-
1 sanction
A n1 ( authorization) autorisation f ; ( approval) sanction f ; with the sanction of avec l'autorisation de [court, owner etc] ;2 Jur ( deterrent) legal sanction, criminal sanction sanction f pénale ; the ultimate sanction l'ultime sanction ;B sanctions npl Pol, Econ sanctions fpl (against contre) ; economic/trade sanctions sanctions économiques/commerciales ; to impose sanctions prendre des sanctions (on contre) ; to break sanctions against a country violer l'embargo contre un pays.C vtr1 ( give permission for) autoriser ;2 ( give approval to) sanctionner. -
2 sanction
sanction ['sæŋkʃən]1 noun(a) (approval) sanction f, accord m, consentement m;∎ with the sanction of the government avec l'accord du gouvernement;∎ it hasn't yet been given official sanction ceci n'a pas encore été officiellement approuvé ou sanctionné, ceci n'a pas encore eu l'approbation ou sanction officielle;∎ it has the sanction of long usage c'est consacré par l'usage(b) (punitive measure) sanction f;∎ to impose (economic) sanctions on a country prendre des sanctions (économiques) à l'encontre d'un pays(authorize) sanctionner, entériner; (approve → behaviour) approuver;∎ to sanction a plan donner son accord or son aval à un plan;∎ tradition has long sanctioned this error la tradition a entériné ou consacré cette erreur depuis longtemps►► sanctions busting violation f des sanctions;∎ the firm was accused of sanctions busting la société a été accusée d'avoir violé les sanctions -
3 sanction
sanction [ˈsæŋk∫ən]1. nounsanction f• to impose economic sanctions on... prendre des sanctions économiques contre...• to lift the sanctions against... lever les sanctions contre...a. ( = approve) sanctionnerb. ( = impose sanctions on) prendre des sanctions contre3. compounds* * *['sæŋkʃn] 1.1) ( authorization) autorisation f; ( approval) sanction f2) ( deterrent)legal sanction —
criminal sanction — sanction f pénale
3) Politics, Economics sanction f2.sanctions plural noun sanctions fpl3.trade sanctions — sanctions économiques/commerciales
-
4 ♦ sanction
♦ sanction /ˈsæŋkʃn/n.2 (leg. e sport) sanzione; pena; punizione: economic sanctions, sanzioni economiche; trade sanctions, sanzioni commerciali● (comm. est.) sanctions-busting, violazione dell'embargo.(to) sanction /ˈsæŋkʃn/v. t.1 sanzionare; approvare; ratificare; sancire -
5 sanction
sanction [ˊsæŋkʃn]1. n1) са́нкция, утвержде́ние; ратифика́ция2) одобре́ние, подде́ржка (чего-л.)3) юр. предусмо́тренная зако́ном ме́ра наказа́ния4) (обыкн. pl) са́нкции, ме́ры возде́йствия2. v1) санкциони́ровать, утверди́ть; ратифици́ровать2) одо́брить -
6 sanction
-
7 sanction
[ˈsæŋkʃən]binding sanction санкция, имеющая обязательную силу civil sanction гражданская санкция collateral sanction дополнительная санкция collective sanction коллективная санкция economic sanction экономическая санкция lift a sanction отменять санкцию lift a sanction прекращать санкцию sanction запретительное предписание sanction запрещение sanction мотив sanction одобрение, утверждение, санкция sanction одобрение, поддержка (чего-л.) sanction одобрение sanction одобрить sanction одобрять, утверждать, санкционировать sanction одобрять sanction поддержка sanction правовая санкция, предусмотренная законом мера наказания sanction правовая санкция sanction предусматривать в законе меру наказания sanction юр. предусмотренная законом мера наказания sanction предусмотренная законом мера наказания sanction разрешать sanction разрешение sanction ратификация sanction ратифицировать sanction санкционировать, утвердить sanction санкционировать sanction (обыкн. pl) санкция, мера sanction санкция, ратификация, утверждение sanction санкция sanction согласие sanction соображение sanction утверждать sanction утверждение technical sanction формальная санкция technical sanction формальное одобрение -
