-
1 superstitio
sŭperstĭtĭo, ōnis, f. [super-sto; orig a standing still over or by a thing; hence, amazement, wonder, dread, esp. of the divine or supernatural].I.Excessive fear of the goas, unreasonable religious belief, superstition (different from religio, a proper, reasonable awe of the gods; cf.:2.religio veri dei cultus est, superstitio falsi,
Lact. 4, 28, 11):horum sententiae omnium non modo superstitionem tollunt, in quā inest timor inanis deorum, sed etiam religionem, quae deorum cultu pio continetur,
Cic. N. D. 1, 42, 117:majores nostri superstitionem a religione separaverunt,
id. ib. 2, 28, 71; cf.:contaminata superstitio,
id. Clu. 68, 194:nec vero superstitione tollendā religio tollitur,
id. Div. 2, 72, 148:superstitio error insanus est,
Sen. Ep. 123, 16:superstitiones aniles,
Cic. N. D. 2, 28, 70:sagarum superstitio,
id. Div. 2, 63, 129:tristis,
Hor. S. 2, 3, 79:vana,
Sil. 5, 125:magicas superstitiones objectabat,
Tac. A. 12, 59:exitialis,
id. ib. 15, 44:quam multi, qui contemnant (somnia) eamque superstitionem imbecilli animi atque anilis putent!
Cic. Div. 2, 60, 125:barbara superstitio,
id. Fl. 28, 67; id. Div. 1, 4, 7:quā (superstitione) qui est imbutus,
id. Fin. 1, 18, 60; Quint. 3, 1, 22:victi superstitione animi,
Liv. 7, 2, 3:captus quādam superstitione animus,
id. 26, 19, 4:magna superstitio natalis amicae,
Ov. A. A. 1, 417:quod novas superstitiones introduceret,
Quint. 4, 4, 5:superstitio est timor superfluus et delirus,
Serv. Verg. A. 8, 187:superstitionem mihi excute,
Sen. Ep. 121, 4.—Transf., in gen.:* B.superstitio praeceptorum,
an excessive regard, scrupulous observance, Quint. 4, 2, 85.—Objectively, an object that inspires dread: adjuro Stygii caput implacabile fontis, Una superstitio superis quae reddita divis, Verg A. 12, 817.—II.In post-Aug. prose sometimes for religio, religious awe, sanctity; a religious rite:hujus (virtutis) quādam superstitione teneantur, hanc ament,
Sen. Ep. 95, 35:templi,
Just. 39, 3, 9:superstitiones atque cura deorum,
id. 41, 3, 6. -
2 superstitiō
superstitiō ōnis, f [super+STA-], dread of the supernatural, credulous wonder, anxious credulity, superstition: nec vero superstitione tollendā religio tollitur: sagarum: tristis, H.: barbara: captus quādam superstitione animus, L.: Magna superstitio natalis amicae, O.— A superstitious rite: hostes operati superstitionibus, L.— An object of dread: Stygii caput fontis, Una superstitio superis quae reddita divis, V.* * *superstition; irrational religious awe -
3 superstitiosus
I.Lit.:II.ita factum est in superstitioso et religioso alterum vitii nomen alterum laudis,
Cic. N. D. 2, 28, 72:nimium esse superstitiosum non oportere,
id. Dom. 40, 105:isti philosophi superstitiosi et paene fanatici,
id. Div. 2, 57, 118:principes,
Liv. 6, 5, 6: nimiā et superstitiosā religione sese alligaverat, Nigid. ap. Gell. 4, 9, 2:sollicitudo,
Cic. Div. 2, 41, 86:in omni divinatione imbecilli animi facile superstitiosa ista concipiunt,
id. ib. 2, 39, 81.— Comp.:per omnia quasi superstitiosiores vos video,
Vulg. Act. 17, 22.— Sup.:saeculum,
Tert. adv. Gnost. 2. —Transf., soothsaying, prophetic, prophetical (ante-class.): superstitiosus quidem est;1.vera praedicat,
Plaut. Curc. 3, 27; id. Am. 1, 1, 167:quid si ista aut superstitiosa aut hariola est?
id. Rud. 4, 4, 95: hariolationes, Enn. ap. Cic. Div. 1, 31, 66 (Trag. v. 79 Vahl.): unde superstitiosa primum saeva evasit vox fera, Poët. ib. 2, 56, 115 (Trag. Rel. Inc. v. 19 Rib.).— Adv.: sŭperstĭtĭōsē.(Acc. to I.) Superstitiously:2.neque id dicitis superstitiose aut aniliter,
Cic. N. D. 3, 39, 92; id. Div. 1, 55, 126; Suet. Dom. 15.—Transf., in gen. (cf. superstitio, I. A. 2.), too scrupulously, too nicely or exactly (only in Quint.):inhaerere cogitatis,
Quint. 10, 6, 5:fieri,
id. 1, 1, 13. -
4 barbarus
barbarus adj. with (poet.) comp., βάρβαροσ, of strange speech, speaking jargon, unintelligible: lingua, S.: sum, quia non intellegor ulli, O. — Foreign, strange, barbarous, uncivilized, not Greek nor Roman: mixta Graiis turba, O.: reges, H.: gentes, the Germans.—As subst: multa milia barbarorum, L.: apud barbaros in honore: barbarorum soli Germani, etc., Ta.: quae tibi virginum barbara serviet? H.—Of things: carmen, Phrygian (opp. Dorium), H.: Prora, O.: tegmina crurum, V.—Like a foreigner, rude, uncultivated, ignorant, uncivilized: homines: superstitio.—Savage, cruel, barbarous, fierce: in edictis: pirata: consuetudo: mos, H.: sacra suo barbariora loco, O. —As subst: exsultat barbarus, the barbarian, O.* * *Ibarbara -um, barbarior -or -us, barbarissimus -a -um ADJforeign, of/used by/typical of foreigners; cruel, savage; uncivilized, uncouthIIbarbarian, uncivilized person; foreigner (not Greek/Roman) -
5 contāminātus
