-
1 gromatica
I.Adj.:II.disciplina,
Cassiod. Varr. 3, 52.—Subst.: grōmā-tĭca ( grūm-), ae, f., the art of field-surveying or castrametation, Cassiod. Varr. 3, 52.—(β).grōmātĭci, ōrum, m., writers on field-surveying, Hyg. de Mun. Castr. § 12. -
2 gromatici
I.Adj.:II.disciplina,
Cassiod. Varr. 3, 52.—Subst.: grōmā-tĭca ( grūm-), ae, f., the art of field-surveying or castrametation, Cassiod. Varr. 3, 52.—(β).grōmātĭci, ōrum, m., writers on field-surveying, Hyg. de Mun. Castr. § 12. -
3 gromaticus
I.Adj.:II.disciplina,
Cassiod. Varr. 3, 52.—Subst.: grōmā-tĭca ( grūm-), ae, f., the art of field-surveying or castrametation, Cassiod. Varr. 3, 52.—(β).grōmātĭci, ōrum, m., writers on field-surveying, Hyg. de Mun. Castr. § 12. -
4 grumatica
I.Adj.:II.disciplina,
Cassiod. Varr. 3, 52.—Subst.: grōmā-tĭca ( grūm-), ae, f., the art of field-surveying or castrametation, Cassiod. Varr. 3, 52.—(β).grōmātĭci, ōrum, m., writers on field-surveying, Hyg. de Mun. Castr. § 12. -
5 grumaticus
I.Adj.:II.disciplina,
Cassiod. Varr. 3, 52.—Subst.: grōmā-tĭca ( grūm-), ae, f., the art of field-surveying or castrametation, Cassiod. Varr. 3, 52.—(β).grōmātĭci, ōrum, m., writers on field-surveying, Hyg. de Mun. Castr. § 12. -
6 aeger
aeger gra, grum, adj., unwell, ill, sick, diseased, suffering, feeble: uxor, T.: homines morbo: aegro corpore esse: volneribus, N.: pedibus, S.: anhelitus, shortness of breath, V.: sues, V.: seges, V. —As subst, a sick person: aegro adhibere medicinam: non aegris facultas quietis datur, Cs.— Troubled, dejected, distempered, agitated: animus, S.: aegris animis legati, i. e. dissatisfied, L.: mortales, i. e. miseri, V.: animus avaritiā, S.: curis, V.: aeger animi, despondent, L. — Of the state, weak, frail, feeble: rei p. pars: aegri aliquid in re p., L. — Causing pain, unfortunate: amor, V.: luctus, O.* * *Iaegra -um, aegrior -or -us, aegerrimus -a -um ADJsick/ill, infirm; unsound, injured; painful, grievous; corrupt; sad/sorrowfulIIsick person, invalid, patient -
7 impiger (in-p-)
impiger (in-p-) gra, grum, adj., not indolent, diligent, active, quick, unwearied, indefatigable, energetic: mercator, H.: ingenium, S.: in scribendo: ad labores: militiā, L.: militiae, Ta.: hostium Vexare turmas, H.: Impiger constitit, i. e. after a rapid flight, O. -
8 niger
niger gra, grum, adj. with (poet.) comp. nigrior and sup. nigerrimus [1 NEC-], black, sable, dark, dusky: quae alba sint, quae nigra, dicere: hederae, V.: Silvae, gloomy, H.: lucus, O.: caelum pice nigrius, O.: nigerrimus Auster, gloomy, V.: nigros efferre maritos, i. e. kill by poison, Iu.—With acc: (avis) nigra pedes, O.—Prov.: Candida de nigris facere, O.: nigrum in candida vertere, make black white, Iu.—Fig., gloomy, unlucky, ill-omened: hun<*>ine solem Tam nigrum surrexe mihi? H.: ignes, i. e. funeral, H.: hora, of death, Tb.— Black, bad, wicked: nec minus niger, quam Phormio, a blackleg: delectatus sale nigro, malicious, H.* * *nigra, nigrum ADJblack, dark; unlucky -
9 piger
