-
1 ōvum
ōvum ī, n [3 AV-], an egg: ovum parere, to lay: ponere, O.: pullos ex ovis excuderunt, hatched: pisces ova cum genuerunt, spawn: integram famem ad ovum adfero, i. e. the beginning of the meal (when eggs were served): ab ova Usque ad mala, i. e. from the beginning to the end, H.: Nec gemino bellum Troianum orditur ab ovo (alluding to the mythical story of the eggs of Leda), H.: ovo prognatus eodem, i. e. of the same mother, H.: ova ad notas curriculis numerandus (wooden eggs used in the circus as counters, one being removed after each circuit made), L. pēius and sup. pessimē [see malus], badly, wrongly, ill, wretchedly: homines male vestiti: animo malest? are you vexed? T.: hoc male habet virum, vexes, T.: L. Antonio male sit, ill betide: audire, be ill-spoken of.—Badly, wickedly, cruelly, maliciously, hurtfully, injuriously: quod mihi re male feceris, T.: male agendi causā: loqui: pessume istuc in illum consulis, T.: Carthagini male iam diu cogitanti bellum denuntio: agmen adversariorum male habere, harass, Cs.— Badly, awkwardly, unskilfully, unsuccessfully, unfortunately, ruinously: male gerendo negotio: res suae male gestae: pugnare, S.: Nec vixit male, qui, etc., failed in life, H.: quae res tibi vortat male, turn out ill, T.: vendendum, too cheap: empta, too dear: cui male si palpere, awkwardly, H.: defendit pampinus uvas, to no purpose, V.: salsus, impertinently, H.: sedula nutrix, unseasonably, O.— Badly, excessively, extremely, greatly, very much: male metuo, ne, etc., <*>.: quo neminem peius oderunt: cane peius Vitabit chlamydem, H.: rauci, miserably, H.: dispar, sadly, H.— Badly, imperfectly, scarcely, not at all: (domum) male tuetur: sanus, deranged: pārens asellus, refractory, H.: male numen amicum, hostile, V.: statio male fida carinis, unsafe, V.: plenae legiunculae, L.: male viva caro est, O.* * * -
2 dūrē
dūrē adv. with comp. [durus], hardly, stiffly, awkwardly: pleraque Dicere, H.: durius incedit, O.: quid fusum durius esset, H.— Harshly, roughly, sternly, rigorously: dicere: suae vitae durius consulere, i. e. kill themselves, Cs.: accipere hoc. -
3 imperītē
imperītē adv. with comp. and sup. [imperitus], unskilfully, ignorantly, awkwardly: facit: quid potuit dici imperitius?: imperitissime dictum. -
4 incompositē
incompositē adv. [incompositus], without order, disorderly: veniens, L.: fugere, Cu.* * *in a clumsy/disorganized manner; awkwardly; irregularly -
5 īnscītē
īnscītē adv. [inscitus], unskilfully, clumsily, awkwardly: comparari: facta navis, L.: turpem putat lituram, H. -
6 laevē
-
7 laeve
left-handedly, awkwardly. -
8 leve
left-handedly, awkwardly. -
9 dura
dūrus, a, um, adj. [etym. dub.; cf. Sanscr. root dhar, to fix, confirm], hard.I.Lit.A.Orig. as affecting the sense of feeling:(α).et validi silices ac duri robora ferri,
Lucr. 2, 449; so,silex,
Verg. A. 6, 471:ferrum,
Hor. C. 3, 11, 31:cautes,
Verg. A. 4, 366; Ov. M. 4, 672:bipennes,
Hor. C. 4, 4, 57:ligones,
id. Epod. 5, 30:aratrum,
id. S. 1, 1, 28:compes,
id. Epod. 4, 4:pellis,
Lucr. 6, 1195; Verg. G. 3, 502:arva,
id. ib. 2, 341; cf.cutis,
Ov. M. 8, 805:alvus,
Cels. 6, 18, 9; Hor. S. 2, 4, 27: aqua, hard, i. e. containing much earthy matter, Cels. 2, 30 fin.; cf.muria,
saturated with salt, Col. 6, 30 fin.; 12, 6, 1 et saep., v. muria:dumeta,
i. e. rough, Ov. M. 1, 105 et saep.:gallina,
tough, not yet boiled tender, Hor. S. 2, 4, 18; cf.:fungi, qui in coquendo duriores fient,
Plin. 22, 23, 47, § 99 et saep.— Sup.:ladanum durissimum tactu,
Plin. 26, 8, 30, § 48; cf.:durissimus tophus vel carbunculus,
Col. 3, 11, 7 et saep.—As subst.: dūrum, i, n.E duro (sc. ligno), of the hardened wood of the vine, Col. 3, 6, 2; 3, 10, 15; 21 et saep.; cf. duramentum.—(β).Durum cacare, Mart. 3, 89, 2.—B.Transf.1.As affecting the sense of taste:2.vinum, opp. suavis,
hard, harsh, Pall. Oct. 14, 5; cf.:sapor Bacchi,
Verg. G. 4, 102:acetum,
Ser. Samm. 40 and 351.—As affecting the ear:II.vocis genera permulta:... grave acutum, flexibile durum,
Cic. N. D. 2, 58, 146; cf. Quint. 11, 3, 15 and 32.—Hence, in rhet., hard, rough (cf. asper, II.):aspera et dura et dissoluta et hians oratio,
Quint. 8, 6, 62:consonantes,
id. 11, 3, 35:syllabae,
id. 12, 10, 30:verba,
id. 8, 3, 32 sq.; cf. id. 1, 5, 72:compositio,
id. 9, 4, 142.Trop.A.Opp. to cultivated, rough, rulde, uncultivated:2.Q. Aelius Tubero ut vita sic oratione durus, incultus, horridus,
