Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

confirm

  • 1 confirmo

    con-firmo, āvi, ātum, 1, v. a., to make firm, establish, strengthen, confirm (class., esp. in prose).
    I.
    In gen. (prop. and trop.):

    stipites confirmare et stabilire,

    Caes. B. G. 7, 73:

    ali hōc vires nervosque confirmari putant,

    id. ib. 6, 21:

    dentis mobilis,

    Plin. 28, 11, 49, § 178; cf. Scrib. Comp. 57; 59 sq.:

    confirmare et densare defluentem capillum,

    Plin. 25, 11, 83, § 132:

    crus debile,

    Suet. Vesp. 7; cf. id. Aug. 80:

    maxime religando confirmant parietum soliditatem,

    Vitr. 2, 8, 7:

    castellum magnis munitionibus multisque tormentis, Auct. B. Alex. 21, 5: intestina,

    i. e. to heal, cure, Cels. 4, 19:

    cicatriculam,

    id. 2, 10 fin.: se, to recover physically, to grow well (corresp. with convalescere), Cic. Fam. 16, 1, 2; 16, 3, 1; 16, 4, 4; 16, 1, 1.— Transf., of the vine, Col. 4, 3, 4:

    valetudinem,

    Cic. Att. 10, 17, 2:

    pacem et amicitiam cum proximis civitatibus,

    Caes. B. G. 1, 3; cf.:

    confirmare societatem datā ac acceptā fide,

    Sall. C. 44, 3:

    opes factionis,

    id. ib. 32, 2; cf.:

    viris suas,

    Vell. 2, 44, 2:

    suam manum,

    Cic. Imp. Pomp. 9, 24:

    se transmarinis auxiliis,

    Caes. B. C. 1, 29:

    conjurationem,

    Nep. Dion, 8, 3:

    regnum Persarum,

    id. Milt. 3, 5; so,

    regnum,

    Suet. Caes. 9:

    imperium,

    id. Vit. 9:

    decreta,

    to confirm, Nep. Phoc. 3, 2:

    acta Caesaris,

    Cic. Att. 16, 16, C, 12:

    acta alicujus in transmarinis provinciis,

    Vell. 2, 44, 2:

    beneficia edicto,

    Suet. Tit. 8:

    provinciam a Caesare datam,

    id. Aug. 10.—
    II.
    Esp.
    A.
    To confirm or strengthen courage, to instil courage into one, to encourage, inspirit, animate, embolden:

    animum meum,

    to take heart, take courage, Plaut. Aul. 2, 8, 1:

    animum sapientissimi hominis,

    Cic. Fam. 6, 6, 2; id. Quint. 24, 77:

    maximi animi hominem,

    id. ib. 4, 8, 1:

    animos ratione,

    Lucr. 1, 426:

    confirmare et excitare afflictos animos bonorum,

    Cic. Att. 1, 16, 8:

    animos Gallorum verbis,

    Caes. B. G. 1, 33; Sall. C. 46, 3:

    vacillantium gentium animos,

    Vell. 2, 120, 1:

    suos ad dimicandum animo,

    Caes. B. G. 5, 49:

    milites,

    id. ib. 5, 52:

    timentes,

    id. ib. 7, 7; cf.:

    diffidentem rebus suis,

    Cic. Imp. Pomp. 9, 23:

    territos,

    Sall. J. 38, 5:

    perterritos,

    Suet. Caes. 66; id. Aug. 43:

    Massilienses obsidione laborantes adventu suo,

    id. Ner. 2:

    animum suum ad virtutem,

    Auct. Her. 4, 22, 31 Klotz (al. conformavit):

    nepotem suum ad successionem imperii,

    Suet. Tib. 55 fin.:

    nunc erige te et confirma,

    take courage, Cic. Q. Fr. 1, 3, 5:

    cum ipse te confirmasses,

    hast acquired courage, id. Quint. 11, 39; cf.:

    confirmant ipsi se,

    id. Verr. 2, 5, 36, § 95; Caes. B. G. 2, 19; id. B. C. 1, 14 al.:

    eos multa pollicendo confirmat, uti Romam pergerent,

    Sall. J. 23, 2:

    alius alium confirmare, ne nomina darent,

    Liv. 2, 24, 2.— Aliquem alicui rei: gladiatores Lentulus libertati confirmat, encourages them to freedom, i. e. incites them to make themselves worthy of freedom, Caes. B. C. 1, 14, 4 dub. (Dinter and Kraner:

    spe libertatis).—With abstr. objects: reliqui temporis spem,

    Cic. Div. in Caecil. 22, 71:

    spem alicujus,

    Suet. Calig. 12:

    suspitionem,

    id. Tib. 52; cf.:

    sensus rectus et confirmatus,

    Cic. Fam. 1, 8, 2.—
    B.
    To confirm one in his disposition or feelings, in his fidelity (rare):

    insulas bene animatas,

    Nep. Cim. 2, 4:

    homines,

    Caes. B. C. 1, 15:

    Gallias,

    Vell. 2, 120.—
    C.
    To confirm, give full assurance of, a fact, corroborate an assertion, settle, fix, establish, to prove, demonstrate the truth of a thing, etc. (very freq.):

    confirmare nostra argumentis ac rationibus, deinde contraria refutare,

    Cic. de Or. 2, 19, 80;

    so opp. refutare,

    Quint. 5, prooem. § 2; 5, 13, 53; cf.

    opp. refellere,

    id. 3, 9, 6; 12, 1, 45;

    opp. diluere,

    id. 9, 2, 80:

    confirmare aut infirmare rem,

    Cic. Inv. 1, 30, 49:

    divinationem,

    id. Div. 1, 32, 71; cf. id. ib. 2, 32, 78:

    quorum omnium testimoniis de hac Dionis pecuniā confirmatum est,

    id. Verr. 2, 2, 8, § 23:

    crimen commenticium,

    id. Rosc. Am. 15, 42:

    haec istius vituperatio atque infamia confirmabatur eorum sermone, qui, etc.,

    id. Verr. 2, 5, 38, § 101:

    perjurium,

    id. ib. 2, 4, 9, §

    19: iste locus est tibi etiam atque etiam confirmandus,

    id. Fin. 5, 32, 95:

    his rebus confirmatis,

    Caes. B. G. 6, 6 Kraner ad loc. —With acc. and inf., Lucr. 2, 185; cf. id. 2, [p. 415] 179; 5, 198.— Pass. impers., with ne:

    sanctissimo jurejurando confirmari oportere, ne tecto recipiatur, qui non, etc.,

    Caes. B. G. 7, 66 fin.:

    hoc idem visum esse ex superioribus castellis confirmaverunt,

    id. B. C. 3, 67; cf.:

    hoc ex ipsis caeli rationibus ausim Confirmare, nequaquam esse creatam, etc.,

    Lucr. 2, 179.—Hence,
    2.
    To assert, affirm, protest something as true or certain; constr. with acc., acc. and inf., or de:

    hoc cum mihi non modo confirmasset, sed etiam persuasisset,

    Cic. Att. 16, 5, 2:

    talem exsistere eloquentiam non potuisse confirmo,

    id. de Or. 2, 2, 6.—So with acc. and inf., Cic. Verr. 1, 17, 50; cf.:

    illud se polliceri et jurejurando confirmare, tutum iter per fines suos daturum,

    Caes. B. G. 5, 27:

    confirmare, fidem publicam per sese inviolatam fore,

    Sall. J. 33, 3:

    memini me audire te de glorioso et celeri reditu meo confirmare,

    Cic. Fam. 6, 6, 2.—So with de, Cic. Fam. 3, 10, 1; id. Arch. 7, 15.—Hence, confirmātus, a, um, P. a.
    A.
    (In acc. with II. A.) Encouraged, courageous, resolute:

    animus certus et confirmatus,

    Cic. Quint. 24, 77; so,

    sensus rectus et confirmatus,

    id. Fam. 1, 8, 2:

    confirmatiorem exercitum efficere,

    Caes. B. C. 3, 84.—
    B.
    (Acc. to II. C.) Asserted, affirmed:

    in quibus (litteris) erat confirmatius idem illud, etc.,

    Cic. Att. 10, 15, 1.—
    C.
    (Proved; hence,) Certain, credible:

    quod eo confirmatius erit, si, etc.,

    Cic. Inv. 2, 11, 35: fides confirmatissima, most fixed, Porph. ad Hor. S. 1, 5, 27.—
    * Adv.: confirmātē (in acc. with I.), firmly, Auct. Her. 4, 11, 16.

    Lewis & Short latin dictionary > confirmo

  • 2 cōn-fīrmō

        cōn-fīrmō āvī, ātus, āre,    to make firm, make strong, establish, strengthen: vires nervosque, Cs.: confirmandi causā, Cs.—Fig., to strengthen, establish, reinforce, confirm: se, to recover: valetudinem: cum civitatibus pacem, Cs.: societatem, S.: suam manum: sese auxiliis, Cs.: Galliam praesidiis: regnum Persarum, N.: decretum, to ratify: acta Caesaris.—To confirm, animate, inspirit, cheer, encourage, make bold: animos verbis, Cs.: confirmato animo, iubet, etc., S.: timentes, Cs.: diffidentem rebus suis: territos, S.: sese, Cs.: eos multa pollicendo, uti pergerent, to persuade, S.: gladiatores spe libertatis, Cs.: confirmant ipsi se, one another. — To confirm, strengthen (in purpose or fidelity): Oppianicum accusatorem filio: confirmandorum hominum causā, Cs. — To corroborate, prove, demonstrate, support, establish: nostra argumentis: hoc visum (esse), Cs.: hoc de omnibus: crimen commenticium: his confirmatis rebus, Cs. —To assert, affirm, protest, give assurance, assure solemnly: ut possum confirmare: hoc, quod intellego: de re tantā nihil frustra, Cs.: illud iure iurando daturum, etc., Cs.: fidem inviolatam fore, S.: hoc, vitam mihi prius defuturam, etc.: inter se, Cs.: iure iurando confirmari oportere, ne, etc., Cs.

    Latin-English dictionary > cōn-fīrmō

  • 3 fīrmō

        fīrmō āvī, ātus, āre    [firmus], to make firm, strengthen, fortify, sustain: corpora firmari labore voluerunt: corpora cibo, L.: vestigia, V.— Fig., to fortify, strengthen, secure, confirm, assure, reinforce, make lasting: urbem colonis: locum munitionibus, Cs.: aditūs urbis, V.: aciem subsidiis, L.: vocem: firmatā iam aetate, matured: pacem, L.: pro firmato stare, L.— To strengthen in resolution, encourage, animate: animum consilio: nostros, Cs.: plebem provocatione, L.: animum pignore, V.: firmato voltu, with a resolute countenance, Ta.— To confirm, establish, show, prove, declare, make certain: fidem, T.: id (crimen) argumentis: foedera (dictis), V.
    * * *
    firmare, firmavi, firmatus V
    strengthen, harden; support; declare; prove, confirm, establish

