Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

the+taste

  • 81 rōbustus

        rōbustus adj. with comp.    [robur], of oak-wood, oaken, oak-: stipites, L.: fores, H.—Fig., of the body, hard, firm, solid, strong, hardy, lusty, robust: satellites: usu atque aetate robustior: acri militiā puer, H.: Transit in aestatem post ver robustior annus, Fitque valens iuvenis, O.—Of nature or character, firm, solid, strong, vigorous: rem p. vobis robustam ostendere: res vetustate robustas calumniando pervertere: inveteratum (malum) fit plerumque robustius.
    * * *
    robusta -um, robustior -or -us, robustissimus -a -um ADJ
    of oak; hard/firm/solid; hardy/robust/durable, able to resist change; valiant; physically mature/grown up; mature in taste/judgement; strong/powerful in arms

    Latin-English dictionary > rōbustus

  • 82 sāl

        sāl salis    [1 SAL-], salt water, brine, the sea: sale tabentes artūs, V.: aequorei unda salis, O.: Hypanis salibus vitiatur amaris, O.— Salt: praebere ligna salemque, H.: multos modios salis: aquae et salis copia, Cs.: sale invecto uti, L.— Fig., intellectual acuteness, good sense, shrewdness, cunning, wit, facetiousness, sarcasm: habere salem, T.: aliquid salis a mimā uxore trahere: sale vicit omnīs: salis satis est, sannionum parum: (Lucilius) sale multo Urbem defricuit, H.: delectatur sale nigro, i. e. biting sarcasm, H.— Plur, witticisms, jests, smart sayings, sarcasms: Romani veteres atque urbani sales: Plautinos laudare sales, H.: salibus vehemens intra pomoeria natis, Iu.— Good taste, elegance: tectum plus salis quam sumptūs habebat, N.
    * * *
    I II
    salt; wit

    Latin-English dictionary > sāl

  • 83 salīva

        salīva ae, f    [cf. σίαλοσ], spittle, saliva, Iu.: arcanas tollat salivas, i. e. secret spitting on the hands (for a charm), Pr.— Taste, flavor: meri, Pr.
    * * *
    spittle; distinctive flavor

    Latin-English dictionary > salīva

  • 84 sēnsus

        sēnsus ūs, m    [SENT-], a perceiving, observation: utere igitur argumento tute ipse sensūs tui, accept a proof from your own experience: oppidanos a sensu eius (operis) avertere, Cu.— A power of perceiving, perception, feeling, sensation, sense, consciousness: doloris: moriundi sensum celeritas abstulit: (Niobe) posuit sensum, saxea facta, mali, O.— A sense, special sense: ut nec ullus sensus maneat: oculorum: neque oculis neque auribus neque ullo sensu percipi: gustatus, qui est sensus maxime voluptarius: sensūs in capite conlocati sunt.— Feeling, sentiment, emotion, inclination, disposition: ipse in commovendis iudicibus eis ipsis sensibus permoveri: vestri sensūs ignarus: amandi... amoris: meus me sensus, quanta vis fraterni sit amoris, admonet: erga nos sensus civium.— An opinion, thought, sense, view, notion: animi: sensus eius de re p.: dissidenti sensūs suos aperire, N.: in his ipsis rebus aliquem sensum habere.— A habit of mind, mode of thinking, notion, taste: volgaris popularisque: haec oratio longe a nostris sensibus abhorrebat.—Esp., with communis, a general mode of thinking, prevailing notion, common insight, common sense: id a consuetudine communis sensūs abhorrere: quae versantur in sensu hominis communi: Communi sensu plane caret, H.: quod in communibus hominum sensibus positum est: ex communibus sensibus ducta oratio, from the usual lines of thought, Ta. — Consciousness, sense, understanding: a mero redeant in pectora sensūs, O.: nisi si timor abstulit omnem Sensum animumque, O.— Sense, idea, meaning, signification: testamenti, Ph.: verba, quibus voces sensūsque notarent, H.: verbi, O.
    * * *
    feeling, sense

    Latin-English dictionary > sēnsus

  • 85 tangō

        tangō tetigī, tāctus, ere    [TAG-], to touch: ut eorum ossa terra non tangat: de expiandis, quae Locris in templo Proserpinae tacta violataque essent, L.: virgā Virginis os, O.: cubito stantem prope tangens, H.—Of places, to border on, be contiguous to, adjoin, reach: qui (fundi) Tiberim fere omnes tangunt: haec civitas Rhenum tangit, Cs.: quae (villa) viam tangeret: vertice sidera, O.— To touch, take, take away, carry off: Tetigin tui quidquam? T.: de praedā meā teruncium.— To taste, partake of, eat, drink: illa (corpora), O.: singula dente superbo, H.— To reach, arrive at, come to: provinciam: portūs, V.: lucum gradu, O.: Et tellus est mihi tacta, O.: nocturno castra dolo, O.— To touch, strike, hit, beat: chordas, O.: Te hora Caniculae Nescit tangere, to affect, H.: quemquam praeterea oportuisse tangi, i. e. be put to death.—In the phrase, de caelo tactus, struck by lightning: statua aut aera legum de caelo tacta: tacta de caelo multa, duae aedes, etc., L.—Of sexual contact, to take hold of, touch, handle: Virginem, T.: matronam, H.: si non tangendi copiast, T.— To besprinkle, mositen, wash, smear, dye: corpus aquā, O.: supercilium madidā fuligine tactum, Iu.—Fig., to touch, reach, move, affect, impress: minae Clodi modice me tangunt: animum, L.: mentem mortalia tangunt, V.: Nec formā tangor, O.: religione tactus hospes, L.— To take in, trick, dupe, cozen, cheat (old): senem triginta minis, Poët. ap. c.— To sting, nettle, wound: Rhodium in convivio, T.— To touch upon, mention, speak of, refer to: leviter unum quidque: ne tangantur rationes ad Opis, be discussed: hoc ulcus tangere Aut nominare uxorem? T.— To take in hand, undertake: carmina, O.
    * * *
    tangere, tetigi, tactus V
    touch, strike; border on, influence; mention

    Latin-English dictionary > tangō

  • 86 Fabas indulcet fames

    Hunger sweetens the beans, or hunger makes everything taste good!

    Latin Quotes (Latin to English) > Fabas indulcet fames

  • 87 acrimonia

    ācrĭmōnĭa, ae, f. [2. acer], sharpness or pungency (so far as it has a quickening, animating power, diff. fr. acerbitas, which desig. a disagreeable sharpness).
    I.
    Lit., of taste:

    si ulcus acrimoniam brassicae ferre non poterit,

    the pungency, irritation, smart, Cato R. R. 157, 5:

    dulcis cum quadam acrimonia,

    Plin. 24, 14, 78, § 128; cf.

    sinapis,

    id. 18, 13, 34, § 128 al. —Of smell, Plin. 27, 13, 109, § 133.—
    II.
    Fig., sharpness, acrimony, austerity of character, energy of acting: “animi vivacitas,” Non. 73, 17: mei feri ingeri iram atque animi acrem acrimoniam, Naev. ap. Non. 73, 18 (Rib. Trag. Rel. p. 11); cf.: vim, ferociam, animi, atrocitatem, iram, acrimoniam, Att. ib. (Ribbeck, p. 196):

    convenit in vultu pudorem et acrimoniam esse,

    Auct. Her. 3, 15, 26; cf. ib. 4, 13, 19; 24, 34:

    si Glabrionis patris vim et acrimoniam ceperis ad resistendum hominibus audacissimis,

    Cic. Verr. 1, 17, 52.—Of abstract objects:

    vis et acrimonia causae,

    Cic. Inv. 2, 48, 143:

    licentiae,

    Auct. Her. 4, 37, 49.—Of discourse, sharpness of speech (opp. sermo):

    tum in sermone, tum in acrimonia,

    now in common conversation, now in sharp talk, Auct. Her. 4, 42, 54.