Cic. Brut. 31; cf.:(Stoici) horridiores evadunt, asperiores, duriores, et oratione et moribus,
id. Fin. 4, 28, 78; id. Mur. 29:Attilius poëta durissimus,
id. Att. 14, 20, 3:C. Marius, qui durior ad haec studia videbatur,
id. Arch. 9, 19; cf. Quint. 10, 1, 93; 8 prooem. § 26; Hor. S. 1, 4, 8 al.:pictor durus in coloribus,
Plin. 35, 11, 40, § 137; cf. Quint. 12, 10, 7: Fauni, gens duro robore nata, Verg. A. 8, 315; cf.:terrea progenies duris caput extulit arvis,
id. G. 2, 341; cf. also Stat. Th. 4, 276 sq.; Ov. Tr. 3, 11, 8.—But sometimes as a praiseworthy quality, opp. to soft, weakly, hardy, vigorous (esp. freq. in poets):B.fortes et duri Spartiatae,
Cic. Tusc. 1, 43; cf.:Ligures, durum in armis genus,
Liv. 27, 48:durum genus experiensque laborum,
hardy, Ov. M. 1, 414:unde homines nati, durum genus,
Verg. G. 1, 63 (cf. laas and laos, Pind. Ol. 9, 71):gens dura atque aspera cultu,
a hardy race, id. A. 5, 730:genus humanum durius, tellus quod dura creāsset,
Lucr. 5, 926:Dardanidae,
Verg. A. 3, 94:Hannibal,
Hor. C. 2, 12, 2:Iberia,
id. ib. 4, 14, 50:vindemiator,
id. S. 1, 7, 29; cf.:ilia messorum,
id. Epod. 3, 4:juvenci,
Ov. M. 3, 584 et saep. —Opp. to morally mild, gentle, harsh, rough, stern, unyielding, unfeeling, insensible, obstinate:C.quis se tam durum agrestemque praeberet, qui, etc.,
Cic. Or. 43, 148; cf.:quis nostrum animo tam agresti et duro fuit, ut? etc.,
id. Arch. 8:neque sunt audiendi, qui virtutem duram et quasi ferream esse quandam volunt,
id. Lael. 13 fin.;ingenio esse duro atque inexorabili,
Ter. Ph. 3, 2, 12:satis pater durus fui,
id. Heaut. 3, 1, 30; cf. id. Ad. 1, 1, 39; Cic. Cael. 16; Hor. S. 1, 2, 17:Varius qui est habitus judex durior,
Cic. Fin. 2, 19, 62: cf. Caes. B. C. 3, 20, 4:mala vel duri lacrimas motura Catonis,
Luc. 9, 50: duriorem se praebere alicujus miserae et afflictae fortunae, Anton. ap. Cic. Att. 14, 13 A (cf. opp. at the end of the letter: se placabiliorem praebere):duri hominis vel potius vix hominis videtur, periculum capitis inferre multis,
Cic. Off. 2, 14, 50; Hor. C. 4, 1, 7:quid nos dura refugimus aetas?
id. ib. 1, 35, 34:ōs durum,
shameless, impudent, Ter. Eun. 4, 7, 36 Ruhnk.; Cic. Quint. 24 fin.; Ov. M. 5, 451:cor,
Vulg. Sirach, 3, 27 et saep. Of the austerity of the Stoic mode of living, v. above, A.—Of things, hard, severe, toilsome; troublesome, burdensome, disagreeable; adverse, unfortunate:A.opulento homini hoc servitus dura est,
Plaut. Am. 1, 1, 12; so,servitus,
Cic. Rep. 1, 44; 2, 25; cf.lex,
Plaut. Merc. 4, 6, 1:condicio,
Cic. Rab. Post. 6 fin.:provincia,
Ter. Ph. 1, 2, 23; cf.partes,
id. Eun. 2, 3, 62; Anton. ap. Cic. Att. 10, 8 A:dolor,
Lucr. 3, 460:labor,
id. 5, 1272:subvectiones,
Caes. B. G. 7, 10, 1:venatus,
Ov. M. 4, 307:dura cultu et aspera plaga,
Liv. 45, 30 fin.:durissimo tempore anni,
Caes. B. G. 7, 8, 2; cf. id. B. C. 3, 25, 3; Hirt. B. G. 8, 5 fin.:morbum acrem ac durum,
Plaut. Men. 5, 2, 119; cf.valetudo,
Hor. S. 2, 2, 88:dolores,
Verg. A. 5, 5:frigus,
Plaut. Men. 5, 6, 10:fames,
Hor. S. 1, 2, 6:pauperies,
id. C. 4, 9, 49:causa,
Lucr. 3, 485; Quint. 4, 1, 25; Hor. S. 1, 10, 26:nomen (opp. molle),
Cic. Off. 1, 12:verbum,
id. Brut. 79, 274:propositio,
Quint. 4, 5, 5 et saep.: De. Etiamne id lex coëgit? Ph. Illud durum, Ter. Ph. 2, 1, 8; so in the neutr. sing., Quint. 11, 1, 85; 12, 1, 36; Hor. S. 1, 9, 42 et saep.; cf.ellipt.: non vanae redeat sanguis imagini... Durum: sed levius fit patientia, etc.,
Hor. C. 1, 24, 19. In plur. subst.: dura, ōrum, n., hardships, difficulties:siccis omnia dura deus proposuit,
Hor. C. 1, 18, 3; id. Ep. 2, 1, 141; Sen. Oedip. 208; Verg. A. 8, 522:ego dura tuli,
Ov. M. 9, 544 al. (In fem. plur. ellipt., sc. partes, Ter. Heaut. 2, 4, 22 very dub.).— Comp.:hi, si quid erat durius, concurrebant,
if any unusual difficulty occurred, Caes. B. G. 1, 48, 6; 5, 29, 6; id. B. C. 3, 94, 6.— Adv. posit. in two forms: dūrĭter and dūre.(Acc. to 1. A.) Hardly:B.juga premunt duriter colla (boum),
Vitr. 10, 8.— Comp.:durius,
Vitr. 10, 15 fin. —(Acc. to II. A.-C.)1.Hardly, stiffly, awkwardly:b.membra moventes Duriter,
Lucr. 5, 1401:duriter,
Auct. Her. 4, 10, 15; Gell. 17, 10, 15:dure,
Hor. Ep. 2, 1, 66; Quint. 9, 4, 58; 10, 2, 19; Gell. 18, 11, 2.— Comp., Ov. R. Am. 337; Hor. S. 2, 3, 22; Quint. 8, 6, 24; 9, 4, 15; 117.—Hardily, rigorously, austerely:2.vitam parce ac duriter agebat,
