-
1 lēvō
lēvō āvī, ātus, āre [2 lēvis], to make smooth, polish: levato ferro Spicula, V.—Fig., to polish, smoothe: nimis aspera sano cultu, H.* * *Ilevare, levavi, levatus Vlift up; comfort; release, free from; lighten, lessen, relieveIIlevare, levavi, levatus Vmake smooth, polish; free from hair, depilate -
2 poliō
poliō īre (imperf. polibant, V.), īvī, ītus, to smooth, furbish, polish: rogum asciā, C. (XII Tabb.): pulvinar Indo dente, Ct.—To adorn, decorate, embellish: Aegida squamis, V.: domus polita, well-ordered, Ph.—Fig., to polish, refine, improve, adorn: ignarus poliendae orationis: materiam versibus senariis, Ph.: carmina, O.* * *polire, polivi, politus Vsmooth, polish; refine, give finish to -
3 expolio
I.Lit.:II.hac (i. e. herinacei) cute expoliuntur vestes,
Plin. 8, 37, 56, § 135:libellus arida pumice expolitus,
Cat. 1, 2:aedes expolitae,
Plaut. Most. 1, 2, 18:expolitus paries,
Vitr. 7, 9; cf. under P. a.:signum,
Quint. 2, 19, 3:scabritias unguium,
Plin. 24, 4, 6, § 12.— Pass. in mid. force:numquam concessavimus poliri, expoliri, pingi,
Plaut. Poen. 1, 2, 11. —Trop., to polish, finish, accomplish, embellish, improve, refine, elaborate:B.parentes (liberos) expoliunt, docent litteras,
Plaut. Most. 1, 2, 45; cf.:Dionem Plato doctrinis omnibus expolivit,
Cic. de Or. 3, 34, 139:vir omni vita atque victu excultus atque expolitus,
id. Brut. 25, 95:illi te expoliendum limandumque permittas,
Plin. Ep. 1, 10:Graeca doctrina expolitus,
Gell. 15, 11, 3:nox te expolivit hominemque reddidit,
Cic. de Or. 2, 10, 40:nihil omnibus ex partibus perfectum natura expolivit,
id. Inv. 2, 1, 3:inventum,
Auct. Her. 2, 18, 27:eandem rem eodem modo dicere... id obtundere auditorem est, non rem expolire,
id. 4, 42, 54:partiones,
Cic. Inv. 1, 41, 76:orationem,
Quint. 8, 3, 42:consilium,
Plaut. Poen. 1, 1, 60:opus,
id. Mil. 4, 4, 38.—Com., to polish off, i. e. to ruin:qui amat, nequit quin nihili sit atque improbis artibus se expoliat,
Plaut. Truc. 2, 7, 3.—Hence, expŏlī-tus, a, um, P. a., polished, smooth, neat, clean:dens expolitior,
Cat. 39, 20:frumenta expolitiora,
Col. 2, 20, 6: villae expolitissimae, Scipio Afric. ap. Gell. 2, 20, 6. -
4 expoliō
expoliō īvī, ītus, īre, to smooth, polish, finish, adorn, embellish, refine, elaborate: nox te expolivit: Dionem doctrinis omnibus.* * *Iexpoliare, expoliavi, expoliatus VIIexpolire, expolivi, expolitus Vpolish; refine -
5 līmō
līmō āvī, ātus, āre [lima], to file, polish, finish: stilus hoc maxime ornat ac limat: vir urbanitate limatus.— To investigate accurately, clear up: veritas limatur in disputatione: mendacium Subtiliter, Ph.— To file off, take away from, diminish: tantum alteri adfinxit, de altero limavit: mea commoda, H.: se ad minutarum causarum genera, i. e. limited himself.* * *limare, limavi, limatus Vfile; polish; file down; detract gradually from -
6 depolio
depolire, depolivi, depolitus V TRANSpolish thoroughly; smooth, polish off (L+S) -
7 elimo
elimare, elimavi, elimatus V TRANSmake/remove by filing; polish w/file; file off; produce/write w/care/polish -
8 laevo