    Lewis & Short latin dictionary > acrimonia

  • 88 amaritudo

    ămārĭtūdo, ĭnis, f. [id.], bitterness.
    I.
    Lit., of taste (opp. dulcedo;

    not in Cic. or the poets),

    Varr. R. R. 1, 66; so Plin. 21, 21, 92, § 16; 24, 14, 77, § 125; 24, 11, 64, § 105:

    Mara, id est, Amaritudinem,

    Vulg. Exod. 15, 23.—
    II.
    Trop., bitterness, severity, acrimoniousness, sadness, sorrow, trouble:

    ne in bilem et amaritudinem vertat injuria,

    Plin. Ep. 6, 8: quantum illis (versibus) leporis, dulcedinis, amaritudinis, amoris! id ib. 1, 16, 5:

    vocis,

    Quint. 11, 3, 169 Spald. in amaritudine animi meae, Vulg. Isa. 38, 15; ib. Thren. 1, 4.—In plur.:

    divitiarum frons hilaris, multis intus amaritudinibus (i. e. miseriis) referta,

    Val. Max. 4, 4; Vulg. Job, 9, 18; ib. Jer. 31, 21 et saep.

    Lewis & Short latin dictionary > amaritudo

  • 89 austeritas

    austērĭtas, ātis, f. [austerus] (perh. not before the Aug. period).
    I.
    Lit.
    A.
    Of taste, harshness, sourness (syn.:

    acerbitas, tristitia, severitas),

    Col. 11, 2, 68:

    vini,

    Plin. 14, 2, 4, § 24; 14, 6, 8, § 65:

    caepae,

    id. 19, 6, 32, § 105:

    picis,

    id. 14, 1, 3, § 17; Pall. 1, 35, 11; and in plur., id. 1, 35, 8.—
    B.
    Of colors, darkness, dinginess, Plin. 35, 10, 36, § 97; 9, 38, 62, § 134; 35, 10, 36, § 97; 35, 11, 40, § 134.—
    II.
    Trop., severity, austerity, rigor:

    magistri,

    Quint. 2, 2, 5:

    qui a te hanc austeritatem exigo,

    Plin. Ep. 2, 5, 5:

    cum austeritate imperare,

    Vulg. Ezech. 34, 4:

    ex bono esse austeritatem,

    ib. 2 Macc. 14, 30.

    Lewis & Short latin dictionary > austeritas

  • 90 degusto

    dē-gusto, āvi, ātum, 1, v. a., to taste, and thus diminish a thing (cf. delibo and apogeuomai—rare but class., esp. in the trop. sense).
    I.
    Lit.:

    vinum,

    Cato R. R. 148:

    pabulum,

    Varr. R. R. 2, 5, 15:

    novas fruges aut vina,

    Plin. 18, 2, 2, § 8:

    vasa vel dolia,

    Dig. 18, 6, 1.—
    B.
    Poet. transf., of fire:

    ignes flammā degustant tigna trabesque,

    lick, Lucr. 2, 192. And of a weapon that slightly touches, grazes:

    (lancea) summum degustat volnere corpus,

    Verg. A. 12, 376; imitated by Sil. 5, 274.—
    II.
    Trop.
    A.
    To try, make trial of, make one's self acquainted with:

    eandem vitam,

    Cic. Tusc. 5, 21:

    literas primis labris,

    Quint. 12, 2, 4:

    aliquid speculae ex ejus sermone,

    Cic. Clu. 26, 72:

    aliquid de fabulis,

    Brut. in Cic. Att. 13, 40: genus hoc exercitationum, Cic. Par. prooem. fin.:

    summatim ingenia maximorum virorum,

    Sen. Ep. 33:

    imperium,

    Tac. A. 6, 20 fin.:

    istum convivam tuum,

    Cic. Att. 4, 8 fin.
    B.
    (Acc. to no. I. B.) To touch slightly upon, to treat briefly of:

    plures materiae inchoatae et quasi degustatae,

    Quint. 10, 5, 23:

    haec prooemio (opp. consumere),

    id. 4, 1, 14:

    genera (opp. excutere bibliothecas),

    id. 10, 1, 104.

    Lewis & Short latin dictionary > degusto

  • 91 exacuo

    ex-ăcŭo, ŭi, ūtum, 3, v. a., to make very sharp, to sharpen, make pointed (class.).
    I.
    Lit.:

    ferramenta cote,

    Plin. 28, 4, 12, § 47; 34, 14, 41, § 146:

    ridicas,

    Col. 11, 2, 12:

    vallos furcasque bicornes,

    Verg. G. 1, 264:

    spicula,

    id. ib. 4, 74:

    dentes,

    id. ib. 3, 255:

    metas in angustissimas vertices,

    Col. 2, 18, 2:

    cornua in leve fastigium,

    Plin. 11, 37, 45, § 124 et saep.—
    B.
    Transf., of taste:

    aceto exacuendo,

    for making pungent, Plin. 19, 5, 30, § 93;

    of the sight: aciem oculorum,

    id. 24, 11, 59, § 99; cf.

    visum,

    id. 29, 6, 38, § 132.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen.:

    nisi mucronem aliquem tribunitium exacuisset in nos,

    Cic. Leg. 3, 9, 21:

    (cum animus) exacuerit illam ut oculorum sic ingenii aciem ad bona diligenda,

    id. ib. 1, 23, 60; cf.

    animum,

    Plin. 20, 13, 50, § 127: morbos, i. e. to aggravate, Col. poët. 10, 392.—
    B.
    In partic., to sharpen or quicken mentally, to incite, encourage, stimulate, inflame:

    velim cohortere et exacuas Cluatium,

    Cic. Att. 12, 36 fin.:

    aliquem (opp. deterrere),

    id. de Or. 1, 29:

    aliquem irā,

    Nep. Phoc. 4:

    se ad amorem immortalitatis,

    Plin. Ep. 3, 7 fin.:

    animos in bella,

    Hor. A P. 403:

    mentem varia ad conamina,

    Sil. 7, 142.— Poet.:

    palatum (sapor),

    Ov. Pont. 1, 10, 13.

