-
1 artifex
artifex icis, m and f [ars + FAC-], a master of an art, professional man, artist, artificer (used of a sculptor, musician, actor, etc.): artifices improbi, i. e. quacks, L.: dicendi, an orator: morbi, healer, Tb.—A maker, builder, author, contriver: mundi: operum, L.: figurae, O.: caedis, O. — A trickster, cunning deceiver, cheat: Artificis scelus, i. e. the wicked device, V.; cf. artificis scelus, i. e. artifex scelestus, V.: O artificem probum! T.— Apposit., a master, skilled, clever, ingenious, dexterous: artifices manūs, O.: talis negoti, S.: ad corrumpendum ingenium.— Artistic: boves, Pr.* * *I(gen.), artificis ADJskilled, artistic; expert, practiced; cunning, artful; creative, productiveIIartist, actor; craftsman; master of an art; author, maker; mastermind, schemer -
2 faber
faber brī ( gen plur. brūm; rarely brōrum, C.), m [2 FAC-], a workman, maker, forger, smith, artificer, carpenter, joiner: Marmoris aut eboris aut aeris, H.: hominem pro fabro emere: fabri ad aedificandam rem p., laborers: praefectus fabrūm, chief engineer, Cs.: ex legionibus fabros delegit, artisans, Cs.: His fabris crescunt patrimonia, i. e. these smiths add to their patrimonies, Iu.: volans (i. e. Icarus), Iu.: tignarius, carpenter.— Prov.: tractant fabrilia fabri, H.— A dory, sunfish, O.* * *Ifabra, fabrum ADJskillful; ingenious; of craftsman/workman/artisan or his workIIworkman, artisan; smith; carpenter -
3 fabricātor
fabricātor ōris, m [fabricor], an artificer, framer, contriver: operis: mundi, O.: opusculorum: doli Epeos, V.* * *builder, maker, fashioner -
4 fabrīlis
fabrīlis e, adj. [faber], of an artificer: scalprum, L.: opera ad fabrilia surgere, V.: dextra, O.: erratum, of the sculptor. — Plur. n. as subst, tools, implements: tractant fabrilia fabri, H.* * *fabrilis, fabrile ADJof/belonging to a workman; of a metal-worker/carpenter/builder -
5 artifex
artĭfex, fĭcis, m. [ars-facio].I.Subst.A.1.. One that is master in the liberal arts (while opifex is a master in the artes sordidae; cf. ars, I. B. 1.), an artist, artificer:2.illi artifices corporis simulacra ignotis nota faciebant,
Cic. Fam. 5, 12:reponendarum (tegularum) nemo artifex (i. e. architectus) inire rationem potuit,
Liv. 42, 3:in armamentario multis talium operum (sc. tormentorum) artificibus de industriā inclusis,
id. 29, 35:ut aiunt in Graecis artificibus eos auloedos esse, qui citharoedi fieri non potuerint, sic, etc.,
Cic. Mur. 13, 29; cf. Ov. M. 11, 169 al.:artifices scaenici,
Cic. Arch. 5, 10; id. Quinct. 25; Suet. Caes. 84:artifex lignorum,
a carpenter, Vulg. 2 Reg. 5, 11; so,artifex lignarius,
ib. Isa. 44, 13:artifices lapidum,
masons, ib. 2 Reg. 5, 11:artifex aerarius,
a worker in bronze, ib. 3 Reg. 7, 14 (often thus used in Vulg. for opifex).—Also absol.:artifex,
Plaut. Am. prol. 70:multi artifices ex Graeciā venerunt,
Liv. 39, 22; so id. 5, 1; 5, 7; 5, 2; 41, 20; so Vulg. Exod. 36, 4; ib. Isa. 40, 20; ib. Act. 19, 24 et saep.—So of a charioteer, as in Gr. technitês:ne hoc gloriae artificis daretur (auriga standing just before),
Plin. 7, 53, 54, § 186.—Of a physician, Liv. 5, 3. —Of an orator or writer:Graeci dicendi artifices et doctores,
Cic. de Or. 1, 6, 23:cum contra talem artificem (sc. Hortensium oratorem) dicturus essem,
id. Quinct. 24 fin.:politus scriptor atque artifex,