piger gra, grum, adj. with comp. pigrior, and sup. pigerrimus [PAC-], unwilling, reluctant, averse, backward: gens pigerrima ad militaria opera, L.: pigriores ad cetera munia exequenda, Cu.— Slow, dull, lazy, indolent, sluggish, inactive: senectus, O.: (apes) frigore, V.: taurus ipsā mole, Iu.: mare, sluggish, Ta.: annus, H.: bellum, tedious, O.: campus, unfruitful, H.: sopor, benumbing, Ct.: frigus, Tb.: dolabra, lazily handled, Iu.: in re militari: militiae, H.: scribendi ferre laborem, H. — Dull, unfeeling: pigro perire situ, O.* * *pigra, pigrum ADJlazy, slow, dull -
10 aeger
aeger, gra, grum, adj. [Curtius proposes to connect it with ep-eigô, to press, drive; aigis, storm-wind; aiges, waves; and Sanscr. egāmi, to tremble; trembling, shaking, being a common symptom of illness], designates indisposition, as well of mind as of body (while aegrotus is generally used only of physical disease; class.; in Cic. far more frequent than aegrotus; Celsus uses only aeger, never aegrotus).I. (α).Of men:(β).homines aegri morbo gravi,
Cic. Cat. 1, 13:graviter aegrum fuisse,
id. Div. 1, 25; id. Tusc. 2, 25, 61:infirma atque aegra valetudo,
id. Brut. 48 fin.:aegro corpore esse,
id. ad Quir. 1 fin.:ex vulnere,
id. Rep. 2, 21:vulneribus,
Nep. Milt. 7:pedibus,
Sall. C. 59, 4; so Liv. 42, 28; Tac. H. 3, 38;Wernsd. Poët. L. Min. 6, 197, 8: stomachus,
Hor. S. 2, 2, 43:anhelitus,
shortness of breath, Verg. A. 5, 432.—At a later period constr. with gen. or acc.:Psyche aegra corporis, animi saucia,
App. M. 4, 86, p. 310 Oud. (cf. id. ib. 5, 102, p. 360 Oud.: Psyche corporis et animi alioquin infirma; and Liv. Andron. ap. Prisc. p. 725 P.:inops, aegra sanitatis, where, however, Bothe suspects aegra to be a gloss.): memini, me quondam pedes tunc graviter aegrum,
Gell. 19, 10.—Subst., a sick person, Cic. Div. 2, 3:ne aegri quidem omnes convalescunt,
id. N. D. 2, 4: aegro adhibere medicinam, id. de Or. 2, 44, 186:vicinum funus aegros exanimat,
Hor. S. 1, 4, 126:ungebant oleo multos aegros,
Vulg. Marc. 6, 16; ib. Act. 5, 16. —Hence, ab aegris servus, an attendant on the sick, a nurse (cf. ab):D. M. SEXTORIO AVG. LIB. AB AEGRIS CVBICVLARIORVM,
Inscr. Orell. 2886.—Of brutes:(γ).sues aegri,
Verg. G. 3, 496; so Col. 6, 5, 1:avidos inlidit in aegrum Cornipedem cursus,
i. e. wounded, Stat. Th. 11, 517.—Of plants, diseased:II.seges aegra,
Verg. A. 3, 142:aegra arbor,
Pall. Febr. 25, 23:vitis,
id. Mart. 7, 4.—Fig.A.Of the mind, troubled, anxious, dejected, sad, sorrowful, etc., of any agitation of the passions or feelings, of love, hope, fear, anxiety, sorrow:(α).aeger animus,
Sall. J. 74:aegris animis legati superveniunt,
Liv. 2, 3, 5; cf.Drak. ad h. l.: scribendi cacoëthes aegro in corde senescit,
Juv. 7, 52: aegri mortales, i. e. miseri (deiloi brotoi, oizuroi, poluponoi), Verg. A. 2, 268; constr. with abl., gen., and ab.With abl.: Medea animo aegra, amore saevo saucia, Enn. ap. Cic. Cael. 8 (the later edd. animo aegro, as B. and K.):(β).animus aeger avaritiā,
Sall. J. 31:amore,
Liv. 30, 11:curis,
Verg. A. 1, 208 al. —With gen. of respect (cf. Drak. ad Liv. 30, 15, 9; Rudd. II. p. 73; and Roby, II. § 1321): aeger consilii, infirm in purpose, Sall. Fragm. ap. Arusian, p. 212 Lind., and Stat. Th. 9, 141:(γ).animi,
Liv. 1, 58; 2, 36; Curt. 4, 3, 11.— Of cause:rerum temere motarum,
Flor. 3, 17, 9:morae,
Luc. 7, 240:delicti,
Sil. 13, 52:pericli,
id. 15, 135:timoris,
id. 3, 72.—With ab:B.A morbo valui, ab animo aeger fui,
Plaut. Ep. 1, 2, 26.—Trop., of a diseased condition of the state, suffering, weak, feeble:a.maxime aegra et prope deposita rei publicae pars,