    Lewis & Short latin dictionary > exacuo

  • 92 fastidium

    fastīdĭum, ĭi, n. [cf. 2. fastus], a loathing, aversion for any thing, esp. for any sort of enjoyment (very freq. and class.; cf. taedium, nausea, etc.).
    I.
    Lit., nausea, squeamishness, loathing, distaste for food:

    cibi satietas et fastidium,

    Cic. Inv. 1, 17, 25:

    mel fastidium creat,

    Plin. 22, 24, 50, § 109:

    fastidium abigere,

    id. 23, 9, 81, § 161:

    auferre,

    id. 19, 8, 38, § 127:

    discutere,

    id. 23, 1, 27, § 54:

    detrahere,

    id. 22, 25, 74, § 155.—In plur.:

    magna movet stomacho fastidia, etc.,

    Hor. S. 2, 4, 78; 2, 2, 14; 2, 6, 86; Juv. 14, 184; Plin. 26, 7, 25, § 41 al.—
    2.
    Esp. of a spoiled, pampered taste, niceness, daintiness, delicacy, Varr. R. R. 3, 9, 18: tantum in illis esse fastidium;

    ut nollent attingere nisi eodem die captum piscem,

    Sen. Q. N. 3, 18; cf. Vulg. Ezech. 16, 31.—
    B.
    Transf. to sight:

    oculorum in hominum insolentium indignitate fastidium,

    Cic. Fam. 2, 16, 2.—
    II.
    Trop., dislike, aversion, disgust, fastidiousness.
    A.
    In gen.:

    ab aliqua re celerrime fastidio quodam et satietate abalienari,

    Cic. de Or. 3, 25, 98; cf.: si (eloquentia) et ex copia satietatem et ex amplitudine fastidium tulerit, Quint. 5, 14, 30:

    nescis quantum interdum afferat hominibus fastidii, quantum satietatis,

    Cic. Mur. 9, 21:

    satiari fastidio similitudinis,

    id. de Or. 3, 50, 193:

    nulla voluptas est, quae non assiduitate fastidium pariat,

    Plin. 12, 17, 40, § 81:

    vitato assiduitatis fastidio,

    Suet. Tib. 10:

    rudem esse omnino in nostris poëtis, aut inertissimae segnitiae est, aut fastidii delicatissimi,

    Cic. Fin. 1, 2, 5:

    quae habent ad res certas vitiosam offensionem atque fastidium,

    id. Tusc. 4, 10, 23:

    audiendi,

    id. Opt. Gen. 4, 12:

    insolens domesticarum rerum,

    id. Fin. 1, 3, 10:

    omnis stultitia laborat fastidio sui,

    Sen. Ep. 9 fin.:

    nec id fit fastidio meo,

    Cic. Phil. 12, 8, 20:

    ne sit fastidio Graecos sequi,

    Plin. 7, 1, 1, § 8:

    ipsum lignum in fastidio est,

    is despised, id. 12, 19, 42, § 91; cf.:

    aliquid fastidio damnare,

    id. 11, 2, 1, § 4: non omnia (i. e. arbores) in omnibus locis nasci docuimus, nec translata vivere: hoc alias fastidio evenit, fastidious or delicate nature, id. 16, 32, 58, § 134.—In plur.:

    non tam ea, quae recta essent, probari, quam quae prava sunt, fastidiis adhaerescere,

    Cic. de Or. 1, 61, 258; cf.:

    spectatoris fastidia ferre superbi,

    Hor. Ep. 2, 1, 215:

    opem ferre poëtis antiquis contra fastidia nostra,

    id. S. 1, 10, 7:

    matri longa decem tulerunt fastidia menses,

    Verg. E. 4, 61.—
    B.
    In partic. (with the notion of fastus predominating), scornful contempt, haughtiness, pride (syn.:

    elatio, vanitas, arrogantia, superbia, fastus): ex eorum (divitiorum) fastidio et superbia (regna) nata esse commemorant,

    Cic. Rep. 1, 32 Mos. N. cr.; cf.:

    superbiam magno opere, fastidium arrogantiamque fugiamus,

    id. Off. 1, 26, 90; id. Agr. 1, 7, 20; cf.:

    superbia et fastidio amplissimos honores repudiare,

    Plin. Pan. 55, 4:

    si essent arrogantes, non possem ferre fastidium,

    id. Phil. 10, 9, 18:

    efferri fastidio et contumaciā,

    Cic. Lael. 15, 54.—In plur.:

    superba pati fastidia?

    Verg. E. 2, 15:

    oderunt fastidia divi,

    Tib. 1, 8, 69:

    qui tulerit Meroes fastidia longa superbae,

    Calp. E. 11, 50:

    veteris fastidia quercus,

    Juv. 14, 184.

    Lewis & Short latin dictionary > fastidium

  • 93 ferrugineus

    ferrūgĭnĕus ( ferrūgĭnus, Lucr. 4, 76), a, um, adj. [id.].
    I.
    Of color, of the color of iron-rust, dark-red, dusky, ferruginous:

    palliolum habeas ferrugineum, nam is colos thalassicust,

    Plaut. Mil. 4, 4, 43:

    vela lutea, russa, ferrugina,

    Lucr. 4, 76:

    cymba,

    Verg. A. 6, 303 (= kuaneê, for which:

    caerulea puppis,

    id. ib. 6, 410):

    hyacinthi,

    id. G. 4, 183:

    frons anguis,

    Stat. Th. 1, 600:

    nemus (inferorum),

    id. ib. 2, 13; cf.:

    amictus Plutonis,

    Claud. Rapt. Pros. 2, 275.—
    II.
    Of taste, like iron, ferruginous:

    sapor fontis,

    Plin. 31, 2, 8, § 12.

    Lewis & Short latin dictionary > ferrugineus

  • 94 hebes

    hĕbes, ĕtis ( acc. sing. hebem, Enn. and Caecil. ap. Charis. p. 107 P.; abl. hebeti;

    but hebete,

    Cels. 7, 3), adj. [hebeo], blunt, dull, in opp. to pointed or sharp (class.; esp. freq. in the trop. sense).
    I.
    Lit.: cujus (lunae) et nascentis et insenescentis alias hebetiora alias acutiora videntur cornua, Cic. Fragm. ap. Non. 122, 1:

    tela leviora atque hebetiora,

    id. Har. Resp. 1, 2:

    quo latiora (ossa) quaque parte sunt, hoc hebetiora,

    Cels. 8, 1, 66:

    ponite jam gladios hebetes, pugnetur acutis,

    Ov. A. A. 3, 589:

    machaera,

    Plaut. Mil. 1, 1, 53; cf.:

    hebeti mucrone,

    Lucr. 5, 1274, and hebeti ictu, which does not penetrate, Ov. M. 12, 85:

    oryx hebeti ferro caeditur,

    Juv. 11, 140:

    secures,

    id. 8, 137:

    angulus,

    obtuse, Front. de Form. Agr. p. 32 Goes.—As subst.: hĕbĕtĭa, ium, n., blunt tools, Quint. 2, 12, 18.—
    B.
    Transf., of sight, hearing, smell, taste, dull, dim, faint:

    utroque oculo natura hebete,

    Plin. 9, 15, 20:

    color,

    Ov. F. 5, 365; cf.:

    (orbem solis) adhuc hebetem vicina nocte,

    Stat. Ach. 2, 289:

    carbunculi hebetiores,

    Plin. 37, 7, 26, § 98:

    postea quam sensi populi Romani aures hebetiores, oculos autem esse acres atque acutos,