    Latin-English dictionary > fīrmō

  • 4 sanciō

        sanciō sānxī, sānctus, īre    [1 SAC-].—Of a law or treaty, to make sacred, render inviolable, fix unalterably, establish, appoint, decree, ordain, confirm, ratify, enact: quas (leges) senatus de ambitu sanciri voluerit: sanciendo novam legem, Ne quis, etc., L.: tabulas, H.: haec igitur lex sanciatur, ut, etc.: quod populus plebesve sanxit: cum sancienda sint consulum imperia, aut abroganda, L.: foedus, ratify, L.: foedera fulmine, V.— To ratify, confirm, consecrate, enact, approve: at hoc leges non sanciunt, ordain: consularis lex sanxit, ne, etc.: contra quam sanctum legibus erat, L.: ne res efferatur, ut iure iurando ac fide sanciatur, petunt, Cs.: coetibus ac sacrificiis conspirationem civitatium, Ta.: inhumanissimā lege sanxerunt, ut, etc.. habent legibus sanctum, Si quis... uti, etc., Cs.: de quibus confirmandis et sanciendis legem laturus est: fide sanxerunt liberos Tarentinos leges habituros, L.— To forbid under penalty, condemn with a sanction, enact a penalty against: incestum pontifices supplicio sanciunto: observantiam poenā: quod Athenis exsecrationibus publicis sanctum est: Solon capite sanxit, si qui, etc., made it a capital offence.
    * * *
    sancire, sanxi, sanctus V TRANS
    confirm, ratify; sanction; fulfil (prophesy); enact (law); ordain; dedicate

    Latin-English dictionary > sanciō

  • 5 ad-fīrmō (aff-)

        ad-fīrmō (aff-) āvī, ātus, āre,    to strengthen.— Fig., to confirm, encourage: Troianis spem, L.— Meton., to confirm, maintain, aver, positively assert, give solemn assurance of: nihil: rem pro certo, L.: se plus non daturam: Cornelium id bellum gessisse, L.: de altero: ut adfirmatur, Ta.

    Latin-English dictionary > ad-fīrmō (aff-)

  • 6 fundō

        fundō āvī, ātus, āre    [fundus], to lay the bottom, make a foundation, found, begin: puppis fundata carinā, O.: sedes Fundatur Veneri, is founded, V.: dente tenaci Ancora fundabat navīs, fastened, V.—Fig., to found, establish, fix, confirm: imperium: res p. praeclare fundata: legibus urbem, V.: suas opes, Cu.: nitidis fundata pecunia villis, well laid out, H.
    * * *
    I
    fundare, fundavi, fundatus V
    establish, found, begin; lay the bottom, lay a foundation; confirm
    II
    fundere, fudi, fusus V
    pour, cast (metals); scatter, shed, rout

    Latin-English dictionary > fundō

  • 7 stabiliō

        stabiliō (poet. imperf. stabilībat), īvī, ītus, īre    [stabilis], to make firm, confirm, stay, support: semita nulla pedem stabilibat, Enn. ap. C.: confirmandi et stabiliendi causā, Cs.—Fig., to establish, fix, confirm, make secure: libertatem civibus, Att. ap. C.: hanc rem p.: urbs stabilita tuis consiliis: res Capuae stabilitae Romanā disciplinā, L.
    * * *
    stabilire, stabilivi, stabilitus V
    make firm, establish

    Latin-English dictionary > stabiliō

  • 8 attestor

    at-testor, ātus, 1, v. dep., to bear witness to, to attest, prove, confirm, corroborate (very rare, and not before the Aug. per.; for in Cic. Sull. 29 fin. the reading should be, with Cod. Erf. and Lambin., ad testandam omnium memoriam; v. Frotsch. ad h. l.;

    so B. and K.): hoc attestatur brevis Aesopi fabula,

    Phaedr. 1, 10, 3: Plin. H. N. praef. §

    10: M. Cato id saepenumero attestatus est,

    Gell. 4, 12: attestata fulgura, in the lang. of omens, lightnings which confirm that which was indicated by previous lightnings, confirmatory (opp. peremptalibus, which cancel, annul, what was previously indicated):

    attestata (fulmina), quae prioribus consentiunt,

    Sen. Q. N. 2, 49: attestata dicebantur fulgura, quae iterato fiebant, videlicet significationem priorum attestantia, Paul. ex Fest. p. 12 Müll.; cf. Müll. Etrusk. 2, p. 170.

    Lewis & Short latin dictionary > attestor

  • 9 ad-iūrō

        ad-iūrō āvī, —, āre,    to swear to in addition, attest besides, add to an oath: praeter commune ius iurandum haec, L.—To add an oath, swear to, confirm by oath: omnia: adiuras id te non esse facturum: in quae adactus est verba, L.—To call to witness, attest, swear by: Stygii caput, V.: te, Ct.

