Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

tĕrĕs

  • 1 teres

    tĕrĕs, ĕtis, adj. [tero; cf. Gr. terên, tender], rounded off, rounded, well-turned, round, smooth, etc.:

    teres est in longitudine rotundatum, quales asseres natura ministrat,

    Fest. p. 363 Müll. (class.; syn. rotundus).
    I.
    Lit.:

    stipites,

    Caes. B. G. 7, 73:

    palus,

    Col. 4, 33, 4:

    trunci arborum,

    Verg. A. 6, 207:

    oliva,

    id. E. 8, 16:

    virga,

    Ov. M. 2, 135:

    fusus,

    id. ib. 6, 22:

    hastile,

    Liv. 21, 8, 10: mucro, Verg. A. 7, 665:

    lapillus,

    Ov. M. 10, 260:

    (fundae) habena,

    Verg. A. 11, 579.—Of parts of the body:

    cervix,

    round, slender, Lucr. 1, 35, Verg. A. 8, 633; so,

    collum,

    Ov. M. 10, 113:

    brachiolum,

    Cat. 61, 181. surae, Hor. C. 2, 4, 21, Ov. M. 11, 80:

    membra,

    Suet. Caes. 45:

    digiti,

    Ov. A. A. 1, 622, hence, of the form:

    puer,

    Hor. Epod. 11, 28.—Of other objects:

    plagae,

    tightly twisted, firmly woven, Hor. C. 1, 1, 28 strophium, Cat. 64, 65:

    zona,

    Ov. F. 2, 320:

    gemma,

    Verg. A. 5, 313:

    iaspis, Claud Rapt. Pros. 2, 40: catena,

    Luc. 3, 565:

    filum,

    Plin. 11, 24, 28, § 80:

    mitra,

    Claud. in Eutr. 2, 185: coma, curling, curly, Varr. ap Non. 328, 12.—
    II.
    Trop., in gen., smooth, polished, elegani:

    (sapiens) teres atque rotundus,

    Hor. S. 2, 7, 86, imitated by Aus. Idyll. 16, 4:

    Atticorum aures teretes et religiosae,

    Cic. Or. 9, 27:

    teretes aures intellegensque judicium,

    id. Opt. Gen. 4, 11:

    vox in disputationibus,

    smooth, without impediment, Quint. 11, 3, 64:

    oratio plena, sed tamen teres,

    rounded off, polished, Cic. de Or. 3, 52, 199:

    Ciceroni mollius teretiusque visum est, fretu scribere quam freto,

    Gell. 13, 20, 15.— Sup. and adv. seem not to occur.

    Lewis & Short latin dictionary > teres

  • 2 teres

        teres etis, adj.    [1 TER-], rounded off, rounded, well-turned, round, smooth: stipites, Cs.: oliva, V.: fusus, O.: hastile, L.: mucro, V.: cervix, rounded, V.: puer, a graceful figure, H.: plagae, tightly twisted, H.: zona, neat, O.: gemma, becoming, V.—Fig., finished, complete, smooth, polished: (sapiens) in se ipso totus teres atque rotundus, H.: Atticorum aures: oratio, polished.
    * * *
    (gen.), teretis ADJ
    smooth; tapering

    Latin-English dictionary > teres

  • 3 teres

    rounded, polished, smooth, fine, elegant.

    Latin-English dictionary of medieval > teres

  • 4 rotundus

    rŏtundus ( rŭt-), a, um, adj. [rota], wheel-shaped, i. e. round, circular, spherical, rotund (very freq. and class.; cf. teres).
    I.
    Lit.:

    cur ea, quae fuerint juxtim quadrata, procul sint Visa rotunda,

    Lucr. 4, 502; cf. Cic. Fin. 2, 12, 36:

    stellae globosae et rotundae,

    id. Rep. 6, 15, 15:

    mundum rotundum esse volunt,

    id. N. D. 1, 10, 24.— Comp.:

    mundum ita tornavit, ut nihil effici possit rotundius,

    Cic. Univ. 6; so,

    bacae,

    Hor. Epod. 8, 13; cf.:

    capita rotundiora... rotundissima,

    Cels. 8, 1 fin.:

    locus infimus in rotundo,

    Cic. Tusc. 5, 24, 69:

    togae,

    hanging evenly all round, Quint. 11, 3, 139.—

    Prov.: diruit, aedificat, mutat quadrata rotundis,

    i. e. turns every thing upside down, Hor. Ep. 1, 1, 100.—
    II.
    Trop., round, rounded.
    A.
    In gen.:

    sapiens Fortis et in se ipse totus, teres atque rotundus,

    Hor. S. 2, 7, 86:

    illa rotunda et undique circumcisa,

    Quint. 8, 5, 27.—
    B.
    In partic., of speech (opp. rough, unpolished), round, well turned, smooth, polished, elegant (in Cic. with quasi or ut ita dicam added; but v. infra, adv. b.):

    erat verborum et delectus elegans et apta et quasi rotunda constructio,

    Cic. Brut. 78, 272; cf.:

