Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

radix+c

  • 1 radix

    rādix, īcis ( gen. plur. radicium, Cassiod. H. E. 1, 1; Jul. Val. Itin. Alex. 32 (75)), f. [Gr. rhiza, a root; rhadix, a shoot or twig; cf. ramus], a root of a plant (cf. stirps).
    I.
    Lit.
    1.
    In gen. (mostly in plur.):

    radices agere,

    to strike root, Varr. R. R. 1, 37 fin.; Ov. R. Am. 106; id. M. 4, 254; Col. 5, 6, 8; Plin. 16, 31, 56, § 127; cf.

    infra, II.: capere radices,

    to take root, Cato, R. R. 133, 3; Plin. 17, 17, 27, § 123:

    penitus immittere radices,

    Quint. 1, 3, 5:

    emittere radices e capite, ex se,

    Col. 3, 18, 6; 5, 10, 13:

    descendunt radices,

    Plin. 16, 31, 56, § 129:

    arbores ab radicibus subruere,

    Caes. B. G. 6, 27, 4:

    herbas radice revellit,

    Ov. M. 7, 226:

    radicibus eruta pinus,

    Verg. A. 5, 449:

    segetem ab radicibus imis eruere,

    id. G. 1, 319.— Sing.:

    (arbos) quae, quantum vertice ad auras, tantum radice in Tartara tendit,

    Verg. G. 2, 292; Plin. 16, 31, 56, § 128; Hor. Ep. 2, 2, 150; Ov. H. 5, 147. —
    2.
    In partic., an edible root, Caes. B. C. 3, 48; esp. a radish:

    Syriaca,

    Col. 11, 3, 16; 59:

    also simply radix,

    Pall. 1, 35, 5; Hor. S. 2, 8, 8; Ov. M. 8, 666 al.:

    dulcis,

    licorice, Scrib. Comp. 170. —
    B.
    Transf.
    1.
    The root, i. e. the lower part of an object, the foot of a hill, mountain, etc.— In plur.:

    in radicibus Caucasi natus,

    Cic. Tusc. 2, 22, 52:

    in radicibus Amani,

    id. Fam. 15, 4, 9:

    sub ipsis radicibus montis,

    Caes. B. G. 7, 36; 7, 51 fin.; 69; id. B. C. 1, 41; 3, 85, 1 et saep. — In sing.:

    a Palatii radice,

    Cic. Div. 1, 45, 101; Plin. 37, 10, 66, § 180.—
    2.
    That upon which any thing is fixed or rests (e. g. the tongue, a feather, a rock); a root, foundation ( poet.; used alike in sing. and plur.):

    linguae,

    Ov. M. 6, 557:

    plumae,

    id. ib. 2, 583:

    saxi,

    Lucr. 2, 102; Ov. M. 14, 713.—
    3.
    Radix virilis = membrum virile, Cael. Aur. Tard. 2, 1, 13.—
    II.
    Trop., a root, ground, basis, foundation, origin, source (almost entirely in the plur.):

    vera gloria radices agit atque etiam propagatur,

    Cic. Off. 2, 12, 43:

    virtus altissimis defixa radicibus,

    id. Phil. 4, 5, 13:

    audeamus non solum ramos amputare miseriarum, sed omnes radicum fibras evellere,

    id. Tusc. 3, 6, 13:

    facilitatis et patientiae,

    id. Cael. 6, 14:

    Pompeius eo robore vir, iis radicibus,

    i. e. so deeply rooted, firmly established in the State, id. Att. 6, 6, 4:

    illic radices, illic fundamenta sunt,

    Quint. 10, 3, 3:

    a radicibus evertere domum,

    from its foundation, utterly, Phaedr. 3, 10, 49:

    ex iisdem, quibus nos, radicibus natum (C. Marium),

    i. e. a native of the same city, Cic. Sest. 22, 50; Varr. R. R. 2, 8, 1; cf. in sing.:

    Apollinis se radice ortum,

    Plin. 35, 10, 36, § 72:

    ego sum radix David,

    Vulg. Apoc. 22, 16 et saep.—

    Of words,

    origin, derivation, Varr. L. L. 6, 5, 61; 7, 3, 88 al.

