-
1 tristis
tristis, e, adj. [etym. dub.; cf. Sanscr. trastas, frightened; and Lat. terreo], sad, sorrowful, mournful, dejected, melancholy, disconsolate, trist (syn.: maestus, severus, austerus, luctuosus).I.In gen.:B.maesti tristesque,
Plaut. Bacch. 4, 4, 18:cum maestus errares, quaerere ex te, quid tristis esses,
Cic. Div. 1, 28, 59:tristis et conturbatus,
id. Verr. 2, 4, 14, § 32:tristis, demissus,
id. Mur. 21, 45:sic tristes affatus amicos,
Hor. C. 1, 7, 24:Sequanos tristes, capite demisso, terram intueri,
Caes. B. G. 1, 32:numquam ego te tristiorem Vidi esse,
Plaut. Cist. 1, 1, 55:oderunt hilarem tristes, tristemque jocosi,
Hor. Ep. 1, 18, 89:(faciet) hominem ex tristi lepidum et lenem,
Plaut. Cas. 2, 3, 7:quid tu tristis es?
id. ib. 2, 2, 6; id. Men. 5, 2, 27; 5, 2, 59:quid es tam tristis?
Ter. Hec. 3, 2, 20:malle se adulescentem tristem quam hilarem,
Sen. Ep. 36, 3:tristis Erat et me maestum videbat,
Curt. 6, 11, 27; Sen. Tranq. 15, 4.—Transf.1.Of things associated with misfortune or suggestive of sadness, melancholy, saddening, unhappy:2.ut tuum laetissimum diem cum tristissimo meo conferam,
Cic. Pis. 14, 33; cf.:vel defensus tristibus temporibus vel ornatus secundis,
id. Fam. 15, 7:esse vultu tristi,
Plaut. Most. 3, 2, 124:tristissima exta,
Cic. Div. 2, 15, 36:tristissimi exsilii solatium,
Liv. 5, 51, 1:tristissimam exegimus noctem,
most miserable, Petr. 115:sors,
unhappy, miserable, Cic. Mur. 20, 42:eventus,
Liv. 8, 24, 18:Kalendae,
sad, dismal, Hor. S. 1, 3, 87:Hyades,
id. C. 1, 3, 14:Orion,
id. Epod. 10, 10:bella,
id. A. P. 73:clades,
id. C. 3, 3, 62:morbus,
Verg. G. 4, 252:fatum,
Hor. S. 1, 9, 29:jus sepulcri,
Ov. M. 13, 472:officium (exsequiarum),
id. ib. 12, 4:funera,
Verg. G. 4, 256; Hor. Ep. 2, 2, 74:pars subiere feretro, Triste ministerium,
Verg. A. 6, 223:Tartara,
id. ib. 4, 243:Acheron,
Sil. 13, 571:tristique palus inamabilis undā,
Verg. A. 6, 438; Hor. C. 2, 14, 8:arbores,
gloomy, sombre, Plin. 16, 25, 40, § 95:adspectus (arboris),
id. 13, 22, 40, § 120:tristes et squalidi trunci,
Sen. Ep. 12, 1.—Of taste:3. 4.quod triste et amarum est,
harsh, disagreeable, bitter, Lucr. 4, 634:suci,
Verg. G. 2, 126:lupinum,
id. ib. 1, 75:absinthia,
Ov. P. 3, 1, 23; 3, 8, 15:epulae,
Sil. 3, 281: sapor. Ov. Tr. 4, 6, 12:pocula,
Tib. 1, 5, 50.—As subst.: triste, is, n., a sad thing, etc. ( poet.):II.triste lupus stabulis, maturis frugibus imbres, Arboribus venti,
a sad thing, a pest, bane, Verg. E. 3, 80:interdum miscentur tristia laetis,
Ov. F. 6, 463; cf.:nunc ego mitibus Mutare quaero tristia,
Hor. C. 1, 16, 26. Thus Ovid called his elegies that were written in exile Tristia.—In partic.A.Of behavior, etc., towards others.1.Glum, gloomy, peevish, morose, ill-humored (syn.:2.tetricus, severus, austerus): stultitia est, ei te esse tristem,
Plaut. Cas. 2, 4, 4: eia, mea Juno, non decet te esse tam [p. 1902] tristem tuo Jovi, id. ib. 2, 3, 14: mihi erit tristior, Afran. ap. Non. 410, 2:tristis amica ingrato viro,