1.lĕvo, āvi, ātum, 1 (old form of fut. perf. levasso, Enn. ap. Cic. de Sen. 1), v. a. [1. levis], to lift up, raise, elevate (syn.: extollo, erigo).I.Lit. (mostly poet. and in post-Aug. prose):B.ter sese attollens cubitoque annixa levavit,
Verg. A. 4, 690:se de caespite,
to rise, Ov. M. 2, 427:se saxo,
id. F. 4, 528:cum se matura levarit progenies (avium),
Juv. 14, 83:apis se confestim levat sublimius,
Col. 9, 12, 1; Plin. 2, 16, 13, § 69; 36, 16, 24, § 122:per hiemem, quae altius levat Alpes, i. e. by the snow,
Flor. 3, 3, 11.—Transf.1.To make lighter, lighten, to relieve, ease: cantantes ut eamus, ego te fasce levabo, Verg. E. 9, 65:2.serpentum colla levavit,
i. e. alighted from the dragon-car, Ov. M. 8, 798:dentes,
to clean the teeth, Mart. 14, 22:vesicam,
Spart. Carac. 7:jactatur rerum utilium pars maxima, sed nec damna levant,
do not lighten the ship, Juv. 12, 53.—To take away, take:II.furcā levat ille bicorni sordida terga suis,
takes down, Ov. M. 8, 647:alicui manicas atque arcta Vincla,
Verg. A. 2, 146:tributum,
to raise, levy, Dig. 50, 15, 4, § 2.—Trop., to lighten, relieve, console, refresh, support a person or thing with any thing (freq. and class.). —Of a personal object:B.non nihil enim me levant tuae litterae hoc tempore,
Cic. Att. 11, 8, 1.—Of things as objects: O Tite, si quid te adjuero curamve levasso, Enn. ap. Cic. de Sen. 1 (Ann. v. 339 Vahl.); so,auxilio viros,
Verg. A. 2, 452; 4, 538:curam et angorem animi sermone et consilio,
Cic. Att. 1, 18, 1:molestias,
id. Fam. 4, 3, 2:fonte sitim,
to slake, Ov. Tr. 4, 8, 26:arida ora aqua,
to refresh, id. R. Am. 230; so,membra gramine,
id. F. 6, 328.— Pass.:levantur tamen miserae civitates, quod nullus fit sumptus in nos,
Cic. Att. 5, 16, 3.—Transf.1.To lighten, lessen, alleviate, mitigate (cf.:2.laxo, libero): meam egestatem,
Plaut. Trin. 3, 2, 62:alicui paupertatem,
id. Ep. 4, 1, 33:morbum,
id. Mil. 4, 6, 57:inopiam multum,
Caes. B. C. 3, 48, 1:salutari arte fessos Corporis artus,
Hor. C. S. 63:morbi vim levaturus,
Curt. 3, 6, 2:levavitque apertis horreis pretia frugum,
reduced, Tac. A. 2, 59:vario viam sermone,
Verg. A. 8, 309:injurias,
Caes. B. C. 1, 9:suspicionem,
Cic. Verr. 2, 3, 59, § 136:ut sumptus levaretur,
Plin. Ep. 10, 43 (52), 2:calamitatem innocentium,
Cic. Rosc. Am. 3, 7:his levabat omnem vulnerum metum nobilitas mortis,
id. Tusc. 2, 24, 59:qui paupertatem levet propinqui,
Juv. 14, 236.—To lessen, diminish, weaken, impair: cave lassitudo poplitum cursum levet, Att. ap. Non. 336, 29:3.laudem alicujus,
id. ib. 31:inconstantiā levatur auctoritas,
Cic. Ac. 2, 22, 69:multa fidem promissa levant,
Hor. Ep. 2, 2, 10.—To relieve, release, discharge, free from any thing.(α).With abl.:* (β).leva me hoc onere,
Cic. Fam. 3, 12, 3:aliquem miseriis,
id. ib. 3, 8:me molestia,
id. ib. 16, 9, 2:aliquem metu,
Liv. 2, 22:animos religione,
id. 21, 62; cf.:qui hac opinione non modo verbis, sed etiam opere levandi sunt,
Cic. Lael. 20, 72:ut homines populares supplicio aut exsilio levarentur,
id. Verr. 2, 5, 6, § 13:se aere alieno,
id. Att. 6, 2, 4:se infamiā,
id. Verr. 2, 3, 61, § 141: se vitā, Varr. ap. Non. 336, 33.—With gen.:4. 2. I.ut me omnium jam laborum levas,
Plaut. Rud. 1, 4, 27.—Lit.:II.levare ac radere tigna,