contāminātus adj. with sup. [P. of contamino], polluted, contaminated, impure, vile, defiled, stained, degraded: se ut contaminatos abactos esse, L.: pars civitatis, L.: superstitio: grex virorum, H.: flagitiis contaminatissimus.— Plur m. as subst: contaminati, abandoned youths, Ta.— Plur n. as subst, adulterated things.* * *Icontaminata -um, contaminatior -or -us, contaminatissimus -a -um ADJcontaminated, polluted, adulterated; used, second-hand, soiled by use; profane; impure, vile, defiled, degraded; morally foul, guilt stained; ritually uncleanIIabandoned youths (pl.); (juvenile delinquents?) -
6 fundō
fundō fūdī, fūsus, ere [FV-], to pour, pour out, shed: sanguinem e paterā: liquorem de paterā, H.: vinum inter cornua, O.: vinum super aequora, O.: lacrimas, V.: parumne Fusum est Latini sanguinis? split, H.: sanguinem de regno (i. e. propter regnum), Cu.: ingentibus procellis fusus imber, pouring, L.: fusus labris amnis Inficit (i. e. fusa in labra aqua), V.— To make by melting, cast, found. quaerere, quid fusum durius esset, H.— To pour from, empty, pour: duo carchesia Baccho humi, V.: pateram vaccae inter cornua, V.— To pour forth in abundance, scatter, cast, hurl, spread, extend, diffuse: segetem corbibus in Tiberim, L.: res, quibus ignis excitari potest, Cs.: quas (maculas) incuria fudit, has scattered, H.: in pectora odores, O.: luna se per fenestras, V.: ne (vitis) in omnīs partīs fundatur, spread out: latius incendium, Cu.: fusus propexam in pectore barbam, V.: fusis circum armis, in full armor, V.— To bring forth, bear, produce abundantly, yield richly: flores: quem Maia fudit, bore, V.: te beluam ex utero.— To throw down, cast to the ground, prostrate: (hostes) de iugis funduntur, L.: septem Corpora (cervorum) humi, V.: puero fuso, O.— To overthrow, overcome, rout, vanquish, put to flight: hostīs: Gallos a delubris vestris, L.: Latini ad Veserim fusi: quattuor exercitūs, L.: omnibus hostium copiis fusis, Cs.— Fig., to pour out, pour forth, give up, waste, lose: verba, T.: vitam cum sanguine, V.: opes, H.— To spread, extend, display: se latius fundet orator, will display himself: superstitio fusa per gentīs. —Of speech, to pour forth, utter: inanīs sonos: verba poëtarum more: carmen: ore loquelas, V.: vocem extremam cum sanguine, V.: preces, Ta.* * *Ifundare, fundavi, fundatus Vestablish, found, begin; lay the bottom, lay a foundation; confirmIIfundere, fudi, fusus Vpour, cast (metals); scatter, shed, rout -
7 red-dō
red-dō didī, ditus, ere. I. To give back, return, restore: scripsit ad te, ut redderes: alqd tibi, T.: Accipe quod numquam reddas mihi, H.: si quid ab omnibus conceditur, id reddo ac remitto, I give it back and renounce it: vobis amissa, L.: obsides, Cs.: follibus auras Accipiunt redduntque, take in and expel, V.: mulieri hereditatem: Redditus Cyri solio Phraates, H.: oculis nostris, V.: non reddere (beneficium) viro bono non licet: se convivio, return, L.: se catenis, H.: Teucrūm se reddat in arma, exposes, V.: Sic modo conbibitur, modo... Redditur ingens Erasinus, is swallowed up... reappears, O.: (Daedalus) Redditus his terris, on his return, V.—To utter in response, make in answer: veras audire et reddere voces, return, V.: Aeneas contra cui talia reddit, answered, V.: responsum, L.—To render, translate, interpret: quae legeram Graece, Latine reddere: verbum pro verbo: verbum verbo, H.—To render, represent, imitate, express, resemble: faciem locorum, O.: et qui te nomine reddet Silvius Aeneas, i. e. shall bear your name, V.—To make to be, cause to appear, render, make: quam (civitatem) ille inlustrem reddidit: itinera infesta, Cs.: Quem insignem reddidit arte, V.: obscuraque moto Reddita forma lacu est, made indistinct, O.: omnīs Catillinas Acidinos postea reddidit, made patriots in comparison: dictum ac factum reddidi, i. e. no sooner said than done, T.: hic reddes omnia ei consilia incerta ut sient, T.: fasciculum sibi aquā madidum r<*>itum esse.—To pay back, revenge, requite, p<*>sh, take satisfaction for: per eum stare quo minus accepta ad Cannas redderetur hosti clades, L.: reddidit hosti cladem, L. II. To give up, hand over, deliver, impart, assign, yield, render, give, grant, bestow, surrender, relinquish, resign: mihi epistulam: litteris a Caesare consulibus redditis, Cs.: ut primi Salio reddantur honores, V.: reddita gratia (i. e. relata), S.: reddunt ova columbae, Iu.: obligatam Iovi dapem, H.: mors pro patriā reddita: morbo naturae debitum, i. e. to die by disease, N.: hanc animam vacuas in auras, O.: caute vota reddunto, pay: fumantia exta, V.: gravīs poenas, i. e. suffer, S.: reddi viro promissa iubebant, to be awarded, V.: rationem, render an account: animam a pulmonibus reddere, exhale: sonum, give forth, H.: vox reddita, uttered, V: catulum partu, O.: Fructum, quem reddunt praedia, produce, T.: Una superstitio, superis quae reddita divis, which belongs to the gods, V.: tunicam servo, Iu.: neque his petentibus ius redditur, is granted, Cs.: quod reliquum vitae virium, id ferro potissimum reddere volebant, sacrifice: Thermitanis urbem, agros, i. e. leave unforfeited: (civitati) iura legesque, home-rule, Cs.: tribus populis suae leges redditae, independence was recognized, L.: conubia, to grant, L.: Peccatis veniam, H.: Nomina facto vera, call by the right name, O.: magistratūs adi, Iudicium ut reddant tibi, grant you a trial, T.: iudicia in privatos reddebat, assumed jurisdiction in civil actions, Cs.: ius, to give judgment, Ta.—To repeat, report, narrate, recite, rehearse: ea sine scripto verbis eisdem: sive paribus paria (verba) redduntur, sive opponuntur contraria: dictata, rehearse, H.: carmen, recite, H.: causam, O. -