    Latin-English dictionary > ad-iūrō

  • 10 astringō (ad-st-)

        astringō (ad-st-) inxī, ictus, ere,    to bind on, tie fast, fasten to, bind up: ad statuam astrictus: vincula, O.: hederā adstringitur ilex, twined with, H.: cortex astrictus pice, fastened, H.: Cervice adstrictā, with a halter round his neck, Iu.: non astricto socco, loose (i. e. in style), H.: rotam multo sufflamine, checks, Iu.: comae astrictae, O.: ferrum Astrictum morā, i. e. rusted, O.: ventis glacies astricta, frozen, O.: (calor) venas (terrae), V.—Fig., to bind, put under obligation, oblige: populum lege: alqm religione: alqm condicionibus: milites ad formulam, Cs.: ad adstringendam fidem: tibi fidem, T.: fraus astringit, non dissolvit periurium, fixes the guilt.—To occupy, confine (the attention): illis studio suorum astrictis, S.: Iugurtha maioribus astrictus, S.—To check, repress: lingua astricta mercede.—To fix, confirm: offici servitutem testimonio.—To embarrass, bring into straits: milites, L. — Of language, to bind, limit: orationem numeris.—To compress, abridge: breviter argumenta.

    Latin-English dictionary > astringō (ad-st-)

  • 11 attestor (adt-)

        attestor (adt-) —, ārī    [ad + testor], to prove, confirm: hoc, Ph.

    Latin-English dictionary > attestor (adt-)

  • 12 com-probō (conp-)

        com-probō (conp-) āvī, ātus, āre,    to approve, assent to, sanction, acknowledge: sententiam: (bellum) ab omnibus comprobatur: orationem omnium adsensu, L.: alqd publice, N.—To prove, establish, attest, make good, show, confirm, verify, vindicate: nec hoc oratione solum, sed vitā: comprobat hominis consilium fortuna, Cs.: conprobato eorum indicio, S.: interitu (servi) esse ab hoc comprobatum venenum.

    Latin-English dictionary > com-probō (conp-)

  • 13 con-cēdō

        con-cēdō cessī, cessus, ere.    I. Intrans, to go away, pass, give way, depart, retire, withdraw, remove: biduom, T.: tempus est concedere, T.: superis ab oris, V.: ad Manes, V.: huc, T.: istuc, T.: aliquo ab eorum oculis: rus hinc, T.: Carthaginem in hiberna, L.: Argos habitatum, N.: in hanc turbam, to join, H.: tumor et irae Concessere, are gone, V.: ipsae concedite silvae (i. e. valete), V. — Fig., to yield, submit, give way, succumb: ut magnitudini medicinae doloris magnitudo concederet: iniuriae, S.: operi meo, O.: naturae, i. e. to die, S.: hostibus de victoriā concedendum esse, L.: concessum de victoriā credebant, L.—To give place, be inferior, give precedence, yield, defer: concedat laurea laudi: dignitati eorum: unis Suebis, Cs.: maiestati viri, L.: aetati, S.: magistro tantulum de arte: Nec, si muneribus certes, concedat Iollas, V.—To submit, comply, accede: Ut tibi concedam, T.: concessit senatus postulationi tuae: Caesar... concedendum non putabat, Cs. — To assent, concede: mihi, T.: liceat concedere veris, H.—To grant, give allowance, pardon, allow: alienis peccatis: cui (vitio), H.—To agree, consent, assent, acquiesce, go over to: in gentem nomenque imperantium, to be merged in, S.: in paucorum potentium ius, S.: in deditionem, L. —    II. Trans, to grant, concede, allow, consign, resign, yield, vouchsafe, confirm: de tuo iure paululum, T.: civitati maximos agros: hoc pudori meo, ut, etc.: amicis quicquid velint: nihil mihi, O.: me consortem sepulchro, let me share, V.: his libertatem, Cs.: crimen gratiae concedebas, accused for the sake of favor: peccata alcui, to pardon him: naturae formam illi, acknowledge that it possesses, O.: concessit in iras Ipse... genitor Calydona Dianae, gave over, V.: mediocribus esse poëtis, H.: huic ne perire quidem tacite conceditur: ut ipsi concedi non oporteret, si, etc., no concession should be made, Cs.: Quo mihi fortunam, si non conceditur uti? H.: fatis numquam concessa moveri Camarina, forbidden to be removed, V.: illa concedis levia esse: culpam inesse concedam: concedatur profecto verum esse, ut, etc.: concedo tibi ut ea praetereas: beatos esse deos sumpsisti, concedimus: valuit plus is, concedo, granted: quoniam legibus non concederetur, permitted by law, N. — To grant as a favor, forbear, give up, forgive, pardon: petitionem alicui, from regard to: peccata liberum misericordiae: huic filium, N.: quod (peccatum) nisi concedas, H.