    Lewis & Short latin dictionary > radix

  • 2 rādīx

        rādīx īcis, f    [2 RAD-], a root: radices palmarum conligebant: Virga radicibus actis surrexit, struck root, O.: arbores ab radicibus subruere, Cs.: radicibus eruta pinus, V.: genus radicis inventum, quod admixtum lacte, etc., Cs.: (herbas) radice revellit, O.: monstratā radice vel herbā (as a medicine), H.— A radish: lactucae, radices, H., O.— The root, lower part, foot, foundation: in radicibus Caucasi natus: sub ipsis radicibus montis, Cs.: a Palati radice.— A point of origin, supporting part, root: linguae, O.: vivum (saxum) radice tenetur, O.—Fig., a root, ground, basis, foundation, origin, source.—Only plur: vera gloria radices agit atque etiam propagatur: virtus altissimis defixa radicibus: Pompeius eo robore vir, iis radicibus, i. e. so firmly established in the State: a radicibus evertere domum, utterly, Ph.: ex iisdem, quibus nos, radicibus natus, i. e. of the same city.
    * * *
    I II
    root; base

    Latin-English dictionary > rādīx

  • 3 Radix lecti

    Latin Quotes (Latin to English) > Radix lecti

  • 4 Radix omnium malorum est cupiditas

    The love of money is the root of all evil. Avarice is the problem, money itself is not evil

    Latin Quotes (Latin to English) > Radix omnium malorum est cupiditas

  • 5 laser

    lāser ( lāsar), ĕris, n., the juice of the plant laserpitium, assafœtida.
    I.
    Lit.:

    laser e silphio profluens,

    Plin. 22, 23, 49, § 101; cf.:

    cujus sucum vocant laser,

    id. 19, 3, 15, § 38:

    laser Cyrenaicum vino diluere,

    Col. Arb. 23.—Jestingly of Maecenas: laser Arretinum, Aug. ap. Macr. S. 2, 4, 12. —Form lasar:

    lasaris radix,

    Apic. 8, 7.—
    II.
    Meton., the plant laserpitium itself:

    laseris radix,

    Plin. 19, 8, 43, § 153; Scrib. Comp. 192: 196.

    Lewis & Short latin dictionary > laser

  • 6 multiradix

    multĭ-rādix, īcis, adj. [multus-radix], many - rooted, having many roots (postclass.):

    centaurea minor,

    App. Herb. 35.

    Lewis & Short latin dictionary > multiradix

  • 7 con-crēscō

        con-crēscō crēvī    (concrēsse, O.), crētus, ere, to grow together, harden, condense, curdle, stiffen, congeal: Concrescunt in flumine crustae, V.: rigido rostro Ora, stiffen, O.: Gorgone conspectā, to be petrified, O.: Concreta radix, frozen, V.: (aqua) nive pruināque concresceret: Frigora canā concreta pruinā, stiffened by, V.: concretos sanguine crinīs, clotted, V.: aër concretus in nubīs cogitur: nanus concretus in artūs, shortened, Pr.—To take form, grow, increase: mundi orbis, V.: initia unde omnia concreta sint.