Ter. And. 1, 1, 47; id. Ad. 1, 1, 20; Novius ap. Non. 512.—Harshly, roughly, sternly:3.quam tibi ex ore orationem duriter dictis dedit,
Enn. Trag. v. 348 Vahl.:duriter,
Afran. Com. v. 251 Rib.; Ter. Ad. 4, 5, 28.— Comp., Cic. Lig. 6; id. Att. 1, 1, 4; id. Fam. 11, 27, 7; Caes. B. C. 1, 22 fin.; Tac. Agr. 16; id. A. 3, 52; Sen. Ep. 8; Vulg. Gen. 42, 7.— Sup., Hadrian. in Dig. 47, 14, 1.— -
10 durum
dūrus, a, um, adj. [etym. dub.; cf. Sanscr. root dhar, to fix, confirm], hard.I.Lit.A.Orig. as affecting the sense of feeling:(α).et validi silices ac duri robora ferri,
Lucr. 2, 449; so,silex,
Verg. A. 6, 471:ferrum,
Hor. C. 3, 11, 31:cautes,
Verg. A. 4, 366; Ov. M. 4, 672:bipennes,
Hor. C. 4, 4, 57:ligones,
id. Epod. 5, 30:aratrum,
id. S. 1, 1, 28:compes,
id. Epod. 4, 4:pellis,
Lucr. 6, 1195; Verg. G. 3, 502:arva,
id. ib. 2, 341; cf.cutis,
Ov. M. 8, 805:alvus,
Cels. 6, 18, 9; Hor. S. 2, 4, 27: aqua, hard, i. e. containing much earthy matter, Cels. 2, 30 fin.; cf.muria,
saturated with salt, Col. 6, 30 fin.; 12, 6, 1 et saep., v. muria:dumeta,
i. e. rough, Ov. M. 1, 105 et saep.:gallina,
tough, not yet boiled tender, Hor. S. 2, 4, 18; cf.:fungi, qui in coquendo duriores fient,
Plin. 22, 23, 47, § 99 et saep.— Sup.:ladanum durissimum tactu,
Plin. 26, 8, 30, § 48; cf.:durissimus tophus vel carbunculus,
Col. 3, 11, 7 et saep.—As subst.: dūrum, i, n.E duro (sc. ligno), of the hardened wood of the vine, Col. 3, 6, 2; 3, 10, 15; 21 et saep.; cf. duramentum.—(β).Durum cacare, Mart. 3, 89, 2.—B.Transf.1.As affecting the sense of taste:2.vinum, opp. suavis,
hard, harsh, Pall. Oct. 14, 5; cf.:sapor Bacchi,
Verg. G. 4, 102:acetum,
Ser. Samm. 40 and 351.—As affecting the ear:II.vocis genera permulta:... grave acutum, flexibile durum,
Cic. N. D. 2, 58, 146; cf. Quint. 11, 3, 15 and 32.—Hence, in rhet., hard, rough (cf. asper, II.):aspera et dura et dissoluta et hians oratio,
Quint. 8, 6, 62:consonantes,
id. 11, 3, 35:syllabae,
id. 12, 10, 30:verba,
id. 8, 3, 32 sq.; cf. id. 1, 5, 72:compositio,
id. 9, 4, 142.Trop.A.Opp. to cultivated, rough, rulde, uncultivated:2.Q. Aelius Tubero ut vita sic oratione durus, incultus, horridus,
Cic. Brut. 31; cf.:(Stoici) horridiores evadunt, asperiores, duriores, et oratione et moribus,
id. Fin. 4, 28, 78; id. Mur. 29:Attilius poëta durissimus,
id. Att. 14, 20, 3:C. Marius, qui durior ad haec studia videbatur,
id. Arch. 9, 19; cf. Quint. 10, 1, 93; 8 prooem. § 26; Hor. S. 1, 4, 8 al.:pictor durus in coloribus,
Plin. 35, 11, 40, § 137; cf. Quint. 12, 10, 7: Fauni, gens duro robore nata, Verg. A. 8, 315; cf.:terrea progenies duris caput extulit arvis,
id. G. 2, 341; cf. also Stat. Th. 4, 276 sq.; Ov. Tr. 3, 11, 8.—But sometimes as a praiseworthy quality, opp. to soft, weakly, hardy, vigorous (esp. freq. in poets):B.fortes et duri Spartiatae,
Cic. Tusc. 1, 43; cf.:Ligures, durum in armis genus,
Liv. 27, 48:durum genus experiensque laborum,
hardy, Ov. M. 1, 414:unde homines nati, durum genus,
Verg. G. 1, 63 (cf. laas and laos, Pind. Ol. 9, 71):gens dura atque aspera cultu,
a hardy race, id. A. 5, 730:genus humanum durius, tellus quod dura creāsset,
Lucr. 5, 926:Dardanidae,
Verg. A. 3, 94:Hannibal,
Hor. C. 2, 12, 2:Iberia,
id. ib. 4, 14, 50:vindemiator,
id. S. 1, 7, 29; cf.:ilia messorum,
id. Epod. 3, 4:juvenci,
Ov. M. 3, 584 et saep. —Opp. to morally mild, gentle, harsh, rough, stern, unyielding, unfeeling, insensible, obstinate:C.quis se tam durum agrestemque praeberet, qui, etc.,
Cic. Or. 43, 148; cf.:quis nostrum animo tam agresti et duro fuit, ut? etc.,
id. Arch. 8:neque sunt audiendi, qui virtutem duram et quasi ferream esse quandam volunt,
id. Lael. 13 fin.;ingenio esse duro atque inexorabili,
Ter. Ph. 3, 2, 12:satis pater durus fui,
id. Heaut. 3, 1, 30; cf. id. Ad. 1, 1, 39; Cic. Cael. 16; Hor. S. 1, 2, 17:Varius qui est habitus judex durior,
Cic. Fin. 2, 19, 62: cf. Caes. B. C. 3, 20, 4:mala vel duri lacrimas motura Catonis,
Luc. 9, 50: duriorem se praebere alicujus miserae et afflictae fortunae, Anton. ap. Cic. Att. 14, 13 A (cf. opp. at the end of the letter: se placabiliorem praebere):duri hominis vel potius vix hominis videtur, periculum capitis inferre multis,
Cic. Off. 2, 14, 50; Hor. C. 4, 1, 7:quid nos dura refugimus aetas?