Cic. Verr. 2, 1, 2:qui et semper aegri aliquid esse in re publica volunt,
Liv. 5, 3; Flor. 3, 23 al.— Of the eyes, evil, envious:recentem aliorum felicitatem aegris oculis introspicere,
Tac. H. 2, 20 (Halm here reads acribus). —Of abstr. things, sad, sorrowful, grievous, unfortunate (class., but for the most part poet.):numquam quidquam meo animo fuit aegrius,
Plaut. Am. 3, 2, 29 (where aegrius may be the adv.;v. aegre below): dolores aegri,
Lucr. 3, 905:luctus,
id. 3, 933:amor,
Verg. G. 4, 464:mors,
id. ib. 3, 512:spes,
i. e. faint, slight hope, Sil. 9, 543:fides,
wavering, id. 2, 392 al. —As subst.: aegrum, i, n.:plus aegri ex abitu viri quam ex adventu voluptatis cepi,
more pain, Plaut. Am. 2, 2, 11:sed cui nihil accidit aegri,
Lucr. 5, 171.— Adv.: aegrē.— Lit.Object.(α).Uncomfortably:(β).nescio quid meo animost aegre,
disturbs my mind, vexes, annoys me, Plaut. Merc. 2, 3, 35; so, aegre esse alicui, often in Plaut. and Ter. (like bene or male esse alicui); Plaut. Bacch. 5, 1, 26; id. Capt. 3, 5, 43; Ter. Hec. 2, 1, 63 al.; cf.opp. volupe, volup: si illis aegrest, mihi quod volup est,
Plaut. Mil. 3, 1, 152.— Absol.:aegre est,
Ter. Ad. 1, 2, 57.—Also:aegre facere alicui,
to vex, hurt, Plaut. Cas. 3, 4, 17; Ter. Eun. 5, 5, 31; and:aegre audire aliquid ex aliquo,
any thing annoying, disagreeable, id. Hec. 5, 1, 39.—With difficulty or effort (opp. facile):(γ).omnis conglutinatio recens aegre, inveterata facile divellitur,
Cic. de Sen. 20, 72; cf.:inveteratio, ut in corporibus, aegrius depellitur quam perturbatio,
id. Tusc. 4, 37, 81; and:omne bellum sumi facile, ceterum aegerrime desinere,
Sall. J. 83, 1:nec magis versutus nec quo ab caveas aegrius,
Plaut. As. 1, 1, 106:aegre rastris terram rimantur,
Verg. G. 3, 534 al.:non aegre persequi iter,
Col. 9, 8, 9; so,haud aegre,
Curt. 4, 3, 10; 10, 8, 22. —More freq.,= vix, Gr. mogis, hardly, scarcely:b.aegre nimis risum continui,
Plaut. As. 3, 2, 36:aegre me tenui,
Cic. Att. 16, 11:aegre fero, v. fero: aegre abstinere quin, etc.,
Liv. 2, 45:aegre stantes,
Tac. Agr. 36 al. —Hence often vix aegreque in connection, Plaut. Poen. 1, 2, 27; Flor. 2, 10; Macr. Somn. Scip. 1, 7; id. S. 1, 7; App. M. 1, p. 111.—Subject., with grief, regret, displeasure, or dislike, unwillingly, reluctantly: discessit, aegre ferens, distempered, vexed (opp. laetus), Cic. Div. 1, 33 fin.:aegre pati,
Liv. 1, 9 et saep.:aegre tolerare,
Tac. Agr. 13:si alibi plus perdiderim, minus aegre habeam, i. e. feram,
Plaut. Bacch. 5, 1, 16:aegre carere,
Cic. Imp. Pomp. 5, 13. — Comp.:quod aegrius patimur,
Liv. 7, 13: aegrius accipere, Tac. Ann. 4, 71.— Sup.:aegerrime ferre,
Sall. J. 87: aegerrime pati Poët. ap. Cic. Tusc. 1, 44, 105. -
11 aegrum
aeger, gra, grum, adj. [Curtius proposes to connect it with ep-eigô, to press, drive; aigis, storm-wind; aiges, waves; and Sanscr. egāmi, to tremble; trembling, shaking, being a common symptom of illness], designates indisposition, as well of mind as of body (while aegrotus is generally used only of physical disease; class.; in Cic. far more frequent than aegrotus; Celsus uses only aeger, never aegrotus).I. (α).Of men:(β).homines aegri morbo gravi,
Cic. Cat. 1, 13:graviter aegrum fuisse,
