-
1 wyrywać
I. vt1) ( wyszarpywać) [her]ausreißen, fortreißen\wyrywać komuś coś jdm etw entreißen\wyrywać komuś coś z ręki jdm etw aus der Hand reißen\wyrywać drzewo z korzeniami einen Baum entwurzeln, einen Baum mit den Wurzeln ausreißen2) ( usuwać)\wyrywać komuś ząb jdm einen Zahn ziehen\wyrywać kogoś z odrętwienia/z rozmyślań/ze snu jdn aus der Erstarrung/den Gedanken/einem Traum [heraus]reißen5) (pot: nagle pytać)\wyrywać ucznia do odpowiedzi den Schüler aufrufenII. vr1) ( wydostawać się) sich +akk losreißen\wyrywać się z okrążenia eine Einkreisung durchbrechen, aus einem Kessel ausbrechen\wyrywać z czyjegoś uścisku sich +akk losmachen, sich +akk aus einer Umarmung lösen [ lub losreißen]2) ( brzmieć nagle) dźwięk: plötzlich zu hören sein, ertönen3) (pot: mówić nie w porę)coś się komuś wyrwało jdm ist etw herausgerutscht ( fam)4) ( wybiegać)\wyrywać się naprzód vorausrennen -
2 wyrywać
wyrywać k-u jemandem entreißen;wyrywać z korzeniami entwurzeln, mit den Wurzeln ausreißen;wyrywać ze snu aus dem Schlaf reißen;wyrywać do odpowiedzi unerwartet aufrufen;wyrywać się sich losreißen (z G aus D); ausbrechen; (powiedzieć) fam. herausplatzen (z I mit D); (wyjechać) wegfahren, fam. abhauen;tak mi się wyrwało fam. es ist mir so rausgerutscht -
3 wyrwać
-
4 wydzierać
I. vt2) ( zabierać siłą)\wydzierać coś komuś jdm etw entreißen\wydzierać coś sobie z rąk sich +dat etw aus den Händen reißen3) ( niszczyć) abnutzenII. vr1) (pot: wrzeszczeć) brüllen, schreien2) ( wyrywać się)\wydzierać się komuś sich +dat von jdm losreißen, sich +akk jdm entwinden ( geh) -
5 ręka
podać komuś rękę jdm die Hand geben [ lub reichen]wyrywać sobie coś z rąk sich +dat etw [gegenseitig] aus den Händen reißenręce do góry! Hände hoch!iść z kimś pod rękę mit jdm eingehakt [ lub Arm in Arm] gehenmieć pełne ręce roboty alle Hände voll zu tun habenz ręką na sercu Hand aufs Herzbyć w dobrych \rękach in guten Händen seinmieć lepkie ręce klebrige [ lub krumme] Finger haben [ lub machen] ( fam) lange Finger haben [ lub machen] ( fam)przyjmować z otwartymi \rękami mit offenen Armen aufnehmenbyć czyjąś prawą ręką jds rechte Hand seinz pustymi rękoma mit leeren Händenwłasnymi rękoma mit eigenen Händendawać komuś wolną rękę jdm freie Hand lassensiedzieć z założonymi rękoma die Hände in den Schoß legendziałać na własną rękę auf eigene Faust handelniść komuś na rękę jdm entgegenkommencoś jest w czyichś \rękach etw ist in jds Händenjeść komuś z ręki jdm aus der Hand fressen ( fam)machnąć na coś ręką etw aufgeben\ręka rękę myje eine Hand wäscht die anderenosić kogoś na \rękach jdn auf Händen tragenoddać coś do rąk własnych etw persönlich [ lub eigenhändig] übergebenoddać się w ręce sprawiedliwości sich +akk dem Arm des Gesetzes übergebenręce mi opadają ich lasse die Arme sinken, ich verliere die Lustpatrzeć komuś na ręce jdm auf die Finger schauenpodpisywać się pod czymś obydwiema \rękami für etw einstehenprosić kogoś o rękę jdn um die Hand bitten, um jds Hand anhaltenprzejść przez czyjeś ręce durch jds Hände gehenrozkładać ręce ratlos dastehenze zdenerwowania trzęsą mu się ręce seine Hände zittern vor Aufregungumywać ręce seine Hände in Unschuld waschenurobić sobie ręce po łokcie sich +akk abrackern ( fam)wpaść w czyjeś ręce in jds Hände fallenwziąć coś w swoje ręce etw [selbst] in die Hand nehmenzacierać ręce sich +dat die Hände reibenzałamywać ręce die Hände ringenod ręki sofort, unverzüglichręce przy sobie! Hände weg!precz z \rękami! Hände weg! -