8 superstitiōsus
superstitiōsus adj. [superstitio], soothsaying, prophetic, prophetical: hariolationes, Enn. ap. C.: vox, Poët. ap. C.— Full of superstition, superstitious: nimium esse superstitiosum non oportere: philosophi: principes, L.: superstitiosa ista concipere.* * *superstitiosa, superstitiosum ADJsuperstitious, full of unreasoning religious awe -
9 anilis
I.Lit.:II.voltus,
Verg. A. 7, 416:passus,
Ov. M. 13, 533:aetas,
Col. 2, 1, 2.—Often in a contemptuous sense, like an old woman, old womanish, anile:ineptiae paene aniles,
Cic. Tusc. 1, 39, 93:superstitio imbecilli animi atque anilis,
id. Div. 2, 60; so id. N. D. 2, 28; 3, 5; * Hor. S. 2, 6, 77; Quint. 1, 8, 19.— Comp. and sup. not used.— -
10 castimonia
castīmōnĭa, ae, f. ( castĭmōnĭ-nium, i, n., App. M. 11. p. 266, 9; cf. castimonium hagneia, Gloss. Philox.) [castus, like acrimonia, aegrimonia, etc.].* I.Ingen., purity of morals, morality, Cic. Cael. 5, 11. —II.Esp., purity, such as is requisite for religious services (abstaining from sexual intercourse, from delicate food, etc.), purity, chastity, abstinence (rare but class.):quae sacra per summam castimoniam virorum ac mulierum fiant, eadem per istius stuprum ac flagitium esse violata,
Cic. Verr. 2, 4, 45, § 102 Zumpt: caste jubet lex adire ad deos; animo videlicet, in quo sunt omnia;nec tollit castimoniam corporis,
id. Leg. 2, 10, 24:decem dierum,
Liv. 39, 9, 4:superstitio castimoniarum,
Plin. 31, 8, 44. §96: inanima,
abstinence from animal food, App. M. 11, p. 272, 29. -
11 castimoninium
castīmōnĭa, ae, f. ( castĭmōnĭ-nium, i, n., App. M. 11. p. 266, 9; cf. castimonium hagneia, Gloss. Philox.) [castus, like acrimonia, aegrimonia, etc.].* I.Ingen., purity of morals, morality, Cic. Cael. 5, 11. —II.Esp., purity, such as is requisite for religious services (abstaining from sexual intercourse, from delicate food, etc.), purity, chastity, abstinence (rare but class.):quae sacra per summam castimoniam virorum ac mulierum fiant, eadem per istius stuprum ac flagitium esse violata,
Cic. Verr. 2, 4, 45, § 102 Zumpt: caste jubet lex adire ad deos; animo videlicet, in quo sunt omnia;nec tollit castimoniam corporis,
id. Leg. 2, 10, 24:decem dierum,
Liv. 39, 9, 4:superstitio castimoniarum,
Plin. 31, 8, 44. §96: inanima,
abstinence from animal food, App. M. 11, p. 272, 29. -
12 contaminata
con-tāmĭno, āvi, ātum, 1, v. a. [from stem tag, tango].I.Orig., to bring into contact, touch.A.In gen. (very rare):B.manus quibus contaminatur,
Tert. Apol. 17; cf.: contaminare, contingere, Gloss. ap. Mai, Auct. Class. VI. p. 518 a.—To bring into union, to mingle, blend together, unite. So twice in Ter. of the blending of parts of different comedies into one whole:II.multas Graecas fabulas,
Ter. Heaut. prol. 17; id. And. prol. 16; cf. upon this Grauert, Analekten. p. 116 sq.—To deteriorate by mingling, corrupt, contaminate, defile, stain, pollute (something by something; very freq., esp. in the trop. signif., and in Cic.; not in Quint.).A.Lit.:B.deam Syriam urinā,
Suet. Ner. 56:lacus (connected with spurcare aquas),
Dig. 47, 11, 1:spiritum,
Cic. Pis. 9, 20.—Of unnatural vice:ingenuos,
Petr. 108, 3.—Trop.:1.gaudium aegritudine aliquā,
to mar, efface, Ter. Eun. 3, 5, 4:se humanis vitiis (joined with se inquinare domesticis vitiis atque flagitiis),
Cic. Tusc. 1, 30, 72:sanguinem suum lege (Canuleia),
Liv. 4, 1, 2:gentes, i. e. by adoption into a plebeian family,
Cic. Dom. 13, 35:ordines neglegentiā,
Suet. Vesp. 9:veritatem aliquo mendacio,
Cic. Sull. 16, 45:mentem omni scelere,
Liv. 40, 13, 4; cf.:aliquem scelere,
Tac. A. 1, 35; and:se sanguine,
Cic. Cat. 1, 12, 29:sese maleficio,
id. Rosc. Am. 40, 116:se ipsos ac domos suas nefanda praeda,
Liv. 29, 18, 8 al. —In part. perf.:contaminati facinore,
Caes. B. G. 7, 43; so,tot parricidiis,
Cic. Phil. 12, 7, 15:multis flagitiis,
id. Clu. 35, 97:omnibus probris,
Suet. Aug. 65; id. Vit. 4:judicia vitio paucorum (joined with corrupta),
Cic. Div. in Caecil. 21, 70:verbum assiduo usu,
Gell. 2, 6, 25.—Hence, contāmĭnā-tus, a, um, P. a., stained with guilt, polluted, contaminated, impure, vile, defiled:se ut consceleratos contaminatosque ab ludis abactos esse,
Liv. 2, 37, 9; cf.:pars civitatis, velut contaminata,
id. 4, 4, 6:superstitio,
Cic. Clu. 68, 194 al. —So several times of incontinence, * Hor. C. 1, 37, 9:flos aetatis,
Suet. Caes. 49:paene omnibus membris,