id. ib. 1, 35, 34:ōs durum,
shameless, impudent, Ter. Eun. 4, 7, 36 Ruhnk.; Cic. Quint. 24 fin.; Ov. M. 5, 451:cor,
Vulg. Sirach, 3, 27 et saep. Of the austerity of the Stoic mode of living, v. above, A.—Of things, hard, severe, toilsome; troublesome, burdensome, disagreeable; adverse, unfortunate:A.opulento homini hoc servitus dura est,
Plaut. Am. 1, 1, 12; so,servitus,
Cic. Rep. 1, 44; 2, 25; cf.lex,
Plaut. Merc. 4, 6, 1:condicio,
Cic. Rab. Post. 6 fin.:provincia,
Ter. Ph. 1, 2, 23; cf.partes,
id. Eun. 2, 3, 62; Anton. ap. Cic. Att. 10, 8 A:dolor,
Lucr. 3, 460:labor,
id. 5, 1272:subvectiones,
Caes. B. G. 7, 10, 1:venatus,
Ov. M. 4, 307:dura cultu et aspera plaga,
Liv. 45, 30 fin.:durissimo tempore anni,
Caes. B. G. 7, 8, 2; cf. id. B. C. 3, 25, 3; Hirt. B. G. 8, 5 fin.:morbum acrem ac durum,
Plaut. Men. 5, 2, 119; cf.valetudo,
Hor. S. 2, 2, 88:dolores,
Verg. A. 5, 5:frigus,
Plaut. Men. 5, 6, 10:fames,
Hor. S. 1, 2, 6:pauperies,
id. C. 4, 9, 49:causa,
Lucr. 3, 485; Quint. 4, 1, 25; Hor. S. 1, 10, 26:nomen (opp. molle),
Cic. Off. 1, 12:verbum,
id. Brut. 79, 274:propositio,
Quint. 4, 5, 5 et saep.: De. Etiamne id lex coëgit? Ph. Illud durum, Ter. Ph. 2, 1, 8; so in the neutr. sing., Quint. 11, 1, 85; 12, 1, 36; Hor. S. 1, 9, 42 et saep.; cf.ellipt.: non vanae redeat sanguis imagini... Durum: sed levius fit patientia, etc.,
Hor. C. 1, 24, 19. In plur. subst.: dura, ōrum, n., hardships, difficulties:siccis omnia dura deus proposuit,
Hor. C. 1, 18, 3; id. Ep. 2, 1, 141; Sen. Oedip. 208; Verg. A. 8, 522:ego dura tuli,
Ov. M. 9, 544 al. (In fem. plur. ellipt., sc. partes, Ter. Heaut. 2, 4, 22 very dub.).— Comp.:hi, si quid erat durius, concurrebant,
if any unusual difficulty occurred, Caes. B. G. 1, 48, 6; 5, 29, 6; id. B. C. 3, 94, 6.— Adv. posit. in two forms: dūrĭter and dūre.(Acc. to 1. A.) Hardly:B.juga premunt duriter colla (boum),
Vitr. 10, 8.— Comp.:durius,
Vitr. 10, 15 fin. —(Acc. to II. A.-C.)1.Hardly, stiffly, awkwardly:b.membra moventes Duriter,
Lucr. 5, 1401:duriter,
Auct. Her. 4, 10, 15; Gell. 17, 10, 15:dure,
Hor. Ep. 2, 1, 66; Quint. 9, 4, 58; 10, 2, 19; Gell. 18, 11, 2.— Comp., Ov. R. Am. 337; Hor. S. 2, 3, 22; Quint. 8, 6, 24; 9, 4, 15; 117.—Hardily, rigorously, austerely:2.vitam parce ac duriter agebat,
Ter. And. 1, 1, 47; id. Ad. 1, 1, 20; Novius ap. Non. 512.—Harshly, roughly, sternly:3.quam tibi ex ore orationem duriter dictis dedit,
Enn. Trag. v. 348 Vahl.:duriter,
Afran. Com. v. 251 Rib.; Ter. Ad. 4, 5, 28.— Comp., Cic. Lig. 6; id. Att. 1, 1, 4; id. Fam. 11, 27, 7; Caes. B. C. 1, 22 fin.; Tac. Agr. 16; id. A. 3, 52; Sen. Ep. 8; Vulg. Gen. 42, 7.— Sup., Hadrian. in Dig. 47, 14, 1.— -
11 durus
dūrus, a, um, adj. [etym. dub.; cf. Sanscr. root dhar, to fix, confirm], hard.I.Lit.A.Orig. as affecting the sense of feeling:(α).et validi silices ac duri robora ferri,
Lucr. 2, 449; so,silex,
Verg. A. 6, 471:ferrum,
Hor. C. 3, 11, 31:cautes,
Verg. A. 4, 366; Ov. M. 4, 672:bipennes,
Hor. C. 4, 4, 57:ligones,
id. Epod. 5, 30:aratrum,
id. S. 1, 1, 28:compes,
id. Epod. 4, 4:pellis,
Lucr. 6, 1195; Verg. G. 3, 502:arva,
id. ib. 2, 341; cf.cutis,
Ov. M. 8, 805:alvus,
Cels. 6, 18, 9; Hor. S. 2, 4, 27: aqua, hard, i. e. containing much earthy matter, Cels. 2, 30 fin.; cf.muria,
saturated with salt, Col. 6, 30 fin.; 12, 6, 1 et saep., v. muria:dumeta,
i. e. rough, Ov. M. 1, 105 et saep.:gallina,
tough, not yet boiled tender, Hor. S. 2, 4, 18; cf.:fungi, qui in coquendo duriores fient,
Plin. 22, 23, 47, § 99 et saep.— Sup.:ladanum durissimum tactu,
Plin. 26, 8, 30, § 48; cf.:durissimus tophus vel carbunculus,
Col. 3, 11, 7 et saep.—As subst.: dūrum, i, n.E duro (sc. ligno), of the hardened wood of the vine, Col. 3, 6, 2; 3, 10, 15; 21 et saep.; cf. duramentum.—(β).Durum cacare, Mart. 3, 89, 2.—B.Transf.1.As affecting the sense of taste:2.vinum, opp. suavis,
hard, harsh, Pall. Oct. 14, 5; cf.:sapor Bacchi,
Verg. G. 4, 102:acetum,
Ser. Samm. 40 and 351.—As affecting the ear:II.vocis genera permulta:... grave acutum, flexibile durum,
Cic. N. D. 2, 58, 146; cf. Quint. 11, 3, 15 and 32.—Hence, in rhet., hard, rough (cf. asper, II.):aspera et dura et dissoluta et hians oratio,
Quint. 8, 6, 62:consonantes,
id. 11, 3, 35:syllabae,
id. 12, 10, 30:verba,
id. 8, 3, 32 sq.; cf. id. 1, 5, 72:compositio,
id. 9, 4, 142.Trop.A.Opp. to cultivated, rough, rulde, uncultivated:2.Q. Aelius Tubero ut vita sic oratione durus, incultus, horridus,
Cic. Brut. 31; cf.:(Stoici) horridiores evadunt, asperiores, duriores, et oratione et moribus,
id. Fin. 4, 28, 78; id. Mur. 29:Attilius poëta durissimus,
id. Att. 14, 20, 3:C. Marius, qui durior ad haec studia videbatur,
