Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

crush

  • 1 frangō

        frangō frēgi, frāctus, ere    [FRAG-], to break in pieces, dash to pieces, shiver, shatter, fracture: ova: anulus fractus est: navibus fractis, Cs.: navem, suffer shipwreck, T.: Ianua frangatur, H.: corpora Ad saxum, V.: laqueo gulam, strangle, S.: bracchium: Si fractus inlabatur orbis, H.: in arbore cornu, O.: te, tigris ut aspera, tear in pieces, H.: diem mero, shorten, H.— To break up, grind, bruise, crush: glaebam Bidentibus, V.: fruges saxo, V. — To break (of waves): tamquam fluctum a saxo frangi: arcus aquarum Frangitur, O.—Fig., to break down, subdue, overcome, crush, dishearten, weaken, diminish, violate, soften: alqm, ut, etc.: Danaūm fractae vires, V.: quem series inmensa laborum Fregerit, O.: proeliis fracti, Cs.: te ut ulla res frangat?: pudore: alqm patientiā: omnis res mea fracta est, my fortune was lost, H.: res fractae, calamities, V.: Frangimur fatis, V.: frangi aspectu pignorum suorum, Ta.: bellum proeliis: praedonis audaciam: consilium alicuius: doli frangentur inanes, come to naught, V.: foedus: mandata, fail in, H.: dum se calor frangat, subsides.
    * * *
    frangere, fregi, fractus V
    break, shatter, crush; dishearten, subdue, weaken; move, discourage

    Latin-English dictionary > frangō

  • 2 pinso

    I
    pinsere, pinsi, pinsus V TRANS
    stamp, pound, crush
    II
    pinsere, pinsi, pistus V TRANS
    stamp, pound, crush
    III
    pinsere, pinsui, pinsitus V TRANS
    stamp, pound, crush

    Latin-English dictionary > pinso

  • 3 com-minuō (conm-)

        com-minuō (conm-) uī, ūtus, ere,    to divide into small parts, break, crumble, crush, split: scalas, S.: anulum. — To lessen, diminish: argenti pondus, H.: opes civitatis. — Fig., to weaken, impair, violate: officium.—To humble, reduce, crush, humiliate, prostrate: alqm: lacrimis comminuēre meis, overcome, O.: vires ingenii.

    Latin-English dictionary > com-minuō (conm-)

  • 4 cōnfringō

        cōnfringō frēgī, frāctus, ere    [com-+frango], to break in pieces, shatter: forīs caedendo, L.: digitos.—Fig., to destroy, crush: consilia.
    * * *
    confringere, confregi, confractus V TRANS
    break up/down/in pieces/in two; shatter/destroy/crush/ruin/wreck; subvert/undo

    Latin-English dictionary > cōnfringō

  • 5 con-tundō

        con-tundō tudī, tūsus or tūnsus, ere,    to beat, bruise, grind, crush, pound, break to pieces: pugiles caestibus contusi: Vos saxis, H.: pectus ictu, O.: flos nullo contusus aratro, Ct.: contusi inter saxa, L.: narīs a fronte resimas, to flatten, O.: radicibus contusis equos alere, Cs.: herbas, V.— Of gout: (cheragra) articulos, racked, H.—Fig., to break, crush, destroy, subdue, put down, baffle, check: populos ferocīs, V.: Hannibalem, L.: opes contusae (opp. auctae), S.: praedonis audaciam: regum minas, H.: animos, Ta.

    Latin-English dictionary > con-tundō

  • 6 ēlīdō

        ēlīdō sī, sus, ere    [ex + laedo], to strike out, dash out, tear out, force out, squeeze out: auriga e curru eliditur: nubibus ignīs, O.: spuma elisa, dashed up, V.: herbam, O.: nervis morbum, H.— To dash to pieces, shatter, crush: caput saxo, L.: fauces, to strangle, O.: navīs, Cs.: anguīs, to strangle, V.—Fig., to break down, destroy: nervos virtutis: aegritudine elidi.
    * * *
    elidere, elisi, elisus V
    strike or dash out; expel; shatter; crush out; strangle; destroy

    Latin-English dictionary > ēlīdō

  • 7 ob-terō (opt-)

        ob-terō (opt-) trīvī    (subj plup. obtrīsset, L.), trītus, ere, to bruise, crush: ranas, Ph.: in angustiis portarum obtriti, crushed by the crowd, L.— Fig., to crush, trample, degrade, disgrace, ravage, destroy: calumniam: obtrectationes: militem verbis, degrade, L.: volgi omne cadaver, Iu.