    Latin-English dictionary > con-cēdō

  • 14 cōn-stabiliō

        cōn-stabiliō īvī, —, īre,    to confirm, establish, make firm: tuam rem, T.

    Latin-English dictionary > cōn-stabiliō

  • 15 ex-augeō

        ex-augeō —, —, ēre,    to increase greatly, confirm: opinionem mihi animo, T.

    Latin-English dictionary > ex-augeō

  • 16 feriō

        feriō —, —, īre    [2 FER-], to strike, smite, beat, knock, cut, thrust, hit: velut si re verā feriant, H.: cornu ferit ille, butts, V.: alqm: parietem: murum arietibus, batter, S.: calce feritur aselli, O.: mare, V.: frontem, beat the brow, i. e. be provoked: Sublimi sidera vertice, hit, touch, H.: his spectris etiam si oculi possent feriri, etc.: feriuntque summos Fulmina montes, H.. tabulae laterum feriuntur ab undis, O.: Sole radiis feriente cacumina, O.: ferit aethera clamor, V.— To kill by striking, give a death-blow, slay, kill: hostem: (eum) securi, behead: telo orantem multa, V.: te (maritum), H.: leonem, S<*> Frigore te, i. e. cut you dead, H.— To slaughter, offer, sacrifice: agnam, H.: porcum, L. (old form.).—With foedus, to make a compact, covenant, enter into a treaty (because a sacrifice was offered to confirm a covenant): is, quicum foedus feriri in Capitolio viderat: amorum turpissimorum foedera ferire, form illicit connections: lungit opes foedusque ferit, V.—Fig., to strike, reach, affect, impress: multa in vitā, quae fortuna feriat: verba palato, coin, H.: binis aut ternis ferire verbis, make a hit.—To cozen, cheat, gull, trick (colloq.): Geta Ferietur alio munere, T.
    * * *
    I
    feriare, feriavi, feriatus V
    rest from work/labor; keep/celebrate holiday; be idle; abstain from
    II
    ferire, -, - V
    hit, strike; strike a bargain; kill, slay