8 sanction
1. n санкция, ратификация, утверждениеcriminal sanction — уголовная санкция; уголовное наказание
penal sanction — уголовная санкция; уголовное наказание
pragmatic sanction — прагматическая санкция; указ
2. n поддержка, согласие, одобрение, разрешениеthe sanction of conscience — то, что позволяет совесть
3. n мотив, соображение4. n часто санкция5. n юр. предусмотренная законом мера наказания6. n ист. указ, предписание, постановление7. v санкционировать, ратифицировать, утверждать8. v одобрять, разрешать9. v юр. предусмотреть меру наказанияСинонимический ряд:1. authorization (noun) allowance; approval; authorisation; authority; authorization; command; confirmation; consent; countenance; decree; leave; licence; permission; permit; ratification; sufferance; support; writ2. endorsement (noun) endorsement; fiat3. penalty (noun) ban; embargo; injunction; penalty; punishment; sentence4. approve (verb) accredit; allow; approve; authorise; authorize; certify; condone; confirm; consent; countenance; empower; endorse; let; OK; okay; permit; ratify; supportАнтонимический ряд:condemn; denunciation; disallow; disapprobation; disapproval; disapprove; disparage; exclusion; forbid; hindrance; inhibit; injunction; interdiction -
9 sanction
I n1. санкція; затвердження; ратифікація2. підтримка, схвалення; дозвіл; згода- legal sanction юридична санкція- official sanction офіційне затвердження, санкція- punitive sanctions каральні санкції- tacit sanction мовчазне схвалення- watered-down sanctions пом'якшені санкції- sanction of public opinion підтримка/ схвалення громадської думки- likelihood of sanction вірогідність введення санкцій- relaxation of sanction послаблення санкцій- threat to invoke sanction загроза вдатися до санкцій- to get the sanction of smbd. отримати чиєсь схвалення/ згоду- to give legal sanction to the agreement давати юридичну санкцію на угоду- to give sanction to smth. дати санкцію на щось, схвалити- to grant Parliamentary sanction дати парламентську санкцію- to have the full sanction of smbd. користуватися повною підтримкою- to impose sanctions накладати санкції- to involve sanction s вдатися до санкцій- to join in sanctions against smbd. приєднатися до санкцій проти когось- to lift sanction s зняти санкції- with smbd.'s sanction з чиєїсь згодиII v1. санкціонувати, ратифікувати, затверджувати2. схвалювати, дозволяти -
10 sanction
1. [ʹsæŋkʃ(ə)n] n1. санкция, ратификация, утверждениеofficial sanction - официальное утверждение /разрешение/
to give /to grant/ sanction to smth. - утвердить что-л.; дать санкцию на что-л.
to obtain the sanction of the proper authorities - получить санкцию соответствующих вышестоящих органов
to grant Parliamentary sanction - дать парламентскую санкцию, ратифицировать в парламенте
2. 1) поддержка, согласие, одобрение, разрешениеmoral [legal] sanction - моральное [юридическое] одобрение
the sanction of conscience - то, что позволяет совесть
to get the sanction of smb. to smth. - получить чьё-л. согласие на что-л.
without [with] smb.'s sanction - без [с] чьего-л. согласия
the sanction of public opinion - поддержка /одобрение/ общественного мнения
custom gives sanction to what would have been regarded as bad form - обычай узаконивает то, что в ином случае считалось бы дурным тоном
the usage has wide sanction in literature - это словоупотребление прочно укрепилось в литературе
2) мотив, соображениеreligious [philosophical] sanctions - религиозные [философские] соображения
3. 1) часто pl санкцияfinancial [economic, military] sanctions - финансовые [экономические, военные] санкции
to apply sanctions against smb. - применить санкции против кого-л.
