Перевод: с греческого на все языки

со всех языков на греческий

it's+a+myth

  • 1 ταύρεος

    ταύρεος, = ταύρειος, Beiwort des Poseidon, Hes. Sc. 104, entweder weil ihm Stiere geopfert wurden, nach Tzetz., od., nach Voß myth. Briefe II p. 276, weil er den Stieren an niedrigen Meerufern Weide giebt, oder, nach der gewöhnlichsten Ansicht, weil er, wie die Flußgötter, mit einem Stierhaupte oder wenigstens mit Stierhörnern dargestellt wurde, obwohl sich dies durchaus nicht nachweisen läßt.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > ταύρεος

  • 2 βουλη-φόρος

    βουλη-φόρος, Rath bringend, gebend, bei Hom. Beiw. der Fürsten u. Ersten im Volke, z. B. ἀνήρ Il. 2, 24; ἐσϑλὸς Μυρμιδόνων βουληφόρος ἠδ' ἀγορητής 7, 126; Ἕκτωρ μὲν μετὰ τοῖσιν, ὅσοι βουληφόροι εἰσίν, βουλὰς βουλεύει 10, 414; Φαιήκων βουληφόροι Odyss. 13, 12. Vom Markt, der Volksversammlung, Odyss. 9, 112 τοῖσιν δ' οὔτ' ἀγοραὶ βουληφόροι οὔτε ϑέμιστες, vgl. Pind. Ol. 12, 5 λαιψηροὶ πὀλεμοι κἀγοραὶ βουλαφόροι. – Adv., βουληφόρως προκατέλαβες ὅρασιν Men. bei Fulgent. Myth. 3, 1 p. 199.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > βουλη-φόρος

  • 3 ἀπο-σκορακίζω

    ἀπο-σκορακίζω ( ἐς κόρακας ἀποπέμπειν), Einen zum Henker, an den Galgen schicken, Plut. Symp. 9, 5, 1; Alciphr. 1, 38 u. Sp., wie Liban. progymn. myth. 1.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > ἀπο-σκορακίζω

  • 4 ἀπο-κναίω

    ἀπο-κναίω, ab-, aufreiben; übh. beschwerlich fallen, quälen, ἑαυτόν Plat. Rep. III, 406 b; vgl. Dem. 21, 153; neben ϑλίβω Plut. Alc. 25; χρημάτων εἰςφοραῖς καὶ λῃστείαις ἀποκναιόμενοι Xen. Hell. 6, 2, 1; öfter bei Sp., z. B. Luc. Nigr. 8 Liban. progymn. myth. 2.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > ἀπο-κναίω

  • 5 κόραξ

    1 crow σοφὸς ὁ πολλὰ εἰδὼς φυᾷ. μαθόντες δὲ λάβροι παγγλωσσίᾳ κόρᾰκες ὣς ἄκραντα γαρύετον (- έτων Bergk) Διὸς πρὸς ὄρνιχα θεῖον i. e. the rivals of Pindar. (cf. κολοιός) O. 2.87 test., Fulgentius, myth., 1. 13; secundum Pindarum corvus solus inter omnes aves sexaginta quattuor significationes habet vocum. (dubitanter hoc fr. Pindaro tribuerunt edd.) fr. 285.

    Lexicon to Pindar > κόραξ

  • 6 τοι

    τοι particle, normally in second position, often hard to differentiate from the pronoun: it implies that the point of a statement should be familiar to the listener.
    1 in princ. cl.,
    a emphasising a positive statement, esp. the point of a myth or narrative.

    ἔσχε τοι ταύταν μεγάλαν ἀυάταν P. 3.24

    ὦ θεόμορ' Ἀρκεσίλα, σύ τοι P. 5.6

    σύ τοι σχεθών νιν ἐπὶ δεξιὰ χειρός, ὀρθὰν ἄγεις ἐφημοσύναν P. 6.19

    ἦλθέ τοι Νεμέας ἐξ ἐρατῶν ἀέθλων παῖς ἐναγώνιος N. 6.11

    βοαθοῶν τοι παρὰ μέγαν ὀμφαλὸν εὐρυκόλπου μόλεν χθονός N. 7.33

    ὅ τοι πτερόεις ἔρριψε Πάγασος δεσπόταν I. 7.44

    “

    χθόνα τοί ποτε καὶ στρατὸν ἀθρόον πέμψαν κεραυνῷ τριόδοντί τε ἐς τὸν βαθὺν Τάρταρον Pae. 4.42

    ὁ πάντα τοι τά τε καὶ τὰ τεύχων σὸν ἐγγυάλιξεν ὄλβον εὐρύοπα Κρόνου παῖς Pae. 6.132

    πολύ τοι φέριστον ἀνδρὶ τερπνὸς αἰών fr. 126. 1.
    b in emphatic positive statement, following impv.

    μὴ κρύπτε κοινὸν σπέρμ' ἀπὸ Καλλιάνακτος· Ἐρατιδᾶν τοι σὺν χαρίτεσσιν ἔχει θαλίας καὶ πόλις O. 7.93

    τόνδε κῶμον καὶ στεφαναφορίαν δέξαι. μέγα τοι κλέος

    αἰεί, ᾧτινι O. 8.10

    ἴσθι, γλυκεῖάν τοι Μενάνδρου σὺν τύχᾳ μόχθων ἀμοιβὰν ἐπαύρεο N. 5.48

    (cf. N. 7.77)

    Ζεῦ πάτερ, ἀγλαίαισιν δ' ἀστυνόμοις ἐπιμεῖξαι λαόν. ἐντί τοι φίλιπποί τ αὐτόθι N. 9.32

    καὶ παλαισμάτων λάβε φροντίδ· ἀγών τοι χάλκεος δᾶμον ὀτρύνει N. 10.22

    (cf. N. 10.82)

    εἶξον, ὦ Ἀπολλωνιάς· ἀμφοτερᾶν τοι χαρίτων σὺν θεοῖς ζεύξω τέλος I. 1.6

    c in emphatic neg. statement, esp. following impv.

    πτερόεντα δ' ἵει γλυκὺν Πυθῶνάδ ὀιστόν· οὔτοι χαμαιπετέων λόγων ἐφάψεαι O. 9.12

    στάσομαι· οὔ τοι ἅπασα κερδίων φαίνοισα πρόσωπον ἀλάθεἰ ἀτρεκής N. 5.16

    μήτ' ἀρετάν ποτε σιγάτω πατρῴαν, μηδὲ τούσδε ὕμνους· ἐπεί τοι οὐκ ἐλινύσοντας αὐτοὺς ἐργασάμαν I. 2.46

    μαρνάσθω τις ἔρδων ἀμφ' ἀέθλοισιν γενεὰν Κλεονίκου ἐκμαθών· οὔτοι τετύφλωται μακρὸς μόχθος ἀνδρῶν I. 5.56

    οὔτοι με ξένον οὐδ' ἀδαήμονα Μοισᾶν ἐπαίδευσαν κλυταὶ Θῆβαι fr. 198a.
    d in proverb, maxim.

    οὐ ψεύδει τέγξω λόγον· διάπειρά τοι βροτῶν ἔλεγχος O. 4.18

    Ἀίδα τοι λάθεται ἄρμενα πράξαις ἀνήρ O. 8.72

    καλός τοι πίθων παρὰ παισίν, αἰεὶ καλός P. 2.72

    λαγέταν γάρ τοι τύραννον δέρκεται ὁ μέγας πότμος P. 3.85

    Διός τοι νόος μέγας κυβερνᾷ δαίμον' ἄνδρων φίλων P. 5.122

    σὺν θεῷ γάρ τοι φυτευθεὶς ὄλβος ἀνθρώποισι παρμονώτερος N. 8.17

    e affirmative, answering quest.

