Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

headstrong

  • 1 effrēnātus

        effrēnātus adj. with comp.    [ex + frenatus], unbridled, without a rein: equi, L.—Fig., ungoverned, unrestrained, unbridled: homines secundis rebus: libido effrenatior, L.: cupiditas: effrenatior vox: ecfrenati libidine.
    * * *
    effrenata, effrenatum ADJ
    unbridled; unrestrained, unruly, headstrong, violent; freed from/not subject t

    Latin-English dictionary > effrēnātus

  • 2 effrēnus

        effrēnus adj.    [ex + frenum], unbridled: equus, L.—Fig., unrestrained: gens, V.: amor, O.
    * * *
    effrena, effrenum ADJ
    unbridled; unrestrained, unruly, headstrong, violent; freed from/not subject t

    Latin-English dictionary > effrēnus

  • 3 ferōx

        ferōx ōcis, adj. with comp. and sup.    [2 FER-], wild, bold, courageous, warlike, spirited, brave, gallant, fierce: Eone es ferox, quod, etc., T.: naturā, S.: gens, warlike: Latium, H.: miles, H.: animi, S.: bello, Ta.: ad bellandum, L.: virtus, V.: ferocissimi iuvenes, L.— Savage, headstrong, fierce, insolent, cruel: Numidae secundis rebus, S.: viribus, L.: mentis, O.: scelerum, Ta.: stolide, L.: serpens, V.: quibus aetas animusque ferox erat, S.: patribus ferox esse, haughty, L.: victoria eos ferociores reddit: Aetas, pitiless, H.
    * * *
    (gen.), ferocis ADJ
    wild, bold; warlike; cruel; defiant, arrogant

    Latin-English dictionary > ferōx

  • 4 impotēns (in-p-)

        impotēns (in-p-) entis, adj.    with comp. and sup, powerless, impotent, weak, feeble, helpless: homo: ad opem: (Iuno) cesserat impotens Tellure, H.: gens rerum suarum, not master of, L.: regendi (sc. equos), unable to control, L.: irae, unbridled in, L.—Without self-control, unbridled, unrestrained, headstrong, violent: alqs, T.: Aquilo, H.: victoria eos impotentiores reddit: homo impotentissimus: quidlibet impotens Sperare, H.: impotentissimus dominatus: impotentior rabies, L.

    Latin-English dictionary > impotēns (in-p-)

  • 5 in-cōnsīderātus

        in-cōnsīderātus adj.    with comp. and sup, not considered, headstrong, thoughtless: cupiditas: inconsideratissima temeritas.—Of persons, thoughtless, heedless, inconsiderate: alquis: inconsideratior, quam, etc., N.

    Latin-English dictionary > in-cōnsīderātus

  • 6 pervicāx

        pervicāx ācis, adj. with comp.    [1 VIC-], determined, stubborn, obstinate, headstrong, wilful. pervicaci esse animo, T.: virtus, L.: musa, H.: irae, Ta.: adversos peritos, Ta.: irae, in anger, Ta.: recti, Ta.: pervicacior ira, Cu.
    * * *
    (gen.), pervicacis ADJ
    stubborn, obstinate; firm, steadfast

    Latin-English dictionary > pervicāx

  • 7 contentiosus

    contentiosa, contentiosum ADJ
    persistent, obstinate, headstrong; argumentive, quarrelsome, contentious

    Latin-English dictionary > contentiosus

  • 8 impotens

    (gen.), impotentis ADJ
    powerless, impotent, wild, headstrong; having no control (over), incapable (of)

    Latin-English dictionary > impotens

  • 9 inpotens

    (gen.), inpotentis ADJ
    powerless, impotent, wild, headstrong; having no control (over), incapable (of)

    Latin-English dictionary > inpotens

  • 10 intemperans

    intemperantis (gen.), intemperantior -or -us, intemperantissimus -a -u ADJ
    headstrong, lacking self-control; licentious, lewd; extreme, bad-tempered

    Latin-English dictionary > intemperans

  • 11 contentiosus

    contentĭōsus, a, um, adj. [contentio], pertaining to contention, contentious, disputatious, headstrong, obstinate, pertinacious (mostly post-class.):

    contentiosa et pugnax oratio,

    Plin. Ep. 2, 19, 4:

    jurisdictio,

    Dig. 1, 16, 2.— Comp.:

    quid contentiosius, quam, etc.,

    Aug. Ep. 174:

    pernicies,

    obstinate, App. M. 8, p. 202, 23.— Adv.: con-tentĭōsē, pertinaciously, obstinately:

    dicere,

    Hier. ad Jovin. 2, 10.— Comp.:

    loqui,

    Quint. Decl. 18, 6.— Sup., Aug. Civ. Dei, 20, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > contentiosus