    Thucydides praefractior nec satis, ut ita dicam, rotundus,

    id. Or. 13, 40:

    Graiis dedit ore rotundo Musa loqui,

    Hor. A. P. 323;

    celeris ac rotunda distributio,

    Quint. 3, 4, 16:

    rotunda volubilisque sententia,

    Gell. 11, 13, 4:

    rotundi numeri (with brevis),

    id. 17, 20, 4:

    verba,

    id. 16, 1, 1.—Hence, adv.: rŏtun-dē.
    * a.
    (Acc. to I.) Roundly:

    ut in orbem quam rotundissime formetur,

    Col. Arb. 5, 2.—
    * b.
    (Acc. to II.) Roundly, smoothly, elegantly:

    a te quidem apte ac rotunde,

    Cic. Fin. 4, 3, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > rotundus

  • 5 rutundus

    rŏtundus ( rŭt-), a, um, adj. [rota], wheel-shaped, i. e. round, circular, spherical, rotund (very freq. and class.; cf. teres).
    I.
    Lit.:

    cur ea, quae fuerint juxtim quadrata, procul sint Visa rotunda,

    Lucr. 4, 502; cf. Cic. Fin. 2, 12, 36:

    stellae globosae et rotundae,

    id. Rep. 6, 15, 15:

    mundum rotundum esse volunt,

    id. N. D. 1, 10, 24.— Comp.:

    mundum ita tornavit, ut nihil effici possit rotundius,

    Cic. Univ. 6; so,

    bacae,

    Hor. Epod. 8, 13; cf.:

    capita rotundiora... rotundissima,

    Cels. 8, 1 fin.:

    locus infimus in rotundo,

    Cic. Tusc. 5, 24, 69:

    togae,

    hanging evenly all round, Quint. 11, 3, 139.—

    Prov.: diruit, aedificat, mutat quadrata rotundis,

    i. e. turns every thing upside down, Hor. Ep. 1, 1, 100.—
    II.
    Trop., round, rounded.
    A.
    In gen.:

    sapiens Fortis et in se ipse totus, teres atque rotundus,

    Hor. S. 2, 7, 86:

    illa rotunda et undique circumcisa,

    Quint. 8, 5, 27.—
    B.
    In partic., of speech (opp. rough, unpolished), round, well turned, smooth, polished, elegant (in Cic. with quasi or ut ita dicam added; but v. infra, adv. b.):

    erat verborum et delectus elegans et apta et quasi rotunda constructio,

    Cic. Brut. 78, 272; cf.:

    Thucydides praefractior nec satis, ut ita dicam, rotundus,

    id. Or. 13, 40:

    Graiis dedit ore rotundo Musa loqui,

    Hor. A. P. 323;

    celeris ac rotunda distributio,

    Quint. 3, 4, 16:

    rotunda volubilisque sententia,

    Gell. 11, 13, 4:

    rotundi numeri (with brevis),

    id. 17, 20, 4:

    verba,

    id. 16, 1, 1.—Hence, adv.: rŏtun-dē.
    * a.
    (Acc. to I.) Roundly:

    ut in orbem quam rotundissime formetur,

    Col. Arb. 5, 2.—
    * b.
    (Acc. to II.) Roundly, smoothly, elegantly:

    a te quidem apte ac rotunde,

    Cic. Fin. 4, 3, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > rutundus

  • 6 bracchiolum

        bracchiolum ī, n     dim, a small arm, delicate arm: teres puellulae, Ct.
    * * *
    little arm, small/delicate arm; muscle of a horse's leg (L+S); arm of a chair

    Latin-English dictionary > bracchiolum

  • 7 cētera

        cētera adv.    [ acc plur. of ceterus], for the rest, otherwise, in all else: praeter nomen cetera ignarus populi R., S.: hastile cetera teres praeterquam ad extremum, L.: hac in re unā dissimiles, at cetera paene gemelli, H.: cetera Graius, V.: cetera similes Batavis, nisi, etc., Ta.: egregius cetera, Ta.: cetera parce, puer, bello, V.
    * * *
    for the rest, otherwise; in other respects

    Latin-English dictionary > cētera

  • 8 olīva

        olīva ae, f, ἐλαία, an olive: lecta, H.—An olive-tree: olivae inventor: numquam fallens, H.: semper frondens, O.—An olive-branch: Undique decerpta, H.: teres, i. e. shepherd's staff, V.
    * * *
    olive; olive tree

    Latin-English dictionary > olīva

  • 9 rotundus (rut-)

        rotundus (rut-) adj. with comp.    [roto], rolling, round, circular, spherical, rotund: stellae: mundum rotundum esse volunt: ut nihil efficere posset rotundius: bacae, H.—As subst n.: locus infimus in rutundo, a sphere.—Prov.: mutat quadrata rotundis, i. e. turns everything upside down, H.—Fig., round, rounded, perfect: sapiens in se ipso totus, teres atque rotundus, H.—Of speech, round, well turned, smooth, polished, elegant: verborum constructio: ore rotundo loqui, H.