    Latin-English dictionary > ob-terō (opt-)

  • 8 opprimō

        opprimō essī, essus, ere    [ob+premo], to press against, press together, press down, close: Os opprime, shut your mouth! T.: ora loquentis, close, O.: flammam in ore, repress: onere armorum oppressi, weighed down, Cs.: opprimi ruinā conclavis, be crushed: classem, sink: Tellus Sustulit oppressos voltūs, covered (by the sea), O.: omnibus unum Opprimere est animus, overwhelm, O.—Fig., to press upon, weigh down, burden, overwhelm: institit, oppressit, he prosecuted urgently, resistlessly: insontem oblato falso crimine, L.: opprimi aere alieno: metu, L.: oppressi somno, Cs.—To put down, suppress, quell, check, quash: quae oratio a censore opprimenda est: ea fraus oppressa magnā caede hostium, baffled, L.: litterae oppressae, multered: libertatem, subvert, N.: potentiam, overthrow: quaestionem, quash, L.—To overthrow, overwhelm, crush, overpower, prostrate, subdue: legionis opprimendae consilium, Cs.: nationem: Duxit ab oppressā Karthagine nomen, from the conquest of Carthage, H.—To fall upon, surprise, seize, catch: somnus virginem opprimit, T.: inscios Menapios, Cs.: incautos, L.: Antonium mors oppressit: muscam, Ph.: rostra, occupy: quem Fraude loci Oppressum rapit, betrayed, V.: si oppressa foret secura senectus (i. e. securus senex), Iu.—To hide, conceal, suppress: quod quo studiosius ab ipsis opprimitur et absconditur: iram, S.: ita eius rei oppressa mentio est, L.
    * * *
    opprimere, oppressi, oppressus V
    press down; suppress; overthrow; crush, overwhelm, fall upon, oppress

    Latin-English dictionary > opprimō

  • 9 prō-terō

        prō-terō —, trītus, ere,    to tread under foot, trample down, wear away, crush, bruise: equitatus aversos (milites) proterere incipit, Cs.: agmina curru, V.: viride protritum et corruptum, L.—To trample, overthrow, maltreat, crush, destroy: Marte Poenos, H.: iste semper illi ipsi domi proterendus: quid inanem proteris umbram? (i. e. me), O.: ver proterit aestas, i. e. supplants, H.

    Latin-English dictionary > prō-terō

  • 10 tundō

        tundō tutudī, tūnsus, or tūsus, ere    [TVD-], to beat, strike, thump, buffet: tundere... cum illi latera tunderentur: tunsis pectoribus, V.: pede terram, H.: Gens tunditur Euro, V.: tunsae pectora palmis, V.—Prov.: uno opere eandem incudem diem noctemque tundere, i. e. to harp on one string perpetually.—To pound, bruise, bray: tunsum gallae admiscere saporem. V.: Tunsa viscera, V.—Fig., to din, stun, keep at, importune: Tundendo atque odio denique effecit senex, T.: adsiduis vocibus heros Tunditur, V.
    * * *
    I
    tundere, tutudi, tunsus V
    beat; bruise, pulp, crush
    II
    tundere, tutudi, tusus V
    beat; bruise, pulp, crush

    Latin-English dictionary > tundō

  • 11 contribulo

    contribulare, contribulavi, contribulatus V TRANS
    crush, bruise; afflict much, crush

    Latin-English dictionary > contribulo

  • 12 frendo

    I.
    to gnash one's teeth, bruise, crush, grind.
    II.
    gnash the teeth, crush, bruise, grind.

    Latin-English dictionary of medieval > frendo

  • 13 contribulo

    con-trībŭlo, no perf., ātum, 1, v. a., to crush, bruise (eccl. Lat.):

    capita draconum,

    Vulg. Psa. 73, 13:

    dorsum ipsorum,

    id. Ecclus. 35, 22 sq. —
    II.
    Trop., to afflict much, to crush:

    sacrificium Deo spiritus contribulatus,

    Vulg. Psa. 50, 18:

    rogationem contribulati abicere,

    id. Ecclus. 4, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > contribulo

  • 14 obcido

    1.
    occīdo ( obc-), cīdi, cīsum, 3 (occisit for occiderit, Lex Num. Pompil. ap. Paul. ex Fest. s. v. occisum. pp. 178 and 179; also Lex XII. Tab. ap. Macr. S. 1, 4), v. a. [ob-caedo], to strike down, strike to the ground; to beat, smash, crush.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen. (very rare):

    aliquem pugnis,

    Ter. Ad. 4, 2, 20:

    occare id est comminuere, ne sit glaeba: quod ita occidunt, occare dictum,

    to crush, Varr. R. R. 1, 31, 1:

    occisum ad mortem,

    wounded to death, Vulg. Apoc. 13, 3.—
    B.
    In partic., to strike or cut down; to cut off, kill, slay (class. and very freq.; syn.: interficio, trucido, obtrunco): summus ibi capitur meddix: occiditur alter, Enn. ap. Paul. ex Fest. p. 123 Müll. (Ann. v. 296 Vahl.):

    L. Virginius filiam suā manu occidit,

    Cic. Fin. 2, 20, 66:

    ejus copias,

    id. Phil. 14, 14, 36:

    ipse pro castris fortissime pugnans occiditur,

    Caes. B. G. 5, 36: occidione occidere, to completely cut off, destroy; v. occidio:

    ad unum omnes,

    to cut off all to the last man, Liv. 3, 23:

    aliquem veneno,

    to destroy with poison, Suet. Claud. 44; Just. 3, 2, 1:

    occisus videtur non tantum qui per vim aut per caedem interfectus est, velut jugulatus... sed et is qui veneno Necatus dicitur,

    Paul. Sent. 3, 5, 2 sqq.; cf.:

    et occidet eum lingua viperae,

    Vulg. Job, 20, 16:

    occisa sunt in terrae motu,

    id. Apoc. 11, 13:

    dedistine ei gladium qui se occideret?