id. Div. 1, 25; id. Tusc. 2, 25, 61:infirma atque aegra valetudo,
id. Brut. 48 fin.:aegro corpore esse,
id. ad Quir. 1 fin.:ex vulnere,
id. Rep. 2, 21:vulneribus,
Nep. Milt. 7:pedibus,
Sall. C. 59, 4; so Liv. 42, 28; Tac. H. 3, 38;Wernsd. Poët. L. Min. 6, 197, 8: stomachus,
Hor. S. 2, 2, 43:anhelitus,
shortness of breath, Verg. A. 5, 432.—At a later period constr. with gen. or acc.:Psyche aegra corporis, animi saucia,
App. M. 4, 86, p. 310 Oud. (cf. id. ib. 5, 102, p. 360 Oud.: Psyche corporis et animi alioquin infirma; and Liv. Andron. ap. Prisc. p. 725 P.:inops, aegra sanitatis, where, however, Bothe suspects aegra to be a gloss.): memini, me quondam pedes tunc graviter aegrum,
Gell. 19, 10.—Subst., a sick person, Cic. Div. 2, 3:ne aegri quidem omnes convalescunt,
id. N. D. 2, 4: aegro adhibere medicinam, id. de Or. 2, 44, 186:vicinum funus aegros exanimat,
Hor. S. 1, 4, 126:ungebant oleo multos aegros,
Vulg. Marc. 6, 16; ib. Act. 5, 16. —Hence, ab aegris servus, an attendant on the sick, a nurse (cf. ab):D. M. SEXTORIO AVG. LIB. AB AEGRIS CVBICVLARIORVM,
Inscr. Orell. 2886.—Of brutes:(γ).sues aegri,
Verg. G. 3, 496; so Col. 6, 5, 1:avidos inlidit in aegrum Cornipedem cursus,
i. e. wounded, Stat. Th. 11, 517.—Of plants, diseased:II.seges aegra,
Verg. A. 3, 142:aegra arbor,
Pall. Febr. 25, 23:vitis,
id. Mart. 7, 4.—Fig.A.Of the mind, troubled, anxious, dejected, sad, sorrowful, etc., of any agitation of the passions or feelings, of love, hope, fear, anxiety, sorrow:(α).aeger animus,
Sall. J. 74:aegris animis legati superveniunt,
Liv. 2, 3, 5; cf.Drak. ad h. l.: scribendi cacoëthes aegro in corde senescit,
Juv. 7, 52: aegri mortales, i. e. miseri (deiloi brotoi, oizuroi, poluponoi), Verg. A. 2, 268; constr. with abl., gen., and ab.With abl.: Medea animo aegra, amore saevo saucia, Enn. ap. Cic. Cael. 8 (the later edd. animo aegro, as B. and K.):(β).animus aeger avaritiā,
Sall. J. 31:amore,
Liv. 30, 11:curis,
Verg. A. 1, 208 al. —With gen. of respect (cf. Drak. ad Liv. 30, 15, 9; Rudd. II. p. 73; and Roby, II. § 1321): aeger consilii, infirm in purpose, Sall. Fragm. ap. Arusian, p. 212 Lind., and Stat. Th. 9, 141:(γ).animi,
Liv. 1, 58; 2, 36; Curt. 4, 3, 11.— Of cause:rerum temere motarum,
Flor. 3, 17, 9:morae,
Luc. 7, 240:delicti,
Sil. 13, 52:pericli,
id. 15, 135:timoris,
id. 3, 72.—With ab:B.A morbo valui, ab animo aeger fui,
Plaut. Ep. 1, 2, 26.—Trop., of a diseased condition of the state, suffering, weak, feeble:a.maxime aegra et prope deposita rei publicae pars,
Cic. Verr. 2, 1, 2:qui et semper aegri aliquid esse in re publica volunt,
Liv. 5, 3; Flor. 3, 23 al.— Of the eyes, evil, envious:recentem aliorum felicitatem aegris oculis introspicere,
Tac. H. 2, 20 (Halm here reads acribus). —Of abstr. things, sad, sorrowful, grievous, unfortunate (class., but for the most part poet.):numquam quidquam meo animo fuit aegrius,
Plaut. Am. 3, 2, 29 (where aegrius may be the adv.;v. aegre below): dolores aegri,
Lucr. 3, 905:luctus,
id. 3, 933:amor,
Verg. G. 4, 464:mors,
id. ib. 3, 512:spes,
i. e. faint, slight hope, Sil. 9, 543:fides,
wavering, id. 2, 392 al. —As subst.: aegrum, i, n.:plus aegri ex abitu viri quam ex adventu voluptatis cepi,
more pain, Plaut. Am. 2, 2, 11:sed cui nihil accidit aegri,