    Latin-English dictionary > feriō

  • 17 fundō

        fundō fūdī, fūsus, ere    [FV-], to pour, pour out, shed: sanguinem e paterā: liquorem de paterā, H.: vinum inter cornua, O.: vinum super aequora, O.: lacrimas, V.: parumne Fusum est Latini sanguinis? split, H.: sanguinem de regno (i. e. propter regnum), Cu.: ingentibus procellis fusus imber, pouring, L.: fusus labris amnis Inficit (i. e. fusa in labra aqua), V.— To make by melting, cast, found. quaerere, quid fusum durius esset, H.— To pour from, empty, pour: duo carchesia Baccho humi, V.: pateram vaccae inter cornua, V.— To pour forth in abundance, scatter, cast, hurl, spread, extend, diffuse: segetem corbibus in Tiberim, L.: res, quibus ignis excitari potest, Cs.: quas (maculas) incuria fudit, has scattered, H.: in pectora odores, O.: luna se per fenestras, V.: ne (vitis) in omnīs partīs fundatur, spread out: latius incendium, Cu.: fusus propexam in pectore barbam, V.: fusis circum armis, in full armor, V.— To bring forth, bear, produce abundantly, yield richly: flores: quem Maia fudit, bore, V.: te beluam ex utero.— To throw down, cast to the ground, prostrate: (hostes) de iugis funduntur, L.: septem Corpora (cervorum) humi, V.: puero fuso, O.— To overthrow, overcome, rout, vanquish, put to flight: hostīs: Gallos a delubris vestris, L.: Latini ad Veserim fusi: quattuor exercitūs, L.: omnibus hostium copiis fusis, Cs.— Fig., to pour out, pour forth, give up, waste, lose: verba, T.: vitam cum sanguine, V.: opes, H.— To spread, extend, display: se latius fundet orator, will display himself: superstitio fusa per gentīs. —Of speech, to pour forth, utter: inanīs sonos: verba poëtarum more: carmen: ore loquelas, V.: vocem extremam cum sanguine, V.: preces, Ta.
    * * *
    I
    fundare, fundavi, fundatus V
    establish, found, begin; lay the bottom, lay a foundation; confirm
    II
    fundere, fudi, fusus V
    pour, cast (metals); scatter, shed, rout

    Latin-English dictionary > fundō

  • 18 rōborō

        rōborō āvī, —, āre    [robur], to make strong, strengthen, invigorate, confirm.—Fig.: Recti cultūs pectora roborant, H.: eloquentia ipsa se roborat, acquires vigor.

    Latin-English dictionary > rōborō

  • 19 sistō

        sistō stitī, status, ere    [STA-], to cause to stand, place, set, set up, fix, plant: me gelidis convallibus, V.: In litore siste gradum, plant your foot, O.: iaculum clamanti in ore, plant the dart in his face, V.: Victima Sistitur ante aras, O.: aciem in litore, V.—With two acc, to cause to be placed: tutum patrio te limine sistam, i. e. will see you safe home, V.: victores domos reduces sistatis, L.— To place, convey, send, lead, take, conduct, bring: Officio meo ripā sistetur in illā Haec, will be carried by me to, etc., O.: (vos) facili iam tramite sistam, V.: Annam huc siste sororem, V.—With pron reflex., to betake oneself, present oneself, come: des operam ut te ante Kal. Jan., ubicumque erimus, sistas: Hic dea se rapido nisu Sistit, V.—In judicial proceedings, of persons, to produce, cause to appear: promittere Naevio sisti Quinctium, that Quinctius shall appear to answer Naevius: puellam sistendam promittat (i. e. fore ut puella sistatur in iudicio), L.; cf. vas factus est alter eius sistendi, ut, etc., i. e. as surety for his appearance. —In the phrase, vadimonium sistere, to make good the vadimonium, keep the undertaking, i. e. appear to answer: vadimonium sistit.—Ellipt.: testificatur, P. Quinctium non stitisse, et se stitisse (sc. vadimonium).— To cause to stand, fix, establish, confirm: rem Romanam magno turbante tumultu, V.—Ellipt. (sc. se), to stand firm, endure: qui rem p. sistere negat posse.— To arrest, stop, check, cause to halt: legiones, L.: nec sisti vis hostium poterat, Cu.: se ab effuso cursu, L.: aquam fluviis, V.—With gradum or pedem: qui (exercitus), ut non referat pedem, sistet certe, i. e. will halt, if not retreat: Siste gradum, V.: in primo limine siste pedem, O.: sistere contra (sc. pedem), i. e. make a stand, V.: sistunt Amnes, halt, V.: Incerti, ubi sistere detur, to rest, stay, V.—Fig., to end, put an end to, stop, cause to cease, check: fugam, L.: lacrimas, O.: Pace tamen sisti bellum placet, O.: sitim, allay, O.— Pass impers., to be checked, be endured, be remedied.—Only in phrases with posse: totam plebem... nec sisti posse ni omnibus consulatur, and no relief is possible, but, etc., L.: si domestica seditio adiciatur, sisti non posse, the case is hopeless, L.: vixque concordiā sisti videbatur posse, that the crisis could scarcely be met, even by union, L.: qualicunque urbis statu, manente disciplinā militari sisti potuisse, any condition is endurable, etc., L.
    * * *
    sistere, stiti, status V
    stop, check; cause to stand; set up

