-
1 mōrōsus
-
2 stomachōsus
stomachōsus adj. with comp. [stomachus], wrathful, angry, irritable, ill-humored, cross, peevish, choleric: eques, H.: stomachosa ridicula: stomachosiores litterae.* * *stomachosa, stomachosum ADJirritable, short tempered -
3 sub-mōrōsus (summ-)
sub-mōrōsus (summ-) adj., somewhat peevish, rather morose: quasi submorosa ridicula. -
4 trīstis
trīstis e, adj. with comp. and sup. [2 TER-], sad, sorrowful, mournful, dejected, melancholy, gloomy, downcast, disconsolate: quaerere ex te, quid tristis esses: tristis, demissus: tristīs adfatus amicos, H.: Sequanos tristīs, capite demisso, terram intueri, Cs.: tristis erat et me maestum videbat, Cu.— Gloomy, peevish, morose, sullen, illhumored: Navita (Charon), V.: dii, H.— Stern, harsh, severe: iudex: cum tristibus severe vivere. —Of things, bringing sorrow, melancholy, saddening, unhappy, sad, dismal, gloomy: ut tuum laetissimum diem cum tristissimo meo conferam: tristia ad recordationem exempla, L.: tristissuma exta: tristissimi exsili solacium, L.: Kalendae, H.: clades, H.: morbus, V.: ius sepulcri, O.: pars subiere feretro, Triste ministerium, V.: tristique palus inamabilis undā, V.—As subst n., a sad thing, pest, bane, sorrow: Triste lupus stabulis, V.: interdum miscentur tristia laetis, O.: nune ego mitibus Mutare quaero tristia, H.—Of taste, harsh, disagreeable, bitter: suci, V.: absinthia, O.—Of smell, offensive, foul: anhelitus oris, O.— Expressing sorrow, gloomy, sad, melancholy, stern, harsh: voltus tristior: Tristis severitas inest in voltu, T.: vita tristior: sermo (opp. iocosus), H.: tua tristia iussa, V.: sententia, O.: responsum, L.* * *tristis, triste ADJsad, sorrowful; gloomy -
5 acedior
acediari, acediatus sum V DEPbe morose/peevish; be weary (Souter) -
6 dyscolus
dyscola, dyscolum ADJimpudent; harsh, severe; peevish, irritable -
7 submorosus
submorosa, submorosum ADJ -
8 summorosus
summorosa, summorosum ADJ -
9 acedior
ăcēdĭor, āri, 1, v. dep. [akêdia], to be morose, peevish, Vulg. Sir. 6, 26; 22, 6. -
10 dyscolus
dyscŏlus, a, um, adj., = duskolos, of a bad temper, peevish, irritable, Vulg. 1 Pet. 2, 18. -
11 morosus
1.mōrōsus, a, um, adj. [mos; cf. Cic. Tusc. 4, 24, 54], peevish, fretful, wayward, capricious, captious, morose (syn.: tristis, severus, gravis, difficilis;1.class.): usque eo difficiles ac morosi sumus, ut nobis non satisfaciat ipse Demosthenes,
Cic. Or. 29, 104:at sunt morosi et anxii, et iracundi et difficiles senes,
id. Sen. 18, 65:canities,
Hor. C. 1, 9, 17.—Of excessive care:circa corporis curam morosior,
particular, fastidious, Suet. Caes. 45.—Of things concr. and abstr.:cupressus natu morosa,
that grows with difficulty, Plin. 16, 33, 60, § 139:morbus,
stubborn, Ov. A. A. 2, 323:caelandi subtilitas,
anxious, painful, Plin. 35, prooem. §1: si tibi morosa prurigine verminat auris,
Mart. 14, 23.—Hence, adv.: mōrōsē.Peevishly, fretfully, captiously, morosely (class.):2.morose ferre hominum ineptias,
Cic. Brut. 67, 236.—Scrupulously, carefully:2.terram non morose legit,
