Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

porażki

См. также в других словарях:

  • ryzyko — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n IIa, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} możliwość niepowodzenia, porażki, straty; przedsięwzięcie, czyn, którego wynik jest niepewny, wątpliwy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nadmierne, poważne …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Liste des épisodes de l'île des défis extrêmes — Cet article recense la liste des épisodes de la série télévisée d animation L Île des défis extrêmes. Sommaire 1 Première saison : L île des défis extrêmes 2 Deuxième saison : Ciné Défis Extrêmes …   Wikipédia en Français

  • dostać — 1. Dostać kogoś w swoje (swe) ręce, pot. łapy «schwycić kogoś, złapać»: Boję się – mówił – że jeśli dostaną mnie w swoje ręce, mogę wygadać. Andrzej Zbych, Stawka. 2. Dostać kosza, przestarz. czarną polewkę, arbuza, odprawę, rekuzę «otrzymać… …   Słownik frazeologiczny

  • dostawać — 1. Dostać kogoś w swoje (swe) ręce, pot. łapy «schwycić kogoś, złapać»: Boję się – mówił – że jeśli dostaną mnie w swoje ręce, mogę wygadać. Andrzej Zbych, Stawka. 2. Dostać kosza, przestarz. czarną polewkę, arbuza, odprawę, rekuzę «otrzymać… …   Słownik frazeologiczny

  • defetyzm — m IV, D. u, Ms. defetyzmzmie, blm «postawa zwątpienia, brak wiary w powodzenie jakiejś sprawy, w zwycięstwo; przewidywanie porażki, uleganie panice» Szerzyć defetyzm. Ulegać defetyzmowi. ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

  • gorycz — ż VI, DCMs. y 1. blm «smak gorzki; gorzkość» Gorycz piołunu. Czuć gorycz w ustach. przen. «rozgoryczenie, rozczarowanie, zniechęcenie, smutek, żal, udręka» Gorycz porażki, zwątpienia. Myśleć, mówić o czymś z goryczą. Utwór pełen goryczy. Serce… …   Słownik języka polskiego

  • gorzkość — ż V, DCMs. gorzkośćści, blm 1. «gorzki smak, gorycz» Gorzkość niektórych przypraw. 2. rzad. «przykrość, nieprzyjemność; rzecz przykra, nieprzyjemna» Gorzkość złego losu. Gorzkość wzgardy, porażki …   Słownik języka polskiego

  • heroicznie — przysłów. od heroiczny Heroicznie znosić ból, przykrości, porażki. Heroicznie odpierać ataki, walczyć …   Słownik języka polskiego

  • kość — ż V, DCMs. kośćści; lm MD. kośćści, N. kośććmi 1. «część szkieletu ludzi i zwierząt, twardy twór barwy białawej zbudowany z tkanki kostnej» Kość czołowa, goleniowa, ogonowa, policzkowa. Kości długie, krótkie, płaskie. Zapalenie, złamanie kości.… …   Słownik języka polskiego

  • nauka — ż III, CMs. nauce; lm D. nauk 1. «ogół wiedzy ludzkiej ułożonej w system zagadnień, wyrażonej w sądach prawdziwych i przypuszczeniach; dyscyplina badawcza odnosząca się do pewnej dziedziny rzeczywistości» Nauka polska. Nauki filozoficzne,… …   Słownik języka polskiego

  • niedobitek — m III, DB. niedobitektka, N. niedobitektkiem; lm M. niedobitektki, DB. niedobitektków zwykle w lm «osoby ocalałe z jakiegoś pogromu, porażki, zwłaszcza resztki wojska rozgromionego w bitwie» …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»