6 rwać
I. vt4) \rwać sobie włosy z głowy sich +dat die Haare raufen1) ( drzeć się) tkanina: [zer]reißen3) ( bardzo chcieć czegoś) -
7 skubać
I. vt -
8 wypleniać
-
9 wyrwać
-
10 wyskakiwać
wyskakiwać [vɨskakivaʨ̑] < perf wyskoczyć>vi1) ( wydostawać się)\wyskakiwać z domu aus dem Haus herauskommen2) ( wypadać)\wyskakiwać z szyn entgleisen, aus den Gleisen springen3) (pot: skakać)\wyskakiwać po coś etw schnell holen4) (pot: wyrywać się) -
11 aufrütteln
-
12 entfahren
-
13 losmachen
los|machen1) ( sich losreißen)sich [von etw] \losmachen wyrywać [ perf wyrwać] się [z czegoś]2) ( sich befreien)sich [von etw] \losmachen uwolnić się [od czegoś] -
14 losreißen
los|reißenII. vr1) ( sich entwinden)sich [von jdm] \losreißen wyrwać się [komuś]2) (fam: sich innerlich lösen)sich \losreißen uwolnić sięer konnte sich von ihr nicht \losreißen nie mógł oderwać od niej oczu -
15 reißen
rei ßen ['raɪsən] <riss, gerissen>I. vi1) (weg\reißen)jdm etw aus den Händen \reißen wyrywać [ perf wyrwać] komuś coś z rąk2) (hinein\reißen)er hat mir ein Loch in die Hose gerissen ( dat) [on] zrobił mi dziurę w spodniach3) ( aus dem Kontext lösen)aus dem Zusammenhang gerissen wyrwany z kontekstu4) (weg\reißen)jdn zu Boden \reißen powalić kogoś na ziemięjdn [mit sich] in den Abgrund \reißen pociągnąć kogoś [za sobą] w przepaśćer riss den Wagen nach links gwałtownie skręcił w lewo5) (unversehens heraus\reißen)jdn aus seinen Gedanken/aus dem Schlaf \reißen wyrwać kogoś z zamyślenia/ze snu6) ( gewaltsam übernehmen)7) ( zerstören) -
16 rupfen
rupfen ['rʊpfən]vt -
17 wachrütteln
vt -
18 ziehen
zie hen ['ʦ̑i:ən] <zog, gezogen>2) ( bewegen)die Rollläden nach oben \ziehen podnosić [ perf podnieść] roletyjdn/etw aus dem Auto \ziehen wyciągnąć kogoś/coś z samochodu3) ( zerren)jdn an den Haaren \ziehen ciągnąć [ perf po-] kogoś za włosy4) (opp: drücken) Türins Schloss \ziehen domykać [ perf domknąć]5) ( steuern)das Flugzeug nach oben \ziehen wznieść samolot ku górze11) (durch\ziehen)den Gürtel durch etw \ziehen przeciągać [ perf przeciągnąć] pasek przez coś15) (an\ziehen)Veränderungen nach sich ( akk) \ziehen pociągać za sobą zmianyjdm eins über die Rübe \ziehen dać komuś po głowie ( pot)II. vi2) sein (um\ziehen)nach Berlin \ziehen przenosić [ perf przenieść] się do Berlinadurch die Stadt \ziehen iść przez miasto5) ( sich bewegen)nach rechts/links \ziehen Fahrzeug: odbijać [ perf odbić] w prawo/lewoins Wohnzimmer \ziehen Duft: wlecieć do pokoju dziennego ( przen)8) sein (ein\ziehen)in die Haut \ziehen wnikać [ perf wniknąć] do skóry[bei jdm] \ziehen Komplimente: robić [ perf z-] [na kimś] wrażeniediese Masche zieht bei mir nicht! ten numer nie robi na mnie wrażenia!1) ( es gibt einen Durchzug)es zieht jest przeciąg2) ( schmerzen)es zieht [mir] in den Beinen rwie [mnie] w nogachein \ziehender Schmerz rwący ból mjdn zieht es in die Ferne kogoś ciągnie w dalekie strony1) ( sehr lange dauern)sich \ziehen Verhandlungen: przeciągać [ perf przeciągnąć] się2) ( sich erstrecken)sich durch das Tal \ziehen Straße: rozciągać się wzdłuż doliny3) (sich hoch\ziehen)sich [am Seil] in die Höhe \ziehen podciągać [ perf podciągnąć] się [na linie] w górę -