    ἔπεχε νῦν σκοπῷ τόξον, ἄγε θυμέ· τίνα βάλλομεν ; ἐπί τοι Ἀκράγαντι τανύσαις αὐδάσομαι ἐνόρκιον λόγον ἀλαθεῖ νόῳ O. 2.90

    τέρας δ' ἑὸν εἶπέν σφι· τρέω τοι πόλεμον Pae. 4.40

    f in wish,

    σύν τοι τίν κεν ἁγητὴρ ἀνὴρ τράποι P. 1.69

    g in apodosis,

    εἴ τι καὶ φλαῦρον παραιθύσσει, μέγα τοι φέρεται πὰρ σέθεν P. 1.87

    εἰ δὲ σώφρων ἄντρον ἔναἰ ἔτι Χίρων, ἰατῆρά τοί κέν μιν πίθον παρασχεῖν P. 3.65

    2 in subord. rel. cl. κόρῳ δ' ἕλεν ἄταν ὑπέροπλον, ἅν τοι πατὴρ ὕπερ κρέμασε καρτερὸν αὐτῷ λίθον ( ἅν τοι Fennel: τάν οἱ codd.: ἅν οἱ Hermann) O. 1.57 ( Πιτάναν)

    ἅ τοι λέγεται παῖδα ἰόπλοκον Εὐάδναν τεκέμεν O. 6.29

    τί ἔλπεαι σοφίαν ἔμμεν, ἃν ὀλίγον τοι ἀνὴρ ὑπὲρ ἀνδρὸς ἴσχει; fr. 61. 1.
    3 combined with other particles,
    a

    δέ τοι, ἐγὼ δέ τοι φίλαν πόλιν μαλεραῖς ἐπιφλέγων ἀοιδαῖς O. 9.21

    εἰ δέ τοι μάτρῳ μ' ἔτι Καλλικλεῖ κελεύεις στάλαν θέμεν N. 4.79

    esp. in maxims,

    τὸ διδάξασθαι δέ τοι εἰδότι ῥᾴτερον O. 8.59

    ποτὶ κέντρον δέ τοι λακτιζέμεν τελέθει ὀλισθηρὸς οἶμος P. 2.94

    σοφοὶ δέ τοι κάλλιον φέροντι καὶ τὰν θεόσδοτον δύναμιν P. 5.12

    δύο δέ τοι ζωᾶς ἄωτον μοῦνα ποιμαίνοντι τὸν ἄλπνιστον I. 5.12

    dub., † ἔστι δέ τοι χέκων κακίει καπνός ( δὲ τειχέων coni. Boeckh) fr. 185. [ μάλα δέ τοι (codd.: οἱ Boeckh) O. 10.87]
    b

    ἀλλά τοι, ἀλλά τοι ἤρατο τῶν ἀπεόντων P. 3.20

    ἀλλ' Ὅμηρός τοι τετίμακεν δἰ ἀνθρώπων I. 4.37

    , cf. N. 10.82
    d γάρ τοι, P. 3.85, N. 8.17, cf.

    ἐπεί τοι I. 2.46

    e ἦ τοι, ἤ τοι, v. ἤτοι.

    Lexicon to Pindar > τοι

  • 7 Κάδμος

    Κάδμος, ὁ, Cadmus, Od.5.333, Hes.Th. 937, etc.:—Adj. [full] Καδμεῖος, α, ον, lon. [full] Καδμήιος, η, ον, Cadmean, Hes.Th. 940, etc.:—fem. [full] Καδμηίς, ίδος, ἡ, h.Bacch.57, Hes.Op. 162, Th.1.12, prob. in Trag.Adesp.177:—poet. [full] Καδμέϊος, Pi.I.3(4).71, S.Ant. 1115 (lyr.): Καδμεῖοι, οἱ,
    A the Cadmeans or ancient inhabitants of Thebes, Il.4.388, Hes. Th. 326, Hdt.5.57, etc.: Καδμεία, ἡ, the citadel of Thebes, X.HG6.3.11; also, Pythag. name for eight, Theol.Ar.54: prov., Κ. νίκη a victory involving one's own ruin (from the story of the Σπαρτοί, or that of Polynices and Eteocles), Hdt.1.166, cf. Pl.Lg. 641c, Plu.2.488a, Suid. (but = a great victory, Arr.Fr.21 J.); so

    Κ. κράτος AP5.178

     (Mel.): metaph.,

    Κ. παιδεία Pl.

     l.c.; Κ. γράμματα the alphabet, supposed to have been brought by K. from Phoenicia, Hdt.5.59. (The spelling Κάσσμος is found on a vase of Rhegium, Roscher Lex.d.Gr.u.Röm.Myth.2(1).842.)

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > Κάδμος

  • 8 μῖμος

    μῖμος, ου, ὁ,
    A imitator, mimic, A.Fr.57.9 (anap.).
    2 esp. actor, mime,

    μ. γελοίων D.2.19

    , cf. POxy.519.3 (ii A. D.), etc.;

    μίμοις γυναιξί Plu.Sull.36

    ; τετράπουν μῖμον ἔχων ἐπιγαίου θηρός, i. e. imitating or acting a four-footed beast, E.Rh. 256 (lyr.).
    II a form of drama, mime, character-sketch, Arist.Po. 1447b10, Fr.72; μ. ἀνδρεῖοι, γυναικεῖοι, Suid. s.v. Σώφρων, cf. Demetr.Lac.Herc.1014.61, Plu.2.712e.
    2 metaph.,

    μ. ὁ βίος Cleobul.

     ap. Fulg.Myth.2.14.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μῖμος

  • 9 μῦθος

    A word, speech, freq. in Hom. and other Poets, in sg. and pl.,

    ἔπος καὶ μῦθος Od.11.561

    ; opp.

    ἔργον, μύθων τε ῥητῆρ' ἔμεναι πρηκτῆρά τε ἔργων Il.9.443

    , cf. 19.242; esp. mere word, μύθοισιν, opp. ἔγχεϊ, 18.252;

    ἔργῳ κοὐκέτι μύθῳ A.Pr. 1080

     (anap.), etc.:—in special relations:
    2 public speech,

    μ. ἄνδρεσσι μελήσει Od.1.358

    ;

    μύθοισιν σκολιοῖς Hes.Op. 194

    ; μύθου ἐπισχεσίη the submission of a plea, Od.21.71;

    πρὶν ἂν ἀμφοῖν μ. ἀκούσῃς, οὐκ ἂν δικάσαις Ar.V. 725

    ; μύθοισι κεκάσθαι to be skilled in speech, Od.7.157.
    3 conversation, mostly in pl., 4.214, 239, etc.
    4 thing said, fact, matter, μῦθον δέ τοι οὐκ ἐπικεύσω ib. 744;

    τὸν ὄντα μ. E.El. 346

    ; threat, command,

    ἠπείλησεν μῦθον Il.1.388

    , cf. 25, 16.83; charge, mission, 9.625; counsel, advice, 7.358.
    5 thing thought, unspoken word, purpose, design, 1.545 (pl.);

    μύθων οὓς μνηστῆρες ἐνὶ φρεσὶ βυσσοδόμευον Od.4.676

    , cf. 777;

    ἔχετ' ἐν φρεσὶ μῦθον 15.445

    ;

