-
1 pudīcitia
pudīcitia ae, f [pudicus], shamefastness, modesty, chastity, virtue: hinc pudicitia, illinc stuprum: nec suae nec alienae pudicitiae parcere: violare: praesidia pudoris et pudicitiae: pudicitiā amissā, L.: in propatulo habere, S.—Person., the goddess of chastity: patriciae Pudicitiae templum, L.* * *chastity; modesty; purity -
2 castimōnia
castimōnia ae, f [castus], purity of morals, morality, C.—Esp., chastity, abstinence: virorum ac mulierum: decem dierum, L.* * *chastity, abstinence, ceremonial purity/purification; morality, moral purity -
3 castitās
castitās ātis, f [castus], purity, chastity: feminarum: metuens alterius viri, H.: rara, Ta.* * *chastity, fidelity; virginity; sexual/moral/ritual purity; integrity, morality -
4 integritās
integritās ātis, f [integer], completeness, soundness: corporis: valetudinis.—Fig., purity, correctness: Latini sermonis.—Blamelessness, innocence, integrity: vitae, S.: integritas atque innocentia: vitae, N.: mulierem summā integritate existimari, chastity.* * *soundness; chastity; integrity -
5 Castitas
castĭtas, ātis, f. [castus], purity.I. II.Esp.A.Purity of body, chastity (rare but class.; syn. pudicitia): ut sentiant mulieres naturam feminarum omnem castitatem pati, * Cic. Leg. 2, 12, 29 Mos.; so * Hor. C. 3, 24, 23; Plin. 24, 9, 38, § 59; Plin. Pan. 20, 2; Tac. Agr. 4; id. A. 1, 33; Val. Max. 9, 1, 2. —Hence, person.: Castĭtas, the goddess of Chastity, = Minerva, Pall. 1, 6, 14.—B.Purity with regard to gain, disinterestedness (opp. avaritia), Vitr. 1, 1:praeturae,
Macr. S. 7, 3, § 15. -
6 castitas
castĭtas, ātis, f. [castus], purity.I. II.Esp.A.Purity of body, chastity (rare but class.; syn. pudicitia): ut sentiant mulieres naturam feminarum omnem castitatem pati, * Cic. Leg. 2, 12, 29 Mos.; so * Hor. C. 3, 24, 23; Plin. 24, 9, 38, § 59; Plin. Pan. 20, 2; Tac. Agr. 4; id. A. 1, 33; Val. Max. 9, 1, 2. —Hence, person.: Castĭtas, the goddess of Chastity, = Minerva, Pall. 1, 6, 14.—B.Purity with regard to gain, disinterestedness (opp. avaritia), Vitr. 1, 1:praeturae,
Macr. S. 7, 3, § 15. -
7 sanctitas
sanctĭtas, ātis, f. [sanctus].I.Inviolability, sacredness, sanctity:II.tribunatūs,
Cic. Sest. 37, 79: regum, Caes. ap. Suet. Caes. 6; cf.: regii nominis, Sall. Fragm. ap. Serv. Verg. G. 4, 211:sanctitas templi insulaeque,
Liv. 44, 29:templo sanctitatem tribuere,
Tac. A. 3, 62 fin.; cf.:augusti atque inviolati soli,
Liv. 45, 5:fori,
Quint. 11, 3, 58:mecum deorum et hominum sanctitates omnes et religiones afuerunt,
Cic. Red. in Sen. 14, 34: propter sanctitatem aliquam, Massur. Sabin. ap. Gell. 4, 9, 8: patria sanctitas, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 4, 2.—(Acc. to sanctus, B.) Moral purity, holiness, sanctity, virtue, piety, integrity, honor, purity, chastity, etc.:omnes cives sic existimant, quasi lumen aliquod exstinctis ceteris elucere sanctitatem et prudentiam et dignitatem tuam,
Cic. Fam. 4, 3, 2; cf.:exemplum veteris sanctitatis,
id. Phil. 3, 6, 15:deos ipsos innocentiā et sanctitate laetari,
Plin. Pan. 3 fin.:si pudor, si modestia, si pudicitia, si temperantia poenae metu coercebuntur, non sanctitate suā se tuebuntur?