    Plaut. Trin. 1, 2, 92: cum ipse se conaretur occidere, Cic. ap. Quint. 5, 10, 69; so,

    se occidere,

    Curt. 6, 10, 18; Quint. 7, 3, 7; Suet. Vit. 10; Eutr. 1, 8; 6, 24; Lact. 3, 18, 8; cf.:

    occidit, adversariumne? immo vero aiunt se et eum, quem defendit,

    Cic. de Or. 2, 74, 302.—
    II.
    Transf.
    A.
    To plague to death; to torture, torment, pester (cf. exanimo, II. B.; very rare;

    not in Cic. or Cæs.): occidis me, cum istuc rogitas,

    Plaut. Ps. 4, 1, 21:

    aliā occidis fabulā,

    id. Men. 5, 5, 23:

    occidis saepe rogando,

    Hor. Epod. 14, 5:

    legendo,

    id. A. P. 475.—
    B.
    To ruin, undo:

    occidisti me tuis fallaciis,

    Ter. Phorm. 4, 3, 67.—Hence, oc-cīsus, a, um, P. a., ruined, lost, unfortunate, undone (Plautin.):

    occisa est haec res, nisi, etc.,

    Plaut. Capt. 3, 4, 7.— Sup.:

    occisissimus sum omnium, qui vivunt,

    I am the most unfortunate, Plaut. Cas. 3, 5, 53.
    2.
    occĭdo, cĭdi, cāsum, 3, v. n. [obcado], to fall down, fall.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen. (rare):

    et alia Signa de caelo ad terram occidunt,

    Plaut. Rud. prol. 8: ut alii [p. 1251] super alios occiderent, Liv. 21, 35:

    arbores ita inciderant, ut momento levi impulsae occiderent,

    id. 23, 24.—
    B.
    In partic.
    1.
    Of the heavenly bodies, to go down, set (class.): prope jam occidente sole, Pac. ap. Cic. Div. 1, 14, 24:

    soles occidere, et redire possunt: Nobis, cum semel occidit brevis lux, Nox est perpetua una dormienda,

    Cat. 5, 4:

    Capra, Aquila, Canicula,

    Col. 11, 2, 94:

    occasura pars caeli,

    i. e. western, Plin. 2, 25, 23, § 92: SOL OCCASVS SVPREMA TEMPESTAS ESTO, i. e. sundown, sunset, Lex XII. Tab.; cf. Gell. 17, 2, 10 (Varr. L. L. 6, § 5 Müll., gives, instead of it, OCCASVS SOLIS; v. 2. occasus); so,

    ante solem obcasum,

    before sunset, Plaut. Ep. 1, 2, 41:

    donec lux occidat,

    Juv. 13, 158.—Fig.:

    non occidet ultra sol tuus,

    Vulg. Isa. 60, 20.—
    2.
    Pregn., to fall, perish, die (class.;

    syn.: obeo, pereo, intereo): exstincto calore, occidimus ipsi et extinguimur,

    Cic. N. D. 2, 9, 23:

    in bello,

    id. Fam. 9, 5, 2:

    Eudemus proelians ad Syracusas occidit,

    id. Div. 1, 25, 53:

    sperans hostium saevitiā facile eum occasurum,

    Sall. J. 7, 2:

    occiderit ferro Priamus?

    Verg. A. 2, 581: dextrā suā, to die by one's own hand (by suicide), id. ib. 12, 659:

    minimo vulnere,

    Ov. M. 6, 265.—
    II.
    Transf., to perish, be ruined, lost, etc.
    A.
    Of persons:

    sin plane occidimus,

    Cic. Q. Fr. 1, 4, 4.—So, esp., occidi, an exclamation of despair, I am lost, undone, Plaut. Stich. 2, 3, 75; Ter. And. 3, 4, 26:

    nulla sum, nulla sum: tota tota occidi,

    Plaut. Cas. 3, 5, 1:

    occidimus funditus,

    Verg. A. 11, 413.—
    B.
    Of things:

    non hercle occiderunt mihi etiam fundique atque aedes,

    I have not yet lost, Plaut. Truc. 1, 2, 72:

    occidit spes nostra,

    is gone, id. Most. 2, 1, 2:

    lumen (oculorum),

    Lucr. 3, 414:

    dolus,

    Plaut. Truc. 2, 5, 6:

    causa,

    Lucr. 2, 790:

    rem publicam occidere,

    Cic. Dom. 30, 96:

    vita,

    id. Tusc. 1, 45, 109:

    occidit ornatus (mundi),

    perishes, id. Ac. 2, 38, 119:

    vestra beneficia occasura esse,

    id. Mil. 36, 100.—Hence, occĭdens, entis, P. a.; as subst., m., the quarter of the setting sun, the west, the occident (class.):

    ab oriente ad occidentem,

    Cic. N. D. 2, 66, 164:

    vel occidentis usque ad ultimum sinum,

    Hor. Epod. 1, 13:

    cui se oriens occidensque submiserat,

    Plin. 7, 30, 31, § 112:

    validissima in se civium arma viribus occidentis coepta,

    Tac. H. 2, 6: partes mundi, Paul. ex Fest. p. 339 Müll.
    3.
    occīdo, for occedo, q. v.

