-
1 rozpowszechniać
rozpowszechniać (-am) < rozpowszechnić> (-ię, -nij!) zwyczaj verbreiten; film, broszurę vertreiben;rozpowszechniać się zwyczaj sich verbreiten -
2 rozpowszechniać
-
3 rozpowszechniać
-
4 rozpowszechnić
rozpowszechniać (-am) < rozpowszechnić> (-ię, -nij!) zwyczaj verbreiten; film, broszurę vertreiben;rozpowszechniać się zwyczaj sich verbreiten -
5 verbreiten
verbreiten *I. vt1) ( bekannt werden lassen) Nachricht, Gerücht rozpowszechniać [ perf rozpowszechnić]; Propaganda szerzyć5) ( ausstrahlen)etw um sich \verbreiten Ruhe, Gelassenheit: promieniować czymśII. vrsich \verbreiten Krankheit: szerzyć się; Neuigkeit: rozpowszechniać się -
6 rozpowszechnić
vt pf -
7 rozprzestrzeniać
-
8 rozprzestrzenić
-
9 kolportować
kolportować [kɔlpɔrtɔvaʨ̑]vt -
10 krzewić
krzewić [kʃɛviʨ̑]II. vr1) ( rozrastać się) roślina: wuchern2) (książk: rozpowszechniać się) zwyczaj: sich +akk verbreiten, Fuß fassen -
11 rozpuszczać
rozpuszczać [rɔspuʃʧ̑aʨ̑] < perf rozpuścić>I. vt1) ( rozcieńczać) verdünnen2) ( topić) schmelzen4) (pot: rozpowszechniać) herumerzählen, verbreitenII. vr1) ( rozprowadzać się w cieczy) cukier: sich +akk [auf]lösen2) ( topić się) lód: auftauen, schmelzen -
12 rozsiewać
vt -
13 einbürgern
ein|bürgernI. vtsich in der [o die] Schweiz \einbürgern lassen przyjąć obywatelstwo SzwajcariiII. vr1) ( übernommen werden)2) ( üblich werden)das hat sich [bei uns/in der Firma] so eingebürgert to stało się zwyczajem [u nas/w firmie] -
14 öffentlich
-
15 vordringen
vor|dringen[bis] zum Fluss \vordringen przedostać się [aż] do rzeki2) ( gelangen)bis zu jdm \vordringen dotrzeć do kogoś
См. также в других словарях:
rozpowszechniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozpowszechniaćam, rozpowszechniaća, rozpowszechniaćają, rozpowszechniaćany {{/stl 8}}– rozpowszechnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rozpowszechniaćnię, rozpowszechniaćni, rozpowszechniaćnij, rozpowszechniaćniony … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozpowszechniać — ndk I, rozpowszechniaćam, rozpowszechniaćasz, rozpowszechniaćają, rozpowszechniaćaj, rozpowszechniaćał, rozpowszechniaćany rozpowszechnić dk VIa, rozpowszechniaćnię, rozpowszechniaćnisz, rozpowszechniaćnij, rozpowszechniaćnił,… … Słownik języka polskiego
rozpowszechniać się – rozpowszechnić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} stawać się znanym, powszechnym, występować w coraz większej ilości; przyjmować się na nowym gruncie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nowy taniec rozpowszechnił się dosyć szybko. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kolportować — ndk IV, kolportowaćtuję, kolportowaćtujesz, kolportowaćtuj, kolportowaćował, kolportowaćowany «rozpowszechniać, roznosić, rozprzedawać wśród odbiorców książki, pisma, druki itp.» Kolportować konspiracyjne gazetki. ◊ Kolportować pogłoski,… … Słownik języka polskiego
krzewić — ndk VIa, krzewićwię, krzewićwisz, krzew, krzewićwił, krzewićwiony książk. «rozpowszechniać, czynić bardziej znanym, dostępnym, rozszerzać zasięg czegoś; popierać, propagować» Krzewić dobre obyczaje. Krzewić zamiłowanie do nauki, do teatru, do… … Słownik języka polskiego
szerzyć — ndk VIb, szerzyćrzę, szerzyćrzysz, szerz, szerzyćrzył, szerzyćrzony 1. «czynić coś znanym, głośnym; rozgłaszać, upowszechniać, rozkrzewiać, propagować coś» Szerzyć oświatę, czytelnictwo. Szerzyć jakąś ideologię, jakieś zasady, hasła. 2.… … Słownik języka polskiego
ogłaszać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ogłaszaćam, ogłaszaća, ogłaszaćają, ogłaszaćany {{/stl 8}}– ogłosić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, ogłoszę, ogłaszaćsi, ogłoś, ogłoszony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} publicznie … Langenscheidt Polski wyjaśnień
grasować — ndk IV, grasowaćsuję, grasowaćsujesz, grasowaćsuj, grasowaćował 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, wyrządzając szkody, dopuszczając się kradzieży, gwałtów, bezprawia» Banda grasowała w mieście. 2. «o chorobach, klęskach: panować, szerzyć się … Słownik języka polskiego
insynuacja — ż I, DCMs. insynuacjacji; lm D. insynuacjacji (insynuacjacyj) «przypisywanie, wmawianie komuś postępków, myśli, intencji itp. nieprawdziwych, krzywdzących daną osobę; niesłuszny zarzut, wymysł (o kimś)» Złośliwe insynuacje. Insynuacje pod czyimś… … Słownik języka polskiego
mniemanie — n I 1. rzecz. od mniemać. 2. lm D. mniemanieań «przekonanie, sąd, opinia» Dobre, złe, powszechne mniemanie o kimś, o czymś. Podważyć czyjeś mniemania. Rozpowszechniać jakieś mniemanie. Utwierdzić kogoś w jakimś mniemaniu. Utarło się jakieś… … Słownik języka polskiego
popularyzować — ndk IV, popularyzowaćzuję, popularyzowaćzujesz, popularyzowaćzuj, popularyzowaćował, popularyzowaćowany «rozpowszechniać określoną wiedzę wśród społeczeństwa; wykładać lub publikować coś w formie przystępnej, zrozumiałej dla niespecjalistów»… … Słownik języka polskiego