    Cic. Planc. 27, 66; cf. id. Rep. 6, 18:

    uva gustu hebes,

    tasteless, insipid, Col. 3, 2, 24: genus croci, without smell (opp. odoratum), Plin. 21, 11, 39, § 67:

    os hebes est, positaeque movent fastidia mensae,

    without appetite, Ov. P. 1, 10, 7:

    caro,

    without feeling, dead, Cels. 7, 6, 8; 7, 13, 1:

    ossa gingivarum,

    id. 6, 15, 17:

    qui torpet hebes locus ille,

    Ov. A. A. 3, 799. —
    II.
    Trop., dull, obtuse, sluggish, heavy, doltish, stupid (syn.:

    bardus, stupidus, ineptus, absurdus, stultus, fatuus, stolidus, brutus, etc.): sensus omnes hebetes et tardos esse arbitrabantur,

    Cic. Ac. 1, 8, 31:

    puer incessu tardus, sensu hebes,

    Plin. 7, 16, 17, § 76:

    tanta solertia animalium hebetissimis quoque est,

    id. 9, 30, 48:

    Epicurus, quem hebetem et rudem dicere solent Stoici,

    Cic. Div. 2, 50, 103; cf.:

    omnium ceterarum rerum oratio ludus est homini non hebeti neque inexercitato neque communium litterarum et politioris humanitatis experti,

    id. de Or. 2, 17, 71:

    memoria,

    id. ib. 2, 87, 357:

    me hebetem molestiae reddiderunt,

    id. Att. 9, 17, 2:

    nisi qui sit plane hebes,

    Quint. 7, 1, 48:

    nisi forte tam hebes futurus est judex, ut, etc.,

    id. 4, 2, 66: hebes ad aliquid, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 13, 1; cf.:

    quis adeo hebes inveniretur, ut crederet? etc.,

    Tac. A. 14, 11: exercitus hebes infirmusque, raw, undisciplined,=rudis, Sall. J. 54, 3: hebes ad sustinendum laborem [p. 844] miles, sluggish, slow, tardy, Tac. H. 2, 99; Ov. M. 13, 135:

    adulescentia bruta et hebes,

    Sen. Ben. 3, 37, 3:

    spondeus quod est e longis duabus, hebetior videtur et tardior,

    Cic. Or. 64, 216: sed hac rhetorica philosophorum, non nostra illa forensi, quam necesse est, cum populariter loquatur, esse interdum paulo hebetiorem, i. e. more superficial, common (opp. to philosophical acuteness, nicety), id. Fin. 2, 6, 17:

    dolor,

    id. Att. 8, 3, 4:

    hoc Pansa aut non videt (hebeti enim ingenio est) aut negligit,

    id. Phil. 10, 8, 17; cf.:

    hebetiora hominum ingenia,

    id. N. D. 2, 6, 17:

    ratio,

    Plin. 2, 47, 46, § 119:

    quaedam hebes, sordida, jejuna oratio,

    Quint. 8, 3, 49:

    quasdam (litteras) velut acriores parum efficimus et aliis non dissimilibus sed quasi hebetioribus permutamus,

    id. 1, 11, 4.—Of a speaker: hebes lingua, magis malus quam callidus ingenio, Ps.-Sall. de Rep. 2, 9, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > hebes

  • 95 hebetia

    hĕbes, ĕtis ( acc. sing. hebem, Enn. and Caecil. ap. Charis. p. 107 P.; abl. hebeti;

    but hebete,

    Cels. 7, 3), adj. [hebeo], blunt, dull, in opp. to pointed or sharp (class.; esp. freq. in the trop. sense).
    I.
    Lit.: cujus (lunae) et nascentis et insenescentis alias hebetiora alias acutiora videntur cornua, Cic. Fragm. ap. Non. 122, 1:

    tela leviora atque hebetiora,

    id. Har. Resp. 1, 2:

    quo latiora (ossa) quaque parte sunt, hoc hebetiora,

    Cels. 8, 1, 66:

    ponite jam gladios hebetes, pugnetur acutis,

    Ov. A. A. 3, 589:

    machaera,

    Plaut. Mil. 1, 1, 53; cf.:

    hebeti mucrone,

    Lucr. 5, 1274, and hebeti ictu, which does not penetrate, Ov. M. 12, 85:

    oryx hebeti ferro caeditur,

    Juv. 11, 140:

    secures,

    id. 8, 137:

    angulus,

    obtuse, Front. de Form. Agr. p. 32 Goes.—As subst.: hĕbĕtĭa, ium, n., blunt tools, Quint. 2, 12, 18.—
    B.
    Transf., of sight, hearing, smell, taste, dull, dim, faint:

    utroque oculo natura hebete,

    Plin. 9, 15, 20:

    color,

    Ov. F. 5, 365; cf.:

    (orbem solis) adhuc hebetem vicina nocte,

    Stat. Ach. 2, 289:

    carbunculi hebetiores,

    Plin. 37, 7, 26, § 98:

    postea quam sensi populi Romani aures hebetiores, oculos autem esse acres atque acutos,

    Cic. Planc. 27, 66; cf. id. Rep. 6, 18:

    uva gustu hebes,

    tasteless, insipid, Col. 3, 2, 24: genus croci, without smell (opp. odoratum), Plin. 21, 11, 39, § 67:

    os hebes est, positaeque movent fastidia mensae,

    without appetite, Ov. P. 1, 10, 7:

    caro,

    without feeling, dead, Cels. 7, 6, 8; 7, 13, 1:

    ossa gingivarum,

    id. 6, 15, 17:

    qui torpet hebes locus ille,

    Ov. A. A. 3, 799. —
    II.
    Trop., dull, obtuse, sluggish, heavy, doltish, stupid (syn.:

    bardus, stupidus, ineptus, absurdus, stultus, fatuus, stolidus, brutus, etc.): sensus omnes hebetes et tardos esse arbitrabantur,

    Cic. Ac. 1, 8, 31:

    puer incessu tardus, sensu hebes,

    Plin. 7, 16, 17, § 76:

    tanta solertia animalium hebetissimis quoque est,

    id. 9, 30, 48:

    Epicurus, quem hebetem et rudem dicere solent Stoici,

    Cic. Div. 2, 50, 103; cf.:

    omnium ceterarum rerum oratio ludus est homini non hebeti neque inexercitato neque communium litterarum et politioris humanitatis experti,

    id. de Or. 2, 17, 71:

    memoria,

    id. ib. 2, 87, 357:

    me hebetem molestiae reddiderunt,

    id. Att. 9, 17, 2:

    nisi qui sit plane hebes,

    Quint. 7, 1, 48:

    nisi forte tam hebes futurus est judex, ut, etc.,

    id. 4, 2, 66: hebes ad aliquid, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 13, 1; cf.:

    quis adeo hebes inveniretur, ut crederet? etc.,

    Tac. A. 14, 11: exercitus hebes infirmusque, raw, undisciplined,=rudis, Sall. J. 54, 3: hebes ad sustinendum laborem [p. 844] miles, sluggish, slow, tardy, Tac. H. 2, 99; Ov. M. 13, 135:

    adulescentia bruta et hebes,

    Sen. Ben. 3, 37, 3:

    spondeus quod est e longis duabus, hebetior videtur et tardior,

    Cic. Or. 64, 216: sed hac rhetorica philosophorum, non nostra illa forensi, quam necesse est, cum populariter loquatur, esse interdum paulo hebetiorem, i. e. more superficial, common (opp. to philosophical acuteness, nicety), id. Fin. 2, 6, 17:

    dolor,

    id. Att. 8, 3, 4:

    hoc Pansa aut non videt (hebeti enim ingenio est) aut negligit,

    id. Phil. 10, 8, 17; cf.:

    hebetiora hominum ingenia,

    id. N. D. 2, 6, 17:

    ratio,

    Plin. 2, 47, 46, § 119:

    quaedam hebes, sordida, jejuna oratio,

    Quint. 8, 3, 49:

    quasdam (litteras) velut acriores parum efficimus et aliis non dissimilibus sed quasi hebetioribus permutamus,

    id. 1, 11, 4.—Of a speaker: hebes lingua, magis malus quam callidus ingenio, Ps.-Sall. de Rep. 2, 9, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > hebetia

