-
21 osądzić wieś
осудить деревниOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > osądzić wieś
-
22 osadzić się
1. оселитися;2. посадитися;3. насадитися,4. настромитися;5. осадитися (хім.) -
23 zanieczyszczenia w chłodziwie mogące osadzić się na powierzchniach paliwa i rurociągów
• crudSłownik polsko-angielski dla inżynierów > zanieczyszczenia w chłodziwie mogące osadzić się na powierzchniach paliwa i rurociągów
-
24 osa|dzić
pf — osa|dzać impf Ⅰ vt 1. (umocować) to plant, to fasten- osadził papierosa w szklanej fifce he planted a cigarette in a glass holder- osadzić bagnet na karabin to fix a bayonet onto a rifle- diament osadzony w srebro a diamond mounted in silver- binokle krzywo osadzone na nosie glasses perched unevenly on sb’s nose- blisko/głęboko osadzone oczy close-set/deep-set eyes- pies miał nisko osadzone uszy the dog had low-set ears- sędzia dobrze osadzony w środowisku przen. a judge well-established in judiciary circles- wiersze mocno osadzone w tradycji przen. poems deeply set in tradition2. książk. (osiedlić) to settle- osadzić kolonistów na nowych terenach to settle colonists in a. on new territories- osadzić kogoś w więzieniu to put sb in prison3. (umieścić) [autor, reżyser] to set [powieść, sztukę, film]- akcja filmu osadzona jest w świecie artystów the film is set in the artistic world4. (nanieść) to leave a deposit- rzeka osadza muł na polach the river leaves a deposit of silt on the fields- na dnie zbiornika z morską wodą osadzona jest sól there’s a deposit of salt at the bottom of the container with the seawater5. (zatrzymać) to stop short, to bring up short- osadzić konia to bring up a. rein (in) a horse- osadził go w miejscu nagły ból nogi a sudden pain in his leg stopped him short6. przen. (pohamować) to put down- próbował coś powiedzieć, ale z miejsca go osadzono he tried to say something but he was immediately silenced- „uspokój się” – osadził go ojciec ‘calm down’ – his father restrained him7. Chem. to extract Ⅱ osadzić się — osadzać się 1. książk. (osiedlić się) to settle- przybysze osadzali się na pogranicznych ziemiach the newcomers settled on the frontier2. (gromadzić się) to settle, to form a deposit- na ściankach zbiornika osadza się sól salt forms a deposit on the walls of the container- na dnie szklanki osadziły się fusy po kawie coffee dregs settled at the bottom of the glass3. książk. (zatrzymać się) to stop- konie osadziły się tuż przed bramą the horses stopped right before the gateThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > osa|dzić
-
25 osadzać
impf ⇒ osadzić* * *( osiedlać) to settle; (w areszcie, na tronie) to put; ( umiejscawiać) to place; ( nanosić osad) to deposit; ( przytwierdzać) to fix, to secure; ( oprawiać) to set* * *ipf.osadzić pf.1. (= osiedlać) settle.2. (= nanosić coś) deposit.3. (= przytwierdzać) fix, secure.4. (= oprawiać) set.5. chem. precipitate.6. tylko pf. ( o koniu) (= zatrzymać w miejscu) halt, stop.7. tylko pf. (= umiejscowić) place.ipf.osadzić się pf.1. (= osiedlać się) settle.2. chem. precipitate.3. tylko pf. ( o koniu) (= zatrzymać się) halt, stop.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > osadzać
-
26 osadzać
I. vt1) ( umocowywać) einsetzen, befestigen2) ( lokować) bringen, setzenosadzić w areszcie einsperren, inhaftierenosadzić na tronie auf den Thron setzen3) ( umiejscawiać)osadzić w realiach in den Realien ansiedeln [ lub lokalisieren]4) ( nanosić osad) wiatr: absetzen, ablagern; rzeka: anschwemmen, ablagern6) chem ablagern, absetzen -
27 osądzać