    ἔχε σιγῇ μ., ἐπίτρεψον δὲ θεοῖσι 19.502

    , cf. 11.442; matter,

    θεοῖσι μῦθον ἐπιτρέψαι 22.289

    ; μῦθον μυθείσθην, τοῦ εἵνεκα λαὸν ἄγειραν the reason why.., 3.140.
    6 saying,

    κατὰ τὸν ἡμέτερον μ. Pl.Epin. 980a

    ; οὐκ ἐμὸς ὁ μ. ἀλλ'.. E.Fr. 484, cf. Pl.Smp. 177a, Call.Lav.Pall.56, Ph.1.601, Plu. 2.661a; saw, proverb,

    τριγέρων μ. τάδε φωνεῖ A.Ch. 314

     (anap.).
    7 talk of men, rumour,

    ἀγγελίαν.. τὰν ὁ μέγας μ. ἀέξει S.Aj. 226

     (lyr.), cf. 188 (lyr., pl.), E.IA72; report, message, S.Tr.67 (pl.), E. Ion 1340.
    II tale, story, narrative, Od.3.94, 4.324, S.Ant.11, etc.: in Hom. like the later λόγος, without distinction of true or false, μ. παιδός of or about him, Od.11.492: so in Trag., ἀκούσει μῦθον ἐν βραχεῖ λόγῳ ( χρόνῳ cod. M.) A.Pers. 713;

    μύθων τῶν Λιβυστικῶν Id.Fr.139.1

    : in Prose, τὸν εἰκότα μ. the like ly story, like lihood, Pl.Ti. 29d: prov., μ. ἀπώλετο, either of a story which never comes to an end, or of one told to those who do not listen, Cratin.59, Crates Com.21, Pl.Tht. 164d, cf. R. 621b, Lg. 645b, Phlb. 14a; μ. ἐσώθη 'that's the end of the story', Phot.
    2 fiction (opp. λόγος, historic truth), Pi.O.1.29 (pl.), N.7.23 (pl.), Pl.Phd. 61b, Prt. 320c, 324d, etc.
    3 generally, fiction,

    μ. ἴδιοι Phld.Po.5.5

    ; legend, myth, Hdt.2.45, Pl.R. 330d, Lg. 636c, etc.;

    ὁ περὶ θεῶν μ. Epicur.Ep.3p.65U.

    ;

    τοὺς μ. τοὺς ἐπιχωρίους γέγραφεν SIG382.7

     (Delos, iii B.C.).
    4 professed work of fiction, children's story, fable, Pl.R. 377a; of Aesop's fables, Arist. Mete. 356b11.
    5 plot of a comedy or tragedy, Id.Po. 1449b5, 1450a4, 1451a16.
    III = στάσις, Panyas. in Coll.Alex.p.249, v.l. in Batr. 135; cf. μυθιήτης.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μῦθος

  • 10 περισκεπάζω

    A cover, screen all round,

    βύσσῳ τι AP5.103

     (Marc. Arg.), cf. Gp.2.4.2:—[voice] Pass., Thphr.HP4.5.3, Dsc.2.76. -ής, ές, ([etym.] σκέπας) covered all round, ὄρος θάμνοισι π. Call.Jov.11 ;

    οἶκοι Moschio

     Trag.7.27: metaph., λόγος π. ἑτέρῳ κόσμῳ, of a myth, Max.Tyr.10.5 (s.v.l.).
    II covering or screening all round,

    πύργοι Call.Del.23

     ; [ὥρα] τῷ ἀέρι περισκεπής (fort. - σκελής) Thphr.HP7.1.4.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > περισκεπάζω

  • 11 φθαρσία

    A destruction, Thalesap. Fulg.Myth.2.11.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > φθαρσία

  • 12 φιλαργικός

    φῐλαργικός, ἡ, όν, ([etym.] ἀργός)
    A contemplative, dub. in Fulg.Myth.2.1.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > φιλαργικός

  • 13 ψυχή

    ψῡχ-ή, ἡ,
    A life,

    λύθη ψ. τε μένος τε Il.5.296

    , etc.;

    ψ. τεκαὶ αἰών 16.453

    , cf. Od.9.523;

    θυμοῦ καὶ ψ. Il.11.334

    , Od.21.154;

    λαυκανίην, ἵνα τε ψυχῆς ὤκιστος ὄλεθρος Il.22.325

    ; ψυχὰς παρθέμενοι at hazard of their lives, Od.3.74,9.255;

    αἰεὶ ἐμὴν ψ. παραβαλλόμενος Il.9.322

    ; λίσσου' ὑπὲρ ψ. καὶ γούνων by your life, 22.338; so

    ἀντὶ ψ. S.OC 1326

    : but περὶ ψ. to save their life, Od.9.423;

    περί τε ψυχέων ἐμάχοντο 22.245

    ;

    περὶ ψ. θέον Ἕκτορος Il.22.161

    ;

    τρέχων περὶ τῆς ψ. Hdt.9.37

    ;

    τῆς ἐμῆς περὶ ψ. A.Eu. 115

    , cf. E.Hel. 946, Heracl. 984;

    περὶ ψ. κινδυνεύων Antipho 2.1.4

    , cf. Th. 8.50;

    ἁγὼν.. σῆς ψ. πέρι S.El. 1492

    , cf. E.Ph. 1330, Or. 847, X.Cyr.3.3.44;

    τὸν περὶ ψ. δρόμον δραμεῖν Ar.V. 375

     (lyr.);

    ἀγωνίζεσθαι περὶ τῆς ψ. X.Eq.Mag.1.19

    ; ὃ ἂν θέλῃ, ψυχῆς ὠνεῖται [θυμός] in exchange for life, Heraclit.85;

    τῆς ψ. πρίασθαί τι X.Cyr.3.1.36

    ;

    τί γὰρ δοῖ ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψ. αὐτοῦ; Ev.Marc.8.37

    . In early poets:

    ψυχὰν ἀποπνεῖν Simon.52

    ;

    ψυχὰς ἔχοντες κυμάτων ἐν ἀγκάλαις Archil.23

    ;

    ψυχέων φειδόμενοι Tyrt.10.14

    ;

    θειδωλὴν ψ. θέμενος Sol.13.46

    ;

    ψυχῆς εἵνεκα καὶ βιότου Thgn.730

    ;

    ψυχὰν Ἀΐδᾳ τελέων Pi.I.1.68

    ;

    ψυχὰς βαλον Id.O.8.39

    ;

    χαλκῷ ἀπὸ ψυχὴν ἀρύσας Emp.138

    ;

    τοὐμὸν ἐκπίνουσ' ἀεὶ ψυχῆς ἄκρατον αἷμα S.El. 786

    ; τῆς ἐμῆς ψ. γεγώς ib. 775;

    τὴν ψ. ἐκπίνουσιν Ar.Nu. 712

     (anap.);

    ψ. ἀφήσω E.Or. 1171

    ;

    ψ. σέθεν ἔκτεινε Id.Tr. 1214

    ;

    ψ. παραιτέεσθαι Hdt.1.24

    ; ποινὴν τῆς Αἰσώπου ψ. satisfaction for the life of A., Id.2.134;

    ψυχῆς ἀποστερῆσαί τινα Antipho 4.1.6

    , cf. Th.1.136, etc.;

    τὴν ψ. ἢ τὴν οὐσίαν ἢ τὴν ἐπιτιμίαν τινὸς ἀφελόμενος Aeschin.2.88

    ;

    τὸ τῆς ψ. ἀπαιτηθεὶς χρέος LXX Wi.15

    . 8, cf. Ev.Luc.12.20;

    ζητοῦσι τὴν ψ. μου LXX 3 Ki.19.10

    , cf. Ev.Matt. 2.20;

    τὴν ψ. αὐτοῦ τίθησιν ὑπὲρ τῶν προβάτων Ev.Jo.10.11

    , etc.; δεῖρον ἄχρις ἡ ψ... ἐπὶ χειλέων λειφθῇ within an inch of his life, Herod.3.3:—the phrase ἐν τῇ χειρὶ τὴν ψ. ἔχοντα taking his life in his hands, is prob. f.l. in Xenarch.4.20;

    ἡ ψ. μου ἐν ταῖς χερσί [σου] διὰ πάντος LXX Ps.118(119).109

    , cf. 1 Ki.19.5, 28.21, al.; of life in animals, Od.14.426, Hes.Sc. 173, Pi.N.1.47, etc.;

    τὰ ἄλλα ζῷα, ὅσα ψ. ἔχει Anaxag.4

    , cf. 12;

    πάντων τῶν ζῴων ἡ ψ. τὸ αὐτό, ἀήρ Diog.