Prop. 1, 6, 10:puella,
id. 1, 10, 21:navita tristis (Charon),
gloomy, sullen, Verg. A. 6, 315; so,dii,
Hor. S. 1, 5, 103:Erinys,
Verg. A. 2, 337:sorores,
i. e. the Fates, Tib. 3, 3, 35; Sen. Tranq. 7, 6:ursa,
Stat. Achill. 2, 409.—Stern, harsh, severe:B.judex tristis et integer,
Cic. Verr. 1, 10, 30; cf.:cum tristibus severe, cum remissis jucunde vivere,
id. Cael. 6, 13.—Transf., of things, gloomy, sad, melancholy, stern, harsh, etc.:truculentis oculis, tristi fronte,
Plaut. As. 2, 3, 21:voltus,
id. Most. 3, 2, 124:fronte gravi et tristi supercilio,
Plin. Pan. 41, 3: idem naturā tristiori paululo, Afran. ap. Non. 410, 2:vultus severior et tristior,
Cic. de Or. 2, 71, 289; cf.:tristis severitas inest in vultu,
Ter. And. 5, 2, 16:vita tristior,
Cic. Off. 1, 30, 108:triste et severum genus dicendi,
id. Brut. 30, 113; cf.:sermo tristis (opp. jocosus),
Hor. S. 1, 10, 11: senectus, Verg. ap. Sen. Ep. 108, 29; cf.:tristis et plenus dignitatis sonus,
Cic. Rep. 6, 2, 7:perfert in judiciis tristem et impexam antiquitatem,
Tac. Or. 20.—Of languages, etc.:tua tristia dicta,
Verg. A. 10, 612:sententia,
Ov. M. 15, 43; Liv. 8, 21, 2:responsum,
id. 9, 16, 3:senatūs consultum,
id. 5, 6, 2.— Adv.: tristĕ, sadly, sorrowfully; harshly, severely:salutantes,
Stat. Th. 4, 19:triste et acutum resonare,
Hor. S. 1, 8, 41:rigens frons,
Stat. S. 5, 1, 64.— Comp.:flere tristius,
Prop. 2, 20 (3, 13), 2:adulescentes gravius aegrotant, tristius curantur,
with more difficulty, Cic. Sen. 19, 67:respondere tristius,
more harshly, id. Fam. 4, 13, 5. -
2 calamitōsus
calamitōsus adj. with comp. and sup. [calamitas], causing loss, damaging, ruinous, destructive, disastrous, pernicious, calamitous: pestis tempestasque: calamitosissimum bellum: plebi incendium, S.: quid (hac clade) calamitosius?—Suffering damage, unfortunate, miserable, unhappy: agri vectigal: calamitosum est bonis everti, calamitosius cum dedecore: fama: occurrere calamitosis, to succor the unfortunate.* * *calamitosa, calamitosum ADJcalamitous; ruinous, destructive; liable to damage/disaster; damaged/miserable -
3 īn-fēlīx
īn-fēlīx īcis, adj. with comp. and sup, unfruitful, not fertile, barren: lolium, V.: tellus frugibus, V.: foliis oleaster, V.: arbori infelici suspendere, hang on the accursed tree, hang, crucify, L.— Unfortunate, ill-fated, unhappy, miserable: adulescentulus, T.: ego, S.: crux infelici comparabatur: homo infelicissimus: animi Phoenissa, V.: faber operis summā, H.: Infelix, qui non Audierit, etc., V.: infelicior domi quam militiae, L.—Causing misfortune, unlucky, calamitous: Erinys, O.: vates, prophetess of ill, V.: erga plebem studium, L.: paupertas, Iu.: alqs rei p. -
4 in-nūptus
-
5 miser
