-
1 wypadać
wypadać (-am) < wypaść> (wypadnę) herausfallen (z G aus D); włosy ausfallen; (nagle wybiec) hinausstürzen; herausstürzen;wypadać z ręki aus der Hand fallen;wypadło mi z głowy es ist mir entfallen;wypadać z roli fig aus der Rolle fallen;wypadać na k-o (przypadać) auf jemanden entfallen;wypadać w niedzielę auf den Sonntag fallen;wypadać w Wielkanoc auf Ostern fallen;wypadać dobrze gut ausfallen;wypadać źle schlecht ausfallen;wypadałoby (+ inf) man müsste, man sollte (+ inf);tak wypada es gehört sich so;to nie wypada es gehört sich nicht, es ziemt sich nicht;tak wypadło es ist so gekommen;może coś mu wypadło vielleicht ist ihm etwas dazwischengekommen -
2 wypadać
1. vi2) ( wybiegać) hinausstürzen, hinausstürmen3) ( sprawiać jakieś wrażenie)dobrze/źle \wypadać gut/schlecht ausfallen4) ( przypadać w udziale)na każdego wypadają dwie brzoskwinie auf jeden entfallen zwei Pfirsiche5) ( zdarzać się)coś mu wypadło, dlatego nie mógł przyjść ihm ist etw dazwischengekommen, deswegen konnte er nicht kommenw tym roku Wigilia wypada w poniedziałek in diesem Jahr fällt Heiligabend auf einen Montag2. [vɨpadaʨ̑] vimpers sich +akk gehörennie wypada śpiewać przy jedzeniu es gehört sich nicht, beim Essen zu singenza zaproszenie wypada podziękować es gehört sich, für eine Einladung zu danken [ lub sich für eine Einladung zu bedanken] -
3 wypaść*
-
4 takt
-
5 wypaść
vi pf→ wypadać -
6 stracić
tracić < stracić> (-cę) verlieren; czas, pieniądze verschwenden; okazję, szansę verpassen; prawo verwirken;tracić na wadze an Gewicht verlieren, abnehmen;tracić z oczu aus den Augen verlieren;tracić głowę den Kopf verlieren;tracić grunt pod nogami den Boden unter den Füßen verlieren -
7 tracić
tracić < stracić> (-cę) verlieren; czas, pieniądze verschwenden; okazję, szansę verpassen; prawo verwirken;tracić na wadze an Gewicht verlieren, abnehmen;tracić z oczu aus den Augen verlieren;tracić głowę den Kopf verlieren;tracić grunt pod nogami den Boden unter den Füßen verlieren -
8 wylatywać
wylatywać (-uję) < wylecieć> (wylecę) ptak, owad (her)ausfliegen; samolot abfliegen, starten; gaz, powietrze entweichen; (zostać zwolnionym) fam. rausfliegen, gefeuert werden; (wypadać) fam. rausfallen; (wybiec) fam. hinausstürzen;wylatywać w powietrze in die Luft fliegen;wyleciało mi z głowy fam. ich komme gerade nicht darauf, es ist mir eben entfallen -
9 wychodzić
vi1) ( opuszczać jakieś miejsce)\wychodzić z czegoś aus etw hinausgehen [ lub herausgehen], etw verlassen\wychodzić ze szpitala das Krankenhaus verlassen\wychodzić z więzienia aus dem Gefängnis entlassen [ lub freigelassen] werden, auf freien Fuß gesetzt werden ( fig)2) ( być skierowanym)okna sypialni wychodzą na morze die Fenster des Schlafzimmers gehen auf das Meer hinaus3) ( wydostawać się z trudnej sytuacji) herauskommen\wychodzić z czegoś bez szwanku aus etw ohne Schaden hervorgehen [ lub herauskommen]5) ( wystawać)spod kurtki wychodzi mu sweter der Pullover schaut ihm unter der Jacke hervor7) ( ukazywać się drukiem) artykuł, książka: herauskommen, erscheinen; rozporządzenie: ergehen, herauskommen8) ( brać początek) ausgehen, entstammenz tej szkoły wyszło wielu wybitnych specjalistów aus dieser Schule sind viele hervorragende Fachleute mPl hervorgegangen9) (pot: udawać się)przecież wszystko dobrze wyszło es hat ja alles gut geklappt ( fam), es ist ja alles gut gelungen10) (pot: dawać wynik)w tym równaniu wyszło mi 5 bei dieser Gleichung kam bei mir 5 heraus11) (pot: kończyć się) zapasy: ausgehen\wychodzić w trefle ein Kreuz ausspielen -
10 wylatywać
vi1) ( wyfruwać) ptak: [weg]fliegen, [heraus]fliegen2) ( wystartować) samolot: starten, abheben\wylatywać w powietrze in die Luft fliegen5) (pot: wypadać) człowiek: herausfallen, herausfliegen; szyba: herausfliegen6) ( wydostać się skądś)dzieci wyleciały na dwór die Kinder stürzten hinaus [ lub ins Freie]samochód wyleciał z zakrętu das Auto hat die Kurve nicht hingekriegt ( fam)7) (pot: zostać wyrzuconym)wylecieć z pracy gefeuert werden ( fam) -
11 wypaść
-
12 wyskakiwać
wyskakiwać [vɨskakivaʨ̑] < perf wyskoczyć>vi1) ( wydostawać się)\wyskakiwać z domu aus dem Haus herauskommen2) ( wypadać)\wyskakiwać z szyn entgleisen, aus den Gleisen springen3) (pot: skakać)\wyskakiwać po coś etw schnell holen4) (pot: wyrywać się) -
13 wysypywać
I. vt1) ( usuwać)2) ( pokryć)wysypać ścieżkę piaskiem den Weg mit Sand bestreuenII. vr1) ( wypadać)2) ( wychodzić gromadnie) tłum: herausströmen, quellen3) ( pojawiać się) krostki: sich +akk zeigen -