id. Or. 51, 172. —Trop., a master in any thing, in doing any thing, etc.:B.artifices ad corrumpendum judicium,
Cic. Verr. 2, 5, 71:artifex callidus comparandarum voluptatum,
id. Fin. 2, 35, 116:Cotta in ambitione artifex,
Q. Cic. Petit. Cons. 12, 47:serendae in alios invidiae artifex,
Tac. H. 2, 86 al. —A maker, originator, author, contriver:II.si pulcher est hic mundus, si probus ejus artifex, etc.,
Cic. Tim. 2:cujus (civitatis) artifex et conditor (est) Deus,
Vulg. Heb. 11, 10:artifex omnium natura,
Plin. 2, 1, 1, § 3:si indocta consuetudo tam est artifex suavitatis,
id. Or. 48, 161:artificem (sc. malorum) mediis immittam Terea flammis,
Ov. M. 6, 615:vadit ad artificem dirae Polymestora caedis,
id. ib. 13, 551:sceleris infandi artifex,
Sen. Agam. 975.—Ironic.:O artificem probum!
Ter. Phorm. 2, 1, 29.—Also for a sly, cunning contriver, inventor of a thing (cf. ars, II. fin.):et mihi jam multi crudele canebant Artificis scelus,
Verg. A. 2, 125; 11, 407. —Adj.A.Act., skilled in a thing; skilful, practised, ingenious, dexterous:B.Bomilcar et per homines talis negotii artifices itinera explorat,
Sall. J. 35, 5:miles decollandi artifex,
Suet. Calig. 32:artifex faber de silvā,
Vulg. Sap. 13, 11:tam artifices saltationis,
Suet. Tit. 7.—Also of inanimate things:artifices Natura manus admovit,
Ov. M. 15, 218:Tellus artifices ne terat Osca manus,
Prop. 5, 2, 62:artifex, ut ita dicam, stilus,
Cic. Brut. 25, 95:mobilitas ignea artifex ad formanda corpora,
Plin. 6, 30, 35, § 187:vir tam artificis ingenii,
id. 8, 16, 21, § 55 al. — Poet. with inf.:venter, negatas artifex sequi voces,
Pers. prol. 11.—Pass., skilfully prepared or made, artistic, artificial, ingenious:quattuor artifices vivida signa boves,
Prop. 3, 29, 8:tantae tamque artifices argutiae,
Plin. 10, 29, 4, § 85:artifex dimicatio,
id. 8, 40, 61, § 150:motus,
Quint. 9, 4, 8:manus libratur artifici temperamento,
Plin. 12, 25, 54, §115: artifex vultus,
Pers. 5, 40:plaga,
Sol. 35 al. — Poet. of a horse, broken, trained, Ov. A. A. 3, 556. -
6 Calamis
Călămis, ĭdis, m., = Kalamis, a distinguished Greek sculptor and artificer in metals (about Olymp. 78), Cic. Brut. 18, 70; Quint. 12, 10, 7; Plin. 34, 7, 18, § 47; 34, 8, 19, § 71; Prop. 3 (4), 9, 10; Ov. P. 4, 1, 33. -
7 Didymaon
Dĭdymāon, ŏnis, m., the name of a skilful artificer, Verg. A. 5, 359. -
8 faber
1.făber, bri ( gen. plur. most freq. fabrum; cf.:I.jam ut censoriae tabulae loquuntur, fabrum et procum audeo dicere, non fabrorum et procorum,
Cic. Or. 46, 156: fabrum, Caes. ap. Cic. Att. 9, 8, C, 2; Caes. B. C. 1, 24, 4; Plin. 34, 1, 1, § 1 al.:fabrorum,
Plaut. Most. 1, 2, 54; Cic. Verr. 2, 1, 56, § 147; Plin. 35, 15, 51, § 182 al.), m. [Sanscr. root bha-, gleam, shine; Gr. phêmi, say, phainô, show; cf. for], a worker in wood, stone, metal, etc., a forger, smith, artificer, carpenter, joiner (syn.: artifex, opifex, operarius), tektôn.Prop.A.With adj. of material, etc., specifying the trade:B.tamen ego me Phidiam esse mallem, quam vel optimum fabrum tignarium,
carpenter, Cic. Brut. 73, 257; so,tignarius,
id. Rep. 2, 22; Inscr. Orell. 4087; cf.:fabros tignarios dicimus non eos duntaxat, qui tigna dolant, sed omnes, qui aedificant,
Dig. 50, 16, 235:ut fortunati sunt fabri ferrarii, Qui apud carbones assident!