miser era, erum, adj. with comp. miserior, and sup. miserrimus [MIS-], wretched, unfortunate, miserable, pitiable, lamentable, in distress: me miserior, T.: mortales, V.: multo miserior quam ille, quem tu miserrimum esse voluisti: quibus (molestiis) te miserrimam habui, tormented.—As subst m. and f: quo se miser vertet? the wretch: Miserarum est neque amori dare ludum, etc., i. e. wretched are the girls who, etc., H.— Afflicting, sad, wretched, pitiable, melancholy: bellum: mors: caedes, V.: miserā ambitione laborare, H.— Violent, excessive, extravagant: amor, V.: cultūs, in dress, H.— Vile, poor, worthless: solacium: fortunae reliquiae.—As an exclamation: miserum! alas! V.* * *Imisera -um, miserior -or -us, miserrimus -a -um ADJpoor, miserable, wretched, unfortunate, unhappy, distressingIIwretched people (pl.) -
6 trīstis
trīstis e, adj. with comp. and sup. [2 TER-], sad, sorrowful, mournful, dejected, melancholy, gloomy, downcast, disconsolate: quaerere ex te, quid tristis esses: tristis, demissus: tristīs adfatus amicos, H.: Sequanos tristīs, capite demisso, terram intueri, Cs.: tristis erat et me maestum videbat, Cu.— Gloomy, peevish, morose, sullen, illhumored: Navita (Charon), V.: dii, H.— Stern, harsh, severe: iudex: cum tristibus severe vivere. —Of things, bringing sorrow, melancholy, saddening, unhappy, sad, dismal, gloomy: ut tuum laetissimum diem cum tristissimo meo conferam: tristia ad recordationem exempla, L.: tristissuma exta: tristissimi exsili solacium, L.: Kalendae, H.: clades, H.: morbus, V.: ius sepulcri, O.: pars subiere feretro, Triste ministerium, V.: tristique palus inamabilis undā, V.—As subst n., a sad thing, pest, bane, sorrow: Triste lupus stabulis, V.: interdum miscentur tristia laetis, O.: nune ego mitibus Mutare quaero tristia, H.—Of taste, harsh, disagreeable, bitter: suci, V.: absinthia, O.—Of smell, offensive, foul: anhelitus oris, O.— Expressing sorrow, gloomy, sad, melancholy, stern, harsh: voltus tristior: Tristis severitas inest in voltu, T.: vita tristior: sermo (opp. iocosus), H.: tua tristia iussa, V.: sententia, O.: responsum, L.* * *tristis, triste ADJsad, sorrowful; gloomy -
7 infelicito
infelicitare, infelicitavi, infelicitatus V -
8 infelico
infelicare, infelicavi, infelicatus V -
9 infelix
infelicis (gen.), infelicior -or -us, infelicissimus -a -um ADJunfortunate, unhappy, wretched; unlucky, inauspicious; unproductive (plant) -
10 infortunatus
unfortunate, unhappy, unlucky. -
11 calamitosus
călămĭtōsus, a, um, adj. [calamitas].I. A.Lit.:B.uti (regio) bonum caelum habeat, ne calamitosum sit,
Cato, R. R. 1, 2:per omnes partes provinciae te tamquam aliquam calamitosam tempestatem pestemque pervasisse,
Cic. Verr. 2, 1, 38, § 96; cf.calamitas, I.: tempestas,
Dig. 19, 2, 15, § 2.—Trop., destructive, disastrous, ruinous, pernicious, calamitous:II. A.acer bissimum et calamitosissimum bellum,
Cic. Phil. 11, 13, 34:hoc enim ipsum, utile putare quod turpe sit, calamitosum est,
id. Off. 3, 12, 49:exitus hujus calamitosissimi belli,
id. Fam. 6, 21, 1:fuga patriae calamitosa,
id. Div. 1, 28, 59:plebi incendium,
Sall. C. 48, 2: victoriae funestae populo Romano et calamitosae, *Suet. Calig. 23:quid hac clade tristius? quid calamitosius?