punitive /vindicatory/ sanctions - карательные санкции
2) юр. предусмотренная законом мера наказания4. ист. указ, предписание, постановление2. [ʹsæŋkʃ(ə)n] v1. санкционировать, ратифицировать, утверждать2. одобрять, разрешатьit is usage that sanctions an error - словоупотребление закрепляет ошибку /санкционирует то, что считалось ошибкой/
3. юр. предусмотреть ( в законе) меру наказания -
11 sanction
1) одобрение, утверждение, санкция | санкционировать2) правовая санкция; предусмотренная законом мера взыскания, наказания3) санкция ( в международно-правовом смысле) | применять санкции (против какой-л. страны)•- additional sanction
- administrative sanction
- administrative agency sanction
- civil sanction
- commuted sanction
- criminal sanction
- custodial sanction
- enhanced sanction
- legal sanction
- non-custodial sanction
- penal sanction
- primary sanction
- reduced sanction -
12 sanction
1. n1) санкция, ратификация, утверждение- grant sanction to smth.- give sanction to smth.2) одобрение, поддержка; согласие- get the sanction of smb.- have the full sanction of smb.3) часто pl санкция; юр. предусмотренная законом мера наказания- apply sanctions against smb.- levy sanctions against smb.- impose sanctions against smb.- join in sanctions against smb.•2. v1) санкционировать, ратифицировать, утверждать2) одобрять, разрешать -
13 sanction
1. noun1) (official approval) Sanktion, die2. transitive verbgive one's sanction to something — seine Erlaubnis für etwas geben
* * *['sæŋkʃən] 1. noun(permission or approval: The soldier's action did not have the sanction of his commanding officer.) die Billigung2. verb(to permit or agree to: We cannot sanction the use of force.) billigen* * *sanc·tion[ˈsæŋ(k)ʃən]I. neconomic/trade \sanctions Wirtschafts-/Handelssanktionen plto impose/lift \sanctions Sanktionen verhängen/aufhebenII. vt▪ to \sanction sth2. (impose penalty) etw unter Strafe stellen* * *['sŋkSən]1. n1) (= permission, approval) Zustimmung fto give one's sanction to sth —
rituals which have received the sanction of tradition — Rituale, die durch die Tradition sanktioniert sind
2) (= enforcing measure) Sanktion f2. vt2) (POL: impose sanctions on) Sanktionen pl verhängen gegen* * *sanction [ˈsæŋkʃn]A sgive one’s sanction to → B a2. JURa) Sanktionierung f (eines Gesetzes etc)b) POL Sanktion f:c) (gesetzliche) Strafed) HIST Dekret nB v/t sanktionieren:a) billigen, gutheißenb) duldenc) einen Eid etc bindend machend) Gesetzeskraft verleihen (dat)* * *1. noun1) (official approval) Sanktion, die2) (Polit.): (penalty; Law: punishment) Sanktion, die2. transitive verb* * *n.Maßnahme -n f.Sanktion -en f. -
14 sanction
-
15 sanction
'sæŋkʃən
1. noun(permission or approval: The soldier's action did not have the sanction of his commanding officer.) sanción, autorización, permiso
2. verb(to permit or agree to: We cannot sanction the use of force.) sancionar, autorizar, aprobar, permitirsanction n sancióntr['sæŋkʃən]1 formal use (authorize) sancionar, autorizarsanction ['sæŋkʃən] vt: sancionar, aprobarsanction n1) authorization: sanción f, autorización f2) sanctions npl: sanciones fplto impose sanctions on: imponer sanciones an.• sanción s.f.v.• autorizar v.• sancionar v.
