-
1 aegrē
aegrē adv. with comp. aegrius, and sup. aegerrimē [aeger], painfully, distressingly: audire, T.: aegrest, it is annoying, T.: ferre, to feel distress.— With difficulty, hardly, scarcely: divelli: bellum sumi facile, aegerrime desinere, S.—With grief, reluctantly, unwillingly: carere, to suffer for want of: haud aegre pati, without impatience, L.: habere (with acc. and inf.), L.* * *aegrius, aegerrime ADVscarcely, with difficulty, painfully, hardly; reluctantly, uncomfortably -
2 gravātē
gravātē adv. [gravatus], with difficulty, reluctantly, unwillingly, grudgingly: non gravate respondere: ille primo: concedere, L.* * *gravatius, gravatissime ADVgrudgingly; reluctantly, unwillingly; with difficulty -
3 gravātim
gravātim adv. [gravatus], reluctantly, unwillingly: socia arma Rutulis iunxit, L.* * *grudgingly, reluctantly -
4 gravanter
-
5 graviter
graviter adv. with comp. gravius, and sup. gravissimē [gravis], weightily, heavily, ponderously: tela ut gravius acciderent, Cs.: cecidi. O.—Of tone, deeply: sonare: sonat ungula cornu, V.— Vehemently, strongly, violently: crepuerunt fores, T.: ferire, V.: adflictae naves, Cs.—Fig., vehemently, violently, deeply, severely, harshly, unpleasantly, disagreeably, sadly: aegrotare: saucius: se volnerare, Cu.: gravissime terreri, Cs.: tibi iratus, T.: gravius hoc dolore exarsit, Cs.: cives gravissime dissentientes: tulit hoc, took to heart: cum casūs miseriarum graviter accipiuntur: illa gravius aestimare (i. e. graviora), Cs.: in illum dicere, T.: de viris gravissime decernitur, Cs.: agere: ut non gravius accepturi viderentur si, etc., sorrowfully, L.: se non graviter habere, to be not very ill: spirans, with poisonous breath, V.— With dignity, weightily, impressively, gravely, seriously, with propricty: his de rebus conqueri: de vobis illi gravissime iudicarunt, i. e. were greatly influenced by you, Cs.: res gestas narrare: locum tractare.* * *violently; deeply; severely; reluctantlyferre graviter -- to be vexed/upset
-
6 invidia
invidia ae, f [invidus], envy, grudge, jealousy, ill-will, prejudice: invidiā abducti, Cs.: invidiam sequi, S.: virtus imitatione digna, non invidiā: Sine invidiā laudem invenire, ungrudgingly, T.: invidiā ducum perfidiāque militum Antigono est deditus, N.: nobilium, L.: invidia atque obtrectatio laudis suae, Cs.—Person., Envy, O.—Envy, ill-will, odium, unpopularity: gloriā invidiam vicisti, S.: ullā esse invidiā, to incur: mortis illius: res in invidiā erat, S.: habere, to be hated: in summam invidiam adducere: in eum... invidia quaesita est: Non erit invidiae victoria nostra ferendae, i. e. will bring me intolerable hate, O.: venire in invidiam, N.: cumulare invidiam, L.: invidiae nobis esse: pati, O.: intacta invidiā media sunt, L.: Ciceronis invidiam leniri, unpopularity, S.: absit invidia verbo, be it said without boasting, L.: vita remota a procellis invidiarum. —Fig., envy, an envious man: Invidia infelix metuet, etc., V.: invita fatebitur usque Invidia, etc., will reluctantly confess, H.— A cause of envy: aut invidiae aut pestilentiae possessores, i. e. of lands whether desirable or pestilential: summa invidiae eius, L.: Quae tandem Teucros considere... Invidiae est? i. e. why is it odious, etc., V.* * *hate/hatred/dislike; envy/jealousy/spite/ill will; use of words/acts to arouse -