id. Arch. 9, 19; cf. Quint. 10, 1, 93; 8 prooem. § 26; Hor. S. 1, 4, 8 al.:pictor durus in coloribus,
Plin. 35, 11, 40, § 137; cf. Quint. 12, 10, 7: Fauni, gens duro robore nata, Verg. A. 8, 315; cf.:terrea progenies duris caput extulit arvis,
id. G. 2, 341; cf. also Stat. Th. 4, 276 sq.; Ov. Tr. 3, 11, 8.—But sometimes as a praiseworthy quality, opp. to soft, weakly, hardy, vigorous (esp. freq. in poets):B.fortes et duri Spartiatae,
Cic. Tusc. 1, 43; cf.:Ligures, durum in armis genus,
Liv. 27, 48:durum genus experiensque laborum,
hardy, Ov. M. 1, 414:unde homines nati, durum genus,
Verg. G. 1, 63 (cf. laas and laos, Pind. Ol. 9, 71):gens dura atque aspera cultu,
a hardy race, id. A. 5, 730:genus humanum durius, tellus quod dura creāsset,
Lucr. 5, 926:Dardanidae,
Verg. A. 3, 94:Hannibal,
Hor. C. 2, 12, 2:Iberia,
id. ib. 4, 14, 50:vindemiator,
id. S. 1, 7, 29; cf.:ilia messorum,
id. Epod. 3, 4:juvenci,
Ov. M. 3, 584 et saep. —Opp. to morally mild, gentle, harsh, rough, stern, unyielding, unfeeling, insensible, obstinate:C.quis se tam durum agrestemque praeberet, qui, etc.,
Cic. Or. 43, 148; cf.:quis nostrum animo tam agresti et duro fuit, ut? etc.,
id. Arch. 8:neque sunt audiendi, qui virtutem duram et quasi ferream esse quandam volunt,
id. Lael. 13 fin.;ingenio esse duro atque inexorabili,
Ter. Ph. 3, 2, 12:satis pater durus fui,
id. Heaut. 3, 1, 30; cf. id. Ad. 1, 1, 39; Cic. Cael. 16; Hor. S. 1, 2, 17:Varius qui est habitus judex durior,
Cic. Fin. 2, 19, 62: cf. Caes. B. C. 3, 20, 4:mala vel duri lacrimas motura Catonis,
Luc. 9, 50: duriorem se praebere alicujus miserae et afflictae fortunae, Anton. ap. Cic. Att. 14, 13 A (cf. opp. at the end of the letter: se placabiliorem praebere):duri hominis vel potius vix hominis videtur, periculum capitis inferre multis,
Cic. Off. 2, 14, 50; Hor. C. 4, 1, 7:quid nos dura refugimus aetas?
id. ib. 1, 35, 34:ōs durum,
shameless, impudent, Ter. Eun. 4, 7, 36 Ruhnk.; Cic. Quint. 24 fin.; Ov. M. 5, 451:cor,
Vulg. Sirach, 3, 27 et saep. Of the austerity of the Stoic mode of living, v. above, A.—Of things, hard, severe, toilsome; troublesome, burdensome, disagreeable; adverse, unfortunate:A.opulento homini hoc servitus dura est,
Plaut. Am. 1, 1, 12; so,servitus,
Cic. Rep. 1, 44; 2, 25; cf.lex,
Plaut. Merc. 4, 6, 1:condicio,
Cic. Rab. Post. 6 fin.:provincia,
Ter. Ph. 1, 2, 23; cf.partes,
id. Eun. 2, 3, 62; Anton. ap. Cic. Att. 10, 8 A:dolor,
Lucr. 3, 460:labor,
id. 5, 1272:subvectiones,
Caes. B. G. 7, 10, 1:venatus,
Ov. M. 4, 307:dura cultu et aspera plaga,
Liv. 45, 30 fin.:durissimo tempore anni,
Caes. B. G. 7, 8, 2; cf. id. B. C. 3, 25, 3; Hirt. B. G. 8, 5 fin.:morbum acrem ac durum,
Plaut. Men. 5, 2, 119; cf.valetudo,
Hor. S. 2, 2, 88:dolores,
Verg. A. 5, 5:frigus,
Plaut. Men. 5, 6, 10:fames,
Hor. S. 1, 2, 6:pauperies,
id. C. 4, 9, 49:causa,
Lucr. 3, 485; Quint. 4, 1, 25; Hor. S. 1, 10, 26:nomen (opp. molle),
Cic. Off. 1, 12:verbum,
id. Brut. 79, 274:propositio,
Quint. 4, 5, 5 et saep.: De. Etiamne id lex coëgit? Ph. Illud durum, Ter. Ph. 2, 1, 8; so in the neutr. sing., Quint. 11, 1, 85; 12, 1, 36; Hor. S. 1, 9, 42 et saep.; cf.ellipt.: non vanae redeat sanguis imagini... Durum: sed levius fit patientia, etc.,
Hor. C. 1, 24, 19. In plur. subst.: dura, ōrum, n., hardships, difficulties:siccis omnia dura deus proposuit,
Hor. C. 1, 18, 3; id. Ep. 2, 1, 141; Sen. Oedip. 208; Verg. A. 8, 522:ego dura tuli,
Ov. M. 9, 544 al. (In fem. plur. ellipt., sc. partes, Ter. Heaut. 2, 4, 22 very dub.).— Comp.:hi, si quid erat durius, concurrebant,
if any unusual difficulty occurred, Caes. B. G. 1, 48, 6; 5, 29, 6; id. B. C. 3, 94, 6.— Adv. posit. in two forms: dūrĭter and dūre.(Acc. to 1. A.) Hardly:B.juga premunt duriter colla (boum),
Vitr. 10, 8.— Comp.:durius,
Vitr. 10, 15 fin. —(Acc. to II. A.-C.)1.Hardly, stiffly, awkwardly:b.membra moventes Duriter,
Lucr. 5, 1401:duriter,
Auct. Her. 4, 10, 15; Gell. 17, 10, 15:dure,
Hor. Ep. 2, 1, 66; Quint. 9, 4, 58; 10, 2, 19; Gell. 18, 11, 2.— Comp., Ov. R. Am. 337; Hor. S. 2, 3, 22; Quint. 8, 6, 24; 9, 4, 15; 117.—Hardily, rigorously, austerely:2.vitam parce ac duriter agebat,
Ter. And. 1, 1, 47; id. Ad. 1, 1, 20; Novius ap. Non. 512.—Harshly, roughly, sternly:3.quam tibi ex ore orationem duriter dictis dedit,
Enn. Trag. v. 348 Vahl.:duriter,
Afran. Com. v. 251 Rib.; Ter. Ad. 4, 5, 28.— Comp., Cic. Lig. 6; id. Att. 1, 1, 4; id. Fam. 11, 27, 7; Caes. B. C. 1, 22 fin.; Tac. Agr. 16; id. A. 3, 52; Sen. Ep. 8; Vulg. Gen. 42, 7.— Sup., Hadrian. in Dig. 47, 14, 1.— -
12 imperitus
impĕrītus ( inp-), a, um, adj. [2. inperitus], inexperienced in any thing, not knowing, unacquainted with, unskilled, ignorant, without experience (class.; syn.: ignarus, rudis; opp. prudens, callidus); constr. usually with the gen. or absol., rarely with in.(α).With gen.:(β).homines adulescentulos, inperitos rerum,
