-
1 obojętny
1) ( niewrażliwy) gleichgültig, teilnahmslos\obojętny na czyjąś krzywdę gleichgültig gegen jds Leid\obojętny stosunek do czegoś gleichgültiges Verhältnis nt zu etw2) ( nieistotny) unwichtig, unbedeutendtermin jest mi \obojętny der Termin ist unwichtig für mich [ lub nebensächlich]3) ( przeciętny) gleichförmig, wenig ausgeprägt4) chem neutral, indifferent -
2 obojętny
jest mi obojętne das ist mir egal -
3 neutral
-
4 głuchy
-
5 lodowaty
mieć lodowate ręce eiskalte Hände haben -
6 neutralny
-
7 nieczuły
-
8 otępiały
-
9 oziębły
-
10 abgestumpft
-
11 achtlos
-
12 egal
egal [e'ga:l]1) ( gleichgültig) obojętny[jdm] \egal sein być [komuś] obojętnymdas ist mir \egal to jest mi obojętne1) ( gleichgültig)\egal, was/wie/wo/warum... obojętnie, co/jak/gdzie/dlaczego...[ganz] egal wszystko jedno -
13 gefühllos
-
14 gleichgültig
3) ( egal)jdm \gleichgültig sein być komuś obojętnym -
15 gleichmütig
glei chmütig ['glaɪçmy:tɪç] -
16 kaltschnäuzig
-
17 lieblos
-
18 piepe
piepe ['pi:pə] adjobojętny -
19 scheißegal
-
20 teilnahmslos
tei lnahmslos
- 1
- 2
См. также в других словарях:
obojętny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, obojętnyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niewykazujący zainteresowania, nieprzejmujący się kimś lub czymś; świadczący o braku zainteresowania, wrażliwości itp.; nieczuły, chłodny … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obojętny — obojętnyni 1. «nie okazujący zainteresowania kimś lub czymś, nie dbający o kogoś lub o coś; będący objawem braku zainteresowania; nieczuły, niewrażliwy» Obojętny widz. Obojętny świadek czegoś. Obojętny stosunek do czegoś. Obojętny uśmiech, wyraz… … Słownik języka polskiego
neutralny — neutralnyni 1. «nie skłaniający się w żadną stronę, nie podlegający niczyim wpływom; bezstronny, niezależny» 2. «zachowujący neutralność, nie biorący udziału w konflikcie, w wojnie między państwami; nie należący do żadnej z walczących stron»… … Słownik języka polskiego
głuchy — 1. Głucha wieść, plotka itp. «o wiadomości przekazywanej w tajemnicy, nieujawnianej, szeptanej»: Wśród architektów zajętych przebudową musiała zapewne krążyć głucha wieść o udziale Schinkla w powstaniu pałacu. K. Wyka, Wyznania. 2. Ktoś (jest)… … Słownik frazeologiczny
obojętnie — Przejść obojętnie obok czegoś, obok kogoś «mieć do czegoś, kogoś stosunek obojętny, nie przejąć się czymś, kimś, nie zareagować na coś»: Jest kobietą niezwykle wrażliwą na ludzkie cierpienie, obok którego nie potrafi przejść obojętnie (...). W. M … Słownik frazeologiczny
żyć — 1. Dać komuś żyć «być dla kogoś łagodnym, pobłażliwym, nie ograniczać czyichś możliwości»: Oj, daj żyć, Stasiu, poczekaj. Jak ty się w ogóle zachowujesz? Nie widzisz, że rozmawiam teraz z Krzyśkiem? P. Krawczyk, Plamka. 2. Ktoś ledwie żyje «ktoś… … Słownik frazeologiczny
alomorf — m IV, D. u, Ms. alomorffie; lm M. y jęz. «funkcjonalnie obojętny wariant morfemu (np. męk ║mąk ║męcz w wyrazach męka, mąk, męczyć)» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
apatyczny — apatycznyni «niezdolny do odczuwania wzruszeń; niewrażliwy, nieczuły, obojętny, odrętwiały» Apatyczne usposobienie. Apatyczny wyraz twarzy … Słownik języka polskiego
apolityczny — apolitycznyni «nie biorący udziału, uchylający się od uczestniczenia w życiu politycznym, obojętny wobec aktualnych zagadnień politycznych» … Słownik języka polskiego
aspołeczny — aspołecznyni «obojętny dla spraw społecznych, wyłączający się z życia społecznego, obcy społeczeństwu; niespołeczny, egoistyczny» Aspołeczna postawa. Aspołeczny postępek … Słownik języka polskiego
bezduszny — bezdusznyni, bezdusznyniejszy «mający obojętny stosunek do otoczenia, wyrażający taki stosunek; nieczuły, bezwzględny» Bezduszni biurokraci. Bezduszna twarz. Bezduszne przepisy. Bezduszne naśladownictwo … Słownik języka polskiego