  • 96 pingue

    pinguis, e, adj. [root pag-, pak-, of pango, q. v.; cf. Gr. pachus, stout], = piôn, fat (opp. macer; syn.: opimus, obesus).
    I.
    Lit.:

    pingues Thebani,

    Cic. Fat. 4, 7:

    pingui tentus omaso Furius,

    Hor. S. 2, 5, 40:

    me pinguem et nitidum bene curatā cute vises,

    id. Ep. 1, 4, 15:

    Lateranus,

    Juv. 8, 147:

    pinguem facere gallinam,

    Col. 8, 7:

    pinguior agnus,

    Plaut. Aul. 2, 5, 5:

    pinguissimus haedulus,

    Juv. 11, 65: merum, rich, oily wine (= plenum), Hor. S. 2, 4, 65.— Subst.: pingue, is, n., fat, grease, Plin. 11, 37, 85, § 212; Verg. G. 3, 124:

    taurorum, leonum ac pantherarum pinguia,

    Plin. 28, 9, 38, § 144:

    comedite pinguia,

    Vulg. 2 Esd. 8, 10.—
    B.
    Transf.
    1.
    Pass., fat, rich, fertile; also, plump, in good condition:

    ager,

    Col. 1, 4; Plin. 17, 4, 3, § 25; cf.:

    sanguine pinguior Campus,

    Hor. C. 2, 1, 29:

    sulcus,

    i. e. drawn in a rich soil, Luc. 6, 382:

    fimus,

    Verg. G. 1, 80:

    hortus,

    id. ib. 4, 118:

    stabula, of beehives,

    rich, full of honey, id. ib. 4, 14:

    arae,

    id. A. 4, 62:

    ficus,

    plump, juicy, Hor. S. 2, 8, 88; cf.

    saliva,

    Sen. Ira, 3, 38, 2: flamma, of incense;

    tura pingues facientia flammas,

    Ov. Tr. 5, 5, 11:

    corpora suco pinguis olivae Splendescunt,

    id. M. 10, 176:

    pingues taedae,

    full of pitch, Lucr. 3, 681:

    pingues arae,

    full of fat and blood, Verg. A. 4, 62:

    coma,

    anointed, Mart. 2, 29, 5 (different from Suet. Ner. 20; v. infra 3):

    mensa,

    rich, luxurious, Cat. 62, 3; cf.:

    incusa pingui auro dona,

    Pers. 2, 52. —Of color, dull, faint, Plin. 37, 8, 37, § 115. — Act., that makes fat; hence, meton., fertilizing:

    pingui flumine Nilus,

    Verg. A. 9, 31.—
    2.
    Bedaubed, besmeared:

    pinguia crura luto,

    Juv. 3, 247:

    virga,

    limed twigs, Mart. 9, 55, 4.—
    3.
    Thick, dense:

    caelum pingue et concretum (opp. caelum tenue et purum),

    Cic. Div. 1, 57, 130:

    folia pinguissima,

    Plin. 21, 9, 29, § 53:

    toga,

    Suet. Aug. 82:

    lacernae,

    Juv. 9, 28:

    pinguissima coma,

    very thick, luxuriant hair, Suet. Ner. 20.—
    4.
    Of taste, dull, insipid, not sharp, not pungent:

    sapor,

    Plin. 15, 27, 32, § 106; id. 15, 28, 33, § 109.—
    II.
    Trop.
    A.
    Of the mind, dull, gross, heavy, stupid, doltish:

    Cordubae natis poëtis pingue quiddam sonantibus et peregrinum,

    Cic. Arch. 10, 26:

    pingue videbatur et sibi contrarium,

    id. Ac. 2, 34, 109:

    nec prave factis decorari versibus opto, Ne rubeam pingui donatus munere,

    Hor. Ep. 2, 1, 267:

    pingue sed ingenium mansit,

    Ov. M. 11, 148:

    insubidius nescio quid facies et pinguius,

    Gell. 13, 21 (20), 4: pinguis Minerva, v. Minerva.—
    B.
    Siout, bold, strong:

    verba,

    Quint. 12, 10, 35:

    facundia,

    Gell. 17, 10, 8.—
    C.
    Calm, quiet, comfortable, easy ( poet. and in post-Aug. prose):

    et pingui membra quiete levat,

    Ov. R. Am. 206; id. Am. 1, 13, 7:

    amor,

    id. ib. 2, 19, 25:

    secessus,

    Plin. Ep. 1, 3, 3:

    mollem in posterum et pinguem destinare vitam,

    id. ib. 7, 26, 3:

    pinguius otium,

    id. ib. 5, 6, 45.—
    D.
    Sleek, spruce, trim, = nitidus:

    pexus pinguisque doctor,

    Quint. 1, 5, 14 Spald.— Hence, adv.: pinguĭter.
    1.
    Lit., fatly, with fatness, Col. 2, 2.—
    2.
    Transf., abundantly, liberally:

    pinguius succurrere,

    Dig. 44, 2, 14.—
    3.
    Trop., dully, stupidly:

    pinguius aliquid accipere,

    Dig. 42, 1, 49.

    Lewis & Short latin dictionary > pingue

  • 97 pinguis

    pinguis, e, adj. [root pag-, pak-, of pango, q. v.; cf. Gr. pachus, stout], = piôn, fat (opp. macer; syn.: opimus, obesus).
    I.
    Lit.:

    pingues Thebani,

    Cic. Fat. 4, 7:

    pingui tentus omaso Furius,

    Hor. S. 2, 5, 40:

    me pinguem et nitidum bene curatā cute vises,

    id. Ep. 1, 4, 15:

    Lateranus,

    Juv. 8, 147:

    pinguem facere gallinam,

    Col. 8, 7:

    pinguior agnus,

    Plaut. Aul. 2, 5, 5:

    pinguissimus haedulus,

    Juv. 11, 65: merum, rich, oily wine (= plenum), Hor. S. 2, 4, 65.— Subst.: pingue, is, n., fat, grease, Plin. 11, 37, 85, § 212; Verg. G. 3, 124:

    taurorum, leonum ac pantherarum pinguia,

    Plin. 28, 9, 38, § 144:

    comedite pinguia,

    Vulg. 2 Esd. 8, 10.—
    B.
    Transf.
    1.
    Pass., fat, rich, fertile; also, plump, in good condition:

    ager,

    Col. 1, 4; Plin. 17, 4, 3, § 25; cf.:

    sanguine pinguior Campus,

    Hor. C. 2, 1, 29:

    sulcus,

    i. e. drawn in a rich soil, Luc. 6, 382:

    fimus,

    Verg. G. 1, 80:

    hortus,

    id. ib. 4, 118:

    stabula, of beehives,

    rich, full of honey, id. ib. 4, 14:

    arae,

    id. A. 4, 62:

    ficus,

    plump, juicy, Hor. S. 2, 8, 88; cf.