Lucr. 5, 1267: corpus, * Cic. Fragm. Or. in Clod. et Cur. 5; Cels. 8, 3:magni levatique mensarum orbes,
Sen. Helv. 11, 6:mensas,
Stat. Th. 1, 519.—Trop., of speech, to smooth down, polish, soften:nimis aspera sano Levabit cultu,
Hor. Ep. 2, 2, 123.—Hence, P. a.: lēvātus, a, um; comp.:quae levatiora levioraque sunt,
more highly polished, Gell. 17, 8, 15. -
9 levo
1.lĕvo, āvi, ātum, 1 (old form of fut. perf. levasso, Enn. ap. Cic. de Sen. 1), v. a. [1. levis], to lift up, raise, elevate (syn.: extollo, erigo).I.Lit. (mostly poet. and in post-Aug. prose):B.ter sese attollens cubitoque annixa levavit,
Verg. A. 4, 690:se de caespite,
to rise, Ov. M. 2, 427:se saxo,
id. F. 4, 528:cum se matura levarit progenies (avium),
Juv. 14, 83:apis se confestim levat sublimius,
Col. 9, 12, 1; Plin. 2, 16, 13, § 69; 36, 16, 24, § 122:per hiemem, quae altius levat Alpes, i. e. by the snow,
Flor. 3, 3, 11.—Transf.1.To make lighter, lighten, to relieve, ease: cantantes ut eamus, ego te fasce levabo, Verg. E. 9, 65:2.serpentum colla levavit,
i. e. alighted from the dragon-car, Ov. M. 8, 798:dentes,
to clean the teeth, Mart. 14, 22:vesicam,
Spart. Carac. 7:jactatur rerum utilium pars maxima, sed nec damna levant,
do not lighten the ship, Juv. 12, 53.—To take away, take:II.furcā levat ille bicorni sordida terga suis,
takes down, Ov. M. 8, 647:alicui manicas atque arcta Vincla,
Verg. A. 2, 146:tributum,
to raise, levy, Dig. 50, 15, 4, § 2.—Trop., to lighten, relieve, console, refresh, support a person or thing with any thing (freq. and class.). —Of a personal object:B.non nihil enim me levant tuae litterae hoc tempore,
Cic. Att. 11, 8, 1.—Of things as objects: O Tite, si quid te adjuero curamve levasso, Enn. ap. Cic. de Sen. 1 (Ann. v. 339 Vahl.); so,auxilio viros,
Verg. A. 2, 452; 4, 538:curam et angorem animi sermone et consilio,
Cic. Att. 1, 18, 1:molestias,
id. Fam. 4, 3, 2:fonte sitim,
to slake, Ov. Tr. 4, 8, 26:arida ora aqua,
to refresh, id. R. Am. 230; so,membra gramine,
id. F. 6, 328.— Pass.:levantur tamen miserae civitates, quod nullus fit sumptus in nos,
Cic. Att. 5, 16, 3.—Transf.1.To lighten, lessen, alleviate, mitigate (cf.:2.laxo, libero): meam egestatem,
Plaut. Trin. 3, 2, 62:alicui paupertatem,
id. Ep. 4, 1, 33:morbum,
id. Mil. 4, 6, 57:inopiam multum,
Caes. B. C. 3, 48, 1:salutari arte fessos Corporis artus,
Hor. C. S. 63:morbi vim levaturus,
Curt. 3, 6, 2:levavitque apertis horreis pretia frugum,
reduced, Tac. A. 2, 59:vario viam sermone,
Verg. A. 8, 309:injurias,
Caes. B. C. 1, 9:suspicionem,
Cic. Verr. 2, 3, 59, § 136:ut sumptus levaretur,
Plin. Ep. 10, 43 (52), 2:calamitatem innocentium,
Cic. Rosc. Am. 3, 7:his levabat omnem vulnerum metum nobilitas mortis,
id. Tusc. 2, 24, 59:qui paupertatem levet propinqui,
Juv. 14, 236.—To lessen, diminish, weaken, impair: cave lassitudo poplitum cursum levet, Att. ap. Non. 336, 29:3.laudem alicujus,
id. ib. 31:inconstantiā levatur auctoritas,
Cic. Ac. 2, 22, 69:multa fidem promissa levant,
Hor. Ep. 2, 2, 10.—To relieve, release, discharge, free from any thing.(α).With abl.:* (β).leva me hoc onere,
Cic. Fam. 3, 12, 3:aliquem miseriis,
id. ib. 3, 8:me molestia,
id. ib. 16, 9, 2:aliquem metu,