Flor. 3, 18, 15.—Lit.:B.loca,
Cato, R. R. 35, 1; 1, 2:agri vectigal,
Cic. Agr. 2, 29, 80:hordeum,
Plin. 18, 7, 18, § 79.—Trop.:calamitosum dicitur malis et calamitatibus praegravatum,
Non. p. 33, 26:homines miseri et fortunā magis quam culpā calamitosi,
Cic. Fam. 9, 13, 3; so id. Tusc. 4, 38, 82:calamitosum est bonis everti, calamitosius cum dedecore,
id. Quint. 31, 95: id. Div. in Caecil. 21, 70:otium,
id. Fin. 5, 19, 54:res misera et calamitosa,
id. Rosc. Am. 28, 77:calamitosissimus omnium Regulus,
Sen. Ep. 71, 17.— -
12 infelicito
infēlīcĭto (or infēlīco, v. infra), āre, 1, v. a. [infelix], to render unhappy, make wretched, plague (ante-class.):di me et te infelicitent,
Plaut. Cas. 2, 3, 30 (Ritschl et MSS.; al. infelicent): Hercle illum infelicitent di, id. Merc. 2, 3, 99 (Ritschl; al. infelicent): ut te di omnes infelicitent, Caecil. ap. Non. 126, 26 (but Com. Fragm. v. 114 Rib., infelicent).—Form infelico: di illum infelicent omnes,
Plaut. Poen. 2, 1, 1. -
13 infelico
infēlīcĭto (or infēlīco, v. infra), āre, 1, v. a. [infelix], to render unhappy, make wretched, plague (ante-class.):di me et te infelicitent,
Plaut. Cas. 2, 3, 30 (Ritschl et MSS.; al. infelicent): Hercle illum infelicitent di, id. Merc. 2, 3, 99 (Ritschl; al. infelicent): ut te di omnes infelicitent, Caecil. ap. Non. 126, 26 (but Com. Fragm. v. 114 Rib., infelicent).—Form infelico: di illum infelicent omnes,
Plaut. Poen. 2, 1, 1. -
14 infelix
in-fēlix, īcis, adj., unfruitful, not fertile:II.vulgus infelicem arborem eam appellat, quoniam nihil ferat, nec seratur unquam,
Plin. 24, 9, 41, § 68; cf. id. 16, 26, 45, § 108; hence, of the gallows, Cic. Rab. Perd. 4, 13; cf. Liv. 1, 26, 6:tellus frugibus,
Verg. G. 2, 239; cf. ib. 2, 314:lolium,
id. E. 5, 37.—Transf.A.Unfortunate, unhappy, miserable (class.):B.crux infelici et aerumnoso comparabatur,
Cic. Verr. 2, 5, 62, § 162:homo miserrimus atque infelicissimus,
id. Rosc. Am. 41, 119:patria,
Verg. A. 9, 786:fama,
id. ib. 12, 608.—With gen.:animi Phoenissa,
Verg. A. 4, 529:fidei,
Sil. 12, 432:ausi,
id. 9, 627.— Comp.:infelicior domi quam militiae,
Liv. 5, 12, 1. — Sup.:femina,
Quint. 8, 5, 21. —Act., causing misfortune or calamity, unlucky, calamitous:infelix rei publicae,
Cic. Phil. 2, 26, 64:terra fingenti Prometheo,
Prop. 3, 5, 7:thalamus,
Verg. A. 6, 521:balteus,
id. ib. 12, 941:vates,
prophetess of ill, id. ib. 3, 246:erga plebem studium,
Liv. 3, 56, 9:opera,
Quint. 10, 1, 7:sollicitudo,
id. 12, 10, 77:paupertas,
Juv. 3, 152 al. — Hence, adv.: infēlīcĭter, unhappily, unfortunately:fit mihi obviam infeliciter,