7 vix
vix adv. [1 VIC-], with difficulty, with much ado, hardly, scarcely, barely: quae vix aut ne vix quidem adpareant: profluens amnis aut vix aut nullo modo: vix sum compos animi, T.: vix in ipsis tectis frigus vitatur: ex hominum milibus LX vir ad D sese redactos esse dixerunt, to scarcely five hundred, Cs.: ego vix teneor, quin accurram. —Of time, hardly, scarcely, just: Adsum atque advenio Acherunte vix viā altā atque arduā: ah! Vix tandem sensi stolidus! T.—Of immediate sequence, with cum: vix agmen novissimum extra munitiones processerat, cum Galli, etc., Cs.: vix erat hoc plane imperatum, cum illum... videres: Vix ea fatus erat, cum, etc., V.—With et or -que (poet.): Vix primos inopina quies laxaverat artūs, Et superincumbens... proiecit, etc., V.: Vix ea fatus erat, subitoque fragore Intonuit, V.—With ellips. of cum: Vix proram attigerat: rumpit Saturnia funem, V.: Unam promorat vix pedem Ruina camarae, etc., Ph.* * *hardly, scarcely, barely, only just; with difficulty, not easily; reluctantly -
8 aeger
aeger, gra, grum, adj. [Curtius proposes to connect it with ep-eigô, to press, drive; aigis, storm-wind; aiges, waves; and Sanscr. egāmi, to tremble; trembling, shaking, being a common symptom of illness], designates indisposition, as well of mind as of body (while aegrotus is generally used only of physical disease; class.; in Cic. far more frequent than aegrotus; Celsus uses only aeger, never aegrotus).I. (α).Of men:(β).homines aegri morbo gravi,
Cic. Cat. 1, 13:graviter aegrum fuisse,
id. Div. 1, 25; id. Tusc. 2, 25, 61:infirma atque aegra valetudo,
id. Brut. 48 fin.:aegro corpore esse,
id. ad Quir. 1 fin.:ex vulnere,
id. Rep. 2, 21:vulneribus,
Nep. Milt. 7:pedibus,
Sall. C. 59, 4; so Liv. 42, 28; Tac. H. 3, 38;Wernsd. Poët. L. Min. 6, 197, 8: stomachus,
Hor. S. 2, 2, 43:anhelitus,
shortness of breath, Verg. A. 5, 432.—At a later period constr. with gen. or acc.:Psyche aegra corporis, animi saucia,
App. M. 4, 86, p. 310 Oud. (cf. id. ib. 5, 102, p. 360 Oud.: Psyche corporis et animi alioquin infirma; and Liv. Andron. ap. Prisc. p. 725 P.:inops, aegra sanitatis, where, however, Bothe suspects aegra to be a gloss.): memini, me quondam pedes tunc graviter aegrum,
Gell. 19, 10.—Subst., a sick person, Cic. Div. 2, 3:ne aegri quidem omnes convalescunt,
id. N. D. 2, 4: aegro adhibere medicinam, id. de Or. 2, 44, 186:vicinum funus aegros exanimat,
Hor. S. 1, 4, 126:ungebant oleo multos aegros,
Vulg. Marc. 6, 16; ib. Act. 5, 16. —Hence, ab aegris servus, an attendant on the sick, a nurse (cf. ab):D. M. SEXTORIO AVG. LIB. AB AEGRIS CVBICVLARIORVM,
Inscr. Orell. 2886.—Of brutes:(γ).sues aegri,
Verg. G. 3, 496; so Col. 6, 5, 1:avidos inlidit in aegrum Cornipedem cursus,