id. Ner. 29.— Sup.: homo sceleribus [p. 445] flagitiisque contaminatissimus, Cic. Prov. Cons. 6, 14; id. Dom. 9, 23.—Subst.contāmĭnāti, ōrum, m., abandoned youths, Tac. A. 15, 37.—2.contāmĭ-nāta, ōrum, n., adulterated things:ut anteponantur... integra contaminatis,
Cic. Top. 18, 69.— Comp. and adv. not in use. -
13 contaminati
con-tāmĭno, āvi, ātum, 1, v. a. [from stem tag, tango].I.Orig., to bring into contact, touch.A.In gen. (very rare):B.manus quibus contaminatur,
Tert. Apol. 17; cf.: contaminare, contingere, Gloss. ap. Mai, Auct. Class. VI. p. 518 a.—To bring into union, to mingle, blend together, unite. So twice in Ter. of the blending of parts of different comedies into one whole:II.multas Graecas fabulas,
Ter. Heaut. prol. 17; id. And. prol. 16; cf. upon this Grauert, Analekten. p. 116 sq.—To deteriorate by mingling, corrupt, contaminate, defile, stain, pollute (something by something; very freq., esp. in the trop. signif., and in Cic.; not in Quint.).A.Lit.:B.deam Syriam urinā,
Suet. Ner. 56:lacus (connected with spurcare aquas),
Dig. 47, 11, 1:spiritum,
Cic. Pis. 9, 20.—Of unnatural vice:ingenuos,
Petr. 108, 3.—Trop.:1.gaudium aegritudine aliquā,
to mar, efface, Ter. Eun. 3, 5, 4:se humanis vitiis (joined with se inquinare domesticis vitiis atque flagitiis),
Cic. Tusc. 1, 30, 72:sanguinem suum lege (Canuleia),
Liv. 4, 1, 2:gentes, i. e. by adoption into a plebeian family,
Cic. Dom. 13, 35:ordines neglegentiā,
Suet. Vesp. 9:veritatem aliquo mendacio,
Cic. Sull. 16, 45:mentem omni scelere,
Liv. 40, 13, 4; cf.:aliquem scelere,
Tac. A. 1, 35; and:se sanguine,
Cic. Cat. 1, 12, 29:sese maleficio,
id. Rosc. Am. 40, 116:se ipsos ac domos suas nefanda praeda,
Liv. 29, 18, 8 al. —In part. perf.:contaminati facinore,
Caes. B. G. 7, 43; so,tot parricidiis,
Cic. Phil. 12, 7, 15:multis flagitiis,
id. Clu. 35, 97:omnibus probris,
Suet. Aug. 65; id. Vit. 4:judicia vitio paucorum (joined with corrupta),
Cic. Div. in Caecil. 21, 70:verbum assiduo usu,
Gell. 2, 6, 25.—Hence, contāmĭnā-tus, a, um, P. a., stained with guilt, polluted, contaminated, impure, vile, defiled:se ut consceleratos contaminatosque ab ludis abactos esse,
Liv. 2, 37, 9; cf.:pars civitatis, velut contaminata,
id. 4, 4, 6:superstitio,
Cic. Clu. 68, 194 al. —So several times of incontinence, * Hor. C. 1, 37, 9:flos aetatis,
Suet. Caes. 49:paene omnibus membris,
id. Ner. 29.— Sup.: homo sceleribus [p. 445] flagitiisque contaminatissimus, Cic. Prov. Cons. 6, 14; id. Dom. 9, 23.—Subst.contāmĭnāti, ōrum, m., abandoned youths, Tac. A. 15, 37.—2.contāmĭ-nāta, ōrum, n., adulterated things:ut anteponantur... integra contaminatis,
Cic. Top. 18, 69.— Comp. and adv. not in use. -
14 contamino
con-tāmĭno, āvi, ātum, 1, v. a. [from stem tag, tango].I.Orig., to bring into contact, touch.A.In gen. (very rare):B.manus quibus contaminatur,
Tert. Apol. 17; cf.: contaminare, contingere, Gloss. ap. Mai, Auct. Class. VI. p. 518 a.—To bring into union, to mingle, blend together, unite. So twice in Ter. of the blending of parts of different comedies into one whole:II.multas Graecas fabulas,
Ter. Heaut. prol. 17; id. And. prol. 16; cf. upon this Grauert, Analekten. p. 116 sq.—To deteriorate by mingling, corrupt, contaminate, defile, stain, pollute (something by something; very freq., esp. in the trop. signif., and in Cic.; not in Quint.).A.Lit.:B.deam Syriam urinā,
Suet. Ner. 56:lacus (connected with spurcare aquas),
Dig. 47, 11, 1:spiritum,
Cic. Pis. 9, 20.—Of unnatural vice:ingenuos,
Petr. 108, 3.—Trop.:1.gaudium aegritudine aliquā,
to mar, efface, Ter. Eun. 3, 5, 4:se humanis vitiis (joined with se inquinare domesticis vitiis atque flagitiis),
Cic. Tusc. 1, 30, 72:sanguinem suum lege (Canuleia),
Liv. 4, 1, 2:gentes, i. e. by adoption into a plebeian family,
Cic. Dom. 13, 35:ordines neglegentiā,
Suet. Vesp. 9:veritatem aliquo mendacio,
Cic. Sull. 16, 45:mentem omni scelere,
Liv. 40, 13, 4; cf.:aliquem scelere,
Tac. A. 1, 35; and:se sanguine,
Cic. Cat. 1, 12, 29:sese maleficio,
id. Rosc. Am. 40, 116:se ipsos ac domos suas nefanda praeda,
Liv. 29, 18, 8 al. —In part. perf.:contaminati facinore,
Caes. B. G. 7, 43; so,tot parricidiis,
Cic. Phil. 12, 7, 15:multis flagitiis,
id. Clu. 35, 97:omnibus probris,
Suet. Aug. 65; id. Vit. 4:judicia vitio paucorum (joined with corrupta),
Cic. Div. in Caecil. 21, 70:verbum assiduo usu,
Gell. 2, 6, 25.—Hence, contāmĭnā-tus, a, um, P. a., stained with guilt, polluted, contaminated, impure, vile, defiled:se ut consceleratos contaminatosque ab ludis abactos esse,
Liv. 2, 37, 9; cf.:pars civitatis, velut contaminata,
id. 4, 4, 6:superstitio,
Cic. Clu. 68, 194 al. —So several times of incontinence, * Hor. C. 1, 37, 9:flos aetatis,
Suet. Caes. 49:paene omnibus membris,
id. Ner. 29.— Sup.: homo sceleribus [p. 445] flagitiisque contaminatissimus, Cic. Prov. Cons. 6, 14; id. Dom. 9, 23.—Subst.contāmĭnāti, ōrum, m., abandoned youths, Tac. A. 15, 37.—2.contāmĭ-nāta, ōrum, n., adulterated things:ut anteponantur... integra contaminatis,
Cic. Top. 18, 69.— Comp. and adv. not in use. -