  • 12 ferox

    fĕrox, ōcis ( gen. plur. ferocum, Albin. 1, 275; abl. sing. feroci, Neue, Formenl. 2, 67 sq.), adj. [root in Gr. thêr, Aeol. phêr, thêrion; cf.: ferus, fera; cf. also Zend. dvar, to run, Gr. thrôskô, thorein, Lat. furere], wild, bold, courageous, warlike, spirited, brave, gallant, savage, headstrong, untamable, fierce, insolent (class.; syn.: dirus, ferus, durus, saevus, crudelis; immanis, immitis, barbarus, etc.).
    I.
    In a good sense:

    moechus qui formest ferox,

    Plaut. Mil. 4, 9, 13:

    naturā ferox, vehemens, manu promptus erat,

    Sall. C. 43 fin.; cf.:

    nimium es vehemens feroxque naturā,

    Cic. Vat. 2, 4:

    ferox naturā,

    Sall. J. 11, 3:

    vicimus vi feroces,

    Plaut. Am. 1, 1, 82: Aequorum magna gens et ferox, warlike, Cic. Rep. 2, 20:

    Latium,

    Hor. C. 1, 35, 10:

    Roma,

    id. ib. 3, 3, 44:

    Parthi,

    id. ib. 3, 2, 3:

    Sygambri,

    id. ib. 4, 2, 34:

    miles,

    id. ib. 1, 6, 3:

    Hector,

    id. ib. 4, 9, 21: virgo (i. e. Minerva), Mart. 14, 179; cf. Sil. 9, 457:

    loca amoena, voluptaria facile in otio feroces militum animos molliverat,

    Sall. C. 11, 5; cf. id. J. 106, 3:

    ferox bello,

    Hor. C. 1, 32, 6; cf.:

    feroces ad bellandum,

    Liv. 38, 13, 11:

    adversus pericula ferox,

    Tac. H. 3, 69 fin.:

    Triaria ultra feminam ferox,

    id. ib. 2, 63:

    vir nobilis ac ferox,

    id. A. 4, 21.—With gen.:

    animi,

    Tac. A. 1, 32. — Sup.:

    globus ferocissimorum juvenum,

    Liv. 1, 12, 9:

    auxiliarii,

    Tac. H. 2, 24:

    nullo adversante, cum ferocissimi cecidissent,

    id. A. 1, 2.
    II.
    In a bad sense:

    equi indomiti, feroces,

    Plaut. Men. 5, 2, 110:

    leones,

    Lucr. 4, 717:

    aper,

    Verg. A. 10, 711:

    indulgentia ferocem fortasse atque arrogantem et infestum facit,

    Cic. Att. 10, 11, 3:

    dote fretae, feroces,

    i. e. arrogant, Plaut. Men. 5, 2, 17; cf.:

    ferox formā,

    id. Mil. 4, 9, 13; Titin. ap. Non. 305, 6:

    Numidae secundis rebus feroces,

    Sall. J. 94, 4; cf.:

    ferox viribus,

    Liv. 1, 7, 5; 7, 5, 6:

    robore corporis stolide ferox,

    Tac. A. 1, 3:

    nequicquam Veneris praesidio ferox,

    Hor. C. 1, 15, 13:

    sit Medea ferox invictaque,

    id. A. P. 123:

    animus ferox inopiā rei familiaris,

    Sall. C. 5, 7; cf.:

    quibus aetas animusque ferox erat,

    id. ib. 38, 1:

    oculi,

    Luc. 5, 211:

    patribus ferox,

    haughty toward the senators, Liv. 7, 40, 8.— Comp.:

    in bellis civilibus, victoria, etiamsi ad meliores venit, tamen eos ipsos ferociores impotentioresque reddit,