i. e. wounded, Stat. Th. 11, 517.—Of plants, diseased:II.seges aegra,
Verg. A. 3, 142:aegra arbor,
Pall. Febr. 25, 23:vitis,
id. Mart. 7, 4.—Fig.A.Of the mind, troubled, anxious, dejected, sad, sorrowful, etc., of any agitation of the passions or feelings, of love, hope, fear, anxiety, sorrow:(α).aeger animus,
Sall. J. 74:aegris animis legati superveniunt,
Liv. 2, 3, 5; cf.Drak. ad h. l.: scribendi cacoëthes aegro in corde senescit,
Juv. 7, 52: aegri mortales, i. e. miseri (deiloi brotoi, oizuroi, poluponoi), Verg. A. 2, 268; constr. with abl., gen., and ab.With abl.: Medea animo aegra, amore saevo saucia, Enn. ap. Cic. Cael. 8 (the later edd. animo aegro, as B. and K.):(β).animus aeger avaritiā,
Sall. J. 31:amore,
Liv. 30, 11:curis,
Verg. A. 1, 208 al. —With gen. of respect (cf. Drak. ad Liv. 30, 15, 9; Rudd. II. p. 73; and Roby, II. § 1321): aeger consilii, infirm in purpose, Sall. Fragm. ap. Arusian, p. 212 Lind., and Stat. Th. 9, 141:(γ).animi,
Liv. 1, 58; 2, 36; Curt. 4, 3, 11.— Of cause:rerum temere motarum,
Flor. 3, 17, 9:morae,
Luc. 7, 240:delicti,
Sil. 13, 52:pericli,
id. 15, 135:timoris,
id. 3, 72.—With ab:B.A morbo valui, ab animo aeger fui,
Plaut. Ep. 1, 2, 26.—Trop., of a diseased condition of the state, suffering, weak, feeble:a.maxime aegra et prope deposita rei publicae pars,
Cic. Verr. 2, 1, 2:qui et semper aegri aliquid esse in re publica volunt,
Liv. 5, 3; Flor. 3, 23 al.— Of the eyes, evil, envious:recentem aliorum felicitatem aegris oculis introspicere,
Tac. H. 2, 20 (Halm here reads acribus). —Of abstr. things, sad, sorrowful, grievous, unfortunate (class., but for the most part poet.):numquam quidquam meo animo fuit aegrius,
Plaut. Am. 3, 2, 29 (where aegrius may be the adv.;v. aegre below): dolores aegri,
Lucr. 3, 905:luctus,
id. 3, 933:amor,
Verg. G. 4, 464:mors,
id. ib. 3, 512:spes,
i. e. faint, slight hope, Sil. 9, 543:fides,
wavering, id. 2, 392 al. —As subst.: aegrum, i, n.:plus aegri ex abitu viri quam ex adventu voluptatis cepi,
more pain, Plaut. Am. 2, 2, 11:sed cui nihil accidit aegri,
Lucr. 5, 171.— Adv.: aegrē.— Lit.Object.(α).Uncomfortably:(β).nescio quid meo animost aegre,
disturbs my mind, vexes, annoys me, Plaut. Merc. 2, 3, 35; so, aegre esse alicui, often in Plaut. and Ter. (like bene or male esse alicui); Plaut. Bacch. 5, 1, 26; id. Capt. 3, 5, 43; Ter. Hec. 2, 1, 63 al.; cf.opp. volupe, volup: si illis aegrest, mihi quod volup est,
Plaut. Mil. 3, 1, 152.— Absol.:aegre est,
Ter. Ad. 1, 2, 57.—Also:aegre facere alicui,
to vex, hurt, Plaut. Cas. 3, 4, 17; Ter. Eun. 5, 5, 31; and:aegre audire aliquid ex aliquo,
any thing annoying, disagreeable, id. Hec. 5, 1, 39.—With difficulty or effort (opp. facile):(γ).omnis conglutinatio recens aegre, inveterata facile divellitur,
Cic. de Sen. 20, 72; cf.:inveteratio, ut in corporibus, aegrius depellitur quam perturbatio,
id. Tusc. 4, 37, 81; and:omne bellum sumi facile, ceterum aegerrime desinere,
Sall. J. 83, 1:nec magis versutus nec quo ab caveas aegrius,
Plaut. As. 1, 1, 106:aegre rastris terram rimantur,