    Latin-English dictionary > rotundus (rut-)

  • 10 zōna

        zōna ae, f, ζώνη, a woman's girdle, belt, zone: Persephones, O.: teres, O.—A money-belt, H.—Of the constellation Orion, the Belt, O.—Of the earth, a climatic region, zone: Quinque tenen<*> caelum zonae, V., O.
    * * *
    zone; woman's girdle, belt; money belt; climatic region

    Latin-English dictionary > zōna

  • 11 ceterus

    cētĕrus ( caet-), a, um (the nom. sing. masc. not in use; the sing., in gen., rare; in Cic. perh. only three times), adj. [pronom. stem ki, and compar. ending; cf. heteros], the other, that which exists besides, can be added to what is already named of a like kind with it; the other part (while reliquus is that which yet remains of an object, the rest;

    e. g. stipendium pendere et cetera indigna pati,

    and endured other indignities of the kind, Liv. 21, 20, 6. On the other hand:

    jam vero reliqua—not cetera —quarta pars mundi ea et ipsa totā naturā fervida est, et ceteris naturis omnibus salutarem impertit et vitalem calorem,

    Cic. N. D. 2, 10, 27; cf. Hand, Turs. II. p. 33; Doed. Syn. 1, p. 83. Still these ideas, esp. after the Aug. per., are often confounded, and the Engl., the remainder, the rest, and the adverb. phrase for the rest, etc., can be used interchangeably for both words).
    1.
    Sing.
    a.
    Masc.:

    si vestem et ceterum ornatum muliebrem pretii majoris habeat,

    Cic. Inv. 1, 31, 51 (also in Quint. 5, 11, 28); Nep. Dat. 3, 1:

    laeta et imperatori ceteroque exercitui,

    Liv. 28, 4, 1:

    vestitu calciatuque et cetero habitu,

    Suet. Calig. 52: illos milites subduxit, exercitum ceterum servavit, Cato ap. Gell. 3, 7, 19:

    cohortes veteranas in fronte, post eas ceterum exercitum in subsidiis locat,

    Sall. C. 59, 5:

    a cetero exercitu,

    Curt. 5, 9, 11; Tac. Agr. 17; Suet. Galb. 20 fin.:

    de cetero numero candidatorum,

    id. Caes. 41.—
    b.
    Fem.:

    cetera jurisdictio,

    Cic. Att. 6, 2, 5:

    vita,

    Sall. C. 52, 31:

    aetas,

    Verg. G. 3, 62:

    nox,

    Ov. M. 12, 579:

    silva,

    id. ib. 8, 750:

    turba,

    id. ib. 3, 236; 12, 286; Hor. S. 2, 8, 26:

    classis,

    Liv. 35, 26, 9:

    deprecatio,

    id. 42, 48, 3; 21, 7, 7:

    inter ceteram planitiem mons,

    Sall. J. 92, 5:

    Graeciam,

    Nep. Paus. 2, 4:

    aciem,

    Liv. 6, 8, 6:

    multitudinem,

    id. 35, 30, 8:

    (super) turbam,

    Suet. Calig. 26:

    manum procerum,

    Tac. Or. 37:

    pro ceterā ejus audaciā atque amentiā,

    Cic. Verr. 2, 1, 2, § 6:

    pluviā (aquā) utebantur,

    Sall. J. 89, 6:

    ceterā (ex) copiā militum,

    Liv. 35, 30, 9; Plin. Ep. 2, 16, 1:

    ceterā (pro) reverentiā,

    id. ib. 3, 8, 1:

    ceterā (cum) turbā,

    Suet. Claud. 12 al. —
    c.
    Neutr.:

    cum a pecu cetero absunt,

    Plaut. Bacch. 5, 2, 20:

    non abhorret a cetero scelere,

    Liv. 1, 48, 5; Suet. Aug. 24:

    cetero (e) genere hominum,

    id. ib. 57:

    quanto violentior cetero mari Oceanus,

    Tac. A. 2, 24 al. — Subst.: cētĕ-rum, i, n., the rest:

    elocuta sum convivas, ceterum cura tu,

    Plaut. Men. 1, 4, 6:

    ceterum omne incensum est,

    Liv. 22, 20, 6; so,

    de cetero,

    as for the rest, Cic. Fin. 1, 7, 26; Curt. 4, 1, 14 al.;

