opuścić

См. также в других словарях:

• opuścić — dk VIa, opuszczę, opuścićcisz, opuść, opuścićcił, opuszczony opuszczać ndk I, opuścićam, opuścićasz, opuścićają, opuścićaj, opuścićał, opuścićany 1. «zmienić położenie czegoś przez skierowanie ku dołowi; zniżyć, zwiesić, spuścić» Opuścić rękę.… …   Słownik języka polskiego

• opuścić — 1. Nie opuszczać łóżka, przestarz. łoża «leżeć, pozostawać w łóżku z powodu ciężkiej choroby»: Była chora i tak słaba, że nie mogła opuścić łóżka. AG 7 8/1998. 2. Opuścić ręce «załamać się moralnie, zrezygnować z działania»: Otrzymany ostatnio… …   Słownik frazeologiczny

• opuścić ręce — {{/stl 13}}{{stl 7}} zniechęcić się, uznać swój wysiłek za daremny; dać za wygraną : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zrezygnowany opuścił ręce. Walczył, kiedy inni opuścili już ręce. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• opuścić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. opuszczać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• opuszczać – opuścić szkolne mury [mury uczelni] — {{/stl 13}}{{stl 33}} ukończyć naukę w szkole, na uczelni wyższej :{{/stl 33}}{{stl 10}}Kolejny rocznik absolwentów opuszcza szkolne mury. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• opuszczać się – opuścić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zsuwać się, spuszczać, obniżać, opadać (zwykle powoli); być opuszczanym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Taternik opuszczał się w dół na linie. Opuściło się ramię dźwigu. {{/stl 10}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• opuszczać — → opuścić …   Słownik języka polskiego

• opuszczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, opuszczaćam, opuszczaća, opuszczaćają, opuszczaćany {{/stl 8}}– opuścić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, opuszczę, opuszczaćści, opuść, opuszczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• poopuszczać — dk I, poopuszczaćam, poopuszczaćasz, poopuszczaćają, poopuszczaćaj, poopuszczaćał, poopuszczaćany 1. «o wielu: opuścić coś (w dół); opuścić (w dół) wiele czegoś» Zebrani poopuszczali głowy. Drzewa poopuszczały gałęzie. Ptaki poopuszczały skrzydła …   Słownik języka polskiego

• opuszczać — 1. Nie opuszczać łóżka, przestarz. łoża «leżeć, pozostawać w łóżku z powodu ciężkiej choroby»: Była chora i tak słaba, że nie mogła opuścić łóżka. AG 7 8/1998. 2. Opuścić ręce «załamać się moralnie, zrezygnować z działania»: Otrzymany ostatnio… …   Słownik frazeologiczny

• zejść — dk XI, zejśćjdę, zejśćjdziesz, zejdź, zszedł a. zeszedł, zeszła, zeszli, zszedłszy schodzić ndk VIa, zejśćdzę, zejśćdzisz, schodź, zejśćdził 1. «idąc opuścić się w dół; zstąpić» Zejść do piwnicy. Zejść po drabinie, z drabiny, po schodach, ze… …   Słownik języka polskiego