-
1 przyznanie
n.(= uznanie) acknowledgement, admission; (= udzielenie) award, granting; (= zasądzenie) adjudication; ( stopnia naukowego) conferment ( komuś upon sb); (np. funduszy) allocation.n.acknowledgement, confession, admission; przyznanie się do błędu recognition of one's error; przyznanie się do porażki/niepowodzenia admission of one's defeat/failure; przyznanie się do winy confession of one's guilt; prawn. plea of guilty.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przyznanie
-
2 przyznanie
przyznanie się Geständnis n;przyznanie się do winy Schuldbekenntnis n -
3 przyznanie
сущ.• вероисповедание• грант• исповедь• признание• присвоение• распределение -
4 przyznanie
1. attribution2. aveu -
5 przyznanie
1 aitheantas 2 cead 3 dola -
6 przyznanie
itiraf -
7 przyznanie
[пшизнане]n -
8 przyznanie
1 pagtanggap2 pasukan3 tanggap -
9 przyznanie
1) εξομολόγηση2) ομολογία -
10 milczący
adj* * *a.1. (= małomówny) silent, tacit, tight-lipped.2. (= odbywający się bez słów) tacit; milcząca większość polit. silent majority; milcząca zgoda tacit consent; milczące przyznanie się do winy tacit admission of guilt.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > milczący
-
11 słusznie
Ⅰ adv. grad. 1. (trafnie) [zauważyć, nadmienić, nazwać, określić] aptly, rightly 2. (sprawiedliwie) [nagrodzić, ukarać, domagać się] justly, rightly- „będę domagać się przeprosin” – „i słusznie, przecież cię obrażono” ‘I’m going to demand an apology’ – ‘and rightly so, you’ve been insulted’Ⅱ inter. that’s right- „proponuję jeszcze zaczekać” – „słusznie, tak będzie lepiej” ‘I suggest we should still wait a bit’ – ‘that’s right, we’d better’* * *adv( sprawiedliwie) rightly* * *adv.1. (= zgodnie z prawdą) rightly, justly; słusznie zauważyć, że... point out rightly that...; słuszniej byłoby powiedzieć, że... to be more exact...2. (= sprawiedliwie) rightly, fairly, justly; słusznie spodziewać się nagrody be rightly expecting a reward.3. ( jako przyznanie racji) (that's) right!; całkiem słusznie quite rightly (so); słusznie, mieliśmy iść do teatru that's right, we were (supposed) to go to the theater.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > słusznie
-
12 uwłaszczenie
n.(= przyznanie ziemi chłopom) granting land to peasants; polit. (= zmiana struktury własności) ownership reform, enfranchisement.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uwłaszczenie
-
13 wina
( przewinienie) fault; ( uczucie) guilt; ( odpowiedzialność) guilt, blame(nie) przyznać się ( perf) do winy — ( o oskarżonym) to plead (not) guilty
* * *f.1. ( wykroczenie) fault; trespass; ona nie jest bez winy she's not without fault; przypisywać komuś winę za coś blame sb for sth, attribute the blame for sth to sb; przyznać/nie przyznać się do winy prawn. plead guilty/not guilty; przyznanie się do winy admission of guilt; udowodnić komuś winę prove sb guilty.2. ( odpowiedzialność) guilt; blame; nie poczuwam się do winy I don't feel guilty; ponosić winę za spowodowanie wypadku bear blame for the accident; przyjmować winę za coś take blame for sth; zrzucać winę na kogoś pin l. lay blame on sb.3. (= powód złego) fault; to moja wina it's my fault; rozwód z orzeczeniem winy prawn. fault-based divorce; rozwód bez orzekania winy prawn. no-fault divorce.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wina
-
14 aplikacj|a
f ( Gpl aplikacji) 1. (wzór naszyty na tkaninę) appliqué design- bluzka z aplikacjami an appliquéd blouse2. Prawo (sędziowska, adwokacka) legal training a. apprenticeship, pupilage GB- odbyć/zrobić aplikację adwokacką to serve one’s articles a. pupilage GB, to train as a solicitor/barrister GB3. Komput. application (program)- otworzyć/zamknąć aplikację to open/close an application4. książk. (podanie) application- złożyć aplikację o przyznanie stypendium to submit an application for a grant5. książk. (metod) application UThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > aplikacj|a
-
15 wym|óc
pf (wymogę, wymożesz, wymógł, wymogła, wymogli) vi wymóc coś na kimś to make sb do sth- wymógł na rodzicach zgodę na małżeństwo he made his parents agree to his marriage- policjant wymógł na podejrzanym przyznanie się do winy the policeman forced the suspect into admitting his guiltThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wym|óc