14 entfallen
entfallen *jdm \entfallen być zapomnianymsein Name ist mir \entfallen zapomniałem jego nazwiska3) ( zukommen)auf jdn \entfallen Anteil: przypadać komuś4) (geh: entgleiten)die Vase entfiel ihr wazon wypadł jej z rąk -
15 gebühren
gebühren * [gə'by:rən]( geh)I. vi należeć się, przysługiwaćihr gebührt Respekt należy jej się respektII. vr wypadać, być stosownymwie es sich [für einen Sportler] gebührt jak przystoi [na sportowca] -
16 herausfallen
-
17 schicken
schicken ['ʃɪkən][jdm] etw \schicken Brief, Waren wysyłać [ perf wysłać] [komuś] coś; Blumen posyłać [ perf posłać] [komuś] coś; Gruß przesyłać [ perf przesłać] [o słać] [komuś] cośjdn einkaufen \schicken wysłać kogoś po zakupyein Kind [wieder] nach Hause \schicken odesłać dziecko [z powrotem] do domunach jdm \schicken posłać po kogośdas schickt sich nicht to nie wypada -
18 wegkommen
weg|kommen1) ( weggehen können) móc odejść2) ( loskommen)von jdm/etw \wegkommen uwalniać [ perf uwolnić] się od kogoś/czegoś4) ( abschneiden)gut/schlecht \wegkommen dobrze/źle wypadać [ perf wypaść]5) mach, dass du wegkommst! wynoś się!
См. также в других словарях:
wypadać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wypadaćam, wypadaća, wypadaćają {{/stl 8}}– wypaść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc, wypadaćpadnę, wypadaćpadnie, wypadaćpadnij, wypadaćpadł, wypadaćpadła, wypadaćpadli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wypadać — Wypaść z gry, z obiegu itp. «przestać się liczyć w jakiejś grupie, dziedzinie, w której panuje rywalizacja, zwykle z powodu utraty znaczenia, pieniędzy itp.»: Rynek stał się niezwykle konkurencyjny, a klient coraz bardziej wymagający. Firmy,… … Słownik frazeologiczny
wypadać — ndk I, wypadaćam, wypadaćasz, wypadaćają, wypadaćaj, wypadaćał forma ndk czas. I wypaść. (p.) wypada nieos. 1. «należy, trzeba, godzi się; jest słuszne, konieczne, wskazane» Wypada zgodzić się z tą opinią. 2. «należy do dobrego tonu, jest… … Słownik języka polskiego
wychodzić – wyjść [wypadać – wypaść i in.] z pamięci — {{/stl 13}}{{stl 7}} zostawać zapominanym, ulegać zapomnieniu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zrobienie zakupów zupełnie wyszło mi z pamięci. Daty komuś szybko wylatują z pamięci. Wybacz, ale całkiem uleciało mi to z pamięci. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
išpulti — išpùlti intr. 1. SD416, H, K iškristi: Išpuolė asla (galąstuvas) an žemės ir sutrūko LMD(Pns). Išsigando toj mergaitė, išpuolė viedrai iš rankų Žž. Lankas trūko, karzinka išpuolė an žemės, i kiaušiniai susgurino Vlk. Kai ėjo gult ir segėsi… … Dictionary of the Lithuanian Language
wylatywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, wylatywaćtuję, wylatywaćtuje {{/stl 8}}– wylecieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIb, wylatywaćcę, wylatywaćci, wylatywaćciał, wylatywaćcieli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o istotach… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wypaść — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}wypadać I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}wypaść II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}wypadać II ZOB.nie wylecieć [wypaść] sroce spod ogona {{/stl 33}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rola — 1. Czyjaś rola (jest) skończona «ktoś przestaje się czymś zajmować, nie może lub nie chce podejmować się nowych zadań»: Po tym tańcu wychodzę. Moja rola skończona. Obowiązki służbowe zostały dopełnione (...). A. Libera, Madame. 2. Grać, odegrać… … Słownik frazeologiczny
sypać — ndk IX, sypaćpię, sypaćpiesz, syp, sypaćał, sypaćany sypnąć dk Va, sypaćnę, sypaćniesz, sypaćnij, sypaćnął, sypaćnęła, sypaćnęli, sypaćnięty, sypaćnąwszy 1. «powodować opadanie czegoś sypkiego, rzucać czymś sypkim, napełniać coś czymś sypkim»… … Słownik języka polskiego
wypaść — I dk Vc, wypaśćpadnę, wypaśćpadniesz, wypaśćpadnij, wypaśćpadł, wypaśćpadłszy wypadać ndk I, wypaśćam, wypaśćasz, wypaśćają, wypaśćaj, wypaśćał 1. «straciwszy punkt oparcia, spadłszy znaleźć się na zewnątrz czegoś, poza czymś; oddzielić się nagle … Słownik języka polskiego
išpuldinėti — intr. 1. iškraičioti: Namas labai nuskurdo, vanduo bėga per viršų, langai išpuldinėjo rš. Pagaišo ir išpuldinėj[o] [paukščiukai] Azr. 2. greitai išlakstyti lauk: Visi išpuldinėj[o] [iš karietos], gal nenorėj[o] užmokėt Lp. 3. pasitraukti,… … Dictionary of the Lithuanian Language