    Lewis & Short latin dictionary > obcido

  • 15 obprimo

    opprĭmo ( obp-), essi, essum, 3, v. a. [ob-premo], to press against, press together; to press down (class.; syn. obruo).
    I.
    Lit.:

    voluit deus ora loquentis Opprimere,

    to close, Ov. M. 3, 295: oculos, to press together, i. e. close the eyes, sc. of a dying person, Val. Max. 2, 6, 8:

    fauces manu,

    Suet. Calig. 12: flammam in ore, to repress, Enn. ap. Cic. de Or. 2, 54, 122 (Trag. v. 437 Vahl.).— To press down:

    taleam pede,

    to press into the ground, Cato, R. R. 45; Plaut. Ps. 5, 1, 27:

    opprimi ruinā conclavis,

    to be crushed, Cic. Div. 2, 8, 20:

    terrā oppressus,

    id. ib. 2, 23, 51:

    classem,

    to sink, id. Imp. Pomp. 12, 33:

    senem injectu multae vestis,

    to smother, stifle, Tac. A. 6, 50; so,

    dormiens oppressit eum,

    Vulg. 3 Reg. 3, 19; Varr. R. R. 2, 4, 14.—
    B.
    Transf.:

    oppressit jaculo redeuntem ad frena leonem,

    struck down, Val. Fl. 3, 24.—
    II.
    Trop.
    A.
    To press together; to close, shut:

    os opprime,

    shut your mouth! hold your tongue! Plaut. As. 3, 2, 40; Ter. Phorm. 5, 8, 93.—
    B.
    To press or bear down:

    opprimi onere,

    Cic. Rosc. Am. 4.—
    C.
    To put down, suppress, quell, check, quash:

    quae oratio a censore opprimenda est,

    Cic. Fin. 2, 10, 30:

    sine tumultu rem omnem oppressere,

    Liv. 2, 4:

    tumultum,

    id. 31, 11:

    fraudem,

    to baffle, thwart, id. 26, 6; Vulg. Lev. 24, 16.—
    D.
    To overthrow, overwhelm, crush, overpower, prostrate, subdue:

    reliquias hujus belli,

    Cic. Fam. 10, 20, 3:

    Graeciam,

    Nep. Them. 8, 2:

    nationem,

    Cic. Font. 12, 36:

    invidiam acerbitate,

    Nep. Dion. 6:

    libertatem,

    to put an end to, destroy, id. Alcib. 3, 3:

    ut exstinctae potius amicitiae, quam oppressae esse videantur,

    Cic. Lael. 21, 78:

    aliquem iniquo judicio,

    id. Quint. 2, 7:

    intolerandam potentiam,

    to overthrow, id. Rosc. Am. 13, 36: aliquem, to crush one with false accusations, Liv. 2, 52; cf.:

    insontem oblato falso crimine,

    id. 1, 51:

    quaestionem,

    id. 26, 15:

    si oppressa foret secura senectus (i. e. securus senex),

    Juv. 10, 75:

    litteras,

    to utter indistinctly, to mumble, Cic. Off. 1, 37, 133.—In gen., to have the upper hand, get the best of it, be victorious, Plaut. Mil. 4, 5, 10.—
    E.
    To load, overwhelm, bear down, overcome: opprimi aere alieno, Cic. Cat. 2, 4, 8:

    mvidiā,

    id. ib. 2, 2, 4:

    totius corporis doloribus,

    id. Fam. 9, 14, 3:

    metu,

    Liv. 24, 33:

    timore,

    Caes. B. G. 4, 15:

    senatus oppressus et afflictus,

    Cic. Red. in Sen. 7, 18.—
    F.
    To fall upon, surprise, take by surprise, come upon unexpectedly, seize, catch (syn.:

    adorior, invado): occasionem opprimere,

    to seize, embrace, Plaut. As. 2, 2, 15:

    imprudentem,

    Ter. And. 1, 3, 22:

    incautos,

    Liv. 26, 12:

    Antonium mors oppressit,

    Cic. Verr. 2, 3, 91, § 213:

    ne subito a me opprimantur (sc. interrogando),

    id. ib. 2, 4, 67, §

    150: oppressi luce copias instruunt, Auct. B. G. 8, 14: rostra,

    to make one's self master of, occupy, Cic. Clu. 40, 110.—
    G.
    To bury, hide, conceal, suppress:

    quod quo studiosius ab ipsis opprimitur et absconditur, eo magis eminet et apparet,

    Cic. Rosc. Am. 41, 121:

    iram,

    Sall. J. 72, 1:

    ita ejus rei oppressa mentio est,

    Liv. 23, 22:

    infamiam,

    Just. 12, 13, 10. —
    H.
    To force a woman, commit a rape upon (late Lat.), Vulg. 2 Reg. 13, 12; 14, 32; id. Gen. 34, 2; id. Ezech. 2, 2; 11.

