rozpowszechniać

См. также в других словарях:

• rozpowszechniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozpowszechniaćam, rozpowszechniaća, rozpowszechniaćają, rozpowszechniaćany {{/stl 8}}– rozpowszechnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rozpowszechniaćnię, rozpowszechniaćni, rozpowszechniaćnij, rozpowszechniaćniony …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozpowszechniać — ndk I, rozpowszechniaćam, rozpowszechniaćasz, rozpowszechniaćają, rozpowszechniaćaj, rozpowszechniaćał, rozpowszechniaćany rozpowszechnić dk VIa, rozpowszechniaćnię, rozpowszechniaćnisz, rozpowszechniaćnij, rozpowszechniaćnił,… …   Słownik języka polskiego

• rozpowszechniać się – rozpowszechnić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} stawać się znanym, powszechnym, występować w coraz większej ilości; przyjmować się na nowym gruncie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nowy taniec rozpowszechnił się dosyć szybko. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• kolportować — ndk IV, kolportowaćtuję, kolportowaćtujesz, kolportowaćtuj, kolportowaćował, kolportowaćowany «rozpowszechniać, roznosić, rozprzedawać wśród odbiorców książki, pisma, druki itp.» Kolportować konspiracyjne gazetki. ◊ Kolportować pogłoski,… …   Słownik języka polskiego

• krzewić — ndk VIa, krzewićwię, krzewićwisz, krzew, krzewićwił, krzewićwiony książk. «rozpowszechniać, czynić bardziej znanym, dostępnym, rozszerzać zasięg czegoś; popierać, propagować» Krzewić dobre obyczaje. Krzewić zamiłowanie do nauki, do teatru, do… …   Słownik języka polskiego

• szerzyć — ndk VIb, szerzyćrzę, szerzyćrzysz, szerz, szerzyćrzył, szerzyćrzony 1. «czynić coś znanym, głośnym; rozgłaszać, upowszechniać, rozkrzewiać, propagować coś» Szerzyć oświatę, czytelnictwo. Szerzyć jakąś ideologię, jakieś zasady, hasła. 2.… …   Słownik języka polskiego

• ogłaszać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ogłaszaćam, ogłaszaća, ogłaszaćają, ogłaszaćany {{/stl 8}}– ogłosić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, ogłoszę, ogłaszaćsi, ogłoś, ogłoszony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} publicznie …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• grasować — ndk IV, grasowaćsuję, grasowaćsujesz, grasowaćsuj, grasowaćował 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, wyrządzając szkody, dopuszczając się kradzieży, gwałtów, bezprawia» Banda grasowała w mieście. 2. «o chorobach, klęskach: panować, szerzyć się …   Słownik języka polskiego

• insynuacja — ż I, DCMs. insynuacjacji; lm D. insynuacjacji (insynuacjacyj) «przypisywanie, wmawianie komuś postępków, myśli, intencji itp. nieprawdziwych, krzywdzących daną osobę; niesłuszny zarzut, wymysł (o kimś)» Złośliwe insynuacje. Insynuacje pod czyimś… …   Słownik języka polskiego

• mniemanie — n I 1. rzecz. od mniemać. 2. lm D. mniemanieań «przekonanie, sąd, opinia» Dobre, złe, powszechne mniemanie o kimś, o czymś. Podważyć czyjeś mniemania. Rozpowszechniać jakieś mniemanie. Utwierdzić kogoś w jakimś mniemaniu. Utarło się jakieś… …   Słownik języka polskiego

• popularyzować — ndk IV, popularyzowaćzuję, popularyzowaćzujesz, popularyzowaćzuj, popularyzowaćował, popularyzowaćowany «rozpowszechniać określoną wiedzę wśród społeczeństwa; wykładać lub publikować coś w formie przystępnej, zrozumiałej dla niespecjalistów»… …   Słownik języka polskiego