Ter. And. 5, 4, 8:summi juris peritissimus, civilis non imperitus,
Cic. Rep. 5, 3:imperitus foederis, rudis exemplorum, ignarus belli,
id. Balb. 20, 47; cf. id. de Or. 3, 44, 175: homo imperitus morum, agricola et rusticus, with no experience of life, id. Rosc. Am. 49, 143:homines barbari et nostrae consuetudinis imperiti,
Caes. B. G. 4, 22, 1; cf. id. ib. 1, 44, 17:conviciorum,
Auct. Her. 4, 10, 14:lyrae,
Quint. 1, 10, 19:poëmatum quoque non imperitus,
Suet. Aug. 89.—Absol.:(γ).homine inperito numquam quicquam injustius,
Ter. Ad. 1, 2, 18:cum in theatro imperiti homines, rerum omnium rudes ignarique consederant,
Cic. Fl. 7, 16:callidum imperitus fraudasse dicitur,
id. Rosc. Com. 7, 21:sin apud indoctos imperitosque dicemus,
id. Part. 26, 92; cf. id. Rep. 1, 16:cum imperiti facile ad credendum impellerentur,
id. ib. 2, 10:uti prudentes cum imperitis manus consererent,
Sall. J. 49, 2:ne quis imperitior existimet, me, etc.,
Cic. Rosc. Am. 46, 135; so,imperitiores quidam,
Quint. 1, 10, 28:contio quae ex imperitissimis constat, etc.,
Cic. Lael. 25, 95:multitudo imperita et rudis,
Liv. 1, 19, 4.—Rarely of things:ingenium,
Plaut. Trin. 3, 2, 39:poëma imperito quodam initio fusum,
Quint. 9, 4, 114.—With in:in his non imperitus,
Vitr. 1, 1: in verbis adeo imperitus, Quint 1, 4, 27; 12, 3, 5.— Hence, adv.: impĕrītē, unskilfully, ignorantly, awkwardly:imperite absurdeque fictum,
Cic. Rep. 2, 15:dicebat Scipio non imperite,
id. Brut. 47, 175:excerpta,
Quint. 2, 15, 24.—Ellipt.: hoc imperite ( suppl. factum), Cic. Phil. 2, 32, 81.— Comp.:quid potuit dici imperitius?
Cic. Balb. 8, 20.— Sup.:cum est illud imperitissime dictum,
Cic. Balb. 11, 27. -
13 inconcinnus
in-concinnus, a, um, adj., inelegant, awkward, absurd (rare but class.): qui in aliquo genere inconcinnus aut multus est, is ineptus dicitur, * Cic. de Or. 2, 4, 17:1.personamque feret non inconcinnus utramque,
Hor. Ep. 1, 17, 29:asperitas agrestis et inconcinna gravisque,
id. ib. 1, 18, 6.— Adv. in two forms (in both post-class.), awkwardly, absurdly.inconcinnē:2.causificare,
App. M. 10, p. 242, 39.—incon-cinnĭter:vertere in aliquam rem,
Gell. 10, 17, 2. -
14 ineruditus
ĭn-ērŭdītus, a, um, adj., uninstructed, unlearned, illiterate, ignorant, awkward (class.):non ergo Epicurus ineruditus, sed ii indocti, qui, etc.,
Cic. Fin. 1, 21, 72:ne quis illud tam ineruditum absurdumque respondeat,
id. Ac. 2, 43, 132:judex,
Quint. 10, 1, 32; cf id. 8 prooem. §26.— Of abstr. things: voluptates,
unrefined, coarse, Quint. 1, 12, 18.— Adv.: ĭnērŭdītē, unlearnedly, ignorantly, awkwardly (post-Aug.):non inerudite ad declamandum ficta materia,
Quint. 1, 10, 33. -
15 inperitus
impĕrītus ( inp-), a, um, adj. [2. inperitus], inexperienced in any thing, not knowing, unacquainted with, unskilled, ignorant, without experience (class.; syn.: ignarus, rudis; opp. prudens, callidus); constr. usually with the gen. or absol., rarely with in.(α).With gen.:(β).homines adulescentulos, inperitos rerum,
Ter. And. 5, 4, 8:summi juris peritissimus, civilis non imperitus,
Cic. Rep. 5, 3:imperitus foederis, rudis exemplorum, ignarus belli,
id. Balb. 20, 47; cf. id. de Or. 3, 44, 175: homo imperitus morum, agricola et rusticus, with no experience of life, id. Rosc. Am. 49, 143:homines barbari et nostrae consuetudinis imperiti,
Caes. B. G. 4, 22, 1; cf. id. ib. 1, 44, 17:conviciorum,
Auct. Her. 4, 10, 14:lyrae,
Quint. 1, 10, 19:poëmatum quoque non imperitus,
Suet. Aug. 89.—Absol.:(γ).homine inperito numquam quicquam injustius,
Ter. Ad. 1, 2, 18:cum in theatro imperiti homines, rerum omnium rudes ignarique consederant,
Cic. Fl. 7, 16:callidum imperitus fraudasse dicitur,
id. Rosc. Com. 7, 21:sin apud indoctos imperitosque dicemus,
id. Part. 26, 92; cf. id. Rep. 1, 16:cum imperiti facile ad credendum impellerentur,
id. ib. 2, 10:uti prudentes cum imperitis manus consererent,
Sall. J. 49, 2:ne quis imperitior existimet, me, etc.,
Cic. Rosc. Am. 46, 135; so,imperitiores quidam,
Quint. 1, 10, 28:contio quae ex imperitissimis constat, etc.,
Cic. Lael. 25, 95:multitudo imperita et rudis,
Liv. 1, 19, 4.—Rarely of things:ingenium,
Plaut. Trin. 3, 2, 39:poëma imperito quodam initio fusum,
Quint. 9, 4, 114.—With in:in his non imperitus,
Vitr. 1, 1: in verbis adeo imperitus, Quint 1, 4, 27; 12, 3, 5.— Hence, adv.: impĕrītē, unskilfully, ignorantly, awkwardly:imperite absurdeque fictum,
Cic. Rep. 2, 15:dicebat Scipio non imperite,
id. Brut. 47, 175:excerpta,
Quint. 2, 15, 24.—Ellipt.: hoc imperite ( suppl. factum), Cic. Phil. 2, 32, 81.— Comp.:quid potuit dici imperitius?