impf ⇒ osadzić* * *( osiedlać) to settle; (w areszcie, na tronie) to put; ( umiejscawiać) to place; ( nanosić osad) to deposit; ( przytwierdzać) to fix, to secure; ( oprawiać) to set* * *ipf.osądzić pf.1. prawn. adjudge, judge.2. (= wydawać opinie) judge, pass judgment.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > osądzać
-
28 osą|dzić
pf — osą|dzać impf Ⅰ vt 1. (ocenić) to judge, to assess- surowo osądzono jego postępowanie his behaviour was harshly judged- nie osądzaj mnie za to, co powiedziałem don’t judge me for what I said2. Prawo (wydać wyrok) to judge- osądzić kogoś za morderstwo to judge sb guilty of murder- sędziowie osądzili go zgodnie z prawem he received a fair trial, he was judged in accordance with the law3. (dojść do wniosku) to realize, to judge- szybko osądził, że nie ma tu dla niego miejsca he quickly realized that there was no place for him here- trudno osądzić, jak naprawdę było it’s hard to judge how it really wasⅡ osądzić się — osądzać się książk. osądzasz się zbyt surowo you’re too hard on yourselfThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > osą|dzić
-
29 osadzać
глаг.• вставлять• жить• назначать• наседать• обрамлять• определять• оседать• поселить• поселиться• поселять• поселяться• решать• устанавливать* * *osadza|ć\osadzaćny несов. 1. селить, поселять; водворять;2. наносить (ил etc.); 3. вставлять; надевать; насаживать; 4. хим. осаждать; ср. osadzić 1—3, 5+1. osiedlać, lokować 2. nanosić 4. strącać, wytrącać
* * *osadzany несов.1) сели́ть, поселя́ть; водворя́ть2) наноси́ть (ил и т. п.)3) вставля́ть; надева́ть; наса́живатьSyn: -
30 osądzać
глаг.• вставлять• жить• назначать• наседать• обрамлять• определять• оседать• поселить• поселиться• поселять• поселяться• решать• устанавливать* * *osadza|ć\osadzaćny несов. 1. селить, поселять; водворять;2. наносить (ил etc.); 3. вставлять; надевать; насаживать; 4. хим. осаждать; ср. osadzić 1—3, 5+1. osiedlać, lokować 2. nanosić 4. strącać, wytrącać
* * *osądzany несов.Syn:oceniać 2) -
31 oprawi|ć
pf — oprawi|ać impf vt książk. 1. (umocnić) to bind [książkę, rękopis] 2. (osadzić, umieścić) [obraz, fotografię]; to frame [klejnot]; to set 3. pot. (oporządzić) to flay [kurę, rybę] 4. pot. (osadzić) to set [siekierę, kosę]The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > oprawi|ć
-
32 mylnie
adj. grad. [sądzić, wierzyć] erroneously- mylnie coś tłumaczyć to misinterpret sth- mylnie kogoś osądzić to judge sb wrongly- mylnie zrozumiałeś jego intencje you misunderstood his intentions- mylnie poinformował mnie o terminie egzminu he misinformed me about the time of the exam* * *advmistakenly, erroneously* * *adv.mistakenly, wrongly, erroneously; mylnie poinformować misinform; mylnie tłumaczyć misinterpret; mylnie zrozumieć misunderstand.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > mylnie
-
33 niesprawiedliwie
adv. grad. [postąpić, osądzić, ocenić] unfairly, unjustly* * *adv.unjustly, unfairly; ( podzielić) inequitably.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > niesprawiedliwie
-
34 ponownie
adv. again, once more- „jak się nazywasz?” – zapytał ponownie ‘what’s your name?’ he asked again- zrobi to ponownie he’ll do it again- ponownie kogoś osądzić to retry sb- ponownie przesłuchać świadka to re-examine a witness- ponownie rozpatrzyć sprawę to rehear a case- ponownie zdawać egzamin to resit a. retake an exam- zostać ponownie wybranym na prezydenta/przewodniczącego to be re-elected president/chairman- ponownie wstąpić do partii to rejoin a party- ponownie przeliczyć głosy to recount the votes- ponownie wybrać numer to redial a number- ponownie zjednoczyć kraj to reunite a country- ponownie kogoś zatrudnić to re-employ a. re-engage sb- ponownie zasiedlić jakiś obszar to resettle an area- zebrać się ponownie [zgromadzenie, parlament] to reconvene- ponownie wykorzystywać surowce to recycle raw materials- zostać ponownie aresztowanym to be rearrested* * ** * *adv.again; ponownie rozważyć reconsider.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ponownie
