-
1 dzwonić
vi1) ( bić w dzwon) läuten2) ( naciskać dzwonek) klingeln3) ( szczękać)\dzwonić kluczami mit den Schlüsseln klirren [ lub klimpern]szklanki dzwonią die Gläser klirren\dzwonić zębami ( przen) mit den Zähnen klappern4) ( brzmieć)komuś dzwoni w uszach jdm klingen die Ohren5) (pot: telefonować)\dzwonić do kogoś jdn anrufen, mit jdm telefonieren -
2 dzwonić
zadzwonię do ciebie ich rufe dich an;dzwonić zębami mit den Zähnen klappern;dzwoni mi w uchu ich habe Ohrensausen -
3 zadzwonić
zadzwonię do ciebie ich rufe dich an;dzwonić zębami mit den Zähnen klappern;dzwoni mi w uchu ich habe Ohrensausen -
4 durchwählen
-
5 klingeln
I. vi[an der Tür] \klingeln dzwonić [ perf za-] [do drzwi]2) ( herbeirufen)nach jdm \klingeln ( im Hotel, Krankenhaus) zadzwonić po kogośII. vimpers -
6 rasseln
vidas Rasseln brzęk m2) ( Töne erzeugen)mit den Schlüsseln \rasseln pobrzękiwać [o dzwonić] kluczamidurch die Prüfung \rasseln oblać egzamin ( pot) -
7 ząb
ząb trzonowy Backenzahn m;ząb mądrości Weisheitszahn m;sztuczne zęby pl die dritten Zähne;myć zęby Zähne putzen;boli mnie ząb ich habe Zahnschmerzen, ein Zahn tut mir weh;coś na ząb fam. etwas für den kleinen Hunger, ein Imbiss;ząb jadowy ZOOL Giftzahn m;(a)ni w ząb überhaupt nicht, kein bisschen;dzwonić zębami mit den Zähnen klappern;ostrzyć sobie zęby na (A) spekulieren (auf A);płacz i zgrzytanie zębów Heulen und Zähneklappern;suszyć zęby fam. żart lächeln;uzbrojony po zęby bis an die Zähne bewaffnet;jest nadszarpnięty zębem czasu daran nagt der Zahn der Zeit;oko za oko, ząb za ząb Auge um Auge, Zahn um Zahn -
8 bić
I. vt1) ( zadawać ciosy) schlagen, prügeln\bić kogoś czymś jdn mit etw schlagen\bić kogoś po rękach/plecach jdm auf die Hände/auf den Rücken schlagen2) ( przewyższać)\bić kogoś doświadczeniem jdn an +dat Erfahrung übertreffen\bić rekordy Rekorde schlagen [ lub brechen]zegar bije ósmą die Uhr schlägt achtII. vi1) ( zadawać ciosy) schlagen, prügeln2) ( uderzać) schlagen; serce: schlagen, klopfen\bić w coś auf +akk gegen etw schlagen\bić czymś [o coś] mit etw gegen etw schlagen\bić brawo Beifall klatschen\bić na alarm Alarm schlagen\bić w dzwony Glocken läutenz bijącym sercem mit klopfendem Herzen, mit Herzklopfen3) ( rozchodzić się) źródło: sprudeln, schießen; zapach: ausströmenz jej twarzy bije radość ihr Gesicht strahlt Freude aus4) ( dzwonić) dzwon: läuten5) ( licznik) zählen\bić głową o mur mit dem Kopf gegen die Wand schlagenIII. vr1) ( siebie samego)\bić się w piersi sich +akk an die Brust schlagen, sich +dat seiner Schuld bewusst sein2) ( jeden drugiego)oni wciąż się biją sie prügeln sich +akk die ganze Zeit3) ( walczyć)\bić się o coś um etw kämpfen\bić się z kimś gegen jdn kämpfen\bić się z myślami hin und her überlegen, sich +dat den Kopf zerbrechen ( fig) -
9 równie
1) ( w równej mierze) [genau]so\równie szybki jak samolot genauso schnell wie ein Flugzeug2) ( aż tak) derart, dermaßennie widziałem nic \równie pięknego ich habe nichts derartig Schönes gesehen, ich habe nichts gesehen, was dermaßen schön wäre -
10 wydzwaniać
wydzwaniać [vɨʣ̑vaɲaʨ̑]vi (pot: ciągle dzwonić)\wydzwaniać do kogoś ständig mit jdm telefonieren, die ganze Zeit jdn anrufen -
11 zadzwonić
-
12 anrufen
an|rufenI. vt1) ( telefonieren)jdn \anrufen dzwonić [ perf za-] do kogoś2) jureine höhere Instanz \anrufen odwoływać [ perf odwołać] się do wyższej instancjiII. vi[bei jdm/für jdn] \anrufen prosić [kogoś/w czyimś imieniu] -
13 bimmeln
-
14 heißlaufen
heiß|laufen2) (fam: nicht stillstehen) Telefon: dzwonić bez przerwy; Faxgerät, Fernschreiber: pracować bezustannie -
15 klingen
klingen ['klɪŋən] <klang, geklungen>vi1) (er\klingen) Glocke: rozbrzmiewać; Gläser: dzwonić [ perf za-]2) ( tönen)hohl \klingen Behälter, Wand: wydawać głuchy dźwiękhell/rau \klingen Stimme: brzmieć jasno/ochryple3) ( sich anhören)das klingt gut/interessant to brzmi nieźle/interesująco -
