-
1 kierować
kierować < skierować> (-uję) list, prośbę, słowa richten (do G an A); protest, klienta, pacjenta verweisen (do G an A); broń, wzrok richten (na A auf A); uwagę, kroki lenken (na A auf A);kierować samochodem ein Auto steuern;kierować się (I) sich leiten lassen (von D) -
2 kierować kier·ować
-uję, -ujesz1. vt1) pf s- (= wysłać) to refer2) [słowa] to direct3) [reflektor, lunetę] to aim4) [wzrok] to direct5) [donos] to file2. vi1) [pojazdem mechanicznym] to drive2) (= sterować) to steer3) (= zarządzać) to managekierować się do + gen — to head towards
-
3 zwracać
impf ⇒ zwrócić* * *(głowę, wzrok) to turn; (pieniądze, książkę) to return; ( pokarm) to bring upzwrócić czyjąś uwagę na coś — to draw sb's attention to sth, to bring sth to sb's attention
zwrócić uwagę (na kogoś/coś) — to take note (of sb/sth)
* * *ipf.1. (= kierować) (wzrok, oczy) turn.2. (= oddawać) (pożyczkę, książkę) return, give back.4. (= wymiotować) vomit.5. zwrócić uwagę (na coś/kogoś) pay attention (to sth/sb), take note (of sth/sb); zwracać (komuś) uwagę make comments; zwrócić komuś uwagę na coś draw sb's attention to sth; ktoś/coś zwraca (czymś) uwagę sb/sth attracts l. draws attention (with sth).ipf.1. (= kierować się) turn; zwrócić się do kogoś o pomoc turn to sb for help; zwrócić się z prośbą/propozycją make a request/suggestion; zwrócić się (do kogoś) z pytaniem put l. address l. pose a question (to sb); zwracać się do kogoś po imieniu first-name sb; zwrócić się ku naturze turn to nature.2. ekon. pay off.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zwracać
-
4 patrzeć
vi1) ( kierować wzrok)2) ( kierować myśli ku)\patrzeć wstecz/w przyszłość zurückblicken/in die Zukunft blicken [ lub schauen]3) ( oceniać)\patrzeć na coś optymistycznie/pesymistycznie etw optimistisch/pessimistisch betrachten [ lub sehen]\patrzeć na coś trzeźwo etw nüchtern betrachten, mit nüchternem Blick auf etw +akk schauen4) ( uważać za)\patrzeć na kogoś jak na intruza jdn als ungebetenen Gast [ lub wie einen Eindringling] betrachten5) ( traktować)\patrzeć na coś pobłażliwie etw nachsichtig [ lub wohlwollend] betrachten6) \patrzeć na kogoś z góry auf jdn herabsehen\patrzeć w kogoś jak w obraz jdn vergöttern\patrzeć przez czarne okulary alles durch die schwarze Brille sehen, etw in schwarzem Lichte sehen\patrzeć krzywym okiem na kogoś/coś jdn/etw schief ansehen\patrzeć przez różowe okulary durch eine rosa Brille sehen, etw in rosigem Licht sehendobrze/źle mu z oczu patrzy er scheint ein guter/schlechter Mensch zu seinaż miło/żal \patrzeć es ist eine Freude [ lub ein Vergnügen] ein Jammer anzusehennie móc na kogoś/coś \patrzeć jdn/etw nicht leiden können -
5 spoglądać
vi1) ( kierować wzrok)\spoglądać na kogoś/coś auf jdn/etw blicken [ lub schauen]\spoglądać komuś w oczy jdm in die Augen schauen [ lub blicken]2) ( kierować myśli)\spoglądać w przeszłość/przyszłość in die Vergangenheit/Zukunft schauen [ lub blicken]3) ( rozpatrywać)\spoglądać na coś innymi oczyma auf etw +akk mit anderen Augen schauen [ lub blicken]\spoglądać na kogoś z góry auf jdn von oben herab schauen [ lub blicken]spojrzeć na kogoś krzywo jdn schief ansehen ( fam)nie móc spojrzeć komuś w oczy jdm nicht in die Augen sehen können -
6 skierować
kierować < skierować> (-uję) list, prośbę, słowa richten (do G an A); protest, klienta, pacjenta verweisen (do G an A); broń, wzrok richten (na A auf A); uwagę, kroki lenken (na A auf A);kierować samochodem ein Auto steuern;kierować się (I) sich leiten lassen (von D) -
7 skier|ować