     Apoll.5 (cf. infr. IV. 1); ἡ φύσις τοιαύτη πάντων ὅσσα ψ. ἔχει Democrit.278; ἐπῴζει καὶ ποιεῖ ψ. ἔχειν (of incubation) Epich.172; [

    ἑρπετὸν] ὃ ἔχει ἐν ἑαυτῷ ψ. ζωῆς LXX Ge.1.30

    ; ἡ ψ. πάσης σαρκὸς αἷμα αὐτοῦ ἐστιν ib.Le.17.11, cf. De.12.23.
    2 metaph. of things dear as life,

    χρήματα γὰρ ψ... βροτοῖσι Hes.Op. 686

    ;

    πᾶσι δ' ἀνθρώποις ἄρ' ἦν ψ. τέκν' E.Andr. 419

    ;

    τἀργύριόν ἐστιν αἷμα καὶ ψ. βροτοῖς Timocl.35

    ; so as an endearing name, Hld.1.8, al.;

    ζωὴ καὶ ψ. Juv.6.195

    ;

    ψ. μου Mart.10.68

    .
    II in Hom., departed spirit, ghost (

    ὑποτίθεται [Ὅμηρος] τὰς ψ. τοῖς εἰδώλοις τοῖς ἐν τοῖς κατόπτροις φαινομένοις ὁμοίας.. ἃ καθάπαξ ἡμῖν ἐξείκασται καὶ τὰς κινήσεις μιμεῖται, στερεμνιώδη δὲ ὑπόστασιν οὐδεμίαν ἔχει εἰς ἀντίληψιν καὶ ἁφήν Apollod.

     Hist.Fr. 102(a)J.);

    ψ. Πατροκλῆος.. πάντ' αὐτῷ.. ἐϊκυῖα Il.23.65

    : freq. in Od.11, ψ. Ἀγαμέμνονος, Ἀχιλῆος, etc., 387, 467, al.;

    ψ. καὶ εἴδωλον Il.23.104

    , cf. 72, Od.24.14;

    ψ. κατὰ χθονὸς ᾤχετο τετριγυῖα Il.23.100

    ; ψυχὰς ἡρώων, opp. αὐτούς, 1.3, cf. Hes.Sc. 151;

    ψυχαὶ δ' Ἄϊδόσδε κατῆλθον Il.7.330

    ;

    ψ. δὲ κατ' οὐταμένην ὠτειλὴν ἔσσυτ' ἐπειγομένη 14.518

    ; sts. hardly dist. from signf. 1,

    ἅμα ψ. τε καὶ ἔγχεος ἐξέρυσ' αἰχμήν 16.505

    ; in swoons it leaves the body,

    τὸν δὲ λίπε ψ. 5.696

    ; so in later writers (seldom in Trag.),

    σὺν Ἀγαμεμνονίᾳ ψυχᾷ Pi.P.11.21

    ; ἑὰν ψυχὰν κομίξαι ib.4.159, cf. N.8.44;

    αἱ ψ. ὀσμῶνται καθ' Ἅιδην Heraclit.98

    ;

    πέμψατ' ἔνερθεν ψυχὴν ἐς φῶς A.Pers. 630

     (anap.);

    ποτωμένην ψ. ὑπὲρ σοῦ E.Or. 676

    , cf. Fr. 912.9 (anap.);

    τὰς τῶν κεκμηκότων ψ., αἷς ἐστιν ἐν τῇ φύσει τῶν αὑτῶν ἐκγόνων κήδεσθαι Pl.Lg. 927b

    ; ψ. σοφαί, perh. 'wise ghosts', Ar.Nu. 94;

    δὶς ἀποθανουμένη ψ. Anon.

     ap. Plu.2.236d.
    III the immaterial and immortal soul, first in Pindar,

    ἐς τὸν ὕπερθεν ἅλιον κείνων.. ἀνδιδοῖ [Φερσεφόνα] ψυχὰς πάλιν Fr. 133

    , cf. Pl.Men. 81b;

    εἰπόντες ὡς ἀνθρώπου ψ. ἀθάνατός ἐστι Hdt.2.123

    ;

    ἀγένητόν τε καὶ ἀθάνατον ψ. Pl.Phdr. 246a

    , cf. Phd. 70c, al.;

    ἀθάνατος ἡμῶν ἡ ψ. καὶ οὐδέποτε ἀπόλλυται Id.R. 608d

    ;

    ἁψ. τῷ σώματι συνέζευκται καὶ καθάπερ ἐν σάματι τέθαπται Philol.14

    , cf. Pl.Cra. 400c: hence freq. opp.

    σῶμα, ψ. καὶ σῶμα X.Mem.1.3.5

    , cf. An.3.2.20;

    ψ. ἢ σῶμα ἢ συναμφότερον, τὸ ὅλον τοῦτο Pl.Alc.1.130a

    ;

    εἰς θηρίου βίον ἀνθρωπίνη ψ. ἀφικνεῖται καὶ ἐκ θηρίου.. πάλιν εἰς ἄνθρωπον Id.Phdr. 249b

    ;

    κατὰ τοὺς Πυθαγορικοὺς μύθους τὴν τυχοῦσαν ψ. εἰς τὸ τυχὸν ἐνδύεσθαι σῶμα Arist.de An. 407b22

    ;

    οὐδὲ τοῦτο ἐπείσθην, ὡς ἡ ψ., ἕως μὲν ἂν ἐν θνητῷ σώματι ᾖ, ζῇ, ὅταν δὲ τούτου ἀπαλλαγῇ, τέθνηκεν X.Cyr.8.7.19

    ;

    ἀνθρώπου γε ψ., ἣ τοῦ θείου μετέχει,.. ὁρᾶται δ' οὐδ' αὐτή Id.Mem.4.3.14

    , cf. Cyr. 8.7.17; αἰθὴρ μὲμ ψυχὰς ὑπεδέξατο, σώ[ματα δὲ χθών] IG12.945 (v B. C.);

    ὁπόταμ ψ. προλίπῃ φάος ἀελίοιο Orph.Fr.32

    f.1;

    ἡμεῖς ἐσμεν ψ., ζῷον ἀθάνατον ἐν θνητῷ καθειργμένον φρουρίῳ Pl.Ax. 365e

    .
    IV the conscious self or personality as centre of emotions, desires, and affections,

    χερσὶ καὶ ψυχᾷ δυνατοί Pi.N.9.39

    ;

    μορφὰν βραχύς, ψυχὰν δ' ἄκαμπτος Id.I.4(3).53(71)

    ;