    Lewis & Short latin dictionary > obprimo

  • 16 obtero

    ob-tĕro ( opt-), trīvi, trītum, 3 ( pluperf. subj. obtrisset for obtrivisset, Liv. 3, 56, 8 Drak. N. cr.; perf. obterii, App. Mag. 8, p. 278, 15), v. a.
    I.
    To bruise, crush, or break to pieces (syn. obtundo; class.).— Lit.:

    ne in stabulo infantes grex boum obtereret,

    Varr. R. R. 2, 5, 5:

    ranas,

    Phaedr. 1, 30, 1:

    puerum,

    Suet. Ner. 5:

    homines,

    Liv. 27, 41:

    caput saxo,

    Luc. 6, 276:

    locustarum ova,

    Plin. 11, 29, 35, § 105:

    crura,

    Col. 8, 8:

    in angustiis portarum obtriti sunt,

    crushed by the crowd, Liv. 30, 5.—
    II.
    Trop., to crush, trample on, degrade, disgrace, contemn, disparage, ravage, destroy:

    meaeque pugnae proeliares plurumae optritae jacent?

    Plaut. Curc. 4, 4, 17:

    calumniam,

    Cic. Caecin. 7, 18:

    laudem imperatoriam,

    id. Verr. 2, 5, 1, § 2:

    obtrectationes,

    id. Fam. 5, 9, 1:

    jura populi,

    Liv. 3, 56:

    legionarios,

    Tac. A. 15, 11:

    Graeciam,

    Just. 5, 2, 11:

    militem verbis,

    to degrade, Liv. 24, 15:

    Penates,

    Sen. Oed. 645:

    vulgi omne cadaver,

    Juv. 3, 260.—
    * III.
    To rub:

    dentes carbone,

    App. Mag. 8, p. 278, 15.

    Lewis & Short latin dictionary > obtero

  • 17 occido

    1.
    occīdo ( obc-), cīdi, cīsum, 3 (occisit for occiderit, Lex Num. Pompil. ap. Paul. ex Fest. s. v. occisum. pp. 178 and 179; also Lex XII. Tab. ap. Macr. S. 1, 4), v. a. [ob-caedo], to strike down, strike to the ground; to beat, smash, crush.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen. (very rare):

    aliquem pugnis,

    Ter. Ad. 4, 2, 20:

    occare id est comminuere, ne sit glaeba: quod ita occidunt, occare dictum,

    to crush, Varr. R. R. 1, 31, 1:

    occisum ad mortem,

    wounded to death, Vulg. Apoc. 13, 3.—
    B.
    In partic., to strike or cut down; to cut off, kill, slay (class. and very freq.; syn.: interficio, trucido, obtrunco): summus ibi capitur meddix: occiditur alter, Enn. ap. Paul. ex Fest. p. 123 Müll. (Ann. v. 296 Vahl.):

    L. Virginius filiam suā manu occidit,

    Cic. Fin. 2, 20, 66:

    ejus copias,

    id. Phil. 14, 14, 36:

    ipse pro castris fortissime pugnans occiditur,

    Caes. B. G. 5, 36: occidione occidere, to completely cut off, destroy; v. occidio:

    ad unum omnes,

    to cut off all to the last man, Liv. 3, 23:

    aliquem veneno,

    to destroy with poison, Suet. Claud. 44; Just. 3, 2, 1:

    occisus videtur non tantum qui per vim aut per caedem interfectus est, velut jugulatus... sed et is qui veneno Necatus dicitur,

    Paul. Sent. 3, 5, 2 sqq.; cf.:

    et occidet eum lingua viperae,

    Vulg. Job, 20, 16:

    occisa sunt in terrae motu,

    id. Apoc. 11, 13:

    dedistine ei gladium qui se occideret?

    Plaut. Trin. 1, 2, 92: cum ipse se conaretur occidere, Cic. ap. Quint. 5, 10, 69; so,

    se occidere,

    Curt. 6, 10, 18; Quint. 7, 3, 7; Suet. Vit. 10; Eutr. 1, 8; 6, 24; Lact. 3, 18, 8; cf.:

    occidit, adversariumne? immo vero aiunt se et eum, quem defendit,

    Cic. de Or. 2, 74, 302.—
    II.
    Transf.
    A.
    To plague to death; to torture, torment, pester (cf. exanimo, II. B.; very rare;

    not in Cic. or Cæs.): occidis me, cum istuc rogitas,

    Plaut. Ps. 4, 1, 21:

    aliā occidis fabulā,

    id. Men. 5, 5, 23:

    occidis saepe rogando,

    Hor. Epod. 14, 5:

    legendo,

    id. A. P. 475.—
    B.
    To ruin, undo:

    occidisti me tuis fallaciis,

    Ter. Phorm. 4, 3, 67.—Hence, oc-cīsus, a, um, P. a., ruined, lost, unfortunate, undone (Plautin.):