blacksmiths, Plaut. Rud. 2, 6, 47:fabrum aerariorum conlegium,
copper-smiths, braziers, Plin. 34, 1, 1, § 1; cf.:marmoris aut eboris fabros aut aeris amavit,
Hor. Ep. 2, 1, 96:‡ eburarius, Inscr. ap. Spon. Misc. p. 222: ‡ intestinarius,
one who does the fine carved work in wood for the interior of a building, a joiner, Inscr. Orell. 4182:‡ a Corinthiis,
ib. 4181:‡ oculariarius,
one who made silver eyes for statues, ib. 4185.—In gen.:2.ut arcessatur faber, ut istas compedis tibi adimam,
Plaut. Capt. 5, 4, 29:cogito, utrum me dicam medicum ducere an fabrum,
id. Men. 5, 3, 11:hominem pro fabro aut pro tectore emere,
Cic. Planc. 25, 62:fabri ad aedificandam rem publicam,
work-people, workmen, laborers, id. Fam. 9, 2, 5; cf. id. Verr. 2, 5, 19, § 48:ex legionibus fabros delegit,
the workmen belonging to the army, Caes. B. G. 5, 11, 3;whose overseer was called praefectus fabrūm,
id. B. C. 1, 24, 4:His fabris crescunt patrimonia,
i. e. these smiths know how to add to their patrimonies, Juv. 14, 116:faber volans, i. e. Icarus,
id. 1, 54.— Prov.: faber est quisque fortunae suae, every man is the maker of his own fortune, Appius ap. Sall. de Republ. Ordin. 1.făber, bra, brum, adj. [1. faber], workmanlike, skilful, ingenious ( poet. and in post-Aug. prose):3.ars,
Ov. M. 8, 159; id. F. 3, 383:levitas speculi,
App. Mag. p. 282. — Sup.:signaculum faberrimum anuli aurei,
App. Flor. p. 346.— Adv.: fā̆bre, in a workmanlike manner, skilfully, ingeniously:hoc factum est fabre,
Plaut. Men. 1, 2, 23; cf. id. Stich. 4, 1, 64:teres trabs,
Sil. 14, 320; Vulg. Exod. 35, 33:sigillatum vitrum,
App. M. 2, p. 123 (cf. fabrefacio).— Sup.:facta navis,
App. M. 11, p. 262 al.:aptare,
Amm. 20, 11. -
9 fabricator
I.Lit.:II.ille fabricator tanti operis (mundi),
Cic. Univ. 2; so, mundi, Quint, 2, 16, 12; Ov. M. 1, 57:minutorum opusculorum,
Cic. Ac. 2, 38, 120:ipse doli (i. e. equi lignei) fabricator Epeos,
Verg. A. 2, 264: deorum, i. e. of statues of the gods, Firm. Math. 3, 6, 9.— -
10 fabrilia
fā̆brīlis, e, adj. [faber], of or belonging to an artificer (class.):scalprum,
Liv. 27, 49, 1:opera ad fabrilia surgere,
Verg. A. 8, 415:dextra,
Ov. M. 4, 175:vincula,
id. Am. 1, 9, 39:gluten,
Cels. 8, 7; cf.glutinum,
Plin. 28, 11, 49, § 182:fumus gratiam affert vinis,
id. 14, 1, 3, § 16;hence, uva,
i. e. smoke-dried, Cael. Aur. Tard. 4, 3:opera,
Sen. Ben. 6, 38: erratum, of the sculptor or artist, * Cic. Att. 6, 1, 17.—In the neutr. subst.: fabrīlĭa, ium, mechanical tools or implements:tractant fabrilia fabri,
Hor. Ep. 2, 1, 116.—* Adv.: fā̆brīlĭter, skilfully, in a workmanlike manner:opifex fabriliter aptans Composuit,
Prud. Apoth. 583. -
11 fabrilis
fā̆brīlis, e, adj. [faber], of or belonging to an artificer (class.):scalprum,
Liv. 27, 49, 1:opera ad fabrilia surgere,
Verg. A. 8, 415:dextra,
Ov. M. 4, 175:vincula,
id. Am. 1, 9, 39:gluten,
Cels. 8, 7; cf.glutinum,
Plin. 28, 11, 49, § 182:fumus gratiam affert vinis,
