-
1 obojętny
adjindifferent, (CHEM: roztwór) neutral; ( gaz) inertcoś/ktoś jest komuś obojętnym — sb is indifferent to sth/sb
* * *a.1. (= niewrażliwy) indifferent; obojętny na coś indifferent to sth, dead to sth; obojętny widz indifferent spectator; obojętny stosunek detached attitude; obojętne spojrzenie vacant stare; obojętny na cierpienie untouched by suffering; to mi jest obojętne it's all just the same to me, I don't care.2. (= nieistotny) indifferent, immaterial.3. (= nijaki) indifferent, neutral.4. chem. inert, inactive; sól obojętna normal salt; odczyn obojętny neutral reaction; roztwór obojętny neutral solution.5. fiz. (= nienaelektryzowany) neutral; cząstka obojętna neutral particle.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obojętny
-
2 obojętny
1) ( niewrażliwy) gleichgültig, teilnahmslos\obojętny na czyjąś krzywdę gleichgültig gegen jds Leid\obojętny stosunek do czegoś gleichgültiges Verhältnis nt zu etw2) ( nieistotny) unwichtig, unbedeutendtermin jest mi \obojętny der Termin ist unwichtig für mich [ lub nebensächlich]3) ( przeciętny) gleichförmig, wenig ausgeprägt4) chem neutral, indifferent -
3 obojętny
jest mi obojętne das ist mir egal -
4 obojętny
прил.• безразличный• безучастный• беспристрастный• бесстрастный• бесчувственный• индифферентный• инертный• нейтральный• нелицеприятный• равнодушный• средний• студеный• холодный* * *obojętn|y\obojętnyi 1. равнодушный, безучастный;2. безразличный;jest mi to \obojętnyе мне это безразлично (всё равно);
3. физ. хим. нейтральный+2. nieważny 3. neutralny
* * *1) равноду́шный, безуча́стный2) безразли́чныйjest mi to obojętne — мне э́то безразли́чно (всё равно́)
3) физ., хим. нейтра́льныйSyn: -
5 obojętny
chem. нейтральныйKrótki rosyjsko-polski i polsko-rosyjski Słownik Polytechnic > obojętny
-
6 obojętny
1. glacé2. impassible3. indifférent4. indolent5. inerte6. insensible7. neutre8. tiède -
7 obojętny
1 bogthe 2 dúr 3 fuar 4 fuarchúiseach 5 neamhshuimiúil 6 neodrach 7 réchúiseach 8 spadánta -
8 obojętny
ilgisiz; kayıtsız -
9 obojętny
adj(= nieczuły) indifferent -
10 obojętny
-
11 obojętny
neutralus -
12 obojętny
1. байдужий;2. нейтральний (хім., фіз.) -
13 obojętny
iğtibarsız -
14 obojętny
1 malahininga2 malamig3 álanganin -
15 obojętny
biparh; biperwaý; bitarap; parhsyz; perbaýsyz -
16 obojętny
ουδέτερος -
17 obojętny
שידא -
18 obojętny człowiek
нейтральный человекOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > obojętny człowiek
-
19 obojętny dźwięk
нейтральный звукOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > obojętny dźwięk
-
20 obojętny gaz
нейтральный газOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > obojętny gaz
См. также в других словарях:
obojętny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, obojętnyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niewykazujący zainteresowania, nieprzejmujący się kimś lub czymś; świadczący o braku zainteresowania, wrażliwości itp.; nieczuły, chłodny … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obojętny — obojętnyni 1. «nie okazujący zainteresowania kimś lub czymś, nie dbający o kogoś lub o coś; będący objawem braku zainteresowania; nieczuły, niewrażliwy» Obojętny widz. Obojętny świadek czegoś. Obojętny stosunek do czegoś. Obojętny uśmiech, wyraz… … Słownik języka polskiego
neutralny — neutralnyni 1. «nie skłaniający się w żadną stronę, nie podlegający niczyim wpływom; bezstronny, niezależny» 2. «zachowujący neutralność, nie biorący udziału w konflikcie, w wojnie między państwami; nie należący do żadnej z walczących stron»… … Słownik języka polskiego
głuchy — 1. Głucha wieść, plotka itp. «o wiadomości przekazywanej w tajemnicy, nieujawnianej, szeptanej»: Wśród architektów zajętych przebudową musiała zapewne krążyć głucha wieść o udziale Schinkla w powstaniu pałacu. K. Wyka, Wyznania. 2. Ktoś (jest)… … Słownik frazeologiczny
obojętnie — Przejść obojętnie obok czegoś, obok kogoś «mieć do czegoś, kogoś stosunek obojętny, nie przejąć się czymś, kimś, nie zareagować na coś»: Jest kobietą niezwykle wrażliwą na ludzkie cierpienie, obok którego nie potrafi przejść obojętnie (...). W. M … Słownik frazeologiczny
żyć — 1. Dać komuś żyć «być dla kogoś łagodnym, pobłażliwym, nie ograniczać czyichś możliwości»: Oj, daj żyć, Stasiu, poczekaj. Jak ty się w ogóle zachowujesz? Nie widzisz, że rozmawiam teraz z Krzyśkiem? P. Krawczyk, Plamka. 2. Ktoś ledwie żyje «ktoś… … Słownik frazeologiczny
alomorf — m IV, D. u, Ms. alomorffie; lm M. y jęz. «funkcjonalnie obojętny wariant morfemu (np. męk ║mąk ║męcz w wyrazach męka, mąk, męczyć)» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
apatyczny — apatycznyni «niezdolny do odczuwania wzruszeń; niewrażliwy, nieczuły, obojętny, odrętwiały» Apatyczne usposobienie. Apatyczny wyraz twarzy … Słownik języka polskiego
apolityczny — apolitycznyni «nie biorący udziału, uchylający się od uczestniczenia w życiu politycznym, obojętny wobec aktualnych zagadnień politycznych» … Słownik języka polskiego
aspołeczny — aspołecznyni «obojętny dla spraw społecznych, wyłączający się z życia społecznego, obcy społeczeństwu; niespołeczny, egoistyczny» Aspołeczna postawa. Aspołeczny postępek … Słownik języka polskiego
bezduszny — bezdusznyni, bezdusznyniejszy «mający obojętny stosunek do otoczenia, wyrażający taki stosunek; nieczuły, bezwzględny» Bezduszni biurokraci. Bezduszna twarz. Bezduszne przepisy. Bezduszne naśladownictwo … Słownik języka polskiego