-
16 wymu|sić
pf — wymu|szać impf vt to extort [pieniądze, informacje]- wymusić coś od kogoś to extort sth from sb- wymusić na kimś zrobienie czegoś to force sb to do sth- wymuszono na nim przyznanie się do winy he was coerced into admitting his guilt- wymusił na znajomym pożyczkę he forrced his colleague into lending him some moneyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wymu|sić
-
17 wina
wina [vina] f1) ( przewinienie)przyznać się do winy die Schuld zugebenzrzucać winę na kogoś die Schuld jdm zuschieben [ lub auf jdn abwälzen]to [nie] twoja \wina das ist [nicht] deine Schuld, du bist [nicht] schuld, du kannst nichts dafür, die Schuld liegt nicht bei dirto jego \wina er ist schuldto nie jej \wina sie trifft keine Schuldto \wina jej złego wychowania daran ist ihre schlechte Erziehung schuldbez winy schuldfrei, schuldlosz jej winy durch ihre Schuldpoczucie winy Schuldbewußtsein nt\wina główna Hauptschuld f\wina częściowa Teilschuld f\wina nieumyślna Fahrlässigkeit f, Fahrlässigkeitsschuld f\wina umyślna Schuld mit Vorsatz, vorsätzliche Schuld fkwestia winy Schuldfrage fponosić winę [za coś] [für etw] schuld haben [ lub tragen], [einer S.] schuldig seinprzyznanie się do winy Schuldgeständnis nt\wina przy zawarciu umowy Verschulden bei Vertragsschluss, culpa in contrahendo, c.i.c. -
18 Bekenntnis
-
19 Bewilligung
Bewilligung <-, -en> f1) kein Pl ( das Bewilligen) eines Etats, einer Stelle aprobata f; von Geldmitteln, von Krediten przyznanie nt -
20 Bewilligungsgesuch
Bewilligungsgesuch <-[e]s, -e> ntwniosek m o przyznanie
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Невмержицкие — Герб Езержа Описание герба … Википедия
dyplom — m IV, D. u, Ms. dyplommie; lm M. y 1. «dokument stwierdzający przyznanie tytułu naukowego lub zawodowego i związanych z nim uprawnień» Dyplom magisterski, lekarski. Dyplom lekarza, nauczyciela, technika. ◊ Zdobyć, uzyskać dyplom, pot. zrobić… … Słownik języka polskiego
sprawiedliwość — ż V, DCMs. sprawiedliwośćści, blm 1. «sprawiedliwe postępowanie; sprawiedliwy sąd o czymś; bezstronność osądu, obiektywizm» Należna sprawiedliwość. Sprawiedliwość dziejowa. Obywatelska sprawiedliwość. Sprawiedliwość w sądach, w postępowaniu, w… … Słownik języka polskiego
ORP Mazur — (c. 1935 1939) Career (German Empire) … Wikipedia
postać — I. To zmienia postać rzeczy a) «wyrażenie oznaczające, że ktoś zmienił swój stosunek do czegoś, ocenia coś zupełnie inaczej»: – Ale to jest samowola! – wrzasnął (...) – Przecież ta fabryka, pierwszy sekretarzu, produkuje na eksport (...). No,… … Słownik frazeologiczny
pukać — do czyichś drzwi, do (drzwi) jakiegoś urzędu «nieśmiało prosić kogoś o coś, zabiegać o coś u kogoś lub próbować coś załatwić w jakimś urzędzie»: ZDM w latach 1997–1999 występował do zarządu miasta o przyznanie pieniędzy na rozpoczęcie programu… … Słownik frazeologiczny
adiudykacja — ż I, DCMs. adiudykacjacji; lm D. adiudykacjacji (adiudykacjacyj) 1. praw. «przyznanie wyrokiem sądowym prawa własności» 2. praw. «przysądzenie nieruchomości na licytacji sądowej najwięcej dającemu» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
kapitulacja — ż I, DCMs. kapitulacjacji; lm D. kapitulacjacji (kapitulacjacyj) «poddanie się nieprzyjacielowi, zaprzestanie walki, układ dotyczący warunków poddania się» Warunki kapitulacji. Akt (bezwarunkowej) kapitulacji. Podpisać kapitulację. przen.… … Słownik języka polskiego
nagrodzić — dk VIa, nagrodzićdzę, nagrodzićdzisz, nagrodzićgrodź (nagrodzićgródź), nagrodzićdził, nagrodzićdzony nagradzać ndk I, nagrodzićam, nagrodzićasz, nagrodzićają, nagrodzićaj, nagrodzićał, nagrodzićany 1. «dać nagrodę, wyróżnić przez przyznanie… … Słownik języka polskiego
promocja — ż I, DCMs. promocjacji; lm D. promocjacji (promocjacyj) 1. «prawo ucznia do przejścia do następnej klasy będące wynikiem otrzymania odpowiednich ocen szkolnych po roku nauki» Dostać, otrzymać promocję do drugiej klasy. 2. «przyznanie, nadanie… … Słownik języka polskiego
prośba — ż IV, CMs. prośbabie; lm D. próśb 1. «skierowanie do kogoś jakiegoś życzenia i naleganie na jego spełnienie; proszenie» Gorąca, natarczywa, pokorna, usilna prośba. Milcząca, niema prośba. Prośba o litość. Prośba o chleb, o wodę. Mieć do kogoś… … Słownik języka polskiego