virtue, Cic. Fin. 2, 22, 73:deos placatos pietas efficiet et sanctitas,
id. Off. 2, 3, 11; cf.:sanctitas est scientia colendorum deorum,
id. N. D. 1, 41, 116:quae potest esse pietas? quae sanctitas? quae religio?... cum quā (pietate) simulet sanctitatem et religionem tolli necesse est,
id. ib. 1, 2, 3; cf. id. Top. 23, 90.— Plur.:deorum cultus religionumque sanctitates,
Cic. N. D. 2, 2, 5:matronarum,
id. Cael. 13, 32; cf. Inscr. Orell. 2739; and:pudorem sanctitatemque feminarum abrogare,
Liv. 34, 6; so,dominae,
Tac. A. 14, 60:docentis,
towards his pupils, Quint. 2, 2, 3:ducis,
Flor. 2, 6, 40. —Of a man, chastity, Plin. Ep. 1, 12, 5; Vell. 2, 29, 3; Sid. Ep. 6, 10:vir summae sanctitatis,
Treb. Pol. Trig. Tyr. 21:sanctitas (orationis) Calvi,
Quint. 12, 10, 11; cf.:sanctitas et ut sic dicam virilitas ab his (sc. veteribus Latinis) petenda,
id. 1, 8, 9 (v. sanctus, near the end).—As the title of a bishop, Cassiod. Var. 3, 37. -
8 Bona dea
Bona dea the goddess of chastity and fertility, C., O., Iu. -
9 culpa
culpa ae, f [SCARP-], a fault, error, blame, guilt, failure, defect: delicti: omnes culpae istius avaritiae, maiestatis, crudelitatis: quicquid huius factumst culpā, T.: In culpā est, to blame, T.: non est ista mea culpa, sed temporum: qui in eādem culpā sint, share: in quo est tua culpa nonnulla, you are not without fault: a culpā vacuus, S.: conscia culpae, O.: ne penes ipsos culpa esset cladis, L.: culpa, quae te est penes, T.: extra culpam esse: eius rei culpam in multitudinem coniecerunt, Cs.: suam culpam ad negotia transferre, S.: in culpā ponere aliquem: Si mora pro culpā est, O.: tua aetas emovit culpas, H.: fata, quae manent culpas, H.—Person.: ludus erat culpā potare magistrā (i. e. a game in which the loser must drink), H.: Culpam Poena premit comes, H.—Poet.: Huic uni succumbere culpae, temptation, V.— Unchastity: Virginum, H.: hoc praetexit nomine culpam, V.—Remissness, neglect: rem facere culpā minorem, H.—The mischievous thing, mischief: continuo culpam (sc. ovem aegram) ferro compesce, V.* * *fault/blame/responsibility (w/GEN); crime (esp. against chastity); negligence; offense; error; (sense of) guilt; fault/defect (moral/other); sickness/injury -
10 decus
decus oris, n [DEC-], grace, glory, honor, dignity, splendor, beauty: eius decus sustinere: verum decus in virtute positum est: regium, S.: muliebre, chastity, L.: casti pudoris, O.: sine decore perfugere, in dishonor, S.: decus enitet ore, V.: Inmemores decoris pectora tundunt, beauty, O.— An ornament, glory, boast, decoration, adornment, honor: decora fanorum: senator decus iudiciorum: senectutis: equitum Maecenas, H.: super positum capiti, L.: Pilumno quos ipsa decus dedit, V.: imperatori decori esse, S.: Vitis arboribus decori est, V.— Moral dignity, worth, virtue, honor: virtutis: publicum, of the state, Ta.: civitatis: Oblitus decoris sui, V.: Virtus, fama, decus Divitiis parent, H.— Plur, deeds of honor, honorable achievements, exploits: cum multa referret sua decora, L.: militiae decora, L.: nunc vestra decora recensete, Ta. — Glorious ancestors: longa decora praeferentes, Ta.* * *glory/splendor; honor/distinction; deeds; dignity/virtue; decorum; grace/beauty -
11 pudor