I 'sæŋkʃən1) u ( authorization) autorización f, sanción f2) ca) sanctions pl ( coercive measures) sanciones fplb) ( penalty) sanción fc) ( restraint) freno m
II
transitive verb \<\<act/initiative\>\> sancionar (frml), dar* su (or mi etc) sanción a (frml), aprobar*; \<\<injustice\>\> consentir*['sæŋkʃǝn]1. N1) (=approval) permiso m, autorización f2) (=penalty) sanción f(esp Pol) sanctions sanciones fplto impose economic sanctions on or against — imponer sanciones económicas a or contra
2. VT1) (=approve, authorize) sancionar, autorizar2) (=penalize) sancionar3.CPDsanction busting N, sanctions busting N — ruptura f de sanciones
* * *
I ['sæŋkʃən]1) u ( authorization) autorización f, sanción f2) ca) sanctions pl ( coercive measures) sanciones fplb) ( penalty) sanción fc) ( restraint) freno m
II
transitive verb \<\<act/initiative\>\> sancionar (frml), dar* su (or mi etc) sanción a (frml), aprobar*; \<\<injustice\>\> consentir* -
16 sanction
ˈsæŋkʃən
1. сущ.
1) официальное одобрение, разрешение, поддержка( чего-л.) to give sanction to ≈ одобрять( что-л.), давать разрешение на что-л. to receive sanction ≈ получать одобрение, разрешение legal sanction Syn: approbation, permission, ratification, approval
2) указ, постановление, директива;
юр. утверждение высшей инстанцией какого-л. акта, придающее ему правовую силу Syn: decree
1.
3) обыкн. мн. санкции меры принудительного воздействия, применяемые к нарушителям установленного порядка) (against) to apply, impose sanction ≈ принимать меры to lift sanction ≈ прекращать поддержку economic sanction ≈ экономические санкции (обычно карательного характера)
4) юр. санкция часть правовой нормы, статьи закона, в которой указываются правовые последствия нарушения данного закона
5) мотив, моральные соображения Syn: motive
1.
2. гл.
1) санкционировать, разрешать, одобрять Syn: authorise, countenance
2., approve, endorse
2) ратифицировать, утверждать( закон, договор, соглашение) Syn: ratify, confirm
3) применять штрафные санкции Syn: penalize санкция, ратификация, утверждение /разрешение/ - to give /to grant/ * to smth. утвердить что-л.;
дать санкцию на что-л. - to obtain the * of the proper authorities получить санкцию соответствующих вышестоящих органов - to grant Parliamentary * дать парламентскую санкцию, ратифицировать в парламенте поддержка, согласие, одобрение, разрешение - tacit * молчаливое одобрение - moral * моральное одобрение - the * of conscience то, что позволяет совесть - to get the * of smb. to smth. получить чье-л. согласие на что-л. - without smb.'s * без чьего-л. согласия - it was done without my * это было сделано без моего разрешения - the * of public opinion поддержка /одобрение/ общественного мнения - custom gives * to what would have been regarded as bad form обычай узаконивает то, что в ином случае считалось бы дурным тоном - the usage has wide * in literature это словоупотребление прочно укрепилось в литературе мотив, соображение - religious *s религиозные соображения часто pl санкция - financial *s финансовые санкции - to apply *s against smb. применить санкции против кого-л. - punitive /vindicatory/ *s карательные санкции (юридическое) предусмотренная законом мера наказания - the last *s of the law высшая мера наказания( историческое) указ, предписание, постановление санкционировать, ратифицировать, утверждать одобрять, разрешать - her conscience doesn't * it совесть ей этого не позволяет - it is usage that *s an error словоупотребление закрепляет ошибку /санкционирует то, что считалось ошибкой/ (юридическое) предусмотреть( в законе) меру наказания binding ~ санкция, имеющая обязательную силу civil ~ гражданская санкция collateral ~ дополнительная санкция collective ~ коллективная санкция economic ~ экономическая санкция lift a ~ отменять санкцию lift a ~ прекращать санкцию sanction запретительное предписание ~ запрещение ~ мотив ~ одобрение, утверждение, санкция ~ одобрение, поддержка (чего-л.) ~ одобрение ~ одобрить ~ одобрять, утверждать, санкционировать ~ одобрять ~ поддержка ~ правовая санкция, предусмотренная законом мера наказания ~ правовая санкция ~ предусматривать в законе меру наказания ~ юр. предусмотренная законом мера наказания ~ предусмотренная законом мера наказания ~ разрешать ~ разрешение ~ ратификация ~ ратифицировать ~ санкционировать, утвердить ~ санкционировать ~ (обыкн. pl) санкция, мера ~ санкция, ратификация, утверждение ~ санкция ~ согласие ~ соображение ~ утверждать ~ утверждение technical ~ формальная санкция technical ~ формальное одобрениеБольшой англо-русский и русско-английский словарь > sanction
-
17 sanction
1) погодження, візування, санкція, схвалення, дозвіл; заборонний припис; санкція ( за провину), правова санкція; передбачена законом міра покарання; ратифікація2) санкціонувати, схвалювати, дозволяти; передбачати міру покарання•- sanction for an arrest
- sanction for non-compliance
- sanction for violation
- sanction marriage
- sanction of law
- sanction of oath -
18 sanction
1. n1) санкция; утверждение, ратификация; разрешение; одобрение•to apply sanctions to a country — применять санкции против какой-л. страны
to approve sanctions against a country — одобрять санкции против какой-л. страны
to call for sanctions against smb to remain / to stay in force — призывать к продолжению санкций против кого-л.
to get the sanction of smb — получать чье-л. согласие
to grant sanction to smth — давать санкцию на что-л.
to have superior sanctions about smth — иметь разрешение сверху по какому-л. вопросу
to impose sanctions against / on a country — вводить санкции против какой-л. страны
to intensify sanctions against a country — усиливать санкции против какой-л. страны
to introduce economic sanctions against a country — вводить экономические санкции против какой-л. страны
to order trade sanctions against a country — распоряжаться о введении торговых санкций против какой-л. страны
to reaffirm sanctions against smb / smth — подтверждать санкции против кого-л. / чего-л.
to remove / to rescind sanctions — отменять санкции
to resist sanctions — оказывать сопротивление / противодействовать санкциям
to shrug off sanctions — делать вид, что санкции не имеют значения
to tighten / to toughen sanctions — ужесточать санкции
- appetite for sanctionsto withdraw economic sanctions against a country — отказываться от экономических санкций против страны
- application of sanctions
- call for tougher economic sanctions
- comprehensive sanctions
- contractual sanctions
- dilution of sanctions
- diplomatic sanctions
- economic sanctions
- effective sanctions
- extension of sanctions
- financial sanctions
- full-scale sanctions
- general sanctions
- harsh sanctions
- heavy sanctions
- impact of sanctions
- imposition of sanctions against a country
- imposition of sanctions on a country
- ineffective sanctions
- intensification of sanctions
- intensified sanctions
- legal sanction
- lifting of sanctions
- limited sanctions
- mandatory sanctions
- military sanctions
- package of sanctions
- penal sanctions
- political sanctions
- punitive sanctions
- pursuit of strong sanctions
- renewal of sanctions against smb
- retaliatory sanctions
- review of sanctions
- self-damaging sanctions
- severe sanctions
- stiff sanctions
- sweeping sanctions
- tough sanctions
- toughening of sanctions
- trade sanctions
- UN-backed sanctions
- use of sanctions against a country
- war sanctions
- wide-ranging sanctions
- without recourse to sanctions 2. vсанкционировать; утверждатьto sanction smb's arrest — санкционировать чей-л. арест
-
19 sanction