    ἐνίους τῶν καλῶν τὰς μορφὰς μοχθηροὺς ὄντας τὰς ψ. X.Oec.6.16

    ;

    θνητοῦ σώματος ἔτυχες, πειρῶ τῆς ψ. ἀθάνατον μνήμην καταλιπεῖν Isoc.2.37

    ; opp. material blessings,

    κτεάνων ψ. ἔχοντες κρέσσονας Pi.N.9.32

    ;

    μήτε σωμάτων ἐπιμελεῖσθαι μήτε χρημάτων.. οὕτω σφόδρα ὡς τῆς ψ. ὅπως ὡς ἀρίστη ἔσται Pl.Ap. 30b

    , cf. 29e: hence regarded in abstraction,

    τὸ παρεχόμενον ἡμῶν ἕκαστον τοῦτ' εἶναι μηδὲν ἀλλ' ἢ τὴν ψ., τὸ δὲ σῶμα ἰνδαλλόμενον ἡμῶν ἑκάστοις ἕπεσθαι Pl.Lg. 959a

    ;

    ἡ ψ. ἐστιν ἄνθρωπος Id.Alc.1.130c

    ;

    οὐδὲ νῦν τήν γ ἐμὴν ψ. ἑωρᾶτε X.Cyr.8.7.17

    , cf. supr. 111: sts., therefore, distd. from oneself,

    ψ. γὰρ ηὔδα πολλά μοι μυθουμένη S.Ant. 227

    ;

    ἡ ψ. μου πεπότηται Ar.Nu. 319

     (anap.);

    τί ποτ' ἔστι μαθεῖν ἔραται ψ. E.Hipp. 173

     (anap.);

    ἄλλο τι βουλομένη ἑκατέρου ἡ ψ. δήλη ἐστίν Pl.Smp. 192c

    ; οἴμοι ψυχή woe is me! LXX Mi.7.1; καὶ ἐρῶ τῇ ψ. μου, "yuxh/, e)/xeis polla\ a)gaqa/" Ev.Luc.12.19; in periphrases, ψ. Ὀρέστου, = Ὀρέστης, S.El. 1127, al.: but τὴν Φιλοκτήτου ψ. ἐκκλέψεις his wits, Id.Ph.55;

    ἡ δ' ἐμὴ ψ. τέθνηκεν Id.Ant. 559

    , cf. OC 999; so ψυχαί abs., = ἄνθρωποι, ψ. ὀλέσασα A.Ag. 1457 (lyr.); ψ. πολλαὶ ἔθανον many souls perished, Ar.Th. 864;

    πᾶσαι αἱ ψ., υἱοὶ καὶ αἱ θυγατέρες λ γ LXX Ge.46.15

    , cf. Ex.12.4, al.; [

    κιβωτὸς] εἰς ἣν ὀλίγοι, τοῦτ' ἔστιν ὀκτὼ ψ., διεσώθησαν 1 Ep.Pet.3.20

    . In apostrophe,

    μή, φίλα ψ. Pi.P.3.61

    ;

    ὦ μελέα ψ. S.Ph. 712

     (lyr.);

    ὦ ἀγαθὴ καὶ πιστὴ ψ. X.Cyr.7.3.8

    ; in referring to persons,

    ὅταν μεγάλη ψ. φυῇ Pl.R. 496b

     (cf. μεγαλόψυχος) ; καλεῖται γοῦν ἡ ψ. Κρινοκοράκα the creature, Thphr.Char.28.2;

    πάσῃ ψ. τετελευτηκυίᾳ LXX Nu.6.6

    ,11;

    πᾶσα ψ. ὑποτασσέσθω Ep.Rom.13.1

    , etc.: generally, being, ψυχὴ ζῶσα living creature, LXX Ge.1.24, cf. 20(pl.).
    2 of various aspects of the self, ἐν πολέμοιο μάχαις τλάμονι ψ. παρέμειν ) enduring heart, Pi.P.1.48;

    διεπειρᾶτο αὐτοῦ τῆς ψ. Hdt.3.14

    , ἦν ηὰρ.. ψυχὴν οὐκ ἄκρος poor-spirited, Id.5.124;

    ψυχὴν ἄριστε πάντων Ar.Eq. 457

    ;

    καρτερὰν ψ. λαβεῖν Id.Ach. 393

    ;

    κράτιστοι ἂν τὴν ψ. κριθεῖεν Th.2.40

    ;

    τοῖς σώμασι δύνανται τὰς δὲ ψ. οὐκ ἔχουσιν Lys.10.29

    ;

    ὁ γὰρ' λόγχην ἀκονῶν καὶ τὴν ψ. τι παρακονᾷ X.Cyr.6.2.33

    , cf. Oec.21.3.
    3 of the emotional self,

    ὑπείργασμαι μὲν εὖ ψυχὴν ἔρωτι E.Hipp. 505

    , cf. 527 (lyr.);

    πάνυ μου ἡ ψ. ἐπεθύμει X.Oec.6.14

    ;

    τίνα ποτὲ ψ. ἔχων; Lys.32.12

    ; τίν' οἴεσθ' αὐτὴν ψ. ἕξειν, ὅταν ἐμὲ ῒδῃ; how will she feel? D.28.21; μία ψ., prov. of friends, Arist.EN 1168b7; ψ. μία ἤστην prob. in Phryn. PSp.128B.; of appetite,

    ψυχῇ διδόντες ἡδονήν A.Pers. 841

     (s. v.l.), cf. Epich.297, Theocr.16.24;

    λίχνῳ δὲ ὄντι τὴν ψ. Pl.R. 579b

    ;

    τῷ δὲ ἡ ψ. σῖτον μὲν οὐ προσίετο, διψῆν δ' ἐδόκει X.Cyr.8.7.4

    .
    4 of the moral and intellectual self,

    ἀπὸ πάμπαν ἀδίκων ἔχειν ψ. Pi.O. 2.70

    ;

    ψ. τε καὶ φρόνημα καὶ γνώμην S.Ant. 176

    ;

    ἀρκεῖν.. κἀντὶ μυρίων μίαν ψ. τάδ' ἐκτίνουσαν, ἢν εὔνους παρῇ Id.OC 499

    ;

    ψ. γὰρ εὔνους καὶ φρονοῦσα τοὔνδικον Id.Fr. 101

    ;

    ἡ κακὴ σὴ ψ. Id.Ph. 1014

    ;

    ψυχῆς κατήγορος κακῆς X.Oec.20.15

    , cf. Pl.R. 353e;

    ἡ βουλεύσασα ψ. Antipho 4.1.7

    , cf. Pl.Lg. 873a; τὸ σῶμα ἀπειρηκὸς ἡ ψ. συνεξέσωσεν.. διὰ τὸ μὴ ξυνειδέναι ἑαυτῇ the mind conscious of innocence, Antipho 5.93;

    τὸ ἐπιμελεῖσθαι καὶ ἄρχειν καὶ βουλεύεσθαι.. ἐσθ' ὅτῳ ἄλλῳ ἢ ψυχῇ δικαίως ἂν ἀποδοῖμεν; Pl.R. 353d

    ;

    τὴν τῆς ψ. ἐπιμέλειαν X.Mem. 1.2.4

    , Isoc.15.304; τὰ ἐν τῇ ψ. διὰ τὴν παιδείαν ἐγγιγνόμενα ib.290;

    τῆς ψ. ἐξελθούσης, ἐν ᾗ μόνῃ γίγνεται φρόνησις X.Mem.1.2.53

    ;

    νοῦς τε καὶ ψ. Pl.Cra. 400a

    , cf. Phdr. 247c, al.;