    and in ceterum,

    for the rest, for the future, Sen. Ep. 78, 15.—
    2.
    Plur., the rest, the others (freq. in all periods and species of composition):

    de reliquis nihil melius ipso est: ceteri et cetera ejus modi, ut, etc.,

    Cic. Fam. 4, 4, 5:

    multae sunt insidiae bonis nosti cetera,

    id. Planc. 24, 59; id. Fat. 13, 29:

    cetera de genere hoc, adeo sunt multa, etc.,

    Hor. S. 1, 1, 13; Lucr. 5, 38:

    ut omittam cetera,

    Cic. Cat. 3, 8, 18:

    ibi Amineum... Lucanum serito, ceterae vites in quemvis agrum conveniunt,

    Cato, R. R. 6, 4:

    quam fortunatus ceteris sim rebus, absque una hac foret,

    Ter. Hec. 4, 2, 25: nam ceteri fere, qui artem orandi litteris tradiderunt, ita sunt exorsi, quasi, etc., Quint. prooem. § 4; id. 10, 1, 80:

    ceterae partes loquentem adjuvant, hae ipsae loquuntur,

    id. 11, 3, 85:

    sane ceterarum rerum pater familias et prudens et attentus, unā in re paulo minus consideratus,

    Cic. Quint. 3, 11:

    hanc inter ceteras vocem,

    Quint. 9, 4, 55: de justitiā, fortitudine, temperantiā ceterisque similibus, id. prooem. § 12; 3, 5, 5;

    2, 4, 38: ego ceteris laetus, hoc uno torqueor,

    Curt. 6, 5, 3.—
    b.
    Et cetera ceteraque or cetera, and so forth, kai ta hexês, when one refers to a well-known object with only a few words, or mentions only a few from a great number of objects, Cic. de Or. 2, 32, 141:

    ut illud Scipionis, Agas asellum et cetera,

    id. ib. 2, 64, 258; id. Top. 6, 30; 11, 48; id. Tusc. 2, 17, 39; id. Att. 2, 19, 3:

    et similiter cetera,

    Quint. 4, 1, 14:

    vina ceteraque,

    Cic. Verr. 2, 1, 36, § 91; Curt. 3, 4, 10:

    solem, lunam, mare, cetera,

    Lucr. 2, 1085:

    fundum, aedes, parietem, supellectilem, penus, cetera,

    Cic. Top. 5. 27.—
    II.
    Hence, the advv.,
    A.
    cē-tĕrum (orig. acc. respectiv.), lit. that which relates to the other, the rest (besides what has been mentioned).
    1.
    For the rest, in other respects, otherwise (in good prose):

    nihil, nisi ut ametis impero: Ceterum quantum lubet me poscitote aurum, ego dabo,

    Plaut. Bacch. 4, 4, 52: tu aurum rogato: ceterum ( for the rest, in respect to the rest) verbum sat est, id. ib. 4, 8, 37: precator, qui mihi sic oret: nunc amitte quaeso hunc;

    ceterum Posthac si quicquam, nil precor,

    Ter. Phorm. 1, 2, 91:

    ego me in Cumano et Pompeiano, praeterquam quod sine te, ceterum satis commode oblectabam,

    Cic. Q. Fr. 2, 12 (14), 1:

    foedera alia aliis legibus, ceterum eodem modo omnia fiunt,

    Liv. 1, 24, 3; cf. Sall. J. 2, 4; 75, 3; Nep. Eum. 8, 5; Curt. 4, 1, 18.—Rarely after the verb: argentum accepi;

    nil curavi ceterum,

    Plaut. Capt. 5, 3, 12: numquid me vis ceterum? id. Ep. 4, 2, 76.—
    2.
    = alioquin, introducing a conclusion contrary to fact (mostly post-class.), otherwise, else, in the opposite event, = Gr. allôs: non enim cogitaras;

    ceterum Idem hoc melius invenisses,

    Ter. Eun. 3, 1, 62:

    ita et anima... solam vim ejus exprimere non valuit,... ceterum non esset anima, sed spiritus,

    Tert. adv. Marc. 2, 9; App. M. 7, p. 200, 33; Dig. 4, 4, 7, § 2 al.—
    3.
    In passing to another thought, besides, for the rest; very freq. (esp. in the histt.; usu. placed at the beginning of a new clause;

    only in the comic poets in the middle): Filium tuom te meliust repetere, Ceterum uxorem abduce ex aedibus,