-
35 sprawiedliwie
adv. grad. justly, fairly* * *advfairly, justly* * *adv.(osądzić, oceniać) fairly, justly, rightly; ( postępować) righteously.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > sprawiedliwie
-
36 straż
f 1. sgt (strzeżenie) guard- pełnić straż to be on guard- stać na straży pokoju to guard peace- osadzić kogoś pod strażą to put sb under guard2. (G pl straży) (warta) guard- zdwoić straże to double guards- zdjąć straże to relieve the guards- rozstawiono straże guards were posted- □ straż ogniowa a. pożarna fire brigade- straż przednia Wojsk. advance guard, vanguard- straż przybrzeżna coastguard- straż sąsiedzka neighbourhood watch- straż tylna Wojsk. rearguard* * *-y; -e; gen pl; -y; fstraż pożarna — ( instytucja) fire brigade (BRIT), fire department (US), ( budynek) fire station; ( wóz) fire engine (BRIT), fire truck (US)
stać na straży czegoś — (przen) to guard sth
* * *f.pl. -e (nadzór, strażnicy) guard; straż graniczna border guard; straż honorowa guard of honor; Br. guard of honour; straż obywatelska home guard; straż pałacowa palace guard; straż pożarna fire brigade; straż przyboczna personal guard; straż przednia wojsk. advance guard, vanguard; straż tylna wojsk. rear guard; być pod (silną) strażą be under (heavy) guard; pełnić straż be on guard; stać na straży (= pełnić straż) be on guard; (= strzec) safeguard, uphold; trzymać straż stand sentinel; wystawić straże set guards; zaciągnąć straż mount guard ( przy czymś at sth).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > straż
-
37 sztorc
m (G sztorcu) sztorcem a. na sztorc upright- ustawić/wbić coś na sztorc to set/plant sth upright- osadzić kosę na sztorc to set a scythe blade upright■ stawać a. stawiać się sztorcem [osoba] to kick over the traces- stanąć sztorcem wobec kogoś to set one’s face against sb* * *-a; -e; m* * *miprzest. edge; na sztorc on end; stawać sztorcem (= sprzeciwiać się) stand up to.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > sztorc
-
38 tron
m (G tronu) 1. (fotel) throne- siedzieć na tronie to sit on a throne2. przen. (władza królewska) the throne- mieć dziedziczne prawo do tronu to be heir to the throne- zrzec się tronu to abdicate the throne- gdy umarł Aleksander, tron po nim objął Mikołaj when Alexander died, Nicholas succeeded to the throne- był wierny tronowi he remained loyal to the throne- wstąpić na tron a. zasiąść na tronie to ascend to the throne- zrzucić a. strącić kogoś z tronu to dethrone a. depose sb3. pot., żart. (sedes) throne* * *( fotel) throne; ( władza królewska) (the) thronenastępca tronu — heir (to the throne), the Crown Prince
* * *mi1. ( ozdobny fotel) throne.2. (= władza monarsza) (the) throne; następca tronu heir (to the throne); objąć tron come to/ascend/suceed to the throne; zrzec się tronu abdicate, give up the throne; zrzucić z tronu dethrone, depose.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > tron
-
39 uwięzić
(-żę, -zisz); imp -ź; vt perf( w więzieniu) to imprison; ( unieruchomić) to trap* * *pf.- żę -zisz1. (= pozbawić wolności) confine, incarcerate; (= osadzić w więzieniu) imprison, incarcerate.2. (= unieruchomić) trap.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uwięzić
-
40 wbijać
impf ⇒ wbić* * *(gwóźdź, kołek) to hammer in, to drive in; (nóż, sztylet) to plunge; (zęby, paznokcie) to sink, to digwbijać gwóźdź w deskę — to drive lub hammer a nail into a plank