Plin. 18, 13, 34, § 128. — Comp.:pallium morosius ordinatum,
Tert. Pall. 4.— Sup.:morosissime,
Suet. Aug. 66.mŏrōsus, a, um, adj. [mora], lingering, slow, slow in coming (lato Lat.):cui morosum videtur quodcunque futurum est,
Cassiod. in Psa. 34, 20:iter fieri morosum quod ad celeritatem est inventum,
id. Var. 1, 29. -
12 stomachor
stŏmăchor, ātus, 1, v. dep. n. and a. [stomachus, II.], to be irritated, peevish, pettish, vexed, angry, or out of humor; to fume, fret (class.; esp. freq. in Cic.; syn.: irascor, succenseo).I.Neutr.:II.si stomachabere et moleste feres, plura dicemus,
Cic. Fam. 15, 16, 3; so (with irasci) id. Brut. 95, 326.—With abl.:jucundissimis tuis litteris stomachatus sum in extremo,
Cic. Fam. 10, 26, 1:proximam stomachandi occasionem adripio,
Sen. Ep. 12, 2.—With quod:non dubito, quin mirere atque etiam stomachere, quod tecum de eādem re agam saepius,
Cic. Att. 16, 16, F, § 17.— With si:stomachabatur senex, si quid asperius dixeram,
Cic. N. D. 1, 33, 93.—With cum and abl.:stomachari cum aliquo,
i.e. to quarrel with him, Cic. de Or. 2, 66, 267. —With ob and acc.:cum prave sectum stomacheris ob unguem,
Hor. Ep. 1, 1, 104. —Act., to be angry or vexed at any thing (very rare, and only with the general objects aliquid or omnia). stomachor omnia, Cic. Att. 14, 21, 3: si quid stomachor, August. ap. Suet. Tib. 21; cf.:id equidem adveniens mecum stomachabar modo,
Ter. Eun. 2, 3, 32:Venus stomachata biles Venereas,
nursing, App. M. 5, p. 172, 31.—Hence, * stŏmăchanter, adv., irritably, peevishly, pettishly: arridens, Aug Vit. Beat. med. -
13 stomachosus
stŏmăchōsus, a, um, adj. [stomachus, II.], wrathful, angry, irritable, ill-humored, peevish, pettish, choleric (rare but class.;syn. iracundus): eques,
Hor. Ep. 1, 15, 12:stomachosa et quasi submorosa ridicula,
Cic. de Or. 2, 69, 279:genus acuminis saepe stomachosum,
id. Brut. 67, 236:genus irarum,
Sen. Ira, 1, 4, 2.— Comp.:stomachosiores litteras meas, quas dicas esse, non intellego,
Cic. Fam. 3, 11, 5.—* Adv.: stŏmăchōsē, angrily, peevishly; comp.:rescripsi ei stomachosius,
Cic. Att. 10, 5, 3 (cf. id. ib. 10, 11, 5: thumikôteron eram jocatus, id. ap. Charis. 193 P.). -
14 tristis
tristis, e, adj. [etym. dub.; cf. Sanscr. trastas, frightened; and Lat. terreo], sad, sorrowful, mournful, dejected, melancholy, disconsolate, trist (syn.: maestus, severus, austerus, luctuosus).I.In gen.:B.maesti tristesque,
Plaut. Bacch. 4, 4, 18:cum maestus errares, quaerere ex te, quid tristis esses,
Cic. Div. 1, 28, 59:tristis et conturbatus,
id. Verr. 2, 4, 14, § 32:tristis, demissus,
id. Mur. 21, 45:sic tristes affatus amicos,
Hor. C. 1, 7, 24:Sequanos tristes, capite demisso, terram intueri,
Caes. B. G. 1, 32:numquam ego te tristiorem Vidi esse,
Plaut. Cist. 1, 1, 55:oderunt hilarem tristes, tristemque jocosi,
Hor. Ep. 1, 18, 89:(faciet) hominem ex tristi lepidum et lenem,
Plaut. Cas. 2, 3, 7:quid tu tristis es?
id. ib. 2, 2, 6; id. Men. 5, 2, 27; 5, 2, 59:quid es tam tristis?