pf — skier|owywać impf Ⅰ vt 1. (zwrócić w jakąś stronę) to direct, to point [lunetę, strumień wody]- skierować broń w stronę przeciwnika to aim at the enemy- skierować reflektory w niebo to point the searchlights at the sky- skierować wzrok na kogoś/coś to turn one’s eyes towards sb/sth- skierować rozmowę na inne tory to divert the conversation towards another topic- drogowskaz skierowany na północ a signpost pointing to the north ⇒ kierować2. (posłać) to dispatch [pismo]- skierować projekt ustwy do komisji to refer the draft of the bill to the committee- skierować sprawę do sądu to bring a case to court ⇒ kierować3. (kazać iść) to direct- skierować kogoś do kasy to direct sb to the cash desk- skierować pacjenta do lekarza specjalisty to refer a patient to a specialist- skierować pacjenta do szpitala to send a patient to hospital- skierować kogoś w złą stronę to misdirect sb ⇒ kierować4. (adresować) to direct- skierować pytanie do kogoś to direct a question to sb- skierować myśli ku komuś/czemuś to direct one’s thoughts at a. towards sb/sth- skierować uczucia ku komuś to direct one’s feelings towards sb ⇒ kierowaćⅡ skierować się — skierowywać się (zwrócić się) [osoba] to head; [oczy, pojazd] to turn- skierował się ku domowi he headed home a. for home- skierowaliśmy się do wyjścia we headed towards the exit- wszystkie oczy skierowały się w jedną stronę/na nas all eyes turned in one direction/towards us- autobus skierował się w boczną uliczkę the bus turned into a side streetThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > skier|ować
-
8 pokierować
pokierować projektem ein Projekt leiten oder betreuen;pokierować rozmową dem Gespräch eine Richtung geben, das Gespräch lenkenkierować < skierować> (-uję) list, prośbę, słowa richten (do G an A); protest, klienta, pacjenta verweisen (do G an A); broń, wzrok richten (na A auf A); uwagę, kroki lenken (na A auf A);kierować samochodem ein Auto steuern;kierować się (I) sich leiten lassen (von D) -
9 lenken
lenken ['lɛŋkən]I. vt1) ( steuern)2) ( leiten)jdn/etw \lenken Menschen, Wirtschaft kierować kimś/czymś3) ( beeinflussen)4) ( richten)seinen Blick auf jdn/etw \lenken kierować [ perf s-] swój wzrok na kogoś/cośdas Gespräch auf etw ( akk) \lenken skierować rozmowę na cośII. vi Fahrer: kierowaćnach links/rechts \lenken skręcać [ perf skręcić] w lewo/prawo -
10 przenosić
глаг.• везти• вносить• возить• вытеснять• двигать• занести• заносить• нести• носить• перевезти• перевозить• передвигать• передислоцировать• переместить• перемещать• перенести• переносить• переставлять• поносить• провозить• проносить• транспортировать* * *1) (np. wzrok) переводить (напр. взгляд)2) przenosić (przesiedlać) переселять3) prawn. przenosić (np. prawa) юр. передавать4) przenosić (przemieszczać) переносить, перемещать, переводить5) przenosić (w czasie) переносить (во времени)przechodzić (chorobę, operację) переносить (болезнь, операцию)wytrzymywać, znosić переносить (выносить)* * *przeno|sić\przenosićszę, \przenosićszony несов. 1. переносить;2. переводить; ср. przenieść+2. kierować
* * *przenoszę, przenoszony несов.1) переноси́ть2) переводи́ть; ср. przenieśćSyn:kierować 2) -
11 przewodzić