Verg. G. 3, 534 al.:non aegre persequi iter,
Col. 9, 8, 9; so,haud aegre,
Curt. 4, 3, 10; 10, 8, 22. —More freq.,= vix, Gr. mogis, hardly, scarcely:b.aegre nimis risum continui,
Plaut. As. 3, 2, 36:aegre me tenui,
Cic. Att. 16, 11:aegre fero, v. fero: aegre abstinere quin, etc.,
Liv. 2, 45:aegre stantes,
Tac. Agr. 36 al. —Hence often vix aegreque in connection, Plaut. Poen. 1, 2, 27; Flor. 2, 10; Macr. Somn. Scip. 1, 7; id. S. 1, 7; App. M. 1, p. 111.—Subject., with grief, regret, displeasure, or dislike, unwillingly, reluctantly: discessit, aegre ferens, distempered, vexed (opp. laetus), Cic. Div. 1, 33 fin.:aegre pati,
Liv. 1, 9 et saep.:aegre tolerare,
Tac. Agr. 13:si alibi plus perdiderim, minus aegre habeam, i. e. feram,
Plaut. Bacch. 5, 1, 16:aegre carere,
Cic. Imp. Pomp. 5, 13. — Comp.:quod aegrius patimur,
Liv. 7, 13: aegrius accipere, Tac. Ann. 4, 71.— Sup.:aegerrime ferre,
Sall. J. 87: aegerrime pati Poët. ap. Cic. Tusc. 1, 44, 105. -
9 aegrum
aeger, gra, grum, adj. [Curtius proposes to connect it with ep-eigô, to press, drive; aigis, storm-wind; aiges, waves; and Sanscr. egāmi, to tremble; trembling, shaking, being a common symptom of illness], designates indisposition, as well of mind as of body (while aegrotus is generally used only of physical disease; class.; in Cic. far more frequent than aegrotus; Celsus uses only aeger, never aegrotus).I. (α).Of men:(β).homines aegri morbo gravi,
Cic. Cat. 1, 13:graviter aegrum fuisse,
id. Div. 1, 25; id. Tusc. 2, 25, 61:infirma atque aegra valetudo,
id. Brut. 48 fin.:aegro corpore esse,
id. ad Quir. 1 fin.:ex vulnere,
id. Rep. 2, 21:vulneribus,
Nep. Milt. 7:pedibus,
Sall. C. 59, 4; so Liv. 42, 28; Tac. H. 3, 38;Wernsd. Poët. L. Min. 6, 197, 8: stomachus,
Hor. S. 2, 2, 43:anhelitus,
shortness of breath, Verg. A. 5, 432.—At a later period constr. with gen. or acc.:Psyche aegra corporis, animi saucia,
App. M. 4, 86, p. 310 Oud. (cf. id. ib. 5, 102, p. 360 Oud.: Psyche corporis et animi alioquin infirma; and Liv. Andron. ap. Prisc. p. 725 P.:inops, aegra sanitatis, where, however, Bothe suspects aegra to be a gloss.): memini, me quondam pedes tunc graviter aegrum,
Gell. 19, 10.—Subst., a sick person, Cic. Div. 2, 3:ne aegri quidem omnes convalescunt,
id. N. D. 2, 4: aegro adhibere medicinam, id. de Or. 2, 44, 186:vicinum funus aegros exanimat,
Hor. S. 1, 4, 126:ungebant oleo multos aegros,
Vulg. Marc. 6, 16; ib. Act. 5, 16. —Hence, ab aegris servus, an attendant on the sick, a nurse (cf. ab):D. M. SEXTORIO AVG. LIB. AB AEGRIS CVBICVLARIORVM,
Inscr. Orell. 2886.—Of brutes:(γ).sues aegri,
Verg. G. 3, 496; so Col. 6, 5, 1:avidos inlidit in aegrum Cornipedem cursus,
i. e. wounded, Stat. Th. 11, 517.—Of plants, diseased:II.seges aegra,
Verg. A. 3, 142:aegra arbor,
Pall. Febr. 25, 23:vitis,
id. Mart. 7, 4.—Fig.A.Of the mind, troubled, anxious, dejected, sad, sorrowful, etc., of any agitation of the passions or feelings, of love, hope, fear, anxiety, sorrow:(α).aeger animus,
Sall. J. 74:aegris animis legati superveniunt,