    Latin-English dictionary > con-crēscō

  • 8 ērādīcō

        ērādīcō —, —, āre    [ex + radix], to root out, extirpate, annihilate: te, T.
    * * *
    eradicare, eradicavi, eradicatus V
    root out,eradicate

    Latin-English dictionary > ērādīcō

  • 9 oleāginus

        oleāginus adj.    [olea], of the olive-tree: radix, V.: virgulae, N.
    * * *
    oleagina, oleaginum ADJ

    Latin-English dictionary > oleāginus

  • 10 palpitō

        palpitō —, —, āre, freq.    [palpo], to tremble, quiver, palpitate: cor palpitat: radix ultima linguae... Palpitat, O.
    * * *
    palpitare, palpitavi, palpitatus V
    throb, beat, pulsate

    Latin-English dictionary > palpitō

  • 11 pūrgō

        pūrgō āvī, ātus, āre    [purus+1 AG-], to free from what is superfluous, make clean, make pure, clean, cleanse, purify: piscīs ceteros purga, bone, T.: falcibus locum, cleared the ground: domum muribus, Ph.: educ omnīs tuos, purga urbem: miror morbi purgatum te illius, H.— To clear the body, purge: quid radix ad purgandum possit<*> Qui purgor bilem, purge myself of, H.— To clear away, remove: ligonibus herbas, O.: scindit se nubes et in aethera purgat apertum, melts away, V.: Cultello unguīs, trim, H.—Fig., of persons, to clear from accusation, excuse, exculpate, justify: Sullam ipsius virtus purgavit: me tibi: Caesarem de interitu Marcelli: si sibi purgati esse vellent, Cs.: civitatem facti hostilis, L.— To remove, refute, repel, justify: Aut ea refellendo aut purgando vobis corrigemus, T.: factum, O.: facinus, Cu.: purgandis criminibus, by disproving: suspicionem, remove, L.: ea, quae ipsis obicerentur, refute, L. — To establish, vindicate, plead: innocentiam suam, L.: viri factum (esse) purgantes cupiditate atque amore, pleading in excuse, L.: purgantibus iis multitudinis concursu factum, L.—In religion, to make atonement for, expiate, purify, atone for, lustrate: populos, O.: nefas, O.
    * * *
    purgare, purgavi, purgatus V
    make clean, cleanse; excuse

    Latin-English dictionary > pūrgō

  • 12 rādīcitus

        rādīcitus adv.    [radix], by the roots, utterly, radically: evellare actiones tuas: ex animis extraxit religionem.
    * * *
    by the roots, utterly, completly; at the root; with the roots (L+S), radically

    Latin-English dictionary > rādīcitus

  • 13 rādīcula

        rādīcula ae, f dim.    [radix], a small root, rootlet.
    * * *

    Latin-English dictionary > rādīcula

  • 14 trūdō

        trūdō sī, sus, ere    [TRVD-], to thrust, push, shove, crowd forward, press on, drive, impel: pectore montem, V.: glaciem cum flumina trudunt, V.: Apros in plagas, H.—Of plants, to push forth, put forth, send forth: (pampinus) trudit gemmas, V.: Truditur e sicco radix oleagina ligno, V.— Fig., to push, thrust forward, drive: fallacia Alia aliam trudit, presses hard upon, T.: in quae (comitia) trudit Auli filium, puts forward: Truditur dies die, H.
    * * *
    trudere, trusi, trusus V
    thrust, push, shove; drive, force; drive on

    Latin-English dictionary > trūdō

  • 15 ūtilis

        ūtilis e, adj. with comp. and sup.    [utor], useful, serviceable, beneficial, profitable, advantageous, expedient, to good purpose: res utiles et salutares: Quid Sophocles et Aeschylus utile ferrent, H.: Quernaque glans victa est utiliore cibo, O.: non enim mihi est vita utilior quam animi talis adfectio: posse iis utiles esse amicos, Cs.: loci muniti et sibi utiles, S.: ver utile silvis, V.: homo ad nullam rem: pedibus, naribus, O.: bis pomis utilis arbos, V.: Adspirare et adesse choris crat utilis (tibia), H.: numquam est utile peccare: Nimirum sapere est adiectis utile nugis, H.: nec in perturbatā re p. eos utile est praeesse vobis, expedient, L.—As subst n., the useful: Omne tulit punctum, qui miscuit utile dulci, i. e. profit with pleasure, H.: honestum praetulit utili, honor to profit, H.— Fit, suitable, adapted, proper: utilium bello studiosus equorum, O.: passo psithia utilior, V.: radix medendi Utilis, O.
    * * *
    utilis, utile ADJ
    useful, profitable, practical, helpful, advantageous