глаг.• вести• водить• дирижировать• командовать• направить• направлять• отвести• отводить• повести• предводительствовать• привести• приводить• проводить• руководить• увести• управлять• устремить• устремлять* * *1) (dowodzić) верховодить, возглавлять, лидировать, предводительствовать, руководить2) przewodzić (np. prąd) проводить (напр. электричество)przelewać (przelewem bankowym) переводить (банковским переводом)przestawiać переводить (в другой режим)przeliczyć, zamienić переводить (в другую систему счёта)promować (do następnej klasy) переводить (в следующий класс)tłumaczyć, przekładać переводить (выражать другим языком)nabrać, zaczerpnąć (tchu) переводить (дух)przenosić (np. wzrok) переводить (напр. взгляд)przekazywać переводить (передавать)przestawiać, przesuwać переводить (передвигать)przenosić (przemieszczać) переводить (перемещать, переносить)przeprowadzać переводить (помогать перейти)przepisywać (przenosić prawa) переводить (права)* * *przew|odzić\przewodzićodzę, \przewodzićódź, \przewodzićodził, \przewodzićodzony несов. 1. komu-czemu предводительствовать, руководить кем-чем;2. физ. хим. проводить; ● \przewodzić nad kimś верховодить кем-л.+1. dowodzić, kierować
* * *przewodzę, przewódź, przewodził, przewodzony несов.1) komu-czemu предводи́тельствовать, руководи́ть кем-чем2) физ., хим. проводи́ть•Syn: -
12 zwracać
I. vt4) zwrócić komuś uwagę jdn tadeln, jdn zurechtweisenzwrócić uwagę na kogoś/coś auf jdn/etw aufmerksam werdenII. vr1) ( kierować się) sich +akk zuwenden3) \zwracać się do kogoś z prośbą sich +akk mit einer Bitte an jdn wenden, eine Bitte an jdn richten -
13 obracać
1. (-am, -asz); perf obrócić; vt 2. vi( iść tam i z powrotem) to go there and backobrócić coś w gruzy — to bring sth to ruin, to lay waste to sth
obracać pieniędzmi/kapitałem — to put money/capital to profit
* * *ipf.1. (= kręcić, przewracać) turn; obrócić klucz w zamku turn the key in the lock; obracać oczami roll one's eyes; obracać w tańcu whirl l. spin sb ( dancing); obracać coś w palcach twiddle with sth, finger sth; obracać pieniędzmi conduct financial l. business transactions; obracać językiem pot. blabber, jabber; to się obróci przeciwko tobie it will turn against you.2. (= kierować, zwracać ku czemuś) turn; obrócić l. skierować na kogoś wzrok turn one's eyes to sb; obrócić na bok turn to the side; obracać kota ogonem blow smoke over sth (usu. twist the meaning of one's own words, statements, promises, etc.).3. (= przeznaczać, inwestować) make use ( coś na jakiś cel of sth for a certain purpose); obrócić coś na swój pożytek turn sth to one's profit.4. (= przemieniać) turn into; obracać coś w gruzy l. perzynę bring sth to ruin, lay waste to sth; obrócić coś wniwecz shatter, crush sth to smithereens; obrócić wniwecz czyjeś nadzieje shatter one's hopes; obracać coś w żart turn sth into a joke.5. pot. (= chodzić tam i z powrotem) go there and back.6. wulg. ( mieć stosunek z kobietą) bang, grind; Br. shag.ipf.1. (= kręcić się) turn, revolve, rotate; obracać się w koło spin; obracać się wokół osi pivot; obrócić się na pięcie turn l. spin on one's heel; Ziemia obraca się wokół własnej osi astron. the earth rotates on its axis; a jednak się obraca and yet it does move ( words of Galileo).2. (= odwracać się) turn; obracać się na drugi bok roll over; obrócić się tyłem l. plecami do kogoś turn one's back on sb; obracać się przeciwko komuś turn against sb; obracać się jak chorągiewka change one's views or loyalties (political, etc.).3. (= zmieniać się) turn into; obrócić się w gruzy l. perzynę be shattered, be crushed into smithereens.4. (= przebywać, znajdować się) mingle, mix; obracać się wśród kogoś mingle l. socialize with sb, rub elbows l. shoulders with sb; obracać się w różnych kręgach move in different circles.5. (= dotyczyć) revolve; jego zainteresowania obracają się wokół leksykografii his interests revolve around lexicography.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obracać
-
14 opuszczać