15 curiosus
cūrĭōsus, a, um, adj. [cura].I.(Acc. to cura, I.) Bestowing care or pains upon a thing, applying one's self assiduously, careful, diligent, thoughtful, devoted (class.; esp. freq. in Cic.).A.In gen.(α).With in or ad:(β).in omni historiā curiosus,
Cic. Tusc. 1, 45, 108:si me nihilo minus nosti curiosum in re publicā quam te,
id. Att. 5, 14, 3:ad investigandum curiosior,
id. Fam. 4, 13, 5.—With gen. (post-Aug.):(γ).medicinae,
Plin. 25, 2, 3, § 7:memoriae,
Aur. Vict. Caes. 20 fin.:curiosissimus famae suae,
Capitol. Anton. Philos. 20.—With circa:(δ).circa uxoris pudicitiam minus curiosus fuit,
Capitol. Pert. 13, 8.—Absol.:* 2.non quidem doctus, sed curiosus,
Petr. 46, 6; so,pictor,
id. 29, 4:felicitas Horatii,
id. 118, 5:manus,
id. 13, 1:consilia,
Quint. 7, 5, 2:interpolatione,
Plin. 13, 12, 23, § 75 al. —With the access. idea of excess, too eager:B.est etiam supervacua (ut sic dixerim) operositas, ut a diligenti curiosus et a religione superstitio distat,
Quint. 8, 3, 55.—In partic., inquiring eagerly or anxiously about a thing, inquiring into, in a good or bad sense; curious, inquisitive.1.In gen.:2.ne curiosissimi quidem homines exquirendo audire tam multa possunt, quam, etc.,
Cic. N. D. 1, 35, 97; id. Fam. 3, 1, 1; Varr. R. R. 2, 3, 5; Quint. 1, 8, 21; 11, 3, 143; * Hor. Epod. 17, 77 al.:curiosis oculis perspici non possit,
Cic. Sest. 9, 22.—Implying censure ( = polupragmôn), meddlesome, officious, curious, prying, inquisitive:b.primum patere me esse curiosum,
Cic. Fl. 29, 70; id. Fin. 2, 9, 28 Madv.; 1, 1, 3; id. Att. 15, 26, 5; cf.:quare ut homini curioso ita perscribe ad me,
id. ib. 4, 11, 2:curiosum aliquem extimescere,
Petr. 127:Quae (basia) nec pernumerare curiosi Possint,
Cat. 7, 11 Ellis ad loc.—Post-Aug., subst.: cūrĭōsus, i, m., of one who is prying, a spy, scout:II.curiosum ac speculatorem ratus,
Suet. Aug. 27.—Later, a class of secret spies, secret police, an informer, etc.; cf. Cod. Just. 12, tit. 23: De Curiosis et Stationariis al.—(Acc. to cura, II.) Lit., that injures himself by care; hence, transf., emaciated, wasted, lean:A.belua,
Plaut. Aul. 3, 6, 26 (v. the passage in connection); cf.: nempe ille vivit carie curiosior, Afran. ap. Non. p. 21, 28 (Com. Rel. v. 250 Rib.).— Adv.: cūrĭŏsē.(Acc. to I. A.) With care, carefully:* 2. B.involvendus vestimentis,
Cels. 2, 17; cf. Petr. 63, 6; Col. 12, 55, 2:cavere,
Suet. Aug. 40 al. — Comp., Vitr. 7, 4.— Sup., Col. 11, 2, 18.—(Acc. to I. B. 2.) Inquisitively, curiously:inquirerem,
Suet. Vesp. 1.— Comp.:curiosius conquiram,
Cic. Brut. 35, 133:facere aliquid,
id. N. D. 1, 5, 10:animadvertunt ea, quae domi fiunt (pueri),
id. Fin. 5, 15, 42. -
16 depravatio
dēprāvātĭo, ōnis, f. [depravo], a perverting, distorting, corrupting, vitiating (freq. in Cic.; elsewh. rare).I.Lit.:II.distortio et depravatio quaedam (membrorum),
Cic. Fin. 5, 12, 35; cf.:pedum, manuum, articulorum omnium depravationes,
Sen. Ep. 24 med.:oris,
Cic. de Or. 2, 62, 252.—Trop.:depravatio et foeditas animi (c. c. deformitas corporis),
Cic. Off. 3, 29, 105:verbi,
id. Part. Or. 36, 127:consuetudinum,
id. Leg. 1, 10, 29.— Absol.:nostra (c. c. superstitio),
perversity, Cic. Div. 2, 67, 136. -
17 exitiabilis
exĭtĭābĭlis, e, adj. [exitium], destructive, fatal, deadly (rare but class.):exitiabilem illi faciam diem,
Plaut. Ep. 4, 2, 36: bellum suis civibus, * Cic. Att. 10, 4, 3; so,bellum,
Eutr. 9, 7:tyrannus,
Liv. 29, 17, 19:clades,
Suet. Aug. 23:discordiae,
id. Claud. 25:reipublicae,
Tac. H. 2, 69:morbus,
id. A. 16, 5:fames,
Vell. 2, 112, 3:telum,
Ov. M. 6, 257:animus in suos,
Tac. A. 6, 24:superstitio,
id. ib. 15, 44.— Adv.: exĭtĭā-bĭlĭter, perniciously, fatally, August. Civ. D. 1, 17. -
18 exitiabiliter
exĭtĭābĭlis, e, adj. [exitium], destructive, fatal, deadly (rare but class.):exitiabilem illi faciam diem,
Plaut. Ep. 4, 2, 36: bellum suis civibus, * Cic. Att. 10, 4, 3; so,bellum,
Eutr. 9, 7:tyrannus,
Liv. 29, 17, 19:clades,
Suet. Aug. 23:discordiae,
id. Claud. 25:reipublicae,
Tac. H. 2, 69:morbus,
id. A. 16, 5:fames,
Vell. 2, 112, 3:telum,
Ov. M. 6, 257:animus in suos,
Tac. A. 6, 24:superstitio,
id. ib. 15, 44.— Adv.: exĭtĭā-bĭlĭter, perniciously, fatally, August. Civ. D. 1, 17. -
19 fundo
1.fundo, fūdi, fūsum, 3, v. a. [root FUD; Gr. CHU, cheW-, in cheô, cheusô;I.Lat. futis, futtilis, ec-futio, re-futo, etc.,
Curt. Gr. Etym. p. 204 sq. ], to pour, pour out, shed.Lit., of fluids.1.In gen.:2.(natura terram) sucum venis cogebat fundere apertis Consimilem lactis, etc.,
Lucr. 5, 812:sanguinem e patera,
Cic. Div. 1, 23, 46:novum liquorem (i. e. vinum) de patera,
Hor. C. 1, 31, 3:vina paterā in aras,
Ov. M. 9, 160; cf.:vinum inter cornua,
id. ib. 7, 594:vinum super aequora,
id. ib. 11, 247:duo rite mero libans carchesia Baccho Fundit humi,
Verg. A. 5, 78:laticem urnis,
Ov. M. 3, 172:lacrimas,
Verg. A. 3, 348: cf. Ov. M. [p. 793] 5, 540:fundit Anigros aquas,
pours out, id. ib. 15, 282:parumne fusum est Latini sanguinis?