Liv. 2, 22:animos religione,
id. 21, 62; cf.:qui hac opinione non modo verbis, sed etiam opere levandi sunt,
Cic. Lael. 20, 72:ut homines populares supplicio aut exsilio levarentur,
id. Verr. 2, 5, 6, § 13:se aere alieno,
id. Att. 6, 2, 4:se infamiā,
id. Verr. 2, 3, 61, § 141: se vitā, Varr. ap. Non. 336, 33.—With gen.:4. 2. I.ut me omnium jam laborum levas,
Plaut. Rud. 1, 4, 27.—Lit.:II.levare ac radere tigna,
Lucr. 5, 1267: corpus, * Cic. Fragm. Or. in Clod. et Cur. 5; Cels. 8, 3:magni levatique mensarum orbes,
Sen. Helv. 11, 6:mensas,
Stat. Th. 1, 519.—Trop., of speech, to smooth down, polish, soften:nimis aspera sano Levabit cultu,
Hor. Ep. 2, 2, 123.—Hence, P. a.: lēvātus, a, um; comp.:quae levatiora levioraque sunt,
more highly polished, Gell. 17, 8, 15. -
10 perpolio
I.Lit.:II.loco calce arenāque perpolito,
Vell. 2, 22, 3:aurum tritu perpolitum,
Plin. 33, 4, 21, § 66:caudae setas horridas comptā diligentiā perpolibo,
App. M. 6, 28, p. 185; cf. Vell. 2, 22, 4.—Trop., to polish, perfect, finish, put the finishing hand to (class.):opus,
Cic. de Or. 2, 13, 54:perpolire et absolvere aliquid,
id. Univ. 13:perpolire atque conficere,
id. de Or. 2, 28, 121:perpoliendi labor,
id. Balb. 7, 17:ea, quae habes instituta, perpolies,
id. Fam. 5, 12, 10.— Hence, perpŏlītus, a, um, P. a., thoroughly polished or refined:homines perfecti in dicendo et perpoliti,
Cic. de Or. 1, 13, 58:qui non sit omnibus iis artibus perpolitus,
id. ib. 1, 16, 72; so,litteris perpolitus,
id. Pis. 29, 70:vita perpolita humanitate (opp. immanis),
id. Sest. 42, 92:oratio,
id. de Or. 1, 8, 31:explicatio,
id. ib. 2, 27, 120.—Hence, adv.: perpŏlītē, in a very polished manner; in sup.:perfecte et perpolitissime absolutae,
Auct. Her. 4, 32, 44. -
11 perpolite
I.Lit.:II.loco calce arenāque perpolito,
Vell. 2, 22, 3:aurum tritu perpolitum,
Plin. 33, 4, 21, § 66:caudae setas horridas comptā diligentiā perpolibo,
App. M. 6, 28, p. 185; cf. Vell. 2, 22, 4.—Trop., to polish, perfect, finish, put the finishing hand to (class.):opus,
Cic. de Or. 2, 13, 54:perpolire et absolvere aliquid,
id. Univ. 13:perpolire atque conficere,
id. de Or. 2, 28, 121:perpoliendi labor,
id. Balb. 7, 17:ea, quae habes instituta, perpolies,
id. Fam. 5, 12, 10.— Hence, perpŏlītus, a, um, P. a., thoroughly polished or refined:homines perfecti in dicendo et perpoliti,
Cic. de Or. 1, 13, 58:qui non sit omnibus iis artibus perpolitus,
id. ib. 1, 16, 72; so,litteris perpolitus,
id. Pis. 29, 70:vita perpolita humanitate (opp. immanis),
id. Sest. 42, 92:oratio,
id. de Or. 1, 8, 31:explicatio,
id. ib. 2, 27, 120.—Hence, adv.: perpŏlītē, in a very polished manner; in sup.:perfecte et perpolitissime absolutae,
Auct. Her. 4, 32, 44. -
12 Polio
1.pŏlĭo, īvi and ĭi, ītum, 4 ( imperf polibant, Verg. A. 8, 436), v. a. [root par, in parēre, appārere; cf. pulcher], to smooth, furbish, polish (class.; syn.: limo, levigo).I.Lit.: ROGVM ASCIA NE POLITO, Fragm. XII. Tab. ap. Cic. Leg. 2, 23, 59:B.parietem tectorio,
Col. 8, 8, 3:daedala signa,
Lucr. 5, 1451:gemmas cotibus,
Plin. 37, 8, 32, § 109:ligna squatinae piscis cute,
id. 32, 9, 34, § 108. marmora, id. 36, 6, 9, § 52:scabritiam ferri hircorum sanguine,