Cic. Balb. 8, 20.— Sup.:cum est illud imperitissime dictum,
Cic. Balb. 11, 27. -
16 inscitus
in-scītus, a, um, adj.I.Ignorant, inexperienced, unskilful, silly, simple, stupid; freq. coupled with stultus (rare in Cic.;* II.a favorite word of Plaut.),
Plaut. Most. 1, 3, 51:inscita atque stulta mulier,
id. ib. 2, 3, 85; id. Mil. 3, 1, 141.—Of inanim. and abstr. things:mirum atque inscitum somniavi somnium,
Plaut. Rud. 3, 1, 5.— Comp.:quid est inscitius,
Cic. N. D. 2, 13. 36; id. Div. 2, 62.— Sup.:inscitissimus,
Plaut. Most. 5, 2, 14.—Pass., unknown:nescio quid aliud indictum inscitumque dicit,
Gell. 1, 22, 11.— Adv.: inscītē, unskilfully, clumsily, awkwardly (class.):comparari,
Cic. Fin. 3, 7, 25:non inscite nugatur,
id. Div. 2, 13, 30:facta navis,
Liv. 36, 43, 6.— Sup.: inscitissime petit, Hyg. ap. Gell. 10, 16, 5. -
17 laevus
laevus, a, um, adj. [cf. Gr. laios], left, on the left side (mostly poet.; syn.: sinister, scaevus).I.Lit.: ut idem nunc sit laevus;B. 1.et e laevo sit mutua dexter,
Lucr. 4, 301 (325):manus,
Cic. Ac. 2, 47, 145:ab laeva manu,
Plaut. Aul. 4, 3, 1: habeo equidem hercle oculum. Py. At laevom dico, Plaut. Mil. 4, 7, 24:latus,
Ov. M. 12, 415: auris id. ib. 12, 336:pes,
id. ib. 12, 101:umerus,
id. H. 9, 62:Pontus,
lying to the left, id. P. 4, 9, 119:iter,
Verg. A. 5, 170:habena,
Hor. Ep. 1, 15, 12:amnis,
the left bank, Tac. A. 2, 8:laevā in parte mamillae,
Juv. 7, 159. —laeva, ae, f.(α).(Sc. manus.) The left hand:(β).opsecro te hanc per dexteram, perque hanc sororem laevam,
Plaut. Poen. 3, 1, 9:Ilionea petit dextrā, laevāque Serestum,
Verg. A. 1, 611; id. ib. 2, 552;7, 188: cognovi clipeum laevae gestamina nostrae,
Ov. M. 15, 163; id. ib. 4, 782;8, 321: hinc factum est ut usus anulorum exemtus dexterae, in laevam relegaretur,
Macr. S. 7, 13, 11; so,dextera laevaque,
Juv. 6, 561; 658.—(Sc. pars.) The left side:2.laevam cuncta cohors remis ventisque petivit,
Verg. A. 3, 563:laevam pete,
go to the left, Ov. M. 3, 642.—Esp. freq. adv.: laevā, on the left side, on the left:dextrā montibus, laevā Tiberi amne saeptus,
on the left, Liv. 4, 32:dextrā laevāque duo maria claudunt,
id. 21, 43: so, a laevā: Diana facem jacit a laeva, Enn. ap. Cic. Ac. 2, 28, 89 (Trag. Rel. v. 55 Vahl.); Vulg. Exod. 14, 22.—So, ad laevam, in laevam, to the left, on the left: ante, et pone;ad laevam, et ad dexteram,
Cic. Univ. 13:si in laevam detorserit,
Plin. 28, 8, 27, § 93.—In neutr.: laevum, on the left ( poet.):II.intonuit laevum,
Verg. A. 2, 693; 9, 631:laevum extendere comas,
Juv. 6, 495: in laevum, adverbially, to the left:fleximus in laevum cursus,
Ov. Tr. 1, 10, 17:dixit in laevum conversus,
Juv. 4, 120 (Jahn, in laevam).— Plur.: laeva, ōrum, n., places lying on the left:laeva tenent Thetis et Melite,
Verg. A. 5, 825:Thracen et laeva Propontidos intrat,
Ov. F. 5, 257.—Trop.A.Awkward, stupid, foolish, silly:B.si mens non laeva fuisset,
Verg. E. 1, 16; id. A. 2, 54:o ego laevus, Qui purgor bilem sub verni temporis horam,
Hor. A. P. 301.—Of ill omen, unfavorable, inconvenient; unfortunate, unlucky, bad, pernicious:C.Sirius laevo contristat lumine caelum,
Verg. A. 10, 275:peccatum fateor, cum te sic tempore laevo Interpellarim,
Hor. S. 2, 4, 4:teque nec laevus vetat ire picus,
id. C. 3, 27, 15:laevo monitu pueros producit avaros,
Juv. 14, 228:omen,
Val. Fl. 6, 70:ignis,
i. e. a pestilence, Stat. Th. 1, 634; Claud. Idyll. 2, 92; Sil. 1, 464 Rupert; so,numina laeva (opp. dextra or propitia),
unfavorable gods, hostile deities, Verg. G. 4, 7 Jahn and Forbig. ad loc.:impia Cappadocum tellus et numine laevo Visa tibi,
Mart. 6, 85, 3; Sil. 14, 494; 15, 512; Arn. adv. Gent. 3, 26.—In the language of augurs, fortunate, lucky, propitious (because the Romans, by turning their faces to the south, had the eastern signs on their left hand;v. sinister): laeva prospera existimantur, quoniam laevā parte mundi ortus est,
Plin. 2, 54, 55, § 142; cf. Liv. 1, 18:omina,
Phaedr. 3, 18, 12:tonitru dedit omina laevo Juppiter,
Ov. F. 4, 833; cf. Verg. A. 2, 693; 9, 631 (I. B. 2 supra).—Hence, adv.: laevē, awkwardly, wrongly ( poet.), Hor. Ep. 1, 7, 52. -
18 rusticatim
rustĭcātim, adv. [rusticor], rustically, awkwardly: rustice, Non.: ego rusticatim tangam, urbanatim nescio, Pomp. ap. Non. 166, 31. -
19 rusticus
rustĭcus, a, um, adj. [rus], of or belonging to the country, rural, rustic, country- (very freq. and class.; syn. agrestis; opp. urbanus).I.Lit.:B.vita,
Varr. R. R. 3, 1, 1; cf.:vita haec rustica, quam tu agrestem vocas,
Cic. Rosc. Am. 27, 75:duae vitae hominum, rustica et urbana,
id. ib. 17, 48:Romani (opp. urbani),
Varr. R. R. 2, praef. § 1; cf. plebes (opp. urbana), Col. praef. § 17;praedia,
Cic. Rosc. Am. 15, 42:hortus,
Plin. Ep. 2, 17, 15:instrumentum,
Phaedr. 4, 4, 24:opus,
Ter. Heaut. 1, 1, 90:res,
Cic. de Or. 1, 16, 69; 1, 58, 249;Col. praef. § 19 sq.: homo (with agricola),