16 klirren
klirren ['klɪrən]vi1) ( gläsern tönen) Fensterscheibe: brzęczeć [ perf za-]; Gläser: dzwonić [ perf za-]; ( beim Zerbrechen) wydać huk2) ( metallisch tönen) szczęknąćmit \klirrenden Sporen dzwoniąc ostrogamidas Klirren szczęk m -
17 läuten
-
18 Nulltarif
-
19 piepen
pie pen ['pi:pən]bei ihm piept's [on] ma kuku na muniu ( pot) -
20 rufen
rufen ['ru:fən] <rief, gerufen>nach jdm \rufen wołać [ perf za-] kogośnach etw \rufen domagać się czegośII. vt1) (aus\rufen) wykrzykiwaćHilfe \rufen wzywać pomocy2) ( herbestellen)jdn/ein Taxi \rufen dzwonić [ perf za-] po kogoś/po taksówkę3) du kommst mir wie ge\rufen przychodzisz w samą porę
- 1
- 2
См. также в других словарях:
dzwonić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, dzwonićnię, dzwonićni, dzwoń – {{/stl 8}}zadzwonić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uderzać sercem lub młotem (od zewnątrz) w ściany dzwonu, dzwonka… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dzwonić — na trwogę zob. trwoga. Dzwonić zębami; zęby dzwonią komuś zob. ząb 5. Komuś dzwoni w uszach zob. ucho 13 … Słownik frazeologiczny
dzwonić — ndk VIa, dzwonićnię, dzwonićnisz, dzwoń, dzwonićnił 1. «bić w dzwon, poruszać dzwonem lub dzwonkiem powodując wydawanie dźwięku, dźwięczenie; dawać znak dzwonem lub dzwonkiem; naciskać dzwonek» Dzwonić na mszę. Dzwonić na lekcję. Dzwoniono na… … Słownik języka polskiego
dzwonić [szczękać] zębami — {{/stl 13}}{{stl 7}} poruszać mimowolnie (ze strachu lub zimna) dolną szczęką tak, że przy uderzaniu o górną szczękę powstaje charakterystyczny dźwięk : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dzwonić, szczękać zębami z zimna, ze strachu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bić — ndk Xa, biję, bijesz, bij, bił, bity 1. «zadawać razy, ciosy; chłostać, smagać» Bić kogoś pięściami, rózgą, kijem, batem. Bić kogoś, coś z całej siły, do utraty przytomności, do upadłego, ile wlezie. Bić po łapach; bić po plecach, po twarzy a. w… … Słownik języka polskiego
podzwaniać — ndk I, podzwaniaćam, podzwaniaćasz, podzwaniaćają, podzwaniaćaj, podzwaniaćał «dzwonić z lekka, cicho, od czasu do czasu, dzwonić z przerwami; wydawać od czasu do czasu lekki metaliczny dźwięk, dźwięczeć» Podzwaniać ostrogami, wiadrami. Tramwaje… … Słownik języka polskiego
czelność — Mieć czelność coś zrobić «być na tyle zuchwałym, aby zrobić coś nagannego»: Ona miała czelność do ciebie dzwonić? W. M. Korczyńska, Wróć … Słownik frazeologiczny
trwoga — podn. Bić (w dzwony, w bębny); dzwonić, uderzać, strzelać itp. na trwogę «ostrzegać przed niebezpieczeństwem, uprzedzać o groźnej sytuacji wymagającej działania, wzywać do czujności»: Uderza (...) na trwogę, gromi rządy, nie oszczędzając zresztą… … Słownik frazeologiczny
ząb — 1. Bronić się, bronić kogoś, czegoś zębami i pazurami «bronić się, bronić kogoś, czegoś, walczyć o kogoś, o coś z zaciekłością, z pasją, nie licząc się z niczym»: Mojej odrębności (czyli wyższości) bronić będę zębami i pazurami. J. Błoński, Forma … Słownik frazeologiczny
zrobić — 1. Coś zrobiło swoje «coś dało spodziewany rezultat»: Pochlebstwo zrobiło swoje. Z oczu gospodyni znikła nieufność, a na jej wargach pojawił się niedowarzony uśmiech. A. Bahdaj, Wakacje. 2. Ktoś dużo, tyle itp. dla kogoś zrobił «ktoś okazał komuś … Słownik frazeologiczny
alarm — m IV, D. u, Ms. alarmmie; lm M. y 1. «sygnał, najczęściej akustyczny, ostrzegający przed niebezpieczeństwem; w wojsku: sygnał lub rozkaz ostrzegający przed niebezpieczeństwem napadu, wzywający do gotowości bojowej; stan gotowości w wypadku… … Słownik języka polskiego