Ter. Eun. 2, 3, 36:tentata res,
Liv. 1, 45, 3:totiens temptata arma,
id. 2, 35, 8.— Comp.:infelicius,
Sen. Contr. 5, 33; Quint. 8, 6, 33. — Sup.: infelicissime, Aug. Civ. Dei, 12, 13. -
15 innupta
in-nuptus, a, um, adj. [2. in-nubo], unmarried.I.Lit.A.Adj.:B.pueri innuptaeque puellae,
Verg. G. 4, 476:Minerva,
virginal, virgin-, id. A. 2, 31:manus,
the Amazons, Sil. 2, 75.—Subst.: innupta, ae, f., an unmarried woman, a virgin, Cat. 62, 6; 12; 36; 64, 78; Prop. 3, 19, 25; Verg. A. 12, 24:II.praegnans,
Arn. in Luc. 2, 2.—Transf.: innuptae nuptiae (gamos agamos), a marriage that is no marriage, an unhappy marriage, Poëta ap. Cic. de Or. 3, 58, 219 (Trag. Fragm. Inc. v. 80 Rib.). -
16 innuptus
in-nuptus, a, um, adj. [2. in-nubo], unmarried.I.Lit.A.Adj.:B.pueri innuptaeque puellae,
Verg. G. 4, 476:Minerva,
virginal, virgin-, id. A. 2, 31:manus,
the Amazons, Sil. 2, 75.—Subst.: innupta, ae, f., an unmarried woman, a virgin, Cat. 62, 6; 12; 36; 64, 78; Prop. 3, 19, 25; Verg. A. 12, 24:II.praegnans,
Arn. in Luc. 2, 2.—Transf.: innuptae nuptiae (gamos agamos), a marriage that is no marriage, an unhappy marriage, Poëta ap. Cic. de Or. 3, 58, 219 (Trag. Fragm. Inc. v. 80 Rib.). -
17 maestus
maestus ( moest-), a, um, adj. [maereo, q. v.], full of sadness, sad, sorrowful, afflicted, dejected, melancholy (class.).I.Lit.:II.quid vos maestos tam tristesque esse conspicor?
Plaut. Bacch. 4, 4, 18:id misera maestast, sibi eorum evenisse inopiam,
id. Rud. 2, 3, 67; Cic. Div. 1, 28, 59:cum immolanda Iphigenia tristis Calchas esset, maestior Ulixes, etc.,
id. Or. 22, 74:maestus ac sordidatus senex,
id. de Or. 2, 47, 195; id. Fam. 4, 6, 2:maestus ac sollicitus,
Hor. S. 1, 2, 3:maestissimus Hector,
Verg. A. 2, 270.—Of inanim. and abstr. things:maesto et conturbato vultu,
Auct. Her. 3, 15, 27:maesta ac lugentia castra,
Just. 18, 7:maestam attonitamque videre urbem,
Juv. 11, 199:maesta manus,
Ov. F. 4, 454:horrida pro maestis lanietur pluma capillis,
id. Am. 2, 6, 5:comae,
id. F. 4, 854:collum,
id. Tr. 3, 5, 15:timor,
Verg. A. 1, 202.— Poet., with inf.:animam maestam teneri,
Stat. Th. 10. 775.—Transf. ( poet. and in post-Aug. prose).A.Like tristis, gloomy, severe by nature:B.ille neci maestum mittit Oniten,
Verg. A. 12, 514 (naturaliter tristem, severum, quem Graeci skuthrôpon dicunt agelaston, Serv.):tacitā maestissimus irā,
Val. Fl. 5, 568:oratores maesti et inculti,
gloomy, Tac. Or. 24.—In gen., connected with mourning; containing, causing, or showing sadness; sad, unhappy, unlucky:* A. * B.vestis,
a mourning garment, Prop. 3, 4 (4, 5), 13:tubae,