wbić coś sobie do głowy — pot to get sth into one's head
wbijać wzrok w coś — (przen) to fix one's eyes on sth
* * *ipf.1. (= uderzając, osadzić) hammer in, drive in; (igły, pinezki) stick; (zęby, paznokcie) sink; wbić wzrok w kogoś/coś stare at sb/sth; wbić komuś nóż w plecy t. przen. stab sb in the back; wbijać gwóźdź do trumny hammer l. drive a nail into sb's coffin; wbić coś komuś/sobie do głowy pot. get sth into sb's/one's head; wbić dwa jajka do czegoś add two eggs to sth; wbić gola sport score (a goal).2. (= nasadzić) put on; wbić kogoś na pal impale sb.ipf.stick in; cut; wbijać się w ciuchy climb into clothes; wbić się komuś w pamięć be imprinted in sb's memory.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wbijać
См. также в других словарях:
osadzić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}osadzać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}osadzić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} gwałtownie zatrzymać :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
osadzić — dk VIa, osadzićdzę, osadzićdzisz, osadź, osadzićdził, osadzićony osadzać ndk I, osadzićam, osadzićasz, osadzićają, osadzićaj, osadzićał, osadzićany 1. «osiedlić kogoś gdzieś; ulokować, umieścić» Kilkaset rodzin osadzono na nowych terenach. ∆… … Słownik języka polskiego
osądzić — dk VIa, osądzićdzę, osądzićdzisz, osądź, osądzićony osądzać ndk I, osądzićam, osądzićasz, osądzićają, osądzićaj, osądzićał, osądzićany 1. «rozpatrzyć sprawę i wydać wyrok; skazać wyrokiem sądu» Sędziowie przysięgli osądzili go zgodnie z prawem.… … Słownik języka polskiego
osadzić się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}osadzać się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}osadzić się II {{/stl 13}}{{stl 33}} gwałtownie zatrzymać się :{{/stl 33}}{{stl 10}}Konie osadziły się przed bramą. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
osadzać się – osadzić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osiedlać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przybysze osadzali się w opuszczonych gospodarstwach. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} tworzyć osad : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
osadzać — → osadzić … Słownik języka polskiego
osadzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, osadzaćam, osadzaća, osadzaćają, osadzaćany {{/stl 8}}– osadzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, osadzaćdzę, osadzaćdzi, osadź, osadzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osiedlać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
osądzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, osądzaćam, osądzaća, osądzaćają, osądzaćany {{/stl 8}}– osądzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, osądzaćdzę, osądzaćdzi, osądź, osądzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Schutzstaffel — SS redirects here. For other uses, see SS (disambiguation). SS Schutzstaffel SS insignia … Wikipedia
areszt — m IV, D. u, Ms. aresztszcie; lm M. y 1. «pozbawienie kogoś wolności osobistej przez zamknięcie pod strażą; aresztowanie» Areszt policyjny, sądowy. Karać aresztem. Skazać na areszt. Otrzymać miesiąc ścisłego aresztu. ∆ Areszt domowy «areszt przez… … Słownik języka polskiego
aresztować — dk a. ndk IV, aresztowaćtuję, aresztowaćtujesz, aresztowaćtuj, aresztowaćował, aresztowaćowany 1. «pozbawić (pozbawiać) wolności osobistej, osadzić (osadzać) w areszcie; uwięzić (więzić)» Aresztować kogoś za coś, na czyjeś polecenie. Aresztować… … Słownik języka polskiego