    ἐμπαίει τί μοι ψυχῇ σύνηθες ὄμμα S.El. 903

    ;

    ἰδὼν μὲν γνούς τε σῇ ψ., τέκνον E.Tr. 1171

    . Phrases:—

    ἐκ τῆς ψ. φίλος X.An.7.7.43

    ; ἀπὸ τῆς ψ. φιλεῖν with all the heart, Thphr. Char.17.3;

    βόσκοιτ' ἐκ ψυχᾶς τὰς ἀμνάδας Theoc.8.35

    ;

    ὅλῃ τῇ ψ. κεχαρίσθαι τινί X.Mem.3.11.10

    ; οὐκ ἐᾷ ἡμᾶς οὐδὲ ψυχῆς λαχεῖν he won't let us call our soul our own, Phryn.PSp.128B.
    5 of animals, ψ. μεγαλόφρων, of a horse, X.Eq.11.1;

    θηρίων ψ. ἡμεροῦμεν Isoc.2.12

    ; ψ. χηνός, ὀρτυγίου, Eub.101, Antiph.5.
    6 of inanimate things,

    πᾶσα πολιτεία ψ. πόλεώς ἐστιν Isoc.12.138

    , cf. 7.14;

    ἡ τῶνδε τῶν ἀνδρῶν ἀρετὴ τῆς Ἑλλάδος ἦν ψ. D.60.23

    ;

    οἷον ψ. ὁ μῦθος τῆς τραγῳδίας Arist.Po. 1450a38

    ; also of the spirit of an author, D.H.Lys.11.
    V Philosophical uses:
    1 In the early physicists, of the primary substance, the source of life and consciousness, ὁρίζονται πάντες (sc. οἱ πρότεροι)

    τὴν ψ. τρισίν, κινήσει, αἰσθήσει, τῷ ἀσωμάτῳ Arist.de An. 405b11

    ; τὸν λίθον ἔφη [Θαλῆς] ψ. ἔχειν ὅτι τὸν σίδηρον κινεῖ, of the magnet, ib. 405a20; ψυχῇσιν θάνατος ὕδωρ γενέσθαι, ὕδατι δὲ θάνατος γῆν γενέσθαι, ἐκ γῆς δὲ ὕδωρ γίνεται, ἐξ ὕδατος δὲ ψ. (sc. πῦρ) Heraclit. 36;

    ἡ ψ. πνεῦμα Xenoph.

     ap. D.L.9.19; καρδία ψυχῆς καὶ αἰσθήσιος [ἀρχά] Philol.13;

    τοῦτο [ἀὴρ] αὐτοῖς καὶ ψ. ἐστι καὶ νόησις Diog.

     Apoll.4;

    τὴν τῶν ἄλλων ἁπάντων φύσιν οὐ πιστεύεις Ἀναξαγόρᾳ νοῦν καὶ ψ. εἶναι τὴν διακοσμοῦσαν; Pl.Cra. 400a

    , cf. Arist.de An. 404a25; Δημόκριτος πῦρ τι καὶ θερμόν θησιν αὐτὴν (sc. ψυχὴν) εἶναι ib. 404a1, cf. Resp. 472a4.
    2 the spirit of the universe,

    ψ. εἰς τὸ μέσον [τοῦ κόσμου] θείς Pl.Ti. 34b

    , cf. 30b;

    τὴν τοῦ παντὸς δῆλον ὅτι τοιαύτην εἶναι βούλεται [ὁ Τίμαιος] οἷόν ποτ' ἐστὶν ὁ καλούμενος νοῦς Arist.de An. 407a3

    ; ἐν τῷ ὅλῳ τινὲς [τὴν ψ.] μεμεῖχθαί φασιν, ὅθεν ἴσως καὶ Θαλῆς ᾠήθη πάντα πλήρη θεῶν εἶναι ib. 411a8;

    ὁ κόσμος ψ. ἐστὶν ἑαυτοῦ καὶ ἡγεμονικόν Chrysipp.Stoic.2.186

    ; ψ. [κόσμου] Plu.2.1013e, cf. M.Ant.4.40;

    ψ. ἐλθοῦσα εἰς σῶμα οὐρανοῦ Plot.5.1.2

    ;

    τόδε τὸ πᾶν ψ. μίαν ἔχον εἰς πάντα αὐτοῦ μέρη Id.4.4.32

    ; περὶ ψυχᾶς κόσμου καὶ φύσιος, title of work by Ti.Locr.
    3 In Pl. the immaterial principle of movement and life,

    ὅταν παρῇ [ψυχὴ] τῷ σώματι, αἴτιόν ἐστι τοῦ ζῆν αὐτῷ Pl.Cra. 399d

    , cf. Def. 411c; [

    ψυχῆς λόγον ἔχομεν] τὴν δυναμένην αὐτὴν αὑτὴν κινεῖν κίνησιν Id.Lg. 896a

    ; μεταβολῆς τε καὶ κινήσεως ἁπάσης αἰτία [ἡ ψ.] ἅπασιν ib. b, cf. 892c; its presence is requisite for thought,

    σοφία καὶ νοῦς ἄνευ ψ. οὐκ ἂν γενοίσθην Id.Phlb. 30c

    , cf. Ti. 30b, Sph. 249a; defined by Arist. as

    οὐσία ὡς εἶδος σώματος φυσικοῦ δυνάμει ζωὴν ἔχοντος de An. 412a20

    ; ἐντελέχεια ἡ πρώτη σώματος φυσικοῦ ὀργανικοῦ ib. 412b5; the tripartite division of

    ψ., οἱ δὲ περὶ Πλάτωνα καὶ Ἀρχύτας καὶ οἱ λοιποὶ Πυθαγόρειοι τὴν ψ. τριμερῆ ἀποφαίνονται, διαιροῦντες εἰς λογισμὸν καὶ θυμὸν καὶ ἐπιθυμίαν Iamb.

     ap. Stob.1.49.34, cf. Pl.R. 439e sqq.; in Arist.

    ἡ ψ. τούτοις ὥρισται, θρεπτικῷ, αἰσθητικῷ, διανοητικῷ, κινήσει· πότερον δὲ τοὔτων ἕκαστόν ἐστι ψ. ἢ ψυχῆς μόριον; de An. 413b11

    , cf. PA 641b4;

    ἡ θρεπτικὴ ψ. Id.de An. 434a22

    , al.; in the Stoics and Epicureans, σῶμα ἡ ψ. Zeno and Chrysipp.Stoic.1.38; of the scala naturae,

    τὰ μὲν ἕξει διοικεῖται, τὰ δὲ φύσει, τὰ δ' ἀλόγῳ ψ., τὰ δὲ καὶ λόγον ἐχούσῃ καὶ διάνοιαν Stoic.2.150

    , cf. M.Ant.6.14;

    ἡ ψ. σῶμά ἐστι λεπτομερές.. προσεμφερέστατον πνεύματι θερμοῦ τινα κρᾶσιν ἔχοντι Epicur.Ep.1p.19U.

    ;

    τέλος.. τὸ μήτε ἀλγεῖν κατὰ σῶμα μήτε ταράττεσθαι κατὰ ψ. Id.Ep.3p.64U.