Lucr. 5, 171.— Adv.: aegrē.— Lit.Object.(α).Uncomfortably:(β).nescio quid meo animost aegre,
disturbs my mind, vexes, annoys me, Plaut. Merc. 2, 3, 35; so, aegre esse alicui, often in Plaut. and Ter. (like bene or male esse alicui); Plaut. Bacch. 5, 1, 26; id. Capt. 3, 5, 43; Ter. Hec. 2, 1, 63 al.; cf.opp. volupe, volup: si illis aegrest, mihi quod volup est,
Plaut. Mil. 3, 1, 152.— Absol.:aegre est,
Ter. Ad. 1, 2, 57.—Also:aegre facere alicui,
to vex, hurt, Plaut. Cas. 3, 4, 17; Ter. Eun. 5, 5, 31; and:aegre audire aliquid ex aliquo,
any thing annoying, disagreeable, id. Hec. 5, 1, 39.—With difficulty or effort (opp. facile):(γ).omnis conglutinatio recens aegre, inveterata facile divellitur,
Cic. de Sen. 20, 72; cf.:inveteratio, ut in corporibus, aegrius depellitur quam perturbatio,
id. Tusc. 4, 37, 81; and:omne bellum sumi facile, ceterum aegerrime desinere,
Sall. J. 83, 1:nec magis versutus nec quo ab caveas aegrius,
Plaut. As. 1, 1, 106:aegre rastris terram rimantur,
Verg. G. 3, 534 al.:non aegre persequi iter,
Col. 9, 8, 9; so,haud aegre,
Curt. 4, 3, 10; 10, 8, 22. —More freq.,= vix, Gr. mogis, hardly, scarcely:b.aegre nimis risum continui,
Plaut. As. 3, 2, 36:aegre me tenui,
Cic. Att. 16, 11:aegre fero, v. fero: aegre abstinere quin, etc.,
Liv. 2, 45:aegre stantes,
Tac. Agr. 36 al. —Hence often vix aegreque in connection, Plaut. Poen. 1, 2, 27; Flor. 2, 10; Macr. Somn. Scip. 1, 7; id. S. 1, 7; App. M. 1, p. 111.—Subject., with grief, regret, displeasure, or dislike, unwillingly, reluctantly: discessit, aegre ferens, distempered, vexed (opp. laetus), Cic. Div. 1, 33 fin.:aegre pati,
Liv. 1, 9 et saep.:aegre tolerare,
Tac. Agr. 13:si alibi plus perdiderim, minus aegre habeam, i. e. feram,
Plaut. Bacch. 5, 1, 16:aegre carere,
Cic. Imp. Pomp. 5, 13. — Comp.:quod aegrius patimur,
Liv. 7, 13: aegrius accipere, Tac. Ann. 4, 71.— Sup.:aegerrime ferre,
Sall. J. 87: aegerrime pati Poët. ap. Cic. Tusc. 1, 44, 105. -
12 flagrum
flā̆grum, i, n. [cf.: fligo, af-fligo, etc. and flagellum], a whip, scourge, lash (syn.: verber, scutica, flagellum).I.Lit., Plaut. Am. 4, 2, 10; id. Cas. 1, 35; id. Merc. 2, 3, 81; Liv. 28, 11, 6; Suet. Oth. 2; Juv. 5, 173; Dig. 47, 10, 9 al.—II.Transf.:ad sua qui domitos deduxit flagra Quirites,
i. e. to servitude, Juv. 10, 109.—As a term of reproach applied to a slave: Gymnasium flagri, salve, School for the scourge, i. e. on whom the scourge is often tried, Plaut. As. 2, 2, 31: lassitudo conservum, rediviae flagri, i. e. whose skin is cut up by the lash, Titin. ap. Fest. s. v. redivia, p. 270, 20 Müll. -
13 impiger
impĭger ( inp-), gra, grum, adj. [2. inpiger], not indolent, diligent, active, quick, unwearied, indefatigable, energetic (class.; cf.:laboriosus, navus, industrius): se praebebat patientem atque impigrum,
Cic. Verr. 2, 5, 10, § 27:in scribendo,
id. Fam. 2, 1, 1:vir ad labores belli,
id. Font. 15, 33: ceciditque in strage suorum, Impiger ad letum, Luc. 4, 798:impiger manu,
Tac. A. 3, 20:mercator,
Hor. Ep. 1, 1, 45:Appulus,
id. C. 3, 16, 26:Hercules,
id. ib. 4, 8, 30:impiger, iracundus, inexorabilis, acer,
id. A. P. 121:equus,
Lucr. 5, 883; Hor. C. 4, 3, 4:Jugurtha ut erat impigro atque acri ingenio,
Sall. J. 7, 4:impigrae mentis experientia,