Liv. 2, 3, 5; cf.Drak. ad h. l.: scribendi cacoëthes aegro in corde senescit,
Juv. 7, 52: aegri mortales, i. e. miseri (deiloi brotoi, oizuroi, poluponoi), Verg. A. 2, 268; constr. with abl., gen., and ab.With abl.: Medea animo aegra, amore saevo saucia, Enn. ap. Cic. Cael. 8 (the later edd. animo aegro, as B. and K.):(β).animus aeger avaritiā,
Sall. J. 31:amore,
Liv. 30, 11:curis,
Verg. A. 1, 208 al. —With gen. of respect (cf. Drak. ad Liv. 30, 15, 9; Rudd. II. p. 73; and Roby, II. § 1321): aeger consilii, infirm in purpose, Sall. Fragm. ap. Arusian, p. 212 Lind., and Stat. Th. 9, 141:(γ).animi,
Liv. 1, 58; 2, 36; Curt. 4, 3, 11.— Of cause:rerum temere motarum,
Flor. 3, 17, 9:morae,
Luc. 7, 240:delicti,
Sil. 13, 52:pericli,
id. 15, 135:timoris,
id. 3, 72.—With ab:B.A morbo valui, ab animo aeger fui,
Plaut. Ep. 1, 2, 26.—Trop., of a diseased condition of the state, suffering, weak, feeble:a.maxime aegra et prope deposita rei publicae pars,
Cic. Verr. 2, 1, 2:qui et semper aegri aliquid esse in re publica volunt,
Liv. 5, 3; Flor. 3, 23 al.— Of the eyes, evil, envious:recentem aliorum felicitatem aegris oculis introspicere,
Tac. H. 2, 20 (Halm here reads acribus). —Of abstr. things, sad, sorrowful, grievous, unfortunate (class., but for the most part poet.):numquam quidquam meo animo fuit aegrius,
Plaut. Am. 3, 2, 29 (where aegrius may be the adv.;v. aegre below): dolores aegri,
Lucr. 3, 905:luctus,
id. 3, 933:amor,
Verg. G. 4, 464:mors,
id. ib. 3, 512:spes,
i. e. faint, slight hope, Sil. 9, 543:fides,
wavering, id. 2, 392 al. —As subst.: aegrum, i, n.:plus aegri ex abitu viri quam ex adventu voluptatis cepi,
more pain, Plaut. Am. 2, 2, 11:sed cui nihil accidit aegri,
Lucr. 5, 171.— Adv.: aegrē.— Lit.Object.(α).Uncomfortably:(β).nescio quid meo animost aegre,
disturbs my mind, vexes, annoys me, Plaut. Merc. 2, 3, 35; so, aegre esse alicui, often in Plaut. and Ter. (like bene or male esse alicui); Plaut. Bacch. 5, 1, 26; id. Capt. 3, 5, 43; Ter. Hec. 2, 1, 63 al.; cf.opp. volupe, volup: si illis aegrest, mihi quod volup est,
Plaut. Mil. 3, 1, 152.— Absol.:aegre est,
Ter. Ad. 1, 2, 57.—Also:aegre facere alicui,
to vex, hurt, Plaut. Cas. 3, 4, 17; Ter. Eun. 5, 5, 31; and:aegre audire aliquid ex aliquo,
any thing annoying, disagreeable, id. Hec. 5, 1, 39.—With difficulty or effort (opp. facile):(γ).omnis conglutinatio recens aegre, inveterata facile divellitur,
Cic. de Sen. 20, 72; cf.:inveteratio, ut in corporibus, aegrius depellitur quam perturbatio,
id. Tusc. 4, 37, 81; and:omne bellum sumi facile, ceterum aegerrime desinere,
Sall. J. 83, 1:nec magis versutus nec quo ab caveas aegrius,
Plaut. As. 1, 1, 106:aegre rastris terram rimantur,
Verg. G. 3, 534 al.:non aegre persequi iter,
Col. 9, 8, 9; so,haud aegre,
Curt. 4, 3, 10; 10, 8, 22. —More freq.,= vix, Gr. mogis, hardly, scarcely:b.aegre nimis risum continui,
Plaut. As. 3, 2, 36:aegre me tenui,
Cic. Att. 16, 11:aegre fero, v. fero: aegre abstinere quin, etc.,
Liv. 2, 45:aegre stantes,