    Plaut. Truc. 4, 3, 73; Ter. Hec. 3, 3, 31; Sall. J. 4, 1; 20, 8; 29, 2; Quint. 6, 1, 8; 8, 6, 51; 9, 2, 14 al.; Suet. Caes. 4; 16; id. Tib. 42; id. Claud. 1; Curt. 3, 1, 4; 3, 3, 7; 3, 6, 13; Col. 8, 8, 5:

    dehinc ceterum valete,

    Plaut. Poen. prol. 125; cf. id. ib. 91. —
    4.
    With a restricting force, commonly contrasted with quidem or a neg. phrase; often to be translated by but, yet, notwithstanding, still, on the other hand (esp. freq. since the Aug. per.):

    cum haud cuiquam in dubio esset, bellum ab Tarquiniis imminere, id quidem spe omnium serius fuit: ceterum, id quod non timebant, per dolum ac proditionem prope libertas amissa est,

    Liv. 2, 3, 1; Plin. Pan. 5, 4; Flor. 3, 1, 11; Suet. Aug. 8; 66; id. Tib. 61 fin.; id. Gram. 4 al.:

    eos multum laboris suscipere, ceterum ex omnibus maxume tutos esse,

    Sall. J. 14, 12:

    avidus potentiae, honoris, divitiarum, ceterum vitia sua callide occultans,

    id. ib. 15, 3; 52, 1; 83, 1; id. C. 51, 26:

    eo rem se vetustate oblitteratam, ceterum suae memoriae infixam adferre,

    Liv. 3, 71, 6:

    id quamquam, nihil portendentibus diis, ceterum neglegentia humana acciderat, tamen, etc.,

    id. 28, 11, 7; 9, 21, 1; 21, 6, 1 Weissenb. ad loc.:

    ut quisquis factus est princeps, extemplo fama ejus, incertum bona an mala, ceterum aeterna est,

    Plin. Pan. 55, 9:

    pauca repetundarum crimina, ceterum magicas superstitiones objectabat,

    Tac. A. 12, 59; cf. Liv. 3, 40, 11.—
    B.
    cē-tĕra (properly acc. plur.), = talla, ta loipa, as for the rest, otherwise; with adjj., and (in poets) with verbs (not found in Cic. or Quint.).
    (α).
    With adj.:

    Bocchus praeter nomen cetera ignarus populi Romani,

    Sall. J. 19, 7:

    hastile cetera teres praeterquam ad extremum,

    Liv. 21, 8, 10:

    excepto quod non simul esses, cetera laetus,

    Hor. Ep. 1, 10, 50 (cf. the passage cited under ceterum, II. A. 1. fin., Cic. Q. Fr. 2, 12 (14), 1):

    cetera Graius,

    Verg. A. 3, 594 (so prob. also Hor. Ep. 1, 10, 3, where others read ad cetera):

    virum cetera egregium secuta,

    Liv. 1, 35, 6:

    vir cetera sanctissimus,

    Vell. 2, 46, 2 Ruhnk.; Plin. 8, 15, 16, § 40; 12, 6, 13, § 25; 22, 25, 64, § 133; Tac. G. 29.—
    (β).
    With verbs: cetera, quos peperisti, ne cures, Enn. ap. Serv. ad Verg. A. 9, 656:

    quiescas cetera,

    Plaut. Mil. 3, 3, 53:

    cetera parce, puer, bello,

    Verg. A. 9, 656; cf. Sil. 17, 286:

    cetera non latet hostis,

    id. 2, 332; Mart. 13, 84.—
    C.
    cētĕrō, peculiar to the Nat. Hist. of Pliny, for the rest, in other respects, otherwise:

    cetero viri quam feminae majus,

    Plin. 11, 37, 49, § 133; so id. 3, 11, 16, § 105; 6, 26, 30, § 122; 8, 3, 4, § 7;

    10, 1, 1, § 1 al.: est et alia iritis cetero similis, at praedura,

    id. 37, 9, 52, § 138.—

    Of time: palumbes incubat femina post meridiana in matutinum, cetero mas,

    id. 10, 58, 79, § 159.

    Lewis & Short latin dictionary > ceterus

  • 12 faber

    1.
    făber, bri ( gen. plur. most freq. fabrum; cf.:

    jam ut censoriae tabulae loquuntur, fabrum et procum audeo dicere, non fabrorum et procorum,

    Cic. Or. 46, 156: fabrum, Caes. ap. Cic. Att. 9, 8, C, 2; Caes. B. C. 1, 24, 4; Plin. 34, 1, 1, § 1 al.:

    fabrorum,

    Plaut. Most. 1, 2, 54; Cic. Verr. 2, 1, 56, § 147; Plin. 35, 15, 51, § 182 al.), m. [Sanscr. root bha-, gleam, shine; Gr. phêmi, say, phainô, show; cf. for], a worker in wood, stone, metal, etc., a forger, smith, artificer, carpenter, joiner (syn.: artifex, opifex, operarius), tektôn.
    I.
    Prop.
    A.
    With adj. of material, etc., specifying the trade:

    tamen ego me Phidiam esse mallem, quam vel optimum fabrum tignarium,

    carpenter, Cic. Brut. 73, 257; so,

    tignarius,

    id. Rep. 2, 22; Inscr. Orell. 4087; cf.:

    fabros tignarios dicimus non eos duntaxat, qui tigna dolant, sed omnes, qui aedificant,