id. 14, 1, 3, § 16;hence, uva,
i. e. smoke-dried, Cael. Aur. Tard. 4, 3:opera,
Sen. Ben. 6, 38: erratum, of the sculptor or artist, * Cic. Att. 6, 1, 17.—In the neutr. subst.: fabrīlĭa, ium, mechanical tools or implements:tractant fabrilia fabri,
Hor. Ep. 2, 1, 116.—* Adv.: fā̆brīlĭter, skilfully, in a workmanlike manner:opifex fabriliter aptans Composuit,
Prud. Apoth. 583. -
12 officinator
offĭcīnātor, ōris, m. [officina], one who keeps a workshop, a master-workman, an artificer, artist (post-Aug.), Vitr. 6, 11:noster,
App. M. 9, p. 219, 28; Inscr. Orell. 1090:OFFICINATORES ET NVMMVLARI OFFICINARVM ARGENTARIARVM,
ib. 3226:OFF. and OFFIC. MONETAE,
ib. 3227.
См. также в других словарях:
Artificer — could refer to:* A person who makes artifacts * Artificer Sergeant Major, an appointment held by a Warrant Officer Class 1 in the Corps of Royal Electrical and Mechanical Engineers. * A soldier of the Royal Electrical and Mechanical Engineers… … Wikipedia
Artificer — Ar*tif i*cer, n. [Cf. F. artificier, fr. LL. artificiarius.] 1. An artistic worker; a mechanic or manufacturer; one whose occupation requires skill or knowledge of a particular kind, as a silversmith. [1913 Webster] 2. One who makes or contrives; … The Collaborative International Dictionary of English
artificer — index architect, artisan, contractor, materialman, practitioner Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
artificer — (n.) late 14c., one who makes by art or skill, agent noun from ARTIFICE (Cf. artifice). Military sense dates from 1758 … Etymology dictionary
artificer — artisan, *artist, architect Analogous words: craftsman, handicraftsman, mechanic, workman (see WORKER) … New Dictionary of Synonyms
artificer — ► NOUN 1) a person skilled in making or contriving things. 2) a skilled mechanic in the armed forces … English terms dictionary
artificer — [är tif′ə sər; ] also [ ärt′ə fəsər] n. 1. a skillful maker of things; skilled craftsman 2. a person who devises; inventor … English World dictionary
artificer — noun Date: 14th century 1. a skilled or artistic worker or craftsman 2. one that makes or contrives ; deviser < had been the artificer of his own fortunes Times Literary Supplement > … New Collegiate Dictionary
artificer — /ahr tif euh seuhr/, n. 1. a person who is skillful or clever in devising ways of making things; inventor. 2. a skillful or artistic worker; craftsperson. [1350 1400; ME < AF artificer, perh. < ML artificiarius; see ARTIFICE, ER2] * * * … Universalium
Artificer Sergeant Major — (ASM) is an appointment held by a Warrant Officer Class 1 in the Corps of Royal Electrical and Mechanical Engineers (REME), the corps of the British Army whose function is the repair and recovery of all mechanical and electrical equipments.The… … Wikipedia
artificer — noun a) Someone who is skilled in their trade; an artisan. b) An inventor … Wiktionary