id. 4 (5), 11, 9:funera,
Ov. F. 6, 660; cf.:ossa parentis Condidimus terrā maestasque sacravimus aras,
Verg. A. 5, 48:a laevā maesta volavit avis,
the bird of ill omen, Ov. Ib. 128: venter, exhausted with hunger, Lucil. ap. Non. 350, 33 (enectus fame, Non.).—Hence, adv., in two forms. -
18 Miseria
mĭsĕrĭa, ae, f. [miser], wretchedness, unhappy condition, misfortune, misery; affliction, distress, etc.I.Lit.A.(Class.) Nam invidere alii bene esse, tibi male esse, miseriast, Plaut. Truc. 4, 2, 31: Proloqui Caelo atque terrae Medeaï miserias, Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 26, 63 (Trag. v. 292 Vahl.): quibus servitutem meā miseriā deprecor, id. ap. Non. 290, 19 (Trag. v. 173 ib.):B.miserias voluptate sedare,
Plaut. Poen. 5, 4, 93:ubi virtus est, ibi esse miseria et aerumna non potest,
Cic. Fin. 5, 32, 95:in miserias incidere,
id. Phil. 2, 10, 24:de miseriis in quibus versamur,
id. Fam. 7, 3, 1:in miseriā esse,
id. Fin. 3, 14, 48:oneri miseriaeque esse,
Sall. C. 10, 2.—Trouble, fatigue, irksomeness:II.miseriam capere,
Ter. Ad. 5, 4, 22:nimiae miseriae est,
is too irksome, Quint. 1, 8, 18:nimia est miseria nimis pulchrum esse hominem,
Plaut. Mil. 1, 1, 68:ne (Stoici) omnia superstitiosā sollicitudine et miseriā crederent,
anxiety, Cic. Div. 2, 41, 86.— Plur.:miseriae plebis crescebant,
Liv. 6, 34, 1.— -
19 miseria
mĭsĕrĭa, ae, f. [miser], wretchedness, unhappy condition, misfortune, misery; affliction, distress, etc.I.Lit.A.(Class.) Nam invidere alii bene esse, tibi male esse, miseriast, Plaut. Truc. 4, 2, 31: Proloqui Caelo atque terrae Medeaï miserias, Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 26, 63 (Trag. v. 292 Vahl.): quibus servitutem meā miseriā deprecor, id. ap. Non. 290, 19 (Trag. v. 173 ib.):B.miserias voluptate sedare,
Plaut. Poen. 5, 4, 93:ubi virtus est, ibi esse miseria et aerumna non potest,
Cic. Fin. 5, 32, 95:in miserias incidere,
id. Phil. 2, 10, 24:de miseriis in quibus versamur,
id. Fam. 7, 3, 1:in miseriā esse,
id. Fin. 3, 14, 48:oneri miseriaeque esse,
Sall. C. 10, 2.—Trouble, fatigue, irksomeness:II.miseriam capere,
Ter. Ad. 5, 4, 22:nimiae miseriae est,
is too irksome, Quint. 1, 8, 18:nimia est miseria nimis pulchrum esse hominem,
Plaut. Mil. 1, 1, 68:ne (Stoici) omnia superstitiosā sollicitudine et miseriā crederent,
anxiety, Cic. Div. 2, 41, 86.— Plur.:miseriae plebis crescebant,
Liv. 6, 34, 1.— -
20 moestua
maestus ( moest-), a, um, adj. [maereo, q. v.], full of sadness, sad, sorrowful, afflicted, dejected, melancholy (class.).I.Lit.:II.quid vos maestos tam tristesque esse conspicor?