    Cic. Fam. 4, 9, 3; id. Fragm. ap. Non. 305, 10:

    et quia tecum eram, propterea animo eram ferocior,

    Plaut. Mil. 4, 8, 13; id. Rud. 3, 1, 14; Quint. 2, 2, 3. — Sup.:

    duas ferocissimas affectiones amoris atque odii coërcere,

    Gell. 1, 3 fin.:

    bestiae,

    Vulg. 2 Macc. 11, 9.—
    (β).
    With gen.:

    linguae feroces,

    Tac. H. 1, 35:

    ferox scelerum,

    eager for, prone to crimes, id. A. 4, 12:

    deorum Spretor erat mentisque ferox Ixione natus,

    Ov. M. 8, 614:

    scelerum,

    Tac. A. 4, 12.—
    (γ).
    With in and acc.:

    ferox in suos erat miles, ignavus in hostes,

    Amm. 22, 4, 7.—
    (δ).
    With inf.:

    ferox est, viginti minas meas tractare sese,

    Plaut. As. 2, 4, 62:

    odium renovare ferox,

    Sil. 11, 8.—Hence, adv.: fĕrōcĭter.
    1.
    (Acc. to I.) Courageously, valorously, bravely:

    strenue et ferociter facta in bello plura memorari possunt,

    Liv. 3, 47, 2:

    adequitare,

    id. 9, 22, 4:

    mandata edere,

    Tac. A. 15, 5.— Comp.:

    pauci ferocius decernunt,

    Sall. J. 104, 2.— Sup.:

    cum quo ferocissime pro Romana societate adversus Punicum foedus steterat,

    Liv. 23, 8, 3.—
    2.
    (Acc. to II.) Fiercely, savagely, insolently:

    aspere et ferociter et libere dicta,

    Cic. Planc. 13, 33:

    increpare,

    Plaut. Am. 1, 1, 58:

    dictae sententiae,

    Liv. 2, 55, 11.— Comp.:

    paulo ferocius (exagitatus),

    Cic. Q. Fr. 2, 13, 2.— Sup.:

    obloqui,

    Curt. 10, 2 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > ferox

  • 13 impotens

    impŏtens ( inp-), entis, adj. [2. in-potens], powerless, impotent, weak, feeble (class.).
    I.
    In gen.
    (α).
    Absol.:

    neque homini infanti aut impotenti injuste facta conducunt,

    Cic. Fin. 1, 16, 52:

    ad opem impotentium,

    id. Mur. 28, 59; cf.

    Sall. Or. Licin.: (Juno) inulta cesserat impotens Tellure,

    Hor. C. 2, 1, 26.—
    (β).
    With gen., having no power over, not master of, unable to control:

    gens impotens rerum suarum,

    Liv. 9, 14, 5; cf.:

    equi impotentes regendi,

    id. 35, 11, 10:

    ob sitim impotentes sui,

    Curt. 4, 7:

    impotens irae,

    Liv. 29, 9, 9:

    laetitiae,

    id. 30, 42, 17:

    amoris,

    Tac. H. 4, 44:

    doloris,

    Val. Max. 4, 6, 2:

    animi,

    Curt. 8, 1 fin. al. —
    II. A.
    Of animated beings:

    mea (amica) est impotens, procax,

    Ter. Heaut. 2, 1, 15:

    victoria eos ipsos ferociores impotentioresque reddit,

    Cic. Fam. 4, 9, 3:

    impotens, iracundus, etc.,

    id. Phil. 5, 9, 24:

    homo impotentissim us, ardens odio,

    id. ib. 5, 16, 42:

    confidens, impotens, etc.,

    id. ib. 11, 7, 16:

    Marius immodicus gloriae, insatiabilis, impotens,

    Vell. 2, 11, 1:

    si contra impotentem suscepta est causa,

    Quint. 6, 1, 12:

    ferox atque impotens mulier,

    Suet. Ner. 28:

    inimici,

    id. Claud. 15:

    militibus impotens,

    violent, despotic towards the soldiers, Just. 26, 3.—
    (β).
    Poet. with inf.:

    (regina) quidlibet impotens Sperare,

    Hor. C. 1, 37, 10.—
    B.
    Of inanim. and abstr. things:

    quae effrenatio impotentis animi!