impf ⇒ opuścić* * *(flagę, oczy, cenę) to lower; ( szybę w samochodzie) to wind down; ( rodzinę) to abandon, to desert, to leave; (pokój, szkołę, miejsce zamieszkania) to leave; ( lekcje) to cut lub miss; ( pomijać) to skip, to leave outnie opuszczać kogoś — to stand lub stick by sb
* * *ipf.1. (= spuszczać, zniżać coś) lower; opuszczać głowę lower sb's head; opuszczać oczy l. wzrok drop l. lower sb's eyes; opuszczać szybę w samochodzie roll l. wind a window down; opuścić ręce przen. give up, break down; opuścić nos na kwintę lose heart.2. (= obniżać cenę) lower, reduce; opuścić 5 złotych na kilogramie lower l. reduce the price by 5 zlotys per kilo.3. (= porzucać kogoś, coś) leave, abandon, desert; nie opuszczać łóżka be bedridden l. laid up; opuścić szkołę (= ukończyć naukę) leave school, graduate; (= przerwać naukę) not complete education, drop out of school; opuścić świat depart this life, breathe one's last; szczęście mnie opuszcza my luck is running out; odwaga mnie opuściła my courage failed l. abandoned l. deserted me; siły go opuściły he lost his strength, his strength gave up (on him); nie opuszczać kogoś stand by sb.4. (= odjeżdżać, odchodzić) leave.5. (= pomijać coś, nie uczestniczyć w czymś regularnie) skip, leave out; opuszczać lekcje cut l. miss l. skip l. blow off class, play truant l. hooky; opuszczać strony skip pages; opuszczać przypisy skip the footnotes.ipf.1. (= kierować się w dół) (np. o chmurach) lower; (= zjeżdżać) go down.2. (= tracić samodyscyplinę) slacken, neglect sth, grow remiss; opuszczać się w nauce neglect one's studies, lower one's standards, slack off.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > opuszczać
-
15 bie|c
a. biegnąć impf (biegnę, biegniesz, biegł, biegła, biegli) vi 1. (poruszać się) to run- biec truchtem [osoba] to jog; [koń] to jogtrot- biec co sił w nogach to run as fast as one can a. as fast as one’s legs can carry one2. pot. (iść szybko) to run, to rush- biec na pomoc a. z pomocą to run to sb’s aid a. assistance3. (posuwać się) to run- obłoki biegną po niebie clouds are speeding a. scudding across the sky- śpiew biegnie w dal the singing floats away into the distance- mój wzrok biegnie po sali my eyes sweep over the room- łzy biegły jej po policzkach tears ran a. were running down her cheeks4. (rozciągać się) to run- droga biegnie wśród pól the road runs through the fields- przez policzek biegła mu szrama a scar ran across/down his cheek5. książk. (trwać) [czas, życie] to pass- okres ważności ubezpieczenia biegnie od… the insurance policy becomes valid from…6. książk. (kierować się) to turn- w takich chwilach myśl chrześcijanina biegnie ku Bogu at such moments a Christian’s thoughts turn to GodThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > bie|c
-
16 odwracać
I. vt( zmieniać bieg) bieg rzeki umleiten\odwracać czyjąś uwagę od czegoś jds Aufmerksamkeit von etw ablenkenII. vrodwrócić się na pięcie auf dem Absatz kehrtmachen, sich +akk auf dem Absatz umdrehen [ lub umwenden]karta się odwróciła das Blatt hat sich gewendet ( fam)szczęście odwróciło się od niego das Glück wandte sich von ihm ab -
17 richten
richten ['rɪçtən]I. vrsich an jdn/etw \richten zwracać [ perf zwrócić] się do kogoś/czegoś2) ( sich orientieren)sich nach jdm/etw \richten dostosować się do kogoś/czegoświr \richten uns ganz nach dir dostosujemy się całkowicie do ciebie3) ( abhängen von)sich nach etw \richten zależeć od czegośdas richtet sich danach, ob... to zależy od tego, czy...4) ( abzielen)sich gegen jdn/etw \richten być skierowanym przeciwko komuś/czemuśII. vt1) ( lenken)den Blick auf jdn/etw \richten kierować [ perf s-] wzrok na kogoś/cośden Finger auf jdn \richten wskazać kogoś palcem2) ( adressieren)einen Brief an jdn \richten wystosować list do kogośeine Bitte an jdn \richten zwracać [ perf zwrócić] się do kogoś z prośbą[über jdn/etw] \richten wyrokować [o kimś/czymś], wyrażać [ perf wyrazić] opinię [o kimś/czymś]