Plaut. Bacch. 4, 4, 18:id misera maestast, sibi eorum evenisse inopiam,
id. Rud. 2, 3, 67; Cic. Div. 1, 28, 59:cum immolanda Iphigenia tristis Calchas esset, maestior Ulixes, etc.,
id. Or. 22, 74:maestus ac sordidatus senex,
id. de Or. 2, 47, 195; id. Fam. 4, 6, 2:maestus ac sollicitus,
Hor. S. 1, 2, 3:maestissimus Hector,
Verg. A. 2, 270.—Of inanim. and abstr. things:maesto et conturbato vultu,
Auct. Her. 3, 15, 27:maesta ac lugentia castra,
Just. 18, 7:maestam attonitamque videre urbem,
Juv. 11, 199:maesta manus,
Ov. F. 4, 454:horrida pro maestis lanietur pluma capillis,
id. Am. 2, 6, 5:comae,
id. F. 4, 854:collum,
id. Tr. 3, 5, 15:timor,
Verg. A. 1, 202.— Poet., with inf.:animam maestam teneri,
Stat. Th. 10. 775.—Transf. ( poet. and in post-Aug. prose).A.Like tristis, gloomy, severe by nature:B.ille neci maestum mittit Oniten,
Verg. A. 12, 514 (naturaliter tristem, severum, quem Graeci skuthrôpon dicunt agelaston, Serv.):tacitā maestissimus irā,
Val. Fl. 5, 568:oratores maesti et inculti,
gloomy, Tac. Or. 24.—In gen., connected with mourning; containing, causing, or showing sadness; sad, unhappy, unlucky:* A. * B.vestis,
a mourning garment, Prop. 3, 4 (4, 5), 13:tubae,
id. 4 (5), 11, 9:funera,
Ov. F. 6, 660; cf.:ossa parentis Condidimus terrā maestasque sacravimus aras,
Verg. A. 5, 48:a laevā maesta volavit avis,
the bird of ill omen, Ov. Ib. 128: venter, exhausted with hunger, Lucil. ap. Non. 350, 33 (enectus fame, Non.).—Hence, adv., in two forms.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Unhappy — Un*hap py, a. 1. Not happy or fortunate; unfortunate; unlucky; as, affairs have taken an unhappy turn. [1913 Webster] 2. In a degree miserable or wretched; not happy; sad; sorrowful; as, children render their parents unhappy by misconduct. [1913… … The Collaborative International Dictionary of English
unhappy — [adj1] sad bleak, bleeding*, blue*, bummed out*, cheerless, crestfallen, dejected, depressed, despondent, destroyed, disconsolate, dismal, dispirited, down*, down and out*, downbeat, downcast, down in the mouth*, dragged, dreary, gloomy, grim,… … New thesaurus
unhappy — index bitter (reproachful), deplorable, despondent, disconsolate, lamentable, lugubrious, pessimistic … Law dictionary
unhappy — c.1300, causing misfortune or trouble (to oneself or others), from UN (Cf. un ) (1) not + HAPPY (Cf. happy). Meaning unfortunate, unlucky is recorded from late 14c.; sense of miserable, wretched is recorded from late 14c. (originally via… … Etymology dictionary
unhappy — infelicitous, inapt, unsuitable, improper, inappropriate, unfitting, *unfit Analogous words: inept, maladroit, gauche, *awkward Antonyms: happy … New Dictionary of Synonyms
unhappy — ► ADJECTIVE (unhappier, unhappiest) 1) not happy. 2) unfortunate. DERIVATIVES unhappily adverb unhappiness noun … English terms dictionary
unhappy — [unhap′ē] adj. unhappier, unhappiest 1. unlucky; unfortunate 2. sad; wretched; sorrowful 3. not suitable or apt; ill chosen 4. Obs. evil; reprehensible unhappily adv. unhappiness n … English World dictionary
unhappy — adj. 1) unhappy about, at, over; in; with (she was unhappy about/at/over the news) 2) unhappy to + inf. (she was unhappy to learn the news) 3) unhappy that + clause (we are unhappy that you cannot visit us) * * * [ʌn hæpɪ] at in over with (she… … Combinatory dictionary
unhappy — [[t]ʌnhæ̱pi[/t]] ♦♦♦ unhappier, unhappiest 1) ADJ GRADED If you are unhappy, you are sad and depressed. Her marriage is in trouble and she is desperately unhappy... He was a shy, sometimes unhappy man... I thought of my father s unhappy boyhood.… … English dictionary
unhappy */*/ — UK [ʌnˈhæpɪ] / US adjective Word forms unhappy : adjective unhappy comparative unhappier superlative unhappiest 1) a) feeling sad or upset Why are you so unhappy? Her father was a desperately unhappy man. b) used about situations and experiences… … English dictionary
unhappy — un|hap|py W3S3 [ʌnˈhæpi] adj comparative unhappier superlative unhappiest 1.) not happy ▪ If you re so unhappy, why don t you change jobs? ▪ Leslie had an unhappy childhood. ▪ an unhappy marriage ▪ I was desperately unhappy . 2.) … Dictionary of contemporary English