shed, spilt, Hor. Epod. 7, 4:sanguine ob rem publicam fuso,
Sall. H. Fr. 2, 96, 2 Dietsch:sanguinem de regno (i. e. propter regnum),
Curt. 10, 5.—Mid.:memorandum, in septem lacus eum (Strymonem) fundi,
discharges itself, Plin. 4, 10, 17, § 38:ingentibus procellis fusus imber,
pouring, Liv. 6, 8, 7; 6, 32, 6; cf.:sanguis in corporibus fusus,
Cic. de Or. 2, 77, 310.—In partic.a.Of metals, to make by melting, to melt, cast, found:* b.exolevit fundendi aeris pretiosi ratio,
Plin. 34, 2, 3, § 5; cf. id. 34, 7, 18, § 46:caldarium (aes) funditur tantum, malleis fragile,
id. 34, 8, 20, § 94:aere fuso,
id. 34, 11, 24, § 107:vitrum,
id. 34, 14, 42, § 148:glandes, Auct. B. Afr. 20, 3: Theodorus ipse se ex aere fudit,
Plin. 34, 8, 19, § 83:ne statuam quidem inchoari, cum ejus membra fundentur,
Quint. 2, 1, 12:fusis omnibus membris (statuae),
id. 7 praef. §2: olim quaerere amabam, Quid sculptum infabre, quid fusum durius esset,
Hor. S. 2, 3, 22.—In medic. lang.: aliquem, to cause one to have fluid stools, to relax the bowels (opp. comprimere): si compresserit aliquem morbus aut fuderit, Cels. praef. med.; cf. under P. a.—B.Transf.1.To wet, moisten, bathe with a liquid ( poet. and very rare):2.(ossa) niveo fundere lacte,
Tib. 3, 2, 20:multo tempora funde mero,
id. 1, 7, 50.—Of things non-fluid.a.In gen., to pour forth in abundance, to scatter, cast, hurl; to spread, extend, diffuse:b.desectam cum stramento segetem corbibus fudere in Tiberim,
Liv. 2, 5, 3:picem reliquasque res, quibus ignis excitari potest, fundebant,
Caes. B. G. 7, 24, 4:tela,
Val. Fl. 3, 243:sagittam,
Sil. 7, 647:(solis) radios per opaca domorum,
Lucr. 2, 115:quas (maculas) incuria fudit,
has scattered, Hor. A. P. 352:fundunt se carcere laeti Thraces equi,
pour themselves forth, rush out, Val. Fl. 1, 611:se cuncta manus ratibus,
id. 2, 662:littera fundens se in charta,
Plin. 13, 12, 25, § 81:luna se fundebat per fenestras,
Verg. A. 3, 152.—Mid.:ne (vitis) in omnes partes nimia fundatur,
spread out, Cic. de Sen. 15, 52:homines fusi per agros ac dispersi,
Cic. Sest. 42, 91.—In partic.(α).With the accessory notion of production, to bring forth, bear or produce (in abundance):(β).crescunt arbusta et fetus in tempore fundunt,
Lucr. 1, 351; cf.:terra feta frugibus et vario leguminum genere, quae cum maxima largitate fundit,
Cic. N. D. 2, 62, 156:flores aut fruges aut bacas,
id. Tusc. 5, 13, 37:frugem,
id. de Sen. 15, 51:plus materiae (vites),
Plin. 17, 22, 35, § 192:cum centesimo Leontini campi fundunt,
id. 18, 10, 21, § 95:facile illa (piscium ova) aqua et sustinentur et fetum fundunt,
Cic. N. D. 2, 51, 129:(terra) animal prope certo tempore fudit Omne,
Lucr. 5, 823; cf. ib. 917:fudit equum magno tellus percussa tridenti,
Verg. G. 1, 13:Africa asinorum silvestrium multitudinem fundit,
Plin. 8, 30, 46, § 108: quae te beluam ex utero, non hominem fudit, Cic. Pis. init.; Verg. A. 8, 139, v. Forbig. ad h. l.—With the secondary notion of depth or downward direction, to throw or cast to the ground, to prostrate:II.(victi hostes) et de jugis, quae ceperant, funduntur,
Liv. 9, 43, 20:nec prius absistit, quam septem ingentia victor Corpora (cervorum) fundat humi,
Verg. A. 1, 193; cf. Ov. M. 13, 85; Sil. 4, 533:aliquem arcu,
Val. Fl. 1, 446.—In middle force:fundi in alga,
to lie down, Val. Fl. 1, 252.—Esp. freq. milit. t. t., overthrow, overcome, rout, vanquish an enemy:hostes nefarios prostravit, fudit, occidit,
Cic. Phil. 14, 10, 27; cf.:exercitus caesus fususque,
id. ib. 14, 1, 1:aliquos caedere, fundere atque fugare,
Sall. J. 58, 3:Gaetulos,
id. ib. 88, 3:classes fusae fugataeque,
id. ib. 79, 4; cf.:si vi fudisset cecidissetque hostes,
Liv. 35, 1, 8:hostes de jugis,
id. 9, 43, 20:Gallos de delubris vestris,
id. 6, 16, 2:eas omnes copias a se uno proelio fusas ac superatas esse,
Caes. B. G. 1, 44, 8; cf.:Massilienses crebris eruptionibus fusi,
id. B. C. 2, 22, 1:Latini ad Veserim fusi et fugati,
Cic. Off. 3, 31, 112; Liv. 2, 6 fin.:quatuor exercitus Carthaginiensium fudi, fugavi, Hispania expuli,
id. 28, 28, 9; cf. Drak. on 38, 53, 2;less freq. in a reversed order: alios arma sumentes fugant funduntque,
Sall. J. 21, 2; Vell. 2, 46 fin.: omnibus hostium copiis fusis armisque exutis, Caes. B. G. 3, 6, 3:magnas copias hostium fudit,
Cic. Mur. 9, 20:Sabinos equitatu fudit,
id. Rep. 2, 20:Armeniorum copias,
id. Arch. 9, 21:maximas copias parva manu,
Sall. C. 7, 7.Trop.A.Ingen., to pour out or forth, to spread out, extend, display:B.imago de corpore fusa,
Lucr. 4, 53:animam moribundo corpore fudit,
id. 3, 1033; cf. id. 3, 700:concidit ac multo vitam cum sanguine fudit,
Verg. A. 2, 532:circuli (appellantur), quod mixta farina et caseo et aqua circuitum aequabiliter fundebant,
poured out, spread out, Varr. L. L. 5, § 106:quem secutus Cicero hanc famam latius fudit,
Quint. 11, 2, 14; cf. id. 10, 5, 11:cum vero causa ea inciderit, in qua vis eloquentiae possit expromi: tum se latius fundet orator,
will display himself, Cic. Or. 36, 125:superstitio, fusa per gentes,
id. Div. 2, 72 init.; cf. Quint. 11, 3, 84:neque se tanta in eo (Cicerone) fudisset ubertas,
id. 12, 2, 23:fundet opes, Latiumque beabit divite lingua,
riches of expression, Hor. Ep. 2, 2, 121. —Mid.:quamquam negant, nec virtutes nec vitia crescere: tamen utrumque eorum fundi quodammodo et quasi dilatari putant,
to be diffused, Cic. Fin. 3, 15, 48; cf.:modo virtus latius funditur,
Sen. Ep. 74, 27; and:semper ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur,
id. 5, 30, 92:saepe in amplificanda re funditur numerose et volubiliter oratio,
id. Or. 62, 210.—In partic., of speech, to pour forth, utter:A.per quam (arteriam) vox principium a mente ducens percipitur et funditur,
Cic. N. D. 2, 59, 149; cf.:e quibus elici vocem et fundi videmus,
id. Tusc. 2, 24, 56:inanes sonos,
id. ib. 5, 26, 73 (for which:inani voce sonare,
id. Fin. 2, 15, 48):sonum,
id. Ac. 2, 23, 74:verba poëtarum more (opp. ratione et arte distinguere),
id. Fin. 4, 4, 10:versus hexametros aliosque variis modis atque numeris ex tempore,
id. de Or. 3, 50, 194; cf.:grave plenumque carmen,
id. Tusc. 1, 26, 64:tam bonos septenarios ad tibiam,
id. ib. 1, 44, 107:physicorum oracula,
id. N. D. 1, 26, 66:has ore loquelas,
Verg. A. 5, 842:preces pectore ab imo,
id. ib. 6, 55; so,preces,
id. ib. 5, 234; Hor. Epod. 17, 53:mera mendacia,
Plaut. Ps. 4, 1, 33:jam tu verba fundis hic, sapientia?