pudor ōris, m [4 PV-], a shrinking from blame, desire of approval, shame, shamefastness, modesty, decency, propriety: patris, before a father, T.: ex hac parte pugnat pudor, illinc petulantia: ut pudorem rubor consequatur: detractandi certaminis, L.: pudore fractus: paupertatis pudor et fuga, a poor man's modesty, H.: ignominiae maritimae, L.: pudor est promissa referre, I shrink from telling, O.—Person.: Ante, Pudor, quam te violo, modesty, V.— A sense of right, conscientiousness, honor, propriety: qui (pudor) ornat aetatem: oratio digna equitis Romani pudore: omnium qui tecum sunt: adeo omnia regebat pudor, L.— Shame, a cause for shame, ignominy, disgrace: nostrum volgat clamore pudorem, O.: amicitia, quae impetrata gloriae sibi, non pudori sit, should not be a disgrace, L.: sed enim narrare pudori est, Quā, etc., O.— A blush: famosus, O.— Chastity, modesty: laesus, O.* * *decency, shame; sense of honor; modesty; bashfulness -
12 sānctimōnia
sānctimōnia ae, f [sanctus], sacredness, sanctity, holiness: ad deorum religionem et sanctimoniam demigrasse, the divine life: summa, extreme conscientiousness.* * *sanctity, sacredness; purity, chastity, virtue -
13 sānctitās
sānctitās ātis, f [sanctus], inviolability, sacredness, sanctity: tribunatūs: templi insulaeque, L.: mecum deorum et hominum sanctitates omnes afuerunt.— Moral purity, holiness, sanctity, virtue, piety, integrity, honor, purity, chastity: quasi lumen aliquod elucere sanctitatem tuam: matronarum: sanctitas est scientia colendorum deorum: feminarum, L.— A pious observance: religionum sanctitates.* * *inviolability, sanctity, moral purity, virtue, piety, purity, holiness -
14 vitium
vitium ī, n [VI-], a fault, defect, blemish, imperfection, vice: vitium (appellant), cum partes corporis inter se dissident: corporis, O.: si nihil est in tecto vitii: si aedes conruerunt vitiumve fecerunt, have been damaged: vitio moriens sitit aëris herba, V.—A defect in the auspices, unfavorable sign, impediment: divinare, quid in castris vitii obvenisset, L.: vitio navigare: comitiorum solum vitium est fulmen.—In coinage, base metal, alloy: ignis vitium metallis Excoquit, O.—Fig., a fault, defect, blemish: acutius vitia in dicente quam recta videre: Et illud mihi vitiumst maximum, my greatest fault, T.: animadverso vitio castrorum, i. e. the unfavorable situation, Cs.: milites conflictati et tempestatis et sentinae vitiis, the injurious effects, Cs.—A moral fault, failing, error, offence, crime, vice: legibus proposita sunt supplicia vitiis: Virtus est vitium fugere, H.: ne sibi vitio verterent, quod abesset, i. e. blame him. —A crime against female chastity, violation: Quoi misere per vim vitium obtulerat, T.: vitium auctore redemit, O.* * *fault, vice, crime, sin; defect -
15 vitta
vitta ae, f [VI-], a band, fillet, chaplet, headband (worn by victims led to sacrifice; by priests as a badge of office; by brides and vestals as an emblem of chastity): circum tempora vittae (as sacrificial decorations), V.: Vitta coercuerat alba capillos, O.: Omnibus his cinguntur tempora vittā, V.: vittae tenues, insigne pudoris, O.—An altar band, chaplet placed on an altar: molli cinge haec altaria vittā, V.—A chaplet worn by a suppliant, badge of supplication: Praeferimus manibus vittas ac verba precantia, V.: decorae Supplice vittā, H.* * *band, ribbon; fillet -
16 castitudo
chastity, fidelity; virginity; sexual/moral/ritual purity; integrity, morality -
17 colpa
fault/blame/responsibility (w/GEN); crime (esp. against chastity); negligence; offense; error; (sense of) guilt; fault/defect (moral/other); sickness/injury -
18 culpa