Tac. Agr. 36 al. —Hence often vix aegreque in connection, Plaut. Poen. 1, 2, 27; Flor. 2, 10; Macr. Somn. Scip. 1, 7; id. S. 1, 7; App. M. 1, p. 111.—Subject., with grief, regret, displeasure, or dislike, unwillingly, reluctantly: discessit, aegre ferens, distempered, vexed (opp. laetus), Cic. Div. 1, 33 fin.:aegre pati,
Liv. 1, 9 et saep.:aegre tolerare,
Tac. Agr. 13:si alibi plus perdiderim, minus aegre habeam, i. e. feram,
Plaut. Bacch. 5, 1, 16:aegre carere,
Cic. Imp. Pomp. 5, 13. — Comp.:quod aegrius patimur,
Liv. 7, 13: aegrius accipere, Tac. Ann. 4, 71.— Sup.:aegerrime ferre,
Sall. J. 87: aegerrime pati Poët. ap. Cic. Tusc. 1, 44, 105. -
10 atrox
ā̆trox, ōcis, adj. [from ater, as ferox from ferus, velox from velum. Atrocem hoc est asperum, crudelem, quod qui atro vultu sunt, asperitatem ac saevitiam prae se ferunt, Perott.; cf. Doed. Syn. I. p. 38 sq.], dark, gloomy, frowning, horrible, hideous, frightful, dreadful; and trop., savage, cruel, fierce, atrocious, harsh, severe, unyielding (of persons and things; while saevus is used only of persons; v. Doed. as cited supra; very freq. and class.): exta, Naev. ap. Non. p. 76, 6: (fortunam) insanam esse aiunt, quia atrox, incerta, instabilisque sit, Pac. ap. Auct. ad Her. 2, 23 (Trag. Rel. p. 125 Rib.):sic Multi, animus quorum atroci vinctus malitiā est, Att., Trag. Rel. p. 141 Rib.: re atroci percitus,
Ter. Hec. 3, 3, 17:res tam scelesta, tam atrox, tam nefaria credi non potest,
Cic. Rosc. Am. 22, 62:saevissimi domini atrocissima effigies,
Plin. Pan. 52 fin.:Agrippina semper atrox,
always gloomy, Tac. A. 4, 52; 2, 57:filia longo dolore atrox,
wild, id. ib. 16, 10:hiems,
severe, Plin. 18, 35, 80, § 353:nox,
Tac. A. 4, 50:tempestas,
id. ib. 11, 31:flagrantis hora Caniculae,
Hor. C. 3, 13, 9:atrocissimae litterae,
Cic. Fam. 9, 25, 3:bellum magnum et atrox,
Sall. J. 5, 1:facinus,
Liv. 1, 26:non alia ante pugna atrocior,
id. 1, 27:periculum atrox,
dreadful, id. 33, 5; so,negotium,
Sall. C. 29, 2:imperium (Manlii),
harsh, Liv. 8, 7:odium,
violent, Ov. M. 9, 275 et saep.—Of discourse, violent, bitter:tunc admiscere huic generi orationis vehementi atque atroci genus illud alterum... lenitatis et mansuetudinis,
Cic. de Or. 2, 49, 200:Summa concitandi adfectūs accusatori in hoc est, ut id, quod objecit, aut quam atrocissimum aut etiam quam maxime miserabile esse videatur,
Quint. 6, 1, 15:peroratio,
Plin. 27, 2, 2, § 4:et cuncta terrarum subacta Praeter atrocem animum Catonis,
stern, unyielding, Hor. C. 2, 1, 24:fides (Reguli),
Sil. 6, 378; so,virtus,
id. 13, 369:ut verba atroci (i. e. rigido) stilo effoderent,
Petr. 4, 3.—Hence of that which is fixed, certain, invincible:occisa est haec res, nisi reperio atrocem mi aliquam astutiam,
Plaut. Capt. 3, 4, 7 Lind. (perh. the figure is here drawn from the contest; the atrox pugna and atrox astutia are ludicrously contrasted with occidit res, the cause had been lost, if I had not come to the rescue with powerful art).— Adv.: atrōcĭter, violently, fiercely, cruelly, harshly (only in prose):atrociter minitari,
Cic. Verr. 2, 5, 62:fit aliquid,
id. Rosc. Am. 53 fin.:dicere,