------------------------------------------------------------[English Word] sanction[English Plural] sanctions[Swahili Word] idhini[Swahili Plural] idhini[Part of Speech] noun[Class] 9/10[Derived Word] idhini v------------------------------------------------------------[English Word] sanction[English Plural] sanctions[Swahili Word] uradhi[Part of Speech] noun------------------------------------------------------------[English Word] sanction[English Plural] sanctions[Swahili Word] kikwazo[Swahili Plural] vikwazo[Part of Speech] noun[Class] 7/8[Derived Language] Swahili[Derived Word] -kwaa------------------------------------------------------------[English Word] sanction[Swahili Word] -idhini[Part of Speech] verb------------------------------------------------------------[English Word] sanction[Swahili Word] -idhinisha[Part of Speech] verb[Class] causative[Derived Word] -idhini V------------------------------------------------------------[English Word] sanction[Swahili Word] -saidia[Part of Speech] verb------------------------------------------------------------ -
20 sanction
санкция; санкционироватьpragmatic sanction — прагматическая санкция; указ
См. также в других словарях:
sanction — [ sɑ̃ksjɔ̃ ] n. f. • XVIIIe; « précepte » XIVe; lat. sanctio, de sancire « prescrire » I ♦ 1 ♦ Hist., dr. Acte par lequel le souverain, le chef du pouvoir exécutif revêt une mesure législative de l approbation qui la rend exécutoire. Pragmatique… … Encyclopédie Universelle
sanction — sanc·tion 1 / saŋk shən/ n 1: a punitive or coercive measure or action that results from failure to comply with a law, rule, or order a sanction for contempt 2: explicit or official approval 3: an economic or military coercive measure adopted usu … Law dictionary
sanction — sanc‧tion [ˈsæŋkʆn] noun 1. sanctions [plural] ECONOMICS official orders or laws stopping trade, communication etc with another country as a way of forcing political changes: sanctions against • The US imposed tough trade sanctions against Cuba … Financial and business terms
Sanction — • Sanction signifies the authoritative act whereby the legislator gives a law value and binding force for its subjects Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006. Sanction Sanction … Catholic encyclopedia
Sanction — Sanc tion, n. [L. sanctio, from sancire, sanctum to render sacred or inviolable, to fix unalterably: cf. F. sanction. See {Saint}.] 1. Solemn or ceremonious ratification; an official act of a superior by which he ratifies and gives validity to… … The Collaborative International Dictionary of English
sanction — [n1] authorization acquiescence, allowance, approbation, approval, assent, authority, backing, confirmation, consent, countenance, encouragement, endorsement, fiat, go ahead*, green light*, leave, nod, okay*, permission, permit, ratification,… … New thesaurus
Sanction — Sanc tion, v. t. [imp. & p. p. {Sanctioned}; p. pr. & vb. n. {Sanctioning}.] To give sanction to; to ratify; to confirm; to approve. [1913 Webster] Would have counseled, or even sanctioned, such perilous experiments. De Quincey. [1913 Webster]… … The Collaborative International Dictionary of English
sanction — sanction, social sanction Any means by which conformity to socially approved standards is enforced. Sanctions can be positive (rewarding behaviour that conforms to wider expectations) or negative (punishing the various forms of deviance); and… … Dictionary of sociology
sanction — ► NOUN 1) a threatened penalty for disobeying a law or rule. 2) (sanctions) measures taken by a state to coerce another to conform to an international agreement or norms of conduct. 3) official permission or approval. ► VERB 1) give official… … English terms dictionary
sanction — [saŋk′shən] n. [< Fr or L: Fr < L sanctio < sanctus: see SAINT] 1. the act of a recognized authority confirming or ratifying an action; authorized approval or permission 2. support; encouragement; approval 3. something that gives binding … English World dictionary
Sanction — (v. lat.), die feierliche Bestätigung eines Beschlusses, Gesetzes, Vertrags, wodurch dieselben für heilig u. unverletzlich erklärt werden. Oft heißt ein solcher Vertrag selbst S., wie z.B. die Pragmatische S. (s.d.). Daher Sanctioniren, ein… … Pierer's Universal-Lexikon