    occisa est haec res, nisi, etc.,

    Plaut. Capt. 3, 4, 7.— Sup.:

    occisissimus sum omnium, qui vivunt,

    I am the most unfortunate, Plaut. Cas. 3, 5, 53.
    2.
    occĭdo, cĭdi, cāsum, 3, v. n. [obcado], to fall down, fall.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen. (rare):

    et alia Signa de caelo ad terram occidunt,

    Plaut. Rud. prol. 8: ut alii [p. 1251] super alios occiderent, Liv. 21, 35:

    arbores ita inciderant, ut momento levi impulsae occiderent,

    id. 23, 24.—
    B.
    In partic.
    1.
    Of the heavenly bodies, to go down, set (class.): prope jam occidente sole, Pac. ap. Cic. Div. 1, 14, 24:

    soles occidere, et redire possunt: Nobis, cum semel occidit brevis lux, Nox est perpetua una dormienda,

    Cat. 5, 4:

    Capra, Aquila, Canicula,

    Col. 11, 2, 94:

    occasura pars caeli,

    i. e. western, Plin. 2, 25, 23, § 92: SOL OCCASVS SVPREMA TEMPESTAS ESTO, i. e. sundown, sunset, Lex XII. Tab.; cf. Gell. 17, 2, 10 (Varr. L. L. 6, § 5 Müll., gives, instead of it, OCCASVS SOLIS; v. 2. occasus); so,

    ante solem obcasum,

    before sunset, Plaut. Ep. 1, 2, 41:

    donec lux occidat,

    Juv. 13, 158.—Fig.:

    non occidet ultra sol tuus,

    Vulg. Isa. 60, 20.—
    2.
    Pregn., to fall, perish, die (class.;

    syn.: obeo, pereo, intereo): exstincto calore, occidimus ipsi et extinguimur,

    Cic. N. D. 2, 9, 23:

    in bello,

    id. Fam. 9, 5, 2:

    Eudemus proelians ad Syracusas occidit,

    id. Div. 1, 25, 53:

    sperans hostium saevitiā facile eum occasurum,

    Sall. J. 7, 2:

    occiderit ferro Priamus?

    Verg. A. 2, 581: dextrā suā, to die by one's own hand (by suicide), id. ib. 12, 659:

    minimo vulnere,

    Ov. M. 6, 265.—
    II.
    Transf., to perish, be ruined, lost, etc.
    A.
    Of persons:

    sin plane occidimus,

    Cic. Q. Fr. 1, 4, 4.—So, esp., occidi, an exclamation of despair, I am lost, undone, Plaut. Stich. 2, 3, 75; Ter. And. 3, 4, 26:

    nulla sum, nulla sum: tota tota occidi,

    Plaut. Cas. 3, 5, 1:

    occidimus funditus,

    Verg. A. 11, 413.—
    B.
    Of things:

    non hercle occiderunt mihi etiam fundique atque aedes,

    I have not yet lost, Plaut. Truc. 1, 2, 72:

    occidit spes nostra,

    is gone, id. Most. 2, 1, 2:

    lumen (oculorum),

    Lucr. 3, 414:

    dolus,

    Plaut. Truc. 2, 5, 6:

    causa,

    Lucr. 2, 790:

    rem publicam occidere,

    Cic. Dom. 30, 96:

    vita,

    id. Tusc. 1, 45, 109:

    occidit ornatus (mundi),

    perishes, id. Ac. 2, 38, 119:

    vestra beneficia occasura esse,

    id. Mil. 36, 100.—Hence, occĭdens, entis, P. a.; as subst., m., the quarter of the setting sun, the west, the occident (class.):

    ab oriente ad occidentem,

    Cic. N. D. 2, 66, 164:

    vel occidentis usque ad ultimum sinum,

    Hor. Epod. 1, 13:

    cui se oriens occidensque submiserat,

    Plin. 7, 30, 31, § 112:

    validissima in se civium arma viribus occidentis coepta,

    Tac. H. 2, 6: partes mundi, Paul. ex Fest. p. 339 Müll.
    3.
    occīdo, for occedo, q. v.

    Lewis & Short latin dictionary > occido

  • 18 opprimo

    opprĭmo ( obp-), essi, essum, 3, v. a. [ob-premo], to press against, press together; to press down (class.; syn. obruo).
    I.
    Lit.:

    voluit deus ora loquentis Opprimere,

    to close, Ov. M. 3, 295: oculos, to press together, i. e. close the eyes, sc. of a dying person, Val. Max. 2, 6, 8:

    fauces manu,

    Suet. Calig. 12: flammam in ore, to repress, Enn. ap. Cic. de Or. 2, 54, 122 (Trag. v. 437 Vahl.).— To press down:

    taleam pede,

    to press into the ground, Cato, R. R. 45; Plaut. Ps. 5, 1, 27:

    opprimi ruinā conclavis,

    to be crushed, Cic. Div. 2, 8, 20:

    terrā oppressus,

    id. ib. 2, 23, 51:

    classem,

    to sink, id. Imp. Pomp. 12, 33:

    senem injectu multae vestis,

    to smother, stifle, Tac. A. 6, 50; so,

    dormiens oppressit eum,

    Vulg. 3 Reg. 3, 19; Varr. R. R. 2, 4, 14.—
    B.
    Transf.:

    oppressit jaculo redeuntem ad frena leonem,

    struck down, Val. Fl. 3, 24.—
    II.
    Trop.
    A.
    To press together; to close, shut:

    os opprime,

    shut your mouth! hold your tongue! Plaut. As. 3, 2, 40; Ter. Phorm. 5, 8, 93.—
    B.
    To press or bear down:

    opprimi onere,

    Cic. Rosc. Am. 4.—
    C.
    To put down, suppress, quell, check, quash:

    quae oratio a censore opprimenda est,

    Cic. Fin. 2, 10, 30:

    sine tumultu rem omnem oppressere,

    Liv. 2, 4:

    tumultum,

    id. 31, 11:

    fraudem,

    to baffle, thwart, id. 26, 6; Vulg. Lev. 24, 16.—
    D.
    To overthrow, overwhelm, crush, overpower, prostrate, subdue:

    reliquias hujus belli,

    Cic. Fam. 10, 20, 3:

    Graeciam,

    Nep. Them. 8, 2:

    nationem,

    Cic. Font. 12, 36:

    invidiam acerbitate,

    Nep. Dion. 6:

    libertatem,

    to put an end to, destroy, id. Alcib. 3, 3:

    ut exstinctae potius amicitiae, quam oppressae esse videantur,

    Cic. Lael. 21, 78:

    aliquem iniquo judicio,

    id. Quint. 2, 7:

    intolerandam potentiam,

    to overthrow, id. Rosc. Am. 13, 36: aliquem, to crush one with false accusations, Liv. 2, 52; cf.:

    insontem oblato falso crimine,

    id. 1, 51:

    quaestionem,

    id. 26, 15:

    si oppressa foret secura senectus (i. e. securus senex),

    Juv. 10, 75:

    litteras,

    to utter indistinctly, to mumble, Cic. Off. 1, 37, 133.—In gen., to have the upper hand, get the best of it, be victorious, Plaut. Mil. 4, 5, 10.—
    E.
    To load, overwhelm, bear down, overcome: opprimi aere alieno, Cic. Cat. 2, 4, 8:

    mvidiā,

    id. ib. 2, 2, 4:

    totius corporis doloribus,

    id. Fam. 9, 14, 3:

    metu,

    Liv. 24, 33:

    timore,

    Caes. B. G. 4, 15:

    senatus oppressus et afflictus,

    Cic. Red. in Sen. 7, 18.—
    F.
    To fall upon, surprise, take by surprise, come upon unexpectedly, seize, catch (syn.:

    adorior, invado): occasionem opprimere,

    to seize, embrace, Plaut. As. 2, 2, 15:

    imprudentem,

    Ter. And. 1, 3, 22:

    incautos,

    Liv. 26, 12:

    Antonium mors oppressit,

    Cic. Verr. 2, 3, 91, § 213:

    ne subito a me opprimantur (sc. interrogando),

    id. ib. 2, 4, 67, §

    150: oppressi luce copias instruunt, Auct. B. G. 8, 14: rostra,

    to make one's self master of, occupy, Cic. Clu. 40, 110.—
    G.
    To bury, hide, conceal, suppress:

    quod quo studiosius ab ipsis opprimitur et absconditur, eo magis eminet et apparet,

    Cic. Rosc. Am. 41, 121:

    iram,

    Sall. J. 72, 1:

    ita ejus rei oppressa mentio est,

    Liv. 23, 22:

    infamiam,

    Just. 12, 13, 10. —
    H.
    To force a woman, commit a rape upon (late Lat.), Vulg. 2 Reg. 13, 12; 14, 32; id. Gen. 34, 2; id. Ezech. 2, 2; 11.

    Lewis & Short latin dictionary > opprimo

  • 19 optero

    ob-tĕro ( opt-), trīvi, trītum, 3 ( pluperf. subj. obtrisset for obtrivisset, Liv. 3, 56, 8 Drak. N. cr.; perf. obterii, App. Mag. 8, p. 278, 15), v. a.
    I.
    To bruise, crush, or break to pieces (syn. obtundo; class.).— Lit.:

    ne in stabulo infantes grex boum obtereret,

    Varr. R. R. 2, 5, 5:

    ranas,

    Phaedr. 1, 30, 1:

    puerum,

    Suet. Ner. 5:

    homines,

    Liv. 27, 41:

    caput saxo,

    Luc. 6, 276:

    locustarum ova,

    Plin. 11, 29, 35, § 105:

    crura,

    Col. 8, 8:

    in angustiis portarum obtriti sunt,

    crushed by the crowd, Liv. 30, 5.—
    II.
    Trop., to crush, trample on, degrade, disgrace, contemn, disparage, ravage, destroy:

    meaeque pugnae proeliares plurumae optritae jacent?