id. Or. 17, 56:agitare rem publicam,
Sall. J. 37, 1:invehi in aliquem,
Liv. 3, 9:deferre crimen,
Tac. A. 13, 19 fin.:multa facere,
Suet. Tib. 59 al. — Comp.: atrocius in aliquem saevire, Liv. 42, 8; Tac. H. 1, 2; 2, 56:atrocius accipere labores itinerum,
reluctantly, id. ib. 1, 23.— Sup.:de ambitu atrocissime agere in senatu,
Cic. ad Q. Fr. 2, 16:leges atrocissime exercere,
Suet. Tib. 58. -
11 reluctanter
rĕluctanter, adv. [relucto], reluctantly (late Lat.), Aug. Lib. Arbitr. 3, 69. -
12 tergiversor
tergĭ-versor, ātus, 1, v. dep. n. [ter gum], to turn one ' s back; hence, to decline refuse; to boggle, shuffle, seek a shift or eva sion; to shift, tergiversate (a favorite word of Cicero;otherwise rare): itaque eam ter giversari non sinent secumque rapient,
Cic. Tusc. 5, 28, 81:an cuncter et tergiverser, ut lis me dem, qui, etc.,
id. Att. 7, 12, 3:quid taces? quid dissimulas? quid tergiversaris?
id. Planc 19, 48:hunc aestuantem et tergiversantem judicio ille persequitur, id Fl. 20, 47. Fannius invitus et huc atque il luc tergiversans,
id. Rosc. Com. 13, 37; id Att. 16, 5, 3:quid tergiversamur?
id. Tusc 3, 18, 41 in his tribus generibus non incal lide tergiversantur, id. Off. 3, 33, 118:non est locus ad tergiversandum,
id. Att. 7, 1, 4:consules ipsos tergiversari, Liv 2, 23, 13: movebant consulem haec, sed tergiversari res cogebat,
id. 2, 27, 3: accusatores aut ca lumniantur aut praevaricantur aut tergi versantur...Tergiversari, in universum ab accusatione desistere. Dig. 48, 16, 1.— Hence, tergiversanter, adv., back wardly, reluctantly:pugnam inire,
Vell. 1, 9, 3.
См. также в других словарях:
Reluctantly — Re*luc tant*ly, adv. In a reluctant manner. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
reluctantly — index unwillingly Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
reluctantly — adv. Reluctantly is used with these verbs: ↑accept, ↑acknowledge, ↑admit, ↑agree, ↑comply, ↑concede, ↑consent, ↑decide, ↑embark, ↑follow, ↑hand, ↑nod, ↑ … Collocations dictionary
reluctantly — reluctant ► ADJECTIVE ▪ unwilling and hesitant. DERIVATIVES reluctantly adverb. ORIGIN originally in the sense «offering opposition»: from Latin reluctari struggle against … English terms dictionary
reluctantly — adverb see reluctant … New Collegiate Dictionary
reluctantly — See reluctant. * * * … Universalium
reluctantly — adverb In a reluctant or hesitant manner … Wiktionary
reluctantly — Synonyms and related words: cautiously, circumspectly, crawlingly, creepingly, deliberately, dilatorily, easily, falteringly, gently, grudgingly, haltingly, idly, in low gear, in march time, in slow motion, in slow tempo, indolently, languidly,… … Moby Thesaurus
reluctantly — (Roget s IV) modif. Syn. under protest, unwillingly, unenthusiastically, grudgingly, squeamishly, involuntarily, slowly, hesitantly, with a heavy heart … English dictionary for students
reluctantly — rɪ lÊŒktÉ™ntlɪ adv. hesitantly, unwillingly, aversely … English contemporary dictionary
reluctantly — re·luc·tant·ly … English syllables