id. 28, 9, 41, § 148:lapis politus,
Vulg. 1 Macc. 13, 27:polite lanceas,
id. Jer. 46, 4.—Transf. (= apparare, curare, colere), to set off, adorn, decorate, embellish: causa poliendi agri, Enn. ap. Non. 66, 27 (Ann. v. 324 Vahl.); cf.:II.campi politi,
id. ib. (Sat. v. 23 Vahl.); and:politus culturā fundus,
Varr. R. R. 3, 2, 5:vestes,
to scour, Plin. 35, 17, 57, § 197; cf.vestimenta,
Dig. 47, 2, 12; Gai. Inst. 3, 143; 162:linum in filo,
Plin. 19, 1, 3, § 18:minium in officinis,
id. 33, 7, 40, § 122; cf. Sillig ad Plin. 3, 5, 9, § 60:domus polita,
well-ordered, Phaedr. 4, 5, 26; cf.:regie polita aedificia,
Varr. R. R. 1, 2, 10.—Trop., to polish, refine, improve, adorn: ignarus poliendae orationis, Cic. de Or. 1, 14, 63:2.ut opus poliat lima non exterat,
Quint. 10, 4, 4:verba,
id. 8, 6, 63:materiam versibus senariis,
Phaedr. 1, prol. 2:carmina,
Ov. P. 1, 5, 61:mores,
Petr. 8. —Hence, pŏlītus, a, um, P. a. (in the trop. sense), polished, accomplished, refined, cultivated, polite (class.):doctrinā homines,
Lucr. 3, 307:homo politus e scholā,
Cic. Pis. 25, 59:politus artibus,
id. Fin. 1, 7, 26:homo (orator),
id. de Or. 2, 58, 236:aliquem politum reddere,
Plin. Ep. 1, 16, 6. accurata et polita oratio, Cic. Brut. 95, 326; cf.:ornata oratio et polita,
id. de Or. 1, 8, 31; so,epistula,
Plin. Ep. 7, 13, 2.— Comp.:Crassus (in dicendo) politior et ornatior,
Tac. Or. 18:facundia politiorem fieri,
Val. Max. 2, 2, 2:homo politioris humanitatis expers,
Cic. de Or. 2, 17, 72.— Sup.:vir omni liberali doctrinā politissimus,
Cic. Fam. 13, 1, 5.—Hence, adv.: pŏlītē, in a polished manner, exquisitely, elegantly:polite subtiliterque effici,
Cic. Ac. 2, 38, 120:polite apteque dicere,
id. Fin. 4, 3, 5:ornate politeque dicere,
id. Cael. 3, 8:scribere,
id. Brut. 19, 76.— Comp.:politius perfectiusque proferre aliquid,
Cic. de Or. 1, 2, 5:politius limare,
id. Ac. 1, 1, 2.pŏlĭo, ōnis, v. pellio.3. -
13 polio
1.pŏlĭo, īvi and ĭi, ītum, 4 ( imperf polibant, Verg. A. 8, 436), v. a. [root par, in parēre, appārere; cf. pulcher], to smooth, furbish, polish (class.; syn.: limo, levigo).I.Lit.: ROGVM ASCIA NE POLITO, Fragm. XII. Tab. ap. Cic. Leg. 2, 23, 59:B.parietem tectorio,
Col. 8, 8, 3:daedala signa,
Lucr. 5, 1451:gemmas cotibus,
Plin. 37, 8, 32, § 109:ligna squatinae piscis cute,
id. 32, 9, 34, § 108. marmora, id. 36, 6, 9, § 52:scabritiam ferri hircorum sanguine,
id. 28, 9, 41, § 148:lapis politus,
Vulg. 1 Macc. 13, 27:polite lanceas,
id. Jer. 46, 4.—Transf. (= apparare, curare, colere), to set off, adorn, decorate, embellish: causa poliendi agri, Enn. ap. Non. 66, 27 (Ann. v. 324 Vahl.); cf.:II.campi politi,
id. ib. (Sat. v. 23 Vahl.); and:politus culturā fundus,
Varr. R. R. 3, 2, 5:vestes,
to scour, Plin. 35, 17, 57, § 197; cf.vestimenta,
Dig. 47, 2, 12; Gai. Inst. 3, 143; 162:linum in filo,
Plin. 19, 1, 3, § 18:minium in officinis,
id. 33, 7, 40, § 122; cf. Sillig ad Plin. 3, 5, 9, § 60:domus polita,
well-ordered, Phaedr. 4, 5, 26; cf.:regie polita aedificia,
Varr. R. R. 1, 2, 10.—Trop., to polish, refine, improve, adorn: ignarus poliendae orationis, Cic. de Or. 1, 14, 63:2.ut opus poliat lima non exterat,