you waste, Ter. Ad. 5, 2, 7:opprobria rustica,
Hor. Ep. 2, 1, 146:iras inanes,
Val. Fl. 3, 697:vehemens et liquidus puroque simillimus amni Fundet opes,
Hor. Ep. 2, 2, 121:preces,
App. M. 11, p. 258, 4; Tac. A. 14, 30; Aug. in Psa. 25, 10 al.—Hence, fūsus, a, um, P. a., spread out, extended, broad, large, copious, diffuse.Lit.:B.(aër) tum fusus et extenuatus sublime fertur, tum autem concretus in nubes cogitur,
Cic. N. D. 2, 39, 101: fusior alvus, i. e. more relaxed (opp. astrictior), Cels. 1, 3 med.:toga (opp. restricta),
wide, full, Suet. Aug. 73:Gallorum fusa et candida corpora,
full, plump, Liv. 38, 21, 9:campi in omnem partem,
extended, Verg. A. 6, 440; cf.:non fusior ulli Terra fuit domino,
a broader, larger kingdom, Luc. 4, 670.—Trop., copious, diffuse; flowing, free:* 1. 2.genus sermonis non liquidum, non fusum ac profluens,
Cic. de Or. 2, 38, 159; cf.:constricta an latius fusa narratio,
Quint. 2, 13, 5:materia abundantior atque ultra quam oporteat fusa,
id. 2, 4, 7:ut illud, quod ad omnem honestatem pertinet, decorum, quam late fusum sit, appareat,
Cic. Off. 1, 28, 98; cf. Quint. 11, 1, 5:(vox) in egressionibus fusa et securae claritatis (opp. contracta),
unrestrained, free, id. 11, 3, 64:periodus,
id. 9, 4, 128:fusiores liberioresque numeri,
id. 130:lingua Graeca prolixior fusiorque quam nostra,
Gell. 2, 26, 7:in locis ac descriptionibus fusi ac fluentes,
Quint. 9, 4, 138:plenior Aeschines et magis fusus,
id. 10, 1, 77:dulcis et candidus et fusus Herodotus (opp. densus et brevis et semper instans sibi Thucydides),
id. 10, 1, 73.— Sup. seems not to occur.— Adv.: fūse.(Acc. to B.) Copiously, at length, diffusely:2.quae fuse olim disputabantur ac libere, ea nunc articulatim distincteque dicuntur,
Cic. Leg. 1, 13, 36:multa dicere fuse lateque,
id. Tusc. 4, 26, 57:fuse lateque dicendi facultas,
id. Or. 32, 113:fuse et copiose augere et ornate aliquid (opp. brevia et acuta),
id. Fin. 3, 7, 26.— Comp.:haec cum uberius disputantur et fusius (opp. brevius angustiusque concluduntur),
Cic. N. D. 2, 7, 20:fusius et ornatius rem exponere,
Quint. 4, 2, 128.— Sup. seems not to occur.fundo, āvi, ātum, 1, v. a. [fundus], to lay the bottom, keel, foundation of a thing, to found (syn.: condo, exstruo, etc.).I.Lit. (perh. only poet.):B.haec carina satis probe fundata et bene statuta est,
i. e. is laid, Plaut. Mil. 3, 3, 44 (v. Ritschl ad h. l.);dum mea puppis erat validā fundata carinā,
Ov. P. 4, 3, 5; id. H. 16, 111:Erycino in vertice sedes fundatur Veneri Idaliae,
is founded, Verg. A. 5, 759: sedes saxo vetusto. id. ib. 8, 478:arces,
id. ib. 4, 260.—Transf., in gen., to fasten, secure, make firm:II.dente tenaci Ancora fundabat naves,
Verg. A. 6, 4:(genus humanum) Et majoribus et solidis magis ossibus intus Fundatum,
Lucr. 5, 928; 4, 828.—Trop., to found, establish, fix, confirm (class., esp. in part. perf.; cf.:A.firmo, stabilio): illud vero maxime nostrum fundavit imperium et populi Romani nomen auxit, quod, etc.,
Cic. Balb. 13, 31; cf.:quantis laboribus fundatum imperium,
id. Cat. 4, 9, 19:qui (rei publicae status) bonorum omnium conjunctione et auctoritate consulatus mei fixus et fundatus videbatur,
id. Att. 1, 16, 6:accurate non modo fundata verum etiam exstructa disciplina,
id. Fin. 4, 1, 1; cf.:fundati a doctore,
thoroughly instructed, Lact. 6, 21, 4:res publica praeclare fundata,
Cic. Par. 1, 2, 10; cf.:qui legibus urbem Fundavit,
Verg. A. 6, 810:in eorum agro sedes fundare Bastarnis,
Liv. 40, 57, 5:libertatem, salutem, securitatem,
Plin. Pan. 8, 1:jus civile,
Dig. 1, 2, 2, § 39:vacuos Penates prole,
Stat. S. 4, 7, 30; cf.:thalamos Tritonide nympha,
i. e. to marry, Sil. 2, 65:partis et fundatis amicitiis,
Q. Cic. Petit. Cons. 7, 25:fundatae atque optime constitutae opes,
Cic. Rab. Post. 1, 1; cf.:nitidis fundata pecunia villis,
well laid out, Hor. Ep. 1, 15, 46:nihil veritate fundatum,
Cic. Fl. 11, 26; cf. Lucr. 5, 161.— Hence, fundātus, a, um, P. a., firm, fixed, grounded, durable (very rare).Lit.:B.quo fundatior erit ex arenato directura, etc.,
Vitr. 7, 3 med.:si permanetis in fide fundati,
Vulg. Col. 1, 23.—Trop.: deflevi subitas fundatissimae familiae ruinas, Auct. Or. pro Domo, 36, 96. -
20 impotens
I.In gen.(α).Absol.:(β).neque homini infanti aut impotenti injuste facta conducunt,
Cic. Fin. 1, 16, 52:ad opem impotentium,
id. Mur. 28, 59; cf.Sall. Or. Licin.: (Juno) inulta cesserat impotens Tellure,
Hor. C. 2, 1, 26.—With gen., having no power over, not master of, unable to control:II.gens impotens rerum suarum,
Liv. 9, 14, 5; cf.:equi impotentes regendi,
id. 35, 11, 10:ob sitim impotentes sui,
Curt. 4, 7:impotens irae,
Liv. 29, 9, 9:laetitiae,
id. 30, 42, 17:amoris,
Tac. H. 4, 44:doloris,
Val. Max. 4, 6, 2:animi,
Curt. 8, 1 fin. al. —In partic., that is not master of himself, unbridled, headstrong, violent, insolent, immoderate, excessive, furious (syn.: effrenatus, infrenus).A.Of animated beings:(β).mea (amica) est impotens, procax,
Ter. Heaut. 2, 1, 15:victoria eos ipsos ferociores impotentioresque reddit,
Cic. Fam. 4, 9, 3:impotens, iracundus, etc.,
id. Phil. 5, 9, 24:homo impotentissim us, ardens odio,
id. ib. 5, 16, 42:confidens, impotens, etc.,
id. ib. 11, 7, 16:Marius immodicus gloriae, insatiabilis, impotens,
Vell. 2, 11, 1:si contra impotentem suscepta est causa,
Quint. 6, 1, 12:ferox atque impotens mulier,
Suet. Ner. 28:inimici,
id. Claud. 15:militibus impotens,
violent, despotic towards the soldiers, Just. 26, 3.—Poet. with inf.:B.(regina) quidlibet impotens Sperare,
Hor. C. 1, 37, 10.—Of inanim. and abstr. things:1.quae effrenatio impotentis animi!