Lucr. 5, 1452: impigrae linguae, ignavi animi, Sall. Or. Licin. ad Pleb. med.:militia,
Liv. 3, 5, 15.— With a partitive gen.:impiger fluminum Rhodanus,
i. e. the swiftest, Flor. 3, 2, 4.— With a respective gen.:Quirinus impiger militiae,
Tac. A. 3, 48.—With inf.:impiger hostium vexare turmas,
Hor. C. 4, 14, 22; Claud. in Ruf. 1, 240. — Adv.: impĭgrē, actively, quickly, readily:ut de nocte multa impigreque exsurrexi,
Plaut. Rud. 4, 2, 10; cf. id. ib. 19:Marius impigre prudenterque suorum et hostium res pariter attendere,
Sall. J. 88, 2:impigre se movere,
Liv. 1, 10, 3:consulem impigre milites secuti sunt,
id. 2, 47, 2:impigre promissum auxilium,
id. 3, 8, 4.— Comp. and sup. in the adj. and adv. seem not to occur. -
14 inpiger
impĭger ( inp-), gra, grum, adj. [2. inpiger], not indolent, diligent, active, quick, unwearied, indefatigable, energetic (class.; cf.:laboriosus, navus, industrius): se praebebat patientem atque impigrum,
Cic. Verr. 2, 5, 10, § 27:in scribendo,
id. Fam. 2, 1, 1:vir ad labores belli,
id. Font. 15, 33: ceciditque in strage suorum, Impiger ad letum, Luc. 4, 798:impiger manu,
Tac. A. 3, 20:mercator,
Hor. Ep. 1, 1, 45:Appulus,
id. C. 3, 16, 26:Hercules,
id. ib. 4, 8, 30:impiger, iracundus, inexorabilis, acer,
id. A. P. 121:equus,
Lucr. 5, 883; Hor. C. 4, 3, 4:Jugurtha ut erat impigro atque acri ingenio,
Sall. J. 7, 4:impigrae mentis experientia,
Lucr. 5, 1452: impigrae linguae, ignavi animi, Sall. Or. Licin. ad Pleb. med.:militia,
Liv. 3, 5, 15.— With a partitive gen.:impiger fluminum Rhodanus,
i. e. the swiftest, Flor. 3, 2, 4.— With a respective gen.:Quirinus impiger militiae,
Tac. A. 3, 48.—With inf.:impiger hostium vexare turmas,
Hor. C. 4, 14, 22; Claud. in Ruf. 1, 240. — Adv.: impĭgrē, actively, quickly, readily:ut de nocte multa impigreque exsurrexi,
Plaut. Rud. 4, 2, 10; cf. id. ib. 19:Marius impigre prudenterque suorum et hostium res pariter attendere,
Sall. J. 88, 2:impigre se movere,
Liv. 1, 10, 3:consulem impigre milites secuti sunt,
id. 2, 47, 2:impigre promissum auxilium,
id. 3, 8, 4.— Comp. and sup. in the adj. and adv. seem not to occur. -
15 niger
1.nĭger, gra, grum ( gen. fem. nigraï, Lucr. 4, 537; comp. nigrior, Ov. H. 18, 7), adj., black, sable, dark, dusky (cf.: ater, pullus).I.Lit.:II.quae alba sint, quae nigra, dicere,
Cic. Div. 2, 3, 9:quamvis ille niger, quamvis tu candidus esses,
Verg. E. 2, 16:hederae nigrae,
id. G. 2, 258:silvae (= umbrosae),
Hor. C. 1, 21, 7:frons,
id. ib. 4, 4, 58:collis,
id. ib. 4, 12, 11:lucus,
Ov. F. 3, 295 (for which atrum nemus, Verg. A. 1, 165):caelum pice nigrius,
Ov. H. 18, 7:nigerrimus Auster,
i. e. causing darkness, Verg. G. 3, 278; so,venti,
Hor. C. 1, 5, 7:Eurus,
id. Epod. 10, 5:nigros efferre maritos,
i. e. killed by poison, Juv. 1, 71; cf.:pocula nigra,
poisoned, Prop. 2, 20, 68 (3, 23, 10).—Prov.: facere candida de nigris;nigra in candida vertere,
to turn black into white, Juv. 3, 29; cf. Ov. M. 11, 315.— Subst.: nĭgrum, i, n., a black spot, Ov. A. A. 1, 291.—Trop.A.Of or pertaining to death:B.nigrorumque memor, dum licet, ignium (= lugubris rogi),
of the funeral pile, Hor. C. 4, 12, 26:hora,
Tib. 3, 5, 5:dies,
the day of death, Prop. 2 (3), 19, 19:Juppiter niger,
i. e. Pluto, Sen. Herc. Oet. 1705.—Sad, mournful:C.domus,