Quint. 10, 4, 4:verba,
id. 8, 6, 63:materiam versibus senariis,
Phaedr. 1, prol. 2:carmina,
Ov. P. 1, 5, 61:mores,
Petr. 8. —Hence, pŏlītus, a, um, P. a. (in the trop. sense), polished, accomplished, refined, cultivated, polite (class.):doctrinā homines,
Lucr. 3, 307:homo politus e scholā,
Cic. Pis. 25, 59:politus artibus,
id. Fin. 1, 7, 26:homo (orator),
id. de Or. 2, 58, 236:aliquem politum reddere,
Plin. Ep. 1, 16, 6. accurata et polita oratio, Cic. Brut. 95, 326; cf.:ornata oratio et polita,
id. de Or. 1, 8, 31; so,epistula,
Plin. Ep. 7, 13, 2.— Comp.:Crassus (in dicendo) politior et ornatior,
Tac. Or. 18:facundia politiorem fieri,
Val. Max. 2, 2, 2:homo politioris humanitatis expers,
Cic. de Or. 2, 17, 72.— Sup.:vir omni liberali doctrinā politissimus,
Cic. Fam. 13, 1, 5.—Hence, adv.: pŏlītē, in a polished manner, exquisitely, elegantly:polite subtiliterque effici,
Cic. Ac. 2, 38, 120:polite apteque dicere,
id. Fin. 4, 3, 5:ornate politeque dicere,
id. Cael. 3, 8:scribere,
id. Brut. 19, 76.— Comp.:politius perfectiusque proferre aliquid,
Cic. de Or. 1, 2, 5:politius limare,
id. Ac. 1, 1, 2.pŏlĭo, ōnis, v. pellio.3. -
14 Pollio
1.pŏlĭo, īvi and ĭi, ītum, 4 ( imperf polibant, Verg. A. 8, 436), v. a. [root par, in parēre, appārere; cf. pulcher], to smooth, furbish, polish (class.; syn.: limo, levigo).I.Lit.: ROGVM ASCIA NE POLITO, Fragm. XII. Tab. ap. Cic. Leg. 2, 23, 59:B.parietem tectorio,
Col. 8, 8, 3:daedala signa,
Lucr. 5, 1451:gemmas cotibus,
Plin. 37, 8, 32, § 109:ligna squatinae piscis cute,
id. 32, 9, 34, § 108. marmora, id. 36, 6, 9, § 52:scabritiam ferri hircorum sanguine,
id. 28, 9, 41, § 148:lapis politus,
Vulg. 1 Macc. 13, 27:polite lanceas,
id. Jer. 46, 4.—Transf. (= apparare, curare, colere), to set off, adorn, decorate, embellish: causa poliendi agri, Enn. ap. Non. 66, 27 (Ann. v. 324 Vahl.); cf.:II.campi politi,
id. ib. (Sat. v. 23 Vahl.); and:politus culturā fundus,
Varr. R. R. 3, 2, 5:vestes,
to scour, Plin. 35, 17, 57, § 197; cf.vestimenta,
Dig. 47, 2, 12; Gai. Inst. 3, 143; 162:linum in filo,
Plin. 19, 1, 3, § 18:minium in officinis,
id. 33, 7, 40, § 122; cf. Sillig ad Plin. 3, 5, 9, § 60:domus polita,
well-ordered, Phaedr. 4, 5, 26; cf.:regie polita aedificia,
Varr. R. R. 1, 2, 10.—Trop., to polish, refine, improve, adorn: ignarus poliendae orationis, Cic. de Or. 1, 14, 63:2.ut opus poliat lima non exterat,
Quint. 10, 4, 4:verba,
id. 8, 6, 63:materiam versibus senariis,
Phaedr. 1, prol. 2:carmina,
Ov. P. 1, 5, 61:mores,
Petr. 8. —Hence, pŏlītus, a, um, P. a. (in the trop. sense), polished, accomplished, refined, cultivated, polite (class.):doctrinā homines,
Lucr. 3, 307:homo politus e scholā,
Cic. Pis. 25, 59:politus artibus,
id. Fin. 1, 7, 26:homo (orator),
id. de Or. 2, 58, 236:aliquem politum reddere,
Plin. Ep. 1, 16, 6. accurata et polita oratio, Cic. Brut. 95, 326; cf.:ornata oratio et polita,
id. de Or. 1, 8, 31; so,epistula,
Plin. Ep. 7, 13, 2.— Comp.:Crassus (in dicendo) politior et ornatior,
Tac. Or. 18:facundia politiorem fieri,
Val. Max. 2, 2, 2:homo politioris humanitatis expers,
Cic. de Or. 2, 17, 72.— Sup.:vir omni liberali doctrinā politissimus,