Ter. Hec. 3, 2, 20:malle se adulescentem tristem quam hilarem,
Sen. Ep. 36, 3:tristis Erat et me maestum videbat,
Curt. 6, 11, 27; Sen. Tranq. 15, 4.—Transf.1.Of things associated with misfortune or suggestive of sadness, melancholy, saddening, unhappy:2.ut tuum laetissimum diem cum tristissimo meo conferam,
Cic. Pis. 14, 33; cf.:vel defensus tristibus temporibus vel ornatus secundis,
id. Fam. 15, 7:esse vultu tristi,
Plaut. Most. 3, 2, 124:tristissima exta,
Cic. Div. 2, 15, 36:tristissimi exsilii solatium,
Liv. 5, 51, 1:tristissimam exegimus noctem,
most miserable, Petr. 115:sors,
unhappy, miserable, Cic. Mur. 20, 42:eventus,
Liv. 8, 24, 18:Kalendae,
sad, dismal, Hor. S. 1, 3, 87:Hyades,
id. C. 1, 3, 14:Orion,
id. Epod. 10, 10:bella,
id. A. P. 73:clades,
id. C. 3, 3, 62:morbus,
Verg. G. 4, 252:fatum,
Hor. S. 1, 9, 29:jus sepulcri,
Ov. M. 13, 472:officium (exsequiarum),
id. ib. 12, 4:funera,
Verg. G. 4, 256; Hor. Ep. 2, 2, 74:pars subiere feretro, Triste ministerium,
Verg. A. 6, 223:Tartara,
id. ib. 4, 243:Acheron,
Sil. 13, 571:tristique palus inamabilis undā,
Verg. A. 6, 438; Hor. C. 2, 14, 8:arbores,
gloomy, sombre, Plin. 16, 25, 40, § 95:adspectus (arboris),
id. 13, 22, 40, § 120:tristes et squalidi trunci,
Sen. Ep. 12, 1.—Of taste:3. 4.quod triste et amarum est,
harsh, disagreeable, bitter, Lucr. 4, 634:suci,
Verg. G. 2, 126:lupinum,
id. ib. 1, 75:absinthia,
Ov. P. 3, 1, 23; 3, 8, 15:epulae,
Sil. 3, 281: sapor. Ov. Tr. 4, 6, 12:pocula,
Tib. 1, 5, 50.—As subst.: triste, is, n., a sad thing, etc. ( poet.):II.triste lupus stabulis, maturis frugibus imbres, Arboribus venti,
a sad thing, a pest, bane, Verg. E. 3, 80:interdum miscentur tristia laetis,
Ov. F. 6, 463; cf.:nunc ego mitibus Mutare quaero tristia,
Hor. C. 1, 16, 26. Thus Ovid called his elegies that were written in exile Tristia.—In partic.A.Of behavior, etc., towards others.1.Glum, gloomy, peevish, morose, ill-humored (syn.:2.tetricus, severus, austerus): stultitia est, ei te esse tristem,
Plaut. Cas. 2, 4, 4: eia, mea Juno, non decet te esse tam [p. 1902] tristem tuo Jovi, id. ib. 2, 3, 14: mihi erit tristior, Afran. ap. Non. 410, 2:tristis amica ingrato viro,
Prop. 1, 6, 10:puella,
id. 1, 10, 21:navita tristis (Charon),
gloomy, sullen, Verg. A. 6, 315; so,dii,
Hor. S. 1, 5, 103:Erinys,
Verg. A. 2, 337:sorores,
i. e. the Fates, Tib. 3, 3, 35; Sen. Tranq. 7, 6:ursa,
Stat. Achill. 2, 409.—Stern, harsh, severe:B.judex tristis et integer,
Cic. Verr. 1, 10, 30; cf.:cum tristibus severe, cum remissis jucunde vivere,
id. Cael. 6, 13.—Transf., of things, gloomy, sad, melancholy, stern, harsh, etc.:truculentis oculis, tristi fronte,
Plaut. As. 2, 3, 21:voltus,
id. Most. 3, 2, 124:fronte gravi et tristi supercilio,
Plin. Pan. 41, 3: idem naturā tristiori paululo, Afran. ap. Non. 410, 2:vultus severior et tristior,
Cic. de Or. 2, 71, 289; cf.:tristis severitas inest in vultu,
Ter. And. 5, 2, 16:vita tristior,
Cic. Off. 1, 30, 108:triste et severum genus dicendi,
id. Brut. 30, 113; cf.:sermo tristis (opp. jocosus),
Hor. S. 1, 10, 11: senectus, Verg. ap. Sen. Ep. 108, 29; cf.:tristis et plenus dignitatis sonus,