    Latin-English dictionary > ūtilis

  • 16 vīvirādīx

        vīvirādīx īcis, f    [vivus+radix], a rooted cutting, layer, quickset.
    * * *
    cutting with a root, a layer

    Latin-English dictionary > vīvirādīx

  • 17 vīvus (-vos)

        vīvus (-vos) adj.    [VIV-], alive, living, having life: illum vix vivum relinquo: Iugurtham vivom aut necatum sibi tradere, S.: duxit uxorem patre vivo, in his father's lifetime: duo ex unā familiā, vivo utroque, magistratūs creari vetare, Cs.: Catc adfirmat, se vivo illum non triumphaturum, while he lived: huic acerbissimum vivo videntique funus ducitur, i. e. before his eyes: Vivos vidensque pereo, i. e. with my eyes open, T.—As subst m., a living man: aeternis suppliciis vivos mortuosque mactabis.—As subst n., that which is alive, the quick, living flesh: calor ad vivum adveniens, i. e. reaching the flesh, L.—Fig.: neque id ad vivum reseco, i. e. press the assertion too literally: dat de lucro: nihil detraxit de vivo, from the capital: de vivo igitur erat aliquid resecandum, ut esset, unde, etc., i. e. the capital must be impaired.—Of things, alive, living, green, fresh, active: Caespes, O.: radix, O.: flumen, running, L.: ros, fresh, O.: lucernae, burning, H.: saxum, unwrought, V.: voltus, i. e. speaking, V.

    Latin-English dictionary > vīvus (-vos)

  • 18 adstringo

    a-stringo ( ads-, Ritschl, Baiter, Halm, Jahn, Keil; as-, Fleck., Merk., Kayser), inxi, ictum, 3, v. a., to draw close, to draw, bind, or tie together, to bind, to tighten, contract (syn.: constringo, stringo, alligo, obligo, vincio).
    I.
    Lit.:

    (hunc) adstringite ad columnam fortiter,

    Plaut. Bacch. 4, 7, 25:

    ad statuam astrictus est,

    Cic. Verr. 2, 4, 42:

    manus,

    Plaut. Capt. 3, 5, 9:

    vinculorum, id est aptissimum... quod ex se atque de iis, quae adstringit quam maxume, unum efficit,

    Cic. Tim. 4 fin.:

    astringit vincula motu,

    Ov. M. 11, 75:

    laqueos,

    Sen. Ira, 3, 16:

    artius atque hederā procera adstringitur ilex,

    is twined around with ivy, Hor. Epod. 15, 5:

    adstringi funibus,

    Vulg. Ezech. 27, 24:

    aliquem adstringere loris,

    ib. Act. 22, 25:

    pavidum in jus Cervice adstrictā dominum trahat,

    with a halter round his neck, Juv. 10, 88 (Jahn, obstrictā): aspice... Quam non adstricto percurrat pulpita socco, not drawn close, loose; poet. for a negligent style of writing, Hor. Ep. 2, 1, 174:

    Ipse rotam adstringit multo sufflamine consul,

    checks, Juv. 8, 148:

    balteus haud fluxos gemmis adstrinxit amictus,

    Luc. 2, 362:

    frontem,

    to contract, knit, Mart. 11, 40; Sen. Ep. 106:

    labra porriguntur et scinduntur et adstringuntur,

    Quint. 11, 3, 81:

    frondem ferro,

    to cut off, clip, Col. 5, 6, 17 al.; so, alvum, to make costive (opp. solvere, q. v.), Cels. 1, 3; 2, 30.—Of the contraction produced by cold:

    nivibus quoque molle rotatis astringi corpus,

    Ov. M. 9, 222; so id. Tr. 3, 4, 48; id. P. 3, 3, 26:

    ventis glacies astricta pependit,

    id. M. 1, 120:

    Sic stat iners Scythicas adstringens Bosporus undas,

    Luc. 5, 436:

    vis frigoris (corpora) ita adstringebat,

    Curt. 7, 3, 13; 8, 4, 6.—Hence, also, to make colder, to cool, refresh:

    ex quo (puteo) possis rursus adstringere,

    Plin. Ep. 5, 6, 25: corpus astringes brevi Salone, Mart. 1, 49, 11 (acc. to Varr. in a pass. sense in the perf., adstrinxi for adstrictus sum, Varr. L. L. Fragm. ap. Gell. 2, 25, 7).—Of colors, to deaden:

    ita permixtis viribus alterum altero excitatur aut adstringitur,

    Plin. 9, 38, 62, § 134 (diff. from alligare, which precedes;

    v. alligo, I. B.).—Also of an astringent, harsh taste: radix gustu adstringit,

    Plin. 27, 10, 60, § 85.—
    II.
    Trop., to draw together, draw closer, circumscribe; to bind, put under obligation, oblige, necessitate:

    ubi adfinitatem inter nos nostram adstrinxeris,

    Plaut. Trin. 3, 2, 73: vellem, suscepisses juvenem regendum;

    pater enim nimis indulgens, quicquid ego adstrinxi, relaxat,

    Cic. Att. 10, 6; so,

    mores disciplinae severitate,

    Quint. 2, 2, 4 Spald.:

    ad adstringendam fidem,

    Cic. Off. 3, 31, 111:

    hac lege tibi meam astringo fidem,

    Ter. Eun. 1, 2, 22:

    quo (jure jurando) se cuncti astrinxerant,

    Suet. Caes. 84:

    hujus tanti officii servitutem astringebam testimonio sempiterno,

    to confirm, secure, Cic. Planc. 30 fin. Wund.:

    religione devinctum astrictumque,

    id. Verr. 2, 4, 42:

    disciplina astricta legibus,

    id. Brut. 10, 40; id. ad Q. Fr. 1, 1, 3:

    lege et quaestione,

    id. Clu. 155:

    suis condicionibus,

    id. Quinct. 5:

    auditor nullā ejus modi adstrictus necessitate,

    id. N. D. 1, 7, 17:

    orationem numeris astringere,

    id. de Or. 3, 44, 173 et saep.:

    adstringi sacris,

    to be bound to maintain, id. Leg. 2, 19:

    inops regio, quae parsimoniā astringeret milites,

    Liv. 39, 1:

    ad temperantiam,

    Plin. Ep. 7, 1:

    ad servitutem juris,

    Quint. 2, 16, 9:

    illa servitus ad certa se verba adstringendi,

    id. 7, 3, 16:

    milites ad certam stipendiorum formulam,

    Suet. Aug. 49; id. Tib. 18:

    me astringam verbis in sacra jura tuis,

    Ov. H. 16, 320; 20, 28:

    magno scelere se astringeret,

    Cic. Phil. 4, 4, 9; id. Sest. 50 fin.; so id. Sull. 29, 82; perh. also id. Pis. 39 fin.; instead of this abl. of class. Latin, we sometimes find in comedy apparently the gen.:

    et ipsum sese et illum furti adstringeret,

    made guilty of, charged himself with, Plaut. Rud. 4, 7, 34:

    Homo furti sese adstringet,

    id. Poen. 3, 4, 27 (cf.:

    Audin tu? hic furti se adligat,

    Ter. Eun. 4, 7, 39; Draeger, Hist. Synt. I. § 209, regards this as a vulgar extension of the use of the gen. with verbs of accusing, convicting, etc., but Klotz, s. v. astringo, regards it as really an old dative, furtoi furti; cf. quoi cui).—Of reasoning or discourse, to compress, abridge, bring into short compass:

    Stoici breviter adstringere solent argumenta,

    Cic. Tusc. 3, 6, 13 (cf. id. ib. 3, 10, 22: Haec sic dicuntur a Stoicis, concludunturque contortius); id. Fat. 14, 32:

    premere tumentia, luxuriantia adstringere,

    Quint. 10, 4, 1 Frotsch., Halm.—Hence, astrictus ( ads-), a, um, P. a., drawn together, tight, narrow, close.
    A.
    Lit.:

    limen astrictum,

    shut, Ov. Am. 3, 1, 50:

    alvus fusior aut astrictior,

    Cels. 1, 3:

    corpus astrictum, i. e. alvus dura,

    id. 3, 6:

    genus morbi astrictum,

    costiveness, id. 1 praef.:

    gustu adstricto,

    of a harsh, astringent taste, Plin. 27, 12, 96, § 121.—
    B.
    Trop.
    1.
    Sparing, parsimonious, covetous (not before the Aug. per.):

    astrictus pater,

    Prop. 3, 17, 18:

    adstricti moris auctor,

    Tac. A. 3, 55:

    parsimonia,

    Just. 44, 2.—
    2.
    Of discourse, compact, brief, concise, short (opp. remissus):

    dialectica quasi contracta et astricta eloquentia putanda est,

    Cic. Brut. 90, 309:

    verborum astricta comprehensio,

    id. ib. 95, 327:

    est enim finitimus oratori poëta, numeris astrictior paulo,

    id. de Or. 1, 16, 70; 1, 16, 60.— Sup. not used.— Adv.: astrictē ( ads-), concisely, briefly (only of discourse):

    astricte numerosa oratio,

    Cic. de Or. 3, 48, 184.— Comp.:

    astrictius dicere,

    Sen. Ep. 8 fin., and Plin. Ep. 1, 20, 20:

    scribere,

    id. ib. 3, 18, 10:

    ille concludit adstrictius, hic latius,

    Quint. 10, 1, 106.— Sup. not used.

    Lewis & Short latin dictionary > adstringo

  • 19 arboreus

    arbŏrĕus ( arbŏrĭus, Varr. L. L. 5, § 137 Müll.), a, um, adj. [id.], of or pertaining to a tree:

    frondes arboreae,

    Ov. M. 1, 632; 4, 637:

    radix,

    id. ib. 8, 379:

    umbra,

    id. ib. 10, 129:

    fetus = poma,

    id. ib. 4, 125; 10, 665; 13, 820; 14, 625;

    15, 97: fetus,

    Verg. G. 1, 55; Col. poët. 10, 401: fruges, Cornif. ap. Serv. ad Verg. G. 1, 55: coma, tresses, locks, i. e. leaves, = frondes, Prop. 3, 14, 28:

    comae,

    Ov. Am. 2, 16, 36:

    frondes,

    id. ib. 3, 5, 7:

    folia,

    Plin. 21, 15, 51, § 87:

    cornua cervorum,

    branching, Verg. A. 1, 190:

    telum coruscat, Ingens, arboreum,

    huge, like a tree, id. ib. 12, 888:

    Harundini Indicae (est) arborea amplitudo,

    attains the size of a tree, Plin. 16, 36, 65, § 162.

    Lewis & Short latin dictionary > arboreus

  • 20 arborius

    arbŏrĕus ( arbŏrĭus, Varr. L. L. 5, § 137 Müll.), a, um, adj. [id.], of or pertaining to a tree:

    frondes arboreae,

    Ov. M. 1, 632; 4, 637:

    radix,

    id. ib. 8, 379:

    umbra,

    id. ib. 10, 129:

    fetus = poma,

    id. ib. 4, 125; 10, 665; 13, 820; 14, 625;