fault, blame, (esp. aginst chastity). -
19 Attis
Attis, ĭdis (also Atthis or Atys, yos, and Attīn, īnis, Macr. S. 1, 21, p. 313 Bip.), m., = Attis (Attus, Atus, Attin), a young Phrygian shepherd, whom Cybele loved, and made her priest on condition of perpetual chastity; but he broke his vow, became insane, and emasculated himself, Cat. 63; Ov. M. 10, 104; id. F. 4, 223; Serv. ad Verg. A. 9, 116; Macr. S. 1, 21. -
20 Bona Dea
Bŏna Dea ( Dīva), the good goddess, worshipped by the women of Rome as the goddess of chastity and fertility. No man was permitted to enter her temple;but in later times it became the resort of unchaste women, and the scene of license,
Macr. S. 1, 12, 21 sqq.; Ov. A. A. 3, 244; cf. also id. ib. 3, 637; Juv. 2, 84 sq.; 6, 314. Clodius invaded this sanctuary, and is hence called by Cicero the priest of the Bona Dea, Cic. Att. 2, 4, 2; id. Har. Resp. 17, 37.
См. также в других словарях:
Chastity — • The virtue which excludes or moderates the indulgence of the sexual appetite Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006. Chastity Chastity … Catholic encyclopedia
CHASTITY — CHASTITY, avoidance of illicit sexual activity. In the name of holiness, the Bible exhorts against following the abominations of the land of Egypt in which ye have dwelt and of the land of Canaan into which I bring ye (Lev. 18:3). Adultery,… … Encyclopedia of Judaism
Chastity — Chas ti*ty, n. [F. chastet[ e], fr. L. castitas, fr. castus. See {Chaste}.] 1. The state of being chaste; purity of body; freedom from unlawful sexual intercourse. [1913 Webster] She . . . hath preserved her spotless chastity. T. Carew. [1913… … The Collaborative International Dictionary of English
chastity — (n.) early 13c., chastete, virginity, celibacy, from O.Fr. chastete (12c., Mod.Fr. chasteté), from L. castitatem (nom. castitas) purity, chastity from castus (see CASTE (Cf. caste)) … Etymology dictionary
chastity — index continence Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
chastity — [n] celibacy, purity abstemiousness, abstinence, chasteness, cleanness, continence, decency, demureness, devotion, honor, immaculacy, innocence, integrity, modesty, monogamy, morality, naiveté, restraint, singleness, sinlessness, spotlessness,… … New thesaurus
chastity — ► NOUN ▪ the practice of refraining from sexual intercourse … English terms dictionary
chastity — [chas′tə tē] n. [ME chastite < OFr chastete < L castitas: see CHASTE] the quality or state of being chaste; specif., a) virtuousness b) sexual abstinence; celibacy c) decency or modesty d) simplicity of style … English World dictionary
Chastity — For other uses, see Chastity (disambiguation). Allegory of chastity by Hans Memling Chastity refers to the sexual behavior of a man or woman acceptable to the moral standards and guidelines of a culture, civilization, or religion. In the western… … Wikipedia
Chastity — The idea of chastity as a chivalric virtue was added chiefly by the religious orders of knighthood, the Templars and Hospitallers, who took a vow of chastity as a part of their monastic role. Chastity per se was not a part of secular chivalry,… … Medieval glossary
Chastity — noun from the virtue chastity. Since she was saddled with that awful name, Chastity Bono has given her parents much grief over it. It helps to get into a show or something, but most of the time its a pain, she told McCalls. The girl blames mama… … Wiktionary