    Dig. 50, 16, 235:

    ut fortunati sunt fabri ferrarii, Qui apud carbones assident!

    blacksmiths, Plaut. Rud. 2, 6, 47:

    fabrum aerariorum conlegium,

    copper-smiths, braziers, Plin. 34, 1, 1, § 1; cf.:

    marmoris aut eboris fabros aut aeris amavit,

    Hor. Ep. 2, 1, 96:

    ‡ eburarius, Inscr. ap. Spon. Misc. p. 222: ‡ intestinarius,

    one who does the fine carved work in wood for the interior of a building, a joiner, Inscr. Orell. 4182:

    ‡ a Corinthiis,

    ib. 4181:

    ‡ oculariarius,

    one who made silver eyes for statues, ib. 4185.—
    B.
    In gen.:

    ut arcessatur faber, ut istas compedis tibi adimam,

    Plaut. Capt. 5, 4, 29:

    cogito, utrum me dicam medicum ducere an fabrum,

    id. Men. 5, 3, 11:

    hominem pro fabro aut pro tectore emere,

    Cic. Planc. 25, 62:

    fabri ad aedificandam rem publicam,

    work-people, workmen, laborers, id. Fam. 9, 2, 5; cf. id. Verr. 2, 5, 19, § 48:

    ex legionibus fabros delegit,

    the workmen belonging to the army, Caes. B. G. 5, 11, 3;

    whose overseer was called praefectus fabrūm,

    id. B. C. 1, 24, 4:

    His fabris crescunt patrimonia,

    i. e. these smiths know how to add to their patrimonies, Juv. 14, 116:

    faber volans, i. e. Icarus,

    id. 1, 54.— Prov.: faber est quisque fortunae suae, every man is the maker of his own fortune, Appius ap. Sall. de Republ. Ordin. 1.
    2.
    făber, bra, brum, adj. [1. faber], workmanlike, skilful, ingenious ( poet. and in post-Aug. prose):

    ars,

    Ov. M. 8, 159; id. F. 3, 383:

    levitas speculi,

    App. Mag. p. 282. — Sup.:

    signaculum faberrimum anuli aurei,

    App. Flor. p. 346.— Adv.: fā̆bre, in a workmanlike manner, skilfully, ingeniously:

    hoc factum est fabre,

    Plaut. Men. 1, 2, 23; cf. id. Stich. 4, 1, 64:

    teres trabs,

    Sil. 14, 320; Vulg. Exod. 35, 33:

    sigillatum vitrum,

    App. M. 2, p. 123 (cf. fabrefacio).— Sup.:

    facta navis,

    App. M. 11, p. 262 al.:

    aptare,

    Amm. 20, 11.
    3.
    făber, bri, m., the dory, a sunfish (Zaeus faber, Linn.), Plin. 9, 18, 32, § 86; 32, 11, 53, § 148; Col. 8, 16, 9; Ov. Hal. 110.

    Lewis & Short latin dictionary > faber

  • 13 tero

    tĕro, trīvi, trītum, 3 ( perf. terii, acc. to Charis. p. 220 P.; perf. sync. tristi, Cat. 66, 30), v. a. [root ter; Gr. teirô, truô, tribô, to rub; cf. Lat. tribulare, triticum; akin to terên, tender, Lat. teres], to rub, rub to pieces; to bruise, grind, bray, triturate (syn.: frico, tundo, pinso).
    I.
    Lit. (mostly poet. and in post-Aug. prose).
    A.
    In gen.: num me illuc ducis, ubi lapis lapidem terit? (i. e. into a mill), Plaut. As. 1, 1, 16:

    lacrimulam oculos terendo vix vi exprimere,

    Ter. Eun. 1, 1, 23:

    teritur lignum ligno ignemque concipit attritu,

    Plin. 16, 40, 77. § 208: sed nihil hederā praestantius quae [p. 1860] teritur, lauro quae terat, id. ib.:

    aliquid in mortario,

    id. 34, 10, 22, § 104:

    aliquid in farinam,

    id. 34, 18, 50, § 170:

    bacam trapetis,

    Verg. G. 2, 519:

    unguibus herbas,

    Ov. M. 9, 655:

    dentes in stipite,

    id. ib. 8, 369:

    lumina manu,

    Cat. 66, 30:

    sucina trita redolent,

    Mart. 3, 64, 5:

    piper,

    Petr. 74:

    Appia trita rotis,

    Ov. P. 2, 7, 44:

    cibum in ventre,

    i. e. to digest, Cels. 1 praef. med. — Poet.: labellum calamo, i. e. to rub one ' s lip (in playing), Verg. E. 2, 34:

    calcemque terit jam calce Diores,

    treads upon, id. A. 5, 324:

    crystalla labris,

    Mart. 9, 23, 7.—
    B.
    In partic.
    1.
    To rub grain from the ears by treading, to tread out, thresh:

    frumentum,

    Varr. R. R. 1, 13, 5:

    milia frumenti tua triverit area centum,

    Hor. S. 1, 1, 45:

    area dum messes teret,

    Tib. 1, 5, 22:

    teret area culmos,

    Verg. G. 1, 192; cf.:

    ut patria careo, bis frugibus area trita est,

    i. e. it has twice been harvest-time, Ov. Tr. 4, 6, 19.—
    2.
    To cleanse or beautify by rubbing, to smooth, furbish, burnish, polish, sharpen (syn.:

    polio, acuo): oculos,

    Plaut. Poen. 1, 2, 103:

    crura mordaci pumice,

    Ov. A. A. 1, 506:

    hinc radios trivere rotis,

    smoothed, turned, Verg. G. 2, 444:

    vitrum torno,

    Plin. 36, 26, 66, § 193:

    catillum manibus,

    Hor. S. 1, 3, 90:

    tritus cimice lectus,

    Mart. 11, 33, 1.—
    3.
    To lessen by rubbing, to rub away; to wear away by use, wear out:

    (navem) ligneam, saepe tritam,

    Plaut. Men. 2, 3, 52:

    hoc (tempus) rigidas silices, hoc adamanta terit,

    Ov. Tr. 4, 6. 14:

    ferrum,

    to dull, id. M. 12, 167:

    mucronem rubigine silicem liquore,

    Prop. 2, 25 (3, 20), 15:

    trita labore colla,

    Ov. M. 15, 124:

    trita subucula,

    Hor. Ep. 1, 1, 96:

    trita vestis,

    id. ib. 1, 19, 38:

    librum,

    i. e. to read often, Mart. 8, 3, 4; 11, 3, 4; cf.:

    quid haberet, Quod legeret tereretque viritim publicus usus?

    Hor. Ep. 2, 1, 92:

    pocula labris patrum trita,

    Mart. 11, 12, 3: ut illum di terant, qui primum olitor caepam protulit, crush, annihilate, Naev. ap. Prisc. p. 681 P.—
    4.
    Of persons, pass., to be employed in. occupied with:

    nos qui in foro verisque litibus terimur,

    Plin. Ep. 2, 3, 5:

    litibus,

    id. ib. 10, 12, 3.—
    5.
    To tread often, to visit, frequent a way or place (cf.:

    calco, calcito): angustum formica terens iter,

    Verg. G. 1, 380:

    iter propositum,

    Prop. 2, 30 (3, 28), 14:

    Appiam mannis,

    Hor. Epod. 4, 14:

    viam,

    Ov. A. A. 1, 52; Lucr. 1, 927:

    via trita pede,

    Tib. 4, 13, 10:

    ambulator porticum terit,

    Mart. 2, 11, 2:

    limina,

    id. 10, 10, 2:

    mea nocturnis trita fenestra dolis,

    Prop. 4 (5), 7, 16:

    nec jam clarissimorum virorum receptacula habitatore servo teruntur,

    Plin. Pan. 50, 3: flavaeque terens querceta Maricae Liris, Claud. Cons. Prob. et Olybr 259. —
    6.
    In mal. part.:

    Bojus est, Bojam terit,

    Plaut. Capt. 4, 2, 108; so Prop. 3, 11 (4. 10), 30; Petr. 87. —
    II.
    Trop. (freq. in good prose).
    A.
    To wear away, use up, i. e. to pass, spend time; usu. to waste, spend in dissipation, etc. (syn.:

    absumo, consumo): teritur dies,

    Plaut. Truc. 5, 20:

    diem sermone terere segnities merast,

    id. Trin. 3, 3, 67:

    naves diem trivere,

    Liv. 37, 27, 8:

    tempus in convivio luxuque,

    id. 1, 57, 9:

    tempus ibi in secreto,

    id. 26, 19, 5:

    omnem aetatem in his discendis rebus,

    Cic. de Or. 3, 31, 123:

    teretur interea tempus,

    id. Phil. 5, 11, 30:

    jam alteram aetatem bellis civilibus,

    Hor. Epod. 16, 1:

    omne aevum ferro,

    Verg. A. 9, 609:

    spe otia,

    id. ib. 4, 271:

    otium conviviis comissationibusque inter se,

    Liv. 1, 57, 5. —
    B.
    To expend, employ (late Lat.):

