Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

unsated

  • 1 inops

        inops opis, adj.    [2 in+ops], without resources, helpless, weak: inopes relicti a duce: nihil iuris humani relinquitur inopi, L.: solare inopem, V.: ab amicis: laudis conscendere carmen, unskilled, Pr.—Without possessions, poor, destitute, needy, indigent: coloni, H.: aerarium, empty: cupido, unsated, H.: domus cuiusvis inopis, N.: turba, V.: humanitatis, without: amicorum, destitute of: mentis, O.: consili, L.: paterni laris, stripped, H.— Fig., mean, wretched, contemptible, pitiful: inopis animi esse, H.: nostras inopes noluit esse vias, O.—Of speech, poor, meagre: non erat abundans, non inops: lingua: versūs rerum, H.: verbis.
    * * *
    (gen.), inopis ADJ
    weak, poor, needy, helpless; lacking, destitute (of), meager

    Latin-English dictionary > inops

  • 2 in-ultus

        in-ultus adj.,    without satisfaction, unavenged, unrevenged, not vindicated: perire, S.: Marius ne inultus esset: ne inultos imperatores suos iacere sinerent, L.: numquam moriemur inulti, V.: ne compellarer inultus, H.: dolores, O.: preces, unavailing, H.: mortem suam ne inultam pateretur: iniuriae.—Giving no satisfaction, unpunished: cur Asellium esse inultum tam diu sinis?: hostīs inultos abire sinere, S.: scelus, S.—Unharmed, unhurt, safe, with impunity: inulto Dicere quod sentit permitto, H.: At ne illud haud inultum, si vivo, ferent, T.: et catulos ferae Celent inultae, H. —Fig., unsated, unappeased, insatiable: odium, H.

    Latin-English dictionary > in-ultus

  • 3 inexpletus

    ĭn-explētus, a, um, adj., not filled, unsatisfied, unsated ( poet.).
    I.
    Lit.:

    alvus,

    Stat. Th. 2, 518.—
    B.
    Transf.:

    lumen,

    Ov. M. 3, 439.—
    II.
    Trop.:

    questus,

    Stat. S. 3, 3, 8:

    amor,

    id. Th. 6, 703:

    caedes,

    id. ib. 667; Hier. in Isai. 13, 47, 2:

    inexpletus lacrimans (= inexpletum),

    incessantly, Verg. A. 8, 559.

    Lewis & Short latin dictionary > inexpletus

  • 4 inopes

    ĭnops, ŏpis, adj. [2. in-opis], without resources, helpless, weak (class.).
    I.
    In gen.:

    ab ope inops, qui ejus indiget,

    Varr. L. L. 5, § 92 Müll.:

    inopes relicti a duce,

    Cic. Verr. 2, 5, 34:

    nihil cum potentiore juris humani relinquitur inopi,

    Liv. 9, 1, 8:

    solare inopem et succurre relictae,

    Verg. A. 9, 290.—
    (β).
    With ab:

    sic inopes et ab amicis, et ab existimatione sunt,

    Cic. Att. 1, 1, 2. —
    (γ).
    With inf.:

    inopes laudis conscendere carmen,

    unable, Prop. 2, 10, 23 (3, 1, 23 Müll.).—
    II.
    In partic., helpless through poverty, destitute, needy, indigent.
    A.
    Lit.:

    res pauperes inopesque,

    Plaut. Rud. 1, 5, 24:

    aerarium inops et exhaustum,

    empty, Cic. Verr. 2, 3, 70, § 164:

    te semper inops vexet cupido,

    unsated, Hor. Ep. 1, 18, 98:

    domus cujusvis inopis,

    Nep. Ages. 7, 4. —Esp., of the dead who could not pay Charon's fee:

    haec omnis inops inhumataque turba est,

    Verg. A. 6, 325; cf.:

    infletaeque jacent inopes super arva catervae,

    Aus. Mos. 4: mortuis in ore nummum immittere, ut apud inferos non tamquam inopes errent, Schol. Juv. 3, 267. —
    (β).
    With gen., destitute of, without:

    humanitatis,

    Cic. de Or. 2, 10, 40:

    amicorum,

    id. Lael. 15:

    animi,

    Verg. A. 4, 300:

    mentis,

    Ov. F. 4, 457:

    consilii,

    Liv. 26, 18, 6:

    rationis,

    Stat. Th. 1, 373:

    senatus auxilii humani,

    Liv. 3, 7, 7:

    terra pacis,

    Ov. P. 2, 2, 96:

    somni cibique,

    id. M. 14, 424:

    provinciae virorum,

    Tac. H. 2, 67:

    miles Martis,

    that never fights, Sil. 9, 334.—
    (γ).
    Plur. as subst.: ĭnŏpes, um, opp. potentes, Sall. H. Fragm. 4, 61, 17 Dietsch.— Sing.:

    si nihil cum potentiore juris humani relinquitur inopi,

    Liv. 9, 1, 8. —
    B.
    Trop.
    1.
    Of inanimate things, mean, wretched, contemptible:

    inopis et pusilli animi esse,

    Hor. S. 1, 4, 17:

    nostras inopes noluit esse vias,

    Ov. Ib. 24:

    advorsus atque inops amor,

    Lucr. 4, 1142:

    odia aegra sine armis errabant, iraeque inopes,

    impotent, Val. Fl. 5, 147:

    vita,

    Vell. 2, 19, 4. —
    2.
    Of speech, poor in words or ideas, meagre:

    non erat abundans, non inops tamen,

    Cic. Brut. 67, 238:

    non inops verbis,

    id. ib. 70, 247:

    ad ornandum,

    id. ib. 76, 263:

    Latinam linguam non modo non inopem, sed locupletiorem etiam esse quam Graecam,

    id. Fin. 1, 3, 10:

    vir inopi lingua et infacundus,

    Gell. 18, 8, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > inopes

  • 5 inops

    ĭnops, ŏpis, adj. [2. in-opis], without resources, helpless, weak (class.).
    I.
    In gen.:

    ab ope inops, qui ejus indiget,

    Varr. L. L. 5, § 92 Müll.:

    inopes relicti a duce,

    Cic. Verr. 2, 5, 34:

    nihil cum potentiore juris humani relinquitur inopi,

    Liv. 9, 1, 8:

    solare inopem et succurre relictae,

    Verg. A. 9, 290.—
    (β).
    With ab:

    sic inopes et ab amicis, et ab existimatione sunt,

    Cic. Att. 1, 1, 2. —
    (γ).
    With inf.:

    inopes laudis conscendere carmen,

    unable, Prop. 2, 10, 23 (3, 1, 23 Müll.).—
    II.
    In partic., helpless through poverty, destitute, needy, indigent.
    A.
    Lit.:

    res pauperes inopesque,

    Plaut. Rud. 1, 5, 24:

    aerarium inops et exhaustum,

    empty, Cic. Verr. 2, 3, 70, § 164:

    te semper inops vexet cupido,

    unsated, Hor. Ep. 1, 18, 98:

    domus cujusvis inopis,

    Nep. Ages. 7, 4. —Esp., of the dead who could not pay Charon's fee:

    haec omnis inops inhumataque turba est,

    Verg. A. 6, 325; cf.:

    infletaeque jacent inopes super arva catervae,

    Aus. Mos. 4: mortuis in ore nummum immittere, ut apud inferos non tamquam inopes errent, Schol. Juv. 3, 267. —
    (β).
    With gen., destitute of, without:

    humanitatis,

    Cic. de Or. 2, 10, 40:

    amicorum,

    id. Lael. 15:

    animi,

    Verg. A. 4, 300:

    mentis,

    Ov. F. 4, 457:

    consilii,

    Liv. 26, 18, 6:

    rationis,

    Stat. Th. 1, 373:

    senatus auxilii humani,

    Liv. 3, 7, 7:

    terra pacis,

    Ov. P. 2, 2, 96:

    somni cibique,

    id. M. 14, 424:

    provinciae virorum,

    Tac. H. 2, 67:

    miles Martis,

    that never fights, Sil. 9, 334.—
    (γ).
    Plur. as subst.: ĭnŏpes, um, opp. potentes, Sall. H. Fragm. 4, 61, 17 Dietsch.— Sing.:

    si nihil cum potentiore juris humani relinquitur inopi,

    Liv. 9, 1, 8. —
    B.
    Trop.
    1.
    Of inanimate things, mean, wretched, contemptible:

    inopis et pusilli animi esse,

    Hor. S. 1, 4, 17:

    nostras inopes noluit esse vias,

    Ov. Ib. 24:

    advorsus atque inops amor,

    Lucr. 4, 1142:

    odia aegra sine armis errabant, iraeque inopes,

    impotent, Val. Fl. 5, 147:

    vita,

    Vell. 2, 19, 4. —
    2.
    Of speech, poor in words or ideas, meagre:

    non erat abundans, non inops tamen,

    Cic. Brut. 67, 238:

    non inops verbis,

    id. ib. 70, 247:

    ad ornandum,

    id. ib. 76, 263:

    Latinam linguam non modo non inopem, sed locupletiorem etiam esse quam Graecam,

    id. Fin. 1, 3, 10:

    vir inopi lingua et infacundus,

    Gell. 18, 8, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > inops

  • 6 inultus

    ĭn-ultus, a, um, adj.
    I. A.
    Of persons:

    Marius ne inultus esset,

    Cic. Sest. 22, 50:

    ne inultos imperatores suos jacere sinerent,

    Liv. 25, 37, 10:

    moriemur inultae?

    Verg. A. 4, 659:

    non me inulto Victor laetabere,

    id. ib. 10, 739; Hor. S. 1, 8, 44; 2, 3, 297:

    quam inulti perierint,

    Sall. J. 31, 2; id. Hist. Fragm. 3, 74 Dietsch; Ov. F. 2, 233.—
    B.
    Of things:

    mortem suam ne inultam pateretur,

    Cic. Div. 1, 27, 57:

    injuriae,

    id. Div. in Caecil. 16, 53:

    cruor,

    Val. Max. 9, 2, 3 fin.:

    nil poterit Juno, nisi inultos flere dolores?

    Ov. M. 4, 426:

    nec Ptolemaeo inulta scelera fuerunt,

    Just. 24, 3, 10:

    Alexandro caedes,

    id. 29, 5, 1.—
    II. A.
    Of persons:

    numquam me inultus istic ludificabit,

    Plaut. Am. 4, 3, 13:

    cur Asellium esse inultum tam diu sinis,

    Cic. Clu. 62, 172:

    hostīs inultos abire sinere,

    Sall. J. 58, 5; 70, 4:

    hostis Medeae nullus inultus,

    Ov. H. 12, 182. —
    B.
    Transf.
    1.
    Of things, for which no punishment is inflicted, unpunished:

    neque scelus inultum relinquendum,

    Sall. J. 106, 6; Val. Max. 9, 7, 2:

    quicquid multis peccatur, inultum est,

    Luc. 5, 260.—
    2.
    Unharmed, unhurt, safe, with impunity:

    inulto Dicere quod sentit permitto,

    Hor. S. 2, 3, 189:

    neu sinas Medos equitare inultos,

    id. C. 1, 2, 51; cf.:

    at ne illud haud inultum, si vivo, ferent ( = inulti),

    Ter. Heaut. 5, 1, 45:

    sed inultum numquam id auferet,

    id. And. 3, 5, 4:

    et catulos ferae Celent inultae,

    Hor. C. 3, 3, 42.—
    C.
    Trop., unsated, unappeased, insatiable:

    odium,

    Hor. Ep. 1, 2, 61; cf.

    preces,

    unavailing, id. C. 1, 28, 33.

    Lewis & Short latin dictionary > inultus

  • 7 nitidus

    nĭtĭdus, a, um, adj. [niteo], shining, glittering, bright, polished, clear (class.; syn.: splendidus, lautus).
    I.
    Lit.:

    facite, sultis, nitidae ut aedes meae sint,

    Plaut. Stich. 1, 2, 8:

    in picturis alios horrida, inculta... contra alios nitida, laeta delectant,

    Cic. Or. 11, 36:

    nitidus juventā (anguis),

    Verg. G. 3, 437:

    caesaries,

    id. ib. 4, 337:

    caput solis,

    id. ib. 1, 467:

    ebur,

    Ov. M. 2, 3:

    aries nitidissimus auro,

    id. F. 3, 867:

    aether,

    Val. Fl. 3, 467:

    pisces,

    with gleaming scales, Ov. M. 1, 74:

    cujus turbavit nitidos exstinctus passer ocellos,

    Juv. 6, 8.—
    B.
    Transf.
    1.
    Of animals, sleek, plump, fat:

    jumenta,

    Nep. Eum. 5, 6.—
    2.
    Of persons, well-conditioned, well-favored, healthy-looking:

    me pinguem et nitidum bene curatā cute vises,

    Hor. Ep. 1, 4, 15.—So, nitidis sensibus haurire aliquid, with fresh, unblunted, unsated senses, Claud. Cons. Mall. Theod. 193.—
    3.
    Good-looking, handsome, beautiful, neat, elegant, spruce, trim:

    nimis nitida femina,

    Plaut. Mil. 4, 2, 12; id. Aul. 3, 6, 4:

    quos pexo capillo nitidos videtis,

    Cic. Cat. 2, 10, 22:

    ex nitido fit rusticus,

    Hor. Ep. 1, 7, 83:

    villae,

    id. ib. 1, 15, 46:

    nitidioris vitae instrumenta,

    Plin. 13, 16, 30, § 100.—
    4.
    Of fields and plants, blooming, fertile, luxuriant:

    nitidae fruges arbustaque laeta,

    Lucr. 2, 594:

    campi nitidissimi viridissimique,

    Cic. Verr. 2, 3, 18, § 47:

    nitidissima arboris pars,

    Plin. 17, 14, 24, § 104. — Poet.:

    nitidissimus annus,

    rich, fertile, Ov. F. 5, 265.—
    5.
    Of the wrestling ring, in allusion to the oil with which the wrestlers' bodies were anointed: palaestrae, Mart. 4, 8, 5.—
    II.
    Trop., cultivated, polished, refined:

    nitidum quoddam genus verborum et laetum,

    Cic. de Or. 1, 18, 81:

    verba nitidiora,

    id. Part. 5, 17:

    Isocrates nitidus et comptus,

    Quint. 10, 1, 79:

    Messala,

    id. 1, 7, 35:

    oratio,

    id. 8, 3, 18; 49;

    orator,

    id. 12, 10, 78:

    nitida et curata vox,

    id. 11, 3, 26:

    hilares nitidique vocantur,

    Juv. 11, 178:

    vita nitidior,

    Plin. 13, 16, 30, § 100.—Hence, adv.: nĭtĭdē, splendidly, brightly, beautifully, magnificently:

    ut nitide nitet,

    Plaut. Truc. 2, 4, 3:

    cenare nitide,

    id. Cas. 3, 6, 19; cf. id. Cist. 1, 1, 11.

    Lewis & Short latin dictionary > nitidus

См. также в других словарях:

  • unsated — index insatiable Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • unsated — [spelling only] …   English World dictionary

  • unsated — adj. * * * …   Universalium

  • unsated — adjective Not sated …   Wiktionary

  • unsated — Synonyms and related words: a hog for, acquisitive, all devouring, avaricious, avid, bottomless, coveting, covetous, devouring, esurient, gluttonous, gobbling, grabby, grasping, greedy, hoggish, insatiable, insatiate, limitless, mercenary,… …   Moby Thesaurus

  • unsated — a. Unsatiated, unsatisfied …   New dictionary of synonyms

  • unsated — un·sated …   English syllables

  • unsated — adjective not having been satisfied • Syn: ↑unsatiated, ↑unsatisfied • Similar to: ↑insatiate, ↑insatiable, ↑unsatiable …   Useful english dictionary

  • Unsad — Un*sad , a. [AS. uns[ae]d unsated, insatiable. See {Un } not, and {Sad}.] Unsteady; fickle. [Obs.] [1913 Webster] O, stormy people, unsad and ever untrue. Chaucer. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Graveyard Shift (Central Park Drifter) — Released in 1987 to video, Graveyard Shift was a small B class film about a vampire who drives a taxi cab at night.PlotNight brings out the hunger in people, especially a mysterious NY cab driver. He is a powerful vampire. And working the night… …   Wikipedia

  • Trier witch trials — The Witch trials of Trier in Germany in the years from 1581 to 1593 was the perhaps biggest witch trial in Europe. The persecutions started in the diocese of Trier in 1581 and reached the city itself in 1587, where it was to lead to the death of… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»