    saliva,

    Sen. Ira, 3, 38, 2: flamma, of incense;

    tura pingues facientia flammas,

    Ov. Tr. 5, 5, 11:

    corpora suco pinguis olivae Splendescunt,

    id. M. 10, 176:

    pingues taedae,

    full of pitch, Lucr. 3, 681:

    pingues arae,

    full of fat and blood, Verg. A. 4, 62:

    coma,

    anointed, Mart. 2, 29, 5 (different from Suet. Ner. 20; v. infra 3):

    mensa,

    rich, luxurious, Cat. 62, 3; cf.:

    incusa pingui auro dona,

    Pers. 2, 52. —Of color, dull, faint, Plin. 37, 8, 37, § 115. — Act., that makes fat; hence, meton., fertilizing:

    pingui flumine Nilus,

    Verg. A. 9, 31.—
    2.
    Bedaubed, besmeared:

    pinguia crura luto,

    Juv. 3, 247:

    virga,

    limed twigs, Mart. 9, 55, 4.—
    3.
    Thick, dense:

    caelum pingue et concretum (opp. caelum tenue et purum),

    Cic. Div. 1, 57, 130:

    folia pinguissima,

    Plin. 21, 9, 29, § 53:

    toga,

    Suet. Aug. 82:

    lacernae,

    Juv. 9, 28:

    pinguissima coma,

    very thick, luxuriant hair, Suet. Ner. 20.—
    4.
    Of taste, dull, insipid, not sharp, not pungent:

    sapor,

    Plin. 15, 27, 32, § 106; id. 15, 28, 33, § 109.—
    II.
    Trop.
    A.
    Of the mind, dull, gross, heavy, stupid, doltish:

    Cordubae natis poëtis pingue quiddam sonantibus et peregrinum,

    Cic. Arch. 10, 26:

    pingue videbatur et sibi contrarium,

    id. Ac. 2, 34, 109:

    nec prave factis decorari versibus opto, Ne rubeam pingui donatus munere,

    Hor. Ep. 2, 1, 267:

    pingue sed ingenium mansit,

    Ov. M. 11, 148:

    insubidius nescio quid facies et pinguius,

    Gell. 13, 21 (20), 4: pinguis Minerva, v. Minerva.—
    B.
    Siout, bold, strong:

    verba,

    Quint. 12, 10, 35:

    facundia,

    Gell. 17, 10, 8.—
    C.
    Calm, quiet, comfortable, easy ( poet. and in post-Aug. prose):

    et pingui membra quiete levat,

    Ov. R. Am. 206; id. Am. 1, 13, 7:

    amor,

    id. ib. 2, 19, 25:

    secessus,

    Plin. Ep. 1, 3, 3:

    mollem in posterum et pinguem destinare vitam,

    id. ib. 7, 26, 3:

    pinguius otium,

    id. ib. 5, 6, 45.—
    D.
    Sleek, spruce, trim, = nitidus:

    pexus pinguisque doctor,

    Quint. 1, 5, 14 Spald.— Hence, adv.: pinguĭter.
    1.
    Lit., fatly, with fatness, Col. 2, 2.—
    2.
    Transf., abundantly, liberally:

    pinguius succurrere,

    Dig. 44, 2, 14.—
    3.
    Trop., dully, stupidly:

    pinguius aliquid accipere,

    Dig. 42, 1, 49.

    Lewis & Short latin dictionary > pinguis

  • 98 pinguiter

    pinguis, e, adj. [root pag-, pak-, of pango, q. v.; cf. Gr. pachus, stout], = piôn, fat (opp. macer; syn.: opimus, obesus).
    I.
    Lit.:

    pingues Thebani,

    Cic. Fat. 4, 7:

    pingui tentus omaso Furius,

    Hor. S. 2, 5, 40:

    me pinguem et nitidum bene curatā cute vises,

    id. Ep. 1, 4, 15:

    Lateranus,

    Juv. 8, 147:

    pinguem facere gallinam,

    Col. 8, 7:

    pinguior agnus,

    Plaut. Aul. 2, 5, 5:

    pinguissimus haedulus,

    Juv. 11, 65: merum, rich, oily wine (= plenum), Hor. S. 2, 4, 65.— Subst.: pingue, is, n., fat, grease, Plin. 11, 37, 85, § 212; Verg. G. 3, 124:

    taurorum, leonum ac pantherarum pinguia,

    Plin. 28, 9, 38, § 144:

    comedite pinguia,

    Vulg. 2 Esd. 8, 10.—
    B.
    Transf.
    1.
    Pass., fat, rich, fertile; also, plump, in good condition:

    ager,

    Col. 1, 4; Plin. 17, 4, 3, § 25; cf.:

    sanguine pinguior Campus,

    Hor. C. 2, 1, 29:

    sulcus,

    i. e. drawn in a rich soil, Luc. 6, 382:

    fimus,

    Verg. G. 1, 80:

    hortus,

    id. ib. 4, 118:

    stabula, of beehives,

    rich, full of honey, id. ib. 4, 14:

    arae,

    id. A. 4, 62:

    ficus,

    plump, juicy, Hor. S. 2, 8, 88; cf.

    saliva,

    Sen. Ira, 3, 38, 2: flamma, of incense;

    tura pingues facientia flammas,

    Ov. Tr. 5, 5, 11:

    corpora suco pinguis olivae Splendescunt,

    id. M. 10, 176:

    pingues taedae,

    full of pitch, Lucr. 3, 681:

    pingues arae,

    full of fat and blood, Verg. A. 4, 62:

    coma,

    anointed, Mart. 2, 29, 5 (different from Suet. Ner. 20; v. infra 3):

    mensa,

    rich, luxurious, Cat. 62, 3; cf.:

    incusa pingui auro dona,

    Pers. 2, 52. —Of color, dull, faint, Plin. 37, 8, 37, § 115. — Act., that makes fat; hence, meton., fertilizing:

    pingui flumine Nilus,

    Verg. A. 9, 31.—
    2.
    Bedaubed, besmeared:

    pinguia crura luto,

    Juv. 3, 247:

    virga,

    limed twigs, Mart. 9, 55, 4.—
    3.
    Thick, dense:

    caelum pingue et concretum (opp. caelum tenue et purum),

    Cic. Div. 1, 57, 130:

    folia pinguissima,

    Plin. 21, 9, 29, § 53:

    toga,

    Suet. Aug. 82:

    lacernae,

    Juv. 9, 28:

    pinguissima coma,

    very thick, luxuriant hair, Suet. Ner. 20.—
    4.
    Of taste, dull, insipid, not sharp, not pungent:

    sapor,

    Plin. 15, 27, 32, § 106; id. 15, 28, 33, § 109.—
    II.
    Trop.
    A.
    Of the mind, dull, gross, heavy, stupid, doltish:

    Cordubae natis poëtis pingue quiddam sonantibus et peregrinum,

    Cic. Arch. 10, 26:

    pingue videbatur et sibi contrarium,

    id. Ac. 2, 34, 109:

    nec prave factis decorari versibus opto, Ne rubeam pingui donatus munere,

    Hor. Ep. 2, 1, 267:

    pingue sed ingenium mansit,

    Ov. M. 11, 148:

    insubidius nescio quid facies et pinguius,

    Gell. 13, 21 (20), 4: pinguis Minerva, v. Minerva.—
    B.
    Siout, bold, strong:

    verba,

    Quint. 12, 10, 35:

    facundia,

    Gell. 17, 10, 8.—
    C.
    Calm, quiet, comfortable, easy ( poet. and in post-Aug. prose):

    et pingui membra quiete levat,

    Ov. R. Am. 206; id. Am. 1, 13, 7:

    amor,

    id. ib. 2, 19, 25:

    secessus,

    Plin. Ep. 1, 3, 3:

    mollem in posterum et pinguem destinare vitam,

    id. ib. 7, 26, 3:

    pinguius otium,

    id. ib. 5, 6, 45.—
    D.
    Sleek, spruce, trim, = nitidus:

    pexus pinguisque doctor,

    Quint. 1, 5, 14 Spald.— Hence, adv.: pinguĭter.
    1.
    Lit., fatly, with fatness, Col. 2, 2.—
    2.
    Transf., abundantly, liberally:

    pinguius succurrere,

    Dig. 44, 2, 14.—
    3.
    Trop., dully, stupidly:

    pinguius aliquid accipere,

    Dig. 42, 1, 49.

    Lewis & Short latin dictionary > pinguiter

  • 99 taedium

    taedĭum, ii, n. [taedet], weariness, irksomeness, tediousness; loathing, disgust (not freq. till after the Aug. period; perh. not at all in Cic. or Cæs.).
    I.
    Subject.
    (α).
    With gen.:

    rerum adversarum,

    Sall. J. 62, 9:

    belli,

    Liv. 8, 2, 2: confectus taedio puellae, Auct. B. Alex. 23: taedio curarum fessus, Tac. A. 12, 39:

    taedium movere sui,

    id. ib. 13, 2:

    laboris,

    Quint. 2, 2, 6; 12, 3, 11:

    lucis,

    id. 1, 3, 16:

    capere taedium vitae,

    Gell. 7, 18, 11:

    educationis taedium suscipere libenter,

    Plin. Ep. 1, 8, 11.—In plur., Verg. G. 4, 332:

    longi belli,

    Ov. M. 13, 213:

    coepti mei,

    id. ib. 9, 615:

    tui,

    id. A. A. 1, 718.—
    (β).
    Absol.:

    cum oppugnatio obsidentibus prius saepe quam obsessis taedium afferat,

    Liv. 34, 34, 2; so,

    afferre,

    Quint. 5, 12, 8:

    evitare,

    id. 10, 1, 31:

    cum virtutes etiam ipsae taedium pariant, nisi, etc.,

    id. 9, 4, 43:

    supervacua cum taedio dicuntur,

    id. 4, 2, 44:

    esse taedio alicui,

    Plin. Ep. 8, 18, 8:

    sollicitum taedium,

    Hor. C. 1, 14, 17:

    ne te capiant taedia,

    Tib. 1, 4, 16:

    taedium facere,

    Plin. 31, 3, 21, § 34:

    taedio aliquem afficere,

    Tac. A. 6, 7:

    taedia subeunt animos,

    Juv. 7, 34.—
    II.
    Transf., object., loathsomeness, a disgusting, loathsome, or irksome thing, a nuisance (Plinian): vetustas oleo taedium affert, a loathsome, rancid taste, smell, etc., Plin. 15, 2, 3, § 7; 19, 6, 34, § 111; 29, 6, 39, § 141.—In plur.:

    non sunt ea taedia (sc. muscae et culices) in metallis,

    Plin. 34, 18, 50, § 167.

    Lewis & Short latin dictionary > taedium

  • 100 tristis

    tristis, e, adj. [etym. dub.; cf. Sanscr. trastas, frightened; and Lat. terreo], sad, sorrowful, mournful, dejected, melancholy, disconsolate, trist (syn.: maestus, severus, austerus, luctuosus).
    I.
    In gen.:

    maesti tristesque,

    Plaut. Bacch. 4, 4, 18:

    cum maestus errares, quaerere ex te, quid tristis esses,

    Cic. Div. 1, 28, 59:

    tristis et conturbatus,

    id. Verr. 2, 4, 14, § 32:

    tristis, demissus,

    id. Mur. 21, 45:

    sic tristes affatus amicos,

    Hor. C. 1, 7, 24:

    Sequanos tristes, capite demisso, terram intueri,

    Caes. B. G. 1, 32:

    numquam ego te tristiorem Vidi esse,

    Plaut. Cist. 1, 1, 55:

    oderunt hilarem tristes, tristemque jocosi,

    Hor. Ep. 1, 18, 89:

    (faciet) hominem ex tristi lepidum et lenem,

    Plaut. Cas. 2, 3, 7:

    quid tu tristis es?

    id. ib. 2, 2, 6; id. Men. 5, 2, 27; 5, 2, 59:

    quid es tam tristis?

    Ter. Hec. 3, 2, 20:

    malle se adulescentem tristem quam hilarem,

    Sen. Ep. 36, 3:

    tristis Erat et me maestum videbat,

    Curt. 6, 11, 27; Sen. Tranq. 15, 4.—
    B.
    Transf.
    1.
    Of things associated with misfortune or suggestive of sadness, melancholy, saddening, unhappy:

    ut tuum laetissimum diem cum tristissimo meo conferam,

    Cic. Pis. 14, 33; cf.:

    vel defensus tristibus temporibus vel ornatus secundis,

    id. Fam. 15, 7:

    esse vultu tristi,

    Plaut. Most. 3, 2, 124:

    tristissima exta,

    Cic. Div. 2, 15, 36:

    tristissimi exsilii solatium,

    Liv. 5, 51, 1:

    tristissimam exegimus noctem,

    most miserable, Petr. 115:

    sors,

    unhappy, miserable, Cic. Mur. 20, 42:

    eventus,

    Liv. 8, 24, 18:

    Kalendae,

    sad, dismal, Hor. S. 1, 3, 87:

    Hyades,

    id. C. 1, 3, 14:

    Orion,

    id. Epod. 10, 10:

    bella,

    id. A. P. 73:

    clades,

    id. C. 3, 3, 62:

    morbus,

    Verg. G. 4, 252:

    fatum,

    Hor. S. 1, 9, 29:

    jus sepulcri,

    Ov. M. 13, 472:

    officium (exsequiarum),

    id. ib. 12, 4:

    funera,

    Verg. G. 4, 256; Hor. Ep. 2, 2, 74:

    pars subiere feretro, Triste ministerium,

    Verg. A. 6, 223:

    Tartara,

    id. ib. 4, 243:

    Acheron,

    Sil. 13, 571:

    tristique palus inamabilis undā,

    Verg. A. 6, 438; Hor. C. 2, 14, 8:

    arbores,

    gloomy, sombre, Plin. 16, 25, 40, § 95:

    adspectus (arboris),

    id. 13, 22, 40, § 120:

    tristes et squalidi trunci,

    Sen. Ep. 12, 1.—
    2.
    Of taste:

    quod triste et amarum est,

    harsh, disagreeable, bitter, Lucr. 4, 634:

    suci,

    Verg. G. 2, 126:

    lupinum,

    id. ib. 1, 75:

    absinthia,

    Ov. P. 3, 1, 23; 3, 8, 15:

    epulae,

    Sil. 3, 281: sapor. Ov. Tr. 4, 6, 12:

    pocula,

    Tib. 1, 5, 50.—
    3.
    Of smell, offensive, foul:

    anhelitus oris,

    Ov. A. A. 1, 521.—
    4.
    As subst.: triste, is, n., a sad thing, etc. ( poet.):

    triste lupus stabulis, maturis frugibus imbres, Arboribus venti,

    a sad thing, a pest, bane, Verg. E. 3, 80:

    interdum miscentur tristia laetis,

    Ov. F. 6, 463; cf.:

    nunc ego mitibus Mutare quaero tristia,

    Hor. C. 1, 16, 26. Thus Ovid called his elegies that were written in exile Tristia.—
    II.
    In partic.
    A.
    Of behavior, etc., towards others.
    1.
    Glum, gloomy, peevish, morose, ill-humored (syn.:

    tetricus, severus, austerus): stultitia est, ei te esse tristem,

    Plaut. Cas. 2, 4, 4: eia, mea Juno, non decet te esse tam [p. 1902] tristem tuo Jovi, id. ib. 2, 3, 14: mihi erit tristior, Afran. ap. Non. 410, 2:

    tristis amica ingrato viro,

    Prop. 1, 6, 10:

    puella,

    id. 1, 10, 21:

    navita tristis (Charon),

    gloomy, sullen, Verg. A. 6, 315; so,

    dii,

    Hor. S. 1, 5, 103:

    Erinys,

    Verg. A. 2, 337:

    sorores,

    i. e. the Fates, Tib. 3, 3, 35; Sen. Tranq. 7, 6:

    ursa,

    Stat. Achill. 2, 409.—
    2.
    Stern, harsh, severe:

    judex tristis et integer,

    Cic. Verr. 1, 10, 30; cf.:

    cum tristibus severe, cum remissis jucunde vivere,

    id. Cael. 6, 13.—
    B.
    Transf., of things, gloomy, sad, melancholy, stern, harsh, etc.:

    truculentis oculis, tristi fronte,

    Plaut. As. 2, 3, 21:

    voltus,

    id. Most. 3, 2, 124:

    fronte gravi et tristi supercilio,

    Plin. Pan. 41, 3: idem naturā tristiori paululo, Afran. ap. Non. 410, 2:

    vultus severior et tristior,

    Cic. de Or. 2, 71, 289; cf.:

    tristis severitas inest in vultu,

    Ter. And. 5, 2, 16:

    vita tristior,

    Cic. Off. 1, 30, 108:

    triste et severum genus dicendi,

    id. Brut. 30, 113; cf.:

    sermo tristis (opp. jocosus),

    Hor. S. 1, 10, 11: senectus, Verg. ap. Sen. Ep. 108, 29; cf.:

    tristis et plenus dignitatis sonus,

    Cic. Rep. 6, 2, 7:

    perfert in judiciis tristem et impexam antiquitatem,

    Tac. Or. 20.—Of languages, etc.:

    tua tristia dicta,

    Verg. A. 10, 612:

    sententia,

    Ov. M. 15, 43; Liv. 8, 21, 2:

    responsum,

    id. 9, 16, 3:

    senatūs consultum,

    id. 5, 6, 2.— Adv.: tristĕ, sadly, sorrowfully; harshly, severely:

    salutantes,

    Stat. Th. 4, 19:

    triste et acutum resonare,

    Hor. S. 1, 8, 41:

    rigens frons,

    Stat. S. 5, 1, 64.— Comp.:

    flere tristius,

    Prop. 2, 20 (3, 13), 2:

    adulescentes gravius aegrotant, tristius curantur,

    with more difficulty, Cic. Sen. 19, 67:

    respondere tristius,

    more harshly, id. Fam. 4, 13, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > tristis

См. также в других словарях:

  • The Taste of TG — Infobox Album Name = The Taste of TG Type = compilation Artist = Throbbing Gristle Released = May 4, 2004 Recorded = Genre = Length = 59:06 Label = Mute TGCD14 Producer = Reviews = *Pitchfork Media (7.9/10)… …   Wikipedia

  • The Taste of Night —   …   Wikipedia

  • The Taste of Ink — «The Taste of Ink» Sencillo de The Used del álbum The Used Lado B «Just a Little» «Alone this Holiday» Grabado 2002 Lanzado 11/Marzo/2003 Formato …   Wikipedia Español

  • The Taste of Tea — (茶の味 Cha no Aji) The Taste of Tea poster Directed by Katsuhito Ishii Produc …   Wikipedia

  • The Taste of tea — Le Goût du thé ou The Taste of tea[1] (茶の味 ; Cha no aji) est un film japonais réalisé par Katsuhito Ishii, sorti en 2004. Sommaire 1 Synopsis 2 Fiche technique 3 …   Wikipédia en Français

  • The Taste of Tea — Données clés Titre original Cha no aji Réalisation Katsuhito Ishii Scénario Katsuhito Ishii Acteurs principaux Tadanobu Asano Takahiro Sato Maya Banno Anna Tsuchiya …   Wikipédia en Français

  • The taste of sunrise — est une pièce de théâtre américaine écrite par Susan L. Zeder, publiée en 1999. L histoire raconte la vie d un jeune homme appelé Tuc. L Histoire Après une fièvre très grave dans son enfance, Tuc devient sourd, mais avec l aide de son père il est …   Wikipédia en Français

  • The Taste of Sunrise — est une pièce de théâtre américaine écrite par Susan L. Zeder, publiée en 1999. L histoire raconte la vie d un jeune homme appelé Tuc. L Histoire Après une fièvre très grave dans son enfance, Tuc devient sourd, mais avec l aide de son père il est …   Wikipédia en Français

  • The Taste of Ink — Infobox Single Name = The Taste of Ink Type = Single Artist = The Used from Album = The Used Released = March 11, 2003 Format = CD Single and 7 Recorded = Genre = Emo Length = 3:28 Label = Warner Bros, Reprise Writer = The Used Producer = John… …   Wikipedia

  • The Taste of Others — Infobox Film name = The Taste of Others image size = 240px caption = French poster director = Agnès Jaoui producer = Christian Bérard Charles Gassot Jacques Hinstin writer = Agnès Jaoui Jean Pierre Bacri narrator = starring = Anne Alvaro Jean… …   Wikipedia

  • The Taste of Sunshine — Filmdaten Deutscher Titel: Ein Hauch von Sonnenschein Originaltitel: The Taste of Sunshine Produktionsland: Deutschland, Österreich, Kanada, Ungarn Erscheinungsjahr: 1999 Länge: 173 Minuten …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»