) si concedere nolis,

Hor. S. 1, 4, 140; cf. id. ib. 1, 3, 85.—Hence (cf. cedo, II. A. 3. fin.),

Act., with acc. (and dat.) aliquid alicui.

To grant, concede, allow; to consign something over to, to resign, yield, vouchsafe, confirm to, etc. (very freq. in all perr. and species of composition):

illum mihi aequius est quam me illi quae volo concedere,

Plaut. Cas. 2, 3, 47:

si nunc de tuo jure concessisses paululum,

Ter. Ad. 2, 2, 9:

partem octavam pretii,

Plin. Ep. 8, 2, 3:

date hoc et concedite pudori meo, ut, etc.,

Cic. Verr. 2, 1, 12, § 32; cf. Ter. Hec. 2, 2, 16:

alicui primas in dicendo partis,

Cic. Div. in Caecil. 15, 49:

amicis quicquid velint,

id. Lael. 11, 38:

neque quicquam illius audaciae,

id. Caecin. 35, 103:

doctrinam alicui,

Quint. 11, 1, 89; cf.:

artes tibi,

Cic. Quint. 30, 93:

intellegentiam, prudentiam,

Quint. 12, 1, 3:

principatum imperii maritimi Atheniensibus,

Nep. Timoth. 2, 2; cf. id. Dion, 6, 3; Suet. Aug. 66; id. Tib. 4; Prop. 2 (3), 15, 37; cf.:

tempus quieti, aut luxuriae,

Sall. J. 61, 3:

tempestivum pueris ludum,

Hor. Ep. 2, 2, 142:

libertatem his,

Caes. B. G. 4, 15 fin.:

vitam alicui,

Suet. Caes. 68; id. Aug. 13; 16: crimen gratiae, i. e. to accuse or inform against for the sake of favor, Cic. Rosc. Com. 6, 19:

peccata alicui,

to pardon him, id. Verr. 2, 1, 49, § 128:

delicta,

Suet. Ner. 29.— Pass.: Siciliam nimis celeri desperatione rerum concessam, [p. 397] had been ceded, given up, Liv. 21, 1, 5:

Scaevolae concessa est facundiae virtus,

Quint. 12, 3, 9; 10, 1, 100 et saep.:

acrius... Ulcisci, quam nunc concessum est legibus aequis,

Lucr. 5, 1148; cf. Nep. Them. 10 fin.; Suet. Tib. 18.— Poet., with in and acc.:

concessit in iras Ipse... genitor Calydona Dianae,

gave over to be punished, Verg. A. 7, 305.—