    Cic. Phil. 5, 8, 22; cf.:

    aut nullos animi motus aut non tam impotentes fuisse,

    id. Part. Or. 35, 119:

    laetitia,

    id. Tusc. 5, 7, 17:

    impotentissimus dominatus,

    id. Fam. 10, 27, 1:

    in multo impotentiorem subito rabiem accensi,

    Liv. 29, 9, 6:

    impotentissimae cogitationes (invidiae, avaritiae, etc.),

    Quint. 12, 1, 6:

    actiones,

    id. 5, 13, 21:

    superstitio (with saeva),

    Curt. 4, 10:

    postulatum,

    Liv. 7, 41, 8:

    jussa mulierum (with pervicacia),

    Tac. A. 3, 33:

    injuria,

    Liv. 38, 56, 11:

    amor,

    Cat. 35, 12:

    Aquilo,

    Hor. C. 3, 30, 3; cf.

    freta,

    Cat. 4, 18.— Hence, adv.: impŏtenter.
    1.
    (Acc. to I.) Powerlessly, weakly (very rare):

    elephantos impotentius regi,

    Liv. 27, 48, 11.— More freq., but perh. not anteAug.,
    2.
    (Acc. to II.) Passionately, violently, intemperately:

    aliquid facere,

    Quint. 1, 3, 13:

    dicere aliquid,

    id. 6, 3, 83:

    uti magna potentia,

    Sen. Ep. 42:

    flagitare divisionem agrorum divitum,

    Just. 16, 4: regnare, Auct. B. Alex. 33. — Sup.:

    quae impotentissime fecit,

    Sen. Ben. 4, 17.

    Lewis & Short latin dictionary > impotens

  • 14 inpotens

    impŏtens ( inp-), entis, adj. [2. in-potens], powerless, impotent, weak, feeble (class.).
    I.
    In gen.
    (α).
    Absol.:

    neque homini infanti aut impotenti injuste facta conducunt,

    Cic. Fin. 1, 16, 52:

    ad opem impotentium,

    id. Mur. 28, 59; cf.

    Sall. Or. Licin.: (Juno) inulta cesserat impotens Tellure,

    Hor. C. 2, 1, 26.—
    (β).
    With gen., having no power over, not master of, unable to control:

    gens impotens rerum suarum,

    Liv. 9, 14, 5; cf.:

    equi impotentes regendi,

    id. 35, 11, 10:

    ob sitim impotentes sui,

    Curt. 4, 7:

    impotens irae,

    Liv. 29, 9, 9:

    laetitiae,

    id. 30, 42, 17:

    amoris,

    Tac. H. 4, 44:

    doloris,

    Val. Max. 4, 6, 2:

    animi,

    Curt. 8, 1 fin. al. —
    II. A.
    Of animated beings:

    mea (amica) est impotens, procax,

    Ter. Heaut. 2, 1, 15:

    victoria eos ipsos ferociores impotentioresque reddit,

    Cic. Fam. 4, 9, 3:

    impotens, iracundus, etc.,

    id. Phil. 5, 9, 24:

    homo impotentissim us, ardens odio,

    id. ib. 5, 16, 42:

    confidens, impotens, etc.,

    id. ib. 11, 7, 16:

    Marius immodicus gloriae, insatiabilis, impotens,

    Vell. 2, 11, 1:

    si contra impotentem suscepta est causa,

    Quint. 6, 1, 12:

    ferox atque impotens mulier,

    Suet. Ner. 28:

    inimici,

    id. Claud. 15:

    militibus impotens,

    violent, despotic towards the soldiers, Just. 26, 3.—
    (β).
    Poet. with inf.:

    (regina) quidlibet impotens Sperare,

    Hor. C. 1, 37, 10.—
    B.
    Of inanim. and abstr. things:

    quae effrenatio impotentis animi!

    Cic. Phil. 5, 8, 22; cf.:

    aut nullos animi motus aut non tam impotentes fuisse,

    id. Part. Or. 35, 119:

    laetitia,

    id. Tusc. 5, 7, 17:

    impotentissimus dominatus,

    id. Fam. 10, 27, 1:

    in multo impotentiorem subito rabiem accensi,

    Liv. 29, 9, 6:

    impotentissimae cogitationes (invidiae, avaritiae, etc.),

    Quint. 12, 1, 6:

    actiones,

    id. 5, 13, 21:

    superstitio (with saeva),

    Curt. 4, 10:

    postulatum,

    Liv. 7, 41, 8:

    jussa mulierum (with pervicacia),

    Tac. A. 3, 33:

    injuria,

    Liv. 38, 56, 11:

    amor,

    Cat. 35, 12:

    Aquilo,

    Hor. C. 3, 30, 3; cf.

    freta,

    Cat. 4, 18.— Hence, adv.: impŏtenter.
    1.
    (Acc. to I.) Powerlessly, weakly (very rare):

    elephantos impotentius regi,

    Liv. 27, 48, 11.— More freq., but perh. not anteAug.,
    2.
    (Acc. to II.) Passionately, violently, intemperately:

    aliquid facere,

    Quint. 1, 3, 13:

    dicere aliquid,

    id. 6, 3, 83:

    uti magna potentia,

    Sen. Ep. 42:

    flagitare divisionem agrorum divitum,

    Just. 16, 4: regnare, Auct. B. Alex. 33. — Sup.:

    quae impotentissime fecit,

    Sen. Ben. 4, 17.