    ; in the Neo-Platonists characterized by discursive thinking,

    τοὺς λογισμοὺς ψυχῆς εἶναι ἐνεργήματα Plot.1.1.7

    ; related to νοῦς as image to archetype, εἰκών τίς ἐστι νοῦ [ψ.] Id.5.1.3; present in entirety in every part,

    πάρεστι πᾶσα πανταχοῦ ψ. Id.5.1.2

    , cf. 4.7.5;

    φύσις ψ. οὖσα, γέννημα ψυχῆς προτέρας Id.3.8.4

    ; animal and vegetable bodies possess

    οἷον σκιὰν ψυχῆς Id.4.4.18

    ;

    πᾶν σῶμα.. ψυχῆς μετουσίᾳ κινεῖται ἐξ ἑαυτοῦ καὶ ζῇ διὰ ψ. Procl.Inst.20

    .
    VI butterfly or moth, Arist.HA 551a14, Thphr.HP2.4.4, Plu.2.636c.
    2 τριπόλιον, Ps.-Dsc.4.132.
    VII Psyche, in the allegory of Psyche and Eros, Apul.Metam. bks. 4-6, Aristophontes ap. Fulg.Myth.3.6. (See ancient speculations on the derivation, Pl.Cra. 399d- 400a, Arist.de An. 405b29, Chrysipp.Stoic.2.222; Hom. usage gives little support to the derivation from ψύχω 'blow, breathe';

    τὸν δὲ λίπε ψ. Il.5.696

     means 'his spirit left his body', and so λειποψυχέω means 'swoon', not 'become breathless';

    ἀπὸ δὲ ψ. ἐκάπυσσε Il.22.467

     means 'she gasped out her spirit', viz. 'swooned'; the resemblance of ἄμπνυτο 'recovered consciousness' to ἀμπνέω 'recover breath' is deceptive, v. ἄμπνυτο, ἔμπνυτο: when concrete the Homeric ψ. is rather warm blood than breath, cf. Il.14.518, 16.505, where the ψ. escapes through a wound; cf. ψυχοπότης, ψυχορροφέω, and S.El. 786, Ar.Nu. 712 (v. supr.1).)

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ψυχή

  • 14 ἐμμυθόω

    A form a myth,

    ὡς.. Tz.H.3.248

    .

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐμμυθόω

  • 15 κάστωρ

    κάστωρ, - ορος
    Grammatical information: m.
    Meaning: ` beaver' (Hdt., Hp., Arist.).
    Derivatives: καστόρ(ε)ιος ` belonging to the beaver' (Pi., X., Dsc.), καστόρ(ε)ιον n. `castor (= Bibergeil)' (pap., Plu.); καστορίδες f. pl. `Laconian race of dogs, initially elevated by Castor' (AP, Poll.), ` beaver' (Opp., Ael.); καστορίζω ` be like castor' (Dsc., Vett. Val.).
    Origin: XX [etym. unknown]
    Etymology: Since Kretschmer, Wiener Eranos, 1909,121-3 one assumes that, because of the medicinal effect of the castor for women's diseases the name Κάστωρ, who was known as σωτήρ of women, was transferred to the beaver. S. Bq s. v. Schwyzer 635 gives parallel cases, but there are no real parallels (he gives only ἀλέκτωρ, which is prob. also incorrect). This idea has been uncritically taken over. In fact Kretschmer has no specific argument. Thus Gantz, Early Gr. Myth (1993), who discusses the Dioskouroi rather extensively (323-328) mentions nothing about a relation with the beaver. There is, then, nothing that makes it probable that the name of Castor was also used for the beaver. This kind of pseudo-certainties should be abandoned. Schrader-Nehring 138 point out that the animal no longer existed in Greece and that the word will be a foreign word. It is first mentiond in Hdt. 4, 109 in the North Pontic area. (A Pre-Greek word for ` beaver' may have been λάταξ. There seem to have been words in - τωρ in Pre-Greek: βιάτωρ, λείτωρ. The word was taken over in Latin and spread from there to the European languages. W.-Hofmann s. castrō and ēcastor, Wahrmann Glotta 17, 258. From καστόρ(ε)ιον Skt. kastūrī f. ` musk'.
    Page in Frisk: 1,799-800

    Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κάστωρ

  • 16 κιρρός

    Grammatical information: adj.
    Meaning: `red-yellow, yellow-brown', of οἶνος, νέκταρ (Hp., Nic.), f. κιρράς (Nic.).
    Compounds: Compp.: ὑπό- (Hp., Dsc., Gal.), ἔγ-κιρρος (Dsc.; Strömberg Prefix Studies 127), κιρρο-ειδής (Apollod. Myth.).
    Derivatives: κιρρώδης (Hippiatr.). κιρρίς f. `a sea-fish (Opp.); cf. κηρίς s. κηρός ( κιρρά [for κίρρα?] H.); also = εἶδος ἱέρακος (EM 515, 15); cf. κεῖρις ὄρνεον, ἱέραξ, οἱ δε ἁλκυόνα H., from which Lat. cīris `sea-bird', s. W.-Hofmann s. v.; also κίρις... ὄρνεον H.;
    Origin: XX [etym. unknown]
    Etymology: Quite uncertain hypotheses in v. Blumenthal Hesychst. 40f. - On the geminata - ρρ- cf. πυρρός (or expressive?). Unexplained. The comparison with Lith. šir̃mas, šir̃vas `(blew)grey' (Prellwitz, Frisk IF 49, 99) is problematic as regards the vowels, as Lith. -ir̃- is prob. zero grade (Pok. 573f.). Acc. to others to Slav., e. g. R.-CSl. sěrь `grey', MIr. cīar `dark' etc. (Pok. 540f.); diff. on the Slav. words Vasmer Wb. s. séruj.
    Page in Frisk: 1,857

    Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κιρρός

  • 17 μῦθος

    Grammatical information: m.
    Meaning: `word, discourse, conversation, deliberation, story, saga, tale, myth' (Il.); on meaning and use Fournier Les verbes "dire" 2 15 f.; s. also on αἶνος.
    Compounds: Compp., e.g. μυθολόγος m. `story-teller' with - έω, - ία (Att.); - εύω `tell' (Od.; metr. for - έω); πολύ-μυθος `rich in words, -stories' (Il., Arist.).
    Derivatives: 1. Diminut.: μυθ-άριον (Str.), - ίδιον (Luc.), - ύδριον (Tz.). --2. Adject.: μυθ-ικός `belonging to the μ.' (Pl., Arist.), - ώδης `rich in myths' (Att.). -- 3. Verbs: a) μυθέο-μαι `tell' (Il.) with μυθη-τής `story-teller' (Antig.), μυθητῆρες στασιασταί H., also μυθιῆται (like οἰκιῆ-ται, πολι-ῆται) = στασιασταί (Anacr. 16; cf. Coll. Alex. 248f.); also in sing. with unclear meaning (Phoen. 1, 7); b) μυθεύω `id.' (E., Arist.) with μύθευμα `tale' (Arist. D. H.); c) μυθίζω `id.' (Dor. in Ar. Lys., Theocr., AP). -- On itself stands μύθα φωνή. Κύπριοι H.
    Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]
    Etymology: Like so many expressions for `word, speech' perh. orig. an expressive creation of the folk- and every day-language; "die Anknüpfung an das lautnachahmende μῦ (Fick, Curtius, WP. 2, 310; s. μύζω) bietet sich dann von selbst." Frisk; a reasoning that is not at all convincing. A θ-suffix is not remarkable (cf. Schwyzer 510f., Chantraine Form. 366ff.), though there is no semantical agreement. -- Against connection with Goth. maudjan `remember', Lith. maudžiù, maũsti `sensuously desire s.thing' a. o. (Bq with Wood, Fick, Pedersen) s. WP. 2, 256; quite diff. on Lith. maũsti Fraenkel s.v. Cf. also W.-Hofmann s. muttiō. - So there is no comparandum; the word could well be Pre-Greek.
    Page in Frisk: 2,264-265

    Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > μῦθος

  • 18 οἴστρος

    Grammatical information: m.
    Meaning: `gadfly, Tabanus bovinus' (χ 300, A., Arist.), also of a water-insect and a bird (Arist. perh. Sylvia trochilus; cf. Whitfield ClassRev. 69, 12f.), `sting, prick' (S., E.), `rage, madness, fierce desire' (Hdt., Pl., S., E.).
    Compounds: Compp., e.g. οἰστρο-πλήξ, - γος `stung by a gadly, driven by anger' (trag., of Io, also of the Bacchantes).
    Derivatives: οἰστρ-ώδης `enraged' (Pl., Epicur.), - ήεις `full of sting, stinging, stung' (Opp., Nonn.; cf. Schwyzer 527), - ηδόν `with rage' (Opp.); οἰστρ-άω (on the formation Schwyzer 731), also - έω (Theoc., Luc., Jul.), - ῆσαι (trag., Pl., Arist.), also with ἀν-, ἐξ-, παρ-, δι-, `to rouse; to rage, to roar' with οἴστρ-ημα n. `sting' (S., AP), ( παρ-)-ησις f. `rage, passion' ( Corp. Herm., PMag. Par.); backformation πάροιστρος `enraged, mad' (Simp.).
    Origin: IE [Indo-European] [209] * h(₁)eis- `bring in movement' ; or * h₃eis-?
    Etymology: In the barytonesis agreeing with κέστρος, χύτρος a. o. (cf. Schwyzer 531 f.) οἶσ-τρος must orig. be a nom. instr. or -- what amounts to the same thing -- a nom. agentis. If, as seems probable, cognate with οἶμα (\< *οἶσ-μα) and like this derived from a verb `put in vehement movement, urge, irritate', the word meant originally "urger, irritator". The actual meanings `gadfly', `sting', `anger' can therefor go hand in hand (cf. v.Wilamowitz Glaube 1, 273); the changing meaning was still favoured by the myth of Io. -- An identical formation, except for the gender, is Lith. aistrà f. `vehement passion'; further cognates s. οἶμα; cf. also ὀϊστός w. lit. -- Diff. F. Hartmann KZ 54, 289 w. n. 1: to οἶδος, οἰδέω, OHG eittar `poison' etc. as `who causes an ulcer'; to be rejected. S. also Gil Fernandez Nombres de insectos 157. -- In ἰστυάζει ὀργίζεται H. Fick KZ 43, 136 wanted to find a parallel zero grade τυ-derivation *ἰσ-τύ-ς.
    Page in Frisk: 2,369-370

    Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > οἴστρος

  • 19 Ἄδωνις

    Ἄδωνις, - ιδος
    Grammatical information: PN
    Meaning: god's name
    Other forms: also Ἄδων, - ος.
    Origin: LW [a loanword which is (probably) not of Pre-Greek origin]
    Etymology: Supposed to be Semitic, Hebr. ādōn `Lord'. But there is no cult known in the Semitic world connected with this name, nor a myth parallel to that in Greece. Burkert, Gr. Rel. 176f. w. litt. against, e.g. Kretschmer Glotta 7, 29ff, and 10, 235f. Fur. 328 n. 21 points to ᾽Αδων as an Armenian general and a Phrygian flute-player.
    Page in Frisk: 1,22

    Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > Ἄδωνις

  • 20 Ζαγρεύς

    Grammatical information: m.
    Meaning: N. of an old god, perh. of the Underworld, later identified with Dionysos ( Alkmaionis Fr. 3 Kinkel, A. Fr. 228, E. Fr. 472, 11 a. o.); also Ζαγραῖος (Orph. Fr.210; lit. in Kern ad loc.).
    Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]
    Etymology: If to the name of the mountain Ζάγρος (Anatolia), Ζαγρεύς is without a doubt Pre-Greek (cf. Chantraine Ét. sur le vocab. gr. 60 n. 1). Cf. on the other hand ζάγρη βόθρος, λάπαθον (`pitfall for wild beasts') H., which could be explained as backformation from Dor.-Nordwestgr. *ζᾱγρέω = ζωγρέω (on the phonetics s. Schwyzer 250; thus Chantraine l. c.. 44 n. 1). But it is not clear why the god would have been thus called; a suggestion in Boßhardt Die Nom. auf - ευς 99f. Not with v. Wilamowitz Glaube 1, 250 (after Hoffmann Dial. 2, 237 and Et. Gud. 227, 37) from ζ-αγρεύς = *δι-αγρεύς as "the perfect hunter". - On Ζαγρεύς Nilsson Gr. Rel. 1, 686 n. 1. Guthrie, Orpheus 113 thinks it is a Cretan god. Also Gantz, Early Greek Myth 1993, 118f.
    Page in Frisk: 1,607

    Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > Ζαγρεύς

Страницы
  • 1
  • 2

См. также в других словарях:

  • Myth (computer game series) — Myth is a series of real time tactics (not to be confused with real time strategy) computer games. The games are:*Myth: The Fallen Lords *Myth II: Soulblighter *Myth III: The Wolf AgeMyth and Myth II were developed and self published by Bungie… …   Wikipedia

  • Myth World Cup — is an online . Originally played on in 1998, it has since been played on annually (bar 2002). Known for its complex Double Elimination system, major prizes in several of the tournaments, and for being the largest 2 team within the Myth community …   Wikipedia

  • Myth: The Fallen Lords — Myth (engl. Mythos, Sage) heißt eine Reihe von Computer Strategiespielen, die von der Firma Bungie Studios ab dem Ende der 1990er Jahre entwickelt wurde. Die Rechte an den Spielen sind inzwischen in den Besitz von Take 2 Interactive übergegangen …   Deutsch Wikipedia

  • Myth II: Soulblighter — Myth (engl. Mythos, Sage) heißt eine Reihe von Computer Strategiespielen, die von der Firma Bungie Studios ab dem Ende der 1990er Jahre entwickelt wurde. Die Rechte an den Spielen sind inzwischen in den Besitz von Take 2 Interactive übergegangen …   Deutsch Wikipedia

  • Myth (Computerspiel) — Myth (engl. Mythos, Sage) heißt eine Reihe von Computer Strategiespielen, die von der Firma Bungie Studios ab dem Ende der 1990er Jahre entwickelt wurde. Die Rechte an den Spielen sind inzwischen in den Besitz von Take 2 Interactive übergegangen …   Deutsch Wikipedia

  • Myth Cloth — Saltar a navegación, búsqueda Los Myth Cloth (聖闘士聖衣神話, Saint Cloth Myth?), conocidos también en algunos países como Cloth Myth, son una línea de figuras de acción basada en la serie de Animación Saint Seiya (también conocida en España y toda… …   Wikipedia Español

  • Myth II: Soulblighter — Official 1998 North American release box art featuring Soulblighter (center), a Berserk (left) and a Ghol (right). Developer(s) Bungie Software Products Corporation …   Wikipedia

  • Myth III: The Wolf Age — Cover art for the Macintosh version of Myth III Developer(s) MumboJumbo …   Wikipedia

  • Myth Drannor — Myth Drannor, formerly known as Cormanthor, the City of Song, is a fictional elven city in the Forgotten Realms world. It is located in the area called Cormanthyr. Contents 1 Fictional history 2 Other media 3 Publication …   Wikipedia

  • Myth Takes — Studio album by !!! Released March 5, 2007 Rec …   Wikipedia

  • Myth (warez) — Myth Myth ASCII NFO header by Ferrex of SAC. Years active 2000 2005 Category Warez Platform(s) …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»