Cic. Fam. 13, 1, 5.—Hence, adv.: pŏlītē, in a polished manner, exquisitely, elegantly:polite subtiliterque effici,
Cic. Ac. 2, 38, 120:polite apteque dicere,
id. Fin. 4, 3, 5:ornate politeque dicere,
id. Cael. 3, 8:scribere,
id. Brut. 19, 76.— Comp.:politius perfectiusque proferre aliquid,
Cic. de Or. 1, 2, 5:politius limare,
id. Ac. 1, 1, 2.pŏlĭo, ōnis, v. pellio.3. -
15 castīgō
castīgō āvī, ātus, āre [castus + 1 AG-], to set right, correct, chastise, punish, blame, reprove, chide, censure, find fault with: pueros verberibus: seg niores, Cs.: castigando proficere, L.: Castigandi potestas, Cu.: litteris castigari, ut, etc., Cs.: in hoc me ipse castigo quod, etc.: moras, V.: vitia, Iu. — To correct, amend, polish: carmen ad unguem, H.: amicae verba, Iu. — To hold in check, restrain: quid illum credis facturum, nisi eum... castigas? T.: castigatus animi dolor.* * *castigare, castigavi, castigatus Vchastise/chasten, punish; correct, reprimand/dress down, castigate; neutralize -
16 cultē
-
17 cultus
cultus adj. with comp. and sup. [P. of colo], cultivated, tilled: ager cultissimus: fundus, H.: materia: cultiora loca, Cu.—Fig., neat, tidy, well-dressed: bene puella, O.: femina cultissima, O. — Polished, elegant, cultivated: animi: cultiora tempora, Cu.: carmina, O.* * *Iculta -um, cultior -or -us, cultissimus -a -um ADJcultivated/tilled/farmed (well); ornamented, neat/well groomed; polished/elegantIIhabitation; cultivation (land); civilization, refinement; polish, elegance; care, worship, devotion/observance; form of worship, cult; training/education; personal care/maintenance/grooming; style; finery, splendor; neatness/order -
18 cultus
cultus ūs, m [COL-], labor, care, cultivation, culture: agricolarum: agrorum, L.: fructum edere sine cultu hominum: corporis: frequens, constant, V.: praediscere patrios cultūs, traditional methods of husbandry, V.—Fig., training, education, culture: malo cultu corruptus: animi, mental discipline: pueritiae, means of education, S.: honestarum artium, Ta.: Recti cultūs, H.: Quīs neque mos neque cultus erat, civilization, V.—Style, care, way of life, cultivation, civilization, refinement, luxury: a cultu provinciae abesse, Cs.: humanus civilisque: (sequar) cultūs artīsque locorum, O.: lubido ganeae ceterique cultūs, dissipation, S.: in neutram partem cultūs miser, i. e. neither by gluttony nor by stinginess, H.—An honoring, reverence, adoration, veneration: deorum: cultu venerantur numina, O.: sui, Ta.: meus, for me, Ta.—Attire, dress, garb: miserabilis, S.: forma viri miseranda cultu, V.: virilis, H.: Dianae, O.: nulla cultūs iactatio, display in armor, Ta.: cultūs dotales, bridal array, Ta.* * *Iculta -um, cultior -or -us, cultissimus -a -um ADJcultivated/tilled/farmed (well); ornamented, neat/well groomed; polished/elegantIIhabitation; cultivation (land); civilization, refinement; polish, elegance; care, worship, devotion/observance; form of worship, cult; training/education; personal care/maintenance/grooming; style; finery, splendor; neatness/order -
19 ē-līmō
ē-līmō āvī, ātus, āre, to file off, polish, finish: catenas, O. — Fig.: rationes ad tenue elimatae, minutely. -
