lokować

См. также в других словарях:

• lokować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, lokowaćkuję, lokowaćkuje, lokowaćany {{/stl 8}}– ulokować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} umieszczać kogoś, coś w jakimś miejscu; ustawiać, rozmieszczać …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• lokować — w kimś, w czymś nadzieję (nadzieje) zob. nadzieja 1 …   Słownik frazeologiczny

• lokować — ndk IV, lokowaćkuję, lokowaćkujesz, lokowaćkuj, lokowaćował, lokowaćowany 1. «umieszczać, rozmieszczać, sadowić» Lokować wczasowiczów w domkach campingowych. ∆ Lokować pieniądze, kapitały itp. «zabezpieczać pieniądze, kapitały itp. wpłacając je… …   Słownik języka polskiego

• lokować się – ulokować się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w relacji przestrzennej: zajmować jakieś miejsce, umieszczać się gdzieś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ulokować się w przedziale. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• nadzieja — 1. Lokować, pokładać w kimś, w czymś nadzieję (nadzieje), wiązać nadzieje (nadzieję), oczekiwania z kimś, z czymś «spodziewać się czegoś dobrego po kimś, po czymś, obiecywać sobie coś po kimś, po czymś»: (...) ludzie radykalnie kontestujący… …   Słownik frazeologiczny

• bank — m III, D. u, N. bankkiem; lm M. i 1. «przedsiębiorstwo przeprowadzające operacje pieniężne, głównie kredytowe, np. przyjmowanie wkładów od klientów, zaciąganie pożyczek w innych bankach, udzielanie kredytów, emitowanie banknotów, obligacji i in.; …   Słownik języka polskiego

• kolokować — ndk IV, kolokowaćkuję, kolokowaćkujesz, kolokowaćkuj, kolokowaćował, kolokowaćowany hist. «osadzać, lokować kogoś jako wierzyciela wspólnie z innymi wierzycielami na części majątku dłużnika» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

• lokowanie — ↨ lokowanie się n I rzecz. od lokować (się) …   Słownik języka polskiego

• ładować — ndk IV, ładowaćduję, ładowaćdujesz, ładowaćduj, ładowaćował, ładowaćowany «napełniać coś czymś, składać coś do czegoś, na coś w celu przewiezienia, wysłania dokądś; pakować» Ładować coś do torby, do kufra. Ładować coś na wozy, na samochody. ∆… …   Słownik języka polskiego

• osiedlać — ndk I, osiedlaćam, osiedlaćasz, osiedlaćają, osiedlaćaj, osiedlaćał, osiedlaćany osiedlić dk VIa, osiedlaćlę, osiedlaćlisz, osiedl, osiedlaćlił, osiedlaćlony «umożliwiać komuś zamieszkanie gdzieś, osadzać kogoś w jakiejś siedzibie, na jakichś… …   Słownik języka polskiego

• oszczędność — ż V, DCMs. oszczędnośćści 1. blm «oszczędny tryb życia; bycie oszczędnym» Przysłowiowa oszczędność Szkotów. □ Oszczędnością i pracą ludzie się bogacą. 2. blm «oszczędne użytkowanie, zużywanie czegoś» Oszczędność węgla, gazu. przen. Oszczędność… …   Słownik języka polskiego