Stat. S. 5, 1, 18; Val. Fl. 3, 404.—Unlucky, ill-omened: huncine solem Tam nigrum surrexe mihi? Hor. S. 1, 9, 72; Prop. 2, 21, 38 (3, 25, 4): lapis, the spot in the Comitium where Romulus or one of his adherents was slain, Paul. ex Fest. p. 177 Müll.—D.Of character, black, bad, wicked:2. 3.Phormio, nec minus niger, nec minus confidens, quam ille Terentianus est Phormio,
Cic. Caecin. 10, 27:hic niger est, hunc tu, Romane, caveto,
Hor. S. 1, 4, 85.Nĭger, gris, m., a river in Africa, Mart. Cap. 6, § 673; v. Nigris. -
16 nigrum
1.nĭger, gra, grum ( gen. fem. nigraï, Lucr. 4, 537; comp. nigrior, Ov. H. 18, 7), adj., black, sable, dark, dusky (cf.: ater, pullus).I.Lit.:II.quae alba sint, quae nigra, dicere,
Cic. Div. 2, 3, 9:quamvis ille niger, quamvis tu candidus esses,
Verg. E. 2, 16:hederae nigrae,
id. G. 2, 258:silvae (= umbrosae),
Hor. C. 1, 21, 7:frons,
id. ib. 4, 4, 58:collis,
id. ib. 4, 12, 11:lucus,
Ov. F. 3, 295 (for which atrum nemus, Verg. A. 1, 165):caelum pice nigrius,
Ov. H. 18, 7:nigerrimus Auster,
i. e. causing darkness, Verg. G. 3, 278; so,venti,
Hor. C. 1, 5, 7:Eurus,
id. Epod. 10, 5:nigros efferre maritos,
i. e. killed by poison, Juv. 1, 71; cf.:pocula nigra,
poisoned, Prop. 2, 20, 68 (3, 23, 10).—Prov.: facere candida de nigris;nigra in candida vertere,
to turn black into white, Juv. 3, 29; cf. Ov. M. 11, 315.— Subst.: nĭgrum, i, n., a black spot, Ov. A. A. 1, 291.—Trop.A.Of or pertaining to death:B.nigrorumque memor, dum licet, ignium (= lugubris rogi),
of the funeral pile, Hor. C. 4, 12, 26:hora,
Tib. 3, 5, 5:dies,
the day of death, Prop. 2 (3), 19, 19:Juppiter niger,
i. e. Pluto, Sen. Herc. Oet. 1705.—Sad, mournful:C.domus,
Stat. S. 5, 1, 18; Val. Fl. 3, 404.—Unlucky, ill-omened: huncine solem Tam nigrum surrexe mihi? Hor. S. 1, 9, 72; Prop. 2, 21, 38 (3, 25, 4): lapis, the spot in the Comitium where Romulus or one of his adherents was slain, Paul. ex Fest. p. 177 Müll.—D.Of character, black, bad, wicked:2. 3.Phormio, nec minus niger, nec minus confidens, quam ille Terentianus est Phormio,
Cic. Caecin. 10, 27:hic niger est, hunc tu, Romane, caveto,
Hor. S. 1, 4, 85.Nĭger, gris, m., a river in Africa, Mart. Cap. 6, § 673; v. Nigris. -
17 obniger
ob-nĭger, gra, grum, adj., blackish:radices,
Plin. 20, 23, 94, § 253 Sillig. (al. obliquis nigris). -
18 perinteger
pĕr-intĕger, gra, grum, adj., very honest, very virtuous (post-class.), Gell. 3, 5, 1. -
19 perniger
per-nĭger, gra, grum, adj., very black:oculis pernigris,
Plaut. Poen. 5, 2, 153. -
20 piger
pĭger, gra, grum (late Lat. collat. form of sup. pigrissimus, Tert. Exhort. ad Castit. 13), adj. [piget].I.Lit., unwilling, reluctant, averse (rare):II.gens pigerrima ad militaria opera,
Liv. 21, 25, 6:pigriores ad facinus,
id. 39, 13, 11:pigriores ad cetera munia exequenda,
Curt. 6, 9, 29: ad litteras scribendas pigerrimus, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 1, 1:ad conatus magnos piger,
Sen. Ira, 3, 3, 1.—Transf.A. (α).With in and abl.:(β).interdum piger, interdum timidus in re militari videbare,
Cic. Fam. 7, 17, 1.—Absol.:(γ).taurus ipsā mole piger,
Juv. 12, 12:mare pigrum ac prope immotum,
i. e. flowing slowly, sluggish, Tac. G. 45:pigrum mare et grave,
id. Agr. 10:palus,
Ov. P. 4, 10, 61:annus,