    Plaut. Curc. 4, 4, 17:

    calumniam,

    Cic. Caecin. 7, 18:

    laudem imperatoriam,

    id. Verr. 2, 5, 1, § 2:

    obtrectationes,

    id. Fam. 5, 9, 1:

    jura populi,

    Liv. 3, 56:

    legionarios,

    Tac. A. 15, 11:

    Graeciam,

    Just. 5, 2, 11:

    militem verbis,

    to degrade, Liv. 24, 15:

    Penates,

    Sen. Oed. 645:

    vulgi omne cadaver,

    Juv. 3, 260.—
    * III.
    To rub:

    dentes carbone,

    App. Mag. 8, p. 278, 15.

    Lewis & Short latin dictionary > optero

  • 20 protero

    prō-tĕro, trīvi, trītum, 3, v. a.
    * I.
    To drive forth, drive away:

    ver proterit aestas Interitura,

    i. e. supplants, Hor. C. 4, 7, 9.—
    II.
    To tread under foot, trample down, wear away, crush, bruise (class.; syn. proculco).
    A.
    Lit.:

    aliquem pedibus,

    Plaut. Truc. 2, 2, 13:

    homines elephantis proterendos substravit,

    Val. Max. 2, 7, 14:

    januam limā,

    i. e. to destroy, Plaut. Men. 1, 1, 9:

    equitatus aversos proterere incipit,

    Caes. B. C. 2, 41:

    agmina curru,

    Verg. A. 12, 330:

    florentia arva,

    Ov. M. 2, 791:

    adversum rota proterit agmen,

    Sil. 2, 175:

    ulmus labens proterit uvas,

    Stat. Th. 8, 747:

    seges torrefacta proteritur,

    Col. 2, 21, 3.—
    B.
    Transf., in gen., to overthrow, beat, crush, defeat, destroy:

    Marte Poenos,

    Hor. C. 3, 5, 34:

    protrita hostium acies,

    Tac. H. 2, 26:

    aliquem proterere et conculcare,

    to maltreat, abuse, trample upon, Cic. Fl. 2, 22, 53; cf.:

    pati urbem proteri atque conculcari,

    Auct. Her. 4, 53, 66:

    ruinā suā proteri,

    Vell. 2, 91, 4:

    umbram,

    Ov. Tr. 3, 11, 25:

    omnia ferro,

    Just. 24, 4, 6:

    barbaram plebem,

    Amm. 15, 4, 12. —Hence, prōtrītus, a, um, P.a., worn out (by rubbing); hence, of words, of frequent use, common, trite, vulgar (post-class.):

    verba,

    Gell. 5, 21, 4; 12, 2, 1; 18, 4, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > protero

См. также в других словарях:

  • Crush 40 — Jun Senoue (left) and Johnny Gioeli (right) performing at Summer of Sonic 2010 Background information Also known as Sons Of Angels Origin …   Wikipedia

  • Crush 'Em — Single by Megadeth from the album Risk Released Summer 1999 …   Wikipedia

  • Crush 40 — est un groupe hard rock américain et japonais ayant grandement participé à la piste sonore de plusieurs jeux vidéo chez SEGA, compagnie japonaise de jeux vidéo réputée, principalement les jeux Sonic.Le cœur du groupe est le guitariste hard rock… …   Wikipédia en Français

  • crush — vb 1 Crush, mash, smash, bruise, squash, macerate are comparable when they mean to reduce or be reduced to a pulpy or broken mass. Crush implies a compressing between two hard or resistant surfaces that succeeds, usually, in destroying the shape… …   New Dictionary of Synonyms

  • Crush 'Em — «Crush Em» Сингл Megadeth c альбома «Risk» Выпущен …   Википедия

  • Crush 3D — Developer(s) Zoe Mode Publisher(s) Sega P …   Wikipedia

  • Crush — (kr[u^]sh), v. t. [imp. & p. p. {Crushed} (kr[u^]sht); p. pr. & vb. n. {Crushing}.] [OE. cruschen, crousshen, Of. cruisir, croissir, fr. LL. cruscire, prob. of Ger. origin, from a derivative of the word seen in Goth. kruistan to gnash; akin to Sw …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Crush — Crush, n. 1. A violent collision or compression; a crash; destruction; ruin. [1913 Webster] The wreck of matter, and the crush of worlds. Addison. [1913 Webster] 2. Violent pressure, as of a crowd; a crowd which produced uncomfortable pressure;… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Crush — Crush: Crush  компьютерная игра в жанре головоломки и платформера. «Crush»  песня австралийской драм н бейс группы Pendulum. «Crush»  песня немецкого трансового диджея Пола ван Дайка. «Crush»  песня Jennifer Paige. См. также… …   Википедия

  • Crush — (englisch: Verknalltsein; aber auch: zerquetschen) bezeichnet: Brian Adams (Wrestler), Künstlername eines Wrestlers Crush (Album), Album der Rockband Bon Jovi Crush, Originaltitel des Films Heiraten für Fortgeschrittene Crush (Song), der größte… …   Deutsch Wikipedia

  • Crush'd — Ugly Betty episode Episode no. Season 3 Episode 7 Directed by Victor Neili, Jr. Written by …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»