    qui operam teri frustra,

    Amm. 27, 12, 12. —
    C.
    To exert greatly, exhaust:

    ne in opere longinquo sese tererent, Liv 6, 8, 10: ut in armis terant plebem,

    id. 6, 27, 7.—
    D.
    Of language, to wear out by use, i. e. to render common, commonplace, or trite (in verb finit. very rare, but freq. as a P. a.):

    jam hoc verbum satis hesterno sermone trivimus,

    Cic. Ac. 2, 6, 18:

    quae (nomina) nunc consuetudo diurna trivit,

    id. Fin. 3, 4, 15.—
    * E.
    To tread under foot, i. e. to injure, violate a thing:

    jurata deorum majestas teritur,

    Claud. in Rufin. 1, 228. — Hence, P. a.: trītus, a, um.
    A.
    Prop. of a road or way, oft-trodden, beaten, frequented, common:

    iter,

    Cic. Phil. 1, 3, 7:

    via,

    id. Brut. 81, 281:

    quadrijugi spatium,

    Ov. M. 2, 167. — Sup.:

    tritissima quaeque via,

    Sen. Vit. Beat. 1, 2. —
    B.
    Fig.
    1.
    Practised, expert:

    tritas aures habere,

    Cic. Fam. 9, 16, 4; so id. Brut. 32, 124.— Comp.:

    tritiores manūs ad aedificandum perficere,

    Vitr. 2, 1, 6. —
    2.
    Of language, used often or much, familiar, common, commonplace, trite:

    quid in Graeco sermone tam tritum atque celebratum est, quam, etc.,

    Cic. Fl. 27, 65:

    nomen minus tritum sermone nostro,

    id. Rep. 2, 29, 52:

    ex quo illud: summum jus summā injuriā factum est jam tritum sermone proverbium,

    id. Off. 1, 10, 33.— Comp.:

    faciamus tractando usitatius hoc verbum ac tritius,

    Cic. Ac. 1, 7, 27:

    compedes, quas induere aureas mos tritior vetat,

    Plin. 33, 12, 54, § 152.

    Lewis & Short latin dictionary > tero

См. также в других словарях:

  • Térès — Ier Térès Ier (ou Tyres) est un prince thrace de la première moitié du Ve siècle av. J. C. et le premier roi des Odryses, d environ 490 à 450 av. J. C., selon les sources (Mladjov et Babelon font terminer son règne autour de 450,… …   Wikipédia en Français

  • Teres — I (reigned 475 445 BC) was the first king of the Odrysian state of Thrace. Teres was well known for his military abilities, and spent much of his life on the battlefield. In 445 BC he died during one of his many military campaigns. He was… …   Wikipedia

  • teres — dos músculos del cinturón escapular: teres menor y teres mayor También se llaman redondo mayor y redondo menor. imagen anatómica [véase http://www.iqb.es/diccio/t/te.htm#teres] . Diccionario ilustrado de Términos Médicos.. Alvaro Galiano. 2010 …   Diccionario médico

  • Teres I — (reinó del 475 445 a. C.), fue el primer rey del Reino odrisio de Tracia. Teres fue célebre por su talento militar, y pasó gran parte de su vida en los campos de batalla. En 445 a. C., murió durante una batalla. Le sucedió su… …   Wikipedia Español

  • teres — |ê| s. m. pl. 1. Ver ter, última acepção. 2. fazer teres: diz se das crianças que começam a sustentar se nas pernas …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • Teres [1] — Teres, Dorf, so v.w. Theres …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Teres [2] — Teres, Name zweier odrysischen Fürsten, s.u. Thrakien (Gesch.) …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Teres [3] — Teres (lat.), cylindrisch, walzenförmig. T. musculus major u. minor (Teresmuskeln), runde Muskeln, s.u. Armmuskeln A) d) u. f) …   Pierer's Universal-Lexikon

  • teres — noun either of two muscles in the shoulder region that move the shoulders and arms • Syn: ↑teres muscle • Hypernyms: ↑skeletal muscle, ↑striated muscle • Hyponyms: ↑teres major, ↑teres major muscle, ↑ …   Useful english dictionary

  • teres — Round and long; denoting certain muscles and ligaments. See t. minor (muscle), t. major (muscle), round ligament of uterus, round ligament of liver, pronator t. (muscle). [L. round, smooth, fr. tero, to rub] * * * teres see …   Medical dictionary

  • TERES — I. TERES fil. Sitalcis, Thracum Regis ab Atheniensibus civitate donatus. Vide Aristoph. Acharn. Act. 1. Sc. 4. II. TERES formositatis vocabulum. Petronius, Moles, teretes, Deliaci manu recisi. Horatius, Epod. 11. v. 27. Sed alius ardor, aut… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»