that moves lazily, passes slowly, Hor. Ep. 1, 1, 21:bellum,
that advances slowly, Ov. F. 2, 727:campus,
unfruitful, Hor. C. 1, 22, 17:pigriora sunt ista remedia,
operate too slowly, Col. 2, 17, 3.—Prov.:vult et non vult piger,
Vulg. Prov. 13, 4:dicit piger, leo est in viā,
id. ib. 26, 13:pigrā munire castra dolabrā,
lazily handled, Juv. 8, 248. —With gen. ( poet.):(δ).militiae piger et malus,
Hor. Ep. 2, 1, 124:pericli,
Sil. 14, 264:serpit Arar per rura pigerrimus undae,
id. 15, 504.—With inf. ( poet.):2.piger scribendi ferre laborem,
Hor. S. 1, 4, 12 (cf. the opp.:impiger hostium Vexare turmas,
id. C. 4, 14, 22).— Absol.:pigrum et iners videtur sudore adquirere quod possis sanguine parare,
Tac. G. 14 fin. —Hence, poet. transf.,Sluggish, i. e. that makes sluggish, benumbing:B.sopor,
Cat. 63, 37:frigora,
Tib. 1, 2, 29:senecta,
id. 1, 10, 40.—Dull, dispirited, dejected, sad ( poet. and in postclass. prose):C.vultus,
Mart. 2, 11, 3:pigrum aliquem facere,
id. 10, 104, 15:piger tristisque,
App. M. 4, p. 157 fin. —Dull, unfeeling ( poet.):hinc fessos subrepsit in artus Insidiosa quies et pigrae oblivio vitae,
Stat. S. 1, 4, 56 sq.; cf.:indigna est pigro forma perire situ,
Ov. Am. 2, 3, 14.—Hence, adv.: pĭgrē, slowly, sluggishly (post-Aug.):in servitutem transiens,
Sen. Ira, 3, 17:pigre ac segniter agere,
Col. 7, 5, 3.— Comp.:pigrius,
Plin. 10, 34, 52, § 105; Luc. 5, 434.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
grum — grum; grum·bler; grum·bling·ly; grum·ly; grum·ble; grum·met; fo·grum; grum·ness; … English syllables
Grum — (* 1986 in Edinburgh) ist der Künstlername von Graeme Shepherd, einem Electro Musiker aus Großbritannien. Inhaltsverzeichnis 1 Karriere 2 Diskografie 3 Weblinks 4 … Deutsch Wikipedia
Grum — (gr[u^]m), a. [Cf. Dan. grum furious, Sw. grym, AS. gram, and E. grim, and grumble. [root]35.] 1. Morose; severe of countenance; sour; surly; glum; grim. Nick looked sour and grum. Arbuthnof. [1913 Webster] 2. Low; deep in the throat; guttural;… … The Collaborative International Dictionary of English
grum — grum̃ interj. gremžt: Šuva kaulus grum̃ grum̃ ėda Vlk … Dictionary of the Lithuanian Language
grum — [grum] adj. grummer, grummest [< ? GR(IM) + (GL)UM] Now Rare gloomy or glum … English World dictionary
grum — Mot Monosíl·lab Nom masculí … Diccionari Català-Català
grum — (grúmuri), s.n. – Grămadă, stivă, teanc. lat. grumus movilă . Este un cuvînt care, în rom., apare numai în dicţionarele vechi (Cihac; Miklosich, Slaw. Elem., 18; Meyer, Neugr. St., IV, 20; Damé), dar pe care nu l cuprind nici DAR nici vreun… … Dicționar Român
grum — grȗm m DEFINICIJA reg. 1. onaj koji obavlja kućne i druge poslove; momak, sluga 2. onaj koji u staji brine za konje, onaj koji timari konje; konjušar 3. livrirani poslužitelj u gospodskim kućama, hotelima i sl. ETIMOLOGIJA engl. groom … Hrvatski jezični portal
grum — adj., t, me (grusom) … Dansk ordbog
grum — tudi groom a [grúm] m (ȗ) v angleškem okolju služabnik, ki skrbi za konja in spremlja gospodarja pri jahanju: pred teraso sta poskakala s konj jezdec in njegov grum … Slovar slovenskega knjižnega jezika
grum — grumly, adv. grumness, n. /grum/, adj., grummer, grummest. (of a person s appearance) grim; glum; surly. [1630 40; prob. b. GRIM and GLUM] * * * … Universalium