См. также в других словарях:
wzrok — m III, D. u, N. wzrokkiem, blm 1. «zmysł, którego narządem są oczy, zdolność widzenia, czyli reagowania na takie cechy przedmiotów, jak barwy, kształty, relacje przestrzenne» Dobry, bystry, doskonały, nadzwyczajny, silny, słaby wzrok. Zasięg… … Słownik języka polskiego
spoglądać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, spoglądaćam, spoglądaća, spoglądaćają {{/stl 8}}– spojrzeć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIa, spoglądaćjrzę, spoglądaćjrzy, spoglądaćjrzał, spoglądaćjrzeli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
patrzeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIa, patrzećtrzę, patrzećtrzy, patrzećtrzał, patrzećtrzeli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kierować wzrok w jakimś kierunku, szukać kogoś, czegoś wzrokiem; spoglądać : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spojrzenie — n I 1. rzecz. od spojrzeć. 2. lm D. spojrzenieeń «wzrok w chwili patrzenia; wzrok, oczy zwrócone, skierowane na kogoś, na coś; rzut oka» Czułe, czarujące, łaskawe, powłóczyste, zalotne spojrzenie. Bezradne, błagalne, pytające, współczujące… … Słownik języka polskiego
obracać — ndk I, obracaćam, obracaćasz, obracaćają, obracaćaj, obracaćał, obracaćany obrócić dk VIa, obracaćcę, obracaćcisz, obróć, obracaćcił, obracaćcony 1. «nadawać czemuś ruch obrotowy, wirujący, kręcić coś (rzadziej kogoś), poruszać czymś w koło»… … Słownik języka polskiego
padać — ndk I, padaćam, padaćasz, padaćają, padaćaj, padaćał paść dk Vc, padnę, padniesz, padnij, padł, padli, padły 1. «zmieniać nagle pozycję stojącą na leżącą; przewracać się, walić się» Padła zemdlona. Padł na wznak. Padł na łóżko jak kłoda.… … Słownik języka polskiego
patrzeć — ndk VIIb, patrzećrzę, patrzećrzysz, patrz, patrzećrzał, patrzećrzeli 1. «kierować na coś, na kogoś wzrok; rozglądać się, szukać czegoś, kogoś wzrokiem» Patrzeć badawczo, bezmyślnie, ciekawie, czujnie, śmiało, trwożnie, ukradkiem, uważnie. Patrzeć … Słownik języka polskiego
pochwycić — dk VIa, pochwycićcę, pochwycićcisz, pochwycićchwyć, pochwycićcił, pochwycićcony 1. «wziąć, ująć; złapać za coś» Pochwycić kogoś za rękę. Pochwycił stojącą w kącie strzelbę. Pochwycił syna w ramiona, w objęcia. ◊ Pochwycić władzę, rządy, ster… … Słownik języka polskiego
ściągać — ndk I, ściągaćam, ściągaćasz, ściągaćają, ściągaćaj, ściągaćał, ściągaćany ściągnąć dk Va, ściągaćnę, ściągaćniesz, ściągaćnij, ściągaćnął, ściągaćnęła, ściągaćnęli, ściągaćnięty, ściągaćnąwszy 1. «ciągnąc opuszczać na dół, usuwać skądś; zsuwać»… … Słownik języka polskiego
tracić — ndk VIa, tracićcę, tracićcisz, trać, tracićcił, tracićcony 1. «przestawać coś mieć, zostawać bez kogoś, czegoś, zostawać pozbawionym kogoś, czegoś» Tracić głos, słuch, wzrok, pamięć, siły, zdrowie, życie. Tracić majątek. Tracić ducha, fantazję,… … Słownik języka polskiego
uchwycić — dk VIa, uchwycićcę, uchwycićcisz, uchwyć, uchwycićcił, uchwycićcony 1. «ująć coś szybko (np. rękami, pazurami, zębami, dziobem, narzędziem); wziąć, złapać, schwycić» Uchwycić konia za uzdę. Uchwycić kogoś za rękę, za kark, za kołnierz. Uchwycić… … Słownik języka polskiego