    Latin-English dictionary > sistō

  • 20 adfirmo

    adfirmare, adfirmavi, adfirmatus V
    affirm/assert (dogmatically/positively); confirm, ratify, restore; emphasize

    Latin-English dictionary > adfirmo

См. также в других словарях:

  • confirm — con·firm vt 1 a: to make valid by necessary formal approval the debtor s chapter 13 plan confirm ed by the court b: to vote approval of confirm a nomination 2: to give formal acknowledgment of receipt of 3 …   Law dictionary

  • confirm — con‧firm [kənˈfɜːm ǁ fɜːrm] verb [transitive] 1. to say or show that something is definitely true: • The company said the report confirmed what its own directors and accountants had already established. confirm that • Walsh confirmed that the… …   Financial and business terms

  • Confirm — Con*firm , v. t. [imp. & p. p. {Confrmed}; p. pr. & vb. n. {Confirming}.] [OE. confermen, confirmen, OF. confermer, F. confirmer, fr. L. confirmare; con + firmare to make firm, fr. firmus firm. See {Firm}.] 1. To make firm or firmer; to add… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • confirm — 1 *ratify Analogous words: *assent, consent, acquiesce, accede, subscribe: validate (see CONFIRM 2): sanction, *approve, endorse Contrasted words: reject, refuse, *decline 2 Confirm, corroborate, substantiate, verify, authentica …   New Dictionary of Synonyms

  • confirm — [kən fʉrm′] vt. [ME confermen < OFr confermer < L confirmare < com , intens. + firmare, to strengthen < firmus, FIRM1] 1. to make firm; strengthen; establish; encourage 2. to make valid by formal approval; ratify 3. to prove the truth …   English World dictionary

  • confirm — [v1] ratify, validate, prove affirm, approve, attest, authenticate, back, bear out, bless, buy, certify, check, check out, circumstantiate, corroborate, debunk, double check, endorse, establish, explain, give green light*, give high sign*, give… …   New thesaurus

  • confirm — ► VERB 1) establish the truth or correctness of. 2) state with assurance that something is true. 3) make definite or formally valid. 4) (confirm in) reinforce (someone) in (an opinion or feeling). 5) (usu. be confirmed) administer the religious… …   English terms dictionary

  • confirm — mid 13c., confirmyn to ratify, from O.Fr. confermer (13c., Mod.Fr. confirmer) strengthen, establish, consolidate; affirm by proof or evidence; anoint (a king), from L. confirmare make firm, strengthen, establish, from com , intensive prefix (see… …   Etymology dictionary

  • confirm — con|firm W2S2 [kənˈfə:m US ə:rm] v [T] [Date: 1200 1300; : Old French; Origin: confirmer, from Latin confirmare, from com ( COM ) + firmare to make firm ] 1.) to show that something is definitely true, especially by providing more proof ▪ New… …   Dictionary of contemporary English

  • confirm */*/*/ — UK [kənˈfɜː(r)m] / US [kənˈfɜrm] verb Word forms confirm : present tense I/you/we/they confirm he/she/it confirms present participle confirming past tense confirmed past participle confirmed 1) [transitive] to prove that something is true The… …   English dictionary

  • confirm — con|firm [ kən fɜrm ] verb *** 1. ) transitive to prove that something is true: The study confirms the findings of earlier research. Please bring something with you that confirms your identity. confirm (that): The doctor may run a test to confirm …   Usage of the words and phrases in modern English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»