Cic. Phil. 5, 8, 22; cf.:aut nullos animi motus aut non tam impotentes fuisse,
id. Part. Or. 35, 119:laetitia,
id. Tusc. 5, 7, 17:impotentissimus dominatus,
id. Fam. 10, 27, 1:in multo impotentiorem subito rabiem accensi,
Liv. 29, 9, 6:impotentissimae cogitationes (invidiae, avaritiae, etc.),
Quint. 12, 1, 6:actiones,
id. 5, 13, 21:superstitio (with saeva),
Curt. 4, 10:postulatum,
Liv. 7, 41, 8:jussa mulierum (with pervicacia),
Tac. A. 3, 33:injuria,
Liv. 38, 56, 11:amor,
Cat. 35, 12:Aquilo,
Hor. C. 3, 30, 3; cf.freta,
Cat. 4, 18.— Hence, adv.: impŏtenter.(Acc. to I.) Powerlessly, weakly (very rare):2.elephantos impotentius regi,
Liv. 27, 48, 11.— More freq., but perh. not anteAug.,(Acc. to II.) Passionately, violently, intemperately:aliquid facere,
Quint. 1, 3, 13:dicere aliquid,
id. 6, 3, 83:uti magna potentia,
Sen. Ep. 42:flagitare divisionem agrorum divitum,
Just. 16, 4: regnare, Auct. B. Alex. 33. — Sup.:quae impotentissime fecit,
Sen. Ben. 4, 17.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Superstitio — (lateinisch, aus dem Adjektiv super stes, Gen. super stitis ‚darüber, oberhalb stehend‘, übertragen: ‚überlegen‘) meint ursprünglich im Altlateinischen wahrscheinlich das Außer sich Sein, also die Ekstase während eines Opfers zu mantischen… … Deutsch Wikipedia
SUPERSTITIO — Graecis Δεισιδαιμονία, Plutarcho definitur δόξα ἐμπαθὴς καὶ δέος ποιητικὴ ὑπόληψις ενταπεινοῦιτος καὶ συντρίβοντος τῆς ἄνθρωπον, οἰό μενόν τ᾿ εἶναι θεοὺς, εἶναι δὲ λυπηροὺς καὶ βλαβερούς. Nascitur nempe, ab immani divinitatis metu, quu Deum… … Hofmann J. Lexicon universale
Superstitio — • Superstitĭo, в римском смысле считалось отклонение от поклонения отечественным богам и обращения к богам чужеземным, не признанным государством. Это обращение к чужеземному культу проистекало отчасти из страха перед неведомым, отчасти из… … Реальный словарь классических древностей
Superstitio — Pour les romains de l antiquité la superstitio désigne tout culte, croyance, pensée ou attitude intervenant dans un cadre non public et relatif à un dieu. Une superstitio est le contraire de la religio qui concerne le culte public rendu aux dieux … Wikipédia en Français
Superstitiös — Superstitio (von lateinisch super: ‚darüber, oberhalb‘, stare: ‚stehen‘; man beachte den Zusammenhang mit superstes – drüberstehend/überlegen) meint ursprünglich im Altlateinischen wahrscheinlich das Außer sich sein, also die Ekstase während… … Deutsch Wikipedia
SUPERSTITION — L’analyse historique des variations sémantiques du terme «superstition» confirme le jugement de Renan, qui voyait là un mot d’une clarté superficielle: utilisé pour désigner des croyances et des pratiques religieuses irrationnelles, il se révèle… … Encyclopédie Universelle
Religion in ancient Rome — Ancient Roman religion Marcus Aurelius (head covered) sacrificing at the Temple of Jupiter … Wikipedia
Religio Romana — Die Maison Carrée in Nîmes (erbaut Ende des 1. Jahrhunderts v. Chr. oder Anfang des 1. Jahrhunderts n. Chr.) weist die Kennzeichen des römischen „Standardtempels“ auf: Freitreppe, hohes Podium, geräumige Säulenvorhalle. Die Römische Religion,… … Deutsch Wikipedia
Religio romana — Die Maison Carrée in Nîmes (erbaut Ende des 1. Jahrhunderts v. Chr. oder Anfang des 1. Jahrhunderts n. Chr.) weist die Kennzeichen des römischen „Standardtempels“ auf: Freitreppe, hohes Podium, geräumige Säulenvorhalle. Die Römische Religion,… … Deutsch Wikipedia
Religion im Römischen Reich — Die Maison Carrée in Nîmes (erbaut Ende des 1. Jahrhunderts v. Chr. oder Anfang des 1. Jahrhunderts n. Chr.) weist die Kennzeichen des römischen „Standardtempels“ auf: Freitreppe, hohes Podium, geräumige Säulenvorhalle. Die Römische Religion,… … Deutsch Wikipedia
Römische Religion — Die Maison Carrée in Nîmes (erbaut Ende des 1. Jahrhunderts v. Chr. oder Anfang des 1. Jahrhunderts n. Chr.) weist die Kennzeichen des römischen „Standardtempels“ auf: Freitreppe, hohes Podium, geräumige Säulenvorhalle. Die Römische Religion,… … Deutsch Wikipedia