Cic. Rosc. Am. 49, 143; id. N. D. 3, 5, 11:colona,
Ov. F. 2, 645; cf.Phidyle,
Hor. C. 3, 23, 2:mus (opp. urbanus),
id. S. 2, 6, 80; 115:gallinae,
heathcocks, Varr. R. R. 3, 9, 16; Col. 8, 2, 1 sq. (cf. infra, B. 2. b.):numina,
Ov. M. 1, 192:fistula,
id. ib. 8, 191:sedulitas,
id. F. 6, 534:regna,
id. H. 4, 132:opprobria versibus alternis,
Hor. Ep. 2, 1, 146:carcer,
Juv. 14, 24.—Substt.1.ru-stĭcus, i, m., a countryman, rustic, peasant; in plur.: rustici, country people, rustics:2.urbani fiunt rustici, etc.,
Plaut. Mere. 4, 3, 15 sq.:omnes urbani, rustici,
Cic. Fin. 2, 23, 77; cf. id. Or. 24, 81;semper occant prius quam sarriunt rustici,
Plaut. Capt. 3, 5, 5; id. Most. 5, 1, 28; Col. 2, 4, 8; 9, 10 et saep.—In sing., Ov. M. 2, 699; Hor. Epod. 2, 68; id. Ep. 1, 7, 83; 2, 2, 39; Vulg. Sap. 17, 16.—rustĭca, ae, f.a.A country girl, Ov. M. 5, 583.—b.(Sc. gallina.) A heath-cock, Mart. 13, 76 (cf. supra, A., and rusticulus, II. B.).—II.Transf., countrylike, rustic, simple, in a good or (more freq.) in a bad sense, i. e. plain, simple, provincial, rough, coarse, gross, awkward, clownish, etc. (in this sense not freq. till after the Aug. period;previously, as in Cic., agrestis was more used): rustica vox et agrestis quosdam delectat, etc.... neque solum rusticam asperitatem, sed etiam peregrinam insolentiam fugere discamus,
Cic. de Or. 3, 11, 42; 12, 44:pro bardā et pro rusticā haberi,
Plaut. Pers. 2, 1, 2:rusticus inlitteratusque litigator,
Quint. 2, 21, 16:manus (with indoctae),
id. 1, 11, 16; cf.with indoctus,
id. 12, 10, 53;with barbarus,
id. 2, 20, 6;(opp. disertus) 7, 1, 43: id vitium sermonis non barbarum esse, sed rusticum,
Gell. 13, 6, 2:Germana illuvies, rusticus, hircus, hara suis, etc.,
a lout, clown, Plaut. Most. 1, 1, 39 Lorenz ad loc.:rusticus es, Corydon,
Verg. E. 2, 56:quid coeptum, rustice, rumpis iter?
Ov. Am. 3, 6, 88:addidit obscenis convicia rustica dictis,
id. M. 14, 522: sive procax aliqua est;capior, quia rustica non est,
very prudish, id. Am. 2, 4, 13; cf. id. A. A. 1, 607:nec tamen est, quamvis agros amet illa feraces, Rustica,
id. Am. 3, 10, 18.—In a good sense:mores,
Cic. Rosc. Am. 27, 75:veritas,
Mart. 10, 72, 11. — Comp.:simus hoc titulo rusticiore contenti,
Sen. Ep. 88, 33.—Hence, adv.: ru-stĭcē (acc. to II.), in a countrified manner, clownishly, boorishly, awkwardly:loquinon aspere, non vaste, non rustice,
Cic. de Or. 3, 12, 45:urgere,
id. Off. 3, 9, 39:facere aliquid,
id. Att. 12, 36, 2:cum eo vitio loquentes rustice loqui dictitabant,
Gell. 13, 6, 2.— Comp.:rusticius toga defluit,
Hor. S. 1, 3, 31.— Sup. does not occur.
См. также в других словарях:
awkwardly — awk|ward|ly [ ɔkwərdli ] adverb 1. ) in a way that shows you are not comfortable, relaxed, or confident: They smiled awkwardly at the camera. She responded awkwardly to the allegations. 2. ) with difficulty or in a way that is not graceful: He… … Usage of the words and phrases in modern English
awkwardly — UK [ˈɔːkwə(r)dlɪ] / US [ˈɔkwərdlɪ] adverb 1) in a way that shows you are not comfortable, relaxed, or confident They smiled awkwardly at the camera. She responded rather awkwardly to the allegations. 2) with difficulty or in a way that is not… … English dictionary
awkwardly — adv. Awkwardly is used with these adjectives: ↑shaped Awkwardly is used with these verbs: ↑cough, ↑land, ↑pat, ↑pause, ↑say, ↑shrug, ↑shuffle, ↑sit, ↑stand … Collocations dictionary
awkwardly — [ˈɔːkwədli] adv 1) in a way that shows you are not comfortable, relaxed, or confident They smiled awkwardly at the camera.[/ex] 2) in a way that is not graceful He moved to get out of the way and fell awkwardly.[/ex] … Dictionary for writing and speaking English
awkwardly — awkward ► ADJECTIVE 1) hard to do or deal with. 2) causing or feeling embarrassment. 3) inconvenient. 4) clumsy. DERIVATIVES awkwardly adverb awkwardness noun. ORIGIN from obsolete … English terms dictionary
awkwardly — adverb in an awkward manner (Freq. 3) he bent awkwardly • Derived from adjective: ↑awkward … Useful english dictionary
Awkwardly — Awkward Awk ward ([add]k we[ e]rd), a. [Awk + ward.] 1. Wanting dexterity in the use of the hands, or of instruments; not dexterous; without skill; clumsy; wanting ease, grace, or effectiveness in movement; ungraceful; as, he was awkward at a… … The Collaborative International Dictionary of English
awkwardly — adverb see awkward … New Collegiate Dictionary
awkwardly — See awkward. * * * … Universalium
awkwardly — adverb in an awkward manner; with discomfort or lack of coordination … Wiktionary
awkwardly — (Roget s IV) modif. Syn. clumsily, bunglingly, unskillfully, unadroitly, ineptly, maladroitly, undexterously, fumblingly, lumberingly, ponderously, gawkily, gauchely, uncouthly, gracelessly, inelegantly, incompetently, amateurishly, ungracefully … English dictionary for students