    Lewis & Short latin dictionary > inpotens

  • 15 pervicax

    pervĭcax, ācis, adj. [per and root vicof vinco], firm, determined; esp. in a bad sense, stubborn, obstinate, headstrong, wilful (not in Cic. or Cæs.): tu pertinaciam esse, Antiloche, hanc praedicas: Ego pervicaciam aio et eā me uti volo... Nam pervicacem dici me esse et vincere Perfacile patior: pertinacem nil moror? Att. ap. Non. 432, 32 sq. (Trag. Rel. v. 8 Rib.); cf.:

    adversus peritos pervicax,

    Tac. H. 1, 26; Ter. Hec. 4, 1, 17:

    musa,

    Hor. C. 3, 3, 70:

    accusatio,

    Tac. A. 13, 33; 3, 33:

    pervicacissimi Latinorum,

    Flor. 1, 11, 11:

    pervicacioris irae fuit,

    Curt. 8, 6, 1:

    homines pervicaci audaciā, pertinaci spe,

    App. de Deo Socr. p. 43 fin.
    B.
    Of things, steady, unmoved:

    contra flatus pervicax libra,

    Plin. 16, 36, 65, § 161.—
    II.
    Transf., in a good sense, steadfast, firm:

    recti pervicax, constans adversus metus,

    Tac. H. 4, 5.—Hence, adv.: pervĭ-cācĭter, stoutly, stiffly, stubbornly, obstinately:

    pervicaciter perstare,

    Dig. 26, 10, 3. — Comp.:

    pervicacius causam belli quaerere,

    Liv. 42, 14; Tac. A. 4, 42; 13, 54 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > pervicax

См. также в других словарях:

  • Headstrong — Álbum de estudio de Ashley Tisdale Publicación 6 de febrero de 2007 …   Wikipedia Español

  • Headstrong — Studioalbum von Ashley Tisdale Veröffentlichungen 6. Februar 2007 (USA)[1] 23. November 2007 (Deutschland …   Deutsch Wikipedia

  • Headstrong — can refer to:* Headstrong (album) , the debut album by Ashley Tisdale ** Headstrong (song) , the title track of the aforementioned album * Headstrong (Trapt song) , the debut single by Trapt *Headstrong (band), a Canadian hard rock band **… …   Wikipedia

  • HeadStrong — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Headstrong peut faire référence à: Headstrong, un album d Ashley Tisdale sorti en 2007. Headstrong, une chanson issue de ce même album. Ce document… …   Wikipédia en Français

  • Headstrong — Head strong ( str[o^]ng ; 115), a. 1. Not easily restrained; ungovernable; obstinate; stubborn. [1913 Webster] Now let the headstrong boy my will control. Dryden. [1913 Webster] 2. Directed by ungovernable will, or proceeding from obstinacy; as,… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Headstrong — Headstrong: Headstrong (альбом)  альбом Эшли Тисдейл. Headstrong (песня)  сингл Эшли Тисдейл с одноимённого альбома …   Википедия

  • headstrong — A headstrong person is obstinate and does not take other people s advice readily …   The small dictionary of idiomes

  • headstrong — [hed′strôŋ΄] adj. [ME heedstronge: see HEAD & STRONG] 1. determined not to follow orders, advice, etc. but to do as one pleases 2. showing such determination [headstrong desire] …   English World dictionary

  • headstrong — I adjective audacious, bullheaded, cantankerous, contrary, contumacious, disobedient, foolhardy, forward, headlong, hot blooded, impetuous, incautious, inexorable, inflexible, intractable, irresponsible, obdurate, obstinate, pertinacious,… …   Law dictionary

  • headstrong — determined to have one s way, late 14c., from HEAD (Cf. head) (n.) + STRONG (Cf. strong). Cf. O.E. heafodbald impudent, lit. head bold …   Etymology dictionary

  • headstrong — ungovernable, *unruly, intractable, refractory, recalcitrant, willful Analogous words: perverse, *contrary, froward, wayward: stubborn, *obstinate, pigheaded, stiff necked Contrasted words: submissive, *tame, subdued: docile, tractable, amenable …   New Dictionary of Synonyms

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»