20 ērudiō
ērudiō īvī, ītus, īre [ex + rudis], to educate, instruct, teach, polish: studiosos discendi: alqm in iure: filios ad maiorum instituta: alqm disciplinā, N.: eruditi artibus militiae, L.: me de re p., keep me informed: te, satis esse, etc.— To teach, communicate, instruct in: alqm damnosas artīs, O.: percurrere telas, O.: quā possint arte capi, O.: oculos ut fleant, O.* * *erudire, erudivi, eruditus Veducate, teach, instruct
См. также в других словарях:
Polish — (pronounced IPA| [ˈpoʊlɪʃ] ) may refer to:* Anything from or related to Poland, a country in Europe * Polish language * Poles, people from Poland * Polish (chicken) * Kielbasa, Polish sausage **Maxwell Street Polish, Polish sausage sandwich… … Wikipedia
polish — ⇒POLISH, subst. masc. ,,Produit d entretien consistant en une émission dans de l eau soit de savons et d huiles, soit d un mélange de cires ou de silicones (GDEL). Betty m attendait. Elle était assise sur le capot comme dans les années cinquante… … Encyclopédie Universelle
polish — [päl′ish] vt. [ME polischen < inflected stem of OFr polir < L polire, to polish, prob. < IE base * pel , to drive, impel > FELT1] 1. a) to smooth and brighten, as by rubbing b) to coat with polish, wax, etc. and make bright or glossy… … English World dictionary
Polish — Pol ish, v. t. [imp. & p. p. {Polished}; p. pr. & vb. n. {Polishing}.] [F. polir, L. polire. Cf. {Polite}, { ish}] 1. To make smooth and glossy, usually by friction; to burnish; to overspread with luster; as, to polish glass, marble, metals, etc … The Collaborative International Dictionary of English
polish — [n1] shine, brightness brilliance, burnish, finish, glaze, glint, gloss, luster, sheen, smoothness, sparkle, varnish, veneer, wax; concepts 492,611,620 Ant. dullness polish [n2] cultivated look, performance breeding, class, cultivation, culture,… … New thesaurus
Polish — Pol ish, n. 1. A smooth, glossy surface, usually produced by friction; a gloss or luster. [1913 Webster] Another prism of clearer glass and better polish. Sir I. Newton. [1913 Webster] 2. Anything used to produce a gloss. [1913 Webster] 3. Fig.:… … The Collaborative International Dictionary of English
polish up on — polish up or polish up on To work at or study in order to improve • • • Main Entry: ↑polish … Useful english dictionary
polish — ► VERB 1) make smooth and shiny by rubbing. 2) improve or refine. 3) (polish off) finish or consume quickly. ► NOUN 1) a substance used to make something smooth and shiny when rubbed in. 2) an act of polishing … English terms dictionary
Polish — Pol ish, v. i. To become smooth, as from friction; to receive a gloss; to take a smooth and glossy surface; as, steel polishes well. Bacon. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Polish — Pol ish, a. [From {Pole} a Polander.] Of or pertaining to Poland or its inhabitants. n. The language of the Poles. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
polish — polish. См. шлифовка. (Источник: «Англо русский толковый словарь генетических терминов». Арефьев В.А., Лисовенко Л.А., Москва: Изд во ВНИРО, 1995 г.) … Молекулярная биология и генетика. Толковый словарь.