    15, 97: fetus,

    Verg. G. 1, 55; Col. poët. 10, 401: fruges, Cornif. ap. Serv. ad Verg. G. 1, 55: coma, tresses, locks, i. e. leaves, = frondes, Prop. 3, 14, 28:

    comae,

    Ov. Am. 2, 16, 36:

    frondes,

    id. ib. 3, 5, 7:

    folia,

    Plin. 21, 15, 51, § 87:

    cornua cervorum,

    branching, Verg. A. 1, 190:

    telum coruscat, Ingens, arboreum,

    huge, like a tree, id. ib. 12, 888:

    Harundini Indicae (est) arborea amplitudo,

    attains the size of a tree, Plin. 16, 36, 65, § 162.

    Lewis & Short latin dictionary > arborius

См. также в других словарях:

  • RADIX-50 — (prononcer radix five zero) est un codage de caractères créé par DEC pour les ordinateurs de la série PDP, le DECsystem 10 et le DECSYSTEM 20. Le répertoire RADIX 50 comporte 40 caractères. Le nom RADIX 50 signifie « base 40 » :… …   Wikipédia en Français

  • Radix-50 — est un codage de caractère crée par DEC pour les ordinateurs de la série PDP, le DECsystem 10 et le DECSYSTEM 20. Le répertoire RADIX 50 comporte 40 caractères. Le nom RADIX 50 signifie « base 40 » : radix désigne une base en… …   Wikipédia en Français

  • Radix — (lat.: Wurzel) steht für: Radix das Ergebnis des Radizierens, (Wurzelziehens) in der Mathematik Radix (Gattung), eine Gattung der Schlammschnecken Radix (Studio), der Name eines japanischen Anime Studios (Radix oder Basis:) die Anzahl der Symbole …   Deutsch Wikipedia

  • Radix — Ra dix (r[=a] d[i^]ks), n.; pl. L. {Radices} (r[a^]d [i^]*s[=e]z), E. {Radixes} (r[=a] d[i^]ks*[e^]z). [L. radix, icis, root. See {Radish}.] 1. (Philol.) A primitive word, from which spring other words; a radical; a root; an etymon. [1913… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • RADIX-50 — RADIX 50, commonly called Rad 50 or RAD50, is a character encoding created by Digital Equipment Corporation for use on their DECsystem, PDP, and VAX computers. RADIX 50 s 40 character repertoire (050 in octal) allows up to 3 characters to be… …   Wikipedia

  • radix — RÁDIX s.n. (Rar) Rădăcină. [< lat. radix]. Trimis de LauraGellner, 13.08.2005. Sursa: DN …   Dicționar Român

  • RADIX-50 — символьный код который позволяет записать в одном 16 битном слове три символа. Использовался в основном на миникомпьютерах, в первую очередь, семейства PDP 11 (СМ ЭВМ), для хранения имён файлов в файловых системах ОС RT 11 и RSX 11, имён модулей… …   Википедия

  • Radix — (lat.), 1) Wurzel; so R. armoraciae, Meerrettig. R. asări, Haselwurzel. R. irĕos florentinae, Veilchenwurzel. R. hellebŏri, Nieswurzel. R. squillae, Meerzwiebel. R. toxicaria, die Wurzel vom Upasbaum. R. zedoariae, Zittwerwurzel etc. 2) (Anat.),… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Radix — Radix, Wurzel; R. Alcannae, Alkannawurzel; R. Althaeae, Althee , Eibischwurzel; R. Angelicae, Archangelicae, Angelika , Engelwurzel; R. Artemisiae, Beifußwurzel; R. Asari, Haselwurzel; R. Bardanae, Klettenwurzel; R. Belladonnae, Belladonnawurzel; …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Radix — Radix, lat., Wurzel; Wurzelzahl; Wurzelform …   Herders Conversations-Lexikon

  • radix — Véase raíz. Diccionario Mosby Medicina, Enfermería y Ciencias de la Salud, Ediciones Hancourt, S.A. 1999 …   Diccionario médico

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»