Cic. Rep. 6, 2, 7:perfert in judiciis tristem et impexam antiquitatem,
Tac. Or. 20.—Of languages, etc.:tua tristia dicta,
Verg. A. 10, 612:sententia,
Ov. M. 15, 43; Liv. 8, 21, 2:responsum,
id. 9, 16, 3:senatūs consultum,
id. 5, 6, 2.— Adv.: tristĕ, sadly, sorrowfully; harshly, severely:salutantes,
Stat. Th. 4, 19:triste et acutum resonare,
Hor. S. 1, 8, 41:rigens frons,
Stat. S. 5, 1, 64.— Comp.:flere tristius,
Prop. 2, 20 (3, 13), 2:adulescentes gravius aegrotant, tristius curantur,
with more difficulty, Cic. Sen. 19, 67:respondere tristius,
more harshly, id. Fam. 4, 13, 5.
См. также в других словарях:
Peevish — Pee vish, a. [OE. pevische; of uncertain origin, perh. from a word imitative of the noise made by fretful children + ish.] 1. Habitually fretful; easily vexed or fretted; hard to please; apt to complain; querulous; petulant. Her peevish babe.… … The Collaborative International Dictionary of English
peevish — index fractious, froward, perverse, petulant, querulous, resentful, restive, sensitive (easily affected) … Law dictionary
peevish — late 14c., peyvesshe perverse, capricious, silly, of uncertain origin, possibly modeled on L. perversus reversed, perverse, pp. of pervertere to turn about (see PERVERT (Cf. pervert)). Meaning cross, fretful first recorded 1520s … Etymology dictionary
peevish — irritable, fractious, snappish, waspish, petulant, pettish, huffy, fretful, querulous Analogous words: captious, carping, caviling, faultfinding, *critical … New Dictionary of Synonyms
peevish — [adj] irritable, testy acrimonious, angry, bad tempered, cantankerous, captious, carping, caviling, childish, churlish, complaining, crabbed*, cranky, critical, cross, crotchety*, crusty*, cussed, fault finding, fractious, fretful, fretting,… … New thesaurus
peevish — ► ADJECTIVE ▪ irritable. DERIVATIVES peevishly adverb peevishness noun. ORIGIN originally in the sense «foolish, mad, spiteful»: of unknown origin … English terms dictionary
peevish — [pē′vish] adj. [ME pevische < ?] 1. hard to please; irritable; fretful; cross 2. showing ill humor or impatience, as a glance or remark peevishly adv. peevishness n … English World dictionary
peevish — peevishly, adv. peevishness, n. /pee vish/, adj. 1. cross, querulous, or fretful, as from vexation or discontent: a peevish youngster. 2. showing annoyance, irritation, or bad mood: a peevish reply; a peevish frown. 3. perverse or obstinate.… … Universalium
peevish — [[t]pi͟ːvɪʃ[/t]] ADJ GRADED Someone who is peevish is bad tempered. Aubrey had slept little and that always made him peevish... She glared down at me with a peevish expression on her face. Syn: bad tempered Derived words: peevishly ADV GRADED ADV … English dictionary
peevish — adj. irritable peevish about * * * [ piːvɪʃ] [ irritable ] peevish about … Combinatory dictionary
peevish — adjective Etymology: Middle English pevish spiteful Date: circa 1530 1. querulous in temperament or mood ; fretful 2. perversely obstinate < a peevish child > 3. marked by ill temper • peevishly adverb • peevishness … New Collegiate Dictionary