19 zupfen
zupfen ['ʦ̑ʊpfən]vt1) ( ziehen)jdn am Ärmel \zupfen ciągnąć [ perf po-] kogoś za rękaw2) ( herausziehen)Unkraut [aus dem Beet] \zupfen wyrywać [ perf po-] chwasty [z grządki]
См. также в других словарях:
wyrywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyrywaćam, wyrywaća, wyrywaćają, wyrywaćany {{/stl 8}}– wyrwać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIb, wyrywaćrwę, wyrywaćrwie, wyrywaćrwij, wyrywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyrywać — Wyrwać coś (kogoś) komuś z paszczy zob. paszcza 3. Wyrwać coś z korzeniami zob. korzeń 1. Wyrwać kogoś z czyichś rąk zob. ręka 49. Wyrwać komuś stołek spod tyłka zob. stołek 4. Wyrywać (sobie) włosy z głowy zob. włosy 1 … Słownik frazeologiczny
wyrywać się – wyrwać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uwalniać się, wydostawać się skądś siłą, często w dramatycznych okolicznościach; próbować oddalić się od kogoś, przez kogo jest się trzymanym, więzionym : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyrywać — → wyrwać … Słownik języka polskiego
wyrywać się — 1. Dusza, serce wyrywa się (komuś) do czegoś, do kogoś, ku czemuś, ku komuś «ktoś mocno pragnie czegoś, kogoś, bardzo tęskni za czymś, za kimś»: Ot, choćby taki Pacanów! Tyle się nawybrzydzałem na to miasteczko. Że małe, że odbite od świata, że… … Słownik frazeologiczny
wyrwać — dk IX, wyrwaćrwę, wyrwaćrwiesz, wyrwaćrwij, wyrwaćrwał, wyrwaćrwany wyrywać ndk I, wyrwaćam, wyrwaćasz, wyrwaćają, wyrwaćaj, wyrwaćał, wyrwaćany 1. «rwąc wyciągnąć, wydrzeć coś z czegoś, siłą wydobyć, wydostać skądś; wyszarpnąć» Wyrwać coś komuś… … Słownik języka polskiego
rwać — ndk IX, rwę, rwiesz, rwij, rwał, rwany 1. «szarpiąc dzielić coś na kawałki, powodować pękanie, rozpadanie się czegoś na części, przerywać, rozrywać» Koń rwał pęta. Rwać ubranie na strzępy. □ Cicha woda brzegi rwie. 2. «mocno ciągnąć ku sobie;… … Słownik języka polskiego
Polnische Grammatik — Dieser Artikel beschreibt die Grammatik der polnischen Sprache unter Einbeziehung einiger sprachgeschichtlicher Anmerkungen und dialektaler Besonderheiten. Das Polnische als westslawische Sprache hat in der Deklination wie die meisten anderen… … Deutsch Wikipedia
głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… … Słownik frazeologiczny
włosy — 1. Rwać, wyrywać, drzeć (sobie) włosy z głowy «bardzo rozpaczać, czasem czyniąc przy tym gest sugerujący wyrywanie sobie włosów»: Rwał włosy z głowy, że taki wstyd, bo jeszcze w rodzie Sibersteinów złodzieja nie było. W. Żukrowski, Za kurtyną.… … Słownik frazeologiczny
wyrwać — coś (kogoś) komuś z paszczy zob. paszcza 3. Wyrwać coś z korzeniami zob. korzeń 1. Wyrwać kogoś z czyichś rąk zob. ręka 49. Wyrwać komuś stołek spod tyłka zob. stołek 4. Wyrywać (sobie) włosy z głowy zob. włosy 1 … Słownik frazeologiczny